เกิดมาต ้องทํางานหนักมาทังชวี ต

ิ พอตายกลับ

ต ้องมาอยูใน
่ ร่างของคนจน แถมยังมีสามีทีนอน

ติดเตียงอย่างกับคนตาย ยังต ้องเลียงลูกสาวตัว

น ้อยอีก สวรรค์ชา่ งเอ็นดูข ้านัก แต่ข ้ากุ ้ยเหมยผู ้

นีจะดูแลทุกคนเอง
ข ้อมูลเบืองต ้นของเรืองนี

จันทร์เจ ้า สตรีวัย43ปี ทีใชช้ วี ต

ิ เพือเลียงดูหลานสาว

ตังแต่อายุ18 เป็ นคนขยัน อดทนและสูช้ วี ต

ิ จนสามารถ

เปิ ดร ้านอาหารไดหลาย
้ สาขา ทําอาหารไดหลาย
้ อย่าง

และหลายประเทศ เธอขาดอยูอย่
่ างเดียวก็คือคําว่า

ครอบครัว จนกระทังมาอยูใน
่ ร่างของกุ ้ยเหมยทําให ้

เธอไดมี้ ครอบครัวของตัวเอง จึงไดทุ

้ ม่ เทความรัก

ความใสใ่ จใหครอบครั
้ วของตัวเอง

ี
กุ ้ยเหมย เด็กสาวอายุ18ปี เป็ นเด็กกําพร ้า พ่อแม่เสย

ชวี ต
ิ ตอนนางอายุ12ปี ทังสองคนก่อนตายไดพา
้ นางมา

ขายตัวเป็ นบ่าวทีตระกูลจ ้าว นางหลงรักคุณชายใหญ่

ั ทีเป็ นบ่าว
มาหลายปี บวกกับความทะเยอทะยาน อาศย
้ เรือนมาหลายปี ลอบวางยากําหนัดจนตังท ้อง
รับใชใน

จึงถูกยกใหเป็
้ นอนุของจ ้าวหนานกง
จ ้าวหนานกงอายุ 23 ปี เป็ นบุตรชายคนโตแต่เกิดจากฮู

หยินเอก เพราะความเฉลียวฉลาดในการทําการค ้าจึง

ทําใหถู้ กวางตัวใหเป็
้ นผู ้นํ าตระกูล แต่กลับป่ วยเป็ นโรค

ทีคนในยุคนีไม่รจั
ู ้ ก จนทําใหถู้ กทอดทิงใหป่้ วยตายใน

เรือน แต่มารดาสงสารก็เลยสง่ มาอยูหมู

่ บ ่ ้านถงซานที
ิ เดิม แล ้วใหกุ้ ้ยเหมยมาดูแลสามี โดยใหค่้ า
เป็ นสน

เลียงดูเดือนละ1ตําลึงเงิน

จ ้าวหลินหลัน อายุ2ขวบ4เดือน บุตรสาวของจ ้าวหนาน

กงกับกุ ้ยเหมย

ั ตรงไปตรงมา ขยันทํางาน
หนิงต ้าเจียน อายุ21ปี นิสย

เป็ นคนทีกุ ้ยเหมยหมายตาอยากไดเป็

้ นสามี

ั ชอบเอา
หนิงชุน อายุ58ปี มารดาของหนิงต ้าเจียน นิสย

เปรียบคนอืน
 ่ งว่างปริศนา
ชอ

ี ยาม
ครังนีเป็ นครังแรกทีจันทร์เจ ้า ออกมาดูแสงสใน

คําคืน เพราะ 20 กว่าปี ทีผ่านมาเธอต ้องทําหน ้าทีดูแล

หลานสาวทีรักเหมือนลูกในไส ้ตังแต่ เจ ้าขาอายุได ้

เพียง 3 เดือนเท่านัน เพราะพีชายคนเดียวในชวี ต

ิ ได ้

เอามาทิงไวให
้ ตอน
้ เธออายุเพียงแค่ 18 ปี ตังแต่นันมา

เธอต ้องทําหน ้าทีเลียงดูสง่ เสย

ี หลานสาวคนนี ยอม

ทํางานหนักทุกอย่างจนกระทังตอนนีหลานสาวของ

้ งงานสง่ ตัวเข ้าหอไปในวันนี หลังจากที

เธอไดแต่

เจ ้าขาเรียนจบปริญญาตรีอย่างทีเธอตังใจ

เวลาผ่านมารวดเร็วจนตอนนีเธออายุ 43 ปี แล ้ว ผ่าน

ชว่ งชวี ต
ิ วัยสาวมานานมากแล ้ว พอถึงตอนทีต ้องใช ้

ชวี ต
ิ อยูคน ึ
่ เดียวตามลําพังก็อดไม่ได ้ทีจะรู ้สก
เงียบเหงา ถึงแมหลาน
้ สาวจะบอกว่าใหเธอ
้ ย ้ายเข ้าไป

อยูที
่ บ ้านของหลานสาวด ้วยก็ตาม แต่เธอก็ไม่อยากที

จะไปรบกวนชวี ต
ิ คูของ
่ ทังสองคนจึงไดบอก
้ ปฏิเสธไป

พอออกมาจากงานเลียงในโรงแรมก็ไม่อยากทีจะกลับ

บ ้าน จนกระทังมาหยุดอยูที
่ หน ้าร ้านแห่งนึงทีมี
ิ ใจเข ้ามานังทีนี
บรรยากาศหน ้าผ่อนคลายจึงไดตั้ ดสน

ี ม กับทรงผมทีรวบ
จันทร์เจ ้าในชุดกระโปรงผ ้าไหมสครี

ตึงเอาไวง่้ ายๆ กวาดสายตามองรอบๆพร ้อมกับมองดูผู ้

คนรอบๆตัว ก็พบว่าการแต่งตัวของเธอไม่เหมาะกับ

สถานทีแห่งนีเลยแม ้แต่นิดเดียวสภาพของเธอตอนนี

คงจะยิงกว่าป้ าแก่ๆคนนึงทีมานังเฝ้ ารอบุตรหลานใน

สถานทียามคําคืนแบบนีกระมัง

"เออ..ไม่ทราบว่าคุณพีจะรับอะไรดีครับ"
บริกรชายเข ้ามาทักทายด ้วยความไม่แน่ใจเพราะสถาน

ทีแห่งนีสว่ นมากจะเป็ นวัยรุน

่ เท่านันทีเข ้ามาฟั งดนตรี

สดแล ้วก็จิบเบียร์ คนทีมีอายุก็มีแต่ไม่มใคร

ี แต่งตัว

เต็มยศมานังดืมเบียร์ทีนีแน่นอนแต่เพราะต ้องทํา

หน ้าทีบริการเขาถึงต ้องเข ้ามาถามลูกค ้าทุกคน

"เอาเบียร์สดมาใหพี
้ 1 เหยือกก่อนแล ้วกันแล ้วเอา

ของกินเล่นอย่างอืนก็เอามาใหพี
้ อีกสองสามอย่าง

ขอบใจนะ"

"ไดครั ั ครูนะ
้ บ รอสก ่ ครับ"

ไม่นานนักบริการหนุ่มก็เอาอาหารพร ้อมเครืองดืมมา

เสริ ฟ
์ สตรีทีทําตัวแปลกๆจนครบหมดทุกอย่างแล ้ว

ขอตัวกลับไปบริการลูกค ้าคนอืนต่อ
 ึ ดีขึน
จันทร์เจ ้ามองการแสดงสดด ้านหน ้าด ้วยความรู ้สก

เล็กน ้อย ชวี ต

ิ ทีเหลือนางจะทําเพือตัวเองหลังจากที

ต ้องใชช้ วี ต
ิ เพือคนอืนมาทังชวี ต
ิ แล ้ว พอมองดูมือที

หยาบกร ้านของตัวเองก็อดไม่ได ้ทีจะภาคภูมใิ จ ด ้วย

้ งคนหนึงจากทีจบแค่ม.6 ธรรมดา
สองมือนีทําใหผู้ หญิ

แต่สามารถพึงพาตัวเองไดจน
้ กระทังเปิ ดภัตตาคารทีมี
ื ภัตตาคารจันทร์
อาหารหลากหลายประเทศภายใตช้ อ

่ กรุงเทพฯและต่างจังหวัดถึง 22
เจ ้าขา ทีมีสาขาอยูใน

สาขา จากทีเคยเป็ นเด็กเสริ ฟ

์ ในร ้านอาหารเล็กๆมา

เป็ นผูช้ ว่ ยกุก

๊ ผูช้ ว่ ยพ่อครัวั จนกระทังกลายเป็ นแม่ครัว

ั ประสบการณ์ทีมี ย ้ายตัวเองไปยัง
ประจําร ้าน แล ้วอาศย
ื เสย
โรงแรมทีมีชอ ี ง ยอมกลับไปทํางานในห ้องครัว

ภายในโรงแรม เพือจะไดได
้ เรี
้ ยนรูการ
้ ทําอาหารจาก

พ่อครัวทัวทุกมุมโลก จนกระทังปี ทีแล ้ว ถึงไดออก

้ มา
้ การแล ้วพูดปากต่อ
เปิ ดร ้านอาหารเองจนผู ้คนมาใชบริ
ปากว่าอาหารอร่อยจึงไดขยาย
้ ตัวเติบโต มาเป็ น

ภัตตาคารจันทร์เจ ้าขา แล ้วก็ขยายสาขาไปเรือยๆ มี

ิ ย์หลายคน ทีไม่มโอกาส
ลูกศษ ี ไดรํ้ าเรียนสูงๆ เธอก็

ทักมาอบรมสงั สอนมอบความรูทุ
้ กอย่างทีตัวเองมี แล ้ว

แบ่งหุ ้นสว่ นใหไป

้ ดูแลสาขาต่างๆของตัวเองจนกระทัง

ประสบความสําเร็จจนถึงทุกวันนีไดเพราะ
้ ความขยัน

หมันเพียร และสองมือหยาบกร ้านคูนี

่ จริงๆ

จันทร์เจ ้าดืมเบียร์สดจนหมดเหยือกแล ้วก็กลับบ ้านตัว

ึ มึนหัวเล็กน ้อยระหว่างทีออก
เอง พร ้อมกับความรู ้สก

มาจากร ้านก็ถูกบางอย่างชนเข ้าอย่างแรง จนเจ็บข ้อ

มือไปหมดแทบยกแขนขึนไม่ไหว

"คุณเป็ นอะไรหรือเปล่าคะ ใหเรี

้ ยกรถพยาบาลไหมคะ"

ื กับข ้าว เห็นสตรีผูนึ้ งนังลง

สามีภรรยาทีเดินออกมาซอ

ี น ้าเจ็บปวดก็เป็ นห่วงจึง
กับพืนจับแขนตัวเองด ้วยสห
ไดเข ึ หายเจ็บปวด
้ ้ามาทัก ตอนนันเองจันทร์เจ ้า ก็รู ้สก

ทันที ก็ไดแต่ ั ครูมั

้ แปลกใจว่าเมือสก ่ นเกิดอะไรขึน

"ไม่เป็ นไรแล ้วค่ะขอบคุณนะคะ ถ ้าไม่เป็ นการรบกวน

ชว่ ยเรียกแท็กซให
ี หน่
้ อยไดไหม
้ ึ ไม่
คะ เพราะฉั นรู ้สก

ค่อยดีเท่าไหร่ ขอบคุณอีกครังนะคะ"

ี คุ้ ณพีเขาหน่อยหาคนที
"ไดค่้ ะ คุณไปเรียกแท็กซให

ท่าทางน่าไววางใจ
้ หน่อยนะ เพราะดูแล ้วคุณพีท่านนี

คงจะดืมมานะคะ"

ี มารับจันทร์เจ ้าขอบใจสองสามี
ไม่นานนักแท็กซก็

ภรรยา พอถึงบ ้านก็นอนหลับสนิททันทีโดยทีไม่ได ้

สงั เกตุหรือว่ามีแสงบางอย่างเคลือนตัวขึนสูผิ
่ วหนังบน

ข ้อมือของเธอเอง
 ึ ปวดหัวพยุงตัวลุกขึนนังบนหัวเตียง รู ้สก
จันทร์เจ ้ารู ้สก ึ

เลยว่าตัวเองมีอาการผิดปกติ จึงกินยาแกปวด
้ ลงไป

เพือป้ องกันไม่ใหตั้ วเองต ้องป่ วย พร ้อมกับโทรไปสงั

งานว่าวันนีเธอคงไม่เข ้าร ้านอาหาร

ั โซเซเข ้าไปอาบนํ า
ร่างหญิงสาวผอมบางเดินโซซด

เพือเรียกสติของตัวเองใหกลั
้ บมาสดใสเหมือนเดิม

ระหว่างทีถูสบูก็ ี
่ พบว่ามีสแดงนูนขึนมาทีข ้อมือ หรือว่า

ั อย่างต่อยเอา ถึงได ้
เมือคืนเธอคงถูกแมลงอะไรสก

บวมแดงขนาดนี แต่พอลูบดูตรงสว่ นทีนูนขึนก็เห็น

ภาพเป็ นห ้องว่างเปล่าขนาดพืนทีเท่ากับห ้องนอนห ้อง

นึงทีเดียว จึงตกใจปล่อยมือออกจากรอยนูนนัน ภาพ

ตรงหน ้าก็หายไปทันที สงิ มันคืออะไรกันแน่ ด ้วยความ

ั จึงลองวางมือลงบนนันอีกครังนึง ภาพทีเห็นก็
สงสย

ปรากฏขึนมาเหมือนเดิมไม่มผิ
ี ด
คราวนีจันทร์เจ ้าต ้องเรียกสติตัวเองอย่างเร็วทีสุด รีบ

ั ผัสรอยนูนนันแม ้แต่นิดเดียว
อาบนํ าแต่งตัวโดยทีไม่สม

พออาบนํ าแต่งตัวเสร็จเรียบร ้อยก็จ ้องมองรอยนูนแดง

ตรงข ้อมือตาไม่กระพริบ

มันคือพืนทีว่างเปล่าอะไร มีไวส้ ําหรับใสอะไร

่ กันแน่

จึงลองเอาหวีแปรงผมของตัวเอง วางลงบนรอยนูนก็

พบว่า หวีแปรงผมอันนันหายเข ้าไปในห ้องนัน เพราะ

ั ผัสแล ้วหยิบหวีแปรงผมออกมา ก็พบว่าในห ้อง

ลองสม

ว่างเปล่าก็มีหวีแปรงผม 1 อันแล ้วก็มีในมือของเธออีก 1

อันนันหมายความว่าถ ้าหากเธอเอาของเข ้าไปในนัน

ของสงิ นันก็จะเพิมขึนมาอีก 1 ชน
ิ เพือยืนยันความคิด

ของตัวเองจันทร์เจ ้าก็ลองเอาของเข ้าไปในนันหลาย

สงิ หลายอย่าง จนพบว่าไม่ว่าจะเป็ นขนาดใหญ่เล็กแค่

ไหน ทุกอย่างก็เป็ นเหมือนกันหมดนันก็คือจะมีข ้าว

ิ ทันที
ของเพิมขึนมาอีก 1 ชน
'ชา่ งมหัศจรรย์นัก แล ้วทําไมสงิ นีถึงมาอยูกั
่ บเราไดนะ
้

แปลกจริง'

"คุณจันทร์ตืนแล ้วหรอคะ จะทานข ้าวต ้มเลยไหมคะ

เดียวป้ าเอามาให"้

"ขอบคุณค่ะป้ า แต่เดียวจันทร์ไปตักเองดีกว่า ป้ ากําลัง

่
จะออกไปตลาดใชไหม ื กล ้วยหอมกลับ
คะ จะฝากซอ

มาด ้วยนะคะ กําลังอยากกินพอดี"

จันทร์เจ ้าเดินไปหยิบเงินยืนใหกั้ บป้ านุ่ม ทีทําหน ้าที

ดูแลบ ้านใหเธอ
้ มาหลายปี พอป้ านุ่มออกไปแล ้วเธอก็

เดินเข ้าไปในครัว เพือตักข ้าวต ้มมากินเพราะกําลังหิว

่ งว่าง
พอตักข ้าวต ้มเสร็จ ก็ลองเอาอาหารเข ้าไปในชอ

ก็พบว่าหม ้อข ้าวต ้มมีขนาด 2หม ้อเหมือนเดิม คราวนี

ึ สนุกขึนเป็ นครังแรกในชวี ต
จันทร์เจ ้าเริมรู ้สก ิ จากนันก็

เอาเครืองปรุงรสทุกอย่างทีอยูใน ่ ้าไปในชอ
่ ครัว ใสเข ่ ง
ว่างทังหมด ไม่เว ้นแม ้แต่มีดและเขียงจานชาม พอทุก

่ ไปหมดแล ้ว มองเข ้าไปข ้างในก็เห็นข ้าว

อย่างใสลง

ของทีมีในครัวทังหมดตอนนีก็มีอยูใน ่ งว่างของเธอ
่ ชอ

เหมือนกัน

เทวดาฟ้ าดินคงคิดสงสารเธอ ถึงไดมอบ

้ สงิ นีมาให ้ ถึง

แม ้ว่าจะไม่มเหตุ
ี ผลก็เถอะ ว่าใหเพราะ
้ อะไร เพราะ

ตอนนีเธอไม่ไดเดื
้ อดร ้อนลําบากเหมือนกับเมือก่อน

อีกต่อไปแล ้ว

จันทร์เจ ้านังลงกินข ้าวยังอารมณ์ดี มีความสุขทีสุดใน

ชวี ต
ิ ทีเกิดมา กําลังนึกถึงเรืองสงิ มหัศจรรย์ทีไดมา
้ กับ

่ ้าไปใน
ตัวเอง แล ้วคิดว่าวันนีจะลองเอาทุกอย่างใสเข
่ งว่างนัน ดูซว่ิ ามันจะบรรจุไดมาก
ชอ ้ แค่ไหน หากจะให ้
ิ ค ้า เพราะทีนัน
ของครบจริงๆคงต ้องไปทีห ้างสรรพสน

ึ เหมือนกับว่าตัวเอง
มีครบทุกอย่าง ตอนนีจันทร์เจ ้ารู ้สก
กลับมาเป็ นเด็กอีกครัง ต่อไปนีเธอจะมีข ้าวของทุก

อย่างติดตัวโดยไม่ต ้องแบก สามารถไปเทียวพักผ่อน

ิ
ทีไหนก็ได ้ โดยไม่ต ้องพกพาเข ้าของไปด ้วยแม ้แต่ชน

เดียว สมัยวัยรุน
่ เธอฝั นว่าจะเดินป่ าเพราะเป็ นคนชอบ

เทียวตามภูเขาเพือไปดูธรรมชาติ แต่เพราะต ้องเลียง

หลานสาวจึงทําใหไม่
้ เคยไดทํ ั ครัง
้ าอย่างทีฝั นสก

คราวนีเธอจะไม่ยอมพลาดโอกาสอีกแล ้ว

เวลาต่อมาจันทร์เจ ้าก็ทําตามในสงิ ทีตัวเองคิด เดิน

ิ ค ้าและพยายามเอา
ทางไปทุกแผนกในห ้างสรรพสน
ิ ค ้าเข ้าไปในชอ
สน ่ งว่าง แล ้วเอากลับมาคืนทีเดิมทํา

แบบนีเรือยๆ จนกระทังมีครบทุกอย่างทีเธอต ้องการ มี

ื แล ้วเอาเข ้าไปไวใน
เพียงยาบางอย่างเท่านันทีต ้องซอ ้
่ งว่างสว่ นยาอืนๆทีสามารถหยิบไดเลย
ชอ ้ เธอก็ทํา

ึ ถึงความผิด
เหมือนเดิม เธอไม่ต ้องกลัวว่าใครจะรู ้สก

ปกติ เพราะใครจะนึกว่าจะมีคนเอาของมากมาย โดยที

 ้ ยงแค่กระเป๋ าใบเล็กๆธรรมดา
ทังเนือทังตัวใชเพี

่ งว่าง เธอใชเวลา
เพราะเวลาเอาเข ้าไปในชอ ้ เพียง
ี วินาทีเท่านัน หากมีคนมานังจ ้องจริงๆจังๆก็ไม่แน่
เสยว

ว่าจะเห็นทุกอย่างทีเกิดขึน

"ป้ านุ่มฝากบ ้านด ้วยนะจ๊ะ หากเจ ้าขาโทรมา ชว่ ยบอก

ี งราย ขึนไปพักบนเขา
เจ ้าขาด ้วยนะคะว่า จันทร์ไปเชย

อาจไม่มส ั ญาณ บอกเจ ้าขาว่าไม่ต ้องเป็ นห่วง เดียว

ี ญ

ื ของมาฝากนะคะ ไปแล ้วนะคะป้ า

ตอนกลับจันทร์จะซอ

นุ่ม บาย"

ื ้าขึนรถแท็กซ ี ด ้วยกระเป๋ าเพียงใบ

จันทร์เจ ้าขนเสอผ

เดียว เพราะเธอมีทุกอย่างอยูใน ่ งว่างหมดแล ้ว ด ้วย

่ ชอ
ึ ตืนเต ้นทีจะไดทํ
ความรู ้สก ้ าในสงิ ทีตัวเองชอบ ตอนนี

เธอมีคนนํ าทางทีไว ้ใจไดรอ

้ รับเธออยูที ี งราย พอ
่ เชย

ลงเครืองเสร็จพวกเขาจะไปรับทีสนามบินทันที หญิง
สาวคิดถึงการผจญภัยอย่างมีความสุข โดยทีไม่รู ้

ว่าการทีเดินทางไปครังนีเธอจะไม่ไดกลั
้ บมาอีกแล ้ว

ในชวี ต
ิ นี การจากไปครังนีคือการจากไปตลอดกาล....
ลูกและสามีของใคร

เปลือกตาของคนทีนอนสลบอยูข
่ ้างบ ้านลืมตาขึน
ี งร ้องไห ้ดังขึนข ้างหูไม่หยุด ความเจ็บ
เพราะได ้ยินเสย

ปวดทีเข ้ามาในสมองเป็ นเรืองราวทีเธอก็ไม่เข ้าใจว่า

มันคืออะไร ภาพอันนันมันคือเรืองราวของใครกันแน่

ตอนนีไม่ใชเ่ ธอตายไปแล ้วหรือ ทําไมถึงได ้รู ้สก

ึ เจ็บ

ปวดเหมือนกับคนปกติ ทังๆทีเธอตกหน ้าผาสูงหลาย

ิ เมตรขนาดนันจะยังรอดชวี ต
สบ ิ มาได ้อย่างไร

"แม่~ แม่จา๋ แง~แม่"

จันทร์เจ ้าลืมตาขึนมาก็เห็นเป็ นเด็กตัวน ้อยทีใสเ่ สอผ

ื ้า

มอมแมม ตัวเล็กนิดเดียว กําลังกอดเธออยูพ

่ ร ้อมกับ
ี งดังลันไปหมด พอจะยืนมือไปสม
ร ้องไห ้งอแงเสย ั ผัส
ตัวเด็กคนนัน ก็พบว่ามือของตัวเองกลับไม่เหมือนมือ
้ ยงั มีรอยนูนแดงเหมือน
ของตัวเอง แต่ข ้อมือข ้างซายก็

เดิมไม่มผ
ี ด
ิ แล ้วมือทีผอมบางเป็ นมือของใครกันแน่

ุ พรวดขึนมา สํารวจร่างกายของ
ทันใดนันจันทร์เจ ้าก็ลก

ตัวเองยังไม่พอรีบวิงไปทีแม่นํา ก ้มมองเงาของตัวเอง

ก็พบว่าใบหน ้าทีเห็นก็คอ ั ครู่

ื ภาพในหัวของเธอเมือสก

นีเธอคือผู ้หญิงคนนันหรือ

"ทําไมฉั นถึงได ้มาอยูท ี ใครก็ได ้ชว่ ยบอกฉั นที" เสย

่ นี ี ง

ทีดังออกมากลับเป็ นภาษาทีเธอไม่คุ ้นเคย มันคล ้าย

ึ ไม่เหมือนภาษาจีนทีเคยได ้ยินมา
ภาษาจีนแต่กร็ ู ้สก

็ อรู ้บ ้างว่าสําเนียงที
ถึงเธอจะพูดภาษาจีนไม่ได ้แต่กพ
่ กติ
พูดออกมามันไม่ใชป

"แม่จา๋ ~ แงๆ" เด็กน ้อยคนนันวิงตามเธอมา ล ้มลงอย่าง

แรง จนเธอต ้องวิงเข ้าไปอุ ้ม คิดถึงหลานสาวตัวน ้อย

ของตัวเองตอนเป็ นเด็ก พออุ ้มขึนมาปลอบโยน ก็พบ

ว่าเด็กน ้อยขาดคนดูแลมานาน เพราะใต ้ชุดมีทงอึ

ั ทังฉี
ี ํา นีเด็กคนนีต ้องอยูส
จับก ้อนจนแข็งตัวเป็ นสด ่ ภาพ

แบบนีมานานเลยทีเดียว อารมณ์มารดาเข ้าสงิ ทันที

จันทร์เจ ้าปลอบโยนบุตรสาวตัวน ้อยของเจ ้าของร่าง

จนหายร ้อง เธอก็พาเด็กไปอาบนํ าล ้างตัวให ้สะอาดที

่ า่ งไม ้เอาไว ้
ลําธาร โดยตัวเด็กน ้อยลงบนอ่างนํ าทีใสอ
่ งว่างมาถูตวั สระผมจนหอม
ครึงถัง เอาสบูเ่ ด็กทีมีในชอ

สะอาด โชคดีทแต่
ี กอ ั ใชสบู
่ นต ้องประหยัดจึงติดนิสย ้ ่

้ งอาบนํ าสระผมได ้ในขวดเดียว

เหลวเด็ก เพราะมันใชทั
้ ้ทังเธอและหลานสาว อีกอย่างกลินของ
แถมยังใชได

สบูเ่ หลวก็หอมอ่อนๆกําลังดีด ้วย

็ ตัวมาห่อตัวเด็กน ้อย
พออาบนํ าเสร็จก็หยิบเอาผ ้าเชด

แล ้วพากลับเข ้าไปในบ ้าน ตอนนีไม่ใชเ่ วลามาคิด

หาเหตุผลอะไรแล ้ว ในเมือตอนนีเธอมาอยูร่ า่ งนี เธอ

จะไม่ยอมปล่อยให ้พวกเขาต ้องตายไปต่อหน ้าต่อตา

แน่นอน

"นีมันคือบ ้านหรืออะไรนี ทําไมสภาพมันชา่ งยําแย่

ขนาดนี แล ้วไหนจะกลินเหม็นพวกนีอีก คืนนีจะนอน

กันอย่างไร"

ตอนนีเธอคือกุ ้ยเหมย ภรรยาของจ ้าวหนานกง เป็ นแม่

ของจ ้าวหลินหลัน จันทร์เจ ้าได ้ตายไปแล ้ว เมือคิดได ้

ดังนัน กุ ้ยเหมยก็วางบุตรสาวไปตรงทีคิดว่าสะอาด

ทีสุด แล ้วเอาข ้าวต ้มทีจําได ้ว่าตัวเองใสเ่ อาไว ้ในนี ไม่

ี หรือยังก็ไม่รู ้
แน่ใจว่ามันจะเสย

"ข ้าวต ้มยังร ้อนอยูเ่ ลยจริงๆ ลูกแม่กน

ิ ข ้าวต ้มกันอร่อย

มากเลยนะ อ ้าม"

"อร่อย แม่อ ้าม"

 ี
สาวน ้อยชชวนให ้นางกินข ้าวต ้มด ้วยความไร ้เดียงสา "

แม่ยงั ไม่หวิ อร่อยมากใชไ่ หม งันกินเยอะๆเลยนะ"

สาวน ้อยผงกหัวขึนลงยืนยัน พร ้อมกับเคียวข ้าวต ้มตุ ้ยๆ

จนกระทังหมดถ ้วย กุ ้ยเหมยจึงเอานํ าเปล่าออกมาป้ อน

พอกินอิมท ้องบวกกับความสบายตัว เด็กน ้อยก็เริม

ลืมตาแทบไม่ขน
ึ กุ ้ยเหมยจึงเอาถุงนอนออกมาชุดนึง

แล ้วจับลูกสาวนอนลงไปมุมนึงของบ ้านหลังเล็ก

เพราะนางต ้องทําความสะอาดบ ้านขนานใหญ่ แต่ยงั

ไม่เห็นสามีของเจ ้าของร่างเลย ในภาพความทรงจํา

นางถูกงูกด
ั ตายไปสองวัน ไม่รู ้ว่าป่ านนีเขาจะเป็ น

อย่างไรบ ้าง

พอกุ ้ยเหมยเปิ ดเข ้าไปภายในห ้องนอน กุ ้ยเหมยก็ถงึ

กับกลันนํ าตาไว ้ไม่อยู่ เมือเห็นสภาพของชายผู ้น่า

สงสารคนนี เขาอายุเท่ากันกับเจ ้าขาหลานสาวของ

นางเลย เขายังอายุน ้อยแค่นกั
ี บต ้องมาอยูใ่ นสภาพ

นอนนิงคล ้ายกับซากศพไม่มผ
ี ด ิ
ิ สงปฏิ
กลู ทีออกมา

จากร่างกายพวกนีนีเอง ทีทําให ้บ ้านทังหลังเหม็นอบ

อวนไปหมด ใบหน ้าซูบผอมจนเนือติดกระดูกแทบไม่

เห็นใบหน ้าทีแท ้จริงว่าหน ้าตาเป็ นอย่างไร แขนขาลีบ

เล็กเหมือนกับว่าต ้องอยูใ่ นสภาพถูกทิงขว ้างมานาน

ในภาพของความทรงจําเจ ้าของร่าง ก็ไม่คอ

่ ยดูแลทัง

สองคนมากนัก ทีต ้องดูแลจนถึงทุกวันนีก็เพราะว่านาง

เป็ นลูกกําพร ้าไม่มบ ั อยู่ อาศย

ี ้านอาศย ั ทีตัวเองหน ้าตา

ดูดจ
ี งึ มาขายตัวเป็ นบ่าว แล ้วได ้คิดแผนปี นเตียง

ลูกชายเศรษฐีในเมืองคนนึง

ครันนางพอตังท ้อง ชายผู ้นีก็ล ้มป่ วยลง เดินไม่ได ้

ร่างกายไม่มแ
ี รง ในฐานะภรรยาคนเดียว จึงต ้องรับผิด

ชอบดูแลคนไร ้ความสามารถของตระกูลคนนี เขาถูก

บิดาแท ้ๆขับไล่ออกจากตระกูล เพราะไม่สามารถชว่ ย

เหลือตระกูลได ้ ตระกูลจ ้าวก็ไม่คด
ิ จะเลียงดูคนไร ้

ประโยชน์เพราะเขามีบต
ุ รชายอีกหลายคน ทีจะมารับ

ชว่ งต่อในร ้านค ้าของตระกูล มีเพียงมารดาของเขาที

คอยสง่ เสย
ี ให ้เงินมาทุกเดือน แต่กไ
็ ม่มากมายอะไร
ี บุตรชายคนเดียว ก็แทบอยู่
เพราะนางเองพอสูญเสย

อย่างลําบากมากเหมือนกัน

สาเหตุทกุ ี ดายเงินหนึง
ี ้ยเหมยไม่ยอมไปคงเพราะเสย

ตําลึงทุกเดือน หากนางไม่ถก
ู งูกด
ั ตาย สองคนพ่อลูก

คงจะตายในอีกไม่นานแน่นอน

เมือเห็นสภาพของเขา กุ ้ยเหมยกลับไปทีลําธารอีกครัง
่ ํ าจนเต็มถัง แล ้วก็เอาเข ้าชอ
นางเอาถังนํ ามาใสน ่ งว่าง

ของตัวเอง แล ้วเดินกลับเข ้าบ ้านสบายๆ จากนันก็

ื ้าเขาออกจนหมด ไม่เหลือ
ทําการลอกคราบ ถอดเสอผ
ิ ยว
แม ้แต่ชนเดี
 ี งแหบพร่าพยายามพูดออกมา พร ้อมกับ
"ออกไป!" เสย

สง่ สายตาดุทสุ ั าจะทํ

ี ดทีคิดได ้ อยูๆ่ หญิงชวช ้ าอะไรกับ

เขาอีก นางทรมานเขาและลูกสาวมานานเป็ นปี แล ้วยัง

ี งลูกสาวร ้องอย่างน่า
ต ้องการอะไรอีก เขาได ้ยินเสย

สงสารทังวันทังคืน นางก็ไม่เคยมาเหลียวแล เขาโกรธ

โมโห น ้อยใจชวี ต
ิ จนอยากจะตายๆไปซะ จะได ้ไม่ต ้อง

มาทรมานแบบนี แต่กจ
็ นใจเรียวแรงทีจะฆ่าตัวตายก็ยงั

ไม่ม ี เขาชา่ งเป็ นคนไร ้ค่าทีสุด

"ข ้าไม่ไปไหนทังนัน ท่านพีข ้าขอโทษทีดูแลท่านพีไม่

ดี ต่อไปข ้าจะเป็ นคนดูแลท่านพี และลูกสาวของเรา

ื
เอง เชอใจข ั ครัง
้านะเจ ้าคะ ให ้โอกาสข ้าปรับปรุงตัวสก

ข ้าสํานึกได ้แล ้วจริงๆ"

กุ ้ยเหมยใชนํ้ าเสย
ี งอ่อนโยนทีสุด นางเคยพูดคุยกับ

ลูกค ้าเวลามาร ้าน ต่อให ้เจ ้าอารมณ์แค่ไหนนางก็เอา

อยู่ นับประสาอะไรกับหนุ่มน ้อยคนนี จ ้าวหนานกงมอ
็ เนือเชด
งกุ ้ยเหมยทีเชด ็ ตัวให ้เขาอย่างไม่รังเกียจ ก็

เริมผ่อนคลายลง ถึงแม ้ว่าจะอายบ ้างทีต ้องมานอนแก ้

ผ ้าให ้สตรีลบ ื าเป็ น

ู เนือลูบตัวถึงแม ้ว่านางจะได ้ชอว่
ั พันธ์กน
ภรรยาของเขา แต่เขากับนางเคยร่วมสม ั เพียง

ครังเดียว ตอนนันเขาถูกวางยากําหนัดด ้วยซาํ จึงแทบ

จําอะไรตอนนันไม่ได ้เลยแม ้แต่นด

ิ เดียว แต่เมือได ้เป็ น

สตรีของเขาแล ้วเขาก็รับผิดชอบตบแต่งให ้นางเป็ นอนุ

เพราะนางตังท ้อง ทังๆทีเขายังไม่มภ ั คน

ี รรยาเลยสก

แต่พอเขามาเป็ นคนพิการไร ้ค่าแบบนี บิดาจึงผลักไส

ให ้เขาต ้องออกจากตระกูลพร ้อมกับภรรยาทีเป็ นคนนี

็ ตัวเขาหลายครังจนรู ้สก
กุ ้ยเหมยเชด ึ ว่าสะอาด

ประมาณนึง ก็อุ ้มตัวเขามาวางตรงเก ้าอีเอนนอนหน ้า

บ ้าน ทีเคยเป็ นทีหลบมุมของกุ ้ยเหมยคนก่อน เก ้าอีนี

 ื
นังสบายมาก นางลงทุนซอมาในราคาตั
ง200อีแปะ จะ

ไม่สบายได ้อย่างไร

นางเอาถังนํ ามาวาง แล ้วรวบผมทีแข็งกระด ้างของ

บุรษ ื าเป็ นสามี มาพาดออกมานอกเก ้าอีเอน

ุ ทีได ้ชอว่

นอน แล ้วทําการสระผมให ้เขาหลายครัง จนสะอาด

่ นางจะดูแลพวกเขาให ้ดี ในเมือสวรรค์สง่ ให ้

หอมกรุน

นางมาเป็ นเมียและแม่ของพวกเขา มาอยูใ่ นโลกทีไม่

คุ ้นเคยใบนี อย่างน ้อยนางก็ยงั มีครอบครัว ไม่ได ้อยูค

่ น

เดียวลําพังเหมือนในชาติกอ
่ น ถึงแม ้ว่านางจะไม่รู ้จัก

พวกเขา มากนัก แต่นางมีเวลาทังชวี ต

ิ ทีจะเรียนรู ้และ
ื
ทําความรู ้จักพวกเขา นางไม่เชอหรอกว่
าเขาจะใจแข็ง

ไม่ยอมรับนางมาเป็ นสว่ นหนึงของครอบครัว

 ี วั ไหนใสไ่ ด ้เลย ห่มผ ้าแบบนีไป
"ชุดของท่านพีไม่มต

ก่อนนะเจ ้าคะ เดียวข ้าจะเอาข ้าวต ้มมาป้ อนท่านพี รอ

ั ครูน
สก ่ ะเจ ้าคะ"

โดยทีไม่รอว่าเขาจะพูดอะไร ร่างผอมบางก็เดินออก
ึ
ไปทําทีวา่ ไปเอาข ้าวต ้มในครัว จ ้าวหนานกง รู ้สก

สบายตัวครังแรกนับจากมาอยูท
่ นี
ี นางอาบนํ าให ้เขา

อย่างใจเย็น ดูไม่เหมือนคนเดิมทีเขารู ้จักเลยแม ้แต่

ื าเป็ นภรรยาเดินกลับมา
น ้อย ร่างผอมบางทีได ้ชอว่

พร ้อมกับข ้าวต ้มถ ้วยใหญ่ทอยู

ี ใ่ นมือ

ี งท ้องร ้องดังขึนเมือได ้กลินหอมของ

"โครก~"เสย

ข ้าวต ้ม ทําเอาเขาถึงกับอายหน ้าแดง เมือเห็นสายตา

ของนางทีมองมา เขาไม่ได ้กินอะไรมาสองวันหิวจน

แสบท ้องหมดแล ้ว แต่กอ

่ นนางจะเอาข ้าวทีแทบจะ

ไม่มข
ี ้าวมาป้ อนเขาวันละมือ ถึงแม ้ว่าจะเกลียดนาง
มากแค่ไหน เขาก็ยงั กินอาหารทีนางป้ อนอย่างไม่

เต็มใจอยูด
่ ี

"ท่านพีไม่ได ้กินอะไรมาหลายวันแล ้ว คงจะหิวเป็ น

ธรรมดา ค่อยกินนะเจ ้าคะ มันร ้อน"

้ เขาก็ให ้ความร่วมมือ
กุ ้ยเหมยตักข ้าวต ้มป้ อนเขาชาๆ

เป็ นอย่างดี ไม่นานข ้าวต ้มชามใหญ่กห

็ มดจนไม่เหลือ

อะไรเลย จากนันก็ป้อนนํ าดืมสะอาดทีเอามาจากห ้าง

ิ ค ้าทีนางซอมาไว
สรรพสน ื ่ งว่าง เอานํ าเปล่ามา
้ในชอ
็ ปากของเขาจน
ให ้เขาดืมหลังกินอาหารเสร็จ เชด

สะอาดดีแล ้วก็จัดผ ้าคลุมให ้เขาห่มดีๆ

"ท่านพีนอนตรงนีไปก่อนนะเจ ้าคะ เดียวข ้าจะเข ้าไป

ทําความสะอาดในเรือนก่อน หากหลินเอ๋อร์ตนแล
ื ้ว

ท่านชว่ ยเรียกข ้าเสย

ี งดังๆด ้วยนะเจ ้าคะ เดียวข ้าจะได ้

ออกมาดูนางเอง"
 ึ ผ่อนคลายครัง
จ ้าวหนานกงพยักหน ้า หลับตาลงรู ้สก
ื
แรกนับตังแต่ป่วยมา เขาสามารถเชอใจนางได ้ใชไ่ หม

ตอนนีเขายอมรับว่ากําลังจิตใจอ่อนแอ พอนางมาทําดี

ี วามหวังว่าจะใชช้ วี ต
ด ้วยแบบนีใจของเขาก็มค ิ ทีเหลือ

อยูอ
่ ย่างสงบทีนี เขายังมีความหวังทีจะเดินได ้อีกครัง
ิ ก
แต่ไม่รู ้ว่าจะทําอย่างไร ได ้แต่ภาวนาสงศ ั ดิสท
ิ ธิที

มองไม่เห็นให ้ชว่ ยเมตตา ให ้โอกาสเขาได ้มีชวี ต

ิ ใหม่

อีกครัง ระหว่างทีคิดอะไรเรือยเปื อย เป็ นเพราะต ้องอด

นอนมานาน เพราะความเป็ นห่วงบุตรสาว พอทุกอย่าง

คลีคลายลง เปลือกตาของจ ้าวหนานกงก็ปิดสนิท ลม

่ ้วงนิทรา
หายใจกับสมําเสมอบ่งบอกว่าเขากําลังเข ้าสูห

ในขณะทีกุ ้ยเหมยกําลังหัวฟูทําความสะอาดบ ้าน

ทังหมด จนเรียวแรงแทบไม่เหลือ จนใกล ้มืดทุกอย่าง

ก็เสร็จลง นางจึงไปอาบนํ าจัดการทําความสะอาดตัว

ื ้าทีไม่เคยซก
เอง พร ้อมกับเอาเสอผ ั มานาน ไปซก
ั จน
หมด หน ้าบ ้านจึงมีราวตากผ ้าเรียงรายเต็มหน ้าบ ้าน

โชคดีทบ
ี ้านหลังนีอยูไ่ กลผู ้คน เพราะนางไม่อยากได ้

เพือนบ ้านตอนนี ความลับของนางมีมากมาย เพราะ

ี
ฉะนันนางจะเสยงให ้ใครรู ้ไม่ได ้เด็ดขาด
เจ้าคือนางแน่หรือ?

ึ ตัวอีกครังก็เพราะไดกลิ
จ ้าวหนานกงรู ้สก ้ นหอมของ
่ นเหม็นเน่าทีเขาต ้องทนมาเป็ นปี
อาหาร มันไม่ใชกลิ

พวกนัน บุตรสาวของเขากําลังนังมองหน ้าเขา แล ้วสง่

ยิมหวานมาใหทั
้ นทีทีเห็นบิดาลืมตาตืนขึนมา

ี งเล็กๆนันทําใหเขา
"พ่อตืน" เสย ้ อดไม่ได ้ทีจะยิมกว ้าง

นานแค่ไหนแล ้วทีเขาไม่เคยไดเห็
้ นบุตรสาวผูนี้ ใน

สภาพเนือตัวสะอาดสะอ ้านแบบนี ถึงจะดูซูบผอมไป

บ ้างแต่โดยรวมแล ้วนางหน ้าตาน่ารักมากทีเดียว

ั ครูนะ
"ท่านพีตืนแล ้วหรือเจ ้าคะ รอสก ่ เดียวจะข ้าเอาผ ้า

็ หน ้าให ้ หลันเอ๋อร์ชว่ ยแม่ดูแลท่านพ่อด ้วยนะ

มาเชด

เดียวแม่กลับมา แม่มีของอร่อยเยอะแยะเลย"
ร่างน ้อยตบมือเปาะแปะด ้วยความถูกใจ นางคลานขึน

ไปกอดร่างบิดา แบบทีนางคิดว่าทําแบบนีคือการ

ปกป้ องบิดาแล ้ว

คราวนีจ ้าวหนานกงถึงไดส้ ํารวจห ้องนอน ทีตัวเองใช ้

นอนมาเกือบสามปี ทีเคยทังรกทังสกปรก แต่ตอนนี

กลับมีสภาพดีกว่าเดิมมาก หน ้าต่างทีแทบจะปิ ดตาย

ึ เย็นสบาย บนทีเขานอนอยูตอน
ตอนนีเปิ ดโล่งจนรู ้สก ่ นี

ี ได ้
ก็เหมือนเป็ นฟูกนอนหลังใหญ่ ขนาดนอนกันสคน

สบาย แล ้วยังมีผ ้าห่มผืนใหญ่ทีทังนุ่มทังหอม นางเอา

ข ้าวของพวกนีมาจากไหนกัน

"มาแล ้ว หลันเอ๋อร์มาชว่ ยแม่เชด

็ ตัว เชด
็ หน ้าใหท่
้ าน
็ หน ้าผืนเล็กใหบุ้ ตรสาว แล ้ว
พ่อเร็ว"กุ ้ยเหมยยืนผ ้าเชด
็ หน ้าผืนใหญ่ของตัวเอง เชด
นางก็บิดผ ้าเชด ็ หน ้ากับ
แขนขาใหเขา
้ เพือใหเขา
้ สบายตัว เด็กน ้อยก็เริมเรียน

แบบ เอาผ ้าจุม

่ อ่างนํ าแล ้วยกมาวางบนหน ้าบิดาทันที

"หลันเอ๋อร์ทําอะไรแบบนันลูก! เจ ้าแกล ้งท่านพ่อแล ้ว

ิ ้าท่านพ่อเปี ยกหมดแล ้ว"
ดูซหน

"ฮา่ ฮา่ เปี ยก" เสย

ี งหัวเราะเอิกอ๊าก สดใสเสย
ี จนทัง

สองคนอดไม่ได ้ทีจะหัวเราะตามนาง บรรยากาศของ

ทังสองคนเริมดีขึน กุ ้ยเหมยกับหลินหลันชว่ ยกันแต่ง

ั ตากลมสก
ตัวใหจ้ ้าวหนานกง หลังจากซก ั พัก ชุดของ

่ ้ จะไดไม่
เขาก็แห ้งสนิทจนสามารถนํ ามาใสได ้ ต ้องแก ้

ผ ้าใหนาง
้ ต ้องลําบากใจ ถึงจะเป็ นสามีก็จริง แต่

วิญญาณข ้างในนางยังเป็ นสาวบริสท

ุ ธิผุดผ่องทังกาย
ี วนะจะบอกให ้
และใจเชย

กุ ้ยเหมยอุ ้มสามีมานังบนเก ้าอีเอน ทีนางเอาเข ้าไปใน

่ งว่างหลายครัง จนไดมา
ชอ ้ หลายตัว มีวางเอาไวทุ
้ กมุม
ของบ ้าน นางอยากใหเขา
้ กินข ้าวร่วมโต๊ะด ้วย เท่าที

สงั เกตเขาเพียงแค่ร่างกายอ่อนแอ กล ้ามเนืออ่อนแรง

ึ อยู่ ตอนนีนางกําลังคิดถึง
แต่ก็ยังมีความรู ้สก

กายภาพบําบัด หากดูแลรักษาอย่างเหมาะสม เขาอาจ

ึ ษาเรืองนีมา
จะกลับมายืนไดอี้ กครัง นางเองก็เคยศก

บ ้าง เพราะการทํางานในครัวต ้องยกของ และใชข้ ้อมือ

อย่างหนัก จนต ้องไปหาหมอ นางใชวิ้ ธรัี กษาด ้วยการ

ทํากายภาพบําบัดมาหลายปี จนทํารูเรื
้ องพวกนีมาไม่

น ้อย พรุง่ นีคงต ้องลองใชวิ้ ธนี

ี ดูก็แล ้วกัน

"หลินเอ๋อร์อร่อยไหม ปลาทอดกระเทียมของแม่เป็ น

อย่างไรบ ้าง" ตอนนีหลินหลันกําลังเคียวข ้าวตุ ้ยๆ ฉีก

ยิมใหมารดา
้ อย่างพึงพอใจ กุ ้ยเหมยใชช้ อน
้ กาแฟ เพือ

สําหรับฝึ กพัฒนาการของเด็กสองขวบกว่า ในการใช ้

กล ้ามเนือมัดเล็กในระหว่างกินอาหาร บวกกับนางชว่ ย

ป้ อนบางครัง สว่ นบิดานางเอาชอน

้ กินข ้าวใหเขา
้ แทน
 ้
การใชตะเกี ้ ทรงเรียวยาวนํ าหนักเบาชว่ ยผ่อน
ยบ ชอน

แรงของกล ้ามเนือไดเป็
้ นอย่างดี อาจจะเป็ นเพราะไม่
ิ กับการใชช้ อน
ชน ้ จึงทําใหข้ ้าวหกออกจากถ ้วยหลาย

ี น ้าของเขาไม่สดี
ครัง จนทําใหส้ ห ู ้ นัก นางจึงต ้องให ้

กําลังใจใหเขา ี
้ ลองดูอีกครัง กลัวเขาจะท ้อใจไปเสย

ก่อน

"ท่านพีลองใชช้ อน
้ ตักคําเล็กๆดูก่อนนะเจ ้าคะ หก

เลอะเทอะไม่เป็ นไร เดียวข ้าค่อยทําความสะอาด หาก

เราใชร่้ างกายบ่อยๆ กล ้ามเนือทีอ่อนแรงก็จะไดแข็

้ ง

แรงขึนนะเจ ้าคะ"

ี งขอบใจดังแผ่วเบาจนเกือบไม่
"อืม ขอบใจนะ" เสย

ได ้ยิน กุ ้ยเหมยก็ไม่พูดอะไรใหเขา
้ ไดอาย
้ ตอนนีถือว่า
ั พันธ์ระหว่างเขากับนางคงเริมต ้นด ้วยดีมาก
ความสม

ขึนกว่าเดิมแล ้ว ข ้าวเย็นมือนันทังสามคนชว่ ยกันป้ อน

ข ้าวใหกั้ นจนอิมแน่นไปหมด กุ ้ยเหมยปอกเมลอนเป็ น

ิ ขนาดกลางใหจ้ ้าวหนานกง เอาชน

ชน ิ ขนาดเล็กมาก

้ สอม
ใหกั้ บลูกสาว แล ้วเอาชอน ้ จิมผลไมอั้ นเล็กมาให ้

เขาใชจิ้ มกินเพือรอระหว่างทีนางเก็บล ้างภาชนะ พอก

ลับมาผลไมที
้ ปอกเอาไวก็้ หมดลงพอดี

"ไป เจ ้าตัวยุง่ ไปอาบนํ ากับแม่ อาบพร ้อมกันกับแม่เลย

แล ้วกันนะ ท่านพีรอข ้าอาบนํ าก่อนนะเจ ้าคะ เดียวข ้าจะ

พาท่านไปอาบนํ าทีหลัง"

"อืม" จ ้าวหนานกงทําเหมือนไม่ใสใ่ จ แต่ภายในใจกลับ

จินตนาการตอนนางพาเขาไปอาบนํ า เหมือนกับว่าเขา

เป็ นเด็กตัวเล็กๆ นางชา่ งไม่รจั

ู ้ กเขินอายบ ้างเลย ถึง

แม ้ว่าเขาจะป่ วยแต่เขาก็เป็ นบุรษ

ุ คนนึงเหมือนกัน แค่นี

เขาก็ไม่รวู่ ้ าจะทําอย่างไรแล ้ว
 ี งหัวเราะคิกคักดังอยูด
เสย ่ ้านนอกบ ้าน ทีล ้อมกระโจม

เอาไวง่้ ายๆ ทําใหคนใน

้ บ ้านอดไม่ได ้ทีจะชะเง ้อคอ

พยายามยืดตัวออกไปดู นึกโมโหตัวเองขึนมาที

เรียวแรงน ้อยนิดแบบนี จนไม่ไดเห็

้ นว่าพวกนางกําลัง

ทําอะไรกัน ถึงไดสนุ
้ กสนานกันขนาดนัน

่ ก็เดินเข ้ามา
ไม่นานร่างบางในชุดกระโจมอกทีเปี ยกชุม

เอาบุตรสาวมาวางบนตักของเขา โดยไม่สนใจสภาพ

การแต่งเนือแต่งตัวทีล่อแหลมของตัวเองเลยด ้วยซาํ

ื ้าก่อน
"ท่านพีฝากลูกแปบนึงนะ เดียวข ้าเปลียนเสอผ

แล ้วจะรีบกลับมาแต่งตัวใหนาง
้ หลันเอ๋อร์อย่าดือนะ

นังนิงๆรอแม่แต่งตัวก่อนเดียวแม่จะรีบมา"

กุ ้ยเหมยบอกเสร็จก็รีบเดินไปแต่งตัว โดยทีไม่ได ้

สงั เกตสห
ี น ้ากระอักกระอ่วนของสามีเลยแม ้แต่น ้อย
พอกลับมาถึงหลินหลันตัวน ้อยก็นอนดูดนิวหลับไป

แล ้ว

ั ครู"่
"นางพึงหลับไปเมือสก

้
"เดียวข ้าจะอุ ้มนางไปนอนทีเตียงก่อน" กุ ้ยเหมยชอน

ร่างบุตรสาวเอาไวแนบ
้ อก แล ้วเอาไปนอนตรงกลาง
่ อผ
ทีนอน จากนันก็จัดการใสเส ื ้าใหนาง ้ เพราะกลัว
้ ชาๆ

ว่านางจะตืนขึนมางอแง พอเสร็จเรียบร ้อยก็กางมุ ้งที

่ งว่าง ดีทีตอนนันคิดว่าต ้องไปพักในที

นางมีในชอ

้ ยมมุ ้งมาหลายแบบเลย มันชว่ ยกัน

ทุรกันดาร จึงไดเตรี

ยุงกับแมลงไดดี้ ไม่อย่างนันคืนนีคงนอนตบยุงทังคืน

แน่ อากาศอบอ ้าวแบบนีนางไม่อยากปิ ดหน ้าต่างนอน

เพราะดูแล ้วคงจะไม่มอั
ี นตรายอะไร

จ ้าวหนานกงมองตามร่างของภรรยา สายตาของเขา

จ ้องมองการกระทําของนางอย่างเพลิดเพลิน กริยา
ท่าทางของนางไม่เหมือนกับกุ ้ยเหมยทีเขารู ้จัก ตลอด

สามปี กว่าเขารู ้จักนางมานานขนาดนัน เขาแน่ใจว่าคน

่ ้ยเหมยคนก่อน แต่ทําไมทัง
ทีดูแลเขาตอนนีไม่ใชกุ

สองคนหากเป็ นคนละคนกันจริง ทําไมถึงไดเหมื

้ อนกัน

ขนาดนีกันนะ

"ท่านพีไปอาบนํ ากันเถอะเจ ้าค่ะ" กุ ้ยเหมยเรียกเขาตัง

นานกว่าจะรู ้ตัว เขากําลังคิดอะไรอยูกั

่ นแน่นะ

สาวน ้อยรูปร่างผอมบางก ้มไปอุ ้มบุรษ

ุ ทีนังเหม่อลอย

อยูบน
่ เก ้าอี วันนีนางเหนือยมากอยากจะพักผ่อนเร็วๆ
ื ้าของเขาอย่างรวดเร็ว ทีนางไม่เขิน
จึงรีบถอดเสอผ

อายเพราะว่าอายุของสามีนางยังเป็ นเด็กในสายตา

ของนาง อีกทังร่างกายทีซูบผอมของเขาทําใหนาง
้
ึ อะไรแบบนัน หากนางมัวแต่มานัง
สงสารมากกว่ารู ้สก
เขินอายกระมิดกระเมียนอยู่ แล ้วใครจะทําหน ้าทีดูแล

เขาได ้ เพราะทีนีมีแค่นางคนเดียว

กุ ้ยเหมยค่อยๆวางร่างของจ ้าวหนานกงลงบนถังอาบ

นํ าเบาๆ ภายในถังมีฟองสบูอยู
่ เต็
่ มถัง นางรูว่้ าเขาไม่

ไดอาบ
้ ่ าใหสบาย
นํ ามานานมาก คงอยากแชนํ ้ ตัว นาง

จึงใชถั้ งนํ าใบใหญ่ทีเอาไวใส ่ าสําหรับล ้างถ ้วยชาม

้ นํ
่ วใหเขา
นางจึงเอามาทําเป็ นถังนํ าแชตั ้ เพราะนางมีถัง

นํ าอยูใน ่ งว่างหลายถัง ถึงหมดก็กลับไปเอาแล ้วใส่

่ ชอ
่ งว่างง่ายนิดเดียว
ชอ

ี งครางของเขาทีถูกบีบนวดกล ้ามเนือดังขึน บ่ง

เสย

บอกว่าเขากําลังสบาย กุ ้ยเหมยขัดเนือขัดตัวทีมีคราบ
ั พักก็เปลียนนํ าอีกถัง ครังสุดท ้ายนางอุ ้มร่าง
ไคลสก

เขามาวางบนเก ้าอีเอนหลังแล ้วใชนํ้ าราดตัวเพือล ้าง

สบูออก
่ ไปจนหมด เสร็จแล ้วก็เอาผ ้าขนหนูผืนใหญ่มา
 ั รีบพาเขา
คลุมร่างเขา หลังจากเห็นว่าเขาเริมตัวสน

เข ้าบ ้านแล ้วแต่งตัวใหเขา

้ อย่างรวดเร็ว

ึ ถึงแขนที
และแล ้วทุกอย่างก็เสร็จสมบูรณ์ กุ ้ยเหมยรู ้สก

เริมล ้า เพราะร่างนีก็ตัวเล็กนิดเดียว แต่ต ้องอุ ้มผู ้ชายถึง

แม ้ว่าเขาจะผอมบาง แต่ยังหนักสําหรับนางอยูด
่ ี

"ท่านพีห่มผ ้าผืนนีนะเจ ้าคะ ผืนเก่าข ้าทิงไปแล ้วเพราะ

มันสกปรกมาก สว่ นผืนทีท่านพีห่มก่อนหน ้านี ข ้าจะให ้

หลันเอ๋อร์ เพราะนางนอนดิน"

"เจ ้าจะนอนตรงนีหรือ"

"ถ ้าไม่ใหข้ ้านอนตรงนีจะใหข้ ้านอนตรงไหน ในเมือ

่ ้องเดียว"
บ ้านทังหลังมันมีอยูห

"แล ้วเจ ้าไม่ไปนอนบ ้านป้ าหนิงหรือ ปกติเจ ้าก็ไปนอน

ทีนันประจํา"
กุ ้ยเหมยหยุดชะงัก พยายามรือความทรงจําของร่างก็

พบว่า ทุกวันกุ ้ยเหมยจะไปขลุกอยูบ

่ ้านป้ าหนิง เพราะ

อยากเป็ นสะใภคน
้ โตของนาง วันๆเอาแต่แต่งตัวสวย

เพือทีจะทําใหหนิ
้ งต ้าเจียนหลงรัก ป้ าหนิงก็เห็นแก่

ข ้าวของทีนางเอาไปให ้ ทําตัวเหมือนกับลูกสะใภเวลา
้

ไปเยียมเยือนแม่สามี โดยไม่คิดว่าตัวเองมีสามี มีลูก

แล ้วด ้วยซาํ แถมยังไปขอนอนทีบ ้านหลังนันเพราะรู ้สก

ึ

ว่ามันสะอาดกว่าบ ้านของตัวเองโดยแลกกับค่าทีพัก

เดือนละ50อีแปะ ป้ าหญิงคนนันก็เลยใหลู้ กชายกัน

ห ้องใหนาง
้ ไปอยู่ โดยไม่สนใจคําครหาของคนอืนเลย

"ไม่ไปแล ้ว ข ้าจะอยูกั
่ บท่าน กับหลันเอ๋อร์ นอนกันเถอะ

ตอนนีดึกมากแล ้ว หากท่านพีเกิดปวดท ้องหนัก ปวด

เบา ท่านพีปลุกข ้าเลยนะเจ ้าคะ ไม่ต ้องเกรงใจ"

กุ ้ยเหมยตัดบท เก็บชายมุ ้งทุกมุมเรียบร ้อยแล ้วก็ห่มผ ้า

ใหทั
้ งสองคน ร่างบางโน ้มตัวลงหอมแก ้มบุตรสาว

เพราะนางทําแบบนีกับหลานสาวมาตลอด จนกระทัง

หลานสาวโตแล ้วนางก็ยังทําอยูจน ึ ชน
่ รู ้สก ิ หากไม่ได ้

ึ แปลกๆ พอเห็นจ ้าวหนานกงมองมาทําตา

ทําก็จะรูส้ ก

ปริบๆก็นึกเอ็นดู ชะโงกหน ้าข ้ามบุตรสาวเข ้าไปหอม

แก ้มของเขาทีนึง พร ้อมสง่ รอยยิม มองเขาไปในตา

ั ชด
ของเขาในระยะกระชน ิ ทันทีทีเห็นเขาเบิกตากว ้าง

ิ ข ้างหูของเขาเบาๆ
ด ้วยความตกใจ นางก็ก ้มไปกระซบ

"ฝั นดีเจ ้าค่ะท่านพี"

เมือแกล ้งเขาสมใจแล ้วก็ล ้มตัวไปนอนหลับสนิททันที

เพราะความอ่อนล ้าตลอดทังวัน

"เจ ้าเป็ นใครกันแน่..."

ปวดท้อง

่ งลงมากระทบลงบนเปลือกตา ทําใหร่้ าง
แสงแดดทีสอ
ึ ตัวตืนขึนมา พอปรับสายตาได ้
ทีนอนหลับสนิทรู ้สก

แล ้ว กวาดสายตาเหมือนใบหน ้าบุตรสาวทีนอนหลับ

อยูข
่ ้างๆ มันตอกยําไดเป็
้ นอย่างดีว่าเรืองทุกอย่างมัน
่
เป็ นความจริง ไม่ใชความ ฝั น

พอมองไปทีจ ้าวหนานกงก็พบว่าเขาตืนนานแล ้ว แต่

ี น ้าไม่ค่อยจะสูดี้ นัก หรือว่าเขาเจ็บป่ วยโดยที
ทําสห

นางไม่รหรื
ู ้ อเปล่านะ

"ท่านพีไม่สบายตรงไหนหรือเปล่าเจ ้าคะ ทําไมเหงือ

ออกเยอะขนาดนัน บอกข ้ามาเร็วเข ้า"

"ข ้าปวดท ้อง"

 ้ งแตกหรือเปล่าจะ
"ปวดท ้อง! ปวดแบบไหนเจ ้าคะ ไสติ

ี งเขาแปลกๆเหมือนกับว่า
ทําอย่างไรดีเนีย" เสย

พยายามเปล่งคําพูดออกมายากเย็นทําใหกุ้ ้ยเหมยตืน

เต็มตา ลุกขึนมานังพร ้อมทังมองสํารวจร่างกายของ

เขาเพือมองหาสงิ ผิดปกติ

"ข ้าปวดหนัก" จ ้าวหนานกงกัดฟั นพูดออกมาตรงๆ เขา

ั ชา้ ไม่
ต ้องปลดทุกข์เวลานีประจํา หากเขามัวแต่ชก

กล ้าพูดบอกนาง เขาต ้องระบายมันตรงทีนอนแน่ เขา

ไม่อยากทําแบบนัน ทีนอนอันนีเขานอนสบายมาก

ทีสุดในชวี ต
ิ ขนาดตอนเป็ นคุณชายใหญ่ตระกูลเจ ้า

เขายังไม่เคยนอนทีนอนแบบนีเลย แล ้วเขาจะตัดใจ

ยอมใหมั้ นเลอะไดอย่
้ างไรกัน

กุ ้ยเหมยไม่รอชา้ รีบอุ ้มเอาร่างของเขาไปปลดทุกข์ที

ป่ าหลังบ ้านทันที เพราะไม่รวู่ ้ าต ้องพาเขาไปทีไหนถึง

จะเหมาะสม เท่าทีนางจําไดคน
้ ทีนีมักจะเข ้าไปปลด

ทุกข์ในป่ า แล ้วใชกิ้ งไมใบไม

้ เช ็ ทําความสะอาดเอา
้ ค
ั สงิ แรกทีนางต ้อง
แต่นางคงจะทําแบบนันไม่ได ้ สงสย

ทําเร็วทีสุดก็คือห ้องนํ า

"ท่านพีนังอันเอาไวก่้ อนนะ เดียวข ้าจะรีบกลับมา

" กุ ้ยเหมยยกเก ้าอีมาสองตัว แล ้วขุดหลุมตรงกลาง

ระหว่างเก ้าอี ทําระยะห่างประมาณหนึงคืบเพือใหเขา

้

สามารถวางก ้นไดพอดี
้ พอเสร็จแล ้วก็อุ ้มเขามานังลง

บนเก ้าอีทังสองตัว อย่างละครึงตัว แล ้วดึงกางเกงของ

เขาลงมา

่
เวลานีไม่ใชเวลา ต ้องมาเหนียมอาย จ ้าวหนานกงข่ม

ความอายทีเกิดขึน จัดการปลดความทุกข์ทีมีอย่าง

รวดเร็ว เมือเห็นว่าคนทีเป็ นภรรยาเดินออกไปเตรียม

นํ า เขาก็ถึงกับถอนหายใจอย่างแรง เมือทุกอย่างผ่าน
พ ้นไป เขาสบายใจไดไม่
้ นานนัก นางก็เดินกลับมาอีก

ครัง

่
"ท่านพีเรียบร ้อยแล ้วใชไหมเจ ้าคะ"

ื
พอเขาพยักหน ้า นางก็จัดการเอาทิชชูเปี ยกทีนางซอ

มาเวลาเข ้าป่ า หรือต ้องไปสถานทีทีห ้องนํ าไม่สะดวก

็ ก ้นของเขาจน
สบาย หรือไม่สะอาดพอ เอามาเชด

สะอาด แล ้วทิงลงในหลุมทีขุดเอาไว ้ แล ้วกลบฝั งดิน

ลงไปจนแน่นหนา จากนันก็อุ ้มเอาร่างของเขาไปอาบ

ี ั นมาแปรงฟั นใหเขา
นํ า โดยทีเอาแปรงสฟ ้ ด ้วย เพราะ

ลมหายใจของเขากลินเริมไม่ธรรมดาแล ้ว

"ท่านพียิมยิงฟั นแบบนี ข ้าจะแปรงฟั นให ้ ต ้องแปรงฟั น

เชา้ เย็นนะเจ ้าคะ ไม่อย่างนันฟั นจะผุ อ ้าปาก นันแหละ

ดีมาก เก่งทีสุด"
 ึ เหมือนย ้อนกลับไปแปรงฟั นใหเจ
กุ ้ยเหมยรู ้สก ้ ้าขาครัง

แรก จึงลืมไปว่าคนทีนางกําลังแปรงฟั นใหเป็

้ นสามี
่
ไม่ใชหลานสาว พอไดยิ้ นคําชมเชยเหมือนกับเขาเป็ น

เด็ก ใบหน ้าของชายหนุ่มก็ตึงขึนทันที พอเห็นเขาหน ้า

บึงตึงนางก็เริมจะรู ้ตัวว่าตัวเองทําอะไร เขาเป็ นถึง

คุณชายใหญ่ในอดีตคงไม่ชอบการหยอกล ้อแบบนีแน่

จึงรีบเปลียนคําพูดไปคุยเรืองอืน

"เดียวแปรงฟั นอีกสองครังนะเจ ้าคะจะไดสะอาด

้ ท่าน

พีจะลองแปรงฟั นเองไหม จะไดบริ

้ หารข ้อมือไปด ้วย

เดียววันนีข ้าจะเริมทํากายภาพบําบัดใหท่
้ าน กล ้ามเนือ

้ บมาแข็งแรงเหมือนเดิม"
ท่านจะไดกลั

ี ั นทีเขาไม่เคยเห็นทีไหน มา
จ ้าวหนานกงรับแปรงสฟ
้ จนรู ้สก
แปรงฟั นชาๆ ึ ว่าภายในปากทังสดชน
ื และรู ้สก
ึ

ี นไปมาจนฟองขึนเต็มปากสก
เย็น เขาสฟั ั พัก
 ้ บ ้วนปาก สงิ นีมันดีมาก รู ้สก
กุ ้ยเหมยก็เอานํ ามาใหเขา ึ

้ อขัดด ้วยซาํ
เลยว่ามันสะอาดมากกว่าตอนทีใชเกลื

กุ ้ยเหมยอุมร่ ็ ตัวผืนใหญ่ แล ้ว
้ างทีห่อหุ ้มด ้วยผ ้าเชด

ชว่ ยแต่งตัวใหเขา
้ เสร็จแล ้วก็อุ ้มเขามานังทีเก ้าอี

ประจําตัว

เมือเห็นว่าลูกสาวตัวน ้อยของนางยังไม่ตืน ก็เลยเข ้า

้ งสองคนไดกิ้ น เชา้ นีนางทํา

ครัวไปทําอาหารมาใหทั

โจ๊กกระดูกหมู พร ้อมกับไข่ลวกคนละฟอง แล ้วก็ที

สําคัญคือนมสดเพราะร่างกายของทังสองคนต ้องบํารุง

ด ้วยโปรตีน โดยเฉพาะข ้าวหนานกงทีมีอาการกล ้าม

เนืออ่อนแรง อาหารบํารุงคือโปรตีนถึงจะสามารถฟื นฟู

ร่างกายของเขาใหกลั
้ บมาแข็งแรงไดเหมื
้ อนเดิม

วันนีนางจะเริมทํากายภาพบําบัดใหเขา
้ แล ้วก็ทําห ้อง

้ ห ้องอาบนํ าเพิม แต่เงินของนางหมดแล ้ว นางคง

สวม
ต ้องคิดหาวิธหาเงิ
ี นแล ้ว เพราะอีกหลายวันกว่าจะมีคน

เอาเงินมาให ้

"แม่จ๋า พ่อจ๋า"

จ ้าวหลินหลันตืนแล ้วก็เรียกหาพ่อแม่ทันที แต่พอเห็น

บิดานังอยูบน
่ เก ้าอีก็ไม่ร ้องไห ้ แต่ต่างคนต่างมองหน ้า

กัน คล ้ายกับจะดูว่าใครจะเริมทักทายก่อนคนแรก

กุ ้ยเหมยถึงไดรู้ ว่้ าทังสองคนเป็ นพ่อลูกกันก็จริง แต่

ทําตัวห่างเหินจนไม่เหมือนพ่อลูกคนอืน อาจจะเป็ น

เพราะสภาพร่างกายของจ ้าวหนานกงกระมัง ทีไม่

ึ ไม่คุ ้นชน
สามารถดูแลลูกสาวได ้ จึงทําใหรู้ ้สก ิ เวลาที

ต ้องอยูกั
่ บลูกเพียงลําพัง

"ตืนแล ้วหรือคนเก่ง ป่ ะ ไปอาบนํ าแปรงฟั นกัน"

เด็กน ้อยกางแขนออกทันทีทีเห็นมารดาเข ้ามาอุ ้ม

กุ ้ยเหมยพาลูกไปอาบนํ าแต่งตัวเสร็จก็เก็บทีนอน

เรียบร ้อยแล ้วก็เอาลูกมาฝากวางทีตักของจ ้าวหนาน

ั ผัส ไดอุ้ ้ม ไดกอด
กง เพือเขาจะไดคุ้ ้นกับการสม ้ ได ้

หอมจะไดสนิ
้ ทสนมกันเร็วขึน

"ข ้าฝากลูกไวก่้ อนนะเจ ้าคะ ข ้าจะไปอาบนํ า หลันเอ๋อร์

ชว่ ยดูแลท่านพ่อด ้วยนะ ท่านพ่อไม่สบาย อย่าดือกับ

ท่านพ่อเข ้าใจไหม"

"ไม่ดือ" เด็กน ้อยสา่ ยหน ้าป๋ องแป๋ ง แล ้วก็พยักหน ้าขึน

ลงจนบิดาทีมองอยูอด
่ ยิมไม่ได ้ พอร่างของภรรยาหาย

ไปจากสายตาเขาก็หอมแก ้มบุตรสาวทันที เนือตัว

ลูกสาวของเขาหอมมากอาจจะเป็ นเพราะสงิ ทีนางเอา

มาทาใหพวก
้ เขาตอนอาบนํ า เมือเห็นบิดาหอมแก ้ม

นางหลายครังทังสองคนก็เริมสนิทกันมาขึน หลินหลัน
หันไปเกาะไหล่แล ้วลุกขึนยืนโน ้มตัวมากอดลําคอของ

บิดาเอาไว ้ แล ้วแนบใบหน ้าลงบนไหล่

ึ ตังแต่นางเกิดมาเขาไม่ได ้
จ ้าวหนานกงถึงกับนํ าตาซม

กอด ไดหอม
้ ั ครัง ไดแต่
นางเลยสก ้ มองดูนางเติบโตขึน

มาอย่างแข็งแกร่งทีมีมารดาไม่ไดความ
้ คนนัน แต่
่
ไม่ใชมารดา ิ สว่ นว่ากุ ้ยเหมยคน
คนนี เขามันใจเต็มสบ
ี ง
นันกับคนนีเป็ นคนละคนกัน ถึงจะมีใบหน ้าหรือนํ าเสย

เหมือนกัน แต่ท่าทางการแสดงออก คําพูดคําจา กิรย

ิ า

มารยาท รู ้จักทําความสะอาด รู ้จักการทําอาหาร แล ้วก็

ข ้าวของแปลกๆทีนางเอามา แต่เขาไม่เปิ ดโปงนาง

ึ มีความสุขขึน
แน่นอน เพราะการทีนางมา เขาถึงไดรู้ ้สก

มาอีกครังหนึง

"กับข ้าวมาแล ้ว มากินข ้าวกันเถอะ" ทีจริงนางก็ไม่

อยากทําลายบรรยากาศของทังสองคน แต่ตอนนีเริม
สายแล ้ว นางมีแผนทีจะทําสําหรับวันนีอีกเยอะ จึงกลัว

