Labindalawang (12) mga kadahilanan upang maisalba ang wikang

pambansa.
1. Ang Filipino bilang midyum ng pagtuturo sa lahat ng antas ay isang ipinag-uutos
na kinalolooban ng Konstitusyon ng Pilipinas (Artikulo XIV, Seksyon 6): "Ang
pambansang wika ng Pilipinas ay Filipino. Ang Gobyerno ay dapat gumawa ng
mga hakbang upang simulan at mapanatili ang paggamit ng Filipino bilang isang
opisyal na midyum ng komunikasyon at bilang wikang panturo sa sistemang
pang-edukasyon. "
Subalit ay kasuklam-suklam na karamihan sa mga ahensya ng gobyerno ay
gumagamit ng Ingles bilang kanilang opisyal na pangunahing wika ng
komunikasyon, at ang karamihan sa mga pamantasan ay nag-aatubili pa rin na
unti-unting ipatupad ang Pilipinisasyon ng kurikulum.

2. Ang paggamit ng Filipino bilang isang midyum ng pagtuturo sa kolehiyo ay

magiging epektibo lamang kung ang Filipino ay itinuturo din bilang isang paksa o
disiplina.

3. Sa panahon ng globalisasyon at napipintong pagsasama ng Association of

Southeast Asian Nations (ASEAN), ay dapat lalong palakasin ng mga Pilipino
ang kanilang sariling wika, panitikan, at kultura bilang bahagi ng ating
kontribusyon sa proyekto ng pandaigdigang at panrehiyong sosyo-kulturang
pagsasama. Ano pa ang maaari nating maiambag sa pagsasamang
pandaigdigan at panrehiyong mga proyekto kung wala tayong wika o kultura na
maibabahagi sa mundo at sa ASEAN?

4. Ang pagpapalawak at karagdagang pagbuo ng natutunan ng mga mag-aaral sa

junior at senior high school ay kinakailangan. Samakatuwid, kailangan ang hindi
bababa sa isang asignaturang Filipino sa kolehiyo, bilang isang paksa o disiplina
sa kurikulum ng senior high school - tulad ng English, Arts Studies, Political
Science, Science at Math – na mayroong mga kahilera o kaugnay na paksa sa
bagong Pangkalahatang Kurikulum ng Edukasyon. Bakit mawawala ang Filipino
sa kolehiyo kung ang iba pang mga paksa o disiplina ay kasama sa parehong
kurikulum ng sekondarya at tersiyaryo na antas?

5. Ang mga kasanayan para sa wikang Filipino at panitikang Pilipino ay kasama sa

mga College Readiness Standards (CRS) na nakapaloob sa Resolusyon ng
CHED No. 298-2011, samakatuwid kinakailangang kasama ang mga
asignaturang Filipino at panitikan sa kolehiyo, kung ang CRS ay talagang
 magagamit. Ang mga nasabing paksa ay titiyakin na ang mga kasanayang
natutunan sa high school ay higit na mabuo sa kolehiyo.

6. Ang mga resulta ng National Achievement Test (NAT) para sa Filipino sa high
school ay mas mababa pa rin sa sariling pamantayan ng Kagawaran ng
Edukasyon para sa kasanayan, isinasaalang-alang na ang pinakamataas na
pambansang marka ng porsyento para sa Filipino ay hindi bababa sa 52% sa
mga nakaraang taon. Samakatuwid, ang pagpapanatili ng Filipino bilang isang
asignatura sa kolehiyo ay matitiyak na ang kinakailangang gawain sa
pagpapabuti ng pasilidad ng mga mag-aaral ng wikang Filipino ay magagawang
lumampas sa pangalawang antas.

7. Ang nilalaman ng Filipino senior high school kurikulum ay hindi maaaring

masakop ang lahat ng nilalaman at kasanayang kasalukuyang itinuturo sa
kolehiyo.

8. Ang Filipino ay pambansang wika at wika ng demokratikong politikal dahil

sinasalita ito ng 99% ng populasyon. Ito ang pinakamabisang wika ng
pambansang diskurso. Ito ang kaluluwa ng pagkakakilanlan at kultura ng ating
bansa. Ang mga awit, tula, talumpati, sanaysay, kwento sa Filipino ay pinag-iisa
tayo bilang isang bayan. Ang pagbibigay ng isang puwang para sa pambansang
pamanang kultural sa lahat ng mga antas ng edukasyon ay dapat. Ang pagwaksi
nito ang bubura sa ating sarili at ating sama-samang pagkatao.

9. Sa K to 12 ang mga bansa tulad ng Estados Unidos ng Amerika, Malaysia, at

Indonesia, ang pambansang wika at / o panitikan ay bahagi ng sapilitan
pangunahing kurso ng kanilang kurikulum sa kolehiyo.

10. Ang mga asignaturang Filipino na dinisenyo sa isang multi / interdisiplinaryong

paraan ay magagawa, tulad ng napatunayan ng dose-dosenang mga panukala
na isinumite sa CHED ng iba't ibang mga institusyon at samahan.

11. Ang pagsasama ng pambansang wika sa kurikulum ng kolehiyo ay isang bagong

bagay, kumpara sa pagsasama ng wikang Ingles at panitikan sa kurikulum ng
kolehiyo. Ang Ingles ay ipinataw bilang nag-iisang daluyan ng pagtuturo noong
1906 at tinatangkilik pa rin nito ang labis-labis na kataas-taasang kapangyarihan
sa karamihan ng mga institusyong antas ng tersiyaryo. Samantala, ang Filipino
sa kolehiyo ay mabisang na-institusyonal lamang noong 1996. Ito ay noong
malutas ang kawalan ng katarungan sa kasaysayan.
12. Ang Filipino ay isang pandaigdigang wika na itinuturo sa mahigit 80 na mga
paaralan, institusyon, at unibersidad sa ibang bansa (sa ilang mga kaso, inaalok
din ang buong bachelor's degree at / o master's degree). Ang pagbura ng
puwang para sa Filipino at Pag-aaral ng Pilipinas sa tersiyaryong antas ng mga
kolehiyo at unibersidad ng Pilipinas ay tiyak na negatibong makakaapekto sa
katayuan ng Filipino bilang isang pandaigdigang wika.