Emocje i motywacja.

Osobom, których oczy mają większe źrenice przypisuje się młodość, atrakcyjność, szczerość. Źrenice się rozszerzają na krótki czas,
gdy doświadczamy wysiłku poznawczego. I też prawdą jest, że rozszerzone źrenice są związane z pobudzeniem seksualnym. Jeśli
więc ktoś ma rozszerzone źrenice, gdy ze mną rozmawia to znaczy, że się jej podobam a co za tym idzie, jest skłonność do
przeceniania pozytywnych cech tej osoby czy wręcz ich przypisywanie.

Eksperyment Maison wykorzystała ten efekt w badaniach nad tym na ile on wpłynie na decyzje zakupowe (reklama). Rzeczywiście
się okazało, że produkt reklamowany przez modela o szerszych źrenicach podoba się bardziej. Szerzej ten efekt masz gdy kojarzysz
znanego aktora czy atrakcyjną osobę z jakimś produktem. Wiąże się pozytywny afekt dla tych osób z produktem.

Zajonc

Efekt samej ekspozycji – lubimy to, na co patrzymy. Ale takie bodźce muszą być wyjściowo neutralne. Klasyczny model: bodziec →
poznanie → emocje. Zajonc zaproponował alternatywny model, gdzie bodziec wywołuje jednocześnie procesy poznawcze i emocje.
Zajonc nie był pierwszy. Podobne eksperymenty robił Matlin.

Jak Zajon opisał ten efekt i zaproponował swój model to wywołało to szok i sporą krytykę bo do tego momentu uważano, że emocje
są zawsze następstwem poznawczej oceny a wedle tego modelu emocje mogły się pojawić bez udziału tych procesów poznawczych.
To było w czasach jeszcze przed teorią o mózgu emocjonalnym i dlatego była taka drama.

Współcześnie efekt samej ekspozycji tłumaczy się łatwością w obróbce poznawczej danego bodźca więc system poznawczy jest
niejako przygotowany do interpretacji.

Uświadomienie sobie czegoś to złożony proces, który wymaga czasu. Stanowi ostatni etap procesów odbierania i przetwarzania
informacji. Rzadko bywa zwieńczeniem procesów zachodzących w strukturach nerwowych. Czyli procesami utajonymi będą
niektóre procesy poznawcze, emocjonalne, motywacyjne a nawet reakcje behawioralne. Procesy wartościowania też mogą przyjść
dopiero po jakimś czasie.

Progi świadomości dzieli się na subiektywne i obiektywne.

• Subiektywne – opierają się na relacjach ustnych badanych odnoszących się do uświadamiania sobie przez nich bodźców.

• Obiektywne – wyznaczane na podstawie ich zdolności do wykonywania reakcji dyskryminacyjnej, niezależnie od

słownych relacji odnoszących się do tej dyskryminacji.

Procedura utajonego afektywnego poprzedzania – procedura sformułowana przez Zajonca i koleżanki. Paradygmat afektywnego
poprzedzania. Chodzi tu o to, że przez bardzo krótki czas (4ms) prezentować twarz wyrażającą emocję a następnie prezentowano
neutralny bodziec, który już normalnie można zarejestrować. Potem oceniano ten neutralny bodziec np. chiński znak kanji.

Cechy afektów:

• spontaniczność – automatycznie się wzbudza

• holistyczność – dominacja nad innymi emocjami

• dyfuzyjność – rozpraszanie się, wiązanie z różnymi obiektami

• nieświadomość – gdy wykrystalizuje się w świadomości to subiektywna pewność wartościowań