Community Language Learning

Ang pamamaraan ng Community Language Learning (CLL) ay binuo ni Charles Curran at ng kanyang mga
kasama. Si Curran ay isang dalubhasa sa pagpapayo at isang propesor ng sikolohiya sa Loyola University,
Chicago (Richards & Rodgers, 2002). Ang kanyang application ng sikolohikal na mga diskarte sa
pagpapayo sa pag-aaral ay kilala bilang Counselling-Learning at higit sa lahat ay kinasihan ng humanistic
psychology ni Carl Roger; humanistic psychology; Community Language Learning ay kumakatawan sa
paggamit ng teoryang Counseling-Learning upang magturo ng mga wika.

Habang nag-aaral sa mga may sapat na gulang, nalaman ni Curran na ang mga matatandang estudyante
ay madalas na nakakaramdam ng pagbabanta sa isang bago at hindi pamilyar na pagkatuto sa sitwasyon
at takot na magmukhang tanga. Inilarawan ni Richards (1984) ang kababalaghan na ito tulad ng
sumusunod:

Nakita ni Curran ang mga problema ng pag-aaral ng wikang banyaga tulad ng nagreresulta mula sa
emosyonal o apektibong hadlang na nilikha ng mga nag-aaral, at ang kanyang pamamaraan ay
dinisenyo upang kontrahin ang pagkabalisa at negatibong damdamin ng pagtatanggol na
pinaniniwalaan niyang pumipigil sa dayuhan pag-aaral ng wika sa mga matatanda. Para sa kanya, ang
pag-aaral ay isang sosyal kababalaghan na nagaganap sa loob ng suportado kapaligiran ng isang
"pamayanan" ng isang kapwa mag- aaral. Kaugnay nito, ang mga guro, bilang tagapayo, ay
namamahala sa pagtagumpayan ang mga negatibong damdamin ng mga nagaaral, bilang mga kliyente
(Richards & Rodger, 2002), karanasan patungo sa pag-aaral sa bagong wika. Samakatuwid, hindi
lamang ang guro pagpapadala ng kaalaman, ngunit din ng isang dalubhasa na maaaring hawakan ang
mga problemang kinakaharap ng mga estudyante habang natututo ng bago.

Ayon kay Curran (1972), ang pag-aaral ay isang pinag-iisa, personal at karanasan sa lipunan, at ang nag-
aaral ay hindi isang taong natututo sa paghihiwalay at sa kumpetisyon sa iba. La Forge (1983)
binibigyang diin ang kahalagahan ng pakikipag-ugnay bilang "Wika ay mga tao; ang wika ay mga taong
nakikipag-ugnay; ang wika ay mga tao bilang tugon. Sa CLL, ang matagumpay na pag-aaral ay nangyayari
kapag may pagkakaintindihan sa pagitan ng nagaaral at ng guro ito at itinatag upang magsulong ng
kasiya-siyang pag-aaral, na maipaliwanag ng anim na elemento ng SAARRD tungkol sa mga kinakailangan
sa sikolohikal: Seguridad, Agresyon, Attention, Reflection, Retention, at Diskriminasyon.

S - ay nangangahulugan ng seguridad. Maliban kung ang mga mag-aaral ay nakakaramdam ng

katiwasayan, mahihirapan silang pumasok sa isang matagumpay na karanasan sa pag-aaral.

A – ay nangunguhulgan ng agresyon. Kinilala ng CLL na ang isang pagkawala ng pansin ay dapat gawin
bilang isang indikasyon ng kakulangan ng mag-aaral ng paglahok sa pag-aaral, ang pahiwatig na ang iba't
ibang sa pagpili ng mga gawain ng mag-aaral ay madaragdagan ang atensyon at samakatuwid ay
itaguyod ang pagkatuto. Ang agresyon ay nalalapat sa paraan kung saan ang isang bata, na may
natutunan ng isang bagay, ay humahanap ng isang pagkakataon upangmaipakita ang kanyang lakas sa
pamamagitan ng pagkuha at ipakita ang natutunan, gamit ang bagong kaalaman bilang isang tool para
sa self-assertion.

