Ang Mabuting Samaritano: Sulating Pormal

Audric Franzei Candelaria

Ang kwentong ginamit sa talinghagang ito ay upang sagutin ang "sino ang aking kapit-bahay."
Napagpasyahan ni Jesus na ang mga kalakip na indibidwal na ito ay tinitingnan batay sa
kanilang katayuan sa lipunan, alin sa tatlo ang ginawang kapit-bahay ang sinalakay na
indibidwal. Sa halip na maging mapili tungkol sa kung ano talaga ang tinutukoy kapag
sinasabing kapitbahay, ang pakikiramay ay hindi dapat madungisan ng pagtatangi / poot. Ang
talinghagang ito ay tiyak na tungkol sa kahalagahan ng pagtulong sa mga taong
nangangailangan nang walang pag-aalala kung sino sila. Kahit na ang taong iyon ay ang taong
pinaka kinamumuhian mo sa mundong ito, iniutos ni Hesus na magpakita ng awa sa lahat.
"Gusto ko ng awa, hindi pagsasakripisyo." Mt. 9:13
Kung ang aralin, madalas ito iminumungkahi, ay "maging mabait sa mga tao" at tulungan ang
mga karaniwang hindi mo napapansin, bakit gumamit ka pa ng salitang Samaritan? Para sa
akin, nakakapukaw ito ng kaisipan. Katulad ng sa Kolektor ng Buwis sa Lucas 19. Ginagamit ni
Jesus ang katayuan ng tao, upang maipahayag ang kanyang punto. Hindi lamang ito tungkol sa
mga nakakaligtaan, o nakukutya bilang madumi o hindi makatuwiran, ngunit ang mga aktibong
kinamumuhian at sinasaktan ng lipunan. Lahat tayo ay mayroong pangkat ng mga taong
kinokontra at hinahamak natin. Marahil ito ay Republicans, o Democrats. Ang mga Muslim, o
ang mga Kristiyano. Kahit ang mga kamag-aral o malapit na kapamilya. Para sa akin nakikita ko
si Hesus na nagpapahiwatig hindi lamang pag-aalala para sa mga hindi makabangon sa buhay,
ngunit nagpapahiwatig din siya ng mas malawak na punto. Hinahamon ni Hesus ang ating
komportableng mga paniwala sa ating mga kaaway at ipinapakita na kahit na ang sa palagay
natin ay mga kaaway ng Diyos, maaaring dala nila sa kanilang puso ang Diyos at higit pang
nakatuon ang kanilang kaisipan sa kaharian ng Diyos kaysa sa atin.
Kaya sino talaga ang ating kapit-bahay? Ito ang kahit sino sa paligid mo. Gayundin, dapat
manatiling bukas ang ating kaisipan at tanggapin ang tulong na galing sa mga taong maaaring
maging makasalanan. Paano kung hindi tayo ang Samaritano ngunit ang manlalakbay na
nahulog sa mga kamay ng magnanakaw?
Una at pinakamahalagang sundin ang lahat ng mga tagubiling ibinigay ng gobyerno at
gabayan ang mga taong lumalabag pa rin dito. Kung nagbabahagi tayo ng mga bagay na
nauugnay sa COVID-19 sa ibang mga tao, tiyaking ang mga impormasyong ating nakukuha ay
mula sa maaasahang pananaliksik upang matulungan tayo nitong matukoy ang mga panganib
sa ating komunidad at makabuo ng makisig na paghahanda. Humingi ng patnubay mula sa
WHO, ang iyong pambansang awtoridad sa kalusugang pampubliko para sa tumpak na
impormasyon tungkol sa COVID-19 at kung ang COVID-19 ay kumakalat sa kung saan ka
nakatira, responsibilidad nating gumawa ng mga naaangkop na hakbang upang maprotektahan
ang ating sarili at ang ating pamilya, at ipaalam ang sitwasyon sa iba. Huwag na huwag hayaan
ang sarili na magalak kung ang ating mga kaaway ay nahawaan. Bigyan sila ng sapat na
tulong, hindi dapat humadlang ang ating mga personal na sama ng loob.
Pangalawa, Kailangan nating seryosohin ang panganib ng impeksyon. Kailangan nating
obserbahan ang social distancing ,dapat tayong maging matapat sa ating sarili, responsibilidad
nating tulungan ang ating sarili at ang lipunan bilang isang buo. Hindi dapat tayo pumunta sa
mga lugar ng pagtitipon, at magsuot ng PPE kapag lalabas at mamimili ng kinakailangang
gamit.
Pangatlo, kailangan nating manatili sa bahay hanggang sa maalis ang krisis ng virus. Ang
simpleng pagsunod ay maaaring maiwasan ang pagkalat ng impeksyon at kailangan nating
sundin ito upang matulungan ang iyong komunidad.