Sny Izabeli Łęckiej odzwierciedlają jej duszę, marzenia i pragnienia.

Kiedy kupiła posąg pięknego Apolina bardzo często nawiedzał ją w snach. Sen odzwierciedla jej marzenia o pięknym, wspaniałym mężczyźnie.
Mogło to wynikać z różności bohaterki, która żyła w przekonaniu, że jest wyśnionym ideałem każdego mężczyzny.Kolejny sen Izabeli pojawia się bezpośrednio po poznaniu kupca. Wokulski jawi się jako
monstrum o odrażających dłoniach, które systematycznie ją osacza, podporządkowuje sobie nie tylko kobietę, ale i całą rodzinę Łęckich. Widzi go jako człowieka – potwora, o wielkich czerwonych dłoniach.
Obrazuje to jej lęk przed nieznajomym człowiekiem, wpływowym dzięki swym pieniądzom i osaczającym ją ze wszystkich stron. Sen uzewnętrznia wewnętrzne odczucia Izabeli, lęk, niepokój, jaki budzi w niej
człowiek, który zdominował życie jej rodziny.OBRAZ ZASLAWKA Dworek pani Zasławskiej przypomina utopie ze względu na panujące tam warunki i sposób, w jaki prezesowa prowadzi swój dom i całe
gospodarstwo. Posiadłość prezesowej to piękne miejsce, otoczone lasami, nieskażone cywilizacją. Narrator przedstawił idealny obraz dworku. Pani Zasławska jest dobrą gospodynią, osobiście doglądając
majątku, dbającą o dom, służbę, zwierzęta, realizującą program pracy u podstaw. Nikt, kto się do niej zwróci z potrlzebą nie odchodzi bez wsparcia.OBRAZ POWIŚLA Powiśle to dzielnica, która ukazuje całą
nędzę stolicy Polski. Piętrzą się tam góry cuchnących śmieci. Nieczystości wpływają do Wisły. Z rzeki wodę czerpie całe miasto.Nawet mieszkańcy tego miejsca są odpychający. To brudni i schorowani ludzie. Na
obcego człowieka patrzą, jak zwierzęta.