Professional Documents
Culture Documents
Sum MR 4 (3 - 4) AG L3May22 240722
Sum MR 4 (3 - 4) AG L3May22 240722
अाय 4: ानकमसासयोग
3/4 (ोक 19-24), रिववार, 24 जुलै 2022
िववेचक: गीता िवशारद डॉ आशू गोयल जी
YouTube िलंक: https://youtu.be/K_0wBuG98nU
कमय
आरं भीची ाथना व दीप लन यानंतर साची सुवात झाली. भगवंताा मंगल कृपेनेच आपण भगवीता िचंतन, मनन
अयनासाठी उद् यु झालो आहोत. आपली पूव जां ची पुाई, संतां चे आिशवा द यामुळेच हे श होते आहे . सव संतां ा
मते भगवीता हा एकमेवाितीय असा ंथ आहे . चौा अायाचे िववेचन आपण करत आहोत. मागा वेळी आपण कम,
अकम आिण िवकमा चा िवचार केला.
4.19
ाची सव शासंमत कम कामनारिहत व संकरिहत होत असतात, तसेच ाची सव कम ानप अीने जळू न गेली
आहे त, ा महापुषाला ानी लोक ‘पंिडत’ णतात.
हरभयाा झाडाचे हरभरे आपण खातो. कधी नुसते खातो तर कधी भाजून खातो. भाजलेला हरभरा पुा पेरता येत नाही. तो
तसा पेरला तरी ापासून नवे झाड येत नाही. ामाणेच योां ची, पंिडतां ची कम ानाी ने द झालेली असतात.
4.20
जो पुष सव कमा न मे आिण ां ा फलां मे आसी पूणपणे टाकून तसेच सां सारक आय सोडून दे ऊन परमाात
िन तृत असतो, तो कमा मे उम कारे वावरत असूनही वािवक काहीच करत नाही.
एकदा एका घरी एक सून यंपाक करत होती. बाहे र सासरे जेवत होते. ां ची मुलगी ां ना वाढत होती. जा गरम पोा
तयार होत होा ता मुलगी यंपाकघरातून आणून विडलां ा पानात वाढत होती. सुनेने सासयां साठी एक वेगा
पतीची भाजी केली होती. मुलीने ती भाजी विडलां ना वाढली. विडलां नी चाखली, ां ना भाजी खूपच आवडली. आपली सून
आत यंपाक करते आहे व भाजी ितने केली आहे हे ां ना मािहत नते. ां नी मुलीचे कौतुक केले. मुलगी संकोचली पण
काही बोलली नाही. यंपाकघराा दारात सासू बसली होती. भाजी सून करते आहे आिण मुलगी फ वाढते आहे हे सासूला
मािहत होते. पण ती काहीच बोलली नाही. आता इथे काहीही न बोलणे हे सुा कमच झाले. आिण ते िवकम होय. आपण
नोकरी करतो ाचे पैसे घेतो. ितथे जाऊन आपण काम केले नाही तर ती चोरीच होईल. िजथे बोलणे आवक आहे ितथे न
बोलणे, ावेळी काही करायचे असते ावेळी ते न करणे हे सुा कमच होते.
4.21
िनराशीयतिचाा, सवपरहः।
शारीरं (ङ् ) केवलं(ङ् ) कम, कुवाोित िकषम्॥4.21॥
ाने अतःकरण व इं ियां सह शरीर िजंकले आहे आिण सव भोग सामीचा ाग केला आहे , असा आशा नसलेला मनु
केवळ शरीरासंबंधीचे कम करीत रानही पापी होत नाही.
यतिचाा : याचा अथ ाने तः वर िनयंण िमळवले आहे असा. तः वर िनयंण िमळवणे यात शरीर, मन, बुी अशा
सवा चा समावेश होतो. शरीर इं ियां चे बनलेले आहे . ात कमिये आिण ानिये येतात. हाताने एखादी गो न करणे, िकंवा
एखाा िठकाणी मी जाणार नाही असे ठरवणे तुलनेने सोपे व श आहे . डोां नी मी बघणार नाही हे थोडे अवघड जाते.
