Uzdrawianie 75 133

T E M A T Y U Z U P E Ł N IA J Ą C E
Znaczenie prawo- i leworęczność
W BioLogicznej Wiedzy Leczniczej decydujące znaczenie ma prawo- i leworęczność człowieka lub zwierzę
cia. Znajomość prawo- i leworęczności jest pomocne w odnalezieniu konfliktu i diagnozy.
Prawo- i leworęczność a mózg:

W przypadku wszystkich narządów sterowanych przez pień mózgu i śródmózgowie, prawo- i leworęczność
nie jest jeszcze tak istotna. Prawo- i leworęczność ma znaczenie w przypadku wszystkich narządów, które są
sterowane przez poniższe części mózgu: móżdżek, substancję białą mózgu, korę mózgową.
Prawo- i leworęczność a strona ludzkiego ciała:

Prawo- i leworęczność jest decydująca przy określeniu, jaką stroną ciała reaguje osoba dotknięta konflik
tem.
Przykład - praworęczna kobieta:

W przypadku konfliktu związanego z troską o dziecko u praworęcznej kobiety wystąpi namnożenie komórek gruczołu sut
kowego na jej lewej piersi. Konflikt ten można zaobserwować w móżdżku po prawej stronie.
W przypadku konfliktu związanego z troską o partnera u praworęcznej kobiety wystąpi namnożenie komórek gruczołu sut
kowego na jej prawej piersi. Konflikt ten można zaobserwować w móżdżku po lewej stronie.
W przypadku konfliktu związanego z troską o dziecko u leworęcznej kobiety namnożenie kom órek gruczołu sutkowego
wystąpi na jej prawej piersi. Można to zaobserwować w móżdżku po lewej stronie.
Dla kory mózgowej prawo- i leworęczność ma wówczas szczególne dodatkowe znaczenie (patrz: schemat
kory mózgowej).
Test na klaskanie:
Prawo- i leworęczność możemy rozpoznać za pomocą testu na klaskanie. Poprośmy pacjenta o klaskanie
w dłonie, podobnie jakby bił brawo. Z reguły ta dłoń określa prawo- lub leworęczność, która podczas klaskania
jest dłonią aktywniejszą i prowadzącą.
W celu sprawdzenia można pozwolić pacjentowi klaskać najpierw prawą dłonią w lewą, a później na od
wrót - lewą w prawą. Na podstawie zręczności, odgłosu klaskania i na „uczucie klaśnięcia" można z reguły
rozpoznać prawo- lub leworęczność. Możemy również zapytać pacjenta, którą dłonią klaskało mu się bardziej
harmonijnie i naturalnie.
W wielu przypadkach jest też tak, że np. osoba praworęczna, klaszcząc lewą ręką unosi przy tym łokieć lek
ko w górę. Może to ułatwić rozróżnienie.
Reedukacja
Również przy reedukacji osoby leworęcznej na praworęczną, z punktu widzenia biologicznego, leworęcz
ność nie zanika, tj. badany w dalszym ciągu klaszcze jak osoba leworęczna. Reakcja mózgu pozostaje również
dla osoby leworęcznej.
76
Wskazówki dotyczące klasyfikacji strony konfliktu i ciała, związane z prawo- i leworęcznością
Osoba praworęczna:
Prawa strona ciała: Lewa strona ciała:
ludzie, zwierzęta lub ogólnie istoty żyjące, których postrzega ludzie, zwierzęta lub osoby żyjące, których postrzega
się na tym samym poziomie, względnie sq równouprawnio się o poziom wyżej lub niżej,
ne, np. związane z podejmowanymi decyzjami osoby respektowane
głównie decydujące jest zawsze, jak w tym momencie po głównie zawsze jest decydująca, jak w tym momencie
strzega się pojedynczą osobę: postrzega się pojedynczą osobę:
np. więcej niż partner lub więcej niż ktoś, o kogo trzeba się np. więcej niż partner lub więcej niż ktoś, o kogo trze
troszczyć, a więc więcej niż dziecko ba się troszczyć, a więc więcej niż dziecko
ojciec (może ewentualnie reagować również lewostronnie) matka
ewentualnie dziadek (może ewentualnie również reagować dziadkowie, pradziadkowie
lewostronnie)
partner dzieci
partner handlowy, ewentualnie szef
ewentualnie rodzeństwo, ewentualnie wujek i ciocia,
w zależności od wieku i osobistej sytuacji w zależności od wieku i osobistej sytuacji
zwierzęta, które są traktowane jako partner zwierzęta, o które trzeba się troszczyć,
np. koń wyścigowy, pies wartowniczy, pies policyjny lub zwie zazwyczaj małe zwierzęta
rzęta, które zastępują partnera.
ewentualnie partner lub ludzie, o których trzeba się
troszczyć, o których teraz należy zadbać;
osoby wymagające opieki
rzeczy, które mają więcej do czynienia z zewnętrznymi rzeczy, które mają więcej do czynienia z elementami
elementami: wewnętrznymi:
zawód, praca itp. dom (gniazdo rodzinne), ogólnie rodzina.
przyjaciele, „kumple",
tak zwani „rywale/wrogowie/przeciwnicy", których postrzega
się tak samo silnie
Osoba leworęczne:
np. osoby leworęczne postrzegają partnerkę po lewej
u osób leworęcznych zamienia się przyporządkowanie stron
stronie
Środek mnemotechniczny:
..ta sama strona, zrównać"
Osoba praworęczna reaguje w przypadku postrzeganej na równi osoby po tej samej stronie jak jego ręcz-
ność, a więc po prawej stronie.
Zmienione przeżycie
Może jednak zaistnieć taka sytuacja, że partner fizycznie nie reaguje na stronę partnera, jeśli nie zostanie
odebrany jako partner, np. ponieważ jego zachowanie bardziej odpowiada zachowaniu dziecka lub jednego
z rodziców.
Tak samo, ewentualnie syn lub córka, może stać po stronie partnera, jeśli ona/on pod względem emocjo
nalnym przejdzie na stronę partnera, ponieważ np. matka i córka prowadzą wspólny projekt/interes, w którym
są równymi partnerami. W określonych sytuacjach dziecko lub partner mogą częściowo stać również po stronie
dziecka i częściowo po stronie partnera lub w jednej kwestii po stronie dziecka i w drugiej po stronie partnera.
Ważne jest jednak, aby wywiad lekarski rozpocząć od ogólnej zasady, a dopiero, gdy przyporządkowanie
stron się nie zgadza, zapytać o zmienione nastawienie do dotkniętej osoby.
Konflikt przeżyty miejscowo

W przypadku lokalnego przeżycia konfliktów prawo- i leworęczność nie jest istotna.
Przykład:
U pewnej pacjentki została zdiagnozowana niewydolność lewej nerki, wskutek czego u kobiety rozwija się osteoliza żeber
w miejscu powyżej lewej nerki. Jest to reakcja na konflikt miejscowy, powodujący spadek poczucia pełnowartościowości,
względnie sprawności w tym miejscu (przykład odnosi się do nerek).
W fazie rozwiązywania konfliktu pojawiają się bóle w dotkniętych żebrach. Fakt, że dotyczy to żeber z lewej strony, nie ma
związku z prawo- i leworęcznością, a z tym, że utrata własnej wartości odnosi się dokładnie do tego miejsca.
To samo dotyczy wszystkich innych narządów, przy których można doświadczyć lokalnych konfliktów.
77
Procesy wrażliwości narzqdów sterowanych przez mózg
Według dr Harriera rozróżnia się dwa możliwe procesy zachowania czułości tkanek podczas procesu dwufa-
zowości. To zróżnicowanie jest pomocne dla lepszego zdefiniowania, czy pacjent znajduje się w fazie konflikto
wej, zdrowienia czy też w kryzysie zdrowienia. Poniższe dokonania sformułowane są na podstawie opracowania
dr. Hamera i zostały zawarte w jego naukowym zbiorze tabel na stronie 91/92.
1. Przebieg według „Schemat budowy skóry warstwy zewnętrznej"

2. Przebieg według „Schemat budowy skóry warstwy wewnętrznej"
1. Schem at budowy skóry warstwy zewnętrznej
Zgodnie ze schematem budowy skóry warstwy zewnętrznej reagują wszystkie tkanki, u których z punktu wi
dzenia ewolucji błona śluzowa przeniknęła ze skóry zewnętrznej:
1. Naskórek (epidermis) i włosy konflikt rozłąki,
2. Okostna (periost) gwałtowny konflikt rozłąki,
3. Zewnętrzny przewód słuchowy konflikt rozłąki (związany z uchem),
4. Błona śluzowa nosa i zatoki przynosowe konflikt związany z węchem, konflikt rozłąki związany
z zapachem,
5. Błona śluzowa krtani konflikt związany ze strachem, konflikt „strach o rewir",
6. Błona śluzowa z oskrzeli konflikt związany ze strachem, konflikt „strach o rewir",
7. Przewody mlekowe w piersi intymny konflikt rozłąki,
8. Błona śluzowa pęcherza i drogi
odprowadzające mocz (Urothel) konflikt „znaczenie rewiru",
9. Pochwa (Vagina), szyjka macicy i ujście macicy seksualny konflikt rozłąki,
10. Błona śluzowa odbytnicy konflikt tożsamości, konflikt „złość o rewir".
Na przykładzie naskórka można rozumieć to w następujący sposób:

W fazie konfliktowej 3 dochodzi do obniżenia wrażliwości skóry, podczas gdy w fazie zdrowienia dochodzi do
stanu zapalnego (egzema, atopowe zapalenie skóry), który charakteryzuje się swędzeniem (nadwrażliwość).
Na ilustracji zostały nazwane poszczególne cechy wrażliwości schematu skóry zewnętrznej w pojedynczych
fazach.
Kryzys zdrowienia
utrata słuchu
nadwrażliwość
Utrata słuchu
U nadwrażliwość
śluzówki
O.
Nadwrażliwość,
przeczulica
np. kaszel (oskrzela)
np. swędzenie (skóra)
np. bóle
Ogólne zachowania narządów, które reagują zgodnie ze schematem błony zewnętrznej

Faza 3:
k-, utrata słuchu, obniżenie wrażliwości (hiperwrażliwość) błony lub śluzówki
Faza 5:
k+ , nadwrażliwość, wzmożona wrażliwość, np. kaszel (oskrzela), swędzenie (skóra), bóle (odbytnica)
Faza 6:
Utrata słuchu, obniżenie wrażliwości ()
Faza 7:
k+ , nadwrażliwość, wzmożona wrażliwość, np. kaszel (oskrzela), swędzenie (skóra), bóle (odbytnica)
78
2. Schem at błony wewnętrznej
Według schematu błony wewnętrznej reagują następujące tkanki:

Błona śluzowa jamy ustnej i języka* konflikt jamy ustnej lub języka
Kanały wyprowadzające gruczoły ślinowe
(błona śluzowa ucha, ślinianek podjęzykowych
i podżuchwowych)* konflikt związany z brakiem możliwości
zmieszania pokarmu ze śliną
3. Błona śluzowa gardła* konflikt związany z niemożnością przetykania
4. Łuki skrzelowe i pochodne łuku podniebiennego
- tętnice wieńcowe męski i żeński konflikt rewiru
- żyły wieńcowe męski i żeński konflikt rewiru
- łuk aorty konflikt bezradności i strach frontalny,
konflikt związany z rewirem
- tętnica szyjna (Arteria carotis) konflikt bezradności i strach frontalny
- łuki skrzelowe (lub stare kanały łuku skrzelowego) konflikt bezradności i strach frontalny
- „dawne" wyprowadzające kanały tarczycy konflikt bezradności i strach frontalny
5. Błona śluzowa przełyku* konflikt związany z niemożnością przełykania
6 . Błona śluzowa żołądka: mała skrzywienie,
odźwiernik (Pylorus), dwunastnica (Bulbus duodeni) konflikt „złość o rewir"
7. Wyprowadzające kanały trzustki konflikt „złość o rewir"
8 . Kanały wyprowadzające woreczka żółciowego:
wewnątrzwątrobowe kanały woreczka żółciowego,
zewnątrz wątrobowe kanały woreczka żółciowego,
pęcherzyk żółciowy konflikt „złość o rewir7
* Z mojego doświadczenia wypowiedzi dr. Hamera nie zostały jeszcze potwierdzone. Częściowo postrzegam reakcję tych
tkanek tak, ja k w przypadku schematu błony zewnętrznej. Dla tego zestawienia zachowałem jednak dotychczas oryginal
ne wypowiedzi dr. Hamera.
Typowym przykładem dla schematu błony wewnętrznej sq naczynia wieńcowe:

Poprzez konflikt związany z terytorium dochodzi do rozpadu komórek w fazie konfliktu 3, w której powstaje
nadwrażliwość. Może objawiać się to jako dusznica bolesna (bóle w obrębie klatki piersiowej). W 5 fazie leczenia
bóle ustępują, tak, aby w kryzysie zdrowienia (faza 6) wystąpiły jako zawał serca z silnymi bólami (nadwrażliwość).
Na ilustracji w pojedynczych fazach zostały nazwane poszczególne cechy wrażliwości schematu błony we
wnętrznej.
Ogólne zachowania narzqdów, które reagujq zgodnie ze schematem błony wewnętrznej

Faza 3:
k-, podwyższona wrażliwość (wzmożona wrażliwość), bóle skóry lub błona śluzowa.
Ból w fazie 3 jest z reguły mniejszy niż ból w kryzysie zdrowienia.
Faza 5:
k + , obniżona wrażliwość (), brak bólu.
Faza 6:
Silne bóle, podwyższona wrażliwość (wzmożona wrażliwość), absencja.
Ból w kryzysie zdrowienia z reguły jest silniejszy niż ból w fazie 3.
Faza 7:
k+ , obniżenie wrażliwości (hiperwrażliwość), brak bólu.
79
Różne możliwości powstawania torbieli
Rozróżnia się różne rodzaje torbieli. Każda grupa tkanek (niebieska, pomarańczowa, czerwona, żółta) przy
czynia się do powstawania różnego rodzaju torbieli. Znajdą je Państwo poniżej wyszczególnione i objaśnione.
1. Tkanka gruczołowa (niebieski i pomarańczowy):

Tkanka gruczołowa po powstawaniu nowotworu pozostawia w fazie 5-9 jamę (pustą przestrzeń). Jeśli w or
ganizmie dojdzie do wzmożonego nagromadzenia się wody, np. przez syndrom kanalika zbiorczego nerek, pu
sta przestrzeń może wypełnić się wodą i zostać zdiagnozowana jako torbiel. Wraz z obniżeniem się ilości nagro
madzonej wody z reguły również torbiel się zmniejsza.
2. Tkanka białej substancji w mózgu (czerwony):

W przypadku tkanek sterowanych przez substancję białą w mózgu mamy do czynienia z pewnymi torbiela
mi, które powstają w fazie leczenia (faza 5-7):
9 torbiele jądra (konflikt utraty);
0 torbiel jajników (konflikt utraty);
• torbiel nerek (konflikt płynów);
• torbiel nadnercza (konflikt związany z wytrąceniem z równowagi).
Torbiele mogą się wzmocnić w fazie 7 i charakteryzują się przyrostem tkanki, która spełnia funkcję narządu.
3. Torbiele w kanałach wyprowadzających (żółty):

W żółtej grupie, w fazie 5-7, powstaje obrzęk lub ewentualnie również tworzy się kamień, który prowadzi
do przemieszczania się kanałów wyprowadzających. W obszarze przemieszczania zbiera się płyn, który może
prowadzić do powstawania torbieli.
O gólne warunki przebiegu konfliktu i choroby
Ogólne warunki konfliktu i sytuacja osobista pacjenta mogą znacznie zmienić przebieg choroby. Z punktu
widzenia psychiki i ciała mogą powstać bardzo różnorodne reakcje na konflikt. Np. w zależności od ogólnych
warunków, w przypadku konfliktu związanego ze strachem o rewir, w fazie rozwiązania mogą zostać zdiagno-
zowane:
0 zapalenie oskrzeli;
• odoskrzelowe zapalenie płuc;
• zapalenie płuc;
• nowotwór złośliwy oskrzeli
(patrz również strona 253). Zależy to od różnych, opisanych poniżej czynników.
Do ogólnych warunków zaliczamy poniższe czynniki:

• okres trwania konfliktu, przebieg konfliktu (częstotliwość jego powtórzeń);
• intensywność konfliktu, dramatyzm konfliktu, emocje towarzyszące danemu konfliktowi;
• ewentualnie istniejący syndrom kanalika zbiorczego nerek;
• obciążenie metalami ciężkimi, pozostałe zatrucia;
• działanie lekarstw (alopatyczne, homeopatyczne itp.);
9 oddziaływanie energetyczne;
9 zespół czynników wzajemnie na siebie oddziałujących lub więcej konfliktów, po tej samej półkuli móz
gowej;
0 dalsze konflikty w innych sferach mózgu;
0 ogólną równowagę osobowości (jak mocno zostanie zachwiana osobowość spowodowana konflik
tem?);
9 duchowe oddziaływanie lub wpływ zdarzenia na pacjenta lub inne zaangażowane osoby/działanie sił
w otoczeniu;
0 jednoczesny przebieg dalszych faz leczenia i pozostałych zachorowań;
9 stan odżywiania i ogólna przemiana materii: minerały, pierwiastek śladowy, witaminy;
9 stosunek duszy do ciała (jak są wzajemnie powiązane dusza ciało?);
9 przemiana materii pacjenta (patrz dokonania Heinza Grilla i Rudolfa Steinem).
Sposób w jaki, pod względem fizjologicznym, dochodzi do tego, że ogólne warunki wpływają na objawy
i przebieg konfliktu, nie został jeszcze za pomocą dotychczasowych środków dokładnie zdefiniowany. Dla ogól
nego zrozumienia jest jednak ważne, aby uwzględnić powyższe informacje.
80
P rze rzu ty - n o w o tw o ry w tó rn e
Proces towarzyszący powstaniu przerzutów (nowotwory wtórne), a także sposób, w jaki należy je oceniać
oraz leczyć, jest przez wielu postrzegany różnorodnie. W tym miejscu chciałbym krótko opisać trzy różne spo
soby postrzegania przez:
1. reprezentantów medycyny konwencjonalnej,
2. dr. Hamera,
3. Rainera Kórnera.
Bardzo istotne jest, który sposób postrzegania przyjmiemy, jako terapeuta lub pacjent podejmując tematy
kę przerzutów. Pewne sposoby postrzegania mogą w znaczny sposób spowodować wystąpienie strachu, inne
z kolei mogą przyczynić się do zaufania biologicznej reakcji organizmu. Wynika z tego fakt, iż zrozumienie po
wstania przerzutów wpływa bardzo mocno na dalszy przebieg choroby oraz jest również podstawą przy wyborze
terapii.
Krótkie wprowadzenie do tematu przerzutów

„ Przerzuty sq guzami, które pojawiają się, po tym jak inny guz (guz pierwotny) wcześniej występował w or
ganizmie lub też zaistniało takie podejrzenie. Dlatego też sq one określane jako nowotwór wtórny."
Powyższe krótkie wprowadzenie dotyczące przerzutów jest do tej pory bardzo neutralne i nie wymaga głęb
szej interpretacji. Decydującym pytaniem jest natomiast, jak powstają nowotwory wtórne. Na ten temat istnieje
wiele różnych opinii („Opinie medycyny konwencjonalnej" i opinia dr. Hamera), które zostaną opisane poniżej.
1. Teoria przerzutów w medycynie konwencjonalnej

W „medycynie konwencjonalnej" przyjmuje się, że komórki „złośliwego" guza pierwotnego osadzają się,
i przedostają razem z krwią, drogą limfatyczną do innych narządów, gdzie się namnażają i tworzą przerzut (Fi
lia = córka, przerzut).
Moje własne uwagi do tematu:

Do tego stwierdzenia należy jednak dodać, iż jest to faktycznie tylko teoria i nie zostały przeprowadzone w tym kierunku
żadne dalsze badania naukowe, które m ogłyby to potwierdzić. Jeśli istnieją jednak przeprowadzone badania dotyczące
powyższego tem atu, będę wdzięczny za każdą wskazówkę.
Dane mi było uczestniczyć w seminarium dokształcającym dla studentów w Erlangen, podczas którego pe
wien lekarz wyjaśnił teorię przerzutów. Na koniec dodał: „ Tak sobie to przedstawiamy, ponieważ nie możemy
sobie tego inaczej wytłumaczyć. Czy tak faktycznie jest, nie wiemy, jednak przyjmujemy, że tak jest."
Medycyna konwencjonalna bazuje się na różnych hipotezach i niejasnościach w temacie leczenia raka
chemioterapią, uogólniając, iż w ten sposób uniknie się ewentualnego rozprzestrzeniania się komórek guza
pierwotnego w formie przerzutów.
2. Dr Hamer i przerzuty
Dr Hamer twierdzi, że w odróżnieniu od medycyny konwencjonalnej, przerzuty nie istnieją. Z jego doświad
czenia każdy guz powstaje (a więc również przerzut) przez konkretny biologiczny konflikt. Przy tym tak zwane
przerzuty mogą istnieć już przed odkryciem guza pierwotnego, a teraz zostały odkryte przypadkiem. Zgodnie
z jego opinią nawroty raka mogą powstać przez dodatkowe konflikty powstałe po postawieniu diagnozy. Naj
częściej konflikty te są wywołane informacją o diagnozie, a w określonych sytuacjach również poprzez oznaj
mienie niekorzystnych rokowań, które najczęściej powodują u pacjentów wystąpienie wstrząsu konfliktowego.
Podsumowuje on swoie doświadczenia poniższymi twierdzeniami:
1. Jeszcze nigdy nie odkryto komórek rakowych w krwi tętniczej, gdzie musiałyby się przecież znajdować,
aby mogło dojść do powstania przerzutów na określonych narządach.
2. Krew krwiodawcy nie jest badana pod względem komórek rakowych. Byłoby to dużą omyłką medycy
ny konwencjonalnej, jeśli przerzuty w myśl tejże medycyny istnieją. Mogłyby przez to powstać „hiperod-
ległe" przerzuty. Krwiodawcy mogliby mieć raka, nie wiedząc o tym. Rak, według medycyny konwencjo
nalnej, często utrzymuje się przecież przez długi czas i może tworzyć przerzuty, zanim zostanie wykryty.
3. W tomografii komputerowej mózgu widoczne są, w przypadku każdego przerzutu, ogniska Hamera
uwarunkowane konfliktem. Wynika z tego, że powstają one z konfliktu, a nie przez tak zwany guz pier
wotny.
81
3. Przerzuty według BioLogicznej Wiedzy Leczniczej (Rainer Kórner)

W BioLogicznej Wiedzy Leczniczej chcemy połączyć dokonania wszystkich naukowców i nasze własne do
świadczenia. Zarówno sposób postrzegania medycyny konwencjonalnej, jak również koncepcja dr. Hamera,
nie przedstawia wszystkich faktów. Z mojego doświadczenia, u dużej grupy pacjentów, przerzuty powstają jed
nak najczęściej na podstawie konfliktu biologicznego, tak jak przedstawiał dr Hamer.
Przez ograniczone możliwości moich badań nie mogę jednakże ze 100% dokładnością pod kątem nauko
wym wykluczyć istnienia przerzutów, w rozumieniu medycyny konwencjonalnej. Do tego potrzebowalibyśmy
konkretnych i niezależnych badań histologicznych, potwierdzonych wieloma przypadkami pacjentów z przepro
wadzonymi szczegółowymi badaniami i analizami tomografii komputerowej.
Istnieje również kilka faktów pochodzących z medycyny konwencjonalnej, które pozwalają sądzić, że istnieją
przerzuty zgodne z teorią medycyny konwencjonalnej. Temat przerzutów nie został jak dotąd w 100% wyjaśnio
ny również w BioLogicznej Wiedzy Leczniczej.
Stanowi on ważną dziedzinę badań naukowych. Jestem jednak przekonany, że najczęstsze przypadki na
wrotów nowotworów (przerzutów) pochodzą z dodatkowych biologicznych konfliktów lub są one im sprzyjające.
Należy zaznaczyć, że medycyna konwencjonalna określa każdy nawrót nowotworu jako przerzut, najczę
ściej bez przeprowadzenia głębszych badań. Zgodnie ze BioLogiczną Wiedzą Leczniczą, w tym temacie należy
zachować większą ostrożność.
Typowe przerzuty charakterystyczne dla dotkniętych narządów

