Kappa Malong – Malong Pangalay

Ang pangálay ay isang sayaw ng

Ang Kappa Malong – Malong ay papuri para sa mga bisita, kamag-anak o
isang Muslim – naiimpluwensyahang kaibigan ng mga Tausug, Samal, Badjaw, at
sayaw. Ang malong ay isang Jama Mapun. Maaari ring gamitin ito bilang
pantubong kasuutan, at ang sayaw ay ekspresyong espiritwal, at sa iba pang ritwal
mahalagang nagpapakita ng na may kinalaman sa pasasalamat at
paghilom. Tampok na sayaw rin ang
maraming mga paraan na maaari ka
pangalay sa mga pagdiriwang ng
itong mapagod. Mayroon ding mga
mararangyang kasal sa Sulu. Sa kasong ito,
bersyon ng sayaw panlalake at
ang mahuhusay na mananayaw ng
pambabae dahil magsuot sila
pangalay ang inaatasang sumayaw hábang
malongs sa iba’t ibang paraan. idinaraos ang kasayahan. Ang kulintangan,
gabbang, at agung ang karaniwang saliw ng
pangalay.
Vis
Cariñosa

Ang ibig sabihin ng salitang Cariñosa ay “mapagmahal o magiliw”. Ang sikat na sayaw na ito ay
nanggaling sa Espanya. Nagsimula ang sayaw na Cariñosa sa Isla ng Panay at ipinakilala ng mga Espanyol
noong kanilang kapanahunan at kolonisasyon sa Pilipinas. Ang panyo at abaniko ang syang pangunahing
elemento ng sayaw kung saan ang lalake at babaeng mananayaw ay nasa sitwasyon ng pagliligawan o
nasa romantikong eksena at kanilang itinitago ang nararamdaman sa pamamagitang ng panyo at abaniko.
Ang panyo ay hawak ng lalaki at abaniko naman ang hawak ng babaeng mananayaw sa sayaw na parang
nagtataguan ang mga kilos habang sumasayaw sa indayog ng mabilis na musika ng Cariñosa. Tinaguriang
sayaw ng pagliligawan, kadalasan ay dalawang mananayaw lamang – isang babae at isang lalaki ang
gumaganap nito, ngunit maari ring maramihan na magkapareha. Walang hawakan ng kamay ngunit
makikita ang kanilang gusto at interes sa isa’t isa. Pilit na hahabulin ng lalaki ang babae sa pamamagitan
ng sayaw, at ang babae naman ay may pagkamahiyain at nagpapahabol sa kanyang kapareha. Ang sayaw
na ito ay sikat sa buong bansa at palaging isinasayaw sa mga piyesta at kung ano ano pang kultural na
mga okasyon sa buong bansa. Iba’t ibang bersyon ng Cariñosa ang matatagpuan sa Pilipinas ngunit ang
pinaka elemento ng sayaw ay ang parang pagtataguan at paghahabulan ng mananayaw.

 
Gaya ng ipinahihiwatig ng salita, ang karinyosa ay isang impluwensiyang Espanyol. Karaniwang nása estilong
balintawak ang suot ng kababaihan. Maaari ring patadyong at kamisa. Mayroon ding nakasabit na pamaypay sa
kanang baywang nila. Barong tagalog naman ang suot ng kalalakihan at may nakatagong panyo sa kanilang bulsa.

ESCALA

min
Singkil
Ayon sa alamat na isinulat noong ika -14 na siglo, ang sayaw na ito ay nagsasaad ng
kwento tungkol kay Prinsesa Gandingan na habang sya ay nasa gitna ng isang gubat,
nagkaroon ng lindol na sanhi ng mga diwata ng gubat . Ang mga na kawayan na
ginagamit sa sayaw ay kumakatawan sa mga puno na bumabagsak sa lupa na dulot ng
paglindol. Ang matapat na alipin ng Prinsesa ay nakasunod at nakapayong sa kanya
habang pilit nyang tinatahak ang landas sa gubat. Sa bandang huli, ang prinsesa ay
nailigtas ng isang prinsipe. Mapa hanggang ngayon, ang mga prinsesa ng Sulu ay
kinakailangang matutunan ang mahirap at marangal na Sayaw sa singkil.

Ang pangalay ay sinasabing sinasayaw na bago pa man dumating ang Muslim at Espanyol sa kapuluan. Ang
batayang galaw nito ay hango sa mga tradisyonal na sayaw ng Sulu at Tawi-tawi. Itinuturing itong sayaw ng buong
komunidad. Mataas o mababà mang miyembro ng lipunan, lalaki man o babae, ay maaaring sumayaw nito.