Παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να εμφανίζουν διάφορα ψυχοκινητικά

χαρακτηριστικά. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν:

1. **Κινητική Αδεξιότητα:** Δυσκολίες στο συντονισμό των κινήσεων, πιθανώς

επηρεάζοντας τις γραφομηχανικές δεξιότητες ή τη γενική κινητικότητα.

2. **Δυσκολίες στην Κινητική Εκτέλεση Εργασιών:** Προβλήματα στην εκτέλεση

σειρών από κινήσεις, όπως η σειρά των βημάτων που απαιτούνται για να εκτελεστεί
μια συγκεκριμένη εργασία.

3. **Ευαισθησία στις Αισθήσεις:** Ορισμένα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί

να είναι υπερευαίσθητα ή υποευαίσθητα σε αισθητήριες ερεθίσματα,
επηρεάζοντας την αντίληψή τους για το περιβάλλον.

4. **Δυσκολίες στον Χειρισμό Αντικειμένων:** Προβλήματα στον χειρισμό

αντικειμένων, που μπορεί να επηρεάσουν τις καθημερινές καθηκόντρες, όπως το
δέσιμο κορδονιών.

5. **Προβλήματα Αντίληψης του Χώρου:** Δυσκολίες στην αντίληψη του χώρου και
την οργάνωση των αντικειμένων.
6. Δυσκολεύονται να ακολουθήσουν περίπλοκες οδηγίες
7. • δεν δέχονται εύκολα κριτική
8. εκδηλώνουν ανώριμη συμπεριφορά (ορισμένες φορές και ανώριμη κινητικότητα –
αδέξια, ζημιάρικα παιδιά)
9. • έχουν προβλήματα και στην λεπτή κινητικότητα τους (κρατούν το μολύβι πολύ
σφιχτά ή με λάθος τρόπο, κάνουν άσχημα γράμματα)

Αυτά τα χαρακτηριστικά μπορεί να παρουσιάζονται σε διάφορους βαθμούς και

συνδυασμούς ανάλογα με τη φύση των μαθησιακών δυσκολιών που αντιμετωπίζει κάθε
παιδί.

Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να εμφανίζουν ποικίλα συναισθηματικά

χαρακτηριστικά:

1. **Απογνωστικά συναισθήματα:** Λόγω των δυσκολιών στη μάθηση, μπορεί να

νιώθουν απόγνωση και απομόνωση.
2. **Χαμηλή αυτοεκτίμηση:** Η συχνή αντιμετώπιση αδυναμιών στη μάθηση μπορεί
να επηρεάσει αρνητικά την αυτοεκτίμησή τους.

Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες μπορεί να εμφανίζουν ορισμένα κοινωνικά

χαρακτηριστικά:

1. **Δυσκολίες στις Κοινωνικές Δεξιότητες:** Ενδέχεται να αντιμετωπίζουν

προκλήσεις στην ανάπτυξη και διατήρηση φιλικών σχέσεων λόγω
δυσκολιών στην επικοινωνία ή την αντίληψη των κοινωνικών κανόνων.

3. **Αίσθημα Διαφορετικότητας:** Λόγω των μαθησιακών τους δυσκολιών, μπορεί να

αισθάνονται διαφορετικά από τους συμμαθητές τους, οδηγώντας σε αίσθημα
απομόνωσης.

4. **Αντιμετώπιση απόρριψης:** Ενδέχεται να βιώνουν αίσθημα απόρριψης από

τους συμμαθητές τους λόγω των δυσκολιών τους στο σχολικό περιβάλλον.

5. **Καθυστέρηση στην Ανάπτυξη Κοινωνικών Δεξιοτήτων:** Ενδέχεται να

χρειάζονται περισσότερο χρόνο και υποστήριξη για να αναπτύξουν δεξιότητες όπως
η κοινωνική ευαισθησία και η επίλυση κοινωνικών διλημμάτων.

6. **Θετική Κοινωνική Στήριξη:** Η υποστήριξη από οικογένεια, εκπαιδευτικούς και

συμμαθητές μπορεί να είναι κρίσιμη για την ενίσχυση της κοινωνικής τους
ενσωμάτωσης.