कानाने काहीही ऐकणार नाही हे तर आणखीन कठीण. आपण ान लावून बसावे असे ठरवतो पण कानावर आवाज पडत
असतात मग कोण काय बोलतय याकडे ल जाऊ लागते. थोा वेळाने आपण बाहे र जाऊन चौकशी करतो की कसला
एवढा संवाद चालला होता. इं िये िजतकी सू होतात िततके ां चे साम वाढते आिण िनयंण कठीण होत जाते. शरीराने
आपापेा बला असलेा वाघ, िसंह, हींना सुा आपण आपा बुीा जोरावर काबूत आणू शकतो. शरीर थूल
आहे ाावर ताबा िमळवणे ा मानाने श होते, आपण ठरवून एके िठकाणी ठरािवक काळ बसू शकतो. पण मनावर,
बुीवर ताबा िमळवणे अंत कठीण आहे .
सवपरह : आपली वृी खूप सू असते. ा घरात माणसे राहतात, वषा नुवष सुखाने संसार करतात, तेच घर आपा
नावावर नाही णून आयुभर झुरतात, आपा आकीयां शी भां डतात. िदवाळी मे आपण फटाके उडवतो. घराा
छतावर जाऊन बाण सोडतो. खूप पैसे खच कन वेगवेगळे आवाजां चे फटाके आणतो. खरं तर एकाने उडवलेला बाण आिण
दु सया कोणाचाही बाण एकदा हवेत उडाला की तसाच आवाज करतो, तसाच वर जातो. ाने सवा ना तोच आनंद िमळतो.
तरीही 'मी' बाण उडवतो यामे आपाला जाी आनंद िमळतो. िकेट मे 'माा आवडा संघाचा' खेळाडू बाद झाला
तर मला दु ःख होते पण दु सया संघाचा खेळाडू बाद झाला तर आनंद होतो. सगा कारा आनंदात आपासाठी 'मी',
'माझे' महाचे असते. या 'मी' पणाचा ाग करायला हवा.
िनराशीर : िनराशीर णजे आशारिहत होणे. आपाकडे जे नसते ाची आपण आशा करत बसतो. घर ावे, कोणीतरी
आज भेटावे, काहीतरी िमळावे अशी कसली ना कसली आशा सारखी लागून राहते. दाेयां नी चोवीस गु केले होते. ामे
एक वेा होती. ती राभर कोणीतरी ाहक येईल अशी आशा लावून वाट बघत होती. िनराशीर णजे आपली आशा पूण
होईल या वृीचा ाग करणे.
लोक समारं भां मे जातात. ितथे पंचपााचे भोजन भरपेट जेवतात. घरी येतात. पीला णतात आज खूप जेवण झाले आहे
पोटात अिजबात जागा नाही. पण राी साठी थोडी मऊ खचडी कर तेवढी खाईन. णजे एकीकडे पोट भरले आहे याची
जाणीव असते पण राीचे जेवण सुटत नाही.
भगवंत णतात ाने सव संहाचा पराग केला आहे , जो आशा इा रिहत झाला आहे अा माणसाने शरीरसंबंधी कम
केले तरी ाचे ाला पाप लागत नाही.
इथे एका सुंदर भजनाचा दाखला िदला आहे .
https://drive.google.com/file/d/1CJlGPCB-5t7uNl78TpJiN0knEoqkBAgW/view?usp=sharing
4.22
यालाभसुो, ातीतो िवमरः।
समः(स्) िसाविसौ च, कृािप न िनबते॥4.22॥
जो इे िशवाय आपोआप िमळालेा पदाथा त नेहमी संतु असतो, ाला मर मुळीच वाटत नाही. जो सुखदु ःख इादी
ं ां ा पूणपणे पार गेलेला आहे , असा िसीत व अिसीत समभाव ठे वणारा कमयोगी कम करीत असूनही ात बां धला जात
नाही.
