ФУЛЕРЕНИ

ФУЛЕРЕНИ
Фулерените се алотропска модификација на атомот на
јаглерод добиена во 1985 г. од страна на Харолд Крото, Роберт
Карл и Ричард Смолеј.
Фулерените имаат форма на иксоедар составен од 20
шестоаголници и 12 петоаголници, налик на фудбалска топка.
МОЛЕКУЛА НА ФУЛЕРЕН С60

Фулерените имаат сферна форма составена од 60 јаглеродни атоми.

Овие необични молекули поседуваат карактеристични хемиски и
физички својства. Реагираат со преодни елементи и со слободни
радикали. Кога на фулеренот ќе се вгради определено количество
калиум или цезиум во празните делови на внатрешноста на
кристалот, тој може да стане најдобриот органски суперспроводник.
ФУЛЕРЕНСКИ
НАНОЦЕВКИ
Јаглеродните фулерински наноцевки се уникатни нано
структури со забаележливи електрични и магнетни својства.
Овие цевки претставуваат гигантски фулерински молекули со
шуплива цилиндрична геометрија со дијаметар од неколку
нанометри. На краевите од овие структури се наоѓаат
сфероидни половинки од фулеринскиот модел С60.
Присуството на овие фулерински затворачи упатува на
директна поврзаност меѓу фулерините и наноцевките. Во
последно време наноцевките се добиваат со помодифицирани
техники и улоги. За амбиент се користи аргон и температура
од во печка од 1200С. Јаглеродните атоми од кои се добива
наноцевка се добиваат со ласерско испарување на графитната
мета, а процесот на растење на цевката се поклопува со
дејството на металните катализатори како Кобалт, Железо и
Никел.
СВОЈСТВА И ПРИМЕНА
Поради своите уникатни карактеристики од електричен и механички карактер докажано е
дека имаат подобра електроспроводливост од бакарот, подобра термичка трансмитивност
од дијамантот и добри механички карактеристики. Нивната уникатност им овозможува да
најдат примена во микроелектрониката,која се очекува да прерасне во нанотехнологија.
Нивните суперспроводливи својства даваат можност да се добие аналог на MOS или
MOSFET транзистор со ефект на поле по кој електроните се движат по должината на
тенки дводимензионални слоеви.
Една од целите за развивање на достава на лекови со наноцевки е да се зголеми
терапевтскиот ефект или да се намли токсичноста, споредено со конвенционалните
лекови. Поради големата површина, тие се способни да абсорбираат и да пренесуваат
најразлични терапевтски молекули. Цевките со единечен ѕид можат да им овозможат на
молекулите кои ги пренесуваат да пенетрираат во таргет клетката, за да се третира некое
заболување. Најголем дел од истражувањата се насочени кон употребата на наноцевките
за доставување на лекови, гени и протеини. Повеќето истражување се фокусират кон
употребата за доставување на анти-кацнер агенси.