ว่าจะทําไม่ครบทุกอย่าง

"แม่จ๋า อุ ้ม อุ ้ม"

ิ ใหญ่ มีไข่ลวกโรยหน ้า
โจ๊กทีมีหมูเด ้ง กับกระดูกหมูชน

ด ้วยหอมเจียวสง่ กลินหอมฟุ้ งทําใหสาว

้ น ้อยของนาง

ถึงกับทอดทิงบิดาทันที หันตัวมาหาจนนางเกือบรับ

เอาไวไม่
้ ทนั

ิ ก! แม่ตกใจหมด"
"อย่ากระโดดแบบนีซลู

ถึงจะโดนดุ แต่เด็กน ้อยก็ยังมองตาแป๋ วทําหน ้าไม่

เข ้าใจ จนกุ ้ยเหมยต ้องเริมสอนนางอย่างจริงจังเพราะ

วัยของนางเริมรับฟั งคําสงั ไดแล

้ ้ว

"หลันเอ๋อร์ ทีลูกทําเมือกีนี รูไหม

้ ว่าหากแม่รับเจ ้า

ั มันจะเกิดอะไรขึน" เด็กน ้อยสา่ ยหน ้าไปมา

ไม่ทน
" ลูกก็จะตกลงมา เห็นไหมว่ามันสูงแค่ไหน พอตกลง

มาลูกก็จะเจ็บ อาจจะเลือดไหลเหมือนกันกับทีลูกวิง
่
มาหาแม่แล ้วล ้มเมือวานนี จนตรงนีมันเจ็บเลยใชไหม"

คราวนีนางพยักหน ้า เพราะเมือวานนางเจ็บจนร ้องไห ้

จริงๆ

้ อย่าวิงแบบนันอีก เพราะทาง
"คราวหลังต ้องเดินชาๆ

เดินมันไม่เรียบ หากอยากใหแม่
้ อุ ้มก็ต ้องรอใหแม่
้ เดิน

ไปรับเอง เข ้าใจไหมจ๊ะ"

หลินหลันพยักหน ้า "พูดด ้วยซ ิ เจ ้าค่ะ"

"เจ ้าค่ะ"

"เก่งมากลูกแม่ ไปนังเก ้าอีกินข ้าวเร็ว ท่านพ่อหิวข ้าว

แย่แล ้ว"
กุ ้ยเหมยเลือนโจ๊กถ ้วยใหญ่มาวางเอาไวด้ ้านหน ้าของ

เขา ตอนนีมันไม่ค่อยร ้อนมากเท่าไหร่แล ้ว นางเอาผ ้า

มาผูกเอาไวที
้ คอทังสองคน ทําเป็ นผ ้ากันเปื อน เพราะ

นางคงจะพาพวกเขาไปอาบนํ าอีกไม่ไหว จ ้าวหนานกง

้ ตักโจ๊กข ้าว จนรู ้สก

ก็ไม่ไดว่้ าอะไร เขาหยิบชอน ึ คุ ้นชน
ิ

้ มากขึน ความเร็วจึงเพิมขึนเล็ก
กับนํ าหนักของชอน

น ้อย กุ ้ยเหมยก็ใหทั
้ งสองคนกินอาหารเอง โดยไม่เร่ง

รีบ มันคือการฝึ กกล ้ามเนืออย่างนึง ทังคนป่ วยแบบเขา

และเด็กทีต ้องกระตุ ้นพัฒนาการแบบลูกสาวตัวน ้อย

ี น ้าของสองคนพ่อลูกเริมมีเลือดฝาด ดูสดใสมาก
สห

ขึน ขนาดพึงจะผ่านมาแค่วันเดียวเท่านัน แบบนีกุ ้ย

เหมยก็เลยมีกําลังใจมากขึนในการทีจะบํารุงร่างกาย

ของทังสองคน นางมีอาหารเหลือเฟื อ และมีเวลาว่าง

มากมาย ใหมั้ นรูกั้ นไปซว่ิ า เรืองแค่นีนางจะทําไม่ได ้

"กินข ้าวแล ้วก็ต ้องดืมนมด ้วยนะเจ ้าคะ นมนีท่านต ้อง

กินทังสองเวลาเชา้ เย็น"

จ ้าวหลินหลันยกแก ้วทีมีหู กินอย่างไม่คิดอะไร แต่อีก

คนยังทําใจไม่ได ้ เขาเคยเห็นตอนทีไปทําการค ้าต่าง

แคว ้น รสชาติของมันไม่อร่อยเลยทังเหม็นคาวเข ้าจมูก

ไม่รวู่ ้ าคนแถบนันทําไมถึงชอบกินมัน แล ้วนางยังบอก

้ กินเชา้ เย็นทุกวัน เขาจะกลืนมันลงไดอย่

ใหเขา ้ างไร

"ถ ้าอย่างนันใหข้ ้าป้ อนแล ้วกันนะเจ ้าคะ"

กุ ้ยเหมยกับหลินหลันกินนมจนหมดแล ้ว นางก็ยังไม่
ิ ใจป้ อนเขาไปเลย
เห็นเขาตักนมขึนมากิน จึงตัดสน

ั ผัส
ตอนแรกจ ้าวหนานกงรีบกลันลมหายใจ พอไดส้ ม
ึ ว่ามันรสชาติไม่เหมือนกัน จนเลิกกลันลม
รสชาติก็รู ้สก

หายใจ ก็ไดกลิ
้ นหอมของมันตีเข ้าจมูก เขาจึงดืมมัน

ลงไปอย่างเต็มใจไม่ไดมี้ ท่าทางขัดขืนเหมือนกับตอน
แรกแล ้ว ถ ้ามันอร่อยแบบนีใหเขา
้ ดืมตลอดเวลาก็ยัง

ไดเลย
้

กุ ้ยเหมยไม่รวู่ ้ าเขาคิดอะไรอยู่ นางก็ฝากใหเขา

้ ดูลูกที

่ พืน สว่ นตัวเองก็เข ้าครัวไปล ้างจานชาม

นังเล่นอยูที

่ อวานไปซก
แล ้วก็เอาผ ้าทีใสเมื ั พอกลับมาก็จัดการอุ ้ม

ร่างของจ ้าวหนานกงไปนอนบนเตียง พร ้อมกับยาทา

ื เอาไวใช
คลายกล ้ามเนือทีนางซอ ้ เพราะอายุเริม
้ เอง

มากขึนเสน้ ก็เริมจะยึดบ ้าง จึงต ้องมีติดตัวอยูเสมอ

่ ไม่

้ ดู้ แลคนอืน
นึกว่าตอนนีนางจะไดใช
ทํากายภาพบําบ ัด

"ท่านพีข ้าจะชว่ ยท่านบริหารร่างกาย เราต ้องทําแบบนี

ทุกวันร่างกายของท่านจะไดปรั
้ บตัวได ้ กล ้ามเนือก็จะ

ไดแข็
้ งแรงขึน ขันแรกข ้าจะทายาตัวนีใหก่้ อน มันจะ

เย็นหน่อยนะเจ ้าคะ"

จ ้าวหนานกงก็ไม่ไดพู
้ ดอะไร แต่ก็ใหความ
้ ร่วมมือเป็ น

อย่างดี กุ ้ยเหมยทายาบางๆ ลงบนแขนทังสองข ้าง

สายตาก็คอยมองลูกสาวทีนังเล่นอยูหน
่ ้าเตียงเป็ น

ระยะ ตอนนีนางคิดถึงคอกเลียงเด็กในยุคของนาง ไม่

อย่างนันนางคงไม่เป็ นอันทําอะไร ไดแต่

้ คอยกังวลว่า

ลูกสาวของนางจะไปในสถานทีอันตรายหรือเปล่า วัน

นีนางต ้องค ้นหาเงินดูแล ้วว่านางเก็บเอาไวตรง

้ ไหน

บ ้าง จะไดจ้ ้างใหคน

้ มาทําห ้องนํ าและก็คอกกันให ้
 ิ ลําตัว จากนันยก
นางใหจ้ ้าวหนานกงนอนหงายแขนชด

้ จนถึงจุดทีตึงหรือจนแขนชด
แขนขึนข ้างหน ้าชาๆ ิ หู

่ าแหน่งเดิมชาๆ
จากนันหุบกลับสูตํ ้ ทําแบบนีไปเรือย

ไปทังสองข ้างแล ้วจึงเปลียนท่า

จับแขนของเขามากางแขนออกทางด ้านข ้างจนถึงชุด

ทีตึง ชว่ งทีแขนเลยหัวไหล่ใหหมุ

้ นปลายแขนใหนิ้ ว
ี นแล ้วยกแขนจนถึงจุดทีตึงหรือจนแนบชด
โป้ งชขึ ิ หู

จากนันหุบเข ้าตําแหน่งเดิม

ิ ลําตัว จากนันชูแขนขึนพยายาม
งอศอกขึน แขนชด

แตะเพดาน แล ้วหุบเข ้าตําแหน่งเดิม แขนเหยียดสุด

แล ้วจึงงอศอกขึนมา พยายามใหถึ้ งหัวไหล่ตนเอง ทํา

ข ้างละ 10 ครัง ข ้างทีอ่อนแรงนางใชมื้ อประคองชว่ ยยก

ใหเขา
้ บริเวณข ้อศอกและข ้อมือ จากนันงอข ้อศอกขึน

จากนันหมุนปลายแขนใหมื้ อหงาย งอข ้อศอกขึน จาก

นันกระดกข ้อมือขึนลง จนครบจํานวนครังแล ้วเวียนทํา

ซาํ อีกครัง ต่อไปก็เป็ นในสว่ นของชว่ งล่าง

กุ ้ยเหมยถอยลงไปนังตรงด ้านข ้างงอสะโพกขึนพร ้อม

้ จากนันงอเข่า
เหยียดขาเขาเอาไว ้ จากนันวางลงชาๆ

และสะโพกขึน แล ้วเหยียดขาไปข ้างหน ้าตรงๆ จากนัน

กางขาออกด ้านข ้างตรงๆ ไม่งอสะโพก จากนันหุบขา

เข ้าตําแหน่งเดิม ครังนีนางชว่ ยประคองใตเข่

้ าและข ้อ

เท ้าแต่เขาก็สามารถทําเองไดนิ้ ดหน่อย

ั เข่าข ้างทีจะออกกําลังกายขึน จากนัน

นางจับเขาชน

หมุนสะโพกเข ้าออก ทําข ้างละ 10 ครัง 1-2 รอบเพราะ

ขาเขายังอ่อนแรงนางจึงต ้องชว่ ยประคองบริเวณที

ปลายเท ้ากับใตข้ ้อพับเข่าบางครัง แล ้วก็เลือนไปนัง

ตรงปลายเท ้า จับกระดกข ้อเท ้าขึนลงเอง

"ท่านพีลองทําตามข ้าไดไหม
้ เจ ้าคะ กระดกเท ้าขึนลง

แบบนี"

เขาลองดูแล ้วยังทําไม่ไดคล่
้ องแต่ก็มีกําลังใจทํามาก

ขึน เมือเห็นว่ากุ ้ยเหมยตังใจชว่ ยเขามากแค่ไหน พอ

ั พักนางก็เริมเปลียนท่าใหเขา
ทําไดส้ ก ้ ชนั ขาขึนสอง

ข ้าง จากนันยกก ้นลอยขึน เกร็งค ้างไว ้ หายใจเข ้าตาม

ิ ในใจแล ้วจึงผ่อนตัวลง ทํา 10 ครัง
ปกติ นับหนึงถึงสบ

ึ เหนือยมาก แต่ก็รู ้สก

จนเขารู ้สก ึ ดีด ้วย

้
ทังสองคนใชเวลา ในการบริหารร่างกายครังแรกเกือบ

หนึงชวั ยาม หันมาอีกที จ ้าวหลินหลันก็หลับไปแล ้ว

ิ ะ ทีจริงเด็กน ้อยก็เลียง
หนังท ้องตึงหนังตาก็หย่อนซน

ง่ายมาก หลังจากทีร ้องไหอย่

้ างหนักเมือวานนางก็ไม่

ร ้องไหอี้ กเลย
"ท่านพีข ้าฝากลูกนอนกับท่านก่อนนะ ข ้าจะไปหาคน

มาทําห ้องนํ าก่อน แล ้วก็ทําคอกใหลู้ กเราด ้วย"

คิวของจ ้าวหนานกงขมวดขึน "ไปไหน ไปหาหนิงต ้า

เจียนหรือไง"

่ ้าค่ะ ข ้าไปไม่นานแล ้วจะรีบกลับมา"

"ใชเจ

"ไม่ใหไป ี งทีบอกอารมณ์ว่ากําลังไม่พอใจทําเอา
้ " เสย

กุ ้ยเหมยถึงกับชะงัก นางลืมไปเลยว่าก่อนหน ้าเจ ้าของ

ร่างทําตัวแย่แค่ไหน เขาคงจะคิดว่านางไปเพราะเรือง
้ เหมือนเดิมกระมัง
ชูสาว

"ท่านพี ข ้าไม่รจั
ู ้ กใครเลยทีนี นอกจากสองคนแม่ลูก

่ ้ยเหมยคนเดิมแล ้ว ตอนนีข ้าเป็ นภรรยา

นัน ข ้าไม่ใชกุ

ของท่านเป็ นแม่ของหลินหลัน ท่านชว่ ยเชอ

ื ใจข ้าสก
ั

ครังไดไหม
้ เจ ้าคะท่านพี "
จ ้าวหนานกงนิงเงียบไป เขารูอยู
้ แก่
่ ใจว่านางทังสอง

คนเป็ นคนละคนกัน จิตวิญญาณข ้างในตอนนีของนาง

เป็ นใครก็ไม่รู ้ แต่เขาก็ยังไม่พอใจกลัวว่านางจะทิงเขา

ไปหาคนทีดีกว่า

่
"เจ ้าจะกลับมาใชไหม ี งทีดูอ่อนลงอย่างเห็นได ้
"นํ าเสย
ั ทําใหแวว
ชด ้ ตาของนางอ่อนโยนลงโดยทีไม่รตั
ู้ ว

"ข ้าจะกลับมาแน่นอน ข ้าไม่มวัี นทอดทิงท่านพีกับลูก

ไปเด็ดขาด พวกท่านเป็ นครอบครัวทีเหลืออยูของ

่ ข ้า

ไม่ว่าท่านจะต ้องการข ้าหรือไม่ก็ตาม ข ้าก็จะไม่มวัี น

ทอดทิงท่านพีไปไหน ท่านรอข ้าแป๊ บเดียวเท่านัน

้ านกิน"
เดียวข ้าจะกลับมาทําอาหารอร่อยๆ ใหท่

"อืม เจ ้าไปเถอะ" ซุม้ เสย

ี งทีแผ่วเบา กับหน ้าตาไม่

สดใสชวนใหคน
้ สงสารนัก นางจึงเดินเข ้าไปกอดเขา

แน่นๆ แล ้วก็หอมแก ้มแรงๆ ไปนึง จนคนถูกหอมหน ้า

 ึ
แดงนันแหละนางถึงยอมปล่อย นางเข ้าใจว่าเขารู ้สก

ึ ของ
ยังไง คนเคยถูกทอดทิงอย่างนางเข ้าใจความรู ้สก

เขาไดดี้ ทีเดียว ตอนนันนางอายุเพียงแค่18พึงจบม.6

ี ชวี ต
พ่อกับแม่ก็มาเสย ิ พีชายก็หายตัวไปพอกลับมาก็

เอาลูกสาวมาทิงเอาไวให
้ เลี
้ ยง แต่นางกลับขอบคุณพี

ชายทีสง่ เจ ้าขามา ไม่อย่างนันนางคงจะใชช้ วี ต

ิ อยู่

เพียงลําพังไม่ได ้ แค่คิดก็ทรมานมากแล ้ว หลังจากที

ี นางต ้องอยูลํ
พ่อกับแม่เสย ่ าพังคนเดียวตังหลายเดือน

ตอนนันเหงามาก พอมีหลานมาใหเลี
้ ยงไดเห็
้ นเขา

ค่อยๆ เติบโต ความสุขก็เริมกลับมา จนกระทังหลาน

สาวแต่งงานไป บรรยากาศเงียบเหงาก็กลับมาอีกครัง

แต่สวรรค์กลับสง่ นางมาทีนี ใหมี้ สามี มีลูกสาว ถึง

แม ้ว่าจะไม่สมบูรณ์แบบเหมือนคนอืนตอนนี แต่อนาคต

นางจะใหสมบู
้ รณ์แบบเอง
 ั ไม่ดี คิดนอกใจท่าน แต่ข ้าคนนี
"ข ้าคนเก่าอาจจะนิสย

จะมีท่านเป็ นสามีแค่คนเดียว ขอแค่ท่านมีข ้าคนเดียว

่ กัน ทังชวี ต
เชน ิ นีข ้าจะรักท่านคนเดียวเท่านัน"

จ ้าวหนานกงมองลึกเข ้าไปในดวงตาของนาง เหมือน

่ ้ยเหมยคนนัน ครังนี
นางจะบอกเขาว่า นางคนนีไม่ใชกุ

เขามันใจแล ้วว่านางคือกุ ้ยเหมยคนทีจะเป็ นภรรยาของ

เขาต่อไปในอนาคต หากเป็ นนาง เขาจะมีความสุขมาก

ื เจ ้า"
"พีเชอ

ล"ขอบคุณเจ ้าค่ะ แล ้วข ้าจะ

กุ ้ยเหมยหอมแก ้มใหรางวั
้

รีบกลับมา"

จ ้าวหนานกงมองตามร่างของนางจนลับสายตา เขา
ื ว่านางจะกลับมาในอีกไม่นาน ภาวนาอย่างเดียวว่า
เชอ

อย่าใหใคร
้ มาเห็นความดีและความน่ารัก ของนางเลย
 ี ยวแรงทีจะต่อสูกั้ บ
เพราะร่างกายของเขาตอนนีไม่มเรี

ใครจริงๆ

่ น
กุ ้ยเหมยเดินออกมาหาเงินทีจําไดว่้ าร่างเดิมซุกซอ

เอาไวใน
้ ห่อผ ้า ฝั งตรงใตไม
้ ้ พอขุดออกมาก็พบจริงๆ

ตอนนีนางต ้องทบทวนค่าเงินของยุคนีว่ามันสามารถ
ื อะไรไดบ้ ้าง เท่าทีนางจําได ้ 1000อีแปะ
ซอ

เท่ากับ1ตําลึงเงิน 10ตําลึงเงิน เท่ากับ 1ตําลึงทอง ใน

ห่อผ ้ามีเงินแค่352อีแปะ ไม่รวู่ ้ าจะพอค่าชา่ งในยุคนี

หรือเปล่า กุ ้ยเหมยคนเดิมก็ไม่เคยจ ้างใหใคร

้ มาทํา
ั ครัง
อะไรสก

่ ชอ
นางเอาเงินทังหมดใสใน ่ งว่าง แล ้วเอาออกมา

จํานวนเงินก็เพิมมาอีกเท่าตัว นางทําแบบนีไปเรือยๆ
่ า ตอนนีนางไม่รแล
จนกระทังเงินอีแปะเต็มถังทีใสนํ ู ้ ้ว

ว่ามีเงินจํานวนเท่าไหร่ รูแต่
้ ว่าน่าจะพอทีจะสร ้างบ ้าน
หรืออะไรไดหลาย
้ อย่างแล ้ว นางอยากจะไดเงิ
้ นทีเป็ น

่ อ
ตําลึงเงินกับตําลึงทองมาใสช ่ งวางนี จะไดจ่้ ายได ้

มากขึนหากค่าจ ้างชา่ งมันราคาสูง

ร่างบางมาหยุดอยูตรง
่ บ ้านทีอยูใน
่ ความทรงจํา ไม่นาน

ร่างหญิงวัยกลางคนก็เดินอุ ้ยอ ้ายออกมาต ้อนรับนาง

"อ ้าวเหมยเหนียง เจ ้าไม่มานอนทีนีหลายวันเลย ป้ าว่า

จะไปดูอยูว่่ าเป็ นอะไรหรือเปล่า มา เข ้ามาในบ ้านก่อน"

ป้ าหนิงทักทายอย่างมีไมตรี แต่นางก็ไม่ไดอยาก
้ ได ้

ลูกสะใภที
้ เกียจคร ้านแบบกุ ้ยเหมย คนอะไรเอาแต่แต่ง

ตัวไปวันๆ ไม่ดูแลลูก ดูแลสามี หากนางเอามาเป็ น

สะใภ ้ ต่อไปนางคงจะไม่สามารถพึงพาได ้ หากไม่

้ น50อีแปะทุกเดือน แค่หน ้านางก็ยังไม่

เพราะไดเงิ

อยากมองเลย
"ข ้ามีเรืองจะรบกวนท่านป้ าเจ ้าค่ะ ข ้าอยากขยายห ้อง

้ ้ จึง
นอนเพิม แล ้วก็ทําห ้องนํ าทีนังได ้ อาจจะต ้องใชไม

้ านป้ าแนะนํ าชา่ งไมที

อยากใหท่ ้ ทําเก่งๆ สวยๆ ให ้

หน่อยไดไหม
้ เจ ้าคะ แล ้วก็บางอย่างทีต ้องทําเพิมด ้วย

เพราะสามีข ้าต ้องใช"้

"เรืองแค่นีเอง พีต ้าเจียนสร ้างได ้ เจ ้าต ้องการขนาด

ไหน เดียวป้ าเรียกเขามาคุย รอประเดียวนึงนะ"

ถึงแมนาง
้ จะแปลกใจทีอยูๆ่ กุ ้ยเหมยจะลุกขึนมา

ปรับปรุงบ ้าน แต่เพราะรายไดใน

้ อนาคตนางจึงเลิก
ั ทันที
สงสย

ไม่ถึง 1 เค่อ บุรษ

ุ รูปร่างสูงใหญ่ผิวคลํากร ้านแดดก็เดิน
ิ
หน ้าบึงออกมา เขาคิดว่าเป็ นแผนทีจะพยายามใกลช้ ด

เขาเหมือนทุกครังแน่นอน เขาไม่ชอบสตรีผูนี้ นาง

ใจร ้ายใจดําไดแม
้ กระทั
้ งลูกของตัวเอง เขายังเคยเห็น
นางตบตีลูก ทังทีลูกสาวของนางยังเล็กนิดเดียว แต่

ี งอ่อนเสย
พอมาหาเขาทําเป็ นพูดเสย ี งหวาน ถึงแม ้

ใบหน ้าของนางจะงามแต่เขาทําใจมองนางแล ้วชอบ

นางไม่ไดจริ
้ งๆ

ี งกระชากแบบนี คงไม่ใชคน
"เจ ้ามีอะไร" นํ าเสย ่ ทีรู ้สก
ึ ดี

ต่อกันเหมือนกับในความทรงจําของร่างคิดเอาเอง

แน่นอน

"ข ้าอยากทําห ้องเพิม แล ้วก็ห ้องอาบนํ า แล ้วก็มีเก ้าอี

สําหรับนังทําธุระสว่ นตัวของสามีข ้า ไม่รวู่ ้ าท่านมีใคร

พอจะแนะนํ าข ้าไดบ้ ้าง"

คราวนีต ้าเจียนถึงกับอึงไป นางไม่ไดเรี

้ ยกเขาว่าพีต ้า

เจียนเหมือนปกติ ทําใหกํ้ าแพงทีตังเอาไว ้ เริมผ่อน

คลายลง
"เป็ นเก ้าอีแบบไหน"

"เป็ นเก ้าอีทีมีพนักพิงหลัง สว่ นตรงทีนังเจาะรูตรง

กลางประมาณนีเจ ้าค่ะ" หญิงสาวทํามือใหเขา

้ ดูคราวๆ

ประมาณโถนังในยุคของนาง

"แล ้วก็คอกกัน ท่านตามข ้ามาข ้างนอกก่อน ข ้าจะวาด

้ นภาพไปด ้วย"
ภาพใหดู้ จะไดเห็

ทังสองคนมานังยองๆ อยูตรง
่ หน ้าบ ้าน กุ ้ยเหมยหยิบ

กิงไมมา ้ ดู ซงึ พอเห็นภาพ

้ วาดภาพคอกกันเด็กใหเขา

เขาก็เข ้าใจทันที

"ข ้าอยากไดรถ
้ เข็นด ้วยเจ ้าค่ะ สามีข ้าเขาคงอยากออก

มานอกบ ้านบ ้าง อยูแบบ

่ นีมาเป็ นปี แล ้ว อีกอย่างข ้า

ขอโทษท่านด ้วยนะเจ ้าค่ะ ทีแต่ก่อนมารบกวนอยู่

บ่อยๆ จนทําใหท่ ึ ไม่พอใจนัก"

้ านอาจจะรู ้สก
"ไม่เป็ นไร เรืองมันผ่านไปแล ้ว คราวนีเจ ้าคงคิดไดแล
้ ้ว

กระมังว่าตัวเองมีสามีแล ้ว จะมาทําตัวเหมือนเดิมไม่ได ้

"

"ข ้าคิดไดแล
้ ้วเจ ้าค่ะ เขาคือสามีข ้า ต่อไปข ้าจะดูแล

เขาใหดี้ ไม่ทําตัวแย่แบบเดิมอีกแล ้ว"

"ดีแล ้ว อีกสองวันข ้าจะพาเพือนไปชว่ ยคนนึง ค่าแรง

ตามทีเขาคิดกัน ข ้าไม่เอาเปรียบเจ ้าแน่นอน"

"แล ้วปกติเขาคิดกันเท่าไหร่เจ ้าคะ"

"ค่าแรงวันละ30-50อีแปะ แล ้วแต่ความยากง่ายของ

งาน ขอข ้าไปดูหน ้างานก่อน แล ้วจะบอกเจ ้าอีกที"

"ขอบคุณเจ ้าค่ะ ถ ้าอย่างนันข ้ากลับก่อนนะเจ ้าค่ะ เดียว

ลูกสาวจะร ้องหากไม่เห็นข ้า"

"อืม"

ี น ้าครุน
เขามองตามร่างบางทีเดินจากไปด ้วยสห ่ คิด

บรรยากาศรอบตัว ทังคําพูดของนางดูเปลียนไปมาก

ไม่มจริ
ี ตจะก ้านเหมือนทีเคยทํา นางคงจะคิดไดแล
้ ้ว

จริงๆ กระมัง
เปิ ดใจคุยก ัน

้
กุ ้ยเหมยใชเวลา ในการไปคุยงานไม่นานก็กลับมาถึง

บ ้าน พอมาถึงก็เห็นว่ามีบางคนกําลังรอนางกลับบ ้าน

อยู่ จึงยิมหวานใหเขา
้ เป็ นการทักทาย

่
"ข ้ากลับมาแล ้ว ข ้าไปไม่นานเลยใชไหมเจ ้าคะ เห็น

ไหมลูกยังไม่ตืนเลย"

ใบหน ้าของชายหนุ่มขึนส ี ก่อนหน ้านีเขาอดไม่ได ้ทีจะ

กระวนกระวายใจ แต่พอเห็นหน ้านางต ้องยอมรับว่าเขา

ดีใจและมีความสุขมากทีนางรีบกลับมาหา

"เดียวข ้าไปทําอาหารก่อนนะเจ ้าคะ ท่านพีอยากกิน

อะไรพิเศษหรือเปล่าเจ ้าคะ"
"อะไรก็ได ้ เจ ้าทํามาเถอะ"

"ถ ้าอย่างนันข ้าทําเป็ นพวกเนือปลาแล ้วกันนะเจ ้าคะ

จะไดบํ้ ารุงกล ้ามเนือด ้วย พอกินข ้าวเสร็จเราออกไป

หน ้าบ ้านกัน ข ้าอยากปลูกต ้นไม ้ บ ้านจะไดสดช

้ นื ขึน"

จ ้าวหนานกงพยักหน ้ารับ แล ้วก็นึกขึนมาไดว่้ านางอาจ

จะไม่มเงิ ื ของมาทํา
ี น แล ้วนางเอาเงินทีไหนมาซอ

อาหารใหเขา
้ กิน

"เจ ้ามีเงินหรือ พีมีหยกอยูใต

่ หั
้ วเตียงนัน เอาไปขาย

เถอะ เจ ้าจะไดมี้ เงิน"

หยกนีเป็ นหยกประจําตัวเขา มันติดตัวมาตังแต่แรก แต่

่ นเอา
เขากลัวว่ากุ ้ยเหมยคนเดิมจะเอาไป เขาก็เลยซอ

้ รูเล็กๆทีหัวเตียง หากไม่สงั เกตก็คงจะไม่เห็น

ไวตรง
 ิ นีหากนํ าไปขายน่าจะไดหลาย
หยกชน ้ ร ้อยตําลึงเงิน

คงพอทีจะใหนาง
้ ซอื ของและจ่ายค่าแรงชา่ ง

"ข ้ามีเงิน ท่านพีเก็บเอาไวเถอะ

้ อย่าเป็ นห่วงเรือง

ภายในบ ้านเลย ตอนนีสงิ ทีท่านพีต ้องทําก็คือดูแล

ร่างกายของตัวเอง กินอาหารทีมีประโยชน์ทีข ้าทําให ้

ขยันทํากายภาพบําบัด แล ้วก็อยูเป็
่ นกําลังใจใหข้ ้ากับ

ลูกก็พอ ไดไหม
้ เจ ้าคะ"

ได ้ยินทุกอย่างทีนางพูดมา ใจของเขาพลันเต ้นระรัว

่ แผ่ซา่ นออกมาจนแทบล ้นอก นานแค่ไหน

ความอบอุน

แล ้วทีเขาไดแต่
้ ตัดพ ้อโชคชะตา ทนอยูไป
่ โดยไม่มจุ
ี ด

หมาย รอคอยความตายไปวันๆ แต่ตอนนีนางกลับบอก

ว่าใหเขา
้ อยูเป็
่ นกําลังใจใหนาง
้ ่
ไม่ใชนางอยูเป็
่ นกําลัง

้ หรอกหรือ ในทีสุดสวรรค์ก็เมตตาสง่ นางมา

ใจใหเขา

ใหเขา
้ จ ้าวหนานกงคนนี
กุ ้ยเหมยเห็นเขาตาแดงก็ตกใจ นางพูดอะไรใหเขา
้

สะเทือนใจหรือเปล่า ด ้วยความเป็ นห่วงและต ้องการจะ

ปลอบโยนนางจึงเดินไปนังลงบนข ้างเตียงแล ้วเอนตัว

ลงกอดร่างผอมบางทีนอนอยู่ ลูบหัวไหล่ของเขาเบาๆ

ใหเขา
้ ผ่อนคลายลง

ขณะทีแก ้มของกุ ้ยเหมยแนบอยูที ี ง

่ อก นางก็ไดยิ้ นเสย

สะอืนแผ่วเบา นางปล่อยใหเขา
้ ไดร้ ้องไห ้ ไดระบาย
้

ึ ออกมา การร ้องไหก็้ คือการระบาย

ความรู ้สก
ึ มานาน คง
ความเครียดอย่างนึง เขาต ้องเก็บความรู ้สก
ิ ะ
ทรมานมากเลยซน

"ขอบคุณเหมยเอ๋อร์ ขอบคุณทีเจ ้ามาแทนทีนาง"

"ท่านรู!"้ กุ ้ยเหมยเงยหน ้าขึนมาสบตาของเขาด ้วย

ี น ้ากังวลใจ คนทีนีหวาดกลัวเรืองภูตผี
สห ิ ปี ศาจ เขา

่
คงจะไม่กลัวนางใชไหม
"รู ้ เจ ้าไม่เหมือนนาง นางทําแบบนีไม่เป็ น นางเคยเป็ น

บ่าวก็จริง แต่นางเป็ นคนเกียจคร ้านงานทีต ้องลงแรง

มาดูแลพี นางไม่มวัี นทํา แต่พีไม่รวู่ ้ าเจ ้าเป็ นอีกคนที

สวมรอยมา หรือภายในเป็ นอีกคนเท่านัน แต่ไม่ว่าเจ ้า

ตอนนีจะเป็ นใครก็ตาม พีอยากจะคิดว่าเจ ้าเป็ นภรรยา

ของพี เป็ นมารดาของลูกพี พีจะเห็นแก่ตัวเกินไปหรือ

เปล่า"

กุ ้ยเหมยมองเข ้าไปในตาของเขา พยายามมองหาสงิ ที

นางเป็ นกังวลก็ไม่พบความผิดปกติ นอกจากแววตา

แสดงออกถึง ความจริงใจทีเขาพูดออกมาเท่านัน

"หากท่านพียอมรับข ้าเป็ นภรรยา ข ้าก็จะเป็ นภรรยาทีดี

ของท่าน และเป็ นมารดาทีดีของหลันเอ๋อร์ ท่านพี

แน่ใจนะว่าไม่กลัวข ้า ข ้าเองก็ไม่รวู่ ้ ามาอยูร่่ างนีได ้

่ นีแล ้ว"
อย่างไร รู ้ตัวอีกทีก็มาอยูที
จ ้าวหนานกงพยายามยกมือขึนมา เขาอยากจะกอด

นางเหมือนกัน แต่เรียวแรงยกไดครึ
้ งทางเท่านันก็

ตกลงมาข ้างเตียงเหมือนเดิม แววตาผิดหวังที

แสดงออกมา กุ ้ยเหมยจึงชว่ ยจับมือของเขาแล ้วเอามา

วางทีเอวของนางทันที

"ไม่มเลย
ี สกั นิด พีจะกลัวนางฟ้ าอย่างเจ ้าไดอย่
้ างไร พี

กลัวแต่เจ ้าจะทนอยูรั่ บสภาพนีไม่ไหว แล ้วหนีไปต่าง

ั ญากับพีไดไหม
หาก เจ ้าสญ ้ ่ ้วยกัน" ชายหนุ่ม
ว่าจะอยูด
ี งจริงจัง เขายอมเห็นแก่ตัว ยึดนางไว ้
เอ่ยด ้วยนํ าเสย

ข ้างกายแบบนีตลอดไป

"ตกลงเจ ้าค่ะ เราจะอยูเป็

่ นครอบครัวเดียวกันตลอดไป"

่ ง่ ยิมใหกั้ นต่างคิดในใจว่า การไดเปิ

ทังคูส ้ ดใจคุยกัน

ก็ด ี มันทําใหทั ิ กันมากขึนกว่าเดิมมาก

้ งสองคนใกลช้ ด
 ั พักก็ขอตัว
เลย กุ ้ยเหมยนอนกอดใหกํ้ าลังใจเขาสก

ออกไปเตรียมอาหาร ก่อนทีเจ ้าตัวเล็กจะตืนขึนมา

พอกุ ้ยเหมยทําอาหารเสร็จกลับมาทีห ้อง ลูกสาวตัว

น ้อยของนางก็ตืนแล ้ว ตอนนีกําลังปี นป่ ายร่างกายของ

ี น ้า
บิดาไปมา แล ้วโถมตัวเข ้าไปกอดเขาบางครัง สห

ของจ ้าวหนานกงอ่อนโยนขึนมาก พอเขาไม่ทําหน ้าบึง

ตึง ใบหน ้าก็ดูดีทีเดียว หากเพิมนํ าหนักตัวขึน ไม่รวู่ ้ า

ั อยากจะเห็น
ใบหน ้าเขาจะเปลียนไปแค่ไหนนางชก
ั
แล ้ว ใบหน ้าเดิมของเขาในความทรงจําไม่ค่อยจะชด

มาก เพราะเจ ้าของร่างนางไดแต่

้ แอบมองไกลๆ ตอน

ทีมีอะไรกันห ้องก็มืดสนิท

หลังจากนันนางก็ถูกไล่ออกมา แล ้วทํางานในโรงครัว

จนกระทังท ้อง เขาถึงรับมาเป็ นอนุ แต่ก็ไม่เคยมาหา

ั ครัง พอล ้มป่ วยนอนติดเตียงก็ไม่มใคร

นางเลยสก ี เห็น
คุณชายใหญ่อีกเลย จนกระทังมารดาของเขาเรียก

นางเข ้าพบ ตอนทีนางคลอดลูกไดปี้ กว่า แล ้วสง่ มาอยู่

หมูบ
่ ้านนี เจ ้าของร่างก็เห็นสภาพร่างกายซูบผอมแขน

ขาลีบแบบนีแล ้ว นางจึงรังเกียจไม่ดูดําดูดีนับตังแต่นัน

เป็ นต ้นมา

ี วไปทีบิดาราวกับจะบอกว่าบิดา
"แม่ พ่อตืน"ร่างเล็กชนิ

ตืนแล ้ว

"ท่านพ่อตืนนานแล ้ว เจ ้านันแหละยังไม่ตืน มาเร็ว มา

็ หน ้าเชด
เชด ็ ตาก่อน แม่เตรียมของกินเอาไวแล
้ ้ว อยาก

กินข ้าวหรือยัง"

"อยากกิน" ดวงตาไรเดี
้ ยงสาเป็ นประกายเมือได ้ยินว่า

กินข ้าว รีบกระโดดข ้ามบิดาทีนอนอยูมา

่ หามารดา

ทันที
"ค่อยๆลูกอย่ากระโดด เดียวทําท่านพ่อเจ็บ หลันเอ๋อร์

เป็ นเด็กดี เวลาเล่นกับท่านพ่อต ้องเล่นเบาๆนะ เข ้าใจ

๊ ขอโทษท่านพ่อก่อนเร็วเข ้า"
ไหมลูก เอาหละ ไปจุบ

หลินหลันเอาแก ้มตัวเองไปแนบแก ้มบิดา จนทําใหทั

้ ง

สองคนหัวเราะขําท่าทางของนาง กุ ้ยเหมยใหนาง
้ ไป

หอมแก ้มบิดา นางกลับเอาหน ้าตัวเองไปใหเขา

้ หอม

แทนซะงัน

จ ้าวหนานกงสูดหายใจหอมแก ้มลูกสาวตามทีนาง

เสนอมาหลายครัง จากนันลูกสาวก็ถูกมารดาอุ ้มไป

ล ้างหน ้าล ้างตา แลวกุ

้ ้ยเหมยก็กลับมาอุ ้มเขาออกไป

นังกินข ้าว ทีตอนนีหลินหลันกินนํ าไปก่อนนานแล ้ว

"วันนีมีหมูทอดกระเทียม ต ้มยําปลาตะพง ไข่เจียวทรง

เครือง ไก่ผัดเม็ดมะม่วงหิมพานต์ อาหารพวกนีชว่ ย

้ งแรง กินเยอะๆนะเจ ้าคะ"

เพิมกล ้ามเนือใหแข็
เมนูวันนีล ้วนแล ้วแต่เสริมโปรตีนทังนัน ต ้มยํานางทํา

่ กกับไม่ใสพริ
มาสองชุด แบบใสพริ ่ กใหลู้ กสาวไดลอง
้
ั ผัสไดดี้ เพราะมีครบ
รสชาติใหม่ๆ จะกระตุ ้นประสาทสม

ทุกรสชาติ สว่ นทีใสพริ

่ กนางก็ใสไป
่ ไม่เยอะ เพราะพริก

จะชว่ ยกระตุ ้นความอยากของอาหาร กุ ้ยเหมยกินข ้าว

ไป ทําหน ้าทีบริการตักอาหารไปด ้วย นางสงั เกตว่าทัง

สองคนเริมใชช้ อน
้ ไดดี้ ขึน ดูจากการกินอาหารทีใช ้

เวลาไม่นาน ข ้าวในถ ้วยก็หมดเร็วขึน แถมยังร ้องขอ

เติมข ้าวอีกคนละ2ถ ้วย จนทําใหนาง

้ เจริญอาหารไป

ด ้วยเลย

จ ้าวหนานกงถูกพามานังรับลมเย็นๆอยูที
่ เก ้าอีเอนนอน

หน ้าบ ้าน คอยมองสตรีต่างวัยกําลังชว่ ยกันปลูกต ้นไม ้

ดอกไมอยู
้ อย่
่ างสนุกสนานนัน ภาพบรรยากาศงดงาม

ทังหมดถูกฝั งลึกในความทรงจํา หากทุกวันเป็ นแบบนี

เขาก็ไม่ขออะไรแล ้วในชวี ต
ิ นี

กุ ้ยเหมยเอากระถางดอกไม ้ กับต ้นไมที ื มา นางเป็ น

้ ซอ

คนชอบปลูกต ้นไมมาก
้ เวลาว่างทีไรนางก็จะขลุกอยูที
่

บ ้าน เอาต ้นไมเอา

้ ดอกไมมา ั
้ ลงดิน จนกลายเป็ นนิสย

ไปแล ้ว กระถางต ้นไมพวก

้ ื มาตอนไปเทียว
นีนางซอ

เหนือ ไดเจอ
้ ต ้นไมแปลกๆ
้ ื มาเก็บเอาไวใน
สวยๆก็ซอ ้
่ งว่าง คิดว่ากลับบ ้านเมือไหร่จะเอาไปปลูกทีบ ้าน
ชอ

ไม่นึกว่าต ้องตายก่อนจะไดปลู ่ ง
้ ก ยังดีทีโผล่มาทีนี ชอ

ว่างยังตามมาด ้วย ไม่อย่างนันต ้นไมพวก

้ นีคงเป็ นสงิ ที
ี ดายไม่น ้อยกว่าการคิดถึงหลานสาว
นางคิดถึงและเสย

คนเดียวเลย แต่นางไม่มห่
ี วงทีแห่งนันแล ้ว เจ ้าขา

แต่งงานกับคนทีดีและรักเจ ้าขามาก เพราะอย่างนัน

นางจึงวางใจยกหลานสาวสุดทีรักใหเขา
้
ผ่านไปเกือบหนึงชวั ยามหน ้าบ ้านก็เต็มไปด ้วยพืนทีส ี

เขียว กับดอกไมหลาก
้ ส ี ดูสดใสขึนทันตา กุ ้ยเหมยอุ ้
ื ้า
มลูกสาวทีเปื อนดินไปทังตัว ไปอาบนํ าเปลียนเสอผ
ื ผืนใหญ่ออกมาวางข ้างๆเก ้าอีของจ ้าว
แล ้วกางเสอ

้ คันเล็กมาใหนาง
หนานกง เอาถ ้วยนํ าจิมกับชอน ้ เล่น

ขายของ

แล ้วตัวเองก็เข ้าครัวไปทําของว่างมาใหพวก
้ เขากิน

ระหว่างมืออาหาร นางเอาผลไมมา ่
้ ปอกใสจาน เพือ

เตรียมใหสอง
้ คนพ่อลูก แล ้วเอาดอกเก็กฮวยตากแห ้ง

ทีมีขายอยูใน ่ ้อเล็ก
่ ห ้าง มาต ้มทําเป็ นนํ าเก็กฮวย ใสหม

่
เอาไวก่้ อน พอมันเริมเย็นก็เอานํ าแข็งใสลงไป นางเป็ น

คนติดนํ าแข็งมาก ตอนขึนเขาคิดอย่างเดียวว่าต ้องเอา

นํ าแข็งขึนเขาไปด ้วย ลองเอามาไวใน ่ งว่างก็ไม่เห็น

้ ชอ

มันละลาย นางจึงมีนํ าแข็งใช ้นึกขอบคุณชอ

่ งว่างอันนี

จริงๆทีทําใหนาง
้ ยังไดกิ้ นนํ าเย็นๆทีนีได ้
"ผลไมมา ่ มีสม้ มีมะละกอ แล ้วก็กล ้วย
้ แล ้วเจ ้าค่ะ มีองุน

หอม อร่อยมากเลยนะ"

ี ง หลินหลันลุกขึนยืนแล ้ววิง
ทังสองคนหันมาตามเสย
ี น
ไปหามารดาทันที สส ั สวยงามของผลไมที
้ ถูกทํามา

อย่างบรรจง ฝี มือเจ ้าของภัตตาคารหรูมีหรือจะปอกผล

ไมธรรมดา
้ จนทําใหคน
้ ตัวเล็กสุดกระโดดไปมาอย่าง

ถูกอกถูกใจ

"อยากกินก็ต ้องมาล ้างมือก่อนถึงจะกินได"้

ื อย่างว่าง่าย
หลินหลันตามตามมารดามานังลงบนเสอ

แต่สายตายังอยูที
่ จานผลไมไม่
้ วางตา ปล่อยใหมารดา
้

ใชผ้ ้าเชด
็ มือแต่โดยดี

กุ ้ยเหมยตักผลไมทุ ่
้ กอย่างใสจาน เล็กไปสองจาน แล ้ว

เอาวางตรงหน ้าตักของจ ้าวหนานกง เพือใหเขา

้ กินผล
ไมเอง ้ สอม
้ นางเอาชอน ้ อันยาวจะไดช้ ว่ ยร่นระยะ

้ ้าปาก สว่ นลูกสาวนางใชเป็

ทางในการจิมผลไมเข ้ น

้ สอม
ชอน ้ จิมผลไมปกติ
้ นางก็เริมกินจนเลอะมุมปากไป

หมด นางรูอยู
้ แล ็ หน ้าที
่ ้วว่าจะเป็ นแบบนี จึงเอาผ ้าเชด

่ อ่างล ้างมือมาเชด
แชใน ็ ปากน ้อยๆเป็ นระยะ เพือไม่ให ้

ื ้า
หกเลอะเสอผ

"นีนํ าเก็กฮวยเย็นๆเจ ้าคะ จะไดสดช

้ นื ขึน" กุ ้ยเหมย

ป้ อนนํ าเก็กฮวยใหเขา
้ อย่างระมัดระวัง

ื ใจจริงๆ ขอบใจนะ เจ ้าก็กินด ้วยซ"ิ

"อร่อยมาก เย็นชน

จ ้าวหนานกงยิมใหนาง
้ พร ้อมกับจิมผลไมยื้ นมาให ้

นางก็อ ้าปากรับด ้วยความเต็มใจ จนสามีนางเองนัน

แหละทีอายแทน ก ้มหน ้าก ้มตากินผลไมไม่

้ ยอมเงย

หน ้าขึนมาเลย แต่นางเห็นว่าใบหูของเขาแดงจนไม่รู ้

จะแดงอย่างไรแล ้ว
กุ ้ยเหมยมองสามีก็อมยิม เมือเห็นความพยายามของ

้ กินอาหารไดดี้ มากแล ้ว ความ

เขา เขาสามารถยกชอน
้
หวังทีเขาจะเดินไดก็้ มีมากขึน อาจจะต ้องใชเวลา
ื ว่าหากเขามีกําลังใจจากคนใน
หลายปี แต่นางเชอ

ครอบครัวเขาจะสามารถสูกั้ บโรคนีได ้ นางก็จะ

พยายามชว่ ยเหลือเขาทุกทาง ทังเรืองอาหาร ทังเรือง

ทํากายภาพบําบัด แต่ต ้องหาตัวชว่ ยสําหรับใชหั้ ดเดิน

ี ดายทีนาง
หากว่ากล ้ามเนือแขนเขาแข็งแรงขึน เสย

ไม่มกระดาษ
ี นางจะไดวาด
้ รูปทีหัดเดินทีนางนึกไดใน
้

หัว แต่ก็รอดูก่อนบางทีชา่ งทีนีอาจจะเข ้าใจทีนางบอก

ก็ได ้

ตอนนีเรืองทีต ้องกังวลคือเรืองห ้องนํ า นางต ้องยกต ้อง

อุ ้มเขาแบบนีคงไม่ไหว นางต ้องการรถเข็นอย่างเร็ว

ทีสุด เพราะเรืองปวดเบาของเขานางสามารถแก ้ไข

ปั ญหาไดแล ่
้ ้ว โดยเอาถังใสนม1ลิ ื มา พอ
ตรทีนางซอ
เทนมออกก็เอาไปล ้างนํ าจนสะอาดแล ้วก็ใหเขา
้ เอาไว ้

ใช ้เพราะมันมีฝาปิ ดสนิท ตอนนีเขาคงจะสบายใจมาก

ขึนทีไม่ต ้องเรียกนางทุกครังทีปวดเบา เดียวกินผลไม ้

เสร็จนางค่อยบอกเขาแล ้วกัน
ทําหน้าทีภรรยา

ผ่านไปสองวันหนิงต ้าเจียนก็มาหานางทีบ ้านตามที

รับปากเอาไว ้ เขามาทีนีพร ้อมกับเพือนคนสนิทนันก็คือ

ชงหยวน ทีเคยทํางานด ้วยกันมานาน ชว่ งนีไม่มงาน

ี
ั ว์ไปวันๆ พอเพือนรักมาบอกว่า
จ ้าง เขาจึงเข ้าป่ าล่าสต

มีงานจ ้าง จึงรีบตามมาทันที พอรูว่้ ามาทํางานใหกุ้ ้ย

เหมยเขาก็เริมลังเลใจ กลัวว่านางจะไม่มเงิ
ี นมาจ่าย

ค่าแรง แต่เพราะรับปากต ้าเจียนเอาไวแล

้ ้วก็เลยต ้อง

จําเป็ นต ้องมา

"เจ ้าแน่ใจหรือว่านีบ ้านแม่นางกุ ้ยเหมยจริงๆ ทําไมถึง

้ นระเบียบเรียบร ้อยแบบนีนักเล่า"
ไดเป็
 ่ ชงหยวนทีสงสย
ไม่ใชแค่ ั เขาเองก็สงสย
ั ไม่แพกั้ น

ก่อนหน ้าเขาเคยมาทีนี ตอนนันสภาพยําแย่มาก ทัง

สกปรกทังเหม็นเน่าคละคลุ ้งไปหมด ไหนเลยจะมีกลิน

หอมสะอาดแบบนี ไหนจะต ้นไมดอกไม

้ พวก
้ นัน ถูกนํ า

มาปลูกตรงนันตรงนีอย่างสวยงาม บรรยากาศรอบบ ้าน

ของนางตอนนี ชา่ งดูสบายตานัก

ี งหัวเราะของคนในบ ้านดังออก
ภายในบ ้านได ้ยินเสย

มาเบาๆ บ่งบอกว่าคนในครอบครัวต่างมีความสุขรัก

ใคร่กลมเกลียวกันดี ไม่เหมือนทีพวกเขาเคยเห็นก่อน

หน ้าทีเคยมาแม ้แต่นิดเดียว

"แม่นางกุ ้ยเหมย พวกข ้ามาถึงแล ้ว!"

ี งหัวเราะเงียบไปเมือชงหยวนตะโกนเรียก แล ้วไม่
เสย

นานสตรีทีหน ้าตาสดใสก็เปิ ดประตู ออกมา

 ิ เข ้าบ ้านก่อน
"ขออภัยทีทําใหต้ ้องรอนะเจ ้าคะ เชญ

ิ ชวนใหทั
เจ ้าค่ะ" กุ ้ยเหมยเชญ ้ งสองคนเข ้าบ ้านเพือคุย

งาน โดยไม่สนใจท่าทางสํารวจภายในบ ้านของพวก

เขา

ต ้าเจียนเข ้ามาในบ ้านก็เห็นสามีของนางนังอยูบน

่ เก ้าอี

สง่ ยิมบางมาใหเขา ี น ้าแล ้ว เขา

้ อย่างเป็ นมิตร ดูจากสห

ดูสดใสขึนมากเลยทีเดียว ตรงทีนังด ้านล่างก็เห็นสาว

น ้อยหน ้าตาน่ารัก เขาพึงรูว่้ าหน ้าตาของแม่หนูน ้อยห

น ้าตาเป็ นอย่างไร เพราะก่อนหน ้านี สภาพของนางดู

ไม่ไดเลย
้ มอมแมมยิงกว่าขอทานทีเห็นในเมืองอีก

ไหนเลยจะขาวใสผิวอมชมพูแบบนี นีคือเหตุผลนึงที

เขานึกรังเกียจกุ ้ยเหมยตลอดมา เพราะแม่ทีไม่ดูแลลูก

ไม่เหมาะทีจะเป็ นเมียหรือเป็ นแม่ของใครเลย

จ ้าวหนานกงมองหน ้าบุรษ
ุ ทีกุ ้ยเหมยคนก่อนชอบ

อยากไม่คิดอะไร เพราะเนือในตอนนีคือภรรยาของเขา

นางไม่เหมือนกุ ้ยเหมยคนนัน แต่ถึงอย่างนันภายในใจ

ก็ยังมีหึงหวงบ ้างอยูด
่ ี เมือเห็นว่าต ้าเจียนคนนีเขามี

ลักษณะดูดีทีเดียว

"คุณชายจ ้าวสบายดีหรือขอรับ"

"สบายดี ขอบคุณทีมาชว่ ยข ้ากับเหมยเอ๋อร์ รบกวน

ท่านต ้าเจียนกับสหายแล ้ว"

"ยินดีมากขอรับ ชว่ งนีไม่ค่อยมีงานด ้วย ดีทีต ้าเจียนบ

อกมาชว่ ยงาน ไม่อย่างนันฤดูหนาวปี นีคงไม่มเงิ

ี นจัด

เตรียมอาหารแน่นอน คุณชายอย่าไดเกรงใจ
้ "
 ิ นังก่อนเจ ้าค่ะ เรืองเร่งด่วนตอนนีก็คือข ้าอยากได ้
"เชญ

รถเข็นเจ ้าค่ะ เดียวข ้าจะวาดใหพวก

้ ท่านดูคร่าวๆก่อน

แล ้วท่านจะปรับอย่างไรใหใช ้ ไดก็้ แล ้วแต่ท่าน"

้ งาน

กุ ้ยเหมยทีเอานํ ากระเจียบเย็นๆมาใหทั
้ งสองคน

เป็ นการต ้อนรับ พูดขึนมาเพราะว่าตอนนีแขนของนาง

ึ ปวดต ้องใชแผ่
รู ้สก ้ นกอเอียะติด ชว่ ยลดอาการเจ็บไป

ก่อน นางคิดว่าน่าจะกล ้ามเนืออักเสบจากการยกร่าง

ของจ ้าวหนานกงมาหลายวัน และหลายครังต่อวันด ้วย

แต่นางไม่ไดบอก
้ เขา เพราะไม่อยากใหเขา ึ ผิดที
้ รู ้สก

ทําใหนาง
้ ต ้องบาดเจ็บ นางจึงไดบอก
้ ความต ้องการที

จําเป็ นในขันแรกใหกั้ บทังสองคนชว่ ยทํารถเข็นใหนาง

้

ก่อน

่
กุ ้ยเหมยเอาทรายมาใสถาด ใบใหญ่แล ้ววาดภาพรถ

่ งสําหรับปลดทุกข์ไดด้ ้วย นางบรรยายให ้

เข็นทีมีชอ
พวกเขาไดเห็
้ นภาพของรถเข็นทีนางเคยเห็นคนทีรู ้จัก

เคยใชมั้ น หากมีมันนอกจากจะไม่ต ้องยกร่างเขาหลาย

ครังแล ้ว ยังสามารถพาเขาไปไหนมาไหนไดอี้ กด ้วย

"มันเหมือนเก ้าอีนังเอนแบบทีสามีข ้านังอยู่ แต่ด ้าน

ล่างเจาะเป็ นรูขนาดนีตรงกลาง แล ้วทําทีวางกระโถน

ด ้านล่าง สามารถดึงออกมาทําความสะอาดได ้ หรือถ ้า

้ ทีข ้า
ไม่วางกระโถนก็สามารถเลือนไปวางตรงโถสวม

ออกแบบเป็ นเก ้าอีหัวโล ้นเจาะรูทรงเตียกว่ารถเข็น

ด ้านข ้างทีเป็ นล ้อใหทํ

้ าเหมือนล ้อทีเป็ นล ้อเกวียน ท่าน

พอจะนึกภาพออกไหมเจ ้าค่ะ"

"ไม่น่าจะยาก ข ้าเคยชว่ ยเขาทําเกวียน ไม่เกินสองวัน

น่าจะเสร็จ แล ้วมีอะไรเพิมเติมอีกหรือไม่ เจ ้าบอกว่าจะ

่ อ"
ทําห ้องเพิมไม่ใชหรื
 ่ ้าค่ะ ข ้าจะทําห ้องนอนเพิมด ้านนีมันมีพืนทีว่าง
"ใชเจ

อยูเยอะ
่ ั สองห ้อง ในห ้องนึงทําเตียงทีมีคอกกัน
เอาสก
้ นไม ้ไผ่ก็ไดเจ
แบบนี ใชเป็ ้ ้าค่ะ แต่ความสูง
้ ติดกับ
ประมาณ5ฉือ แล ้วก็ทําห ้องอาบนํ ากับห ้องสวม

ห ้องนอนฝั งด ้านนี แต่ต ้องขุดหลุมประมาณไหน พวก

ท่านเคยรูไหม
้ เจ ้าคะ"

เรืองของห ้องนํ าแบบโบราณนางไม่มความ

ี รูเลย
้ ต่อให ้

แบบในยุคปั จจุบน ื บ ้านมันก็มี

ั นางก็ไม่รู ้ ชาติก่อนแค่ซอ
ี ก็เรียกชา่ งมาซอ
ทุกอย่างครบแล ้ว หากเสย ่ มแล ้วอย่าง

นีนางจะบอกพวกเขาอย่างไรดี

"เราเคยทําใหจวน
้ เจ ้าเมืองอยูพอ
่ จะรูบ้ ้างว่าต ้องทํา

อย่างไร แต่บางอย่างราคามันไม่น ้อยเลยนะแม่นางกุ ้ย

เหมย ท่านแน่ใจนะว่าจะมีเงินจ่ายมัน"
ต ้าเจียนถามนางตรงๆ ถ ้าหากนางอยากจะไดแบบ
้ นัน

จริงๆเขาก็ทําใหได ื วัสดุเอง เขา

้ ้ แต่นางต ้องจ่ายเงินซอ

จึงกลัวว่านางจะมีเงินไม่พอ

"ประมาณเท่าไหร่เจ ้าค่ะ ค่าวัสดุทําห ้องสองห ้อง

ห ้องนํ า รถเข็นแล ้วก็คอกกัน"

"ประมาณไม่เกิน50ตําลึง หากต ้องการวัสดุทีดีเหมือน

กันกับจวนเจ ้าเมือง หากเป็ นไม ้ไผ่ก็จ่ายเพียงแค่

้ อขึนอีก2ตําลึง แต่กระเบืองทีวางโถ
ค่าแรงตัดไมเพื

ชาํ ระ และวัสดุบางอย่างจําเป็ นต ้องซอ

ื ไม่อย่างนันจะ

ไม่ไดตาม
้ แบบ ราคาประมาณ10ตําลึงไม่ขาดไม่เกิน

แน่นอน"

้ นไม ้ไผ่แทน แล ้วซอ

"ตกลงเจ ้าค่ะ เอาเป็ นว่าใชเป็ ื วัสดุ

บางอย่างเอา รวมค่าแรงน่าจะประมาณ15ตําลึง ข ้าพอ

้ ้าค่ะ เริมวันไหนดีเจ ้าค่ะ"

จ่ายไดเจ
"จ่ายมาแค่10ตําลึงเงินก่อน ค่าแรงค่อยจ่ายเป็ นวันเอา

ื วัสดุ เจ ้าจ่ายเงินค่าวัสดุ
เดียววันนีข ้าจะเข ้าเมืองไปซอ

มาก่อน แล ้วกลับมาข ้ากับชงหยวนจะไปตัดไม ้ไผ่มาก

องไวหน ้ "
้ ้าบ ้าน ของมาครบเมือไหร่ก็เริมไดเลย

"เดียวข ้าไปหยิบเงินมาใหนะ
้ เจ ้าคะ"

กุ ้ยเหมยทําเหมือนไม่มอะไร
ี ก็จริง แต่นางกําลังกังวล
่ งว่างของนางมีแต่เงินอีแปะ เงิน10ตําลึงเงิน
ใจ ในชอ

เท่ากับ10000 อีแปะ นางคงนับไม่ไหวแน่นอน นางจึง

่ งใหได
นับเงินใสถุ ่ งเงินใบเก่า
้ ้2000อีแปะแล ้วเอาใสถุ

ของนาง แล ้วเดินออกมาจากห ้องนอน

จ ้าวหนานกงสงั เกตเห็นสห
ี น ้าไม่สบายใจของนางก็คิด

ว่านางคงจะมีเงินไม่พอ กําลังจะเอ่ยเรืองหยก นางก็

ี ก่อน
พูดขึนมาเสย
"ท่านมีเงินตําลึงเงินหรือเปล่าเจ ้าค่ะ ข ้าขอแลกหน่อย

ข ้ามีเงินอีแปะแบบนีมากเลย เพราะเก็บหอมรอมริบมา

หลายปี ตอนนีข ้าไม่สะดวกเข ้าเมืองไปแลกเงินใน

เมือง จึงถือโอกาสนีแลกเงินกับพวกท่านไดหรื
้ อไม่เจ ้า

คะ"

ต ้าเจียนมองนางงงๆ แต่เขาก็ไม่คิดอะไรมาก จึงยืนมือ

ไปรับถุงเงินจากนาง เพราะเขาต ้องเข ้าเมืองอยูแล

่ ้ว

เดียวค่อยไปแลกคืนทีนันก็ได ้

"ข ้ามีอยูสาม
่ ื ของในเมือง
ตําลึงเงิน เพราะจะเข ้าไปซอ

่ ้ว เจ ้ามีถึง3000อีแปะหรือเปล่าล่ะ"
อยูแล

ั ครูนะ
"มีเจ ้าค่ะ รอสก ่ เจ ้าคะเดียวข ้าไปนับมาให"้ กุ ้ยเหม

ยยิมกว ้างด ้วยความดีใจ ในทีสุดก็สามารถจัดการ

ปั ญหาโดยทีไม่ต ้องเข ้าไปในเมือง นางไม่อยากจะทิง

ลูกกับสามีใหอยู
้ กั่ นสองคนลําพัง เพราะทังสองคนยัง
ไม่สามารถชว่ ยตัวเองได ้ นางจึงไดตั้ ดใจในการไปเข ้า

เมืองเพือแลกเงิน

กุ ้ยเหมยยืนเงินอีก1000อีแปะใหหนิ
้ งต ้าเจียน ระหว่าง

ทีเขากําลังรับเหรียญ นางก็เข ้าห ้องทําเป็ นไปเอา

เงิน10ตําลึงมาใหเขา ่ งว่างหลาย
้ แล ้วเอา3ตําลึงเข ้าชอ

ครัง จนไดเงิ
้ นหลายร ้อยตําลึงถึงออกมายืน

เงิน10ตําลึงใหเขา ั ญา
้ ตามสญ

ตอนนีนางไม่ลําบากแล ้ว มีทังเงินมีทังอาหารจะได ้

ทุม
่ เทดูแลทังสองคนพ่อลูก แล ้วหากอาการเขาเริมดี

ขึนกว่านี นางก็อยากหาหมอมารักษาเขาอีกทางนึง แต่

ทีจําไดตอน
้ ทีเขาล ้มป่ วยแรกๆ หมอทีบิดาเขาหามา ก็

ไม่มใคร
ี รักษาอาการของเขาได ้ ไม่อย่างนันตระกูลจ ้าว

คงไม่ทอดทิงเขาแบบนี
"เจ ้าเอาเงินนันมาจากทีไหนเหมยเอ๋อร์ กุ ้ยเหมยไม่ม ี

เงินมากขนาดนันแน่ ถ ้านางมีเงินขนาดนันนางคงจะ

หนีไปไกลแล ้วป่ านนี"

ทังสองคนออกไปหมดแล ้วจ ้าวหนานกงก็เอ่ยปากถาม

นางทันที

"เทวดามอบใหเจ ื ข ้าไหมเจ ้าคะ"

้ ้าค่ะ ท่านพีเชอ

กุ ้ยเหมยเอ่ยกับเขาคล ้ายจริงคล ้ายไม่จริง ใบหน ้ายิม

แย ้มของนาง ทําเอาเขาเดาไม่ถูกว่าทีนางพูดเป็ น

ความจริงหรือเปล่า

ื เจ ้า เพราะพีเชอ
"ถ ้าหากเจ ้าพูดพีพร ้อมเชอ ื ว่าเทวดามี

จริง ไม่อย่างนันพีคงไม่มภรรยา
ี แสนดีแบบเจ ้ามาอยู่

กับพีทีนี จริงไหม"
 ้ ้นชงิ ใคร
"จริงทีสุดเจ ้าค่ะ อย่าห่วงเลยเงินนีข ้าไม่ไดปล

มา เทวดาใหข้ ้ามาจริงๆ ข ้าไม่ไดโกหก

้ ท่านพี ว่าแต่

ท่านอยากเอนหลังหรือยังเจ ้าคะ"

จ ้าวหนานกงสา่ ยหน ้าปฏิเสธ"ไม่ดีกว่าพีนอนตรงนีก็

ดีแล ้ว"

เขารูว่้ านางปวดแขน เพราะตอนเชา้ สห

ี น ้าตอนทีพยุง

ตัวเขานางแสดงอาการเจ็บปวด เป็ นเพราะนางฝื นยก

ตัวเขาบ่อยๆจึงไดบาด
้ เจ็บ ยิงนางไม่พูดอะไร ภายใน

ใจเขายิงเจ็บปวด นึกสงสารนางแทบตาย ตอนทีนาง

พยายามพาตัวเขามานังเก ้าอีนี หากไดเก

้ ้าอีแบบทีนาง

พูดจริงๆก็ด ี เขาจะไดไม่
้ ต ้องทําใหนาง
้ ต ้องเหนือยมาก

เหมือนทุกวันนี
 ั ผ ้าก่อนนะเจ ้าคะ หากมีอะไรเรียกข ้า
"งันเดียวข ้าไปซก

ไดเลย
้ ข ้าอยูหน ั ผ ้ากับแม่กัน
่ ้าบ ้าน ไปตัวเล็ก ไปซก

้ นเยอะๆเลย"
แม่จะทําฟองใหเล่

กุ ้ยเหมยชวนลูกสาวไปด ้วย เพราะไม่อยากใหเขา

้ ต ้อง

มาดูแลเจ ้าตัวเล็กทีอยูใน
่ วัยกําลังซนในสภาพไม่

พร ้อม เด็กวัยนีต ้องพาทํากิจกรรมจะได ้ เสริม

พัฒนาการ และไดใช ้ งงาน ตอนกลางคืนจะไดนอน

้ พลั ้

หลับนานๆ ไม่ตืนมาร ้องไหตอน

้ กลางคืนอีก

"ทีจริงใหหลั
้ นเอ๋อร์อยูกั
่ บพีก็ไดนะ
้ เจ ้าจะไดไม่
้ เหนือย
ั ผ ้า ไหนจะดูลูกอีก พีอยากชว่ ยเจ ้าบ ้าง
มาก ไหนจะซก

นิดนึงก็ยังดี"

"ท่านพีอย่าคิดมากเลยเจ ้าค่ะ ข ้าไม่เหนือยเลย ผ ้าก็มี

นิดเดียว ข ้าแค่อยากพาลูกเล่นสนุกๆเท่านัน เอาไว ้

้ านพีทํางานแทนข ้าทุก
ท่านพีหายเมือไหร่ ข ้าจะใชท่
อย่างดีไหมเจ ้าคะ ถ ้าถึงตอนนันอย่าบ่นแล ้วกันนะเจ ้า

คะ ข ้าไม่ยอมใจอ่อนแน่นอน"

จ ้าวหนานกงยิมกว ้างจนกุ ้ยเหมยถึงกับมองเหม่อ สามี

ั คงต ้องใหยิ้ ม
นางพอยิมขึนมาก็ดูดีมากเลยนะ สงสย

่ งจะไดสดช
บ่อยๆแล ้ว บ ้านชอ ้ นื

"พีรับปากเจ ้า หากพีหายดีเมือไหร่ พีจะไม่ใหเจ

้ ้าต ้อง

้ ก็พอ..." พอตัว
ทํางานอะไรเลย ทําแค่หน ้าทีเมียใหพี

เองพูดจบก็หยุดชะงัก เพราะคิดถึงคําพูดของตัวเองดีๆ

ก็พบว่าความหมายมันสองแง่สองง่าม ใบหน ้าแดงกํา

ขึนมาทันที เขาไม่ไดคิ
้ ดอะไรแบบนัน เขาแค่จะบอก

นางว่าเป็ นเมียเขาไม่ต ้องทํางานหนักพวกนีเฉยๆ

"พีไม่ไดคิ
้ ดแบบนัน ทําหน ้าทีเมียก็คือ..."
"เอาเป็ นว่า หากท่านพีหายดีเมือไหร่ ไม่ว่าจะเป็ นเมีย

แบบไหน ข ้าก็เต็มใจเจ ้าค่ะ ไปเร็วเจ ้าตัวเล็ก" กุ ้ยเหมย

วางระเบิดเอาไว ้ ก็อุ ้มลูกชงิ หนีออกไปทันที นางเองก็

อายไม่น ้อยกว่าเขาเลย พอออกมาก็นังลงกุมแก ้มตัว

เอง ทีร ้อนผ่าวไปหมดแล ้ว นับถือตัวเอง ชา่ งใจกล ้า

จริงๆทีพูดอย่างนันกับเขา คนข ้างในบ ้านก็มีสภาพไม่

ึ เหิมกลับมีมากขึน เมือมีเป้ า
ต่างกันมาก แต่ความฮก

หมายในชวี ต
ิ เกิดขึนแล ้ว นันก็คือ รอใหนาง
้ ทําหน ้าที

ภรรยาของเขาจริงๆ
บ้านหล ังใหม่

พอตกเย็นต ้าเจียนกับชงหยวนกลับมาอีกครัง พวกเขา

ก็หอบเอาไม ้ไผ่มากองเอาไวเต็
้ มหน ้าบ ้าน ตอนนีนาง

ิ ใจทําบ ้านใหม่ตรงพืนทีหน ้าลําธารเลย เพราะว่า

ตัดสน

ระหว่างทีขยายห ้องต ้องย ้ายออกจากพืนที เพราะต ้อง

รือกําแพงบางสว่ นภายในบ ้าน ต ้าเจียนก็เสนอใหไป

้

พักห ้องว่างทีบ ้านของเขา เพราะนางจ่ายค่าเชา่ เอาไว ้

แล ้ว แต่นางคิดว่ามันไม่ค่อยสะดวกสําหรับจ ้าวหนาน
ิ ใจสร ้างบ ้านใหม่ไปเลย
กงหากต ้องย ้าย จึงตัดสน

ทังสองคนจึงใหคํ้ าแนะนํ าใหกุ้ ้ยเหมยจ ้างชา่ งมือ

ี มาทําบ ้านใหเลย
อาชพ ้ คราวนีนางไม่มปั
ี ญหา เพราะ
่ ญหาสําหรับนางแล ้ว วันต่อมา
ตอนนีเรืองเงินไม่ใชปั

ต ้าเจียนก็พาชา่ งมา3คน เมือไดรั้ บคําตอบว่านางไม่ม ี

ปั ญหาเรืองค่าใชจ่้ าย จึงไดติ
้ ดต่อชา่ งทีรู ้จักกันมาคุย

กับนางว่าจะเอาบ ้านประมาณไหน นางเลยบอก

ลักษณะคร่าวๆใหกั้ บชา่ ง หลักๆก็เป็ นพืนทีเรียบทุกมุม

เพือสะดวกในการเข็นรถเข็น ทําห ้องนอนทีมีห ้องนํ า

ในตัว4ห ้องนอน มีห ้องโถงรับรองแขก มีห ้องครัวเปิ ด

กว ้างๆ เพราะสว่ นนีเป็ นพืนทีของนาง

กุ ้ยเหมยบอกรายละเอียดทีต ้องการทุกอย่าง พร ้อมกับ

ขอใหเขา
้ ปรับลานหน ้าบ ้านใหเรี
้ ยบด ้วย แล ้วก็ทํารัว

รอบขอบเขตใหแข็
้ งแรงทัวบ ้าน แล ้วทํารัวเปิ ดปิ ดตรง

ลําธารเพราะมันอันตราย นางกลัวว่าลูกสาวของนางจะ

วิงมาแถวนี หากนางโตขึนแล ้วตกนํ าไป นางจึงป้ องกัน

เอาไวก่้ อน

จึงไดข้ ้อสรุปว่า เหมาทําบ ้านตามทีนางต ้องการราคา

รวมค่าแรงและค่าวัสดุคุณภาพตามทีนางขอ รวมถึงค่า
ปรับพืนทีหน ้าบ ้าน ค่าใชจ่้ ายอยูที
่ 420ตําลึงเงิน