Poniżej znajdą Państwo wyjaśnienie faktu, dlaczego przerzuty najczęściej powstają na określonych narzą
dach. Każdy narząd ma swoją własną treść konfliktu i na określony wstrząs konfliktowy reaguje w kontekście
choroby nowotworowej. Wiedza ta pomaga nam w zrozumieniu i uniknięciu powstawania nawrotów nowotworu.
Przerzuty do płuc:
U około 30% wszystkich pacjentów chorych na raka przerzuty występują w płucach. Jeśli wyjdziemy z za
łożenia, iż nie są to komórki, które nie przemieściły się z guza pierwotnego do płuc, napotkamy interesujące
zależności. Pęcherzyki płucne (Alveolen) namnożeniem komórek (powstanie nowotworu) reagują przy tak zwa
nym konflikcie związanym ze śmiercią. Dużą częstotliwość występowania przerzutów do płuc można wytłuma
czyć tym, iż bardzo duża liczba pacjentów, często przy otrzymaniu diagnozy: „M a Pan/Pani nowotwór złośli
wy..." reaguje uczuciami strachu związanego ze śmiercią, co przyczynia się do powstania przerzutów do płuc.
Przerzuty do kości:
Kość reaguje na konflikt związany z utratą własnej wartości oraz konflikt związany z niemożnością wyko
nania określonego zadania. Wielu pacjentów, przez okoliczności powstałe przy zachorowaniach na nowotwór,
cierpi z powodu utraty własnej wartości lub po części nie czują się już tak atrakcyjni lub wydajni. Tłumaczy to
powstawanie przerzutów do kości.
Zdumiewająca jest również hipoteza medycyny konwencjonalnej mówiąca o tym, iż guzy, które jako guz
pierwotny powodują namnożenie komórek, nagle na kościach tworzą k - i prowadzą do zaniku kości (rozpusz
czenie kości). W medycynie konwencjonalnej przerzut do kości najczęściej nie jest guzem, tylko otworem w ko
ści, który oznacza przerzut.
Jednak istnieją również zwarte przerzuty do kości, tworzące masę nowotworową. Zgodnie z BioLogiczną
Wiedzą Leczniczą jest to tłumaczone faktem, iż w tym przypadku konflikt zmierzał już do fazy rozwiązania kon
fliktu (lub znajduje się w fazie ciągłego leczenia), a zaniki kości, które utworzyły się w fazie konfliktu przez k -
w fazie zdrowienia ponownie wypełniają się masą kostną (k+).
Interesujące jest przy tym również powstanie kostniakomięsaka, który tworzy się najczęściej wtedy, gdy
okostna została otwarta w fazie leczenia i wycieka tworzący się odcisk.
Przerzuty do naczyń i węzłów chłonnych:
Naczynia chłonne transportują metaboliczne produkty końcowe z tkanek do krwiobiegu. Konflikty, które
powodują powstawanie k - w naczyniach i węzłach chłonnych, są również powodem utraty własnej wartości,
a w szczególności konfliktów związanym z brakiem możliwości odtransportowania tego, co zużyte/niepożądane.
Niekiedy pacjent chory na raka czuje, że nie pozbył się niepożądanego nowotworu, nie może go odtran
sportować i na skutek tego reaguje zmianami komórek w naczyniach chłonnych i/lub węzłach chłonnych. Prze
rzuty do naczyń chłonnych są spowodowane przez konflikt, który znajduje się w fazie rozwiązania lub najczę
ściej podlega ciągłemu leczeniu.
82
Przerzuty do wątroby:
Wątroba jest jednym z organów najczęściej dotykanych przez nawroty nowotworów. Z punktu widzenie me
dycyny konwencjonalnej przerzuty są w większości nowotworami „złośliwymi". Przede wszystkim guzy żołądka,
odbytnicy, trzustki, jelita, przełyku, oskrzeli, piersi, tarczycy, skóry (czerniak) itp. powodują często przerzuty do
wątroby.
Z BioLogicznej Wiedzy Leczniczej wynikają interesujące wnioski. Okazuje się, że nawroty nowotworów
w wątrobie z reguły pochodzą z przerzutów. Jeśli na przykład u pewnego pacjenta został zdiagnozowany rak
jelita (konflikt niestrawnego kawałka), często zdarza się, że pacjent cierpi na konflikt głodu spowodowany
wstrząsem związanym z diagnozą, w wyniku, którego obawia się, że nic więcej nie przejdzie przez jelita. Na
podstawie nawrotu nowotworu rośnie guz wątroby. Z punktu widzenia komórek nie ma on fizycznie nic wspól
nego z guzem jelita.
Z treści konfliktu „zagłodzenia" wynika, że to właśnie guzy jelitowo-żołądkowe powodują przeżuty do wą
troby, lub dotyczą szoku diagnozowego, związanego z wątroby.
Można przypuszczać, że także konflikt związany z egzystencją dotyczy komórek wątrobowych, gdyż również
inne guzy powodują przerzuty do wątroby. Zrozumiałe jest, że diagnozy zachorowania na raka (przy dzisiejszym
standardowym trybie leczenia) mogą prowadzić do konfliktu związanego z egzystencją (strach o przeżycie, za
grażające ograniczeniu zawodowym i strach o stan finansowy).
Przerzuty do (śródbłoniaki) otrzewnej, do opłucnej żebrowej i do sieci wiekszei:
Przerzuty do otrzewnej (nowotwór otrzewnej, przerzuty do otrzewnej, nowotwór złośliwy otrzewnej) wystę
pują najczęściej, gdy guza zdiagnozowano w jamie brzusznej. Z punktu widzenia medycyny konwencjonalnej
można uzasadnić to faktem, że guzy przerzucane są właśnie na pobliskie organy.
W BioLogicznej Wiedzy Leczniczej zależność ta zostanie wyrażona w odmienny sposób. Diagnoza i zagro
żenie operacji przenoszą pacjenta często w dodatkowy wstrząs konfliktowy. Możemy go określić konfliktem
związanym z atakiem. Wielu pacjentów postrzega słowa lekarza: „Musimy Pani/Panu wyciąć kawałek jelita..."
lub podobne niedelikatne oświadczenie, jako atak przeciwko jamie brzusznej. Wystarczy inna postawa leka
rza i umiejętność pedagogicznego poinformowania o diagnozie i terapii, aby móc zapobiec wielu tzw. prze
rzutom.
Dodatkowo samą świadomość sytuacji, iż guz istnieje w jamie brzusznej, można przeżyć jako atak, czyli
konflikt związany z zagrożeniem, który jest spowodowany guzem. Może on przez to prowadzić do przerzutów
do otrzewnej.
Tak samo dzieje się w przypadku opłucnej żebrowej (Pleura), kiedy wystąpią nieprawidłowości w obrębie
klatki piersiowej, w wyniku, czego konflikt ten spowoduje powstanie guza w opłucnej żebrowej (przerzuty do
opłucnej żebrowej lub właściwie śródbłoniak opłucnej żebrowej, guzy opłucnej żebrowej).
Przerzuty do mózau:
Powstawanie nawrotów nowotworów mózgu można wyjaśnić z punktu widzenia BioLogicznej Wiedzy Lecz
niczej. Zakłada ona, że każdy konflikt w mózgu w fazie 5 prowadzi do powstania obrzęku, czyli powstawania
nowotworu i w zależności od oceny medycyny konwencjonalnej zostanie zdiagnozowany jako przerzut do mó
zgu. Dalsze szczegółowe informacje na ten temat znajdą Państwo w rozdziale: Powstanie guzów mózgu, stro
na 87.
Znaczenie histologii
Ciekawym jest fakt, że przerzuty występują również w sytuacjach, gdy guz pierwotny nie został stwierdzony.
Określane są one jako CUP (rak nieznanego guza pierwotnego). Specyficzne jest to dlatego, ponieważ w tych
przypadkach niewątpliwe medycyna konwencjonalna nie może określić histologii tkanki pierwotnej przerzutu.
Może jest tak, że również opinie histologiczne nie są tak jednoznaczne, jak przyjęto.
Pewien emerytowany histolog opowiedział mi pewnego dnia, że przedwcześnie zakończył swoją pracę za
wodową, ponieważ nie mógł już odpowiadać za to, że (pracując w piwnicy, nie widząc nigdy pacjenta) swoją
histologiczną diagnozą wydawał upoważnienie do zastosowania chemioterapii. Zaznaczył, przy tym, że nie
zawsze jest tak jednoznaczne, czy guz faktycznie jest złośliwy czy też łagodny. Istnieją pewne granice diagno
zowania, jednak do pacjenta dociera jedynie komunikat: łagodny lub złośliwy. Zatem, sposób przekazu tej in
formacji jest wówczas współodpowiedzialny za to, czy pacjentowi odczuje ulgę czy też będzie przeżywał dalsze
konflikty.
W BioLogicznej Wiedzy Leczniczej nie stosujemy określeń „łagodny" lub „złośliwy". Po rozpoznaniu po
wiązań wiemy, że każde zachorowanie ma swój biologiczny sens, a coś, co posiada sens, nie jest złośliwe na
wet jeśli może przyczyniać się do fizycznych powikłań (w przypadku, gdy konflikt ma dużą masę konfliktową).
W przyszłości, w nowoczesnej medycynie uwzględniającej BioLogiczną Wiedzę Leczniczą, będziemy mogli le
czyć efektywniej niż dotychczas.
Nowe badania dotyczące przerzutów
Z objaśnień badacza przerzutów dr. Kleina, który przeprowadził wiele analiz dotyczących przerzutów,
a w roku 201 1 otrzymał nagrodę fundacji do walki z rakiem dr. Josefa Steinera, staje się jasne:
. . ^
,,Wszystkie analizy pokazują, jak mało wiemy i jak bardzo oddalone sq nasze obecne teorie i hipotezy,
pozyskane najczęściej z modeli zwierzęcych i analiz guza pierwotnego, od rzeczywistości ludzkich zacho
rowań."
Ważnym wynikiem naszego badania, który zaprzecza dotychczasowym twierdzeniom medycyny konwen
cjonalnej, jest to,
„że komórki nowotworowe zasadniczo różnią się często w zmianach ich informacji genetycznej od komó
rek guza pierwotnego (przykładowo piersi)..."
W tak zwanych przerzutach badacze znaleźli inne wady genetyczne, zmiany, niż w przypadku guzów pier
wotnych i twierdzą, że:
„Przerzuty nie mogą zatem pochodzić od komórek, które w chwili operacji stanowią guz pierwotny." )
Przedstawione badania popierają przekonania dr. Hamera, co więcej mogłyby się przyczynić do zmiany
terapii nowotworowej. Jednak dr Klein wyciąga jeszcze jeden wiosek, który bardziej nawiązuje do dotychczaso
wego sposobu myślenia medycyny konwencjonalnej:
/" T ' -\
„Wnioskujemy z tego, że rozproszenie miało miejsce w bardzo wczesnym stadium, wtedy, gdy guz pierwot
ny nie był jeszcze w pełni dojrzały. Zaprzecza to klasycznemu modelowi tworzenia się przerzutów."
Obserwujemy przy tym, że dotychczasowe teorie przerzutów nie są wiarygodne, a dr Hamer bardzo dużo
wniósł do nowej świadomości. Jednak wymaga to również wielu dalszych badań, aby móc obronić dotychcza
sowe wyniki i dalej szczegółowo opracowywać i ulepszać.
84
M ó z g ja k o n a d rz ę d n e c e n tru m o rg a n iz m u
Mózg to centrum postrzegania i sterowania wszystkich procesów w organizmie. Każda komórka ustroju
w organizmie poprzez włókna nerwowe jest bezpośrednio połączona z mózgiem.
Doktorowi Peterowi Seifert z uniwersytetu w Bonn udało się udowodnić w swoich badaniach, że również
każda komórka rakowa rozwija włókna nerwowe i w taki sposób również komunikuje się z mózgiem, inaczej
ujmując jest sterowana przez mózg. Wspiera to poznania BioLogicznej Wiedzy Leczniczej.
Wstrząs konfliktowy, bezpośrednio po jego wystąpieniu, jest widoczny w zmianach mózgu. Wówczas zmiany
w mózgu powodują zmienione sterowanie narządami, które jest widoczne w odbudowie lub rozpadzie komó
rek, czy też zmianie funkcji.
To, jak pacjent przeżywa w chwili wydarzenia zdarzenie konfliktowe, określa, jaki region mózgu czy też jakie
narządy zostały dotknięte.
Przykłady:
Konflikt egzystencjalny m ożna zaobserwować np. brzusznie (z przodu) w pniu mózgu i dotyczy on kanalików zbiorczych
nerek.
Konflikt związany z troską można zaobserwować lateralnie (bocznie) w móżdżku i dotyczy on gruczołu sutkowego.
Załam anie związane z u tratą własnej wartości można zaobserwować w białej substancji mózgu i dotyczy np. kości.
Konflikt związany z rozstaniem m ożna zaobserwować w zakresie sensorycznym kory mózgowej i dotyczy naskórka.
Zmiany zachodzące w mózgu są widoczne na zdjęciach z użyciem tomografu komputerowego czaszki (TK).
(Białe strzałki na zdjęciu okrążają nieco ciemniejszą formację pierścieniową w białej substancji mózgu. Wskazuje ona na przeżyte załama
nie związane z utratq własnej wartości, co wywołuje martwicę kości w miednicy. Źródło: własne archiwum)
Przekaźnik mózgu w momencie wstrząsu konfliktowego zmienia się bezpośrednio i jest widoczny na zdjęciu
już kilka minut później. Tym samym, rozwiązanie konfliktu będzie widoczne w obrazie mózgu. Wówczas z cen
trum zaczyna zbierać się płyn w tym przekaźniku mózgu.
Tomografia komputerowa, a w przyszłości może również inne możliwości diagnostyki mózgu, służy do oce
ny stanu zdrowia pacjenta. Dzięki temu można rozpoznać chory narząd i określić dokładną treść konfliktu, jak
również moment (aktualna faza 1-9) ogólnego przebiegu choroby.
Tomografia komputerowa nie jest jedyną cenioną metodą diagnostyczną. Służyła ona dr. Hamerowi przede
wszystkim do badań i umożliwiła dokonanie w oaóle tych odkryć oraz tak wielkiego ich rozróżnienia. W celu roz
poznania sytuacji pacjenta równie ważny jest fachowy i subtelny wywiad lekarski, parametry laboratoryjne, inne
wizualne metody diagnostyki, a także ogólny zakres diagnostyki medycyny naturalnej i nauk humanistycznych.
Dobrze wykształconego oraz świadomego odpowiedzialności terapeutę wyróżnia konkretny, fachowy i szczegó
łowy wywiad lekarski dotyczący konfliktu, w porozumieniu całą cielesną i psychiczną symptomatologią.
Diagnostyka przy użyciu tomografii komputerowej nie będzie tematem szerzej opisanym w książce, ponie
waż jest to zadaniem dobrze wykształconych lekarzy przyszłościowego systemu zdrowia. Jednakże ilustracje
mózgu zawarte w tej książce (patrz od strony 91) będą bardzo pomocne przy zrozumieniu ogólnego zarysu.
85
Przyporządkowania mózgu
Określone miejsce w mózgu steruje określonym miejscem/określoną tkanką w organizmie.

Naczynia wieńcowe są sterowane z zakresu insuliny w mózgu, mięśnie - substancją białą w mózgu, kana
liki zbiorcze nerek i powierzchnia brzuszna - pniem mózgu, natom iast gruczoły sutkowe - rejonem bocznego
móżdżka.
Przyporządkowanie określonych sfer mózgu do określonych narządów pozostaje zawsze bez zmian.
Strona narządów we w spółdziałaniu z mózgiem pozostaje zawsze ta sama.
Zmiany przyporządkowania spowodowane prawo- i leworęcznością

Na przykładzie gruczołu sutkowego (móżdżek pomarańczowy):
Praworęczna kobieta, w przypadku konfliktu wywołanego troską o swoje dziecko, reaguje lewą piersią na
tom iast dotknięta sfera mózgu znajduje się po prawej stronie, w móżdżku.
W przypadku osoby leworęcznej, sfera mózgu po prawej stronie w móżdżku również jest odpowiedzialna za
lewą pierś, jednakże zmienia się przyporządkowanie konfliktu: u osoby leworęcznej na konflikt związany z tro
ską o partnera lub inne równe mu osoby reaguje lewa pierś. (Patrz rozdział: Prawo- i leworęczność, str. 75).
Zmiany przyporządkowania spowodowane przez płeć oraz prawo- i leworęczność

Na przykładzie śluzówki oskrzelowej (kora mózgowa żółty):
W celu zdobycia lepszego poglądu należy porównać schematy mózgu pod kątem kory mózgowej (żółty),
od strony 89.
Aby śluzówka oskrzelowa była dotknięta konfliktem , w przypadku praworęcznego mężczyzny, musi powstać
konflikt związany ze strachem o rewir.
U leworęcznej kobiety jest to powiązane z konfliktem oniem ienia, związanego ze strachem.
U leworęcznego mężczyzny reakcja związana ze śluzówką oskrzelową może wystąpić dopiero przy wystąpie
niu drugiego konfliktu w zakresie rewiru, ta k samo w przypadku praworęcznej kobiety. Przy wystąpieniu drugie
go konfliktu oboje reagują na sytuacje związane ze strachem o terytorium .
Zgodnie z powyższym, przyporządkowanie sfer mózgu do narządu zawsze pozostaje niezmienne, jedynie
treść konfliktu (męski-żeński) oraz istota żyjąca, w związku, z którą przeżywany jest konflikt, może się zmienić.
Tworzenie się guzów mózgu
Różne rodzaje guzów mózgu

Można rozróżnić wiele rodzajów guzów mózgu. W dalszej części książki zostało wyjaśnione tworzenie się
guzów, które powstają z tkanki łącznej mózgu (glej). Zdrową tkankę łączną mózgu można znaleźć oczywiście
we wszystkich regionach mózgu.
Różne komórki tkanki łącznej mózau (komórka glejowa) w centralnym systemie nerwowym:
• astrocyty (Astroglia);
• oligodendrocyty (O ligodendroglia);
• komórki wyściółkowe (wyściełają system komorowy i kanał środkowy);
• komórki splotu nerwowego nabłonka płaskiego (nabłonek splotu naczyniówkowego);
• m ikroglej (mesoglej, kom órki Hortegi, m akrofagi osiadłe).
Tworzenie się włóknistych guzów mózgu

Tkankołączne (glejowe) guzy mózgu powstają w sferze mózgu dotkniętej konfliktem w fazie 5-7. Wobec
tego glejowy guz mózgu należy postrzegać w połączeniu z przeżyciem konfliktowym , które równocześnie powo
duje w tkance zmianę kom órkową lub zm ianę funkcji.
Guzy tkanki łącznej mózgu (glejak)

Poniższe guzy powstają na podstawie reakcji mózgu wywołane konfliktem w fazie 5-7. Konflikt ten w zależ
ności od definicji dotyczy określonej tkanki narządów. Równocześnie współreaguje przekaźnik mózgu. W za
leżności od tego, jakiej grupie przyporządkowany jest konflikt (grupie niebieskiej, fioletowej, pomarańczowej,
czerwonej, żółtej lub zielonej), dotknięty jest nim pień mózgu (niebieski) lub też śródmózgowie (fioletowy), móż
dżek (pomarańczowy), substancja biała mózgu (czerwony) albo też kora mózgowa (żółty) lub (zielony).
• glejak wielopostaciowy;
• gwiaździak;
• oligodendrocyty;
• rdzeniak zarodkowy: guz móżdżku (móżdżek).
86
Dotychczasowe dokonania z zakresu medycyny konwencjonalnej mówiące o tym, że guzy mózgu powstają
również przez przerzuty z now otworów narządów, nie m ogą zostać potwierdzone w BioLogicznej Wiedzy Lecz
niczej.
Inne guzy mózgu, które nie pochodzą z tkanki łącznej mózgu

Guzy, które zostaną poniżej wyszczególnione, nie są guzam i pochodzącymi z tkanki łącznej mózgu. Dlatego
nie są to reakcje, które powstają w przekaźniku mózgu na podstawie konfliktu. M ają własne konflikty i są po
części bezpośrednim miejscem oddziaływania konfliktu lub rezultatem innej przyczyny.
Oponiak: guz opony mózgowej lub opony rdzenia kręgowego,

konflikt ataku związanego z uderzeniem w głowę (rdzeń kręgowy).
Naczyniak krwionośny zarodkowy: nowotwór naczyń krwionośnych,

konflikt bezsilności i strach frontalny.
Gruczolak przysadki: konflikt związany z byciem za m ałym , aby móc zjeść kęs lub konflikt
związany z niewystarczającym odżywianiem.
Guzy, dla których nie ma jeszcze opisu konfliktu:
Schwannoma nerwu przedsionkowo-ślimakowego:

N ow otw ór nerwu słuchowego (nerw akustyczny lub 8. nerwu czaszkowego)
Wyściółczak:
Now otw ór na wyściółce układu kom orowego i kanału centralnego
Naczyniaki jamiste ośrodkowego układu nerwowego

Brodawczak splotu naczyniówkowego, rak splotu naczyniastego
Nowotwór nabłonka splotu naczyniówkowego
Chrzęstniak:
Now otw ór podstawy czaszki lub kości ogonowej (nowotwór znajdujący się poza oponą twardą)
Gangliozydoza (nerwiak zwojowy, zwojakoglejak):

Torbiele galaretow ate to grupa kom órek nerwowych
Czaszkogardlak:
Now otw ór występujący w strefie wewnątrzczaszkowej: trzecia komora, nerw optyczny, przysadka
mózgowa
Złośliwy nowotwór gruczołów chłonnych centralnego systemu nerwowego:
Torbiele: (torbiel skórzastą, trobiel naskórzasta).

87
Powstanie nowotworów mózgu w pojedynczych fazach konfliktowych
Graficzny przebieg wielkości guza w pojedynczych fazach
Rozwiązanie konfliktu
Objaśnienia do grafiki:
Faza 3:
Coraz dłuższe kreski opisują k - która kształtuje się zawsze w wyniku ciągłości konfliktu. Kryzys w fazie 5-9
przedstawia powstawanie nowotworu.
Faza 5:
Niebieskie koła dotyczą odkładania się płynów w fazie 5. Szary okrąg wewnątrz niebieskiego opisuje roz
poczynający się proces odkładania tkanki łącznej. W niektórych przypadkach można zdiagnozować to jako guz
mózgu z okołoogniskowym obrzękiem (guz mózgu z otaczającym odkładaniem się płynu).
Faza 7:
Szary okrąg wskazuje na rozciągające odkładanie się tkanki łącznej (k + ), które zmniejsza się ponownie
około fazy 7. Czarny okręg dotyczy wzm ocnionego odkładania się tkanki łącznej.
Faza 9:
Czarny okręg w niektórych przypadkach opisuje pozostałą bliznę w mózgu.
Przebieg powstawania nowotworu w mózgu przedstawiony w pojedynczych fazach
1. Zdrowie i naturalna funkcja regionów mózgu (tkanka łączna)

Funkcja transportu substancji odżywczych i płynów, utrzymania sam oregulacji (Homeostaza), funkcja
ochronna, izolacja elektryczna, przetworzenie, zapis i przekazanie inform acji.
2. Treść konfliktu
Każdy konflikt, który wywołuje zm iany w narządach, można zaobserwować także w mózgu. Wpływa on
również na tkankę łączną mózgu.
3. Aktywna faza konfliktu - sympatikotoniczna reakcja narządu

Tkanka łączna mózgu reaguje jak tkanka nowego mózgu, a więc ta k samo jak pozostała tkanka łączna
organizm u. W przypadku konfliktu tworzą się w jego w fazie k-. Kom órki rozpadają się. Należy zaznaczyć, że
funkcja, która je norm alnie wyprowadza, jest obniżona.
4. Rozwiązanie lub rozwiązanie częściowe konfliktu

88
5. Faza rozwiązania konfliktu Faza A - wagotoniczna regeneracja narządu

W fazie 5 na obszarze mózgu dotkniętym guzem gromadzi się woda. Jest to przyczyną tworzenia się obrzęku.
Obrzęk powodujący powiększenie mózgu, w niektórych sytuacjach, może zostać zdiagnozowany już jako
guz mózgu. Ta powiększona przestrzeń pozostaje ja k stan resztkowy i nie wywołuje z reguły żadnych dolegli
wości.
6. Kryzys zdrowienia
W kryzysie zdrowienia organizm rozpoczyna wydalać nagrom adzoną wodę w narządach, jak również w re
gionach mózgu dotkniętych konfliktem .
Kryzys zdrowienia jest często połączony z sym ptom atologią mózgu, np. z bólam i głowy i objaw am i niedo
boru.
7. Faza rozwiązania konfliktu Faza B - wagotoniczna regeneracja narządu