R- ay nangangahulugan ng reflection at retention. Kung ang buong tao ay kasangkot sa proseso ng pag-
aaral, ang napananatili ay nai-internalize at nagiging bahagi ng bagong persona ng mag-aaral sa wikang
banyaga. Ang pagninilay ay isang kilalang natukoy na panahon ng katahimikan sa loob ng balangkas ng
aralin para sa mag-aaral "na nakatuon sa mga puwersa ng pagkatuto ng huling oras, upang masuri ang
kanyang kasalukuyang yugto ng pag-unlad, at muling suriin ang mga hangarin sa hinaharap" (La Forge
1983: 68).
D - nagsasaad ng diskriminasyon. Kapag ang mga nag-aaral ay "nagpapanatili ng isang katawan ng
materyal, handa silang pag-uri-uriin ito at makita kung paano nauugnay ang isang bagay sa isa pa" (La
Forge 1983: 69). Ang prosesong ito ng diskriminasyon ay nagiging mas pino at sa huli "pinapayagan ng
mga mag-aaral na gamitin ang wika para sa mga layunin ng komunikasyon sa labas ng silid-aralan" (La
Forge 1983: 69).

MGA URI NG MGA AKTIBIDAD SA PAGKATUTO AT PAGTUTURO

Tulad ng karamihan sa mga pamamaraan, pinagsama ng CLL ang mga makabagong mga gawain sa pag-
aaral at aktibidad sa mga maginoo. Kasama nila ang:

1. Pagsasalin. Ang isang nag-aaral ay nagbubulong ng isang mensahe o kahulugan na nais niyang
ipahiwatig, isinalin ito ng guro (at maaaring bigyang kahulugan ito) ang target na wika, at inuulit ng nag-
aaral ang pagsasalin ng guro.

2. Gawain sa Pangkat. Ang mga mag-aaral ay maaaring makisali sa iba't ibang mga gawain ng
pangkat, tulad ng maliit na pangkat ng talakayan tungkol sa isang paksa, paghahanda ng isang pag-
uusap, paghahanda ng isang buod ng isang paksa para sa paglalahad sa ibang pangkat, paghahanda ng
isang kwento na ihaharap sa guro at sa iba pang klase.

3. Pagre-record. Ang mga mag-aaral ay nagtatala ng mga pag-uusap sa target na wika.

4. Transkripsyon. Ang mga mag-aaral ay nagsusulat ng mga pananalita at mga pag- uusap na kanilang
naitala para sa pagsasanay at pagsusuri ng mga pormasyong lingguwistiko.

5. Pagtatasa. Sinuri at pag-aralan ng mga mag-aaral ang mga transkripsyon ng mga pangungusap ng
target na wika upang tumuon sa partikular na paggamit ng leksikal o sa paglalapat ng mga partikular na
patakaran sa gramatika.

6. Pagninilay at pagmamasid. Ang mga mag-aaral ay sumasalamin at nag-ulat sa kanilang

karanasan sa klase, bilang isang klase o sa mga grupo. Karaniwan itong binubuo ng mga pagpapahayag
ng damdamin - pakiramdam ng isa't isa, reaksyon sa katahimikan, pag-aalala sa sasabihin, atbp.

7. Pakikinig. Ang mga mag-aaral ay nakikinig sa isang monologue ng guro na kinasasangkutan ng mga
elemento na maaaring napili o napakinggan sa mga pakikipagugnayan sa klase.

8. Libreng pag-uusap. Ang mga mag-aaral ay nakikipag-ugnay sa 'guro ng o sa ibang mga nag-aaral.
Maaaring kabilang dito ang talakayan tungkol sa natutunan pati na rin ang kanilang naramdaman
tungkol sa kung paano nila natutunan.

