OSNOWY

GEODEZYJNE LINII I
STACJI KOLEJOWYCH
• Osnowy geodezyjne na terenach
kolejowych zakładane są wzdłuż
szlaków kolejowych oraz w obrębie
stacji kolejowych.
• Osnowę linii i stacji kolejowych
stanowią punkty osnowy podstawowej i
punkty osnowy szczegółowej.
• Osnowę podstawową tworzą punkty
dotychczasowej osnowy państwowej I i
II klasy. Ich współrzędne zostały
zweryfikowane na podstawie
ponownych pomiarów wykonanych
techniką GPS.
W wielu rejonach Polski do
podstawowej osnowy kolejowej
zaliczono również punkty osnowy
państwowej III klasy.
• Punkty osnowy podstawowej
lokalizowane są parami w odległościach
od 1 km do 3 km.
• Do ww punktów dowiązuje się ciągi
poligonowe stabilizowane trwale lub
tymczasowo. Tymczasowo czyli na
słupach trakcji (pełnią one jednocześnie
funkcję wskaźników regulacji).
• Osnowa podstawowa jest dodatkowo
zagęszczana punktami wyznaczanymi na
podstawie wcięć lub metodą statyczną
GPS.
• Klasyczną osnowę szczegółową
stanowią ciągi poligonowe o długości 2-
3 km i bokach o długości 100-300 m,
mogą one być również dodatkowo
zagęszczane
Osnowa geodezyjna linii kolejowej
Osnowa geodezyjna stacji kolejowej
Nowoczesna osnowa geodezyjna
• Punkty osnów kolejowych z reguły
stabilizowane były na gruncie, co nie
zapewniało im należytej trwałości.
• Obecnie wykorzystuje się słupy trakcji
elektrycznej jako miejsca utrwalania
znaków osnów geodezyjnych.
 Znak regulacji pełniący funkcję punktu
osnowy (30 – 40 mm nad poziomem szyn)

Nr – numer punktu
d – odległość od najbliższej szyny
H – różnica wysokości pomiędzy niweletą, a najwyższym punktem płytki
h - przechyłka
 Znak uniwersalny montowany na
wysokości 0,70 m nad niweletą toru.

Odległość od osi
teoretycznej toru i
przewyższenie górnej
krawędzi znaku nad Strzałki osi teoretycznej
projektowaną niweletą
Statyw mocowany do znaku uniwersalnego
Znak rurowy
Znak betonowy prefabrykowany
• Wzdłuż linii kolejowych zakładane są
również repery. Umieszczane są one w
odległościach 1 – 1,5 km od siebie w
terenie otwartym oraz co 500 m w
terenie zabudowanym.
• Wysokości reperów wyznaczane są na
podstawie precyzyjnych pomiarów
niwelacyjnych w nawiązaniu do
reperów sieci państwowej I, II i III klasy.
• Punkty osnowy wysokościowej
stabilizowane są jako znaki ścienne lub
betonowe osadzone na gruncie.
• Dolna podstawa takiego znaku powinna
znajdować się poniżej poziomu
zamarzania gruntu (około 120cm).