Faza 7 ogólnie jest określana jako faza tkanki łącznej, czy też faza zabliźniania. Poprzez namnożenie kom ó
rek w mózgu grom adzi się teraz tkanka łączna, aby ponownie wypełnić tkankę utraconą w fazie 3 przez k-.
M a to miejsce w określonych w arunkach w większym wymiarze (w zależności od czasu trw ania konfliktu),
powodując powiększenie mózgu, które może zostać zdiagnozowane jako guz mózgu. Powiększenie mózgu i po
wiązane z tym objawy są silniejsze, jeśli równocześnie występuje syndrom kanalika zbiorczego nerek (patrz stro
na 282). Prowadzi to do intensywniejszego odkładania się wody, co może przyczynić się do groźnych patologii.
Na koniec fazy 7 guz może się ponownie zmniejszać.
8. Koniec zmian uwarunkowanych konfliktem
9. Nowe zdrowie
Z reguły guz utrzymuje się aż do fazy 9. Jest to porównywalne z blizną na skórze, która jest widoczna przez
dłuższy okres czasu.
Objaśnienie do tomografii komputerowej czaszki (TK = czaszkowa tomografia komputerowa)
Poniżej przedstawiam pewne objaśnienia, w celu lepszego zapoznania się z tom ografią kom puterową:
Na aórze = z przodu
Na obrazie TK, na górze znajduje się przednia strona (strona twarzy) pacjenta.
Prawo = prawo
Prawa strona na T K odpowiada prawej półkuli mózgowej pacjenta. Należy przy tym zauważyć, iż w medy
cynie konwencjonalnej T K czytana jest w odwrotnym kierunku. Prawa strona na TK odpowiada lewej półkuli
mózgowej.
Jasny = zwarty
Jaśniejsze miejsca na T K odpow iadają zwartym, organicznym strukturom w organizm ie (np. kości lub tka n
ce łącznej).
Ciemny = mniej zwarty
Ciemniejsze miejsca w T K odpow iadają mniej zwartym, organicznym strukturom w organizm ie (np. powie
trze lub coś wodnistego).
Przygotowanie badania czaszki tomografem komputerowych
Zagadnienia, na które powinno się zwrócić uwagę przy wykonywaniu tom ografii kom puterowej czaszki pa
cjenta (TK), aby móc połączyć to w diagnozę BioLogicznej Wiedzy Leczniczej?
1. Powinna być wykonana TK, nie zaś MRT (rezonans magnetyczny), ponieważ w przypadku M RT najczę
ściej nie widać konfliktów.
2. T K powinna zostać wykonana bez kontrastu.
3. Przekrój powinien zostać wybrany równolegle do podstawy czaszki.
4. Należy wybrać warstwy standardowe.
Krótko podsum owując, aby otrzymać poprawne zdjęcia, należy powiedzieć lekarzowi:
„Muszę zrobić tomografię komputerową czaszki (TK) w standardowych warstwach równolegle do podsta
wy czaszki, bez kontrastu."
Bez skierowania lekarskiego, z punktu widzenia medycyny konwencjonalnej, z reguły należy zapłacić za TK.
89
Tabela dotyczqca zarysu mózgu i przyporządkowanie narządów
Poniższa tabela zawiera zarys grup tkanek głównych i nadrzędnych części mózgu. Kolory części mózgu od
powiadają przy tym kolorom grupy tkanek. Narządy przedstawione na obrzeżach m ają za zadanie zobrazować
typowe narządy/tkanki poszczególnych grup.
z+ = k+
z- = k-
f+ = Funktionsplus
f- = Funktionsminus
Fr = Regeneracja funkcji
Móżdżek
k + /k -
f + /F r
gruczoł sutkowy, skóra właści kości, mięśnie, zębina,
wa, opłucna, otrzewna, osier jajniki, jqdra, śledziona,
dzie, opony mózgowe lim fa, kłębuszki nerkowe
Kora morgowa
k -/k +
naskórek, wzmocnie-nie ka
nałów organów wewnętrz
nych
Kora mózgowa +
f-/F r
funkcje zmysłu, okostna, ner
wy, motoryka mięśni, wyspy
trzustkowe
Tabela pokazuje również ewolucję, która jest przedstawiona z lewej strony na dole na lewą stronę na górze
(od niebieskiego przez fioletowy po pomarańczowy) i jak również z prawej strony na górze na prawą stronę na
dole (od czerwonego przez żółty po zielony).
Narządy starego mózgu (lewa strona), w przypadku powstania konfliktu, tworzą k + (z+), a w fazie zdrowie
nia k - (z-).
Narządy nowego mózgu (prawa strona), w przypadku powstania konfliktu, tworzą k - (z-) natomiast w fazie
zdrowienia k + (z+).
W taki sposób łatwiej zapamiętać, że grupy w kolorach sygnalizacji świetlnej (czerwony, żółty, zielony) tw o
rzą zawsze w pierwszej kolejności k-. Pozostałe grupy (pomarańczowy, fioletowy, niebieski) tworzą najpierw k + .
UD
Móżdżek Móżdżek Kora mózgowa A, lewa strona Kora mózgowa A, prawa strona O
p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t p o łą c ze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t p o łą c ze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rzą d e m je s t p o łą c ze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rzą d e m je s t
skrzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s krzy żo w an e ,
p ra w o - i lew o rę czn o ść bez znaczenia p ra w o - i le w o rę czn o ść bez znaczenia p ra w o - i lew o rę c zn o ś ć m a zn a cze n ie p ra w o - i le w o rę czn o ść m a zna cze nie p ra w o - i le w o rę czn o ść , płeć, pozio m p ra w o - i lew o rę czn o ść , płeć, poziom
h o rm o n ó w , ilość i kolejność konflik h o rm o n ó w , ilość i kolejność konflik
Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a ko n fliktu :
tó w .. m a ją zn a cze n ie tó w .. m a ją zn a cze n ie
k+, n a m n o że n ie k o m ó re k k+, n a m n o ż e n ie k o m ó re k k+, n a m n o ż e n ie k o m ó re k k+, n a m n o że n ie k o m ó re k
Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a kon fliktu :
Faza ro zw iąza n ia k o n fliktu : Faza ro zw ią za n ia kon fliktu : Faza ro zw iąza n ia kon fliktu : Faza ro zw ią za n ia kon fliktu :
w rz ó d tk a n k i n a b ło n k o w e j, k - w rzó d tk a n k i n a b ło n k o w e j, k -
k - w y w o ła n e za razk am i k - w y w o ła n e za razk am i rozp a d k o m ó re k przez zarazki rozp a d k o m ó re k przez zarazki
Faza ro zw iąza n ia konfliktu: Faza ro zw iąza n ia kon fliktu :
Zarazki: Zarazki: Zarazki: Zarazki:
k+ k+
p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , grzyby, p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , grzyby, p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , p rą tk i g ru ź p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , p rą tk i gru ź
p rą tk i gruźlicy i inne p rą tk i g ru źlicy i in n e licy i in n e licy i inne Zarazki: Z arazki:
w iru s y (w zg lę d n ie n a jm n ie js ze cząst w iru s y (w zg lę d n ie n a jm n ie jsze cząst
Znacze n ie b iologiczne: Z n a cze n ie biologiczne: Zna cze n ie b iologiczne: Z n a cze n ie biologiczne:
ki b iałk a) ki białk a)
w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa zie a k ty w n e j k o n fliktu w fa zie a k ty w n e j k o n fliktu
Z n a cze n ie biologiczne: Z n a cze n ie biologiczne:
N a rz ą d y - m ięś n ie i gruczoły: N a rz ą d y - m ięś n ie i gruczoły: N a rząd y : N a rząd y :
w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa z ie a k ty w n e j kon fliktu
n a rz ą d y /tk a n k i g ru c zo ło w e n a rz ą d y /tk a n k i g ru c zo ło w e skóra w ła ś c iw a , g ru c zo ły ło jo w e , g ru skóra w ła ś c iw a , gruc zoły ło jo w e , g ru
czoły p o to w e , o trz e w n a , o p łu c n a że czoły p o to w e , o trz e w n a , o p łu c n a że N a rządy : N arządy:
Treść kon fliktu : Treść ko n fliktu : skóra, w łosy, ś luzó w ka, w e w n ę tr z n e
b ro w a , o p łu c n a , o s ie rd zie, o p o n y m ó b ro w a , o p łu c n a , o s ie rd zie, o p o n y m ó skóra, w łosy, śluzó w k a , w e w n ę tr z n e
• k o n flikty zw ią za n y z k a w a łk ie m • k o n flik ty zw iąza n y z k a w a łk ie m w yściółki k a n a łó w w yściółki k a n a łó w
zg o w e , gruc zoły s u tk o w e z g o w e , gruc zoły s u tk o w e
• k o n flik ty w y w o ła n y złością • k o n flikty w y w o ła n y złością
• k o n flikty zw ią za n e ze s tra c h e m przed • k o n flik ty z w ią z a n e ze s trac h e m Treść kon fliktu : Treść kon fliktu : Treść konfliktu: Treść kon fliktu :
śm ie rcią prze d ś m ie rcią • k o n flik t w y w o ła n y a ta k ie m , • k o n flik t w y w o ła n y a ta k ie m , « k o n flikty z w ią za n e z seksualnością • k o n flikty z w ią za n e z s eksualnością
• k o n flikty e g zy s te n c jo n a ln e • k o n flikty e g zy s te n c jo n a ln e • z ra n ie n ie w ła s n e j n ietykalno ści • zra n ie n ie w ła s n e j nietyk a lno śc i • k o n flik ty z w ią za n e z re w ire m • k o n flikty z w ią za n e z re w ire m
• k o n flikty z w ią za n e ze stratą • k o n flik ty zw ią za n e ze s tratą • k o n flikt z w ią za n y z o s zp ec e n ie m • k o n flikt zw ią za n y z o s zp e c e n ie m • k o n flikty z w ią za n e z rozłąką • k o n flik ty z w ią za n e z rozłąką
• k o n flikty półs ek su a ln e • k o n flik ty półs ek su a ln e i w s trę te m i w s tr ę te m • p o zostałe • p o zostałe
P raw a stro n a m ózgu i organu: Lew a stro n a m ózgu i organu:

p rz y jm o w a n ie k aw a łk a (rzeczy)... w y d a la n ie k aw a łk a (rzeczy)...
p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rzą d e m je s t
skrzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , p ro g ra m a w a ry jn y p o łą s krzy żo w an e , p ro g ra m a w a ry jn y p o łą
czony ze zm ia n ą fun k c ji czony ze zm ia n ą funkcji
Faza a k ty w n a ko n fliktu : Faza a k ty w n a konfliktu:
m a rtw ic a , k - m a rtw ic a , k - Faza a k ty w n a konfliktu: Faza a k ty w n a konfliktu:
o b n iże n ie fun k c ji o b n iże n ie fun k c ji
Faza ro zw iąza n ia kon fliktu : Faza ro zw iąza n ia konfliktu:
k+: k+: Faza ro zw iąza n ia konfliktu: Faza ro zw iąza n ia kon fliktu :
na k oniec w ię c e j m asy niż w cze ś nie j na koniec w ię c e j m asy niż w cze ś n ie j n o rm a liza c ja funkcji n o rm a liza c ja funkcji
Zarazki: Zarazki: N arządy: N arząd y :

b a k te rie i in n e b a k te rie i in n e n e rw y m o to ry c zn e i c zu cio w e , zd o l n e rw y m o to ry c zn e i c zu cio w e , zdol
ność w ę c h u i słuchu, s ia tk ó w ka , ciała ność w ę c h u i słuchu, s ia tk ó w ka , ciała
szkliste, o k o stn a, k o m ó rki alfa i b e ta , szkliste, okostn a, k o m ó rki alfa i b e ta ,
na koniec fa zy n a p ra w c ze j F9 na k oniec fa zy n a p ra w c ze j F9
W y d a la n ie kaw ałka P rz y jm o w a n ie kaw a łk a w zg ó rze w zg ó rze
N a rząd y : N a rząd y :
tk a n k a łąc zn a , kości, m ię ś n ie , tk a n k a tk a n k a łą c zn a , kości, m ięś n ie, tk a n ka
w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa zie a k ty w n e j kon fliktu
tłu s zczo w a , w ę z ły c h ło n n e , naczynia tłu s zczo w a , w ę z ły c h ło n n e , naczynia
p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t
k rw io n o ś n e , ś le d zio n a , n e rki, ją d ra ... k rw io n o ś n e , ś le d zio n a , n e rki, ją d ra ...
skrzy żo w an e , s k rzy żo w an e ,
Treść kon fliktu : Treść kon fliktu :

w y ją tk ie m są organy: w y ją tk ie m są organy:
• k o n flikty z w ią za n e z w ła s n ą w a r t o • k o n flikty zw ią z a n e z w ła s n ą w a r t o
m ięś n ie g ład kie p rze w o d u p o k a rm o m ięś n ie g ład kie p rze w o d u p o k a rm o
ścią ścią
w e g o , m acica, serce (o b ró c o n e ), n a w eg o , m acica, serce (o b ró c o n e ), n a
• k o n flik ty zw ią za n e z p rze c ią że n ie m • k o n flikty z w ią za n e z p rze c ią że n ie m ,
czynia k rw io n o ś n e czynia k rw io n o ś n e
• ogran iczo n a s praw noś ć • ogran iczo n a spraw ność
K onflikty zw ią za n e z b ra k ie m m o ż liw o K onflik ty z w ią za n e z b ra k ie m m o ż liw o • k o n flik ty w ią z a n e z o g ra n ic ze n ie m • k o n flikty w ią z a n e z o g ra n icze n iem
ści p rze s u w a n ia czegoś ści p rze su w a n ia czegoś fun k c ji fu n k c ji
O-TJ
O O
"O
4ft N Z
CD o
O 7^ O
N ts>
3 O N
"< O
Q_ iL
zs"
N -< N
3
OL n:r O
"O
S -3 cn O
O .
2 8 *3 c
I ' 10 3 N-
13
Q
J
ffl fi D
lO 'fl) Q N
—- W-
fl> o_ CD
Q_ CQ ^ TT
O O' “o
■g 3 °
N
Q_
3-
0 o° - °f 7?
O
4 rO Q 4
O V)
N s~-. N
o Un Q_
t/l Q_ N N
Q ~
3
o-
CL 3 N
Q = : co
3
O o o
N "O
S
r(t) n>
Q. N
3 i.
f S
o 0
CD ^ < ~
TT n
0 =r
3 n
"O
r~ N
'Ć D
(/>>
Q.
1 3
I 8'
i?
“O
—I
N
G= 7 ^
CD
o
<£>
(—
4
UD
Móżdżek Móżdżek Kora mózgowa A, lewa strona Kora mózgowa A, prawa strona O
p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t p o łą c ze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t p o łą c ze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rzą d e m je s t p o łą c ze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rzą d e m je s t
skrzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s krzy żo w an e ,
p ra w o - i lew o rę czn o ść bez znaczenia p ra w o - i le w o rę czn o ść bez znaczenia p ra w o - i lew o rę c zn o ś ć m a zn a cze n ie p ra w o - i le w o rę czn o ść m a zna cze nie p ra w o - i le w o rę czn o ść , płeć, pozio m p ra w o - i lew o rę czn o ść , płeć, poziom
h o rm o n ó w , ilość i kolejność konflik h o rm o n ó w , ilość i kolejność konflik
Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a ko n fliktu :
tó w .. m a ją zn a cze n ie tó w .. m a ją zn a cze n ie
k+, n a m n o że n ie k o m ó re k k+, n a m n o ż e n ie k o m ó re k k+, n a m n o ż e n ie k o m ó re k k+, n a m n o że n ie k o m ó re k
Faza a k ty w n a kon fliktu : Faza a k ty w n a kon fliktu :
Faza ro zw iąza n ia k o n fliktu : Faza ro zw ią za n ia kon fliktu : Faza ro zw iąza n ia kon fliktu : Faza ro zw ią za n ia kon fliktu :
w rz ó d tk a n k i n a b ło n k o w e j, k - w rzó d tk a n k i n a b ło n k o w e j, k -
k - w y w o ła n e za razk am i k - w y w o ła n e za razk am i rozp a d k o m ó re k przez zarazki rozp a d k o m ó re k przez zarazki
Faza ro zw iąza n ia konfliktu: Faza ro zw iąza n ia kon fliktu :
Zarazki: Zarazki: Zarazki: Zarazki:
k+ k+
p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , grzyby, p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , grzyby, p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , p rą tk i g ru ź p rą tk i, b a k te rie g rzy b o w e , p rą tk i gru ź
p rą tk i gruźlicy i inne p rą tk i g ru źlicy i in n e licy i in n e licy i inne Zarazki: Z arazki:
w iru s y (w zg lę d n ie n a jm n ie js ze cząst w iru s y (w zg lę d n ie n a jm n ie jsze cząst
Znacze n ie b iologiczne: Z n a cze n ie biologiczne: Zna cze n ie b iologiczne: Z n a cze n ie biologiczne:
ki b iałk a) ki białk a)
w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa zie a k ty w n e j k o n fliktu w fa zie a k ty w n e j k o n fliktu
N a rz ą d y - m ięś n ie i gruczoły: N a rz ą d y - m ięś n ie i gruczoły: N a rząd y : N a rząd y :
w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa z ie a k ty w n e j kon fliktu
n a rz ą d y /tk a n k i g ru c zo ło w e n a rz ą d y /tk a n k i g ru c zo ło w e skóra w ła ś c iw a , g ru c zo ły ło jo w e , g ru skóra w ła ś c iw a , gruc zoły ło jo w e , g ru
czoły p o to w e , o trz e w n a , o p łu c n a że czoły p o to w e , o trz e w n a , o p łu c n a że N a rządy : N arządy:
Treść kon fliktu : Treść ko n fliktu : skóra, w łosy, ś luzó w ka, w e w n ę tr z n e
b ro w a , o p łu c n a , o s ie rd zie, o p o n y m ó b ro w a , o p łu c n a , o s ie rd zie, o p o n y m ó skóra, w łosy, śluzó w k a , w e w n ę tr z n e
• k o n flikty zw ią za n y z k a w a łk ie m • k o n flik ty zw iąza n y z k a w a łk ie m w yściółki k a n a łó w w yściółki k a n a łó w
zg o w e , gruc zoły s u tk o w e z g o w e , gruc zoły s u tk o w e
• k o n flik ty w y w o ła n y złością • k o n flikty w y w o ła n y złością
• k o n flikty zw ią za n e ze s tra c h e m przed • k o n flik ty z w ią z a n e ze s trac h e m Treść kon fliktu : Treść kon fliktu : Treść konfliktu: Treść kon fliktu :
śm ie rcią prze d ś m ie rcią • k o n flik t w y w o ła n y a ta k ie m , • k o n flik t w y w o ła n y a ta k ie m , « k o n flikty z w ią za n e z seksualnością • k o n flikty z w ią za n e z s eksualnością
• k o n flikty e g zy s te n c jo n a ln e • k o n flikty e g zy s te n c jo n a ln e • z ra n ie n ie w ła s n e j n ietykalno ści • zra n ie n ie w ła s n e j nietyk a lno śc i • k o n flik ty z w ią za n e z re w ire m • k o n flikty z w ią za n e z re w ire m
• k o n flikty z w ią za n e ze stratą • k o n flik ty zw ią za n e ze s tratą • k o n flikt z w ią za n y z o s zp ec e n ie m • k o n flikt zw ią za n y z o s zp e c e n ie m • k o n flikty z w ią za n e z rozłąką • k o n flik ty z w ią za n e z rozłąką
• k o n flikty półs ek su a ln e • k o n flik ty półs ek su a ln e i w s trę te m i w s tr ę te m • p o zostałe • p o zostałe
P raw a stro n a m ózgu i organu: Lew a stro n a m ózgu i organu:

p rz y jm o w a n ie k aw a łk a (rzeczy)... w y d a la n ie k aw a łk a (rzeczy)...
p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rzą d e m je s t
skrzy żo w an e , s k rzy żo w an e , s k rzy żo w an e , p ro g ra m a w a ry jn y p o łą s krzy żo w an e , p ro g ra m a w a ry jn y p o łą
czony ze zm ia n ą fun k c ji czony ze zm ia n ą funkcji
Faza a k ty w n a ko n fliktu : Faza a k ty w n a konfliktu:
m a rtw ic a , k - m a rtw ic a , k - Faza a k ty w n a konfliktu: Faza a k ty w n a konfliktu:
o b n iże n ie fun k c ji o b n iże n ie fun k c ji
Faza ro zw iąza n ia kon fliktu : Faza ro zw iąza n ia konfliktu:
k+: k+: Faza ro zw iąza n ia konfliktu: Faza ro zw iąza n ia kon fliktu :
na k oniec w ię c e j m asy niż w cze ś nie j na koniec w ię c e j m asy niż w cze ś n ie j n o rm a liza c ja funkcji n o rm a liza c ja funkcji
Zarazki: Zarazki: N arządy: N arząd y :

b a k te rie i in n e b a k te rie i in n e n e rw y m o to ry c zn e i c zu cio w e , zd o l n e rw y m o to ry c zn e i c zu cio w e , zdol
ność w ę c h u i słuchu, s ia tk ó w ka , ciała ność w ę c h u i słuchu, s ia tk ó w ka , ciała
szkliste, o k o stn a, k o m ó rki alfa i b e ta , szkliste, okostn a, k o m ó rki alfa i b e ta ,
na koniec fa zy n a p ra w c ze j F9 na k oniec fa zy n a p ra w c ze j F9
W y d a la n ie kaw ałka P rz y jm o w a n ie kaw a łk a w zg ó rze w zg ó rze
N a rząd y : N a rząd y :
tk a n k a łąc zn a , kości, m ię ś n ie , tk a n k a tk a n k a łą c zn a , kości, m ięś n ie, tk a n ka
w fa zie a k ty w n e j kon fliktu w fa zie a k ty w n e j kon fliktu
tłu s zczo w a , w ę z ły c h ło n n e , naczynia tłu s zczo w a , w ę z ły c h ło n n e , naczynia
p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t p o łą cze n ie m ózgu z n a rz ą d e m nie je s t
k rw io n o ś n e , ś le d zio n a , n e rki, ją d ra ... k rw io n o ś n e , ś le d zio n a , n e rki, ją d ra ...
skrzy żo w an e , s k rzy żo w an e ,
Treść kon fliktu : Treść kon fliktu :

w y ją tk ie m są organy: w y ją tk ie m są organy:
• k o n flikty z w ią za n e z w ła s n ą w a r t o • k o n flikty zw ią z a n e z w ła s n ą w a r t o
m ięś n ie g ład kie p rze w o d u p o k a rm o m ięś n ie g ład kie p rze w o d u p o k a rm o
ścią ścią
w e g o , m acica, serce (o b ró c o n e ), n a w eg o , m acica, serce (o b ró c o n e ), n a
• k o n flik ty zw ią za n e z p rze c ią że n ie m • k o n flikty z w ią za n e z p rze c ią że n ie m ,
czynia k rw io n o ś n e czynia k rw io n o ś n e
• ogran iczo n a s praw noś ć • ogran iczo n a spraw ność
K onflikty zw ią za n e z b ra k ie m m o ż liw o K onflik ty z w ią za n e z b ra k ie m m o ż liw o • k o n flik ty w ią z a n e z o g ra n ic ze n ie m • k o n flikty w ią z a n e z o g ra n icze n iem
ści p rze s u w a n ia czegoś ści p rze su w a n ia czegoś fun k c ji fu n k c ji
O-TJ
O O
"O
4ft N Z
CD o
O 7^ O
N ts>
3 O N
"< O
Q_ iL
zs"
N -< N
3
OL n:r O
"O
S -3 cn O
O .
2 8 *3 c
I ' 10 3 N-
13
Q
J
ffl fi D
lO 'fl) Q N
—- W-
fl> o_ CD
Q_ CQ ^ TT
O O' “o
■g 3 °
N
Q_
3-
0 o° - °f 7?
O
4 rO Q 4
O V)
N s~-. N
o Un Q_
t/l Q_ N N
Q ~
3
o-
CL 3 N
Q = : co
3
O o o
N "O
S
r(t) n>
Q. N
3 i.
f S
o 0
CD ^ < ~
TT n
0 =r
3 n
"O
r~ N
'Ć D
(/>>
Q.
1 3
I 8'
i?
“O
—I
N
G= 7 ^
CD
o
<£>
(—
4
92
Pień mózgu
Stosunek „konflikt-mózg-narzqd"
m óżdżek Narzqd węchu

Konflikt związany
z niemożnością lub Jelito cienkie (Jejunum)
Jelito cienkie (lleum) Konflikt związany z brakiem możliwości
niechęcią
Konflikt związany z brakiem możliwości strawienia czegoś
wąchania
strawienia czegoś .
Kanaliki zbiorcze nerek

Jelito grube rosnąco Konflikt związany z egzy- Zdolność Dwunastnica
Zdolność
Konflikt związany ze złością słyszenia ucha śr©d^tenci^ z ucieczką, zwią- Konflikt związany z niestraw
słyszenia ucha
dotyczącą niestrawności nością
kowego środkowego
Konflikt związany prawy Konflikt związany
. ze słuchem ze słuchem Trzustka
Konflikt związany ze złością
Jelito grube rosnąco dotyczącą niestrawności
Konflikt związany ze złością
dotyczącą niestrawności Gruczoły wątrobowe
Konflikt związany z egzystencją
Odbytnica
Gruczoły żołądkowe
Podstępny, obrzydliwy
Brak możliwości strawienia
konflikt związany
kawałka
z wydalaniem
Lewe ucho środkowe Prawe ucho środkowe

Lewa strona Prawa strona Brak możliwości dotarcia
Brak możliwości pozbycia się mózgu mózgu
części informacji części informacji
Odbytnica podśluzówkowy Przełyk

Brzydki, podły konflikt związa Gardło strona lewa Gardło strona pra Niemożność połknięcia
ny z wydalaniem Brak możliwości po wa kawałka
zbycia się kawałka Brak możliwości
otrzymania kawałka Pęcherzyki płucne
Trójkqt pęcherza Konflikt związany ze strachem
moczowego (trigonum) Błona śluzowa macicy przed śmiercią
Obrzydliwy konflikt (podłość, Konflikt związany z kobiecością
świństwo)
Prostata
Konflikt związany z męskością oraz konflikt dotyczący potomstwa
jzystencją, konflikt zw iązany z kawa

a mózgu odpow iada za przyjęcie kę
u odpow iada za w ydalanie kęsa
organem nie jest skrzyżowane
czność nie jest jeszcze w pniu mózg
i bakterie (prątek gruźlicy)
Grafika zawiera odkrycia naukowe dr. Hamera z książki: Dziedzictwo nowej medycyny, część 2, strona 101, 7. Wydanie 1999
93
kora mózgowa
substancjo b,0/(
Skóra właściwa prawa Skóra właściwa lewa

Konflikt związany ze wstrętem Konflikt związany ze wstrętem
Konflikt związany z oszpeceniem Konflikt związany z oszpeceniem
Opłucna i otrzewna strona prawa Opłucna i otrzewna strona lewa

Konflikt związany z atakiem na obszar Konflikt związany z atakiem na obszar piersi
piersi lub brzucha lub brzucha
Organy: skóra w łaściwa, gruczoły łojowe, gruczoły potowe, otrzew na, opłucna,
osierdzie, opony m ózgow e, gruczoły sutkowe
Konflikty: konflikt zw iązany z atakiem , konflikt związany ze zranieniem w łasnej nietykalności, konflikt zw iązany
z oszpeceniem , konflikt zw iązany z bezczeszczeniem, konflikt zw iązany z troską, konflikt zw iązany z kłótnią
Stronność: połączenie mózgu z n arządem jest skrzyżowane
Prawo- i leworęczność: należy uwzględnić praw o- i leworęczność
Zarazki: bakterie
Grafika zawiera odkrycia naukowe dr. Homera z książki: Dziedzictwo nowej medycyny, część 2, strona 126, 7. Wydanie 1999
94
Substancja biała mózgu

Stosunek „konllikt-mózg-narząci"
mózgowa
Zęby (Zębina) Kości czaszki

Brak możliwości gryzienia Konflikt związany z intelektualnym
m óżdżek poczuciem własnej wartości
Kości czaszki
Konflikt zwiqzany z intelektualnym Kręgi szyjne
poczuciem własnej wartości Konflikt związany z poczuciem moralnej
niesprawiedliwości
Kręgi szyjne
Konflikt związany z poczuciem moralnej Ręka bądź ramię
niesprawiedliwości Konflikt związany z niezaradnością
Ręka bqdź ramię Łopatka

Konflikt związany z partnerem
Konflikt związany z niezaradnością
bądź dzieckiem
Łopatka
Konflikt związany z partnerem Prawa część mięśnia sercowego
bądź dzieckiem Konflikt związany z przeciążeniem
Lewa część mięśnia sercowego
Kręgi piersiowe
Konflikt związany z przeciążeniem
Konflikt związany z osobowością
Kręgi piersiowe Lewa strona Prawa strona
Konflikt związany osobowością mózgu mózgu Kora nadnercza
Konflikt związany podążeniem
Kora nadnercza w złym kierunku
Konflikt związany podążeniem
w złym kierunku Kręgi lędźwiowe
Konflikt związany osobowością
Kręgi lędźwiowe
Konflikt związany z osobowością Śledziona (głębiej leżąca)
Konflikt związany z wykrwawieniem
Miednica, kość łonowa,
kość kulszowa Miednica, kość łonowa, kość kulszowa
Konflikt związany z ciążą Konflikt związany z ciążą i seksualnością
i seksualnością
Panewka
Panewka
Brak możliwości sprostania czemuś
Kość udowa
Kość udowa
Brak możliwości sprostania
czemuś lewy prawy
Kolano
Jajnik bqdź jqdro (tkanka interstycjalna) Konflikt związany z wysportowaniem
Kolano Konflikt związany ze stratą bądź motoryką
Konflikt związany z wysortowa-
niem bądź motoryką
Kłębuszki nerkowe Stopa
Stopa Konflikt związany z wodą lub cieczą Konflikt związany z motoryką
Konflikt związany z motoryką
(wyjątek: z mózgu do organów nie jest skrzyżowane)
Organy: kości, zębina, mięśnie, ścięgna, w ięzadła, tkan ka tłuszczowa, tkan ka łączna, tkan ka lim fatyczna,
tętnice, żyły, kłębuszki, jajniki bądź jądra, śledziona, kora nadnerczy, mięśnie poprzecznieprążkow ane macicy
Konflikty: kości, zębina, mięśnie, ścięgna, w ięzadła, tkan ka tłuszczowa, tkan ka łączna, tkan ka lim fatyczna, tętnice,
żyły, kłębuszki, jajniki bądź jądra, śledziona, kora nadnerczy, mięśnie poprzecznieprążkow ane macicy
Konflikty: Konflikt zw iązany z poczuciem własnej wartości, niewystarczająca sprawność, ograniczenie funkcji
Stronność: połączenie między m ózgiem a o rg an izm em jest skrzyżowane
Prawo- i leworęczność: należy uwzględnić praw o- i leworęczność
Mikroby: bakterie
95
(H a u ® s n & Q g ß ra s i
Síiaecaoaate^¡kscoilQBteö^ooDciagHns^
Praworęczna kobieta
Pochodne łuku podniebiennego Pochodne łuku podniebiennego

