ชือ

่ ......................นำมสกุล................เลขที.่ .
ลักษณะคำทีม่ ำจำกภำษำต่ ......ชั น
้ ................
ำงประเทศ
เ มื่ อ ค น ไ ท ย มี ก ำ ร ติ ด ต่ อ กั บ ป ร ะ เ ท ศ ต่ ำ ง ๆ
ทัง้ ทำงด้ำนกำรค้ำ กำรสงครำมกำรเมือง กำรศึกษำ วรรณคดี ศำสนำ วัฒนธรรมขนบธรรมเนียมป
ร ะ เ พ ณี แ ล ะ อื่ น ๆ ท ำ ใ ห้ มี ก ำ ร รั บ ภ ำ ษ ำ ต่ ำ ง ๆ ม ำ ใ ช้ ใ น ภ ำ ษ ำ ไ ท ย ด้ ว ย
เ ช่ น ภ ำ ษ ำ บ ำ ลี ภ ำ ษ ำ สั น ส ก ฤ ต ภ ำ ษ ำ เ ข ม ร ภ ำ ษ ำ จี น ภ ำ ษ ำ อั ง ก ฤ ษ
ภ ำ ษ ำ ฝ รั่ ง เ ศ ส ภ ำ ษ ำ ม ำ ล ำ ยู ภ ำ ษ ำ ญี่ ปุ่ น เ ป็ น ต้ น ก ำ ร ยื ม ค ำ ภ ำ ษ ำ ต่ ำ ง ป ร ะ เ ท ศ
มำใช้ในภำษำไทยทำให้ภำษำมีกำรงอกงำมและมีคำใช้ในกำรสือ ่ สำรกันมำกยิง่ ขึน ้ คำทีย่ ืมมำจำกภำษำ
ต่ำงประเทศ มีดงั นี้
๑. คำบำลีสน ั สกฤต
ภำษำไทยมีคำศัพท์ทม ี่ ก
ี ำรปรุงแต่งมำจำกภำษำต่ำงประเทศ เช่น ภำษำบำลี และภำษำสันสก
ฤตอยูม ่ ำก ส่วนใหญ่จะใช้เกีย่ วกับเรือ ่ งศำสนำ วรรณคดี วัฒนธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณี รว
มทัง้ ใช้ในคำสุภำพและคำศัพท์ท่วั ไป มีหลักกำรสังเกต ดังนี้
๑ ) เป็ นคำทีม ่ ีหลำยพยำงค์ เช่น
บิดำ มำรดำ ภรรยำ กรุณำ อนุเครำะห์
สถำปนำ เมตตำ นิทรำ ปรำโมทย์ ทนงศักดิ ์
พรรณทิวำ กีฬำ ฤษี พิสดำร เกษี ยณ
๒ ) ตัวสะกดมักมีตวั กำรันต์อยูด่ ว้ ย เช่น
แม่กง > องค์ รงค์ สงฆ์ วงศ์ หงส์ ณรงค์
แม่กน > สวรรค์ มนต์ ทันต์
แม่กม > พิมพ์ อำรมณ์ รืน
่ รมย์
แม่กก > ทุกข์ พักตร์
แม่กด > ฤทธิ ์ พจน์ โจทย์
แม่กบ > กำพย์ กษำปณ์
๓ ) มีคำทีป
่ ระสมด้วยพยัญนะ ฆ , ฌ , ญ , ฎ , ฏ , ฒ , ณ , ธ , ภ , ศ , ษ , ฤ , ฬ
เช่น ฆำต , มัชฌิม , สัญญำ , กุฎี , โกฏิ , วุฒิ , เณร , พุทธ , โลภ , เศรษฐี , ฤดู ,จุฬำ เป็ นต้น
๔ ) เป็ นคำทีม
่ ีอกั ษรควบ คำบำลีสน ั สกฤต นิยมคำทีม ่ ีอกั ษรควบ
เช่น จักร บุตร เพชร เนตร ประสูติ ประโยชน์ ปณิธำน ปรำโมทย์ ปรัชญำ ประมำท ประ
กำศ ปรัชญำ ประสูติ เป็ นต้น
๕ ) คำบำลีไม่มีวรรณยุกต์และไม้ไต่คู้