एकदा भगवंत गोपींबरोबर संवाद करत होते. ते ां ना कमयोगािवषयी सां गत होते. पण गोपींचे काही ितकडे लच नते.
भगवंतां ा हे लात आले. ां नी थोडा िवषय बदलला. ते सां गू लागले, माझे गुवय दु वा स ऋषी आले आहे त. ते यमुनेा पार
आहे त. मी ां चा अंत लाडका िश आहे . तुी ां ासाठी उम उम पाां चे जेवण बनवून घेऊन जा. ां ना सां गा की
तुाला ीकृाने धाडले आहे . दु वा स मुनी खरं तर दू वा सोडून बाकी काहीच खात नसत. णून ां ना दु वा स हे नाव होते.
भगवंतां ा सां गामाणे गोपींनी सुास भोजन तयार केले. अकरा गोपींनी वेगवेगा पदाथा ा अकरा वेगवेगा थाा
सजवा व ा यमुनेपार जाास िनघाा. यमुनेा काठावर ा आा तर यमुना दु थडी भन वाहत असाचे ां ना
िदसले. आता पार कसे जावे. ा भगवंतां कडे आपली समा घेऊन आा. भगवंत ां ना णाले असे करा यमुनेची ाथना
करा. ितला सां गा जर कााने ीमुख दशन केले नसेल तर मला वाट दे . अशी ाथना ऐकून गोपींना वाटले काा चेा
करतोय. जो सदै व आपा सोबत असतो ाने ीमुख बिघतले नाही असे कसे णावे. पण भगवंत सां गत आहे त तर तसे
करावे लागेल. गोपी पुा यमुनाकाठी आा. ां नी भगवंताने सां िगतामाणे ाथना केली. आिण अहो आय! यमुनेचे पाणी
मधोमध दु भंगले आिण वाट िदसू लागली. गोपी नदी पार कन दु सया तीरावर गेा. ां नी ीकृाा सां गावन आपण
भोजन घेऊन आाचे दु वा सां ना सां िगतले. दु वा स णाले, खरं तर मी दू वा सोडून काहीच भण करत नाही पण माा
लाडा कृाा आहाखातर मी तुी आणलेले हण करे न. झाले, गोपींनी एक थाळी दु वा सां समोर ठे वली. दु वा सां नी
थाळीतले सव पदाथ संपवले. ां नी दु सरी थाळी घेतली, तीही संपली. ितसरी, चौथी, पाचवी असे करता करता सव अकरा
थाां मधील सगळे पदाथ काही वेळात फ झाले. गोपी संतु झाा. आपले जेवण दु वा सां ना आवडले णून ां ना आनंद
झाला. रकाा थाा घेऊन ा परत िनघाा. इकडे यमुना परत भन वा लागली होती. ा परत दु वा सां कडे आा.
ां ना सां गू लागा महाराज इथे येताना असेच झाले होते. ा वेळी ीकृाने आाला ाथना करावयास सां िगतली होती.
आता तुी काही उपाय सां गा. दु वा स णाले, तुी यमुनेची ाथना करा, ितला णा जर दु वा साने दू वा सोडून अ काही
भण केले नसेल तर आाला माग दे . आता तर गोपी फारच अचंिबत झाा. गु िशापेा वरचढ िनघाला. िश णत
होता ीमुख बिघतले नसेल तर रा दे . गु
ं नी आता अकरा थाा भोजन संपवले आिण ते णतायत दू वा ितर काही
खाे नसेल तर वाट दाखव. हे अजबच आहे . पण काय करणार. गु णतायत तर करायला हवे. गोपी यमुनेा काठावर
गेा आिण सां िगतामाणे ाथना केली. ां ना यमुनेने वाट िदली. गोपी ीकृाकडे आा. ां नी झालेला संग कथन
केला आिण भगवंतां ना िवचारले हे कसे झाले. भगवंत णाले मी तुाला कमयोगािवषयी सां गत होतो पण तुमा काही लात
येत नते णून तुाला थोडे ािक िदले. मी यां समवेत राहतो परं तु माझी ी सम आहे . दु वा स दू वा खातात िकंवा
सुास भोजन, ां ना फरक पडत नाही. ां ासाठी दोी समानच आहे त. जे िमळे ल ात ते संतु असतात.