MGA TUNGKULIN NG MAG-AARAL

Sa Community Language Learning, ang mga nag-aaral ay nagiging mga miyembro ng isang komunidad -
ang kanilang mga kapwa mag-aaral at guro - at matuto sa pamamagitan ng pakikipagugnay sa mga
miyembro ng komunidad. Ang pag- aaral ay hindi tiningnan bilang isang indibidwal na tagumpay ngunit
bilang isang bagay na nakamit ng sama-samang. Inaasahan na makinig ng mga estudyante ang
nakakaalam, upang malayang magbigay ng mga kahulugan na nais nilang ipahiwatig, upang ulitin ang
mga target na mga pahayag nang walang pag-aatubili, suportahan ang mga kapwa miyembro ng
pamayanan, mag-ulat ng malalim na panloob na damdamin at pagkabigo at pati na rin ang kagalakan at
kasiyahan, at sa maging tagapayo sa ibang mga nag-aaral. Ang mga nag-aaral ng CLL ay karaniwang
naka-pangkat sa isang grupo ng anim hanggang labing dalawa na mga nag-aaral, na may bilang ng mga
nakakaalam na nag-iiba mula sa isang bawat pangkat sa isang bawat magaaral.
MGA TUNGKULIN NG GURO
Sa mga unang yugto ng pag-aaral ang guro ay nagpapatakbo sa isang suportadong papel, na nagbibigay
ng target na mga pagsasalin ng wika at isang modelo para sa paggaya sa kahilingan ng mga kliyente.
Kalaunan, ang pakikipag-ugnayan ay maaaring simulan ng mga magaaral, at sinusubaybayan ng guro ang
mga pananalita sa mag-aaral, na nagbibigay ng tulong kapag hiniling. Habang tumatagal ang pag-aaral,
ang mga mag-aaral ay lalong nagiging kakayahang tumanggap ng kritisismo, at ang guro ay maaaring
mamagitan nang direkta upang iwasto ang mga maling pananalita, magbigay ng mga idyoma, at
payuhan ang paggamit at pinong mga punto ng grammar. Ang tungkulin ng guro ay una na nahalintulad
sa isang mapag-aalaga na magulang. Ang mag-aaral ay unti-unting "lumalaki" 'Sa kakayahan, at ang likas
na katangian ng relasyon ay nagbabago upang ang posisyon ng guro ay medyo umaasa sa nag-aaral. Ang
alam ay nakakuha ng isang pakiramdam ng pagpapahalaga sa sarili sa pamamagitan ng mga kahilingan
para sa tulong ng nakakaalam.

SILENT WAY
Ang mga guro na nakakaramdam ng mas ligtas kapag sila ay nag-uusap ay maaaring isaalang-alang
katahimikan sa silid aralan bilang isang bagay na nakakatakot na konsepto. Gayunpaman, noong 1970s,
si Caleb Gattegno ay nakakakuha ng batayan laban sa pagkiling na ito noong siya bumalangkas ng isang
natatanging sistema ng pagtuturo ng wika, na kilala bilang ang "Silent Way na Pamamaraan." Ang
kanyang paggamit ng katahimikan bilang isang sistema ng pagtuturo ng wika unang lumitaw sa kanyang
aklat na Pagtuturo ng mga Foreign Languages sa Mga Paaralan: The Silent Way. Inalok ito bilang isang
tugon sa tradisyonal na pamamaraan ng pagtuturo ng wika kung saan ginagawa ng mga guro ang
karamihan sa mga pinag-uusapan at napaka-aktibo sa nangingibabaw na mga aktibidad sa silid-aralan.
Sa kaibahan, ang katahimikan sa pamamaraang ito ay ginagamit upang itutuon ang atensyon ng mga
mag-aaral at hikayatin silang iwasto ang kanilang sariling mga pagkakamali.

Ang pangunahing pamamaraan na sumasailalim sa pamamaraang ito ay simple ngunit may potensyal na
kaibahan sa tradisyonal na pamamaraan, ang diin ay nasa pag-aaral ng magaaral kaysa sa turo ng guro.
Sa katunayan, hindi bihira sa guro na manahimik para sa mga bahagi ng isang aralin. Sa kawalan ng guro
na namumuno sa aralin, ang mag-aaral ay tumatagal ng isang aktibong papel sa proseso ng pag-aaral, at
ang kanilang pag-input ay gumagabay sa tilas ng pagkatuto. Ang guro ay nagre- redirect at nagtutuwid
kung kinakailangan, ngunit binibigyan ng guro ang mga mag-aaral ng higit na awtonomiya at pinasisigla
ang pagbuo ng mga independyenteng kasanayan sa paglutas ng problema.

