Електро магнет

• Електромагнет – магнет кому му е потребно напојување со

електрична струја за да го одржува сопственото магнетно поле.
Тоа е едноставна направа која се состои од намотки од
електрични спроводни жици околу феромагнетно јадро. Обично
се користи како дел на релиња, соленоиди, електромотори и
други уреди.
• Данскиот научник Ханс Ерстед во 1820 година открил дека
електричната струја создава магнетно поле. Британскиот научник
Вилијам Старџон го измислил електромагнетот во 1824 година.[1]
[2] Неговиот прв електромагнет било парче железо во форма на
потковица околу кое биле намотани околу 18 навивки од бакарна
жица (во тоа време немало изолирани жици).
• Кога струја протекувала низ намотката, железото се
магнетизирало и ги привлекувало другите парчиња железо. Кога
струјата била прекинувана, тоа ја губело својата
намагнетизираност. Старџон ја покажал неговата моќ
прикажувајќи дека бил тежок само околу 200 грама, можел да
подигне 4 килограми кога ќе се пуштела струја од само една
батерија.
• Во 1830 година, американскиот научник Џозеф Хенри систематски
го подобрил и го популаризирал електромагнетот.[3][4]

• Користејќи жица изолирана со свилен конец, тој можел да намота

повеќе слоја на жица на јадрото, создавајќи моќни магнети со
илјадници навивки жица, па успеал со магнет да држи 936 кг.
Првата голема употреба на магнети била во телеграфските
зујалки.
• Кога краевите на жицата од намотката се поврзат со извор на
струја, како што е батерија, доаѓа до проток на струја низ
намотката. Овој проток прави магнетно поле и електромагнетот
добива северен и јужен магнетен пол. Силниците на магнетното
поле предизвикуваат насочување на магнетните домени во
јадрото во насоката на силниците. Истото се случува и со
блиските феромагнетни предмети и тие се привлекуваат кон
јадрото на електромагнетот ако се во близина.
• Привлечното делување е
резултата на створеното
магнетно поле твори
спротивна насоченост на
магнетните полови кај
околните објекти, и со тоа
твори привлекување меѓу
магнетните полови на јадрото
и надворешните објекти.
• Ако во намотката на
електромагнетот се
промени насоката на
струјата, ќе се променат
местата на половите на
електромагнетот. Тоа
истовремено ќе доведе до
промена на насоченоста на
половите во блиските
феромагнетни објекти, па и
понатаму електромагнетот
ќе ги привлекува.
• Меѓутоа обичен магнет со стални плови сега ќе биде
одбиван, ако претходно бил привлекуван од јадрото, бидејќи
насоченоста на неговите полови не може да го промени
надворешно магнетно поле.
Благодарам за вниманието