‫الر ْح ٰمن َّ‬ ‫ه‬

‫الر ِح ِيم‬ ‫ِ‬ ‫ِب ْس ِم ِ‬

‫اّٰلل َّ‬

‫بنام خداى بخشايندۀ مهربان‬

‫ل م‬ ‫ْ‬ ‫ه ُ َ ُّ ذ َ َ ُ‬
‫ممناا ُُخ ِر ُُ ُُ ْم ِم َن الُُّ ٰمَّا ِ َِلل‬ ‫اّٰلل و ِ يل الَّ ِِين‬
‫ُ ُ‬ ‫َ َ ُ ْ ٰ ُ ُ‬ ‫ذ‬ ‫ُّ‬
‫اَ َو ال َّ َّ َّ ِِيََّّن ِ َّؤ َّروا طو ِل َّي َّ َّ َّا َّم ال َّ َّ َّ َّا َّا‬
‫ُ‬
‫ِ‬ ‫ال َّن َّ‬
‫َ‬ ‫م‬ ‫ل م‬ ‫ُّ‬ ‫َ‬ ‫ْ‬
‫اَ َِلل الَََُُّّّّ ٰم َّ َّ َّا ِ طولَّ ِ َّ َّ َّ‬‫ِ‬ ‫َُُّخَّ ِر َُُّا َّ َُُّ ْم ِمَّ َن الَّنَّ‬
‫ٰ ُ َ‬ ‫ُ‬
‫اب الن ِاَ ْم ِف ٰيُا خ ِالدون‬ ‫ط ْص ٰح ُ‬

‫ول ِسَّاى اتَّك ِا اُمان موَ ا ا د م ان َا ا‬ ‫خداو د ی‬

‫َّناى با َ [ بر و ىل ِسَّ ََّّاى‬ ‫تاَيكيُا با ت ََّّاى َوى َّ ي‬
‫ِا ِؤر وَ يدا ا د‪ ،‬اولیایش َّ َّ َّ ََّّان ى مان عص َّ َّ َّ ََّّيا ران‬
‫َّناى با تَّ َّ ََّّاى تاَيكيُا با‬
‫طا اتند‪ِ ،‬ا م ان َا ا َوى َّ َّ ي‬
‫َ [ بر د م ان ا ل متشند ِا خا ‪ َ ،‬من ُاو ا ند‬

‫‪1 of 145‬‬
 ‫بسم اهلل الرحمن الرحیم‬

‫کانالسالکانحق‬
‫منازل السائرین به‬
‫زبان ساده‬
‫بخش اول ‪ :‬ده باب آغازین‬

‫تهیه و تنظیم ‪ :‬سالک گمنام‬

‫‪2 of 145‬‬
 ‫صؤحا ‪1‬‬
‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‪ :‬بدایتُا «م ا ر‬
‫‪،‬شوع‪،‬‬
‫اتتاَ »‬
‫|‬
‫قسمك یاول‪ :‬یقُّا « بیداَی»‬
‫|‬
‫‪_1‬ىماَش عمتُای الیه‪.‬‬
‫‪ _2‬انست تمام گنا ان دگ‪.‬‬
‫‪_3‬بداى عمر تا کاتاا و فرصك کم‬
‫اتك‪.‬‬

‫‪3 of 145‬‬
 ‫‪_1‬ىماَش عمتُای الیه ‪:‬‬

‫اَ عقل‬ ‫ىامل ‪:‬‬

‫پائیدن برق منك « مراقب‬

‫فرصك الیه با ن و اتتؤا ا ا فرصك‬
‫ایجا ىدا تاتط خدا »‬
‫عب گرفت ا ا ل بال‬

‫‪ _2‬انست تمام گنا ان دگ‪:‬‬

‫بزَگداىك حق « حؤظ‬ ‫ىامل ‪:‬‬

‫حرمك خدا »‬
‫ىناخك خا و خدا‬

‫‪4 of 145‬‬
 ‫باوَ با وعدا ای الیه‬

‫‪_3‬بداى عمر تا کاتاا و فرصك کم‬

‫اتك‪.‬‬

‫ىنیدن عُم « فراگبی‬ ‫ىامل‪:‬‬

‫انش»‬
‫پاتخ مثبك ا ن با فراخاا ُای‬
‫حرمك « ا جام تکالیف رشیع با حا‬
‫احسنك »‬
‫مصاحبك « منشین با صالحان‬
‫»‬

‫‪5 of 145‬‬
 ‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪2‬‬

‫تاضیح یقُّا یا بیداَی ‪:‬‬

‫ای پیامب ص ب ا‪ « :‬من ىما مر م َا با‬
‫یک چب پند [ م و من اینکا برای‬
‫خدا قیام کنید و با پا خبید»‬
‫این مان قیام برای خدا‪ ،‬بیداَی‬
‫ا خااب ؤُك و َ ا کر ن تسن و‬
‫تنبیل و رشوع ُدی تالش اتك و این‬
‫‪6 of 145‬‬
 ‫اولت َوىنا يى قُب َ دگ حقیق‬
‫اتك کا باات ا من اَ متاُا و‬
‫اىیاَ [ ىوید‪.‬‬
‫یقُّا تا چب اتك‪:‬‬

‫اول‪ :‬ىماَش عمتُای الیه‬

‫یعن تای لك ما عمتُا يى َا‬
‫کا خداو د ا َوی محبك با ىما‬
‫دیا ا ا اتك‪ ،‬بشماَی کا ا‬
‫ىماَش م ُا اتااى‪.‬‬
‫و این َ حال اتك کا ىما مستحق‬
‫من دایا یسن و یم تااى ُبان کن‪.‬‬

‫‪7 of 145‬‬
‫مثال ‪ :‬خدا با تا چشم ا ا برای یدن‬
‫اما یم تااى یک قیقا این عمك َا‬
‫ُبان کن و ىکرش َا بجا بیاوَی‪.‬‬

‫وم‪ :‬انست تمام گنا ان دگ‬

‫یعن تمام گنا اى کا َ‬
‫دگ ا جام ا ا ای مروَ کن و ببت اگر‬
‫م ُا َا ا اما بدیه َ چا خ ری [‬
‫افن؟« و میا تیجا مثبن اىتا‬
‫اتك؟» و وقن مگاا ىدید تالش کنید‬
‫من گنا ان َا ترک کنید و اثرا تاء‬
‫م ُا َاُبان کنید‪.‬‬
‫مثل اگر بد گا يى کیس َا کر ی و‬
‫مبرویش َا بر ا ای ا من ىخص‬
‫حاللیك ب ب و‪. ...‬‬
‫‪8 of 145‬‬
 ‫تام ‪ :‬بداى عمر تا کاتاا و‬
‫فرصك کم اتك‪.‬‬
‫یعن بداى عمر تا نسبك با ُُان‬
‫بسیاَ کم اتك و فرصك یا ی داَی و‬
‫تیع کن فقط کاَ ای خب‪ ،‬خدمك با‬
‫خُق و عبا کن تا باعث افزایش َتبا‬
‫و َُا تا َ ز خدا بشا ‪ .‬عمر خا‬
‫َا ى خا ی تُف کن و َو ا يى َا کا‬
‫دَ ا ا ای ُبان کن‪.‬‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫‪9 of 145‬‬
 ‫صؤحا ‪3‬‬

‫قسمك اول « ىماَش عمتُا‪» ...‬‬

‫خا ش با تا چب محقق [ ىا کا‬
‫عباَتند ا ‪:‬‬
‫‪ _1‬اَ عقل‪ :‬یعن َوىن ىدن ل‬
‫با اَ دایك ایمان‪ ،‬مان وُدان و‬
‫دای َون‪ ،‬ا ی یا َا نمای الیه‬
‫َون‪.‬‬
‫‪ _2‬پائیدن برق منك‪ :‬یعن متاُا‬
‫منك و ما بن کا خدا با تا ا ا اتك‬
‫ر‬
‫باش‪.‬منتُّر عمتُای باطن و پنُاى‬

‫‪10 of 145‬‬
 ‫ین او ر‬
‫باش و‬ ‫خدا و واَ ا و الُاما‬
‫با ماقع متاُا بشای و َیافك کن‪.‬‬
‫مثل کیس کا گا ش با متمان اتك تا‬
‫ببیند گ باَان [ باَ تا بتاا د با ماقع‬
‫مقداَی مب باَان ُمع کند‪.‬‬
‫‪ _3‬عب گرفت ا ا ل بال ‪:‬‬
‫یعن ا کساى کا َاا َا اىتباا َفتا ا د و‬
‫بر شىان بال يى ممدا و شىان با‬
‫تنگ خاَ ا اتك‪َ ،‬س عب ب بید‬
‫و َاا اىتباا م ان َا تکراَ کنید‪« .‬‬
‫فرصك برای م مایش و خ ا یسك »‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪11 of 145‬‬
 ‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬
‫صؤحا ‪4‬‬

‫وم‪ :‬انست تمام گنا ان دگ‬

‫اما م العا گنا کاَی یا فکر کر ن‬
‫َ ماَ خ ا ا يى کا ا او ش ا اتك‬
‫با تا چب َتك [ ىا « تا َاا‬
‫اَ »‬
‫‪ _1‬بزَگداىك حق‪ :‬یعن بؤُیم کا‬
‫خدا ا ما چب بزَگب اتك‪.‬‬
‫یدهللا فاق ایدیُم‪.‬‬

‫‪12 of 145‬‬
 ‫‪ _2‬ىناخك خا و خدا ‪ :‬یعن‬
‫بؤُیم کا َ برابر خدا خییل حقب و‬
‫کاچک سن‪ ،‬مثل یک کا ک َ برابر‬
‫والدین‪.‬‬
‫بعد فکر کنید کا ک ىما ا ىما کا پدَ‬
‫یا ما َ او ستید طُبکاَ باىد و ا عای‬
‫بزَگ کند‪.‬‬
‫چا حال خاا ید اىك؟‬
‫‪ _3‬باوَ با وعدا ای الیه‪:‬‬
‫یعن بداى کا خداو د با ما وعدا‬
‫ای خا عمل [ کند‪ .‬باوَ اىتا‬
‫باىید کا پا اش و ُزای الیه محقق‬
‫[ ىا ‪.‬‬

‫‪13 of 145‬‬
 ‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪5‬‬

‫تام ‪ :‬بداى کا عمر تا کاتاا و‬

‫فرصك کم اتك‬
‫اما ىناخك کم یا یا با ن و قصان َ‬
‫َو ای عمر با تا چب کشف [ ىا‬
‫‪ _1‬ىنیدن عُم و فراگبی انش‪:‬‬
‫یعن تمام عُام و انش مرباط با‬

‫‪14 of 145‬‬
 ‫تبوتُاک عرفاى َا یا ب بی با‬
‫خاا دن کتابُای مرباطا‬
‫‪ _2‬پاتخ مثبك ا ن با‬
‫فراخاا ُای حرمك‪:‬‬
‫یعن تکالیف و احکام رشیع َا مُم بداى‬
‫و حتمأ ا جام یه‪.‬‬
‫‪ _3‬مصاحبك و مرایه و‬
‫منشین با صالحان‪:‬‬
‫یعن َ حد امکان با افرا عاَف و‬
‫صالح و کساى کا َ تبوتُاک و‬
‫عرفان پیشکسا ستند منشین کن‬
‫و ا تجربیا م ان اتتؤا ا کن‪.‬‬

‫‪15 of 145‬‬
 ‫کمال منشت َ من اثر کر‬
‫وگر ا من مان خاکم کا ستم‪.‬‬

‫مالک و معیاَ ما م چا گؤتا ىد‬

‫یک چب اتك‪ :‬ىکست عا ا معمال‬
‫و َو مرا و اىت ىجاعك تغیب‪.‬‬

‫پایان قسمك یاول ا بخش یاول « بدایتُا‬

‫»‬
‫َ ا اما و َ فرصن ی ر با تاضیح‬
‫تا ا ای ا قسمك یوم بخش یاول‬
‫خاا یم پر اخك‪.‬‬

‫‪16 of 145‬‬
 ‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫با تشکر‬
‫ه‬
‫الُُم صل عیل محمد ص و مل محمد‬
‫ص‬
‫و عجل عجل عجل لالیک الؤرج ‪.‬‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪6‬‬

‫‪17 of 145‬‬
 ‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‪ :‬بدایتُا « م ا ‪ ،‬رشوع ‪،‬‬
‫اتتاَ »‬
‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول‪:‬‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫َ ا اما با تاضیح قسمك ی ری ا‬
‫بخش بدایتُا [ پر ا یم‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك یوم‪ :‬توبا‬
‫‪18 of 145‬‬
 ‫« با گشك با تای خدا »‬
‫خداو د [ فرماید‪ « :‬م ان کا توبا‬
‫کر ا ا د‪ ،‬مان تتم را ند‪» .‬‬
‫خداو د َ این میا عناان ظُم و‬
‫تتم ری َا ا توبا کنندگان بر اىتا‬
‫اتك و فقط ىامل کساى [ ىا کا‬
‫عمدط ا توبا شبا [ ند و فراَ [‬
‫کنند‪.‬‬