Łuki podniebienne, Łuk aorty, Tętnica Łuki podniebienne, Łuk aorty, Tętnica
szyjna. Naczynia mózgowe, szyjna. Naczynia mózgowe, Przewody
Przewody wyprowadzajqce tarczycy wyprowadzające tarczycy
Konflikt związany z bezsilnością Konflikt związany z rakiem/strach frontalny
2.
Szkliwo zęba Szkliwo zęba Konflikt
Brak możliwości gryzienia Brak możliwości gryzienia
Komórki alfa trzustki Komórki beta trzustki

Konflikt związany ze strachem Konflikt związany ze strachem
i obrzydzeniem i obrzydzeniem
Mięśnie krtani
Umięśnienie oskrzeli
Ruchowy ośrodek mowy
Konflikt motoryczny związany
Motoryczny konflikt związany
ze strachem o terytorium
ze strachem
Błona śluzowa krtani Błona śluzowa oskrzeli

Czuciowy konflikt związany Konflikt czuciowy związany
ze strachem ze strachem o terytorium
Naczynia wieńcowe serca Naczynia wieńcowe serca

Konflikt związany z żeńskim Konflikt związany z męskim
terytorium terytorium
Błona śluzowa macicy
Konflikt związany z żeńskim
terytorium seksualnym
Źołqdek
Przewody żółciowe
Przewody trzustkowe}■k
I "k
Błona śluzowa odbytnicy/ Konflikt związany ze sporem
hemoroidy o terytorium
Konflikt związany z tożsamością
Miedniczka nerkowa/Moczowód/
Miedniczka nerkowa/Moczowód/Błona Błona śluzowa pęcherze/
śluzowa pęcherze/Cewka moczowa Cewka moczowa
Konflikt związany z zaznaczeniem terytorium Konflikt związany z zaznaczeniem
terytorium
Oko - lewa siatkówka Oko - prawa siatkówka

Konflikt związany z przerażeniem Oko - ciałko szkliste Konflikt związany z przerażeniem
na atak od tyłu prawe lewe na atak od tyłu
Konflikt wizualny przed pewnymi rzeczami Konflikt związany z przerażeniem Konflikt wizualny przed pewnymi rzeczami
Konflikt wizualny przed pewnymi
rzeczami
lewa półkula mózgu: prawa półkula mózgu:

konflikty żeńskie konflikty męskie
depresyjne (kiedy konflikt jest mocniejszy prawostronnie) m a n ia ka ln e (kiedy konflikt jest mocniejszy lewostronnie)
estrogen testosteron
orgazm : pochw ow y/analny orgazm : członkowy/łechtaczkowy
Organy: Naskórek, N a b ło n e k płaski, Komórki nerwow e, d elikatna wyściółka (przewody) pozostałych organów
Konflikty: Konflikty zw iązane z terytorium , seksualnością, ro złą k ą ...
Stronność: Połączenie między m ózgiem , a o rg an am i jest skrzyżowane
Mikroby: Wirusy, w zględnie najm niejsze cząsteczki białka budują kom órki w fazie zdrowienia
Następujące czynniki sq istotne dla zachowania kolejności i skutku konfliktów na obszarach terytorium:
Prawo- i leworęczność, Poziom horm onów, Treść konfliktu, Kolejność konfliktu, Intensywność konfliktu,
Okres trw a n ia konfliktu
96
K S C r®
Praworęczny mężczyzna

szyjna, Naczynia mózgowe, szyjna, Naczynia mózgowe, Przewody
Przewody wyprowadzające tarczycy wyprowadzające tarczycy
Szkliwo zęba Szkliwo zęba Konflikt


Mięśnie krtani Umięśnienie oskrzeli

Ruchowy ośrodek mowy Konflikt motoryczny związany
Motoryczny konflikt związany ze strachem o terytorium
ze strachem
Błona śluzowa oskrzeli
Błona śluzowa krtani Konflikt czuciowy związany
Czuciowy konflikt związany ze strachem o terytorium
ze strachem
Naczynia wieńcowe serca
Konflikt związany z męskim
Naczynia wieńcowe serca terytorium
Konflikt związany z żeńskim Pęcherzyki nasienne
terytorium Konflikt związany z męskim
Błona śluzowa odbytnicy/ Żołądek
hemoroidy
Konflikt związany z tożsa
Przewody trzustkowe
mością
Konflikt związany ze sporem
o terytorium
Błona śluzowa pęcherze/ Miedniczka nerkowa/Moczowód/
Cewka moczowa Błona śluzowa pęcherze/
Konflikt związany z zaznaczeniem Cewka moczowa
terytorium Konflikt związany z zaznaczeniem
terytorium


depresyjne (kiedy konflikt jest mocniejszy prawostronnie) m an ia ka ln e (kiedy konflikt jest mocniejszy lewostronnie)
orgazm : pochw owy/analny orgazm : członkowy/łechtaczkowy
Organy: Naskórek, N a b ło n e k płaski, Komórki nerw ow e, delikatna wyściółka (przewody) pozostałych organów
Mikroby: Wirusy, względnie najm niejsze cząsteczki białka budują komórki w fazie zdrowienia
Okres trw a n ia konfliktu
97
0 % K 3 O u líe ® ® ^
Saaeßüatxaik
Leworęczna kobieta

szyjna. Naczynia mózgowe. szyjna. Naczynia mózgowe. Przewody
2.
Konflikt Szkliwo zęba Szkliwo zęba Konflikt

Mięśnie krtani
Umięśnienie oskrzeli
Ruchowy ośrodek mowy
Konflikt motoryczny związany
Motoryczny konflikt związany
ze strachem
ze strachem
Błona śluzowa krtani Błona śluzowa oskrzeli

Czuciowy konflikt związany Konflikt czuciowy związany
ze strachem ze strachem

Konflikt związany z żeńskim Naczynia wieńcowe serca
terytorium Konflikt związany z żeńskim
terytorium
Błona śluzowa macicy
Konflikt związany z żeńskim
terytorium seksualnym Zotqdek
Błona śluzowa odbytnicy/ Przewody trzustkowe
hemoroidy Konflikt związany z tożsamością
Konflikt związany z tożsamością
Miedniczka nerkowa/Moczowód/Błona Błona śluzowa pęcherze/
śluzowa pęcherze/Cewka moczowa Cewka moczowa
Konflikt związany z zaznaczeniem terytorium Konflikt związany z zaznaczeniem
terytorium

rzeczami

orgazm : pochw ow y/analny orgazm : członkowy/lechtaczkowy
Organy: Naskórek, N a b ło n e k płaski, Komórki nerwowe, delikatna wyściółka (przewody) pozostałych organów
Mikroby: Wirusy, w zględnie najm niejsze cząsteczki białka budują komórki w fazie zdrowienia
Okres trw ania konfliktu
98
S X iü ® iia ź a g g K & t)
S ü s a a s e lk
Leworęczny mężczyzna

szyjna, Naczynia mózgowe, szyjna, Naczynia mózgowe, Przewody
1.
Konflikt Szkliwo zęba Szkliwo zęba Konflikt

Konflikt związany ze wzbranianiem Konflikt związany ze wzbranianiem
się przed czymś się przed czymś
Mięśnie krtani Umięśnienie oskrzeli

Ruchowy ośrodek mowy Konflikt motoryczny związany
Konflikt motoryczny związany z terytorium
z terytorium
Błona śluzowa oskrzeli
Błona śluzowa krtani Konflikt czuciowy związany
Konflikt czuciowy związany ze strachem o terytorium
z terytorium
Konflikt związany z męskim
Naczynia wieńcowe serca terytorium
Conflikt związany z męskim tery Pęcherzyki nasienne
torium seksualnym Konflikt związany z męskim
Błona śluzowa odbytnicy/ Żołądek
hemoroidy Przewody żółciowe
Konflikt związany ze sporem Przewody trzustkowe
o terytorium Konflikt związany ze sporem
o terytorium
Błona śluzowa pęcherze/ Miedniczka nerkowa/Moczowód/
Cewka moczowa Błona śluzowa pęcherze/
Konflikt związany z zaznaczeniem Cewka moczowa
terytorium Konflikt związany z zaznaczeniem
terytorium

rzeczami

orgazm : pochw owy/analny orgazm : członkowy/łechtaczkowy
Organy: Naskórek, N a b ło n e k płaski, Komórki nerw ow e, d elikatna wyściółka (przewody) pozostałych organów
Mikroby: Wirusy, względnie najm niejsze cząsteczki białka budują komórki w fazie zdrowienia
Następujqce czynniki sq istotne dla zachowania kolejności i skutku konfliktów na obszarach terytorium:
Okres trw ania konfliktu
99
Obszary sensoryczne i motoryczne kory mózgowej (widok z przodu)

Płaszczyzna przednia dzieli mózg na przedni i tylni
Obszar sensoryczny kory mózgowej

W f ó k n a n e r w o w e s e n s o ry k i o p a r te o p o z n a n ia dr. H a m e r a
Łsw ® DuQ(§Sg]Da en [Ftosiw® sQ[?®dq® m c fe g p

Prawa strona ciała £ —ł CD O
£ Lewa strona ciała
'P
&\P
narządy rozrodcze
■V /
/f- % °
0/ ^ biodra V Ö*
.
kolana
A'r
uda <&■
Qt* stopy
U'istQ palce nóg \JsW
Szczęka Szczęka
Język Język
Gardło
Śluzówka krtani
Przełyk lewa połowa
Przełyk prawa połowa
Śluzówka penisa i łechtaczki
Obszar twarzy prawy Obszar twarzy lewy
Centrum słuchowe Centrum słuchowe

żyła wieńcowa - ściana wewnętrzna tętnica wieńcowa - ściana wewnętrzna
nabłonki płaskie szyjki macicy i ujścia macicy centrum rytmowe dla powolnego rytmu komory serca
centrum rytmowe dla szybkiego rytmu komory serca
Obszar sensoryczny kory mózgowej można znaleźć w Gyrus postcentralis (zakręt mózgu za bruzdą Rolanda).
Włókna nerwowe motoryki oparte o poznania dr. Hamera
Law« itrowa mózgu Prawa itrom mózgu

Prawa strona ciała Lewa strona ciała
' ^ ’o
\ s ł
Twarz Twarz
Usta Usta
Szczęka Szczęka
Język Język
Mięśnie krtani Mięśnie oskrzeli

Krtań proces przełykania Krtań proces przełykania
Centrum ruchowe rytmu serca i ruchowe centrum mowy Centrum ruchowe rytmu serca
umięśnienie szyjki macicy i mięśnie ujścia macicy umięśnienie pęcherzyków nasiennych
umięśnienie pochwowe, umięśnienie odbytu zwieracz ujścia jelita lewy
zwieracz ujścia jelita umięśnienie pęcherza moczowego lewe
umięśnienie pęcherza prawe i zwieracz pęcherza zwieracz pęcherza moczowego lewy
moczowego prawy
Obszar motoryczny kory mózgowej można znaleźć w Gyrus pracentralis (zakręt mózgu przed bruzdą Rolanda).
Obie grafika zawierają odkrycia naukowe z tabeli nerwów czaszkowych dr. Hamera (na prawo u góry), stan: lipiec 2004
100
Przykłady dotkniętych sfer mózgu
Na poniższych ilustracjach widoczne są typowe form acje w sferach mózgu dotkniętych konfliktem . Aby były
one lepiej widoczne zostały wskazane białym i strzałkam i (m ateriał graficzny: własne archiwum ).
Pień mózgu i móżdżek Biała substancja mózgu
Biała substancja mózgu Kora mózgowa
Diagnoza różniczkowa w znaczeniu BioLogicznej Wiedzy Leczniczej
Diagnoza różniczkowa/ względnie „rozróżnienie przyczyn" jest najważniejszym sposobem prowadzenia

działań w BioLogicznej Wiedzy Leczniczej. Kiedy pacjent z objawam i przyjdzie do gabinetu nad wyraz istotne
jest, aby rozróżnić przyczynę, czy też bodziec wpływający na sym ptom atologię. Na samym początku pow inni
śmy wykluczyć przyczyny, które nie m ają nic wspólnego z konfliktem , jak np. zatrucie, wypadki lub jednostronne
obciążenia i więcej. (Patrz strona 32)
Następnie ważne jest, aby rozróżnić, która dokładnie tkanka została dotknięta i jaki konflikt doprowadził
do powstania zm ian. W tym celu przydatne są poniższe opracowania, przedstawione na przykładzie objawów
A ngina Pectoris (dusznica bolesna) i fibrom ialgii.
101
Zarys diagnozy różniczkowej na przykładzie dusznicy bolesnej
Wszystkie podane tkanki z wywołującym i konfliktam i mogą prowadzić do pojawienia się objawów Angina
Pectoris, dlatego też powinny zostać uwzględnione w diagnozie różniczkowej:
Możliwa dotknięta
Konflikt Faza Specyficzne objawy
tkanka i/lub objaw
i i
I Serce
Tętnice wieńcowe 1. Konflikt związany faza 3 i lekkie AP w fazie 3,
(KM - żółty) z rewirem faza 6 silniejsze AP w fazie 6
(konflikt seksualny) (zawał serca) typowe objawv:
dusznica bolesna, tępe uczucie ucisku,
zamostkowe uczucie palenia, promie
niowanie bólu lewego ramienia, łopa
tek, szyi
poaorszenie spowodowane:
wysiłek fizyczny, obciążenie psychiczne
(konflikt), chłód
polepszenie spowodowane:
spokój, ciepło,
Glyzeroltrinitrat?? polepsza
Żyły wieńcowe Konflikt seksualny faza 3 i zastój w żyłach szyjnych,
(KM - żółty) (konflikt związany z re faza 6 tachypnoe, tachykardia (częstoskurcz)
wirem) (zatorowość płucna)
Osierdzie Ataki na serce faza 5 gorączka, skłonność do pocenia się,
(M - pomarańczowy) (zapalenie duszności, zamostkowy, często uzależnio
osierdzia) ny od oddechu ból w klatce piersiowej
Mięsień sercowy Konflikt związany z prze faza 6 zawał mięśnia sercowego, Zapalenie
(SB - czerwony) ciążeniem mięśnia sercowego, silny ból zamostkowy,
uczucie zniszczenia, stany lękowe
Płuca
Zator płuc Utrata własnej wartości faza 5-7
(SB - czerwony) w obrębie żył głębokich
miednicy i nóg
Zapalenie opłucnej Atak na piersi faza 5 zapalenie opłucnej
(M - pomarańczowy)
Odoskrzelowe zapale* Strach o terytorium faza 5 gorączka, zmiany osłuchowe
nie płuc
(KM - żółty)
Zapalenie tchawicy Strach o terytorium faza 5
(KM - żółty)
Przepona Konflikt związany z nie faza 5-7 bóle w okolicy przepony
(SB - czerwony) możliwością oddychania (zapalenie przepony) Dolegliwości związane z oddychaniem
Sródpiersie j
Zapalenie przełyku Kęs, który nie może zo faza 5
(PM - niebieski) stać połknięty; refluk-
sowe zapalenie przełyku
Jama brzuszna
Objaw Roemhelda Rozedma układu pokar faza 3 i wzdęcie obszaru układu pokarmowego,
(PM - niebieski) mowego, strach o rewir, faza 5 podwyższenie przepony, przemieszczenie
(KM - żółty) złość nie do strawienia serca i przez to pojawienie się refleksu
gastryczno-sercowego z AP
Zapalenie trzustki Złość o terytorium faza 5 podwyższone enzymy,
(KM - żółty) amylaza ślinowa wzrasta dopiero później
Aparat ruchowy
przesunięty kręg 1. mechaniczny
piersiowy 2. utrata własnej warto Faza 3 i
(SB - czerwony) ści Faza 6
Schulter-Arm-Syndrom 1. utrata własnej warto Faza 5-7 urazy fizyczne należy uwzględnić w wy
(SB - czerwony) ści wiadzie lekarskim
2. urazy fizyczne
Najważniejsze jest, aby z różnych możliwości odnaleźć faktycznie dotkniętą tkankę i wywołujący konflikt.
BioLogiczna Wiedza lecznicza ułatw ia nam wykonanie tego zadania, ponieważ wszystkie płaszczyzny takie jak:
• konfliktow a sytuacja życiowa
• psychika
• mózg
• narząd
• system nerwowy
przebiegają równocześnie.
Oznacza to, że jeśli konflikt został rozwiązany, wegetatywne wagotoniczne oznaki jego rozwiązania znaj
dziemy również w mózgu, w narządzie. Jeśli wystąpią nawroty aktywności konfliktu, widoczne są wegetatywne
wagotoniczne objawy fazy konfliktowej również w mózgu, w danym narządzie. Poprzez możliwość porównania
różnych płaszczyzn, jako użytkownik BioLogicznej Wiedzy leczniczej, przewyższa się czysto m ateriał ¡styczne dia
gnozy.
Zarys diagnozy mechanizmu różnicowego na przykładzie fibrom ialgii
Z punku widzenia medycyny konwencjonalnej fibrom ialgia stanowi bardzo niejasno zdefiniowany obraz
choroby układu ruchowego, charakteryzujący się uogólnionym bólem. Z m ojego doświadczenia może w tym
uczestniczyć mnóstwo różnych tkanek i konfliktów. Z punktu widzenia BioLogicznej Wiedzy leczniczej ważne
jest, aby je rozróżniać. Pomoże to w zastosowaniu niezawodnej terapii adekwatnie do tem atu (konfliktu). Poni
żej wypisane zostały możliwe tkanki, które m ogą w tym uczestniczyć:
Tkanka Konflikt Faza Objawy

Osłonki nerwu Konflikt zwiazany z dotykiem: Faza 5-7 rozwiązanie zmienna wrażliwość na dotyk,
(M - pomarań - chęć ukrycia/odparcia nieprzy w ciągłym leczeniu ciężkie do zdiagnozowania
czowy) jemnego dotyku
Kości Utrata własnej wartości kości i bóle stawów,
Faza 5-7 rozwiązanie
(SB - czerwony) - nie jest wystarczająco wydajny bóle reumatoidalne,
w ciągłym leczeniu
artroza itp.
Mięśnie Utrata własnej wartości, Faza 5-7 rozwiązanie ograniczona wydajność, skrócenie
(SB - czerwony) związana z ruchem i wydajnością w ciągłym leczeniu muskulatury, stan zapalny mięśni
(siła)
Ścięgna Utrata własnej wartości, Faza 5-7 rozwiązanie stan zapalny i ewent. skrócenie
(SB - czerwony) związana z transmisją energii w ciągłym leczeniu ścięgna
Tkanka łqczna Miejscowa utrata własnej warto Faza 5-7 rozwiązanie obrzęk i obolałość tkanki łącznej;
(SB - czerwony) ści, związana określonym miej w ciągłym leczeniu ciężkie do zdiagnozowania
scem na ciele
Wrażliwość skóry Konflikt związany z rozłąką, Faza 5-7 rozwiązanie wrażliwość na dotyk,
(KM - żółty) przy którym chodzi o kontakt w ciągłym leczeniu ciężkie do zdiagnozowania
i postrzeganie
Okostna Intensywny konflikt związany Faza 5-7 rozwiązanie niejasne, przemieszczające się, płynne
(KM + zielony) z rozłąką; w ciągłym leczeniu bóle, ciężkie do zdiagnozowania
Konflikt związany z bólem
Motoryka Konflikt motoryczny Faza 3-7 osłabienie, drgawki, paraliż, pareste-
muskulatury zje, zespół niespokojnych nóg
(KM + zielony)
Rozcięgna Utrata własnej wartości lub Faza 3-7 uciskania, zabliźnienia i zrosty wypu
muskulatury ewentualnie konflikt związany stów ścięgien, naczyń i nerwów.
(ścięgna) z atakiem Zaopatrzenie niedoboru, znużenie.
Jeśli diagnoza różnicowa została sporządzona, należy zbadać, która tkanka/kon flikt najprawdopodobniej
jest dotknięta i która faktycznie dotyczy pacjenta.
Na powyższym wykazie widoczne jest, jak obszerna może być dobra diagnoza różnicowa oraz jak bardzo
jest to ważne. Wiedza powierzchowna nie jest pom ocna - swoją oceną przynosi najczęściej m arne efekty.
103
Z n a le z ie n ie k o n flik tu i te ra p ia
W poprzednim rozdziale poznali Państwo podstawy BioLogicznej Wiedzy Leczniczej, dzięki czemu są Pań
stwo przygotowani do zastosowania powyższej wiedzy w praktyce. W wykazie konflikt-narząd od strony 121
przedstawione są w zarysie wszystkie konflikty i narządy, które m ogą zostać wykorzystane jako kom pendium
wiedzy niezbędne do dalszej pracy.
Rozdział ten jest poświęcony terapii oraz odnajdow aniu konfliktu. Otóż zarówno dla pacjenta, ja k również
dla terapeuty, jest to w równej mierze ważne. Jeśli w pełni rozpoznamy objaw lub chorobę i chcemy ją wyleczyć,
dużą zaletą jest, możliwie jak najdokładniejsze, zdefiniowanie zdarzenia konfliktowego. Do tego służy wywiad
lekarski, poprzedzający wizytę pacjenta w gabinecie. W dalszej części książki zostało wyjaśnione postępowanie
dotyczące odkrywania konfliktu, a także został przedstawiony możliwy przebieg rozmowy terapeutycznej.
Wywiad lekarski
Poniżej znajdą Państwo fra gm en t wywiadu lekarskiego, który przesyłam m oim pacjentom przed pierwszą
wizytą. Można go wypełnić i przynieść na um ówioną wizytę. Podane inform acje są nieobowiązkowe i każdy
może wypełnić to, co uważa za konieczne. Wywiad lekarski został sporządzony specjalnie pod kątem BioLogicz
nej Wiedzy Leczniczej i był on przydatny w praktyce dla moich dotychczasowych uczestników szkolenia.
Poniżej, małym szarym drukiem, znajduje się uzasadnienie zadawanych pytań.
1. Jakie obecnie odczuwa Pan/Pani fizyczne lub psychiczne dolegliwości? (wymienić wszystkie!)
Taka lista daje mi obraz ogólnej sytuacji, jako specjalista BioLogicznej Wiedzy Leczniczej mogę już częściowo stwierdzić, z któ
rymi konfliktami mamy do czynienia.
Jakie badania/diagnozy zostały przeprowadzone/ postawione z punktu widzenia medycyny konwencjo-

nalnej, naturalnej i pozostałych?
Staramy się zdobyć możliwie wszystkie informacje, aby móc następnie postawić własną diagnozę z punktu widzenia BioLogicz
nej Wiedzy Leczniczej. Pozostałe diagnozy są nie mniej istotne. Podchodzę jednak do nich z ostrożnością, ponieważ diagnoza,
z punktu widzenia BioLogicznej Wiedzy Leczniczej może okazać się trafniejszą.
2. Na co chorował Pan/Pani we wczesnym dzieciństwie?

Dzięki odpowiedzi na to pytanie uzyskuję informację, przez jakie ewentualne konflikty przeżyte w dzieciństwie oraz na podsta
wie czego ukształtowała się osobowość pacjenta.
3. Jakie jest Pana/Pani oaólne samopoczucie i stan psychiczny?

Ogólne samopoczucie ma dla mnie duże znaczenie. Na przykład dużą różnica jest to, czy w przypadku diagnozy nowotworu,
który w medycynie konwencjonalnej określany jest jako nowotwór złośliwy, przeważa „dobry" czy „zły" stan ogólny. Diagnoza
często schodzi na dalszy plan.
4. Jakie lekarstwa obecnie Pan/Pani przyjmuje?

Czy występują jakiekolwiek działania niepożądane?
Lekarstwa mają wpływ na symptomatologię, jak również konflikty. Dlatego też musimy zostać o tym dokładnie poinformowani.
Działania niepożądane dają nam wskazówkę odnośnie dalszych ukrytych konfliktów.
5. Jakie używki/narkotyki przyjmuje lub przyjmował Pan/Pani (od kiedy do kiedy)?

Narkotyki i używki także wpływają na symptomatologię, konflikty i pozostałe mechanizmy rządzące przebiegiem czynności
życiowych w organizmie.
6. Proszę w tym miejscu podać regiony ciała, które dajq objawy:

Bóle, wysypki, stany zapalne, guzy, ograniczenia funkcjonalne, blizny itp.
Przód Tył
Prawo
Powyższy schemat bardzo dobrze ilustruje problem, pozwalając na szybką orientację. W niektórych sytuacjach również inne
związki różnych objawów są między sobą jasne.
104
7. Jakie przeszedł Pan/Pani operacje?

Czy przydarzyły się jakieś wypadki (urazy)? Jeśli tak, to jakie?
Operacje i wypadki często są również początkiem dalszych konfliktów i wpływają na dalszy przebieg życia. Niekiedy bardzo
mocno przez zwiększone ograniczenia i dolegliwości. Wiele objawów ma swój początek w wypadkach, względnie działaniach
sił wyższych.
8. Wysokość: Waga: Wahania wagi (kiedy):

Wahania wagi mogą świadczyć o istnieniu i przebiegu syndromu kanalików zbiorczych nerek, który to ma bardzo duże zna
czenie w BioLogicznej Wiedzy Leczniczej. Może również stanowić informację o innych czynnikach, które prowadzą do wahań
wagi. Dalsze informacje znajdą Państwo w książce: „Stop nadwadze".
9. Jak Pan/Pani sypia? Kiedy miały miejsca zmiany zwiqzane ze snem?

