Лектитра „Зоки Поки“

- Оливера Николова
 Белешка за писателот:
Оливера Николова е р.одена на 11 март 1936 година во Скопје.
Оливера Николова е автор и на неколку телевизиски игри: „Зоки Поки“
(тв-куклена серија); „Среќен пат, Зоки!“ (тв-куклена серија, со Глигор
Поповски и Видое Подгорец); „Девојките на Марко“ (тв-серија во шест
епизоди). Исто така, таа е автор и на неколку радио-игри: „Земја во која
не се стигнува“, „Игра за мама“, „Од палец до сон“, „Како расте
татковината“, „Големото зошто“ итн.
И покрај богатиот книжевен опус, Оливера Николова е најпозната како
автор на првиот градски лик во македонската литература - Зоки Поки. За
своето творештво, Николова добила бројни награди.
 ЗОКИ ПОКИ
• Во оваа лектира се зборува
• за палаво момче која што има
• пријателка по име Лидија.
• Во книгата има многу забавни
• приказни од Оливера Николова ..
Не ќе постоеше Зоки Поки
ако не постоеше Лидија

•
 СО ШТО МОЖЕ ДА СЕ КУПИ СИОТ СВЕТ

Во едната рака Зоки стега два денари, а со

другата ја држи Лидија.
- Што сакаш да ти купам, Лиде. Имам многу
пари, вели тој. Сè би направил за својата
пријателка.
- Сакам сè, вели Лидија. Сè, сè зелено, сино,
бело, жолто... И веќе сака да плаче.
- Како сè, сè? Сè што лета, сè што оди, сè
што има? Сиот свет?
- Да, вели Лидија, сиот свет зелен, црвен,
жолт, син...
Зоки најпосле се досетува. Купава две
шарени бонбони.
Децата сега шлапкаат со устите, лижејќи ги
бонбончињата.
Најпосле Лидија вели:
-Леле, Зоки, ама е сладок сиот свет! Да го
изгризам ли?
 КАКО БРОИ ЗОКИ ПОКИ

Вечерта дојдоа гости и му донесоа на Зоки карамели.

А, рече бабата, не знаете вие, Зоки умее да брои до 10!
Да видиме, извикаа гостите, ако умее,
тогаш нека ги изброи карамелите кои му ги донесовме.
О, тоа е најлесно, рече Зоки, веднаш!
Тој ги растури карамелите пред себе и почна.
Една карамела, вели Зоки,
и одделува на страна една карамела.
Две карамели... Три карамели...
Браво, браво, велат гостите.
И една по една, Зоки ги става карамелите в уста.
Најпосле, тој зачуден извика:
О, па веќе нема карамели за броење!
 Еднаш баба му се налути на
Зоки. Му рече: „Срам да тие Зоки.
Не зборувам веќе со тебе.......

Ако бабице , ако!

Ако треба натепај ме,
само те молам зборувај ми.
Не можам кога не ми зборуваш.
 Зоки е болен од грип .
Докторот рече дека ќе мора да остане во постела,
ако сака побрзо да оздрави.
 Рефлексија на часот:
Што научивте од Зоки Поки и неговите доживувања? Дали би сакале
другар како него? Каква порака ни праќа оваа лектира?

За дома:
Опиши го Зоки Поки, неговите карактеристики и нацртај цртеж.