Mga Napapanahong

Isyu Ngayong 2019 sa

Pilipinas

Project In AP

Submitted by:
Ivan Joseph J. Villar

Submitted to:
Sir Redel Cuenca
Ang kahirapan ang isa sa mga mabibigat ng problema ng ating bansa.
Madalas nating sisihin ang maling pamamalakad ng mga pinuno ng
bansa, pero sila nga ba ang may kasalanan o tayong mga Pilipino na
tamad? Sabi nga nila, “Katamaran ay katumbas ng Kahirapan”, tama
sila, at tama rin naman ang mga taong nagsasabing nasa gobyerno ang
pagkakamali.

Ang rason kung bakit patuloy pa rin ang paghihirap ng ating bansa ay
ang mga sumusunod:

1. Ang dahilan ng kahirapan sa Pilipinas ay kakulangan ng

pagtutulungan.
2. Digmaan .
3. Pagmamalabis
4. Krisis
5. Maling pagtrato sa mga pulubi at mahihirap.
6. Ibang priority ng may hawak ng pera
7. Kakulangan sa pangangalaga sa kapakanan ng mga halaman at
hayop.
8. Pagtago ng pera ng ilan at hindi pinaiikot.
9. Nabalitang corruption.
10. Kakulangan ng disiplina ng mga tao .

Kung patuloy nating paiiralin ang ganoong mga pag-uugali, hindi uunlad
ang ating bansa. Walang mangyayari. Walang makakamit na progreso
ang Pilipinas. Ngunit ang naisip ko lamang na solusyon sa kahirapan sa
ating bansa ay pagkakaroon ng DISIPLINA.
 Epekto ng kahirapan sa pag aaral

Street anak madalas mukha problema sa pagkakaroon ng

isang edukasyon at Aalis ang lansangan para sa mga
sumusunod na dahilan:

 They have limited access to quality education available in

the areas where they live and work; sila ay may limitadong
pag-access sa kalidad na edukasyon na magagamit sa
mga lugar kung saan sila nakatira at trabaho;
 Irregular or low family incomes cannot cover the costs of
school enrolment, uniforms and school projects; and
pumapalya o mababa ang kinikita ng pamilya ay hindi
maaaring cover ang mga gastos ng paaralan
pagpapalista, uniporme at school proyekto; at
 Once enrolled in school, a high proportion of these
children are forced to drop out, especially as school
expenses rise in later years. minsan enroll sa paaralan,
ang isang mataas na proporsyon ng mga bata ay
sapilitang sa drop out, lalo na bilang ng paaralan na
gastos tumaas sa mamaya taon.
Limang taon na ang nakakalipas simula ng hagupitin ang bansa ng
pinamalakas na bagyong naitala sa kasaysayan. Mahigit anim na
libo ang namatay at nasa milyon ang ari-ariang nawala paglipas ng
bagyong Yolanda. Dagdag pa rito ang trauma at hirap na dinaranas
ng mga naiwang biktima.

Sa kabila nito, tila mailap ang naging suporta ng administrasyong

Aquino sa mga biktima. Maraming naging mga anomalya pagdating
sa tulong na ipinaabot ng mga Pilipino mula sa ibang panig ng bansa
maging ang mga tulong mula sa mga dayuhan. Mula pa lamang sa
paunang relief good hanggang sa mga proyektong pabahay ay hindi
lubusang napapakinabangan ng mga biktima.

Pagdating ng administrasyong Durterte, ayon sa Commission on

Audit report noong Oktubre, nasa mahigit 30 porsyento pa lamang
ang nasisimulan sa programa ng rehabilitasyon, mahigit 30
porsyento rin ang malapit ng simulan at ang natitira ay wala pang
usad.
8

Mula pa 2010 hinihintay ang pagkakaroon ng batas sa kalayaan

sa impormasyon. Bahagi kasi ito ng mga ipinangako ni Noynoy
Aquino sa pagtakbo sa pagkapangulo. Pero nang unang umupo
si Aquino, hindi man lang nabanggit ang Freedom of
Information (FOI) bill sa priority bills sa kahit anong State of
the Nation Address ng dating pangulo. Hanggang sa huli ay
ipinasa na niya lamang sa Kongreso ang responsibilidad. Sinabi
pa ng pangulo na matapat naman ang kanyang administrasyon
kaya’t hindi nakikita ang pangangailangan ng FOI.

Samantala, nang umupo si Pangulong Duterte ay pinirmahan

noong Hulyo ang isang executive order sa FOI. Saklaw nito ang
ehekutibong sangay at bukas ang lahat ng dokumentong
ninanais ng mga mamamayan na makita maliban lamang sa
mga itatakda ng Department of Justice. Inaasahan na mas
mapalawig pa ang sakop FOI kung ito ay maisasabatas ng
Kongreso upang masusugan ang karapatan ng mamamayan sa
kalayaan sa impormasyon ayon sa Konstitusyon.
My God, I hate drugs.”

Wala ring nakalimot sa pagsambit ni Duterte nito. At ang

pagsugpo sa droga rin ang isa sa naging prayoridad niya, lalo

pa’t nagbitaw siya ng salita na matatapos ang problema sa

droga sa loob ng unang tatlo hanggang anim na buwan ng

kanyang panunungkulan.. Pero na-extend na ang deadline ni

Duterte sa pagsugpo sa problema sa droga.

Isa sa mga isinusulong ni Pangulong Duterte mula sa kanyang

10-point economic agenda ay ang mabisang pagsugpo sa

kahirapan ng bansa, ngunit tila hindi pa rin nararamdaman ng

mga mamamayan ang mga bunga ng nasabing plano.

Nanatiling mahigit 70 porsyento ng mga Pilipino ang nasa ilalim

ng poverty line ngayong 2016. Batay ito sa pinakabagong

pagsisiyasat ng IBON Foundation kung saan nagtanong sila sa

mahigit 1,500 na residente kung itinuturing ba nilang kabilang

sila sa mahihirap na hanay ng mga Pilipino. Nakikitang rason

dito ay ang kasalukuyang unemployment rate o bilang ng mga

Pilipinong walang trabaho o kulang ang kinikita at mataas na

bilang ng kontraktwalisasyon sa bansa.

Patuloy naman ang 4Ps o Pantawid Pamilya Pilipino Program

sa ilalim ni Pangulong Duterte. Ayon sa bagong pamunuan ng

Department of Social Work and Development (DSWD), pang-

ampat lamang ang 4Ps at hindi solusyon sa kahirapan. Sa

direksyon ng bagong kalihim ng DSWD na si Prof. Judy

Taguiwalo, dinagdagan ng 18 kilong bigas ang 4Ps at patuloy na

ina-audit ang listahan ng mga nakakatanggap ng 4Ps at ang

paraan sa pagtiyak ng pag-aabot ng perang tulong sa mga

benepisyaryo.

Inaasahang pagdating ng 2017 ay maging mas maagap ang

pamahalaan sa patuloy na pagsugpo ng kahirapan sa bansa

lalong lalo na sa pagpapatupad ng mga polisiyang tunay na

naglilingkod at pinakikinabangan ng mga mamamayan.

kahirapan at kawalan ng nakabubuhay na trabaho sa

pamamagitan ng reporma sa lupa at pambansang

industriyalisasyon.