ั ญาจ่ายก่อนครึงหนึง 21 ตําลึง
หรือ42ตําลึงทอง ทําสญ

ทอง ซงึ นางก็ใชวิ้ ธเดิ

ี มแต่คราวนีแลกกับหัวหน ้าชา่ ง

เพราะคนอืนไม่มเงิ
ี นมากขนาดนันใหนาง
้ แลก

ั ญาใหจ้ ้าวหนานกงอ่านก่อนชาํ ระเงิน

กุ ้ยเหมยเอาสญ
ื ไม่ได ้ ในความทรงจํา
เพราะนางอ่านและเขียนหนังสอ

กุ ้ยเหมยไม่รหนั ื เพือความแน่ใจนางจึงต ้อง

ู ้ งสอ

ละเอียดรอบคอบในการจ่ายเงิน พอเขาบอกว่าไม่ม ี

ปั ญหาอะไรนางก็จ่ายเงินทันที

้ การ
แล ้วใหต้ ้าเจียนกันชงหยวนทําอุปกรณ์ ทีจะใชใน

ทํากายภาพบําบัด แทนการเป็ นคนงานสร ้างบ ้าน มีรถ

เข็นสองคันของจ ้าวหนานกงเผือว่ามีคันไหนชาํ รุดจะ

ไดมี้ ใช ้มีราวหัดเดินทีเป็ นราวคู่ แล ้วมีร ้อยเชอ

ื กทีโยง

บนคานบ ้าน ตรงปลายทําเป็ นตะขอตัวใหญ่เอาไวตรง

้
กลางระหว่างราว สว่ นเสอ
ื ทีสวมตัวเขา นางใหป้้ าหนิง

ชว่ ยเย็บใหเป็ ื กัก ด ้านหลังมีทีเกียวตะขอ

้ นเหมือนเสอ

สว่ นนีนางยําว่าใหเย็
้ บใหแข็
้ งแรงทีสุด ใหลอง
้ กระชาก

แรงๆดู เพือความมันใจว่า มันจะชว่ ยพยุงร่างกายของ

เขา ไม่ทําใหจ้ ้าวหนานกงบาดเจ็บล ้มลงระหว่างฝึ ก

เดิน ทําทุกอย่างเอาไวพอ
้ บ ้านเสร็จเมือไหร่ค่อยเอาไป

ประกอบข ้างในบ ้านอีกที

ทังสองคนชว่ ยกันทําภายในวันเดียว รถเข็นก็เสร็จมา

ใหนาง ้ คั้ นนึง วันต่อมารถเข็นอีกคันก็ตามมา รวม

้ ไดใช

ถึงคอกกันเด็กของลูกสาวตัวน ้อยของนางด ้วย พอเอา

่ ้าไปในคอกกัน นาง
ทีนอนปิ คนิคและเอาของเล่นใสเข

ก็เล่นอยูภายใน
่ นันโดยไม่งอแงเลย ทําใหนาง
้ ไดมี้

เวลาทําอาหารเลียงคนงานทีมาทํางานโดยทีไม่ต ้อง

กังวลเรืองความปลอดภัยของบุตรสาว
ตอนนีผ่านมาหลายวันแล ้ว ได ้ยินชา่ งบอก ตอนทีมารับ

อาหารทีบ ้านว่า บ ้านใกลเสร็

้ จแล ้ว เหลือเก็บงานอีกนิด

หน่อย ไม่เกินสองวันก็เข ้าอยูได

่ เลย
้ เหลือรัวรอบบ ้าน

กับตรงลําธาร และปรับดินตรงลานหน ้าบ ้านไม่เกินหนึง

ั ดาห์ก็น่าจะเสร็จหมด นางจึงอยากจะไปดูสถานที
สป

จริง เพราะว่าบ ้านไม่มเฟอร์

ี นเิ จอร์เลย นางไม่สามารถ
ื ของได ้ จึงมาดูว่าหากจะจ ้างพวกเขา
เข ้าเมืองไปซอ

ทําตูทํ
้ าเตียงเพิม เขาจะรับทําไหม ทีจริงแล ้วตูเส ื ้า
้ อผ

กับเตียงนอนของนางก็มีแต่ว่ารูปแบบมันไม่เข ้ากับ
้ นาง
คนในยุคนีทีใชอยู ่ จะไม่กล ้าออกมามีแค่ทีนอน

เท่านันทีนางเอาออกมาใชก่้ อนหน ้านี เพราะตอนนัน

มันไม่มอะไร
ี ้
ทีสามารถใชนอน ไดเลย
้ จริงๆ

"ท่านพีออกไปดูชา่ งกับข ้าไหมเจ ้าค่ะ ข ้าเห็นว่างานคืบ

หน ้าไปเยอะมากแล ้ว ข ้าจะไดลอง
้ ้ เข็นอันนีด ้วย
ใชรถ
ว่ามันสามารถเคลือนทีบนพืนไม่สมําเสมอไดหรื
้ อเปล่า

หากมีอะไรต ้องแกจะ
้ ไดให
้ เขา ้ "
้ แก ้ไขใหเลย

ึ ชอบรถเข็นของนางมาก ไดลอง
จ ้าวหนานกงรู ้สก ้ หมุน

ล ้อไปมาอยูแต่
่ ในบ ้าน นางสามารถเก็บรายละเอียดรถ

้ นอย่างดี สว่ นทีต ้องใชจั้ บเป็ นวงนอกที

เข็นอันนีไดเป็

เล็กกว่าล ้อ ทําใหเวลา
้ หมุนมือของเขาจึงไม่เลอะดิน

เพราะไม่ไดจั้ บไปตรงล ้อตรงๆ เบาะนังก็นังสบายแถม

มีทีพิงหลังเอนกําลังดีเลย หากทําขายใหคน
้ อืนคงได ้

ราคาดีไม่น ้อย

กุ ้ยเหมยบอกกับชา่ งทีทําใหอย่
้ างต ้าเจียนกับชงหยวน

ว่าหากคิดจะทําขายนางก็ไม่ว่าอะไร แต่ทังสองคน

ไม่มหั
ี วการค ้า ไม่รวู่ ้ าจะทําขายใหใคร
้ พอมาปรึกษา

จ ้าวหนานกง ไม่รวู่ ้ าคุยอะไรกัน เห็นฉีกยิมหน ้าบาน

เดินออกไป จนกระทังสามีมาเล่าใหฟั้ งว่า เขามีสหาย

เปิ ดร ้านหลายร ้าน ใหเอา
้ ตัวอย่างรถเข็นไปใหเขา
้ ดู

หากเขาสนใจใหเขี ั ญาเป็ นรายลักษณ์อักษรให ้

้ ยนสญ
ั เจนว่า ยอดผลิตทุกคันกุ ้ยเหมยจะไดส้ ว่ นแบ่ง 2 ใน
ชด
ิ สว่ น จะขายราคาเท่าไหร่ก็แล ้วแต่เลยขายสง่ ให ้
สบ

สหายของเขานํ าไปขายต่อ คนทีทําการผลิตรถเข็นจะ

มีแค่ต ้าเจียนกับชงหยวนเท่านัน มีแค่ว่าเขาจะทําไหว

หรือเปล่าเท่านัน

"เอาส ิ พีรู ้สก

ึ ว่าพอพีใชแรง
้ หมุนล ้อทุกวัน เรียวแรงของ

พีมันเพิมขึน จากทีหมุนไม่นานก็เหนือย ตอนนีพีคิดว่า

พีทําไดนาน
้ ขึนอีกนะเหมยเอ๋อร์"

ี งดีอกดีใจเหมือนกับเด็กๆ เรียกรอยยิมของกุ ้ย
นํ าเสย

เหมยไดเป็
้ นอย่างดี

"ดีแล ้วเจ ้าค่ะ แต่อย่าหักโหมมากเกินไปนะเจ ้าคะ ไม่

อย่างนันจากทีจะหายกลายเป็ นแย่กว่าเดิมเอา พอ
ออกไปข ้างนอกข ้าจะเป็ นคนเข็นเอง เดียวข ้าไปอุ ้มลูก

มาก่อนนะเจ ้าคะ"

่ คอกกัน ชว่ งหลายวัน

กุ ้ยเหมยหันไปอุ ้มลูกสาวทีอยูใน

นีนางต ้องอยูใน
่ นีตลอด เพราะข ้างนอกมีเศษไม ้ แล ้วก็

้ อุปกรณ์ของชา่ งวางกองเต็มพืนทีหน ้าบ ้าน จึง

ไมและ

ไม่ไดพา
้ นางมาเล่นหน ้าบ ้านเลยตังแต่เริมสร ้างบ ้าน

้ เสร็จแล ้ว เมือเชา้ คนงานมา

แล ้ว แต่ตอนนีบ ้านใกลจะ

ชว่ ยกันทําความสะอาดพืนทีหน ้าบ ้านเพือปรับดินให ้

เสมอกัน นางจึงอยากใหทั
้ งสองคนไปดูบ ้านหลังใหม่

กับนางด ้วย

"ไปเทียวข ้างนอกบ ้านกันนะ เราจะมีบ ้านใหม่แล ้วนะ

ดีใจไหมหลันเอ๋อร์"

"ดีใจ ดีใจ" หนูน ้อยยังไม่เข ้าใจว่าบ ้านใหม่คืออะไร แต่

รูว่้ าไดออก
้ ไปข ้างนอกนางก็ดีใจแล ้ว สง่ ยิมหวานกอด
คอมารดา ใบหน ้าเล็กๆซบลงอกของกุ ้ยเหมยแล ้วถู

ไปมา ออดอ ้อนอย่างน่ารักในแบบของนาง

"หลันเอ๋อร์นังตักท่านพ่อนะ ห ้ามดินไปมาเดียวตกลง

ไป แล ้วจะเจ็บตัวเลือดไหลเอานะ"

กุ ้ยเหมยอุ ้มหลินหลันมาวางบนตักของจ ้าวหนานกง

ื มาจากเชย
แล ้วเอาผ ้าพันคอผืนยาวทีนางซอ ี งราย มา

แผ่ออกประมาณ1ฟุต มาผูกร่างของลูกสาวเลยร่างของ

สามี มาผูกเอาไวกั้ บพนักพิงของรถเข็นตรงด ้านหลัง

เพือความปลอดภัย ป้ องกันไม่ใหนาง
้ ดินจนอาจจะตก

รถเข็นระหว่างทีกําลังเข็นออกไปได ้

"เสร็จแล ้ว ไปกันเลย!"กุ ้ยเหมยเข็นรถเข็นออกไปหน ้า

บ ้าน ลูกสาวตัวน ้อยก็ตบมือหัวเราะร่า ชอบอก ชอบใจ

ี งดัง เมือกุ ้ยเหมยแกล ้งหยุดรถกระทัน
ยิงหัวเราะเสย

หันหัน ในขณะทีกําลังเข็นเร็วๆ ตอนนี บางครังนางก็ได ้

 ี งหัวเราะของสามี จึงใชเวลา
ยินเสย ้ เล่นอยูส ั พัก ถึง
่ ก

ไดพา
้ กันไปดูบ ้านหลังใหม่

"อ ้าว ฮูหยินพานายท่านมาดูบ ้านหรือขอรับ"

่ ้าค่ะ แต่ข ้าอยากปรึกษาเรืองอืนด ้วยเจ ้าค่ะ"

"ใชเจ

"เรืองอะไรหรือขอรับ" ตลอดเวลาทีมารับงาน ฮูหยินทํา

อาหารมาใหกิ้ นโดยไม่เรียกร ้องอะไรเลย ทุกวันพวก

เขาจะเข ้าไปรับอาหารตามทีนางสงั อย่างเต็มใจทีสุด

เพราะอาหารของฮูหยินล ้วนแต่ไม่ธรรมดา รสชาติดี

กว่าเหลาอาหารราคาแพงทีเขาเคยกินมาทังชวี ต
ิ

วัตถุดบ
ิ มาทําอาหารก็ไม่ธรรมดา มีเนือมาใหทุ
้ กหม ้อ

บ่งบอกถึงว่านางทําอาหารด ้วยความใสใ่ จ และมีนํ าใจ

มากมายนัก เขาจึงอยากจะตอบแทนนํ าใจของนางบ ้าง

ขอเพียงนางเอ่ยมาหากไม่เหลือบ่ากว่าแรงเขาก็ยินดี

ทําให ้
"ข ้าอยากใหท่ ่ ห ้องนอนเพิมด ้วย
้ านทําตูกั้ บเตียงใสใน

เจ ้าค่ะ เพราะข ้าไม่สะดวกเข ้าเมืองไปสงั ซอ

ื จริงๆ ท่าน

พอจะทําใหได ้ อเปล่าเจ ้าคะ"

้ หรื

ี ญหาหรอกฮูหยิน แต่ข ้ากลัวจะชา้

"เรืองทําไม่มปั

มากกว่า เอาอย่างนีดีหรือไม่ ข ้าจะใหคน

้ พาพวกท่าน

เข ้าไปสงั ของในเมือง ระยะทางจากหมูบ

่ ้านเข ้าเมือง
้
ใชเวลา ไม่นานนักนายท่านคงพอไปไดกระมั
้ ง ข ้ามีรถ

ม ้าอยูเดี
่ ยวใหคน
้ ไปขับให ้ ถือว่าเป็ นค่าตอบแทนอาหา

รอร่อยๆของฮูหยินแล ้วกันขอรับ"

ื ของทีจําเป็ น
กุ ้ยเหมยมองหน ้าสามี นางก็อยากไปซอ

่ ้าน เพราะในชอ
ใสบ ่ งว่างของบางอย่างมันเอาออกมา

ใหคน
้ อืนเห็นไม่ได ้ เผือใครมาบ ้าน นางไม่อยากใหมี้
ั แต่ก็กังวลว่าจ ้าวหนานกงจะรู ้สก
ใครสงสย ึ ไม่ดีเพราะ
เขาอาจจะเจอคนทีเขารู ้จักข ้างนอกในสภาพนี เขา

ึ แย่มากหากคนนันพูดจาไม่ดี
คงจะรู ้สก

"ดีเหมือนกัน พีอยากจะเปิ ดหูเปิ ดตาด ้วย เรามีรถเข็น

จะไดเป็ ิ ค ้าไปในตัว"
้ นการแนะนํ าสน

"ท่านพีแน่ใจหรือเจ ้าคะ" นางสงั เกตปฏิกริ ย

ิ าของเขาก็

ไม่พบความผิดปกติ เขาคงจะไม่คิดมากอย่างทีนาง

กังวลไปเองกระมัง

"แน่ใจส ิ เจ ้าไม่ต ้องคิดมากไปหรอก ตอนนีพีไม่ใช ่

ื ของ
คุณชายใหญ่แล ้ว พีเป็ นสามีของเจ ้า สามีไปซอ

กับภรรยาแปลกตรงไหนกัน มีแต่เจ ้าจะอายหรือเปล่าที

้ อืนรูว่้ าเป็ นภรรยาคนพิการแบบพี"

ต ้องใหคน

"พิการอะไรกัน แค่กล ้ามเนืออ่อนแรง กินอาหารบํารุง

ทํากายภาพบําบัดไม่นานก็หายแล ้ว งันเรากลับไป
เปลียนชุดก่อนนะเจ ้าคะ ลุงหม่ารถมาถึงเมือไหร่

รบกวนท่านชว่ ยใหคน
้ ไปตามข ้าด ้วยนะเจ ้าคะ"

"ไดขอรั
้ บ อาเหลียงไปเอารถม ้ามา แล ้วเอาเกวียนมา
ื ของจะไดมี้ ทีใสของ
ด ้วย เผือฮูหยินซอ ่ กลับมา"

"ขอบคุณเจ ้าค่ะ ท่านลุงหม่า"

กุ ้ยเหมยกลับเข ้าบ ้าน พาจ ้าวหนานกงไปเข ้าห ้องนํ า

้ ยบร ้อย แต่ปกติเขาจะปวดหนักแค่ตอนเชา้ ครัง

ใหเรี

เดียว คงเหลือแต่เจ ้าตัวเล็กทียังไม่อึเลย นางจึงต ้อง

รอใหหลิ
้ นหลันอึใหเสร็
้ จก่อน ไม่อย่างนันไปอึตรง

ตลาด สถานทีทีนางไม่คุ ้นเคย ไม่มห

ี ้องเปลียนผ ้าอ ้อม

ั แค่ไหน ก็ไม่
ในห ้าง ไม่มีแพมเพิสทีแม ้ว่าจะอึจะฉีสก
ื ้า แต่ทีนีหากเกิดเหตุการณ์แบบ
ทะลุออกมาเลอะเสอผ

นันจริงๆ นางคงบันเทิงแน่นอน เพียงแค่คิดนางก็

เหนือยแล ้ว
"แม่อึ แม่จ๋าอึ"กุ ้ยเหมยชว่ ยจ ้าวหนานกงเปลียนเสอผ
ื ้า

ี งเล็กๆจากเจ ้าตัวน ้อยก็ดังขึนมา นางจับลูกสาว

อยู่ เสย

นังกระโถนแทบไม่ทน
ั

ิ กใหนั้ งกระโถน
"เกือบไปแล ้ว คราวหลังอย่าพึงเบ่งสลู

ก่อน หนูค่อยเบ่งอึ ออกมา ดีนะทีแม่ไหวตัวทันเอา

กระโถนมาวางข ้างๆ ไม่อย่างนันเละแน่"

หนูน ้อยยิมใหมารดา
้ อย่างไรเดี
้ ยงสาไม่รวู่ ้ าตัวเอง

เกือบทําใหที
้ นอนเลอะแล ้ว จนคนบ่นต ้องถอนหายใจ

เหมือนกลับไปตอนเลียงหลานสาวใหม่ๆเลย ตอนนัน

ยากกว่าตอนนีเยอะ เพราะนางมีประสบการณ์แล ้ว ไม่

เหมือนตอนนัน จําไดว่้ าร ้องไหไป ั ผ ้าไป เพราะ

้ ซก

ความเหนือยล ้า อิจฉาเพือนวัยเดียวกัน พวกเขาไม่

ต ้องมาลําบากเลียงหลาน แล ้วยังต ้องทํางานหาเงิน

เหมือนกันกับนาง ปากก็พรําบ่นไปเรือย กว่าจะรูว่้ าต ้อง

สอนใหหลาน
้ สาวบอกเข ้าห ้องนํ าได ้ เจ ้าขาก็

่ มเพิส
เกือบ5ขวบแล ้ว ก่อนหน ้านันหลานสาวอึใสแพ

ตลอด คราวนีนางจึงเริมสอนหลินหลัน ฝึ กนังกระโถน

ตอนเชา้ ทุกวัน แต่ยังไม่ไดผล

้ นักเพราะนางเอาแต่เล่น

แต่มาวันนีอย่าน ้อยนางก็สามารถบอกไดแล
้ ้ว ถือว่า
้ ส้ ําหรับเด็กไม่ถึงสามขวบ
ใชได

กว่าจะไดออก
้ จากบ ้าน กุ ้ยเหมยก็แทบจะหมดแรงแล ้ว

หลังแต่งตัวเสร็จนางก็พาสามีกับลูกสาวมารออยูหน
่ ้า

บ ้าน ไม่นานรถม ้าก็เข ้ามาจอดเทียบหน ้าบ ้าน อาเหลี

ยงชว่ ยอุ ้มจ ้าวหนานกงขึนรถม ้า พอเขานังเรียบร ้อย

นางก็สง่ หลินหลันใหเขา
้ แล ้วตัวเองก็ขึนตามไป จาก
่ งเงินทีเริมเก่าแล ้ว ไม่
นันก็แอบเอาเงินออกมาใสถุ
ั สงิ นีก็
เหมาะสมกับเงินหลายตําลึงของนางเลย สงสย

ต ้องรวมอยูใน ื เพิมด ้วยกระมัง

่ รายการทีต ้องซอ
______________________________

รถเข็นประมาณนี
อันนีเป็ นแบบทีกุ ้ยเหมยคิดแบบสําหรับนังขับถ่ายแต่

เพิมล ้อด ้านข ้าง

ราวหัดเดิน
คอกกันเด็กประมาณนี
อดีตว่าทีคูหม
่ นั

นังยังไม่ทน ึ เมือยเลย รถม ้าก็จอดนิงสนิทอยู่

ั ไดรู้ ้สก

หน ้าร ้านแห่งนึง ทีมีข ้าวของเรียงรายอยูเต็

่ มไปหมด

ิ เล็กจนถึงชน
ตังแต่ชน ิ ใหญ่ สว่ นมากจะเป็ นของใช ้

ภายในบ ้าน คล ้ายกับตึกแถวยาวหลายคูหาในยุคของ

นาง เพียงแต่ทีนีสร ้างลักษณะคล ้ายกับทําเพิงยืนออก

มาเท่านัน ด ้านหลังเข ้าไปด ้านในเป็ นทีรับรองแขก

กระมัง เพราะเห็นว่ามีคนนังพูดคุยสงั ของกันอยู่

อาเหลียงชว่ ยยกรถเข็นลงมาจากเกวียน กุ ้ยเหมยก็

เอือมมือไปรับลูกสาว รอจนกระทังอาเหลียงชว่ ยอุ ้ม

ร่างของจ ้าวหนานกงขึนรถเข็นเสร็จ กุ ้ยเหมยก็ยก

ลูกสาวไปนังตักบิดา โดยใชผ้ ้ารัดเอวเอาไวเหมื

้ อนเดิม
"ฮูหยินข ้าเอารถม ้าไปเก็บก่อนนะขอรับ เดียวข ้าจะ

กลับมาชว่ ยท่านยกของ ร ้านแถบนีเป็ นร ้านค ้าของตระ

้
กูลโจว มีทังของใชของ ตกแต่งภายในบ ้าน สว่ นราคา

แพงหน่อยจะอยูด
่ ้านในร ้านขอรับ ถ ้าเป็ นตูกั้ บเตียงเตา

ต ้องสงั ทําอีกฝั งหนึง แต่ใชเวลา

้ ไม่นานขอรับ เพราะว่า
ี
คนของนายท่านโจวล ้วนเชยวชาญ ชาํ นาญในการ
ิ
สร ้างสงของ พวกนันดีขอรับ"

ื
กุ ้ยเหมยมองอาเหลียงอย่างชนชม สมกับเป็ นคนสนิท

ของท่านลุงหม่า แนะนํ าทุกอย่างด ้วยความ

ั สงั เกตสห
คล่องแคล่ว โดยไม่ทน ี น ้าของจ ้าวหนานกง

ี น ้าผิดปกติไป
เลยว่าเขามีสห

"แล ้วชุดสําเร็จรูปล่ะมีไหม ข ้าอยากซอ

ื ใหลู้ กกับสามี

เพราะทีมีตอนนีเริมเก่ามากแล ้ว หากจะเย็บเองก็จนใจ

ทีฝี มือข ้ายังไม่เข ้าขัน แค่เย็บถุงหอมใชยั้ งไม่กล ้าเลย"

อาเหลียงยิมกว ้างจนเห็นเหงือก ฮูหยินชา่ งตรงไปตรง

มานัก ปกติไม่มสตรี
ี ทีไหนกล ้าบอกกับคนอืนว่าตัวเอง

ไม่สามารถทําอะไรได ้ เพราะเรืองเย็บปั กเป็ นเรืองที

สตรีทุกคนใหความ
้ สําคัญ คงมีแค่ฮูหยินจ ้าวนีกระมังที

กล ้าประกาศกลางตลาดว่าตัวเองเย็บผ ้าไม่เป็ น

ื ของใชก่้ อนขอรับ ขากลับข ้าจะพาไป

"เดียวฮูหยินซอ

ด ้านฝั งโน ้น ทีนันมีผ ้าม ้วน และชุดทีตัดเย็บเรียบร ้อย มี

ครบหมดทังสตรีทังบุรษ
ุ ข ้าขอตัวไปก่อนนะขอรับ ฮู
ื ของตามสบาย หากซอ
หยินเลือกซอ ื ของเสร็จแล ้ว ก็

ฝากของกับทางร ้านเอาไวก่้ อน แล ้วค่อยยกไปทีเดียว"

"ขอบใจนะอาเหลียง"

"ท่านพีอยากไดอะไร
้ ไหมเจ ้าคะ ท่านพี ท่านพี!" จ ้าว

หนานกําลังคิดอะไรเพลินๆ ก็ถึงกับสะดุ ้งเมือได ้ยิน

ี งเรียกของกุ ้ยเหมย สห
เสย ี น ้าท่าทางเขาดูเปลียนไป
จนนางสงั เกตได ้ แต่นางทําเป็ นไม่เห็น เพราะถ ้าหาก

เขาอยากจะเล่าเขาคงจะเล่าใหนาง
้ ฟั งเอง

"เหมยเอ๋อร์ ไปทีอืนกันดีกว่าไหม"

"ทําไมหรือเจ ้าค่ะ?"

"หนานกง!"

"พีหนานกง!"

ี งเรียกชอ
เสย ื จ ้าวหนานกงทําเอาทังคูต
่ ้องหันไปมอง ก็

พบว่าเป็ นบุรษ
ุ กับสตรีทีมีใบหน ้าคล ้ายคลึงกัน ไม่ต ้อง

บอกก็รูว่้ าทังคูเป็
่ นอะไรกัน เธอมาไม่รวู่ ้ าเขาทังคูเป็
่ น

อะไรกับจ ้าวหนานกง เพราะในความทรงจํา นางไม่รจั

ู้ ก

คนทังสองคน

ิ เฉิง ซน
"สวัสดีซน ิ ฉี มาดูร ้านหรือ?"
"มาดูร ้านอะไรเล่า! เจ ้าคนบ ้านี! เหตุใด...ทําไมถึงไม่

แจ ้งข่าวใหข้ ้ารูบ้ ้าง เจ ้า!นีมัน..เฮอ้ ! "

ิ เฉิงถลาเข ้ามาหาจ ้าวหนานกง พร ้อมกับทํา

โจวซน

หน ้าเห็นใจในโชคชะตาของสหายรัก เขาเติบโตมา

พร ้อมกันกับจ ้าวหนานกง ก่อนหน ้านันเขาไปค ้าขาย

ต่างแคว ้น กลับมาถึงไดรู้ ข่้ าวของสหายรัก ว่าเขาป่ วย

เป็ นโรคประหลาด นอนรอคอยความตายไปวันๆ หมอ

ทีไหนก็รักษาไม่ได ้ ไม่นึกว่าท่านลุงจ ้าวจะใจร ้ายใจดํา

ทอดทิงลูกชายคนโต ขับเขาออกจากตระกูล เขา

พยายามขอพบกับท่านป้ าเหลียน ก็ถูกกีดกัน จนทําให ้

เขาไม่รเลย
ู ้ ว่าสหายของเขาจะเป็ นตายร ้ายดีอย่างไร

ิ ฉีกรู็ ้สก
ด ้านโจวซน ึ แย่ไม่ต่างกัน ดวงตาทังคูแดง
่ กํา

จ ้องมองใบหน ้าซูบผอมด ้วยความเจ็บปวด นางกับจ ้าว

หนานกงถูกวางตัวใหเป็
้ นคูหมั
่ นคูหมาย
่ กันตังแต่เด็ก
 ั พันธ์ระหว่างนางกับเขาค่อนข ้างดี เขาเป็ น
ความสม

บุรษ ื
ุ ซอตรง ไม่เจ ้าชู ้ขยันทํางาน นางมีความสุขมากที

จะไดแต่
้ งงานกับเขา แต่แล ้วนางกลับได ้ยินข่าวร ้ายว่า

เขาถูกขับออกจากตระกูล เพราะป่ วย รักษาไม่ได ้ หาย

ไปไหนไม่มใคร
ี รู ้

นางใหคน ื ข่าว รูเพี

้ สบ ้ ยงว่าเขาไปกับอยูกั
่ บสตรีคนนึง
่
ทีมีลูกกับเขา นางไม่เคยโกรธเพราะรูว่้ าเขาไม่ใชคน

้ เป็ นเมีย พอใหคน

มักง่าย ทีจะเอาบ่าวรับใชมา ื ก็
้ ไปสบ

เป็ นอย่างนันจริงๆ เขาถูกวางยา พอนางตังครรภ์เขาก็

เลยรับเป็ นอนุ แต่เขาไม่เคยเรียกหานางมาหาทีห ้อง

อีกเลย ตังแต่นันเป็ นต ้นมา เมือเห็นสภาพของเขาตอน

นี นางก็ไม่รังเกียจ เพราะในใจไม่ว่าเขาจะเป็ นอย่างไร

คนทีนางรักก็คือเขาคนเดียวเท่านัน
"ข ้าสบายดี นีกุ ้ยเหมยภรรยาของข ้า และก็หลินหลัน

ลูกสาวของข ้าเอง"

"ภรรยา!!"

กุ ้ยเหมยรับรูถึ้ งบรรยากาศทีแปลกไป นางเห็นสายตา

ของสตรีผูนั้ นก็รูแล
้ ้วว่าอะไรเป็ นอะไร นีคงจะเป็ น
ั ครูซ
สาเหตุทีทําใหจ้ ้าวหนานกงเหม่อลอยเมือสก ิ ะ
่ น

เห็นสายตาตัดพ ้อระคนเจ็บปวด นางก็สงสาร หากทัง

สองคนมีใจใหกั้ นนางก็ไม่ขัดข ้อง เพราะเขาทังคูคง

่ มี

ใจใหกั้ นนานแล ้ว ดูจากการแต่งเนือแต่งตัว หากเขาไป

อยูกั
่ บนางก็คงจะไม่ลําบากกระมัง

ึ ทุกข์ทรมาน
กุ ้ยเหมยไม่คิดมากอะไร นางไม่ไดรู้ ้สก

อะไร เพราะตังแต่แรกนางมีแค่ความสงสารและอยาก

จะชว่ ยเหลือ และดูแลร่างกายและสภาพจิตใจของเขา

ี บ
เท่านัน สาวแก่อายุสส ิ กว่า ถึงจะไม่มเรื
ี องรักๆใคร่ๆมา
ก่อน แต่วุฒภาวะ
ิ ทีมี มันทําใหเรา
้ คิดวิเคราะห์เรืองทุก

อย่าง อย่างเป็ นธรรมชาติ ตอนนีนางมีบ ้าน มีเพือนบ ้าน

ทีดี ขอแค่บุตรสาวมาอยูเป็
่ นเพือนกับนางก็พอ นางก็

ดูแลลูกสาวของตัวเองเหมือนกับตอนทีดูแลเจ ้าขา

ตอนนีนางสบายกว่าตอนดูแลเจ ้าขาด ้วยซาํ ไป แล ้วจะ

มาโวยวายหึงหวง มันดูงีเง่าสําหรับนาง

่
"ใชภรรยา ิ เฉิง
เหมยเอ๋อร์ นีสหายพีเอง คุณชายโจวซน

สว่ นด ้านหลังคือคุณหนูโจวซน
ิ ฉี เจ ้าของร ้านทีเรา

ื ของ"
กําลังมาซอ

"ยินดีทีไดรู้ ้จักเจ ้าค่ะ ท่านพีคุยกับสหายก่อนแล ้วกันนะ

เจ ้าคะ ข ้าจะพาลูกไปสงั ของเข ้าบ ้าน ขอตัวก่อนนะเจ ้า

คะ"

กุ ้ยเหมยไม่รอเขาปฏิเสธ นางจัดการอุ ้มลูกสาวตัวน ้อย

ื ของ
ทีดินรนอยากจะลงจากตักบิดานานแล ้ว ไปซอ
ด ้านในทันที โดยมีสายตาจ ้าวหนานกงทีมองตามด ้วย

ความเป็ นกังวล เขากลัวนางจะเข ้าใจเขาผิดไป ยิงเนือ

่ ้ยเหมยจริงๆ เขาก็ยิงกลัวว่านางจะ
ในของนางไม่ใชกุ
ิ ฉีคือว่าทีคูหมั
ตัดใจจากเขาไป ทันทีทีรูว่้ าซน ่ นของเขา

แต่ทีการหมันหมายมันไม่ไดเกิ
้ ดขึน เพราะเขาถูกขับ

ออกจากตระกูลแล ้วเท่านัน

"เราเข ้าไปคุยข ้างในกันเถอะ นีคือรถอะไรชา่ งดูดีไม่

่
น ้อยเลย เข็นด ้านหลังแบบนีใชไหม?"

"อืม เหมยเอ๋อร์สงั ชา่ งไมทํ

้ าใหข้ ้าเอง เพราะตอนนีข ้า

้ ้ว มันเรียกว่ารถเข็น"
เดินไม่ไดแล

ี งสบายๆ เดาไม่ไดว่้ าในใจ

จ ้าวหนานกงพูดด ้วยนํ าเสย

คิดอะไรอยู่ แต่เพราะว่าคนทีสมบูรณ์แบบอย่าง
ิ เฉิ
คุณชายใหญ่จ ้าวหนานกงกลับมาต ้องพิการ โจวซน

งก็พูดไม่ออก นึกสงสารชะตากรรมของสหายจับใจ
 ิ เฉิงก็
ทังสามคนเข ้ามาด ้านในทีเป็ นห ้องรับรอง โจวซน

ั ถามสหายหลายอย่าง ด ้วยความเป็ นห่วง แต่พอรูว่้ า

ซก
ิ ฉีที
เขามีคนดูแลทีดีมากก็สบายใจ แตกต่างกับโจวซน

กําลังคิดว่าเขากําลังโกหก เพราะสตรีคนนันนางใหคน
้

ื มานานแล ้ว ตังแต่มีข่าวว่าเขารับอนุ นางจึงอยากจะ

สบ
ั
รูว่้ า สตรีผูนั้ นเป็ นคนยังไง จึงรูว่้ านางเป็ นกําพร ้า นิสย

ไม่ค่อยดีนัก นางเป็ นคนเกลียดคร ้านไม่ค่อยชอบ

ทํางาน ชอบทะเลาะกับเขาไปเรือย แต่งตัวยัวยวน

่ อ่อนโยนอย่างทีจ ้าวหนาน
ผู ้ชายไปวันๆไม่น่าจะใชคน
ั นิด
กงพูดมาเลยสก

"พีหนานกงมาอยูตระ
่ กูลโจวเถอะ ท่านพ่อกับท่านแม่ก็

เอ็นดูท่านมาก ข ้าจะเป็ นคนดูแลพีเอง"

ิ ฉีเจ ้าพูดอะไร! เป็ นสตรีในห ้องหอจะเอ่ยปากรับ

"ซน

บุรษ ้ างไร"
ุ เข ้าบ ้านไดอย่
เมือถูกพีชายดุ นางก็นํ าตาไหลพรากลงมาทันทีหลัง

จากทีต ้องอดกลันมานาน ตังแต่เห็นจ ้าวหนานกงข ้าง

นอกร ้านแล ้ว

"ข ้ากับพีหนานกง เป็ นว่าทีคูหมั

่ นกันใครก็รู ้ ในนีมีแค่

เราทําไมข ้าจะพูดไม่ได ้ หากข ้าไม่พูดวันนี ข ้าก็คงไม่ม ี

โอกาสพูดแล ้ว พีใหญ่ชว่ ยคุยกับท่านพ่อท่านแม่ใหข้ ้า

เถอะนะ ท่านไม่สงสารพีหนากงหรือ เขาเป็ นสหายของ

ท่านนะ"

"เจ ้า!!.."

ิ เฉิงทําหน ้าลําบากใจ เขาสงสารสหาย คิดจะ

โจวซน

ชว่ ยเหลืออยูแล
่ ้ว แต่ไม่คิดจะใหน้ ้องสาวคนเดียว แต่ง

กับคนทีชว่ ยเหลือตัวเองไม่ไดหรอก
้ นะ น ้องสาวของ

เขาถูกทะนุถนอมมาทังชวี ต
ิ จะมาอยูกั
่ บคนพิการได ้

อย่างไรกัน อีกทังบิดามารดาต ้องไม่เห็นด ้วยแน่นอน

ทังสองคนทะเลาะกันเรืองของเขาแท ้ๆ แต่ไม่มใคร
ี

ถามเขาเลยว่า เขาอยากเข ้าเป็ นเขยตระกูลโจวหรือ

ิ ฉีเป็ นคนดี ตอนนันทีผู ้ใหญ่พูดคุยกันว่าให ้
เปล่า ซน

เขากับนางหมันหมายกัน เขาไม่ไดปฏิ
้ เสธเพราะว่าเขา

ไม่มใคร
ี ในใจ แล ้วนางก็เหมาะสมทีจะเป็ นฮูหยินของ

เขา แต่ตอนนีใจของเขากลับมีคนอืนอยูแล
่ ้ว ถึงแม ้ว่า

เขาจะกลับไปแข็งแรงเหมือนเดิม เขาก็มันใจว่าเขา

คงจะไม่สามารถแต่งงานกับนางได ้ นางเป็ นไดแค่

้

เพียงน ้องสาวของเขาเท่านัน

"ไม่ต ้องทะเลาะกัน ข ้าไม่แต่งงานอะไรทังนัน ข ้ามี

ิ ฉีเจ ้าเป็ นสตรีทีดีเพียบพร ้อมทุกอย่าง

ภรรยาแล ้ว ซน

ต่อไปจะมีคนทีดีกับเจ ้า คอยดูแลเจ ้าไดใน

้ อนาคต

แน่นอน อย่ามายึดติดกับพี เพราะความสงสารพีเลย พี

ซาบซงึ ในนํ าใจของเจ ้า แต่พีไม่อาจทอดทิงเมียและ

ลูกของพีได ้ หวังว่าเจ ้าคงเข ้าใจในสงิ ทีพีพูด เจ ้ายัง

เป็ นน ้องสาวของพีเสมอ"

"ภรรยาอะไร! น ้องสาวอะไร! ข ้าไม่ไดอยาก

้ เป็ นน ้อง

สาวท่าน สว่ นสตรีผูนั้ นไม่ใชภรรยา

่ ของท่าน นางเป็ น

่ อ ท่านยังไม่ไดตกแต่
เพียงแค่อนุไม่ใชหรื ้ งภรรยาเอก

้ มาชว่ ยกันดูแลพีอีกคน หลาย

ข ้าไม่รังเกียจทีจะใหนาง
่ ไรท่านจะไม่รเช
ปี ทีผ่านมาในใจของข ้าเป็ นเชน ี วหรือ
ู้ ย

ข ้าไม่ไดสงสาร
้ ท่าน แต่ข ้ารักท่านเข ้าใจทีข ้าพูดใช ่

ไหม พีหนานกง ข ้ารักท่าน"

ี งสะอืน
นํ าตาของสาวน ้อยพรังพรูออกมา พร ้อมกับเสย

ทีนางเก็บอารมณ์ความคิดถึงและเป็ นห่วงเขามานาน

หลายปี แต่เขากลับบอกว่าใหนาง
้ เป็ นเพียงน ้องสาว

นางรับไม่ไดจริ
้ งๆ เกือบ10ปี ทีนางรับรูว่้ าเขาจะเป็ นสามี
ในอนาคต นางก็ปั กใจรักมันกับเขาคนเดียว แต่แล ้วทุก

อย่างกลับเป็ นแบบนีจะใหนาง ี ใจไดอย่

้ ไม่เสย ้ างไรกัน

"แม่ฉี แม่จ๋าฉี"

"เอ่อ.. ขออภัยเจ ้าค่ะ มีห ้องนํ าไหมเจ ้าค่ะ หลันะเอ๋อร์

้ "
นางทําชุดเลอะแล ้ว ข ้าอยากเปลียนชุดใหนาง

ี งเจือยแจ ้วเล็กๆดังขึนพร ้อมกับเสย

เสย ี งหวานใส ขอ

งกุ ้ยเหมยเรียกสติ ทีกําลังจมดิงอยูกั

่ บความคิดของตัว

เองใหมี้ สติขึนมา ทุกคนต่างมองหน ้ากันจ ้าวหนานกง

ร ้อนรนทําตัวไม่ถูก กลัวว่ากุ ้ยเหมยจะเข ้าใจผิด ใน

ิ ฉีเอาแต่ร ้องไหอย่
ขณะทีซน ิ เฉิง
้ างเดียว โจวซน

ควบคุมสถานการณ์ไดดี้ กว่า เขาเรียกใหคน

้ นํ าทางกุ ้ย

เหมยไปเปลียนชุดใหลู้ กสาว
พอกุ ้ยเหมยก ้าวเข ้าไปในห ้อง นางถึงกับถอนหายใจ

ื กใหญ่ จัดการเอาทิชชูเปี
เฮอ ่ ยกมาเชด
็ ตัวทําความ

สะอาดใหหลิ
้ นหลัน แล ้วเปลียนชุดใหม่ใหนาง
้ แล ้วก็

มาจัดการเปลียนชุดใหตั้ วเอง เพราะตอนทีเข ้ามา

ลูกสาวยังฉีไม่ออกแต่บอกล่วงหน ้าไดแล
้ ้ว แต่เพราะ

ว่านางหยุดฟั งเรืองทีพวกเขาคุยกัน หลินหลันจึงอันไม่

่
ไหว ฉีใสนางเต็มๆ โทษฐานทีไปแอบฟั งคนคุยบอก

ความในใจกันกระมัง

ึ ของผูหญิ
ได ้ยินความรู ้สก ้ งคนนัน นางก็สงสาร นาง

คงจะรักจ ้าวหนานกงมากจริงๆ ดูแล ้วเป็ นคนดีไม่น ้อย

เลย ขนาดจ ้าวหนานกงเป็ นแบบนีนางก็ยังคงรักเขาไม่

ิ ใจอย่างไร
เปลียนแปลง ก็รอดูว่าจ ้าวหนานกงจะตัดสน

มันคือชวี ต
ิ ของเขา นางก็มีชวี ต
ิ ของนาง กุ ้ยเหมยสลัด

ความคิดทุกอย่างออกไป ไม่อยากคิดเรืองของคนอืน
้
ของใชของ ื หมดแล ้ว เหลือแต่ของชน
ตกแต่งนางซอ ิ
ใหญ่ อย่างตู ้ โต๊ะกับเก ้าอีกินข ้าว เตียงนอน จึงอุ ้มลูก

ออกไปสงั ของทันที ไม่อยากเสย

ี เวลาอีก เพราะรถม ้า

่
ไม่ใชของ นางด ้วย
 ั
ทําสญญา

"เรียบร ้อยแล ้วหรือ สง่ ลูกมาใหพี ้ " จ ้าวหนานกง

้ ก็ไดนะ

ชวนคุย เพือจะกลบเกลือนบรรยากาศทีทําใหอั้ ดอัดจน

ี ใจว่าไม่น่ามาตลาด
แทบหายใจไม่ออกแบบนี นึกเสย

กับนางเลย ไม่อย่างนันคงไม่ต ้องตกอยูใน

่ สภาพนี

"ไม่เป็ นไรเจ ้าค่ะ คุณชายโจวเจ ้าคะ ข ้าได ้ยินว่าหากจะ

สงั ทําพวกโต๊ะ ตูเตี

้ ยงอะไรพวกนีต ้องสงั กับหลงจูที
๊ นี
่
ใชไหมเจ ้าคะ"

"ใช ่ เดียวใหคน
้ เรียกหลงจูมา
๊ คุยแบบกับแม่นางกุ ้ยเหม

ยว่าต ้องการประมาณไหน ทางร ้านจะสร ้างออกมาตาม

้ นอน"
ทีแม่นางต ้องการไดแน่
"เรียกข ้าว่ากุ ้ยเหมยเถอะ อย่าไดเรี
้ ยกแม่นางเลย"

กุ ้ยเหมยยิมบางใหเขา ื
้ อย่างสุภาพ ชนชมในการบริการ

ของเขา ถึงแม ้ว่าจะเป็ นถึงคุณชาย แต่ไม่มท่

ี าทางหยิง

ผยอง แต่กลับมีลักษณะใหคน
้ ทีอยูใกล
่ ึ ผ่อนคลาย
รู้ ้สก

ผิดกับจ ้าวหนานกงทีทําใหคน
้ อยูใกล
่ ึ เกรงกลัว
รู้ ้สก

อย่างบอกไม่ถูก

หลงจูเข
๊ ้ามาคุยงานกับกุ ้ยเหมย ในขณะทีทังสามคน

ี งของกุ ้ยเหมยกับ
ต่างนิงเงียบไม่พูดไม่จา จึงได ้ยินเสย

หลงจูเท่
๊ านันทีคุยกันภายในห ้องรับรอง

"ข ้าต ้องการตูแบบ

้ นี แล ้วก็มีราวแบบนี ด ้านล่างเป็ น

่ งเก็บของมีลินชก
ชอ ั ขนาดประมาณนี ประมาณ4หลัง

ั 6ตัว ข ้าจะเอาวางตรงหัวเตียง สว่ น

โต๊ะเล็กๆแบบนีสก

ขนาดของเตียงเตา ข ้าเอาขนาด6ฉือ(ฟุต)4หลัง แต่อีก

หลังทําพนักกันประมาณ2ฉือ นะเจ ้าคะอันนีข ้าจะเอา

ใหบุ้ ตรสาว สว่ นโต๊ะกินข ้าวเอาทรงกลมตามแบบนีเลย

เก ้าอีต ้องมีพนักพิงทังหมดทุกตัว ประมาณ 10 ตัว และ

ก็เก ้าอีเด็กใหสู้ งกว่าเก ้าอีนังปกติประมาณเท่านีนะเจ ้า

คะ เดียวข ้าจะวาดแบบใหดู้ ก่อน"

ื มา
กุ ้ยเหมยวาดแบบขึนมาหลายแบบจากทีนางเคยซอ
้
ใชตอนดูแลหลานสาว ตอนนีนางไม่รตั
ู ้ วว่า มีคน

เคลือนย ้ายตัวเอง มานังล ้อมวงอยูรอบ

่ ตัวนาง ทุกคน

ต่างมองกระดาษทีถูกวาดออกมาด ้วยความแปลกใจ

และตืนเต ้นในสงิ ทีเห็น จนกระทังถึงรถเข็นเด็กทีนาง

ออกแบบมาเพิม หลังจากทีสงั ทุกอย่างครบแล ้ว

ิ ใบกําลังถูกจ ้องมองราวกับเห็น
กระดาษหลายสบ

ทองคําอยูใน ิ เฉิงคิดว่าหากร ้านทําตามแบบ

่ มือ โจวซน

ทีนางวาดออกมา ต ้องมีคนสนใจอยากจะไดแน่
้ นอน

ทังโต๊ะกินข ้าวเด็ก ทังสองแบบ ทีมีทีวางจานกับไม่มที

ี

วางจาน จนกระทังรถเข็นเด็กทีสามารถพาลูกไปไหน
 ่ งใสของใช
มาไหนโดยไม่ต ้องอุ ้ม แถมยังมีชอ ่ ้ อี้ ก มี
ได

หลังคากันแดดอีกด ้วย นางเป็ นสตรีทีน่าสนใจจริงๆ ที

คิดข ้าวของพวกนีออกมาได ้

"ของพวกนีทังหมดราคาเท่าไหร่เจ ้าคะ แล ้วคาดว่าจะ

เสร็จหมดเมือไหร่ ข ้าจะไดคํ้ านวณเวลาย ้ายของถูก"

ประกายตาของคุณชายโจวสว่างวาบ เมือนึกถึงว่าร ้าน

ของเขาขายสงิ เหล่านีทังหมด เงินทองต ้องไหลมาไม่

ขาดสายแน่

"ข ้าจะไม่คิดเงินเลยแม ้แต่อีแปะเดียว หากเจ ้ายกแบบ

ทุกอย่างทีเขียนใหข้ ้า เจ ้าตกลงไหม"

่
"ไม่ตกลง ข ้ารูว่้ าเจ ้าคิดอะไรอยู่ ข ้าเองก็เป็ นพ่อค ้าเชน

เดียวกัน กระดาษพวกนันเป็ นของทีภรรยาของข ้าคิด

้ างไรกัน"
มา เจ ้าจะมาชุบมือเปิ บไดอย่
จ ้าวหนานกงพูดอย่างรู ้ทันกัน พวกเขาทังสองคนเป็ น

สหายรักกันก็จริง แต่เรืองการค ้าต่างก็ไม่มใคร

ี ยอมใคร

เขารูว่้ าเหมยเอ๋อร์ของเขามีควาสามารถ นางออกแบบ

หลายอย่างออกมาทําใหเขา
้ ทึงว่าในหัวเล็กๆของนาง

่ นความสามารถมากมายขนาดนันไดอย่
ซุกซอ ้ างไร แค่
ิ เฉิงพูดมาเขาก็รูว่้ าเพือนต ้องการอะไร จึงต ้อง
เห็นซน

เอ่ยขึนมาเพือรักษาผลประโยชน์ใหกั้ บเมียของตัวเอง

"เจ ้านีมัน ก็ได ้ ข ้าจะจ่ายค่าแบบใหกุ้ ้ยเหมยแบบล่ะ

100 ทอง แล ้วข ้าวของทีสงั ไม่คิดเงินทังหมด รวมถึง

ื ก่อนหน ้านีด ้วย พอใจหรือยัง"
ของทีนางซอ

"ไม่พอ แบบทีภรรยาของข ้าเขียนขึนมา ล ้วนแต่ไม่ม ี

ใครเคยเห็น เคยทํามาก่อน ตูเตี

้ ยงพวกนันคิดตามที

เจ ้าว่า แต่โต๊ะกินข ้าวเด็ก รถเข็นเด็กและของเล่น

เครืองเล่นสไล หรือเครืองเล่นอะไรของนาง นอกจาก

จะจ่ายค่าแบบ เจ ้าต ้องแบ่งสองสว่ นทุกชน
ิ ทีขายให ้

นาง ไม่อย่างนันข ้าไม่ตกลง"

กุ ้ยเหมยมองทังสองคนตกลงการค ้าอย่างเอาเป็ น

เอาตาย จ ้าวหนานกงดูก็รูว่้ ากําลังเป็ นต่อ แต่ใบหน ้า

ิ เฉิงเหมือนกับกินยาขมลงไปทังหม ้อ
ของโจวซน

อย่างไรอย่างนันเลย

ไม่นึกว่าพวกรถเข็นเด็ก เก ้าอีกินข ้าว เครืองเล่นสไลด์

เดอร์ ม ้าโยก กับบล็อกไมของ

้ เด็กทีนางคิดว่าจะเอามา

ใหลู้ กสาวเล่น จะกลายเป็ นสงิ ทีขายไดใน

้ ยุคนี แถมยัง

ถูกตีค่าสูงขนาดนี แต่นางก็ไม่ไดคิ
้ ดอะไรมาก ทุกวันนี

นางก็ไม่ขาดแคลนเงิน จะเอาเท่าไหร่ก็ได ้ จึงทําท่า

สบายๆ เล่นหยอกล ้อลูกสาวโดยไม่สนใจทังสองคนว่า

จะตกลงกันอย่างไร
 ิ ฉีมองสตรีตรงหน ้าด ้วยแววตาสบ
โจวซน ั สน กุ ้ยเหมย

คนนีไม่เหมือนกับทีคนของนางมาบอกเลยแม ้แต่นิด

เดียว ใบหน ้าทีไรเครื

้ องประทินผิว แต่กลับนุ่มนวลขาว
ื
ใส แต่งตัวด ้วยผ ้าราคาไม่แพง แต่ทําไมถึงมีเงินซอ

ื ก่อน
ของมากมายขนาดนันได ้ เฉพาะของทีนางซอ

หน ้านี ล ้วนแล ้วแต่เป็ นของดี จึงมีราคามากกว่าแบบ

ึ สะทกสะท ้านกับราคาที
ปกติเท่าตัว แต่นางก็ไม่ไดรู้ ้สก

ต ้องจ่าย หรือก่อนจ ้าวหนานกงออกมา ท่านป้ าเหลียน

จะแอบเอาเงินใหเขา ้ น
้ มากมายกระมัง แต่ถ ้าหากใชเงิ

ไม่คิดแบบนี ท่านพีหนานกงของนางจะต ้องเดือดร ้อน

ในอนาคตแน่ นางคงต ้องคิดหาวิธตั

ี กเตือนพีหนานกง

้ งการใชจ่้ ายของนางบ ้าง ไม่อย่างนันอนาคตพี

ใหระวั

หนานกงต ้องลําบากแน่นอนหากเงินหมดแล ้ว

"ตกลง นอกจากค่าแบบใบล่ะ 100 ตําลึงทอง แล ้วก็ข ้าว

ื วันนี รวมถึงของทีสงั ทังหมดข ้าไม่
ของทีภรรยาเจ ้าซอ
 ิ ค ้าทีขายออกไป ภรรยาของเจ ้าจะได ้
คิดเงิน และสน

แบบล่ะ2สว่ นของราคาขาย เดียวข ้าจะร่างสญ

ั ญา หลง

จูเอา ั ญานีไปใหนา
๊ ใบสญ ้ ยอําเถอลงประทับแล ้วเอา

กลับมาใหสหาย
้ กับภรรยาของเขา พอใจหรือยัง"

ิ เฉิงแสร ้งทําเป็ นหงุดหงิดทีจริงเขากําลังคิดหาทาง

ซน

ไม่เก็บค่าใชจ่้ ายอยูแล
่ ้ว แต่รูว่้ าจ ้าวหนานกงเป็ นคน

อย่างไร จึงไม่กล ้าเอ่ยปากออกมา ไม่นึกว่านอกจากจะ

ไดช้ ว่ ยสหาย เขากลับได ้การค ้าใหม่ในมือ หากของ

พวกนีผลิตขึนมาวางขายทุกแคว ้น เขาคงจะมีเม็ดเงิน

เข ้ากระเป๋ าไม่น ้อยเลยทีเดียว

จ ้าวหนานกงอมยิมสา่ ยหน ้าใหกั้ บเพือนรัก ซาบซงึ ใน

นํ าใจของสหายทีคิดจะชว่ ยเหลือเขายามลําบากเชน
่ นี

หากมีหลักประกันการค ้าเมียและลูกของเขาจะไดไม่
้

ั ญาทุกอย่างแล ้วก็ลง
ลําบากอีกต่อไป เขาอ่านข ้อสญ
 ั ญาสง่ ใหกุ้ ้ยเหมยประทับลายนิวมือ ก็เป็ น
นามในสญ

ั ญานีไปประทับทีอําเภอ
อันเสร็จสมบูรณ์หากเอาสญ

นันหมายความว่าข ้อตกลงทังหมดขึนตรงกับกฎหมาย
ิ ค ้าพวกนีก็จะไม่ถูกลอกเลียนแบบหาก
บ ้านเมืองสน

่ ้าของก็จะถูกลงโทษ
ใครสร ้างขึนมาโดยทีไม่ใชเจ

จับกุมทันที

้ ่ ให ้
เขาถึงเพิมเติมในเรืองของรถเข็นผู ้ใหญ่ทีเขาใชอยู

ั ญาฉบับนี แล ้วทําการฝากฝั งให ้

เพิมลงในข ้อสญ

หนิงต ้าเยียนและชงหยวน มาเป็ นคนงานประจําใหกั้ บ

ตระกูลโจว เพือผลิตรถเข็นผู ้ใหญ่โดยเฉพาะ จะไดไม่

้

เป็ นการผิดคําพูดแล ้วก็เป็ นการชว่ ยพวกเขาใหมี้ งาน

ิ เฉิงก็ไม่ขัดข ้องเพราะ
ประจําอีกทางนึงด ้วย โจวซน

เห็นในฝี มือแล ้วว่าเป็ นคนทํางานละเอียดรอบคอบ เก็บ

งานไดเรี
้ ยบร ้อยดี
"ข ้าคงต ้องขอตัวกลับก่อน ข ้าอยูหมู
่ บ ่ ้านถงซาน เดียว

จะใหอา ้ สง่ ของ

้ เหลียงทีมาด ้วยมาบอกทาง จะไดไป
ื อีก"
ถูก ยังต ้องมีของทีต ้องซอ

"อืม วันสง่ มอบของ ข ้าจะไปสง่ เอง จะไดเห็

้ นบ ้านของ

ิ เฉิงหัน
เจ ้าด ้วย กุ ้ยเหมยฝากหนานกงด ้วยนะ"โจวซน

มาคุยกับกุ ้ยเหมยด ้วยแววตาจริงจัง

"เจ ้าค่ะ" กุ ้ยเหมยยิมรับ พยายามไม่มองคนทีกําลัง

ร ้องไหอยู
้ ข ่ ้างหลังเขา นางเองก็ทําตัวไม่ถูกกับ

สถานการณ์แบบนีเลยจริงๆ

"พีหนานกง..." พอเห็นว่าเขากําลังจะไป นางก็ทําใจไม่

ได ้ ถึงจะยอมรับว่ากุ ้ยเหมยเฉลียวฉลาด และสามารถ

ดูแลเขาไดดี้ หลังจากทีนังเงียบแอบฟั งอยูด

่ ้านหลัง

และสงั เกตพฤติกรรมทีนางแสดงความอ่อนโยนออก
 ่ บลูกสาว ว่าสงิ ทีนางคิดก่อนหน ้านีไม่เป็ น
มายามอยูกั

ความจริง แต่จะใหนาง
้ ตัดใจทันทีมันยากเย็นเหลือเกิน

"พีไปก่อนนะ หวังว่าเจ ้าคงจะเข ้าใจในสงิ ทีพีพูดไป พี

คิดดีแล ้วไม่ว่าก่อนหน ้านีหรือตอนนีพีคิดกับเจ ้าแค่

น ้องสาว และเจ ้ายังเป็ นน ้องสาวทีน่ารักสําหรับพีเสมอ

ิ ฉี"
ลาก่อนซน

ร่างบางหมุนตัววิงออกไปจากห ้อง แล ้วทรุดตัวลง

ร ้องไหอย่
้ างหนัก เมือได ้ยินคําพูดตรงๆจากปากของ
ิ ฉี ทังๆทีแต่ก่อนเรียก
เขา รวมถึงทีเขาเรียกนางว่าซน

น ้องฉีเอ๋อร์มาตลอด เขาคงจะไม่คิดรับนางเป็ นภรรยา

ของเขาแล ้ว ยิงคิดยิงเจ็บปวดเหลือเกิน ทีผ่านมานาง

เป็ นไดแค่
้ น ้องสาวของเขาเท่านัน
นางหลอกตัวเองไม่ไหวแล ้ว สตรีผูนั้ นทังงดงามทัง

ื
เฉลียวฉลาด ขนาดพีใหญ่ไม่เคยชมใครยังชนชมนาง

ไม่หยุด แล ้วนางจะสามารถรังตัวเขากลับมาไดอย่
้ างไร

ิ เฉิงเดินมาปลอบใจน ้องสาว เขารูว่้ านางต ้อง

โจวซน

เจ็บปวดมากแน่นอน แต่ก็ดีกว่าปล่อยใหเรื
้ อรัง นึก

ขอบคุณสหายทีเอ่ยปากพูดตรงๆกับนาง ไม่อย่างนัน

นางคงไม่สามารถตัดใจได ้

ร่างผูเป็
้ นพีชายนังลงกับพืนเหมือนกันกับน ้องสาว ลูบ

ผมของนางเบาๆในขณะทีนางกอดเขาซบหน ้าร ้องไห ้

ั พักแล ้ว
สก

"ฉีเอ๋อร์ อย่าร ้องไหเลย

้ ี ว่าเจ ้ากับเขาไม่ใชเนื
คิดเสย ่ อคู่

กัน น ้องยังเด็กนัก ต่อไปน ้องจะไดพบ

้ คนทีเกิดมาเพือ

น ้องจริงๆ ถ ้าหากอยากจะร ้อง ก็ร ้องใหเต็

้ มที แล ้วพรุง่

นีเจ ้าจะต ้องยิมได ้ หนานกงเป็ นคนดี จึงไม่แปลกทีเจ ้า

จะรักเขา คิดอีกทีพีไม่นึกว่า เจ ้าก็ฉลาดพอทีตกหลุม

่ ชวั ชา้ ทีไหน สมกับเป็ นน ้องสาวของพี

รักคนดี ไม่ใชคน

จริงๆ"

"พีใหญ่!! ข ้าเศร ้าอยูนะ ิ เฉิงหลบกําปั นน ้อยๆ

่ " โจวซน

ของน ้องสาวทีบรรจงทุบตีอย่างเจ็บปวด ร ้องโอดโอย

ิ ฉีทุบตีพีชายไปเชด
ไม่หยุด ซน ็ นํ าตาไป ความรู ้สก
ึ

ทรมานเริมดีขึนมาก หลังจากทีไดระบาย
้ ออกมาแล ้ว

พอทังสองคนมองเห็นสภาพของกันและกัน จากนัน
ี งร ้องไหก็้ กลายเป็ นเสย
เสย ี งหัวเราะของสองคนพีน ้อง

ทันที พอกลับเข ้าร ้าน คนงานพากันจ ้องมองทังสองคน

ด ้วยความแปลกใจ เมือคุณชายกับคุณหนูทังสองคน

ไปทําอะไรมา ถึงไดกลั
้ บมา อยูใน
่ สภาพมอมแมมแตก
่ นี
ต่างจากขามามากมายเชน
ร ักษาได้จริงหรือ

ระหว่างทีนังอยูใน
่ รถม ้ากลับหมูบ
่ ้านถงซาน จ ้าวหนาน

กงก็หันไปมองกุ ้ยเหมยอยูบ่
่ อยครัง แต่เขาไม่รวู่ ้ าจะ

ิ ฉีกบ
เริมพูดอย่างไร ครันจะพูดออกมาว่าซน ั เขาไม่เคย

มีอะไรกัน มากไปกว่าผู ้ใหญ่พูดคุยกันเฉยๆ ก็กลัวว่า

มันจะเหมือนว่าเขากําลังร ้อนตัวหรือเปล่า จึงไดแต่

้ นัง

อึดอัดอยูแบบ
่ นี

กุ ้ยเหมยทีกําลังเอาผลไมที
้ ปอกเอาไวใน
้ กล่องออกมา

ป้ อนใหลู้ กสาวกินเล่น ก็สงั เกตว่าเขามีเรืองอยากจะคุย

กับนาง แต่นางคิดว่าสถานทีมันไม่เหมาะทีจะคุยกัน

ทําใหระหว่
้ ื ชุด กับผ ้ามาหลายพับเพือไปทํา
างทีไปซอ

ผ ้าม่าน นางจึงไม่ไดพู
้ ดคุยอะไรกับเขาเลย จนกระทัง

ถึงตอนนี
"ฮูหยินจะใหเอา ้ บ ้านหลังใหม่ไหมขอรับ"
้ ของไปไวที

พอรถจอดสนิท อาเหลียงก็ชว่ ยเอาจ ้าวหนานกงไปสง่

ถึงเตียงนอน แล ้วยังมาชว่ ยขนของลงจากรถอีก พอ

เห็นว่าข ้าวของมีเยอะมากจึงเอ่ยขึนมาด ้วยความมี

นํ าใจ

"ใช ่ เอาไวที
้ นันเลย ขอบคุณมากนะเจ ้าคะ นีเป็ นนํ าใจ

เล็กน ้อย ท่านรับเอาไวเถอะ

้ ไม่อย่างนันคราวหน ้าข ้า

คงไม่กล ้ารบกวน"

กุ ้ยเหมยรีบบอกเมือเห็นว่าเขากําลังปฏิเสธ นอกจาก
่ ถุง
จะยืนเงินให ้ 100 อีแปะแล ้ว นางยังเอาคุกกีใสใน

ื มาใหม่ไปฝากลูกสาวของเขาด ้วย เพราะ

ผ ้าทีซอ

ได ้ยินว่าเขามีลูกสาวอายุมากกว่าหลินหลัน2ปี เด็กๆ

น่าจะชอบกิน
"ขอบคุณขอรับฮูหยิน หากฮูหยินอยากจะเข ้าเมือง

เรียกไดเลย
้ นะขอรับ บ ้านข ้าอยูหลั
่ งหัวมุมตรงทาง

เลียว เถ ้าแก่หม่าเอารถม ้ามาทิงเอาไวเผื

้ อเวลาไป

ทํางานในเมือง"

"เถ ้าแก่ใจดีจังเลยนะ แสดงว่าอาเหลียงต ้องทํางานดี

มาก ไม่อย่างนันคงไม่ใหรถ ้
้ ม ้ามาใชหรอก ขอบคุณ

มากนะ หากจะเข ้าเมืองคงต ้องรบกวนอาเหลียงชว่ ย

พาไปนะ"

เหลียงเฉิงเกาท ้ายทอยแกเขิ
้ น เถ ้าแก่ก็ดีกับเขาจริงๆ

นันแหละ แล ้วก็ขอตัวไปขนของทีมีอยูเต็
่ มเกวียนเข ้า

บ ้านหลังใหม่

กุ ้ยเหมยกลับมาก็เข ้าครัวทําอาหาร เพราะทังสองคน

พ่อลูก คงจะหิวกันแล ้ว พอทําเสร็จก็ยกถ ้วยออกมา

ิ ปลาใหจ้ ้าว
สามถ ้วย นางทําก๋วยเตียวเย็นตาโฟลูกชน
 ั นํ าใสให ้
หนานกงกับตัวเอง แล ้วเอาก๋วยเตียวหมูสบ

้ นเสน้ ใหญ่เพราะจะไดกิ้ นง่ายขึน

ลูกสาว ทังหมดใชเป็

และก็เป็ นความชอบของตัวเองด ้วย

พอกินอาหารเสร็จกุ ้ยเหมยก็พาลูกสาวไปอาบนํ าล ้าง

ตัว เพราะตอนนีร่างกายเจ ้าตัวเล็กเต็มไปด ้วยนํ าซุป

ระหว่างทีกินข ้าวตาก็จะปิ ด จนนางต ้องชว่ ยป้ อนไม่

อย่างนันคงจะหลับก่อนกินอาหารเสร็จแน่นอน คงจะ

ื ของนาง
เป็ นเพราะว่าวันนีหลินหลันเล่นทังวัน ตอนซอ

ใชวิ้ ธจู
ี งมือไม่ไดอุ้ ้ม พลังงานทีมีจึงหมดแทบไม่ม ี

เหลือ พออาบนํ ายังไม่ทน

ั ไดแต่
้ งตัว ลูกสาวตัวน ้อยก็

หลับไปแล ้ว ก็ดีเหมือนกัน ไม่อย่างนันคงจะมีบางคน

อกแตกตายก่อนแน่นอน

"กุ ้ยเหมย พีอยากคุยด ้วย" กุ ้ยเหมยกําลังเอาอ่างนํ า

็ ตัวใหเขา
ออกไปทิงก็หยุดมือก่อน ตอนนางเชค ้ ก็รูว่้ า
เขาอยากจะคุย จึงไดวาง
้ อ่างนํ าไวบน
้ โต๊ะแล ้วเดิน

กลับมานังตรงหน ้าเขา เพราะนางเองก็อยากจะรูว่้ าเขา

อยากจะพูดอะไร

ิ ฉี พี..เออ"
"เรืองซน

่ านพูดไปหมดแล ้วหรือเจ ้าค่ะ หรือว่ามีอะไรที

"ไม่ใชท่

ข ้าต ้องรู ้มากกว่านี" กุ ้ยเหมยชงิ ถามขึนเมือเห็นเขา

ี ที
พูดจาอึกอัก ไม่ยอมพูดออกมาเสย

"ไม่ใชๆ่ ไม่มอะไร
ี พีคิดกับนางอย่างน ้องสาวอย่างที

บอกจริงๆ" จ ้าวหนานกงแทบสําลักนํ าลาย รีบปฏิเสธ

ทันทีกลัวนางจะเข ้าใจผิด

"ในเมือไม่มอะไร
ี แล ้วท่านพีอยากจะคุยอะไรเจ ้าคะ

ท่านพี..ในเมืออดีตก็คือเหตุการณ์ทีผ่านมาแล ้ว ใย

ต ้องมาคิดมากด ้วยเล่า สงิ ทีข ้าอยากจะพูดก็คือ ไม่ว่า

 ิ ใจอย่างไร มันไม่มถู
ท่านพีจะตัดสน ี กมีผิด ข ้าเคารพ

ิ ใจของท่าน"
การตัดสน

"ถึงแม ้ว่าข ้าจะเลือกไปอยูกั

่ บนางงันหรือ"

"ใช"่ เมือได ้ยินนางพูดตรงๆเขาก็อดไม่ได ้ทีจะน ้อยใจ

เป็ นเพราะสภาพร่างกายของเขาตอนนีหรือเรือง

ระหว่างเขากับนางมันคงไม่ถึงขัน ทําใหนาง
้ อยากจะ

อยูร่่ วมกันกับเขาหรือเปล่า

"เจ ้าคงไม่นึกชอบคนอย่างข ้ากระมัง" จ ้าวหนานกงยิม

แต่ยิมเยาะตัวเองทีคิดว่าตัวเองยังคงเป็ นคุณชายใหญ่

ทีเพียบพร ้อมหรืออย่างไร นางถึงต ้องมาชอบคนพิการ

ไรประโยชน์
้ ่ บความน ้อยใจในชวี ต
แบบเขา จ ้าวอยูกั ิ

กุ ้ยเหมยรูว่้ าเขากําลังเข ้าใจผิด จึงเอือมมือไปจับมือ

ของเขาแล ้วจ ้องมองไปในดวงตาทีหม่นหมองคูนั

่ น

ื ออกมาด ้วยความจริงใจ
ด ้วยแววตาทีสอ
 ่
"ข ้าชอบท่าน แต่ความชอบของข ้าไม่ใชความเห็นแก่

ตัว เราเองจริงๆ แล ้วก็พึงรู ้จักกันไม่นาน ความผูกพัน

ึ ชอบทีข ้ามีใหท่
อาจไม่ถึงขันความรัก แต่ความรู ้สก ้ าน

มันจริงแน่นอน แต่ถึงต่อไป ข ้าจะรักท่านมากแค่ไหน

หากท่านต ้องการไปข ้าก็พร ้อมจะปล่อยมือ"

"แล ้วเจ ้าไม่คิดหึงหวงบ ้างเลยหรือ"

"หึงหวง? ไม่เจ ้าค่ะ คําว่าหึงหวงสําหรับข ้ารู ้สก

ึ ว่ามันคือ

ื ใจ คนทีถูกหึงหวงก็จะรู ้สก
ความไม่เชอ ึ เป็ นทุกข์ไม่ม ี

ื ใจของคนรัก ท่านพีข ้า
ความสุขเพราะถูกความไม่เชอ

ไม่รวู่ ้ าคนอืนมองเรืองความรักยังไง แต่สําหรับข ้า ถึง

ไม่รจั
ู ้ กว่าความรักของคูร่ ักเป็ นอย่างไร แต่ข ้าก็เคยคิด

ว่า ความรักของข ้าจะไม่ผูกมัดใครเอาไว ้ เพราะคนถูก

ึ
มัดไม่ว่าจะรัดแน่นหรือไม่แน่น คนทีถูกรัดก็คงจะรู ้สก

อึดอัด หากคนสองคนจะรักกันแค่ไหน ก็ต ้องมีพืนที

ว่างใหแก่ ึ
้ กัน ความรักมันถึงจะยืนยาว นีคือความรู ้สก

ของข ้า"

"แล ้วเจ ้าไม่กลัวว่าหากเจ ้าไม่ผูกมัดเขาเอาไว ้ เขาอาจ

จะมีคนอืนอย่างนันหรือ"

คราวนีจ ้าวหนานกงเอ่ยถามด ้วยความสนใจในความ

คิดของนาง ชา่ งไม่เหมือนใครจริงๆ เขาสบายใจตังแต่

นางบอกว่าชอบเขาแล ้ว ขันต่อไปเขาจะใหนาง
้ เปลียน

จากชอบมารักเขาเอง จึงอยากจะรูว่้ าความคิดของ

นางในมุมมองของความรักเป็ นอย่างไร

" หากข ้าถามท่านกลับว่า บุรษ

ุ ทีไม่มจิ
ี ตใจมันคงในคู่

ของตัวเอง หากข ้าต ้องกลัว ต ้องหวาดระแวง ต ้องหึง

่ บข ้าไหม? แล ้วถ ้าข ้าไม่หึงหวง

หวง แล ้วใจเขาจะอยูกั

ปล่อยวาง ใหเกี
้ ยรติ ไม่วุน
่ วายกับเรืองของเขา แล ้วใจ

่ ข ้าไหม? ข ้าว่าทังหมดทังมวล มันก็คือข ้อ

เขาจะอยูที
อ ้างเห็นแก่ตัวทีคนใจไม่มันคงหาข ้ออ ้างมา เพือกลบ

ึ ผิดของตัวเองเท่านัน เพราะว่าหากใจ
เกลือนความรู ้สก

ของเขาไม่อยู่ ไม่ว่าจะทําอะไรเขาก็ไปอยูด
่ ี พูดมา

ทังหมดข ้าก็ไม่รอนาคต
ู้ ว่าจะเป็ นอย่างไร ถ ้ามันเกิดขึน

่ เดียว สบายใจกว่า"
มาจริงๆ ข ้าก็แค่อยูคน

ี เวลา
"แล ้วพีเล่า?" จ ้าวหนานกงพูดอุบอิบในลําคอ เสย
ี งยุงบินผ่าน ทําเอากุ ้ยเหมยหัวเราะออกมา
เหมือนเสย

เมือเห็นท่าทางของอีกฝ่ าย มุมนีของเขาก็น่ารักดี

เหมือนกันนะเนีย

"อ ้าว! มันเป็ นเรืองสมมุตไม่ ่ อเจ ้าค่ะ"

ิ ใชหรื

่ โลเลเจ ้าเชอ
"พีจะไม่เป็ นแบบนัน พีไม่ใชคน ื พีไหม?"
 ื สบายใจขึนหรือยังเจ ้าค่ะ ตอนนีอย่าพึงไปคิด
"เชอ

เรืองอืนเลย เดียวข ้าเอานํ าไปทิงก่อน แล ้วจะกลับมา

ชว่ ยท่านพีออกกําลังกาย"

บ่ายวันนันบรรยากาศของทังคูเริ
่ มดีกว่าเดิมมากขึน

จากการไดพู ้ นมุมมองซงึ กันและกัน ยิง

้ ดคุยและไดเห็

คุยกันยิงสนิทสนมกันมากขึน จ ้าวหนานกงรับปากว่า

หากมือของเขาแข็งแรงขึน จะสอนนางเขียนและอ่าน

ื มันเป็ นสงิ จําเป็ นสําหรับนาง ในอนาคตอาจจะ

หนังสอ

ต ้องรูหนั ื บ ้างไม่อย่างนันอาจจะถูกคนเอาเปรียบ
้ งสอ

ได ้

สามวันต่อมากุ ้ยเหมยดูแลลูกกับสามีอาบนํ ากินอาหาร

เสร็จแล ้ว ก็ปล่อยใหลู้ กสาวเล่นของเล่นอยูใน

่ คอกกัน

แล ้วใหบิ
้ ดาคอยดูแลด ้วยสายตาไปก่อน เพราะตัวเอง

ิ เฉิงมาสง่ แต่
ต ้อง ออกมาดูของทีทางร ้านของโจวซน
พอออกมากลับเห็นคนทีมาสง่ ของคือโจวซน
ิ เฉิงทีมา

สง่ ด ้วยตัวเอง เพราะอยากมาเห็นจ ้าวหนานกงด ้วยว่า

เขามีชวี ต
ิ ความเป็ นอยูยั
่ งไง

"สวัสดีเจ ้าคะ คุณชายโจวมาสง่ ของเองเลยหรือเจ ้าคะ"

ิ เฉิงเถอะ แล ้วหนานกงอยูที
"เรียกข ้าซน ่ ไหนตอนนี"

"อยูที
่ บ ้านกับหลันเอ๋อร์เจ ้าค่ะ ท่านจะไปหาท่านพีเลย

หรือเปล่าเจ ้าค่ะ"

ิ เฉิงยังไม่ทน
ซน ั ไดตอบ
้ อะไร หนิงต ้าเจียนกับชงหยวน

ก็เดินเข ้ามาหากุ ้ยเหมย เพือใหนาง

้ ไปดูราวฝึ กเดิน ที

เอาไปวางในบ ้านหลังใหม่ว่าวสง่ ตรงกับทีนางต ้องการ

ิ
หรือเปล่า เมือได ้ยินว่ามีสงของทีกุ ้ยเหมยวาดออกมา
ิ เฉิงก็เลยถือโอกาสตามมาดูด ้วย เพราะอยาก
โจวซน

จะเห็นเหมือนกันว่าทีฝึ กเดินมันหน ้าตาเป็ นแบบไหน

 ื กผ ้าแทนไดไหม
"ขอเป็ นเชอ ้ ื กต ้องหนา
เจ ้าคะ เชอ

หน่อยถึงจะสามารถรองรับนํ าหนักสามีข ้าได ้ คุณชาย

โจว มีเหล็กทีมีลักษณะแบบนีไหมเจ ้าคะ ถ ้าไม่มเรา

ี

สามารถสงั ทําไดไหม
้ ข ้าต ้องการใชมั้ นในการทํา

กายภาพบําบัดของท่านพีเจ ้าค่ะ"

"เป็ นเหล็กแบบไหนหรือ?"