๒. ภำษำเขมร
ภำษำเขมรเข้ำ มำสู่ป ระทศไทยโดยทำงกำรค้ำ กำรสงครำม กำรเมื อ งและวัฒ นธรรม
ค ำ ที่ ม ำ จ ำ ก ภ ำ ษ ำ เ ข ม ร ส่ ว น ใ ห ญ่ ที่ พ บ มั ก ใ ช้ ใ น ว ร ร ณ ก ร ร ม ว ร ร ณ ค ดี ค ำ ร ำ ช ำ ศั พ ท์
และใช้ในชีวต ิ ประจำวัน มีหลักในกำรสังเกตดังนี้
๑ ) คำภำษำเขมรมักไม่มวี รรณยุกต์ ยกเว้น เสน่ ง เขม่ำ เป็ นต้น
๒ ) คำภำษำเขมรมักไม่ประวิสรรชนีย์ เช่น ลออ ผจง ผอบ ฉงน เป็ นต้น
๓ ) มักใช้ ร ล ญ เป็ นตัวสะกดในมำตรำ แม่ กน เช่น
ขจร ขะ-จอน ร เหมือน น สะกด
กำล กำน ล เหมือน น สะกด
เจริญ จะ-เริน ญ เหมือน น สะกด
๔ ) มักใช้ จ ส เป็ นตัวสะกดในมำตรำ แม่ กด เช่น เสด็จ เผด็จ บำเหน็ จ บังอำจ ตรัส
จำรัส เป็ นต้น
๕ ) มักเป็ นคำควบกลำ้ และอักษรนำ เช่น กระจอก กระออม ขนำด ขลัง โขมด ตรอก
เฉนียน เผด็จ เป็ นต้น

๖ ) คำรำชำศัพท์บำงคำมำจำกภำษำเขมร เช่น
คำรำชำศัพท์ ควำมหมำย คำรำชำศัพท์ ควำมหมำย
แกล หน้ำต่ำง ปับผำสะ ปอด
ขนง คิว้
๗ ) คำทีข
่ น ึ้ ต้นด้วย บัง บัน บำ บรร มักมำจำกภำษำเขมร เช่น
บันดำล บันได บันทึก บันเทิง บันลือ บันโดย บัน โ ห ย บัน เ ดิ น บัน ก ว ด บัง เกิ ด
บรรทัด
บรรทม บรรทัด บรรจุ บรรลุ บรรพต บรรเลง บรรพชำ บรรหำร บรรทุ ก บ ำเพ็ ญ
บำรำศ
บำเรอ บำนำญ บำเหน็ จ บำบัด บำบวม บังคม บังเกิด บังอำจ บังเหียน บังคับ
บังคล บังเหิน
๘ ) คำทีข
่ นึ้ ต้นด้วย กำ คำ จำ ชำ ดำ ตำ ทำ มักมำจำกภำษำเขมร เช่น
กำเนิด กำหนด กำจร คำนับ จำเริญ จำเนียร ชำนำญ
ดำเนิน ดำริ ดำรง ตำรวจ ตำนำน ทำนำย ทำเนียม
๙ ) คำภำษำเขมรส่วนใหญ่มกั แผลงคำได้ เช่น
เกิด > กำเนิด จ่ำย > จำหน่ ำย
ครบ > คำรบ ชำญ > ชำนำญ
แจก > จำแนก ตรวจ > ตำรวจ

๓. ภำษำจีน
ภำษำจีนเข้ำสูป ่ ระเทศไทยโดยกำรติดต่อค้ำขำย ลักษณะภำษำจีนและภำษำไทยมี คล้ำยคลึงกัน
เพรำะเป็ นภำษำคำโดดและมีเสียงวรรณยุกต์ โดยมำกเป็ นคำนำมทีเ่ ป็ นเรือ
่ งของอำหำรและเครือ ่ งใช้
คำจีนที่นำมำใช้โดยมำกใช้ตำมสำเนี ยงเดิม จะมีเพี้ยนไปบ้ำงก็ ไม่มำก พอฟังกันรูเ้ รื่อง เช่น
๊ จับฉ่ ำย บะฉ่ อ เกี๊ยว ปุ้ งกี๋ ตะหลิว
เกำเหลำ แป๊ ะซะ ก๋วยเตี๋ยว เต้ำหู้ เต้ำส่วน พะโล้ กวยจับ
บะหมี่ เกี๊ยะ เป็ นต้น

