KAZANIA SEJMOWE: skarga zwraca uwage na trudną sytuacje ojczyzny,aby stawic czoła wrogowi najpierw trzeba uleczyc choroby

niszczące panstwowy organizm.jest ich szesc:brak milosci do ojczyzny,niezgody sąsiedzkie, osłabienie wiary katolickiej, osłabienie władzy,
niesprawiedliwe prawa i złosi jawne. Kazanie wtorne poswiecone jest pierwszej chorobie brakowi milosci do ojczyzny. Twierdzi ze milosc do narodu ma wzorowac sie na milosci Jezusa, ci ktorzy stoja na czele panstwa, maja niczym ojcowie dbac o narod, powiniene zapanowac
spokoj i zgoda. Ojczyzna jest dla wszystkich jak matka, kto ją zasmuca i nie docenia dobrodzijstw to biada jemu(dobrobyt materialny, mozliwosc wyznawania wiaty katolickiej). jednak gdy obywatele pomnazaja swoje majątki sama Rzeczpospolita jest uboga, moznowladcy dbaja
jedynie o wlasne korzysci czym doprowadzają do upadku kraju. Na koncu ostrzega przed brakiem troski o wspolne dobro jako przyczyne wszystkich nieszczesc ktore polacy na siebie sprowadzają. DRUGIE kazanie poświeca pobłażliwosci dla skierowanych przeciwko prawom
kosciola. Podkresla ze walczyc z nimi moga wszyscy, jesli tego nei uczynią bog ukarze ich smiercią.Skarga wymienia panująca w kraju tolerancje , wylicza tez przestepstwa naruszające normy wspolzycia spolecznego, brak sprawnego wymiaru sprawiedliwosci , bezlitosne
przesladowanie dluznikow. Przestrzega ze te praktyki mogą doprowadzic do upadku panstwa i zguby obywateli. Mogą tego uniknąc jesli zmienią swe postępowanie.

SONET I. podmiot wypowiada sie w pierwszej osobie liczby pojedynczej. przedstawia swoje rozwazanie na temat krotkiego i niepewnego zycia człowieka na swiecie ktoremu zawsze towarzyszy pamiec o smierci. Stawia on pytanie o koniec istnienia. W drugiej zwrotce pojawia sie
osobiste wyzanienie podmiotu ktory stara sie skryc w cien gleboki, mozna dostrzec niechetne spojrzenie na własna młodosc poety, Obraz swiata nie jest spokojny bezpieczny, nie przypomina harmonijneggo obrazu swiata renesansowego. Człowiek jest samotny bo nic nie jest
wartościa stałą. im szybciej zda sobie z tego sprawe tym szybciej zblizy sie do boga SONET IV podmiot nakresla sytuacje człowieka w swiecie, człowiek dązy do pokoju szuka boga ale na ziemi skazany jest na walke z pokusami ciała i szzatanem, ciało w pogoni za złudnymi dobrami
dązy do upadku i grzechu, dusza poszukuje Boga. W drugiej czesci podmiot swiadomy swojej słabosci ogarniety lekiem zwraca sie do Boga z prośbą o pomoc, w zakonczeniu podmiot jawi sie jako rycerz walczacy pod przewodnictwem Boga. SONET V człowiek zwiedzony
pokusami ciała kiueruje uczucie na rzeczy nietrwałe i przemijające dlatego jest skazany na wieczne niespelnienie, przywoluje zludne cele: bogavtwo, sławe, rozkosz, piękno jedneak nie zaspokojąją one potrzeb ludzkich, gdyz podlegają prawu przemijania. zwraca sie do problemu
milosci i podkresla ze dusza poszukuje trwałej milosci. Poeta wskazuje tragizm ktory poszukujac i pragnąc stałyuch wartosci jest zbyt slaby aby wytrwac w dązeniu do boga i zbyt podatny na pokusy ktore prowadza do upadku ,,DO TEJŻE,, w wierszu podkreslona zostaje uroda
dziewczyny.Częsci ciała zestawione sa ze zjawiskami przyrody, Oczy to słońca, usta-koral, piesrsi zas nieba surowy kształt. Podmiot liryczny wrazliwy jest na doznania zmyslowe(sensualizm)Uroda kobiety postrzegana jest wielostronnie w perspektywie blasku, kooru, kształtu ,,DO
TRUPA,, Dwie pierwsze strofy ukazują podobienstwa miedzy człowiekiem nieszczesliwie zakochanym a trupem. Podmiot głosi ze smierc jest lepsza niz trwanie w nieodwzajemnionym uczuciu. Nieszczesliwie zakochany zazdrosci zmarłemu wiecznego spokoju, gdyz sam musi
cierpiec. Pomysł porownania mezczyzny nieszczesliwie zakochanego do trupa jest zaskakująca. okazuje bowiem sie ze lepiej nie zyc niz zyc cierpiac z nieszczesliwej milosci