กุ ้ยเหมยวาดตะขอตัวเอส ขนาดยาวประมาณฝ่ ามือ

ของนาง ตะขอนีจะมีไวเกี ื ทีนางใหป้้ าหนิงเย็บ

้ ยวเสอ

ใหเมื
้ อวันก่อน นางยกเลิกห ้องพักทีบ ้านของป้ าหนิง

ไปแล ้ว แต่นางเปลียนเป็ นว่าจ ้างใหป้้ าหนิงทํา

ผ ้าปูทนอน
ี ผ ้าม่าน ผ ้าปูโต๊ะ ทีจ่ายนอกเหนือจากเงิน

50 อีแปะ เพราะนางทํางานพวกนีไม่ไดจริ
้ งๆ จึงไดแต่
้

วาดแบบทีคิดว่าตรงใจทีสุด มอบใหคน
้ ทีมีความ

สามารถและความถนัดมากกว่าจะไดไม่ ี ของ
้ เสย
"ไม่น่าจะยาก เดียวข ้าใหคน
้ งานทํามาใหหลายๆ
้ ตัว ว่า

แต่ของพวกนีมีไวทํ
้ าอะไร หรือเอาไวให
้ หลิ
้ นหลันเล่น

อีกหรือ"

"ไม่ต ้องหลายตัวก็ไดเจ
้ ้าค่ะ ข ้าต ้องการเพียงแค่ 4 ตัว

เท่านัน ของพวกนีเอาไวให ้ านพีฝึ กเดิน มันเป็ นสว่ น

้ ท่

่ ้าค่ะ"
หนึงของการรักษาโรคทีท่านพีเป็ นอยูเจ

"เจ ้าสามารถรักษาหนานกงไดจริ
้ งหรือเปล่า อย่าบอก

นะว่า เจ ้าเป็ นหมอเทวดา"

คราวนีคุณชายใหญ่แห่งตระกูลโจวถึงกับเบิกตากว ้าง

ด ้วยความตกใจ นางสามารถรักษาจ ้าวหนานกงไดด้ ้วย

หรือ ไม่ใชว่่ าโรคประหลาดนีมันรักษาไม่ได ้ ไม่ใชหรื

่ อ

ไง หรือว่าทีเขาได ้ยินมาคือเขาฟั งผิดไปเอง นางไดไป

้

กราบหมอเทวดามาเป็ นอาจารย์หรืออย่างไรกัน
กุ ้ยเหมยหัวเราะท่าทางของเขา มันอดขําไม่ไดจริ
้ งๆ ที

ิ เฉิงทีแสดงออกมา
เห็นใบหน ้าหลากหลายทีโจวซน

่
"ข ้าไม่ใชหมอ เทวดาอะไรนันหรอกเจ ้าคะ ข ้าแค่เห็น

คนป่ วยทีมีอาการแบบนีเท่านัน รูแต่

้ เพียงว่า โรคนีเกิด

จากหลายเหตุ ปั จจัยก่อใหเกิ
้ ดโรคร่วมกันอาจจะเกิด

จากทางพันธุกรรม หรือสงิ แวดล ้อม หรืออาจจะเผลอ

ั ผัสกับโลหะ หรือสารเคมีบางชนิด ทีอาจทําให ้
ไปสม

ประสาทนํ าคําสงั เกิดการทํางานผิดปกติจึงทําใหเกิ

้ ด

โรคนีขึนมา"

"ข ้าไม่เข ้าใจนักหรอกนะ ข ้าอยากรูแค่

้ ว่าหนานกงจะ

ิ เฉิงรู ้สก
หายเหมือนเดิมหรือเปล่ากุ ้ยเหมย" โจวซน ึ มี

ความหวังขึนมาบ ้าง ถึงแม ้ว่าเขายิงฟั งก็ยิงงง คําบาง

คําเขาก็ไม่เข ้าใจว่ามันหมายความว่าอะไร แต่เท่าทีได ้

ฟั งมาอย่างน ้อย กุ ้ยเหมยก็รูถึ้ งสาเหตุของการป่ วยของ

จ ้าวหนานกง

ื
"เท่าทีข ้าดูท่านพียังสามารถสอสาร ได ้ และสามารถกิน

อาหารเองไดแล
้ ้ว การเคลือนไหวร่างกายก็ดีขึนมาก

ต ้องบํารุงร่างกายภายในก่อน จากนันก็ใชวิ้ ธ ี

กายภาพบําบัดควบคูไป
่ ด ้วย หากทําประจําโอกาสที

เขาจะหายดีก็มีความเป็ นไปไดสู้ ง ข ้าเคยเห็นคนทีเป็ น

หนักกว่าท่านพี พวกเขาสามารถรักษาหายเป็ นปกติมา

้
แล ้ว การรักษาอาจจะต ้องใชเวลานาน แต่ถ ้ามีกําลังใจ

ทีดี ท่านพีก็สามารถกลับมาใชช้ วี ต
ิ เป็ นปกติไดแน่
้ นอน

เจ ้าคะ"

บุรษ
ุ ทังสามคนมองกุ ้ยเหมยพูดเหมือนกับว่าโรคนีมัน
ั นิด แต่ก็ต่างชนชม
ไม่น่ากลัวเลยสก ื นางอย่างจริงใจ

ตอนนีภายในใจทุกคนต่างมีมุมมองในเรืองกุ ้ยเหมยที
 ิ เฉิงคิดว่าความสามารถของนาง
แตกต่างกัน โจวซน

ึ ทึงใน
ทําไมถึงมีมากกว่าสตรีทัวไปนัก ชงหยวนก็รู ้สก

ความสามารถของนางทีเผยออกมา

มีเพียงหนิงต ้าเจียนทีมองกุ ้ยเหมยด ้วยสายตาที

ึ ว่าคนตรงหน ้าเขาไม่รจั
เปลียนไป เขารู ้สก ู ้ กนางเลย

ด ้วยซาํ กุ ้ยเหมยทีเขารู ้จักถึงแม ้ว่าจะไม่นานนัก แต่

นางไม่มความ
ี สามารถขนาดนีแน่ มันเกิดอะไรขึนกับ

นางกันแน่ ทําไมถึงไดเปลี
้ ยนไปมากขนาดนีได ้ หรือที

ผ่านมานางแค่เสแสร ้งทําตัวแบบนัน สรุปแล ้วแบบไหน

กันแน่ทีเป็ นตัวจริงของนาง

________________________________
สายพยุงหลังประมาณนี
ใชกั้ บราวฝึ กเดิน
อิจฉา

"พ่อดือ พ่อดือ!"

ิ เฉิงมาหาจ ้าวหนานกงที
พอกุ ้ยเหมยกําลังพาโจวซน

ี งเล็กๆของลูกสาวกําลังร ้องไห ้ พร ้อม

บ ้าน ก็ไดยิ้ นเสย
ี น ้า
กับต่อว่าบิดา พอเปิ ดประตูเข ้าไปในห ้องก็เห็นสห

จ ้าวหนานกง ทีกําลังทําหน ้าอ่อนใจ สง่ ยิมบางมาให ้

นางอย่างจนใจ ไม่รวู่ ้ าจะทําอย่างไรดี

"หลันเอ๋อร์ทําไมว่าท่านพ่ออย่างนันเล่า มีอะไรกันหรือ

เจ ้าคะท่านพี" กุ ้ยเหมยอุมลู
้ กสาวตัวน ้อยออกจากคอก

กัน พร ้อมกับหันไปถามจ ้าวหนานกงถึงสาเหตุทีทําให ้

เจ ้าตัวน ้อยต ้องแผลงฤทธิออกมาแบบนี

"นางอยากจะใหพี
้ ลงไปเล่นกับนางในนัน แต่พีไปไม่

ได ้ นางจึงบอกว่าพีดือ เอาแต่ร ้องไหไม่

้ หยุด พีไม่รจะ
ู้

ทําอย่างไร เจ ้าก็มาถึงพอดี"

ชายหนุ่มทําหน ้าจนใจ หากร่างกายเขาแข็งแรงเมือ

ไหร่ เขาจะเล่นกับนางจนกระทังนางเบือไปเลย แต่

ตอนนีแค่จะลุกขึนมานังเองยังไม่สามารถทําได ้ จึงได ้

แต่โมโหตัวเองทีเรืองเล่นกับลูกแค่นี เขาก็ไม่สามารถ

แบ่งเบาภาระของกุ ้ยเหมยไดเลย
้

"ลูกรักของแม่ ท่านพ่อไม่ไดดื้ อ ท่านพ่อไม่สบาย ถ ้า

ท่านพ่อหายดีเมือไหร่ ท่านพ่อต ้องเล่นกับหลันเอ๋อร์

แน่นอน เห็นไหมหลันเอ๋อร์ว่าท่านพ่อดือ ทังๆทีท่าน

ี ใจมากนะรูไหม
พ่อไม่สบาย ท่านพ่อเสย ้ "

ใบหน ้าเล็กๆทีซบลงบนบ่ามารดา หันไปมองหน ้าบิดา

ทังทีมีคราบนํ าตาอยูเต็
่ มหน ้า พอเห็นว่าบิดาทําหน ้า
เศร ้าก็ร ้องไห ้ เอนตัวไปหาจ ้าวหนานกง จนกุ ้ยเหมย

ั แขนแน่นขึน เพราะกลัวว่านางจะตกลงไป
ต ้องกระชบ

แล ้วเอาสาวน ้อยไปสง่ มอบใหคน

้ ทีนางอยากไปหา

"ไปโอ๋ โอ๋ ท่านพ่อก่อนเร็วเข ้า"

แขนเล็กๆของหลินหลันวางแนบอกของบิดาเอาไว ้

พร ้อมกับยืดตัวไปหอมบิดา อย่างทีมารดาชอบทํากับ
่ จมู
นางบ่อยๆ เพียงแต่การหอมของนางไม่ใชใช ้ ก แต่

้
กับใชปาก ทีเต็มไปด ้วยนํ าลาย ผสมนํ าตา รวมถึงนํ ามูก

ทีไหลมารวมกันตอนนางร ้องไห ้ ทําใหใบหน

้ ้าของจ ้าว

หนานกงล ้วนแล ้วแต่มีครีมบํารุงผิวทีลูกสาวตัวน ้อย

ี น ้าทีเต็มไปด ้วยอารมณ์
เป็ นคนมอบใหด้ ้วยความรัก สห

หลากหลาย ไม่รวู่ ้ าควรจะหัวเราะหรือร ้องไหดี้ แต่ถ ้า

หากลูกสาวชอบเขาก็ยินดี ยอมใหนาง
้ แสดงความรักที

่ ฉํ าแบบนีแล ้วกัน
ชุม
"ฮา่ ฮา่ ดูแล ้วหลันเอ๋อร์คงจะรักท่านพ่อมากกว่าแม่

แล ้วตอนนี" กุ ้ยเหมยเห็นสภาพใบหน ้าของสามีก็ทัง

สงสาร ทังขํา

"พ่อว่าแม่คงอิจฉาพ่อแล ้วล่ะ หลันเอ๋อร์ต ้องโอ๋ท่านแม่

ี ใจแน่เลยรูไหม
บ ้างแล ้วนะ ไม่อย่างนันท่านแม่ต ้องเสย ้

"

หลินหลันหันควับมาหามารดาพร ้อมกับรอยยิมแสน

หวาน กุ ้ยเหมยถึงกับหัวเราะไม่ออกทันที

"ไม่เป็ นไรนะลูก แม่ไม่อิจฉาเลยแม ้แต่นิดเดียว อ๋อ!

ท่านพีคุณชายโจวมาหาเจ ้าค่ะ เดียวข ้าไปเอาผ ้ามา

็ หน ้าเชด
เชด ็ ตาใหนะ
้ เจ ้าคะ"นางเกือบลืมไปว่าเพือน

ของเขารออยูข ็ หน ้าเชด
่ ้างนอก จึงรีบไปเอาผ ้ามาเชด ็

ตาใหเขา
้ กับลูกสาว พยุงร่างของจ ้าวหนานกงมานังบน

เก ้าอีรถเข็น แล ้ววางลูกสาวนังทีประจําของนาง นันก็

 ิ
คือตักของบิดา แล ้วเข็นออกไปข ้างนอก โดยมีโจวซน

เฉิงทีรออยูบน
่ โต๊ะกินข ้าวตัวเก่า

"ได ้ยินว่ามีใครดืออย่างนันหรือ ว่าไงหลานสาวตัวน ้อย

้ จัดการคนดือเลยดีหรือเปล่า"
ใหอา

เขาอยูข
่ ้างนอกได ้ยินทีพวกเขาคุยกัน ดูแล ้วจ ้าวหนาน

ก็คงมีความสุขอย่างทีเขาบอกจริงๆ

"ไม่ดือ พ่อไม่ดือนะ" สาวน ้อยสา่ ยหน ้าไม่มา พร ้อมกับ

ทําปากยืนจีบปากจีบคอ จนน่าหมันเขียว อยากจะหอม

ั ทีสองที
แก ้มขาวๆสก

"ท่านสองคนคุยกันไปก่อนนะ เดียวข ้าจะไปทําอาหาร

ิ เฉิงไม่รังเกียจ อยูทาน
ถ ้าคุณชายซน ่ อาหารกับเราไหม

เจ ้าคะ ว่าแต่ท่านชอบกินอะไรพิเศษหรือเปล่าเจ ้าคะ

้ าให"้
ข ้าจะไดทํ
"ไม่รังเกียจเลย งันข ้ารบกวนฝากท ้องกับเจ ้าแล ้ว ข ้า

กินอะไรก็ได ้ อย่าไดยุ้ ง่ ยากไปเลยเอาแบบทีพวกเจ ้า

กินปกติก็แล ้วกัน"

ั ครูนะ
"เจ ้าค่ะ ท่านพีจ ้าฝากลูกสก ่ เจ ้าคะ เดียวข ้าจะรีบ

มารับนาง"

"เจ ้าไม่ต ้องรีบร ้อนหรอก พีดูแลได ้ หลันเอ๋อร์ไม่ดือเลย

่
ใชไหม บอกท่านแม่ซ"ิ จ ้าวหนานกงก ้มหน ้าลงไปถาม

บุตรสาวทีมองตาปริบๆ เอนตัวซบลงบนแผงอกของ

บิดาอย่างเรียบร ้อย

"ไม่ต ้องห่วงเดียวข ้าจะชว่ ยดูนางใหด้ ้วย อย่าไดกั้ งวล

ไปเลย"

"ขอบคุณเจ ้าค่ะ"
กุ ้ยเหมยกําลังคิดว่าจะทําอะไร นางนึกเมนูขึนมาหลาย

อย่าง จนไดข้ ้อสรุปเป็ นอาหารจีนแต่ต ้องไม่จัดจ ้าน

มาก น่าจะไม่แปลกใหม่เท่าไหร่สําหรับคนทีนี จึงเริม

ลงมือเตรียมของทุกอย่างออกมาล ้างทําความสะอาด

แล ้วก็หันผัก หันเนือเอาไว ้ จะไดปรุ

้ งพร ้อมกันทีเดียว
ั ต ้องเตรียมทุกอย่างให ้
เวลาทําอาหาร นางจะติดนิสย

พร ้อมก่อน ถึงจะเริมลงมือทําอาหารได ้ เชฟบางคน

อาจจะถนัดทําไปเตรียมของไปเพือความรวดเร็ว แต่

นางกลับทําแบบนันไม่ไดเลย
้ คงเป็ นเพราะนางแยก
ี
ประสาทไม่เก่งกระมัง นางเริมทําซโครงหมูทอด

ี
สามรสก่อนพอหมักซโครง ี
หมูทีหันซโครงหมูเป็ น

ท่อนๆ ขนาดพอดีคําเอาไว ้ มาหมักด ้วยเกลือป่ น พริก

ไทยป่ น ซอสปรุงรส และ แป้ งสาลี นวดใหส้ ว่ นผสมเข ้า

ี
กับกระดูกซโครงหมูและหมักทิงไว ้ จากนันก็ไปเตรียม
ั นางตังกระทะทอดเต ้าหู ้
อีกเมนูก็คือเต ้าหูผั้ ดหมูสบ
 ่ ้าหูลง
อ่อนก่อน พอนํ ามันร ้อน ก็ใสเต ้ ไปทอดใหเหลื
้ อง

กรอบ แล ้วค่อยพลิกเต ้าหู ้ จนเต ้าหูจะ

้ เหลือง เหนียว

น่ารับประทาน จากนันนํ ามาพักเอาไวก่้ อน

่ ามันเพิมนิดหน่อยใสกระเที
แล ้วก็เริมผัดโดยใสนํ ่ ยมลง

ไปผัดใหเหลื ่ สบ
้ องหอม จากนันใสหมู ั ลงไปผัดปรุงรส

ด ้วย ซอสถัวเหลือง นํ ามันงา เหล ้าจีน ซอสนํ ามันหอย

นํ าตาลทราย และ พริกไทยป่ น เติมนํ าลงไปนิดหน่อย

่
ใสแครอท ่ เตา
ลงไปผัด ผัดใหสุ้ กก่อน เอาฟื นโยนใสใน

เร่งไฟใหแรง ่ งมันลงไป ผัดจนนํ าซอส

้ ขึน จากนันใสแป้
่ นฉ่ายและต ้นหอมลงไปผัด เป็ นอัน
เหนียวแล ้วจึงใสคื

เสร็จสําหรับลูกสาวตัวน ้อย

ี
เมือซโครงหมูหมักได ้ทีแล ้วก็ล ้างกระทะ ตังกระทะ
่
นํ ามัน ใหร้ ้อนจากนันใสกระเที
ยมบดลงไปผัด ให ้

่ โครง
กระเทียมหอม ใสซ ี ี
หมูลงไปผัด ผัดจนซโครงหมู
 ั ปะรด นํ าตาลปี บ นํ าสม้ สายชู และ
สุก ปรุงรสด ้วย นํ าสบ

ี วิ ขาว ผัดใหส้ ว่ นผสมละลายเป็ นเนือเดียวกัน ผัดไป

ซอ
่
เรือยๆ จนซอสเริมแห ้งก็ยกลงจากเตา ตักใสจานใบ

ใหญ่ และแต่งหน ้าจานใหสวยงาม

้ ั ปะรด
ด ้วย ผักสด สบ

และ พริกหันฝอย

เมือนึกถึงว่าลูกสาวชอบกินนํ าซุปมาก นางจึงทํา

แกงจืดเต ้าหูไข่
้ ม ้วน เพราะทําง่ายไม่ยุง่ ยาก วัตถุดบ
ิ ก็

่ งว่าง นางจากการหมักหมูก่อน โดยใสหมู

มีในชอ ่ บะชอ
่

ปรุงรสด ้วย ซอสปรุงรส วุ ้นเสน้ เห็ดหูหนู ผสมใหส้ ว่ น

ผสมเข ้ากัน ตังกระทะนํ ามัน ตอกไข่ไก่ตีใหไข่

้ แตก

ผสมกันไปทอดใหเป็
้ นแผ่นบางๆนํ ามาพักเอาไว ้ นํ าหมู

ทีหมัก มาห่อกับแผ่นไข่ทีเตรียมไวทํ
้ าเป็ นม ้วนจน

แน่ใจว่ามันใหแน่
้ นด ้วยต ้นหอมลวกเมือม ้วนได ้

ประมาณนึงแล ้ว
 ่ นฉ่าย แครอททีหัน
นางจึงหันต ้มนํ าซุปกระดูกหมู ใสคื

เป็ นรูปหัวใจ จากนันตามด ้วยไข่ม ้วน รอจนกระทังหมู

สุกใส่ ผักกาดขาว เห็ดหอม และ เต ้าหูอ่้ อน ลงไป โรย

ี ้วก็ตักใสชาม
ด ้วยผักชแล ่ ใบใหญ่

อาหารทุกจานถูกแกะสลักด ้วยแครอททีทําเป็ นรูป

ื และมะเขือเทศเพิมสส
ผีเสอ ี น
ั รอบๆจานวางผัดสลัด

ี น
เพิสส ั บนจานอย่างงดงาม

นางทําผัดผักรวม ข ้าวผัดปูเพิมมาสองจาน ทังหมดก็

ห ้าอย่าง แล ้วยังทําเงาะลอยแก ้วเป็ นของหวาน พอยก

ิ เฉิงก็ถึงกับต ้องมองอาหารทีมีสส
ออกมา โจวซน ี น
ั

สดใส แล ้วยังถูกตกแต่งมาอย่างสวยงาม เรียกไดว่้ าไม่

่
เคยมีทีไหนตกแต่งแบบนีมาก่อน นีมันใชอาหาร ง่ายๆ

ทีนางทําทุกวันแน่หรือ
 ่ พวกเจ ้าทํากินปกติแล ้วจริงหรือเปล่า ไม่ใชว่่ า
"นีใชที

่
ทําเพือต ้อนรับแขกอย่างข ้าใชไหม"

"เจ ้าหลงตัวเองไปแล ้ว นางทําอาหารแบบนีใหข้ ้ากับ

ลูกกินทุกวัน วันละสามมือ โดยทุกวันอาหารทีนางทํา

ี าํ กันเลยด ้วย" จ ้าวหนานกงยืดตัว พูดขึนมาด ้วย

ไม่มซ
ี น ้าอิจฉาของสหาย มุมปาก
ความภาคภูมใิ จ เมือเห็นสห

ก็ยกสูงขึน ภรรยาของเขาทําอาหารอร่อย ถ ้าจะใหพู

้ ด

ตรงๆ เขาคิดว่าอาหารทีนางทํามาใหเขา
้ กินอร่อยทีสุด

เท่าทีเคยกินมา เรียกไดว่้ าตอนนีเขาติดใจอาหารของ

ภรรยาแล ้ว ไม่รวู่ ้ าหากไปกินอาหารฝี มือคนอืนเขาจะ

กินไดหรื
้ อเปล่าก็ยังไม่รเลย
ู้

ิ เฉิงมุมปากกระตุก เริมหมันไสคน
โจวซน ้ อวดเมียต่อ

หน ้าจริงๆ"หนานกง..ข ้าอิจฉาเจ ้าจริงๆเลยตอนนี"

"ฮ ึ ข ้ายอมใหเจ ้ เหม
้ ้าอิจฉาก็ได ้ ใครใชให ้ ยเอ๋อร์ของข ้า

ทังดี ทังเก่งแบบนีเล่า จริงไหมหลันเอ๋อร์ของพ่อ ท่าน

่
แม่เก่งทีสุดเลยใชไหม"

หลินหลันตบมือแปะๆ ตาเป็ นประกายเมือเห็นอาหาร

วางอยูตรง
่ หน ้า จึงเริมดินรนออกจากตักบิดา จนเขาไม่

สามารถรับมือไดแล
้ ้ว

กุ ้ยเหมยไม่ไดสนใจ
้ ว่าบุรษ
ุ สองคนจะคิดอะไร นาง

กําลังอุ ้มลูกสาวทีเริมซน ใหไป

้ นังเก ้าอีกินข ้าวทีโจว
ิ เฉิงมาสง่ วันนี พอเชด
ซน ็ ทําความสะอาดมือทังสอง

็ หน ้าผืนใหญ่มากพับเป็ น
ข ้างจนสะอาด ก็เอาผ ้าเชด

สามเหลียม แล ้วเอามาผูกเป็ นผ ้ากันเปื อน จากนันก็ตัก

่ ้วย พร ้อมกับชอน
ข ้าวผัดและแกงจืดไข่ม ้วน ใสถ ้ คัน

เล็กของนาง
 ิ เฉิงทีมอง
แล ้วก็ดูแลสามี โดยมีสายตาของโจวซน

กุ ้ยเหมยทําหน ้าทีดูแลจ ้าวหนานกงด ้วยความ

คล่องแคล่ว นางทําทุกอย่างโดยไม่ติดขัด คล ้ายกับว่า

เรืองดูแลจ ้าวหนานกงเป็ นเรืองทีนางทําจนเกิดความ

ิ ทังชว่ ยป้ อนอาหาร ทังคอยสงั เกตว่าเขาชอบ

เคยชน
ี งของนางจะคอยถามถึงความชอบ อยาก
กินอะไร เสย

จะใหเพิ
้ มเติมอะไร

ชา่ งเป็ นสตรีทีดีจริงๆ นางเหมาะสมกับจ ้าวหนานนาง

มากกว่าน ้องสาวของเขาจริง หากน ้องสาวของเขามา

เห็นว่า สตรีตัวเล็กๆบอบบางแต่ละวันนางต ้องทําอะไร

่
บ ้าง ฉีเอ๋อร์ก็คงจะเข ้าใจเหมือนทีเขาเข ้าใจเชน

เดียวกัน

ึ
ตลอดระยะเวลาในการกินอาหารมือนันเขาเริมรูส้ ก

ั อิจฉาสหายคนนี ทีมีสตรีทีดีขนาดนีอยู่
จริงๆว่า เขาชก
ข ้างกาย เกิดเป็ นบุรษ
ุ เราจะรูได
้ อย่ ่ วี ต
้ างไรว่า คูช ิ ทีอยู่

กับเรา จะสามารถดูแลเราในขณะทีเราชว่ ยเหลือตัว

่ สหายของเขา
เองไม่ได ้ โดยทีไม่หนีหายไปอย่างเชน

เจอ ไดแต่
้ หวังว่า ภรรยาในอนาคตของตัวเอง ไม่ต ้องมี

ความสามารถขนาดกุ ้ยเหมยก็ได ้ ขอแค่ยินดีร่วมทุกข์

ร่วมสุขด ้วยกันก็พอแล ้ว
แม่สามี

หลังจากทานอาหารฝี มือกุ ้ยเหมยจนพุงกางแล ้ว โจว

ิ เฉิงก็เลิกรักษาอาการของคุณชายใหญ่แล ้ว ก็ถึง
ซน

่ ิ ฝากตัวขอมากิน
กับขอร ้องฝากเนือฝากท ้อง ไม่ใชซ

ข ้าวเทียงทีนีบางวัน อันทีจริงเขาก็อยากจะมาทุกวัน

แต่เห็นสายตาของสหายรักแล ้วจึงรู ้ตัวว่าไม่ควรโลภ

ั มือ
มากเกินไป ไม่อย่างนันอย่าว่าแต่มือเดียวเลย สก
้ เมี
เขาก็อาจจะไม่ได ้ ใครใชให ้ ยเพือน ทําอาหารอร่อย

จนเขาคิดว่าทีเขาดืมกินมาทังชวี ต ั เสยว
ิ นี ไม่ไดส้ ก ี นึง

ของฝี มือของนาง

"กุ ้ยเหมยหากเจ ้าเปลียนใจเปิ ดเหลาอาหารเมือไหร่

บอกข ้าด ้วยนะ ข ้าจะลงทุนเปิ ดใหเจ

้ ้าเอง แลกกับทีเจ ้า

้ กําไรเจ็ดสว่ นเลย ตกลงไหม"

มาทําอาหาร ข ้าใหผล
"ข ้ายังไม่คิดจะทําอะไรตอนนีเจ ้าค่ะ ตอนนีข ้าอยาก

ดูแลท่านพีใหแข็
้ งแรงกว่านี กับหลันเอ๋อร์นางก็ยังเล็ก

มากเกินไป ข ้าไม่ไว ้ใจใหใคร

้ มาดูแลพวกเขา แต่ถ ้า

หากท่านพีเดินไดเมื
้ อไหร่ มันก็ไม่แน่เหมือนกันเจ ้าค่ะ

ถึงตอนนันค่อยว่ากันอีกที"

จ ้าวหนานกงอมยิม สง่ สายตาเชอม

ื มาใหภรรยา
้ เขา

ดีใจทีนางทําอะไรมักคิดถึงเขาก่อนเสมอ แต่หากเขา

หายดีเมือไหร่ เขาก็ไม่มทาง
ี ใหนาง
้ เปิ ดร ้าน เรืองอะไร

จะใหฮู้ หยินตัวเองไปทําอาหารใหใคร
้ ต่อใครกิน เขา

หายดีแล ้วเขาจะเป็ นคนดูแลนางไม่ใหเหน็

้ ดเหนือย

ต ้องทํางานหนักอีกต่อไปแล ้ว เขานีแหละจะเป็ นคน

ทํางานแทนนางทุกอย่างเอง

กุ ้ยเหมยทีพาลูกสาวขีม ้าโยกทีสงั จากร ้านโจวซน

ิ เฉิง

อยู่ พยายามไม่มองสายตาของสามีทีมองมา เพราะมัน

 ึ แปลกๆอย่างไรไม่รู ้ ทังดีทังไม่ดี ใจมันเต ้นแรงเกิน
รูส้ ก

ไป ภายในใจมันวุน
่ วายไปหมดแล ้วตอนนี

"เลิกมองเมียไดแล
้ ้วหนานกง ข ้ามีเรืองจะคุยกับเจ ้า
ี น ้ายัวเย ้าของโจวซน
ด ้วย" สห ิ เฉิงเปลียนมาจริงจัง

่
ทันที วันนีไม่ใชเพราะ ต ้องมาสง่ ของใหจ้ ้าวหนานกง

เท่านัน เขามีเรืองทีเขารูมา
้ เมือวานมาบอกจ ้าวหนาน

กง เพือจะไดหา
้ ทางจัดการ

"เรืองอะไร?" ถึงจะถูกพูดประชด สายตาของเขาก็มอง

ลูกกับภรรยาอยูเหมื
่ อนเดิม คล ้ายกับว่าการมองเห็นทัง

สองคนแม่ลูก ทีหัวเราะอย่างมีความสุขมันทําใหเขา
้

มองเท่าไหร่ก็ไม่รจั
ู ้ กพอ

ื ให ้ คนของข ้าพึง
"เรืองท่านป้ าเหลียนทีเจ ้าใหข้ ้าไปสบ

มาบอกข่าวเมือวานนี หลังจากทีท่านลุงจ ้าวไล่เจ ้าออก

มา สองเดือนต่อมาท่านป้ าเหลียนก็ถูกท่านลุงจ ้าวสงั

 ่ หยินใหญ่แล ้ว ท่านลุงให ้
ปลด ตอนนีท่านป้ าไม่ใชฮู

ฮูหยินรองแม่ของน ้องชายเจ ้า ขึนเป็ นฮูหยินเอกแทน

ว่ากันว่าท่านป้ าเหลียนใชช้ วี ต
ิ อย่างยากลําบาก ไม่

ยอมออกจากจวนเพือเก็บเงินสง่ เสย
ี เจ ้า ทํางานรับใช ้

ราวกับบ่าวในเพือจวนแลกกับเงินเดือน ข ้าจึงรีบมาบ

อกเจ ้าก่อนว่าเจ ้าอยากใหข้ ้าชว่ ยยังไง"

ี ขาว มารดาของเขายอม
ใบหน ้าของจ ้าวหนานกงซด

ลําบาก เพือสง่ เงินมาใหเขา

้ แต่กุ ้ยเหมยคนก่อน

นอกจากจะไม่ดูแล ยังคิดจะปล่อยใหเขา
้ กับลูกต ้อง

ตายด ้วยซาํ หากไม่ไดเหม

้ ยเอ๋อร์ชวี ต
ิ ของเขาก็คงไม่ม ี

ความหวัง เวลาผ่านมานานขนาดนีแล ้ว ป่ านนีมารดาจะ

เป็ นอย่างไรบ ้าง เขาเป็ นลูกชายทีไม่เอาไหนจริงๆ แค่

ตัวของเขากับลูกก็เป็ นภาระของนางมาก็พอแล ้ว ไหน

เลยจะกล ้าพูดขอใหนาง
้ ต ้องมาดูแลมารดาของเขาอีก

เขาพูดไม่ออกจริงๆ
กุ ้ยเหมยอุ ้มหลินหลันเข ้าไปหาเขาเพราะเห็นเขาตา

แดงๆ นางได ้ยินอย่างนีก็เข ้าใจ ว่าเขาคงอยากจะชว่ ย

เหลือมารดามากแค่ไหน คงจะกลุ ้มใจมากทีเดียว

ิ เฉิง ฮูหยินไม่ไดเป็
"คุณชายซน ้ นภรรยาของนายท่าน

่
แล ้วใชไหมเจ ้าคะ"

"ใช ่ ทําไมหรือ?"

"ถ ้าอย่างนันรบกวนท่านชว่ ยรับฮูหยินมาทีนีไดไหม

้ เจ ้า

คะ หากมีท่านย่าอยูหลิ
่ นเอ๋อร์ก็จะไดมี้ คนดูตอนทีข ้า

ต ้องชว่ ยท่านพีฝึ กเดิน ข ้ากําลังไม่สบายใจอยูว่่ าจะทํา

อย่างไรดี"

"เหมยเอ๋อร์... ขอบคุณมาก" จ ้าวหนานกงมองภรรยา

ด ้วยความซาบซงึ ใจ เขารูดี้ ว่าคําพูดของนางเมือสก

ั ครู่

มันคือข ้ออ ้างไม่ใหเขา ึ ไม่ดี เพราะชว่ งออกกําลัง

้ รู ้สก
กายทุกวันของเขา นางจะทําชว่ งทีลูกสาวหลับตอน

บ่ายทุกวัน ยิงไดรู้ ้จัก ยิงเห็นว่านางชา่ งเป็ นคนดีมาก

จริงๆ

"ขอบคุณทําไมเจ ้าคะ ข ้าเป็ นสะใภนะ

้ ทีจริงก็มีหน ้าที

ดูแลแม่สามีเหมือนแม่ตัวเองอยูแล
่ ้ว ดีซะอีกทีมีท่าน

่ นเพือน ว่าอย่างไรเจ ้าคะ ท่านพอจะชว่ ย

แม่มาอยูเป็

ไดไหม
้ " นางยิมใหกั้ บสามี แต่ประโยคสุดท ้ายหันไป

ิ เฉิง
ถามกับโจวซน

"ไดแน่
้ นอน ท่านป้ าเหลียนก็เหมือนมารดาของข ้า ว่า

แต่ว่าทําไมท่านป้ าถึงไม่ยอมสง่ ข่าวใหตระกู

้ ลหานรู ้

หากท่านลุงของเจ ้ารูบิ
้ ดาของเจ ้าคงไม่ทําแบบนันกับ

ท่านป้ าแน่"

ิ เฉิงพูดมา จ ้าวหนานกงก็เริมจะจําได ้ ตอน

พอโจวซน

เด็กเขาจําไดว่้ า ท่านแม่หานหรงเหลียนเป็ นถึงน ้อง

 ี ว เขายังเคย
สาวคนสุดท ้องของแม่ทัพหานหรงเซย

ั คนนันตอนทีเขากําลังโตอายุได ้ 12 หนาว
เห็นแม่ทพ

จําไดว่้ าผูเป็
้ นบิดาหวาดกลัวลุงของเขามากแค่ไหน

ตอนทีจ ้าวเต๋อบิดาของเขา รับเอาสาวชาวบ ้านทีแอบ

ดูแลกันนอกจวน เข ้ามาเป็ นฮูหยินรอง เพียงเพราะนาง

้ ดาของเขาถึง 2 คน แถมทังคูที
มีบุตรชายใหบิ ่ มีอายุไล่

เรียกันกับเขาไม่กีปี คนโตอ่อนกว่าไม่กีเดือน และคน

เล็กอายุน ้อยกว่า 2 ปี

ทําใหผู้ เป็
้ นลุงทีแวะมาเยือน ก่อนจะไปเขตชายแดน
ั ญาทีใหเอา
จัดการท่านพ่อทีไม่ทําตามคําสญ ้ ไว ้ หาก

เขากับมารดาไม่ขอร ้องเอาไว ้ ป่ านนีบิดาคงอาจจะ

กลายเป็ นคนพิการไปแล ้วก็ได ้

ิ เฉิงรบกวนเจ ้าชว่ ยสง่ ข่าวใหท่

"ซน ้ านแม่ข ้าด ้วย ว่าข ้า

สบายดี ไม่ไดลํ้ าบากเหมือนเดิมแล ้ว ท่านแม่จะได ้

วางใจ ยอมมาอยูที
่ นีกับข ้า ไม่อย่างนัน นางคงจะคิด

ทํางานหาเงินมาชว่ ยดูแลข ้า จนต ้องทําใหตั้ วเองต ้อง

ิ เฉิง"
ลําบากอีก เรืองนีข ้าคงต ้องรบกวนเจ ้าแล ้วซน

ี ญหา ถึงแม ้ว่าเจ ้าจะไม่ขอ ข ้าก็ต ้องชว่ ยเหลือ

"ไม่มปั

ท่านป้ าเหลียนอยูแล
่ ้ว แต่ก่อนข ้าไปค ้างทีเรือนของ

เจ ้าบ่อยๆ ท่านป้ าเหลียนก็ดูแลข ้าเป็ นอย่างดี สําหรับ

่
ข ้า ท่านป้ าก็เหมือนกับเป็ นท่านแม่ของเขาคนนึงเชน

เดียวกัน"

"ถ ้าอย่างนันข ้าไม่ขอเกรงใจแล ้ว ข ้าฝากคนของเจ ้า ที

อยูชาย
่ แดนแคว ้นม่อเป่ ย ไปแจ ้งข่าวใหท่
้ านลุงของข ้า

แม่ทพ
ั หานทราบก็แล ้วกัน ว่าข ้ากับท่านแม่ย ้ายมาอยู่

หมูบ
่ ้านถงซาน ต่อไปนีข ้ากับท่านแม่ไม่มอะไร
ี

เกียวข ้องกับตระกูลจ ้าวอีก หากท่านลุงไม่รังเกียจ ข ้า

้ เดี
จะขอใชแซ ่ ยวกับท่านลุงด ้วยจะไดหรื
้ อไม่"
"ตกลง ข ้าจะใหคน
้ ไปบอกให ้ ตระกูลใจดําไล่เจ ้าทีเป็ น

ลูกชายแท ้ๆออกมาในขณะทีกําลังป่ วยหนักอย่างนี

และยังขับไล่เมียเอก ยกย่องอนุภรรยา ข ้าเองก็เข ้าใจ

หากเจ ้าจะแค ้นเคือง เพราะถ ้าเป็ นข ้า คงจะหาทางทํา

อะไรพวกนันไปแล ้ว"

สายตาของจ ้าวหนานกง มองรอยยิมของบุตรสาว แวว

ตาทีปวดร ้าวเริมอ่อนแสงลง ตอนนันเขาเองก็โกรธ ทัง

โกรธทังเกลียดทุกคน ทุกอย่างทีทําใหเขา
้ ต ้องกลาย

้ ช้ วี ต
มาเป็ นแบบนี แต่พอเขาไดใช ิ อยูกั
่ บกุ ้ยเหมยได ้

เกือบเดือน ทําใหเขา ึ ว่านีแหละคือคําว่าครอบครัว

้ รู ้สก

่
จริงๆ ไม่ใชสถาน ทีแห่งนันทีเขาอยูมา
่ อย่างตระกูล

จ ้าว ทีทุกวันเขาต ้องใชช้ วี ต

ิ เพือเอาชนะคนอืน ไม่

อยากพ่ายแพให
้ กั้ บบุตรชายของท่านพ่อ ใหท่
้ านพ่อ

รับรูว่้ าเขาทีเป็ นบุตรชายของฮูหยินใหญ่มีความ

สามารถมากแค่ไหน ตังแต่อายุ12ตอนทีพวกนันเข ้ามา

เขาก็เริมเปลียนไปตอนนัน เพราะเห็นมารดาต ้อง

ร ้องไหทุ
้ กข์ใจ จึงต ้องพยายามเรียนรูทุ
้ กอย่าง เพือจะ

ใหผู้ เป็ ื
้ นพ่อชนชม มาถึงมารดาผูให
้ กํ้ าเนิด

ั เจน
พอถึงตอนนี ออกมาแล ้ว เขาถึงเห็นทุกอย่างชด

ึ จอมปลอมใหเขา
ขึน บิดาของเขามอบความรู ้สก ้ กับ

มารดานานแล ้ว ทุกอย่างทีมีประโยชน์ ท่านพ่อก็เก็บ

้ งึ ประโยชน์เมือไหร่ เขาก็พร ้อมทีจะ

เอาไว ้ แต่ถ ้าไรซ

ทอดทิงไดอย่ ี ดายแซจ
้ างไม่ลังเล เขาจึงไม่นึกเสย ่ ้าวนี

เลยแม ้แต่น ้อย

"ท่านพีทําใจใหสบาย
้ เถอะ ท่านยังไม่สบายอยูนะ
่ ข ้า

ื ว่าท่านแม่คงจะไดมา
เชอ ้ อยูกั
่ บเราทีนีแน่นอน ดีทีบ ้าน

เสร็จแล ้ว เหลือแค่ทําความสะอาด พรุง่ นีข ้าจะรีบไป

ทําความสะอาดและจัดของ เพือรอรับฮูหยินดีไหมเจ ้า

คะ"
"ทําไมไม่เรียกท่านแม่ เจ ้าเป็ นสะใภจะ
้ เรียกฮูหยินได ้

อย่างไร"

่ ้ยเหมยตัวจริง แต่
กุ ้ยเหมยยิมแห ้ง ถึงนางจะไม่ใชกุ

ความทรงจําทุกอย่างนางจําไดหมด
้ นางเป็ นเพียงอนุ

่
ของเขา ไม่ใชสตรี
ทีถูกเกียวแปดคนหาม ตกแต่งมา

เป็ นฮูหยินเอก เป็ นอนุก็ไม่ต่างอะไรกับบ่าวในเรือนเลย

เพียงแต่มีหน ้าทีปรนนิบต
ั ผู
ิ เป็
้ นนายบนเตียงด ้วย

เท่านันเอง เพราะฉะนันคําเรียกขานของนางถูกต ้อง

แล ้ว แต่เหมือนกับว่า เขาป่ วยจนจําข ้อนีไม่ไดแล

้ ้ว

กระมัง

"มันก็แค่คําเรียก การกระทําสําคัญทีสุด เอาไวให

้ ้

ฮูหยินมาก่อนแล ้วกันเจ ้าค่ะ หากว่าฮูหยินต ้องการให ้

ข ้าเรียกอย่างไร ก็เป็ นไปตามนันก็แล ้วกัน"

 ่
ชายหนุ่มในรถเข็นเม ้มปากอย่างไม่ยินยอม ไม่ใชเขา

จําอะไรไม่ได ้ แต่เขาอยากจะผูกมัดนางมาเป็ นของตัว

เอง เมือรูแบบ
้ นี ความตังใจของจ ้าวหนานกงทีมีมาเพิม

ก็คือการแต่งงานกับกุ ้ยเหมย ตกแต่งนางใหเป็

้ นภรรยา

เพียงคนเดียวของเขาทันทีทีเขาสามารถชว่ ยเหลือตัว

เองได ้ ยิงนางมีร่างกายเป็ นภรรยาของเขา แต่จิต

่
วิญญาณข ้างในยังไม่ใชของ เขาทังหมด เขาจึงไม่

วางใจ เพราะความดีของนาง ใครๆทีไดรู้ ้จักก็สามารถ

ั ผัสได ้ เขาจึงต ้องทําใหนาง
สม ้ มาเป็ นของเขาโดยเร็ว

เขาถึงจะวางใจ

"ถ ้าท่านพีอยากใหข้ ้าเรียกอย่างไร ข ้าก็จะเรียกอย่าง

นันก็แล ้วกันเจ ้าค่ะ อย่าทําหน ้าเครียดแบบนีเลย เดียว

หน ้าย่นหมด แล ้วท่านแม่ชอบห ้องแบบไหนเจ ้าค่ะ เอา

เป็ นห ้องติดฝั งตะวันออกดีไหมเจ ้าค่ะ ตรงนันลมเย็น

สบายและก็กว ้างกว่าด ้วย"

กุ ้ยเหมยยอมเอาใจเด็กน ้อยตัวโตทีเอาแต่เม ้มปากทํา

หน ้าขัดอกขัดใจอยูนี
่ เพือใหเขา
้ ไม่ต ้องคิดมาก ไม่

อย่างนันมันจะสง่ ผลกับสุขภาพจิตของเขา เดียวจะ

พาลทําใหอาการ
้ แย่ลงไปอีก ยิงเขาพึงไดรั้ บข่าวร ้าย

มา มารดาเพียงคนเดียวลําบากมาเป็ นปี จิตใจก็คง

ยําแย่พอแล ้ว นางไม่อยากใหเรื
้ องเล็กน ้อยนี มากระตุ ้น

ใหเขา
้ อ่อนไหวอีกเรืองนึง

ซงึ ก็จริง พอไดยิ้ นกุ ้ยเหมยเรียกมารดาของเขาว่าท่าน

แม่เขาก็ดีใจ ยิมกว ้างออกมาทันที พูดคุยเกียวกับ

ความชอบของมารดาใหกุ้ ้ยเหมยฟั งหลายเรือง เขา

แน่ใจว่า หากมารดารูจั้ กเหมยเอ๋อาร์ของเขา นางจะ

ต ้องเอ็นดูลูกสะใภคน
้ นีแน่นอน

ิ เฉิงขอตัวกลับก่อน เพราะเริมเย็นมากแล ้ว อีก

โจวซน

ทังยังมีเรืองทีต ้องจัดการหลายอย่าง แต่ก่อนไป เขา

 ้ มาชว่ ยกุ ้ยเหมยทําความ
ยังมีนํ าใจ บอกว่าจะใหคน

สะอาด และจัดของย ้ายเข ้าบ ้านหลังใหม่ เขาจะมาถึง

ก่อนเทียงใหนาง
้ ทํากับข ้าวรอไดเลย
้ พอเขาเอ่ยคํานี

ออกมากุ ้ยเหมยถึงกับมุมปากกระตุก พึงรูว่้ าคุณชายใน

ยุคโบราณก็เห็นแก่กินด ้วยเหมือนกัน
ทําความสะอาด

เชา้ วันถัดมา หลังจากกินข ้าวเชา้ เสร็จ กุ ้ยเหมยก็

เคลือนขบวนสามีกับลูกสาวมายังบ ้านหลังใหม่ เพราะ

ทังสองคนไม่ยอมขอตามมาด ้วย มารดาของจ ้าวหนาน

กงจะมาแล ้ว นางจึงอยากเอาข ้าวของบางอย่างทีดูไม่

่ งว่าง เพราะว่านีเป็ น
แตกต่างมากเอาออกมาจากชอ

ความลับของนาง นางไม่อยากใหคน
้ อืนรู ้

็ กวาด ถูใหม่อีกครัง ถึง

กุ ้ยเหมยทําความสะอาดเชด

้ งานชว่ ยทําความสะอาด
แม ้ว่าท่านลุงหม่าจะใหคน

ก่อนสง่ งานแล ้ว แต่ก็ยังไม่เรียบร ้อยสก

ั เท่าไหร่ใน

สายตาของกุ ้ยเหมย จึงไดทํ ็ ล ้างทังหมด

้ าการเชค

เพราะในบ ้านมีทังคนป่ วยแล ้วก็เด็กเล็กๆ

"เสร็จแล ้ว แม่เสร็จแล ้ว"

"หลันเอ๋อร์ลูก~ นีมาชว่ ยหรือมาป่ วนห่ะ เรานีน๊า.. เอา

็ ชว่ ยท่านพ่อดีกว่า ตรงนีเปี ยกหมดแล ้ว
ผ ้านีไปเชด
ื ้าจะเลอะหมด" กุ ้ยเหมยหันมาตามเสย
เดียวเสอผ ี ง

เรียกก็เห็นตัวยุง่ ควําถังนํ าถูพืน แล ้วเอาผ ้าผืนน ้อยที

นางใหก่้ อนหน ้านี เพราะนางงอแงอยากจะไดบ้ ้าง มา

่ ด ้วยท่าทางตลก
นังยองๆ ถูลงไปบนพืนทีเปี ยกชุม

ทีสุด ทังกลัวเลอะแต่ก็อยากจะทําด ้วย

ตังแต่ถูกดูแลจากกุ ้ยเหมย หลินหลันก็ชอบทีตัวเอง

ตัวหอม นางไม่ชอบทีตัวไม่หอม เพราะฉะนันเวลาเล่น

นางจึงเลือกทีจะเล่นบนเบาะในคอกกัน และเล่นของ

เล่นกับบิดาบนเตียงมากกว่า แต่ตอนนีมีม ้าโยก สไลเด

อร์ตัวเล็ก ตอนนีคนในบ ้านก็สบายขึน เพราะนางไม่วิง

ซนไปมา ตืนแต่เชา้ มาเล่นสงิ นีทันที

เด็กน ้อยวิงตุบตั
๊ บมาเอาผ ้าแห ้งสะอาด จากมารดา แล ้ว

็ โต๊ะกินข ้าวอยู่ ตามคําสงั

ก็วิงไปหาบิดาทีกําลังเชด

ของภรรยา ทีใหเขา
้ ออกกําลังโดยการวางมือทังสอง
็ ถูบนโต๊ะอาหารหมุนวนไปเรือยๆ
ข ้างผสานกัน แล ้วเชด

เพือเพิมกําลังแขน และข ้อมือ

หลินหลันยืนเขย่งเท ้าสุดตัว พยายามยืดตัวเต็มทีเพือ

็ บนโต๊ะ กลับทําไดเพี
จะเชด ็ ขอบโต๊ะเท่านัน
้ ยงแค่เชด

จ ้าวหนานกงมองบุตรสาวอย่างเอ็นดูทีทําท่าจริงจัง

เหมือนกับว่าตัวเองกําลังทํางานจริงๆ แล ้วก็หันไปมอง
ึ ออกมาใหเห็
ภรรยา ทีเหนือยล ้าจนเหงือซม ้ น ตามแผ่น

หลัง และตามกรอบหน ้า ไหลออกมาเป็ นนํ าเลยทีเดียว

"เหมยเอ๋อร์..."
"มีอะไรเจ ้าค่ะท่านพี หิวนํ าหรือเปล่าเจ ้าคะ ข ้าลืมไป

เลย เดียวข ้าจะทํานํ าเย็นๆ มาใหดื้ ม อากาศวันนีมัน

ร ้อนกว่าทุกวันเลยนะเจ ้าคะ"

็ พืนทีลูกสาวทําหกเอาไว ้ ก็ไดยิ้ น
กุ ้ยเหมยเร่งมือเชด

ี งเรียกจากจ ้าวหนานกง จึงคิดว่าเขาจะหิวนํ า ซงึ

เสย
ึ หิวนํ าเหมือนกัน นางติดนิสย
นางเองก็รู ้สก ั ทีเวลา

ทํางาน อยากจะทําใหเสร็
้ จเป็ นอย่างๆไป ไม่อย่างนัน

มันก็ไม่สามารถวางได ้ วันนีนางตังใจว่าจะทําความ

สะอาดบ ้านใหเสร็ ิ เฉิ

้ จก่อนเทียง หากคนของโจวซน

งมาชว่ ย นางก็จะใหช้ ว่ ยย ้ายของจากบ ้านเก่า มาทีนี

แล ้วก็จัดของเข ้าทีก็เสร็จแล ้ว ตอนเย็นก็สามารถย ้าย

เข ้ามานอนทีนีไดเลย
้

"ไม่ใช ่ มาตรงนีก่อน"
กุ ้ยเหมยเดินมาใกลเขา
้ อย่างงงๆ พอนังลงบนเก ้าอีกิน

้
ข ้าว เขาก็จับมือของนาง พร ้อมกับใชชาย ื ของตัว
เสอ
็ ใบหน ้าทีชุม
เอง มาเชค ่ เหงือใหนาง
้ เบาๆ ถึงแม ้ว่ามัน

ั ทุเลไปบ ้าง แต่นางก็ซาบซงึ ใจทีเขาเป็ นห่วง

จะทุลก

จึงขยับตัวเข ้าไปใกล ้ๆ เพือใหเขา

้ ไดเช ็ หน ้าใหนาง
้ ด ้

ถนัดขึน ดวงตาทังสองคนจ ้องมองกัน ต่างคนก็อยูใน

่

ภวังค์ของตัวเอง

็ ด ้วย พ่อเชด
"หลันจะเชด ็ หน่อย" เสย
ี งเรียกของลูกสาว

ทําใหบรรยากาศ
้ ื เมือสก
หวานชน ั ครูถู
่ กปลุกขึนมา ทัง
ึ ตัวอีกทีก็เห็นใบหน ้าเล็กๆ มุดเข ้ามาหา ยืน
สองคนรู ้สก

หน ้ายืนตาฉีกยิมตาหยีใหบิ ็ หน ้าให ้ ทําเอาทังคู่

้ ดาเชด
็ ใบหน ้าของลูกสาว
หัวเราะออกมา จ ้าวหนานกงก็เชด

อย่างทีนางต ้องการ
 ่ ชว่ งเลียนแบบพฤติกรรมของคน
ตอนนีหลินหลันอยูใน

รอบข ้าง หรือจะพูดใหถู้ กก็คือนางกําลังเลียนแบบ

มารดา พอเห็นกุ ้ยเหมยทําอะไร นางก็จะมาป้ วนเปี ยน

ขอทําด ้วยเสมอ ซงึ กุ ้ยเหมยก็เข ้าใจ เพราะว่าตอน

่ เดียวกัน
เลียงหลาน เจ ้าขาก็ชอบทําตามนางเชน

"สะอาดแล ้ว เดียวแม่จะไปทํานํ าอร่อยมาใหนะ

้ รอตรง

นีก่อน หลันเอ๋อร์ชว่ ยแม่ดูแลท่านพ่ตรงนีก่อนนะ อย่า

วิงไปไหนก่อนแม่จะกลับมารูไหม
้ "

ใบหน ้าเล็กๆขยับขึนลง ทําหน ้าจริงจังหันไปกอดขา

บิดาทันที ตามทีเคยทําเวลาทีมารดาสงั ใหนาง

้ ดูแล

ท่านพ่อ

กุ ้ยเหมยคันนํ าสม้ ใสเหยื

่ ่
อก บีบมะนาวใสเกลื
อนิด

หน่อย นํ าสม้ คันก็รสชาติดีมาก สดชน

ื ขึนมาก นาง
 ี ดายที
เตรียมแก ้วนํ าใหลู้ กสาวและจ ้าวหนานกง เสย

้
เครืองใชไฟฟ้ ่ ใน
าทีนางเอาใสไว ่ งว่างมากมาย ไม่
้ ชอ
้ กั้ บทีนี หากรูว่้ านางต ้องมาอยูใน
สามารถใชได ่ ยุคที

ไม่มไฟฟ้
ี ้ คงไม่เอามาใหเปลื
าใชนาง ่ งว่าง
้ องพืนทีชอ

แบบนีหรอก แต่นางก็ไม่รูจริ
้ งๆนีนา ใครจะคิดว่าเรือง

แบบนีมันจะเกิดขึนมา หากไม่เจอกับตัวเอง นางคง

ไม่มทาง
ี ื แน่นอน
เชอ

กุ ้ยเหมยประคองเหยือกนํ าสม้ ทีใสนํ

่ าแข็งเย็นๆ แล ้วริน

ใหทั ้ ้วกาแฟทีมีหูจับ จะไดถื้ อถนัดขึน

้ งสองคน ทีใชแก

ทังสองคนขอเติมเพิม เพราะอากาศร ้อน พอไดอะไร

้ ที

เย็นๆ หวานๆ มีเปรียวบ ้างนิดนึงแบบนีชว่ ยไดมาก

้ ที

เดียว

"พีว่าตอนนีก็น่าจะอยูได
่ แล
้ ้วนะ เจ ้าพักบ ้างเถอะ

เหนือยมาตังแต่เชา้ แล ้ว"
กุ ้ยเหมยยิมใหสามี
้ นางเองก็คิดแบบนันเหมือนกัน

ห ้องนอนของเขากับนาง และห ้องลูกสาวก็ไม่มของ

ี

อะไรมาก นางเอาทีนอนไปวางแต่ละห ้อง ตอนที

ั ผ ้าปูทนอน
ทําความสะอาดแล ้ว เหลือแค่ซก ี

ปลอกหมอนทีใหป้้ าหนิงเย็บใหก่้ อนหน ้านี ก็เสร็จแล ้ว

ิ ใหญ่ถูกจัดวางตามความต ้องการของ
เพราะของชน

นางตังแต่เมือวานนีแล ้ว

่ ้าม่านเสร็จแล ้ว ค่อยพักเจ ้าค่ะ อ๊ะ! นีเวลา

"เดียวใสผ

ไหนแล ้วนะ ข ้าไปทําอาหารเทียงก่อนดีกว่า เดียว

ิ เฉิงก็คงจะมาถึงแล ้ว จะไดอาบ
คุณชายซน ้ นํ าแต่งตัว

ใหม่ด ้วย ท่านพีกับหลันเอ๋อร์ก็ต ้องอาบด ้วยนะเจ ้าคะ

มอมแมมกันทุกคนเลย"

"เจ ้าไปเถอะ ไม่ต ้องห่วงทางนี ไม่ต ้องทําเยอะมากนะ

้ ้านันกินอะไรก็ได ้ อย่าใหตั้ วเองต ้องเหนือย"

ใหเจ
สายตาทีมองมาด ้วยความเป็ นห่วง ทําใหคน
้ รับอย่าง

ึ ดี แทบจะหายเหนือยไปเลย ถึงแม ้ว่าร่างกาย

นางรู ้สก

ของเขาจะไม่แข็งแรง แต่นางรูว่้ า เขาพยายามทีจะ

ชว่ ย ไม่ใหนาง
้ ต ้องเหนือยเกินไป ตอนนีพอมีรถเข็น

้ ใน
นางก็ดีขึนมากไม่ต ้องปวดหลังจากการทีต ้องใชแรง

การยกร่างของเขา ไปอาบนํ าหรือไปไหนมาไหนแล ้ว

เพราะตอนนีนํ าหนักของเขาเริมหนักขึนมากกว่าเดิม

เวลาอาบนํ าเขาก็ใหความ
้ ชว่ ยเหลือ นางเองก็เริมรู ้สก
ึ

เขินขึนมาแล ้ว เพราะสภาพร่างกายทีเปลียนไปของ

เขา ไม่ไดดู้ ผอมแห ้งติดกระดูกเหมือนเดิม เนือตัวของ

จ ้าวหนานกงเริมมีเนือมีหนังมากขึนจากการบํารุง

สารพัดของนาง แขนขาทีเคยลีบก็เริมมีกล ้ามเนือขึน

จากการทํากายภาพ ถึงแม ้ว่าจะยังอ่อนแรงอยูบ

่ ้าง แต่
 ั ญาณทีดี
เขาสามารถเข็นตัวเองไดถึ้ ง 1 เค่อ ก็เป็ นสญ

มากแล ้ว

"เจ ้าค่ะ ฝากลูกด ้วยนะเจ ้าคะ"

ื ้าทีบ ้านหลังเก่ามาก่อน เพราะ

กุ ้ยเหมยไปเอาเสอผ

หลังจากทําอาหารเสร็จ นางจะอาบนํ าใหจ้ ้าวหนานกง

และลูกสาวทีบ ้านใหม่เลย แล ้วก็เอาเครืองครัวย ้ายเข ้า

มาครัวใหม่ เพือไม่ใหเป็ ี เวลา รถเข็นลูกสาว

้ นการเสย

้ ของก่อนจะใหนาง
จึงถูกใชขน ้ ไดลอง
้ นัง มาจนเครือง

ครัวของนางแทน

พอมาถึงครัว นางก็เริมคิดว่าจะทําอะไรดี แต่เพราะไม่รู ้

ิ ใจทําข ้าวมันไก่ต ้ม
ว่าคนทีมาจะมีกีคน นางจึงตัดสน
ั สองตัวก็
ไม่แน่ใจว่าคนในยุคนีรู ้จักกันหรือยัง ต ้มไก่สก

น่าจะพอกระมัง หากเหลือก็แค่อุน
่ เอาไวกิ้ นตอนเย็น
ปรุงเพิมเป็ นต ้มยําแกงไก่แทน เมือไดข้ ้อสรุป กุ ้ยเหม

ยก็เริมจุดไฟ วิธการ ้ แชค

ี จุดไฟนางใชไฟ ็ ทีพกมา

สําหรับเดินป่ า จึงทําใหตั้ งแต่มาทีนีนางเลยไม่ลําบาก

ในการจุดไฟ ใชถ่้ านทีซอ

ื มาตอนเข ้าเมือง ทีแค่นิด

เดียวแต่ตอนนีเพิมมากขึน จนไม่ต ้องห่วงเลยว่าหน ้า

หนาวจะลําบาก

อันทีจริงตังแต่มาทีนี นอกจากต ้องดูแลจ ้าวหนานกง

และลูกสาว นางก็สบายมากเลยด ้วยซาํ ไดใช

้ ช้ วี ต
ิ

เรียบง่าย ไม่ต ้องคิดหาวิธอยู

ี รอด
่ และค่าใชจ่้ ายใน

แต่ละวันเหมือนเมือก่อน นับไดว่้ าแค่อยูเฉย

่ ไม่ต ้องทํา

้ งชวี ต
อะไร นางก็มีกินมีใชทั ิ แล ้ว ถือว่าการมาทีนีไดพั
้ ก

ผ่อนอย่างทีเคยคิดเอาไวจริ
้ งๆ

นางทํานํ าซุปก่อนอันดับแรก ตังหม ้อต ้มนํ าใส่ ขิงบุบ

ี บและเกลือ พอนํ าเดือด ก็ใส่

กระเทียมบุบ รากผักชบุ
ไก่ลงไปลงไปต ้มทังตัว เมือเดือดแล ้วนางก็เขียถ่าน

้ อเพียงไฟอ่อนๆ ต ้มไปอีกประมาณ 2 เค่อ

ออก ใหเหลื
่ าใหเย็
เตรียมนํ าแข็งใสนํ ้ นจัด เอาไก่ทีต ้มได ้ทีแล ้ว ใส่

ลงไปเพือน๊อคไก่ เมือไก่เย็นแล ้วให ้ นํ ามาวางไวบน

้

ั ใสจั
ตะแกรง แล ้วเอาไก่มาสบ ่ ดจานใบใหญ่สองจาน

ี ด ้านบน แล ้วเก็บ
ตกแต่งเพิมเติมด ้วยแตงกวา ผักชโรย

เอาไวใน ่ งว่างเพือเก็บอุณหภูมจะ
้ ชอ ิ ไดคง
้ สภาพเดิม

กุ ้ยเหมยเอาข ้าวหอมมะลิมาทําเป็ นข ้าวมันไก่ ผสม

กับข ้าวขาวนิดหน่อย จะไดไม่

้ นิมเกินไป นํ าขิงแก่
ี บพอ
ปลอกเปลือกหันเป็ นแว่น กระเทียม รากผักชทุ

แตก มาเตรียมเอาไว ้ แล ้วเอาหนังไก่มาเจียว จนได ้

นํ ามัน ตังกระทะเอาไก่ทีเจียวเอาไวใส ่
้ เกลื
อเล็กน ้อย
ั ครู่
แล ้วผัดจนมีกลินหอม แล ้วเอานํ าซุปทีต ้มไก่เมือสก
 ่ าซุปแทนนํ าเปล่า
มาผัดกับข ้าว แล ้วเอาไปหุง โดยใสนํ

จะไดข้ ้าวมันทีหอมมันอร่อย

ระหว่างรอใหข้ ้าวสุก นางก็ลงมือทํานํ าจิม นํ าเต ้าเจียว

นํ าสม้ สายชู นํ ามะนาว นํ าตาล ผสมเข ้าด ้วยกัน ชม

ิ รส

้ แล
แล ้วว่าใชได ่ ง กระเทียม พริกนิดหน่อย
้ ้วก็ใสขิ

เพราะจ ้าวหนานกงกินเผ็ดไม่ไดมาก
้ ลงไปคลุกเคล ้า

ใหเข ่ ้วยขนาดกลางแต่งหน ้าด ้วยผักช ี แล ้ว

้ ้ากัน ตักใสถ

ก็จัดของในห ้องครัวไปด ้วยระหว่างทีรอใหข้ ้าวมันสุก

เมือเตรียมอาหารเสร็จแล ้ว กุ ้ยเหมยก็ออกมารับลูกสาว

ไปอาบนํ า ป้ อนข ้าว หลินหลันพอกินอิม นางเล่นต่อ

บล็อกทีนางสงั ทําไดไม่
้ นาน ตัวเองก็ไปอาบนํ า เพราะ

เหนียวตัวมาก พอกลับเข ้ามา จ ้าวหนานกงก็สง่ สายตา

ใหนาง
้ หันไปมองลูกสาวยิมๆ หลินหลันตอนนีตาก็เริม
ลืมไม่ขึน นังตาปรือโยกเยกไปมา กุ ้ยเหมยจึงไดถื้ อ

โอกาสเอาลูกสาวเอนตัวนอน

"ท่านพีจะอาบนํ าหรือกินข ้าวก่อนดีเจ ้าคะ"

"ไม่ถึงขนาดต ้องอาบนํ าหรอก พีไม่มเหงื

ี อ พีไม่ได ้

็ เนือเชด
ลงแรงเหมือนกับเจ ้า ขอแค่ผ ้าเชด ็ ตัวก็พอ"

็ ตัวจ ้าวหนาน
กุ ้ยเหมยไปเตรียมของแล ้วก็กลับมาเชด

กง ถ ้าไม่ไดอาบ
้ ั แล ้วกันจะไดตั้ วหอมๆ
นํ า ก็ทาโลชน

ั ทาผิวสําหรับเด็กออกมา กลินหอ
นางจึงเอาโลชน
ึ สดชน
มอ่อนๆมันทําใหรู้ ้สก ื ดีเหมือนกันนะ ว่าไปแล ้ว

นางใชข้ ้าวของสําหรับเด็กจนชน
ิ เพราะความงกของตัว

ื ใหหลาน
เองแท ้ๆเลย ซอ ้ ใช ้ตัวเองก็ใชด้ ้วย จนกระทัง
้ อนเดิม
หลานโตนางก็ยังใชเหมื
"สงิ นีคืออะไร หอมดี" กลินนีเขาไดกลิ
้ นมาจากนาง พึง

จะรูว่้ ามันมาจากขวดนี

ั บํารุงผิว ใชทา
"อันนีเรียกว่าโลชน ้ ผิวหลังอาบนํ า ข ้ากับ

้ กวัน แต่กลัวท่านพีไม่ชอบก็เลยไม่ได ้
หลังนเอ๋อร์ใชทุ

ทาให ้ ถ ้าท่านพีชอบไหมเจ ้าคะ"

"อืม พีชอบกลินของเจ ้า" คําพูดของเขาทําเอาคนที

ั ถึงกับชะงัก เงยหน ้าขึนมามองก็เห็น
กําลังทาโลชน

ึ ก็รู ้สก
สายตาบอกความรู ้สก ึ อายทีถูกผู ้ชายจีบจึงทําตัว

่ มผู
ไม่ถูก แต่ก่อนไม่ใชไม่ ี ้ชายมาจีบ แต่นางไม่มเวลา
ี

ทีจะใสใ่ จมัน นางต ้องหาเงินจ่ายค่าเทอม จ่ายค่าเชา่

บ ้าน ในแต่ละเดือนมีค่าใชจ่้ ายมากมายจนนางไม่มใจ

ี

คิดเรืองอะไร พอหลานโตก็ต ้องดูแลภัตตาคารทีขยาย

ไปเรือยๆ ต ้องดูแลลูกน ้อง รู ้ตัวอีกทีก็เลยวัยทีจะมี

ความรักแล ้ว
พอมาถูกผู ้ชายรุน
่ หลานมาพูดแบบนีนางก็ทําหน ้าไม่

ถูก อดทีจะเขินตัวเองไม่ได ้ ถึงร่างกายนีอายุ 18 แต่ใคร

้ จิ้ ตวิญญาณของนางข ้างในเป็ นคนอายุ 43 เล่า
ใชให

จ ้าวหนานกงเห็นภรรยาเขินอายก็หัวเราะในลําคอ นึก

ั เขาต ้องเกียวนางบ่อยๆแล ้ว นางจะได ้

ในใจว่า สงสย
ิ
ชน

"ถ ้าอย่างนัน ข ้าจะทาใหทุ

้ กวันดีไหมเจ ้าคะ?"

