1.

Maгнетиците можеме да ги поделиме во три групи: дијамагнетици, парамагнетици и

феромагнетици. Кај дијамагнетиците електронските нивоа се пополнети. Кога таква
супстанција се постави во надворешно магнетно поле таа ќе се магнетизира. Кај
парамагнетиците електронските нивоа не се пополнети. Кај нив атомите имаат
сопствен магнетен момент кој под дејство на надворешното магнетно поле се
зголемува.За разлика од пара и дијамагнетици кога феромагнетна супстанција ќе се
најде во надворешно магнетно поле, силно се намагнетизира.
2. Дали една супстанција е пара, дија или феромагнетна зависи од бројот и распоред на
електроните во атомот како и од резултатното магнетно поле во самата супстанција.
3. Самоиндукција е појавата на добивање на индуцирани струи под влијание на
сопствено променливо магнетно поле.
4. Индуцираната струја секогаш има таква насока да се стреми да ја поништи причината 
која довела до нејзино создавање.Насоката на индуцираната струја е  определена со
Ленцово правило. Големината на индуцираната електромоторна сила зависи  од
брзината на промена на магнетниот флукс и од бројот на навивките на калемо.т

5. Електромагнетната индукција е математички објаснета преку Фарадеевиот закон за

индукција.
6. Просторот во кој се чувствува дејството на магнетот се вика магнетно поле. Магнетното
поле можеме да го направиме видливо со помош на магнетни силови линии.
7. Магнетна индукција е основна карактеристикаа магнетното поле. Таа е векторска
величина која се означува со В и која ги определува магнетните силии на телото на
полето. Единица мерка за магнетна индукција е 1Т (тесла).
8. За да постојат индуцирани струи мора да постои магнетно поле, затоа што тие се
создаваат со помош на магнетното поле.