Η προώθηση της κοινωνικής αποδοχής και η παροχή προσαρμοσμένης υποστήριξης

μπορούν να συμβάλουν στη βελτίωση των κοινωνικών δεξιοτήτων και του
ευαισθητοποιημένου σχολικού περιβάλλοντος.

7. **Άγχος και ανασφάλεια:** Το φόβο της μη επιτυχίας μπορεί να οδηγήσει σε άγχος

και ανασφάλεια στον εκπαιδευτικό περίγυρο.

8. **Ενοχές:** Κάποια παιδιά μπορεί να αναπτύξουν ενοχές λόγω της δυσκολίας τους
να ανταποκριθούν στις προσδοκίες.

9. **Δυσκολίες στις κοινωνικές σχέσεις:** Η αίσθηση διαφορετικότητας λόγω των

μαθησιακών δυσκολιών μπορεί να επηρεάσει τις κοινωνικές τους σχέσεις.
Η σημαντική ρόλος της υποστήριξης, της κατανόησης και της προσαρμογής στο
εκπαιδευτικό πλαίσιο μπορεί να βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτών των συναισθηματικών
προκλήσεων.

Τα άτομα αυτά μπορεί να εκδηλώνουν προβλήματα στην συμπεριφορά, την διαγωγή τους
και την κοινωνικότητα τους που δεν συνιστούν όμως το βασικό αίτιο των μαθησιακών τους
δυσκολιών.

Οι μαθητές με ΜΔ συνήθως αγνοούνται και συγκεντρώνουν αρνητικές κριτικές από τους

συμμαθητές τους. Επίσης, δεν έχουν ανεπτυγμένες κοινωνικές δεξιότητες, όπως η
συνεργασία, η προσφορά βοήθειας, ο αυτοέλεγχος και η ικανοποιητική επικοινωνία. Έτσι,
οι μαθητές αυτοί βιώνουν είτε κοινωνική απομόνωση είτε κοινωνική απόρριψη από τους
συμμαθητές τους (Sabornie &Kauffman, 1986).

Οι μαθητές με ΜΔ λόγω των επαναλαμβανόμενων αποτυχιών και ματαιώσεων που

βιώνουν, αναπτύσσουν περισσότερα αρνητικά και σημαντικά λιγότερα θετικά
συναισθήματα σε σχέση με τους συνομηλίκους τους. Το αποτέλεσμα αυτής της κατάστασης
είναι να μην ενεργοποιούνται εσωτερικά για να καταφέρουν περισσότερα. Έχουν χαμηλή
αυτοεκτίμηση και αυτοαντίληψη και έντονο άγχος.

Συναισθηματική εξέλιξη

Τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες εμφανίζουν χαμηλή αυτοαντίληψη,

αυτοεκτίμηση και άγχος, τα οποία αποτελούν παράγοντες της συναισθηματικής εξέλιξης και
σχετίζονται με τις δυσκολίες αυτές (Sideridis, Morgan, Botsas, Padeliadu, & Fuchs, 2006). Τα
παιδιά με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες έχουν χαμηλή αντίληψη σε σχέση με την εμφάνισή
τους και την αποδοχή από τους υπολοίπους (Cosden, Elliott, Noble, & Kelemen, 1999).
Ακόμη, αισθάνονται υποδεέστερα σε σύγκριση με τους συμμαθητές τους, μέχρι να
ολοκληρωθεί η διάγνωση, γιατί δεν μπορούν να αντιληφθούν την διαφορετικότητά τους και
την αιτία που δεν τα καταφέρνουν (Palombo, 2001 στο Παντελιάδου, 2011). Σύμφωνα με
τους Peterson, Young, Salzberg. West, & Hill (2006) αν η διάγνωση πραγματοποιηθεί
έγκαιρα και επεξηγηθούν τα χαρακτηριστικά των ειδικών μαθησιακών δυσκολιών, τότε
υπάρχει θετική επίδραση προς τα παιδιά αυτά. Τέλος, το άγχος είναι χαρακτηριστικό αυτών
των ατόμων, καθώς αποφεύγουν να εμπλακούν σε ακαδημαϊκά έργα με το φόβο της
αποτυχίας και η συναναστροφή με τους εκπαιδευτικούς είναι αρνητική, αφού το σχολείο
είναι γι' αυτούς μια τιμωρία (Miles & Varma, 1995).