"ดีมากเลย เราจะไดกลิ
้ นเดียวกันทังบ ้านเลย ไปไหน

เขาจะไดรู้ ว่้ าเราคือครอบครัวเดียวกัน" จ ้าวหนานกงพูด

ี งจริงจัง พร ้อมกับสง่ สายตาหวาน
บอกนางด ้วยนํ าเสย

เยิมมาให ้ เขาดูแปลกไปไม่เหมือนปกติเลย หรือเขาจะ

จีบนาง?อยากจะบอกว่าไม่ต ้องจีบ ทําตัวธรรมดา

เหมือนเดิมเลย มาแบบนีนางไปไม่เป็ น
"ข ้าไปเอาข ้าวมาใหท่ ั ครูนะ
้ านพีดีกว่าเจ ้าค่ะ รอสก ่ เจ ้า

คะ"

้ ไหวจริงๆ กุ ้ยเหมยจึงขอหลบไปใน
ไม่ไหว.. นางสูไม่

ครัวเพือเรียกสติก่อน จะไดมี้ แรง รับการรุกของจ ้าว

หนานกงทีชว่ งนีเริมถีขึนเรือยๆ โดยทีมีรอยยิมของจ ้าว

หนานกง สง่ ยิมตามร่างภรรยาด ้วยความเอ็นดู

_______________________________
อันนีเป็ นความชอบสว่ นตัว ไรท์ใชทั
้ งโลชน
ั ทังครีม

ั ผ ้าด ้วย หอมมาก

อาบนํ าเลย ตอนนีลามมาถึงนํ ายาซก

กก
หานหนานกง

ยังไม่ทน
ั ไดลงมื
้ ี งรถม ้ากับเสย
อกินอาหาร เสย ี งพูดคุย

ิ เฉิงคงพาคนงานมาแล ้ว
ก็ดังขึนหน ้าบ ้าน โจวซน

กระมัง

"ท่านพีจะออกไปรับสหายของท่าน กับข ้าไหมเจ ้าคะ

่ ห ้องนี"
หรือจะกินอาหารอยูใน

"พีรอทีนีดีกว่า ออกไปก็เกะกะการทํางานของเขา

เปล่าๆ"

กุ ้ยเหมยจึงปล่อยใหจ้ ้าวหนานกงกินอาหารอยูใน
่ ห ้อง

กินข ้าว สว่ นตัวเองก็ออกมาต ้อนรับโจวซน

ิ เฉิงทีหน ้า

บ ้าน
 ิ เฉิงก็ก ้าวลงจากรถม ้าพอดี ด ้านหลัง
พอออกมาโจวซน

รถม ้าของเขา ก็มีรถม ้าตามมาด ้วยสองคัน นางเห็นคน

งานตามมาด ้วย6คน ทีรูเพราะ

้ ดูจากการแต่งตัว ทีสวม
ี จางแล ้วก็ยังคล ้ายกันทุกคน แต่กลับมาหยุด
ชุดทีมีซด

อยูที
่ สตรีคนนึงทีนางจําไดใน
้ ความทรงจํา ฮูหยินหาน

หรงเหลียน มารดาของจ ้าวหนานกง ทําไมถึงไดอยู

้ ใน่

สภาพนีกัน จากสตรีทีดูน่าเกรงขาม แต่งดงามผุดผาด

ี เซย
เหตุใดจึงดําคลํา ผิวพรรณซด ี วถึงเพียงนีได ้ โจว

ิ เฉิงเข ้าไปประคองร่างของมารดาจ ้าวหนานกง แต่

ซน

กุ ้ยเหมยไม่รวู่ ้ าจะทักทายนางยังไง จึงไดคารวะ

้ นาง

เหมือนเดิมทีเคยทํา

"คารวะฮูหยินเจ ้าคะ"

"เรียกท่านแม่เถิด ตอนนีไม่มีฮูหยินอะไรนันแล ้ว แม่

ได ้ยินเรืองทีเจ ้าดูแลหนานกงแทนแม่กับเฉิงเอ๋อร์แล ้ว
แม่อยากขอบใจเจ ้ามาก ทีดูแลลูกชายของแม่อย่างดี

ลําบากเจ ้าแล ้ว เด็กดี"หานหรงเหลียนยืนมือออกไป

ประคองร่างกุ ้ยเหมย จับมือนางเขย่าเบาๆ ตาแดงกํา

คล ้ายกับว่าผ่านการร ้องไหอย่
้ างหนักมา

"เจ ้าค่ะท่านแม่ เราเข ้าบ ้านกันก่อนเถอะ ท่านพีคงดีใจ

่ ้วย"
ทีท่านแม่มาอยูด

"รบกวนเจ ้าแล ้ว"

่
"ท่านแม่อย่าพูดแบบนีเลย นีก็เป็ นบ ้านของท่านเชน

กัน ในเมือท่านแม่ใหข้ ้าเรียกว่าท่านแม่ นับจากนีข ้าจะ

ไม่คิดว่าข ้าเป็ นเพียงลูกสะใภ ้ แต่ข ้าจะเป็ นลูกสาว

คอยดูแลท่านนะเจ ้าคะ"

หานหรงเหลียนนํ าตาร่วง ชว่ งเวลาทีผ่านมานาง

คิดมากมาตลอดว่าลูกชายจะอยูอย่
่ างไร นางเองก็ไม่
ไดรู้ ้จักสนิทสนมกับกุ ้ยเหมยนัก เพราะตอนนันลูกชาย

ไม่ไดสนใจ
้ การคงอยูของ
่ นาง แต่พอจ ้าวหนานกงล ้ม

ป่ วยลง นางทีต ้องดูแลและหาหมอมารักษาจนไม่ได ้

สนใจทังสองคนแม่ลูกเลยว่าจะใชช้ วี ต
ิ อย่างไรในจวน

จนกระทังถูกจ ้าวเต๋อ สามีทีนางทอดทิงครอบครัวมา

อยูที
่ นี ยอมทิงพ่อแม่และพีชายมาแต่งงานกับเขา

กลับถูกเขาทีเป็ นบิดาแท ้ๆไล่ลูกชายเพียงคนเดียว

ของนางออกมา ในสภาพไม่รวู่ ้ าจะเป็ นหรือตาย นาง

จึงต ้องใหลู้ กสะใภคน

้ นีพาลูกชายมาอยูที
่ หมูบ
่ ้านถง
ื เอาไวนาน
ซานนี ทีนางซอ ้ แล ้ว ไม่นึกว่าบันปลายชวี ต
ิ

้ ใชช้ วี ต
นางเองก็จะไดมา ิ อยูที
่ นี

พอเข ้ามาในห ้องกินข ้าว ทังสองคนแม่ลูกต่างจ ้องมอง

กันด ้วยความตกตะลึงของจ ้าวหนานกงและความ

คิดถึงของผูเป็
้ นมารดา ตลอดเวลานางเป็ นห่วงลูกชาย
คนนีเสมอ ไม่ว่าจะถูกทําร ้ายอย่างไร นางก็ทนไดขอ
้

เพียงใหลู้ กชายมีชวี ต
ิ อยูก็
่ พอ หานหรงเหลียนนํ าตา
ี น ้าสดใสขึน ผิว
ไหลพราก มองลูกชายสุดทีรักทีมีสห

พรรณก็ขาวเนียนเหมือนเดิม มีร่างกายทีไม่ทรุดโทรม

อย่างทีนางเก็บมาฝั นร ้ายทุกวัน นางฝั นว่าลูกชายถูก

ทอดทิง จนสภาพร่างกายยําแย่ ไม่ไดกิ้ นไดดื้ มหลาย

วัน พอเห็นอย่างนีแล ้ว นางคิดมากไปเองจริงๆ

"กงเอ๋อร์.... ลูกชายของแม่ แม่ขอโทษนะลูกทีไม่ได ้

ดูแลลูกเลย"

จ ้าวหนานกงจับมือทีหยาบกร ้านของมารดา ทีลูบหน ้า

ลูบตาเขาอยูอย่
่ างเจ็บปวด ตอนนีเขาเกลียดบิดาของ

เขา จนไม่อยากเรียกเขาว่าพ่ออีกต่อไปแล ้ว ทํากับเขา

เขาทนได ้ แต่ทํากับคนทีร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมานาน

อย่างท่านแม่เขารับไม่ไดจริ
้ งๆ หากท่านแม่ไม่มสมบั
ี ติ
มากมายติดตัวมา ลําพังชาวนาธรรมดา จะกลายมาเป็ น

คนทีรํารวยเงินทองขนาดนีไดอย่
้ างไร หากไม่มท่
ี าน

แม่ชว่ ยผลักดันทุกอย่าง คนทีอ่านหนังสอ

ื ไม่ออกจะ

ั ญาค ้าขายใหญ่ๆไดอย่
สามารถเขียนสญ ้ างไร หาก

ท่านแม่ไม่ชว่ ยตรวจสอบ และร่างสญ

ั ญาใหไม่
้ ถูกเอา

เปรียบ เขาจะเป็ นคนทีประสบความสําเร็จในชวี ต

ิ แบบ

นีหรือ คอยดู หากเขาหายดีเมือไหร่ ตระกูลจ ้าวจะต ้อง

ชดใช ้

"ข ้าสบายดี ท่านแม่อย่าร ้องไหอี้ กเลย ท่านแม่ก็เห็น

ตอนนีข ้ากําลังรักษาตัวเองอยู่ อีกไม่นานข ้าจะกลับมา

เดินไดแน่
้ นอน ข ้าดีใจทีท่านแม่มาอยูที
่ นีด ้วย

หลันเอ๋อร์ก็คงดีใจทีไดเจอ ี ที เหมยเอ๋อร์
้ ท่านย่าเสย

เองจะไดมี้ คนคุยด ้วย วันๆ นางเอาแต่ดูแลข ้ากับหลัน

เอ๋อร์ จนไม่ไดรู้ ้จักใครแล ้วตอนนี"

จ ้าวหนานกงไม่ลืมทีจะชมภรรยาต่อหน ้ามารดา พอ

หานหรงเหลียนได ้ยินก็ยิมใหลู้ กสะใภ ้ ตอนทีเห็นครัง

ึ ไม่ชอบใจนัก
แรกในจวน ครังแรกทีพบกันนางยังรู ้สก

ทีนางวางตัวไม่สมกับเป็ นสตรี กระทังกล ้าวางยาผู ้ชาย

ไม่นึกเลยว่านางจะดูแลจ ้าวหนานกงดีขนาดนี การกระ

ทําของนางทีแสดงออกอย่างจริงใจ จนทําใหนาง
้
ั ผัสได ้ ว่าทังสองคนคงรักใคร่กันดี ไม่อย่างนัน
สม

ลูกชายถึงกับเอ่ยชมไม่หยุดแบบนี

"กุ ้ยเหมยเจ ้าทําอะไรกินหรือ น่ากินจังเลย ท่านป้ าเรา

กินข ้าวกันก่อนเถิด เรายังมีเวลาคุยกันอีกเยอะ แต่เวลา

นีมันเลยเวลากินแล ้ว เดียวจะไม่ดีกับร่างกาย จริงไหม

หนานกง"

"จริงก็ได ้ ท่านแม่นังลงกินข ้าวก่อน อาหารจานนีเหมย

เอ๋อร์นางเรียกว่าข ้าวมันไก่ นางลงมือทําอาหารอร่อย

ใหลู้ กกินทุกวัน อร่อยมากนะขอรับ" จ ้าวหนานกงทํา

เป็ นไม่รทั
ู ้ นไปกับสหายจอมตะกละเห็นแก่กิน หากใคร

ไม่รจั
ู ้ กเขานึกว่าทีบ ้านคงไม่มอะไร
ี ใหกิ้ นหรือเปล่าถึง

ไดปล่
้ อยใหหิ
้ วโซแบบนี

กุ ้ยเหมยขอตัวไปเอาอาหารออกมา อีกทังหลีกเลียง

อาการอวยของจ ้าวหนานกงด ้วย เขาชมจนนางอายทุก

คนหมดแล ้ว

นางตักข ้าวมันไก่มาใหทั
้ งสองคนพร ้อมกับนํ าซุปร ้อนๆ

พอทังคูลงมื
่ อกินก็ไม่พูดไม่จา ไม่นานอาหานในจานก็

หมดลง นางจึงเอามาเติมใหอี้ กคนละจาน จ ้าวหนาน

กงก็เจริญอาหารตามไปด ้วย เมือเห็นมารดากินข ้าว

มากถึงสองจาน ก็ยิมกว ้างด ้วยความพอใจ มารดาของ

เขาดูแก่มากขึน ทังๆทีผ่านมาไม่นาน มารดาทีเขาจํา

ไดถึ้ งแม ้ว่าจะอายุมากขึน แต่มารดาก็ไม่เคยปล่อยให ้

ตัวเองต ้องทรุดโทรมขนาดนี หากคนอืนมาเห็นข ้าง

นอก ก็ไม่แน่ว่าจะจําไดว่้ าเป็ นคนคนเดียวกัน

หลังอาหารกุ ้ยเหมยเอานํ าสม้ คัน ทีมีในชอ

่ งว่าง พร ้อม

ั ปะรด มาหันเป็ นชน

กับสบ ิ ขนาดกลางมาใหกิ้ นแกเลี
้ ยน

แล ้วก็ไปล ้างจาน ปล่อยใหพวก

้ เขาคุยกันไปก่อน

เพราะทังสองคนไม่ไดเจอ
้ กันมานาน คงมีเรืองอยากจะ

คุยกันไม่น ้อย

"ท่านแม่มันเกิดอะไรขึน ทําไมท่านพ่อถึงไดเขี
้ ยน
ื หย่าใหท่
หนังสอ ้ าน"

"เขาอ ้างว่าแม่ผิดข ้อเจ็ดประการ ไม่สามารถมีบุตรให ้

สามีได ้ แล ้วก็มีหลายอย่างทีเขาสรรหามาเพือที

ต ้องการจะปลดแม่ พวกเขาคิดว่าลูกตายไปแล ้ว ตังแต่

ออกจากจวนครังนัน แต่แม่กลัวว่าเจ ้าทีอยูข

่ ้างนอกจะ

ลําบาก จึงไดขอร
้ ้ รับแม่ทํางานในจวน"
้องใหเขา
 ิ เดิมของท่านแม่เล่า"
"แล ้วเงินสน

เขาจําไดว่้ า หลังจากทีเขาล ้มป่ วย เงินทีเขามีถูกยึดคืน

ี ยวแรงจะต่อสู ้แต่มารดายังมีสน
หมด เขาไม่มเรี ิ เดิมอยู่

ไม่น ้อยเลย แล ้วมันหายไปไหนหมด ทําไมท่านแม่ถึง

้ เหลืออะไรเลยแบบนี"
ไดไม่

"ฮูหยินเฒ่าใหบ่้ าวมายึดหมดตังแต่เจ ้าหมดสติครังแรก

แม่พยายามทวงคืน แต่อํานาจในมือเปลียนไปหมด

ตังแต่พวกนางรูว่้ าเจ ้าจะไม่มโอกาส

ี ฟื นขึนมาไดอี้ ก ที
ื ยา มารักษาเจ ้า เป็ น
แม่มีติดตัวแม่ก็เอาไปหาหมอซอ

เพราะแม่เองทีอ่อนแอเกินไปเจ ้าถึงไดมา
้ ลําบากแบบ

นี"

ี น ้าของหานหรงเหลียนเจ็บปวด เมือนึกถึงความ
สห

ทรมานทีอยูที
่ นัน ตอนทีลูกชายทีเป็ นเหมือนเสาหลัก

คนในจวนใหความ
้ เกรงใจ แปรเปลียนเป็ นทุกคนพากัน
กลันแกล ้ง และบีบบังคับใหนาง
้ ทนอยูไม่
่ ได ้ หากไม่

คิดถึงลูกชายเพียงคนเดียวทีชว่ ยเหลือตัวเองไม่ได ้

นางคงจะไม่ทนมาไดนาน
้ ขนาดนี

"ทําไมท่านไม่กลับไปหาท่านลุง หากท่านลุงรู ้ ท่านลุง

ต ้องมาชว่ ยท่านแน่"

"แม่ไม่อยากใหท่
้ านลุงของเจ ้ารู ้ เพราะตอนนันท่านลุง

ของเจ ้าก็ไม่ยินดีทีแม่จะแต่งงานกับพ่อของเจ ้า แต่

เพราะแม่ดึงดัน ดือรันจะแต่งงานใหได
้ ้ ท่านลุงของเจ ้า

จึงยอมคุยกับท่านตาท่านยาย จนแม่ไดแต่
้ งาน แม่ไม่

อยากใหท่ ึ ผิดหากเขา
้ านลุงของเจ ้าต ้องโกรธ และรู ้สก

รูว่้ า เราสองคนแม่ลูกต ้องลําบาก แม่ถึงไม่ไดไป

้ ขอ

ความชว่ ยเหลือ เจ ้าเองก็ห ้ามใหเฉิ

้ งเอ๋อร์สง่ ข่าวไปหา

ลุงเจ ้าเด็ดขาด ท่านลุงมีงานทีต ้องรับผิดชอบมากมาย

แล ้ว เราอย่าไปรบกวนท่านลุงเลยนะ แม่ขอร ้อง"

จ ้าวหนานกงไม่เห็นด ้วยกับมารดา เขารูดี้ ว่าหากท่าน

ลุงทราบต ้องหาวิธจั
ี ดการคนพวกนันไดแน่
้ ทําร ้ายเขา

ไม่พอ แล ้วยังมาทําร ้ายมารดาของเขาอีก แล ้วจะ

้ พวกนันใชช้ วี ต
ปล่อยใหคน ิ สุขสบายไดอย่
้ างไรกัน

ตอนนันเขาเองถูกสง่ มาทีนี ร่างกายก็เคลือนไหวไม่ได ้

แล ้ว จึงไม่สามารถสง่ ข่าวขอความชว่ ยเหลือท่านลุงได ้

ิ เฉิงอยูที
แต่ว่าคราวนีเขามีโจวซน ่ นี คงต ้องพึงพาให ้

สหายเขียนจดหมายไปหาท่านลุงแล ้ว ตอนนีพวกเขา

สองคนไม่มอํ
ี านาจต่อรองอะไร หากคนพวกนันรูว่้ าเขา

ยังไม่ตาย แล ้วมีโอกาสหาย พวกเขาอาจจะทําอะไร

ก็ได ้ เพราะฉะนันท่านลุงเป็ นตัวเลือกทีดีทีสุดทีจะคอย

ปกป้ องครอบครัวของเขาตอนทีเขากําลังอ่อนแอแบบ

นี

้ เดี
"ท่านแม่ ใหข้ ้าใชแซ ่ ยวกับท่านแม่เถอะขอรับ ข ้าไม่

อยากมีอะไรเกียวข ้องกับตระกูลจ ้าวอีกต่อไป เราสอง

คนแม่ลูก ไม่มอะไร
ี เกียวข ้องกับเขาอีกต่อไปแล ้ว ใน

้ ่
เมือเขาขับเราออกจากตระกูล ข ้าก็ไม่สมควรใชแซ

ของเขาอีกต่อไป"

หานหรงเหลียนมองบุตรชายทีทําหน ้าโกรธแค ้น นางก็

เข ้าใจ จึงไม่เอ่ยขอใหเขา
้ ทบทวนความคิดทีจะเปลียน

แซ่ เพราะคนทีเป็ นพ่อ คงไม่มใคร

ี ทอดทิงลูกตัวเองให ้

ตายอย่างโดดเดียวเหมือนทีเขาทําอีกแล ้ว

่ ้าวหนานกง
"ดี ถ ้าอย่างนันเจ ้าคือหานหนานกง ไม่ใชจ

อีกต่อไป ไม่ว่าเจ ้าจะทําอะไรแม่พร ้อมสนับสนุนเจ ้าทุก

อย่าง"

"เรืองทําเรืองเปลียนแซ่ ข ้าจะจัดการใหเอง
้ วางใจได ้ "

ิ เฉิงทีนังฟั งเงียบๆ ก็รู ้สก

โจวซน ึ โกรธแทนเหมือนกัน

คนพวกนัน ใจดําทังตระกูลเลยจริงๆ กลับไปเขาจะเล่า

ใหบิ
้ ดามารดาฟั ง จะไดไม่
้ ต ้องคบค ้ากับคนแบบนีอีก ที

จริงตระกูลของพวกเขามาสนิทสนมกันไดเพราะ
้ ท่าน

ป้ าเหลียนทีคอยแนะนํ าหลายอย่างใหกั้ บแม่ของเขา

จนทังสองคนสนิทกับมาก จนถึงรุน
่ ลูก หากมารดารูว่้ า

สหายถูกกลันแกล ้งแบบนี นางคงจะโมโหเหมือนกัน

กับเขาตอนนี เรืองทีท่านป้ าถูกปลดแล ้วใหทํ

้ างานใน
่ นํ าใจคิดจะชว่ ยเหลือเป็ นแน่ เขาคิดว่า
จวน คงไม่ใชมี

ตระกูลจ ้าวคงอยากจะปิ ดข่าวมากกว่า เพราะกลัวว่าคน

ี
รู ้จักของท่านป้ าทีชอบพอกันจะโจมตีพวกเขาจนเสย
ื จึงไดแอบ
ชอ ้ ่ นท่านป้ าเอาไวใน
ซอ ้ จวน แล ้วบอกทุก

คนว่านางป่ วย หากเขาไม่แอบเข ้าไป คงไม่ไดเจอ

้ ท่าน

ป้ าเหมือนกัน

กุ ้ยเหมยนังฟั งเงียบๆ ไม่ออกความคิดเห็น เพราะนาง

้ อะไร
เองก็ไม่เคยรู ้จักคนพวกนัน ไม่ว่าเขาจะใชแซ ่

เขาก็ยังคงเป็ นสามีของกุ ้ยเหมยเหมือนเดิม ลูกสาวตัว

น ้อยคงต ้องเปลียนเป็ นหานหลิงหลัน ด ้วยเหมือนกัน

ิ ะ
ซน
 ั
ครอบคร ัวสุขสนต์

กุ ้ยเหมยเห็นทุกคนคุยกัน ในเรืองราวทีผ่านมาของตัว

เองอยู่ นางก็ไม่มเรื
ี องอะไรทีจะคุยกับพวกเขา จึงเอ่ย

ิ เฉิง ไปขนของทีอยูบ
ขอตัวพาคนของโจวซน ่ ้านหลัง
้ จริ
เก่ามาทีนี อันไหนทีเก่ามากแล ้วก็ทิง เอาทีใชได ้ งๆ

เท่านัน ดีทีมีคนชว่ ยเยอะไม่นานทุกอย่างก็เสร็จใน

เวลาอันรวดเร็ว อีกอย่างนางต ้องทํางานแข่งกับเวลา

ด ้วย เพราะอีกไม่นานลูกสาวตัวน ้อยคงไดเวลา

้ ตืนแล ้ว

่
"ฮูหยินบอกใหปู้ ทีนอนแบบนีใชไหม"

่ ทีย่นๆ วางตรงมุมทังสมุ
"ใชเอา ี ม ดึงใหตึ
้ งเลยนะ"

"ผ ้าผืนนีนุ่มสบายนัก ทีนอนก็ดูแปลกตา ข ้าว่าคงไม่ใช ่

ของในแคว ้นนีแน่เลยเจ ้าว่าไหม" คนงานคนนีค่อนข ้าง

จะพูดมากกว่าคนอืน ตังแต่นางมาชว่ ย จะคอยถามนัน

ถามนีตลอด ดูสนใจข ้าวของในบ ้านของกุ ้ยเหมยมาก

จึงพูดขึนมาโดยไม่ไดคิ
้ ดอะไร

"อืม ข ้าก็ว่าอย่างนันแหละ"

"หมอนก็นุ่มสบายแถมยังใบใหญ่อีก แบบนีราคาคงจะ

แพงมาก"

ี งพูดคุยทีดังอยูอี
เสย ่ กห ้องกําลัง พูดถึงข ้าวของใน

บริเวณของนาง นางจึงไดเดิ
้ นเข ้ามาดู ก็พบว่าเป็ นคน
ิ เฉิงพามา เขาเลือกคนพูด
งานสองในหกคนทีโจวซน

มากมาทํางานไดอย่
้ างไร หากเป็ นบ ้านอืนคงไม่พอใจ

แน่นอน นางเองก็ไม่พอใจ แต่ก็ไม่อยากจะทําใหใคร

้
ิ เฉิง เพราะ
เดือดร ้อนโดยการตําหนิพวกนางกับโจวซน

คงไม่มโอกาส
ี ไดพบ
้ กันอีกแล ้ว
"ตรงนีไม่มอะไร
ี ใหทํ
้ าแล ้ว เจ ้าออกไปก่อน เดียวข ้าจะ

ออกไปจ่ายค่าแรงให"้

นางพอจะสงั เกตไดว่้ าฮูหยินคงจะไม่พอใจนางแล ้ว

อยากจะตบปากตัวเองนัก ทําไมถึงพูดไม่คิดนะ ฮูหยิน

ท่านนีต ้องมีความสําคัญกับคุณชายไม่น ้อย ไม่อย่าง

นันคุณชายคงไม่มาดูแลเอง อีกทังนางมีเงินสร ้างบ ้าน

่
หลังขนาดนี คงไม่ใชชาวบ ้านธรรมดาแน่นอน ไม่แน่ว่า

อาจจะเป็ นคนในวังทีนางเคยดูงิว ทีบอกว่า บรรดาองค์

หญิงองค์ชายมักปลอมตัวเป็ นคนธรรมดา ไม่อย่างนัน

้ ้
ข ้าวของพวกนัน คนธรรมดาคงไม่สามารถหามาใชได

ขนาดจวนตระกูลโจว ยังไม่มของ
ี ิ เดียว
พวกนีแม ้แต่ชน
ี กลัวว่าฮูหยินอาจจะ
เลย พอคิดถึงตรงนี นางก็หน ้าซด

ฆ่าปิ ดปากนางหรือเปล่า นางไม่กล ้าแล ้วจริงๆ

"ไม่เป็ นไร เจ ้าค่ะ คุณชายจ่ายค่าแรงบ่าวเอาไวแล
้ ้ว

บ่าวไม่กล ้ารับเงินของฮูหยินอีกหรอกเจ ้าค่ะ ขออภัยที

บ่าวล่วงเกินนะเจ ้าคะ"

ิ เฉิง วิงลนลานออกไป
กุ ้ยเหมยมองคนงานของโจวซน

ทังสองคน ก็ไม่เข ้าใจว่าเกิดอะไรขึน ทําไมต ้องกลัว

ั ในสงของ
นางขนาดนัน นางไม่สนใจว่าคนอืนจะสงสย ิ

พวกนีหรือเปล่า เพราะหากมีคนถามนางก็ค่อยบอกว่า

ื มาจากทีอืน แต่นางก็ไม่ไดเอา
ซอ ้ ออกไปใหคน
้
ั หน่อยนีนา ของพวกนีเป็ นของใช ้
ภายนอกเห็นสก

ภายในบ ้านเท่านัน

แต่ก็อย่างว่าข ้าวของบางอย่าง นางเอามาจากในยุค

่
ของนาง ทีจริงไม่ใชเฉพาะ ทีนอนกับผ ้าปูทนอน
ี

ปลอกหมอนเท่านัน แม ้แต่ตูเส ื ้ากับโต๊ะเครืองแป้ ง

้ อผ

รวมถึงโซฟานางก็ม ี เพราะวันแรกทีรูเรื ่ งว่าง นาง

้ องชอ
 ่
เกิดคึก เอาทุกอย่างในบ ้านลองเอามาใสหมด ทีนอนก็

เป็ นของตัวเอง ทีนางจําเป็ นต ้องเอาออกมาใช ้เพราะ

นางไม่สามารถนอนพืนแข็งๆไดเลย
้ ใครเคยนอนในที
ึ อย่างไร แต่นางก็ไม่โง่
สบายๆแล ้วจะเข ้าใจดีว่ามันรู ้สก

ขนาดเอาของทีดูแตกต่างในยุคนีเกินไป จึงเอามาใช ้

บางอย่างเท่านัน

่
บางอย่างก็เอามาปรับเปลียนนิดหน่อย อย่างเชน

ของใช ้สบู่ ยาสฟ

ี ั น นางก็เอาใสกระปุ
่ กทีมีขายในยุคนี
่ องปรุงรสในครัวด ้วย
ตอนไปเดินตลาด เอามาใสเครื

เอาไวรอ ั หน่อยนางค่อยบอกความจริงกับสามี ตอน

้ สก

่
นีไม่ใชเวลา ั เท่าไหร่ เพราะนางไม่
ทีจะพูดเรืองนีสก

แน่ใจว่าเขาจะรับมันไดหรื
้ อเปล่าก็ไม่รู ้

เมือจัดของเสร็จแล ้ว นางก็ออกไปหาลูกสาวในห ้อง

นอน ป่ านนีคงใกลจะ
้ ตืนแล ้วกระมัง
"แม่ หลันเก่ง" พอกุ ้ยเหมยเปิ ดประตูเข ้าไปในห ้องนอน

ื ้าของหลินหลันที
ของลูกสาว ก็ถึงกับพูดไม่ออก เสอผ

พับเอาไวใน
้ ตะกร ้าอย่างเป็ นระเบียบเรียบร ้อย ก็

กระจัดกระจายเต็มห ้องไปหมด โดยมีคนทํานังมอง

นางพร ้อมกับยืนขึนราวกับต ้องการใหมารดา

้ ชม แต่
่
สภาพทีใสกางเกง ขาเดียวมันทําใหกุ้ ้ยเหมยหัวเราะ

ออกมาทันที

"ทําไมถึงเปลียนกางเกงเองล่ะลูก" พอมองไปบน

ทีนอนก็รูสาเหตุ
้ ทันที เพราะทีนอนตอนนีเปี ยกจนไหล
ึ ออกมาด ้านล่าง ดีทีนางปูผ ้าใหนอน
ซม ้ กลางวัน ไม่

อย่างคืนนีเตียงเจ ้าตัวยุง่ อาจจะต ้องเปี ยกแน่นอน

หลินหลันเดินมาเกาะขามารดาอย่างยากลําบาก เพราะ
่ กางเกงข ้างเดียว กุ ้ยเหมยจึง
นางเอาทังสองขาใสใน

ก ้มลงไปอุ ้มนางขึนมา
"หลันเอ๋อร์ของแม่เก่งมาก เปลียนกางเกงเองไดแล
้ ้ว

แต่ทีหลังเวลาปวดฉีต ้องนังกระโถนตรงนันนะ ฉีรด

ทีนอนแบบนีอายคนอืนเขานะรูไหม
้ "

ื มาจากตลาด
กุ ้ยเหมยพาลูกสาวไปดูกระโถนทีนางซอ

ลักษณะมันเหมือนแจกันขนาดใหญ่ นางจึงเอามาใช ้

เพือการนีโดยเฉพาะ วัยนีหากฝึ กนังกระโถนทุกวันจน

ิ ก็จะสามารถอึหรือฉีในกระโถนได ้ จะไดไม่
ชน ้ ต ้อง

เรียราดเหมือนเดิม

้
"นังฉีตรงนีนะ" เมือรอจนลูกสาวฉีออกมา ถึงจะใชเวลา

นานเกือบ 1 เค่อ แต่ก็ประสบความสําเร็จ คราวนีนางคง

้ ้วว่า เวลาอยากเข ้าห ้องนํ าต ้องมาตรงไหน "หลันเอ๋

รูแล
ี งดัง พอใจทีได ้
อร์ของแม่เก่งมาก" สาวน ้อยปรบมือเสย

รับคําชม
"ไปอาบนํ ากันดีกว่านะ จะไดไป
้ ทักทายท่านย่า หลัน

เอ๋อร์ลองเรียกท่านย่าซ"ิ

ี งเล็กๆพูดตามทีมารดาสอน
"ท่านย่า ท่านย่า.."เสย
่ าในถังไมพร
ระหว่างทีกําลังแชนํ ้ ้อมกับตีฟอง เล่น

อย่างนึกสนุกสนาน และก็ถูกมารดาแกล ้งรดนํ าทําให ้

ฟองมันหายไป นางจึงยิงตีฟองแรงขึนเมือเห็นมารดา
ี งดัง
ตัวเปี ยกนางยิงหัวเราะเสย

"แกล ้งแม่หรือ เจ ้าตัวแสบ" กุ ้ยเหมยสา่ ยหน ้าใหกั้ บ

ั ขีแกล ้งแบบนีเหมือน
ความซนของลูกสาว ไม่รวู่ ้ านิสย
่
ใคร หวังว่าคงไม่ใชสามี ่
ของนางหรอกนะ ใชไหม?..

"ท่านย่า.. ท่านย่า.."

"ไหนใครเรียกย่า สาวน ้อยน่ารักคนนีนีเอง"

หานหรงเหลียนมายืนอยูหน
่ ้าห ้องนํ าตอนไหนไม่รู ้

กําลังมองหลานสาวด ้วยความเอ็นดู ด ้านหลังของนาง

ก็คือ หานหนานกงทีขอใหมารดา
้ เข็นรถเข็นมาทีห ้องนี

"ท่านแม่ระวังเปี ยกนํ านะเจ ้าคะ หลันเอ๋อร์เลิกตีฟองได ้

แล ้วลูก เดียวท่านย่าจะเปี ยกเอา" กุ ้ยเหมยรีบบอก แต่

สภาพของนางก็เปี ยกไปหมดทังตัวแล ้วเหมือนกัน

เมือเห็นสถานการณ์แล ้วถ ้าปล่อยไว ้ ทุกคนคงต ้อง

เปี ยกแน่นอน กุ ้ยเหมยจึงจัดการอาบนํ าล ้างฟองให ้

ลูกสาว แล ้วเอาผ ้าขนหนูมาห่อรัดตัวเอาไว ้ ไปวางลง

บนเตียงนอนทีทํามาใหม่

"เดียวแม่ชว่ ยเอง เจ ้าไปเปลียนชุดเถอะ เดียวไม่สบาย

เปี ยกไปหมดแล ้ว" หานหรงเหลียนบอกกุ ้ยเหมย

ิ หลานสาวคนนีด ้วย ใบ
เพราะนางเองก็อยากจะใกลช้ ด

็ ตัวผืนใหญ่
หน ้าเล็กๆทีมีรอยยิมโผล่ออกมาจากผ ้าเชด
ดูน่าเอ็นดูนัก นางไม่เคยไดอุ้ ้มหลานสาวของนางเลย

เพราะตอนนันหานหนานกงไม่ชอบกุ ้ยเหมย จึงไดส้ งั

ใหนาง
้ ไปอยูไกลๆ
่ ห ้ามมาวุน
่ วายในเรือนใหญ่ ทุกคน

จึงไม่ไดสนใจ
้ หลานสาวคนนีโดยปริยาย

"ท่านแม่คงอยากอยูกั
่ บหลาน เจ ้าอย่าไดคิ
้ ดมากเลย

เจ ้าไปเปลียนชุดเถอะเดียวจะไม่สบาย"

"เจ ้าค่ะ" กุ ้ยเหมยรีบเปลียนชุดกลับมาทีห ้องลูกสาว ก็

ื ้าของหลินหลันทีรือเอาไว ้
เห็นแม่สามีกําลังพับเสอผ

ก่อนหน ้านี โดยมีหานหนานกงชว่ ยดูแลหลินหลันทีนัง

เล่นม ้าโยกอยู่ บรรยากาศภายในห ้อง ดูน่ารักมากที

ี งหัวเราะของทังสามคนมันทําใหรู้ ้สก
เดียว เสย ึ ว่าตอน

นีทังสองคนคงมีความสุขทีไดมา
้ อยูด
่ ้วยกันอีกครัง

"ข ้าชว่ ยเจ ้าค่ะ"

 ่
"เป็ นฝี มือหลานสาวของแม่ใชไหมเนีย?"

่ ้าค่ะ นางฉีรดทีนอน ก็เลยลุกขึนมาเปลียน

"ใชเจ

กางเกง ตอนเข ้ามาข ้ายังตกใจเลยเจ ้าค่ะเมือเห็น

สภาพห ้อง"กุ ้ยเหมยเอ่ยยิมๆ

"เหมือนตัวกงเอ๋อร์เด็กๆ ไม่มผิ
ี ด ฉีรดทีนอนจนถึง 6
่ น
หนาว แล ้วก็ลุกมาเปลียนชุดเอง แอบเอาผ ้าไปซอ
ื ้าทีซุกเอาไวแทบ
บ่าวเก็บห ้องใหก็้ เห็นเสอผ ้ ทุกวัน แม่

จับไดเพราะ
้ อะไรรูไหม
้ ื ้าก็ถูกรือกระจุย
ก็เพราะเสอผ

กระจายแบบนีเหมือนกันอย่างไรเล่า ขนาดถูกตีตัง

หลายครังยังไม่เข็ดอีก"

ี งดัง กุ ้ยเหมยมองชายหนุ่มที
ทังสองคนหัวเราะเสย
ึ ว่าเขาเป็ นแบบตอนนี
หน ้าแดงกําเพราะความอาย รู ้สก

ก็น่ารักดี สว่ นหานหรงเหลียนหัวเราะครังแรกในรอบ

หลายปี นางคิดถึงความหลังอย่างมีความสุข ตอนนัน

ลูกชายของนางก็น่ารักเหมือนหลินหลันจริงๆ

ั หน่อย เหมยเอ๋อร์อย่าไป
"ท่านแม่! ข ้าไม่ขนาดนันสก
ื นะ พีไม่ไดเป็
เชอ ี งโอดครวญดัง
้ นแบบนันเลยนะ" เสย

มาจากมุมห ้อง มารดาเอาเรืองตอนเขาเป็ นเด็กมาเล่า

ใหนาง
้ ฟั งแบบนี เขาก็อายเป็ นนะ เด็กทีไหนก็ฉีรด
่ องทีน่าคุยสก
ทีนอนทังนัน มันไม่ใชเรื ั นิดเลย

"จริงซ ิ แม่เดินผ่านเห็นห ้องออกกําลังกายของกงเอ๋อร์

หากเขาฝึ กเดินทุกวัน กงเอ๋อร์ก็จะกลับไปเดินไดอี้ ก

่
ครังใชไหมเหมยเอ๋อร์"

้
"อาจจะต ้องใชเวลา เจ ้าค่ะ ตอนนีข ้าบํารุงร่างกายของ
ั ว์ กินถัว
ท่านพีอยู่ โรคกล ้ามเนืออ่อนแรงต ้องกินเนือสต

กินนม ตอนนีก็นับว่าดีขึน หากกําลังแขนของท่านพี

แข็งแรงขึน ข ้าถึงจะพาฝึ กเดิน ตอนนีใชวิ้ ธนวด
ี และ

ออกกําลังกายเบาๆไปก่อนเจ ้าคะ"

"ไม่เป็ นไร นานก็ไม่เป็ นไร ขอเพียงมีหวังแม่ก็รอได ้ จะ

้ ชว่ ยอะไรก็บอกนะ เอาอย่างนีแม่จะชว่ ยดูแล

ใหแม่

หลันเอ๋อร์ เจ ้าจะไดมี้ เวลาดูแลกงเอ๋อร์ดีไหมลูก

"ขอเพียงมีหวังว่าบุตรชายของนางจะกลับมาเดินไดจะ
้

ใหนาง
้ ทําอะไรก็ยอม

"ข ้าแบ่งเวลาแล ้วเจ ้าค่ะ ทํากายภาพหลังจากกิน

อาหาร1ชวั ยาม เลือกเอาชว่ งเวลาทีหลันเอ๋อร์นอน

กลางวัน ชว่ งบ่ายใหท่

้ านพีเข็นรถเข็นของตัวเอง ไปมา

ึ ว่าทําไดมาก
ประมาณ 2 เค่อ แล ้วค่อยเพิมขึนเมือรู ้สก ้

ขึน ท่านแม่เหนือยมากแล ้ว คอยชว่ ยเล่นกับหลันเอ๋อร์

นิดหน่อยก็พอ"
"ไดอย่
้ างไร เจ ้าอย่าคิดว่าแม่ทําไม่ไหวนะ หลายปี มานี

ิ แล ้ว เจ ้าทําอะไรตังหลายอย่าง ใหแม่
แม่ทํางานจนชน ้

ชว่ ยนันแหละดีแล ้ว"

ื ข ้า
"เอาอย่างนีก็แล ้วกันเจ ้าค่ะ ข ้าอยากเรียนหนังสอ

ื ไม่ได ้ ตอนนีข ้าเริมค ้าขายกับ

อ่านไม่ออก เขียนหนังสอ

คุณชายโจวอยู่ ต่อไปอาจจะไดค้ ้าขายด ้วยกันหลาย

้ านพีชว่ ยสอน แต่ตอนนีคง

อย่าง ตอนแรกข ้าจะใหท่

ต ้องรบกวนท่านแม่ชว่ ยสอนหนังสอ
ื ใหข้ ้าไดไหม
้ เจ ้า

คะ ข ้าอยากรูหนั ื เร็วๆ"เมือเห็นว่าแม่สามีคิดอยาก
้ งสอ

จะชว่ ยเหลือจริงๆนางจึงคิดว่าแบบนีดีทีสุด เพราะคน

ทีเขียนอ่านไม่ได ้ อาจจะถูกหลอกไดง่้ าย นางจึงอยาก

พึงพาตัวเอง ไม่อยากต ้องคอยมาวิงถามสามีทุกครังที

จะทําอะไร
 ้ ิ เอาแบบนันก็ได ้ อย่าว่าแต่หนังสอ
"ไดซ ื เลย แม่จะสอน

ทุกอย่างทีแม่รูให
้ เจ ่
้ ้า อดีตคุณหนูตระกูลหาน ไม่ใชมี
ื เท่านันนะ ตอนนันอาจารย์ของแม่ดุมากทีเดียว
แค่ชอ

้ กวันเลย"
แม่ร ้องไหทุ

"หวังว่าข ้าคงไม่ต ้องร ้องไหแบบ

้ ่
นันใชไหมเจ ้าคะ" กุ ้ย

เหมยแสร ้งทําท่าหวาดกลัว แต่ดวงตาเป็ นประกาย

ึ เอ็นดูลูกสะใภคน
ซุกซน หานหรงเหลียนรู ้สก ้ นีไม่น ้อย

ทังจิตใจดี ทังขยัน แถมยังน่ารักสดใส

ื ถามกงเอ๋อร์ไดเลย
"แม่ใจดีมากนะ ไม่เชอ ้ "

"ตอนเด็กไม่ใชว่่ าท่านตีข ้าทุกวันหรือ เหมยเอ๋อร์ เจ ้า

ต ้องตังใจเรียนนะรูไหม
้ ไม่อย่างนัน..."

"เจ ้าลูกคนนีนี!"
หานหรงเหลียนทําเป็ นดุลูกชาย ในขณะทีมองดู

ลูกชายทีเติบโตจนมีครอบครัวทีอบอุน
่ ก็ดีใจ ทีเขาเจอ

คนดี ถึงแม ้ว่าจะลําบากไม่สบายเหมือนแต่ก่อน แต่

ึ ว่าหานหนานกงหัวเราะมีความสุข
นางกลับรู ้สก

่ ตระกูลจ ้าวมาทังชวี ต
มากกว่าตอนทีอยูใน ี อีก พอ
ิ เสย

มองลูกสะใภคน ั นางต ้องจัดการ

้ นีก็ยิงชอบสงสย

แต่งงานใหทั
้ งสองคนใหถู้ กต ้องแล ้ว กุ ้ยเหมยเหมาะ

สมทีจะเป็ นฮูหยินของกงเอ๋อร์ นางไม่อยากใหหลาน

้

สาวต ้องเป็ นเพียงบุตรสาวของอนุ นางต ้องรีบแก ้ไข

เรืองนีก่อนอย่างอืน

_______________________________
กระโถนหลินหลันรูปทรงประมาณนี
ชดเชยให้

พอออกจากห ้องมากุ ้ยเหมยก็ขอตัวไปทําอาหารเย็น

ปล่อยใหหลิ
้ นหลันนังเล่นอยูใน
่ คอกกันไปก่อน วันนี

นางต ้องทําอาหารใหแม่
้ สามีกินครังแรกก็ถึงกับต ้อง

กลุ ้ม นึกไม่ออกว่าจะทําอะไรดี ชาติก่อนเปิ ดร ้าน

อาหาร เคยทําอาหารใหคน
้ อืนกินตังมากมาย ไม่ว่าจะ

ตําแหน่งใหญ่โตแค่ไหนก็ไม่กดดัน แต่ทําไมครังนี

กลับเป็ นกังวลไปไดนะ
้ อานุภาพของคําว่าแม่สามี มัน

ชา่ งน่ากังวลเสย
ี จริง

้ ชว่ ยอะไรไหม เหมยเอ๋อร์"หานหรงเหลียนโผล่

"ใหแม่

หน ้าเข ้ามาในครัว เห็นข ้าวของทีดูแปลกตาก็แปลกใจ

หานหนานกงบอกว่าหากเห็นอะไรไม่ต ้องถาม ใหทํ

้ า

เป็ นไม่สนใจ เพราะถ ้ากุ ้ยเหมยพร ้อมเมือไหร่นางก็

คงจะบอกออกมาเอง ตอนแรกนางก็ไม่เข ้าใจทีลูกชาย

พูด ตอนนีนางเริมจะเข ้าใจนิดๆ แล ้ว เมือเห็นข ้าวของ

ในครัว

กุ ้ยเหมยกําลังวุน
่ กับการเตรียมวัตถุดบ
ิ จึงไม่ไดเงย
้

หน ้าขึนมาดูจึงไม่ไดเห็ ี น ้าของหานหรงเหลียนที
้ นสห

กําลังแปลกใจ ทีเห็นอุปกรณ์ทําครัวของตัวเอง"ไม่

เป็ นไรเจ ้าค่ะ ข ้าทําคนเดียวได ้ ท่านแม่รอกินอาหาร

อร่อยๆ ก็พอ"

"เอาอย่างนันก็ได ้ เดียวแม่ไปเล่นกับหลานก่อน ไม่

ต ้องยุง่ ยากมากไปนะ แม่กินอะไรก็ได"้

"เจ ้าค่ะ"กุ ้ยเหมยเงยหน ้ามายิมใหหาน

้ หรงเหลียน แล ้ว

ก ้มลงล ้างผักของตัวเองต่อ นางคิดว่าจะทําอาหารทีดี

กับสุขภาพ และก็ไม่หนักจนเกินไป เพราะกินอาหาร

 ั พักก็นอนแล ้ว นางจึงทําอาหารจําพวก
ตอนเย็น อีกสก

ปลาจะไดย่้ อยง่าย และมีโปรตีน

่ นมะขามอ่อนก่อน พอ
อย่างแรกนางทําต ้มยําปลาชอ
่ า
ก่อไฟเสร็จ ก็ตังหม ้อต ้มนํ าจนกระทังนํ าเดือดจัดใสข่

ื
ใบมะกรูด ตะไคร ้ หอมแดงทุบ ฝั กมะขามอ่อนทุบทีซอ

ตอนไปเหนือเอาไวจิ้ มพริกเกลือกิน เลยไดใช ้ าเมนูนี

้ ทํ

เลย พอผงปรุงรสหมูลงไป นางสงั เกตุว่าฝั กมะขาม

อ่อนเปื อยจนไดรส
้ เปรียวแล ้วก็ตักฝั กมะขามออก รอ
่ น
จนนํ าเดือดอีกครังแล ้วใสช ิ ปลาชอ
่ นลงไป พอนํ า

่ ดฟางลงไป ปรุงรสด ้วยเกลือกับ

เดือดและปลาสุกใสเห็

่
นํ าปลา ใสมะเขื
อเทศลงไป จากนันรอจนปลาเริมเปื อย
่ กะเพราแดงลงไป ตามด ้วยพริกทอด ขยําพอ
ใสใบ

แตกนิดหนึงจะไดหอม
้ ๆ บีบมะนาวลงไป แล ้วยกออก

่
มาวางด ้านข ้างรอตักใสชาม ี งด ้านบนก็
โรยผักชฝรั

เสร็จไปอีกหนึงเมนู
อันทีสองทํายําไข่ดาว เมนูนีทําง่ายแล ้วก็อร่อยด ้วย

่ ามันลงไปทอดไข่ดาวจนเหลือง
กุ ้ยเหมยตังกระทะใสนํ
ิ พอคําไวทํ
กรอบ ประมาณ5ฟอง แล ้วลงมือหันชน ้ ายํา
่ าตาลทราย นํ ามะนาวนํ าปลา มาใสใน
ไข่ดาว ใสนํ ่ ชาม

่ กขีหนูตําใสลงไป
ผสม แล ้วคนๆ ใสพริ ่ แล ้วคนเบาๆ ให ้
่
เข ้ากัน ใสมะเขื
อเทศหัน ต ้นหอมหัน หอมใหญ่ซอย

ขึนฉ่ายหันลงไป แล ้วคลุกเคล ้าใหเข

้ ้ากัน นํ าไข่ดาวที

ิ แล ้วนํ าใสลง
ทอดจนกรอบ หันเป็ นชนๆ ่ ไปก็เสร็จไป

อีกหนึงเมนู

แล ้วหันมาผ่าปลากระพงเป็ นกึงกลางแล ้วแผ่ออก เพือ

เตรียมทําปลากระพงทอดนํ าปลา จากนันก็นํ าไปทอด

จนเหลืองกรอบ ระหว่างทอดนางโรยเกลือตามลงไป
่
ด ้วย เสร็จแล ้วตักใสจานพักไวรอ
้ ทํานํ าราด ตังกระทะ

เทนํ าปลาลงไป ตามด ้วยนํ าตาลทรายและนํ าเปล่า

คนจนนํ าตาลละลาย ตังไวจน

้ เดือด จากนันก็นํ าไปราด
บนตัวปลาทีเหลือก็ทํานํ าจิมโดยผสมนํ าปลา นํ าตาล

ทราย นํ ามะนาว พริกซอย มะม่วงเปรียว และหอมแดง

้ ้ากันโรยหน ้าด ้วยผักช ี จัดใสจาน

คนใหเข ่ วางคูกั
่ บ

ปลากระพงทีทอดเอาไว ้

่ กนิดหน่อยพอใหได
นางจึงทําผัดกระเพราไก่ใสพริ ้ ้

รสชาติมาเพิมอีกอย่าง แล ้วหันไปทําไข่ตุน
๋ ทรงเครือง

ใหลู้ กสาวตัวน ้อยกินกับแกงจืดผักกาดข ้าวเพราะ

ลูกสาวของนางชอบกินนํ าซุปมาก ไม่ว่าจะเป็ นอาหาร

แบบไหน ขอเพียงกินกับนํ าซุปนางมักจะกินหมดทุก

วันโดยไม่มเบื
ี อ

พอเสร็จทุกอย่างนางจึงล ้างมือ กุ ้ยเหมยจัดการตัก

่
อาหารใสจาน ่
ชาม แล ้วยกอาหารทังหมดใสถาดออก

ไปห ้องกินข ้าว หานหรงเหลียนก็ลุกขึนมาชว่ ยเตรียม

จานชาม บรรยากาศครอบครัวดูเป็ นกันเอง เหมือนกับ

ว่าอยูด
่ ้วยกันมานานอย่างไรอย่างนัน โดยมีเจ ้าตัวน ้อย

ยืนเกาะคอกกันนํ าลายไหล ยืนเขย่งเท ้ามองอาหาร

ของตัวเองตาไม่กระพริบ เพราะนางจําจานของตัวเอง

ไดเป็
้ นอย่างดี

"แม่อุ ้ม แม่อุ ้ม กินข ้าว"พอเห็นมารดายกเก ้าอีกินข ้าวมา

ี งดัง จนกุ ้ยเหมยต ้อง
ก็ตบมือแรงๆ ร ้องเรียกมารดาเสย

เดินไปอุ ้ม ปล่อยใหแม่
้ สามีตักข ้าวใหสาว
้ น ้อยเมือเห็น

ี งดังแบบ
ว่าหลานสาวคงหิวข ้าวมากถึงไดร้ ้องเรียกเสย

นี

"อาหารน่ากินมาก อาหารพวกนีแม่ไม่เคยเห็นเลย

คล ้ายกับบางอย่างของเรา แต่ก็ไม่เหมือนทีเดียวนัก"

"อันนียําไข่ดาว อันนีกระเพราไก่ อันนันปลากระพง

ทอดนํ าปลา สว่ นอันนีต ้มยําปลาชอ

่ นมะขามอ่อน ของ
หลินหลันเป็ นไข่ตุน
๋ ทรงเครือง และแกงจืดผักกาดขาว

่ สบ
ใสหมู ั เจ ้าคะ"

ื ทังหน ้าตา
"นีเป็ นสูตรอาหารมาจากไหนหรือ? " ทังชอ

นางไม่เคยเห็นอาหารพวกนีมาก่อน หรือลูกสะใภของ
้

นางจะไดสู้ ตรลับจากทีไหนมา ถึงไดมี้ วิธทํ

ี าอาหาร

หน ้าตาน่ากิน หากเป็ นแบบนีทุกวันนางคงไม่ห่วง

ลูกชายและหลานสาวแล ้วเพราะพวกเขาไดกิ้ นอาหาร

ดีๆ ต่อไปก็คงจะแข็งแรงเหมือนเดิมเร็วๆ

"ก็มีบอกต่อๆ กันมา ข ้าเอามาปรับปรุงบางอย่าง ท่าน

ี
แม่เรามากินข ้าวกันเถอะเจ ้าคะ เดียวจะอาหารเย็นเสย

ก่อน กับข ้าวจะไม่อร่อยนะเจ ้าคะ"

กุ ้ยเหมยรีบเปลียนเรืองเพราะไม่รวู่ ้ าจะอธิบายอย่างไร

เกียวกับอาหารพวกนี นางไม่รวู่ ้ าในยุคนีเขามีอาหาร

แบบไหนเพราะยังไม่มโอกาส
ี ไดไป
้ ลิมลองร ้านอาหาร
ของคนในยุคนีเลย จึงไดแต่
้ เลียงเบียงเบนความสนใจ

ไปเรืองอืนก่อน

ตกเย็นหลังจากทีกินอาหารเย็นเสร็จแล ้ว หานหรง

เหลียนก็ขอเอาหลินหลันไปนอนด ้วย กุ ้ยเหมยก็ไม่ได ้

ขัดข ้อง เพราะเข ้าใจว่านางคงอยากอยูกั

่ บหลานสาว

ทังสองคนจะไดสนิ
้ ทสนมกันมากขึน กุ ้ยเหมยพาหาน

หนานกงไปอาบนํ าเสร็จแล ้ว ชว่ ยเขาเปลียนชุด

เรียบร ้อย ตัวเองก็เข ้าไปอาบนํ าต่อ พอออกมาหาน

หนานกงก็ยังไม่นอน คล ้ายกับว่าเขากําลังมีเรืองอะไร
ื ้า
ในใจอยู่ นางจึงไม่อยากรบกวน จึงมาพับเก็บเสอผ

่ เดียวกัน
เพราะนางเองก็ยังไม่ง่วงเชน

่
"เหมยเอ๋อร์ เจ ้าได ้ยินเรืองวันนีแล ้วใชไหม?"
 ื ้า หันกลับไปมองหน ้า
ร่างบางหยุดมือทีกําลังพับเสอผ

ของเขาตรงๆ "เรืองอะไรก็เจ ้าค่ะ ข ้าได ้ยินตังหลาย

เรือง"

"เรืองทีพีจะแกแค
้ ้นตระกูลจ ้าว เจ ้าว่าพีอกตัญ หรื
ู อ

เปล่าทีคิดจะแกแค
้ ้นบิดาทีเป็ นพ่อแท ้ๆ ของตัวเอง แต่

พีเกลียดเขาทีทํากับท่านแม่ ตังแต่เด็ก ถ ้าหากพีไม่ม ี

ความสามารถ เขาคงไม่สนใจ พอพีหมดประโยชน์เขา

ก็ทอดทิงพีอย่างไม่ใยดี เจ ้าว่าพีเลวไหมทีคิดร ้ายกับ

ตระกูล"

ี งทีสน
นํ าเสย ั เครือของเขา ทําใหกุ้ ้ยเหมยต ้องวางมือที

กําลังทําอยู่ ลุกขึนไปหาเขาบนทีนอนเพือปลอบใจ

"ท่านพีข ้าเข ้าใจว่าท่านเจ็บปวด เรืองแกแค

้ ้นหรือไม่

แกแค ่
้ ้นตอนนีไม่ใชเวลาคิด ความแค ้นมันก็มีข ้อดี และ

ี หากความแค ้นในใจของท่านพีมันชว่ ยผลัก

ก็มีข ้อเสย
 ้ านสูต่้ อไปไม่ยอมแพที
ดันใหท่ ้ จะเดินไดอี้ กครังเพือจะ

ไดเผช
้ ญิ หน ้ากับพวกเขามันก็คือข ้อดี หากความแค ้น

มันจมอยูใน
่ ความคิดจนทําอะไรไม่ได ้ มันก็มีแต่เหนียว

รังเราใหจม
้ ลงกับความแค ้น แล ้วของท่านพีเป็ นแบบ

ไหนเจ ้าคะ ตอนนีสงิ ทีสําคัญทีสุดคือสุขภาพร่างกาย

ของท่านต่างหาก ตอนนีท่านแม่มาอยูกั
่ บเราแล ้ว พีไม่
่ อ เอาไวหาก
ต ้องห่วงอะไรแล ้วไม่ใชหรื ้ หายดีแล ้วท่าน

พีอยากจะทําอะไรค่อยทําตอนนันก็ยังไม่สายจริงไหม

เจ ้าคะ"

"แล ้วถ ้าถึงวันนัน พีทําร ้ายตระกูลจ ้าว ตระกูลทีมีพ่อ

แท ้ๆ ของตัวเองอยู่ เจ ้าคงไม่คิดว่าพีใจดําหรือ"
ี ลดําขลับ จับจ ้องสงั เกตอากัปกิรย
นัยน์ตาสนิ ิ าของสตรี

ตรงหน ้าอย่างค ้นคว ้า เขารูว่้ านางเป็ นคนจิตใจดี ไม่รวู่ ้ า

ึ อย่างไรหากเขาคิดจะทําอะไรคนพวกนัน
นางจะรู ้สก

ขึนมา แล ้วทีสําคัญ นางจะยังอยากอยูเคี

่ ยงข ้างกันกับ
เขาหรือเปล่า เขาไม่อยากใหนาง
้ คิดว่า เขาใจดํา ทํา

กับตระกูลของตัวเอง แล ้วอาจจะทําร ้ายนางในอนาคต

"อันทีจริง ข ้าก็เหมือนเป็ นคนนอก ข ้าไม่รวู่ ้ าระหว่าง

ท่านกับพ่อของท่านมันเกิดอะไรขึนบ ้าง ข ้าคงไม่ไป

ิ ว่าท่านใจดํา หรือไม่ใจดํา ข ้าแค่อยากถามท่าน

ตัดสน

ว่า หากท่านทําอะไรลงไปแล ้ว ท่านไม่รส ึ ติดค ้าง

ู้ ก

อะไรในใจ ก็ทําไป ในทีทีข ้าจากมา คนทีเป็ นบิดา ก็

ไม่ใชว่่ าลูกทุกคนต ้องกตัญ จน

ู ไม่ลืมหูลืมตา เพียง

เพราะคําว่าเขาเป็ นบิดาผูให
้ กํ้ าเนิด บางคนทําร ้าย

ทุบตีลูก บางคนข่มเหงลูกสาว คนประเภทนีไม่นับว่า

เป็ นบิดา เขาเป็ นเพียงผูให ่ ้าชวี ต

้ กํ้ าเนิด แต่ไม่ใชเจ ิ ที

จะทําอะไรกับเราก็ได ้ เพราะฉะนันแล ้วแต่ท่านพีจะ

เห็นสมควร เพราะเท่าทีข ้าฟั ง ไม่รวู่ ้ าเขาเป็ นบิดาทีดี

หรือไม่ ข ้าไม่รู ้ แต่ทีรู ้ เขาเป็ นสามีทีแย่มาก ทีทอดทิง

่ ้วยกันตอนลําบาก แล ้วก็ยังเจ ้าชูมี้ เมีย

ภรรยาทีอยูด
หลายคน แล ้วร่วมมือกันทําร ้ายคนทีดีกับเขาขนาดนี

ึ ว่าเขาไม่ใชคนดี
แค่นีข ้าก็รู ้สก ่ แต่ก็ดีทีท่านแม่ออกมา

จากตรงนันได ้ ก็นับว่าโชคดีมากแล ้ว จริงไหมเจ ้าคะ"

"พีจะไม่มวัี นเป็ นเหมือนเขาแน่นอน พีจะไม่ทิงเจ ้าและ

ั ญาว่าพีจะมีเจ ้าคนเดียวจริงๆ
ลูกเด็ดขาด และพีใหส้ ญ

นะเหมยเอ๋อร์" หานหนานกงถึงกับสะดุ ้ง รีบออกปาก

ปฏิเสธทันที เขาไม่เหมือนกันกับบิดาทีคิดถึงแต่ตัวเอง

ึ อย่างไร การกระทําทุก
ไม่เคยคิดถึงคนอืนว่าจะรู ้สก

อย่างของบิดาเขาจะไม่มทาง
ี ทําแน่นอน

กุ ้ยเหมยหัวเราะเบาๆ นางพูดถึงบิดาของเขา ไม่ไดว่้ า

ั หน่อย ทําไมต ้องทําท่าร ้อนรนแบบนี เขานี

เขาสก

บางทีก็ดูนิง เคร่งขรึมเป็ นผู ้ใหญ่ บางทีดูเป็ นเด็กที

เวลาอยูด
่ ้วยกัน ทีมักจะแสดงออกอย่างตรงไปตรงมา

นับเป็ นข ้อดีของเขากระมัง นางชอบทีมีอะไรก็คุยกัน

เลย ไม่ต ้องเก็บมาคิดหรือมาจิตนาการว่าเขาจะคิด

อะไร ถ ้าเป็ นแบบนันคงจะอึดอัดใจไม่น ้อยเลยทีเดียว

ื ท่าน เรากําลังพูดถึงบิดาท่านพีไม่ใช ่
"เจ ้าค่ะ ข ้าเชอ

หรือเจ ้าคะ ทําไมถึงวกกลับมาเป็ นเรืองของเราไดล่้ ะ

เจ ้าคะ ท่านพี"

"พีกลัวเจ ้าคิดมาก"

่ คิดมาก หรือจินตนาการเรืองทียังไม่เกิด
"ข ้าไม่ใชคน

ั หน่อย ข ้าไปพับผ ้าต่อใหเสร็

ขึนสก ้ จก่อนนะเจ ้าคะ

ท่านพีจะนอนเลยหรือเปล่า"

หานหนานกงสา่ ยหน ้า เม ้มปาก หน ้าขึนสแดง

ี จัด ปกติ

เขาก็เป็ นคนผิวขาวอยูแล
่ ้ว พอป่ วยไม่ไดไป
้ ไหน บวก

กับนางคอยดูแลอาบนํ าเชา้ เย็น แล ้วทาครีมบํารุงให ้

ตอนนีผิวพรรณของเขาดีกว่านางอีก "พีจะรอนอน

พร ้อมเจ ้า"

ั ครูนะ
กุ ้ยเหมยพยักหน ้าอมยิม "ถ ้าอย่างนันรอสก ่ เจ ้าคะ

เดียวก็เสร็จแล ้ว"

นางเร่งมือพับผ ้าจนเสร็จ ก็เดินไปดับไฟ ห่มผ ้าใหเขา

้

แล ้วก็เอนตัวลงนอนข ้างๆ หานหนานกง ทีนอนหงาย

มือประสานอกอยู่ ยังไม่ยอมหลับตา

"มีอะไรหรือเปล่าเจ ้าคะ ทําไมยังไม่นอน"

"พีขอจับมือเจ ้าไดไหม
้ ? " อันทีจริงเขาอยากกอดนาง

แต่ก็จนใจทีตัวเองไม่สามารถขยับไดดั้ งใจ จึงขอจับ

มือนางก็ยังดี วันนีเขามีความสุขมากทีไดอยู
้ พร่ ้อมหน ้า

พร ้อมตา ไดกิ้ นข ้าว ไดหั

้ วเราะกับครอบครัว ต ้นเหตุ

ของความสุขก็คือนางทีนอนอยูเคี
่ ยงข ้างเขา เขาอยาก
ขอบคุณทุกอย่างทีสง่ นางมาอยูที
่ นี ไม่ว่านางจะเป็ น

อะไรก็ตาม เขาขอเพียงว่านางจะไม่กลับไปยังทีทีนาง

จากมาก็พอแล ้ว

กุ ้ยเหมยไม่ตอบแต่สง่ มือเล็กของตัวเองยืนเข ้าไปเกาะ

เกียวประสานมือกัน มือของเขาใหความ
้ ึ อุน
รู ้สก ่ ร ้อน
ึ อบอุน
แล ้วก็รู ้สก ่ ทังสองคนสง่ ยิมใหกั้ นท่ามกลาง
่ งแสงลงมา จนเห็นใบหน ้าของฝั งตรง
แสงจันทร์ทีสอ

ั ผัสถึงความอบอุน
ข ้ามเลือนลางก็จริง แต่กุ ้ยเหมยสม ่
ั เจนยิงกว่าอะไรทังสน
มันชด ิ นึกไปแล ้วนางกับเขาก็

เริมทีจะเรียนรูกั้ นมากขึนทุกวัน ทังๆ ทีมีลูกแล ้วคนนึง

โชคชะตาบางทีก็ตลกดีเหมือนกันนะ ใครจะคิดว่าผู ้

หญิงอย่างนาง จะโผล่มาในสถานทีทีไม่รจั
ู ้ ก แล ้วยังมี

ลูกมีสามี ทังทีไม่เคยมีประสบการณ์เรืองนีมาก่อน

ั เบืองบนคงจะอยากประทานพร ไม่อยากใหนาง
สงสย ้
 ี เวลา จัดทังสองอย่างมาใหพร
ต ้องเสย ้ ้อมเลยเพือ

ชดเชยชาติก่อนกระมัง
แม่ท ัพใหญ่

ี
ณ.ชายแดนแคว ้นเชย

แม่ทพ ื ทอดความห ้าวหาญรุน

ั ใหญ่ทีสบ ่ ต่อรุน
่ กํา

จดหมายทีไดรั้ บมาด ้วยความเจ็บแค ้นใจ หานหรง

ี วในวัย54ปี แต่ร่างกายยังคงดูคล ้ายคนอายุ 40 ต ้นๆ
เซย
้ ร่างกายอยูเสมอ
เพราะการฝึ กซอม ่ คิดถึงน ้องสาวคน

เล็กของตนเองทีต ้องลําบากมาหลายปี อย่างปวดใจ

หากเขารูเร็
้ วกว่านีนางกับหลานชายคงไม่ลําบากแบบ

นี

ตอนกลับมาจากการประชุมกับนายกองทีลาดตระเวน

แนวชายแดน ก็มีคนแจ ้งว่ามีคนเอาจดหมายจากทาง

บ ้านมาให ้ ตอนแรกเข ้าใจว่าเป็ นครอบครัวในเมือง

หลวงทีสง่ มา ไม่นึกว่ากลับเป็ นข่าวคราวของน ้องสาว

ทีขาดการติดต่อกันมานานหลายปี หลังจากทีเขาชว่ ย

ใหนาง ้ งงานสมใจ ระหว่างนันชว่ งแรกๆ ก็ใหคน

้ ไดแต่ ้

คอยสง่ ข่าวมาใหเรื
้ อยๆ แต่พอเห็นว่านางยังมีความสุข

ดี มีลูกชายทีเก่งกาจ และเฉลียวฉลาด ไดเป็

้ นถึงผู ้นํ า

ตระกูลตังแต่อายุยังน ้อย จึงไดวางใจ

้ มาใสใ่ จเรืองรบ
ึ ทีชายแดนมากกว่า จนไม่รวู่ ้ าตอนนีนางปลด
ทัพจับศก

จากตําแหน่งไม่พอ ยังถูกไอช้ วั จ ้าวเต๋อขับไล่ออกจาก

ตระกูล หลานชายต ้องพิการเดินไม่ไดอี้ ก เขาโมโหจน

อยากจะไปจัดการมันนัก มันคิดว่าตระกูลหานเป็ น

อย่างไรถึงไดกล
้ ้ามาทําร ้ายน ้องสาวของเขาแบบนี

ื จือ บุตร
"ท่านพ่อมีอะไรหรือขอรับ" หานหรงเหยาซอ

ชายคนโตอายุ 25 ปี ทีเจริญรอยตามบิดาแทบจะทุก

อย่าง ทังความกล ้าหาญ กล ้าไดกล ี จนไดเป็

้ ้าเสย ้ นรอง

ั ตังแต่อายุ 17 ปี สงั เกตเห็นสห

แม่ทพ ี น ้าของบิดาไม่สดี
ู้
 ิ ใจถามขึนมาเพืออยากรูว่้ า
นักก็นึกเป็ นห่วง จึงตัดสน

อะไรทีเป็ นสาเหตุใหบิ
้ ดาคิดมากเป็ นกังวลแบบนีได ้

"เจ ้าจําท่านอาหญิงเล็กไดหรื
้ อไม่ พ่อพึงจะไดข่้ าวจาก
ั พักนีเอง"
นางเมือสก

"จําไดขอรั
้ บ มีอะไรเกิดขึนกับท่านอาหญิงเล็กหรือ

้ าหน ้าแบบนัน"
ขอรับท่านพ่อถึงไดทํ

เขาจําหน ้าอาหญิงเล็กไดไม่
้ ชดั เจนนัก เพราะตอนนัน

เขายังเด็กอยู่ แต่จําไดว่้ าอาหญิงเล็กเป็ นคนใจดี และ

เป็ นคนพูดจาตรงๆ ไม่ค่อยเหมือนกับสตรีในห ้องหอ

เท่าไหร่นัก เพราะนางแต่งงานไปอยูเมื
่ องเล็กทีไกล

จากเมืองหลวงพอสมควร พวกเขาจึงไม่ไดเจอ
้ กันอีก

เลย
"พ่อพึงไดรั้ บจดหมายจากสหายของจ ้าวหนานกงบุตร

ชายของท่านอาหญิงเล็กของเจ ้า ว่านางถูกขับออก

จากตระกูล แล ้วจ ้าวหนานกงก็ป่ วยหนักจนถึงขันเดิน

ไม่ได ้ พ่ออยากไปเยียมท่านอาหญิงของเจ ้า แต่ว่าทีนี

ก็ยังทิงไปเลยไม่ได ้ พ่อจึงกลุ ้มใจว่าจะทําอย่างไรดี"

"ท่านพ่อใหน้ ้องรองกับน ้องเล็กไปดูก่อนดีไหมขอรับ

อย่างน ้อยเราก็สามารถชว่ ยท่านอาหญิงกับจ ้าวหนาน

กงก่อน หากท่านพ่อไปตอนนี คนพวกนันต ้องหาเรือง

ท่านพ่อแน่นอน รอใหเรา
้ จัดการทีนีไดแล
้ ้ว เราค่อย

เดินทางไปหาท่านอาหญิงตอนนันก็ไม่สาย ไม่แน่ว่า

ท่านอาหญิงอาจจะยอมกลับไปอยูเมื
่ องหลวงกับท่าน

ปู่ ท่านย่าก็ได ้ จริงไหมขอรับ"

ี วพยักหน ้า แบบนีคงเป็ นทางเลือกทีดี

หานหรงเซย

ทีสุดในตอนนี แคว ้นซง่ พยายามสง่ คนมาก่อกวน เพือ

จุดประกายสงครามใหเกิ
้ ดขึนภายใตพั ั ญาของ
้ นธสญ

สองแคว ้น เขากลัวว่าระหว่างทีเขาไม่อยู่ คนของเขา

้ มทําสงครามก่อน ซงึ เขายอมให ้

อาจจะถูกยัวยุใหเริ

เป็ นอย่างนันไม่ได ้ คําแนะนํ าของหานหรงเหยาจึงนับ

ว่าดีทีสุดสําหรับตอนนี

"งันเรียกเจ ้ารองกับเจ ้าเล็กมาหาพ่อทีนีมี พ่อจะฝาก

จดหมายไปใหอา
้ หญิงเล็กของเจ ้าด ้วย ตอนนีนางอยู่

่ ้านถงซานเดินทางเดือนกว่าก็คงจะถึง"
หมูบ

"ขอรับท่านพ่อ" ไม่นานร่างบุรษ
ุ ร่างกายกํายํา ผิวคลํา

แดด แต่กลับสง่างามไม่ต่างจากบิดา ต่างพากันเดิน

เข ้ามาทีกระโจมพร ้อมกัน พวกเขาพอจะได ้ยินเรืองราว

คราวๆ แล ้ว จึงรูว่้ าบิดาเรียกพวกเขามาทําไม

"คารวะท่านแม่ทพ
ั ใหญ่ขอรับ" หานหรงอวีหานหรง

ชาง บุตรชายคนรองกับคนเล็ก ทําความเคารพตามกฏ

ของทหารอย่างเคร่งครัด เมืออยูใน
่ ค่ายทหาร บิดาก็

คือแม่ทพ ่ ปกติคง
ั ใหญ่ ต่อหน ้าคนอืนจะเรียกเฉกเชน
ิ แล ้ว ไม่ว่าจะ
ไม่เหมาะสม พวกเขาจึงเรียกแบบนีจนชน

อยูที
่ ไหนก็ตาม

"พูดปกติเถอะ วันนีเราพูดคุยเรืองสว่ นตัวกัน หรงเหยา

คงจะเล่าใหพวก
้ เจ ้าฟั งแล ้วว่าพ่อเรียกพวกเจ ้ามา

ทําไม"

่ ้วขอรับ แล ้วท่านพ่อจะใหข้ ้ากับน ้องเล็กไปเมือ

"ใชแล

ไหร่ขอรับ"หานหรงอวีลูกชายคนทีสองอายุ 22 ปี แต่

กลับไดรั้ บความไววางใจ
้ จากทหารหลายหมืน เพราะ

ความทีมีความสุขม
ุ กว่าทุกคนในจํานวนพีน ้องสามคน
ี งจริงจัง
เอ่ยด ้วยนํ าเสย

"เร็วทีสุด พรุง่ นีเลยยิงดี ท่านอาหญิงของเจ ้าลําบากมา

นานแล ้ว พ่อเป็ นห่วงว่านางกับหนานกงจะเกิดอะไร

ระหว่างนี หากเจออาหญิงของเจ ้าแล ้ว ถ ้าเป็ นไปไดให
้ ้

พานางกับหนานกงไปเมืองหลวง จะดีกว่า ท่านปู่ ท่าน

น่าจะไดดี้ ใจ และจะไดหา
้ หมอมารักษาอาการของ

หนานกงด ้วย ในจดหมายบอกว่าเขาล ้มป่ วย ตอนนีเดิน

ไม่ได ้ หากไดหมอ
้ ประจําตระกูลของเรารักษาอาจจะ

ชว่ ยเขาได ้ สว่ นนีจดหมาย ใหท่

้ านอาหญิงเล็กของเจ ้า

ตอนทีเจอนาง เพราะนางคงจะจําพวกเจ ้าไม่ไดแล

้ ้ว

ตอนนางมาเยียมครังนันพวกเจ ้าอายุแค่5-6หนาวเอง

กระมังตอนนัน"

