Rembrandt ,, Żywa lekcja anatomii''

Peter Paul Rubens

Rokoko
Klasycyzm -Belweder (nawiązanie do Antyku)
 Romantyzm - rewolucja francuska

A. Mickiewicz
Realizm – styl w malarstwie europejskim drugiej połowy XIX wieku; zapoczątkowany we Francji, szybko
został podchwycony na całym kontynencie. Obrazy realistyczne to głównie sceny rodzajowe z życia
prostych ludzi, namalowane przy pomocy uproszczonych środków wyrazu, o spokojnej palecie i
kompozycji. Termin o proweniencji francuskiej, został po raz pierwszy użyty w języku polskim w 1857 r.
przez Józefa Keniga.:
Babie lato Józef Chełmoński
 Bociany Józef Chełmoński

Secesja: przeom wieków, witraże

Stanisław Wyspiański okres SECESJA

Gustaw Klimt: obrazy

Pocałunek
w architekturze
Ekspresjonizm:
Vincent van Gogh
Impresjonizm: malowanie kropkami, potem ,,packami'' farby

Kubizm ( od ,, le cube'')- kształty geometryczne

Pablo Picasso
Abstrakcjonizm: Chlapanie farbą

wyeliminowaniem wszelkich przedstawień mających bezpośrednie odniesienie do form lub przedmiotów

obserwowanych w rzeczywistości. Jest to sztuka abstrakcyjna, bezprzedmiotowa. Malarze abstrakcyjni
szukali nowych form tj.: linia – plama, pion – poziom, odrzucając figuratywność na rzecz wewnętrznej
konstrukcji obrazu układu linii barwnych plam, prostych form geometrycznych. Malarstwo to pragnęło
wyzwolić się od tematu, odejść od rzeczywistości, zrezygnować z naśladowania natury.

prekursor: Edward Munch (?)

Fowizm – kierunek w malarstwie francuskim początku XX wieku o bardzo żywej i oderwanej od
rzeczywistości kolorystyce dzieł. Ponieważ świat widzialny jawi się jako barwny, malarstwo od wieków
posługuje się kolorem właściwym naturze rzeczy. Fowizm jako kierunek istniał bardzo krótko, rozwijał się
w latach 1905–1908, a więc w czasie, gdy secesja osiągnęła pełnię. Nie należy jednak do typowych
zjawisk tego stylu, lecz jest początkiem rewolucji, która dokonała się w sztuce w XX wieku. Jak każda
zasada i ta musiała zostać złamana w burzliwym okresie modernizmu. Choć już Paul Gauguin w
niektórych swoich obrazach operował barwą dość swobodnie, prawdziwa burza kolorów rozpętała się na
początku XX wieku. Rozwijający się ekspresjonizm, akcentujący poryw malarski, wyrażał się m.in. w
szokujących zestawieniach kolorystycznych. Fowizm to właściwie odłam ekspresjonizmu, który jednak nie
posiada płaszczyzny dramaturgicznej i intelektualnej. Ta beztroska wyraża się już w samej nazwie ruchu,
pochodzącej od francuskiego rzeczownika les fauves, oznaczającego „dzikie zwierzęta”. Słowem tym
francuski dziennikarz Louis Vauxcelles określił grupę artystów, którzy wystawiali swoje prace na Salonie
Jesiennym w 1905 roku.
Surrealizm

W malarstwie założeniem surrealizmu było „wyrażanie wizualne percepcji wewnętrznej”. Artyści starali
się wykreować obrazy burzące logiczny porządek rzeczywistości. Często były to wizje groteskowe, z
pogranicza jawy, snu, fantazji, halucynacji, a odsunięte od racjonalizmu.
Salvador Dali
Pop-art

Pop-art (z angielskiego popular art - "sztuka popularna, powszechna"), kierunek sztuki współczesnej,
którego twórcy używają form dobitnych, uproszczonych, nawiązujących do środowiska wielkomiejskiego.
Pop-art charakteryzuje się zaskakującą różnorodnością technik, tematyki (np. puszki konserw, kanapki,
butelki coca-coli), prostotą i świadomym lekceważeniem tradycji rzemiosła w sztuce. Obrazom
towarzyszą często efekty świetlne i dźwiękowe, stosuje się też technikę collage’u. Czasem artyści pop-
artu organizują happeningi ukazujące powstawanie lub niszczenie dzieła.

Założeniem pop-artu było rozpowszechnianie dzieł za pomocą środków masowego przekazu. Pop-art,
wywodzący się częściowo z dadaizmu, narodził się w latach 1950-1960 niezależnie w Anglii i USA, we
Francji, z uwagi na swój związek z codziennością, był nazywany nowym realizmem.

Andy Warhol
Op-art (złudzenia optyczne)