๔. ภำษำอังกฤษ
ภ ำ ษ ำ อั ง ก ฤ ษ เ ข้ ำ ม ำ ใ น ภ ำ ษ ำ ไ ท ย
เ นื่ อ ง จ ำ ก ค ว ำ ม เ จ ริ ญ ก้ ำ ว ห น้ ำ ท ำ ง ด้ ำ น เ ท ค โ น โ ล ยี แ ล ะ ก ำ ร ศึ ก ษ ำ ใ น ยุ ค ที่ ไ ร้ พ ร ม แ ด น
ทำให้คนไทยเรียนรูภ ้ ำษำอังกฤษมำกขึน ้ เช่น กรำฟ กลูโคส กอล์ฟ คริสต์มำส เครดิต ( ชื่อเสียง )
เช็ ค เชิ้ต โชว์ ชอล์ก เช็ ค เชียร์ ซอส ซีเมนต์ เซ็น เต็นท์ ทอฟฟี่ บล็อก บรู๊ฟ ปลัก ๊ พลำสติก
ฟุ ล สแก๊ ป ฟิ ล์ ม ฟิ วส์ แฟลต ไมโครเวฟ ไมโครโฟน ไมล์ ริ บ บิ้ น ลิ ฟ ต์ เสิ ร์ ฟ หรี ด โหวด
อิเล็กทรอนิกส์ โอลิมปิ ก ไอศกรีม ฮอกกี้ เฮลิคอปเตอร์ เป็ นต้น

๕. ภำษำชวำ
ภ ำ ษ ำ ช ว ำ เ ข้ ำ ป ะ ป น ใ น ภ ำ ษ ำ ไ ท ย เ พ ร ำ ะ อิ ท ธิ พ ล จ ำ ก ว ร ร ณ ค ดี เ รื่ อ ง อิ เ ห น ำ
ซึ่ ง เ ป็ น พ ร ะ ร ำ ช นิ พ น ธ์ ใ น พ ร ะ บ ำ ท ส ม เ ด็ จ พ ร ะ พุ ท ธ เ ล ศ ห ล้ ำ น ภ ำ ลัย เ ป็ น ที่ รู ้ จ ัก แ พ ร่ ห ล ำ ย
คนไทยจึงรูจ้ กั ภำษำชวำ และนำภำษำชวำมำใช้ในภำษำไทยมำกขึน ้ เช่น กระยำหงัน ( สวรรค์ ) กริช
โนรี ( นกแก้ว ) ซำหริม ่ ( ขนม ) ปั้นเหน่ ง ( เข็มขัด) โดม ( สูง ) บุหงำ ( ดอกไม้ ) บุหรง ( นกยูง
) บุหลัน ( ดวงจันทร์ ) ยำหยี ( น้องรัก ) ยีห ่ ว่ำ ( ชีวต
ิ จิตใจ ) ตุนำหงัน ( คูห ่ มัน้ ) มะงุมมะงำหรำ
ช่ำโบะ( ผ้ำห่ม )

๖. ภำษำเปอร์เซีย เช่น กะลำสี ( ลูกเรือ ) กำกี กำหลิน กุหลำบ จำรบิ บัลกรี ยี่หร่ำ สักหลำด ชำร์ (
กษัตริย์ )

๗. ภำษำโปรตุเกส ภำษำโปรตุเกสเข้ำมำในสมัยพระรำมำธิบดีที่ ๒ เช่น กะละมัง กะละแม ปิ่ นโต

