A.

ANG KATANGIAN NG KULTURANG POPULAR

Para sa pag-aaral na ito, ang kulturang popular ay mayroong sumusunod na katangian:

Ang kulturang popular ay ginagawa para sa kita.

Sa pagpapalaganap ng kulturang popular, walang layuning wagas at dalisay. Hindi ito
isang proyekto ni Rosa Rosal. Ang ugat ng pagpapayabong sa kulturang popular ay para
kumita Ang kulturang popular ay nililikha para bumenta. Sa katangiang Ito, ang
kulturang popular ay isang produkto na may ekonomiyang halaga. Tulad ng ibang
produkto, na naikubli na ang lakas paggawa na ipinaloob dito. Integral sa layuning
kumita ay ang pagtangkilik ng pinakamaraming target na tao, Sa pagkakaroon ng diin sa
serbisyong sektor-entertainment, recreation. Tourism-ng kasalukuyang yugto ng
kapitalismo, mas lalong nagkakaroon ng halaga ang kulturang popular sa paglikha ng
mga produktong magtataguyod ng ganitong industriya: fastfood, mall, information,
hotel, restaurant, pelikula, DVD, finance banking airline at iba pa. Ang kasalukuyang diin
ng stratehiyang negosyo ay ang pagpasok ng politikal na kawastuhan sa mga tila taliwas
na politika ng malalaking establisimento: proteksyon sa kalikasan ng Caltex, pagsuporta
sa musika ng Phillip Morris, pagpapakontest sa panitikan ng Palanca at La Tondeña.
Pakontest sa sining biswal at ang pinakamagaling na guro ng Metrobank, anti-droga ng
Jollibee, pangongolekta ng mga libro para sa mga library ng SM Foundation, Bantay Bata
ng ABS-CBN Foundation, at iba pa. Ang popular na cause ay ginagamit na rin sa
pagbibigayprestihiyo sa negosyo

Ang kulturang popular ay transgresibo sa mga kategorya.

Malawak ang sakop ng kulturang popular. Ang henyo ng sistema ay naabot nito ang
lahat ng kultural na kategorya. Ang komiks, halimbawa, ay binabasa ng mga uri. Kung
maykaya ka. DC o animé comics: kung hindi, Aliwan o Hiwaga ng Atlas Publishing
Company. Ito rin ay tinatangkilik ng mga kasarian at sexualidad. Kung lalake, binabasa si
Kaptain Barbel bilang superhero o si Dyesebel bilang isang sex objek: kung babae, si
Roberta bilang ulila o si Dyesebel bilang “kakatwang babae” na nais bigyan ng maternal
na pagmamahal. Kung straight, si Dyesebel ay figura ng pagnanasang maternal at sexual.
Kung bakla, si Dyesebel ay figura ng transformasyon ng aberrant o pagbabawal sa
katanggap-tanggap. Si Dyesebel ang sirenang nakukuha ang lalake kahit na sa kanyang
mala malang estado. Ang komiks ay tinatangkilik ng iba’t ibang politikal na persuasyon-
kung hindi mulat, ang komersyal na komiks; kung mulat, ang mga komiks tulad ng Ibon
Ekonokomiks at ng iba pang nongovernmental organizations na may hayagang politikal
na nilalalaman. Ang komiks din ay tinatangkilik ng iba-ibang edad. Ang mga bata ay
naso-socialize sa komiks ng kaklase at cartoons sa telebisyon. Ang matatanda naman ay
may nostalgia ng kamusmusan, kaya na lamang patuloy ang trading ng komiks at cards,
ang pagbili ng kamusmusan sa specialty stores. Ito rin ang dahilan kung bakit patuloy
ang pagtangkilik sa mga antidated na komiks, nagiging collectible items sa hinaharap.
Kung gayon. Hindi lamang kultural na kategorya ang nilalampasan ng kulturang popular,
maging ang kasaysayan ay sinasaklaw din nito. Ang mga lumang komiks, halimbawa, ay
nagkakaroon ng ibang ekonomiya at sentimental na halaga sa parehong henerasyon ng
tumangkilik nito.

Ang kulturang popular ay ipinapalaganap sa pamamagitan ng teknolohiya.

