1. Se a forma de pago consistía en far una moeda á persoa encargada de impartir a
clase, a este tipo de escola, denominábaselle “escola de ferrado”. 2. A cultura propia escolar popular estaba caracterizada polas concepcións populares da escola e as súas propias prácticas escolares. 3. Informe Quintana propoñía dividir a instrución pública en 3 graos: escolas primarias, universidades de provincia e universidades e escolas especiais. 4. Nos Rapports (1789-1797), particularmente no coñecido como Rapport de Condorcet, recollíanse as necesidades dos habitantes e a teoría textual da futura educación pública contemporánea. 5. O neno, durante a idade media, era considerado como unha imaxe reducida do adulto, xa que non era adulto ata que fose autónomo. 6. Como concepto, a infancia existe dende tempos remotos e ven dada polos cambios producidos nas sociedades. 7. Rousseau está a favor dos métodos de ensino tradicionais. 8. “A natureza é o primeiro mestre”, “contradición do home e o cidadán”, “formar un home libre”, “o verdadeiro preceptor debe ser o pai”, “un ser imaxinario: o home-neno” e “a primeira aprendizaxe da linguaxe”; son temas tratados no Emilio. 9. Platón ten como obra máis representativa “O Emilio ou sobre a educación”. 10. Xosé Ferrado deullo o seu nome ás escolas de ferrado xa que foi o seu fundador. 11. Non hai ningún caso as asociacións de inmigrantes costeaban os estudos superiores dos alumnos máis avanzados 12. As escolas de ferrado chamábanse así porque a súa forma de pago era mediante un ferrado de centeo, trigo ou millo ao ano por alumno/a. 13. Os escolantes (das escolas de ferrado) víanse como unha figura más próxima que o mestre público 14. Dende un principio íanse ás escolas durante todo o ano sen compaxinar o tempo escola-traballo. 15. O escolante so tiña a formación da escola primaria pero as veces complementábaa con clases para adultos, academias ou servizo militar. 16. Nas escolas de ferrado, o máis importante era que o alumnado adquirise coñecementos das distintas materias curriculares, non a mera alfabetización. 17. No censo de 1887 contabilizaranse todas as persoas independentemente da súa lingua e das súas crenzas coa finalidade de recoller riqueza cultural. 18. As sociedades de instrución tiñan o obxectivo de formar a sociedade galega preparándoa para a emigración, o que lles ocasionou moitas críticas. 19. As primeiras reformas escolares e os primeiros servizos estatais de protección a infancia desvalida nacen na idade contemporánea. 20. No S.XV o parvulario favoreceuse pola implantación de metodoloxías como as de Montessori ou Decroly. 21. A infancia é obxecto de espacial atención social e suxeito de dereitos individuais e colectivos 22. Os cahiers son documentos históricos que recollen as inquedanzas políticas e pedagóxicas entre o período que comprende a reforma e a revolución 23. A ilustración supón sen dúbida o nacemento da primeira conciencia contemporánea do que será a educación pública. 24. Segundo o informe Quintana propoñíase que a instrución pública se dividise en dous graos.