Rose Marie Tupas BSIT 3

Filipino 2
TANAGA
Pagmamahal sa Kapwa
Ika’y tumunghay at igala ang paningin Pag-Ibig sa bayan
 Munti mong daigdig sikaping palawakin,Sa
wari hindi mo nadarama man O kay ganda ng aming bayan
din.Paghihirap ng kapwa sa paligid Aking Kinalakihan
natin.May ibang may tahanan ngang
naturinganNgunit tinig ay bahaw na sa labis Kay buti ng mga mamayan
na kagutuman,
O kay sarap pagmasdan
Ama’t ina’y walang tiyak na pagkukunan
 
Puso’y nawawasak tuwing bunso’y
pinagmamasdan. Tignan mo ang aking kapaligiran
  Lahat ng mga tao ay nagtutulungan
 Ni minsan ba’y naranasan mo nang mabasa
 Maginaw, mamaluktok sa maliit na dampa Pag ibig sa aming bayan
O kaya’y maanod habang himbing sa
pagtulog Ay hinding hindi susukuan
 At biglang magising sa labis na
pangangatog?
Bagaman sa dugo’y walang relasyon Kulay berde ang mga dahoon kung titignan
 
Kay linis ng kapaligaran kung pagmamasdan
Sila nama’y kapatid kay Jesus na Panginoon.
Huwag sanang pumikit, mata mo ituon Mga taong nag tutulungan
Maging bukas-palad sa biktima ng
pagkakataonIsa kang bayani, o nilalang na Para sa ikabubuti ng aming bayan
matulunginIbayong pagpapala ang iyong
tatanggapin,
Pag ibig sa Bayan
Trumpeta ng kagalakan sa iyo’y tutugtugin
Ay sa atin nataasan
 Diyos na lumikha ikaw ay pupurihin
Pag ibig Bayan
Ipakita ang ating pagmamahal
HAIKU

PAGKABATA Biyaya
Isang gantimpala aking nakuha
Kay bilis lamang
Minsan kung anoa no nalang
Ang pagkabata natin
Aking naiisip, pagpipinta
Wag mag hinayang
O paggawa man ng tula

Ang kabataan Ay pag-asa ng bayan

Mula sa kawalan
Iyan ay tunay Maglaro tayo
Bigla na lang sumagi
Madapa At Matuto
Sa aking pag-iisip at buong bahagi
Oo mula nga sa kawalan
Yan kami dati Hayaan natin
Ang pag-laro ng bata
Isang di mapagtantong bagay
Para matuto Kahit bata pa
Nagbibigay buhay at aking taglay
Sa araw-araw laging nakasabay
Ako’y natuto agad
Saying dulot ay walang humpay
Ng pagmamahal Tayo’y maglaro
Mag habulan, mag tago
Ako ay taimtim na nagpapasalamat
Sa buong Maykapal
Tayo’y bata pa
Sapagkat ako ay napiling sapat
Habang bata pa
Ng mga biyayang mahal
Mag-enjoy na kaagad wag mag hinayang
Kahulugan ng Dula

- Ang dula ay isang uri ng panitikan. Nahahati ito sa ilang yugto na maraming
tagpo. Pinakalayunin nitong itanghal ang mga tagpo sa isang tanghalan o
entablado, hindi upang basahin lamang ng
mahina o malakas sa silid-aralan. Mauunawaan at matutuhan ng isang
manunuri ng panitikan ang ukol sa isang dula sa pamamagitan ng panonood.
Ang manunulat ng dula ay karaniwan na nagiging anino na lamang ng mga
tauhan. Ang bawat salita ng mga tauhan ay binibigkas o ipinararating sa mga
manonood ng mga nagsisiganap. Ito ang diyalogo o pag-uusap ng mga tauhan
na binibigyang buhay ng mga actor.

Nilalaman (Paksa/Tema)
- ang pinakapaksa ng isang dula naiintindihan ng mga manonood ang
palabasbase na rin sa tulong ng pagtatagpi-tagpi ng mga sitwasyon at
pagkakasunud-sunod ngmga pangyayari at pag-aarte ng m ga aktor sa
tanghal an. Nailili taw ang tunay na emosyon ng mga aktor sa tulong ng
paglinaw ng tema ng dula.

Sinasalaming Kultura

Kalagayan ng dula sa Panahon ng Hapon

- karaniwang nilalarawan ang buhay-Pilipino, buhay lungsod o nayon, at karaniwang
ugali ng mga Pilipino. Maraming pagtatanghal ang mga paksang katawa-tawa upang
ikubli ang mga kapintasan ng mga Hapones tulad ng pangunguha ng mga ari-arian sa
mga Pilipinong nabibihag o pangungurakot.