‫توبا پس ا معرفك و ىناخك گناا‬

‫‪ ،‬ا طریق تأمل َ تا چب امکان پِیر‬
‫اتك‪.‬‬

‫‪19 of 145‬‬
 ‫‪ _1‬اینکا نگام اَتکاب با گناا ا‬
‫عصمك خدا برکناَ ىدا ای ‪ :‬یعن ا‬
‫ُّر خدا ی ر پاک و معصام یسن‪.‬‬
‫خدا [ گوید‪ « :‬رکس با خدا تمسک‬
‫ُوید با َایه َاتك دایك ىدا‬
‫اتك‪» .‬‬
‫یعن ر کس با َیسمان الیه چنگ‬
‫بز د و َ مسب الیه قدم بر اَ ‪،‬‬
‫خداو د او َا ا ا حراف و کژی ا [‬
‫اَ ‪ َ ،‬ب این صاَ فر با تمك‬
‫گناا [ َو ‪.‬‬
‫پس وقن فر متاُا ىد گمرایه او با‬
‫خاطر مخالؤك با فرما ُای الیه اتك‬
‫با تمك عمل با م ُا و رشع [ َو ‪.‬‬
‫‪20 of 145‬‬
 ‫‪ _2‬ىا ماى فر ا ا جام گناا ‪ :‬یعن با‬
‫اینکا [ اى فالن کاَ گناا اتك اما‬
‫وقن رشایط گناا مساعد باىد عمدط من‬
‫گناا َا ا جام بدیه و ا ا جام من ىا‬
‫باش‪.‬‬‫ر‬

‫‪ _3‬عدم تالش َ ُُك ُبان گناا ‪:‬‬

‫یعن َ صاَ اَتکاب با گناا قصد‬
‫باش َ‬‫ُبان من گناا َا داىتا ر‬
‫حالیکا [ اى خداو د ا گناا تا اطالع‬
‫اَ و ا اینکا مرتکب گناا ىای و ىا‬
‫باش ‪ ،‬اَاحك [ ىا و وقن [ بیند‬ ‫ر‬
‫تالش یم‬‫برای ُبان گناا خا یچ ر‬
‫کن ‪ ،‬ا بخشیدن تا پشیمان [ ىا ‪.‬‬

‫‪21 of 145‬‬
 ‫بدا ید کا خدا منتُّر کاَ خاب ىما‬
‫اتك تا با خاطر من ا ش تقصبا تا‬
‫ب َِ ‪.‬‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪7‬‬

‫رشایط توبا ‪ :‬بدان کا توبا تا‬

‫رشط اَ ‪:‬‬

‫‪22 of 145‬‬
 ‫‪ _1‬پشیماى و دامك ‪ :‬یعن ا تا ل ا‬
‫گنایه کا کر ی پشیمان ىای و َ‬
‫محض خدا ابرا دامك کن و اعباف‬
‫کن‪.‬‬
‫‪ _2‬عَِ خاایه و پا ش ا خدا ‪ :‬یعن‬
‫ا صمیم قُب ا خدا عَِ خاایه کن و‬
‫ب ا يى اىتباا کر م و اگر َ قبال مر م‬
‫یا الناس گنایه مرتکب ىدا ای و ظُیم‬
‫کر ی ا من ىخص عَِ خاایه کن و‬
‫طُب بخشش کن‪.‬‬
‫‪ _3‬کندن ا مر م ‪ :‬یعن تك ا ش‬
‫مر م بر اَی و عیب ُا يى و قضاو‬
‫مر م کن و با خا ربب ا ی و مشغال‬

‫‪23 of 145‬‬
 ‫پیدا کر ن قص ای خا و ُبان‬
‫کاتن ا ی خا ر‬
‫باش‪.‬‬
‫این اصل بزَگ َ این قسمك « توبا »‬
‫اتك‪.‬‬

‫حقایق توبا ‪ :‬بدان کا حقیقك‬

‫توبا تا چب اتك ‪:‬‬
‫‪ _1‬بزَگ انست گناا‪ :‬یعن کاچکبین‬
‫گناا ا ُّر تا بزَگبین گناا باىد‪.‬‬
‫‪ _2‬متُم تاخت توبا ‪ :‬یعن با این‬
‫کتا تاُا کن کا ىاید توبا خا َا‬
‫کامل با ُا یاوَ ا ای و ممکن اتك‬
‫کا قبال َگاا حق قراَ ب ‪.‬‬

‫‪24 of 145‬‬
 ‫‪ _3‬خا َا مقض بداى ‪ :‬یعن گناا‬
‫خا َا با گر ن ی ران یندا ی و‬
‫ىجاعا ا مس الیك اىتباا خا َا‬
‫بپِیری و ی ران َا مقض داى‪.‬‬

‫اشاَ و باطنُای حقیقك توبا تا‬

‫چب اتك‪:‬‬
‫‪ _1‬اینکا فر ی کا واقعأ توبا کر ا و‬
‫اَ گناا خا َا ُبان [ کند َا ا‬
‫فر ی کا َیا کاَ اتك و تُّا ر با توبا‬
‫[ کند تا مقام و مبلك خا َا َ بت‬
‫مر م افزایش د‪ُ ،‬دا [ کند‪.‬‬
‫‪ _2‬اینکا فر َ خُا خا با خدا‬
‫فقط با یا خدا باىد و با گناا کر ا‬

‫‪25 of 145‬‬
 ‫خا فکر کند تا مبا ا یا گناا‪ ،‬او َا ا‬
‫یا خدا افل کند‪.‬‬
‫‪ _3‬میشا ا توبا خا توبا کند یرا‬
‫فر ی کا ىخصأ توبا کر ا اتك با‬
‫مشمال میا رشیؤا « مگ توبا کنید »‬
‫[ ىا کا ىامل ما مامنت و‬
‫گنا کاَان [ ىا ‪.‬‬

‫ل ایف و ظرایف « کا ماُا‬

‫َ» اشاَ توبا تا چب اتك ‪:‬‬
‫‪ _1‬با اَتکاب با گناا خا و قضاء «‬
‫مجا ا » الیه فکر کن تا بؤُیم کا‬
‫چرا خدا تاَا َ ا جام گناا تاا ا کر ا «‬
‫تا َا َ ا [ کند تا مرتکب گناا ىای »‬
‫و خا این م ُب ب و قسمك اَ ‪:‬‬
‫‪26 of 145‬‬
 ‫اول اینکا خدا َا بُب بشناش‪:‬‬
‫یعن بندا گنا کاَ بؤُمد کا خدا [‬
‫تاا د او َا عزیز بداَ َ حالیکا حق من‬
‫بندا تنبیا و عِاب اتك‪ .‬خدا [ تاا د‬
‫ا گناا بندا خا رصف ُّر کند و َ‬
‫حق او یگ کند َ حالیکا لیق من یگ‬
‫یسك و خدا ا َ صب و حُم خا‬
‫وباَا با بندا گنا کاَ خا فرصك‬
‫ُبان [ د َ حالیکا [ تاا د او َا‬
‫عِاب کند و ‪....‬‬

‫وم اینکا خدا با تا اتمام حجك‬

‫کند و ی ر َ برابر عِاب الیه عَِ و‬
‫باش‪.‬‬‫بُا ا ای داىتا ر‬

‫‪27 of 145‬‬
 ‫مثال‪ :‬ما ند ما َی کا خ ای فر د‬
‫خا َا و باَ بخشیدا تا اگر فعا تام‬
‫وباَا ا فر د من خ ا ش و او َا‬
‫تنبیا کر ‪ ،‬ی ر فر د تاا د عَِی‬
‫بیاوَ و اعباض کند‪.‬‬
‫‪ _2‬کاَ ای خاب َا ا ل ف خدا و‬
‫کاَ ای بد َا ا بدی خا بدا د‪ :‬اگر‬
‫انسان بصب و صا ق َ ُستجای گناا‬
‫خا باىد تیجا اش این [ ىا کا‬
‫ما کاَ ای خاب و خالصا ا خا َا ا‬
‫ل ف و منك خدا [ ا د و کاَ ای بد‬
‫و یا کاَ ای َیاکاَا ا و ر قیص َا ا‬
‫طرف خا ش [ ا د چان او ا گاا‬
‫منك و عمك خدا َا [ بیند‪.‬‬

‫‪28 of 145‬‬
 ‫‪ _3‬این اتك کا بندا حکم َا ببیند‪:‬‬
‫یعن ما خب و رش َا ا خدا [ ا د و‬
‫ی ر فرصن برای بندا خدا یم ما د‬
‫کا بدو خاب کند یعن خاب انست‬
‫کاَ خاب و بد انست کاَ بد‪.‬‬
‫َ واقع بندا خدا ما چب َا ا خدا [‬
‫ا د و ا ب او‪.‬‬
‫پس تکا [ کند و َاض با َضای‬
‫خدا اتك‪.‬‬
‫پروَ گاَا !!‬
‫حکمك‬ ‫ا ا ایك عمك دا ا ا‬
‫و گرفتا ا عُك اتك‪.‬‬

‫‪29 of 145‬‬
 ‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪8‬‬

‫ا ااع توبا ‪ :‬عباَتند ا ‪:‬‬

‫‪ _1‬توبا مر م عا ی « عاما »‬
‫‪ _2‬توبا مر م متاتط‬
‫‪ _3‬توبا مر م خاص « خااص »‬
‫توبا مر م عا ی‪ :‬این تتا ا‬
‫مر م عبا ا خا َا یا [ ا ند و‬

‫‪30 of 145‬‬
‫مت تؤکر باعث روَ م ُا [ ىا و‬
‫تا تیجا اَ ‪:‬‬
‫اول‪ :‬فر عمك مُُك ا ن خدا با او‬
‫َا ُُك ُبان گناا و پر ا ر‬
‫پاش خدا ا‬
‫گناا او َا َ صاَ ُبان با کل منکر‬
‫[ ىا ‪.‬‬
‫وم‪ :‬فر ا خداو د طُبکاَ [ ىا و‬
‫فکر [ کند َ ا ای طاعك خدا ‪ ،‬خدا‬
‫م باید با او حق و پا راش بد د‪.‬‬
‫تام‪ :‬فر خا َا ن و ى یا ا خدا‬
‫[ ا د کا این حالك عت خا بزَگ‬
‫بین فر و گر ر‬
‫کیس او َ برابر خداو د‬
‫اتك‪.‬‬

‫‪31 of 145‬‬
 ‫توبا مر م متاتط و میاى ‪ :‬این‬
‫تتا ا مر م گنا ان خا َا کم و یا‬
‫خا َا ى گناا [ ا ند « عباَ َایج‬
‫مخا من چا گنایه کر م‪» . ...‬‬
‫گنا ان خا َا ا ا َوی اختیاَ بُکا ا‬
‫َوی قضا و مشیك الیه یا خااتك‬
‫خدا [ ا ند و خا َا ى گناا [ ا ند‬
‫کیس َ مقابل‬ ‫و این عت گستاخ و ش ر‬
‫حض حق اتك‪.‬‬

‫توبا خااص ‪ :‬و من ضایع کر ن و‬

‫دَ ا ن وقك اتك‪ .‬ا ُّر این افرا‬
‫َ‬
‫اتالف وقك باعث تقاط م ُا با ََک‬
‫«طبقا ای ا ُُنم » [ ىا ‪ .‬یعن با‬
‫محض تؤکر َ گنا ان خا شیَّ َّع باید‬
‫‪32 of 145‬‬
 ‫با ُبان گناا مشغال ىا د و تنبیل‬
‫باعث اَاحن خداو د خ و اظر ا م ُا‬
‫[ ىا ‪.‬‬

‫مقام توبا با پایان یم َتد م ر با‬

‫توبا کر ن و بریدن ا ر چب ب ا‬
‫خدا ‪.‬‬
‫باش کا توبا تا ضعیف‬ ‫تپس متاُا ر‬
‫و اقص اتك‪.‬‬
‫تپس توبا ا اینکا َ خُا خا با‬
‫خدا با ُای اینکا ما حااتك با‬
‫خدا باىد‪ ،‬حااتك با توبا و قص‬
‫ای توبا ا باىد‪.‬‬

‫‪33 of 145‬‬
 ‫ه‬
‫کتا ‪ :‬توبا ا ما تای اّٰلل « توبا کر ن‬
‫و بریدن ا ر چب ب ا خدا » مان‬
‫مقام فنا اتك « فنا ف هللا » و این وع‬
‫توبا م قیص اَ و من قص این‬
‫اتك کا فر فکر کند کا او اتك کا ا‬
‫ه‬
‫ما تای اّٰلل توبا کر ا اتك و این‬
‫مان من با ن و منیك یا ا یك فر‬
‫اتك‪.‬‬
‫فر باید این قص َا م ببیند و با‬
‫ؤُك ا کناَ من عباَ کند‪.‬‬
‫مان یدن قص م‬ ‫تپس با فر ا‬
‫توبا کند‪.‬‬

