I.INSTITUCIONET OSMANE 1.Rendi shtetëror Shteti turk ishte një monarki apsulute teokratike. Kryetari I shtetit ishte sulltani që ka kuptimin e sovranit. Ky kishte dhe titullin kalif qe do të thotë zëvendës I profetit ose padishah ( mbret, mrojtës) që ka kuptimin e perandorit etj. Zëvendës të sulltanit ishin Veziri I madhë për pushtetin civil sheb-ul-islami për pushtetin fetar. Kadiaskeri ishte kryetari I gjykatës ushtarake dhe realizonte drejtësinë në përgjithësi.Kadiaskerë kishte dy : një për Anadollin dhe një për Rumelinë. Defterdari ishte ndimësi që merrej me administrimin e financave. Nixhanxhiu kishte për detyrë të hartonte kanunet ( ligjet laike). Divani ishte organ kolegjal I veshur me atributet e qeveris. Sheb-ul-islami kishte pushtet të madh konsiderohej gati I barabartë me vezirin e madh.Ai ishte udhëheqës I aparatit klerikal. Njësia më e lartë administrative në shtetin turk, pas këtij organizimi, ishte ejaleti.Njësi të tilla kishte tre në Evropë. Gjdo ejalet ndahej në sanxhaqe.Në krye te qdo sanxhaku qëndronte sanxhakbeu. Sanxhaku ndahet në njesi të vogla që quheshin kaza. Zakonisht në kazatë kishte një kadi, I cili realizonte drejtësinë dhe mbikqyrte përmbushjen e detyrave dhe të urdhërave të pushtetit më të lartë nga punonjësit lokalë .Ndër këta ishte edhe subashi, funksionar që relizonte detyrën e shefit të policis në qytete dhe I nënshtrohej kadirit. 2.Rendi shoqëror. Regjimi I timareve Klasa feudale sunduse në perandorinë Osmane përbëhej nga tri shtresa themelore nga feudalët ushtarak feudalët laikë të paisur me feude dhe klerikët. Ndikimin më të madh nga jeta shoqerore politike kishin Ulematë dhe ajanët. 1.Ulematë ishin njerz që fillimisht merrshin me studimin e librit të shejtë. 2.Ajanët ishin fisnik funksionarë të ngarkuar me detyra të mbikqyrjes. Në shek. I në persandorin osmane tokat e pushtuara u shpërdaheshin me titull individual: 1.Tok ushtrie 2.Tok haraqie Regjimi I timarëve më von sulltani e rezervoj për vete si përfaqsues I shtetit të drejtën e pronësis mbi tokën. Timari jepej në administrim e shfrytëzim feudalit që quhej spabi ( kalors). Detyrimet e fshatarit ishin të dy llojshme për feudalin spahi dhe pëe shtetin. 3.E drejta osmane Gjatë pushtimit turkë në shqipri, ashtui si dhe në gjithë perandorin osmane kanë vepruar këto norma juridike. a) Sherjati b.) Kanunametë ose ligjet laike Kapitulacionet Dizpozitat e përgjithëshme e së drejtës civile- Fëmija gjer në moshën 7 vjeq konsiderohej I pa aftë dhe I pa zotësi për të vepruar. Martesa për muslimanët quhej detyrim moral. Martesa lidhej në pranin e dy dëshmitarëve madhorë. Kushtë thelbësor qe ipej për martes ishte shpërblimi që jepte nga bashkëshorti. Familja gruja ishte nën autoritetin e burrit ajo I nënshtrohej sundimit të tij të plotë. E drejta penale dallohej për karakterin e saj të ashpër Talioni mund të zbatohej për vrasjet dhe plagosjet kur e kërkonin I dëmtuari ose personat e afërt e të vrarit. Krime për të cilat parashikohej lloji dhe masa dënimi ishin: kundërshtimi I autoriteteve publike, mohimi I fejës , dënoheshin me vdekje dhe me konfiskimin e pasuris. Veprat e tjera penale dënoheshin nga Kadiu sipas qmuarjes së lirë. Prcedura – shqyrtimi I qështjeve penale dhe civile bëhej para kadiut I cili vepronte si gjygjetar I vetem. Rol të rëndësishëm në përpunimin dhe zhvillimin e së drejtës muslimane ka luajtur Muftiu dhe Kadiu. Muftiu ishte funksionar I shtetit me përgaitje në fushën telogjike dhe juridike. Muftiu kishte si funksion egzekutiv të jepte fetva, d.m.th përgjigjëje për qështjet juridike të diskutushme. Kadiu ishte funksionar I ngarkuar me realizimin e drejtësis në emër të sulltanit. Kadiu lëshonte vërtetime (bygjete) për vprime të ndryshme juridike. b.Kanunamet krahas me sheriatin, në perandorin osmane zbatoheshin edhe noramt e tjera të sanksionuara në periudha të ndryshme nga sulltani. Nxerrja e kanunanëve u praktikua gjerësisht në kohën e mehmetit të dyt dhe të Sulejman Kanuniut 1520-1560. Përveq kanunamëve ku trajtoheshin qështjet themelore të regjimit feudal ushtarak turk dhe që kishin fuqi për të gjithë perandorin. Përveq kanunamëve si forma themelore të lidhënjës të pushtetit qëndror nxirreshin edhe dispozita për administrimin e shtetit e ishin Berati