Przyspieszenie dośrodkowe

W przypadku ruchu po linii prostej ciała poruszające się ze stałą szybkością muszą
mieć zerowe przyspieszenie. Jednak w dwóch lub trzech wymiarach, nawet jeśli
szybkość jest stała, ciało może mieć przyspieszenie, o ile porusza się po torze
zakrzywionym, np. po okręgu. W takich przypadkach wektor prędkości się zmienia,
tzn. dv→/dt≠0.
Zmienia się w czasie jego kierunek i zwrot, mimo że wartość pozostaje stała.
Widzimy to na Ilustracji 4.18. Gdy ciało przemieszcza się wzdłuż okręgu przeciwnie
do ruchu wskazówek zegara (w lewo), to w czasie Δt
wektor położenia zmienia się od r→(t)
do r→(t+Δt).
Wektor prędkości również zmienia się od v→(t)
do v→(t+Δt),
ale jego wartość jest stała i jest on przez cały czas styczny do toru. Zmienia
się jedynie kierunek prędkości w przestrzeni. W ruchu po okręgu wektor prędkości
v→(t)
jest prostopadły do wektora położenia r→(t),
jeśli za początek układu współrzędnych przyjmiemy środek okręgu. Skoro tak, to
trójkąty zbudowane z wektorów: położenia oraz Δr→
, a także prędkości i Δv→
są podobne. Co więcej, ponieważ |r→(t)|=|r→(t+Δt)|
oraz |v→(t)|=|v→(t+Δt)|
, oba te trójkąty są równoramienne. Na podstawie tych własności możemy stwierdzić,
że Δvv=Δrr
lub inaczej Δv=vrΔr.