‫‪34 of 145‬‬
 ‫یعن من و ىما چا کاَا ستیم کا‬
‫َاُب با توبا خا ُّر بد یم‪.‬بپِیریم‬
‫یا پِیریم ؟!‬
‫توبا ا ما اتك و قضاو َاُب با‬
‫توبا ما ا خدا اتك‪.‬‬
‫و این میس یم ىا ُز با تمکت ا‬
‫خدا و اینکا فر توبا خا َا باالحق‬
‫ببیند کا َ این صاَ فر ا بینندا‬
‫اتك و ا توبا کنندا‪.‬‬
‫یعن فر ما ُا َا ا خدا اطاعك‬
‫محض کند و توبا خا ش َا م ا حق‬
‫تعال بدا د‪ ،‬بال کشف قص َ توبا‬
‫خا و یا قاط قا توبا خا باىد‪.‬‬
‫ما َا ا حق تعال بدا د‪.‬‬
‫‪35 of 145‬‬
 ‫پایان قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫«بدایتُا»‬
‫َ ا اما و َ فرصن ی ر با تاضیح‬
‫تام بخش یاول‬
‫تا ا ای ا قسمك ی‬
‫خاا یم پر اخك‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫با تشکر‬
‫ه‬
‫الُُم صل عیل محمد ص و مل محمد‬
‫ص و عجل عجل عجل لالیک الؤرج‪.‬‬

‫‪36 of 145‬‬
 ‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬
‫صؤحا ‪9‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬
‫بدایتُا‪ « :‬م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬
‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول ‪:‬‬

‫‪37 of 145‬‬
 ‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك یوم ا بخش یاول ‪:‬‬
‫توبا « با گشك با تای خدا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح ا ا‬
‫ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول ‪:‬‬
‫و یاما قسمك ی‬

‫محاتبا « حساب کر ن »‬

‫‪38 of 145‬‬
 ‫خداو د [ فرماید‪ « :‬ا خدا پروا‬
‫کنید و ر کس بن ر برای فر ا ا پیش‬
‫چا فرتتا ا اتك؟ »‬
‫َاا محاتبا ( حساب کر ن ) تنُا بعد‬
‫ا عزم ُدی و تصمیم گرفت فر برای‬
‫ا جام عمیل توبا یط [ ىا ‪.‬‬
‫عزم بر توبا ىامل تا َُکن اتك و َُکن‬
‫یاول خا ش تا مرحُا اتك‪.‬‬

‫َکن یاول ‪ :‬یعن بت عمك خدا و‬

‫گناا خا یک مقایسا ای ا جام یه‬
‫و من و َا با م بسنج و البتا این کاَ‬
‫َا تنُا کساى [ تاا ند ا جام ند کا‬
‫تا رشایط ل م َا اىتا باىند‪.‬‬

‫‪39 of 145‬‬
‫‪ _1‬اَ حکمك یا عُم فقا اىتا باىد‪.‬‬
‫‪ _2‬با خا بدگمان باىد‪ .‬یعن یچ‬
‫وقك م مت باىد کا حق م ُب َا‬
‫کامل َعایك کر ا اتك و بدا د کاَ بندا‬
‫خدا ممکن اتك میشا قیص اىتا‬
‫باىد‪.‬‬
‫‪ _3‬قدَ این َا اىتا باىد کا عمك‬
‫خدا َا ا فتنا یا عِاب خدا تشخیص‬
‫د‪.‬‬
‫برای مثال ‪ :‬خداو د با و ؤر ثرو [‬
‫د اما با یگ ا َوی محبك و ل ف‬
‫[ د و با ی ری ُُك افزایش گناا‬
‫و َ تیجا افزایش عِاب فر [ د‪.‬‬

‫‪40 of 145‬‬
‫پس بندا خدا باید قدَ تشخیص این‬
‫و َا اىتا باىد‪.‬‬

‫َکن یوم ‪ :‬این اتك کا چبی کا‬

‫ا طرف خدا اتك و برای خدا اتك َا‬
‫ا چبی کا ا طرف بندا اتك و برای‬
‫بندا اتك تشخیص یه‪.‬‬
‫برای مثال ‪ :‬مبُیع َا با یک یا مند‬
‫صدقا [ یه و تا باید تشخیص یه‬
‫کا این صدقا َا برای َضای خدا ا ا‬
‫ای یا برای َضای یک فر یا ؤس‬
‫خا تا کا ُُب تاُا کن‪.‬‬
‫و ی ر اینکا بداى ا جام ا ن گناا بر‬
‫تا حجك اتك‪.‬‬

‫‪41 of 145‬‬
 ‫مثال ‪ :‬پدَی [ ا د اگر خا ش فر د‬
‫خا َا ا کاَ ىك یه کند‪ ،‬من فر د‬
‫متاُا رصَ و تخن من کاَ یم ىا‬
‫م ر اینکا خا ش تجربا کند و‬
‫اص الحأ شش با تنگ بخاَ و بعد‬
‫ا من فر د [ فُمد کا پدَش َتك‬
‫گؤتا اتك و این اىتباا َس عبى‬
‫برای فر د [ ىا پس حجك بر فر د‬
‫تمام [ ىا چان ی ر [ ا د کا‬
‫پدَش َتك [ گوید و این او اتك کا‬
‫اىتباا [ کند و اىتباا او تاوان اَ و‬
‫ی ر حق داَ با پدَش اعباض کند‪.‬‬
‫ی‬
‫و ی ر اینکا طاعك و بندگ بر تا منك‬
‫اتك‪.‬‬

‫‪42 of 145‬‬
 ‫مثل اگر با پدَ و ما َ خا احبام‬
‫ب ِاَی ‪ ،‬برای خا خاب اتك و َ‬
‫چشم م ُا عزیز [ ىای ‪ ،‬پس بر‬
‫خا منك گِاىن و با خا‬
‫احبام گِاىتا ای‪.‬‬
‫و ی ر ُحکم ( َ بخش « توبا »‬
‫تاضیح ا ا ىدا اتك و با این معن‬
‫اتك کا ما خب و رش َا ا خدا بداى‬
‫َ‬
‫) خداو د َ قضا و قدَش با ا جام‬
‫گناا ب بر تا حجك اتك ا م کا‬
‫عَِی برای تا باىد‪.‬‬
‫َکن ی‬
‫تام ‪ :‬این اتك کا بداى و‬
‫بؤُیم ر طاعك و بندگ خدا کا باعث‬
‫ىا تا ا خا َاض و خشنا‬
‫‪43 of 145‬‬
 ‫بشای و فکر کن من طاعك َا تمام و‬
‫کمال ا جام ا ا ای و ى قص اتك ‪،‬‬
‫مان طاعك و بندگ با رصَ تا تمام‬
‫[ ىا چان باعث روَ تا [ ىا (‬
‫َ‬
‫اص الحأ یعن با خا ِّر ىدن )‬
‫و اینکا ر گنایه ا برا َ ین تا ش‬
‫بز د و با خاطر من گناا برا َ َا‬
‫م با من‬ ‫ش نش کن ‪َ ،‬و ی خا‬
‫گناا چاَ [ ىای‪.‬‬
‫َا ا‬ ‫پس تیع کن ترا و و وقك خا‬
‫تك دیه‪.‬‬
‫یعن عا ل ا و ى طرفا ا این اىتبا ا‬
‫َا تشخیص یه و با ىایستگ م ُا َا‬
‫بسنج تا وقك خا َا ا تك دیه‬
‫‪44 of 145‬‬
 ‫مچنت اعمال خب تا ضایع نشا ‪،‬‬
‫چان اىتباا کر ن َ تنجش و‬
‫محاتبا اعمال خا ‪ ،‬باعث [ ىا‬
‫وقك تا تُف ىا ‪.‬‬

‫تام ا بخش یاول «‬

‫پایان قسمك ی‬
‫بدایتُا»‬
‫َ ا اما و َ فرصن ی ر با تاضیح‬
‫تا ا ای ا قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫خاا یم پر اخك‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫‪45 of 145‬‬
 ‫با تشکر‬
‫ه‬
‫الُُم صل عیل محمد ص و مل محمد‬
‫ص و عجل عجل عجل لالیک الؤرج‪.‬‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪10‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬
‫بدایتُا «م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬

‫‪46 of 145‬‬
 ‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫توبا « با گشك با تای خدا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح ا ا‬
‫ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول‬
‫قسمك ی‬

‫‪47 of 145‬‬
 ‫محاتبا « حساب کر ن » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 9‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫و اما قسمك چُاَم َا ا بخش یاول‬
‫ا ابا « پشیماى »‬
‫ا ابا َ منا ل السائرین با معنای توبا‬
‫گؤتا ىدا اما بدا ید توبا و ا ابا تا‬
‫حدو ی معنیشان متؤاو اتك و‬
‫معماأل کُما ا ابا بعد ا توبا گؤتا [‬
‫ىا ‪.‬‬
‫توبا یعن با گشك با تای خدا و ا ابا‬
‫َ‬
‫یعن پشیماى و ا اب مشتق ىدا‬
‫اتك « ا م ‪ ،‬پشیمان »‬
‫‪48 of 145‬‬
 ‫بعد ا توبا و با گشك با تمك خدا‬
‫فر با ابرا پشیماى و دامك ا خداو د‬
‫طُب عؤا و بخشایش [ کند‪« .‬‬
‫بخشیدن با بخشایش فرق [ کند‪.‬‬
‫بخشایش یعن گِىت ا خ ا و عؤا و‬
‫پاش ا خ ا و گناا یاما بخشیدن‬‫چشم ر‬
‫یعن ا ن یک کال یا دیا بدون یچ‬
‫چشم اىن » ‪.‬‬
‫وُل [ فرماید ‪ « :‬با تای‬ ‫خداو د ی‬
‫عز ی‬
‫پروَ گاَ خا با گر ید‪» .‬‬
‫ا ابا تا مرحُا اَ و ر مرحُا ب‬
‫ىامل تا مرحُا ی ر اتك‪.‬‬

‫ا ابا ىامل تا مرحُا یر اتك و‬

‫عباَتند ا ‪:‬‬
‫‪49 of 145‬‬
 ‫با گشك با تای حق تعال َ‬
‫اصالح عمل ‪:‬‬
‫یعن َ عمل با تای خدا برگر و َ‬
‫مقام توبا ا خداو د بابك گنا اى کا‬
‫ا جام ا ا اتك‪ ،‬عَِخاایه کند‪.‬‬
‫ىما اگر َ حق مس یا وتك یا‬
‫باش چا [‬‫والدین اىتباا و خ ا کر ا ر‬
‫کن؟ [ َوی تمك م ُا و گر ن کج [‬
‫کن و عَِ خاایه [ کن‪.‬‬
‫َ برابر خدای متعال م باید چنت‬
‫کن‪.‬‬

‫با گشك با تای حق تعال َ وفا‬

‫ى وفای با عقد و پیمان ‪:‬‬

‫‪50 of 145‬‬
‫یعن با خاطر وفا کر ن با عُد و پیمان‬
‫توبا ای کا با خدا بستا اتك با تای‬
‫خدا برگر ‪.‬‬
‫برای مثال‪ :‬ىما ا رشکن خاَج ىدید و‬
‫یم خاا ید با مدیر من رشکك کاَ کنید‬
‫اما چان با من رشکك قراَ ا بستا ای‬
‫ماظف سن با خاطر من قراَ ا با‬
‫مکاَی خا با من رشکك ا اما یه‪.‬‬
‫قراَ ا و پیمان توبا ای م کا با خدا‬
‫بستا ای مین اَ اتك و ىما ماظف‬
‫ستید با قراَ ا توبا پای بند باىید‪.‬‬

‫با گشك با تای حق تعال ا‬

‫ُُك حال ‪:‬‬

‫‪51 of 145‬‬
 ‫ى با این صاَ کا صحك و َتن‬
‫حال او بر صدق تخن او َ مقام توبا‬
‫گاایه د ‪.‬‬
‫یعن با خاطر حال و اای توبا کا با‬
‫فر تك ا ا اتك با تای خدا‬
‫برگر ‪ .‬برخ وقتُا ما ى بُا ا گریا [‬
‫کنیم و یم ا یم لیُش چیسك و‬
‫چرا؟ این مان حال و اای گریا اتك‬
‫کا ا وَ ما دن ا خدا با خاطر گناا‬
‫خستا ىدا ایم و وتك اَیم با‬
‫م اش خدا برگر یم ‪ ،‬با پایک تابق‬
‫برگر یم و لمان برای خدا تنگ ىدا‬
‫اتك‪ .‬مثل فر دی کا با خاطر مشغُا‬
‫کاَی مدى ا پدَ و ما َ خا افل‬
‫ىدا اتك و لش برای والدینش تنگ‬
‫‪52 of 145‬‬
‫ىدا و مق اتك و حال و اای گریا‬
‫اَ پس با یداَ والدین خا [ َو ‪.‬‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪11‬‬

‫با گشك با تای حق تعال َ‬

‫اصالح عمل تنُا با تا چب َاتك [‬
‫مید و اتتااَ [ گر ( با تا چب‬
‫محقق [ ىا )‬
‫‪53 of 145‬‬
 ‫‪ _1‬خاَج ىدن ا پیامد ای گناا‬
‫یعن مثاَ گناا ‪ ،‬ی ر َ وُا ىما‬
‫باىد‪ .‬مثل اگر ا ل یبك کر ن یا‬
‫فحاش با ی ی ر حن فکر یبك و‬ ‫ر‬
‫ر‬
‫فحاش َ تا باىد و با َفتاَ خاب‬
‫نشان یه ی ر ا ل من گناا یسن‪.‬‬
‫‪ َ _2‬مندی و َ جاَی برای گنا ان و‬
‫لغزىُا‬
‫یعن ا َون با خاطر گنا اى کا‬
‫ا جام ا ا ای م ت ر‬
‫باش و با تبب‬
‫من گریا و اَی کن‪.‬‬
‫‪ُ _3‬بان کر ن ا تك َفتا ا‬

