Professional Documents
Culture Documents
nina:
Anjanette D. Billones
Arvie Joy M. Repuella
Hazel Rose M. Macababat
Ivy M. Paraiso
Kathleen A. Colago
Nico S. Mabal
Rocelle D. Palencia
Nobyembre, 2016
PASASALAMAT
1. Introduksyon
Ang K-12 ay isa lamang ideya na kalaunan ay isa nang ganap na batas. Ito ay isang
bagong programa kung saan ang sekondarya ay madaragdagan ng dalawa pang taon na siyang
tatawaging Grade 11 at Grade 12 o kaya ay Senyor Hayskul. Bago pa man naisabatas ang
programang ito, sumailalim muna ito sa isang malalimang pagbusisi ng mga eksperto at
dumanas ng maraming batikos mula sa marami. Naging matunog ang usaping ito sa lahat higit
na sa mga magulang at sa mag-aaral na siyang pinakaapektado sa nasabing programa.
Habang isinusulong ito ng marami, dumaan muna ito sa masidhing debate, umani ito
ng maraming negatibong puna mula sa ibat ibang sektor ng lipunan. Ayon kay, ang
programang ito ay dagdag pasanin sa mag-aaral at dagdag gastusin sa mga magulang.
Maging ang ibang guro man ay nagbigay rin ng kanilang saloobin tungkol sa nasabing programa
na dahil dito kinakapus na sila ng oras sa sarili o kaya sa pamilya. Ikinababahala rin ng marami
ang kahandaan ng bawat paaralan pagdating sa programang ito. Dahil sa biglaang
pagsasabatas ng programang ito, ang gobyerno ay hindi masyadong nakapaglaan ng malaking
pundo para rito kaya maaaring kulang sa mga aklat, paaralan at maging sa mga guro.
Noong taong 2012 sinimulang ipatupad ng pamahalaan ang K-12 dahil ito ay
naglalayong baguhin ang sistema ng edukasyon sa Pilipinas, ayon kay, sa buong Asya ang
Pilipinas lamang ang bansang nananatiling sampung taon ng basic education, kaya naman
ipinatupad ng pamahalaan at kagawaran ng Edukasyon ang K-12 na kurikulum, ang Pilipinas ay
hindi na mahuli pa sa kabihasnan at pandaigdigang kompetisyon pagdating sa kalidad ng
edukasyon.
2. Layunin ng Pag-aaral
3. Kahalagahan ng Pag-aaral
4. Saklaw at Limitasyon
Ang programang K-12 ang bagong nailunsad na batas sa Filipinas, karamihan sa mga
Pilipino ay hindi ganoon ka lawak ang kaalaman tungkol sa programang ito, kaya naman
marami ang nabigla ng ito ay lumabas, kaakibat nito, marami ring mga eksperto at
mananaliksik ang nag-aral tungkol dito nang sa ganoon ay maging gabay narin para sa
mamamayan at para maliwanagan sa maaaring dulot nito.
Ayon sa Alliance of Concerned Teachers (ACT) ang mga pampublikong paaralan sa
bansa ay nakaranas ng 182, 483 kakulangan sa mga guro 97, 685 kakulangan sa silid aralan, at
153,709 kakulangan sa palikuran. Naglaan lamang ang Department of Budget Management ng
259.25 bilyon na halaga para sa 2013 gayong ang pangangailangan sa edukasyon ay aabot sa
halagang 338.20 na bilyong pesong halaga. Ang mismong United Nations Educational, Scientific
and Cultural Organzation (UNESCO) ang nag aatas sa ating gobyerno na maglaan ng anim na
porsyento ng kita nito ay para sa edukasyon subalit hanggang ngayon ay tatlong porsyento
lamang ang inilalaan ng administrasyong Aquino para sa batayang Edukasyon, ayon pa uli sa
nakararami, malisyusong itinutulak ng programang ito ang mag-aaral na mangibang bansa
imbis na hikayatin ang mga ito na mag lingkod sa sariling bayan.
Ayon kay Reymund Palatino isang kabataan Rep. Hindi ibig sabihin ng bagong
kurikulum ay nangangahulugan na agad na improvement hindi dapat magpukos sa academic
cycle, isang factor lang yan, higit na kailangang tugunan ang mga pundamental na problema ng
edukasyon, saad ng isang tagapangulo ng Anakbayan na si Vencer Crisostomo walo sa bawat
sampung kabataan ay out-of-school-youth, at nangangamba kami na lalala pa ito sa
desperadong pagpapatupad ng K-12 ng administrasyong Aquino saad naman ni Crisostomo
ang administrasyong Aquino ay pumapaloob sa malaking bentahan ng kinabukasan ng
kabataan.
Ang pananaw naman ng DepEd at ng gobyerno ay iisa, malamang ang mga ito ay
sumailalim sa isang malalimang pananaliksik tungkol sa K-12, at maaari ring pinagbasihan nila
ang estados at kalidad ng edukasyon sa Pilipinas kung ikukumpara sa ibang bansa na tig
lalabing daawang taon. Sabi pa nga nila ang Pilipinas ay nahuhuli na pagdating sa kalidad ng
edukasyon at sa lahat ng mga bansa sa Asya isa na ang Pilipinas sa mga bansang hindi pa
gumaagamit ng K-12.