Makikilala lamang ang produkto ng kulturang popular kung ito ay naipapalaganap.
Kinakailangan ng mga teknolohiya para maipaabot ito sa mga tao. Ang teknolohiyang ito
ay maaaring media-print, broadcast, film, computer at iba pa. Ito ay maaaring
domestikong teknolohiya, tulad ng telebisyon appliance o mga ga na voltage ng
imported na appliances. mga branded na damit at sapatos, koleksyon ng anik-anik na
nakadispley sa sala o kwarto at iba pa. Ito ay maaaring kultural na teknolohiya-tulad ng
edukasyon at sining. Ang usapin ng teknolohiya ay isyu ng media: paano ito
ipinapalaganap sa mga tao? Bukod dito, ang isa pang isyu ng media ay mediation: Paano
ito namamagitan sa pagdaloy ng impormasyon at teknolohiya sa pagitan ng tuwirang
lumilikha at kumokonsumo ng kulturang popular? Paano nagtataguyod ng kulturang
popular ang mga negosyo't estado sa isang panig, at mamamayan sa kabilang panig?
Ano ang ibinawas at idinagdag ng mamamayan sa kanilang tinanggap na produkto ng
kulturang popular? Ang teknolohiya ang siyang nagpapadaloy ng kulturang popular sa
iba't ibang partikular na kalakaran. Iba ang pagtangkilik ng print ad sa ad sa sinehan.
May medium specificity ang teknolohiyang nagpapadaloy ng kulturang popular na
nakakaapekto sa ating paraan ng pagpapakaranasan. Kung gayon, ang media ay
nagpapahiwatig ng paraan ng pag- technologized sa atin bilang konsumer at sa
karanasan ng pagkonsumo. Sa pamamagitan ng media, ang kapaligiran ng kulturang
popular ay nagkakaroon ng imahen na magpapaaninag sa ideal na afekt (affect) na nais
nitong i-project sa prospektibong tagapagtangkilik. Kaya sa ganitong kalakaran, ang mga
espasyo tulad ng mall at squatter colony ay maaaring sipatin bilang media rin na
nagpapaaninag ng angkop na kalakaran ng pag-iisip at pagkilos. Ang importanteng isipin
sa teknolohiya ay ang paraan nito ng pag-mediate pamamagitan sa parating di-
magkapantay na realidad-ang ideal at afektibone realidad ng negosyo at ang parating
salat na materyal na realidad ng mamamayan.

Ang kulturang popular ay pumapailanlang sa nosyon ng sado-masokismo.

Ang materyal na realidad ng mamamayan ay paratinang salat sa pamantayan ng ideal.
Sa usapin. halimbawa, ng jeans. kung dati'y ang kaya lamang ng indibidwal ay kadena
jeans o yaong mga patahing kopya ng brand labels, sa kanyang pagyaman ay tumataas
din ang kanyang pamantayan. Kung dumating ang kanyang materyal na kapasidad para
makabili ng Jag o Jordache, ang pamantayang kanyang nais ay nakaangkla na sa Levi's at
Guess. At kung maabot na niya ito. tataas naman ang pamantayan tungo sa designer
jeans. Hindi magkakaroon ng kapanatagan at kaligayahan batay sa akto ng kasalukuyan
pagbili. Sa likod ng utak ng namimili, mayroon pang mas mahal na nakaalpas sa kanyang
material na kakayahan. Ang paglaganap ng fake na t shirt na naglalaman din naman ng
brand at emblems ay hindi lamang isang akto ng rebelyon sa global na sistemang
nagbibigay-halaga sa otentisidad at copyright. Ito ay pahiwatig rin ng sado-masokistang
relasyon ng mga mamimiling hindi makabili ng tunay, at ng mailap na brand labels. Ang
akto ng pagbili ay hindi lamang akto ng pagpapahiwatig ng kakayahang makabili: higit sa
lahat, ito ay akto ng pagkamit ng afekto at imaheng sinisiwalat ng produkto. Nag-buy in
ang mamimili sa parehong produkto at afektong dulto nito. Ang ganitong katangian ng
kulturang popular ay lumilikha rig fetisismo para sa produkto. Hindi na makakasapat ang
anumang pagkamkam ng produkto, tulad ng parating kulang ang anumang idagdag ni
Imelda Marcos sa bilang ng sapatos mayroon na siya. Ang mismong tao ay nagiging isang
fetisistikong objek, isang bagay na pumapatungkol sa di mapupunan na pangarap para
sa sarili. Ang sado-masokismo ang libidinal drive. ang sikoanalitikal na nagpapadaloy ng
projeksyon at pangarap ng indibidwal. para tumangkilik ng produkto ng kulturang
popular. Ang produkto ang nagpapahiwatig. kaya di kailanman makakapunan, ng
kakulangan ng tumatangkilik. At ito ang trahedya, ang balon ng pasakit at pagdurusa, at
kasiyahan, ang ego-ideal ng paghahanap at pagtuklas, ng sado-masokismo.

Ang kulturang popular ay nanggagaling, pangunahin, sa sentro.