‫‪54 of 145‬‬
 ‫واضح اتك کا با معنای ُبان‬
‫کر ن گناا و با تك موَ ن پایک قبل ا‬
‫گناا اتك‪.‬‬

‫با گشك با تای حق تعال َ‬

‫وفای با عقد و پیمان توبا با تا چب‬
‫َاتك [ مید ( با تا چب محقق [‬
‫ىا )‪.‬‬
‫‪ َ _1‬ا يى یافت ا لِ گناا‬
‫یعن ی ر ا ا جام گناا مرباطا لِ‬
‫یم برید‪.‬‬
‫‪ _2‬کاچک نشماَ ن ا ل ؤُك‬
‫با این صاَ کا افرا افل و ؤُك‬
‫م ُا َا کاچک داى ( بعد ا چند باَ‬
‫‪55 of 145‬‬
 ‫ؤُك م ُا بگ ای بابا چبی یسك‪،‬‬
‫پیش میا ی ا ) و مچنت ران باىد‬
‫کا عِاب خدا ىامل حال م ُا [ ىا‬
‫و َ عت حال بداى تا م مستثن‬
‫یسن و البتا با خا امیدواَ ر‬
‫باش کا‬
‫َ صاَ با گشك با خدا و وَی ا‬
‫گناا ا پا اش الیه صین ببی‪.‬‬
‫‪ _3‬اتتقصاء ( برَش و کاىش کامل ‪،‬‬
‫تؤتیش‪ُُ ،‬د کامل ) َ یدن ضعؤُا و‬
‫قصا ُای خدمك ى و طاعك و بندگ‬
‫خا طاَی کا تمام مفا و عیب ای‬
‫کاَ ای خا َا َ ُّر ب ب و خ ا يى َا‬
‫ُا ِاَ ‪.‬‬

‫‪56 of 145‬‬
 ‫با گشك با تای حق تعال ا‬
‫ُُك حال با تا چب َاتك [ مید و‬
‫اتتااَ [ ىا ( با تا چب محقق [‬
‫ىا یا عمیل [ ىا )‪.‬‬
‫‪ _1‬ا امیدی ا عمل خا ‪ .‬یعن خییل‬
‫امیدواَ باىد کا بتاا د عمل خ ای‬
‫خا َا با عمل یک ُبان کند‪ .‬پنجاا‬
‫پنجاا اتك‪.‬ممکن اتك خدا قبال کند‬
‫یا کند‪.‬‬
‫‪ _2‬یدن پریشاى و یا مندی خا ‪.‬‬
‫‪ _3‬چشم اىت با برق ل ف الیه‬
‫نسبك با خا ى چرا کا ر گاا بندا ا‬
‫فعل خا ُدا گر و فعل َا ا خدا‬
‫بدا د و پریشان و مض ر گر ا لاامع‬
‫‪57 of 145‬‬
‫ل ف الیه و باَقا ای تجُیا او با ا‬
‫ا خاا د اىید‪ ،‬و این تنك خداو د‬
‫َ ماَ بندگانش اتك ‪.‬‬
‫َ کل یعن بندا با ل ف خدا َ حق‬
‫خا ش امیدواَ باىد‪ .‬چان وقن بندا‬
‫ا منیك وَ ىا و ما کاَ ایش َا ا‬
‫خدا بدا د‪ ،‬کم کم تجُیا و تجربا ای‬
‫معنای با اذن خدا برایش َخ [ د و‬
‫این تنك خداو د اتك‪.‬‬

‫ىما یک قدم با تمك خداو د‬

‫پیش بروید و خداو د ب ا قدم با‬
‫تمك ىما پیش [ مید‪.‬‬

‫‪58 of 145‬‬
 ‫پایان قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫«بدایتُا»‪ َ .‬فرصن ی ر تاضیح‬
‫تا ا ای ا قسمك پنجم ا بخش یاول‬
‫خدمك ىما اَائا [ گر ‪.‬‬

‫🖌تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫با تشکر‬
‫ی‬ ‫ی‬ ‫ه‬
‫الُُم ی‬
‫محمد‬ ‫محمد ص و مل‬ ‫صل عیل‬
‫ص و عجل عجل عجل لالیک الؤرج‪.‬‬

‫‪59 of 145‬‬
 ‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬
‫صؤحا ‪12‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬
‫بدایتُا « م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬
‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬

‫‪60 of 145‬‬
 ‫قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫توبا « با گشك با تای خدا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح ا ا‬
‫ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول‬
‫قسمك ی‬

‫محاتبا « حساب کر ن » با کا‬

‫پیشب َ صؤحا ‪ 9‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫ا ابا « پشیماى » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 10‬ال ‪ 11‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬

‫‪61 of 145‬‬
 ‫|‬
‫و یاما قسمك پنجم ا بخش یاول‬
‫تؤکر « فکر کر ن‪ ،‬ا دیشا »‬
‫وُل [ فرماید‪ « :‬قرمن َا بر‬ ‫خداو د ی‬
‫عز ی‬
‫تا فرتتا یم ‪ ،‬تا بر مر م م چا َا با‬
‫تای ایشان ا ل گشتا ‪ ،‬مىکاَ تا ی ‪،‬‬
‫ىاید کا تؤکر کنند‪» .‬‬
‫تؤکر عباَتند ا ‪ُ :‬ستجا و طُب‬
‫بصب برای تك یاى با م ُاب‬
‫( بصب ا بض [ مید با معن چشم‪.‬‬
‫یعن با ىدن چشم ا‪ ،‬یدگاا ‪.‬‬
‫و م ُاب ا طُب [ مید‪ .‬یعن چبی‬
‫کا طالب و خاا ان من سن‪) .‬‬
‫‪62 of 145‬‬
 ‫َ کل ‪ :‬یعن م کا عقل با بال با‬
‫تك موَ ن طُب خا کا مان‬
‫بصب اتك‪ ،‬برو تا م را با تك‬
‫موَ ‪.‬‬
‫تؤکر تا وع اتك ‪:‬‬

‫تؤکر َ عت تاحید‬
‫یعن پاک و مبا انست خدا ا رشیک و‬
‫بداى کا خداو د یچ رشیگ داَ ( با‬
‫تاَا اخالص مراُعا کنید‪) .‬‬
‫تؤکر َ ل ایف مفرینش خدا ‪.‬‬
‫( یبائیُای مفرینش )‬
‫تؤکر َ معاى اعمال و احاال‪.‬‬

‫‪63 of 145‬‬
 ‫معاى اعمال یعن حقیقك و باطن‬
‫اعمال و رشایط قبال من عمل بر طبق‬
‫تتاَا الیه و رشیعك اتال[‪.‬‬
‫مثل ‪ :‬معن وضا و رشایط صحیح با ن‬
‫من بر طبق تتاَا رشیعك‪.‬‬
‫معاى احاال یعن واَ ا الیه با قُب‬
‫‪ ،‬تاا ائیُا يى کا خداو د با وات ا‬
‫َ قُب تا قراَ [ د‪.‬‬ ‫عبا‬
‫مثل ‪ :‬محبك و ىاق الیه‪ ،‬الُاما‬
‫الیه‪.‬‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪64 of 145‬‬
 ‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬
‫صؤحا ‪13‬‬

‫حال کا معن تؤکر و ا ااع تؤکر َا‬

‫انستیم ‪ ،‬تؤسب و تاضیح م ُا َا‬
‫خدمك ىما تالکان عزیز تاضیح‬
‫خاا م ا ‪.‬‬

‫تؤکر َ عت تاحید ‪ :‬فرو َفت و‬

‫ُ یدن َ َیای ُحا و ا کاَ اتك‪.‬‬
‫( ُحا = ُُد ‪ ،‬تالش‪ .‬ا کاَ = ق‬
‫رشیک برای خدا ) کا ُز با تتیاى با‬
‫اَ کشف و تمسک با عُم ظا ر یم‬
‫تاان م را تمام کر ‪ ( .‬یعن اکتؤا کر ن با‬
‫‪65 of 145‬‬
 ‫مان ایمان تقُیدی و اقراَ کر ن با‬
‫وحدا یك خدا )‬
‫یرا تؤکر مان اتتدلل و لیل موَ ن‬
‫چبی برای ثابك کر ن چب ی ر و‬
‫وُا اىت چب ی ر اتك و این‬
‫مستُزم من اتك کا متؤکر و فکر و‬
‫لیل ب ا م ُاب باىد ( یعن‬
‫ىخص تؤکر کنندا و فکری کا با ش‬
‫خ اَ کر ا و لییل کا برای اثبا‬
‫وُا م ُاب و حقیقك اتك ا خا‬
‫حقیقك و م ُاب ُدا اتك و‬
‫ُایگا شان متؤاو اتك‪).‬‬
‫بنابراین تؤکر وُا ا يى َا اثبا [‬
‫کند کا مگ حجابند ( فکر کر ن‬

‫‪66 of 145‬‬
 ‫باعث [ ىا چب ا يى کا ا ُّر ا‬
‫پنُان ستند و کشف نشدا ا د ‪ ،‬ثابك‬
‫و مىکاَ ىا )‬
‫مثال ‪ [ :‬خاایه بداى میا مت [‬
‫چرخد یا خب و عُك ىب و َو‬
‫چیسك‪.‬‬
‫یک تاپ َا مقابل اَ لمپ قراَ [‬
‫یه و تپس تاپ َا [ چرخاى و‬
‫متاُا [ ىای من قسمك ا تاپ کا‬
‫مقابل اَ اتك َوىن اتك و قسمك‬
‫ی ر تاَیک اتك و مت [ چرخد‬
‫چان پیاتتا ىب و َو تکراَ [ ىا ‪.‬‬
‫اتتدلل با چبی ( مان لمپ و تاپ‬
‫اتك )‬
‫‪67 of 145‬‬
 ‫برای اثبا چب ی ر ( مان ثابك‬
‫ىدن چرخش مت و ىب و َو اتك‪.‬‬
‫)‬
‫متؤکر ( مان ىخیص اتك کا فکر [‬
‫کند )‬
‫فکر ( مان چرا يى ىب و َو اتك )‬
‫اتك کا‬ ‫لیل ( مان وتیُا اثبا‬
‫لمپ و تاپ اتك‪) .‬‬
‫با م ُاب ( مان کرا مت و‬
‫خاَىید و ىب و َو اتك‪) .‬‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪68 of 145‬‬
 ‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬
‫صؤحا ‪14‬‬

‫تؤکر َ ل ایف مفرینش خدا ‪:‬‬

‫اما تؤکر َ ل ایف مخُاقا خدا و‬
‫مفرینگان مى اتك کا کشك حکمك َا‬
‫مبیاَی [ کند‪.‬‬
‫یعن فکر کر ن َ یبائیُای مخُاقا‬
‫خدا و مفریدا ىدگان مثل مى اتك کا‬
‫عُم و حکمك تا َا مبیاَی [ کند و م را‬
‫افزایش [ د و ثمر [ د ‪ .‬عُم و‬
‫حکمك تا مثمر ثمر و مؤید [ ىا ‪.‬‬
‫‪69 of 145‬‬
 ‫تؤکر َ معاى اعمال و احاال ‪:‬‬
‫اما تؤکر َ معاى اعمال و احاال‬
‫ماُب متاى و تُالك پیما ن َاا‬
‫حقیقك [ گر ‪.‬‬
‫یعن فکر کر ن َ معاى اعمال خا و‬
‫احاال خا ( عمیل کا ا جام [ یه و‬
‫حال کا َ تا ایجا [ کند ) باعث [‬
‫ىا با متاى و َاحك ‪ ،‬مسب حقیقك‬
‫و کشف حقیقك َا یط کن‪.‬‬
‫مثال ‪ :‬کاَ خبی ا جام [ یه و من کاَ‬
‫خب باعث [ ىا حس و حال مؤید‬
‫با ن و َضایتمندی َ تا باُا بیاید و‬
‫مت حس خاب َ تا ا با و عالقا‬

‫‪70 of 145‬‬
 ‫ایجا [ کند و باعث [ ىا َاا‬
‫حقیقك و‪َ ...‬ا با متاى یط کن‪.‬‬

‫تنُا با تا چب [ تاان ا تؤکر َ‬

‫عت تاحید خالض و َ ا يى یافك ‪:‬‬
‫‪ _1‬ىناخك عجز و اتااى عقل (‬
‫بؤُیم کا عقل ش َ خییل ا ُا ا ا‬
‫کشف حقیقك اتاان اتك‪) .‬‬
‫‪ _2‬ا امیدی ا َتیدن و تتیاى با‬
‫ایك تاحید ( ُایك تاحید )‬
‫( بؤُیم کا یم تااى با طاَ کامل با‬
‫ُایك معن تاحید رى ببی‪) .‬‬
‫‪ _3‬تك یا یدن با َیسمان تعُّیم‬
‫‪71 of 145‬‬
 ‫( یعن َ مقابل عُّمك خدای تعال‬
‫تعُّیم کن و بداى مقام خداو د‪ ،‬عُّیم‬
‫تر و َفیع تر ا من اتك کا عقل ش تا‬
‫بتاا د م را بؤُمد‪) .‬‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪15‬‬