Ang tungkulin ng guro ay upang idirekta ang pokus ng mga mag-aaral, mapadali ang pagninilay-nilay sa
sarili at magbigay ng puna sa pandiwang at hindi pandiwang kung kinakailangan. Ang mga mag-aaral, sa
kabilang banda, ay hinihikayat na magsalita hangga't maaari. Karamihan sa mga tradisyunal na tool para
sa pagtuturo ng wika (mga aklat-aralin, worksheets, mga talahanayan ng conjugation ng pandiwa) ay
ganap na wala sa pamamaraang ito.

BAKIT MAAARI KANG MAGPASYA NA GUMAMIT NG NG SILENT WAY NA

PAMAMARAAN?
- Pag-aaral na nakatuon sa mag-aaral. Alam nating lahat ang sinasabi ng pananaliksik:
Natutoto nang mas mahusay ang mga mag-aaral kapag maaari silang maging aktibong mga
kalahok sa kanilang sariling pagkatuto. Mukhang makatwiran na, pagdating sa wika,
pinapayagan ang mga mag-aaral na gawin ang lahat ng pakikipag-usap ay ang pinakamahusay na
paraan upang maisakatuparan iyon.
- Pinahusay na kasanayan sa paglutas ng problema. Kung wala ang iyong paginput, ang
mga mag- aaral ay napipilitang malaman ang lahat ng mga uri ng mga bagay sa kanilang sarili, na
gayahin ang ilan sa mga sitwasyon sa paglutas ng problema sa buhay na maaari nilang
makatagpo kung nalulubog sa target na wika. Ang mga ito ay mga kasanayan na hindi sila
magkakaroon ng pagkakataong umunlad kung palaging gawi ng guro sa kanila.
 - Nadagdagang pakikipag-ugnay. Ang pag-aaral ng pangunahing bokabularyo at pagbigkas
ay madalas na nakakaramdam ng walang pagbabago sa mga mag-aaral. Gamit ang Silent Way,
ang mga mag-aaral ay nakikibahagi sa proseso ng pagaaral, pagtuklas ng mga salita at tunog sa
halip na ang mga ito ay drill sa kanila. Ang mga mag-aaral ay higit na nakikibahagi at namuhunan
sa proseso habang inaako nila ang higit na responsibilidad para sa kanilang sariling pagkatuto, at
ang mga gawain ay may higit na kaugnayan.
- Isang positibo, ligtas na kapaligiran sa pag-aaral. Ang limitadong pag-input mula sa
guro ay nangangahulugang halos walang pintas na nangangahulugang naramdaman ng mga
mag-aaral na ligtas na gumawa ng mga pagkakamali, isang kinakailangang hakbang sa pag-aaral
ng wika.

MGA POTENSYAL NA PROBLEMA SA SILENT WAY NA PAMAMRAAN

Ang Silent Way na Pamamaraan ay hindi para sa lahat. Narito ang ilang mga dahilan para sa
pagpapasyang huwag gamitin ito:

 Ito ay maaaring makaramdam ng kakaiba at nakakatakot sa ilang mga

magaaral. Ito ay ligtas na sabihin na ang iyong mga mag-aaral ay hindi pa nakaranas ng
anumang bagay tulad ng Silent Way dati. Kung walang sapat na paliwanag o paghahanda,
maaaring hindi nila sigurado kung paano mahawakan ito, lalo na sa simula.

