college BSA student. Narito ako upang mag basa ng kwento. Ang kwentong babasahin ko ay ang pamagat ay “Mag- Bespren”. Halina’t makinig sa aking kwento. Noong unang panahon, may lugar kung saan namumuhay ng mapayapa ang mga hayop at mga tao. Napapanatili ang kapayapaan sa pamamagitan ng pakikipagsama sa isa't isa. Sa isang kondisyon na pumayag ang dalawang panig na hindi pwde pumunta sa lugar ng mga tao ang mga hayop, at ang mga hayop ay bawal sa lugar ng mga tao. isang araw mayroong matalik na magkaibigan na hayop, ang ahas na nagngangalang Nika at ang ibon na nagngangalang Mae. Sila ay naglalaro sa hardin. Madalas ay naglalaro sila sa paborito nilang lugaw na malapit sa linya kung saan malapit ang lugar ng mga tao. Naikuwento ni Mae kay Nika ang masayang experience na nangyari sakanya, “Nika alam mo ba nakakalipad na ko at nakakasilip ako sa lugar ng mga tao pero syempre patago lang at ang gaganda ng tanawin nila,” sabi ni Mae. Si Nika ay nakaramdam ng selos at pagkainggit, ngunit hindi nya ito sinabi kay Mae. Kinabukasan, may kumatok sa pugad nila Mae at iyon ay ang mga guard na lion. “Ipinatatawag ka ng mahal na hari” ani ng guard. Pagkarating nila sa palasyo ay bumungad ang galit na galit na hari, “Mae! ano itong nabalitaan ko na ikaw ay bumibisita sa lugar ng mga tao? hindi mo ba naisip na krimen ang iyong ginawa? at maari itong mag dulot ng kapahamakan sa ating lahat?.” Sa utak ni Mae naisip nya agad na si Nika ang nagsumbong sa hari. Pagkatapos ay dumiretso si Mae para umuwi at kunin ang mga damit dahil didiretso sya sa presinto. Nakasalubong ni Mae si Nika. “ano masaya kana ba? akala ko kaibigan kita kaya sinabi ko sayo ang paglalakbay ko” ani Mae hahang umiiyak. “Dapat lang sayo yan noh! akala mo ba hahayaan kong maging masaya ka habang sumusuway sa batas, at hindi kita kaibigan noh kahit kailanman ay hindi, dahil hindi ako katulad mo na namamangha sa kapaligiran ng mga kalaban,” pagsasaad ni Nika. Nakita ito ng maraming hayop hanggat sa kumalat ang isyu sa magkaibigan. Madaming nagalit sa mga ahas. At dahil sa insidenteng iyon ay hindi na muling nagusap pa c Mae at Nika. Si Mae ay naparusahan sa pag labag ng kanilang batas at kinulong sa selda kung saan hindi sya pwede makalipad. Inanunsyo ng hari na wag na banggitin ng mga hayop ulit ang pangyayari sapagkat baka ito ay magdulot ng digmaan sa magkabilang panig. Sa bandang huli ay nagdusa ang dating magkaibigan na si Mae at Nika. Kaya naman si Mae ay nagdurusa dahil sa maling nagawa nya. Samantalang si Nika ay nagdurusa din dahil sa kanyang naramdamang inggit sa matalik na kaibigan kaya ang nag iisang matalik nyang kaibigan ay nawala sa kanya. Makalipas ang ilang taon nakalaya na ng selda si mae at malayang nakakalipad muli, ngunit sa pagkakataon ito sya ay hindi na lumabag sa kanilang batas na silipin ang kapaligiran ng kabilang panig. Habang si Nika naman ay nag iisa at napakalungkot ng buhay simula ng mawalay sa kanya ang kanyang matalik na kaibigan. Isang araw napagdesisyunan ni Mae na bumisita sa kanilang paboritong lugar ng kanyang dating matalik na kaibigan. At hindi nya inaasahang nandun din ang kanyang dating matalik na kaibigan. Aalis na sana sya ngunit pinigilan sya ni Nika. Hindi sya lumingon kaya naman nag salita na si Nika, “Mae nakalaya kana pala”. Lumingon muna si Mae ngunit hindi tumitingin ka sa mata ni Nika bago sumagot, “Oo nakalaya na ako ilang araw na din at ako ay nakalilipad na muli ngunit ngayon alam ko na ang aking dapat at hindi dapat gawin”. Habang nakatingin si Nika kay Mae ay nakaramdam ito ng hiya dahil sa kanyang nagawa sa matalik na kaibigan. “Mae patawarin mo sana ako sa aking nagawang pagkakamali, patawad kung ako ay nakaramdam ng inggit sayo.” Pag hihingi ng tawad ni Nika. Sa pagkakataon na ito ay nakatingin na si Mae sa mata ni Nika, “Pinapatawad na kita, oo nakaramdam ka ng inggit sakin dahil tama ka naman na ako ay nakakalipad samantalang ikaw ay hindi. At simula nang ako ay nakulong sa selda ay narealized ko ang maling nagawa ko. Dahil sa pagsusumbong mo sa mahal na hari ako ay natuto sa aking pagkakamali kaya kahit papaano ang pagiging sumbungera mo ay may napala HAHAHAHHHAHAHA just kidding”. Sabay na natatawa ang mag kaibigan. “Ang akala ko ay mawawala na ng tuluyan ang ating pagkakaibigan dahil sa akin. Maraming salamat sa pagpapatawad mo Mae. At pangako hinding hindi na ako makakaramdam ng inggit sayo dahil simula nang ikaw ay mawala ay nakaramdam ako ng lungkot at pag iisa.” Nangingiyak na sabi ni Nika. Ang dalawang mag kaibigan ay sa wakas ay nakapag-ayos na dahil namiss nila ang kanilang isa’t isa. Dahil sa pagkakalayo ng dalawang magkaibigan ay marami silang narealize, isa na rito ang huwag lumabag sa batas, kundi sumunod upang maiwasan ang kapahamakan. Pangalawa ay huwag hayaang masira ang pagkakaibigan ng dahil sa inggit.