Professional Documents
Culture Documents
Deneysel Sunum
Deneysel Sunum
1987 yılında Francine Shapiro şans eseri kendisini üzen anılarının birdenbire yol olduğunu, tekrar
hatırladığında ise eskisi kadar onu üzmediğini ve büyük bir his oluşturmadığını fark etmiştir. Bunun nasıl
gerçekleştiğini araştırdığında eski anılarını gözünde canlandırdığı sırada gözlerinin istemsiz hızlı bir
şekilde yukarı aşağı hareket ettiğini gözlemlemiştir. Göz hareketleri varlığını sürdürürken rahatsız edici
olaylara daha fazla yoğunlaştırdığında birçoğunun yok olduğunu ya da kişide oluşan yoğun hislerin
azaldığını bulmuştur (Bayram, Demirtaş ve Duman, 2018).
Terapi süresince anıların sadece yok olması ya da hafifletilmiş bir his bırakması hedeflenmemektedir.
Bunun yanında pozitif duyguların var olduğunun hatırlatılması, iç görü ile yeni benlik oluşumu
gözlemlenmektedir. Bu terapi süreci danışanın yaşadığı travma düzeyine ya da travmayı ne kadar
içselleştirdiğine bağlı olarak kişiden kişiye değişiklik göstermektedir (Akkuş ve Durma, 2021).
Terapi süreci 8 aşamadan oluşmaktadır.
5. Yerleştirme: Danışanda travma anısı bir duygu oluşturmadığına emin olunduktan sonra o anda
kendiyle ilgili oluşturduğu olumsuz inancının yerine olumlu inancın yer değiştirilmesi
sağlanmaktadır.
6. Beden Tarama: Bu bölümde psikolojik açıdan daha çok beden duyumlarının yeni
oluşturulan anıya karşı bir rahatsızlık, gerginlik hissi oluşturulup oluşturulmadığına
bakılmaktadır.
7. Kapanış: Uygulama sonunda kişinin bu terapiyi ne kadar içselleştirdiği ve kabul ettiği
konusunda gözlem yapılır.
8. Yeniden Değerlendirme: Travmayla ilgili bir noktanın kalıp kalmadığı test edilmektedir.