 Maaaring maging hamon para sa ilang mga mag-aaral. Kung ang isang mag- aaral ay
may IEP, o nangangailangan ng labis na coaching o scaffolding dahil sa mga espesyal na
pangangailangan ng anumang uri, maaari silang talagang makibaka sa Silent Way. Ang mga mag-
aaral na ito ay nangangailangan ng madalas na pakikipagugnayan sa kanilang guro upang maging
matagumpay.
 Maaaring pakiramdam ng mga magaaral na hindi sila nakakakuha ng sapat na
puna. Habang ang tradisyonal na mga pamamaraan ng pagtuturo ay gumagamit ng malawak na
paggamit ng pandiwang at nakasulat na puna, ang Silent Way ay hindi. Nangangahulugan ito na
kailangang magayos ang mga mag-aaral sa bagong paraan ng pagtanggap ng puna, at maaari
silang makaramdam ng kawalan ng katiyakan tungkol sa kakulangan ng positibo sa verbal o
negatibong pampalakas sa simula.
 Ang pag-unlad ay maaaring magmukhang iba kaysa sa iba pang mga
pamamaraan. Sa madaling salita, ang mga mag-aaral ay gumugol ng maraming oras sa pag-
aaral ng mga pangunahing kaalaman sa bokabularyo at pagbigkas sa halip na mabilis na
sumulong sa mga paksa, ngunit alalahanin, na ang pag-aaral ng isang wika ay nangangahulugang
pagbubuo ng maraming mga kasanayan nang sabay-sabay. Sa katunayan, ang ilang mga
kasanayan tulad ng tumpak na pagbigkas ay maaaring tumagal ng maraming taon upang
makabisado.

MGA ESTRATEHIYA UPANG MAISAGAWA ANG SILENT WAY PARA SA IYO AT SA

IYONG MGA MAG-AARAL
• Turuan ang mga mag-aaral nang lubusan mula sa simula tungkol sa pamamaraang ito at kung
bakit mo ito ginagamit. Kapag nakamit mo ang buy-in ng mag-aaral, maaari mong simulan ang
pagpapatupad ng pamamaraang ito nang walang takot na matakot sila.

• Isa-isa nang suriin ang mga mag-aaral na nangangailangan nito paminsan- minsan, upang
matiyak na okay sila. Maaari kang mag-iskedyul ng regular na oras ng pagpupulong sa kanila, o mag-
check in nang maingat sa klase. Makakatulong ito sa kanila na maging mas kumpiyansa sa kanilang pag-
unlad.
• Bigyan ang puna ng hindi pasalita. Magsanay na magbibigay ng isang mensahe gamit ang wika
ng katawan, kilos at ekspresyon sa mukha.

• Bigyang-diin ang kalidad kaysa sa dami. Malinaw na ipahayag na ang pagkakaroon ng

karunungan, sa halip na saklaw lamang ang lahat sa kurikulum, ay ang prayoridad.

TOTAL PHYSICAL RESPONSE

Ang kabuuang Physical Response (TPR) ay isang paraan ng pagtuturo ng wika na itinayo sa paligid ng
koordinasyon ng pagsasalita at pagkilos; sinusubukan nitong ituro ang wika sa pamamagitan ng pisikal
(motor) na aktibidad. Binuo ni James Asher, isang propesor ng sikolohiya sa San Jose State University,
California, iginuhit ito sa maraming tradisyon, kasama ang psychology ng pag-unlad, teorya ng
pagkatuto, at pantao sa pantao, pati na rin sa mga pamamaraan ng pagtuturo ng wika na iminungkahi ni
Harold at Dorothy Palmer noong 1925. Pag-isipan natin sandali ang mga naunang ito sa Kabuuang
Physical Response.

Ang kabuuang Physical Response ay naka-link sa "bakas na teorya" ng memorya sa sikolohiya, na

humahawak na mas madalas o mas masinsinang isang koneksyon sa memorya ay nasusubaybayan, mas
malakas ang samahan ng memorya ay magiging mas malamang na maalala. Ang pag-retracing ay
maaaring gawin nang pasalita (hal., Sa pamamagitan ng pag-uulit ng rote) at / o pakikisama sa aktibidad
ng motor. Ang mga pinagsamang aktibidad ng pagsubaybay, tulad ng pandiwang pagsasanay na
sinamahan ng aktibidad ng motor, samakatuwid ay dagdagan ang posibilidad ng matagumpay na
pagpapabalik.