Maraming aspekto ang kulturang popular-may folk o gawa ng Kristianong grupo sa
kapatagan: katutubo o mga taal na grupong Filipino: Islamiko o mga tumanggap ng
relihiyong Islam: at iba pa. Ang diin ng pagaaral ay ang aspekto ng kulturang popular na
nanggagaling, sa pangunahin, sa urban na sentro. Sa politikal. ekonomiya at kultural na
kaayusan ng bansa na nagbibigay ng pangunahing halaga sa sentro, ang mga rehiyon ay
nilikha ng namamayaning kaayusan para salaminin ang imahen ng sentro. Dito
sinisimulang ipalaganap at ipatanggap ang uso, ang bebenta at kikita. Inaakala ng
namamayaning kaayusan na kung ano ang "in" sa sentro ay siya ring susunggaban ng
mga nasa rehiyon. Kung humatsing ang sentro, nagkakaroon ng sipon ang lahat, ika nga.
Hindi lubusang angkop ang ganitong pananaw. Ang rehiyon ay espasyo ng aktibong
produksyon ng sarili at nasyonal na identidad. Sa maraming pagkakataon, ang rehiyon
rin ang produksyon ng global na identidad, tulad ng mga partikular na barangay na
nagpapadala ng partikular na pang-overseas contract work. Ang sentro na tinutukoy sa
pag-aaral na ito ay hindi lamang ang mga sentro sa loob ng bansa, kundi ang mga sentro
ng urbanidad at kosmopolitanismo. Ang mga modelo nito'y hindi lamang ang Manila.
Cebu o Davao: ang tunay na pinanggagalingan ng kulturang popular ay nanggaling sa
East at West Coasts ng United States sa historikal na relasyon nito sa bansa bilang dating
kolonisador, at Japan. Hong Kong. Singapore at Middle East sa kasalukuyang relasyon ng
mga bansang ito bilang employer ng mga Filipino overseas contract worker (OCW). Ang
uso ay nanggagaling sa iba-ibang relasyong paggawa at panlipunan kung saan
nakapaloob ang maraming Filipino. Ang sayaw na Macarena ay ipinalaganap ng mga
dance instructor (DI) at ng mga Filipino sa Amerika at Japan: ang shawarma ng mga
Filipino na galing sa Middle East: ang Tamaraw-FX taxi ng mga enterpreneur na OCW:
gayon din ang play station, VCD, betamax. Karaoke at iba pa. Ang sentro ang
nagtataguyod ng pamantayan ng urbanidad at kosmopolitanismo. Kung mas maraming
marka ng panggitnang uri, mas urban ang tao. Ang pangangailangan ng libangan at
amenidad sa syudad ang siyang nagtatakda nito. Ang aircon na sasakyan, halimbawa, ay
proteksyon laban sa dumi, polusyon at init ng kapaligiran, at dami ng sasakyan sa
syudad. Ang ganitong pamantayan ng pagiging urban ay dinadala sa kultura ng biyahe sa
kanayunan at kapuluan. Hindi na makatulog kung hindi aircon, nahihilo na sa biyahe
kung walang amenidad ng urbanidad. Kosmopolitanismo naman ang tumutukoy sa
afektong sopistikasyon dulot ng pagkakaroon ng ugnay ng local sa global na pamantayan
at pamayanan. Kosmopolitan ang nilalang kung may dating itong world-class. kung
nabahiran ito ng pagkataong internasyonal. Ang kakatwa sa kasalukuyang kasaysayan ay
marami na ang Filipino, bagamat walang ekonomiyang kakayanan, ang may akses sa
internasyonal-maging ang mga NGO. people's organizations, estudyante at skolar, Ocw.
pamilya ng immigrant at iba pa. Sila ang nagdadala ng mga marka ng kosmopolitanismo
sa bansa at global na antas. Ang pagiging urban at kosmopolitan ay nakabatay sa
paghahangad na magkaroon ng panggitnang uring tinig sa uugnay ng lokal at global.
Kabilang din dito ang pangongolekta ng mga temno at bulgar na bagay na dinidispley sa
sala at kwarto. Ang tila eklektikong koleksyon ng diploma, larawan, souvenir ng kasal at
debut, Jollibee at McDonald give-aways, tiket ng konsert, stationaries, photo stickers at
iba pa ay mga pagtatangkang magkaroon ng urban at kosmopolitan na pagkatao.
Pinupunan ng mga kinolektang bagay ang mga kwento at hangarin ng indibidwal,
pamilya at grupo na hindi hiwalay sa pambansang naratibo ng pag-unlad at pagiging
world-class. Ang mga modelo ng bansa ay hindi rin naman hinubog mula sa panloob
lamang na pananaw. Ang dikta ng International Monetary Fund, World Bank, Asian
Development Bank at World Trade Organization ay may malaki't malalimang papel sa
paghubog ng pag-unlad ng bansa. At hindi ito maihihiwalay sa usapin ng pagpasok ng
aspirasyon ng indibidwal at kolektibo dulot ng kulturang popular.