"แล ้วเรืองตระกูลจ ้าวล่ะขอรับท่านพ่อ จะใหลู้ กจัดการ

เลยไหมขอรับ"หานหรงซางทีเลือดร ้อนตาแบบน ้อง

ชายคนเล็ก ทีถูกพีน ้องดูแลเอาใจเพราะอายุห่างกัน

ึ ว่าการเดินทางครังนีคงไดทํ
เกือบ4ปี รู ้สก ้ าอะไรสนุกๆ

แน่นอน เขาอายุ18พึงจะไดมา
้ ชายแดนครังแรก เขาก็
ยังไม่ไดทํ
้ าอะไรมาหนัก ไม่เหมือนพีชายทังสองคน

ทีมาอยูก่
่ อนเขาหลายปี

"พวกมันนะหรือ จะจัดการพวกมันเมือไหร่ก็ได ้ ตอนนัน

เอาใหพวก
้ มันขายของทีอาหญิงของเจ ้าสร ้างมาไม่ได ้

ก่อน หาคนปล่อยข่าวออกไปว่าตระกูลจ ้าวลักลอบขน

ิ ค ้าต ้องห ้าม แล ้วเอามาขายโก่งราคา เรืองแบบนีพ่อ
สน

คงไม่ต ้องสอนพวกเจ ้ากระมังว่าต ้องทําอะไร ใหมั้ น

นอนเล่นอยูใน ั เดือนสองเดือน แล ้วค่อยปล่อย

่ คุกสก
ื มันในการค ้าคงไม่เหลือ
ออกมา ถึงตอนนันความเชอ

แล ้ว ทีเหลือพ่อใหหนาน
้ ิ ใจว่าจะจัดการพวก
กงตัดสน

มันยังไงต่อไป เจ ้าอยูคอย
่ ชว่ ยญาติผูน้ ้องของเจ ้าก่อน

พ่อได ้ยินว่า ตอนนีเขากําลังลําบากมาทีเดียว"

"ลูกรับทราบขอรับ ถ ้าอย่างนันข ้าขอตัวไปเก็บของ

เตรียมตัวเดินทางก่อนนะขอรับท่านพ่อ"
"เลือกคนติดตามไปด ้วย ระหว่างทางอาจจะมีอันตราย

เรืองนีพ่อต ้องรบกวนเจ ้าแล ้ว หรงเหยาอีก2เค่อเจ ้า

ื ป๋ ายกับพ่อด ้วย "
ตามไปประชุมทีกระโจมกุนซอ

"ขอรับท่านพ่อ"ทังสามคนเดินแยกย ้ายกันออกจาก

กระโจมบิดา เพือทํางานและจัดการเตรียมตัวเดินทาง

ตามคําสงั ของบิดา

ผ่านมาเกือบ3เดือนแล ้วกิจวัตรประจําวันของกุ ้ยเหมยก็

ไม่มอะไร
ี เปลียนแปลงมากนัก ทุกวันตอนเชา้ ทํา

อาหาร ทํากายภาพบําบัดใหหาน
้ หนานกง อย่างอืนก็

้ าอะไร เพราะมีแม่สามีคอยชว่ ยเหลือนางทุก

ไม่ไดทํ

้ อยมากเหมือนกับชว่ งแรก
อย่าง นางแทบจะไม่ไดเหนื

ทีมาถึงทีนี

สภาพร่างกายของหานหนานกงดีขึนกว่าแต่ก่อน อาจ

จะเป็ นเพราะการบํารุงรักษาทีถูกวิธ ี ทังเรืองอาหาร

และการทํากายภาพบําบัดอย่างสมําเสมอ ตอนนีเขา

้ จากแขนไดเกื
สามารถใชแรง ้ อบเจ็ดสว่ นแล ้ว สามารถ

อาบนํ า ทําธุระสว่ นตัวได ้ โดยไม่ต ้องใหกุ้ ้ยเหมยชว่ ย

ทําทุกอย่างเหมือนเดิมขนาดนัน นางทําหน ้าทีอํานวย

ิ
ความสะดวกหยิบจับสงของ หรือชว่ ยใสกางเกง
่ เพราะ

เขายังโน ้มตัวลงไม่ค่อยสะดวกนัก ยังชา้ อยูบ

่ ้าง แต่

โดยรวมถือว่าดีขึนมากแล ้ว

แต่สงิ ทีหานหนานกง พอใจมากทีสุดก็คือ เขาก็

สามารถบังคับรถเข็นไปนู่นมานีเองไดอย่
้ างใจ ไดอุ้ ้ม

ลูกสาว ไดคอย
้ เข็นรถวนเวียนอยูใกล
่ ้ๆ เวลากุ ้ยเหมย

ทํางาน เพียงแค่นีเขาก็มีความสุขมากแล ้ว

"ท่านพีวันนีเราฝึ กเดินครังแรก พยายามเข ้านะเจ ้าคะ

ถ ้าเหนือยหรือไม่ไหวอย่าฝื น เรายังมีเวลาอีกเยอะ อย่า

ทําใหร่้ างกายบาดเจ็บก็พอ"
กุ ้ยเหมยเข็นรถเข็นมาอยูตรง
่ กลางระหว่างราวฝึ กเดิน

ื พยุงลําตัวทีป้ าหนิงเย็บในหลายเดือนก่อนออก
เอาเสอ
่
มาใสตรงลําตัวใหหาน
้ หนานกง แล ้วดึงผ ้าทีมีตะขอ

เอามาเกียวตรงมุมด ้านหน ้าสองด ้าน ด ้านหลังสองด ้าน

ื ทีเขาสวมอยู่ แล ้วพยายามดึงรังแรงๆ เพือดูว่า

ของเสอ

ปลอดภัยดีแล ้วหรือยัง

หานหนานกงตืนเต ้นใจเต ้นโครมครามไม่หยุด ทังดีใจ

และลังเลไม่แน่ใจนัก เขากําลังกลัวทีจะผิดหวัง
้ ไดจะ
หากว่าเขาไม่สามารถใชขา ้ เป็ นอย่างไร เขาไม่

อยากเป็ นคนไรค่้ าแบบนี

ึ ออกมา ทังๆ
กุ ้ยเหมยเห็นว่าเขาตืนเต ้นจนเหงือซม

อากาศชว่ งนีกําลังเย็นสบายก็รูเลย
้ ว่าเขาคงกังวล หลัง

จากทีรอมานานหลายปี
"อย่าคิดมากเจ ้าค่ะ ทําใจใหสบาย
้ คิดว่าเรามาเปลียน

ทีออกกําลังกาย การฝึ กเดินมันอาจจะไม่ไดผล

้ ภายใน
ั ก็เป็ นเรืองปกติ เพราะท่านพีเองก็ใช ้
ระยะเวลาสนๆ

เวลาทีเดินไม่ไดมา ่ กัน แต่ก็ไม่ใชว่่ าท่านพีจะ

้ นานเชน

เดินไม่ไดเลย
้ ดูจากแต่ก่อนท่านพียังเข็นรถไดไม่
้

ถึง1เค่อก็ไม่ไหวแล ้ว แต่ตอนนี ข ้าเห็นท่านเข็นรถตาม

ั นิด จริงไหมเจ ้าคะ"
ข ้าทังวันไม่เห็นจะเหนือยเลยสก

"จริงของเจ ้า พีจะไม่ท ้อเด็ดขาด พีจะขยันฝึ กเดิน พีจะ

้ ้ เราเริมเลยดีไหม" เมือถูกภรรยา
ต ้องกลับมาเดินใหได

ทีรักใหกํ้ าลังใจ เรียวแรงและความกระตือรือร ้นก็กลับ

ี น ้าของเขาจริงจังมากขึน เขาเป็ นบุรุุ ษคนนึงจะ

มา สห

มาทําตัวอ่อนแอไม่ได ้

"พ่อเก่ง! " หลินหลันวัยใกล ้3ขวบ ทีแอบอยูตรง

่ ประตู

ี งดัง
ทางเข ้าห ้องออกกําลังกายกับท่านย่า พูดเสย
 ้ าทางที
พร ้อมกับปรบมือเพือใหกํ้ าลังใจบิดา นางใชท่

้ นประจํากับท่านพ่อของนาง ตอนนีหลิน
มารดาใชเป็

หลันตัวกลมตามการบํารุงของมารดาและความชอบกิน

ของตัวเอง เดินจูงมือของหานหรงเหลียนผูเป็
้ นย่า เดิน

เข ้ามาในห ้องเข ้ามานังดูใกล ้ๆ โดยไม่ต ้องแอบเพราะ

ว่าทุกคนเห็นนางหมดแล ้ว

"กงเอ๋อร์ค่อยๆ เป็ นค่อยๆ ไปนะลูก อย่าหักโหมร่างกาย

เกินไปนะ"

ชายหนุ่มพยักหน ้า ยิมกว ้างเมือไดกํ้ าลังใจจาก

ครอบครัว จึงหันมาตังใจฟั งคําแนะนํ าจากกุ ้ยเหมย

กุ ้ยเหมยวางแผนการฝึ กเดินของหานหนานกงเอาไว ้

นานแล ้ว เริมจากการฝึ กบริหารขา การทําการฝึ กเดิน

ต ้องต่อเนืองมานานยาวนานเป็ นปี หรืออาจจะหลายปี

ถึงจะไดผล
้ ขันตอนต่อไปต่อจากนีก็คือทรงตัว ขัน
ตอนนีจะเริมทําควบคูไป
่ กับการฝึ กบริหารขา เมือครังที

้ ้ว นางจะชว่ ยพยุงใหเขา
เขาสามารถลุกขึนนังเองไดแล ้

ลุกขึนนังศรี ษะตรงมือยันพืน เพือกระตุ ้นระบบการ

ทํางานของระบบประสาทและกล ้ามเนือ เพือนํ าไปสู่

การฝึ กยืนในขันตอนต่อไปเมือเห็นว่าเขาเริมจะพร ้อม

สําหรับขันตอนต่อไปแล ้วนางจึงไดพา
้ เขามาทีห ้องฝึ ก

เดินทีนี

นางใชวิ้ ธดึ ื กทีพยุงลําตัวของเขาจนเขาสามารถ

ี งเชอ
ื กใหแน่
ยืนขึนได ้ จากนันก็เริมผูกเชอ ้ นทีสุดเพือความ
ื กทังสเส
ปลอดภัยของเขา เชอ ี น้ นีจะชว่ ยพยุงร่างกาย

ี ม เพือป้ องกันไม่ใหเขา
ของเขาทังสมุ ้ ล ้ม เพราะขาเริม

หมดแรง นางปล่อยใหเขา
้ ฝึ กยืนด ้วยราวพยุงคูก่ ั
่ อนสก
ิ
พัก เพือปรับร่างกายก่อนเพราะอาจจะยังไม่ชน
กุ ้ยเหมยกมลง
้ ไปปรับฝ่ าเท ้าของเขาใหเหยี
้ ยบลงบน

พืนใหเต็
้ มฝ่ าเท่า นางไม่ไดใส ่ งเท ้าใหกั้ บเขา เหมือน
้ ถุ

กับเวลาปกติ เพราะอยากใหเขา ึ ถึงพืนผิวใน

้ ไดรู้ ้สก

ระหว่างเดิน แรกๆ เขายังกะระยะและนํ าหนักไม่ได ้ ก็มี

เซไปมาบ ้าง พอจับจุดได ้ ก็เริมทีจะทิงแรงลงบน

ฝ่ าเท ้า จนเริมมันใจว่า ทุกครังทีกําลังจะล ้ม กุ ้ยเหมยที

่ ้านข ้างจะชว่ ยพยุงตัวเขาทัน ทันทีทีเขา

ประคองอยูด

ทําท่าเหมือนจะล ้มไดทุ ื กทีดึงรังชว่ ย

้ กครัง แล ้วก็เชอ

ใหเขา
้ ไม่ล ้มลงไปไดอย่
้ างดีมากจนเขาไม่กังวล จาก

นันก็เริมฝึ กเดินอย่างผ่อนคลาย

ื มองลูกชายทีกําลังฝึ กเดินทังดีใจทังปวดใจ
หานซอ
ื
นิดหน่อย บุตรชายของนางเติบโตมาก็ถูกคนชนชมมา

ตลอด ทังรูปงาม ทังเฉลียวฉลาด ไม่นึกว่าจะต ้องมา

เป็ นคนป่ วยแบบนี ดีทีสวรรค์ยังเมตตามอบสะใภที

้

งดงามและจิตใจดีคนนีมาให ้ ไม่อย่างนัน ลูกชายคน

เดียวของนางจะเป็ นอย่างไรบ ้าง นางไม่อยากจะคิด

เลย

หานหรงเหลียนพาหลานสาวออกไปเล่นข ้างนอก
ั กระสา่ ยนังไม่นิงแล ้วก็รูว่้ า
เพราะเห็นท่าทางกระสบ

นางคงเบือแล ้ว จึงปล่อยใหทั
้ งสองคน อยูด
่ ้วยกัน

เพราะถึงอยูนาง
่ ก็ชว่ ยอะไรไม่ไดอยู
้ ด ่ ี
คนมาหา

"หลันเอ๋อร์ อันตรายลูก!"

ื พาหลานสาวออกมาก็เจอคนแปลกหน ้าหลาย
หานซอ

คนมายืนอยูตรง
่ หน ้าบ ้าน ทังหมดเป็ นบุรษ ี ํา
ุ สวมชุดสด

ด ้วยความกลัวนางจึงรีบรวบตัวหลานสาวเอามากอด

เอาไวแนบ
้ อก ด ้วยความตกใจ ในใจก็ครุน
่ คิดว่าหรือว่า

จะเป็ นคนของซูเม่ยสง่ มาทําร ้ายนางกับลูก

"ท่านอาหญิงขอรับ ข ้าหรงอวี หลานชายของท่านอา

หญิงเองขอรับ ท่านพ่อสง่ เรามาหาท่านอาขอรับ"

หานหรงอวีเห็นอาการของท่านอาหญิงก็เข ้าใจ เขาจึง

รีบเดินออกจากขบวน เพือเดินมาหานางก่อนทีนางจะ

วิงหนีไปก่อน
ร่างทีกําลังอุ ้มหลานสาวตัวน ้อยเข ้าไปหลบในบ ้านก็

หยุดชะงักลง หันไปมองก็พบว่าเขามีใบหน ้าคล ้ายพี

่ ดสว่ น ภาพหลานชายอายุ6หนาว ที
ชายของนางอยูเจ็

นางเคยเห็นเขาตอนเป็ นเด็กทีผุดขึนมา หลานชาย

ของนางจริงๆ

"อวีเอ๋อร์หรือ!?เจ ้ามาไดอย่
้ างไรกัน"

"หลานคารวะท่านอาหญิงขอรับ" หานหรงอวีรีบสาว

เท ้าเร็วๆ เดินมาหานางใกล ้ๆ แล ้วก็ทําความเคารพนาง

ทันที

"ท่านอาหญิงข ้าหรงชาง หลานชายคนเล็กของท่าน

ขอรับ"

"ชางเอ๋อร์ อาไปหาเจ ้าตอนนันเจ ้ายังเดินไม่แข็งแรง

เลย ไม่นึกว่าจะเติบโตมา หล่อเหลาถึงเพียงนี"

 ื ดีใจทีไดเห็
หานซอ ้ นหน ้าหลานชายอีกครัง การที

หลานชายมาหานางทีนีได ้ ต ้องหมายความว่า พีชาย

ของนางรูเรื
้ องทังหมดแล ้วกระมัง

"ท่านอาหญิงขอรับ ท่านพ่อรูเรื
้ องทุกอย่างหมดแล ้ว

จึงสงั ใหเรา
้ สองคนมาดูแลท่านอาหญิงกับญาติผูพี
้ ทีนี

พวกเราเลยไปรับหมอหลีอานมาดูอาการของพีชาย

่ รถม ้าขอรับ"
ด ้วยเลย ตอนนีเขารออยูใน

หานหรงอวี บอกนางคร่าวๆ ว่าเขาพาหมอประจํา

ตระกูลมากด ้วย หมอหลีอานผูนี้ มีความสามารถด ้าน

การรักษามาก ไม่ว่าโรคอะไรเขาล ้วนรักษาไดเกื

้ อบ

ทังหมด เป็ นเพราะท่านพ่อมีโอกาสชว่ ยชวี ต

ิ เขา ทําให ้

หมอหลีอานยอมมาเป็ นหมอประจําตระกูล ทําใหหลาย

้

คนถึงกับอิจฉาตระกูลหานมากมาย ทีมีหมอเก่งกาจ

ขนาดนียอมมาอยูใน
่ ตระกูล
 ี มารยาทแล ้ว อวีเอ๋อร์ ชางเอ๋อร์
"ตายจริง อาดีใจจนเสย

ิ ทุกคนเข ้าบ ้านก่อนเร็วเขา เดียวอาหาอะไรให ้

รับเชญ

กินก่อน เดินทางมาเหนือยๆ คงไม่ไดกิ้ นอะไรมากัน

กระมัง"

คราวนีนางเพิงจะนึกไดว่้ า ด ้านหลังของหลานชายยังมี

คนอีกหลายคน ดูท่าทางอ่อนล ้ามากทีเดียว คงเร่งเดิน

ิ ชวนใหทุ
ทางมาหานางทีนีกระมัง จึงเชญ ้ กคนเข ้าบ ้าน

ก่อน สว่ นกลุม ้ ดตามมา 6 คน นางใหไป

่ ทหารผูติ ้ พักที

บ ้านหลังเดิมก่อน เพราะบ ้านหลังใหม่มีเพียง4ห ้อง

นอนเท่านัน มีห ้องของหานหนานกงกับกุ ้ยเหมย ห ้อง

ของนางกับหลานสาว อีกสองห ้องใหหลาน

้ ชายทัง

สองคนนอนห ้องเดียวกัน และอีกห ้องใหหมอ

้ หลีอาน

พักก็ครบหมดแล ้ว
"รบกวนท่านอาหญิงแล ้ว พวกเจ ้าไปพักทีบ ้านหลังนัน

ทีท่านอาหญิงบอกก่อน อาบนํ าเสร็จแล ้วค่อยกลับมา

ทีนี"

"ขอรับท่านรองแม่ทพ
ั "ทหารทังหมดทําความเคารพ

ั ภาระของตัวเองเข ้าไปใน
หานหรงเหลียน แล ้วก็ขนสม

บ ้านหลังเล็กทันที

หานหรงอวีสงั การเสร็จก็ชว่ ยน ้องชายพยุงตัวหมอหลี

เพราะพวกเขาต ้องเร่งเดินทาง หมอหลีทีอายุมากแล ้ว

ก็ถึงกับเดินไม่ไหว ท่าทางเหนือยล ้าเกินกว่าทีจะ

ปล่อยใหเดิ
้ นเอง

"พักห ้องนีก่อนนะ ในนันมีห ้องอาบนํ า เดียวอาจะไปทํา

อะไรใหกิ้ นก่อน"
"ขอบคุณขอรับท่านอาหญิง หลานไม่เกรงใจแล ้ว ตอน

นีหิวมากเลยขอรับ"

ี งขีเล่นตามปกติ เขาเป็ น
หานหรงชางบอกด ้วยนํ าเสย

คนเข ้ากับคนง่าย ทําใหหาน

้ ึ เอ็นดูไม่
หรงเหลียนรู ้สก

น ้อย หากบุตรชายของนางรู ้จักออดอ ้อนแบบนีบ ้างก็

คงจะดี แต่ไม่ว่าจะตอนเด็กหรือตอนโต พอจําความได ้

หานหนานกงก็เป็ นคนพูดน ้อย ชอบเก็บตัวมาตังแต่

เด็ก นีอาจจะเป็ นสาเหตุใหจ้ ้าวเต๋อบิดาของเขาถึงได ้

รักลูกชายคนอืนมากกว่าเขามาตลอด

"ไดเลย
้ เดียวอาจะทําใหเยอะ
้ เลยนะ ท่านหมออุตสา่ ห์

มาชว่ ยรักษาบุตรชายของข ้าถึงทีนี ครังนีต ้องรบกวน

ท่านหมอแล ้ว ขอบคุณท่านหมอนะเจ ้าคะ" ประโยค

ื หันไปพูดกับหมอประจําตระกูลทีเข ้า
สุดท ้ายหานซอ

มาตอนทีนางออกเรือนไปแล ้ว จึงไม่ค่อยไดรู้ ้จักสนิท

สนมกันมากนัก เคยเห็นครังเดียวตอนทีนางกับลูกชาย

ิ ปี แล ้ว
กลับไปเยียมบ ้านก็ผ่านมาเป็ นสบ

"ฮูหยินอย่าไดเกรงใจ
้ ข ้ายินดีทีไดช้ ว่ ยเหลือท่าน

แม่ทพ
ั แล ้วก็ครอบครัวของท่านแม่ทพ
ั อยูแล
่ ้ว ข ้าขอ

เวลาพักผ่อนไม่นาน แล ้วจะไดตรวจ
้ อาการของ

คุณชาย ตอนนีคงต ้องรบกวนฮูหยินเรืองทีพักขอรับ"

"ท่านหมอพักอยูห
่ ้องใกลกั้ บห ้องออกกําลังกายของกง

เอ๋อร์ก็แล ้วกัน ตอนนีลูกสะใภของ

้ ข ้ากําลังรักษาอยู่

จากทีกงเอ๋อร์ชว่ ยเหลือตัวเองไม่ไดเลย
้ ตอนนีเขาก็

เริมดีขึนมากเลยทีเดียว หากมีท่านหมอหลีมาชว่ ยดูแล

กงเอ๋อร์ด ้วย คราวนีเขาต ้องหายดีแน่นอน"

"นางเป็ นหมออย่างนันหรือขอรับฮูหยิน"
 ่
"นางไม่ใชหมอ หรอก นางเพียงแค่เคยเห็นการรักษา

แบบนีเท่านัน นางก็เลยลองเอามาดูแลกงเอ๋อร์ เอาไว ้

ใหหมอ
้ หลีเจอนางแล ้วถามนางเองแล ้วกัน เรืองราย

ละเอียดความเป็ นมา ข ้าเองก็ไม่รเหมื

ู ้ อนกัน พวกท่าน

ไปพักผ่อนก่อนเถอะ เดียวข ้าทําอาหารเสร็จแล ้วจะมา

เรียกอีกครัง"

ื บอกยิมๆ เมือเห็นดวงตาเป็ นประกายของหมอ

หานซอ

หลี ผูที ื ชอบเรียนรูการ

้ ชน ้ แพทย์แบบต่างๆ จนถึงขัน

หมกมุน
่ อย่างทีพีชายของนางเคยพูดเอาไวจริ
้ งๆว่าเขา

เป็ นคนคลังไคลวิ้ ชาแพทย์ทุกแขนงเลย

พอไดยิ้ นคําว่ามีคนรูวิ้ ชาแพทย์เขาซงึ เรียนรูเกี

้ ยวกับ

การรักษามาเกือบทังชวี ต
ิ ก็อยากจะไปพบนางเร็วๆ

ครันรู ้ตัวว่าตัวเองกําลังอยูใน
่ สภาพไหน จึงเปลียนเป็ น
 ื เรืองทีพักแล ้วก็ขอตัวเข ้าห ้องไปพัก
ขอบคุณหานซอ

ผ่อน

"แม่! คนเยอะเลย" หลินหลันวิงตุบตับเข ้ามาหาบิดา

มารดา ทีกําลังชว่ ยกันฝึ กเดินอยู่ พร ้อมกับตะโกนเสย

ี ง

ดัง

"คนอะไรเยอะลูก ท่านย่าเล่าอยูไหน
่ " กุ ้ยเหมยปล่อย

ร่างสามีใหเขา ้ แขนพยุงตัวเองก่อน สว่ นนางก็

้ ใชแรง

เดินอุ ้มลูกสาว ทีกําลังจะวิงไปข ้างนอกอีกครัง หลัง

จากทีได ้ยินมารดาถามถึงท่านย่าของนาง

"หลานชายของแม่เอง เขาคงได ้ยินข่าวเรืองราวของ

แม่ พีชายของแม่ก็เลยสง่ พวกเขามาดูแล และยังพา

ท่านหมอหลีมาชว่ ยดูแลอาการของกงเอ๋อร์ด ้วย เจ ้า

้ สง่ ข่าวไปหาท่านลุงของเจ ้าใชหรื

เป็ นคนใหคน ่ อไม่กง
 ื เดินกลับมาหาหลานสาวก็ไดยิ้ นคําถาม
เอ๋อร์" หานซอ

จึงไดอธิ
้ บายใหลู้ กชายและลูกสะใภฟั้ ง

่
"ใชขอรั ้ งและเด็กสว่ นข ้าเอง
บ ตอนนีทังบ ้านมีแค่ผูหญิ

ก็ล ้มป่ วยแบบนี คงไม่สามารถปกป้ องครอบครัวได ้ ข ้า

จึงใหซ ิ เฉิงชว่ ยสง่ ข่าวใหท่

้ น ้ านลุงทราบเรืองราว
ื
ทังหมดเอง เพราะข ้ากลัวว่าหากคนของตระกูลจ ้าวสบ

รูว่้ า ข ้ายังไม่ตายพวกเขาจะต ้องสง่ คนมาหาเราทีนี

แน่นอน ไม่ชา้ ก็เร็วเราคงไดเจอ

้ พวกเขาแต่ก่อนทีข ้า

จะหายดีข ้าคงต ้องรบกวนคนของท่านลุงไปก่อนหวัง

ว่าท่านแม่จะเข ้าใจนะขอรับ"

"แม่เข ้าใจแล ้ว แม่เองก็ไม่ไดว่้ าอะไรท่านลุงรูแล

้ ้วก็ดี

เพราะยังไงเขาก็ต ้องรูความ
้ จริงอยูแล
่ ้ว ว่าแต่พวกเจ ้า

สองคนฝึ กเสร็จหรือยัง ตอนนีแม่ต ้องการใหเหม

้ ยเอ๋อร์

มาชว่ ยแม่ทํากับข ้าวเลียงคนทีมากับน ้องชายของเจ ้า

ทังสองคน มีแต่บุรษ
ุ ตัวโตทังนันแม่ไม่รวู่ ้ าจะทําอะไรดี

ชว่ ยแม่คิดหน่อยนะลูก"

ปกติลูกสะใภของ
้ นางรับผิดชอบการทําอาหารแทบจะ

ทุกมือ คราวนีมีคนมาเพิมอีกหลายคนไม่รวู่ ้ าจะทําให ้

ลูกสะใภต้ ้องเหนือยเพิมขึนหรือเปล่านางเองก็เกรงใจ
ั ครัง
แต่จนใจว่าตังแต่เกิดมาไม่เคยทําอาหารเลยสก

พอทํากินไดนิ้ ดหน่อยแต่ก็ไม่ค่อยอร่อยนักจึงต ้อง

รบกวนฝี มือลูกสะใภของ
้ ตัวเอง

กุ ้ยเหมยคิดว่าจะทําอะไรดี ตอนนีชวี ต
ิ ของนางไม่ค่อย
่ งว่าง แต่
จะลําบากมากนัก ไม่เพียงแค่มีเงินจากชอ

้ สว่ นแบ่งสน
เพราะรายไดจาก ิ ค ้าของโจวซน
ิ เฉิง ทีเอา

มาสง่ ใหทุ
้ ก10วัน สว่ นแบ่งทีไดมากมาย
้ ทีเดียว ครังละ
ิ
หลายหมืนตําลึงทอง ไม่รวู่ ้ าเจ ้าของร ้านอย่างโจวซน

เฉิงไปขายทีไหน ถึงไดขาย
้ ดิบขายดีขนาดนัน แต่ก็ดีที
ตอนนีนางอยูบ
่ ้านเฉยๆก็ไดเงิ
้ น ไม่ต ้องหลังขดหลัง

แข็งทํางานหนักเหมือนชาติทีแล ้วอีก

"ไดเจ
้ ้าค่ะท่านแม่ หลันเอ๋อร์ไปอยูกั
่ บท่านย่าก่อนนะ

ลูก เดียวแม่ชว่ ยท่านพ่อฝึ กเดินก่อน ท่านแม่ฝากนาง

ด ้วยนะเจ ้าคะ ข ้าชว่ ยท่านพีเดินใหครบ

้ กําหนดก่อน

สว่ นเรืองทําอาหารเดียวข ้าจัดการเอง ว่าแต่พวกเขา

มากันกีคนเจ ้าคะท่านแม่" กุ ้ยเหมยสง่ หลินหลันไปให ้

ื อุ ้มเอาไวก่้ อนทีนางจะวิงไปซุกซนทีไหน ซงึ

หานซอ
ื ก็รับเอาหลานสาวทีโผเข ้ามากอดทันทีที
หานซอ

มารดาสง่ ตัวใหท่
้ านย่าของนาง พร ้อมกับซบหน ้าลง

บ่นบ่าของท่านย่าทีใจดีอย่างว่าง่าย

"มีหลานชายของแม่สองคน แล ้วก็ท่านหมอหลีทีจะมา

รักษาอาการของกงเอ๋อร์ กับทหารทีติดตามมาอีก6คน

รวมเป็ น9คน แม่ใหทหาร

้ ไปพักทีบ ้านหลังเก่า สว่ นทีนี
ก็มีอวีเอ๋อร์กับชางเอ๋อร์ เจ ้าคงจําน ้องไดกระมั
้ ง ตอน

นันทําแม่พาไปเจ ้าก็8-9หนาวแล ้ว"

"ลูกเองก็ไม่แน่ใจนักขอรับ แต่ถ ้าเป็ นบุตรของท่านลุง

ั ดีเหมือนกันกับท่านลุงกระมัง จริงหรือไม่
ก็คงจะนิสย

ขอรับท่านแม่"

หานหนานกงไม่แน่ใจนัก เพราะตอนนันเขาเองก็เห็น

พวกเขาตอนยังเป็ นเด็ก ไม่รวู่ ้ าพวกเขาโตขึนมาจะเป็ น

อย่างไร แต่ก็คงจะไม่มนิ ั เหมือนกับบรรดาน ้องชาย

ี สย

ไม่เอาไหนของเขากระมัง เพราะเคยได ้ยินว่า บุตรชาย

ของท่านลุงทุกคนล ้วนเป็ นทหารทีเก่งกาจ มีความ

สามารถไม่แพท่
้ านลุงทีเดียว

ั ดีมี
"ก็จริงนะ น ้องชายของเจ ้าทังสองคน ล ้วนแต่นิสย

มารยาท ตอนนีแม่ใหพวก
้ เขาพักผ่อนก่อน แล ้วเรา

ค่อยพูดคุยกัน แม่เองก็อยากรูเรื
้ องของท่านตาท่าน
ยายเหมือนกัน ไม่รวู่ ้ าป่ านนีจะเป็ นอย่างไรบ ้าง เกือบ

ิ ปี แล ้วทีแม่ไม่ไดไป
สบ ้ เยียมทังสองคนเลย"

"ท่านแม่อย่าคิดมากเลย เอาไวลู้ กแข็งแรงกว่านีเรา

ค่อยไปหาท่านตาท่านยายกันก็ได ้ ท่านตากับท่านยาย

คงแข็งแรงดี ไม่เป็ นอะไรหรอกขอรับ"หานหนานกง

ปลอบใจมารดา ระหว่างทีกําลังฝึ กเดิน ตอนนีเขากําลัง

ี งจึงมีอาการ
เหนือยมาก เริมจะหมดแรงแล ้ว นํ าเสย

หอบไม่น ้อยเลย

"ท่านพีพักก่อนดีกว่าเจ ้าค่ะ วันนีเพิงจะวันแรก เราค่อย

เป็ น ค่อยไปเอา" หลังจากสง่ ลูกสาวใหแม่

้ สามีอุ ้มไป

นางก็สงั เกตว่าเขาเริมจะไม่ไหว จึงเอารถเข็นมารองรับ

ื กลง
ตัวของหานหนานกงแล ้วเดินมาก็ค่อยๆคลายเชอ

จนกระทังร่างของเขานังลงบนรถเข็นอย่างปลอดภัย

แล ้ว
กุ ้ยเหมยพาสามีกลับห ้องเพือชว่ ยเขาอาบนํ าเปลียน

ื ้า เพราะก่อนฝึ กเดินเขาเหงือออกมาก คงจะไม่

เสอผ

สบายตัวนัก พอเสร็จแล ้วนางก็ปล่อยใหเขา

้ พักผ่อนอยู่

ในห ้องนอน สว่ นตัวเองมาคิดเมนูอาหารสําหรับ

ต ้อนรับญาติผูน้ ้องของสามี
 ื ใจ
เชอ

นางคิดทําอาหารตามทีมีวัตถุดบ ่ ง
ิ ของตัวเองมีในชอ
่ นลุยสวน หมูผัดพริกไทยดํา
ว่าง เมนูแรกก็คือปลาชอ

ปูผัดผงกะหรี กุ ้งอบวุ ้นเสน้ แกงคัวฟั กไก่ ต ้มยําไก่บ ้าน

แล ้วก็หมูทอดนํ าปลา กับแกงจืดไข่นําใหลู้ กสาวตัว

น ้อย

ื โดยใชเช
ร่างบางรวบแขนเสอ ้ อ
ื กเสน้ เล็กมารัดเอาไว ้

ทังสองข ้าง แล ้วดึงรังขึนมาถึงต ้นแขนเพือเตรียมตัว

ทําอาหาร พอจุดไฟทังสามเตา เพือหุงข ้าว และก็ทํา

อาหารพร ้อมกันสองเตาเลย อันดับแรก กุ ้ยเหมยล ้าง

่ า ตังไฟเอาไว ้ แล ้วนางก็
ข ้าวสารจนสะอาด แล ้วใสนํ
่ งว่างสองตัว พอล ้างปลาให ้
เอาปลาออกมาในชอ

สะอาดดีแล ้ว ก็ขอดเกร็ด จากนันแล่เนือปลาออกจาก

ตัวปลา ใหเหลื
้ อโครงปลาหัวปลาและหางปลา จากนัน

หันเนือปลาเป็ นท่อนเต๋า นํ าปลาทังสว่ นเนือและโครง

ปลาคลุกด ้วยแป้ งข ้าวโพดจนทัวทังตัวก็พักเอาไว ้ แล ้ว

ิ พอคํา เหลือโครงไก่เอาไวทํ
เอาไก่มาแล่เป็ นชน ้ านํ า

ซุป แล ้วก็เริมหันเนือหมูเอาไวทํ
้ าหมูทอดนํ าปลา และ

หมูผัดพริกไทยดํา ระหว่างทีรอใหนํ้ ามันร ้อน นางเอา

่ นํ าแข็งมา
หมูมาหมักกับนํ าปลาเพือฆ่าเวลา แล ้วใสเอา

่ างใบใหญ่ เอาหมูทีหมักเอาไวใส
ใสอ่ ่
้ ชาม วางด ้านบน
่ เย็
แทนการแชตู ้ น

้ เขียถ่านออก
แล ้วหันไปตังกระทะนํ ามันใหร้ ้อน ใชไฟ

ใหเหลื
้ อไฟปานกลาง นํ าเนือปลาลงไปทอดก่อนเมือ

ปลาเหลืองกรอบก็มาพักใหสะเด็
้ ดนํ ามัน จากนันนํ า

สว่ น โครงปลาลงไปทอด ใหเหลื

้ องกรอบแล ้วก็มาพัก

ใหสะ
้ เด็นนํ ามันบนจานใบใหญ่ นางจัดปลาโครงปลา
 ่
ทอดใสจาน พร ้อมด ้วยเนือปลาทอด จัดวางผักใหดู้

สวยงาม

กุ ้ยเหมยเริมทํานํ ายํา โดย ผสม พริกขีหนูสวน นํ า

มะนาว นํ าพริกเผา นํ าตาลปี บ นํ าปลา ผสมใหส้ ว่ นผสม

ละลายเข ้ากันจากนัน ผสม ตะไคร ้ เนือมะนาวหัน พริก

ี ง ใหเข
แห ้งทอด ขิงอ่อน ใบสะระแหน่ ผักชฝรั ้ ้ากับนํ า

ยํา ราดสว่ นผสมทังหมดลงบนปลาทอดทีเตรียมไว ้

แล ้วก่อนหน ้านี เอาวางรอด ้านข ้างแล ้วก็เร่งมือทําเมนู

ถัดไป

เมนูต่อไปหมูผัดพริกไทยดํา นางเตรียมวัตถุดบ
ิ ต่างๆ

่
จัดใสจาน ใหครบ
้ ก่อนเพือพร ้อมสําหรับผัดทันทีจะได ้
ี เวลา ตังกระทะนํ ามันใหร้ ้อนใสกระเที
ไม่เสย ่ ยมลงไป
่ อหมูและพริก
ผัด พอกระเทียมเหลืองได ้ที ใสเนื

ไทยดําลงไปผัด ขันตอนนีพริกไทยดําจะเกาะกับเนือ
หมู กลินหอมลอยออกไปถึงนอกห ้องครัว นางปรุงรส

ด ้วย ซอสนํ ามันหอย นํ าตาล นํ าปลา ซอสถังเหลือง

ผัดใหเข ิ รสใหได
้ ้ากัน ชม ่ กต่างๆ ลงไปผัด
้ ้ที จึงใสผั

โดยใส่ หอมหัวใหญ่ และ พริกหยวกลงไปผัดก่อนเมือ

่ ้นหอมลงไปผัดระหว่าง
ได ้ทีจึงยกกระทะออก และใสต
่
ทีอาหารในกระทะยังร ้อนอยู่ แล ้วใสจาน

แล ้วทําเมนูต่อไปทันทีนางตังหม ้อพร ้อมกันทังสองเตา

เพือทําแกงคัวฟั กไก่ กับต ้มยําไก่บ ้าน หม ้อต ้มยําไก่

บ ้านนางเริมต ้มนํ าซุปจากโครงไก่ทีหันเอาแต่เนือก่อน

หน ้านีจากนันใส่ ข่า ตะไคร ้ หอมแดง และใบมะกรูด ต ้ม

ด ้วยไฟอ่อนๆ พอไดกลิ
้ นหอมของ สมุนไพร ออกมา

ก่อนแล ้วใส่ ไก่บ ้านลงไปต ้ม ปรุงรสด ้วย พริกสดนิด

หน่อย นํ าปลา นํ ามะขามเปี ยก และ พริกเผา จากนันเร่ง

้ ขึนใส่ ผักชฝรั
ไฟใหแรง ี ง ลงไปแล ้วก็ยกหม ้อลงจาก
 ิ รสชาติแล ้วก็รู ้สก
นันเติม นํ ามะนาวลงไป ชม ึ ว่าไม่ค่อย

เผ็ดเท่าไหร่ พวกเขาคงจํากินไดกระมั
้ ง

หม ้อแกงคัวฟั กไก่ นํ ากะทิเริมเดือดพอดี นางใส่ พริก

แกงและฟั กเขียวลงไปต ้มปรุงรสด ้วย นํ าตาล นํ าปลา

และ นํ ามะขามเปี ยก ปรุงจนไดรส ่ และใบ

้ ทีพอก็ใสไก่
่ โหระพาลงไป ระหว่างที
มะกรูดลงไป พอไก่สุกใสใบ

รอไก่สุก ก็หันไปล ้างกระทะทังสองใบเพือทําเมนูอืน

ต่อ

นางทําหมูทอดนํ าปลา โดยเอาหมักหมูด ้วยนํ าปลา

ก่อนหน ้านี แล ้วคลุกด ้วยป้ ายใหแป้ ิ

้ งจับเนือหมูทุกชน

หลังจากนันนํ าออกมาทอดด ้วยไฟอ่อน เพือไม่ใหแป้

้ ง

ทีหุ ้มเนือหมูไหม ้ เมือหมูสุกดีเหลืองหอมแล ้ว พักขึน

ิ กําลังดี หลังจากนันก็ทํานํ า
มาพักแล ้ว นางหันเป็ นชน

่ ามะขามเปี ยกเพือต ้องการ

จิมแจ่ว โดยเริมจากการ ใสนํ
 ่ าปลา นํ าตาลเคียว เติมความหอมด ้วย
รสเปรียว ใสนํ

ข ้าวคัวเติมความเผ็ดด ้วยพริกป่ น หลังจากนันคนใหเข

้ ้า
ี ง เป็ นอันเสร็จ
กัน ตามด ้วยหอมซอยผสมกับฝั กชฝรั

เรียบร ้อยไปอีกหนึงเมนู

่ งว่าง ทีทําสําเร็จรูปออกมาทํากุ ้งอบ

นางเอากุ ้งจากชอ

วุ ้นเสน้ เมนูนีทําง่าย นางผสมเครืองปรุงรสก่อนโดยใส่

ี วิ ดํา ซอสปรุงรส นํ าตาลทราย นํ า
ซอสหอยนางรม ซอ

ี วิ ขาว คนใหเข
ซุป และซอ ่ ว่ นผสม
้ ้ากันนํ ากุ ้งลงไปแชส

แล ้วตักขึนมาวางพักไว ้ จากนันก็นํ าวุ ้นเสน้ ลงไปคลุก

กับสว่ นผสมนํ าหม ้อดินเผาทีซอ

ื มาจากไปตลาดครังที

่
แล ้ว มาตังไฟอ่อนๆ ใสเบคอนลงไป ผัดกับขิงแก่

กระเทียม และพริกไทยขาว ผัดจนนํ ามันออกมาจาก

เบคอนใสวุ่ ้นเสน้ ลงไปในหม ้อ ตามด ้วยกุ ้ง และคืนชา่ ย

ั พัก จนกุ ้งด ้านบนสุก

ปิ ดฝาอบ อบด ้วยไฟอ่อนอีกสก

เสร็จแล ้วก็ยกลงมาจากเตา
ตอนนีข ้าวก็เริมสุกพอดี นางจึงยกหม ้อมารินเอานํ า

ออกไป แล ้วตังไฟต่อจนข ้าวเรียงเม็ดสวย เอามาเก็บ

ไวใน ่ งว่างเพือคงความร ้อน

้ ชอ

เมนูสุดท ้ายเป็ นเมนูทีคนจีนชอบสงั ทีสุดในร ้าน นางจึง

ิ ใจทํามันขึนมาก็คือ ปูผัดผงกะหรี กุ ้ยเหมย

ตัดสน
่ ไก่
เตรียมเครืองผงกะหรีในชามผสมก่อนโดยใสไข่

นํ ามันหอย ซอสปรุงรส นํ าปลา นํ าตาล ผงกะหรี นมข ้น

จืด นํ าพริกเผา และนํ าเปล่า ตีสว่ นผสมใหเข

้ ้ากัน ตัง
่ ามันพืชลงไป ตามด ้วยกระเทียมสบ
กระทะใสนํ ั ปูม ้า

ี ม้ ใสหอม
ผัดจนปูม ้าเริมเป็ นสส ่ ใหญ่ ต ้นหอม ผัดจนไข่

ในนํ าปรุงสุกเป็ นก ้อนๆตามด ้วยคืนชา่ ย ต ้นหอม พริกช ี

ฟ้ าแดง ผัดใหพอ ่
้ เข ้ากันอีกที เสร็จแล ้วก็ใสจานใบ
่ งว่าง เพือคง
ใหญ่ แล ้วเก็บอาหารทังหมดลงในชอ

ความร ้อนเอาไว ้ แล ้วก็เพิมปริมาณอาหารไปด ้วยหาก

ไม่เพียงพอ
เมนูสุดท ้ายเป็ นของลูกสาวสุดทีรัก นางทําแกงจืด

ไข่นําใหนาง
้ กินกันหมูทอดนํ าปลา นางเอาโครงไก่มา
ี
ต ้มนํ าซุป นางเอาโครงไก่ทีล ้างทําความสะอาดซโครง
่ ในหม ้อเติมนํ า ล ้างหัวไช
ไก่ เลาะเอาไขมันออกใสลง

่ ในหม ้อ
เท ้าและปอกเปลือกออก หันเป็ นแว่นหนาใสลง
ี บ พริกไทยเม็ดบุบพอแตก
นํ า ตามด ้วยรากผักชทุ

กระเทียมทุบ และเกลือแกง

้ จากถ่านทีไม่แรงมากต ้มไป
ยกหม ้อขึนตังไฟ ใชไฟ
้ ฟองทิงปรุงรสด ้วย
เรือยๆจนกระทังนํ าเดือด นางชอน
ี วิ ขาว ต ้มเคียวต่อไปเรือยๆด ้วยไฟอ่อน จนนํ าซุป
ซอ

หอมหวานได ้ที แล ้วค่อยยกลงมาพักเอาไวนอก

้ เตา

่ อ
กุ ้ยเหมยตอกไข่ลงไป3ใบใสซ ี วิ เล็กน ้อย จากนันตัง

กระทะ แล ้วเทนํ ามันพอประมาณ ทอดจนเหลืองกรอบ

้ พพีตัดง่ายๆใหเป็
แล ้วใชทั ิ พอดีคํา
้ นชน
นํ านํ าซุปทีต ้มเอาไว ้ เทลงในกระทะทีตัดไข่เจียวเอา

ี วิ ขาว เมือ
ไว ้ จากนันรอใหนํ้ าเดือดแล ้วปรุงรสด ้วยซอ

นํ าเดือดค่อยใสวุ่ ้นเสน้ ลูกชน

ิ และต ้นหอมลงไป รอจน

นํ าซุปเดือดพล่านแล ้วยกลงจากเตา ตักแกงจืดไข่นํา

่ ้วยทีเตรียมไว ้ แล ้วโรยด ้วยกระเทียมเจียว แล ้วตัก

ใสถ

ข ้าวเอาไปป้ อนลูกสาว เพราะนางไม่อยากใหลู้ กสาว

ต ้องมานังร่วมโต๊ะกับผู ้ใหญ่ด ้วย เพราะกลัวว่านางจะ

ป่ วนญาติของหานหนานกงเอา ระหว่างทางกินอาหาร

"หลันเอ๋อร์มากินข ้าวเร็ว มาดูซ ิ แม่ทําอาหารของโปรด

หลันเอ๋อร์เลยนะ" ร่างกลมป้ อมของหลินหลันทีมัดแกะ

่ ดสแดง
สองข ้าง ใสชุ ี ตัวใหม่ วิงมาหามารดา ยิมกว ้าง

ตาเป็ นประกาย ทันทีทีพูดเรืองของกิน

"ดูซ ิ พอเห็นของกินก็ลืมแมกระทั
้ งย่า กินเก่งจนจะกลิง

ไดอยู
้ แล ื สา่ ยหัวใหกั้ บหลานสาว เมือเห็น
่ ้ว"หานซอ
กับข ้าว โชคดีทีหลานสาวของนางกินเก่ง นางกินได ้

ทุกอย่างทีกุ ้ยเหมยทํามา จนแก ้มทังสองข ้างห ้อยย ้อย

น่าหยิกแบบนี แววตาเอ็นดูมองหลานสาวทีพยายาม

ปี นขึนไปนังตรงโต๊ะอาหารของตัวเอง นางทนไม่ไหว

ทีเห็นท่าทางตะเกียกตะกายของหลานสาวจึงต ้องชว่ ย

ยกร่างกลมป้ อมขึนมานังลงบนโต๊ะดีๆ

"ทําอาหารเสร็จแล ้วหรือเหมยเอ๋อร์ เร็วจริง มาแม่ป้ อน

เองดีกว่า" กุ ้ยเหมยยกถ ้วยอาหารวางลงบนโต๊ะกินข ้าว

ของหลินหลัน แล ้วคอยมองนางใชช้ อน
้ ตักอาหารกิน

ื ทนไม่ได ้ เพราะปกติลูกหลานทีนาง
เอง แต่หานซอ

เลียงมา ล ้วนแล ้วแต่ต ้องมีคนป้ อน และคอยทําอะไรให ้

ึ ผิดทีดูแลหลานไดไม่
เองทุกอย่าง นางเองก็รู ้สก ้ ดี

ี นมคอยดูแล นางจึงอยากชว่ ย
หลินหลันเองก็ไม่มแม่

ใหมาก
้ ทีสุด จึงแอบป้ อนข ้าวหลานสาวอยูเสมอ
่ ถึงแม ้

ว่ากุ ้ยเหมยจะบอกว่าใหหลิ
้ นหลันกินเองก็ตาม
"เสร็จหมดแล ้วเจ ้าค่ะ ท่านแม่ใหนาง
้ กินเองเถอะ จริงๆ

แล ้วการทีนางกินอาหารเองก็คือการเรียนรูใน
้ วัยของ

นาง การกินข ้าวหรือการชว่ ยหยิบยกสงิ ของเล็กๆน ้อยๆ

มันก็คือออกกําลังกายกล ้ามเนือมัดเล็กมัดใหญ่ ข ้ารูว่้ า

ท่านเป็ นห่วงนาง กลัวว่านางจะกินข ้าวไม่ได ้ ท่านแม่ก็

คอยแนะนํ านางอยูข
่ ้างๆก็ไดเจ ื ข ้านะเจ ้าคะ
้ ้าค่ะ เชอ

นางทําไดแน่
้ นอน ทําไดใช ่
้ ไหมหลันเอ๋อร์"

้ ในมือแน่น ตักข ้าวคําใหญ่เข ้าปาก

หลันเอ๋อร์กําชอน

พอไดยิ้ นมารดาถาม นางก็โยกหัวพยักหน ้าแรงๆ แต่

พูดออกมาไม่ได ้ เพราะว่ากําลังเคียวข ้าวอยูเต็

่ มปาก

ื เจ ้า หลันเอ๋อร์ค่อยๆกิน เดียวติดคอ กินนํ า

"ก็ได ้ แม่เชอ

ก่อนลูก เหมยเอ๋อร์ไปอาบนํ าก่อนก็ไดนะ

้ ลูก แม่ดูแล

หลันเอ๋อร์นอนก่อน เดียวแม่ออกไปเรียกทีห ้อง" กุ ้ย

เหมยมองแม่สามีประคบประหงมหลานสาว ก็รูว่้ านาง

คงรับปากไปอย่างนัน สุดท ้ายก็คงจะป้ อนข ้าวเจ ้าตัวยุง่

อยูด
่ ี เหมือนกับทุกครังทีคิดว่านางไม่เห็น

"เจ ้าค่ะท่านแม่"

"ท่านพีทําไมไม่พักผ่อนละเจ ้าคะ"

กุ ้ยเหมยกลับมาทีห ้องก็เห็นหานหนานกงกําลัง

พยายามยกแขนตัวเองเพือออกกําลังกาย พอเห็นว่า

ภรรยากลับมาก็ชะงัก สง่ ยิมเจือนๆมาใหหลั

้ งจากถูกดุ

"พีเพิงจะทําเอง เจ ้าทํากับข ้าวเสร็จแล ้วหรือ"

กุ ้ยเหมยมองเขาอย่างรู ้ทันว่าเขากําลังคิดจะเปลียน

เรือง แต่นางก็ไม่อยากจะว่าอะไรเขามาก เขาคงจะรู ้

สภาพร่างกายของเขาดีว่าไหวหรือไม่ไหว
"เสร็จแล ้วเจ ้าค่ะ ท่านพีอยากจะออกกําลังแขนต่อก็ได ้

แต่อย่าฝื นจนกล ้ามเนืออักเสบ ไม่อย่างนันเราต ้องงด

การฝึ กเดินอีกหลายวันนะเจ ้าคะ"

หานหนานกงเลิกออกกําลังกายทันที เขากลัวว่าจะไม่

ไดไป
้ ฝึ กเดินอีก วันนีน ้องชายของเขามา พวกนีเป็ นถึง

ทหารทีผ่านการฝึ กฝนแล ้วออกกําลังกายมานาน

สภาพร่างกายต ้องดูดีไม่น ้อย เขาจึงใจร ้อนอยากจะ

หายเร็วๆ เป็ นเพราะเขากลัวว่าหากกุ ้ยเหมยเห็นบุรษ

ุ

หล่อเหลา ร่างกายสมกับเป็ นชายชาติทหาร นางอาจ

จะนึกเปรียบเทียบเขากับคนอืนหรือเปล่า แต่ถ ้ามัน

้ ต ้องไม่ไดฝึ้ กเดิน เขายอมหายชา้ ลงก็ได ้

ทําใหเขา

"พีไม่ฝื นตัวเองแล ้ว ทีแค่กังวลว่าหากเจ ้าเห็นบุรษ

ุ รูป

ร่างหน ้าตาดีแล ้วเจ ้าจะเปรียบเทียบพีกับพวกเขาหรือ

เปล่าก็เท่านันเอง"
"เปรียบเทียบยังไงเหรอเจ ้าคะข ้าไม่เข ้าใจ"

"ก็เปรียบเทียบว่าพีร่างกายอ่อนแอ เดินก็ไม่ได ้ ในขณะ

ทีบุรษ
ุ คนอืนร่างกายแข็งแรงสามารถทีจะดูแลเจ ้าไดดี้

กว่าพีหรือเปล่า พีก็อดไม่ได ้ทีจะคิดมากจริงๆ"

"ท่านคิดมากจริงๆเลยเจ ้าค่ะ ข ้าเป็ นสตรีทีแต่งงานแล ้ว

แถมยังมีลูกสาวอีกหนึงคนข ้ารูว่้ าท่านคิดว่าข ้าไม่ใช ่

กุ ้ยเหมยตัวจริง แล ้วก็คิดว่าข ้าอาจจะจากไปวันใดวัน

่
นึงใชไหมเจ ้าคะ"

"ใช ่ พียอมรับว่าพีกลัว เพราะจิตวิญญาณของเจ ้าไม่ใช ่

เมียพีและแม่ของหลันเอ๋อร์ พีไม่มอะไร
ี มาผูกมัดใหเจ
้ ้า

อยูกั
่ บพีและลูกได ้ หากเจ ้าเกิดพึงใจใคร พีคงไม่ม ี

คุณสมบัตที
ิ จะห ้ามใหเจ
้ ้าอยูกั
่ บพีได ้ พีก็เลยกลัวอยู่
ั วัน"
ตลอดเวลา ไม่เคยเลิกกังวลใจเลยสก
"เฮอ้ ~ ท่านพีนีคิดมากจริงๆ ข ้าบอกแล ้วอย่างไรว่าถึง

่ ้ยเหมยตัวจริง
แมจิ้ ตวิญญาณข ้างในจะเป็ นข ้า ไม่ใชกุ
ึ ผูกพันกับพวกท่านสองคนพ่อลูกไม่น ้อย
แต่ข ้าก็รู ้สก

ร่างกายนีเคยเป็ นของท่าน เคยคลอดหลันเอ๋อร์ออกมา

ในความทรงจําของข ้าตอนนีก็มีภาพความทรงจําขอ

งกุ ้ยเหมยทุกอย่าง เพราะฉะนันข ้าจึงคิดอยูเสมอ

่ ว่า ข ้า

เป็ นภรรยาของท่านและเป็ นแม่ของหลันเอ๋อร์ ข ้าไม่

เคยคิดเป็ นอย่างอืนเลย หลายเดือนทีผ่านมาทีเราอยู่

ด ้วยกัน ข ้ากับท่านก็เริมทีจะเรียนรูกั้ นมากกว่าเดิมใน

ทุกวัน ข ้าอยากใหท่ ่ ใจโลเลทีพร ้อม

้ านรูว่้ าข ้าไม่ใชคน

จะทําความรู ้จักหรืออยูกั
่ บผู ้ชายคนไหนก็ได ้ ในเมือข ้า
ิ ใจแล ้วว่าจะอยูกั
ตัดสน ่ บท่านเป็ นภรรยาของท่าน ข ้าก็

จะไม่คิดจะมองคนอืน ถึงแม ้ว่าพวกเขาจะดีกว่าท่าน

ื ข ้าไหมเจ ้าค่ะท่านพี"
มากแค่ไหนก็ตาม ท่านเชอ
 ึ โล่งอก
หานหนานกงมองกุ ้ยเหมยตาแดงกํา เขารู ้สก

เมือได ้ยินคําพูดทีออกมาจากปากของนาง ยิงนับวัน

ึ ว่าขาดนางไม่ไดแล
เขายิงรักนาง ยิงรู ้สก ้ ้วในชวี ต
ิ นี แต่

พอเปิ ดใจคุยกัน นางยอมรับว่านางเป็ นคนอืน นางเล่า

เรืองราวในชวี ต
ิ ของนางใหเขา
้ ฟั ง มันยิงตอกยําว่าเขา
่
ไม่สามารถผูกมัดนางเพราะนางยังไม่ใชภรรยา ของเขา

จริงๆ เขาจึงไม่เคยมันใจว่านางจะอยูกั
่ บเขาและลูก

ตลอดไปหรือเปล่า จนเก็บเอาไปฝั นร ้ายหลายวัน

กุ ้ยเหมยเห็นเขาเหมือนจะร ้องไหก็้ สงสาร นางเคยไป

โรงพยาบาลเพือทํากายภาพบําบัด ก็เคยเห็นผูป่้ วย

ห ้องข ้างๆร ้องไหโวยวาย

้ ี ใจกลัวว่าภรรยาจะทอด
เสย

ทิงหลายคนจนเข ้าใจว่าเขาก็คงจะมีอาการคล ้ายๆกัน

นางจึงเข ้าไปโอบกอดหานหนานกง เพือใหเขา ึ

้ รู ้สก

ผ่อนคลาย ชายหนุ่มกอดเอวบางเอาไวแน่
้ น ซุกหน ้า
ึ ว่าเขากําลังร ้องไห ้
ลงบนบ่าบอบบาง จนกุ ้ยเหมยรู ้สก
 ี งกระซบ
นางได ้ยินเสย ิ แผ่วเบาๆอยูข
่ ้างหูของตัวเองว่า

..

ื เจ ้าเหมยเอ๋อร์ พีเชอ
"พีเชอ ื ..พีขอโทษทีคิดมาก ต่อไป

ื ใจเจ ้า ไม่คิดมากแบบนีอีกแล ้ว"

พีจะเชอ

มือบางลูบไหล่กว ้างขึนลง ทังสองคนกอดรัดกันอยู่

นาน จนกระทังกุ ้ยเหมยเกือบลืมว่านางต ้องอาบนํ า

และออกไปต ้อนรับญาติพีน ้องของหานหนานกง จึง

บอกใหเขา ี แก ้มทังสองข ้างให ้

้ ปล่อยตัวแต่ก็ต ้องเสย
ึ
เขาก่อน เขาถึงจะยอมปล่อยนาง เมือเห็นว่าเขารู ้สก

สบายใจขึน จึงไม่ไดขั้ ดขืน ยืนแก ้มใหเขา

้ อย่างเต็มใจ

้
นางถึงไดรี้ บไปอาบนํ าหลังจากทีต ้องใชเวลาตกลงกัน

อยูนาน
่
ข้าอยากได้

หลังจากทีไดอาบ
้ ั พัก หานหรงอวีกับ
นํ าพักผ่อนสก

หานหรงชางทีอยูห
่ ้องเดียวกันก็ออกมารอตรงห ้อง

อาหาร มานังคุยกับหานหรงเหลียนเพือสอบถามเรือง

ราวทีผ่านมาของนางและหานหนานหยาง พอไดยิ้ น

เรืองราวทังหมดหานหรงอวีก็คิดว่ามันมีหลายอย่างที

ผิดปกติ คนทีร่างกายแข็งแรงมาตลอด แลวอ

้ ยูๆ่ จะล ้ม

ป่ วยจนกระทังเดินไม่ได ้ ไดอย่
้ างไร

"ท่านอาหญิง หลานคิดว่าเรืองราวทีพีหนานกงล ้มป่ วย

มันดูแปลกนะขอรับ ตามทีท่านอาหญิงเล่ามา หลังจาก

เลิกงานกลับมา ตืนมาตอนเชา้ พีหนานกงก็ไม่สามารถ

เดินไดอี้ ก แถมหมอทุกคนยังไม่รสาเหตุ
ู้ มันจะเป็ นไป

ไดอย่ ่
้ างไร ไม่ใชหมอ พวกนันหลอกท่านอาหรือขอรับ"
"ใช ่ ปกติคนป่ วยหมอก็ต ้องรูบ้ ้างว่าเกิดจากอะไร ถึง

แม ้ว่าการรักษายังไม่ไดก็้ เถอะ หลานว่าต ้องมีคนคิด

ิ และ
ร ้ายกับพีหนานกงแน่นอนอาจจะเป็ นคนทีใกลช้ ด
ื ใจเป็ นคนทําร ้ายพี
เป็ นคนทีท่านอากับพีหนานกงเชอ

ื
้ ขอรับท่ายอาหญิง" หานหรงชางเชอ
หนานกงก็ไดนะ
ั ชาติญาณของพีชาย หากเขาพูดมาแบบนีแสดง
ในสญ

ว่าเขาเริมเห็นอะไรบางอย่างแล ้ว

หานหรงเหลียนใจกระตุก เริมคิดตามทีหลานชายพูด
ั มันจะเป็ นไปได ้
มา พอเริมนึกถึงบางอย่างไดก็้ ใจสน

อย่างไรทีคนผูนั้ นจะลงมือกับลูกชายของนาง แล ้วถ ้า

่ เรืองนีคงต ้องตรวจสอบอีกครัง นางไม่อยาก

หากใชละ

จะปรักปรําใครโดยทีไม่มหลั
ี กฐาน
 ิ
"ท่านอาลองคิดดีๆ ซขอรั บว่าก่อนหน ้านันพีหนานกง

ทําอะไร อยูที
่ ไหน แล ้วก็กินอะไรลงไปบ ้าง มีคนรอบ

ข ้างท่าทางแปลกๆ หรือเปล่า"

ี น ้าทีดูเปลียนไปของหานหรง
หานหรงอวีเห็นสห

เหลียนก็รีบกระตุ ้นความจําของนางทันที

"อาก็ไม่มันใจนัก เอาไวถาม
้ พีชายของเจ ้าก่อน อาเอง
ั ที สว่ น
ก็ไม่เคยถามเขาเป็ นเรืองเป็ นราวจริงๆ จังๆ สก

อาการรอใหหมอ
้ หลีตรวจดูก่อน ว่าจะเหมือนกับทีหมอ

พวกนันพูดหรือเปล่า เดียวเราคงไดรู้ ความ

้ ั ที
จริงสก

เดียวอาไปเรียกพีชายกับพีสะใภของ
้ พวกเจ ้าก่อนนะ

ชางเอ๋อร์ไปเรียกคนของเจ ้าทีมาด ้วย มารับอาหารที

พีสะใภเจ
้ ้าเตรียมเอาไวให
้ แล
้ ้ว อยูใน
่ ครัว ใหพวก
้ เขา

มาชว่ ยกันยกเอาไปกินทีบ ้านหลังนันไดเลย

้

"พีชายแต่งงานแล ้วหรือขอรับ พวกเราไม่เห็นรูเลย

้ "
หานหรงเหลียนจึงเล่าเรืองราวของกุ ้ยเหมยคร่าวๆ ให ้

หลานชายฟั ง โดยไม่บอกว่านางวางยาหานหนานกง

เพราะว่ามันผ่านมานานแล ้ว หากครอบครัวทางฝั งของ

นางรูคงจะ
้ มองลูกสะใภของ
้ นางไม่ดี จึงไดบอก
้ ว่า นาง

เป็ นกําพร ้า แล ้วหานหนานกงเห็นนางแล ้วเกิดถูกใจ จึง

้ งนางเป็ นภรรยา สว่ นเรืองยกนางมาเป็ นฮูหยิน

ไดแต่

น ้อย กุ ้ยเหมยบอกกับนางว่าอยากใหหาน
้ หนานกง

หายดีกว่านีก่อน นางยังไม่รีบร ้อนอะไร คนทีร ้อนใจก็มี

เพียงแค่บุตรชายของนางทีไม่ยอม ใหนาง
้ ไปยืนเรือง
ื ของกุ ้ยเหมยเป็ นฮูหยินเอก และหานหลินหลัน
เอาชอ

เป็ นบุตรโดยเกิดจากฮูหยินเอกเรียบร ้อยเมือเดือนที

ผ่านมา แล ้วค่อยทําพิธแต่
ี งงานอย่างถูกต ้องตอนที

หานหนานกงหายดีแล ้ว
"พีสะใภช้ า่ งจิตใจงดงามนัก หาไดยาก
้ ทีจะมีคนมาร่วม

ิ ทุกอย่างแบบนี ข ้านับถือนางจาก
ทุกข์กับคนทีหมดสน

ใจจริงเลย"

สองคนพีน ้องพอไดยิ้ นเรืองราวก็นับถือสตรีผูนี้ อยู่

ในใจ ได ้ยินว่านางอายุเพียงแค่18หนาวกลับเข ้มแข็ง

ยิงกว่าบุรษ
ุ อีก นับว่าเป็ นโชคของหานหนานกงทีได ้

เจอคนทีรักและจริงใจแบบนี ไม่อย่างนันชวี ต
ิ ของญาติ

ผูนี้ คงเหลือทิงไวแต่
้ กระดูกใหดู้ ต่างหน ้าแล ้ว

"ใช ่ อาก็คิดแบบนัน ตอนนีเรียกไดว่้ านางเป็ นเสาหลัก

ของบ ้านหลังนี เงินทองทีทําใหอา ้ ้

้ และกงเอ๋อร์ไดใช

จ่ายโดยไม่กังวลก็มาจากเงินปั นผลทีเกิดจากข ้าวของ

ทีนางออกแบบมาใหสหาย
้ ของกงเอ๋อร์ผลิตออกมา

ขาย จนขายดีขนาดคนทําแทบไม่ทน
ั เฉพาะแค่ใน
เวลาไม่กีเดือน ตระกูลโจวก ้าวขึนมาเป็ นผู ้นํ าการค ้าใน

้ เลย
เขตนีแล ้ว ตระกูลจ ้าวยังไม่อาจสูได ้ "

ั อยาก
"นางออกแบบอะไรหรือขอรับท่านอาหญิง ข ้าชก
ี แล ้ว"
จะเห็นเสย

"กําลังสนทนาอะไรกันอยูขอรั
่ บท่านแม่ ดูท่าทาง
ี ว"
จริงจังเชย

ี งทีดังขึนมา สองคนพี
ทังสามคนหันไปมองตามเสย

น ้องเห็นบุรษ
ุ ผูที
้ พวกเขาเห็นหน ้าเพียงครังแรกก็

สามารถรูได
้ ว่้ าเป็ นหานหนานกง เพราะใบหน ้าที

เหมือนกับท่านอาหญิงเกือบเจ็ดสว่ น บวกกับผิวทีขาว

ใส จึงไดแต่
้ คิดว่าพีชายคนนีมีรูปโฉมไม่รวู่ ้ าจะเรียกว่า

หล่อเหลาหรือว่างดงามดี เบืองหลังเป็ นสตรีทีดู

ื ว่านางผ่านความยากลําบากมา
บอบบางเกินกว่าจะเชอ

ขนาดนันอย่างทีได ้ยิน ใบหน ้าเรียวเล็ก ดวงตากลมโต

เป็ นประกายสดใสสมวัย แต่บรรยากาศรอบตัวกลับ

อบอุน ื ว่าจะพบในร่างของสตรี
่ อ่อนโยน แทบไม่น่าเชอ

อายุน ้อยแบบนี

"พีหนานกง ข ้าหรงอวีบุตรชายคนรองของแม่ทพ
ั หาน

ขอรับ"

"สว่ นข ้าหรงชางเป็ นบุตรชายคนเล็กขอรับ"

"พีขอบคุณใจทีมานะ นีกุ ้ยเหมยภรรยาของข ้า ได ้ยินว่า

พวกเจ ้าเป็ นถึงรองแม่ทพ

ั ข ้าเกรงใจพวกเจ ้ามากที

ต ้องรบกวนเวลาทํางาน ต ้องเดินทางไกลมาถึงทีนี"

"พีหนานกง อย่าไดเกรงใจ
้ เราต่างเป็ นคนในครอบครัว

้ เดี
เดียวกัน ตอนนีท่านก็ใชแซ ่ ยวกันกับพวกเราแล ้ว เรา

จะนิงเฉยอยูได
่ อย่
้ างไร คารวะพีสะใภขอรั
้ บ รบกวน

ฝากท ้องทีนีนะขอรับ ข ้าเริมจะหิวแล ้วจริง"

ทังสองคนทําความเคารพกุ ้ยเหมยในฐานะพีสะใภ ้

และความนับถือนางจากใจจริง ทําเอากุ ้ยเหมยทําหน ้า

ไม่ถูก เพราะไม่ว่าชาติไหนก็ไม่เคยถูกเรียกแบบนันก็รู ้
ึ แปลกๆ มองไปทีรองแม่ทพ
สก ั ทีอายุเท่ากับเด็กมหา

ลัย ยังเด็กอยูแม
่ กลั
้ บสามารถเป็ นถึงรองแม่ทพ
ั ได ้ คง

ไม่ธรรมดาแน่นอน

ั พักนะเจ ้าคะ เดียวข ้ายกอาหารมาให"้

" รอสก

"พวกข ้าจะไปชว่ ยยกเอง งานนีข ้าถนัดนัก" หรงชาง

น ้องชายผูสดใส
้ รีบเดินตามกุ ้ยเหมยเข ้าไปในครัว นาง

จึงรีบหยิบเอาหม ้ออาหารออกมาก่อนทีเขาจะเข ้ามา

ข ้างใน พอเขายกอาหารออกไป นางก็รีบร ้อนเอา

อาหารทังหมดออกมาอย่างรวดเร็ว ใจหายใจควําเมือ

เขากลับมาเร็วกว่าทีคิด โชคดีทีนางหันหลังและเขา
กําลังจ ้องมองอาหารแทบจะนํ าลายไหลออกมาอยู่

แล ้ว ก็เลยไม่ไดส้ งั เกตเห็นความผิดปกติ

ระหว่างนันทหารทีติดตามมาก็ชว่ ยกันขนอาหารที

กุ ้ยเหมยทําเอาออกไปกินตรงลานหน ้าบ ้าน กุ ้ยเหมย

ื ผืนใหญ่มาใหเขา
จึงเอาเสอ ้ ปูพืน เมือเห็นว่าเขาไม่
่ า
กลับไปกินทีบ ้านหลังเก่า โดยเอานํ ากระเจียบใสนํ

แข็งเย็นๆ ใหพวก
้ เขาไปเพิมอีก 2 เหยือก

ี งคนตะโกน
พอกลับมาทีห ้องอาหารกลับได ้ยินเสย
ี งดังขึนมาก็ตกใจ "สวรรค์นีมันคืออะไร!" เสย
เสย ี งของ

หมอหลีดังขึนพร ้อมกับถลาตัวออกมาลูบคลํารถเข็น

ของหานหนานกงด ้วยความอยากรูอยาก
้ เห็น ถ ้าหากมี

เจ ้าสงิ นี ลูกชายของเขาก็ไม่ต ้องนอนใชช้ วี ต

ิ อยูใน
่

ห ้องอย่างเงียบเหงาอีกต่อไป เมือ 10 ปี ก่อน ลูกชาย

ของเขาถูกโจรป่ าทําร ้ายตอนย ้ายถินฐานมาเมือง

หลวง ในปี นันเขาเหลือลูกชายแค่คนเดียวทีภรรยาทิง

ิ ใจมาเปิ ดโรงหมออยูเมื
เอาไวก่้ อนตาย เขาตัดสน ่ อง

หลวง เพือใหลู้ กชายเขามีโอกาสไดรํ้ าเรียน เพราะ

มันใจในฝี มือของตัวเอง ไม่นึกว่าในระหว่างทาง กลับ

ถูกปล ้นชงิ เอาทรัพย์สน

ิ ไปไม่พอ มันยังฟั นขาลูกชาย

วัย10หนาวของเขาจนขาดกระเด็น ทําใหลู้ กชายของ

้ เพียงแค่ข ้าง
เขาต ้องกลายเป็ นคนพิการ เหลือขาซาย

ั หานผ่านมาชว่ ยพวกเขาเอาไว ้ เขาจึง

เดียว ดีทีแม่ทพ

ขอติดตามมาเป็ นหมอประจําตระกูลหานตังแต่นัน

เป็ นต ้นมา

"ท่านหมอหลี ใจเย็นก่อน ท่านเป็ นอะไรของท่านถึงได ้

ทําท่าแบบนัน เดียวท่านอาหญิงของข ้าตกใจหมด"

หานหรงอวีเอ่ยเตือนสติ หมอประจําตระกูลทีตืนเต ้น

ี อาการ เขารูว่้ าเพราะอะไรท่านหมอ

กับรถเข็นจนเสย
หลีถึงไดมี้ อาการตืนเต ้นแบบนี คงอยากจะไดรถ
้ เข็น

แบบนีไปใหลู้ กชายกระมัง

พอไดยิ้ นคุณชายรองเอ่ยเตือน เขาก็เริมตังสติได ้ เมือ

ั ครูเขา
สก ี มารยาทมากเกินไปจริง จึงรีบประสานมือ
่ เสย

ี มารยาท
โค ้งตัวขออภัยทังสองคนทันที "ขออภัยทีเสย

ขอรับ คารวะฮูหยินกับคุณชายหนานกงขอรับ ข ้าหลี

ั สง่ มาตรวจอาการของคุณชาย
อานเป็ นหมอทีแม่ทพ

ข ้าเห็นสงิ ทีคุณชายนังอยู่ มันน่าอัศจรรย์มาก จึงได ้

ลืมตัวไป หวังว่าฮูหยินกับคุณชายคงไม่ถือสานะขอรับ"

"ไม่เป็ นไร หากท่านชอบ เดียวข ้าจะใหซ ิ เฉิงเอามา

้ น

ใหคั้ นนึง สงิ นีเรียกว่ารถเข็น เหมยเอ๋อร์ภรรยาของข ้า

ั อะไรค่อยถามนางก็แล ้ว
เป็ นคนคิดมันขึนมา หากสงสย

กัน"
"ข ้าอยากไดขอรั
้ บคุณชาย เออ..ขอคารวะฮูหยินน ้อย

ขอรับ ฮูหยินชา่ งมีความสามารถ ทีคิดสงิ นีออกมาได ้

ข ้าน ้อยนับถือจากใจเลยขอรับ"

กุ ้ยเหมยทีจัดเตรียมจานชามอยู่ ก็ต ้องรีบรับการ

ี
ทักทายจากท่านหมอหลีทันที ใบหน ้ามีสแดงเพราะ
ึ ว่านางกําลังละเมิดทรัพย์สน
รู ้สก ิ ทางปั ญญาของคนอืน

อยู่ ของพวกนีนางเป็ นคนคิดทีไหนกัน นางเลียนแบบ

ของทีเคยเห็นมาต่างหาก แต่ก็พูดไม่ออกเพราะในยุค

นีมันไม่มรถ
ี เข็นแบบนีจริงๆ แถมนางยังไดเงิ
้ นจากการ

ขายมันเป็ นกอบเป็ นกําอีกด ้วย

"ท่านหมอหลีอย่าไดพู
้ ดแบบนีเลย ข ้าเพียงคิดว่าจะมี

อะไรสามารถชว่ ยสามีของข ้าเท่านี ไม่ไดมี้ ความ

ั นิด มากินข ้าวกันก่อนดี
สามารถอย่างทีท่านชมเลยสก

กว่าเจ ้าค่ะ เดียวอาหารเย็นก่อนจะไม่อร่อย" กุ ้ยเหมย

รีบเปลียนเรือง เข็นรถสามีเข ้ามาตรงโต๊ะกินข ้าว ตอนนี

้
เขาสามารถใชแขนไดดี้ มากแล ้ว จึงสามารถกลับไปใช ้

ตะเกียบได ้ แต่เขายังบ่นว่าใชช้ อน
้ จนชน
ิ แล ้ว กลับมา

้
ใชตะเกี ึ ไม่ค่อยชน
ยบรู ้สก ิ เท่าไหร่

เมือเห็นอาหารหน ้าตาไม่เหมือนทีเคยเห็น บุรษ

ุ ผูมา
้

ใหม่ทังสามคนก็เลิกสนใจรถเข็นของหานหนานกง พอ
ิ คําแรกเท่านัน สห
ตักชม ี น ้าแววตาปรากฏความพึง

พอใจ จากนันก็ไม่มใคร
ี พูดอะไรตลอดมืออาหาร ตัง

หน ้าตังตากินกันเหมือนกับว่าพวกเขาอดข ้าวอดนํ ามา

เป็ นเวลานาน สตรีทีนังอยูทั

่ งสองคนมองหน ้ากันไปมา

เมือเห็นการเติมข ้าวคนละสามชามของหนุ่มๆ จนพวก

นางทังสองคนต ้องยอมแพ ้

มีเพียงหานหนานกงทีทําหน ้าไม่รส ึ อะไร แต่นัยน์ตา

ู้ ก

ั เจน ยืดตัวหลังตรงด ้วย

คมมีประกายความพึงพอใจชด
ความภาคภูมใิ จ ภรรยาของเขาทําอาหารอร่อยแบบนี

คนพวกนีคงจะรูแล ิ ว่า เขามีเมียดีมากแค่ไหน

้ ้วซนะ

"โอ๊ะ! ไม่นะ ข ้ามาไม่ทน

ั อาหารกลางวันอย่างนันหรือ?!"
ิ เฉิงทีมาฝากท ้องตอนกลางวัน ร ้องเสย
โจวซน ี งหลง

ด ้วยความปวดใจ เขามาตรงเวลาแท ้ๆ ทําไมอาหาร

กลับไม่เหลือ เขาอุตสา่ ห์เร่งงานมาเพือการนีโดย

เฉพาะ พวกตะกละพวกนีเป็ นใครถึงไดมา

้ แย่งอาหาร

ของเขาจนไม่เหลือเลย

ี งนีทําใหคน
เพราะเสย ้ ทังหมดถึงไดเงย
้ หน ้าขึนมาจาก

อาหารทีอยูตรง
่ ึ หลากหลาย
หน ้า ท่ามกลางความรู ้สก

ของคนมาใหม่ทังหมด ว่าบุรษ
ุ ทีทําท่าประหลาดผูนี้
ิ กับการมากินข ้าวโดย
เป็ นใคร โดยทีเจ ้าของบ ้านทีชน
ิ ตลอดตังแต่วันแรกทีมาจนถึงวันนี ก็อด
ไม่ไดรั้ บเชญ

ไม่ได ้ทีจะหัวเราะขําอาการของผูที ื ว่า เป็ น

้ ไดช้ อ
คุณชายทีประสบความสําเร็จในการค ้า อย่างโจวซน
ิ

เฉิงคนนี
ยาพิษ

หลังจากทีกุ ้ยเหมยแก ้ไขปั ญหาปากท ้องของสหายรัก

ของสามีไดแล
้ ้วจากการเอาอาหารอีกชุดออกมาจาก

่ งว่างมาเพิมให ้ โจวซน
ชอ ิ เฉิงก็อารมณ์ดีขึนทันตา

้
หานหนานกงใชสายตา ิ
เย็นชามองมาระหว่างทีโจวซน

เฉิงด ้วยความไม่พอใจ เมือคิดว่านางต ้องเหนือยมาทํา

อาหารใหเจ
้ ้าพวกนีกินแล ้ว ยังต ้องมาทําอาหารใหเจ
้ ้า

คนไม่มมารยาท
ี ิ เฉิงไดอย่
อย่างโจวซน ้ างไร หากเขา

เดินไดปกติ
้ เขาคงจะลงจัดการไปแล ้ว แค่คิดก็
ั ทีนะ
หงุดหงิด เมือไหร่จะหายดีสก

ิ เฉิงก ้มหน ้าก ้มตากินอาหาร พยายามไม่มอง

โจวซน
้ เขา
หน ้าสหายของตัวเอง ใครใชให ้ ติดใจฝี มือการทํา

อาหารของภรรยาเจ ้าสหายคนนีเล่า ตอนนีลินของเขา

ฝื นกินอาหารทีเคยกินแทบไม่ลงแล ้ว อยากกินทุกมือ

เลยด ้วยซาํ นีถือว่าเขาเกรงใจแล ้วนะ ชายหนุ่มคิดใน

ใจอย่างไม่อาย ก่อนหน ้านีเขาก็เอาข ้าวสาร ข ้าวสาลี

วัตถุดบ
ิ การทําอาหารมาใหครอบครั
้ วของหานหนานกง

้ ก3วัน อย่างน ้อยหาก

ใหบ่้ าวเอาเนือหมู เนือไก่มาใหทุ

นางคิดอาหารแบบใหม่เขาจะไดไม่
้ ต ้องละอายใจมาก

ยามทีมากินอาหารทีนี

"วันนีทีข ้ามาไม่ใชว่่ าตังใจจะมากินอาหารนะ ข ้ามีข่าว

มาบอก ก็เลยรีบมาบอกเท่านัน"

"อ๋อ.." ทุกคนทีนังอยูรอบ
่ โต๊ะ พากันพยักหน ้า แต่แวว

ตาแสดงออกอีกอย่างหนึง ไม่ไดตั้ งใจแต่ใครทีเมือครู่

นี นํ าตาคลอมองจานอาหารอย่างเจ็บปวด ร ้องขึนมา
ี งดังขนาดนัน หากกุ ้ยเหมยไม่ทําอาหารมาเพิมให ้
เสย
คงมีคนทีไม่ตังใจมากินอาหารหลังนํ าตาออกมา

แน่นอน

ิ เฉิงดืมนํ ากระเจียบเย็นๆ เข ้าไปก็ตาเป็ น

โจวซน

้ อีกแก ้วนึง ซงึ

ประกาย แล ้วขอใหกุ้ ้ยเหมยเพิมใหเขา

กุ ้ยเหมยเองก็ไม่ไดคิ
้ ดอะไร หยิบแก ้วนํ ามาเติมนํ า

กระเจียบใหเขา
้ ดืม ท่าทางของเขาทําใหคน
้ ทีรอฟั ง

ข่าวพากันหมันไส ้คันไมคั้ นมือขึนมาอย่างไรไม่รู ้ คนที

หงุดหงิดมากทีสุดก็คือหานหนานกงทีไม่พอใจ ทีเห็น

ภรรยาไปดูแลคนอืนนอกจากเขาทีเป็ นสามี

"มีอะไรก็รีบพูดมา!"