CD zaburzenia związane z zasypianiem CD zaburzenia związane przebudzeniem
O określone godziny przebudzenia CD lekki sen
O nocne pocenie CU charakterystyczne sny
CD środki nasenne CD pozostałe:
Ze zmian związanych ze snem możemy wywnioskować, w jakiej fazie znajduje się pacjent. Należy polepszyć jakość snu, ponie
waż jest on najważniejszym źródłem regeneracji ludzkiego ciała. Nocne pocenie (może mieć intensywny zapach) jest oznaką
fazy rozwiązania. Pot ten należy jednak rozróżniać od potu wywołanego stresem.
10. Jaki ma Pan/Pani apetyt i jakie sq Pani/Pana nawyki żywieniowe? Kiedy nastąpiły zmiany?
CD brak apetytu CD wzmożony apetyt
□ napady głodu (na określone artykuły spożywcze)
CD obrzydzenie na określone artykuły spożywcze
CD pozostałe:
Apetyt, najczęściej w nagłej i intensywnej fazie konfliktu, jest zmniejszony. W przypadku konfliktu związanego z kanalikiem
zbiorczym nerek jest on podwyższony.
11. Jakie ma Pan/Pani ciśnienie krwi i tętno? Kiedy nastqpiły zmiany?

Ciśnienie krwi należy postrzegać w sposób zróżnicowany. Może ono informować nas o aktywności konfliktu lub rozwiązaniu
konfliktu. Poza tym zmienia się ono przede wszystkim przez konflikty, dotyczące różnych tkanek nerek i serca.
12. Jak sq warunki termiczne w organizmie?

CD ciepłe dłonie i stopy CD zimne dłonie i stopy CD gorączka/kiedy/jak wysoka:
CD ogólna skłonność do marżnięcia? (od kiedy?)
CD pozostałe:
Chłód wskazuje na fazę aktywną konfliktu, ciepło i gorączka natomiast mówi o rozwiązaniu konfliktu. W szczególności zimne
dłonie i stopy mogą wskazywać na udział okostnej. Należy uwzględnić dalsze czynniki wpływające na termoregulację.
13. Pytanie do kobiet: jaki charakter majq krwawienia miesiqczkowe?

O regularne CD nieregularne CD bolesne
CD skrócone CD przedłużone
Krwawienie miesiączkowe daje nam wskazówki dotyczące termoregulacji (przedmiesiączkowej, miesiączkowej, pomiesiącz-
kowej). Mają na nią wpływ szczególnie żeńskie (seksualne) konflikty terytorialne, konflikty wiązane ze stratą, konflikt związany
z ciążą, porodem i dziećmi.
W jakim wieku po raz pierwszy wystqpiło krwawienie miesiqczkowe?

Według dr Hamera krwawienie miesiączkowe występuje bez żadnych konfliktów u dziewczynek w 1 1 roku życia. Jeśli wystąpi
później, wówczas mowa jest o istnieniu konfliktów.
W jakim okresie (sytuacji życiowej) krwawienie miesięczne nie pojawiło się? Menopauza, od kiedy?
Daje to nam wskazówkę dotyczącą odpowiedniego przebiegu konfliktu.
14. Prawo- i leworęczność (w praktyce powinien zostać przeprowadzony test na klaskanie!)

Jest Pan/Pani osobą praworęczną O Jest Pan/Pani osobą leworęczną CD
Prawo- i leworęczność jest ważna w przypadku wszystkich tkanek sterowanych przez móżdżek i mózg, a mniej istotna w przy
padku pnia mózgu i śródmózgowia.
105
15. Czy występowały zmiany hormonalne spowodowane przez:

□ pigułki antykoncepcyjne CD operację jajników/jąder O chemioterapię
CD lekarstwa CD pozostałe:
Jest to w a żn e , p rzede wszystkim, w przypadku tkan ki kory m ó zg ow ej i w za c h o ro w a n ia c h o p odłożu psychicznym , a także
w z a b u rze n ia c h za c h o w a n ia .
Wykaz obciqżajqcych sytuacji/wydarzeń/konfliktów
Z m ojego doświadczenia występujące fizyczne i psychiczne objawy są powiązane z sytuacjami życiowymi,

które obciążają, niepokoją lub też szokują.
Podczas rozmowy objawy, które występują łącznie z objawam i, które występowały wcześniej, możemy po
wiązać z wydarzeniam i życiowymi, które obciążyły Panią/Pana lub ewentualnie do tej pory obciążają.
Już teraz m ogą stworzyć Państwo krótką listę, próbując odpowiedzieć przy tym na poniższe pytania:
1. Które sytuacje życiowe lub stany obciqżajq Paniq/Pana obecnie najbardziej?

Co najczęściej absorbuje Paniq/Pana psychicznie i emocjonalnie?
Przed czym ma Pani/ Pan największe obawy?
Co wywołuje u Pani/Pana stres?
Odpowiedzi na te pytania będą dla nas wskazówkami na jeszcze aktualne wydarzenia, aktywne pod względem konfliktu. Bar
dzo często np. u pacjentów z chorobą nowotworową występują konflikty, które wywołały ten guz (guz pierwotny). W momencie
kiedy pacjent przychodzi do gabinetu, często są one już dawno rozwiązane. Pacjent cierpi na konflikty związane z następstwa
mi przebytej operacji, chemioterapią, wstrząsem diagnostycznym, wstrząsem prognozowym, strachem o rodzinę, lękiem przed
śmiercią, u tra tą w łasnej w artości wywołaną postawioną diagnozą, strachem o miejsce pracy i egzystencję itp.
2. Jakie wydarzenia najbardziej obciqżały Paniq/Pana przed zdiagnozowaniem choroby?
To pytanie da nam wskazówki dotyczące konfliktów, które potencjalnie mogłyby wywołać pierwotne zachorowanie. Jednak
zdarzało się również, że wielu pacjentów nie zapisywało tego, co najważniejsze. Pytania te dają jednak ważne wskazówki na
podstawie których, dzięki naszej wiedzy fachowej, możemy w danym kierunku zadać odpowiednie pytania pacjentowi.
3. Jakie wydarzenia/doświadczenia były dla Pani/Pana w życiu, dzieciństwie najbardziej obciqżajqce?
Znajdą się tu często wydarzenia, które bardzo silnie wpłynęły na życie pacjenta.
Tabelaryczny życiorys
Jeśli m ają Państwo ochotę, m ogą już wcześniej przygotować uporządkowany chronologicznie tabelaryczny
życiorys (odręcznie lub na komputerze), który w punktach zawierać będzie ważniejsze sytuacje życiowe np.:
• szkolna kariera/zm iana szkoły/problemy szkolne,
• kariera zawodowa/zmiana miejsca pracy,
• związki/rozstania,
• sytuacje konfliktowe/konflikty/obciążenia/sytuacje lękowe/tra u my/kryzysy życiowe,
8 choroby i śmierć członków rodziny, przyjaciół i znajomych,
• wypadki,
• pozostałe.
Sporządzanie życiorysu proszę rozpocząć m om entem porodu (ewent. w tym ciąży), aż do chwili obecnej.
Przygotowanie życiorysu pomoże Państwu i terapeucie w poszukiwaniu przyczyny choroby.
Życiorys da nam ogólny zarys, przegląd z życia pacjenta i pozostałe czynniki, które podczas terapii są bardzo ważne. Dla wielu
pacjentów jest to również wysoce interesujące, móc spojrzeć na całe swoje życie od strony biograficznej z punktu widzenia Bio-
Logicznej Wiedzy Leczniczej. Dzięki temu mogą wtedy lepiej zrozumieć i rozwiązać również wcześniejsze przeżycia i choroby.
106
Tworzenie własnego kręgu relacji rodzinnych
W cyklu terapeutycznym, a w szczególności w celu znalezienia przyczyn choroby, przydaje się często stwo
rzenie przez pacjentów własnego kręgu relacji rodzinnych. Pacjent, jak również terapeuta, uzyskują dzięki tem u
możliwie najlepszy obraz jego sytuacji życiowej.
W zorując się poniższym przykładem, m ogą Państwo na osobnej kartce wpisać się jako (JA) na jej środku
oraz w dowolnej kolejności wypisać dookoła wszystkie osoby, istoty żyjące, rzeczy i stosunki życiowe, z którym i
m ają Państwo do czynienia. Proszę wpisać te osoby możliwie po imieniu.
Poniżej przedstawiony przykład ma służyć wyłącznie jako ¡eden z możliwych punktów zaczepienia.
Rodzice:
Rita 70 lat i Tom
Dziadkowie: (zmarł w 1997 roku) Teściowie:
Lena 97 lata i Jakob Rosi 67 lat i 65 lat,
Alfred:
były mąż, rozwiedziony od 1999
S tw orzenie kręgu relacji rodzinnych jest bardzo istotną m e to d ą pracy w m ojej praktyce lekarskiej. D a je on n a m dobry zarys o
życiu/kon taktach społecznych p ac je n ta .
Przy p om ocy kręgu relacji rodzinnych m o żn a rów nież system atycznie obserw o w ać, oraz zn ale źć osoby, których dotyczy p o
w stały konflikt.
Poza tym osoba d ośw iadczon a, m oże już z sa m e g o sposobu p rzedstaw ien ia w yczytać u kład stosunków, które m ogłyby być
istotne dla w ystąp ien ia konfliktów . N a ilustracji w idać np. że były m ą ż A lfred nie m a bezp ośredn ieg o ko n taktu z osobą (JA),
lecz k o n tak t odbyw a się w yłączn ie przez ich córkę, co m o g ło b y nas skłonić do głębszego p rze b a d a n ia tej^ kwestii.
Kot M in zi jest bliższy niż pozostali, co m oże w skazyw ać na bliski k o n tak t i duże zn ac ze n ie kota. Z w ie rzę ta należy koniecznie
uw zględnić w w yw iadzie lekarskim , p o n iew aż m o g ą przedstaw iać, z jed n ej strony b ardzo c en n e źró d ło in fo rm ac ji, je d n a k
z d ru giej strony rów nież m ożliw ość/przyczynę konfliktu, np. w przypadku cho ro by zw ierzęcia gospo darze m a rtw ią się.
107
W prowadzenie do wywiadu lekarskiego i znalezienia konfliktu
Rozdział ten stanowi uzupełnienie do tem atu historii choroby. Opiszę tutaj, jak przygotowuję wywiad lekar
ski oraz diagnozę różnicową, począwszy od jednego objawu, aby znaleźć przyczynę wywołującą konflikt.
W skrócie można w następujący sposób przedstawić kolejność postępowania:

1. Wywiad lekarski.
2. Diagnoza różnicowa (zarys możliwych dotkniętych tkanek).
3. Określenie chorej tkanki (za pom ocą diagnozy różnicowej).
4. Definicja konfliktu (np. konflikt związany z rozstaniem) dla dotkniętej tkanki (w razie potrzeby sprawdzić
w książce).
5. Znalezienie konfliktu w życiorysie pacjenta (wywiad lekarski konfliktu).
6. Rozwiązanie konfliktu (rozwiązanie realne, terapia związana z konfliktem i przeżyciami traum atycz
nymi).
Nie zawsze konieczne jest korzystanie z wszystkich kroków w tej kolejności. W zależności od sytuacji pacjen
ta można wykorzystać również pewne „skróty".
Terapeuci m ogą w celach naukowych opierać się na takim postępowaniu, a pacjent może zrozumieć sa
modzielnie pojedyncze kroki.
Wyjaśnię to na przykładzie pacjentki chorej na nowotwór piersi.

Jeśli występują inne objawy, m ogą Państwo postępować zgodnie z tą samą zasadą.
Wskazówka:
Wiedza wyspecjalizowanych terapeutów jest rozległa i niemożliwym jest opisanie wszystkich kom binacji występowania da
nych problemów. Istnieje wiele równoważnych „o p c ji jeśli-wtedy ", które w pisemnym odtworzeniu ukazują się jako bardzo
nieczytelne. Proszę dlatego o wyrozumiałość w związku z poniższą uproszczoną prezentacją, która jednocześnie jest bar
dzo ambitną. W niektórych sytuacjach rozdział ten należy przeczytać kilka razy, lub praktycznie zastosować bezpośrednio
na podstawie własnego objawu.
Przekazywanie sposobu myślenia BioLogicznej Wiedzy Leczniczej

Zanim rozpocznę przeprowadzenie wywiadu lekarskiego, przekazuję pacjentce poznania i sposób myślenia
BioLogicznej Wiedzy Leczniczej. Oznacza to, iż przyjmujemy, że każdy objaw ma swoje biologiczne znaczenie.
Każdy pojawiający się w organizm ie ludzkim objaw, ma swoją określoną przyczynę, którą należy zdiagnozować.
Z tego względu w BioLogicznej Wiedzy Leczniczej nie ma niczego, co moglibyśmy nazwać złośliwym, a jedynie
sensownym lub mowa jest o próbach uporania się organizm u z daną sytuacją awaryjną.
Naszym celem jest zlokalizowanie bodźca konfliktu w yw ołującego wystąpienie objawu oraz - jeśli to ko
nieczne - wprowadzenie konkretnych zm ian w sytuacji życiowej tak, aby dany objaw m ógł zostać kom pletnie
wyleczony.
1. Wywiad lekarski
W wywiadzie lekarskim, możliwie najdokładniej, zwracamy uwagę na to, aby zawrzeć wszystkie istotne dane
i związki, w celu ja k najlepszej oceny sytuacji. Wcześniej wypełniony wywiad lekarski stanowi dobrą bazę.
Z uwzględnieniem powyższego wywiadu lekarskiego stawiam pacjentce nastepuiace pytania:

• Która pierś jest chora?
• Kiedy guz został po raz pierwszy zaobserwowany?
• Jak duży jest guz i jak przebiegł jego wzrost?
• Czy występują bóle i jeśli tak, od kiedy, jaki m ają przebieg?
(procesy czasowe, są bardzo pomocne, aby daną sytuację ustalić na podstawie życiorysu).
® Czy zewnętrzna tem peratura piersi jest norm alna, wysoka czy niska?
Czy przeprowadzono poniższe badanig lekarskie?

• Badania laboratoryjne.
0 Badanie palpacyjne.
• Ultradźwięki.
9 M onografia.
• Zdjęcia z tom ografii kom puterowej, rentgenowskie, rezonans magnetyczny.
• Histologia.
Jakie zostały postgwione lekgrskie i/lub neuropgtyczne diggnozy lub orzeczenig?

108
Jakie zostało wydane orzeczenie drugorzędne?

Czy węzły limfatyczne są powiększone? Pozostałe objawy.
Różne wegetatywne zmiany i pozostałe objawy m ogą stanowić dodatkowo punkt zaczepienia podczas pró
by znalezienia konfliktu i terapii (patrz: Wywiad lekarski, od strony 103).
D la m n ie osobiście w ażn ym jest, żeby p raca na podstaw ie BioLogicznej W iedzy Leczniczej była pod w zg lę d e m m edycznym ,
klinicznym ja k i społecznym b ardzo solidnie w y k o n a n ą p ra c ą , w trakcie której p rze p ro w a d zim y rzetelny w yw iad lekarski, p o d
czas którego u w zg lędn im y wszystkie w a żn e fak ty m edyczne, społeczne i b io graficzn e. N ie p rze m y ś la n e „psychosom atyczne"
lub „p se u d o -e zo te ry czn e " porywy dotyczące ja k ieg o k o lw ie k konfliktu i p ro b le m ó w p ac je n ta nie są z a m ia re m dob rze przeszko
lon ego użytkow nika Biologicznej W iedzy leczniczej. N iestety rów nież w ielu w spółczesnych lekarzy z a p o m n ia ło , ja k pow inien
w y g lą d ać o d p o w ie d n i w yw iad lekarski.
2. Diagnoza różnicowa (zarys tkanki gruczołowej piersi)

Następnie pokazuję pacjentce naszkicowany obraz piersi znajdujący się w książce, w katalogu przebiegu
konflikt-na rząd (patrz: strona 172) i wyjaśniam jej różne reakcje dotkniętej tkanki (przewody mlekowe, gruczo
ły sutkowe i ewentualnie skórę właściwą, jak również tkankę łączną i tłuszczową). Forma wizualna stanowi dla
wielu pacjentów dużą pom oc w rozumieniu powiązań.
Tutaj znajdą Państwo po raz kolejny wykaz różnych tkanek piersi w znaczeniu diagnozy różnicowej. Kolej
ność jest wybrana na podstawie częstotliwości występowania guza i tym samym jest również zgodna z prawdo
podobieństwem, że ta tkanka jest dotknięta. Guzy przewodów wyprowadzających piersi należy zatem traktow ać
z dużą ostrożnością jako najczęściej występujące.
Przykłady dotyczqce Faza wystę

Możliwa dotknięta tkanka Specyficzne objawy
treści konfliktu powania guza
1. Przewody mlekowe Osobisty konflikt związany faza 5-9 obrzęk zdrowienia (nowotwór) w fazie 5,
(KM - żółty) z rozłąką cofnięcie w fazie 6-8
2. Gruczoły sutkowe Konflikt wywołany troską, faza 3 ewent. nowotwór, wywołany przez stan
(M - pomarańczowy) konflikt związany z kłót zapalny, będzie dostrzeżony również do
niami piero w fazie 5
3. Skóra właściwa piersi Konflikt związany z oszpe faza 3 powstanie nowotworu w fazie 3, stan za
(M - pomarańczowy) ceniem palny nowotworu w fazie 5, nowotwór jest
bardziej widoczny na zewnętrznej skórze
4. Tkanka tłuszczowa Utrata własnej wartości faza 5-9 powstanie nowotworu w fazie 5 (rzadko)
i tkanka łqczna piersi związana z piersią
(SB - czerwony)
Powyższa tabela opisuje, w której tkance oraz w jakiej fazie może powstać guz. Do tego m ają Państwo moż
liwość zaobserwowania treści konfliktu, która w przypadku nowotworu piersi jest bardzo istotna.
Istniejq dwie różne metody postępowania. Zależq one od stanu posiadanej wiedzy:
a) W iadom o, która tkanka jest dotknięta np. poprzez histologię.
b) Nie w iadom o jeszcze, która tkanka jest dotknięta.
Dotyczy podpunktu a)
3./4. Określenie tkanki i definicja konfliktu

Jeśli w iadom o już, że chodzi np. o nowotwór gruczołów mlekowych, określony w medycynie konwencjonal
nej np. jako przewodowy lub śród przewodowy, wówczas w dalszym przebiegu m ogą Państwo założyć, że powo
dem wywołującym konflikt był związany z rozłąką. Odnośnie piersi z reguły jest to osobisty konflikt zwiqzany
z rozłąką. W rozdziale: Piersi lub gruczoły mlekowe (patrz: strona 177) m ogą Państwo zapoznać się z prze
biegiem konflikt-na rząd, w celu zdobycia wiedzy dotyczącej dalszych dokonań. Pomocna jest przy tym rów
nież grafika dotycząca stosunków wielkości nowotworów (patrz: strona 48), która da Państwu wizualny zarys
przebiegu.
Dzięki rozpoznaniom w BioLogicznej Wiedzy Leczniczej wiemy, że nowotwór gruczołu mlekowego zaczyna
się rozwijać w fazie rozwiązania konfliktu. Pacjentka znajduje się już w sytuacji życiowej, którą odbiera jako za
kończenie konfliktu. Może się ona znajdować również w fazie ciągłego leczenia, w której znajduje się w praw
dzie już w wagotonicznej fazie rozwiązania, jednak w międzyczasie konflikt wystąpił ponownie, ewentualnie też
tylko krótkoterm inow o. Ilustracje opisujące przebiegi konfliktów (od strony...) zobrazują Państwu poszczególne
procesy.
109
5. Pytanie o konflikty w życiorysie

Jaki konflikt w ywołał, w Pani życiowej sytuacji, zm iany komórkowe na piersi?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, należy możliwie sensownie postawić pytanie dotyczące konfliktu.
Pytanie, które okazało sie bvć trafne, sformułowane jest następująco:
Jakie wydarzenia życiowe, w czasie wystąpienia nowotworu, m ogła Pani przeżyć jako konflikt rozsta
nia?
Pomocne będzie po raz kolejny przeanalizowanie opisów i przykładów dotyczących konfliktu związane
go z rozłąką w gruczołach mlekowych (patrz: strona 177 i ewentualnie Naskórek, strona 223). Dzięki tem u
będzie można zaobserwować, jakie wydarzenia życiowe m ają wpływ na powstanie owego konfliktu.
Proszę razem z pacjentką stworzyć listę wydarzeń, które wchodzą w rachubę. Proszę nie koncentrować
się pochopnie na jednym wydarzeniu. Dobrze jest rozważyć kilka różnych zdarzeń. Ponadto, ważne jest dopa
sowanie powiązań czasowych.
W tym przypadku należy wziąć pod uwagę fakt, że guz rośnie w fazie rozwiązywania. Istotne są przede
wszystkim te konflikty, które pacjentka uważa za rozwiązane lub te, w przypadku których faza mocno obciąża
jąca m inęła. Można określić to również jako częściowe rozwiązanie konfliktu, które często prowadzi do wzrostu
komórek, do obrzęku zdrowienia.
Można również zapytać o to, co w ostatnim czasie zmieniło się na lepsze, który konflikt związany z roz
łąką został w ostatnim czasie rozwiązany. Naprowadziłoby to nas na trop przebiegu konfliktu.
Z m ojego doświadczenia guz gruczołów mlekowych jest dostrzegalny od kilku dni, aż do kilku tygodni
(zmienności są możliwe) po rozwiązaniu konfliktu. Dzięki tem u można ostrożnie zawęzić okres, który nas inte
resuje.
Przebieg konfliktu
Jeśli jakieś zdarzenie lub sytuacja życiowa okażą się być przyczyną konfliktu, ważne jest, aby ustalić, czy
dany konflikt jest nadal aktywny, czy znajduje się w fazie ciągłego leczenia lub czy też może został już całkow i
cie rozwiązany. Możemy to określić na podstawie porównania dokładnej progresji objawów z historią życiową
lub przebiegiem konfliktu.
6. Rozwiązanie konfliktu
Jeśli konflikt został już rozwiązany, pacjentka powinna zwracać uwagę na to, żeby powtórnie iroie popaść
w konflikt. To samo dotyczy przypadku ciągłego leczenia.
Jeśli jednak pacjentka znajduje się jeszcze, lub ponownie, w fazie aktywnego konfliktu związanego z rozłąką
(względnie ze strachem przed rozłąką), terapia koncentrowana jest na rozwiązaniu tej konkretnej sytuacji życio
wej. Proszę zwrócić przy tym uwagę na dokonania opisane w rozdziale Rozwiązanie konfliktu i terapia w BioLo-
gicznej Wiedzy Leczniczej (strona 125).
Dotyczy podpunktu b)
Jeśli nie jest jeszcze ustalone, która tkanka piersi przyczyniła się do powstania nowotworu, w niektórych sy
tuacjach poszukiwanie konfliktu będzie jeszcze bardziej zróżnicowane. Istnieje kilka możliwości.
1. Wywiad lekarski
2. Diagnoza różnicowa
Powyższy wywiad lekarski i diagnoza różnicowa są, w tym przypadku, ta k samo istotne, a może nawet waż
niejsze. Aby to trochę uprościć, ograniczę wybór dotkniętej tkanki na:
• kom órki gruczołu sutkowego oraz
• przewody mlekowe
ponieważ oba przypadki występują najczęściej. W tym celu przeanalizujemy różne procesy zachodzące w oby
dwu tkankach na stronie 48.
Można tam zaobserwować, iż gruczoły sutkowe sterowane przez stary mózg najpierw w fazie konfliktowej
tworzą k + , a w fazie zdrowienia k-. Przewody mlekowe, sterowane przez nowy mózg, reagują w przypadku
konfliktu k - i w fazie zdrowienia k + .
3. Określenie tkanki
Jeśli jest mowa o nowotworze piersi, może on dotyczyć gruczołu sutkowego w fazie 3, stanu zapalnego gru
czołu sutkowego w fazie 5-7, lub też nowotworu przewodów mlekowych w fazie 5-7. W tym przypadku faza 3
jest nieodpowiednia, ponieważ przewody mlekowe reagowałyby k-. Jest to wykluczone.
110
Objawy wegetatywne
W dalszym postępowaniu pom ocne będą objawy wegetatywne.
Za aktywnym konfliktem przem awiają:
• zim ne dłonie/stopy,
• obniżony apetyt,
• niepokój,
• myślenie kompulsywne dotyczące określonej treści konfliktu,
• zaburzenia snu (od 3:00 godziny),
• ewent. podwyższone ciśnienie krwi i puls.
Za rozwiązaniem konfliktu przemawiają:

• ciepłe dłonie (stopy),
• ewent. podwyższona tem peratura,
• niskie ciśnienie,
• odprężenie,
• gorączka,
• pocenie nocne.
U pacjentki wystąpiło nocne pocenie. Po pewnym czasie ponownie czuła się odprężona, co przemawia za
rozwiązaniem konfliktu. Tak więc faza 3 gruczołów sutkowych jest również nieadekwatna, ponieważ wtedy szu
kamy wyłącznie tkanek, które w fazie 5 tworzą k + .
Różne czynniki m ogą wpływać i nakładać się na objawy wegetatywne. Czasem wydają się być m ało istotne,
jednak m ogą pom óc w odgraniczeniu różnych możliwości i wskazują na określoną tendencję.
4. Pytania dotyczgce konfliktów

W dalszej kolejności sensowne jest postawić pytanie dotyczące wydarzeń życiowych, które przeżywaliśmy
jako konflikt. M ożem y zapytać konkretnie o konflikty wywołane troską i konflikty związane z rozłąką (możliwe
pytania i działania, patrz: podpunkt „ a " oraz wywiad lekarski).
Stronność - prawo- i leworęczność

Poprzez stronność dotkniętej piersi możemy zapytać o konkretne osoby lub istoty żyjące (np. zwierzęta).
Pacjentka jest osobą praworęczną i nowotwór dotyczył prawej piersi. Dlatego należy zapytać najpierw o kon
flikty związane z wszystkimi istotam i żyjącymi, których traktow ała jako partnera (patrz: Prawo- i leworęczność,
strona 75).
5./6. Rezultat rozmowy, zlokalizowanie konfliktu, rozwiązanie konfliktu

Przed rozmową z pacjentem pojawiają się zagadnienia medyczne, które pozwolą zastosować odpowiednią
terapię. Jeśli BioLogiczna Wiedza Lecznicza uwzględnia i stawia diagnozę różnicową, zbliżamy się do rezultatu,
dzięki którem u możemy udzielić ważnych odpowiedzi na pytanie:
Pytania: odpowiedź, którei możemy udzielić dzięki BioLoaicznei Wiedzy Leczniczej:
dotknięta tkanka (np. przewody mlekowe, obrzęk zdrowienia)

treść konfliktu (osobisty konflikt rozłąki)
wydarzenie konfliktowe (strach związany z rozłąką w kwestii partnerstwa)
aktualna faza (leczenie, faza 5)
przebieg ogólny (ciągłe leczenie przez ponowne wystąpienie sytuacji spornych)
konieczność zastosowania
terapii (terapia konfliktowa i traum atyczna, szkolenie w zakresie kom unikacji,
rozmowy terapeutyczne, do których zostaje włączony partner,
terapia kwiatowa Bacha)
• działania, które pacjentka chce podjqć w tej sytuacji
Jeśli zdobyli Państwo tę wiedzę, oznacza to, że BioLogiczna Wiedza Lecznicza spełniła swoje zadanie i za
równo pacjentka jak i terapeuta/ka mogą z wewnętrzną pewnością i przekonaniem rozpocząć terapię.
111
Propozycja przebiegu rozmowy terapeutycznej
W celu lepszego zobrazowania tem atu poniżej został jeszcze raz schematycznie przedstawiony przebieg
rozmowy terapeutycznej
Sposób pracy i wyznaczenie celu

Na początku sensownie jest wyjaśnić pacjentowi własny sposób pracy i wyznaczyć cel. Przy tym można się
upewnić, czy pokrywa się on z wyobrażeniami pacjenta.
Co iest intencja i celem pacjentaP
Podczas opowieści pacjenta w arto jest zawsze zwrócić uwagę i wzm ocnić zasoby.
Należy przygotować pacjenta na ewentualną konieczność sporządzenia planu terapii na koniec rozmowy.
Wywiad lekarski (z pracq zasobami)

Jakie występują dolegliwości? Uzyskanie dokładniejszych informacji o objawach.
W przypadku bólu: jaki jest charakter bólu?
Kłujący, palący, promieniujący, tępy, przemieszczający się, drażniący.
Kiedy występują? W jakich odstępach, rytm ach.
Diagnoza z punktu widzenia medycyny konwencjonalnej (histologia)

Dodatkowe orzeczenia i objawy drugorzędne
Każda diagnoza podlega zasadniczo zawsze możliwości zakwestionowania, ponieważ m ogłaby zostać po
stawiona nieprawidłowo, lub postrzegana z całkiem innego punktu widzenia. Kto postawił diagnozę?
Za pom ocą jakich środków została sporządzona? Czy jest to ew entualnie własna diagnoza?
Czy została postawiona ewentualnie inna diagnoza z punktu widzenia BioLogicznej Wiedzy Leczniczej?
Lekarstwa
Jakie przyjmuje Pani/Pan lekarstwa?
Jaka jest reakcja na lekarstwa? Czy zm ieniają one sym ptom atologię?
Czy są możliwe niekonfliktowe bodźce/przyczyny zachorowania? Jakie?