एकदा एका गावात एक कमयोगी शेतकरी राहत होता. तो एकदा जंगलातून चाललेला असताना ाने एका घोडीा िपाला
बिघतले. ते भुकेले होते. शेतकयाने ाला जवळा दोन पोा खायला घाता. एवढे कन तो िनघाला. काही वेळाने मागे
वळू न बघतो तर ते िपू ाा मागे येत होते. ाा बरोबर ती घोडी ाा घरी आली. गावकयां नी घोडी बिघतली. शु
घोडी, भुया रं गाची ितची शेपूट होती. शेतकयाा दारात ती उभी होती. गावकयां ना हे वा वाटला. शेतकरी घोडीला रोज पोळी
घालू लागला. एकदा तो ितला पोळी घालायचा िवसरला आिण तसाच झोपला. राीत घोडीला भूक लागली. काही िमळे ना
टावर ा दोराने ितला बां धली होती तो दोर ती चावून खाऊन लागली. काही वेळाने दोर तुटला. घोडी मोकळी झाली
आिण ती िनघून गेली. दु सया िदवशी घोडी नाही बघताच गावकरी आय क लागले. ते णाले हे वाईट झाले. शेतकरी
णाला दोर चावलेला िदसतोय, णजे भुकेपोटी दोर खाा असणार आिण तो तुटावर घोडी िनघून गेली. दोन िदवसां नी
घोडी परत आली. आता िताबरोबर आणखीन दोन घोडे होते. या ाां ना इथे जेवण िमळते हे मािहत होते. शेतकयाचा १६
वषा चा मुलगा घोडे बघून हरखला. गावकरी परत आले आिण णू लागले अरे हे तर फारच छान झाले. मुलगा हाने एका
घोावर बसला. पण ा घोाने दु गाा झाडा, झाले मुलगा खाली पडला आिण ाचा पाय मोडला. आता लोक णू
लागले अरे रे , हे फारच वाईट झाले. ा दरान ा राावर परच आले. राजाने यु जाहीर केले. ाने सैिनकां ना सव
गावां त जाऊन िमळतील ितथून घोडे आिण युासाठी १६ वष िकंवा जाी वय असलेा सवा ना घेऊन येास सां िगतले.
सैिनक शेतकयाकडचे घोडे घेऊन गेले पण शेतकयाचा मुलगा जखमी असाने ां नी ाला नेले नाही. आता लोक णू
लागले की अरे तू तर फारच नशीबवान आहे स. या सव संगी शेतकरी काहीच बोलत नता. इथे जसे घोडे येत जात होते तसे
सुख दु ःखाचे संग येतात आिण जातात. आपले मन लोकां सारखे चंचल असते, ते णात आनंदते तर णात दु ःखी होते.
शेतकरी काहीही झाले तरी संतु होता.
आपाला आपाकडे कमी असेल तर ाचे दु ःख इतके नसते िजतके दु सयाकडे काहीतरी आहे याचे असते. यात मराची
भावना असते.
जो जे काही िमळे ल ात संतु असतो आिण मराा पलीकडे गेलेला असतो ाला सव समान िदसू लागते.
एकदा एक गुजी िशां ना िशकवत होते. ां नी एका झाडाा बुंाला बां मे पकडले व ते णू लागले अरे मला सोडवा.
िशां ना आय वाटले. ते णाले गुजी अहो तुी झाड पकडले आहे ते तुीच सोडा. गु णाले ठीक आहे . ितथून एक
शेतकरी चालला होता. ााजवळा गायीला ाने दोराने बां धले होते व ा दोराचे दु सरे टोक ाा हातात होते. ते धन
तो गायीला घेऊन चालला होता. आता गु
ं नी िवचारले मला सां गा शेतकयाने गायीला बां धले आहे की गायीने शेतकयाला.
