ატროფია - სიტყვის მნიშვნელობის არაზუსტი გამოყენება.
დათვი ტყეში გაილურსა (გაიძურწას ნაცვლად)
მას საშინლად უყვარდა თავისი ცოლი
არანორმალურად ბედნიერი ვარ
ანდაზა - მოკლე, გონებამახვილური გამონათქვამი,
აღმზრდელობითი ხასიათისა.
აფორიზმი - ჭკუის სასწავლებელი და მოკლედ
ჩამოყალიბებული აზრი
სჯობს სიცოცხლესა ნაძრახსა, სიკვდილი სახელოვანი
ჭირსა შიგან გამაგრება ასრე უნდა, ვით ქვითკირსა
სწავლის ძირი მწარე არის, კენწეროში გატკბილდების
ავტობიოგრაფია - საკუთრი ბიოგრაფიის გადმოცემა.
ალეგორია - გადაკრულად ნათქვამი სიტყვა, როცა ნათქვამია ერთი და
იგულისხმება მეორე (ანდაზა, გამოცანა, იგავ-არაკი და სხვა). მისი მიზანია ავტორის აზრის შენიღბვა.
ალიტერაცია - ერთი და იმავე თანხმოვნის გამეორება ემოციური
ზეგავლენის მოსახდენად
კარვის კალთა ჩახლართული, ჩავჭერ, ჩავაკარაბაკე
ლეილას თვალები ელავენ ბნელიდან., დედოფალს ახლავან მხევალნი
მცველებად;
ალუზია - როცა ერთ ნაწარმოებში ნათქვამი ფრაზა გვახსენებს
სხვა ნაწარმოებს
ხატი იყავ - ვეფხი დაქალებული; ავთანდილის მწვადი
ცეცხლზე შხიოდა... ( „ნინოწმინდის ღამე“); „ვარდისფურცლობის ნიშანი არის და დრო ახალი პაემანისა“ („ყივჩაღის პაემანი“) - გვახსენდება „ვეფხისტყაოსანი“ ბარბარიზმები - უცხოური ენიდან შემოსული სიტყვები და გამოთქმები
პოლი; სტოლი; შპილკა; კუხნა...
ბიოგრაფია - ადამიანის ცხოვრების აღწერა
ბალადა - სიუჟეტიანი პატარა პოეტური ნაწარმოები, რომელშიც
ჩანს ავტორის დამოკიდებულებაც.
ილიას „ბაზალეთის ტბა“. ლექსი ვეფხისა და მოყმისა.
გაჩუმება - განწყობილების გამოხატვა მეტყველების შეწყვეტით,
ერთგვარი მრავალწერტილია.
გაპიროვნება - როცა საგანს ან მოვლენებს ადამიანის თვისებები
მიეწერება და ხდება ბუნების გასულიერება.
მთა ჩაფიქრდა. ნაკადული საამოდ მღეროდა მთელი ღამე...
გამეორება - სიტყვების გამეორება ემოციის გასაძლიერებლად.
დრამა - ჟანრი, რომელშიც ერთდროულადაა ტრაგედიისა და
კომედიის ნიშნები.
დიალოგი - საუბარი ორ ადამიანს შორის.
ევფემიზმი - შერბილებით, ზრდილობიანი ფორმით ნათქვამი.
დაბრძანდი - დაჯექი; მოდი - მობრძანდი ...
ეპოსი - ლიტერატურული ნაწარმოები, სადაც ნაკლებია ემოცია,
ძირითადად, ამბავია გადმოცემული ელეგია - ლირიკული ლექსი, რომელშიც გადმოცემულია სევდიანი განწყობილება
ეპიგრაფი - ნაწარმოების ან მისი ცალკეული თავისთვის
წამძღვარებული ციტატა, ფრაზა, რომელიც გადმოგვცემს ძირითად იდეას, ნაწარმოების მთავარ აზრს, დედააზრს.
ილიას „კაცია-ადამიანში“ არის ეპიგრაფი - „მოყვარეს პირში
უძრახე და მტერს პირს უკანაო“, ან კიდევ: გიორგი ლეონიძის „ყივჩაღის პაემანს“ უძღვის ეპიგრაფი: „ერთი მეც გადავუქნიე, წვერიმც ვუწვდინე ქვიშასა...“ (მუხრანული)
ეპილოგი - ნაწარმოების დასასრული.
ეპითეტი - საგნის ან მოვლენის მხატვრული დახასიათება.
ცა ფირუზ, ხმელეთ-ზურმუხტო, ჩემო სამშობლო მხარეო;
ერთი გონიერი, თბილი, კეთილი ადამიანი ვერ ვნახე ქვეყანაზე
თემა - ნაწარმოებში გადმოცემული მთავარი ამბავი
თქმულება - თაობიდან თაობაში ზეპირად გადაცემული ამბავი
იგავ-არაკი - მცირე ზომის ალეგორიული და აღმზრდელობითი ხასიათის სიუჟეტიანი ნაწარმოები
სულხან-საბას იგავები.......
იდეა - ნაწარმოებში გადმოცემული მთავარი სათქმელი.
დედააზრი. ანუ თემა ნიშნავს ამბავს, რაზეც ნაწარმოებში ან ეპიზოდშია საუბარი და იდეა მთავარი სათქმელია.
