Neurobiologia motywacji

i podejmowania decyzji
Motywacja

 Wewnętrzny stan mający zwiększający

prawdopodobieństwo wykonania określonej
czynności
 Ukierunkowanie działania jednostki na
realizację niezbędnych dla niej celów
 Może obejmować działania poprzez cele
pośrednie do celu nadrzędnego
Homeostatyczny model motywacji
Przydatne pojęcie popędu
Hydrauliczny model popędu
Dlaczego dążymy do celu?

 „Lubienie” – hedonistyczny wpływ nagrody

 „Chcenie” – wewnętrzna motywacja do

uzyskania nagrody
Wybór zachowania

 Mechanizmy homeostatyczne wpływają na

silniejsze lub słabsze oddziaływanie zachęt
 Motywy są wzbudzane przez zewnętrzne
bodźce związane z nagrodami
 Często liczne motywy – konieczność
podejmowania decyzji
Ocena subiektywnej wartości działań

 Wynika z uprzedniego doświadczenia

 Związana jest z czynnością
dopaminergicznego szlaku mezolimbicznego
 Neurony dopaminergiczne wysyłają sygnał
dotyczący spodziewanej wartości danego
przedmiotu i zachowania
Prawdopodobieństwo nagrody
i aktywność układu dopaminergicznego
Reprezentacja wartości i wybór
zachowania
 Brzuszno przyśrodkowa część kory
przedczołowej
 Prążkowie
 Wyboru zachowania w oparciu o
reprezentowane wartości dokonuje
grzbietowo-boczna kora przedczołowa
Jądro migdałowate i uczenie się
unikania
Podsumowanie
 Motywacja jako wewnętrzna przyczyna działania
posiada swoje źródło w czynności mózgu
 Koncepcje homeostatyczne i popędowe motywacji mają
znaczenie historyczne, choć są niezbędne dla jej
pełnego zrozumienia
 Dla motywacji do określonego działania kluczowe
znaczenie ma dopaminergiczny układ mezolimbiczny
 Wybór określonego zachowania dokonuje się za sprawą
grzbietowo-bocznej kory przedczołowej w oparciu o
reprezentację poszczególnych zachowań w
przyśrodkowej części kory oczodołowej