AKING INA

Erika Rose Cabungcag 9-Saint Rita

“Ang Buhay ng bawat isang Ina ay nagpapaala sa atin ng kanilang pagmahal at

walang hangang pagsasakrispisyo upang mapalaki ng maayos ang kanilang mga
supling. Ang bawat magulang, partikular ng mga Ina ay walang hinangad Kung
Hindi ang magandang kinabukasan ng kanilang mga anak bilang mga bagong tao
na sa hinaharap ay gaganap ng mahalagang papel sa lipunan.

Sa siyam na buwan na ako’y nasa kanyang sinapupunan inalagaan niya ako at

minsan hindi niya ako pinabayaan. Dala-dala niya ako nang may buong pag-iingat
at pagmamahal. Hindi pa man ako lumalabas ay ramdam ko na ang pagmamahal
niyang walang sino man ang makakapantay. Hanggang sa ako’y lumaki at
nagkaisip siya ang nagsilbing idolo at inspirasyon ko. Sa bawat daan na aking
tinatahak siya ang naging trapiko, na nagsilbing gabay kung kalian ako hihinto at
kalian ako didiretso. Hindi man siya marunong umukit ng walang pormang kahoy
o bato, pati na rin sa paglilok ng mga marmol na tao ngunit daig pa niya ang isang
dakilang iskulptor sa paghubog niya sa aking katauhan. Siya ang band aid ng mga
sugat ko sa buhay. isang ngiti niya lang sa akin alam kong maayos din ang lahat.
Sa tuwing ako’y madadapa siya ay andiyan upang ako’y tulungan tumayo. Para sa
kanya masaktan lang siya huwag lang ako na anak niya. Bawat sakit nadarama ko
alam kong dobleng sakit para sa kanya. Sa tuwing ako’y umiiyak siya’y nagiging
tissue na nagtatangal sa mga luha ng aking mga mata. Nagiging tsokolate upang
gumaan ang aking pakiramdam. Bawat pagkakamali ko’y siya’y nagiging pulis at
abogado. Pinaparusahan at sinisigurong hindi ko na uulitin ang pagkakamali
katulad ng isang pulis ngunit sa bawat sitwasyon siya ay palaging nasa aking
panig katulad ng isang abogado.
Ang mga pagsubok na nagpadaan ko hinding ko iyon malalampasan kung hindi
dahil sa kanya. Sa mga bagyong dumating sa aking buhay siya ay nagsilbing araw
na nagbigay sa akin ng pag-asa upang ipagpatuloy ang aking nasimulan. Siya ang
aking milagro sapagkat sa piling pa lang niya ay ligtas na ako at bwat haplos niya
ay ayos na ako. Kailanman ay hindi siya nagtanim ng galit sa akin kaya masasabi
kong para siyang isang santo. Minsan ay may tampuhan pero wala namang
perpektong relasyon sa mundo dahil hindi perpekto ang tao. Sa labing apat taon
ko dito sa mundo iisang tao lang ang alam kong hinding hindi ako kasiyahan man
o kalungkutan. Ang aking dakilang Ina. Hindi man siya ang pinakaperpektong tao
sa mundo pero hindi naman siya nagkulang sa pagpaparamdam sa akin bilang ina
na mahal niya ako.