‫ل افك مخُاقا خدا و مفریدگان‬

‫با تا چب َک [ ىا ‪:‬‬
‫‪72 of 145‬‬
 ‫‪ _1‬خاب ُّر کر ن َ مبا ی عمك‬
‫ا ( یعن فر َباَا چ ا گ خُق ما‬
‫عمتُای خدا قك کند‪) .‬‬
‫مثال ‪ :‬فکر کند کا خداو د چ اَ او َا‬
‫ا عدم و یچ باُا موَ و بعد خُقك‬
‫او َ ىکم ما َ تکمیل ىد و بعد با‬
‫یا ممدا اتك‪.‬‬
‫‪ _2‬پاتخ مثبك ا ن با عاتُا و‬
‫اىاَتُای الیه ( یعن با وات ا ی‬
‫تؤکر کر ن فر َ عُتُای مفرینش ‪،‬‬
‫خداو د ىما ای ا مگایه ا َا با فر‬
‫نشان [ د و او َا با تای خا فرا‬
‫[ خاا د و بندا باید این عاتُا و‬

‫‪73 of 145‬‬
 ‫اىاَا ای الیه َا بپِیر و ىکر‬
‫عمتُای خدا َا با ُا بیاوَ ‪) .‬‬
‫‪ _3‬واَتت و َ ا ىدن ا بندگ ىُاتُا‬
‫( کا معن و مؤُام من واضح اتك و‬
‫یا ی با تاضیح داَ ‪) .‬‬

‫واقف ىدن و مگایه با وتیُا‬

‫تؤکر کر ن َباَا مراتب اعمال و احاال‬
‫با تا چب با تك [ مید ‪:‬‬
‫‪ _1‬مرایه با عُم‬
‫چان صحك و َتن عمل َا تنُا با‬
‫عُم [ ىا فُمید‪.‬‬
‫‪ _2‬متُم تاخت و حَِ کر ن ا َتام‬
‫‪74 of 145‬‬
 ‫منُّاَ م اب و َتام رشیع اتك‪ ،‬یرا‬
‫وقن یک حال معنای با بندا تك [‬
‫د‪ ،‬من حالك بر عُم و من ق و م اب‬
‫رشیعك ُبا [ کند و چان بندا َ‬
‫حالك عا ی یسك پس ا او تاقع‬
‫َعایك م اب و َتام رشیع یم َو و‬
‫باید تاقیع ا من بندا اىك‪.‬‬
‫چان َ این حالك بندا با ىُا [‬
‫َتد و رق َ خداو د [ ىا مان‬
‫ه‬
‫مقام فنا يف هللا یا فنا ىدن َ اّٰلل‬
‫اتك‪ ،‬پس َ اینجا عقل و من ق و‬
‫َعایك م اب رشیعك متُم [ ىا و‬
‫من تجیل خدا برای بندا و ىُا الیه‬
‫بندا ‪ ،‬ر گا ا َتمیك و اثر و عُم و‬
‫من ق َا محا [ کند‪.‬‬
‫‪75 of 145‬‬
 ‫‪ _3‬ىناتا يى مااقع بتُا‬
‫یعن ماقعیتُا يى کا ب تالک بر‬
‫م ُا ُبا [ کند‪ ،‬ما ند تعُق گرفت‬
‫قُب تالک با ب خدا َ حالك‬
‫محبك‪ .‬یعن تالک یم خاا د( ب‬
‫) قُب او ُایگاا کس ی ری باىد‪.‬‬

‫بندا خدا نسبك با حقیقك خدا و‬

‫کائنا مثل یک ق را َ برابر َیا‬
‫اتك‪ ،‬پس یچگاا یک بندا یم تاا د‬
‫با تمام حقیقك تك پیدا کند و فقط‬
‫[ تاا د با ا دا ا ظرفیك وُا خا‬
‫حقیقك َا َک کند‪.‬‬

‫‪76 of 145‬‬
 ‫مب َیا َا ما تاان چشید‬
‫م با قدَ تشنگ باید چشید‪.‬‬

‫پایان قسمك پنجم ا بخش یاول «‬

‫بدایتُا » ‪ َ .‬فرصن ی ر تاضیح‬
‫ی‬
‫تا ا ای ا قسمك ىشم ا بخش اول‬
‫خدمك ىما اَائا [ گر ‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫با تشکر‬

‫‪77 of 145‬‬
 ‫ی‬ ‫ی‬ ‫الُُم ی‬‫ه‬
‫محمد‬ ‫محمد ص و مل‬ ‫صل عیل‬
‫ه‬
‫ص ‪ ،‬الُُم عجل عجل عجل لالیک‬
‫الؤرج‪.‬‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪16‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬
‫‪78 of 145‬‬
 ‫بدایتُا « م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬
‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫توبا « با گشك با تای خدا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح ا ا‬
‫ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول‬
‫قسمك ی‬

‫‪79 of 145‬‬
 ‫محاتبا « حساب کر ن » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 9‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫ا ابا « پشیماى » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 10‬ال ‪ 11‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك پنجم ا بخش یاول‬
‫تؤکر « فکر کر ن‪ ،‬ا دیشا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 12‬ال ‪ 15‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬

‫‪80 of 145‬‬
 ‫و یاما قسمك ىشم ا بخش یاول‬
‫تِکر « یا کر ن‪ ،‬با خاطر موَ ن »‬
‫خداو د ی‬
‫عز ی‬
‫وُل [ فرماید‪ « :‬تنُا‬
‫کساى کا ا ابا [ کنند ‪ ،‬متِکر [‬
‫گر د‪» .‬‬
‫ه‬
‫تِکر بالتر و برتر ا تؤکر اتك؛ چرا کا‬
‫تؤکر ‪ ،‬طُب و ُُست اتك و تِکر‬
‫وُا ى او یافت اتك‪ .‬با معن فکر‬
‫کر ن ‪ ،‬طُب کر ن ُااب تؤال و‬
‫ُستجای حقیقك اتك‪.‬‬
‫ه‬
‫یاما این تِکر اتك کا باعث [ ىا‬
‫ه‬
‫وُا تؤکر ا اما اىتا باىد و باعث‬
‫ه‬
‫[ ىا کا تؤکر و ُستجای حقیقك‬
‫ا اما پیدا کند‪.‬‬
‫‪81 of 145‬‬
 ‫ه‬
‫و با این لیل اتك کا تِکر تالک‬
‫َباَا ی چبی اتك کا قبل با وات ا‬
‫ه‬
‫ی تؤکر با تك ممدا اتك‪.‬‬

‫اتاس و پایا ای تِکر تا چب اتك‪:‬‬

‫بُرا ُُست ( بُرا گرفت ) ا‬

‫ماعُّا و پند‪.‬‬

‫عب َا وتیُا ی بینش یاى قراَ‬

‫ا ن ى یعن انسان با عب گرفت ا‬
‫حاا ث ‪ ،‬بصب کسب کند و مگایه‬
‫خا َا افزایش د‪.‬‬
‫ه‬
‫تك یافت با تیجا ی تؤکر( با‬
‫ه‬
‫تؤکر با یک تیجا ای تك پیدا کن‪).‬‬
‫‪82 of 145‬‬
 ‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪17‬‬

‫بُرا ُُست ا ماعُّا و پند‪:‬‬

‫بُرا گرفت ا ماعُّا و پند بعد ا‬
‫کسب تا ماَ حاصل [ ىا ‪:‬‬
‫‪ _1‬ىد یا مندی با من یعن ماى‬
‫برتد کا بؤُیم با پند و ماعُّا احتیاج‬
‫اَی تا پی رسفك کن‪.‬‬
‫‪83 of 145‬‬
 ‫‪ _2‬دیدن عیب واعظ یعن گاا کن‬
‫واعظ و پند ندا چا کیس اتك ‪،‬‬
‫فقط من پند و حرف َتك َا بشنا و‬
‫قبال کن‪ .‬بال عیب ُا يى واعظ‬
‫باش تا با تك گِاىت َوی عیب او‬
‫‪ ،‬پند و تجربا خاب او َا ى اَ ش کن ‪.‬‬
‫پند و حرف َتك َا بپِیر حن اگر‬
‫کا ک باىد‪.‬‬
‫ا عا این یم وُن [ خاا با من‬
‫َس بدا ‪ ،‬من صد تا مثل تاَو [ برم‬
‫لب چشما و تشنا بر [ گر ا م‪.‬‬
‫حرف حق َا و پند ل م َا رکیس گؤك‬
‫ا او بپِیر باألخرا تجربا ا متؤاو‬

‫‪84 of 145‬‬
 ‫اتك و ممکن اتك تجربا ىخص‬
‫واعظ ا تا بُب باىد‪.‬‬
‫‪ _3‬یا موَ ن وعدا و وعید خداو د‬
‫نسبك با یکا کاَان و بد کاَان‪ .‬وعدا‬
‫ای الیه َا با یا اىتا باش‪ .‬مثل‬
‫وعدا بُشك و ُُنم‪.‬‬

‫عب َا وتیُا ی بینش یاى قراَ‬

‫ا ن‪:‬‬
‫بصب پیدا کر ن با وتیُا عب با‬
‫تا چب با تك [ مید ‪:‬‬
‫‪ _1‬حیاط عقل یعن قدَ َک ‪،‬‬
‫تشخیص ا ن منافع و رصَ ا و یگ‬
‫ا و بدیُا با تجر و صؤای عقل‬

‫‪85 of 145‬‬
‫( تجر یعن مجر با ن و وَ با ن ا‬
‫تعصب ‪ ،‬ى طرف با ن ) ( صؤای‬
‫عقل یعن عقل تُیم‪) .‬‬
‫‪ _2‬ىناخك َو ا کا َ قسمك‬
‫« یقُّا » تاضیح ا ا ىدا اتك‪.‬‬
‫‪ _3‬تالمك با ن و وَی کر ن ا‬
‫رض و مرض ‪ ،‬یعن خالص کر ن‬
‫عمیل کا ا جام [ یم و باید رصفأ‬
‫برای خدا باىد و وَی کر ن ا َیا و‬
‫ؤاق و تایر رض ا‪.‬‬
‫ه‬
‫تك یافت با تیجا ی تؤکر ‪:‬‬
‫ه‬
‫تك پیدا کر ن با تیجا ی تؤکر و‬
‫وع اتك ‪:‬‬
‫‪86 of 145‬‬
 ‫‪ _1‬عمل کر ن با عُیم کا با لیل‬
‫تؤکر و ا دیشا صاحب من ‪ ،‬کسب‬
‫ىدا باىد‪ .‬یرا عمل صالح کا مان‬
‫عمل (فعل) اتك برطبق عُم صاحب‬
‫من اتك و طبق حدیث بای باعث‬
‫[ ىا عُام ُدیدی َ ِل انسان با‬
‫اَث ب ِاَ ‪.‬‬
‫‪ _2‬حاصل ىدن و کسب معاَف و‬
‫حقایق کا َ اتتعدا ف ری و ذاى‬
‫انسان وُا اَ ‪ .‬چا کا تؤکر و‬
‫ا دیشا َ واقع مینا تا قبال معنا و‬
‫مؤُا[ اتك کا متناتب با اتتعدا‬
‫م م اتك و با وات ا ی یب و ا َاا‬
‫ه‬
‫تِکر ‪ ،‬تاتط فیض الیه با وُا م م‬

‫‪87 of 145‬‬
 ‫شا یر [ ىا ‪ .‬تؤکر با تنُا يى یم‬
‫تاا د معنای م ُاب َا با تك د‪.‬‬

‫َ ُایك با تا چب [ تاا یم ا‬
‫ه‬
‫ثمرا و میاا ی تؤکر بُرا مند ىویم ‪:‬‬
‫‪ _1‬کاتاا کر ن مَ و ( مَ وی طالى و‬
‫تك یافتن داىتا باىیم‪).‬‬
‫‪ _2‬تأمل و ا دیشا کر ن َ قرمن‪.‬‬
‫‪ _3‬کم کر ن ممبش با مر م ( با مر م‬
‫کمب َفك و ممد کنید‪ ).‬مچنت کم‬
‫کر ن َخااتك ( و تاقع ) و وابستگ‬
‫خا با ب ا خدا‪ .‬مچنت ا پرخاَی‬
‫و تبی یا و خااب یا پر ب کنیم‬

‫‪88 of 145‬‬
 ‫یعن خاَ ن و خاابیدن کمب ىا ا‬
‫اینکا کامل ق ع ىا ‪.‬‬

‫پایان قسمك ىشم ا بخش یاول‬

‫«بدایتُا» ‪ َ .‬فرصن ی ر تاضیح‬
‫ی‬
‫تا ا ای ا قسمك ؤتم ا بخش اول‬
‫خدمك ىما اَائا [ گر ‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫ه‬
‫باتشکر‬

