Bisede Letrare

 Autori:  Fjodor Mihajllovic Dostojevski lindi ne Moske ne vitin 1821 dhe vdiq ne

Peterburg ne1881. Eshte padyshim nder shkrimtaret me te medhenj jo vetem
ne Rusi, por edhe ne bote.
Kryeveprat e tij si “Krim dhe Ndeshkim”, “Idioti”, “Demoni”, “Vellezerit Karamazov”
etj.,
mbeten edhe sot e kesaj dite nder librat me te lexuar. Fillimisht u denua me vdekje
per shkak teideve te tij perparimtare, por me pas u fal dhe u internua ne Siberi.
Mbas kthimit te tij,shendetlig dhe imbytur ne borxhe, arriti te gjente tek vuajtjet
e tij materialin per krijime realisteqe karakterizohen per analizat e thella
psikologjike.
Personazhet:Porfirikishte shtat mesatar dhe ishte i shendoshe. I kishte kaluar te
tridhjete e pestat. Ishtemikprites dhe bujar.
Raskolnikovi;ishte nje djale i varfer, i zgjuar, zemermire, mendjelehte, i guximshem
dhe altruist.
Sonja:sakrifikonte veten per familjen e saj.
Razumihini;ishte shoku me i ngushte i cili ndihmoi shume edhe familjen e tij. Ai u
martua meDunjen. Ishte besnik.
Dunja;eshte motra e Raskolnikovit. Ishte e bukur, perpiqej te ndihmonte vellain e
saj me samundesi kishte.
Marmeladovi; ishte babai i Sonjes dhe ishte pijanec. Te gjitha parate qe Sonja
fitonte ai ishperdoronte.
Luzhini;kerkonte te martohej me Dunjen. Ishte i pasur, por i vrazhde dhe
zemergur.
Sivirdirgajlovi;Ishte burri i Marfes. Ajo ia kishte paguar borxhet. U tregua bujar
me familjen eRaskolnikovit.
Nena e Raskolnikovit;ishte e dashur, zemermire, por me zemer te dobet.
Fajdexhesha;zhvaste njerezit. Ishte e lige dhe zemergur.
Permajtja:Raskolnikovi, nje djale pa baba detyrohet te nderprese studimet per
drejtesi ngavarferia. Jetonte me ane te parave qe i jepte e ema dhe nepermjet
shkrimeve dhe perkthimevete ndryshme. Jeta e veshtire qe po kalonte dhe varferia
qe e kishte mbuluar ate e te tjeret, eshtyu ate qe te vriste fajdexheshen duke
menduar se me parate e saj mund te ndihmonte tevarferit. Ai mendoi se po
pastronte nje mikrob nga shoqeria. Pas ketij krimi ai filloi te vuante, usemur, u
mbyll ne vetevete dhe po shkaterrohej perbrenda. Sjellja e tij u vu re nga njerezit
e tijte afert, por askush nuk e kuptoi se nga se vuante. Gjate kohes u tregua i
kujdesshem. Ndihmoifamiljen e Marmeladovit te cilin e njohu ne nje lokal dhe
qe vdiq. Parate e fajdexheshes nuk ishperdoroi. Ai nuk ia tregoi askujt krimin
qe kishte bere derisa ai filloi te besonte te Sonja tecilen filloi ta dashuronte. Sonja
e mbeshteti dhe e ndihmoi qe te clirohej nga vuajtja e madhe
 

 
me ane te dashurise se saj. Duke iu bindur ndergjegjes se tij ai arriti te pranonte
krimin qekishte bere, te vetedorezohej dhe te ndeshkohej. Me gjithe veshtiresite,
miqesia, dashuria perSonjen dhe e Sonjes per te ia ktheu shpresen per te ardhmen
dhe iu shtua deshira per te jetuar.Triumfoi optimizmi, miqesia dhe dashuria.
Mesazhi:
Cfaredolloj krimi duhet te marre ndeshkimin e merituar.
Tema:
 Ky liber flet per Raskolnikovin i cili pasi kryen nje krim perpiqet qe te arratiset
ngandeshkimi por qe ne fund pranon ndeshkimin duke menduar per nje jete ne paqe
dhe lumturi.
Figura letrare:
 
Krahasime
: si i dehur; si te dhelpres; si nje shenje te percaktimit te fatit; sikur ta braktiste
ate; sii semure; si i vdekur; si i sapozgjuar nga gjumi; si nje moter; si ti mendon; si
Napoleoni; si icmendur; si e ngrire si i xhindosur; si i pergjumur
Metafora:
 ky krim e frikesoi shume; nuk do te me vrase ndergjegja; ia jep
pijes;mendjemadhesia nuk ia lejonte;; i plaste zemra zemra ime nuk e perballon dot

kete zeri indergjegjes nuk te le kurre vetem

Epitete:
shtepi e ndyre;; zemer te mire; rruge te keqe;; njeri i pafytyre; fytyren e vertete;
fjali tethata;, shume i ngurte, , zemer te mire.
Pjesa qe me pelqen me shume:
 
Tani Raskolnikovi ishte i lumtur, me shpresa per te ardhmen.Hoqi dore nga gabimet
qe kishte bere dhe u fut ne jete. Zoti qe ringjalli Llazarin, ringjalli
edheRaskolnikovin. Tani ai nuk mendonte me se si do te perfundonin te shtate
vitet. Sepse tashme
besonte ne Zot dhe e dinte qe Sonja e donte dhe ishte aty duke e pritur…
 
Kritike:Ishte nje liber perfekt edhe pse kjo bote eshte relative. Nuk do t’i shtoja
ose hiqja
ndonje gje. Te gjitha ngjarjet jane pershkruar shume bukur. Gjithcka eshte e
lidhur mire dhe cdokapitull te shtynte te lexoje me teper. Ky liber me beri te ndjej
frike, vetmi por edhe ne tenjejten kohe dashuri, lumturi dhe paqe. Do te shtoja
se Dostojevski eshte nje nder shkrimtaretme te mire qe kam lexuar deri tani.