Ang unang saknong o (first stanza ) ay tumutukoy sa mga kabataan, hinihikayat silang itaas ang

kanilang ulo nang may kumpiyansa at biyaya, habang kinakatawan nila ang maliwanag na pag-
asa ng kanilang kinalakihang bayan.

Sa ikalawang saknong, mayroong panawagan sa dakilang henyo, na humihimok dito na magdala

ng inspirasyon kasama ang malakas na kapangyarihan nito, pag-aangat sa sabik na isipan ng mga
kabataan sa mas mataas na antas.

Ang ikatlong saknong ay eni emphasize ang kahalagahan ng art at science sa pakikibaka, na
hinihimok ang kabataan na gamitin ang kanilang mga talento upang makawala sa tanikala o
kadena ng pang-aapi at mag-ambag sa pagsulong ng kanilang diwa at lipunan.

Sa ikaapat na saknong, mayroong pagtukoy sa kontekstong pangkasaysayan, na posibleng

tumutukoy sa kolonisasyon ng mga Espanyol sa Pilipinas, kung saan ang mga Espanyol ay nag-
aalok ng parehong positibo at negatibong impluwensya sa lupain.

Ang ikalimang saknong ay nagbubunyi sa paghahangad ng matayog na ambisyon,naghahanap ng

inspirasyon mula sa mga banal na mapagkukunan at naglalayong lumikha ng kagandahan at
pagkakaisa na higit sa mortal na pagdurusa.

Sa ika anim na saknong naman ay naka hayag dito na pinupuri ang kapangyarihan ng intelektwal
at masining na alitan, na gumising sa isipan at nagpapawalang-bisa sa kinang ng henyo sa
pamamagitan ng namamalaging pamana nito.

Ipinagdiriwang ng ikapitong saknong ang kakayahang makuha ang kagandahan sa pamamagitan

ng iba't ibang midyum, sa pamamagitan man ng musika, pagpipinta, o iba pang anyo ng
masining na pagpapahayag.

Ang pang walo o huling saknong ay nagpapahayag ng pag-asa para sa hinaharap, na nag-iisip ng
paglaganap ng katanyagan at tagumpay sa pamamagitan ng pagsisikap ng mga mahuhusay na
indibidwal, na sa huli ay nagdadala ng kaunlaran at kaligayahan sa Pilipinas.