Kate Winslet T.

Castro

10-Exodus

Filipino Maikling Kwento

“Palagi”

Noong unang panahon sa isang maliit na bayan na nasa pagitan ng mga gumugulong na burol, may nakatirang isang
batang lalaki na nagngangalang Miguel at isang batang babae na nagngangalang Lily. Si Miguel at Lily ay hindi
mapaghihiwalay mula pagkabata, gumugol ng hindi mabilang na oras sa pageensayo, pagbabahagi ng mga lihim, at
pangangarap tungkol sa kanilang mga hinaharap na magkasama.

Habang sila ay tumatanda, nagsimula na nilang Makita ang katotohanan ng buhay. Hinarap ni Lily ang mga personal na
hamon, pakiramdam niya ay nawawala at kung minsan ay hindi sigurado.

" Pakiramdam ko ay naglalaho na ang lahat, Miguel," pagtatapat ni Lily, may bahid ng pag-aalala ang boses niya.

Gayunpaman, si Miguel ay nanatili sa kanyang tabi, isang palaging haligi ng suporta.

" Nandito ako, Lily. Hindi ka nag-iisa. Sabay nating aayusin ito," muling pagtitiwala ni Miguel sa kanya habang sila ay
magkatawagan at titig na walang tigil na sumusuporta.

Nakikinig siya sa kanyang mga problema at alalahanin, nag-aalok ng mga nakakaaliw na salita, at nagpapaalala sa kanya
ng kanyang mga lakas at kakayahan kapag siya ay nanghihina. Ang kanyang hindi natitinag na presensya ay naging
kanyang pinagmumulan ng aliw sa gitna ng mga unos ng buhay.

May mga araw na hindi mahihigitan ang kasiyahan ni lily, at si Miguel ay napapangiti pag napagmamasdan ang kasiyahan
ni lily. Ngunit may mga sandali din na nababahiran ng luha ang kanyang mga pisngi, at si Miguel, kahit na milya-milya ang
pagitan, ay nagbigay ng kanyang balikat sa pamamagitan ng kanilang digital na koneksyon.

“Hindi ko alam kung kakayanin ko ang lahat ng ito,” maluha-luhang pag-amin niya.

" Miguel, nalulunod ako sa kawalan ng katiyakan," pagtatapat ni Lily sa isa sa kanilang pag-uusap sa gabi.

"Natatakot ako, Miguel. Natatakot ako na mabigo, na hindi maging sapat," pagtatapat niya.

" Ikaw ay higit pa sa sapat, Lily. At ang pagkabigo ay hindi tumutukoy sa iyong pagkatao. Ito ay bahagi ng pag-aaral at
paglago," muling pagtitiwala ni Miguel sa kanya.
" Mas malakas ka sa inaakala mo, Lily. Tandaan mo, tawagan mo lang ako, lagi akong handa para makinig,"
pagpapalakas-loob sa kanya ni Miguel, puno ng pananalig ang boses nito.

Sa pamamagitan ng mga mensahe at tawagan mula umaga hanggang gabi ,hindi tumitigil si Miguel sa pagtitiyak kay Lily
na hindi siya nag-iisa.

" Hindi ako makapaniwala na nandito ka pa rin para sa akin, Miguel. Minsan parang pinapabigatan kita," pag-amin ni Lily
na nanginginig ang boses.

"Ethan, hindi kita masisisi kung gusto mong umatras," nag-aalinlangan niyang dagdag.

"Lily, makinig ka sa akin. Hindi ka pabigat. Ang pagtulong sa iyo sa mahihirap na panahon ay hindi isang gawaing-bahay;
ito ang ginagawa ng magkakaibigan," taimtim na tugon ni Miguel.

"Hindi lamang kaibigan ang tingin ko sa’yo, Miguel. Mas higit pa," mahinang pag-amin ni Lily.

Ipinagdiwang niya ang kanyang mga tagumpay, gaano man kaliit, at matiyagang nanatili sa tabi niya sa kanyang
pinakamadilim na oras.