ี งดุแบบนีเลย ข ้าเล่าก็ได ้ "โจวซน

"ไม่เห็นต ้องทําเสย ิ

ี งน ้อยใจ ก่อนจะเปลียนเป็ นจริงจัง"เมือ

เฉิงแสร ้งทําเสย

วาน มีคนเห็นพ่อกับน ้องชายของเจ ้า พูดคุยกับคนของ

พรรคหลิงเฟย ข ้าพยายามสง่ คนไปสบ

ื แต่ก็ยาก
เหมือนกัน คนของพรรคหลิงเฟยลวน
้ แต่ฝี มือไม่

ธรรมดาจึงไม่ไดรู้ ว่้ า พวกเขาคิดจะทําอะไร หรือว่าพวก

ื เรืองของท่านป้ าเหลียน ตอนนีพวก
เขากําลังตามสบ

เขาอาจจะกังวลว่าท่านป้ าเหลียนจะกลับตระกูลหาน

กระมัง คงจะกลัวว่าท่านลุงของเจ ้าจะมาจัดการพวก

เขา หากรูเรื
้ องทุกอย่างทีเกิดขึนกับท่านป้ าและเจ ้า จะ
ื หรือเจ ้าว่าอย่างไร"
ต ้องหาคนมาสบ

"ข ้าว่าไม่น่าจะใช ่ พรรคหลิงเฟยขึนชอ

ื ว่าเป็ นมือ

สงั หาร ไม่ไดแค่ ื แน่นอน จ ้าวชงเป็ นคนขีระแวง

้ ตามสบ

คงจะตรวจสอบแล ้วว่า ท่านแม่ไม่ไดกลั

้ บตระกูลหาน

เขาคงเดาว่าท่านแม่ไม่กลับตระกูลหานเพราะอะไร

มากกว่า บางทีพวกเขาอาจจะเดาไดว่้ าข ้ายังไม่ตาย

และคงจะต ้องการปิ ดปากท่านแม่ เพราะกลัวท่านลุง

อย่างทีเจ ้าว่าก็ได ้ "

"พีหนานกงไม่ต ้องกังวล ข ้าพอจะรู ้จักคนในพรรคหลิง

้ ไปถามก็รู"้ หรงอวีเสนอความคิด
เฟย เดียวข ้าใหคน

ทหารสว่ นมากจะไม่ยุง่ เกียวกับคนยุทธภพ แต่เขารู ้จัก

คนนีตอนทีเขามาชายแดนครังแรกเมือหลายปี ก่อน จึง

ี น ้ายุง่
มีโอกาสเจอกันระหว่างทาง พอนึกถึงคนผูนี้ สห

ยากของเขาก็ปรากฏขึนมาทันที นีเขาต ้องไปพบคนผู ้

่
นันจริงๆใชไหม

"ถ ้าอย่างนันพีฝากเจ ้าด ้วยนะ" หานหนานกงคิดถึงน ้อง

ชายต่างมารดา ทีพยายามแข่งกับเขาทุกเรืองแต่กลับ

ไม่เคยเอาชนะเขาไดเลย
้ แม ้แต่เรืองเดียว คราวนีมันก็

คงจะคิดว่าเมือไม่มเขา
ี อยู่ ทุกอย่างทีเขาสร ้างมาก็คง

ตกเป็ นของมัน พอคิดถึงคนสนิทหลายคนทีอยูข

่ ้าง

กาย ไม่ตายก็หายสาบสูญ มือทีวางอยูบน

่ ล ้อก็จิกลง

้ แดง กุ ้ยเหมยทีสงั เกตสห

บนผิวเนือไมจน ี น ้าเขาอยูก็
่
นึกสงสาร ต ้องเจอคนทีเป็ นคนในครอบครัวจ ้องทําร ้าย

ชา่ งใจร ้ายนัก

ึ ถึงสม
หานหนานกงได ้สติกลับมา เพราะรู ้สก ั ผัสอุน
่ ร ้อน

เขาจึงไดรู้ ว่้ ากุ ้ยเหมยแอบจับมือของเขา แล ้วลูบไปมา

ั ครู่
เบาๆตรงหลังมือ แววตาทีมีประกายแข็งกร ้าวเมือสก

ถึงไดอ่้ อนแสงลงเมือสบตาอ่อนโยนของคนเป็ นภรรยา

"โชคดีทีหมูบ
่ ้านนีตระกูลจ ้าวไม่มใคร
ี รู ้ ไม่อย่างนัน

ก่อนหน ้านี พีหนานกงกับพีสะใภต้ ้องลําบากแน่

หมูบ
่ ้านทีอยูบน ่ ของ
่ เขาโดดเดียวแบบนี หากไม่ใชคน
ิ เฉิงพามา พวกข ้าก็คงจะหาไม่เจอ"
พีซน

ื ทีนี อาก็ไม่ไดนึ้ กว่าอาจะไดมา

"ตอนทีอาซอ ้ ใชช้ วี ต
ิ อยู่

ทีนี นับเป็ นวาสนาของอาเอง ตอนนันทีอาแอบใหคน

้

พากงเอ๋อร์มา เพราะคนในจวนทียังเคารพอาอยู่ แอบ

ได ้ยินว่านางกลัวว่ากงเอ๋อร์อาจจะหายดี นางจึง
ต ้องการใหกง
้ เอ๋อร์ตายจะไดหมด
้ ี หนาม พออารู ้
เสยน

ว่าซูเม่ยไม่ยอมไวช้ วี ต
ิ กงเอ๋อร์แน่ หากอาไม่สง่ กงเอ๋
ิ ใจวางแผนสง่ เขามาทีนีกับกุ ้ยเหมย
อร์มาทีนี จึงตัดสน

ไม่อย่างนันป่ านนีเขาคงจะตายไปนานแล ้ว เราคงไม่

ไดมา ่ ้อมหน ้าพร ้อมตาแบบนี"

้ อยูพร

ื นํ าตาคลอ เป็ นเพราะนางไม่เข ้มแข็งพอ ลูก

หานซอ

หลานถึงต ้องมาเจอเรืองราวแบบนี หากว่าวันนันที

ื มารยา
ซูเม่ยก ้าวขาเข ้ามาทีตระกูลจ ้าว นางไม่หลงเชอ

ของนาง และมันใจในตัวเองเกินไป นางกับลูกคงไม่ตก

่ สภาพนี เวลาเกือบ 20 ปี ทีสองคนผัวเมียเสแสร ้ง

อยูใน

ื ฟั งนาง เบืองหลังกลับวางแผนมากมาย
ว่ารักและเชอ

หวังเอาชวี ต ี ไปหมดแล ้ว
ิ กว่านางจะรู ้ตัวนางก็สูญเสย

"ทีจริงพวกเราอยากใหท่
้ านอาหญิงกับพีหนานกงกลับ

ไปตระกูลหาน เพราะว่ามันจะปลอดภัยมากกว่าอยูที
่ นี
อย่างน ้อยทีนันก็เป็ นถินของเรา ใครจะกล ้าบุกเข ้ามา

ทําร ้ายพวกท่านถึงจวนแม่ทพ
ั หาน จริงไหมขอรับท่าน

อา"

"ตอนนีคงไดสะดวก
้ ในการเดินทางไปตระกูลหาน ข ้า

เริมจะฝึ กเดินวันนีวันแรก ยังไม่อยากล ้มเลิกกลางคัน

ตอนนีพวกมันยังไม่รวู่ ้ าพวกเราอยูที
่ ไหน ข ้าอยากอยูที
่

นีมากกว่า รอใหรู้ ความ

้ จริงก่อนว่า จ ้าวเต๋อกับจ ้าวชง

คิดจะทําอะไร แล ้วเราค่อยคิดว่าจะรับมืออย่างไรอีกที

แล ้วกัน"

ึ โล่งใจ นางเองก็รูว่้ าอยูที

กุ ้ยเหมยรู ้สก ่ นีมันอาจจะ

ึ อยากอยูที
อันตราย แต่นางรู ้สก ่ นีมากกว่า เพราะถึง

อย่างไรทีนีก็คือบ ้านของนาง นางยังไม่รวู่ ้ าการไปอยู่

เป็ นครอบครัวใหญ่มันเป็ นอย่างไร แต่ทีแน่ๆ นางชอบ

อยูเป็
่ นครอบครัวเล็กๆของตัวเองแบบนีมากกว่า แต่ถ ้า
เขาคิดจะไปจริงๆ นางก็คงจะต ้องตามไปด ้วยหรือเปล่า

ิ ใจไม่ได ้ เพราะนางก็ผูกพันกับหลินหลัน
นางยังตัดสน

มากกว่าทุกคน นางจะทนอยูโดย
่ ไม่มหลิ
ี นหลันไดหรื
้ อ

หานหนานกงสงั เกตุเห็นความผิดปกติของกุ ้ยเหมย

ี น ้ากังวลใจแบบนี ปกติ
เป็ นครังแรกทีเขาเห็นนางมีสห

นางจะพยายามโอนอ่อน พยายามทําความเข ้าใจทุก

คนตลอดมา ไม่นึกว่าจะมีวันทีนางเคร่งเคลียดแบบนี

ด ้วย ไม่รวู่ ้ านางคิดอะไรอยู่ หรือกังวลเรืองทีอาจจะ

ต ้องย ้ายไปเมืองหลวง เขาเองก็ไม่อยากไป หากเขา

กลับมาเป็ นปกติ เขาต ้องอยูที

่ นีกับนางแน่ แต่ถ ้าเขายัง

ไม่หาย ตระกูลหานจึงนับเป็ นตัวเลือกทีดีทีสุดในตอน

นี

"ฝึ กเดินหรือขอรับคุณชาย คืออะไรขอรับ" หมอหลีอาน

ทีนังเงียบฟั งทุกคนคุยกันมาตลอด ก็อดไม่ได ้ทีจะถาม

เพราะเขาอยากจะรูเกี
้ ยวกับรถเข็นและการรักษาแบบ

ใหม่จะตายอยูแล
่ ้ว

"ใหเหม
้ ยเอ๋อร์อธิบายดีกว่า เพราะนางเป็ นคนดูแลและ

สร ้างพวกนีขึนมา"

่
"อ่อ เจ ้าค่ะ ข ้าเองก็ไม่ใชหมอ แต่ข ้าเคยเห็นคนทีมี

อาการแบบท่านพีมาก่อน วิธรัี กษาอาการข ้าก็ไดมี้

โอกาสเห็น ว่าเขามีวิธรัี กษาอย่างไรบ ้าง ตามที

สามารถทําไดใน ้ านหมอหลีชว่ ย
้ ตอนนัน หากไดท่

่ นคงจะชว่ ยไดมาก
รักษาควบคูกั ้ ทีเดียวเจ ้าค่ะ" กุ ้ยเหม

ี รักษาของนางทีนางใชดู้ แลอาการของ
ยอธิบายวิธการ

หานหนานกงตลอดเวลาทีผ่านมา พร ้อมกับพูดถึง

อุปกรณ์ทีนางใหคน
้ ทํามาใหอย่
้ างละเอียด เรียกความ

สนใจจากหมอหลีอานไม่น ้อย เขาถามนางอย่าง

 ึ นับถือฮูหยินไม่น ้อยทีคิดอะไร
ละเอียด พร ้อมกับรู ้สก

พวกนีขึนมาได ้

ิ านลองตรวจอาการกงเอ๋อร์ก่อนดีไหม หมอ
"จริงสท่

ทังหมดทีมารักษาอาการก่อนหน ้านี ล ้วนแต่จ ้าวเต๋อสง่

มา ถึงตอนนีความจริงปรากฎแล ้ว เขาคงไม่ไดให
้ หมอ
้
่
พวกนันมาทําอะไรกงเอ๋อร์ใชไหม ท่านหมอหลี"

ื เกือบลืมไปเลยว่าต ้องตรวจดูอาการป่ วยของ

หานซอ

หานหนานกง เพราะนางเองก็คิดว่า บุตรชายของนาง

แข็งแรงมาตลอด น ้อยครังทีจะล ้มป่ วย อยูๆ่ จะป่ วย

หนักแบบนีไดอย่
้ างไร หลีอานพยักหน ้า แล ้วขอตัวเข ้า

ห ้องไปหยิบเอาของในห ้องเพือเอามาตรวจสอบ

อาการของหานหนานกง รออยูไม่
่ นานเขาก็ออกมา

พร ้อมกับข ้าวของเต็มมือ เอามาวางอย่างบนโต๊ะ พอ

เปิ ดออกมาก็พบว่าเป็ นเข็มเงินขนาดต่างๆหลายอัน

แล ้วก็ขวดหลายขนาด

กุ ้ยเหมยขยับเข ้าไปดูใกล ้ๆด ้วยความสนใจว่าคนในยุค

นีเขามีวิธตรวจ
ี สอบหาสารพิษในร่างกายกันอย่างไร

นางเองก็อยากเห็นกับตาอยูเหมื
่ อนกัน หมอหลีอาน
ี จรของหานหนานกง แล ้วหยิบเข็มเงิน
วางนิวตรวจชพ

ออกมา ทิมลงบนปลายนิวช ี บีบเค ้นเอาเลือดออกมา

่ ้วยของเขา แล ้วเอายาจากขวดเล็กเทลงไปเล็ก
ใสถ
ั แต่ก็ไม่เอ่ย
น ้อย แล ้วก็เททุกคนพากันมองอย่างสงสย

ถามอะไรเพราะกลัวว่าจะไปรบกวนสมาธิของท่านหมอ

หลี

"คุณชายถูกพิษสลายเสน้ เอ็น แต่ยาพิษชนิดนีต ้องกิน

ต่อเนืองทุกเดือน ต ้องกินใหครบ
้ 4 ครังตลอดจน 4

เดือน ผลทีไดรั้ บก็คือการทีร่างกายอ่อนแอลง เสน้ เอ็น

 ื ลง ทําใหกล
ทีผสานในร่างกายจะค่อยๆเสอม ้ ้ามเนือ

ึ แต่ไม่
อ่อนแรง จากนันก็จะเหลือเพียงแค่ความรู ้สก

สามารถชว่ ยเหลือตัวเองได ้ หมอธรรมดาไม่สามารถ

หาสาเหตุได ้ คนทีลงมือวางยาชา่ งโหดเหียมมาก ที

้ โชคดีทีฮูหยิน
คิดจะใหคุ้ ณชายตายอย่างทรมานชาๆ
ิ ใจเอาคุณชายออกมา ไม่อย่างนันหากกินครบ
ตัดสน

ตามตํารา คงไม่อาจมีใครชว่ ยได ้ แม ้แต่อาจารย์ทีตาย

ไปของข ้าก็ตาม"

"แล ้วจะรักษาไดหรื
้ อไม่เจ ้าคะ" กุ ้ยเหมยตกใจไม่นึกว่า

อาการป่ วยของหานหนานกงเกิดจากการถูกวางยาพิษ

แล ้ววิธที
ี นางดูแลเขาจะทําใหเกิ
้ ดผลข ้างเคียงอะไร

หรือเปล่าก็ไม่รู ้

"ไม่ต ้องกังวลขอรับฮูหยินน ้อย อาการของคุณชาย

สามารถรักษาไดอยู
้ ่ เพราะคุณชายยังไม่ไดรั้ บยาลาย
เสน้ เอ็นครบ แต่ข ้าต ้องฝั งเข็มทุกวัน จนครบ 108 วัน

้ น้ เอ็นแข็งแรงเหมือนเดิม กินยา
เพือผสานใหเส

ถอนพิษลงไปด ้วย ทําการรักษาทีฮูหยินน ้อยทําควบคู่

ไปด ้วย ไม่เกิน 6 เดือนคุณชายจะกลับมาเป็ นปกติ

แน่นอน ข ้ายืนยันได"้

ทุกคนได ้ยินหมอหลีอานเอ่ยมาแบบนีก็สบายใจขึน
ิ ใจว่าจะอยูที
มาก หานหนานกงจึงตัดสน ่ นี แต่คงต ้อง

ขอร ้องใหหาน
้ หรงอวีและหานหรงชาง ชว่ ยดูแลปกติ

ครอบครัวของเขาระหว่างทีเขายังไม่หายดี และอย่า

พึงลงมือทําอะไรกับตระกูลจ ้าว เพราะหนีแค ้นนีเขาจะ

ชาํ ระเอง

ื ~"
"แม่ ท่านแม่ ฮอ

ี ง
"หลันเอ๋อร์ ตืนแล ้วข ้าไปดูลูกก่อนนะเจ ้าคะ" เสย

ร ้องไหของ
้ หลินหลันดังขึนมา กุ ้ยเหมยจึงขอตัวไป
ดูแลลูกสาวตัวน ้อยก่อน ปล่อยใหคน
้ ทีเหลือพูดคุย

ั ซอน
ปรึกษากันต่อไปว่าจะจัดการแบบไหน เรืองซบ ้

ึ กลัวบ ้างเพราะคนในยุคนี
พวกนี นางไม่ถนัด แต่ก็รู ้สก

พูดเรืองฆ่ากันเป็ นเรืองปกติ นางทําใจใหไม่

้ รส ึ อะไร
ู้ ก

ไม่ไดจริ
้ งๆ
เจ้าคิดอะไร

กุ ้ยเหมยเข ้าไปหาลูกสาว พานางไปอาบนํ าเปลียนชุด

ั บํารุงผิว มัดผมแกะทังสองข ้างใหนาง
ใหม่ ทาโลชน ้

เพือเตรียมจะพาออกไปแนะนํ าตัวข ้างนอก จนกระทัง

สาวน ้อยน่าตาจิมลิม แก ้มยุ ้ยน่ารักพร ้อมแล ้วสําหรับ

การออกไปแนะนํ าตัวใหกั้ บท่านอาของนางทังสองคน

"ท่านพ่ออุ ้ม~" หลินหลันปล่อยมือมารดาแล ้ววิงไปปี น

ป่ ายพยายามขึนไปนังตักบิดาทันที ทุกครังทีหาน

หนานกงนังรถเข็น เขาจะเอาลูกสาวนังตัก แล ้วพาไป

นู่นมานีเสมอจนหลินหลันคิดว่า เป็ นเรืองทีนางต ้องทํา

ทุกครัง หานหนานกงเห็นลูกสาวกระโดดขึนลงไปมา

แล ้วทําหน ้างอเมือบิดาไม่ชว่ ยนางสก

ั ที ทําใหคน
้

ทังหมดมองการกระทําของสาวน ้อยอย่างเอ็นดู หาน

หนานกงโน ้มตัวไปอุ ้มหลินหลันมานังทีประจําของนาง

เขาหอมแก ้มยุ ้ยลูกสาวเต็มรัก บรรยากาศเคร่งเครียด

ั ครู่ ผ่อนคลายลงทันที
เมือสก

"หลันเอ๋อร์ ตืนแล ้วหรือ มาทักทายท่านอาเร็วเข ้า คนนี

ท่านอารอง คนนีท่านอาเล็ก จะมาอยูที

่ นีกับเรา เจ ้า

ต ้องชว่ ยย่าดูแลต ้อนรับท่านอาทังสองคนด ้วยนะ"

หลินหลันมองไปทีคนทีท่านย่าบอกใหเรี
้ ยกว่าอาทียิม

กว ้างอยูตรง
่ หน ้า กับคนทียิมบางใหนาง
้ อยูด
่ ้วยความ

ไม่เข ้าใจ ทําไมต ้องเรียกท่านอา ในเมือทีผ่านมานาง

เรียกทุกคนทีมาทีนีว่าท่านลุงหมด เหตุใดท่านย่าถึง

ใหนาง
้ เรียกแบบนันด ้วยเล่า เด็กน ้อยกระพริบตากลม

โตปริบปริบ เม ้มปากไม่ยอมพูดอะไร สุดท ้ายก็เลือกที

จะหันไปซุกหน ้าทีอกบิดาแทน
"นอกจากเราไม่รวู่ ้ าพีหนานกงแต่งงานแล ้ว เรายังไม่รู ้

ว่าท่านมีลูกสาวอีก หากกลับบ ้านคราวนีข ้าว่าท่านตา

ท่านยายคงแปลกใจมากทีเดียว นางอายุเท่าไหร่แล ้ว

ขอรับท่านอาหญิง"

ึ เอ็นดูหลานสาวคนนีไม่น ้อย ตระกูล

หานหรงชางรู ้สก

เขาสว่ นมากมีแต่ผู ้ชาย ดูแต่ท่านพ่อก็มีลูกชาย 3 คน

ี นเฟย ก็มี
ท่านอาหญิงรอง ทีตอนนีเป็ นพระสนมเสย

พระโอรสคนนึง ท่านอาหญิงเล็กก็มีพีหนานกงเป็ น

บุตรชายคนเดียว บ ้านสายรองก็ล ้วนแต่มีลูกชายสาว

น ้อยคนนีนับว่าเป็ นหลานทีเป็ นสตรีคนเดียวของ

ตระกูลหานเลย แถมนางยังหน ้าตาน่ารักมากทีเดียว

ี พูยุ ้ยๆนันชา่ งชวนใหคน
ยิงแก ้มสชม ้ อยากจะหอมแก ้ม
ี จริง
แรงๆเสย
"นางใกลจะ
้ 3 หนาวแล ้ว ปี ใหม่นีนางก็ครบ 3 หนาว

พอดี" หานหนานกงตอบแทนมารดา พร ้อมกับลูบผม

ลูกสาวทีซุกหน ้าแอบสายตาคนอืนด ้วยความเอ็นดู

"หลันเอ๋อร์ทักทายท่านอาเล็กหน่อย อาพาไปเล่นของ

เล่นดีไหม"พอไดยิ้ นเรืองเล่น สาวน ้อยหันหน ้ามาเมือ

ได ้ยินคําชวน นางก็อ ้าแขนโน ้มตัวไปหาท่านอาคน

ใหม่ทันที ทําเอาท่านอาเล็กของนางเกือบรับไม่ทน
ั กับ

การเปลียนแปลงอย่างรวดเร็วของหลานสาว

"นางชอบเล่นมาก ด ้านนอกกุ ้ยเหมยทํากระบะทรายให ้

ื บ่นอย่าง
้ งวันเลย " หานซอ
นางเล่น นางก็เล่นไดทั

เอ็นดู ถึงแม ้ว่าของเล่นหรือสถานทีเล่นทีกุ ้ยเหมยให ้

คนทํามาใหลู้ กสาวตรงลานหน ้าบ ้านมันจะดูไม่เหมาะ

กับคุณหนูใหญ่ก็เถอะ แต่หลินหลันกลับชอบทีนัน
มากกว่าเล่นอยูใน
่ ห ้องของตัวเอง นางเล่นกระดานลืน

ลงไปมา แล ้วก็ก่อดินก่อทรายไดทุ
้ กวันทีเดียว

"ถ ้าอย่างนันข ้าขอพาหลานสาวไปเล่นข ้างนอกก่อนนะ

ขอรับ ไปกันเถอะหลันเอ๋อร์ เดียวอาเล็กพาไปเล่น

อะไรสนุกๆ" หรงชางอุ ้มหลินหลันเอาไวแนบ

้ อก แล ้ว

หอมแก ้มแดงของหลานสาวอย่างอดใจไม่อยู่ หลาน

สาวของเขากลินชา่ งหอมนัก เขาไม่เคยไดกลิ

้ นแบบนี

ทีไหนมาก่อนเลย

"พาหลานไปเล่นหรือตัวเองอยากไปเล่น พีเห็นเจ ้า

มองลานหน ้าบ ้านตังแต่มาถึงแล ้ว" หรงอวีเอ่ยกับน ้อง

ชายอย่างรู ้ทัน อายุ 17 แล ้วยังเล่นเป็ นเด็กอีก ท่าทาง

ี งหัวเราะ
ยืดตัวยอมรับไม่ปฎิเสธของหรงชาง เรียกเสย
ื และกุ ้ยเหมยไดทั
จากหานซอ ้ นที กุ ้ยเหมยมองตาม

ึ ดี ถึงแม ้ว่า
น ้องชายของการหนานกงด ้วยความรู ้สก
ญาติฝ่ ายพ่อของเขาจะมีคนไม่ดีอยูเยอะ
่ แต่เขาก็มี

ั ดีไม่น ้อย จะเรียกว่าชดเชยไดหรื

ญาติฝ่ ายแม่ทีนิสย ้ อ

เปล่านะ

"พีหนานกงข ้าเองก็ขอตัวไปหาคนรู ้จักทีพรรคหลิง

่ กัน เราจะไดรู้ ว่้ าทางนันต ้องการอะไร จะไดคิ

เฟยเชน ้ ด

รับมือพวกมันทัน"

"อืม ไปเถอะ พีฝากด ้วยนะ"

"คุณชายข ้าขอตัวไปจัดหายามารักษาอาการของท่าน

ก่อน ต ้องรบกวนคุณชายโจวแล ้ว ข ้าอยากใหช้ ว่ ย

แนะนํ าร ้านขายยาแถวนีก่อน ว่ามีตัวยาทีข ้าต ้องการ

ี ไดส้ งั จากเมืองหลวงเอา" พอ
หรือไม่ ถ ้าหากไม่มจะ

เห็นคนอืนทยอยออกไปแล ้ว หลีอานก็ถือโอกาสแจ ้ง

ความจํานงบ ้าง คราวนีเขามีตัวยาสําหรับรักษาอาการ

และถอนพิษใหหาน
้ หนานกงไม่มบาง
ี ตัว คงต ้องไปดูที

นีก่อนว่ามีไหม ถ ้าไม่มที
ี นีค่อยว่ากันอีกที

"ไม่มปั
ี ญหาเดียวข ้าพาไปร ้านขายยาทีใหญ่ทีสุด ของ
ื เสร็จเดียวข ้าพามาสง่ ทีนีเอง"
เมืองเยียน พอซอ

"เจ ้าอยากกลับมากินข ้าวเย็นทีนีก็บอกมาเถอะ จะหา

ข ้ออ ้างทําไมใหยุ้ ง่ ยาก" หานหนานกงหรีตามองอย่าง

ื ยาในเมือง ใหใคร
รู ้ทัน พาไปซอ ้ พาไปก็ได ้ เวลามาทีนี

เขาจะนํ าบ่าวมาด ้วยทุกครัง หากไม่มแผน

ี จะมากินข ้าว

บ ้านเขาแล ้วจะย ้อนไปย ้อนมาทําไมใหเหนื

้ อย ดูท่า
ิ เฉิงจะเป็ นเอามากทีเดียว
โจวซน

"เจ ้านีมัน!.. แสร ้งทําเป็ นไม่รบ ิ เฉิง

้ " โจวซน
ู ้ ้างก็ไดนะ

ยิมมุมปาก หยิบพัดมาโบกด ้วยท่าทางไม่ใสใ่ จท่าที

ของสหาย เกิดและเติบโตมาพร ้อมกันเป็ นธรรมดาทีจะ

รูใจ ึ
้ กันเป็ นอย่างดี เขารูดี้ ว่าเจ ้าหน ้านิงเป็ นหินรู ้สก
 ิ ะ สงสย
อย่างไร คงจะกลัวเมียตัวเองต ้องเหนือยซน ั

เขาต ้องหาบ่าวมาชว่ ยงานทีบ ้านหลังนีสก

ั 2-3 คน ไม่

่ นันผูหญิ
เชน ้ งตัวคนเดียว คงจะไม่สามารถทําทุกอย่าง

ไดหมด
้ ไหนจะต ้องดูแลลูกทียังเล็ก ดูแลสามีทีเจ็บ

ป่ วย แล ้วก็ต ้องทําอาหารเลียงพวกตนอีก การทีหาน

หนานกงไม่พอใจก็สมควรแล ้ว

้ ชว่ ยงานภรรยาเจ ้าสก

"ขากลับมาข ้าจะเอาสาวใชมา ั

2-3 คน กุ ้ยเหมยกับท่านป้ าเหลียนจะไดเบาแรง

้ ไม่

ต ้องเหนือยมาก ดีไหมขอรับท่านป้ า"

"จะดีหรือเจ ้าคะ ถ ้าหากพวกนางมาแล ้วจะใหพั

้ กทีไหน

ี ้องว่างเลย" กุ ้ยเหมยเองก็อยากไดคน
ตอนนีทีนีไม่มห ้

มาชว่ ยงาน เพราะถึงแม ้ว่าจะมีแม่สามีคอยชว่ ยบ ้าง แต่

นางก็ไม่กล ้าเอ่ยใหช้ ว่ ยงาน สว่ นมากจะรบกวนใหดู้ แล

หลินหลันเท่านัน หากมีคนชว่ ยซก

ั ผ ้า ทําความสะอาด
บ ้านก็คงดี แต่บ ้านหลังเก่า ทหารทัง 6 คนก็เบียดกัน

อยูแล
่ ้ว บ ้านทีสร ้างมาใหม่ก็มีเพียง4ห ้องนอนเท่านัน

อีกห ้องทีพอจะนอนไดนาง
้ เอามาทําเป็ นห ้องออก

กําลังกายใหหาย
้ หนานกง คงไม่เหมาะใหใคร
้ มาพัก

เท่าไหร่

"ถ ้าอย่างนันก็ขยายห ้องเพิมด ้านหลัง หากมีชา่ งมา

ชว่ ยทําใหก็้ คงจะแก ้ไขเรืองทีพักได ้ เรืองนีฝากใหซ ิ

้ น

เฉิงจัดการเขามีวิธ ี หากอยากกินอาหารฝี มือเมียข ้า ก็

ต ้องพยายามหน่อยแล ้วกันนะ"

"ได ้ ข ้าจะสง่ คนกับของมาสร ้างห ้องพักให ้ พรุง่ นีรับรอง

ว่า เมียของเจ ้าจะมีคนมาชว่ ยทํางานบ ้านแน่นอน ไป

กันเถอะท่านหมอหลี มือเย็นขอเป็ นเนือเยอะๆแล ้วกัน

นะ เหมยเอ๋อร์"
 ี งเรียกชอ
เสย ื ภรรยาอย่างสนิทสนมทําเอาคิวเข ้ม

ิ เฉิงทีหัวเราะ
กระตุกอย่างแรง มองตามหลังโจวซน
ึ อยากจะทําอะไร
ออกมาด ้วยความพอใจด ้วยความรู ้สก

สหายของตัวเองดี รอใหเขา
้ หายดีเมือไหร่จะทบต ้น

ทบดอกให ้ ทีมาเรียกเมียเขาสนิทสนมแบบนี สว่ นคนที

กําลังถูกหมายหัว ก็พอใจทีไดแกล
้ ้งเจ ้าหน ้าหินทีปกติ
ี น ้าอะไร เริมหลุดอาการหลายอย่างตังแต่
ไม่แสดงสห

เจอกันหลังจากทีป่ วย

ื เห็นว่าไม่มอะไร
"แม่ไปดูหลานก่อนนะ" หานซอ ี แล ้ว

นางก็ไปหาหลานสาวทีกําลังเล่นอยูลาน
่ หน ้าบ ้าน

ี งหัวเราะดังขึนมาเป็ นระยะ ดูแล ้วหลินหลัน

ได ้ยินเสย

คงถูกใจอาเล็กคนนีไม่น ้อยเลย

ตอนนีในบ ้านก็เหลือแค่กุ ้ยเหมยกับหานหนานกง นาง

จึงถือโอกาสเก็บล ้างจานชามทียังไม่ไดล้ ้าง พอกลับ

มาหานหนานกงก็ยังอยูที
่ เดิม ไม่ไดกลั
้ บเข ้าไปในห ้อง

อย่างทีนางคิด

"ทําไมทําหน ้าแบบนันเจ ้าคะ กังวลใจเรืองของท่านพ่อ

่ อเจ ้าคะ"
กับน ้องชายของท่านอยูหรื

หานหนานกงถอนหายใจ เขาไม่ไดกั้ งวลเรืองนัน

เพราะรูว่้ าน ้องชายของเขาคงจะชว่ ยได ้ หากเขาไม่

ชะล่าใจจนทําใหตั้ วเองต ้องถูกวางยา ลําพังคนพวก

นันไม่มทาง
ี ทําอะไรเขาได ้ อาจจะเป็ นเพราะความ

ไว ้ใจทีเขามีใหใคร
้ บางคนถึงทําใหเขา
้ กับมารดาต ้อง

ประสบชะตากรรมแบบนี มันเป็ นประสบการณ์ทีเขาจะ

ไม่มวัี นลืมเลยทีเดียว

"พีคิดเรืองอืนต่างหาก เหมยเอ๋อร์แท ้จริงแล ้วเจ ้าอยาก

ไปเมืองหลวงหรือเปล่า พีอยากฟั งจากปากเจ ้า ตอนนี

เราเป็ นสามีภรรยากัน ไม่ว่าพีจะทําอะไรพีอยากฟั ง

ความคิดเห็นของเจ ้า พีอยากรูว่้ าในใจของเจ ้าคิดอะไร

้ อไม่"
บ ้าง เจ ้าบอกพีไดหรื

กุ ้ยเหมยนิงไปพักนึง นางไม่คิดว่าเขาจะถามแบบนี ใน

ความทรงจํานางจําไดว่้ าสตรีในยุคนี เมือแต่งงงาน

แล ้ว ความคิดของผู ้นํ าครอบครัวจะนับว่าใหญ่ทีสุด

นางทําใจทีจะทําตามแบบทีสตรีในยุคนีบ ้างแล ้ว หาก

เขาอยากจะไปนางเองก็ไม่ขัดข ้อง แต่ในใจลึกๆของ

นางมีคําตอบแล ้วว่าคิดอะไร

ร่างบางเดินกลับมานังตรงหน ้าของเขา พร ้อมกับจ ้อง

ตาเขาตรงๆเพือใหเขา
้ สมั ผัสถึงความรู ้สก
ึ ของนาง

"หากท่านพีอยากรูความ
้ จริงว่าข ้าคิดอะไร ข ้าก็ยินดีจะ

บอกท่าน ถ ้าหากเลือกไดข้ ้าเองก็อยากจะใชช้ วี ต

ิ อยูที
่

นี สถานทีนีเป็ นทีแรกทีข ้ารู ้จัก หลายเดือนทีผ่านมาข ้า

ยอมรับว่าข ้าผูกพันกับทีนีไปแล ้ว หากจะเปลียนไปอยู่

 ึ อึดอัดใจ เพราะข ้าชอบอยูเป็
ทีอืนข ้าคงจะรู ้สก ่ นครอบ

ครัวเล็กๆแบบนีมากกว่า อยูเป็
่ นครอบครัวใหญ่ เพราะ

ข ้าก็ไม่ไดรู้ ้จักทุกคน ข ้ากลัวว่าคนทีนันอาจจะไม่

ต ้อนรับข ้า แล ้วข ้าจะทําอย่างไร"

"พีเองก็ไม่ไดอยาก
้ ไป หากจําเป็ นเราก็ต ้องไป เพราะพี

ไม่รวู่ ้ าพวกเขาจะทําอะไรเราบ ้าง ตอนนีพียังไม่แข็ง

แรงพอทีจะปกป้ องพวกเจ ้าใหปลอดภั

้ ย แต่ถ ้าไม่ม ี

่ นีต่อ ไม่ต ้องไปทีไหนทังนัน สว่ น

อะไรพวกเราก็อยูที

ใครคนไหนไม่ยอมรับเจ ้าก็ชา่ งเถิด พีกับท่านแม่

ยอมรับเจ ้าก็พอ พีไม่สนใจคนอืน ว่าแต่อยูที

่ นีเจ ้าจะ

ต ้องเหนือยมาก บางอย่างต ้องลงมือทําเอง หากย ้าย

้
ไปทีเมืองหลวง มีบ่าวไพร่คอยรับใชมากมายไม่ดีกว่า

หรือ"
หญิงสาวสา่ ยหน ้า ตังแต่เกิดมา นางก็ทําทุกอย่างเอง

ิ แล ้ว นางเพิงจะมีป้ านุ่มมาชว่ ยทํางานบ ้าน ตอน

จนชน

ทีนางเริมมีอาการกล ้ามเนืออักเสบ ต ้องเข ้าโรง

พยาบาลไปทํากายภาพบ่อยๆ เจ ้าขาเลยใหป้้ านุ่มมา

ชว่ ยทํางานบ ้านแทน นางจึงคิดว่าเรืองทีนางทําไม่ได ้

ลําบากอะไรมากมาย เทียบกับตอนชาติก่อน ชาตินี

นางสบายมาก ไม่ต ้องดินรน แข่งขันกับใคร ไม่ต ้อง

กังวลเรืองหาเงินค่าบ ้าน ค่ารถ ค่าเทอม และอีกหลาย

ค่าทีมีทุกเดือน พอมีเงินก็ต ้องแบกภาระเรืองเงินเดือน

พนักงานงาน เรืองยอดขาย เรืองคุณภาพอาหารแต่ละ

สาขา ต่างกับตอนนี นางแค่ดูแลบ ้านดูแลลูกกับสามี มี

่ งว่างวิเศษ นางมีโอกาสได ้
เงินปั นผลทุก 10 วัน มีชอ

พักผ่อนแล ้ว นางยังจะต ้องการอะไรอีก

"ข ้ารูว่้ าท่านพีห่วงความปลอดภัยของข ้ากับลูก หาก

ท่านพีคิดดีแล ้วว่าจะทําอะไรข ้าเองก็ไม่ไดขั้ ดแย ้ง ข ้า

เพียงแค่บอกความในใจของข ้าเท่านัน เรืองทํางาน

บ ้าน ดูแลท่านกับลูก ข ้าไม่เหนือยเลยจริงๆ ข ้าชอบอยู่

ทีนีกับท่านและหลันเอ๋อร์และท่านแม่ ข ้าอยากใชช้ วี ต
ิ

เรียบง่ายอย่างมีความสุขเหมือนทุกวันนีมากกว่า หาก

่ อเจ ้าคะ ในเมือ

ท่านหายดีแล ้ว ข ้ายิงสบายขึนไม่ใชหรื

ท่านบอกเองว่า หากท่านหายดีเมือไหร่ ท่านจะชว่ ยข ้า

ทํางานบ ้าน หรือท่านพีคิดจะเปลียนใจเจ ้าคะ"

กุ ้ยเหมยแสร ้งทําท่าแง่งอนเพือเปลียนบรรยากาศ

ความตึงเครียด แต่คนบางคนกลับจริงจังซะงัน หาน

ี งดังเพือใหนาง
หนานกงรีบตอบภรรยาเสย ้ มันใจว่า เขา

พูดคําไหนคํานันไม่มทาง
ี เปลียนใจแน่นอน

"ไม่เปลียนแน่นอน หากพีหายดีเมือไหร่ พีจะชว่ ยงาน

ั ญา!"
เจ ้าทุกอย่างเลย พีสญ
 ั ญาแล ้วนะ จําคําพูดของตัวเองใหได
"ท่านพีสญ ้ นะ
้ เจ ้า

้ านพีมาชว่ ย" ผูเป็

คะ ข ้าจะรอใหท่ ้ นภรรยาเอานิวก ้อย

มาเกียวนิวก ้อยของเขาเอาไว ้ พร ้อมกับสง่ ยิมหวานมา

ให ้ จนคนมองถึงกับใจลอย ไดแต่
้ สญั ญากับตัวเองใน

ใจว่า ต่อไปเขาจะทําใหนาง
้ ยิมหวานแบบนีใหเขา
้

ตลอดไป เขาจะไม่ทําใหนาง ี นํ าตาเด็ดขาดไม่

้ ต ้องเสย

ว่าต ้องแลกกับอะไรก็ตาม

ิ ใจอย่างไรเจ ้าคะ"
"แล ้วท่านพีตัดสน

"ตอนนีพีคิดว่าเราไม่ควรเดินทางไกล เพราะพีเองก็ยัง

ไม่หายดี ตอนนีการเลือกอยูที
่ นีดีทีสุด รอฟั งข่าวจากห

รงอวีก่อนว่าตระกูลจ ้าวคิดจะทําอะไร รูเรื

้ องของเรามา

ก็แค่ไหน หากไม่มอะไร
ี มาก ทหารของท่านลุงทีสง่ มา

คงจะสามารถปกป้ องพวกเราได ้ ตอนนีเราต ้องเก็บตัว

อยูที
่ นีก่อน ถึงแมพวก
้ เขาจะมีอํานาจทีเมืองเยียน แต่
ตระกูลโจวก็มีอํานาจไม่แพกั้ น ระหว่างนีพีจะใหคน
้

ั 2-
ของหรงอวีกับหรงชางไปก่อกวนร ้านค ้าใหญ่ๆทีมีสก

3ร ้าน แค่นีพวกเขาคงยุง่ วุน ั พักใหญ่ คงมีเวลา

่ วายสก

ใหพี
้ ไดรั้ กษาอาการป่ วยของตัวเอง แล ้วจัดการใหพวก
้

้ ช้ วี ต
มันทังหมด ถึงตอนนันเราก็จะไดใช ิ ครอบครัวเล็กๆ

ของเราทีนีอย่างทีเจ ้าต ้องการ นีคือสงิ ทีพีคิดหลังจาก

ั ครูนี
ทีได ้ยินความในใจของเจ ้าเมือสก ่ "

กุ ้ยเหมยมองหานหนานกงด ้วยแววตาขอบคุณ ทีเขา

ยอมตามใจนาง เขาเป็ นถึงคุณชายใหญ่ เคยไดรั้ บการ

ปรนนิบต ิ อย่างดีกลับคิดจะมาใชช้ วี ต
ั มา ิ เรียบง่ายกับ

นาง หวังว่าความคิดนีจะกลายเป็ นความจริง เพราะไม่รู ้

ว่าแม่สามีของนางจะเห็นด ้วยหรือเปล่า อันนีนางไม่

แน่ใจเลย
 ้ งั 4 คน
สาวใชท

ิ เฉิงก็ทําอย่างทีพูดจริงๆ เขาเข ้า
บ่ายวันนันโจวซน

เมืองไปแล ้ว พอกลับไปถึงร ้านก็สงั ให ้หาคนงานมา

ชว่ ยสร ้างห ้องพักเพิมทันที เนืองจากเป็ นงานเร่งด่วน

เขาจึงไม่จํากัดจํานวนคนงาน ขอเพียงว่าคืนนีห ้องพัก

้
ทีทําเพิมต ้องเสร็จทันใชงาน แล ้วใหคน ื เนือมา
้ ไปซอ

แล ้วนํ ากลับไปใหกุ้ ้ยเหมยก่อน เพราะเขาต ้องพาหมอ

ื สมุนไพร จึงไดส้ ง่ คนงานเดินทางไป
หลีอานไปซอ

หมูบ ้ าทางคล่องแคล่วอีก
่ ้านถึงซานพร ้อมกับสาวใชท่

้ ช้ ว่ ยงานกุ ้ยเหมย
4 คน เอาไวให

ี เจียน เจ ้าพาคนงานทังหมดไปบ ้านสหายของข ้า

"เสยว

ก่อน แล ้วอย่าลืมเอาของพวกนีกลับไปด ้วย ข ้าพาหมอ

ื ยาเสร็จแล ้วจะตามไป จะสร ้างขยายห ้องเพิม
หลีไปซอ
 ้ ไม่ต ้องรอคําสงั ของ
ตรงไหน เจ ้าถามฮูหยินน ้อยไดเลย

ข ้า สว่ นค่าแรงข ้าจ่ายเต็มวัน ของเพียงใหเสร็

้ จภายใน
่
วันนีก็พอ เข ้าใจแล ้วใชไหม"

"เข ้าใจขอรับคุณชาย"หนิงต ้าเจียนรับปากอย่างแข็งขัน

เขากับชงหยวนมาเป็ นคนงานประจําทีนี ไม่ต ้องไปหา

ของป่ าในป่ าลึกอีกแล ้ว คอยสร ้างรถเข็นผู ้ใหญ่กับรถ

้ ได ้ 3 ตําลึงเงิน
เข็นเด็กทีกุ ้ยเหมยออกแบบมา ไดราย

ิ ชน
ต่อเดือนแล ้วยังไดค่้ าแรงต่อชน ิ ละ 30 อีแปะอีก

ตอนนีเขาไม่ต ้องลําบากใชจ่้ ายอย่างประหยัดเงิน

เหมือนเดิม ปี ใหม่นีไดสร
้ ้างบ ้านหลังใหม่ แม่กับเขามี

ื ้ากันหนาวใส่ เรียกไดว่้ าตังแต่ตัดสน

เสอผ ิ ใจไปสร ้าง

บ ้านใหกุ้ ้ยเหมยครังนันชวี ต
ิ ของเขากับชงหยวน

เปลียนแปลงไปมากอย่างทีไม่นึกฝั นมาก่อน
จากนันแค่เพียงครึงชวั ยาม คนงานทังหมดมาถึงหมู่

บ ้านถงซาน หนิงต ้าเจียนก็ถามความต ้องการของ

กุ ้ยเหมยทันทีว่าต ้องการใหพวก
้ เขาทําตรงไหนบ ้าง
ิ เฉิงไม่ไดบอก
เพราะโจวซน ้ รายละเอียดมากนัก บอก

แต่เพียงว่าใหมา
้ ถามนางว่าอยากใหพวก
้ เขาสร ้างแบบ

ไหน พวกเขาก็ทําตามทีนางต ้องการก็พอ

"แล ้วไมที
้ เตรียมมาสามารถสร ้างไดมาก
้ น ้อยแค่ไหน

้ มมาอีก 2 ห ้องนอน
ข ้าเองก็ไม่รู ้ แต่อย่างน ้อยหากไดเพิ

2 ห ้องนํ าก็ยังดี"

้ นไปด ้วยซาํ หากฮูหยินน ้อยต ้องการสร ้างบ ้าน

"ไดเกิ

ขนาดบ ้านหลังเก่ายังเหลือเลย คุณชายโจวสงั ทังไม ้

ทังกระเบืองมาเยอะเลยขอรับ"

หนิงต ้าเจียนเปลียนใชคํ้ าพูดคําจาของตัวเองใหม่ หลัง

จากไดรู้ ว่้ าสามีของกุ ้ยเหมยเป็ นสหายของคุณชาย

ใหญ่ทีมีความสําคัญกับคุณชายมาก เขาจะพูดคุยกับ

นางเหมือนเดิมไม่ไดแล
้ ้ว จึงพูดจาใหเกี
้ ยรตินางใน

ฐานะทีนางเป็ นภรรยาของสหายของเจ ้านายของเขา

ด ้วย

"ถ ้าอย่างนันทําด ้านหลังก็แล ้วกัน ทําเพิมอีกหลังนึง

เอาขนาด2ห ้องนอน สองห ้องนํ า แล ้วแบ่งคนสว่ นนึง

ไปขยายห ้องทีบ ้านหลังเก่าเพิมอีก 2 ห ้อง เพราะตอน

่ มหลายคน เพิมอีก 2 ห ้องนอนกับ

นีข ้ามีญาติมาอยูเพิ

อีก 1 ห ้องนํ าก็แล ้วกัน เพราะว่าบ ้านหลังนันมี1ห ้อง

นอน1ห ้องนํ าอยูแล ้ อสง่ นํ าจากนํ าตก

่ ้ว ข ้าอยากไดท่

ด ้านหลังด ้วย เดียวข ้าจะร่างแบบใหดู้ อันนียังไม่รีบทํา

เอาไวทํ
้ าหลังจากทําห ้องเสร็จแล ้วค่อยมาทําก็ได ้ แต่
้ ้ไผ่ทําเท่านัน ข ้าจะจ่ายค่าแรงเอง ไม่
พวกนันต ้องใชไม

รบกวนคุณชายโจว ขอบคุณพวกท่านมากทีอุตสา่ ห์มา

ชว่ ยเหลือ" กุ ้ยเหมยไม่แปลกใจทีเขาแสดงท่าทางให ้

เกียรตินาง นางเองก็ไม่อยากทําตัวเหมือนกับสนิท

่ เดียวกัน เพราะเจ ้าของร่างตามตือบุรษ

สนมกับเขาเชน ุ

ตรงหน ้ามานานเกือบปี เพราะฉะนันนางจึงไม่อยากให ้

มีคนครหาเกียวกับการวางตัวของนางเพราะสงิ ที

เจ ้าของร่างเคยทํา ซงึ พฤติกรรมนันนางเองก็รับไม่ได ้

่ เดียวกัน
เชน

"ไม่ต ้องเกรงใจขอรับ ทีผ่านมาเพราะฮูหยินใหโอกาส

้

ข ้ากับชงหยวนถึงลืมตาอ ้าปากได ้ ไม่ต ้องขึนเขาไป

ี อันตราย ไดทํ
เสยง ้ างานในเมือง ข ้าเองต ้องขอบคุณฮู

หยินน ้อยทีชว่ ยแนะนํ าใหคุ้ ณชายโจวรับพวกข ้าเข ้า

ทํางาน หากมีอะไรใหพวก
้ เราชว่ ย พวกเรายินดีชว่ ย

เหลือขอรับ ข ้าขอตัวทํางานก่อนนะขอรับ เดียวจะเสร็จ

ั เย็นนี"
ไม่ทน
กุ ้ยเหมยพยักหน ้า แล ้วหันไปมองสตรีทียืนก ้มหน ้า

ประสานมืออย่างอ่อนน ้อมถ่อมตน และมีบุรษ

ุ อายุ

ประมาณ 50 ปี ยืนอยูข
่ ้างๆ คนนึง ก ้าวขึนมาประสาน

มือทําความเคารพอย่างนอบน ้อมพร ้อมกับแนะนํ าตัว

เอง

ื จงเจิง เป็ นพ่อบ ้านตระกูล

"ฮูหยินน ้อยขอรับ ข ้าน ้อยชอ

โจว ฮูหยินน ้อยเรียกว่าพ่อบ ้านจงก็ไดขอรั

้ บ ข ้าน ้อยนํ า

้ สง่ ใหตาม
สาวใชมา ้ คําสงั ของคุณชายใหญ่ขอรับ สว่ น
ั ญาขายตัวของพวกนาง ต่อไปพวกนางจะขึน
นีเป็ นสญ

ตรงกับฮูหยินน ้อยขอรับ"

ั ญาซอ
กุ ้ยเหมยรับเอาสญ ื ขายตัวเองของพวกนาง ไม่

้ คนทีมาขายตัวเป็ นคนรับใชกั้ บตาตัว

คิดว่าจะไดเจอ

เอง นางคงต ้องปรับตัวอีกหลายเรืองทีเดียวเมือมาอยู่

ในยุคนี
 ื อะไรกันบ ้าง อายุเท่าไหร่ ทําอะไรบ ้าง
"พวกเจ ้าชอ

ก่อนหน ้าทีจะมาทีนี และมีใครในนีแต่งงานมีครอบครัว

บ ้าง หรือมีคนในครอบครัวกีคน บอกมาใหหมด

้ "

ั ภาษณ์คร่าวๆ แค่เคยผ่านงานทีไหนมาบ ้างเป็ น

บทสม

เรืองทีนางเคยถามพนักงานสมัยก่อน นางจึงเอามาใช ้

ทีนี เพราะนางไม่รวู่ ้ าพืนฐานของแต่ละคนทําอะไรได ้

บ ้าง จะไดเลื
้ อกงานใหเหมาะ
้ สมกับพวกนางทุกคน

สาวน ้อยหน ้าตาคมขํา แววตากระจ่างใสเอ่ยขึนมาก่อน

คนแรก

่ ชอ
"ข ้าน ้อยแซฉี ื เหอ เรียกข ้าน ้อยว่าเสยว
ี เหอก็ได ้

่ ว่ ยงานในครัวเจ ้าค่ะ ยัง

เจ ้าค่ะ ข ้าน ้อยอายุ 19 เคยอยูช

ไม่ออกเรือนเจ ้าค่ะ ข ้าน ้อยเป็ นกําพร ้าไม่มบิ

ี ดามารดา

เจ ้าค่ะ"
 ่ เจียง อายุ 20 เคยเป็ นสาวใชขั้ นสอง ดูแล
"ข ้าน ้อยฮุย

เรือนของฮูหยินโจวเจ ้าค่ะ ข ้าน ้อยเป็ นน ้องสาวของพี

่ จิว พวกเราเป็ นกําพร ้าบิดามารดาตายจากไปเมือ8ปี
ฮุย

ก่อนเจ ้าค่ะ"

่ จิว อายุ 26 เคยเป็ นสาวใชขั้ นหนึงดูแล

"ข ้าน ้อยฮุย
ี เจียง
เรือนฮูหยินโจวเจ ้าค่ะ ข ้าน ้อยเป็ นพีสาวของเสยว

ี เจ ้าค่ะ"
ยังไม่มใคร

"ข ้าน ้อยหงฟาง อายุ 18 เป็ นสาวใชขั้ นหนึง เคยชว่ ย

้ ชว่ ยดูแล
แม่นมเลียงคุณชายหก คุณชายใหญ่จึงใหมา

คุณหนูใหญ่ทีนีเจ ้าค่ะ ข ้าน ้อยมีเพียงป้ าทีทํางานทีจวน

ี ไปเมือ 2 ปี ก่อนเจ ้าค่ะ สว่ นพ่อแม่เสย

เพิงเสย ี ชวี ต
ิ

ี "
หมดแล ้วเจ ้าค่ะ ตอนนีข ้าน ้อยไม่มใคร

ิ เฉิงแนะนํ ามา ล ้วนแต่วางตัวดี ไม่

ทัง 4 คนทีโจวซน

มากไม่น ้อยจนเกินไป บ่งบอกถึงความใสใ่ จไม่น ้อย ถึง

ขนาดดึงตัวสาวใชขั้ นหนึงขันสองมาทํางานใหนาง
้ ได ้

และทีสําคัญพวกนางต่างไม่มห่
ี วงอะไร เรียกไดว่้ าหาก

มาอยูกั
่ บนางทีนีก็เป็ นคนของนางจริงๆ แต่ไม่รวู่ ้ าพวก

นางเต็มใจมาทํางานทีนีหรือเปล่า นางไม่อยากไดคน
้

ทีไม่เต็มใจมา เพราะคนทีไม่เต็มใจมา มันจะทําใหเส

้ ยี

บรรยากาศเปล่าๆ

"ก่อนทีข ้าจะรับพวกเจ ้า ข ้าอยากรูว่้ าพวกเจ ้าเต็มใจมา

อยูที
่ นีหรือเปล่า บ ้านของข ้าไม่ไดใหญ่
้ โตเหมือนกับ

ตระกูลโจวทีพวกเจ ้าเคยอยู่ ข ้าใหโอกาส

้ พวกเจ ้าได ้

เลือก หากใครไม่อยากทํางานทีนี ข ้าก็ไม่บังคับและข ้า

จะเป็ นคนอธิบายใหคุ้ ณชายโจวเข ้าใจเอง พวกเจ ้าจะ

้ บไปทํางานทีเดิม"
ไดกลั

ทังหมดมองหน ้ากัน พวกนางไม่คิดว่าเจ ้านายคนใหม่

จะพูดแบบนี แต่พวกนางก็เริมลังเลไม่น ้อย เพราะยังไง

พวกนางก็ใชช้ วี ต
ิ อยูใน
่ ตระกูลโจวมานาน มีสหายทีนัน

ไม่น ้อย แต่คุณชายไว ้ใจใหพวก

้ ้ ้า
นางมาดูแล รับใชเจ
ิ ใจทีจะอยูที
นายทีนี พวกนางจึงตัดสน ่ นี อย่างน ้อยเจ ้า

นายคนใหม่ก็ดูใจดี บางทีอยูที
่ นีอาจจะดีกว่าก็ได ้

"ข ้าจะอยูรั่ บใชฮู้ หยินน ้อยทีนีเจ ้าค่ะ" ฮุย

่ จิวทีเป็ นพี

่ เจียง พี
ใหญ่สุดเอ่ยขึนมาก่อน จากนันก็ตามด ้วยฮุย

สาวอยูที
่ ไหนนางก็จะอยูที
่ นันด ้วย ทังสองคนก็เห็นว่า

ิ ใจอยู่ พวกนางก็ยืนยันจะอยู่
เพือนทีมาด ้วยกันตัดสน

ต่อด ้วยความเต็มใจ

"เอาหล่ะในเมือทุกเลือกทีจะอยูต่
่ อ ข ้าก็จะแบ่งหน ้าที

ใหทํ
้ า บ ้านหลังนีมีข ้ากับสามี และลูกสาว กับฮูหยิน

ใหญ่ เราเป็ นครอบครัวเล็กๆ แต่ตอนนีมีญาติของสามี

ข ้ามาอยูที ั
่ นีชวคราว ่ จิวเป็ นหัวหน ้าทุกคน
ข ้าจะใหฮุ้ ย

เพราะนางอายุมากทีสุด เรืองแบ่งงานทําข ้ามอบหมาย

ใหเจ
้ ้า แต่งานบ ้านมันไม่มอะไร
ี มาก เพราะบ ้านของข ้า

ไม่ไดหลั
้ งใหญ่เหมือนจวนตระกูลโจว เพราะฉะนัน

หน ้าทีหลักของแต่ละคนต ้องทําหลังจากทํางานบ ้าน

่ จิวอยูดู
เสร็จก็คือ ฮุย ี เจียงกับเสยว
่ แลฮูหยินใหญ่ เสยว ี

เหอ คอยชว่ ยงานในครัว ข ้าจะเป็ นคนปรุงอาหารเอง

ิ ก็พอ สว่ นเสยว

พวกเจ ้าแค่เตรียมวัตถุดบ ี ฟางดูแล

ลูกสาวข ้า หลินหลัน เพราะเจ ้าเคยดูแลเด็กมาก่อนคงรู ้

ว่าต ้องทําอย่างไร สว่ นค่าแรงในเมือพวกเจ ้าเป็ นคน

ของข ้า ข ้าจะรับผิดชอบจ่ายค่าแรงใหเอง
้ ข ้าจะให ้

คนละ 4 ตําลึงเงิน พวกเจ ้ายังไม่แต่งงานจะไดมี้ เงิน

เก็บเอาไวเป็ ิ เดิมตอนแต่งงาน"
้ นสน

้ งหมดคุกเข่า ก ้ม
"ขอบคุณฮูหยินน ้อยเจ ้าค่ะ" สาวใชทั

หน ้าโขกศรี ษะขอบคุณนางไม่หยุด พวกนางไม่นึก

ิ ใจอยูที
ว่าการตัดสน ่ นี พวกนางจะไดค่้ าตอบแทนสูง

ขนาดนี ตอนอยูตระ
่ กูลโจว พวกนางไดรั้ บเงินรายเดือน
เพียงแค่1ตําลึงเงินเท่านัน มีเพียงสาวใชขั้ นหนึงอย่าง

่ จิว ทีไดเงิ
ฮุย ้ นเดือน2ตําลึงเงิน ซงึ นันก็มากมายจนคน

อิจฉาไดแล
้ ้ว เจ ้านายคนใหม่ของพวกนางใจดีนัก

"พวกเจ ้าลุกขึนเถอะ หากอยากจะขอบคุณเปลียนเป็ น

ตังใจทําหน ้าทีตัวเองใหดี้ ก็พอ ไม่ต ้องทําแบบนี ลุกขึน

ี หน ้าแดงด ้วยความดีใจ ยิมกว ้างเต็ม
เร็วเข ้า" ทังสคน

หน ้าทุกคน

"เออ..เงินเดือนของพวกนางตอนอยูตระ
่ กูลโจวเพียง 1

หรือ 2 ตําลึงเท่านันนะขอรับฮูหยินน ้อย ใหพวก

้ นาง

้ ขอรับ"
เท่าเดิมก็ไดนะ

พ่อบ ้านจงเอ่ยเตือนกุ ้ยเหมย เพราะคิดว่านางคงไม่

ทราบค่าแรงพวกนางจึงเสนอใหพวก
้ นางมากขนาดนัน

ใหตาย
้ ซ ิ มากกว่าเงินเดือนพ่อบ ้านอย่างเขาอีก เขาได ้
เดือนละ3ตําลึงเงินเท่านัน ตอนนีเขาอิจฉาจนอยากขอ

คุณชายย ้ายมาทํางานทีนีแล ้ว

"เรืองค่าแรงข ้าจะใหเท่ ิ ใจ
้ าไหร่มันเป็ นเรืองทีข ้าตัดสน

เอง เจ ้าไม่ต ้องกังวลแทนข ้าหรอกนะ หากมาอยูกั

่ บข ้า

มาเป็ นคนของข ้า ข ้าไม่ใหคน

้ ของข ้าลําบากแน่นอน

ขอบคุณพ่อบ ้านจงทีเป็ นห่วง"

กุ ้ยเหมยพูดยิมๆ นางรูว่้ าเงิน 4 ตําลึงมันมาก เพราะแต่

ก่อนร่างเดิมไดเงิ
้ นเดือนละ1ตําลึงทีเป็ นค่าแรงของ

หานหรงเหลียนทีสง่ มาให ้ นางก็ใชช้ วี ต

ิ ไดอย่
้ าง

สบายๆ แต่นางไม่มปั
ี ญหาเรืองเงิน และนางอยาก

ิ ใจเลือกที
ตอบแทนทีพวกนางรูว่้ าการทีพวกนางตัดสน

จะอยูกั
่ บนางทังทีสภาพของบ ้านของนางไม่ต่างกับ

ชาวบ ้านธรรมดา นันหมายความว่าพวกนางมีใจทํางาน

ทีนี ไม่เลือกปฏิบต
ั ิ ก็สมควรไดรางวั
้ ล
"ขอรับ ถ ้าไม่มอะไร
ี แล ้ว ข ้าน ้อยต ้องขอตัวกลับก่อนนะ

ขอรับ"

"ฝากขอบคุณ คุณชายโจวด ้วยนะ"

"คุณชายแจ ้งว่าจะกลับมาทีนีอยูขอรั
่ บ คุณชายบอกว่า

จะมากินอาหารเย็นทีนีเลย ฮูหยินค่อยบอกคุณชายเอง

ดีกว่าขอรับ สว่ นของในรถม ้า เป็ นของทีคุณชายฝาก

้ งานชว่ ยยกไปไวใน
มาขอรับ เดียวข ้าน ้อยใหคน ้ ครัว

้ าอาหารขอรับ"
เพราะเป็ นของเอาไวทํ

ิ เฉิงไม่ไดพู
"อืม ขอบใจนะ" ดูท่าทางโจวซน ้ ดเล่น เขา

คงตังใจมากินอาหารทีบ ้านของนางจริงๆ นางคงต ้อง

คิดเมนูอาหารสําหรับคนจํานวนมากแล ้วว่าจะทําอะไร

ดี ดีทีวันนีมีผูช้ ว่ ยหลายคน ไม่เชน

่ นันวันนีนางคงต ้อง

เหนือยคนเดียวแน่นอน
"ตอนนีพวกเจ ้าไปชว่ ยข ้าเตรียมของทําอาหารเย็นนี

ก่อน ระหว่างรอห ้องพักพวกเจ ้าเสร็จ เราต ้องเตรียม

อาหารสําหรับคนงานด ้วย" กุ ้ยเหมยเดินนํ าทุกคน

เข ้าไปในครัว โดยมีพ่อบ ้านจงเดินตามมาเรียกคนงาน

มาชว่ ยขนของ แต่เพราะทหารทีติดตามหรงอวีกับหรง

ชางไม่มอะไร
ี ทําก็เลยมาชว่ ยยกของ ไดยิ้ นว่าฮูหยินจะ

ทําอาหารเย็นใหพวก
้ เขาอีกก็ดีใจ ขอบคุณรองแม่ทพ
ั

ทีเลือกพวกเขาติดตามมา ฝี มือการทําอาหารของฮู

หยินไม่ธรรมดาจริงๆ อาหารพวกนันพวกเขาไม่เคยกิน

ทีไหนมาก่อน นับเป็ นโชคดีจริงๆทีไดมา

้ ทีนี

พ่อบ ้านจงเดินทางกลับจวนตระกูลโจวด ้วยความ

ี ดาย มีเจ ้านายใจดีมือเติบแบบนีชา่ งน่าอิจฉาสาว
เสย
้
ใชพวก นันจริงๆ
บอกความจริง