िश णाले महाराज हा काय आहे . अथा त इथे शेतकयाने गायीला बां धले आहे . गु
ं ा सां गावन िश काी
घेऊन आले. गु
ं नी गुपचूप शेतकयाा मागे जाऊन गायीचा दोर कापला. आता शेतकयाा हातात फ दोर रािहला. जसे
गायीला दोर तुटाचे लात आले तशी गाय पळू लागली. गायीला पळताना पान शेतकरी िता मागे पळू लागला. गु
णाले आता मला सां गा कोणी कोणास बां धले आहे . िशां ा लात आले. आपण िजता वूंचा संह करतो ितता
गोींनी आपण बां धले जात असतो.
ययाती महाराजां नी ां ा जीवनात खूप तप केले. ां ना पाच पु होते. ां नी एकदा मुलां ना जवळ बोलावले व ते णाले
तुमापैकी एकाचे यौवन मला ा. या मागणीने मुले ंिभत झाली. यदु ने असे करास नकार िदला. ययातींनी यदु ला तुा
वंशात कोणीही राजा होणार नाही असा शाप िदला. ीकृ याच यदु वंशातील होते, ते कधीही रापदावर आढ झाले
नाहीत. कुने विडलां चे मागणे मा केले. कुवंश पुढे याच कु पासून झाला. कु चे यौवन ययातींनी दीडशे वष
उपभोगले. ानंतर ते परत कु कडे आले आिण ां नी कुला ाचे यौवन परत केले. ते ाला णाले, आपा इा
कधीही संपत नाहीत हे मला कळाले. मी ता भोगले नाही तर भोगां नी मला भोगले.
4.23
ाची आसी पूणपणे नाहीशी झाली आहे , जो दे हािभमान आिण मम यां नी रिहत आहे , ाचे िच नेहमी परमााा
ानात थर आहे , अशा केवळ यासाठी कम करणाया माणसाची संपूण कम पूणपणे नाहीशी होतात.
भगवंत णतात यमय जीवन जगावे. चौा अायात बारा य सां िगतले आहे त. वेदां मे शंभरान अिधक य सां िगतले
आहे त. भगवंत णतात सव कत कम यच आहे त. िजलबी खायला हरकत नाही ात अडकणे, ाात रमणे, आठवण
काढणे हे चुकीचे आहे . वाधात माणसे तााा आठवणीत हळहळतात.
4.24
ा यात अपण अथा त् ुवा आिदही आहे आिण हवन कराजोगे सुा आहे , तसेच प का ा ारा
प अीमे आती दे ाची ियाही आहे , ा कमा त थत असणाया योाला, िमळा जोगे फळ सुा
च आहे .
भोजनापूव हा ोक णाची था आहे . शुभकाया ा वेळी य केला जातो. यात आती दे ासाठी लाकडाची मोठी
पळी वापरतात. या यात जे ह पदाथ आहे त ते सव आहे त. कता , आती, आतीची िया सव काही आहे . हा
य इथे सां िगतला. असे आणखीन अकरा य आहे त ां चा पुढा सात िवचार क. आता इथेच थां बू.
।। ीकृापणमु ।।
आाला िवास आहे की आपणास िववेचनाची रचना वाचायला आवडली असेल. कृपया खालील िदलेा िलंकचा उपयोग कन
आाला आपली ितिया कळवा.
https://vivechan.learngeeta.com/feedback/
जय ीकृ!
संकलन: गीता परवार - रचनाक लेखन िवभाग
https://gift.learngeeta.com/
गीता परवाराने एक नवीन सुवात केली आहे . आता आपण पूव संयोिजत झालेा सव िववेचनां चे यूूब ीिडयो आिण पीडीएफ
बघू शकता आिण वाचू शकता. कृपया खाली िदलेा िलंकचा उपयोग करा.
https://vivechan.learngeeta.com/
Sum-Mr-4(3_4)-AG-L3May22-240722/1196/v1/220725-0938