" Miguel, Nagtagumpay ako ngayon! ," pagmamalaki ni Lily, bakas sa boses niya ang pananabik.

"Congrats, lily!.Alam kong kaya mo yan. Proud na proud ako sa’yo," papuri sa kanya ni Miguel.

Sa isang partikular na mahirap na panahon para kay Lily, ang suporta ni Miguel ay nagningning nang mas maliwanag
kaysa dati. Nagpapadala siya sa kanya ng mga nakakaganyak na mensahe tuwing umaga, na nagbibigay-inspirasyon sa
kanya na harapin ang bawat araw nang may panibagong determinasyon. Sinosorpresa niya ito ng mga nakakatawang
biro o nakakataba ng puso na mga video, para lang makita ang ngiti nito.

" Tingnan mo, may nakita ako na maaaring magpangiti sa iyo," aniya, na nagpadala ng isang nakakatawang meme upang
lumiwanag ang kanyang araw.

Si Lily, na nagpapasalamat sa walang patid na suporta ni Miguel, ay unti-unting nakatagpo ng aliw sa kanyang mga salita.

"Salamat, Miguel. Napakalaking tulong ng pagtitiwala mo sa akin," sabi niya, puno ng panibagong determinasyon ang
kanyang boses.
Sa paglipas ng panahon, muli na namang nahanap ni Lily ang kanyang kinatatayuan. Sa hindi natitinag na paghihikayat ni
Miguel, natuklasan niya ang kanyang panloob na lakas at katatagan. Lalong lumakas ang kanilang pagsasama, na binuo
sa pundasyon ng tiwala, pag-unawa, at walang katapusang pagmamahalan.

. "Nandito lang ako para sa’yo, lily, palagi," paniniguro ni Miguel sa kanya.

“Salamat dahil nandiyan ka palagi para sakin, Miguel. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko kung wala ka,","
pagtatapat ni Lily, may bahid ng emosyon ang boses.

Sa kalaunan, gumaan ang mga hamon sa buhay para kay Lily, at natagpuan niya ang kanyang daan pabalik sa liwanag. Sa
lahat ng ito, si Miguel ang naging gabay niya, isang patuloy na presensya na nag-aalok ng pagmamahal, pang-unawa, at
walang patid na suporta. Ang kanilang hindi natitinag na suporta sa isa't isa sa mga kaguluhan sa buhay ay naging
patunay ng katatagan ng kanilang pagkakaibigan.

"Itinuro mo sa akin kung ano ang ibig sabihin ng tunay na pagkakaibigan, Miguel," ipinahayag ni lily, may malalim na
pagpapahalaga ang boses niya.

"Magkasama na tayo mula pa noon, Lily. Hanggang ngayon at magpakailanman," sagot ni Miguel, ang kanyang mga
salita ay sumasalamin sa kanilang pinagsamahan.

Ang kanilang paglalakbay ay isang testamento sa kapangyarihan ng hindi natitinag na pagsasama at ang lakas ng isang
pag-ibig na nananaig sa lahat. Ang kuwento nina Miguel at Lily ay nagturo sa kanilang dalawa na ang tunay na pag-ibig ay
hindi lamang tungkol sa pagiging nariyan sa pinakamagagandang panahon ngunit, higit sa lahat, tungkol sa hindi pag-alis
sa tabi ng isa't isa sa mga mahirap at mahirap na dala ng buhay, kahit na ito ay sa pamamagitan ng digital na paraan.

"Salamat sa hindi mo pagsuko sa akin, Miguel," sabi niya, ang kanyang mga mata ay sumasalamin sa bagong lakas.

"Ang paglalakbay nating magkasama ay nagpalakas lamang sa atin, Lily," nakangiting sabi ni Miguel. " Sa kabila ng mga
problema at pagsubok, lagi tayong nandiyan para sa isa't isa."