Wypadki, zatrucia, fizyczne, fizjologiczne, niedobory, jednostronne obciążenia.
Możliwe pytanie:
Co pacjent uważał do tej pory za przyczynę swojej choroby?
Diagnoza różnicowa w znaczeniu BioLogicznej Wiedzy Leczniczej

Której dokładnie tkanki dotyczy problem?
np. term in „p łu c o " jest niedokładne: „śluzówka oskrzelowa" jest dokładniejszy.
Które spośród różnego rodzaju tkanek wchodzą w rachubę? (patrz: Zarysy narządów w części o narzą
dach w książce).
Np. przy zapaleniach dróg oddechowych:
• śluzówka oskrzelowa,
• pęcherzyki płucne,
• śluzówka krtani.
Definicja konfliktu i przynależność faz:

W wykazie należy sprawdzić przynależne definicje konfliktu oraz przynależność faz symptomu:
np.: oskrzela konflikt związany ze strachem o terytorium faza 5-7
pęcherzyki płucne konflikt związany z lękiem przed śmiercią faza 5-7
krtań konflikt związany ze strachem faza 5-7
Która tkanka iest najprawdopodobniej dotknięta?
W racając do tem atu tkanki lub konfliktu, należy pacjenta zapytać o jego sytuację życiową.
W zależności od sytuacji, o innych tkankach i możliwościach wystąpienia konfliktu można tyko wspo
mnieć.
Należy pacjentowi przedstawić opis tego, czym np. może być konflikt związany ze strachem o teryto
rium. Do tego m ogą Państwo podać przykłady, aby pacjent m ógł sobie stworzyć obraz konfliktu.
Można również poinform ow ać pacjenta o przebiegach konfliktu i stanie zdrowia, w celu pozytywnej moty
wacji pacjenta.
112
Lokalizacja konfliktu i rozmowa z pacjentem

W jakiej fazie występuje objaw lub obraz kliniczny choroby? (kontrkontrola na wszystkich płaszczyznach).
Wszystkie płaszczyzny się zgadzają:
* psychika,
• mózg,
* rozwój narzqdu,
• system nerwowy (sen, apetyt, tem peratura ciała (gorączka), pocenie nocne, samopoczucie).
Tworzenie charakterystycznych 9 faz (o ile takie istniejq)

Sporządź szkic wielofazowości:
4#
Analizę należy rozpocząć punktam i i datam i, które można już prawdopodobnie określić (ewentualnie po
czątek fazy 5).
Należy nanieść tylko pewne dane. Krok po kroku należy wypełnić cały szkic i uzupełnić obraz.
Czy jest to nagły jednorazowy czy nawracajqcy chroniczny proces chorobowy?

Kiedy objawy wystąpiły po raz pierwszy, a kiedy po raz ostatni, czy występowały w międzyczasie, kiedy były
najmocniejsze?
Czy występujq szyny reakcji lub recydywa?

Należy narysować przedłużoną krzywą.
Lokalizacja konfliktu
Wspólnie z pacjentem należy szukać pierwotnego konflikt wywołującego lub jego rozwiązania.
Możliwe pytania (należy unikać pytań sugestywnych):
Jakie wydarzenia życiowe mogli Państwo przeżyć (np.) jako konflikt zwiqzany ze strachem o teryto
rium?
Można tuta j ewentualnie sporzqdzić listę i nie określać się za szybko. Należy brać więcej możliwości pod
uwagę!
Jakie wydarzenie było najbardziej obciqżajqce, szokujqce, najgorsze w czasie poprzedzajqcym wystq-
pienie objawów? (ewentualnie określić dokładny okres czasu).
Które sytuacje życiowe obciqżajq w danym momencie trwale lub poprzez nawracanie?
Pomoce: narysow ać krąg relacji rodzinnych,

sporządzić listę zajęć,
n arysow ać krajo braz konfliktow y i traum atyczny,
d zien nik o b ja w ó w konfliktu: jako z a d a n ie d o m o w e sporządzić kartę p rzebieg u.
Plan terapii - jaka terapia jest sensownym rozwiqzaniem terapeutycznym na różnych płaszczyznach?
• terapia konfliktowa i traum atyczna,
• szkolenie kom unikacyjne (skuteczna kom unikacja w sytuacji konfliktowej),
• wsparcie farm akologiczne,
• czy są konieczne wyjaśnienia lub zabiegi z punktu widzenia medycyny konwencjonalnej?,
• zm iana życiowa, zadanie projektowe, tworzenie świadomości, karta przebiegu,
• własna aktywna działalność: Joga, ćwiczenia oddechowe itp.
Przy om ów ieniu dalszego przebiegu zaleca się, przygotować pacjenta na wystąpienie możliwych objawów,
które m ogą być wywołane rozwiązaniem konfliktu i pozostałymi działaniam i.
Dalsze terapeutyczne działania:

Wyjaśnić istotę odpowiedzialności:
• gdzie leży odpowiedzialność pacjenta, a gdzie jego partnera konfliktowego?
• gdzie leży odpowiedzialność pacjenta, a gdzie terapeuty?
113
Pomoce przy lokalizacji konfliktu
Wykrycie konfliktu czasem ma miejsce bardzo szybko i bezpośrednio. W niektórych przypadkach trw a ono
trochę dłużej i wymaga bardzo zróżnicowanego i fachowego przygotowania oraz zadania dodatkowych pytań.
Poniżej znajdą Państwo kilka wskazówek do tego, jak można wesprzeć pacjentów w procesie przywrócenia po
wiązań czasowych i przypom nienia sobie konfliktu.
Podbudzenie wspomnień pacjenta:

Stworzenie stałych punktów:
• Jakie były święta Bożego Narodzenia (lub Wielkanocy, lub narodziny dziecka itp.). Czy występowały już
wtedy objawy?
Tworzenie obrazów/pobudzenie wspomnień w celu przypomnienia ram czasowych:
• Proszę sobie przypomnieć i zwizualizować, z kim spędził Pan/Pani święta Bożego Narodzenia/urlop itp.!
Czy występowały wtedy objawy, czy były one już np. tem atem rozmów?
Podanie przykładów:
• Można przytoczyć przykłady również innych pacjentów. Dzięki tem u u badanego zostaną pobudzone
skojarzenia i może sobie dzięki tem u w niektórych przypadkach przypomnieć własną sytuację konflikto
wą, jeśli ta była podobna.
Rozróżnienie charakteru konfliktu:

..Praktvcznv-pewnv-realnv kon flikt" lub „ko n flikt w znaczeniu przenośnym":
• Odnośnie sposobu postępowania przy poszukiwaniu konfliktu istotne jest, aby najpierw znaleźć „p ra k
tycznie realny konflikt". Jeśli żaden realny konflikt nie został odnaleziony, w kolejnym etapie ważne jest,
aby wyszukać „k o n flik t w znaczeniu przenośnym".
Przykład stopy: konflikt związany z własną wartością, nie móc biegać:
1. „praktyczny-pewny-realny konflikt":
• Z powodu urazu uda, mężczyzna nie może biegać i przez to czuje się ograniczony. Cierpi na utratę
poczucia własnej wartości związanej z brakiem możliwości biegania, połączoną z rozpadem kom órek
kości stopy i stanem zapalnym, a także bólam i w fazie zdrowienia. W rzeczywistości faktycznie nie
m ógł za dobrze biegać (w odniesieniu do własnego ciała).
2. „k o n flik t w znaczeniu przenośnym":
• Inny mężczyzna chciał ze swoją żoną przeprowadzić się do ich nowego domu. Jednak na krótko przed
przeprowadzką żona rozstała się z nim. Przez tę sytuację tem at przeprowadzki został odłożony na póź
niej. Brak możliwości przeprowadzki spowodowała, że mężczyzna przeżył konflikt. Przez powstały kon
flik t kość jego stopy reagowała rozpadem komórek. W fazie rozwiązania konfliktu pojawił się również
bolesny stan zapalny. Brak możliwości biegania, czy też brak możliwości przeprowadzki mężczyzna nie
przeżył bezpośrednio fizycznie, lecz jego podświadomość przeniosła ten fa kt niemożliwości przepro
wadzki na jego stopę.
Ważne jest pozostać praktycznym i zapytać najpierw o sytuacje, które w odniesieniu do siebie przeżyło się
bardzo konkretnie a wówczas, w następnym kroku, zapytać o konflikty, które należy rozumieć bardziej w zna
czeniu przenośnym.
Rozróżnienie konfliktów w odniesieniu do siebie lub kogoś innego

1. Pęcherzyki płucne reagują na konflikt związany z lękiem przed śmiercią:
- lęk przed śmiercią może dotyczyć nas samych lub
- lęk przed śmiercią może dotyczyć kogoś innego.
W obu przypadkach reagują pęcherzyki płucne, a więc zapytać należy o obie możliwości.
2. M ięśniak macicy:
- niespełnione marzenie o dziecku, ponieważ samemu nie ma się dzieci lub
- niespełnione m arzenie o dziecku, ponieważ np. własna córka poddała się aborcji.
W obu przypadkach może dojść do mięśniaka macicy, a więc należy zapytać o obie możliwości.
Rozróżnienie między konfliktem, który miał miejsce w przeszłości (np. konflikt zwigzany z rozłqkq)
a konfliktem, którego obawiamy się w perspektywie przyszłości (np. strach przed rozstaniem).
Na przykładzie naskórka:
1. Konflikt związany z rozłąką: rozstanie już nastąpiło, np. ponieważ partner odszedł.
2. K onflikt związany ze strachem przed rozłąką: boimy się tem atu rozłąki, rozłąka jeszcze nie nastąpiła.
O baw iam y się, że partner m ógłby odejść. W tym przypadku objawy rozwiązania konfliktu m ogą wystąpić
nawet wtedy, gdy partner faktycznie odszedł.
Dalsza pomoc, patrz: Wywiad lekarski (strona 103)
114
Znaczqce działania terapeutyczne i profilaktyczne
1. Zdrowy, normalny rytm dzienny i nocny:

• analiza praw biologicznych i duchowych praw życiowych,
• dostosowanie stylu życia do praw życiowych,
• zajm owanie się myślami budującymi, pozytywnymi i spójnymi,
• uznanie własnego życia za stale zm ieniający się proces twórczy,
• znalezienie własnego sensu życia, misji życiowej, celu życiowego oraz ich realizacja,
• podchodzenie aktywnie do życia, wyjaśnianie konfliktów bez ich unikania lub wypierania,
• uznanie wym agań życiowych jako zadanie i możliwości rozwoju,
• postrzeganie środowiska jako odbicia lustrzanego własnego życia wewnętrznego,
• stałe rozwijanie własnych zdolności i możliwości umysłowych oraz duchowych, aż po najwyższy cel,
• harm onijne, estetyczne ćwiczenia (joga, ćwiczenia oddechowe, Tai Chi, metoda Feldenkraisa, taniec,
itp.), przy których jednocześnie włączane jest ciało i świadomość,
• zdrowy sposób odżywiania się ze świadomością, iż dzięki jedzeniu jest się blisko natury,
• porządek w kręgu rodzinnym i społecznym.
2. Moment wstrząsu konfliktowego (przeżycie traumatyczne):

• obserwacja strum ienia oddechu, zachowując przy tym spokój,
• świadome postrzeganie otoczenia i sytuacji dzięki zmysłom,
• wyrażanie własnych uczuć i obserwacji,
• um iejętność rozpoznania niemocy i reakcji zewnętrznej lub też tylko wewnętrznej (psychicznie aktywny),
• wypracowanie w sobie poczucie bycia aktywnym lub możliwości zrobienia czegoś,
• terapia kwiatowa Bacha.
3. Aktywna faza konfliktu (faza stresu):

• rozpoznanie konfliktu i należącej do tego sytuacji życiowej,
• regularne ćwiczenia oddechowe i joga,
• terapia kwiatowa Bacha i/lub środki psychoterapeutyczne lub homeopatyczne,
• bogactwo ważnych składników odżywczych, świadomy sposób odżywiania się,
• rozpoznanie biologicznego, ja k również głębokiego, duchowego znaczenia konfliktu lub sytuacji ży
ciowej,
• aktywne opracowanie rozwiązania konfliktu,
• dalsze działania w celu rozwiązania konfliktu w następnym rozdziale.
4. Rozwiązanie konfliktu:
• świadome postrzeganie zmian.
5. Faza rozwiązania konfliktu faza (część A):

8 zrozum ienia BioLogicznej Wiedzy Leczniczej i przyjęcie reakcji zdrowienia jako leczenie (regene
racja),
• spokój fizyczny i psychiczny,
8 wypoczynek, regeneracja, regulacja organizm u,
8 w razie potrzeby należy podjąć łagodne działania przeciwgorączkowe (zimne okłady)
lub terapię kwiatową Bacha i środki psychoterapeutyczne lub homeopatyczne,
8 świadomość bogactwa ważnych składników odżywczych, świadomy sposób odżywiania się z korzyst
nym białkiem (tylko w najbardziej ekstremalnych przypadkach: antybiotyki, kortyzon, operacja).
6. Kryzys zdrowienia (sympatykotoniczny):

8 spokój i odprężenie (w niektórych sytuacjach pozostanie w łóżku), pobudzanie wagotonii
8 różne środki lecznicze w zależności od sytuacji
7. Faza rozwiązania konfliktu faza (część B):

8 patrz: faza 5
8. Koniec programu ratunkowego:

8 świadome postrzeganie fazy przejścia
9. Powrót do normalności:
8 zwiększenie świadomości, uczenie się nowej sytuacji życiowej i świadome obchodzenie się z zachowa
ną fizyczną i duchową „b lizn ą " oraz nowymi zdolnościami
115
Rozróżnianie bodźca i przyczyny
Dr H am er określa konflikt biologiczny jako przyczynę powstawania różnych ta k zwanych chorób. Bez w ąt
pienia biologiczny wstrząs konfliktow y jest jednym z najważniejszych czynników w symptomatyce.
Czy konflikt jest przyczyną czy może tylko bodźcem, który prowadzi do zmian
psychicznych i komórkowych?
Przyczyna to - zgodnie z m oim w yobrażeniem - najbardziej odległy powód zmian.
Poniższy przykład jest interesujqcq odpowiedzią na powyższe pytanie
Ciekawą sytuacją jest przypadek dwóch osób, które przeżyją podobną dram atyczną sytuację życiową. Jak
to się dzieje, że jeden z nich przeżyje konflikt i powstaną u niego objawy, a drugi nie przeżyje konfliktu i pozo
staje „zdrow y"?
Można to wyjaśnić patrząc przez pryzmat ludzkiej świadomości, nastawienia do życia i zdolności, jaką czło
wiek posiada, zanim doświadczy potencjalnie konfliktowego wydarzenia.
Przykład:
Dwie osoby na skutek krachu na giełdzie straciły znaczną ilość środków pieniężnych ulokowanych w au
kcjach.
Jedna z nich, niezadowolona ze swojej pracy na stanowisku kierownika działu, m iała nadzieję, że dzięki
akcjom zgromadzi kapitał, aby nie m usiała dłużej pracować i tym samym pójść na wcześniejszą emeryturę.
W tym przypadku praca postrzegana jest właściwie tylko jako możliwość zarobienia pieniędzy.
Drugiej osobie praca w zawodzie architekta sprawia wiele radości, co pozwoliło jej stworzyć rezerwy fin a n
sowe, które zostały zainwestowane w akcje. Chce ona kontynuować pracę zawodową, ponieważ może się tw ór
czo i artystycznie spełniać, sprawiając przy tym radość innym ludziom.
Która z tych dwóch osób ma większą szansę doznania konfliktu spowodowanego stratą na giełdzie?
Z m ojego doświadczenia jest to bezwzględnie kierownik działu. Akcje są dla niego bardzo ważne, pokła
dał w nich dużą nadzieję i wiąże z nim i duże potrzeby. Istnieje zatem ryzyko, że strata ta spowoduje zagrożenie
dla jego potrzeb. Jego własna chęć bycia kreatywnym i twórczym jest osłabiona, ponieważ nie może się zre
alizować w swoim zawodzie. Typowy konflikt, który m ógłby tutaj wystąpić, to brak możliwości strawienia (brak
możliwości korzystania z pieniędzy) kawałka (akcje), który dotyczy śluzówki jelita cienkiego.
W przypadku architekta nie jest aż ta k prawdopodobne, że dojdzie do konfliktu. Akcje nie są dla niego aż
ta k ważne. Nie wiąże z nim i żadnych konkretnych planów. Satysfakcjonująca praca w zawodzie daje mu pew
ność, iż w dalszym ciągu będzie m ógł przeznaczać środki finansowe na życie codzienne, ja k również będzie
m iał możliwość odkładania pieniędzy. Pewność, że nadal może i chce stworzyć coś nowego, daje mu wolność
i siłę, żeby nie trzym ać się tego, co już ma. Żyje chwilą, w teraźniejszości bycia i stworzenia.
Kierownik działu nie jest zadowolony ze swojego teraźniejszego życia, dlatego też żyje przeszłością i przy
szłością. M ia ł nadzieję, że pieniądze, które zgrom adził w przeszłości, zapewnią mu w przyszłości lepsze życie.
Przykład ten wyjaśnia, że wydarzenie życiowe, które może przyczynić się do powstania konfliktu, jest tylko
bodźcem ISBN. Każdy potencjalny konflikt wym aga podstawy, dzięki której w ogóle może wystąpić. Podstawa
ta znajduje się w naszej świadomości, naszym nastawieniu do życia, naszych zdolnościach i możliwościach.
Poniższa grafika dotyczy stosunku podstawy konfliktu i samego konfliktu.

116
Co poprzedza konflikt w fazie 1 ?

związki/powiązania, „błędne" identyfikacje,
zależności/symbiozy, martwy geniusz, -|P
mentalność posiadania zam iast mentalność bycia
lub tworzenia, określone ukształtowanie, przyzwyczajenia
myśleniowe, sposoby zachowania,
potrzeby biologiczne zagrożone przez konflikt
r \ y>_
-------- <r\ r \ r\ r\ r\ 0±__________
^ 7 ' 11\ T 'T T * 'T T "
Przeżycie konfliktowe:
i Realne wydarzenia życiowe narażają własne
powiązania, identyfikacje, własności, przyzwyczajenia
myśleniowe, znaczenia, potrzeby i zwracają uwagę
na konieczność zmian w nastawieniu do życia
Możemy ujqć to następująco:

Bodziec, który najczęściej pojawia się w określonej sytuacji życiową, przychodzi z zewnątrz. Strata akcji
wpływa z zewnątrz na doznania osoby w wyżej wym ienionym przykładzie.
bodziec = z zewnątrz
Jeszcze bardziej odległej „przyczyny" należy szukać bezpośrednio w ludziach, a więc wewnątrz, na przykład
w form ie naszego nastawienia do życia.
,przyczyna" = wewnątrz
Należałoby raczej powiedzieć w tym przypadku o łańcuchu przyczyn, czy też o genezie. Pierwsza przyczy
na objawu sięga m ianowicie najczęściej przez najróżniejsze wzajemne oddziaływanie stosunków (do osób
i innych związków) przez kilka generacji. Dla tych, którzy chcą ta k myśleć, m ogą zostać uwzględnione również
wzajemne oddziaływania kilku etapów życia (ucieleśnienia).
Poza tym z pojęciem „przyczyna" połączone jest najczęściej prawo absolutności, które jest z punktu widze
nia BioLogicznej Wiedzy Leczniczej niewłaściwe. Zdajem y sobie sprawę z tego, że m amy do czynienia z różnymi
sposobami postrzegania oraz myślenia, jak również z tego, że na różnych płaszczyznach można spotkać różne
bodźce przyporządkowane dla jednego symptomu.
Szyna przyczyn i bodźców
Możemy określić kolejność:

• „przyczyna" (geneza),
9 bodziec,
9 szyna.
Na początku znajduje się wzajemne oddziaływanie przyczyn (geneza). Na tej podstawie może wystąpić kon
flik t (bodziec). Każdy nowo powstały konflikt toczy się „wzdłuż raz położonych szyn", przez które bodziec może
zostać wyzwolony (więcej na te m at szyn na stronie 47). Pomoże to zrozumieć i rozróżnić zdarzenia, co skutkuje
lepszym zastosowaniem terapii.
117
Każdy konflikt, wymaga odpowiednich warunków, aby mógł wystąpić
Temat ten należy oczywiście traktow ać, w przypadku każdego pacjenta, a przede wszystkim w przypadku
każdej tkanki, bardzo indywidualnie. Poniższe inform acje zapewniają wstępne ukierunkowanie czytelnika dzięki
podziałowi za pom ocą różnych grup tkanek.
Postawy sprzyjające powstawaniu konfliktów z pojedynczych arup:
Grupa niebieska - pień mózgu (konflikty odłamka i konflikt egzystencjonalny):

9 postawa m ateria li styczna (m entalność posiadania, zamiast m entalność bycia i kreowania);
• postawa skierowana na posiadanie;
• „n a d m ie rn e " identyfikowanie się z rzeczami m aterialnym i (dom, auto, pieniądze, jedzenie itp.).
Grupa fioletowa - śródmózgowie (konflikty związane z poruszaniem i zatrzymaniem):

• niecierpliwość, trudności w podejm owaniu decyzji;
• chęć pozbycia się czegoś, zam iast chęci tworzenia.
Grupa pomarańczowa - móżdżek (konflikt związany z atakiem, ze wstrętem i zeszpeceniem):

• identyfikowanie się z czymś cielesnym, z własnym wyglądem;
• identyfikowanie się i więzi z innymi ludźmi (konflikt wywołany troską).
Grupa czerwona - substancja biała mózgu (konflikt związany z samooceną, konflikt związany z wydaj
nością):
• postawa zorientowana na dokonanie (np. w sporcie, w pracy, w wychowaniu);
• identyfikowanie się z własnym dokonaniem , z własnym postrzeganiem związanym z dokonaniem .
Grupa żółta - kora mózgowa (konflikt związany z terytorium, seksualnością i rozłąką):

• zależności, symbiozy, więzi z innym i osobami lub w arunki;
• identyfikowanie się z partnerem , dziećmi, własnym statusem (terytorium );
• prawo do własnego terytorium w przeciwieństwie do kooperacji i współnotowości;
• niemoralny, nieetyczny styl życia (oszustwo, kłamstwo, zdrada itp.);
• ograniczenia w zdolności kom unikow ania się (tworzenie relacji).
Grupa zielona - kora mózgowa + (rozmaite konflikty):

• ta grupa jest ta k różnorodna, że nadrzędny opis wydaje mi się nie mieć sensu.
Sytuacje życiowe ogólnie sprzyjające konfliktowi:

• stagnacje w rozwoju osobistym, dalszy rozwój zdolności i wartości;
• niewiedza związana z biologicznymi i psychicznymi prawami życiowymi;
• skłonność do wycofywania się (= „konserwacja konfliktu").
Podejście terapeutyczne a rozwiązanie konfliktu
W celu rozwiązania konfliktu w najczęstszych przypadkach jest ważne oraz pomocne, aby sięgnąć myślami
w czasy przed konfliktem i rozpoznać, na jakiej podstawie konflikt m ógł w ogóle powstać. Celem jest odnale
zienie i opisanie m .in. nastawienia do życia, wartości, zdolności i możliwości, które prom ują rozwój, popierają
związki jak również są dostosowane do wieku. Jest to podstawa konfliktu.
Przykład czerwonej grupy (upadek własnej wartości - konflikt związany z niewysportowaniem):

