El contexto que favorece el nacimiento de la pedagogía social viene explicado por una

compleja situación sociopolítica, a la vez que contradictoria realidad social. así los ejes que
contribuyeron a su aparición pueden sintetizarse en:

● Una sociedad sometida a fuertes cambios socioeconómicos, sociales y políticos con

conflictos que demandan con urgencia respuestas educativo-sociales.
● La importancia de la dimensión social de la educación y la confianza en la comunidad
y su fuerza para resolver los problemas generados por el individualismo.
● La esperanza puesta en esta época en una pedagogía renovada. a pedagoxía nace
no ano 1867 por parte de roussau centrandose no neno como centro da educación. A
escola ten que ser aberta e para iso hai moitos metodos que dende a súa escola non
pode pecharse en si misma. A sociedade ten que ter acceso a escola.
● La importancia adquirida por el concepto de la ayuda social y educativa para mejorar
la sociedad.

Construcción histórico-cronolóxica da pedagoxia - educación social.

● Historia da sociedade e da iniciativa social, dos movementos cívicos, políticos, etc.
na súa loita polos dereitos humanos, a xustiza e a equidade social.
● Historia de educación e da pedagoxía na súa incesante procura de alternativa de
reforma, innovación e transformación do pensamento e das prácticas educativas,
sociais e culturais.
● O decorrer científico, académico e profesional da pedagoxía-educación social en
distintos contextos e realidades.

Proceso de articulación epistemolóxica, teórica-conceptual, metodolóxica, académica,

profesional, institucional, cívica. Busca inconclusa da súa entidade e identidad pedagóxica e
social.

O interese pola educación social é practicamente coincidente coa aparición ou consideración

da educación como unha prática social… Na medida en que as persoas eran formadas,
instruidas, socializadas ou educadas no seo da comunidade, ou das sociedades… Existía
implicito -e, ás veces, explicito- un proxecto de educación social, aínda que o uso desta
denominación sexa relativamente tardío… Solo ha encontrado un especial tratamiento en los
dos últimos siglos…

Pestalozzi,dedicou todo o que tiña ata arruinarse para educar aos nenos pobres. Criase que
un neno pobre naceu para ser pobre e a súa obra pedagoxica e tan importante como para
recoñecer ser o precursos da pedagoxía social e educación social.

Antecedentes (ata 1850). Longa e heteroxénea fase previa na que xorden e se expanden
ideais,propostas,iniciativas… Pedagóxicas de natureza e alcance social. Modelos de persoa
e sociedade que poñen a súa enfase na vocación social da educación.

As orixes (1850 a 1930). Por primeira vez faise uso da expresión pedagoxía social. Mayer e
Diesterweg. Publicase a primeira obra na que se conceptualiza e sistemaitza con alcance
científico a pedagoxía social (Natorp). As condicións sociais da educación e as condicións
educativas da vida social son o tema desta ciencia.

Pasado Recente. (1930-1970). Afrontamento de situación de crise, previsas ou posteriores

aos grandes conflictos bélicos, á conformación dun estado do benestar e das políticas
educativas e sociais amparadas pola declaración universal dos dereitos humanos (1948),
entre o apego ao idealismo e a necesidade de dar resposta a necesidades e problemas
sociais crónicos ou emerxentes.

Actualidade (1970…): Complexidade, diversidade, mundo globalizado, sociedade de redes…

a educación como unha práctica social de amplos horizontes pedagóxicos.
“reconceptualización do traballo social” -- “aprendizaxe ao longo da vida”.

Proceso de reconceptualización no traballo social: Comeza por un cambio de palabras, de

asistencia social a traballo social. tamén foi un cambio de paradigma especialmente en
españa. Pasamos da beneficiencia-asistencia-auxilio social ao estado social e democrático
de dereito. Pasamos da atención individualizada ao quefacer grupal e comunitario. Do
cuantitativo ao cualitativo no proceder metodolóxico, no coñecemento e a acción social. da
importancia dos resultados ao valor dos procesos e dos seus contextos sociais. A calidade
como expectativa común da educación, en calquera tempo e lugar.

Os modos de coñecer deben ser plurais e diversos. Ata ese momento había numeros, tests,
escalas, isto e, estudar as persoas como obxectos, temos que poñer a palabra e cambiar de
enfoque e ideoloxías. Na educación temos obsesión pola calidade e tamén que a
aprendizaxe non só e na infancia, senón que se extende ao longo de toda a vida.

Hai unha variable que non está conteplada que non sabemos o que vai afectar a educación
social, que consiste na tic ou as redes sociais.