เลหลัง สบู่ เหรียญ
 แบบฝึ กหัด
นักเรียนอ่ำนใบควำมรูเ้ รือ ่ ง ลักษณะคำทีม ่ ำจำกภำษำต่ำงประเทศ
แล้วทำแบบฝึ กหัดต่อไปนี้(ส่งในคำบ)
ตอนที่ ๑ ให้นกั เรียนอ่ำนบทควำมต่อไปนี้และหำคำต่ำงประเทศ พร้อมทัง้ ระบุวำ่ มำจำกภำษำใด
ไยแพะต้องรับบำปด้วย
“แพะรับบำป” พจนำนุ กรม ฉบับรำชบัณ ฑิต ยสถำน พ.ศ. ๒๕๔๒ ได้อ ธิบำยว่ำ เป็ นสำนวน
่
ซึ ง ห ม ำ ย ถึ ง ค น ที่ รั บ เ ค ร ำ ะ ห์ ก ร ร ม แ ท น ผู้ อื่ น ที่ ท ำ ก ร ร ม นั้ น ส่ ว น ที่ ม ำ ข อ ง ส ำ น ว น นี้
พจนำนุ กรมศัพท์ศำสนำสำกล ฉบับรำชบัณฑิตยสถำน พิมพ์ครัง้ ที่ ๒ (แก้ไขเพิ่มเติม) ได้ระบุไว้
ดังนี้
ที่ ม ำ ข อ ง ค ำ ว่ ำ แ พ ะ รั บ บ ำ ป นี้ ป ร ำ ก ฏ ใ น คั ม ภี ร์ ภ ำ ค พั น ธ สั ญ ญ ำ เ ดิ ม
ซึ่ ง เ ป็ น คั ม ภี ร์ ข อ ง ช ำ ว อิ ส ร ำ เ อ ล ผู้ มี ภู มิ ห ลั ง เ ป็ น ผู้ มี อ ำ ชี พ เ ลี้ ย ง แ พ ะ เ ลี้ ย ง แ ก ะ
แ พ ะ รั บ บ ำ ป เ ป็ น พิ ธี ป ฏิ บั ติ ใ น วั น ล บ บ ำ ป ป ร ะ จ ำ ปี ข อ ง ช ำ ว อิ ส ร ำ เ อ ล
ซึ่ ง เริ่ ม ต้ น ด้ ว ยปุ โ รหิต ถวำยวัว เป็ นเครื่ อ งบู ช ำไถ่ บ ำปของตนเองและครอบครัว เมื่อ เสร็ จ พิ ธี แ ล้ว
ปุโรหิตจะนำแพะ ๒ ตัวไปถวำยพระเป็ นเจ้ำทีป ่ ระตูเต็นท์นด ั พบ และจับสลำกเลือกแพะ ๒ ตัวนัน ้
สลำกที่ ๑ เป็ นสลำกสำหรับแพะทีถ ่ วำยพระเป็ นเจ้ำ อีกสลำกหนึ่งเป็ นสลำกสำหรับแพะรับบำป
หำกสลำกแรกตกแก่แพะตัวใด แพะตัวนัน ้ จะถูก ฆ่ำและถวำยเป็ นเครือ ่ งบูชำเพื่อไถ่บำปของประชำชน
เรียกว่ำ “แพะรับบำป”
ส่ ว น ส ล ำ ก ที่ ๒ ห ำ ก ต ก แ ก่ แ พ ะ ตั ว ใ ด แ พ ะ ตั ว นั้ น เ รี ย ก ว่ ำ “ แ พ ะ รั บ บ ำ ป ”
ซึ่ ง ปุ โ ร หิ ต จ ะ ถ ว ำ ย พ ร ะ เ ป็ น เ จ้ ำ ทั้ ง ยั ง มี ชี วิ ต อ ยู่ แ ล้ ว ใ ช้ ท ำ พิ ธี ล บ บ ำ ป ข อ ง ป ร ะ ช ำ ช น
โ ด ย ย ก บ ำ ป ใ ห้ ต ก ที่ แ พ ะ ตั ว นั้ น
เสร็จแล้วก็จะปล่อยแพะตัวนัน ้ ให้นำบำปเข้ำไปในป่ ำลึกจนแพะและบำปไม่สำมำรถกลับมำอีก
ส่ ว น ใ น ศ ำ ส น ำ ฮิ น ดู เ ซ อ ร์ ม อ เ นี ย ร์ วิ ล เ ลี ย ม ส์ สั น นิ ษ ฐ ำ น ว่ ำ
ก ำ ร ฆ่ ำ ม นุ ษ ย์ บู ช ำ ยั ญ ค ง ไ ม่ เ ป็ น ที่ ถู ก อั ธ ย ำ ศั ย พื้ น ฐ ำ น ข อ ง พ ว ก อ ำ ร ยั น
คั ม ภี ร์ พ ร ำ ห ม ณ ะ จึ ง อ ธิ บ ำ ย ว่ ำ เ ท ว ด ำ ฆ่ ำ ม นุ ษ ย์
ส่วนทีเ่ หมำะสมจะใช้บูชำยัญก็ออกไปจำกมนุษย์เข้ำสูร่ ำ่ งม้ำ ม้ำจึงกลำยเป็ นสัตว์ทเี่ หมำะสมจะใช้บช ู ำยัญ
เ มื่ อ ฆ่ ำ ม้ ำ ส่ ว น ที่ เ ห ม ำ ะ ส ม จ ะ ใ ช้ บู ช ำ ก็ อ อ ก จ ำ ก ม้ ำ ไ ป เ ข้ ำ ร่ ำ ง โ ค เ มื่ อ ฆ่ ำ โ ค
ส่ ว นที่ เ หมำะสมจะใช้ บู ช ำก็ อ อกจำกโคไปสู่ แ กะ จำกแกะไปแพะ ส่ ว นที่ เ หมำะสมจะใช้ บู ช ำ
คงอยูใ่ นตัวแพะนำนทีส่ ด ุ แพะจึงกลำยเป็ นสัตว์ทเี่ หมำะสมทีส่ ด ุ สำหรับใช้ฆำ่ บูชำยัญ
คำ มำจำกภำษำ คำ มำจำกภำษำ
๑. ๑๑.
๒. ๑๒.
๓. ๑๓.
๔. ๑๔.
๕. ๑๕.
๖. ๑๖.
๗. ๑๗.
๘. ๑๘.
๙. ๑๙.
๑๐. ๒๐.