75-letni mężczyzna w ostatnich latach zrezygnował z aktywności ruchowej, m im o iż wcześniej czynnie upra
w iał sporty. Zdecydował się na ponowne dołączenie do grupy gimnastycznej, aby się więcej ruszać i utrzymy
wać dobrą form ę. Po pierwszym treningu gimnastycznym pojawiły się jednak bóle w prawym kolanie o różnym
nasileniu, utrzym ujące się tygodniam i. Lekarz, na podstawie zdjęcia rentgenowskiego, zdiagnozował początek
artrozy.
Treść konfliktu:
Podczas wywiadu lekarskiego okazało się, że uprawiając gimnastykę czuł się bardzo niesportowo i niedołęż
nie. Brakowało mu wytrzymałości, aby uczestniczyć we wszystkich zajęciach. Sprzyjał tem u fakt, iż pozostali byli
młodsi i bardziej wysportowani, natom iast on chciał udowodnić sobie i innym, że może im jeszcze dotrzymać
kroku. Tę sytuację przeżył jako konflikt związany z brakiem kondycji, który dotyka kolana i tworzy tam k - na
kościach i w niektórych przypadkach w chrząstce.
118
Rozwiązanie konfliktu:
Szczególnie konflikty dotyczące czerwonej grupy w określonych przypadkach sq wywoływane faktem , że sy
tuacja (lekcja gim nastyki) m inęła. Dlatego już następnego dnia powstał obrzęk połączony z bólem w kolanie.
Nawrót konfliktu:
Obrzęk i bóle wyw ołały u niego obawy, że teraz jego możliwości uprawiania sportu jeszcze bardziej zm aleją
i w przyszłości będzie m ógł się poruszać jedynie w ograniczonym zakresie. I faktycznie, zawsze, kiedy obciążył
kolano, pojaw iał się ból i obrzęk, aż doszło do diagnozy lekarskiej stwierdzającej artrozę. Przez nawroty kon
fliktów spowodowanych obciążeniem, krótko po tym zastosowaniu rozwiązania konfliktu dochodzi do stałego
rozpadu kom órek, jak również do stanów zapalnych w fazie rozwiązywania. W tym przypadku mowa jest o cią
głym leczeniu (patrz: grafika strona 45).
Trwałe rozwiązanie konfliktu dzięki zmianie nastawienia wewnętrznego:

Podczas rozmowy terapeutycznej mogliśmy wypracować powiązania sytuacji konfliktowej (konflikt związa
ny z niewysportowaniem) z kolanem. Dla mężczyzny stało się jasne, że podstawą konfliktu było jego myślenie,
polegające na chęci udowodnienia czegoś sobie i innym (faza 1). W czasie rozmowy m ogliśmy zaobserwować
powiązania życiowe, z których w ynikało jasno, że mierzenie się w sporcie z innymi stosowne jest w przypadku
15-latka, kiedy to osobowość można ocenić i przyporządkować um iejętnościom , jak również polepszyć. Męż
czyzna zrozum iał również, że nie potrzebuje już jako 75-latek osiągać sukcesów w sporcie. W tym wieku spor
towa rywalizacja nie jest wskazana.
Jako plan terapii ustaliliśmy, że podczas kolejnych 3 tygodni pacjent nie podejm ie żadnych większych spor
towych wysiłków, aby dać odpocząć procesom zachodzącym w kolanach. Zam iast tego wykonywał te ćwicze
nia, które m ógł wykonywać bez następstwa w postaci bólu. Tak więc ćwiczył w siłowni na rowerze treningowym ,
co nie pow odow ało obrzęku i bólu kolana. Bardziej chodziło sam o ruch, m niej o wyniki.
Jego celem był powrót do gimnastyki niepowodującej bólu. W ten sposób razem opracowaliśm y jego nowy
system wartości (nastawienie do życia) dla lekcji gimnastyki. W skrócie były to:
1. cieszę się z ćwiczeń, które mogę wykonywać;
2. cieszę się z kontaktu społecznego, z rozmów z innymi uczestnikami;
3. wskazówka, że w czasie uprawiania sportu nie chodzi o wyniki, aby udowodnić coś innym. M ożna nato
miast inspirować innych uczestników i przez to wyzwalać, co powoduje, że człowiek czuje się zdrowszy.
Podczas gimnastyki m ógł zastosować swoje nowe własne wartości, przez co stał się radośniejszy i bardziej
wolny, niż opierając się na wcześniejszych zasadach nastawionych na wyniki. Jego kolana do dziś nie bolą, są
stabilne i ruchliwe.
Terapia „wolna od konfliktów"
Ten sposób terapii jest zalecany, ponieważ nie koncentrujem y się za długo na konflikcie i nie stawiamy go
w centrum świadomości. Ukierunkowujem y na rozwój korzystnych wartości, nastawienia do życia i możliwości.
W dużej liczbie przypadków jest to sensowne i efektywne podejście.
Plan przebiegu zabiegu terapeutycznego:

1. wypracowanie przebiegu konfliktu i objawów;
2. definiow anie treści konfliktu i sytuacji konfliktowej;
3. ustalenie, jakie wartości i podejście do życia były podstawą konfliktu;
4. rozwój nowych wartości, nastawienia do życia i możliwości
(ważne jest, aby zwracać uwagę na to, że nowe wartości zapewniają wolność w świadomości i są fu n d a
m entem dobrej postawy i siły twórczej oraz tym samym odbierają konfliktowi rację bytu);
5. stopniowe wypróbowanie i zastosowanie nowych wartości w życiu codziennym;
6. refleksje na te m a t nowych wartości i stałe, kreatywne obchodzenie się z terapią.
Jeśli chcą Państwo nauczyć się postępowania z tego rodzaju terapią, polecam Państwu szkolenie w terapii
konfliktowej i traum atycznej.
119
Rozwiązanie konfliktu i terapia
Rozwiązanie konfliktu jest w niektórych przypadkach całkiem proste. U wielu pacjentów, którzy przychodzą
do gabinetu, konflikt jest już nawet rozwiązany. W tym przypadku ważne jest przede wszystkim, wyjaśnienie pa
cjentowi związków i zależności BioLogicznej Wiedzy Leczniczej, towarzyszących w fazie leczenia i takie wzmoc
nienie, aby ponownie nie popadł on w konflikt. W wielu przypadkach rozwiązanie konfliktu wymaga jednakże
bardzo indywidualnej i zróżnicowanej pracy z doświadczonym terapeutą. Dlatego dokonania, które znajdą Pań
stwo w dalszej części książki, są wyłącznie krótką inspiracją, jak może przebiegać rozwiązanie konfliktu.
Rozwiązanie konfliktu przez przeminięcie konfliktowej sytuacji życiowej

Często konflikt rozwiązuje się przez fakt, że zagrażająca i niebezpieczna sytuacja życiowa mija, przez co
konflikt staje się nieistotny. Przykładowo uczennica bała się, że nie zda egzam inu (utrata własnej wartości, nie
możliwość osiągnięcia wyniku). Po tym , gdy okazało się, ze egzamin zdała, konflikt rozwiązał się i ona weszła
w fazę zdrowienia.
Rozwiązanie konfliktu przez unikanie

W niektórych przypadkach jest niekiedy sensowne zejść z drogi osobom, z którym i jest się w konflikcie lub
unikać sytuacji konfliktowej, dopóki nie jest się wystarczająco silnym i elastycznym, aby stawić tem u czoła.
Praktyczne rozwiązanie konfliktu

W przypadku praktycznego rozwiązania konfliktu pacjent świadomie zmienia swoją zewnętrzną sytuację ży
ciową tak, że sytuacja konfliktow a m ija lub więcej nie występuje. Jeśli np. ktoś stracił posadę, przez co przeżył
konflikt związany terytorium , dzięki nowej posadzie może stworzyć nowe terytorium i rozwiązać konflikt.
Zmiana wewnętrznego nastawienia

Najistotniejsza i najbardziej kluczowa możliwość rozwiązania konfliktu leży w zm ianie wewnętrznego nasta
wienia. M a to również znaczenie psychologiczne podczas choroby. Więcej inform acji znajdą Państwo w rozdzia
le: Rozróżnienie bodźca i przyczyny (patrz: strona 1 15).
Przetworzenie konfliktu za pomocą terapii konfliktowej i traumatycznej

Terapia konfliktowa i traum atyczna jest specjalnie dopasowana do BioLogicznej Wiedzy Leczniczej i z ogól
nego punktu widzenia jest bardzo pom ocna dla rozwiązania konfliktu. Możliwe jest tu ta j usunięcie konfliktu,
który pod względem psychologicznym oraz em ocjonalnym obciąża system nerwowy i rozwija nową skuteczną
postawę świadomości.
Szkolenie komunikacyjne: Skuteczna komunikacja w sytuacji konfliktowej

Bardzo wiele konfliktów powstaje w stosunkach międzyludzkich. Największa możliwość powstania konfliktu
leży po stronie kom unikacji, która często przebiega bardzo jednostronnie, jest pełna zarzutów, czy też ewentu
alnie egoistyczna i lekceważąca. Podczas szkolenia kom unikacyjnego uczymy pacjentów i terapeutów, jak na
leży budująco i skutecznie rozm awiać ze sobą, aby dzięki rozmowie kontakt między sobą był jeszcze lepszy, niż
przed konfliktem .
Rozwiązanie konfliktu kompletną pełną samorezygnacją

Oczywiście takie rozwiązanie konfliktu nie jest pożądane. Jednak wielokrotnie spotkałem się z sytuacją, że
w przypadku np. ludzi starszych i ciężko chorych konflikty rozwiązują się i dostosują się do wagotonicznej re
generacji, jeśli wystąpi życiowa samorezygnacja. W tedy konflikty są często nieistotne, ponieważ w przypadku
pacjenta bliskiego śmierci lub w sytuacji bez wyjścia nie można nic więcej zmienić. Doświadczenie to pomaga
w niektórych przypadkach w lepszym zrozum ieniu procesu regeneracji (faza 5).
Dalsze możliwości rozwiązania konfliktu

W ram ach terapii konfliktowej i terapeutycznej podsum owałem wiele interwencji terapeutycznych z w ła
snego doświadczenia, które m ogą wpłynąć na rozwiązanie konfliktu. Są one możliwe do wyuczenia i m ogą
być przydatne dla każdego. Rozwiązanie konfliktu, rozumiane przeze mnie jako idealne, jest zorientowane na
postrzeganie, przekonanie, poznanie i rozwój. W wielu przypadkach wymaga aktywnego badania przeszłości
i rozwoju nowych możliwości i umiejętności. Jest to częścią „pożądan ej" ewolucji.
120
O d re g u la c ji i k o m p lik a c ji do p e łn e j św iadom ości
Próby regulacji
Dzięki BioLogicznej Wiedzy Leczniczej możemy nauczyć przyglądać się wszystkim procesom zachodzącym
w organizm ie, jako biologicznie znaczącej regulacji, lub mówiąc dokładniej jako próbie regulacji. Znaczące
były one przede wszystkim w czasach pradawnych. Jedynie częściowo m ogą one być uważane jeszcze jako sen
sowne, a także przydatne we współczesnej cywilizacji.
Komplikacje powstałe w wyniku dużej masy konfliktowej

Regulacja konfliktu (faza reakcji) próbuje ta k aktywować organizm , że konflikt, tj. zagrażająca sytuacja ży
ciowa, może zostać przezwyciężona. Jeśli regulacja jest niewystarczająca, ponieważ działanie z zewnątrz jest
za silne, to konflikt nie może być rozwiązany i może dojść przy długim czasie trw ania konfliktu (względnie dużej
masie konfliktowej) do organicznych kom plikacji. Jest to spowodowane na przykład nieprzerwalnym namnaża-
niem się komórek. Z punktu widzenia medycyny konwencjonalnej zostałoby to określone jako nowotwór złośli
wy i rzeczywiście może dojść do kom plikacji zagrażających życiu. Proszę porównać to z przebiegami kom plikacji
od strony 41.
Komplikacje w fazie regeneracyjnej

Jeśli konflikt z dużą masą konfliktow ą zostanie rozwiązany, może również dojść do kom plikacji w w agoto-
nicznej regeneracyjnej fazie leczenia. Ze względu na dużą masę konfliktową może dojść do trudnej do kontro
lowania kontrregulacji, m ogą powstać duże obrzęki (np. obrzęk mózgu), obrzm ienia (np. nowotwór złośliwy
nabłonka płaskiego) i kryzys zdrowienia (np. zawał serca), które w niektórych sytuacjach m ogą zagrażać życiu
lub być co najm niej bolesne i szkodliwe. W tym przypadku mówienie o pomyślnej fazie zdrowienia wydaje się
być dla niektórych pacjentów wręcz cyniczne i należy tego koniecznie unikać.
Komplikacje powstałe na skutek nawrotów konfliktu

Kom plikacje występują nie tylko przy długotrw ałych konfliktach z dużą masą konfliktową, lecz również czę
sto przy ich nawrotach, patrz: strona 43 i strona 44. Im mniej jest wolnych od konfliktu faz odpoczynku (stan
równowagi) między konfliktam i, tym większe jest wycieńczenie organizmu w skrajnościach sympatykotonii i wa-
gotonii. Może to zwiększyć się, aż do poziomu nietolerancji i zagrożeń. Również w tym przypadku regulacje nie
są zbyt skuteczne (regulacja konfliktu i kontrregulacja), w przeciwnym razie konflikty nie musiały ponownie wy
stąpić i program ratunkowy m ógłby się skończyć.
Wsparcie przy niedomaganiu i blokadach regulacji

W tych przypadkach m ówim y o biologicznym niedom aganiu regulacji lub blokadzie regulacji. Organizm
potrzebuje wówczas wsparcia (nie stłum ienia), aby móc tę sytuację pokonać, do m om entu, gdy regulacje
okażą się być skuteczne. Aby w tym pom óc istnieje mnóstwo możliwości dzięki sprawdzonym terapiom , które
m ogą zostać zastosowane. Dzięki BioLogicznej Wiedzy Leczniczej sprawdzone terapie mogą zostać jeszcze le
piej ustalone i udoskonalone. Należy pam iętać, że mogą wystąpić kom plikacje, których nie można opanować,
ponieważ BioLogiczna Wiedza Lecznicza w publicznych klinikach nie może być jeszcze praktykowana.
Działanie organizmu określone jest przez przestarzały biologiczny sposób reagowania

Nasz biologiczny organizm nie ma innego wyboru jak reagować biologicznie, jeśli okaże się być to ko
niecznym, ponieważ dotychczasowe możliwości (dotyczące kom órek i funkcji) nie wystarczają. Próbuje on po
nownie dzięki k + , nasileniu funkcji i sympatykotonii stworzyć większe możliwości. Jeśli troska o syna nadal ist
nieje, z biologicznego punktu widzenia reagują ponownie gruczoły sutkowe. Procesy biologiczne przebiegają
w znacznym stopniu również nieświadomie. W dużej mierze, do dziś, człowiek jest określany przez biologiczne
sposoby reakcji. W łaśnie ta kwestia jest istotnym zagadnieniem obecnych czasów.
Pełna świadomość i twórczy potencjał

Oznacza to konieczność uświadom ienia sobie, że te archaiczne przestarzałe program y przebiegają w nas
nadal. Zachodzą one przede wszystkim tam , gdzie człowiek w swojej pełnej świadomości jeszcze się nie rozwi
nął. Rozwój pełnego, twórczego potencjału człowieka oznacza również uwolnienie się od przestarzałych biolo
gicznych prób reakcji, tam , gdzie człowiek poprzez zmysł wspólnoty, kom unikację, kreatywność, wartości, m ą
drość i wewnętrzną wolność może stworzyć, współistnieć i może rozwiązywać swoje konflikty.
Dalsze inform acje na ten tem a t otrzym ają Państwo w ramach szkolenia na tem at terapii konfliktowej i tra u
matycznej i innych seminariach.
W dalszej części książki, w wykazie przebiegu konflikt-na rząd, znajdą Państwo wszystkie zbadane konflikty,
objawy i przebiegi.
121
W YKAZ PRZEBIEGU K O N FLIKT-N A RZĄD
Objaśnienia do struktury wykazu narządów
Podział i kolejność grupowania narządów
Aby ułatw ić szybsze odszukanie narządów, tkanek, objawów, konfliktów lub określeń chorób, ta książka, czy
też poniższy wykaz narządów jest zbudowany przy zachowaniu w określonego porządku/kolejności.
Pierwszy podział
Największe układy narządów są uporządkowane alfabetycznie: np.
1. oczy,
2. trzustka,
3. aparat ruchowy,
4. itp.
Drugi podział
Ponieważ każdy narząd składa się z różnych tkanek, sterowanych przez różne części mózgu, konieczny jest
jeszcze dokładniejszy podział i klasyfikacja.
Dlatego zgodnie z ewolucyjnym porządkiem np. w przypadku trzustki najpierw tkanka jest uporządkowana
tak, jak odpowiada to „sta re j" części mózgu. Patrz również tabela, strona 89.
Pień mózau: trzustka (niebieski);

Sródmózgowie: (w przypadku trzustki nie ma tkanki, która jest sterowana przez śródmózgowie.);
Móżdżek: (w przypadku trzustki nie ma tkanki, która jest sterowana przez móżdżek.);
Substancja biała mózau: (w przypadku trzustki nie ma tkanki, która jest sterowana SB.);
Kora mózgowa: przewody trzustki (żółty);
Kora mózaowa + : 1. kom órki trzustki alfa (zielony);
2. kom órki trzustki beta (zielony).
Trzeci podział
W przypadku, gdy układ narządów ma więcej tkanek, sterowanych przez określoną część mózgu, wówczas
będą one na nowo alfabetycznie uporządkowane. Trzustka ma na przykład dwie różne tkanki, które są stero
wane przez korę mózgową + (zielony).
Zgodnie z alfabetem powstaje poniższa kolejność:
1. kom órki trzustki alfa (glukagon)
2. kom órki trzustki beta (insulina)
Ogólna kolejność dla trzustki:

I ta k powstaje ogólny porządek w książce dotyczący trzustki:
1. trzustka (niebieski);
2. wyprowadzające kanały trzustki (żółty);
3. komórki alfa trzustki (zielony);
4. komórki beta trzustki (zielony).
Objaśnienia dotyczące posługiwania się wykazem narzqdów
1. Ilustracje zamieszczone na początku każdego rozdziału o narządach um ożliwiają zapoznanie się z róż
nymi tkankam i narządów i z powiązanymi z nimi konfliktam i.
2. Następnie m ogą Państwo przeczytać opisy dotyczące przebiegu konfliktów, aby dowiedzieć się o nich
więcej, a także odpowiednich objawach w pojedynczych fazach.
3. Należy przy tym zwrócić uwagę na to, że w tym ustępie:
Do możliwych objawów i diagnoz są wprowadzone różne w arianty przebiegu narządów, z których nie
wszystkie występują równocześnie, lecz ewentualnie dotyczą w danym przypadku tylko jednego objawu. To, jaki
wystąpi objaw, jest uzależnione od ogólnych warunków pacjenta (patrz strona 79), ja k np. okresu trw ania kon
fliktu, intensywności konfliktu, sposobu, w jaki konflikt wystąpił i jak został przeżyty, pozostałych wpływów, jak
obciążenie trucizną, przekwaszenie itp.
122
OK O
spojówka czerwony
konflikt rozłąki o charakterze wizualnym
powiązany z aspektami poczucia własnej
wartości (część mezodermalna)
(k-/k+)
gruczoł łzowy niebieski
prawe: konflikt - nie móc chwycić/ zła
spojówka żółty pać kęsa, który jest w zasięgu wzroku
konflikt rozłąki o charakterze lewe: konflikt, nie móc pozbyć się kęsa,
wizualnym który jest w zasięgu wzroku
(k-/k+ ) (k+/k-)
tęczówka niebieski, pomarańczo

siatkówka oka zielony
wy, żółty
konflikt - lęk, strach, mieć
konflikt - nie chcieć lub nie móc
kogoś z tyłu, za plecami
przyjąć więcej lub mniej światła
- lęk przed jakąś rzeczą
(w tęczówce obecne są różne ro
konflikt wizualny lub
dzaje tkanek)
wizualizacja konfliktu
(k-ł-/k-)
(f-/f+)
soczewka żółty
konflikt rozłąki o charakte
rze wizualnym, stracić ko
goś z oczu
(k-/k+)
rogówka żółty
konflikt rozłąki o charakte
rze wizualnym, stracić ko
goś z oczu naczynia krwionośne oka żółty
(k-/k+) (pochodne łuków gardłowych/
skrzelowych)
konflikt - niemoc, niemożność reakcji
konflikt - lęk frontalny
mięśnie gałki ocznej czerwony
(k-/k+)
konflikt związany z przeciąże
niem oczu/wzroku
(k-/k+)
błona naczyniowa oka pomarańczowy
ciałko szkliste oka zielony konflikt ataku na oko
konflikt - mieć kogoś na karku/za plecami (k+/k-)
konflikt wizualny
lub wizualizacja konfliktu
(przed istotą żywą)
(f-/f+)
123
Gruczoł łzowy — niebieski
1. Zdrowie i naturalna funkcja gruczołu łzowego

G ruczoł łzowy produkuje płyn łzowy. Oczyszcza on worek spojówkowy z drobnych ciał obcych,
aby um ożliwić dobre i klarowne widzenie. Dodatkowo odżywia rogówkę, która nie jest wyposażona w naczynia
krwionośne. W ciągu dnia oko wytwarza przeciętnie około pół litra płynu łzowego.
2. Treść konfliktu 2
Prawy gruczoł łzowy:
• konflikt o treści - nie m óc złapać kęsa (przedm iotu), ponieważ osoba nie jest zauważona i przez to za
niedbana;
• konflikt o treści - nie m óc złapać widocznego kęsa (nie móc czegoś zobaczyć);
• konflikt - nie widzieć wystarczająco dobrze, ponieważ w oku znajduje się jakieś ciało obce lub coś zasła
nia widoczność (i przez to nie można czegoś dostać);
Lewy gruczoł łzowy:
® konflikt o treści - nie m óc pozbyć się kęsa (przedm iotu), ponieważ osoba nie jest zauważona i przez to
zaniedbana;
• konflikt o treści, nie m óc pozbyć się widocznego kęsa;
• konflikt o treści - nie móc odwrócić wzroku od czegoś, co się widzi;
• konflikt o treści - nie widzieć wystarczająco dobrze, ponieważ w oku znajduje się jakieś ciało obce lub
coś zasłania widoczność, (przez co nie można się tego czegoś pozbyć).
Przykład kon fliktu :

=> Sprzedawca warzyw posiada niekorzystne stoisko handlowe na targowisku, przez to nie jest widoczny i nie może sprzedać
swoich warzyw.
3. Aktywna faza konfliktu - reakcja organu

Wzmożenie funkcji organu i/lub przyrost kom órek gruczołów łzowych.
Możliwe obiawy i diagnozy:
6 łzawiące oko;
• guz gruczołów łzowych (guz gruczołów z cecham i wydalania);
• między innym i now otw ór złośliwy gruczołów łzowych.
4. Całkowite lub częściowe rozwiązanie konfliktu
5. Faza A - rozwiązanie konfliktu - reakcja organu

O torbienie lub redukcja nadbudowanych tkanek przy udziale grzybów i bakterii.

• ropne łzy; ewent. ropień gruczołów łzowych.
• przy częstych nawrotach konfliktu:
mukowiscydoza gruczołów łzowych połączone z wysychaniem/zmniejszeniem płynu łzowego.
7. Faza B - rozwiązanie konfliktu - reakcja organu
8. Zakończenie zmian spowodowanych przebiegiem konfliktu
9. Powrót do zdrowia
Równowaga wegetatywna. Brak zm ian komórkowych.
Sens biologiczny
Prawy gruczoł łzowy:
Poprzez przyrost kom órek oraz wzmożenie funkcji w fazie 3 powstaje więcej płynu łzowego, aby lepiej oczy
ścić oko i um ożliwić klarowne widzenie. Przedmiot, który osoba chce zobaczyć, jest lepiej postrzegany optycz
nie.
Lewy gruczoł łzowy:
Łatwiej jest pozbyć się przedm iotu, którego osoba nie chce więcej widzieć.
Zaangażowana część mózgu

Na moście pnia mózgu, w części przedniej, środkowo po stronie prawej lub lewej - połączenie pomiędzy
mózgiem i organem nie krzyżuje się.
124
Tęczówka oka (iris) — fioletowy/pom arańczowy/żółty
1. Zdrowie i naturalna funkcja tęczówki

Tęczówka oka otacza źrenicę, przez którą do wnętrza oka przedostaje się światło. W zależności
od rozszerzenia lub zwężenia źrenicy poprzez tęczówkę, do wnętrza oka wpada mniej lub więcej światła.
W tęczówce występują różne rodzaje tkanek. Dokładne przyporządkowanie do ośrodków sterowania w m ó
zgu nie jest jeszcze zbadane!
a) mięśnie gładkie:
m uskulatura sphincter pupillae (form a pierścieniowata, na obrzeżach źrenicy, unerwiona parasympa
tycznie); zawęża źrenicę;
muskulus dilator pupillae (form a wachlarzowata, na tylnej ściance tęczówki, unerwiona sympatycznie);
b) stroma (zlokalizowana w przedniej części tęczówki)
składa się z kom órek śródbłonka (m ezotelium ), makrofagów, fibrocytów, kom órek tucznych;
c) kom órki barwnikowe (pars iridica retinae).
a) m uskulatura sphincter pupillae:
konflikt o treści - chcieć przyjmować mniej światła;
konflikt o treści - być zbyt m ocno oślepionym;
muskulus dilator pupillae:
konflikt o treści - chcieć przyjmować więcej światła;
b) stroma:
konflikt o treści - oko zostało zaatakowane przez światło;
konflikt o treści - muszę ochronić się przed światłem;
c) kom órki barwnikowe:
konflikt o treści, być oddzielonym od światła lub chcieć zostać oddzielonym od światła.
3. Faza aktywna konfliktu - reakcja w organie

a) przyrost kom órek w muskulaturze tęczówki
skurcze mięśni gładkich przybierają na sile
(nieruchom a pod działaniem światła, rozszerzona źrenica, jeśli konflikt pozostaje nierozwiązany);
b) guz tęczówki, nowotwór złośliwy tęczówki.
5. Faza A - rozwiązanie konfliktu - reakcja w organie

a) przyrost kom órek m uskulatury tęczówki;
b) redukcja kom órek guza tęczówki, gruźlica tęczówki, kolobom at, (tworzenie się szczelin).
7. Faza B - rozwiązanie konfliktu - reakcja w organie
9. Powrót do zdrowia.
Równowaga wegetatywna. Brak zmian komórkowych.
Sens biologiczny
Poprzez reakcję w fazie 3 powstaje możliwość przyjęcia większej ilości światła lub przeciwnie, zmniejszenia
ilości przyjmowanego światła.
Odpowiedzialny ośrodek mózgu

Pień mózgu, móżdżek, mózg.
125
Błona naczyniowa oka (choroidea) ~ pomarańczowy
1. Zdrowie oraz naturalna funkcja błony naczyniowej oka

Błona naczyniowa oka znajduje się pomiędzy siatkówką (retina) i tw ardów ką (sklera). Jest wy
posażona w liczne naczynia, które odżywiają gałkę oczną. W kontekście ewolucyjnym błona naczyniowa jest
uwypukleniem miękkiej opony mózgowej (pia mater). W przeciwieństwie do powyższego twierdzenia, a zgodnie
z twierdzeniem dr. Ham era błona naczyniowa jest sterowana przez pień mózgu (niebieski).
• konflikt o treści - atak skierowany przeciwko oku;
• konflikt odnoszący się do ataku, który osoba zobaczyła;
• konflikt wizualny związany z nieczystością (obrzydzenie, odparcie, obrona, nienaruszalność).
3. Aktywna faza konfliktu - reakcja w organie

Przyrost kom órek błony naczyniowej
Możliwe obiawy oraz diagnozy:

• czerniak błony naczyniowej (z pigm entacją melaniną);
• objawy: zmiana zdolności widzenia.