Ang diin ni Asher sa pagbuo ng mga kasanayan sa pag-unawa bago ang natutunan ay ituro na magsalita
sa kanya sa isang kilusan sa pagtuturo ng wikang banyaga na minsan ay tinutukoy bilang Comprehension
Approach (Winitz 1981). Tumutukoy ito sa maraming magkakaibang mga panukala na batay sa pang-
unawa-based na mga panukala, na nagbabahagi ng paniniwala na (a) mga kakayahan sa pang-unawa ay
nauna sa mga produktibong kasanayan sa pag-aaral ng isang wika; (b) ang turo ng pagsasalita ay dapat
maantala hanggang sa maitaguyod ang mga kasanayan sa pag-unawa; (c) mga kasanayan na nakuha sa
pamamagitan ng pakikinig sa paglipat sa iba pang mga kasanayan; (d) ang pagtuturo ay dapat bigyang-
diin ang kahulugan sa halip na porma; at (e) ang pagtuturo ay dapat mabawasan ang stress ng mag-
aaral.

ISANG MAIKLING KASAYSAYAN NG KABUUANG PHYSICAL RESPONSE

Ang kabuuang Physical Response ay isang paraan ng pagtuturo na umiikot sa koordinasyon ng
pagsasalita at kilos ng mag-aaral. Ang pundasyon nito ay ang pagtuturo at pag-aaral sa pamamagitan ng
pisikal na pagkilos, paggamit ng mga kasanayan sa motor ng iyong mga mag aaral habang tumugon sila
sa mga utos nang mabilis hangga't maaari. Ito ay binuo ni Dr. James Asher, isang propesor ng sikolohiya
sa San Jose State University, California. Pinagsama ni Dr. Asher ang ilang mga teorya at pamamaraan sa
kanyang disenyo ng pamamaraan, kasama ang teorya ng pag-aaral, psychology ng pag-unlad at
humanistic pedagogy.

ANG 3 ELEMENTO NG KABUUANG MGA GAWAIN SA TUGON SA PHYSICAL

RESPONSE
Ang pamamaraang ito ay umiikot ng halos eksklusibo sa paligid ng paggamit ng mga pandiwa at,
siyempre, pagkuha ng pagkilos mula sa iyong mga mag-aaral. Naniniwala si Dr. Asher na ang malakas na
pandiwa ay ang susi sa pag-unlock ng pagkatuto ng wika at ang pangunahing paggamit ng wika at
samahan. Gayunpaman, napunta ito sa isang bit mas malalim kaysa doon. Narito ang tatlong mga
batong pang-batayan ng kabuuang Physical Response.
➢ Non-Abstraction at Abstraction Ang mga hindi abstraction ay unang binuo ng iyong mga mag-aaral
gamit ang mga pangngalan at mga mahahalagang pandiwa. Lumilikha ang mga detalyadong "cognitive
maps" para sa iyong mga mag-aaral, habang inilalagay din ang gramatika sa trabaho sa likod ng mga
eksena. Halimbawa, ang paggamit ng mga hindi abstraction ay inilalagay ang iyong mga mag-aaral sa
mode ng pagkilos, habang ang pangangatuwiran sa likod ng aksyon ay maaaring iwanan hanggang sa
matugunan ang mga utos na may mabilis na pagtugon. Ang iyong mga mag-aaral ay gumagawa ng
maraming paglipat sa paligid habang iniutos mo sa kanila na gawin ang ilang mga bagay tulad ng,
"tumayo at hawakan ang iyong ulo." Ito ay prangka at simple. May isa, malinaw na ruta ng paggupit
mula sa utos upang tumugon. Walang anuman ang nananatiling hindi maliwanag o hindi sigurado sa
gitna.