Sa pamamagitan ng programang ito ay natatanaw na ng gobyerno ang posibleng
magandang maidulot nito para sa bansa, maaaring dahil dito ay uunlad ang kalidad ng
edukasyon sa Pilipinas at uunlad din ang ekonomiya ng bansa at maging ang mga trabaho at
magkakatrabaho ay dadami rin.
Hindi naman masama ang intensyon ng DepEd at gobyerno sa pagpapatupad ng
programang ito, iyon nga lang sa bawat umuusbong na batas ay talagang may mga
masasagasaan na tao at tiyak na may mga aalma at mag rereklamo tungkol dito. Bagamat,
isipin nalang kumbaga ng nakararami nakung ang Pilipinas ay mananatili na lamang sa
nakasanayan at hindi kailan man susubok sa bagong kaalaman o bagong mga hakbang tungo
sa pagbabago ay tiyak na wala ring patutunguhan. Ibig ng mga nasa katungkulan ay ang
kaginhawaan hindi lang sa bayan kundi pati na rin sa mamamayan, at ang K-12 ay isa sa
tinatayang daan tungo sa kasaganahan, at isiping itoy isa na ring oportunidad para sating mga
kabataan.
Kung iuunay natin ang pag-aaral ng Alliance of Concerned Teachers (ACT) at sa
pananaw ni Reymund Palatino ay talagang maiiuugnay natin ang mga ito, dahil kung lubos na
iintindihin, ang Alliance of Concerned Teachers (ACT) ay hindi sang-ayon sa pagpapatuad ng
programang K-12 sapagkat wala pang sapat na budget ang gobyerno para rito, ganon naman si
Remund Palatino hindi rin ito sang-ayon sa pagpapatupad ng K-12, ika nga niya na hindi ibig
sabihin na bagong kurikulum ay pagbabago rin o improvement ang dulot nito, kinakailangan na
mas pagtuunan ng pansin ang problema sa edukasyon. Ibig sabihin ang gusto ng dalawa ay
hindi ipatupad ang nasabing programa, isipin na lamang ang problemang kinakaharap ng
DepEd sa ngayon, at ang nais din ng mga ito na sulusyunan muna ng mga probleman tulad ng
kakulangan sa mga silid at guro at maging sap undo.
KABANATA III
DISENYO AT PARAAN NG PANANALIKSIK
1. Disenyo ng Pananaliksik
2. Mga Respondente
3. Instrumento ng Pananaliksik
Grap 1
Kalaman sa K-12 na Programa
Grap 3
Kaalaman sa mga Hakbang na Isinagawa ng
Pamantasan ng Gitnang Mindanao
Sa pitong (7) nakapanayam na guro ng mga mananaliksik sa Pamantasan ng Gitnang
Mindanao pito (7) ang nagsabi na ang pamantasan ay nagsagawa ng hakbang sa paghahanda
ng programang K-12. Ito ay ang oryentasyon ng mga estudyante at ang mga gurong nasa
mataas na posisyon ang dumalo sa mga pagsasanay sa ibat ibang unibersidad. Ayon sa kanila,
ang paghahandang ito ay hindi talaga sapat dahil ang karamihang guro sa senyor hayskul ay
hindi nakadalo sa mga seminar kung kaya hindi rin masyadong alam ang dapat na gawin sa
maayos at maunlad na pag-implementa ng progaramang K-12.
Grap 4
Implikasyon ng Programang K-12 sa mga
Guro at Mag-aaral sa Pamantasan ng Gitnang
Midanao
Grap 6
Pananaw ng mga Guro Kung Gaano
Kahandaan ng Mag-aaral sa Pamantasan ng
Gitnang Mindanao
Ayon sa pito (7) sa pitong (7) mga guro na nakapanayam ng mga mananliksik sa
Pamantasan ng Gitnang Mindanao, kung susuriing mabuti masasabing hindi pa handa ang mag-
aaral sa nasabing pamantasan kung pag-uugali ang pagbabasehan nito, dahil masyadong bata
pa sila kung mag-isip at halos ang gusto lamang ng mga ito ay maglaro at hindi siniseryuso ang
kanilang pag-aaral.
Hindi pa rin handa ang mag-aaral sa programang K-12, dahil hindi sapat ang kanilang
kaalaman dahil hindi sapat ang mga naibibigay ng impormasyon ng mga guro.
KABANATA V
LAGOM
KONKLUSYON
REKOMENDASYON
http://udyong.net/teachers-corner/1002-handa-na-ba-ang-mga-Pilipino-sa-K12
http://www.slideshare.net/mobile/joyieloo/pa-nanaliksik-1
Republika ng Filipinas
Pamantasan ng Gitnang Mindanao
Kolehiyo ng Edukasyon
Departamento ng Edukasyon
University Town, Musuan, Bukidnon 8710
Pangalan:
Petsa:
PANUTO:
Sa loob ng 5-10 minuto na pakikinayam sa mga guro, ang mga nasa ibaba ay
ang mga sumusunod na mga katanungang nangangailangan ng sagot nararapat na
masagot ng kinakapanayam.
MGA KATANUNGAN