‫‪89 of 145‬‬
 ‫ی‬ ‫ی‬ ‫ه‬
‫محمد‬ ‫محمد ص و مل‬ ‫الُُم صل عیل‬
‫ه‬
‫ص ‪ ،‬الُُم عجل عجل عجل لالیک‬
‫الؤرج‪.‬‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪18‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬
‫بدایتُا « م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬
‫‪90 of 145‬‬
 ‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب‬
‫‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬ ‫َ صؤحا‬
‫|‬
‫قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫توبا « با گشك با تای خدا » با‬
‫کا پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول‬
‫قسمك ی‬

‫‪91 of 145‬‬
 ‫محاتبا « حساب کر ن » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 9‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫ا ابا « پشیماى » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 10‬ال ‪ 11‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك پنجم ا بخش یاول‬
‫تؤکر « فکر کر ن‪ ،‬ا دیشا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 12‬ال ‪ 15‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬

‫‪92 of 145‬‬
 ‫قسمك ىشم ا بخش یاول‬
‫تِکر « یا کر ن‪ ،‬با خاطر موَ ن »‬
‫|‬
‫و یاما قسمك ؤتم ا بخش یاول‬
‫اعتصام « تك یا یدن »‬
‫خداو د ی‬
‫عز ی‬
‫وُل [ فرماید‪ « :‬مگ با‬
‫َیسمان خدا چنگ ید‪» .‬‬
‫« با خدا تمسک ُائید کا اوتك‬
‫مالی ىما »‬
‫اعتصام یا تك یا یدن با َیسمان خدا‬
‫مان محافُّك و پایداَی بر طاعك‬

‫‪93 of 145‬‬
‫خداو د با مراقبك کامل نسبك با امر و‬
‫فرمان اوتك‪.‬‬
‫و اعتصام و چنگ ن با خداو د‬
‫متعال من اتك کا انسان ا ر امر‬
‫ما ام بال َو‬
‫رى‬ ‫ى و من َا پشك ش گِاَ و ا‬
‫ىک و تر ی ی َ ا يى ُوید‪.‬‬
‫با عباَ تا ا تر یعن چنگ ا داخت‬
‫با َیسمان الیه و تاکل با خدا بدون‬
‫یچ تر یدی‪.‬‬
‫د‬ ‫یعن بندا باید عبا خدا َا ا جام‬
‫و تیع کند من عبا صحیح ا جام‬
‫ىا ‪ ،‬مراقب باىد یچ کم و کاتن َ‬
‫باىد و خالف فرمان خدا عمل‬ ‫عبا‬
‫‪94 of 145‬‬
 ‫کند و ا و م یا او ام عباَ کند و یک‬
‫لحُّا ىک و تر ید کند کا خداو د َ‬
‫ما حال حافظ و ُداَ و پشك و‬
‫پناا بندا ای اتك کا َ عبا تش‬
‫کاتن وُا داَ و با خدایش‬
‫اطمینان اَ ‪.‬‬

‫م‬
‫تا یگ [ ک ُن َ ُُا ا دا‬
‫د با ‪.‬‬ ‫کا ایز َ بیابا ك‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪95 of 145‬‬
 ‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬
‫صؤحا ‪19‬‬
‫اعتصام اَای تا َُا اتك ‪:‬‬
‫‪ _1‬اعتصام مر م عا ی با خب‬
‫‪ _2‬اعتصام خااص ا مر م با ا ق اع و‬
‫بریدن‬
‫َ‬
‫ااص ا خااص با اتصال‬‫‪ _3‬اعتصام خ ِ‬
‫و پیاتت‬
‫‪ _1‬اعتصام مر م عا ی با خب یعن‬
‫کمک گرفت و تمسک با وعدا ای‬
‫الیه کا اخباَ م ُا َ کتاب قرمن و‬
‫ی‬
‫تنك پیغمب ممدا اتك و اطالع ا ا‬
‫ىدا اتك‪.‬‬
‫‪96 of 145‬‬
 ‫مچنت تسُیم و پِیرش با خضوع و‬
‫بدا ند کا وعدا ای خدا َتك و‬
‫حتیم اتك‪.‬‬
‫‪ _2‬اعتصام خااص ا مر م با ا ق اع و‬
‫بریدن اتك‬
‫یعن م کا انسان اختیاَش َا با تك‬
‫ب ا خدا د د و با اخالق یکا و َوی‬
‫گشا ا با مر م برخاَ کند و با عزم‬
‫خا عالیق و وابست یُا َا مت ب ِاَ‬
‫ُ ْ ْ‬
‫و این مان « ُع ْر َوة ال ُاثق » یا تتاویز‬
‫اتتااَ اتك‪.‬‬
‫َ‬
‫ااص ا خااص با اتصال‬ ‫‪ _3‬اعتصام خ ِ‬
‫و پیاتت اتك‬

‫‪97 of 145‬‬
 ‫و من عباَ اتك ا ىُا حق تعال ا‬
‫َاا تؤرید ى یعن ىُا حق با حق‬
‫نگام فنای ىا د َ مشُا‬
‫یعن بعد ا اینکا َ مقابل حق ش‬
‫ه‬
‫تعُّیم فرو موَ و ا َاا قرب ال اّٰلل یا‬
‫ز یک ىدن با خدا با عبا خدا‬
‫مشغال ىد و با مقام فنا ف هللا َتید‪،‬‬
‫ما عت خدا [ ىا و ا یدگاا خدا‬
‫با خدا گاا [ کند‪ .‬ى ىُا حق با حق‬
‫نگام فنای ىا د َ مشُا ‪.‬‬

‫پایان قسمك ؤتم ا بخش یاول «‬

‫بدایتُا »‪.‬‬

‫‪98 of 145‬‬
 ‫َ فرصن ی ر تاضیح تا ا ای ا‬
‫قسمك شتم ا بخش یاول خدمك‬
‫ىما اَائا [ گر ‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫ه‬
‫با تشکر‬
‫ی‬ ‫ی‬ ‫ه‬
‫الُُم ی‬
‫محمد‬ ‫محمد ص و مل‬ ‫صل عیل‬
‫ص و عجل عجل عجل لالیک الؤرج‪.‬‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫‪99 of 145‬‬
 ‫صؤحا ‪20‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬
‫بدایتُا « م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬
‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب‬
‫‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬ ‫َ صؤحا‬
‫|‬
‫قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫‪100 of 145‬‬
 ‫توبا « با گشك با تای خدا » با‬
‫کا پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول‬
‫قسمك ی‬

‫محاتبا « حساب کر ن » با کا‬

‫پیشب َ صؤحا ‪ 9‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫ا ابا « پشیماى » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 10‬ال ‪ 11‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬

‫‪101 of 145‬‬
 ‫قسمك پنجم ا بخش یاول‬
‫تؤکر « فکر کر ن‪ ،‬ا دیشا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 12‬ال ‪ 15‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك ىشم ا بخش یاول‬
‫تِکر « یا کر ن‪ ،‬با خاطر موَ ن »‬
‫|‬
‫قسمك ؤتم ا بخش یاول‬
‫اعتصام « تك یا یدن »‬
‫|‬
‫و یاما قسمك شتم ا بخش یاول‬
‫‪102 of 145‬‬
 ‫وُل [ فرماید‪ « :‬پس با‬ ‫خداو د ی‬
‫عز ی‬
‫تای خدا ب ریزید‪» .‬‬
‫فراَ یعن بندا خدا ا ر م چا کا ابا‬
‫ه‬
‫ىدى اتك ى ما تای اّٰلل ب ریز و با‬
‫تای ر م چا کا پابرُا و ما دگاَ‬
‫ه‬
‫اّٰلل _‬ ‫اتك و وال َ من یسك ى ف‬
‫حق تعال برو ‪.‬‬
‫فراَ تا َُا اَ ‪.‬‬
‫‪ _1‬فراَ مر م عا ی ‪ _2‬فراَ خااص‬
‫ا ِاخباَ ‪ _3‬فراَ خاصان ا خااص‬
‫‪ _1‬فراَ مر م عا ی ‪ :‬یعن با‬
‫اعتقا و کاىش ا ا اى و ُُل با‬
‫تای ا ا يى و مگایه ب ریز د‪ .‬ا عالماى‬

‫‪103 of 145‬‬
 ‫کا مثاَ عُمشان َ عمُشان پیدا اتك‬
‫پبوی کنند ا ا عالم ى عمل‪.‬با عزم و‬
‫اَا ا قای ا کسالك و تنبیل فراَ کنند و‬
‫با تای تالش و کاىش قدم بر اَ د‪ .‬با‬
‫اعتما و امید با خدا ا تن نا « ضیق‬
‫صدَ » با تای گشایش « تعا ی‬
‫صدَ » پیش برو د‪ .‬ما ی م و م‬
‫م ُا تُیا ی لقما ای ان و گَِا دن‬
‫اماَ دگ و یای باىد و با بال‬
‫طُب عُم باىند و خداو د ب َو ی‬
‫م ُا َا [ َتا د‪.‬‬

‫‪ _2‬فراَ خااص ا ِاخباَ با تای‬

‫ی‬
‫ىُا ‪ :‬یعن ا کتاب و تنك و َتام‬
‫رشیع « رشیعك » فراَ کن و بر َوی‬
‫م ُا تعصب ى ُا داىتا ر‬
‫باش و با‬
‫‪104 of 145‬‬
‫تای ىُا و اصال الیه بروی « چان‬
‫ی‬
‫کتاب و تنك و رشیعك ما واقعیك‬
‫بندگ خدا یسك و ظا ر قضیا اتك و‬
‫من ىُا و اصال الیه اتك کا‬
‫بسیاَی ا َمز و َا ا َا برای تا مىکاَ‬
‫[ کند‪» .‬‬
‫ا ا اى و چب ا يى کا ا تا ایب اتك‬
‫و عُیم داَی با تای ىُا الیه‬
‫بروی تا برایك مىکاَ ىا ‪.‬‬
‫ا حُّاظ یا حُّائظ یا مان رض‬
‫ای ؤساى و ؤس یاماَا فراَ کن و با‬
‫تای خدای متعال بروی و پناا ب بی و‬
‫با تجر یا تجرید و َ ا ىدن ا حُّاظ‬
‫و رایض ؤساى برش‪.‬‬

‫‪105 of 145‬‬
 ‫‪ _3‬فراَ خاصان ا خااص ‪ :‬یعن‬
‫بندا خدا ا ر چبی کا ب الیه و ب‬
‫ه‬
‫ا خدا اتك « ما تای اّٰلل » فراَ کند‬
‫ه‬
‫اّٰلل » ‪.‬‬ ‫و با تای خدا ب ریزید « يف‬
‫حن ا ىُا ا خا ب ریز و با تای‬
‫خدای متعال برو و شا جام بندا ی‬
‫خدا ا ؤس خا و منیك خا با‬
‫تای خدا فراَ کند‪.‬‬
‫تاضیح بیشب اینکا ‪ :‬وقن بندا ی خدا‬
‫ا خُق خدا فراَ [ کند و با او پناا [‬
‫بر ‪ َ ،‬مقام معنای و عرفاى خا با‬
‫ایع متاُا این فراَ [ ىا و‬
‫مشا دا اش [ کند و با َاحن افرا ی‬
‫َا کا ا ب خدا بریدا ا د و با تای‬

‫‪106 of 145‬‬
‫دو‬ ‫خدا گریختا ا د َا تشخیص [‬
‫مشا دا [ کند‪.‬‬
‫ا م جا يى کا مت مشا دا مخُاق‬
‫خدا م َش مثاَی ا من ییك پیدا‬
‫اتك‪ ،‬پس بندا خدا باید ا این ىُا‬
‫م فراَ کند و با خدا پناا بب ‪ ،‬چان‬
‫نا من ییك و ا ا ییك و من با ن َ‬
‫وُا بندا باف ما دا اتك‪.‬‬
‫این فراَ ا ا ب خدا م قدَ باید ا جام‬
‫ىا تا اینکا بندا با ُا يى برتد کا‬
‫ما افعال و کاَ ا و مشا دا خا َا‬
‫ا خدای متعال ببیند‪.‬‬

‫‪107 of 145‬‬
 ‫ما او « خدا » َا [ بیند و لیل ما‬
‫چب َا او [ ا د و برای خا اختیاَی «‬
‫من ییك » قائل یسك‪.‬‬
‫و این خا یک مقام عرفاى اتك‪.‬‬

‫َتد م [ با ُا يى کا با ُزء خدا‬

‫بیند‬
‫ِبن ر کا تا چا حد اتك ‪ ،‬مکان‬
‫م م ییك‬
‫َ‬
‫🕊 طب ِان مرغ یدی ؛ تا ِ پای ِ‬
‫بند‬
‫ىُا‬
‫َ‬ ‫َ‬
‫با َ می تا ببین ‪ ،‬ط َب ِان م م ییك‬