ตอนที่ ๒ บอกสำเหตุกำรยืมภำษำต่ำงประเทศมำใช้ในภำษำไทย อย่ำงน้อย ๕ ข้อ

๑....................................................................................................................................
...............................................
๒....................................................................................................................................
...............................................
๓....................................................................................................................................
...............................................
๔....................................................................................................................................
...............................................
๕....................................................................................................................................
...............................................

ตอนที่ ๓ กำกบำทข้อทีถ ่ ูกต้องทีส่ ดุ เพียงข้อเดียว

1) คำทีเ่ กีย่ วข้องกับอำหำรกำรกิน ๑๑.ข้อใดมีคำทีม ่ ำจำกภำษำต่ำงประเทศมำกทีส่ ด ุ
มักจะยืมมำจำกภำษำใด ก.จงเจริญชเยศด้วยเดชะ
ก. ภำษำจีน ข. ภำษำเขมร ข.ปรำชญ์แสดงดำริดว้ ยไตรยำงศ์
ค. ภำษำอังกฤษ ง.ภำษำชวำ-มำลำยู ค.อ้ำจอมจักรพรรดิผูเ้ พ็ญยศ
๒) คำในข้อใดเป็ นคำภำษำเขมร ง.บัณฑิตวินิจเลิศ แถลงสำร
ก.ปกติ ข. ประถม ๑๒.คำประพันธ์ตอ ่ ไปนี้มค ี ำยืมจำกต่ำงประเทศรว
ค. ศก ง. สัตถำ มกีค ่ ำ
๓) “บำรุงบิดำมำ ตุระด้วยหทัยปรีย์ หำกลูกและเมียมี
ข้อใดเป็ นลักษณะของคำภำษำจีนทีใ่ ช้ในคำภำษ ก็ถนอมประนึ่งตน”
ำไทย ก.๕ คำ ข.๖ คำ
ก. ส่วนใหญ่เป็ นเสียงสำมัญ ค. ๗ คำ ง.๘ ตำ
ข. ไม่มต ี วั สะกดแต่นิยมด้วยสระเสียงยำว ๑๓.คำในข้อใดไม่มค ี ำยืมจำกภำษำอังกฤษ
ค. ก.กินจุบกินจิบ คือกำรให้ทป ิ แก่กเิ ลสควำมโลภ
พยัญชนะต้อนเป็ นอักษรกลำงมำกกว่ำอักษรอืน ่ ข.ต้มและรักษำควำมร้อนโดยอัตโนมัติ