➢ Ang Kilos sa Pagsasalita Ang kabuuang Physical Response ay labis na batay sa mga utos at kilos, ngunit
ang pamamaraan ay nagsasangkot din ng mas malalim na mga lugar ng pag-aaral at paggamit ng wika.
Ang paggamit ng mga kilos sa pagsasalita at pag-play ng papel ay isa ring malaking bahagi ng pag-aaral sa
pamamaraang ito. Hindi dapat manahimik ang mga mag-aaral. Tulad ng nabanggit sa itaas na punto,
maaari mong turuan ang mga mag-aaral na makipag-ugnay sa isa't isa, kumuha ng impormasyon at
magkaroon ng mga pag-uusap. Halimbawa, maaari kang magturo sa isang mag-aaral na magtanong sa
isa pang mag-aaral tungkol sa isang karaniwang kilalang salita sa iyong klase. "Jose, tanungin mo si Maria
kung ano ang kahulugan ng aso." Hilingin si Jose kay Maria at si Maria ay bibigyan ng tugon. Nagtatayo
ito ng komunikasyon at talakayan, habang gumagawa ng mga kasanayan sa wika para sa pagtatanong at
pagtanggap ng mga sagot.

➢ Ang Lexical na Pamamaraan sa Acquisition ng Bokabularyo Si Asher ay nagsimula mula sa leksikal na

pamamaraa sa pag-aaral ng wika, na naghihikayat sa mga tao na matuto at magturo ng wika sa mga
chunks sa halip na mga hiwalay na yunit. Kaya, sa halip na magturo ng isang solong bokabularyo na
salita, dapat mong ituro ito sa loob ng konteksto ng isang mas kumpletong parirala o pangungusap. Para
sa mga layuning Pangkalahatang Physical Response, maaari itong makamit sa pamamagitan ng
pagsasama ng mga pangngalan at pandiwa sa pamamagitan ng mga utos at kilos. Ang paggamit ng mga
solong salita lamang ay hindi nagpapahiram nang mabuti sa mga pamamaraang ito. Sa katunayan, ang
pamamaraan sa likod nito ay mas nakatuon sa mga pinagsama-samang salita kaysa sa mga isahan na
form na matatagpuan sa mas tradisyonal na pag-aaral ng Ingles. Sigurado, maaari mong bark, "tumalon,
tumakbo, maglakad, umupo!" ngunit tumatagal ito ng ilang lalim sa labas ng pamamaraan.

Paano Mag-set up ng Kabuuang Mga Aktibidad sa Pagtugon sa Pisikal para sa

Kabuuang Tagumpay
Saklaw ng TPR ang tatlong mahahalagang alituntunin para sa iyo at sa iyong mga mag aaral upang
mabuo at maipatupad para sa isang mahusay, walang-stress na aktibidad ng TPR sa iyong silid-aralan:

1. Makikinig ang mga mag-aaral bago magsalita.

2. Matututo ang mga mag-aaral sa pamamagitan ng mga utos.

3. Matatalakay ng mga mag-aaral ang pananalita sa wika mula sa pakikinig.

✓ Lumikha ng isang kapaligiran sa pag-aaral na walang pag-aaral.

Ang mababang stress sa iyong silid-aralan ay pinakamainam sa anumang aktibidad ng ESL at ito ay lalong
mahalaga sa TPR. Maaari kang bumuo ng isang proseso ng pag-aaral na walang pag aaral na walang
stress sa pamamagitan ng pagpapanatiling simple ang impormasyon sa una, ipinapakita ang iyong mga
mag-aaral bago maibigay ang mga utos. Ang pagtatayo sa mga simpleng utos ay mahalaga din sa
pagpapanatiling mababa ang mga antas ng stress. Pahintulutan ang iyong mga mag-aaral na bumuo ng
mapa ng nagbibigay- malay batay sa mga hindi abstraction bago lumipat sa malalim na mga kahulugan
(abstraction) sa likuran ng wika.

✓ Magtalaga ng mga tungkulin ng mag-aaral.

