Detyrë shtëpie Kërkoni 1. Kërkoni informacione për albanologët e huaj që kanë dhënë një kontribut me shumë vlerë për studimet në fushën e shqipes.
- Roberto Almagià (1884-1962)
Gjeografi dhe hatrografi Italian gjatë viteve 1915-1959 ishte profesor në Universitetin e Romës. Themeloi dhe drejtoi kolanën ‘Le Regioni d’Italia’ të shtëpisë së njohur botuese ‘UTET’. Është autor i shumë studimeve, i një atlasi gjeografik dhe i disa hartave të njohura murale. Edhe Shqipëria u bë objekt i vëmendjes dhe i interesave shkencore të Almagià-s. Më 1913 mori pjesë në një ekspeditë gjeografike në Shqipëri, e cila i dha të dhëna të konsiderueshme. Ndër veprimet e tij me tematikë albaneologjike ruajnë vlera historike e aktuale: 1- ‘‘Le più antiche rappresentazioni cartografiche della regione albanese’’ - (Paraqitjet më të vjetra hartografike të territorit shqiptar), (Romë, 1914); 2- ‘‘Intorno al carattere ed alla distribuzione dei centri abitati nell’Albania Centrale’’ - (Rreth karakterit dhe përhapjes së qendrave të banuara në Shqipërinë Qendrore), (Romë, 1914). 15 vjet më pas botoi ‘‘Le nuove carte dell’Albania’’- (Hartat e reja të Shqipërisë), (Romë, 1929) dhe ‘‘L’Albania’’ (Shqipëria), (Roma 1930). - Süleyman Kűlçe (1884 - 1955) Albanologu turk Süleyman Külçe (Kylçe) me origjinë nga krahina e Lumës, prej fisit Qylqe, i biri i Rushit Pushkatarit, lindi në Shkup. Mbasi kreu Akademinë Ushtarake të Stambollit u emërua oficer pranë Forcave Këmbësore të Rumelisë në Shqipërinë Veriore. Iu kushtua që herët me veprimtari studimore fushës së albano- balkanologjisë si dhe krijimtari letrare, por filloi të botojë në moshën 60-vjeçare. Disa nga veprat e njohura të Külçe-s janë: 1- ‘‘Osmanli Tarihinde Arnavutluk’’ - (Shqipëria në kohën e Turqisë),(Izmir, 1944); 2- ‘‘Firzovik Toplantisi ve Mesrutiyet’’ - (Kuvendi i Ferizajt dhe Kushtetuta Turke), (Izmir, 1944). Të dy veprat janë shqipëruar. Koçibey Risalesi ("Libërza e Koçibeut"), (Izmir, 1949) përmban 21 letra-këshilla të Koçi beut, shqiptar nga prejardhja, drejtuar Sulltan Muratit IV. Vepra është përkthyer në njëzet gjuhë. - Bogdan Petriceicu Haşdeu (1838-1907) Filolog, historian dhe shkrimtar, anëtar i Akademisë Rumune. Lindi në Besarabinë veriore nga një familje bojare moldave. Ishte sllavisti i parë i cili u mor me studime gjuhësore krahasuese indoeuropiane. U shqua edhe si shkrimtar. Një pjesë të veprimtarisë shkencore, arsimore dhe shoqërore e lidhi me Shqipërinë, veçanërisht me komunitetin shqiptar të Bukureshtit. Më 1892, me çeljen e Shkollës Normale shqiptaro- rumune në Bukuresht, Haşdeu ishte drejtues shkencor dhe pedagogjik. Është edhe meritë e këmbënguljes së tij leja e qeverisë rumune për ngritjen e këtij institucioni. Në Bibliotekën e Akademisë së Shkencave të Rumanisë ruhet në dorëshkrim vepra e tij "Gramatica limbii albaneze" - ("Gramatikë e gjuhës shqipe"). e cila mendohet se është hartuar për qëllime shkollore rreth vitit 1892. Mbrojti bindjen që kushdo që do të merret me studimin e zanafillës dhe të formimit të gjuhës rumune është patjetër i detyruar të njohë shqipen. - Marco La Piana (1883 - 1958) Dijetari arbëresh punoi gjysëm shekulli në fushën e gjuhësisë shqipe. Bashkëpunëtor i rregullt në fletoret "Roma e l'Oriente", "La nazione albanese", "La Rassegna Italo- Albanese" etj., me artikuj e studime trajtoi probleme të fonetikës, leksikologjisë e morfologjisë historike të shqipes dhe lidhjeve të saj me gjuhët e tjera. Botoi për herë të parë "E mbsvame e Chræsterae" , (1592) të Lekë Matrangës: "Il Catechismo albanese di Luca Matranga" , (1592) "da un manoscritto Vaticano" (Grottaferrata, 1912). Veprën e shoqëroi me një studim hyrës, shënime dhe komente gjuhësore. Realizoi disa studime gramatikore nga të cilat botoi: dy veprat ‘‘Studime gjuhësore shqiptare’’ (Studi linguistici albanesi. I dhe II). (Palermo, 1939 dhe 1949) me vrojtime të reja rreth çështjeve të morfologjisë historike, të cilat shënojnë përparim në lëmin e studimeve shqiptare, tre tekste shkollorë për gjuhën shqipe: ‘‘Brevi nozioni di grammatica albanese’’ - Mesime të shkúrtë të grammatikës shqŷpe (Vlorë, 1917-1918) për arsimin fillor. Intorno al riflesso della vocale "O" lunga dall' Indoeuropeo e dal Latino nell' Albanese ("Rreth reflektimit të zanores "O" të gjatë nga indoeuropianishtja dhe latinishtja në shqipe"), (Palermo, 1937).
A Ka Arkaizma Në Të Folmen e Shqiptarëve Të Ukrainës? Një Krahasim Me Dialektet Dhe Të Folmet e Dokumentuara Në Atlasin Dialektologjik e Gjuhës Shqipe (Adgjsh)