‫مریم لیاقت ‪115‬‬ ‫تکرارهای زیبا‬

‫یک انسان بدنیا می‌آید‪ ،‬کودکی‌ای مانند کودکان دیگر میگذراند‪ ،‬به مدرسه میرود‪ ،‬دوست پیدا‬
‫میکند‪ ،‬درس میخواند‪ ،‬فارغ التحصیل میشود‪ ،‬به دانشگاه میرود‪ +‬بعد کار میکند یا از همان ابتدا کار میکند‪،‬‬
‫بازهم کار میکند‪ ،‬عاشق میشود‪ ،‬ازدواج میکند‪ ،‬بچه دار میشود‪ ،‬یا تا آخر عمر کار میکند تا هزینه‌های‬
‫خانواده‌اش را تامین کند یا اگر وضع مالی نه چندان بدی نداشته باشد‪ ،‬بازنشسته میشود‪ +‬و در خانه به انتظار‪+‬‬
‫مرگ مینشیند و میمیرد‪.‬‬
‫ببخشید اینقدر به قول خودمانی‌ها دارک حرف زدم اما مگر درست نیست؟ مگر زندگی مورد‬
‫عالقه اکثر ما که برایش اینقدر خودمان را میکشیم همین نیست؟ زندگی‌ای که پدر و مادر‪ ،‬پدربزرگ و‬
‫مادربزرگ برای‌مان میخواهند‪ +‬مگر چیزی غیر از این است؟ فوقش انسانی‪ +‬عمرش به ته این پاراگراف‪+‬‬
‫نمیرسد و ان جمله کوتاه اخر اواسط‪ +‬ماجرا برایش اتفاق میبفتد و یا دعاهای پدربزرگ و مادربزرگ جواب‬
‫نمیدهد‪ ،‬بجای افعال مثبت‪ ،‬منفی اتفاق می‌افتند‪ +.‬کاری به این ندارم که این افعال منفی آنقدرها هم که‬
‫قدیمی‌ترها‪ +‬اعتقاد دارند‪ ،‬بد نیستند‪ ،‬حرفم این تکرار است‪ ،‬هرچقدر هم که زیبا باشد‪ ،‬حرفم زندگی‌ای‪ +‬است‬
‫که دارد ماشینی‪ +‬میشود‪ ،‬پیش بینی پذیر و غیر از این چند جمله تغییری‪ +‬که در پاراگراف‪ +‬اول اشاره شده‬
‫اتفاق خاصی نمیفتد‪.‬‬
‫همه اینها را نگفتم که بزنم زیر همه چیز و بگویم اصال نکن‪ ،‬درس نخوان‪ ،‬عاشق نشو‪ ،‬کار نکن‪،‬‬
‫گفتم که بگویم این جمال را تک تک زندگی‪ +‬کن‪ .‬که از ویرگول تا ویرگول جمله‌ها را برای خودت کتاب‬
‫کن‪ ،‬کتابی با کلی جمله و ویرگول‪ ،‬بعد با چند جلد کتاب قطور‪ +‬بمیر نه با یک پاراگراف‪ .‬که بگویند فالنی‬
‫چند سوا از همه ما بزرگتر زندگی‪ +‬کرد‪ ،‬که بگویند فالنی تکرار‌هایش‪ +‬را خودش انتخاب کرد و چه زیبا‬
‫آنها را زندگی کرد‪.‬‬