Isang araw, may dalawang

magkaibigang sina Matsing at

Pagong.
Isang araw, may nakita silang puno
ng saging at naisipan nilang hatiin
ang bunga nito. Kaya naman,
pinutol nila sa dalawa ang puno.
Kinuha ni matsing ang itaas na parte ng pu-
no kasama ang sobrang daming bunga ng
saging. Pero, si Pagong naman ay naiwan
ng ugat. Hindi rumeklamo si pagong dahil li-
kas siyang mapagpasensya.
 Inuwi niya ang kanyang puno, tinanim, at di
naglaon ay nabuhay ang kanyang puno at na-
munga rin ng saging. Ngunit, si matsing naman
ay muling nagutom at wala nang makain. Pero,
hindi rin makukuha ni pagong ang bunga dahil
masyadon mataas.
Sinabihan naman ni matsing si pagong na
tutulungan raw siyang kunin ang saging.
Ngunit, nung nasa itaas na ito, hindi niya bi-
nigyan ang kanyang kaibigan
at nang asar pa.
 Gustong turuan ni Pagong si Matsing ng
leksyon at nilagyan nito ng mga tusok ang
ilalim ng puno. Pagkababa ng Matsing, na
tinik ito at nagalit kay Pagong.
 Kinuha ni Matsing si Pagong at pinagalitan.
Pagkatapos, tinanong niya ito kung saan niya
gustong itapon, sa lusong o sa ilog. Sinabihan si-
ya ni Pagong na gusto niyang
bayuhin sa Lusong.
 Dahil sa galit, akala ni Matsing gusto talaga ni
Pagong sa lusong kaya naman na pagisipan ni-
yang i bato na lang ito sa ilog. Subalit, matapos
siyang ibato ni Matsing, nag pasalamat si Pa-
gong dahil pangalawang bahay niya ang ilog.
Ang aral na makukuha sa kwentong si
Matsing at Bagong ay simple lamang.
Dapat, hindi mo minamaliit ang iyong
kapwa. Bukod rito, dapat ring guma-
wa ka ng tama dahil balang araw,
babalik rin ito sa iyo.

Karagdagan, kailangan mo ring mag-

isip ng maagi para hindi ka maisahan
ng mga taong gusto gumawa ng
masama sa inyo. Panghuli, ay dapat
mag isip ka rin para sa pangmataga-
lan, hindi lamang para sa ngayon.