Redukcja komórek.
Sens biologiczny
W zmocnienie błony naczyniowej oka w celu ochrony przed zagrożeniami pochodzącymi z zewnątrz.
Zaangażowany ośrodek mózgu

Móżdżek.
Skóra właściwa powieki ~ pomarańczowy
1. Zdrowie oraz naturalna funkcja skóry powieki

Skóra właściwa ciała jak również powieki oka posiada gruczoły potowe oraz łojowe i reaguje na konflikty
podobnie jak skóra właściwa.
2. Konflikt:
• konflikt o treści - atak skierowany przeciwko oku;
• konflikt - zostać zaatakowanym przez coś, co osoba zobaczyła;
• konflikt, zobaczyć coś brudnego, brzydkiego, brudzącego, obrzydliwego lub też nie chcieć tego widzieć.
Przykład konfliktu:
=> Pacjentka widzi, że chłopak jej najbliższej przyjaciółki (która została w dom u z powodu choroby) całuje się na przyjęciu
z innq dziewczyną. Z tego powodu na jej oku narasta jęczmień.
=> Pewna m łoda kobieta jest od dłuższego czasu chora, wygląda przy tym bardzo niekorzystnie, sama nie chce się sobie przy
glądać i nie chce, żeby inne osoby się jej przyglądały (koledzy z pracy, szef). Na je j oku również narasta jęczmień.
=> Pacjentka jechała samochodem zbyt szybko w terenie zabudowanym i została sfotografowana przez patrol policyjny. Bar
dzo ją to poirytowało. Błysk lampy aparatu odczuła jako atak skierowany przeciwko jej oczom i chciała się tego pozbyć. Po
tym wydarzeniu na je j oku pojaw ił się jęczmień.

Przyrost komórek: Z grubienie skóry właściwej (skóra właściwa) na powiece oka.
• jęczmień (hordeolum ), wytworzony przez gruczoły potowe;
• gradówka (chalazion), wytworzony przez gruczoły łojowe.

Redukcja kom órek (objawy są często zauważalne dopiero w fazie 5).

• stan zapalny jęczm ienia (bolesne);
• stan zapalny gradówki (ból o mniejszym natężeniu).
Sens biologiczny
W zm ocnienie skóry właściwej powieki oka w celu lepszej ochrony przed wpływam i z zewnątrz.

Móżdżek.
Mięśnie gałki ocznej ~ czerwony
1. Zdrowie oraz naturalna funkcja mięśni gałki ocznej

Mięśnie gałki ocznej m ają istotne znaczenie w poruszaniu okiem. Jeśli się kurczą, m ogą jednocześnie zm ie
nić kształt gałki ocznej.
2. Konflikt:
• konflikt związany z przeciążeniem oczu;
• konflikt związany z nadwyrężeniem oczu (praca przy komputerze);
• konflikt, w którym ruchy gałki ocznej zdałyby się na nic, ponieważ nie można było odwrócić wzroku;
• konflikt, w którym oczy były nadwyrężone a stan napięcia mięśni utrw alił się.
3. Faza aktywna konfliktu - reakcja organu

Ubytek kom órek i napięcie mięśni oczu.
Możliwe obiawy i diggnozy:

• zmęczenie oczu;
• zm iana kształtu gałki ocznej;
krótkowzroczność lub dalekowzroczność.
(Te fo rm y a m e tro p ii m o żn a wyleczyć za p o m o c ą ćwiczeń rozluźniających lub tre n in g ie m oczu).
5. Faza rozwiązania konfliktu - reakcja w organie

O dbudowa kom órek oraz rozluźnienie mięśni oczu.
Napięcie lub ewentualnie skurcz mięśni oczu.
Sens biologiczny
Dzięki zm ianom kom órkowym mięśnie oczu powinny ulec wzm ocnieniu, aby lepiej sprostać wym ogom .

Substancja biała mózgu.
127
Soczewka oka ~ żółty
1. Zdrowie oraz naturalna funkcja soczewki

Soczewka jest przezroczystym ciałem umieszczonym pomiędzy tęczówką i ciałkiem szklistym. Jej
elastyczność umożliwia dostroić wzrok do odległości patrzenia (akom odacja).
Przebieg wrażliwości:
Przebieg według schem atu skóry zewnętrznej;
• silny konflikt rozłąki o charakterze wizualnym ;
• konflikt o treści - stracić kogoś z oczu (kogoś kto odszedł, oddalił się).
Przykładowy konflikt:
=» Pacjentka cierpi na poważne schorzenie z powodu którego czuje się coraz bardziej ograniczona. Obawia się, że jej chłopak
odejdzie od niej z tego powodu. Wyobraża sobie ja k on pakuje swoje rzeczy i wyprowadza się z mieszkania. Przeżywa on
konflikt rozłąki, który wizualizuje, pojawia się u niej ubytek tkanki (owrzodzenia) w soczewce oka.

Ubytek kom órek z towarzyszącym owrzodzeniem w soczewce oka, aby móc lepiej widzieć.
ubytek kom órek nie jest często w ogóle zdiagnozowany, ponieważ nie daje on uciążliwych objawów.

Przyrost kom órek z ponownym wypełnieniem owrzodzenia
• przejściowe zm ętnienie soczewki;
• zaćma (katarakta);
• nadwrażliwość soczewki;
• powiększenie lub wysklepienie soczewki.
Przy nawracających konfliktach soczewka ulega coraz większemu zam gleniu, co w następstwie powoduje,
że zm iany są częściowo nieodwracalne.
Sens biologiczny
Wraz ze zmniejszeniem ilości kom órek w soczewce regulacja wzroku do odpowiedniej odległości jest jesz
cze bardziej elastyczna (akom odacja). W fazie 3 wzrok poprawia się, można lepiej widzieć, a przede wszystkim
oddalające się osoby.

Boczne części mózgu, sensoryczny ośrodek kory mózgowej, nervus trigem inus 1. odgałęzienie (ophtalm i-
cus).
128
Powieka oka ~ żółty
1. Zdrowie powieki oka

Powieka bierze udział w otwieraniu i zamykaniu oka.
Przebieg według schematu skóry zewnętrznej
• konflikt rozłąki, przeżywany w m om encie, kiedy oczy były zamknięte;
• np. w czasie snu, w stanie półsennym lub w sytuacji, kiedy nie możemy na coś patrzeć.
=> M atka i ojciec m ałej Petry chcq się rozstać. Nie chcq, żeby Petra widziała, ja k ojciec wyprowadza się. Z tego też powodu
pakuje swoje najpotrzebniejsze rzeczy i wyprowadza się. Dziecko przeżywa to, jako konflikt rozłąki podczas snu. Dalszy
przebieg zobacz poniżej.

Ubytek kom órek w naskórku powieki oka.

• zm iany są nieznaczne i często prawie nieodczuwalne;
• skóra ma tendencję do suchości, szorstkości, może być blada, łuszcząca się i m niej wrażliwa na bodźce.

Przyrost kom órek naskórka

• oznaki stanu zapalnego skóry (zaczerwienienie, obrzęk, swędzenie, nadwrażliwość);
• egzema na powiece oka;
• łuszczyca.
Sens biologiczny
W trakcie badań.

Kora mózgowa, sensoryczny ośrodek kory (zobacz hom unkulus).
129
Spojówka oka ~ żółty
1. Zdrowie ©raz naturalno funkcja spojówki oka

Spojówka powleka powiekę od części środkowej oraz widoczną część białkówki oka.
Składa się z części nabłonkow ej (podobnej do skóry zewnętrznej) oraz m ezodermalnej części znajdującej
się pod nią (podobnej do tkanki łącznej, grupa czerwona).
Reakcja tkanki w 9 fazach odpowiada schematowi reakcji skóry zewnętrznej.
2= Treść konfliktu 2
K onflikt rozłąki o charakterze wizualnym.
• konflikt o treści - stracić kogoś z oczu lub lęk, że można kogoś stracić z oczu;
• treść konfliktu może też być zbliżona do tych związanych z powieką:
konflikt rozłąki w czasie snu, kiedy oczy są zam knięte lub kiedy nie można patrzeć.
=> M łode kociaki często zapadają na zapalenie spojówek w fazie, kiedy sq oddzielane od swojej m atki w schronisku i tracą ją
z oczu, ponieważ są przekazywane nowem u właścicielowi.
K onflikt ten pojawia się często w sytuacjach przeprowadzek, kiedy nie będzie można widywać bliskich osób,
z którym i osoba lubiła przebywać.
Jeśli dotknięta jest jednocześnie warstwa m ezodermalna i cześć tkanki łącznej:

Konflikt o charakterze wizualnym ma dodatkowe podaspekty, w których pojawia się utrata poczucia własnej
wartości, pogorszenie funkcjonow ania i wydajności.
=> Uczennica m iała w trakcie przeprowadzki następujące myśli: „M o je przyjaciółki nie lubią mnie już, ponieważ się wyprowa
dziłam. Być może nie zasługuję już na to, żeby mnie odwiedzały."

Ubytek kom órek (owrzodzenie) spojówka (konjunktiya).
Możliwe objawy i diganozy:

• faza ta najczęściej jest niezauważalna ani w warunkach klinicznych ani w subiektywnym odczuciu pa
cjenta, ponieważ objawy są prawie niewidoczne.
4. Częściowe lub całkowite rozwiązanie konfliktu

Ponowne uzupełnienie ubytku tkanek owrzodzenie spojówki.
• zaczerwienienie spojówki (stan zapalny spojówki, konjunktiyitis) z objaw am i bólu i pieczenia;
® jeśli dotknięta jest część tkanki łącznej i mezoderm alnej, w fazie 5 powstaje ropne zapalenie spojówki.
Sesis biologiczny
Redukcja komórek, um ożliwiająca poradzenie sobie z wizualną rozłąką, ew., żeby móc dalej widzieć.

Kora mózgowa.
130
Rogówka ~ żółty
1. Zdrowie oraz naturalna funkcja rogówki oka

Rogówka pokrywa przednią komorę oka. Bierze ona udział w refrakcji światła i dzięki tem u
um ożliwia ostrość widzenia.
Przebieg w edług schematu skóry zewnętrznej.
Silny konflikt rozłąki o charakterze wizualnym, np. stracić kogoś z oczu.

Redukcja kom órek w rogówce, owrzodzenie rogówki, co z reguły nie jest zauważone.

O dbudowa kom órek z ponownym wypełnieniem ubytku (owrzodzenie) w rogówce.

• przejściowe zm ętnienie rogówki (jaglica);
• stan zapalny rogówki; zm ętnienie oka; (zapalenie rogówki z obrzękiem i dolegliwości bólowe).
Sens biologiczny
Poprzez redukcję kom órek w fazie 3 możliwe jest lepsze widzenie.

Kora mózgowa.
Gruczoły łzowe-kanaliki wyprowadzające ~ żółty
1. Zdrowie i naturalna funkcja kanalików gruczołów łzowych

Kanaliki gruczołów łzowych doprowadzają do oka płyn łzowy wytworzony w gruczołach łzowych, aby um oż
liwić lepsze i bardziej klarowne widzenie.
0 konflikt o treści - chcieć być widzianym;
• konflikt o treści - nie chcieć być widzianym;
• konflikt, w którym rodzi się potrzeba lepszego i wyraźniejszego widzenia, żeby coś dostrzec.

Redukcja kom órek w postaci owrzodzenia kanalików gruczołów łzowych.

• owrzodzenie zazwyczaj przebiega w sposób niezauważalny.

Nadbudowa kom órek w celu ponownego uzupełnienia ubytku owrzodzenie.
131
Możliwe obiawv i diagnozy:

• obrzęk śluzówki w kanalikach gruczołów łzowych; nagrom adzenie wydzieliny oraz silny
obrzęk gruczołów łzowych;
• dolegliwość ta diagnozowana jest jako niezłośliwy guz gruczołów łzowych, co w rzeczywisto
ści jest tylko spiętrzeniem, nagrom adzeniem wydzieliny.
Sens biologiczny
Poprzez zmniejszenie ilości kom órek oraz rozszerzenie średnicy kanalików wyprowadzających płyn łzo-
wy możliwe jest szybsze przetransportowanie większej ilości płynu łzowego, w celu polepszenia klarowności
wzroku.

Kora mózgowa.
Ciałko szkliste oka ~ zielony
1. Zdrowie i naturalna funkcja ciałka szklistego

Ciałko szkliste nadaje gałce ocznej kształt.
Jest ono przezroczyste i galaretow ate i składa się w 98% z wody. Dzięki tem u posiada zdolność przepusz
czania światła um ożliwiającego proces widzenia.
Lek - bvć zaskoczonym od tyłu, mieć koaoś na karku, lek przed istota żywą:
• lęk przed niebezpieczeństwem, które nadciąga z tyłu;
• zagrożenie, które czai się i nie można się go pozbyć lub też nie można sobie z nim poradzić;
• zagrożenie, którem u nie m ogę lub nie chcę spojrzeć w oczy.
Czym lub kim jest ta istota, przed która osoba odczuwa lęk?
• Zwierzę, złodziej, przestępca...
=> Nocą na polnej drodze pewną pacjentkę przestraszył mężczyzna, który biegł za nią i groził jej.
Dalsze definicję konfliktów:

• konflikty o charakterystyce wizualnej:
- konflikty, w których postrzeganie wzrokowe jest na pierwszym planie;
• konflikty wizualne:
- wydarzenia, które człowiek sobie wizualizuje, przedstawia obrazowo lub wyobraża sobie to, jako od
grywający się film ;
• konflikt o treści, nie chcieć widzieć kogoś lub czegoś;
• konflikt o treści, chcieć przemilczeć coś/pozbyć się czegoś lub kogoś;
• konflikt o treści, chcieć pozbyć się niebezpieczeństwa.

O słabienie funkcji ciałka szklistego.
Możliwe objawy i diaanozv:
• częściowe zmącenie ciałka szklistego: jaskra połączone ze zjawiskiem „m ie ć klapki na oczach";
• między innymi pojawia się wrażenie widzenia „latających muszek" (mouches volantes).

Norm alizacja funkcji, ustąpienie zm ącenia ciałka szklistego.
132

• obrzęk ciałka szklistego;
• powstanie jaskry;
• podwyższenie ciśnienia we wnętrzu oka (ciałko szkliste). Podwyższenie ciśnienia może być
ta k silne (w szczególności przy syndromie cewki zbiorczej nerki), że obrzęk powoduje ucisk na
nerw wzrokowy i przesącza się przez otwór wlotowy.

Powolne ustępowanie ekstremalnych objawów.
Równowaga wegetatywna. Brak zmian w organie.
Sens biologiczny
Utrata funkcji lub częściowe zm ętnienie ciałka szklistego w fazie trzeciej, tak, aby nie widzieć zagrożenia/
zakryć je („klapki na oczach"). Spojrzenie do przodu w kierunku ucieczki polepsza się. W taki sposób osoba
uciekająca koncentruje się na drodze ucieczki, patrząc w przód, zam iast spoglądać w tył.

Kora mózgowa 4- w korze wzrokowej w części tylnej, po środku.
Dla prawego ciałka szklistego po stronie lewej a dla lewego ciałka szklistego po stronie prawej.
Siatkówka oka (retina) ~ zielony
1. Zdrowie i naturalna funkcja siatkówki

Siatkówka składa się z wyspecjalizowanej tkanki nerwowej, która przekształca wpadające światło w impulsy
nerwowe. W dalszym procesie są one przekazywane do mózgu za pośrednictwem nerwu wzrokowego.
K onflikt o treści - mieć coś na karku, lek z powodu rzeczy:
• lęk przed niebezpieczeństwem, które nadchodzi od tyłu;
• zagrożenie, które czyha i którego nie można się pozbyć lub też nie można sobie z nim poradzić;
• zagrożenie, którem u nie można lub nie chce się spojrzeć w oczy;
• lęk przed obiektywnym zagrożeniem;
• lęk przed uderzeniem (np. twarz); pojawia się wyobrażenie zbliżającej się ręki, bądź też osoba która chce
uderzyć znajduje się z tyłu za osobą przeżywającą lęk (często zdarza się to u dzieci).
Czym może bvć ta rzecz, przed która odczuwane iest przerażenie?

• choroba, zagrażająca operacja lub chem ioterapia, egzamin, tykający zegar (czas)...;
• lęk przed dializą ...
Dalsze definicję konfliktów:

• konflikty o charakterze wizualnym:
- konflikty, w których odczucia wzrokowe są na pierwszym planie;
• konflikty wizualizowane:
- wydarzenia, które człowiek sobie wizualizuje, przedstawia obrazowo lub wyobraża sobie to jako od
grywający się film ;
• konflikt o treści - nie chcieć widzieć czegoś lub kogoś;
• konflikt o treści - chcieć kogoś lub coś wymazać;
• konflikt o treści - chcieć wymazać z pamięci niebezpieczeństwo.
133

Ograniczenie funkcji siatkówki oka (w określonych obszarach).

• pogłębiające się osłabienie zdolności widzenia (zaburzenia widzenia);
• często dotknięte są obie kory wzrokowe (konstelacja) w wyniku czego może pojawić się mania prześla
dowcza.

Powstanie obrzęku pomiędzy sklera (twardówka oka) oraz siatkówką, m ającego na celu uzdrowienie.
Obrzęk ten może prowadzić do odwarstwienia siatkówki, a w sytuacji krytycznej (również przy syndromie cewki
zbiorczej nerek) nawet do odklejenia się siatkówki. Przez to następuje przejściowe pogorszenie się wzroku. Przy
niezbyt długo utrzymujących się konfliktach zm iany te są odwracalne. Podsumowując najcięższe kom plikacje
występują w przypadku syndromu cewki zbiorczej nerek.
Krótkowzroczność (tylko szczególna form a): powstaje z powodu odklejenia się siatkówki na bocznych czę
ściach oka (wzgl. odwarstwienie siatkówki spowodowane obrzękiem) przy konfliktach nawracających, które
prowadzą do optycznego wydłużenia gałki ocznej.
Konflikt, w którym osoba nie chce widzieć tego, co jest oddalone lub potrzebuje zobaczyć lepiej to, co jest
blisko.
Dalekowzroczność (tylko szczególny rodzaj): dalekowzroczność powstaje w wyniku odklejenia siatkówki
(wzgl. odwarstwienie siatkówki spowodowane obrzękiem) w tylnej części oka przy nawracających konfliktach.
Gałka oczna zmienia przy tym swój kształt. Skraca się, wpadające światło zm ienia się i powstaje dalekowzrocz
ność.
Konflikt, w którym osoba nie chce widzieć tego, co jest blisko lub potrzebuje zobaczyć lepiej to, co jest da
leko.
7. Faza B - rozwiązanie konfliktu - reakcja organu

Powolne cofanie się ekstremalnych objawów.
Zm iany widzenia takie jak krótkowzroczność i dalekowzroczność m ogą się utrzymywać.
W związku z tym możliwe jest wykonywanie różnorodnych ćwiczeń oczu, które m ogą skorygować zdolność
widzenia.
Rozważamy, czy degeneracja plam ki żółtej (m akula lutea = „p la m ka żółta", punkt najostrzejszego widze
nia) może być wywoływana przez te same konflikty, które dotyczą siatkówki. Do objawów, które daje to scho
rzenie, dochodzi przy często powtarzających się konfliktach oraz bardzo intensywnych i „ce n tra ln ie " uderzają
cych.
8. Zakończenie zmian spowodowanych przebiegiem konfliktu.
Kora mózgowa + w części kory wzroku.
Po stronie lewej dla prawej części siatkówki oraz po stronie prawej po lewej stronie siatkówki.
Konstelacja:
Jeśli dotknięte są obie części kory wzroku, m ówim y o konstelacji. W zależności od nasilenia konfliktu pa
cjent może cierpieć w mniejszym lub większym stopniu na m anię prześladowczą. Jest to próba organizm u, aby
odsunąć od siebie lęk przed tą rzeczą i rozwiązać konflikt.
Reczność oraz dotknięty obszar siatkówki:

Mężczyzna praworęczny oraz praworęczna kobieta spoglądają za pośrednictwem lewej części siatkówki obu
oczu oraz lewą stroną ośrodka wzroku na prawo w stronę partnera.
Konflikty partnerskie dotyczą więc lewej części siatkówki i lewej strony centrum wzroku (u osób praworęcz
nych).
Mężczyzna praworęczny i praworęczna kobieta patrzą za pośrednictwem prawej części siatkówki obu oczu
oraz prawą stroną ośrodka wzroku w lewo na stronę relacji matka - dziecko.
Konflikty matka/dziecko dotyczą więc prawej części siatkówki oraz prawego ośrodka widzenia (u osób pra
woręcznych).
U osób leworęcznych jest dokładnie na odwrót.

Uzdrawianie 75 133

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Uzdrawianie 75 133

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

T E M A T Y U Z U P E Ł N IA J Ą C E

Znaczenie prawo- i leworęczność

Prawo- i leworęczność a mózg:

Prawo- i leworęczność a strona ludzkiego ciała:

Przykład - praworęczna kobieta:

Wskazówki dotyczące klasyfikacji strony konfliktu i ciała, związane z prawo- i leworęcznością

Konflikt przeżyty miejscowo

Procesy wrażliwości narzqdów sterowanych przez mózg

1. Przebieg według „Schemat budowy skóry warstwy zewnętrznej"

1. Schem at budowy skóry warstwy zewnętrznej

Na przykładzie naskórka można rozumieć to w następujący sposób:

Ogólne zachowania narządów, które reagują zgodnie ze schematem błony zewnętrznej

2. Schem at błony wewnętrznej

Według schematu błony wewnętrznej reagują następujące tkanki:

Typowym przykładem dla schematu błony wewnętrznej sq naczynia wieńcowe:

Ogólne zachowania narzqdów, które reagujq zgodnie ze schematem błony wewnętrznej

Różne możliwości powstawania torbieli

1. Tkanka gruczołowa (niebieski i pomarańczowy):

2. Tkanka białej substancji w mózgu (czerwony):

3. Torbiele w kanałach wyprowadzających (żółty):

O gólne warunki przebiegu konfliktu i choroby

Do ogólnych warunków zaliczamy poniższe czynniki:

Krótkie wprowadzenie do tematu przerzutów

1. Teoria przerzutów w medycynie konwencjonalnej

Moje własne uwagi do tematu:

3. Przerzuty według BioLogicznej Wiedzy Leczniczej (Rainer Kórner)

Typowe przerzuty charakterystyczne dla dotkniętych narządów

Określone miejsce w mózgu steruje określonym miejscem/określoną tkanką w organizmie.

Zmiany przyporządkowania spowodowane prawo- i leworęcznością

Zmiany przyporządkowania spowodowane przez płeć oraz prawo- i leworęczność

Tworzenie się guzów mózgu

Różne rodzaje guzów mózgu

Tworzenie się włóknistych guzów mózgu

Guzy tkanki łącznej mózgu (glejak)

Inne guzy mózgu, które nie pochodzą z tkanki łącznej mózgu

Oponiak: guz opony mózgowej lub opony rdzenia kręgowego,

Naczyniak krwionośny zarodkowy: nowotwór naczyń krwionośnych,

Guzy, dla których nie ma jeszcze opisu konfliktu:

Schwannoma nerwu przedsionkowo-ślimakowego:

Naczyniaki jamiste ośrodkowego układu nerwowego

Nowotwór nabłonka splotu naczyniówkowego

Gangliozydoza (nerwiak zwojowy, zwojakoglejak):

Torbiele: (torbiel skórzastą, trobiel naskórzasta).

Powstanie nowotworów mózgu w pojedynczych fazach konfliktowych

Graficzny przebieg wielkości guza w pojedynczych fazach

Przebieg powstawania nowotworu w mózgu przedstawiony w pojedynczych fazach

1. Zdrowie i naturalna funkcja regionów mózgu (tkanka łączna)

3. Aktywna faza konfliktu - sympatikotoniczna reakcja narządu

4. Rozwiązanie lub rozwiązanie częściowe konfliktu

5. Faza rozwiązania konfliktu Faza A - wagotoniczna regeneracja narządu

7. Faza rozwiązania konfliktu Faza B - wagotoniczna regeneracja narządu

8. Koniec zmian uwarunkowanych konfliktem

Objaśnienie do tomografii komputerowej czaszki (TK = czaszkowa tomografia komputerowa)

Przygotowanie badania czaszki tomografem komputerowych

Tabela dotyczqca zarysu mózgu i przyporządkowanie narządów

P raw a stro n a m ózgu i organu: Lew a stro n a m ózgu i organu:

Zarazki: Zarazki: N arządy: N arząd y :

Treść kon fliktu : Treść kon fliktu :

P raw a stro n a m ózgu i organu: Lew a stro n a m ózgu i organu:

Zarazki: Zarazki: N arządy: N arząd y :

Treść kon fliktu : Treść kon fliktu :

m óżdżek Narzqd węchu

Kanaliki zbiorcze nerek

Lewe ucho środkowe Prawe ucho środkowe