dhe Fermani. Berate ishte aktë që nxerrej nga sulltani për emrimin e një personi në një postë shtetror. Fermani ishte aktë që nxerrej gjithashtu nga sulltani për qështje konkrete të organizimit të administratës. Kapitulacionet ishin marrveshje të pa barabarta ndërmjet turqis dhe shtetëve evropjane. Kapitulacionet ishin një tërsi drejtash imunitetësh e previlegjësh në dobi të shtetëve evropjane, turqia ka pasur marrveshje të tilla me Gjenovën Francën, Anglinë, etj. II. PASHALLËQET FEUDALE SHQIPTARE 1.Karakteri I pashallaqëve Për shkakë të rënjës së vazhdushme të fuqis osmane dhe dopsimit të autoritetit të saj në shqipëri normat themelore të vendosura nga qeveria nuk zbatoheshin. Për kto nuk mund të realizoheshin pa përmbysjen në praktik rregulla të vëna nga pushteti qëndror. Feudalët interesoheshin për zbatimin vetëm të atyre rregullave që ishin të domosdoshme për të diciplinuar shoqërin.Në këtë luftë feudalët më të fuqishëm tërhiqnin feudalët e vegjël, tarafet e esnafëve, fshatarsi e malësive. Si përfundim I këti konflikti që kishin shpërthyer në gjirin e vetë klasës feudale familjet më të fuqishme që u quajtën ogjaqe vendosën vullnetin e tyre mbi familjet feudale më të dobëta.Familjet e fuqishme rivale që aspironin të merrnin pushtetin e krahinës kishte nëpër të gjitha sangjaqet. 2.Pashallëku I shkodrës Me pushtimin e Shqipëris së veriut turqit krijuan sangjakun e shkodrës. Në shek.XVII ky sangjak përfshinte 6 kazaj, Shkodrën Tivarin, Ulqinin, Podgoricën, Plavën, dhe Mali I Zi. Anarkia feudale si dekuri e përgjithëshme dhe pasoj e dopësimit së pushtetit qëndror Osman si dhe fuqizimi politik dhe ekonomik të klasës feudale përfshiu Sangjakun dhe Shkodrën. Bushatlinjët ishin një familje shqiptare që morrën pjesë në konfliktet feudale të mdhenjë për të vëne në dorë pushtetin në pashallëkun e Shodrës. Një nga përfaqësuest e kësaj familje ose Mehmet Pash Plaku udhëheqës I tarifit esnafor të tabakëve. Në periudhën Mahmut Bushatliut të ashtuquajturit Karamahmut që u ba sundimtar I vitin 1776 pashalluku I Shkodrës arriti autonomin më të plot. Në pashallukun e Shkodrës kan vepruar tri lloj normash juridike: a. Sheriati ose ligjet b. E drejta kishtare c. E drejta zakonore Në vitin 1831 pashallëku I Shkodrës morri fund dhe si njësi administrative gjysëm autonome dhe u vendos ktu administrate e rregullt turke. 3.Pashallëku I janinës Në vitin 1787 Ali Pash Tepelena Pasha I tër hallës pa ndonjë porosi pa pëlqimin e qeveris qendrore pushtoi janinën dhe vendosi këtu sundimin e tij faktik. Në vitin 1788 porta e lartë u detyru ta ligjësoj këtë pushtim në formë të veqant. Për të konsiliduar sundimin e tij në pashallëkun e posafërmuar Aliu kushtoj në radhë të parë vëmendje likuidimit të kundërshtarve politik. Për të zhdukur një nga shkaqjet e prishjës së rendit morri masa drastike kundër zakonit të gjakmarrjes. Përfundimisht ai u bë krenar gati I një të tretës së gjith tokës në perendim, ai kishte qifligje në Vlorë, Delvin, Qamëri. Artë etj.. Pashalluku I Janinës në sundimin e Ali Pash Tepelenës nga pikpamja organizative kishte tiparet e një shteti por pushteti shtetëror në këtë pashallëk nuk ishte original në kuptimin juridik. Pashalluku I Janinës nën sundimin e Aliut ishte një zotrim feudal Aliu persekutoi shpronsoj, zhduku ose nënshtroi feudalet e mdhenjë që ishin kundërshtart e tij. Pashallaku I Janinës nën sundimin e Ali Pash Tepelenës nga pikpamja e karakterit kombëtar ishte zotrim feudal autonom shqiptar. Aliu kishte si program të formonte një shtet shqiptar nën sundimin e tij personal. Organizimi administrative pushteti në pashallëk ishte I centralizuar dhe I përqëndruar në duart e Ali Pash Tepelenës. Në gjith teritorin e pashallukut punojn në baz të urdhërave që shpesh I hartonte vet. Bujurdit ishin forma kryesore në të cilin realizohej funksioni ligjë vëns si gjdo pashë që mbante titullin e vezirit Aliu kishte formuar një organin kshillimor që quhej divan. Drejtësia Ali Pasha nuk preku organizimin e drejtësis që gjeti ne pashallukun e tij. Qështjet penale dhe civile shqyrtoheshin dhe zgjedhëshin nga këto organe: a)Kadiu b)Pleqësia e fshatrave ose komunitetëve Ali Pash Tepelena në vitin 1822 u vra bashk më të ra edhe pashallaku qe krijoji dhe drejtoi për 34 vjet.