დოკუმენტური კინოს ისტორია

2
ლექტორი: ანა ლომიძე

სტუდენტი: ნინი
ბოჭორიშვილი
ჯგუფი: N1
ნეტავი იქ
თეატრი
არის?
დამდგმელი რეჟისორი: ნანა
ჯანელიძე
2011
 პრე-ისტორია
ფილმის გადაღების იდეა შემთხვევით დაიბადა, როდესაც ნანა ჯანელიძე
რუსთაველის თეატრში მოხვდა სპექტაკლზე „კავსაძეების ოჯახი“, კახის
ისტორიებით მოხიბლულ ნანა ჯანელიძემ ისტორიების ასახვა გადაწყვიტა
ფილმის სახით, აიღო კახისგან ნებართვა და დაიწყო ფინანსების მოძიება
ფილმის გადაღებისათვის.
 პრე-ისტორია
● ფილმის გადაღება უამრავ რსურს მოითხოვდა, მნიშვნელოვანი იყო
ლოკაციის შერჩევა, ამისათვის გამოიყენეს ერთ-ერთი ქარხნის
ტერიტორია, რადგან ზოგადად საბჭოთა კავშირში უამრავი ქარხანა
ფუნქციონირებდა.
 შინაარსობრივი მხარე
● ეს ფილმი ერთი ოჯახის შესახებ გვიამბობს, კავსაძეების ოჯახის
ისტორია - კახის პაპის სანდროსი, მამის დათაშკასი და თვით კახის,
მთლიანად ქვეყნის ისტორიაზეა გადაბმული, ქვეყნის, რომელსაც
საბჭოთა კავშირი ერქვა.
 შინაარსობრივი მხარე
● კავსაძეებუს ისტორია ასახავს მილიონობით ადამიანის ცხოვრებას,
რომლებიც ცხოვრობენ სსრკ-ში, და მოგვითხრობს იმ ადამიანების
ისტორიებს, რომლებიც მონაწილეობდნენ მეორე მსოფლიო ომში,
რომლებიც განიცდიდნენ კომუნისტების შემდგომ ჩაგვრას.
 შინაარსობრივი მხარე
● ფილმი უდაოდ საინტერესოა, რომელიც მრავალ სევდას, ტკივილს,
იმედგაცრუებასა თუ იმედის ნაპერწკალს გვანახებს, შეიძლება ითქვას,
რომ მოქცეულია ყველა ის საკითხი, რომელიც ბნელ საბჭოთა კავშირში
უმეტესი ოჯახის წინაშე იდგა.
● ფილმი, უდაოდ სულში ჩამწდომია, რთულია ამ ყოველივეს უყურო
ემოციების გარეშე.
 ფინალი
● არსებობდა ფინალის 8 ვერსია
● სიტყვები ”ნეტავი იქ თეათრი არის?“ ეკუთვნის აკაკი ვასაძეს, აკაკიმ ეს
სიტყვები სიკვდილის წინ წარმოთქვა
 ფილმი თუ თეატრი
კახი კავსაძის შემოქმედებაში კინო და თეატრი ყოველთვის შესანიშნავად
აწონასწორებდა ერთმანეთს. კითხვაზე - რომელს ანიჭებდა უპირატესობას -
ყოველთვის პასუხობდა: „ფილმში კარგად რომ ვითამაშო, თეატრში უნდა
ვიყო. სცენა ჩემი ლაბორატორიაა. სწორედ აქ ხდება ჩემი იმპროვიზაციის
შიდა პროცესი. თუ სცენას დავთმობ, ვერ ვიქნები მხატვარი, ვიქნები
მხატვარი-გამომგონებელი და დავიწყებ "თამაშს", რომელიც
კინემატოგრაფიის მტერია".
 ჯილდოები
1 . 2011 წელი, მონპელიეს 33-ე საერთაშორისო
კინოფესტივალი (საფრანგეთი).მედიატეკის და "ცინე
4 მე" - ს პრიზები
2 . 2011 წელი, დსთ-ს ქვეყნების მე-15 საერთაშორისო
კინოფესტივალი. პრიზი საუკეთესო ფილმისთვის
3 . 2012 წელი, რუსეთის კინოაკადემიის უმაღლესი
ჯილდო “ნიკა” ნომინაციაში “დსთ-ს და
ბალტიისპირეთის ქვეყნების საუკეთესო ფილმი”.
 ჯილდოები
აღსანიშნავია და ძალზედ დაინტერესო, რომ კახი კავსაძემ
დაიმსახურა პრიზი კაცის საუკეთესო როლის შეშრულებისთვის. უფრო
კონკრეტულად კი: „კახი კავსაძემ შეასრულა კახი კავსაძის როლი“
 ჯილდოები
კახი კავსაძემ, 1959 წელს, თეატრალური ინსტიტუტის
დამთავრების შემდეგ არაერთი დასამახსოვრებელი როლი შექმნა
სცენასა თუ ეკრნზე. გასულ საუკუნეში მან საქართველოს
დამსახურებული არტისტისა და საქართველოს სახალხო
არტისწის წოდება მიიღო, რამოდენიმე წლის შემდეგ კი შოთა
რუსთაველის სახელობის პრემიის ლაურეატი გახდა.
 ...
● ჩემთვის ფილმი ძალიან მძიმე და ემოციური იყო, რადგან რთულია
უსმინო იტორიას, რომელიც ასეთი მძაფრი მომენტებითააა სავსე.
ფილმის სცენა, ადგილი სადაც მოქმედებები ხდებოდა იყო
შესანიშნავი.
● ვფიქრობ, რომ ეს ფილმი შედევრია და ერთ-ერთი
მნიშვნელოვანი ადგილი დაიკავა, თითქოს მეტირება, თითქოს
მიხარია, არ ვიცი რა გრძნობები და ემოციები მეუფლება ფილმის
ყურებისას, თუმცა დასკვნა ერთია, რომ ფილმი ყველა
შემადგენელი ნაწილით არის იდეალური.
 მადლობა
ყურადღებისთვის