ง. ส่วนใหญ่เป็ นคำพยำงค์เดียว ค.สัญลักษณ์ ปลำทองสร้ำงจำกเทคโนโลยีทศวรรษ
ไทยนำมำสร้ำงคำใหม่เป็ นคำประสม หน้ำ
๔) ง.มีปลัก ๊ ระบบแม่เหล็ก
คำภำษำชวำเข้ำมำในภำษำไทยพร้อมกับวรรณ ป้ องกันอุบตั เิ หตุจำกกำรสะดุดสำยไฟ
คดีเรือ
่ งใด ๑๔. ข้อใดเป็ นคำทีม ่ ำจำกภำษำต่ำงประเทศทุกคำ
ก. รำมเกียรติ ์ ข. ระเด่นลันได ก. เกำเหลำ ข้ำวเปล่ำ ข. บันได
ค. ลิลติ เพชรมงกุฎ ง. ดำหลังและอิเหนำ แก้วน้ำ
๕) ข้อใดเป็ นภำษำมลำยู ค. ทุเรียน มะขำม ง. กัลปังหำ
ก. หมึก ข. สบง กีตำร์
ค. สลำตัน ง.จอง ๑๕. ข้อใดเป็ นคำทีม ่ ำจำกภำษำอังกฤษทุกคำ
๖) ก. คอนเสิร์ต แท็กซี่ นอต ข. เกียร์ ดีเซล
คำยืมทีมำจำกภำษำอังกฤษเริม ่ เข้ำมำในสมัยใด จับกัง
ก. รัชกำลที่ 1 ข. รัชกำลที่ 2 ค. ทีวี บัดกรี ชอล์ก ง. จำระบี
ค. รัชกำลที่ 3-4 ง. รัชกำลที่ 5-6 เรดำห์ สักหลำด
๗) คำทับศัพท์มลี กั ษณะอย่ำงไร ๑๖. ข้อใดเป็ นคำทีม ่ ำจำกภำษำอังกฤษทุกคำ
ก. ยืมมำปรับเปลีย่ นควำมหมำย ก. กงสุล คำเฟ่ แท็กซี่ เทนนิส
ข. ยืมมำใช้โดยไม่มก ี ำรปรับปรุงแก้ไข ข. เรสเตอรองท์ บุฟเฟต์ บูเกต์ เบคอน
ค. ยืมมำปรับเปลีย่ นโคลงสร้ำงของคำ ค. ไวโอลิน เต็นท์ เกียร์ แบตเตอรี่
ง. ยืมมำปรับเปลีย่ นวิธก ี ำรออกเสียง ง. เนกไท เครดิต แคชเชียร์ โชเฟอร์
๘) ข้อใดเป็ นคำยืมภำษำฝรั่งเศส ๑๗. ข้อใดใช้ภำษำต่ำงประเทศโดยไม่จำเป็ น
ก.บำทหลวง ข.หลำ ก.
ค.เมตร ง.สบู่ เมือ่ ไฟดับควรตรวจดูวำ่ เป็ นเพรำะฟิ วส์ขำดหรือปลั๊
๙) คำในข้อใดเป็ นภำษำเปอร์เซีย กหลุด
ก. ฝรั่ง ข.ตะกั่ว ข. เด็ก ๆ
ค.อำจำด ง.กำมะหยี่ ชอบรับประทำนไอศกรีมช็อกโกแลตมำกกว่ำไอศก
๑๐) คำในข้อใดเป็ นคำไทยแท้ทก ุ คำ รีมกะทิสด
ก. อวย ถนน จมูก
ข. ตะวัน กระโดด โปรด ค.
ค. จังหวัด ลำเนำ เพลำ ก่อนเข้ำแบงก์ผูข ้ บั ขีร่ ถจักรยำนยนต์ตอ้ งถอดหมว
ง. สะใภ้ ตะวัน มะพร้ำว กกันน็ อก และแว่นตำดำออก
ง.
นักกอล์ฟหลำยคนอยำกเปลีย่ นวงสวิงให้คล้ำยกับไ
ทเกอร์วูดส์ เพือ
่ ให้ตลี ูกได้แม่นและไกล
๑๘. ข้อใดเป็ นคำทีม ่ ำจำกภำษำจีนทุกคำ
ก. โบตั๋น กุยช่ำย เท็มปุระ ข. คะน้ำ ท้อ
สึนำมิ
ค. ก๋วยเตีย๋ ว โจ๊ก โอเลี้ยง ง.จับเลี้ยง
ซำโยนำระ โหวงเฮ้ง