ირონია - იუმორზე ცოტა უფრო დაუნდობელი, მაგრამ მაინც
უბოროტო დაცინვა. „კარგი რამ იყო თავად თათქარიძის სახლ- კარი...“; „ჩვენისთანა ბედნიერი განა არის სადმე ერი?“
იუმორი - უწყინარი ხასიათის დაცინვა. ნაკლის სასაცილოდ,
კომიკურად . წარმოჩენა.
კალკი - მნიშვნელობის სხვა ენიდან პირდაპირი გადმოღება
(ასლი): ფაქტი სახეზეა; რაშია საქმე; გაყიდვაშია...
კომპოზიცია - ნაწარმოების აგებულება
ლირიკა - ჟანრი, რომელშიც გადმოცმულია ავტორის პირადი
განცდები და შთაბეჭდილებები. ლექსი - რიტმულად მოწესრიგებული პოეტური ნაწარმოები
მონოლოგი - ერთი ადამიანის მიერ წარმოთქმული სიტყვა
საკუთარ თავთან ან საზოგადოებასთან.
მემუარი - ლიტერატურული ნაწარმოები, რომელშიც
გადმოცემულია რეალური ამბები, დაფუძნებული ავტორის მოგონებებზე.
მოთხრობა - საშუალო ზომის პროზაული ნაწარმოები,
რომელშიც აღწერილია სიუჟეტური ამბავი
მეტაფორა - გადატანითი მნიშვნელობის მქონე სიტყვა.
ცა მრისხანებს; მთაწმინდა ჩაფიქრებულა.
ნოველა - მცირე ზომის ნაწარმოები, რომელშიც აღწერილია რამე
საინტერესო ამბავი. ნეოლოგიზმი - ახლად გაჩენილი სიტყვები და გამოთქმები
თვითმფრინავი, ტელეფონი; ელმავალი...
ომონიმი - ასო-ბგერით ერთნაირი, შინაარსით განსხვავებული
სიტყვა
წელი - ასაკი. წელი - სხეულის ნაწილი. ხელი - სხეულის ნაწილი.
ხელი - გახელებული, გაგიჟებული.
პეიზაჟი - ბუნების სურათების აღწერა. ხშირია
რომანტიკოსების შემოქმედებაში.
პოეტური მიმართვა - როცა მწერალი მიმართავს ბუნებას,
ბუნების მოვლენებს.
პორტრეტი - პერსონაჟის გარეგნობის აღწერა
პარონიმი - ბგერებით ძალიან მსგავსი, მაგრამ შინაარსით
განსხვავებული სიტყვები.
დიპლომატი - დიპლომანტი; აფექტი - ეფექტი
პოემა - ლექსად დაწერილი ვრცელი პოეტური ნაწარმოები,
რომელსაც სიუჟეტი აქვს პროლოგი - ნაწარმოების დასაწყისი.
რომანი - დიდი პროზაული ნაწარმოები, სადაც პერსონაჟთა
ცხოვრებაზეა საუბარი.
სინონიმი - მსგავსი მნიშვნელობის მქონე სიტყვა
ბეჯითი - შრომისმოყვარე; ლამაზი - მშვენიერი
სიუჟეტი - ნაწარმოების შინაარსი
სარკაზმი - ღვარძლიანი დაცინვა; მწვავე ირონია
სატირა - გამანადგურებელი დაცინვა, სადაც გამოხატულია ავტორის ზიზღი არსებული სინამდვილის მიმართ.
ილიას, აკაკის, პოლიკარპე კაკაბაძის შემოქმედება.
სიმბოლო - პირობითი ნიშანი, რომელი გამოხატავს მხატვრული
სახის მნიშვნელობას. მაგალითად: მერანი - ბედის წინააღმდეგ ბრძოლის სიმბოლოა; გველი - სიბრძნის გამომხატველი სიმბოლო; კავკასიის მაღალ კლდეზე მიჯაჭვული ამირანი - საქართველოს მდგომარეობის სიმბოლოა.
ტავტოლოგია - ერთი და იმავე ცნების ან აზრის გამეორება.
მას ჩვეულებად ჰქონდა, ჩვეულებრივ ასე მოქცეულიყო
პოეტი ლექსში “პოეტი“ საუბრობს პოეტის როლსა და
მნიშვნელობაზე
ტროპი - გადატანითი მნიშვნელობის მქონე სიტყვა.
ქვაბი ადუღდა = არა ქვაბი, არამედ ქვაბში არსებული საჭმელი;
რა ძალიან უწვიმია = როგორ დამთვრალა ფაბულა - ამბავი, რომელიც საფუძვლად დაედო მხატვრულ ნაწარმოებს. ფაბულა შეიძლება იყოს ნამდვილი ამბავი, ლეგენდა, ხალხში გავრცელებული თქმულება.
შედარება - ერთი მოვლენის მეორესთან შედარება, აზრის უკეთ
გადმოცემისთვის.
მუხასავით ძლიერია. ვეფხვივით ვაჟკაცია. (ამ სიტყვებს „ვით“
თუ მოაკლდება, გამოვა მეტაფორა)
შაირი - 16-მარცვლიანი ლექსი, როგორიცაა „ვეფხისტყაოსანი“