Professional Documents
Culture Documents
Okres Przygotowawczy Possesion Games
Okres Przygotowawczy Possesion Games
U niektórych już w pełni, u innych już niedługo się zacznie - okres przygotowawczy. Czas, w
którym zespół ma dobrze "naładować baterie", odpowiednio się przygotować na kolejne kilka
miesięcy gry na najwyższym poziomie. Każdy trener chce mieć zawodników przygotowanych
najlepiej jak to tylko możliwe, którzy będą w stanie sprostać wymaganiom współczesnej piłki.
Swoje 5 minut mają zwłaszcza trenerzy od przygotowania fizycznego, którzy ścigają się w teoriach
związanych z przygotowaniem zespołu do okresu startowego. I ja nie zamierzam z żadną
polemizować, zawsze liczy się ostatecznie skuteczność, czyli to jak zespół się prezentuje już w
fazie startowej, a przede wszystkim jakie osiąga wyniki.
Poniżej przedstawię swoją propozycje, tak naprawdę dziewięciu gier. Oczywiście, wszystkie te
formy można odpowiednio modyfikować na własne potrzeby. Dlatego też przedstawiam
modyfikacje, które zapewne nie są jedynymi możliwymi. Warto stosować w treningu gry,
stopniując ich poziom trudności, ponieważ każdy nowy bodziec będzie pobudzał zawodników,
zmuszał ich do myślenia i innego reagowania podczas gry. Poniższe gry z powodzeniem można
również stosować w okresie startowym.
W wyznaczonym polu gry (15x15m), dwa zespoły grają na utrzymanie piłki. Po dwóch
zawodników z każdej drużyny, ustawionych na liniach końcowych po przeciwnych stronach pola
gry. W środku rywalizacja 2v2 z wykorzystaniem partnerów na obwodzie. Zawodnicy na obwodzie
poruszają się tylko wzdłuż boków, tworząc linie podań. Po stracie / odbiorze piłki, role zespołów
automatycznie się zamieniają. Zawodnicy obwodowi gra na 1 kontakt (można zastosować na
początku 2 kontakty). Czasy gier oraz przerw zależne od celu motorycznego. Jest to dobra forma
gry, która może zastąpić wspomniany wcześniej bieg interwałowy.
Punkty szkoleniowe zespołowe:
Modyfikacja w porównaniu do opisanej wcześniej gry polega na tym, że wszyscy zawodnicy rotują
swoimi miejscami. Zawodnik ustawiony na obwodzie po otrzymaniu podania przechodzi do środka,
natomiast podający zajmuje jego miejsce na obwodzie. Gra jest zdecydowanie dynamiczniejsza i
zaangażowani są bardziej wszyscy zawodnicy. Można wprowadzić limit podań wewnątrz, który
trzeba przekroczyć, żeby wymienić kolejnego zawodnika np. po 3 kolejnych podaniach w środku
pola gry można zagrać do jednego z partnerów na obwodzie.
Kolejna modyfikacja wymaga ustawienia dwóch gier blisko siebie (jak na rysunku powyżej).
Wszystkie zasady gry i założenia są takie same jak w poprzedniej wersji. Dodatkowym zadaniem
drużyn jest rotacja zawodników między dwoma strefami gry. Wymiany pozycji między strefami,
mogą dokonać zawodnicy na bokach ustawionych bliżej siebie (patrz rysunek). Dodatkowym
założeniem, aby można było takiej rotacji dokonać, jest posiadanie piłki przez dwa zespoły w tych
samych koszulkach. Tylko wtedy zawodnicy mogą zamienić miejsce.
Dwa zespoły 4-osobowe rywalizują, grając na utrzymanie piłki. Pole gry ok. 25x30m. Dodatkowo
zespół utrzymujący się przy piłce, może wykorzystać zawodników ustawionych na obwodzie (na
każdym boku), tworząc przewagę liczebną. Zawodnicy neutralni grają na 1 kontakt (w razie
problemów można zwiększyć liczbę kontaktów do 2). Zawodnicy wewnątrz pola gry - liczba
kontaktów wg uznania trenera (moim zdaniem 2-3 kontakty, nie więcej).
- tworzenie linii podań, aby zawodnik z piłką miał co najmniej 2-3 możliwości grania (utrzymanie
posiadania piłki, mimo presji przeciwnika, w sposób uporządkowany)
- współpraca zawodników wewnątrz w wykorzystywaniu przestrzeni (ruch do piłki - ruch od piłki,
wymiana miejsc)
- wykorzystanie przewagi liczebnej, współpraca z partnerami na obwodzie (zmiana kierunku gry)
- rozpoznanie momentu, kiedy trzeba przyspieszyć grę (gra ja jeden kontakt), kiedy można zwolnić
(przyjęcie piłki)
Pole z wcześniejszej gry podzielone na 4 jednakowe części (ok.15x12m). W każdej strefie mamy
po jednym zawodniku (gra 1v1) z każdej drużyny. Dodatkowo dwóch zawodników neutralnych
ustawionych wewnątrz pola gry, tworzących przewagę liczebną w każdej strefie (do 3v1).
Pozostałych dwóch graczy neutralnych ustawionych na liniach końcowych, na dłuższych bokach
całego pola gry. Zadaniem zespołu przy piłce, wykorzystując zawodników neutralnych, jest
utrzymanie się przy piłce, jak najczęściej zmieniając sektory gry. Zawodnicy ustawieni w każdej
strefie (oprócz 2 neutralnych), nie mogą przebiegać do innych sektorów. Ograniczenie liczby
kontaktów dla zawodników neutralnych (obwodowi 1 kontakt, grający wewnątrz 2 kontakty)
- tworzenie linii podań, aby zawodnik z piłką miał co najmniej 2 możliwości grania (utrzymanie
posiadania piłki, mimo presji przeciwnika, w sposób uporządkowany)
- tworzenie przewagi liczebnej na małej przestrzeni ( w każdej strefie)
- zmiana ciężaru gry (wykorzystanie przewagi liczebnej, współpraca z partnerami na obwodzie)
- utrzymanie wysokiego tempa gry (minimalna liczba kontaktów, jakość podań, częsta zmiana
sektora gry)
Jedyną modyfikacją w stosunku do poprzedniej wersji gry, jest sposób przegrania piłki do drugiej
strefy. Zespół przy piłce, musi wprowadzić piłkę podaniem, do wbiegającego partnera, w sektor
środkowy, z którego dopiero można przegrać piłkę do skrajnej strefy. Początkowo można taki
przepis zastosować opcjonalnie, punktowany podwójnie, a docelowo jako jedyną możliwość do
zmiany sektora gry.
Kolejna modyfikacja tej gry, również dotyczy bezpośrednio sposobu przegrania piłki między
strefami. Tym razem jest to możliwe tylko po otrzymaniu podania wstecznego (wall pass) od
partnera ustawionego w strefie centralnej. W tej wersji gry zawodnicy grają w przewadze liczebnej
w swojej strefie 4v2. Dla zespołów bardziej zaawansowanych technicznie, powinno się wprowadzić
ograniczenie do 1 kontaktu dla zawodnika "na ścianie" oraz przegrywającego do drugiej strefy
(wzrasta tempo gry). Dla zawodników grających na utrzymanie w swojej strefie 2 kontakty.
- przyspieszenie tempa gry (minimalna liczba kontaktów, mocne podania) podczas próby przegrania
piłki do drugiej strefy
W drugiej części artykułu przedstawię propozycje małych gier, które z powodzeniem można
zastosować w okresie przygotowawczym, a ich głównym celem będzie już wykończenie (finishing
games).