Kailangang ihasa ng iyong mga mag-aaral ang kanilang mga kasanayan sa pakikinig. Ang punong-guro ng
TPR ng pakikinig bago magsalita ay dapat na nasa unahan ng iyong plano sa aralin ng TPR. Ang mga mag-
aaral ay kailangang makinig nang paisa-isa at bilang isang klase upang maayos na tumugon sa iyo o sa
ibang mga utos ng mag-aaral. Ang mga mag- aaral ay tatagal sa kanilang sariling mga utos at dapat mong
hikayatin silang magsalita kapag may tiwala sila at handang gawin ito.

✓ Magtalaga ng mga tungkulin ng guro.

Ang mga tungkulin ng mga guro sa mga aktibidad ng TPR ay ang unang maglagay ng tiwala at kasiyahan
upang mapanatili ang kapaligiran na walang stress sa silid-aralan. Mananagot ka sa pagbuo ng mga mapa
ng cognitive ng iyong mga mag-aaral sa panahon ng aktibidad ng TPR. Kailangan mong magkaroon ng
isang plano sa lugar upang dahan-dahang bumuo sa target na wika para sa kadali ng pag-unawa ng mag-
aaral. Tumutok sa pagiging simple at magbigay ng mahalagang puna, na nagpapahintulot sa mga mag-
aaral na talagang lumaki habang sila ay nakikinig, tumugon at nagsasalita.

✓ Magbigay ng props.

Para sa mga mag-aaral na nagsisimula na nakakaranas ng TPR sa kauna-unahang pagkakataon, sa

karamihan ng mga kaso hindi mo na kailangan ang anumang mga materyales para sa isang matagumpay
na klase. Itutuon nila ang iyong mga simpleng utos, tulad ng "tumayo," "umupo," "itaas ang iyong
kaliwang kamay" at iba pa.

ISANG HALIMBAWANG AKTIBIDAD PARA SA PAGLAGAY NG KABUUANG

PHYSICAL RESPONSE SA PRACTICE
Ang pagpasok ng TPR sa pagsasanay ay madali at makakahanap ka ng kasiyahan bilang isang guro,
habang ang iyong mga mag-aaral ay nakakaranas ng bago, nakakatuwang paraan upang matuto ng
Ingles. Mayroong ilang mga elemento ng iyong plano sa aralin ng TPR na dapat tandaan bago
magsimula. Mag-isip tungkol sa mga utos at wika na iyong ihaharap.

➢ Madali bang maunawaan ng iyong mga mag-aaral?

➢ Mayroon ka bang plano sa lugar para sa pagpapakita muna sa iyong mga mag-aaral?
➢ Gumagamit ka ba ng mga materyales, at kung gayon, handa ba ang iyong mga mag aaral?
➢ Paano mo maiiwasan ang stress sa iyong aralin

Laging tanungin ang iyong aralin mula sa pananaw ng isang mag-aaral. Dapat kang magkaroon ng isang
medyo magandang ideya tungkol sa mga pangangailangan ng iyong mga mag-aaral at mga antas ng
Ingles sa oras na handa kang lumikha ng isang aralin ng TPR na magiging kasiya siya, kapana-panabik,
walang stress at walang kaalaman.

Palakasan ang iyong mga mag-aaral ng isang masaya, mabilis na aktibidad. Halimbawa, utos ang iyong
mga mag-aaral na tumayo. Hayaang hawakan nila ang kanilang mga daliri sa paa, lumalawak. Hayaang
hawakan nila ang kanilang mga tainga, ulo at balikat. Ang mga kaliwa at kanang direksyon na nagpainit
ng mga aktibidad ay mahusay din, pagbuo ng isang direksyon na nagbibigay-malay na mapa na mahalaga
para sa mga aralin sa TPR sa hinaharap. Kapag ang iyong mga mag-aaral ay nagpainit at handa nang
pumunta, magsimula sa target na wika na nais mong ipakita. Magsabi ng isang utos at ipakita ang tugon
na inaasahan mong makita. Ang mga alaala ng iyong mga mag-aaral ay nagsisimula sa iyong mga aksyon
at utos ng boses. Sisimulan nila ang pagkonekta sa pakikinig sa pagkiloskaagad.