პიროვნული თვისებების გამოვლენის გზები

ჩვენი პიროვნული თვისებები ჩვენსავე ქცევას აყალიბებს, ასე რომ, თუ გვინდა უკეთესად
გავიგოთ ვინმეს ქცევა ორგანიზაციაში, ამაში მისი პიროვნული თვისებების ცოდნა
დაგვეხმარება. მნიშვნელოვანია გავერკვეთ როგორია პიროვნული თვისებების ურთიერთობა
ქცევასთან და ასევე, როგორ აყალიბებს ფასეულობები სამსახურთან დაკავშირებულ ჩვენი
ქცევის უმეტეს ნაწილს.
პიროვნული თვისებები
რატომ არის ზოგიერთი ადამიანი წყნარი და პასიური, ზოგი კი - ხმაურიანი და
აგრესიული? უკეთესად შეეწყობა კონკრეტული პიროვნული თვისებები კონკრეტული ტიპის
სამსახურებს? სანამ ამ კითხვებს ვუპასუხებთ, უნდა გავარკვიოთ ძირითადი საკითხი: რა არის
პიროვნული თვისებები?
რა არის პიროვნული თვისებები?
პიროვნული თვისებები არის იმ საშუალებების ჯამი, რომლითაც პიროვნება მოქმედებს
ან ურთიერთქმედებს სხვებთან.
ინდივიდუალური მახასიათებლები
ადრინდელი გამოკვლევა პიროვნული თვისებების შესახებ არის მცდელობა, გაარკვიოს
და განსაზღვროს ძირითადი თვისებები, რომელიც ადამიანის ქცევას ახასიათებს. ყველაზე
გავრცელებული თვისებებია: სიმორცხვე, აგრესიულობა, მორჩილება, სიზარმაცე,
ერთგულება და სიმხდალე. როცა ეს თვისებები ბევრ გარემოებაში ვლინდება, მას
ინდივიდუალურ მახასიათებლებს უწოდებენ.
პიროვნული თვისებები არის სტაბილური, სტაბილური პიროვნების მახასიათებლები,
რომლებიც თითქმის უცვლელია და ამავდროულად მკაფიოდ ვლინდება ქცევის დონეზე,
სუბიექტის ცხოვრების გარე გარემოებების ცვალებადობის მიუხედავად. როგორც წესი, პიროვნების
თვისებების მკვლევარები განასხვავებენ სამ მთავარ და ამავე დროს მათ სავალდებულო თვისებას:
მასში შეიძლება გამოიყოს სამი ძირითადი ქვესისტემა :

1) შემეცნებითი, რომელშიც შემეცნების ფუნქციები შედეგიანია და რომელიც მოიცავს

შემეცნებით პროცესებს: აღქმა, მეხსიერება, აზროვნება და ა.შ.;

2) მარეგულირებელი, მათ შორის ემოციურ-ნებაყოფლობითი პროცესები და აქტივობების

თვითრეგულირებისა და სხვა ადამიანების საქმიანობის მართვის უნარის უზრუნველყოფა;
3) კომუნიკაბელური, რომელიც რეალიზდება სხვა ადამიანებთან კომუნიკაციისა და
ურთიერთობისას.
თითოეულ ადამიანს, როგორც პიროვნებას, აქვს ინდივიდუალური თვისებების სისტემა,
მაგრამ ზოგი ახერხებს ნათლად და პროდუქტიულად აჩვენოს თავისი ინდივიდუალობა თავის
საქმიანობაში, ზოგი კი ძალიან მოკრძალებულად.
 როლი არის ფუნქცია, ნორმატიულად დამტკიცებული ქცევა, რომელიც მოსალოდნელია
თითოეული ადამიანისგან, რომელიც იკავებს მოცემულ პოზიციას. როლი მჭიდროდ არის
დაკავშირებული ნორმებთან. ნორმა არის ქცევის წესი ან რეცეპტების ერთობლიობა, რომელიც
მართავს როლის შესრულებას. ნორმა ასოცირდება სანქციებთან – ეს არის ზემოქმედება
ინდივიდზე.

ჩვენ ყველანი გარკვეულწილად ვაფასებთ საკუთარ თავს. თვითშეფასება, ეს არის საკუთარი

თავის მთლიანად მიღების ან უარყოფის ხარისხი. ინდივიდის ავტორიტეტი არის პიროვნების
განსაკუთრებული ცნობიერ-ფსიქოლოგიური საკუთრება, რომელიც მდგომარეობს იმაში, რომ მის
უნარს შეცვალოს სხვა ადამიანების ფსიქოლოგიური სტრუქტურები ფსიქოლოგიური
საშუალებებით, იმ მნიშვნელობის გამო, რაც ამ ადამიანს აქვს როგორც სოციალური საზოგადოების
წევრს და საქმიანობის საგანი.