‫‪108 of 145‬‬
 ‫تعدی عُیا الرحمة‬

‫♂🕊👼🕊‬

‫پایان قسمك شتم ا بخش یاول‬

‫«بدایتُا»‪.‬‬
‫َ فرصن ی ر تاضیح تا ا ای ا‬
‫قسمك ُم ا بخش یاول خدمك ىما‬
‫اَائا [ گر ‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫‪109 of 145‬‬
 ‫با تشکر‬
‫ی‬ ‫ه‬
‫الُُم ی‬
‫محمد ص و مل محمد‬ ‫صل عیل‬
‫ص و عجل عجل عجل لالیک الؤرج‪.‬‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪21‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬

‫‪110 of 145‬‬
 ‫بدایتُا « م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬
‫|‬
‫قسمك یاول ا بخش یاول‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب‬
‫‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬ ‫َ صؤحا‬
‫|‬
‫قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫توبا « با گشك با تای خدا » با‬
‫کا پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول‬
‫قسمك ی‬
‫‪111 of 145‬‬
 ‫محاتبا « حساب کر ن » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 9‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫ا ابا « پشیماى » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 10‬ال ‪ 11‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك پنجم ا بخش یاول‬
‫تؤکر « فکر کر ن‪ ،‬ا دیشا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 12‬ال ‪ 15‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬

‫‪112 of 145‬‬
 ‫قسمك ىشم ا بخش یاول‬
‫تِکر « یا کر ن‪ ،‬با خاطر موَ ن »‬
‫‪ 16‬و ‪ 17‬تاضیح‬ ‫کا پیشب َ صؤحا‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك ؤتم ا بخش یاول‬
‫اعتصام « تك یا یدن »‬
‫‪ 18‬و ‪ 19‬تاضیح‬ ‫کا پیشب َ صؤحا‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك شتم ا بخش یاول‬

‫‪113 of 145‬‬
‫فراَ « گریخت با تای خدا » با‬
‫کا پیشب َ صؤحا ‪ 20‬تاضیح ا ا‬
‫ىد‪.‬‬
‫|‬
‫و یاما قسمك ُم ا بخش یاول‬
‫َیاضك « َام کر ن‪ ،‬تخن کشیدن »‬
‫وُل [ فرماید‪ « :‬و م ُا يى‬ ‫خداو د ی‬
‫عز ی‬
‫کا ما م چا َا باید ا ا کنند ‪ ،‬ا ا [‬
‫کنند و با م لُایشان ترتان اتك‪.‬‬
‫»‬
‫َیاضك ‪ ،‬تمرین ا ن ؤس اتك بر‬
‫پِیرش صدق ؛ ى با اینکا َ گؤتاَ و‬
‫کر اَ و یك ‪ ،‬خا َا تمرین د تا‬
‫‪114 of 145‬‬
 ‫ما َا برای خدا خالص کند و ا‬
‫رگا ا َیا و ؤاق ربب ب تا لش صاف‬
‫و پاک ىا و َتك با ن ِاخباَ و‬
‫تنك َا بپِیر ‪ .‬و این مان ایمان با‬
‫م چا پیامبان موَ ا ا د اتك‪.‬‬
‫َیاضك تا َُا اَ ‪:‬‬
‫‪َ _1‬یاضك عا ی ‪َ _2‬یاضك‬
‫خاصا ‪َ _3‬یاضك خاصا ی‬
‫خاصا‪.‬‬

‫‪َ _1‬یاضك انسان عا ی چ ا ا‬

‫اتك؟ اینکا اخالق و َفتاَ خا َا بر‬
‫احکام رشیع من بق کند ‪ ،‬اعمالش ب‬
‫صا قا ا باىد و َ معامُا حقاق‬
‫ی ران َا کامل ا ا کند‪.‬‬
‫‪115 of 145‬‬
 ‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪22‬‬

‫‪َ _2‬یاضك انسان خاصا چ ا ا‬

‫اتك؟‬
‫اینکا چبی َا کا باعث تؤرقا و‬
‫پراکندگ َ بت ل او و تاُا با ب‬
‫خدا اتك َا ا َیشا برکند‪ ( .‬یعن بت‬
‫دای ل کا الیه اتك و لیل من ق‬
‫‪116 of 145‬‬
 ‫و عقیل کا ب الیه اتك گب کر ا‬
‫اتك و باید این و قضیا یگ ىا یا‬
‫اینکا با صدای لش گاش د و عقل‬
‫و من ق َا َ ا کند ؟‬
‫ىنیدید کا [ گویند‪ :‬این فکرا َو ول‬
‫کن ببت لك رخ [ گا؟! )‬
‫مچنت با مقام عرفاى کا کسب کر ا‬
‫تاُا کند ( من ییك ‪ ) ...‬و فقط با خا‬
‫عُم تاُا کند تا بتاا د من عُم َا تمام‬
‫و کامل با ی ران منتقل کند‬
‫( عُم ا تمام وُا عاَف با تمك‬
‫ُویندگان واقیع عُم ُاَی [ ىا ‪ ).‬و‬
‫البتا این وع َیاضك برای ا ل حال (‬
‫عرفان ) بسیاَ ىااَ اتك یرا گایه‬
‫‪117 of 145‬‬
‫این حال بر م ُا ُبا [ کند و باعث [‬
‫ش َمگا ) کا خدا‬ ‫ىا اشاَ مکتا[ ( ِ ِ‬
‫برای ایشان مىکاَ کر ا اتك َا برای‬
‫مر م فاش کنند و چبی َا کا ىاَع (‬
‫عالم با رشیعك ین ) ؤتا اتك َا‬
‫مىکاَ کنند و چا بسا با احکام رشیعك‬
‫مخالؤك کنند ‪ ،‬چان دف ىاَع َا ا‬
‫احکام صا َ ىدا مشا دا [ کنند ( رى‬
‫با ا داف ىام پنُان َ پشك‬
‫فتاا ای عالمان رشع [ بر د ) و‬
‫حقیقن َا کا َیافتا ا د بر م ُا چبا‬
‫[ ىا و خا ىان َا ا یا [ بر د و‬
‫َ ىُا ی کا با اینُا تك ا ا اتك‬
‫خُق َا فراماش کر د‪.‬‬

‫‪118 of 145‬‬
‫یعن حااتشان یسك کا َ بت مر م‬
‫عا ی این اشاَ َا فاش [ کنند و ممکن‬
‫اتك ا ِگ یب گا یا یاا ا و ما ند‬
‫اینُا با من عاَف واصل بز ند َ‬
‫صاَى کا م ُا حقیقك َا [ گویند و‬
‫چان َوغ یم گویند پس اشاَ َا فاش‬
‫[ کنند‪.‬‬

‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪23‬‬

‫‪119 of 145‬‬
 ‫‪َ _3‬یاضك انسان خاصا ی‬
‫خاص‪:‬‬
‫یعن بندا ی عاَف َ نگام ىُا‬
‫مُّا ر یا ی ا اتماء و صؤا الیه َا‬
‫کب اتك و‬ ‫َیافك [ کند کا مان ر‬
‫باید تیع کند ىُا ش َا خالص کند و‬
‫با تای مقام ُمع ( یا فنای ذا )‬
‫برتد و معاَضا و معاوضا ا َا ترک‬
‫کند‪.‬‬
‫ترک معاَضا یعن حض احد ییك َا‬
‫ُ‬
‫کا َ من اتماء متقابل ما ند‪ :‬م ِ‬
‫نعم ‪،‬‬
‫َ‬
‫ُمنت ِقم ‪ُ ،‬معیط ‪ ،‬قای ‪ ،‬ما ع ‪ ،‬باتط ‪،‬‬
‫قابض و تایر اتماء الیه ُمعاوضا [‬

‫‪120 of 145‬‬
 ‫کنند ‪ ،‬ترک گوید و با حض احد ییك‬
‫و عت ُمع ذا صعا کند‪.‬‬
‫و ترک معاوضا ا با من اتك کا َ‬
‫ىُا ذا ببیند کا فاى ‪ ،‬ا ا ل فاى‬
‫اتك و باف مااَا باف اتك ؛ چنان‬
‫کا حق تعال [ فرماید ‪ « :‬مک ٌل ر َ ْ‬
‫ش ٍء‬‫ي‬ ‫ُ‬ ‫م ی‬
‫ِالک ِاال َو ُْ ُُا‪» .‬‬
‫بنا بر این ‪ ،‬چبی ا او ماُا با ا‬
‫اتك تا من َا با فاى تاختنش با عناان‬
‫عاض ع ا کر ا باىد‪.‬‬

‫با عباَ تا ا تر ‪ :‬بندا ی خدا یا‬

‫عاَف واصل َ نگام ىُا تعدا‬
‫یا ی ا مُّا ر اتماء الیه و صؤا‬
‫الیه َا َیافك [ کند‪.‬‬
‫‪121 of 145‬‬
‫مثل با تالد و خُق یک ا ا ‪ ،‬تجیل خدا‬
‫َا َ اتم خالق [ بیند کا یگ ا اتماء‬
‫و القاب خدا اتك‪.‬‬
‫یا با مشا دا مُرباى و گِىك مس‬
‫فداکاَش ‪ ،‬تجیل خدا َا َ اتم ای‬
‫َحمن و َحیم [ بیند کا ا اتماء و‬
‫القاب الیه اتك‪.‬‬
‫یا با مشا دا َىد یک َخك َ بت و‬
‫تنگ بزَگ ‪ ،‬خدا َا با ام قای‬
‫مشا دا [ کند‪.‬‬
‫کب ( کثب _ تکثب ىا دا )‬ ‫و این یعن ر‬
‫خاب َ این رشایط عاَف باید ا ر‬
‫کب‬
‫اتماء و صؤا الیه با تمك مقام‬

‫‪122 of 145‬‬
 ‫برو کا مان‬ ‫ُمع یا فنای ذا‬
‫وحد اتك‪.‬‬
‫برتد‪.‬‬ ‫کب با وحد‬ ‫ا ر‬

‫یعن ا اتم خالق با هللا برتد‬

‫ه‬
‫ا اتم َحمن با اّٰلل برتد‬
‫ه‬
‫ا اتم َحیم با اّٰلل برتد‬
‫یعن با ُای اتماء مختُف الیه فقط‬
‫ه‬
‫اّٰلل‪.‬‬ ‫ب وید‬
‫مثال ی ر ‪ :‬یک پرتا اَ َا َ ُّر‬
‫ب بید کا ا یک عدش عباَ [ کند ‪،‬‬
‫َ یک تای عدش یک پرتا اَاى‬
‫اتك و َ تای ی ر عدش من پرتا‬
‫اَاى با َ ُای مختُف تقسیم [‬
‫‪123 of 145‬‬
 ‫ىا و چند َ گ [ ىا و این عدش‬
‫اتك کا ما من َ ُا َا با یک َ گ و‬
‫یک پرتا اَاى تبدیل [ کند‪.‬‬
‫بندا ی عاَف م باید مثل عدش عمل‬
‫کند و ما من اتماء و صؤا الیه َا‬
‫کا َیافك [ کند با یک ام واحد‬
‫ه‬
‫تبدیل کند کا مان اّٰلل یا خدای یکتا‬
‫اتك‪.‬‬
‫کب با وحد َتیدن‬ ‫این یعن ا ر‬

‫یعن ترک معاوضا و معاَضا و با مقام‬

‫ُمع ذا َتیدن‪.‬‬

‫تا گ با تمنای وصال تا یگا ا‬

‫‪124 of 145‬‬
 ‫ر مژا چان تیل‬ ‫اىکم ىا ا‬
‫َوا ا‬
‫خاا د با ش مید م جران‬
‫تا یا ا ؟‬
‫ای تب مك َا ل ُعشاق‬
‫نشا ا‬
‫ُمیع با تا مشغال و تا ایب‬
‫م یا ا‬
‫َفتم با َ صامعا ی عابد و ا د‬
‫َ‬
‫یدم ما َا پیش َُخك َاکع و‬
‫تاُد‬

‫‪125 of 145‬‬
 ‫َ میکدا ََ با م و َ صامعا‬
‫عابد‬
‫َ‬
‫گا ُمعت ِک ِف ِ یرم و گا تاکن‬
‫مسجد‬
‫یعن کا تا َا [ طُبم خا ا با‬
‫خا ا ‪...‬‬

‫مقصا تا يى ‪ ،‬کعبا و بتخا ا بُا ا‬

‫مقصا تا يى ‪ ،‬کعبا و بتخا ا‬
‫بُا ا‬

‫ه‬
‫ىیخ بُا يى َحمة اّٰلل‬

‫‪126 of 145‬‬
 ‫پایان قسمك ُم ا بخش یاول‬
‫«بدایتُا» ‪.‬‬
‫َ فرصن ی ر تاضیح تا ا ای ا‬
‫قسمك م و مخر این بخش خدمك‬
‫ىما اَائا [ گر ‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫با تشکر‬

‫‪127 of 145‬‬
 ‫ی‬ ‫ی‬ ‫ه‬
‫الُُم ی‬
‫محمد‬ ‫محمد ص و مل‬ ‫صل عیل‬
‫ص و عجل عجل عجل لالیک الؤرج‪.‬‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪24‬‬

‫الرحمن ی‬ ‫ه‬
‫اّٰلل ی‬
‫الرحیم‬ ‫بسم‬
‫بخش یاول‬
‫بدایتُا « م ا ‪ ،‬رشوع ‪ ،‬اتتاَ »‬
‫|‬

