Professional Documents
Culture Documents
Ang lahat ng mga hayop ay nagsidalo subali’t ang alitaptap, kabag, lamok, pagong,
at gamugamo ay nangahuli. Sila ay isa-isang ipinatawag ni Bathala.
“Ako po,” ang simula ng alitaptap, “…ay kahapon pa naglalakad. Totoo pong
malayo ang aking taahanan na nasa Ikapitong Bundok. Kayo na po ang bahalang
magpaumanhin. Sa gabi po’y hindi ako makalipad pagka’t madilim. Wala akong
ilaw.”
“Mula ngayo’y ikakabit ko sa katawan mo ang munting parol upang maging tanglaw
mo.”
“Ako po’y nahuli pagka’t ako’y walang pakpak. Nananaghili po ako sa mga ibon.”
“Bibigyan kita ng pakpak,” ang mahinahong sagot ni Bathala. “Alam kong lubha
kang mapagnaghiliin. Ang parusa ko sa iyo ay ito – maaari kang lumipad nguni’t sa
gabi lamang. Sa araw ay di ka makakakita.”
“Ah, gayon ba?” ang sagot no Bathala. “Upang maipagsanggalang mo ang iyong
sarili kahit ka maliit ay bibigyaan kita ng mabuting kasangkapan. Sa pamamagitan
nitong tukang tila karayom ay masisigid mo ang sinuman at tuloy masisipsip ang
kanyang dugo.”
Ang kahuli-huling tinawag ay ang bayawak. “Ano naman ang dahilan mo ngayon?
Mainam kang magtahi-tahi ng salita.”
“Bathala, sa akin pong pagparito ay aking inanyayahan si gamugamo. Nguni’t
napakabagal po niya at takot sa dala kong ilaw.”