मराठी ही महाराष्‍ट्राची राज्‍य भाषा आहे. मराठी भाषा ही संस्‍कू तोदयाव आर्य भाषा आहे.

जगातील सर्वात प्राचीन भाषा संस्‍कृ त भाषा आहे. सर्वात

प्राचीन संस्‍कृ त कोणती ती सिंधु संस्‍कृ त आहे. भाषा म्‍हणजे विचार व्‍यक्‍त करण्‍याचे साधन बोलणे/ बोलण्‍याचा व्‍यवहार आहे. भाषा ही ध्‍वनीची
बनलेली आहे. भाषा हा शब्‍द भाष या संस्‍कृ त धातू पासून बनलेला आहे. धातू मुळ शब्‍द .भाषेचा जन्‍म मनातील विचार, भावना, कल्‍पना, जेव्‍हा
आपल्‍या मुखावाटे बाहेर पडतात त्‍यावेळी भाषेचा जन्‍म होतो. आपल्‍या मनातील विचार व भावना, कल्‍पना जेव्‍हा व्‍यक्‍त करण्‍याचे महत्‍त्‍वपूर्ण साधन म्‍
हणजे भाय होय.

भाषेचे मृख्‍यताह दोन प्रकार पडतात.

१.नैसर्गिक भाषा/ स्‍वाभाविक भाषा- जी भाषा स्‍वाभविकपणे बोली जाते. त्‍या भाषेला नैसर्गिक भाषा असे म्‍हणतात.उदा.चहरा, हावभाव, चेहर पटटी.
२. कृ त्रिम भाषा/ स्‍वाभविक भाषा- ज्‍या भाषेमध्‍ये सांके तीक खुणांचा चिन्‍हांचा, प्रतिकांचा उपयोग के ला जातो. उदा.चिन्‍ह, सांके तीक खून, प्रतिक

वर्ण
तोडावाटे निघाल्‍या मुळ ध्‍वानीनां वर्ण असे म्‍हणतात. ध्‍वानी चिन्‍ह यांना आवाजाच्‍या खुणा म्‍हणतात. ध्‍वनी/आवाज दर्शविणारे चिन्‍हे
असतात त्‍यांना वर्ण असे म्‍हणतात. देवनागरी लिपीतील वर्ण हे मुळे ब्राम्‍ही नावाच्‍या लिपी पासून तयार झालेले आहे. मराठी भाषेत एकू ण ४८ (५०)
वर्ण आहेत. मराठी भाषेच पहीले पुस्‍तक श्रीरामपूर प.बंगाल येथे तयार झाले.

स्‍वर
ज्‍या वर्णाचा उच्‍चार स्‍वतंत्रपणे होतो त्‍यास स्‍वर म्‍हणतात. ज्‍या वर्णाच्‍या उच्‍चाराला वर्णाच्‍या वर्णाची गरज लागत नाही अशा स्‍वतंत्रपणे उच्‍
चारल्‍या येणा-या वर्णाना स्‍वर म्‍हणतात. देवनागरी लिपीतील वर्ण हे मुळ ब्राम्‍ही नावाच्‍या लिपी पासून तयार झालेले आहे.
उदा. अ आ इ ई उ ऊ ऋ लृ ए ऐ ओ औ अॅ ऑ

नाम
प्राणी, वस्तू किं वा काल्पनिक वस्तूच्या नावाला नाव म्हणतात. हा एक शब्द आहे जो एखाद्या विशिष्ट वस्तूचे किं वा वस्तूंच्या समूहाचे नाव
म्हणून कार्य करतो, जसे की जिवंत प्राणी, स्थान, कृ ती, गुणवत्ता, अस्तित्वाची स्थिती किं वा कल्पना. विशेषण विशेषणांसह येऊ शकतात आणि संज्ञा
वाक्यांशाचे प्रमुख म्हणून कार्य करू शकतात.

नामाचे प्रकार (Types of नाम)

1. सामान्य नाम
2. विशेष नाम
3. भाववाचक नाम

1. सामान्य नाम- एखाद्या वस्तूंना , व्यक्तींना , प्राण्यांना आपण ज्या नावाने ओळखतो त्यास सामान्य नाम असे म्हणतात उदाहरणार्थ
- मुलगा , समुद्र , फु ले, नदी, शहर, पुस्तक, खेळ, तारा, ग्रह, चित्र, घर इत्यादी.
2. विशेष नाम :-एखाद्या वस्तूंना , व्यक्तींना , प्राण्यांना आपण ज्या विशेष नावाने ओळखतो त्या नामास सामान्य नाम असे म्हणतात.
उदाहरणार्थ - गोदावरी , मुंबई , जया, भारत, कावेरी, हिमालय, लाल, गणपती, अमित, अरबी इत्यादी.
3. भाववाचक नाम :- ज्या भावना किं वा कल्पना आपण पाहू शकत नाही पण त्यांचा अनुभव घेतो अशांच्या नामास भाववाचक नाम
असे म्हणतात .उदाहरणार्थ - उदास , नम्रता , एकता, आळस,राग, प्रेम, हुशारी, मोठेपणा, लबाडी, सौंदर्य, पावित्र्य इत्यादी.