), ang pramatiko ay tumutukoy sa pag-aaral sa paggamit ng wika sa isang partikular na konteksto upang magpahayag sa paraang diretsahan o may paggalang. ibig sabihin, ang isang tao ay may kakayahang pragmatiko ay mabisang nagamit ang yaman ng wika upang makapagpahayag ng mga intensyon at kahulugang naaayon sa konteksto ng usapan .
), ang pramatiko ay tumutukoy sa pag-aaral sa paggamit ng wika sa isang partikular na konteksto upang magpahayag sa paraang diretsahan o may paggalang. ibig sabihin, ang isang tao ay may kakayahang pragmatiko ay mabisang nagamit ang yaman ng wika upang makapagpahayag ng mga intensyon at kahulugang naaayon sa konteksto ng usapan .
), ang pramatiko ay tumutukoy sa pag-aaral sa paggamit ng wika sa isang partikular na konteksto upang magpahayag sa paraang diretsahan o may paggalang. ibig sabihin, ang isang tao ay may kakayahang pragmatiko ay mabisang nagamit ang yaman ng wika upang makapagpahayag ng mga intensyon at kahulugang naaayon sa konteksto ng usapan .
Naranasan mo na bang magtampo sa iyong kaibigan? Paano mo ito
ipinabatid sa kaniya? Sa pamamagitan ba ng tahasang pagsasabi o sa iyong mga aksiyon lamang?
Nakiusap ka na ba sa iyong guro sa anomang paakataon sa iyong buhay
mag-aaral? Paano mo ito ginawa?
Hindi lamang kaalaman sa bokabularyo at sa pagbubuo ng mga
pangungusap batay sa itinatakda ng gramatika ang mahalaga ra sa isang mag-aaral ng wika. Mahalaga ring matutuhan ang kasanayan sa pagtukoy sa mga pakiusap, magalang na pagtugon sa mga papuri o paumanhin, pagkilala sa mga biro, at pagpapadaloy ng usapan. Samakatuwid, kailangan matukoy ng isang tao ang maraming kahulugan na maaaring dalhin ng isang pahayag batay sa Iba't ibang sitwasyon (Lightbrown at Spada 2006)
Kadikit ng paglinang sa kakayahang pragmatiko ang konsepto ng speech
act. Para sa pilosopo sa wika na si J. L. Austin (1962; sipi kay Hoff 2001), ang pakikipag-usap ay hindi lamang paggamit ng mga salita upang maglarawan ng isang karanasan kundi "paggawa ng mga bagay gamit ang mga salita" o speech act.
Halimbawa nito ay pakiusap, pagtanggi, pagpapaumanhin,
pangangako, at iba pa.
1. ang sadya o intensiyonal na papel nito o illocutionary force.
2. ang anyong linggwistiko o locution. 3. ang epekto nito sa tagapakinig o perlocution Ayon kina Lighbown at Espada (2006), ang pramatiko ay tumutukoy sa pag-aaral sa paggamit ng wika sa isang partikular na konteksto upang magpahayag sa paraang diretsahan o may paggalang. ibig sabihin, ang isang tao ay may kakayahang pragmatiko ay mabisang nagamit ang yaman ng wika upang makapagpahayag ng mga intensyon at kahulugang naaayon sa konteksto ng usapan at gayundin, natutukoy ang ipinahihiwatig ng sina Halimbawa, ang tanong na "Sa iyo ba ang bag na iyan?" ay maaring mangahulugan ng: (1) pagtitiyak sa kung sino ang nagmamay-ari ng bag; (2) papuri o pagkutiya sa estilo ng bag; o (3) pagkainis sa nakakalat na bag.
Ang ganitong kakayahang komunikatibo ang nais natin itampok sa araling ito sa pamamagitan ng pag-unawa sa kakayahang pragmatiko. KAKAYAHANG PRAGMATIKO