H2: Excitatie-contractie

koppeling in hartspiercellen
pompfunctie: simultaan en alternerend verlengen en verkorten van individuele
hartspiercellen (~ brugvorming actine-myosine bij Ca > 100nM)

Ca2+ in SR → contractie

AP duurt langer dan in andere cellen

1. onstaan AP

a. rust: Em = 90 mV

i. Pk+ >>>>

b. AP als Em = -65 mV

2. fase 0

a. Na+ kanalen open → depolarisatie → Na+ kanalen open …

i. Em wordt niet Ena = +65mV

1. K+ lek

2. inactivatie Na+ kanalen boven bepaalde Vm

b. Als Vm niet gelijk aan -65mV → geen nieuwe AP

i. absoluut refractair

c. bij negatieve Em → AP mogelijk bij sterke stimulus

i. relatief refractair

3. fase 1 → snelle repolarisatie

a. plots sluiten Na+ kanalen

4. fase 2 → plateau fase

a. 250 ms → Ca2+ L-type kanalen openen zich bij Em = -35mV

b. trage uitwaartse stroom K+ → Em= -20mV

5. fase 3 → repolarisatie

a. K+ uitwaartse stroom dominant

H2: Excitatie-contractie koppeling in hartspiercellen 1

 i. snelheid repolarisatie

ii. duur AP

Hoe hoger HF → hoe korter diastole (geen tijd om hart te vullen)

contractiliteit: kracht ontwikkeld bij een bepaalde lengte van een spiervezel

afhankelijk van toename cytosolisch Ca2+

L-type kanalen in spiercelmembraan oiv AP : 20%

blok door dihydropyridines en verapamil

SR: Ca2+ gebonden aan calsequestrine: 80%

AP bereikt T-tubulen → Ca2+ conc stijgt tss sarcolemma en SR →

ryanodineR gestimuleerd = calcium induced calcium release →
Ca2+ uit SR → contractie

Ca2+ conc voldoende voor fractie brugvormimg

troponine C niet verzadigd

NA → verhoogt brugvorming → meer contractie

kracht contractie evenredig met aantal bruggen gevormd en SR Ca2+

conc

gegradeerde contracties >< skeletspieren (alles of niets mechanisme)

relaxatie: daling Ca2+ conc

Ca2+ ATPasen in memb SR → tegen conc gradiënt in SR

sluiten van spanningsgevoelige Ca2+ kanalen

overmaat uitgepompt via Na+/Ca2+ uitwisselaar

Begrippen

ARP: absolute refractory period

geen nieuwe AP tijdens die periode

geen tetanisatie in hartspiercel

Dihydropyridines → Verapamil → blokker L-type kanalen → vermindert

contractiekracht hartspiercellen → inotroop negatief

Als extracellulair Ca2+ afwezig is → GEEN contractie hartspiercel

H2: Excitatie-contractie koppeling in hartspiercellen 2

 inotrope factoren → beïnvloeden contractiliteit van hartspier

regulatie van cys Ca2+ conc

invloed op Ca2+ aan troponine C

NA en Adrenaline op B1 R → cAMP omhoog → fosforylatie Ca2+

kanlaen → Ca2+ influx omhoog → inotroop positief

NA: snelheid Ca2+ heropname in SR + snelheid relaxatie neemt

toe → lusitroop

fosforylatie fosfolamban (inh Ca2+ ATPase) → toename

Ca2+ ionen in SR → meer voor CIRC → contractie

Hartglycosiden (digoxine): contractiliteit verhogen (inotroop positief)

chronisch hartfalen

înh Na+/K+ATPase → Na+ conc verhogen → drijfkracht Na+/ca2+

uitwisselaar omlaag → Ca2+ in SR → stimulatie → Ca2+ piek omhoog →
contractiekracht omhoog

Ca2+ overload:

schade door overmatige Ca2+ opname in SR en mitochondrien

verhoogd O2 verbruik

arytmieen

hartfunctie progressief omlaag

Cardiochirurgie: Dobutamine kan tijdens en na hartoperaties worden

toegediend om de hartfunctie te ondersteunen en complicaties te voorkomen.

cAMP omhoog door inh afbraak → PKA activiteit → fosforylatie en

heropname

Treppe, trap of Bowditch effect

Als AP in een hartspiercel elkaar sneller opvolgen neemt de kracht van

de hartspiercel proportioneel toe

Na+ omhoog door frequentie AP omhoog → Na/Ca uitwisselaar

omlaag → Ca2+ in SR omhoog + interval tss AP omlaag

B-blokker: minder sterke contractie → verhinderen Ca2+ stijging en

heropname

H2: Excitatie-contractie koppeling in hartspiercellen 3

 Acidose: inotroop negatief

HF omhoog → zuurstofnood omhoog → doorbloeding spier omlaag →

melkzuuracidose → myofilamenten minder gevoelig → hartfunctie
omlaag

acute hypoxie:

myocard infarct

duur plateaufase verkort door opening K+ATP kanalen die zich

openen als ATP conc daalt en ADP en H+ conc stijgt → vroege
repolarisatie → minder Ca2+ influx → bescherming tegen Ca2+
overload

Chronische hartproblemen

hartfalen, harthyperatrofie en chronische hypoxie

Ca2+ overload ~ verlenging AP (long QT syndroom) ~ minder

expressie K+ kanalen → repolarisatie trager, langere plateau fase

ischemie → intrac Na+ conc omhoog → Na+K+ATPase omlaag →

stimulatie Na+H+ → Na+ gardient omlaag → Ca2+ accumuleert in
cel

verhoogde sym activiteit → Ca2+ influx omhoog

gevolgen:

gedeeltelijk vrijkomen van Ca2+ → na AP of tijdens repolarisatie →

uitwisseling Ca2+ via Na+/Ca2+ uitwisselaar

premature AP: ritmestoornissen

early dep: gedurende repolarisatie

delayed afterdep; na repolarisatie

H2: Excitatie-contractie koppeling in hartspiercellen 4