‫‪128 of 145‬‬
 ‫قسمك یاول ا بخش یاول‬
‫یقُّا « بیداَی » با کا پیشب‬
‫‪ 1‬ال ‪ 5‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬ ‫َ صؤحا‬
‫|‬
‫قسمك یوم ا بخش یاول‬
‫توبا « با گشك با تای خدا » با‬
‫کا پیشب َ صؤحا ‪ 6‬ال ‪ 8‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫تام ا بخش یاول‬
‫قسمك ی‬

‫محاتبا « حساب کر ن » با کا‬

‫پیشب َ صؤحا ‪ 9‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫‪129 of 145‬‬
 ‫|‬
‫قسمك چُاَم ا بخش یاول‬
‫ا ابا « پشیماى » با کا پیشب َ‬
‫صؤحا ‪ 10‬ال ‪ 11‬تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك پنجم ا بخش یاول‬
‫تؤکر « فکر کر ن‪ ،‬ا دیشا » با کا‬
‫پیشب َ صؤحا ‪ 12‬ال ‪ 15‬تاضیح‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك ىشم ا بخش یاول‬
‫تِکر « یا کر ن‪ ،‬با خاطر موَ ن »‬
‫‪130 of 145‬‬
‫‪ 16‬و ‪ 17‬تاضیح‬ ‫کا پیشب َ صؤحا‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك ؤتم ا بخش یاول‬
‫اعتصام « تك یا یدن »‬
‫‪ 18‬و ‪ 19‬تاضیح‬ ‫کا پیشب َ صؤحا‬
‫ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫قسمك شتم ا بخش یاول‬
‫فراَ « گریخت با تای خدا » با‬
‫کا پیشب َ صؤحا ‪ 20‬تاضیح ا ا‬
‫ىد‪.‬‬

‫‪131 of 145‬‬
 ‫|‬
‫قسمك ُم ا بخش یاول‬
‫َیاضك « َام کر ن‪ ،‬تخن کشیدن »‬
‫‪ 21‬ال ‪23‬‬ ‫کا پیشب َ صؤحا‬
‫تاضیح ا ا ىد‪.‬‬
‫|‬
‫م و مخر ا بخش یاول‬ ‫و یاما قسمك‬
‫تماع « ىنیدن »‬
‫خداو د ی‬
‫عز ی‬
‫وُل [ فرماید ‪ « :‬و اگر‬
‫خدا خبی َ م ان [ یافك ‪،‬‬
‫ىناایشان [ تاخك » ‪.‬‬

‫‪132 of 145‬‬
‫کتا ی تماع ‪ ،‬حقیقك ا تباا ( با ) و‬
‫بیداَی و اىیاَی اتك‪.‬‬
‫تماع تا َُا اَ ‪:‬‬
‫‪ _1‬تماع مر م عا ی ‪ _2‬تماع‬
‫خااص ‪ _3‬تماع خااص ا خاصان‬
‫تماع مر م عا ی تا چب اتك ‪:‬‬

‫‪ _1‬م کا بندا ی خدا ا َوی‬

‫پر بکاَی و تقاای الیه ‪ ،‬با امر و یه‬
‫و تتاَ ا و وعدا ای الیه پاتخ‬
‫مثبك بد د ( لبیک ب وید ) و کاَی َا‬
‫کا باعث تحقق وعدا ی عِاب الیه‬
‫[ ىا َا ترک کند و ا جام د د‪( .‬‬
‫گناا ا جام د د )‪.‬‬

‫‪133 of 145‬‬
 ‫‪ _2‬با تالش و تیع فراوان ‪ ،‬عا‬
‫الیه َا اُابك کند ( اوامر و تتاَا‬
‫الیه َا با حا احسنك ا جام د‪.‬‬

‫‪ _3‬ا َوی بصب و بینا يى با‬

‫ی‬
‫مقام ىُا منك برتد‪ َ ( .‬قسمتُای‬
‫منك تاضیح ا ا ایم )‪.‬‬‫ی‬
‫قبل َباَا‬
‫یعن با ُا يى برتد کا ر چا برای او‬
‫اتؤاق [ افتد اعم ا َفاا یا تخن‪،‬‬
‫عمك یا ِ قمك‪َ ،‬احك یا مشقك‪ ،‬ما‬
‫َا عمك ای الیه ببیند‪.‬‬
‫تماع خااص تا چب اتك ‪:‬‬

‫‪134 of 145‬‬
 ‫‪ _1‬م کا مقصا ( مان حق‬
‫تعال ) َا َ ر َمز و اىاَا ی الیه کا‬
‫َیافك [ کند‪ ،‬حتمأ ببیند‪.‬‬

‫‪ _2‬م کا ا ر صدای م ستا ای (‬

‫دای َون ) بر ُایك و م ُاب ُا يى‬
‫کا مان حق تعال اتك ‪ ،‬واقف و‬
‫مگاا ىا ‪.‬‬
‫ََ‬ ‫ی‬
‫‪ _3‬م کا ا لِى کا با خاطر تؤ ُّرق‬
‫و پراکندگ با او تك [ د ‪ َ ،‬ا و‬
‫م ا ىا ‪ ( .‬مان تؤرقا و پراکندگ‬
‫تجیل اتماء الیه کا َ قسمك قبیل‬
‫تاضیح ا ا ىد )‪.‬‬

‫‪135 of 145‬‬
 ‫ا اما َ صؤحا بعد‬

‫‪#‬منا ل_السائرین_با_ بان_تا ا‬

‫صؤحا ‪25‬‬

‫تماع خااص ا خاصان ‪:‬‬

‫یعن تمایع کا ا کشف و ىُا ‪،‬‬
‫عُتُا و اتباب وتائط َا [ ىوید و‬
‫ما َا ایل [ تا و کناَ [ ُد و ابد‬
‫َا با ا ل پیا د [ د و ُایك ا َا با‬
‫اول با [ گر ا د‪.‬‬

‫‪136 of 145‬‬
 ‫با عباَ تا ا تر‪ :‬تمایع کا‬
‫ماُب [ ىا عاَف ا کشف و ىُا‬
‫تا با م جا پیش برو کا عُتُا و اتباب‬
‫ا و لیل من ق و عقیل و کل من ق و‬
‫اتتدلل َا بشاَ و کناَ ب ِاَ و‬
‫تپس با چشم ل ‪ ،‬عشق و َیافك‬
‫قُن خا پیش برو ‪ ،‬ابدیك ( ُاو ا گ‬
‫) َا با ا لیك ( وال یا مرگ ) پیا د [‬
‫د‪ .‬سن ابدی و یسن َا با م‬
‫پیا د [ د‪.‬‬
‫یعن ا صؤر با ى ُایك و ا ى ُایك‬
‫با صؤر [ َتد و این چرخا ا اما اَ‬
‫َتك مثل چرخش یک ایرا‪.‬‬

‫‪137 of 145‬‬
‫َ ایرا م ا و پایان خط با م متصل‬
‫اتك و مشخص یسك‪.‬‬

‫چشم ل با کن کا ُان بین‬

‫م چا ا یدى اتك من بین‬
‫گر با اقُیم عشق َوی مَی‬
‫ما مفاق گُستان بین‬
‫بر ما ا ل من مت با مرا‬
‫گر ش وَ متمان بین‬
‫م چا بین لك مان خاا د‬
‫وم چا خاا د لك مان بین‬
‫‪138 of 145‬‬
 ‫ىش و پا گدای من ُا َا‬
‫ش با مُک ُُان گران بین‬
‫م َ من پا بر نا قا[ َا‬
‫پای بر فرق فرقدان بین‬
‫م َ من ش بر نا ُمیع َا‬
‫بر ش ا عرش تایبان بین‬
‫گاا وُد و تماع ر یک َا‬
‫بر و کان متتتفشان بین‬
‫ل ر ی‬
‫ذَا َا کا بشکاف‬
‫مفتابیش َ میان بین‬

‫‪139 of 145‬‬
 ‫رچا اَی اگر با عشق یه‬
‫کافرم گر ُای یان بین‬
‫ُان گدا ی اگر با متش عشق‬
‫عشق َا کیمیای ُان بین‬
‫َگَِی‬ ‫ا مضیق ُُا‬
‫وتعك مُک لمکان بین‬
‫م چا نشنیدا گاش من ىنای‬
‫وم چا ا یدا چشم من بین‬
‫تا با ُا يى َتا د کا یگ‬
‫ا ُُان و ُُا یان بین‬

‫‪140 of 145‬‬
 ‫با یگ عشق وَ ا ل و ُان‬
‫تا با عتالیقت عیان بین‬
‫کا یگ سك و یچ یسك ُز او‬
‫ا‬ ‫لالا ال‬ ‫وحدا‬
‫یاَ ىپر ا ا َ و یااَ‬
‫َ تجیل اتك یا اولالبصاَ‬
‫ىمع ُا يى و مفتاب بُند‬
‫َو بس َوىن و تا َ ىب تاَ‬
‫خا َیه بین‬ ‫گر ظُما‬
‫ما عالم مشاَق ا ااَ‬

‫‪141 of 145‬‬
 ‫کاَوش قائد و عصا طُن‬
‫بُر این َاا َوىن و مااَ‬
‫چشم ب شا با گُستان و ببت‬
‫ُُاا مب صاف َ گل و خاَ‬
‫مب ىَ گ صد زاَان َ گ‬
‫للا و گل ر َ این گُزاَ‬
‫پا با َاا طُب ا و ا عشق‬
‫بُر این َاا تاىاای بر اَ‬

‫اتف اصؤُاى‪.‬‬ ‫دا یا‬

‫‪142 of 145‬‬
 ‫م ا بخش یاول‬ ‫پایان قسمك‬
‫«بدایتُا»‬
‫____ پایان بخش بدایتُا ____‬
‫امیدواَم ماَ ی‬
‫تاُا ىما عزیزان قراَ‬
‫گرفتا باىد‪.‬‬

‫🖌 تُیا و تنُّیم ‪ :‬تالک گمنام‬

‫با تشکر‬
‫ی‬ ‫ی‬ ‫ه‬
‫الُُم ی‬
‫محمد‬ ‫محمد ص و مل‬ ‫صل عیل‬
‫ص و عجل عجل عجل لالیک الؤرج‪.‬‬

‫‪143 of 145‬‬
 ‫کانالسالکانحق‬
‫‪https://t.me/SalekaneHagh‬‬

‫اّٰلل َعُ ْي مك ْم َو ََ ْح َم ُت ُا َو ط َّن ه َ‬

‫ه‬ ‫َ ْ ٰ َ ْ‬
‫اّٰلل‬ ‫و لا ال فض ُل ِ‬
‫مم َن َو‬
‫اب َو َ‬ ‫يم َو َل ِّى ل َغؤ ٌاَ ل َم ْن ٰت َ‬ ‫اب َحك ٌ‬ ‫َتا ٌ‬
‫ِ‬ ‫ِ ي‬ ‫ِ‬
‫َ‬ ‫ً ُ َّ ْ َ ٰ َ ْ‬
‫دى ف َس ِّبح ِب َح ْم ِد َ َِّب َو‬ ‫َع ِم َل ٰص ِالحا ثم ا ت‬
‫َّ ُ َ َ ً‬ ‫ْ َْ‬
‫اتتغ ِؤ ْر ُا َِل ا كان تاابا‪٤٢‬‬

‫و اگر فضل و َحمك خدا بر ىما با و اينكا خدا‬

‫توبا پِير تنجيدا كاَ اتك ىَتاا [ ىدُد ‪ ،‬و با‬
‫ُقت‪ ،‬من ممر دۀ ِیس ستم ِا توبا ِند و اُمان‬
‫سب‬
‫بياوَ و كاَ ىايستا ماُد و با َاا َاتك َا ر‬
‫ىا » پس با تتايش پروَ گاَ يايش ر باش و ا‬
‫او ممر ش خااا‪ِ ،‬ا وى مااَا توبا پِير اتك‬

‫‪144 of 145‬‬
 ‫َ َ َ ُ ْ َ ُّ ْ َ ُ َ َ َ َ َ ُ م ُ َّ‬
‫الن ُّ‬
‫ن‬ ‫صدق ْهللا الع ِیلَ الع ُِّ َیم و َ صدق ََّت هال َا ِ‬ ‫َْ‬
‫ت الک ِری ُم َو ْح ُن عیل ذ ِالک‪َِ ،‬لن اّٰلل َو‬ ‫االم ُ‬
‫ِ‬
‫َّ ِّ ٰ ُّ َ ذ َ َ ُ‬ ‫ل َ‬ ‫ٰ َ ُ‬
‫ممناا‬ ‫َمال ِئكتا ُُ َصُان َعیل الن ِ ين ُا طيُا ال ِِين‬
‫ً ه‬ ‫َ‬ ‫ِّ‬ ‫ل‬
‫َصُاا َعُ ْي ِا َو َتُ ُماا ت ْس ُِيما‪ ،‬ال ُُُ َّم َص ِّل َعیل‬
‫مل ُم َح َّم ٍد و عجل فرُُم بحق‬ ‫ُ َ َّ َ‬
‫محم ٍد و ِ‬
‫خبالؤاتحت‬

‫‪145 of 145‬‬