่ งว่างว่า
กุ ้ยเหมยเข ้าไปในครัวเพือค ้นหาข ้าวของในชอ

มีอะไรบ ้าง ในนันนางมีเยอะจนแทบจําไม่ไดแล

้ ้ว โดย

สงั ใหสาว ้ ทํางานสว่ นอืนก่อน เพราะกลัวว่าจะมี

้ ใชไป

ใครมาเห็นความลับของตัวเอง

"เจ ้าทําอะไรอยูหรื
่ อ" หานหนานกงเข็นรถเข็นมาตาม

ภรรยาเมือเห็นว่านางหายไปนาน จึงไดมา
้ ดูก็เห็นกุ ้ย

เหมยกําลังง่วนอยูใน
่ ครัวตามลําพังคนเดียว ทําเอาคน
่
ทีกําลังแอบเอาเครืองปรุงออกมาเติมใสขวดดินเผาก็

สะดุ ้งตกใจ เกือบจะทําของทีอยูใน

่ มือหล่นแตกไป

แล ้ว ดีทีคว ้ามันทันจึงไม่มอะไร
ี ี หาย
เสย
"ท่านพีเองหรือเจ ้าคะ ตกใจหมดเลย" หญิงสาวมอง

ค ้อนไปยังคนทีอยูใน
่ รถเข็น นางยิงระแวงกลัวว่าสาว
้ กลับมาเจอ กลับเป็ นสามีทีมาเงียบๆทําไมไม่รู ้
ใชจะ

"ทําไมต ้องตกใจขนาดนันด ้วยเล่า พีก็มาของพีปกติ

ทุกวันอยูแล
่ ้วนีนา หรือว่าเจ ้ากําลังแอบทําอะไรไม่ดี

อยู่ ถึงไดร้ ้อนรนแบบนี"

หานหนานกงหัวเราะเบาๆ นึกขําท่าทางแตกตืนขอ

ั ครูนี
งกุ ้ยเหมยเมือสก ่ ปกตินางชอบวางตัวเกินวัยของ

ตัวเอง คราวนีกลับทําท่าทางราวกับเด็กน ้อยแอบทํา

อะไรลับหลังผู ้ใหญ่อย่างไรอย่างนัน แต่ก็น่ารักดี

"ข ้ากําลังเตรียมเครืองปรุงรสอยู่ เพือทําอาหารมือเย็น

ไม่ไดแอบ
้ ั หน่อย ท่านพีอยากกินอะไรหรือ
ทําอะไรสก

เปล่าเจ ้าคะ ข ้ายังคิดไม่ออกว่าจะทําอะไรกินดี แต่คุณ

ชายโจวเอาเนือมาสง่ เยอะแยะเลย น่าจะเป็ นอาหารที

ทําจากเนือดีไหมเจ ้าคะ"

"อะไรก็ได ้ อันทีจริงอย่าทําอะไรทีตัวเองต ้องเหนือย

เกินไป ไหนๆก็มีบ่าวมาชว่ ยแล ้ว แบ่งงานในมือใหพวก

้

นางทําบ ้าง ถึงพีจะชอบรสมือการทําอาหารของเจ ้า

แต่พีก็ไม่อยากใหเจ
้ ้าต ้องเหนือยดูแลทุกคนแบบนัน

แค่เจ ้าดูแลพีคนเดียวก็พอ"

กุ ้ยเหมยแอบยิม"แล ้วลูกสาวของเราละเจ ้าคะ"

"ก็ใหท่
้ านแม่กับหรงชางดูแล เจ ้าไม่รอะไร
ู้ ตอนนีนาง

เกาะท่านอาเล็กของนางไม่ปล่อยเลย คราวนีเราไดอยู
้ ่

ั จะอยากหายดีเร็วๆเสย
ลําพังสองคนแล ้ว พีชก ี แล ้วซ ิ

เหมยเอ๋อร์ หากพีหายดีเมือไหร่ เราคงจะทําอะไรสอง

คนโดยไม่ต ้องมีบุคคลอืนมารบกวนดีไหม เหมยเอ๋อร์"

กุ ้ยเหมยหันหน ้ามามองเขาตรงๆ เมือเห็นสายตาหวาน

เยิมของหานหนานกงก็หลบสายตามองอย่างอืน บุรษ
ุ
ั เอาใหญ่แล ้ว ตอนนีพอเริมอาการดีขึนชอบใชคํ้ า
ผูนี้ ชก

พูดแล ้วก็ทําท่าทางแปลกๆกับนางอยูเสมอ
่ เห็นตอน

แรกนอนป่ วยก็น่าสงสารไม่ค่อยพูดค่อยจา พอเริมจะดี

ขึนกลับกลายเป็ นคนพูดจามีอะไรใหนาง ึ ว่าเขา

้ รู ้สก

กําลังเกียวพานางอย่างไรก็ไม่รู ้ อยากใหเขา
้ เป็ น

ิ เลยสก
เหมือนเดิมมากกว่า เขาทําแบบนีนางไม่ชน ั นิด

"ไม่ดีเจ ้าค่ะ เราไม่มเรื

ี องต ้องทําอะไร อยูแบบ
่ นีก็ดีแล ้ว

"

ตอนนีสภาพร่างกายของเขาเปลียนแปลงไปมาก จาก

คนทีไม่เหมือนคนปกติ ผิวพรรณหมองคลําจากการไม่

ไดดู้ แลมานาน รูปร่างผอมแห ้ง เบาขนาดทีนางมาครัง

แรกสามารถอุ ้มได ้ หนวดเครารุงรังทรงผมกระเซอะ

กระเซงิ ผอมจนเนือติดกระดูกจนมองเห็นแต่นัยน์ตา

ลึกลับ ดุร ้ายในครังแรกทีสบตา

ไหนเลยจะเป็ นเหมือนตอนนี ผิวพรรณหลังจากทีนาง

บํารุงทังอาหารและครีมบํารุงผิว ก็เริมเนียนใส มีเนือมี

หนังขึนมาไม่น ้อย ตอนนีนางคงไม่สามารถอุ ้มเขาได ้

แล ้ว พอโกนหนวดเคราออกไป จากโครงหน ้าทีมีแต่

ั เจน ผิวหน ้ากระจ่าง
กระดูก เริมเห็นเนือแก ้มเติมเต็มชด

ี ขาวเกินไปสําหรับผู ้ชาย แต่ก็ดูเหมือน

ใส ถึงจะยังดูซด

อาตีในยุคของนาง เพียงแต่เขาตาโตกว่าบรรดาอาตี
ี ํา ตัดกับผิวสขาว
พวกนัน คิวหนาสด ี ของเขา ทําใหนาง
้

รูแล ื ชอบเขาจนต ้องวางแผน

้ ้วว่าทําไมร่างเดิมถึงไดช้ น

แบบนันขึนมา เป็ นเพราะว่าหานหนานกงหน ้าตาดีแบบ

นีนีเอง
 ึ อายตัวเอง เหมือนกับว่านาง
เห็นแบบนีนางยิงรู ้สก

กําลังคบหากับเพือนหลานสาวตัวเองเลย การทีจิต

วิญญาณอายุขนาดนาง จะใหไม่
้ รส ึ อะไรเลยนีมันชา่ ง
ู้ ก

ยากเย็นจริงๆ

ิ เฉิง เอา
"แล ้วเจ ้าคิดออกหรือยังว่าจะทําอะไร เจ ้าซน

เนือมามากขนาดนัน คงจะใหเจ
้ ้าทําอาหารจากเนือ

พวกนีกระมัง เจ ้าควรเรียกบ่าวมาชว่ ยดีกว่า นีก็ใกลจะ

้

เย็นแล ้วด ้วย"

หานหนานกงเห็นกุ ้ยเหมยทําหน ้าไม่ถูก หลังจากทีเขา

พยายามจะบอกบางอย่างกับนางไป เขารูดี้ ว่าทุกอย่าง

มันต ้องค่อยเป็ นค่อยไป แต่เขาก็รูว่้ าหากเขาทําเหมือน

กับเป็ นเรืองปกติระหว่างสามีภรรยาแบบนีไปเรือยๆ

เดียวนางก็จะเริมปรับตัวไดไม่
้ เขินอายแบบนีอีก จึงได ้

เปลียนไปคุยเรืองอืน
กุ ้ยเหมยได ้ยินคําเตือนก็เพิงจะนึกได ้ นางเข ้ามาเพือ

คิดเมนูอาหารนีนา ตอนนีใกลเวลา
้ อาหารเย็นแล ้ว จึง
ิ ใจ ทําเนือย่างกับนํ าจิมสุกีสําเร็จรูปทีนางซอ
ตัดสน ื มา

เก็บเอาไวใน ่ งว่าง ตอนมาปี นเขา นางเอากระทะ

้ ชอ

่ ชอ
เนือย่างกับเตามาใสใน ่ งว่าง คิดว่าระหว่างตังแคมป์

จะเอามาย่างกินตอนอากาศเย็นๆ ไม่นึกว่าจะไดใช ้ นี
้ ที

แต่หน ้าตาของมันจะประหลาดสําหรับคนทีนีหรือเปล่า

นะ ถึงยุคนีจะมีการตีเหล็กและ แต่งานขึนรูปแบบนียัง

ไม่มแน่
ี นอน เอาอย่างไรดี

"ท่านพีเคยเห็นกระทะแบบนี หรืออะไรคล ้ายกับแบบนี

บ ้างหรือเปล่าเจ ้าคะ"

หานหนานกงจ ้องมองสงิ ทีกุ ้ยเหมยเรียกว่ากระทะก็

แปลกใจ เพราะกระทะปกติต ้องเป็ นลักษณะหลุมลึก

ลงไป แต่สงิ นีตรงกลางกับนูนขึนมา แล ้วรอบๆกลับลึก

ลงไป และรูเล็กๆทีอยูเต็
่ มไปหมดเอาไวทํ
้ าอะไร นาง

เอาข ้าวของพวกนีมาจากไหน เขาถึงไดไม่

้ เคยเห็นมา

ก่อน

"พีไม่เคยเห็น สงิ นีมันไม่เหมือนกระทะเลยเหมยเอ๋อร์

แล ้วนํ าหนักมันเบาไม่เหมือนกับเหล็กทีทํากระทะปกติ

แถมยังมีทีจับทังสองข ้างนีทําจากอะไรหรือ ดูแล ้วไม่

้ "
เหมือนไมเลย

"เดียวข ้าจะบอกนะเจ ้าคะ ขอสงั งานสาวใชของ

้ ข ้าก่อน

ั มือเย็น"
เดียวจะไม่ทน

ิ ใจ
กุ ้ยเหมยดึงกระทะกลับมาเก็บเอาไวก่้ อน นางตัดสน

ว่าจะทําเนือย่าง เพราะเพียงแค่เตรียมของเท่านัน

อย่างอืนใหพวก
้ เขาทําเอง อากาศเย็นๆ แบบนีไดกิ้ น

เนือย่างร ้อนๆ ก็น่าจะดี

นางปล่อยใหสามี
้ นังทําหน ้างุนงงต่อไป แล ้วเดินไป

้ งสามคนมาชว่ ย เหลือแต่เสยว
เรียกสาวใชทั ี ฟางที

ดูแลลูกสาวของนางคนเดียวทีไม่ต ้องมา ทังสามคน

ลงมือหันเนือเอาไวส้ ําหรับย่าง สว่ นนํ าจิมกับนํ าซุป

เดียวนางทําเอง

"พวกเจ ้า 3 คน ชว่ ยกันหันเนือพวกนีใหหมด

้ เลยนะ

หันเนือหมูใหเป็ ิ บาง ๆ ประมาณนี หันตัดกับเสน้

้ นชน

ของเนือ เวลากินจะไดกิ้ นง่ายไม่เหนียวเกินไป พอ

เสร็จแล ้วใหต้ ้มนํ า ข ้าจะทํานํ าซุปสําหรับกินเนือย่าง"

ทังสามคนเริมลงมือหันเนือตามคําสงั โจวซน
ิ เฉิงเอา

เนือมาหลายกิโลก็จริง แต่คงไม่พอสําหรับบุรษ
ุ ตัวโต
่ งวางไปเกือบ 3 เท่าทีเขา
ทังหลาย นางจึงเพิมจากชอ

เอามา แล ้วสง่ ต่อใหสาว ้ าต่อ ถึงแม ้ว่าจะมีวิธเพิ

้ ใชทํ ี ม

ี เวลาหันมาก แต่เพือไม่
ปริมาณง่ายๆ โดยไม่ต ้องเสย
ใหผิ
้ ดปกติ นางจึงใหทุ
้ กคนหันเอง แล ้วเข็นรถเข็นของ

สามีเข ้าไปยังห ้องนอนเพืออธิบาย เพราะรูว่้ าเขาต ้อง

ั อยากไดคํ้ าอธิบายจากนางจะแย่แล ้ว
สงสย

พอเข ้ามาในห ้อง กุ ้ยเหมยก็ไม่รวู่ ้ าจะเริมต ้นเล่า

อย่างไรดี จึงยังคงยืนนิงอยูอย่
่ างนันเป็ นนาน จน

กระทังหานหนานกงจับมือเล็กๆของนางทีมีรอยนูน

ตรงหน ้ามือเป็ นปุ่ มด ้านจากการทํางานของนางอย่าง

ปวดใจ หากเขากลับมาแข็งแรงเมือไหร่ เขาจะไม่ให ้

นางต ้องทํางานหนักแบบนีอีก มือนีจะไดนุ้ ่มเนียนให ้

สมกับตําแหน่งฮูหยินน ้อยของเขา

"เหมยเอ๋อร์หากเจ ้าลําบากใจก็ไม่ต ้องเล่า พีเข ้าใจ ไม่

ว่าจะอย่างไรตอนนี เจ ้าก็เป็ นฮูหยินของพีเป็ นภรรยา

ของพี พีไม่อยากจะรูอะไร
้ ทังนันหากทําใหเจ
้ ้าไม่

สบายใจ"
"ก็ไม่ถึงขนาดไม่สบายใจเจ ้าคะ มาถึงขนาดนีแล ้ว ข ้า

คงไม่สามารถย ้อนกลับไปไดแล
้ ้ว ข ้ามีท่านและลูกเป็ น

ครอบครัวทีมีอยูที ิ ใจอยูกั
่ นี ข ้าก็ตัดสน ่ บพวกท่านพ่อ

ลูกตลอดไป แต่ข ้าไม่รวู่ ้ าจะอธิบายมันอย่างไรดี เพราะ

ข ้าเองก็ไม่รวู่ ้ ามันมาไดอย่ ่ เดียวกัน แต่ข ้าจะ

้ างไรเชน

อธิบายในสงิ ทีข ้าเจอมันก็แล ้วกันนะเจ ้าคะ"

กุ ้ยเหมยจูงรถเข็นมาใกลเตี
้ ยงนอน แล ้วร่างบางก็นังลง

บนเตียง เพราะเรืองทีนางจะเล่ามันค่อนข ้างจะยาว

ิ ใจเล่าเรืองชอ
กุ ้ยเหมยตัดสน ่ งวางใหหาน
้ หนานกงฟั ง

พร ้อมกับแสดงความสามารถของมัน แล ้วพูดถึงเรือง

ชวี ต
ิ ก่อนของตัวเอง ถึงแม ้ว่าจะเขินอาย เมือต ้อง

สารภาพว่านางเคยทําอะไร อายุเท่าไหร่ แต่มันจําเป็ น

่ งว่างพวกนี
เพราะมันเกียวกับข ้าวของทีทันสมัยในชอ

ด ้วย
 ึ อย่างไรทีรูว่้ าข ้าอายุน ้อยกว่ามารดาของท่าน
"ท่านรู ้สก

นิดเดียว หากท่านถือสาเรืองนีข ้าก็ไม่ว่านะ ข ้าเข ้าใจ"

หานหนานกงได ้ยินคําพูดของนางก็อมยิม ถึงตอนนี

แม ้แต่คําว่าท่านพีปกติทีเคยเรียกก็ไม่เรียกแล ้ว ชาย

หนุ่มมองใบหน ้าทีน่ารัก จิมลิมสดใส ของวัย 18 แต่

เหมือนอายุ 15 ทีทําหน ้าเป็ นกังวลด ้วยความรักใคร่

นางคงจะคิดมากเรืองนีกระมังถึงไดไม่
้ มองหน ้าเขา

เลยตลอดเวลาทีเล่าเรืองของตัวเองใหเขา
้ ฟั ง นีคง

เป็ นสาเหตุทีนางมีความคิดและการกระทําทีเป็ น

ผู ้ใหญ่เกินตัวของนางมาตลอดทีไดรู้ ้จักกัน พอไดยิ้ น

เรืองราวทังหมด เขากลับชอบนางมากขึนกว่าเดิม นาง

เป็ นคนจิตใจดีแบบนีนีเอง ถึงไดดู้ แลเขากับลูกตังแต่

วันแรกทีมาถึง เพราะในชาติก่อนของนาง ก็รับเลียง

่ เดียวกัน
หลานสาวตอนอายุ18เพียงลําพังคนเดียวเชน
"อันทีจริงเจ ้าพูดอย่างนันก็ไม่ถูกนะเหมยเอ๋อร์ ในเมือ

เจ ้าบอกว่ามาจากอนาคต ซงึ คงจะนานมากอย่างทีเจ ้า

ว่า นันก็หมายความว่าพีเป็ นคนทีอายุมากกว่าเจ ้า

หลายพันหรือหลายร ้อยปี แล ้วเจ ้าจะเรียกพีว่าอะไร แต่

้ ้าเรียกพีว่าอย่างอืนแน่นอน"
พีไม่ยอมใหเจ

เออ..มันก็จริงของเขานะ นางมาจากอนาคต สว่ นเขา

เป็ นคนในอดีต เขาแก่กว่านางอย่างทีเขาพูดจริงๆ กุ ้ย

เหมยหัวเราะออกมาเมือนึกว่าหากนางเรียกเขาว่า

อย่างอืน เขาจะทําหน ้าอย่างไร

่ งว่างของเจ ้า หาก
"ไม่ต ้องมาหัวเราะเลย สรุปแล ้วชอ

ิ
เอาของอะไรเข ้าไป มันจะสามารถสร ้างเพิมไดอี้ กชน

จริงๆหรือ"

"ข ้าทําใหดู้ ดีกว่าเจ ้าคะ ท่านพีดูนีก่อนนะเจ ้าคะ" กุ ้ย

้
เหมยหันมองรอบๆห ้องว่าจะใชอะไร ทําเป็ นตัวอย่าง
ใหเขา ื มาตอนไปตลาดมา
้ ดูก็เลยหยิบเอาพัดทีนางซอ

นางสง่ เข ้าไปในชอ
่ งว่าง 2 ครัง แล ้วก็ไดพั
้ ดมาเพิมอีก
ิ ทันที หานหนานกงมองพัดทีอยูใน
1 ชน ่ มือกุ ้ยเหมยทัง
ิ มันเหมือนกันแทบทุกอย่าง แม ้แต่รอยตําหนิ
สองชน

ื ว่าจะมีอะไรแบบนีอยูใน
ตรงขอบพัด แทบไม่น่าเชอ ่

โลกใบนี แต่ก็นะ ขนาดภรรยาของเขายังมาจาก

อนาคตได ้ เรืองนีก็ทําไมจะเป็ นไปไม่ได ้

"เรืองนีต ้องเก็บเป็ นความลับ ห ้ามทุกคนรูเด็

้ ดขาด ไม่

อย่างนันเจ ้าอาจเป็ นอันตราย แม ้แต่ท่านแม่และหลิน

เจ ้าก็ห ้ามพูดหรือทําใหพวก
้ นางเห็น เจ ้าต ้องระวังตัว

ใหมาก
้ ้ อไม่"
รูหรื

ี น ้าและแววตาของหานหนานกงเปลียนไปเล็กน ้อย
สห

โดยทีกุ ้ยเหมยไม่ทันสงั เกตุ ตอนนีเขาต ้องรีบรักษา

อาการ แล ้วต ้องกลับไปฝึ กยุทธ์เพิมเติม เรืองนีมันให ้

คนอืนรูไม่
้ ไดเด็
้ ดขาด เพราะถ ้ามีคนโลภมากมาบังคับ

กุ ้ยเหมยใหทํ
้ าอะไร ตอนนีเขายังไม่มกํ
ี าลังพอทีจะ

ปกป้ องนาง

"ข ้ารูเจ
้ ้าค่ะ ถึงไดพา
้ ท่านพีเข ้ามาคุยในห ้องแบบนี

ตกลงว่าข ้าจะอธิบายเรืองกระทะนีอย่างไรดีเจ ้าคะ จะ

ไดไม่
้ มคน ั อะไร" กุ ้ยเหมยรีบบอกถึงจุดประสงค์
ี สงสย

หลักทีนางบอกความจริงกับเขาครังนี เพราะใกลจะ
้ ถึง

เวลาอาหารเย็นและ นางจะไดเปลี
้ ยนไปทําอย่างอืน
ี เกินไปหากนางเอาออกมาใชงาน
หากมันเสยง ้

ื มาจากคนต่างเผ่านํ ามาขาย พีเคย

"ก็บอกว่าเจ ้าซอ

ค ้าขายกับพวกเขา ถึงรูปร่างกับภาษาจะไม่เหมือนเรา

เลย แต่ข ้าวของแปลกตาแบบนีพวกเขามีไม่น ้อย หาก

ิ เฉิงเห็นก็คงไม่แปลกใจอะไร เจ ้าบอกแค่ว่าเจ ้าซอ
ซน ื
 ี า ผมทองแล ้วเอามาดัดแปลงใช ้
มาจากพวกตาสฟ้

ื เจ ้าแล ้ว"
ก็พอ แค่นันพวกเขาก็เชอ

ี า ผมทอง ก็คงจะเป็ นชาวต่างชาติซน

พวกตาสฟ้ ิ ะ ใน

ี ดายทีนาง
ยุคนีมีค ้าขายกับชาวต่างชาติแล ้วหรือ เสย

ไม่รประวั
ู้ ตศิ าสตร์ของจีน ไม่อย่างนันนางคงจะรูแล
้ ้วว่า
ี อ
ตัวเองโผล่มาในยุคไหน รู ้จักแต่จินซฮ ่ งเต ้ จากละคร

อย่างอืนก็ไม่รอะไร
ู้ ี
เลย มัวแต่หาเงินอย่างเดียว เสย

ดายจริงๆ

"ตกลงข ้าจะบอกอย่างทีท่านพีว่า เดียวข ้าไปทําอาหาร

ก่อนนะเจ ้าคะ ท่านพีจะเอนหลังหรือเปล่า หรือว่าจะ

ออกไปหาลูก"

"เดียวพีรออยูใน
่ ห ้องดีกว่า หลันเอ๋อร์มีคนอยูด
่ ้วย

หลายคนแล ้ว พีจะออกกําลังแขนรอเจ ้าทีนี เสร็จแล ้วก

ลับมาหาพีนะ พีจะรอ"
 ี งชวน
กุ ้ยเหมยทําเป็ นไม่เห็นสายตาและไม่ได ้ยินเสย

ขนลุกของเขา กลับมาในครัวเอาเนือหมูมาเพือลงมือ

หมักเนือหมูทีทังสามสาวหันเอาไวจน
้ เต็มกะละมัง
ี วิ ขาว
แล ้วนํ าไปหมักกับนํ าตาลปี บ ซอสหอยนางรม ซอ

พริกไทย แป้ งมันสําปะหลัง ผงฟู และงาขาวคลุกผสม

้ ้ากัน แล ้วหมักทิงเอาไว ้ สว่ นตัวเองทํานํ าซุปหม ้อ

ใหเข

ใหญ่ แล ้วสงั งานใหพวก

้ นางชว่ ยกันล ้างผัก ทีเป็ น

เครืองเคียงถึงจะครบเมนูเนือย่างคืนนี คงจะถูกใจ

หลายคนแน่นอน
คนรูจ
้ ัก

พรรคหลิงเฟย

"เจ ้าว่าใครขอพบข ้านะ" หลิงเฟยหยามองหยกประจํา

ั เขามาหานางถึงที
ตัวทีแนบมาเพืยืนยันตัวตนมือไมส้ น

นีหรือว่าเขาตกลงหรือเปล่านะ

"รองแม่ทัพเว่ยอู หานหรงอวีขอรับ"

"ใหเขา ิ ยวข ้าออกไป ฮด

้ รอก่อน ไม่ซเดี ึ .. ข ้าไปเลยดี

กว่า" เมือไดรั้ บคํายืนยันจากคนของตัวเองแล ้ว นางก็

สูดหายใจเข ้าแรงๆเพือระงับความตืนเต ้นของตัวเอง

"ทําไมคุณหนูดูรีบร ้อนจริง แล ้วเราต ้องเรียนท่าน

ุ มาขอพบคุณหนู" จ ้านฉง
ประมุขหรือไม่ว่ามีบุรษ
จ ้านเฉา องครักษ์ ของหลิงเฟยหยามองหน ้ากันด ้วย

ความแปลกใจ ปกติคุณหนูของพวกเขาห ้าวหาญยิง

กว่าบุรษ
ุ เหตุใดถึงไดมี้ ท่าทาง เขินอายราวกับสาว
่ ณหนูทีเขาแต่เตะต่อยคนอืนไป
น ้อยในห ้องหอ หาใชคุ

ทัวเพราะฝ่ ฝั นอยากจะเป็ นจ ้าวยุทธภพตังแต่เด็ก หาก

ท่านประมุขทราบไม่รวู่ ้ าจะเป็ นอย่างไร

่ ้ว ท่านประมุขสงั เอาไวก่้ อนทีคุณหนู

"มันแน่นอนอยูแล

จะเดินทางว่าไม่ว่าเรืองอะไรไม่สําคัญค่อยรายงาน

ทุก15วัน แต่ถ ้าเกียวกับเรืองบุรษ

ุ ทีเข ้ามาใกลคุ้ ณหนู

้ ขึนใจ"
ใหรี้ บแจ ้งทันที ข ้าจดจําไดจน

่ า รีบสง่ นกพิราบไปส ิ เดียวข ้า

"ถ ้าอย่างนันรออะไรอยูเล่

จะไปคอยอารักขาคุณหนูก่อน"

จ ้านฉงรีบสง่ ข่าวใหประ
้ มุขหลิงเฟยฉี พีชายของหลิง

เฟยหยาทีดูแลน ้องสาวมาตังแต่ท่านประมุขอายุ 16
หนาว คุณหนูอายุ 5 หนาวเท่านันสาเหตุเพราะว่า

ประมุขคนเก่าไดเส
้ ยี ชวี ต
ิ ไป เพราะธาตุไฟเข ้าแทรก
ี ชวี ต
หลังจากคิดค ้นวิชา ฮูหยินก็ตรอมใจเสย ิ หลังจาก

นันอีก2ปี ทังสองคนพีน ้องจึงต ้องดูแลกันและกันเรือย

มา พวกเขาสองคนพีน ้องเป็ นฝาแฝดก็เติบโตมาพร ้อม

กันกับท่านประมุข ไดช้ ว่ ยดูแลคุณหนูมาตังแต่เด็ก จึง

รักนางดุจเจ ้านายและน ้องสาวแท ้ๆของตัวเอง เรือง

บุรษ
ุ ทีทําใหคุ้ ณหนูหวันไหวไดคง ั
้ ต ้องตรวจสอบสก

หน่อยแล ้ว

หลิงเฟยหยาหยุดมองคนทียืนหันหลังใหนาง
้ ด ้วย

ความตืนเต ้น เมือ 5 ปี ก่อน ตอนทีนางอายุ 10 หนาว

คิดฝั นอยากจะเป็ นจอมยุทธหญิงออกท่องยุทธภพ

เหมือนกับในโรงนํ าชาทีพูดกัน นางจึงแอบออกไป

เพียงลําพังเพราะคิดแบบเด็กๆ ว่าตัวเองมีความ

สามารถ มีวิทยายุทธแข็งแกร่ง แต่ไม่รความ

ู้ จริงว่า คน
ของพีชายทุกคนต่างยอมใหนาง ้
้ ต่อสูชนะ เพราะว่า

นางเป็ นคุณหนูของพวกเขา พอไดเผช

้ ญ ิ โลกของ

ความเป็ นจริงเพียงแค่ครึงวันนางเกือบเอาชวี ต
ิ ไม่รอด

หากไม่ไดบุ้ รษ
ุ ทียืนอยูตรง
่ นีชว่ ยชวี ต
ิ นางเอาไว ้ ต่อให ้

วันนันพีชายจะมาชว่ ยนางก็กลายเป็ นสตรีทีมีตําหนิไป

แล ้ว

ื ทราบว่าเขาย ้ายไปชายแดนอยูกั
หลังจากนันนางสบ ่ บ

บิดาทีเป็ นแม่ทพ ึ ของตัวเอง

ั ใหญ่ นางเก็บงําความรู ้สก

้ ผ่านมา 3 ปี นางอายุ 13 ของใหเขา

เอาไวจน ้ รับนาง
ั
เป็ นภรรยา แต่เขาก็เอาแต่หลบหน ้าไม่ยอมรับนางสก

ที นางเฝ้ าตามเขาเป็ นปี จนกระทังพีชายของนางมา

ตามนางจึงไม่ไดพบ
้ หน ้าเขาอีกเลย ไม่นึกว่าเขาจะ

เป็ นฝ่ ายมาขอพบนางเองถึงทีนี

"พีอวี..ท่านมาหาข ้าแล ้ว"

หานหรงอวีหันมาเจอกับสตรีทีเคยตามตือใหเขา
้ เป็ น

ภรรยาเมือ 3 ปี ก่อน นางดูเปลียนไปมากเลย ตอนนี

สาวน ้อยเอาแต่ใจคนนันไม่รวู่ ้ าตอนนีนางยังคงเป็ น

เหมือนเดิมหรือไม่ แต่เท่าทีเห็นตอนนี สาวน ้อยแก ้ม

ยุ ้ยไดกลาย
้ ร่างเป็ นสาวงาม ใบหน ้าเรียวเล็ก ผิวพรรณ

้ 3 ปี
เนียนใส ดวงตากลมโต ยิมแย ้มเอียงอายมาใหเขา

นีนางดูไม่เหมือนคนทีเขารู ้จักเลยแม ้แต่นิดเดียว

"คุณหนูหลิง รบกวนแล ้ว ทีข ้ามาวันนีมีเรืองจะรบกวน

คุณหนูหลิงจริงๆ ขอคุณหนูโปรดอภัยทีข ้ามาโดยไม่

ไดแจ
้ ้งใหทราบ
้ ล่วงหน ้า"

หานหรงอวีประสานมือขอโทษหลิงเฟยหยาอย่างเป็ น

ทางการ สายตาทีมองมาทําใหเขา ึ ถึงเหตุการณ์

้ รู ้สก
ั เจน จนน่าแปลกใจ แววตาคูนี
เมือ3ปี ก่อนไดช้ ด ่ ผ่านมา

ั เจน มันสอ
3 ปี เขากลับจดจํามันไดช้ ด ื อะไรหลายอย่าง
ใหเขา
้ ไดรั้ บรูมา
้ ตลอด แมกระทั
้ งตอนนีก็ตาม มันจะ

้ างไร ไม่ใชว่่ านางลืมไปแล ้วหรือ ไม่อย่าง

เป็ นไปไดอย่

นันนางคงจะมาเจอเขาบ ้าง ไม่รอมาถึง3ปี กระมัง

้ อเจ ้าคะ บอกข ้ามา

"คุณชายหานมีอะไรใหข้ ้ารับใชหรื

ไดเลย
้ เพราะชวี ต
ิ ของข ้าถูกท่านชว่ ยเหลือเอาไว ้ ข ้า

ยังไม่มโอกาส
ี ตอบแทนท่าน มีแต่นํ าความเดือดร ้อน

้ านแทน เรืองราวเมือ 3 ปี ก่อน ข ้ายังเด็กมาก

ไปใหท่

หวังว่าคุณชายหานจะไม่เก็บมาใสใ่ จ ข ้าก็ขอบคุณมาก

แล ้ว"

หลิงเฟยหยาสะกดกันอารมณ์ของตัวเองเอาไว ้ ไม่ให ้

เขารูเด็ ั แค่ไหน ตอนนันสาเหตุ

้ ดขาดว่านางเจ็บปวดสก

ทีนางยอมวางมือไม่ตามตือเขาอีกเป็ นเพราะนางได ้ยิน

ความในใจของเขาเอง ตอนทีเขาเอ่ยกับสหาย ว่าเขา

่ วายกับชวี ต
รําคาญนางมากแค่ไหน ทีนางไปวุน ิ ของ
เขา นางจึงไดยอม
้ กลับมาโดยดี และเก็บเขาเอาไวใน
้

สว่ นทีลึกทีสุดของใจตัวเอง

หานหรงอวีใจหล่นวูบอย่างแรงโดยไม่ทราบสาเหตุ
ึ แย่แบบนีนะ ทังๆทีนางพูดมามันเป็ น
ทําไมเขาต ้องรู ้สก

เรืองจริง ตอนนันนางก็ยังเด็ก คงไม่ไดคิ

้ ดจริงจังอะไร

ตอนนันเขาอายุ 18 กําลังอยากสร ้างผลงาน อยากทํา

หน ้าทีใหบิ
้ ดายอมรับ จึงไดหลบ
้ ึ ว่า
หนีนาง เพราะรู ้สก

่ วายในชวี ต
นางมาวุน ิ จนเขาไม่สามารถมีสมาธิทํางาน

คอยแต่กังวลว่านางจะเป็ นอย่างไร แต่พออยูๆ่ นางก็

ึ แปลกไปบ ้าง แต่ก็ไม่คิดอะไร ตังใจ
หายไป เขาก็รู ้สก

ทํางานชว่ ยบิดามาตลอด จนกระทังนางหายไปจาก

ความคิด แต่ทําไมพอเห็นนางทําท่าทางห่างเหินแบบ

นีเขากลับไม่ชอบใจนัก ทีแทแล ึ อะไรกับนาง

้ ้วเขารู ้สก

กันแน่
 ิ
"ข ้าเข ้าใจคุณหนูหลิง เราอย่าพูดถึงอดีตอีกเลย เชญ

คุณหนูหลิงนังก่อน เราต ้องคุยกันอีกหลายเรือง"

ิ หลิงเฟยหยานังลงบนศาลาพัก ราวกับ
หานหรงอวีเชญ
ี เอง พอนึกขึนไดก็้ หน ้าแดง จึงทํา
เป็ นเจ ้าของบ ้านเสย

หน ้าขรึมเพือกลบเกลือนความเขินอายของตัวเอง เขา

ชา่ งขายหน ้าตัวเองนัก รองแม่ทพ

ั อย่างเขา ทําไมถึงไร ้

สติแบบนีได ้ ดีทีหลิงเฟยหยาไม่ไดพู
้ ดอะไรออกมา

นางเพียงแต่มานังลงตรงข ้าม แล ้วตังใจฟั งทีเขามา

เพราะอะไรอย่างดี พอไดยิ้ นสาเหตุทีเขามาขอพบ

จิตใจของนางก็ห่อเหียวลง หากไม่เพราะญาติของเขา

ถูกทําร ้าย ชวี ต

ิ นีนางคงไม่มโอกาส
ี ไดเจอ
้ เขาอีก

กระมัง

"ไม่เกิน 2 วันข ้าจะสง่ ตัวคนทีรับงานนีใหคุ้ ณชายหาน

ทางพรรคของเราไม่เคยรับงานไรคุ้ ณธรรมแบบนี ทาง

พรรคเรายินดีชว่ ยเหลือคุณชายหานแน่นอน หากไดตั้ ว

แล ้ว คุณชายหานสามารถจัดการพวกเขาไดเลย
้ ข ้าจะ
่ ของพรรคหลิงเฟยอีกต่อไป"
ถือว่าพวกเขาไม่ใชคน

"ได ้ อีก 2 วันข ้าจะมารบกวนคุณหนูหลิงอีก วันนี

รบกวนมากแล ้ว ข ้าต ้องขอตัวกลับก่อน เพราะต ้องไป

แจ ้งข่าวใหญาติ
้ ของข ้าทราบ วันหลังข ้าจะขอเลียง

อาหารตอบแทนคุณหนูหริง หวังว่าคงไม่ปฎิเสธ"

่ กัน โชคดีเจ ้าคะ" หลิงเฟยหยาม

"ข ้าไม่ขอปฎิเสธเชน

องตามร่างชายหนุ่มทีหายไปกับความมืดอย่างอาวรณ์

นางไม่คิดจะปฎิเสธคําชวนจากเขา นางยังอยากจะเจอ

เขาอีกครัง ต่อใหเขา
้ ไม่รส ึ อะไรกับนางก็ตาม ขอ
ู้ ก

เพียงแค่นีก็พอแล ้ว

ทางด ้านคนหมูบ
่ ้านถงซาน พอฟ้ ามืดห ้องทีถูกสร ้าง

เพิมก็เสร็จแล ้ว คนงานต่างขอตัวกลับบ ้าน ไม่อยาก

รบกวนกินข ้าวเย็นกับสหายของคุณชายใหญ่ พอไดรั้ บ

เงินค่าแรงก็รีบกลับทันที มีเพียงหนิงต ้าเจียนกับชง

หยวนทีเป็ นคนในพืนทีอยูรอ
่ กินอาหารเย็นตามคําชวน
ื ชอบฝี มือการทําอาหาร
ของกุ ้ยเหมย เพราะพวกเขาชน

ของนางมานานแล ้ว ตอนนีมีโอกาสมีหรือจะปฎิเสธ

ิ เฉิงและหมอหลีอานก็กลับมา
หานหรงอวีกับโจวซน

จากในเมืองพร ้อมกัน ได ้ยินว่ามีอาหารทีพวกเขาไม่

เคยกินทีไหนมาก่อนก็เฝ้ ารออย่างใจจดใจจ่อ กลาย

้
เป็ นว่าตอนนีก็เลยเหลือทหาร 6 คน สาวใชของ นาง
ิ เฉิงกับคนงานของเขาอีก 2 คน ญาติผู ้
4 คน โจวซน

น ้องอีก 2 คน รวมครอบครัวของนางอีก 4 คน รวม

ทังหมด 18 คน แต่หมูทีหมักเอาไวเก็
้ บ 20 กิโล ไม่รู ้

ว่าความสามารถในการกินของพวกเขาจะขนาดไหน

นางจึงเอาวางข ้างนอก ไม่ไดเอา ่ งว่างของตัว

้ เข ้าชอ

เอง
กุ ้ยเหมยขอแรงหนุ่มๆทัง 6 คนยกเนือกับหม ้อนํ าซุป

ื ทีนางปูตรงลานหน ้าบ ้าน ท่ามกลาง

เอาไปวางบนเสอ

อากาศเย็นๆสบายๆ มีดอกไมที
้ นางปลูกเอาไว ้ ดู

งดงามและผ่อนคลายไม่น ้อย

กุ ้ยเหมยสงั ใหสาว
้ ใชจุ้ ดตะเกียงวางเอาไวมากมาย
้ จน

สว่างไสวราวไปทัวบริเวณ ยิงตรงลําธารหน ้าบ ้าน

ี งนํ าไหลดังต่อเนืองทําใหทุ
ได ้ยินเสย ึ ว่าการ
้ กคนรู ้สก

มากินอาหารนอกบ ้านแบบนีมันดีมากจริงๆ

้ ะทีมีอยูหน
กุ ้ยเหมยใชโต๊ ่ ้าบ ้านอยูแล
่ ้วเพือเปลียน

บรรยากาศการกินอาหารทีปกติจะกินอยูใน
่ บ ้าน เอา

เตาย่างออกมา 2 ชุด เพือใหเพี

้ ยงพอกับทุกคน คนที

นังบนโต๊ะก็มีนาง หานหนานกงทีนังพืนไม่ได ้ นางจึง

ไดจั้ ดใหนั้ งกินทีนี แม่สามี มีหลินหลัน ญาติอีก 2 คน

ิ เฉิง ใช ้ 2 เตาก็น่าจะพอ
โจวซน
สว่ นคนทีเหลือและทหารทีติดตามมา พวกเขากินอยู่

่
ตรงลําธารนางเอาเตาถ่านกับกระทะให ้2ชุดเชน

เดียวกัน โดยหมอหลีอานขอไปนังริมลําธารกับพวก

เขาด ้วย

ถัดมาเป็ นหนิงต ้าเจียนกับชงหยวนแล ้วก็คนงานของ

ิ เฉิงอีก 2 คน
โจวซน

้
สุดท ้ายสาวใชของ นาง หลังจากยกทุกอย่างออกมา

วางแล ้วก็ไปกินอาหารไดเลย
้ ่ รับใช ้พวก
ไม่ต ้องอยูรอ

นางจึงทํางานอย่างกระตือรือร ้นเพราะอยากลองกิน

อาหารทีไม่เคยเห็นแบบนีใจจะขาดแล ้ว พอทุกอย่าง

จัดเตรียมครบ ทุกคนก็ทยอยมาตรงเวลา กุ ้ยเหมยเข็น

รถของหานหนานกงเข ้าไปนังเรียบร ้อยแล ้ว ก็อุ ้มหลิน

หลันทีอาบนํ าแต่งตัวล ้างคราบดินจากการเล่นสนุกเต็ม

ทีกับท่านอาเล็ก มานังบนเก ้าอีเด็กทีสงั ทํา จึงไม่ต ้อง

กังวลว่านางจะคว ้าเตาร ้อนๆ ใหอั้ นตราย

ิ เฉิง
"นีมันคืออะไรหรือ แล ้วมันต ้องกินอย่างไร" โจวซน

ถามแทนทุกคน พวกเขาต่างมารุมล ้อมสอบถาม

กุ ้ยเหมย ไม่ไดกลั
้ บไปนังทีของตัวเอง เมือเห็นว่า

เนือทียกมามันกินไม่ได ้ เพราะมันไม่สุกแม ้แต่นิดเดียว

"เดียวข ้าจะทําใหดู้ ก่อนแล ้วกันนะ" กุ ้ยเหมยใหทหาร

้

้ มเตาในครัว มาใส่
คนนึงไปตักเอาถ่านไฟทีจุดเอาไวเต็

เตาดินเผาของตัวเอง ท่ามกลางสายตาเป็ นประกาย

ของทุกคน นางเอากระทะวางลงไป แล ้วเอามันหมูวาง

ิ แล ้วเอาอีกหนึงชน
ด ้านบนหนึงชน ิ ถูไปทัวกระทะ จาก

นันก็เอาเนือหมูทีหมักเอาไวมา
้ วางบนกระทะทีเริมร ้อน

แล ้ว เอานํ าซุปทีอยูในกา
่ ่
มาใสตรง ่ งหลุมรอบ
ชอ

กระทะใหเกื ่ กทีเตรียมเอาไวหลาย
้ อบเต็มแล ้วใสผั ้
 ่ ไป
อย่างตามความชอบของแต่ละคน ตอกไข่ใสลง

ตอนนํ าเริมเดือด แล ้วคับเอาหมูทีสุกแล ้วเอาไปจิมนํ า

จิมแล ้วป้ อนหานหนานกง ทีดวงตาเป็ นประกายหวาน

เยิมทันทีทีถูกเอาใจต่อหน ้าคนอืน

"ทําไดใช ่
้ ไหมเจ ้าคะ สว่ นนํ าจิมในถ ้วยมันไม่เผ็ดนะเจ ้า

คะ ถ ้าอยากใหเผ็ ั
้ ดสามารถเติมพริกกับกระเทียมสบ

ตรงด ้านนัน ทีตรงนันมีเนือหมู มีผัก มีนํ าซุปเอาไวเติ

้ ม

หากไม่อิมไปตักเอาทีนันไดเลย
้ สว่ นนํ าเก็กฮวยเย็นๆ

อยูใน
่ โอ่งดินเผาใบนัน วันนีต ้องบริการตัวเองนะเจ ้าคะ

ี ทีโต๊ะสูง ทีมีหม ้อดินเผาวางเรียงราย

กุ ้ยเหมยชไป

หลายขนาด แล ้วโอ่งดินเผาขนาดกลางบรรจุนํ า
่ าแข็งเอาไว ้ บวกกับความทีเป็ นดิน
เก็กฮวยทีนางใสนํ

เผา ทําใหนํ้ ายังคงความเย็นอยูนาน

่ ทีเดียว
กุ ้ยเหมยจัดเตรียมทุกอย่างใหหาน
้ ื สามีของ หลิน
ซอ

หลันและตัวเอง แล ้วก็เห็นคนทังหมดทีเห็นวิธกิ
ี นเนือ

ย่างก็นํ าลายไหลตังแต่ไดกลิ
้ นหอมของเนือแล ้ว พวก

เขารอจนคุณชายโจวและหานหรงอวีและหานหรงชาง

ตักแล ้ว ก็เรียงแถวกันไปตักจนพูนจานทุกคน รวมถึง

สาวๆของกุ ้ยเหมยด ้วย

ิ เล็กๆ
"หมู จาเอาหมู" กุ ้ยเหมยย่างเนือ แล ้วหันเป็ นชน

่ ้วยใหหลิ
ใสถ ้ นหลันจนเต็มถ ้วย แล ้วเอานํ าซุปราดลง

บนข ้าวสวย โดยมีนํ าซุปของโปรดของนางอยูด

่ ้านข ้าง

้ กินเอง สว่ นตัวเองก็ย่างเนือ

จากนันก็ปล่อยใหนาง

บริการสามีทีก ้มหน ้าก ้มตากินอย่างถูกใจ ไม่ยอมหยุด

พักตะเกียบในมือเลย ตังแต่เริมกิน
"แม่..หมู จาเอาหมู!" ลูกสาวตัวน ้อยกลับเรียกร ้อง

เอาแต่หมูทําปากยูเส
่ ยี งดังเพราะคนอืนก ้มหน ้ากินไม่

ไดมอง
้ นางเลยว่าหมูของนางหมดแล ้ว

"หมดแล ้วหรือลูก เก่งจังเลย แต่ต ้องกินข ้าวด ้วยนะ

่ นแต่หมูอย่างเดียวเข ้าใจไหม"
ไม่ใชกิ

หลินหลันพยักหน ้าแล ้วก็สา่ ยหน ้าไปมา "ตกลง

อย่างไร จะพยักหน ้าหรือสา่ ยหน ้าก็เลือกเอาสก

ั อย่างซ ิ

เจ ้าหมูน ้อยของอาเล็ก เอานีอาย่างใหเอง

้ อ ้าปากเร็ว

เข ้า"

หลินหลันอ ้าปากรับอย่างเต็มใจ พร ้อมกับตบมือถูกใจ

ไม่หยุด คราวนีหานหรงชางก็เลยไดรั้ บหน ้าทีย่างเนือ

ป้ อนหลานสาวแล ้วก็กินไปด ้วย บรรยากาศคําคืนนีจึง

ี งหัวเราะ และอิมอร่อยจนตัวแทบแตก
เต็มไปด ้วยเสย

ของทุกคน
กุ ้ยเหมยมองลูกสาวทีสนิทสนมกับท่านอาเล็กอย่าง

ึ ดีกับหนุ่มน ้อยคนนีไม่น ้อย ทีใจเย็น

รวดเร็วก็รู ้สก

สามารถเล่นกับลูกสาวนางไดทั
้ งวันโดยไม่เบือ และยัง

รู ้จักดูแลเด็กทังๆอายุน ้อยแค่นีเอง

สว่ นหานหรงชางทีไดใช ้
้ เวลา อยูกั
่ บหลานสาวมาครึง
ึ ชอบหลานสาวคนนีมาก นางไม่งอแง
ค่อนวัน ก็รู ้สก

เอาแต่ใจร ้องไหตลอด
้ เวลาอย่างทีเห็นหลานชายวัย

ไล่เรียกันทีบ ้านรอง เวลาเล่นนางชอบทําเองไม่ชอบ

้ ชว่ ย แต่ถ ้าเขาเตือนว่าอันตรายนางก็ฟั ง ยิงทํา

ใหเขา

หน ้ายูแก
่ ้มป่ องแบบนีเขายิงหลงรักสุดหัวใจเลย
เจรจาการค้า

ั พักหานซอ
กินกันสก ื ก็ขอยอมแพ ้ พาหลินหลันทีอิม

ี ฟางก็
ท ้องไปเดินเล่นใหย่้ อยอาหารก่อน จากนันเสยว

พาไปอาบนํ านอน นางจึงเอ่ยขอตัวเข ้าห ้อง ปล่อยให ้

หนุ่มสาวคุยกันเองไป

ื สายตา หมูทีนางหมักเอาไว ้
กุ ้ยเหมยเองแทบจะไม่เชอ

นางไดแอบ
้ ่ งว่าง จะ
ไปเติมเพิมเกือบ 3 รอบทีมีในชอ

หมดลงทุกคนทีนีกินกันเก่งมาก จนกุ ้ยเหมยแอบคิด

เล่นๆว่าหากทุกคนไปกินแบบบุฟเฟ่ ต์ในยุคของตัวเอง

เจ ้าของร ้านคงจะร ้องไหเพราะ

้ ขาดทุนแน่นอน ในเมือ

ึ ไม่สบาย
กินเนือกันขนาดนีในตอนกลางคืน จะต ้องรู ้สก
ั ปะรดทีหันเอาไวใน
ท ้อง นางจึงเอาสบ ่ งว่างออกมา
้ ชอ

เพือชว่ ยย่อยอาหารเย็นมือนี
 ั ปะรด) เข ้าไปด ้วยนะ
"ทุกคนหลังมือนีกินโปหลัว (สบ

มันจะชว่ ยไม่ใหท
้ ้องอึดอัดเกินไป"

"แม่นางเหมยข ้าไม่เคยรูเลย
้ ว่าหมูมันจะรสชาติดีขนาด

นี มันนุ่มอร่อยทีสุดทีเคยกินมาเลย ข ้าอยากเปิ ดเหลา

ื เถิด
อาหารขายอาหารฝี มือเจ ้าจริงๆ ถ ้าเจ ้าขายนะ เชอ

ว่า จะต ้องมีคนแทบจะเบียดกันมากินทีเหลาอาหาร

ของเราแน่นอน"

ั ปะรดทีกุ ้ยเหมยสง่ ให ้
หานหนานกงทีกําลังกินสบ

พอไดยิ้ นสหายยังไม่ล ้มเลิกจะใหฮู้ หยินของเขาไป

ิ เฉิงจึง
ทํางานในครัวก็ไม่พอใจ สายตาทีมองโจวซน

เย็นชามากกว่าปกติไปหลายเท่า เขายิงอยากจะหาย

เร็วๆ เพือไม่ใหนาง
้ ต ้องลําบากเหมือนเดิม เจ ้าคนหน ้า

ไม่อายนียังคิดอยากจะหาประโยชน์จากเมียเขาอีก
"เราไหน? หากเมียข ้าเปิ ดร ้าน ใยต ้องกับเจ ้า หากข ้า

หายดี ข ้าจะดูแลนางเอง ใครจะใหฮู้ หยินตัวเองต ้อง

เหนือยออกมาทํางาน เจ ้าหาคนอืนเถอะ"

"ฮ ึ ข ้าไม่อยากพูดคุยกับเจ ้า แม่นางเหมยแต่กระทะ

ี ดายทีข ้าไม่สามารถพูดคุย
แบบนีข ้าชอบมากจริงๆ เสย
ี าได ้ ไม่อย่างนันข ้าคงจะรับเอาสงิ นีมา
กับพวกตาสฟ้
ื มาหลายอัน ข ้าขอซอ
ขาย เจ ้าโชคดีจริงๆ ทีซอ ื ไปเป็ น

แบบแทนไดหรื ้ ช้ า่ งตีเหล็กชว่ ยทํา ข ้าจะ

้ อไม่ จะไดให

แบ่งสว่ นแบ่งในแต่ละสว่ นทีขายไดให

้ เจ
้ ้าเหมือนเดิม

2ต่อ10สว่ นเหมือนเดิม ตกลงไหม"

ิ เฉิงรีบเปลียนเรืองคุยเมือเห็นว่าสหายรักไม่
โจวซน

พอใจ พอเริมจะหายดีก็เริมกลับมาทําหน ้าแข็งเป็ นหิน

เหมือนเดิมแล ้ว ชา่ งไม่รจั ั ซะบ ้างเลย ดีที

ู ้ กเปลียนนิสย
กุ ้ยเหมยเป็ นคนคุยง่าย เขาจึงคิดจะเปลียนไปตกลง

การค ้ากับนางมากกว่าสหายของตัวเองแทน

กุ ้ยเหมยหันไปมองหานกนานกิงเพือปรึกษา เพราะเขา

คงรูเรื
้ องนีดีกว่าใคร ชาติก่อนนางไม่ไดลงขั
้ นแบ่งปั น

หุ ้นสว่ นกับใคร ร ้านทุกร ้านเกิดจากนํ าพักนํ าแรงของ

นางคนเดียว จึงไม่รวู่ ้ าการแบ่งปั นผลประโยชน์จะต ้อง

ขนาดไหนถึงจะเหมาะสม จนกระทังเห็นหานหนานกง

พยักหน ้าตกลง

"หากท่านพีตกลง ข ้าก็ไม่ว่าอะไรเจ ้าคะ แต่ขอคุยเรือง

ข ้อตกลงกันก่อนนะเจ ้าคะ"

กุ ้ยเหมยแบ่งรับแบ่งสู ้ยังไม่ไดสรุ ั เจน แต่ถึงอย่าง

้ ปชด
ึ ไม่ค่อยสบายใจนัก เพราะตัวเองไม่ได ้
นันนางก็รู ้สก

ลงทุนอะไร อยูๆ่ จะมาเอา 2 สว่ นเหมือนกับข ้าวของที

วาดขึนมาก่อนหน ้านีก็เกรงใจ จึงไดมอง
้ หานหนานกง

ิ เฉิงดีหรือเปล่า
เพือปรึกษาว่าจะรับข ้อเสนอของโจวซน

"กระทะย่างเนือแบบนี หากใครเห็นก็คงจะชอบ เจ ้าคิด

จะขายกระทะด ้วยหรือเปล่า หากทําขาย แล ้วมีคน

แนะนํ าการใช ้ต ้องมีคนต ้องมีคนสนใจซอ

ื แน่นอน"

่ ้าเองก็อยากเอาไปไวใช
"ใชข ้ กองทัพ หากมีแบบนี
้ ใน
ั ว์มาไดข้ ้าคงจะไดกิ้ นแบบนีทุกวัน พี
อยู่ เวลาล่าสต

สะใภท่
้ านบอกวิธทํ
ี านํ าจิมกับวิธหมั
ี กหมูใหข้ ้าไดหรื
้ อ

้ อครัวในกองทัพทําใหกิ้ น"
ไม่ ข ้าจะใหพ่

หานหรงชางทีเอนตัวไปพิงพนักเก ้าอี แอบลูบท ้องที

อิมทีสุดในชวี ต ึ ว่าอยากจะกินต่อแต่ท ้อง

ิ เลย เขารู ้สก

กลับรับไม่ไหวแล ้ว นึกว่าพอกลับไปจะไม่ไดกิ้ นมันอีก

ก็ปวดใจ จึงยอมหน ้าด ้านขอวิธทํ

ี าจากกุ ้ยเหมยตรงๆ

เลย
"จริงซ ิ ข ้าเองก็อยากทําเอาไวขาย
้ ่ เดียวกัน หรือ
เชน

เจ ้าคิดเห็นว่าอย่างไรหนานกง ข ้ายินดีรับข ้อเสนอทุก

อย่าง"

ิ เฉิงตาลุกวาว เจ ้าสหายบ ้าไม่ยอมใหเมี

โจวซน ้ ยมาเปิ ด

เหลาอาหารกับเขา แต่ถ ้าเขามีสูตรทําเนือย่าง เขาก็

สามารถทําขายไดเช
้ น่ กัน ไหนจะขายกระทะพวกนีอีก

ื มันว่าต ้องขายไดอย่
เขาเชอ ิ ค ้าทีกุ ้ย
้ างแน่นอน ดูแค่สน

เหมยแนะนํ า ยิงของใช ้ของเล่นทีเกียวกับเด็ก ยิงขาย

ดีจนทําแทบไม่ทน
ั

ไม่รวู่ ้ านางไปเอาความคิดพวกนีมาจากไหน บรรดา

ขุนนางสงั จองสน
ิ ค ้าเอาไวให
้ ลู้ กหลานจนกระทัง

กิจการของเขาไดกํ้ าไรมากกว่าเดิมเกือบ3เท่า ในระยะ

เวลาตังแต่เขาไดรู้ ้จักนาง ตอนนีจึงต ้องกอบโกยเอาไว ้

ก่อน ไม่อย่างนันหากหานหนานกงหายดี เขาคงต ้อง

 ี โอกาสกับจอมมารเขียวลากดินอย่างหานหนานกง
เสย

แน่

"เอาอย่างนี ฮูหยินไม่ถนัดการค ้า ข ้าจะเป็ นคนคิดแทน

นางเอง เราจะเปิ ดเหลาอาหารขายเนือย่าง เจ ้าเป็ นคน

ลงทุน สว่ นสูตรและวิธการ

ี ทําเป็ นของเหมยเอ๋อร์ ค่า

อุปกรณ์ ค่าวัสดุดิบเจ ้าเป็ นคนออกค่าใชจ่้ าย เจ ้าให ้

สว่ นแบ่งนาง 4 สว่ น โดยทีนางไม่ต ้องเข ้าร ้าน เจ ้าสง่

ั ญาได ้
พ่อครัวมาเรียนรูกั้ บนางก็พอ ถ ้าตกลงก็ทําสญ

เลย ถ ้าไม่ตกลงก็ไม่ต ้องคุยกันอีก"

ิ เฉิงกลอกตามองบน เขาคิดผิดเสย
โจวซน ี ทีไหน จอม

มารก็ยังเป็ นจอมมารเหมือนเดิม ถึงจะยังไม่หาญป่ วยก็

ี น ้าสห
เถอะ แต่พอเห็นสห ี น ้าเจ ้าเล่หของ
์ หานหนานกง

กลับมาเหมือนตอนทีเขายังไม่ป่ วยกลับมามีชวี ต
ิ ชวี า
เลยก็ดีใจ แสร ้งทําเป็ นครุน
่ คิดเล็กน ้อยก่อนจะพยัก

หน ้าตกลง

"ถ ้าอย่างนันเป็ นอันตกลง" อาหารทีกุ ้ยเหมยคิดมา เขา

แน่ใจว่าคนทีไดกิ้ นจะต ้องชอบแน่นอน ยิงไม่เคยมี

ทีไหนแบบนี หากเขาเปิ ดมันจะต ้องขายดีแน่นอน หาก

ขายใหเฉพาะ
้ คนทีมีฐานะพอทีจะกินเนือไม่อันได ้ การ

ค ้านีต ้องประสบความสําเร็จอย่างแน่นอน

หานหนานกงคํานวนทุกอย่างแล ้ว ตอนนีครอบครัวเขา

ไม่ไดลํ้ าบากเหมือนเมือก่อนก็จริง ตังแต่ทีรูว่้ ากุ ้ย

่ งว่าง ทีสามารถสร ้างเงินขึนมาไดไม่
เหมยมีชอ ้ ห่วง แต่

ถ ้าหากมีกิจการเหลาอาหารนีขึนมา ก็ไม่ต ้องกังวลว่า

ั ว่าพวกเขาหาเงินจากทีไหน และทีสําคัญ
คนจะสงสย

นางไม่ต ้องลงมือทําเอง เพียงแค่สอนวิธหมั

ี กเนือให ้
คนอืนเท่านัน อย่างอืนใหเป็ ิ เฉิงไป
้ นหน ้าทีของโจวซน

จัดการเอง

"ถ ้าอย่างนัน ข ้าจะทําอย่างทีท่านพีว่าก็ไดเจ

้ ้าคะ แต่ข ้า

ี หมักเนือ และต ้มนํ าซุปเท่านัน สว่ นนํ า

จะสอนแค่วิธการ

จิมข ้าจะทําขายเอง หากทางกองทัพของท่านลุง

ต ้องการ ก็สามารถสงั ซอ
ื ได ้ เพราะนํ าจิมมันสามารถ

เก็บไวได
้ หลาย
้ วัน แต่ต ้องหาทีเก็บไม่ใหไว
้ ใน
้ ที

อากาศร ้อนมากเกินไป ทางร ้านทีเราจะร่วมลงทุน ก็มา

้ ก 5 วัน ข ้าจะทําเอาไวให
รับเอานํ าจิมไดทุ ้ ้ และก็ทํา
ื ไดใน
วางขายทีร ้าน คนทีมากินทีร ้านเท่านันถึงจะซอ ้

ราคาลดพิเศษกว่าปกติ 3 สว่ น ดีไหมเจ ้าคะท่านพี"

กุ ้ยเหมยทีเคยเปิ ดร ้านอาหารมาก่อน ก็รูดี้ ว่า ทุกร ้านจะ

ต ้องมีเคล็ดลับของตัวเอง คงจะสอนทังหมดเลยไม่ได ้

นางจึงคิดว่าจะทําอะไรทีเหลาอาหารจะต ้องใหนาง
้
เป็ นหุ ้นสว่ นถาวร หากนางบอกวิธทํ
ี าทังหมดไป ไม่แน่

ิ เฉิงไม่ต่อ
ว่าอนาคตนางอาจจะลําบาก หากโจวซน
ั ญาเพราะตัวเองก็สามารถทําไดเอง
สญ ้ นางอาจจะ

คิดมากเกินไป แต่ป้ องกันเอาไวก่้ อนก็ด ี นางจึงคิดทํา

วิธนี
ี ขึนมา

"เหมยเอ๋อร์ชา่ งรอบคอบนัก เอาตามนี หุ ้นสว่ นในเหลา

อาหาร 4 ต่อ 10 สว่ น มีนํ าจิมใหทาง

้ ร ้าน ทีเราเอาสว่ น

แบ่งเพียงแค่นี เพราะค่าแรงคนงาน ค่าวัตถุดบ

ิ เจ ้าเป็ น

คนออก สว่ นเมียข ้าจะสง่ นํ าจิมขายในราคา3สว่ นให ้

ทางร ้าน สว่ นเจ ้าจะขายเท่าไหร่ก็แล ้วแต่เจ ้า หากข ้า

หายดีแล ้ว ข ้าถึงจะทําขายอย่างจริงจัง หากตกลงก็ทํา

ั ญาไดเลย
สญ ้ "

ั ญา และพาพ่อครัวมาด ้วย
"ตกลง พรุง่ นีข ้าจะมาทําสญ

เอาไวข้ ้าหาสถานทีไดแล
้ ้วข ้าจะแจ ้งมาอีกที พวกเจ ้า
สองคนผัวเมียนีชา่ งชว่ ยกันทํามาหากินเก่งจริงๆ ใคร

้ ข้ ้าติดใจฝี มือการทําอาหารของเมียเจ ้ากันเล่า

ใชให

แม่นางเหมย ข ้าพูดจากใจเลยนะ หากข ้ามีเมีย ข ้าก็

อยากใหเมี
้ ยข ้าเก่งและแสนดีแบบเจ ้า ไม่รวู่ ้ าข ้าโจว

ิ เฉิงจะมีวาสนา ไดเจอ
ซน ้ สตรีทีดีแบบเจ ้าหนานกงหรือ

เปล่า ข ้าอิจฉาเจ ้าจริงๆ เจ ้าหน ้าหิน"

"ฮ ึ เหมยเอ๋อร์ของข ้ามีคนเดียว จะมีแบบนีอีกได ้

อย่างไรกัน เพ ้อเจ ้อ"

ั ไม่อยากพูดกับเจ ้าแล ้ว ข ้าคงต ้องขอตัว

"เออ.. ข ้าชก
ั ญา"
กลับก่อน พรุง่ นีตอนสายข ้าจะเข ้ามาทําสญ

"เจ ้าค่ะ" กุ ้ยเหมยยืนสง่ โจวซน

ิ เฉิง แล ้วสาวใชของ
้ นาง

ทุกคนก็ถือโอกาสแยกย ้ายกันไปเก็บของ หลีอานกับ

หานหรงชางขอไปอาบนํ าเตรียมนอนพักผ่อน โดยที

หานหรงอวียังคงนังนิงอยูที
่ เดิมไม่ไปไหน โดยไม่
ใสใ่ จมองว่าใครจะคิดอย่างไร ดูผิดปกติมากทีเดียว จน

กุ ้ยเหมยเริมมองเห็นความผิดปกติ จึงสง่ สายตาให ้

หานหนานกงมองไปยังน ้องชายด ้วยความเป็ นห่วง

นางจึงเปิ ดโอกาสใหพี
้ น ้องไดพู
้ ดคุยกันเอง

"ข ้าขอไปอาบนํ าก่อนนะเจ ้าคะ เดียวข ้ากลับมารับท่าน

พี"

"ไปเถอะ เดียวพีกลับเข ้าห ้องเองได ้ เจ ้าตามสบายเลย

ไม่ต ้องรีบ"

"เจ ้าค่ะ" กุ ้ยเหมยแวะไปดูสาวใชก่้ อนกลับเข ้าห ้องตัว

เองในห ้องครัว เมือมาถึงก็พบว่าสาวใชกั้ บทหารที

ติดตามมา ชว่ ยกันความสะอาดสถานที เก็บล ้างภาชนะ

ุ ร่างกายแข็งแรงคอยชว่ ยยกของทีหนักแทน
โดยมีบุรษ
ั กันดี
บรรยากาศถ ้อยทีถ ้อยอาศย
 ี จิว ถ ้าเอาทีนอนหมอนมุ ้งเอาไวภายใน
"เสยว ้ ห ้องแล ้ว

นะทีเหลือใหพวก
้ เราจัดการกันเองว่าใครจะนอนห ้อง

ไหนแล ้วฝากทีนอนทีเกินมาเอามาใหคน
้ ของคุณชาย

หานเอากลับไปด ้วยนะจะไดไม่
้ ต ้องนอนหนาวตอน

กลางคืน"

"ขอบคุณเจ ้าค่ะฮูหยินน ้อย เดียวบ่าวจะใหเส ี ฟางไป

้ ยว
ี จิวเรียกเสยว
บอกพวกเขาเจ ้าคะ" เสยว ี ฟางใหนาง
้ ไป

บอกบุรษ ้ เอาของทีฮูหยินเตรียมให ้ สว่ น

ุ พวกนัน ใหมา

กุ ้ยเหมยก็ปลีกตัวออกไปเข ้าห ้องตัวเอง

จึงถือโอกาสเข ้าไปในห ้องของพวกนาง เอาทีนอน

หมอนมุ ้ง ไปวางเอาไวให
้ ้ เพราะพวกนางมากันตัว
ื ้าทีนํ ามาไม่กีชน
เปล่า มีเพียงเสอผ ิ เท่านัน โชคดีทีนาง

ื ทีนอนข ้าวของเครืองใชใน
ซอ ้ ยุคนีมาบ ้าง เพือไม่ให ้

ั เพราะเวลาย ้ายเข ้าบ ้านทุกคนจะต ้องซอ

คนสงสย ื
 ื แต่ใชของ
เพราะมันจําเป็ น นางเองก็ซอ ้ ตัวเอง สว่ นที

ื มาก็เอาไวใน
ซอ ่ งว่างของตัวเองแทน วันนีพวกนาง
้ ชอ

จึงไดมี้ ทีนอนเอาไวปู้ นอนทุกคนโดยไม่ต ้องลําบาก

หานหนานกงมองหานหรงอวีทีตังแต่กลับมา ไม่ยอม

พูดจากับใครเลย เขากินอาหารเงียบๆ จนเขากังวลว่ามี

ข่าวอะไรร ้ายแรงหรือเปล่า แต่เพราะมารดาอยูด

่ ้วย จึง

ไม่เหมาะทีจะถาม เขาจึงไม่ไดถาม
้ อะไรออกมา

ระหว่างรอใหกุ้ ้ยเหมยอาบนํ าก่อน เขาจึงไดมี้ โอกาส

ไดถาม
้ ในสงิ ทีกังวลออกมา

"วันนีเจ ้าไปพรรคหลิงเฟย ไดข่้ าวอะไรหรือเปล่า ถึงได ้

เคร่งเครียดขนาดนันตังแต่กลับมา"

"เปล่าหรอกขอรับ ข ้าเพียงแต่คิดอะไรเรือยเปื อย ทาง

พรรคหลิงเฟยไม่ทราบเรืองนีเลย จึงยินดีใหความ
้ ร่วม

มือกับเราเต็มที อีก2วันเราคงไดคํ้ าตอบ ว่าพวกนัน

ต ้องการอะไร เรืองนีหากมีอะไรคืบหน ้า ข ้าจะรีบแจ ้ง

ท่านทันที"

"อืม ถ ้าไม่มอะไร
ี ก็ด ี แต่ถ ้าหากมีอะไรไม่สบายใจ ข ้า

ยินดีรับฟั ง เจ ้าก็เป็ นน ้องชายของข ้าคนนึงอย่าได ้

เกรงใจ ถึงข ้าจะยังไม่หายดี แต่ข ้าก็อาจจะแนะนํ าอะไร

เจ ้าไดบ้ ้าง เพราะแค่ท่านลุงสง่ พวกเจ ้ามา ข ้าก็ซาบซงึ

ในนํ าใจของทุกคนมากแล ้ว"

"พีหนานกงเกรงใจไปแล ้ว เราเป็ นครอบครัวเดียวกัน ก็

ต ้องชว่ ยเหลือกันอยูแล
่ ้ว พวกข ้าเต็มใจ ทีข ้านิงไป

เพราะวันนีไดเจอ
้ คนทีไม่ไดพบ
้ กันหลายปี จึงคิดเรือง

ในอดีตนิดหน่อย ไม่ไดมี้ อะไรต ้องกังวลเลย ตอนนีก็

ดึกมากแล ้ว ข ้าขอตัวไปนอนก่อนนะขอรับ ฝาก

ขอบคุณพีสะใภด้ ้วยนะขอรับว่าอาหารฝี มือพีสะใภ ้

อร่อยมากจริงๆ"
"ได ้ เดียวพีจะบอกนางให ้ เจ ้าไปเถอะ"

ั พบคน
หานหนานกงมองตามน ้องชาย ด ้วยความสงสย

้ กันนานก็ต ้องมีความสุขซ ิ ไหนเลยจะมี

ทีไม่ไดเจอ

สภาพราวกับวิญญาณออกจากร่างอย่างนัน แต่ในเมือ

เขาบอกว่าไม่เป็ นไร ก็คงจะไม่เป็ นไรกระมัง

หานหนานกงจึงเข็นรถเข็นของตัวเองกลับเข ้าไปหา

ภรรยาในห ้อง ภายในใจก็คิดหาวิธทํ

ี าความสนิทสนม

กับสตรีทีอยูใน
่ ห ้องไปด ้วย เขาพยายามพูดคําหวานที

้ มาใชกั้ บนางบ ้าง แต่

เคยได ้ยินคนอืนพูดแล ้วก็ไดผล

ทําไมกุ ้ยเหมยถึงไม่มท่
ี าทางเขินอายหน ้าแดงเหมือน

คนอืนเลย หรือว่าเขาต ้องเปลียนไปใชวิ้ ธอื

ี นแทน แต่ก็

ไม่กล ้าไดแต่
้ บ่นตัวเองในใจ ทีไม่รจั ึ ษาเรืองนี การ
ู ้ กศก
ั คนทําไมถึงไดยาก
จะมีคนรักสก ้ เย็นแบบนีนะ
ทุกวันนีถึงแม ้ว่าจะนอนเตียงเดียวกัน แต่ก็เหมือนกับ

คนอืน ระหว่างเขากับนางยังมีระยะห่างกันพอสมควร
ึ ถึงแม ้ว่าจะได ้ยินคํายืนยันจา
ในด ้านของความรู ้สก

่ ช้ วี ต
กกุ ้ยเหมยแล ้วว่า จะอยูใช ิ เป็ นครอบครัวกับเขา แต่

ึ ว่านางยังไม่สนิทใจอยู่ เขาเองก็เชน
เขาก็รู ้สก ่ เดียวกัน

เขาซงึ เป็ นบุรษ

ุ จึงต ้องสมควรพยายามมากกว่านางที

เป็ นสตรีอยูแล
่ ้ว แต่ก็ไม่มอะไร
ี คืบหน ้า ยิงฟั งคํา

ิ เฉิง ภายในใจยิงร ้อนรนกว่าเดิม

สารภาพของโจวซน

อีกเท่าตัว เพราะกลัวว่าคนอืนทีรู ้จักนางจะคิดเหมือน

กัน เขาจะมัวใจเย็นต่อไปไม่ไดแล
้ ้ว ต ้องทําอย่างไร

ก็ไดให
้ นาง
้ หลงรักเขาหมดใจ เขาถึงจะสบายใจ นอน
ั ที
หลับเต็มตืนสก