Eie07 - Contabilidade e Análise Contable Platega

22/3/2017 A
contabilidade e a analise contable
A contabilidade e a analise contable
Caso práctico
Luís e Elena decidiron abrir a súa propia empresa. Xa avanzaron moito no estudo do seu proxecto; cada día
que pasa o seu soño parece máis próximo.
Chegou o momento de analizar se o negocio que pretenden levar a cabo é viable desde o punto de vista
económicofinanciero.
Luís está algo perdido en temas económicos: "os números danme alerxia" dicía cando non entendía unha
explicación en clase de Matemáticas. Agora di o mesmo cando oe o prezo do alugamento do local, cando
calcula os xuros que hai que pagarlle ao banco polo préstamo, cando ve o axiña que se acaba o diñeiro, aínda
comprando só o imprescindible!
Afortunadamente, Elena estudou un curso de contabilidade, pois na empresa en que estivo traballando durante cinco anos, ademais das tarefas
propias da súa profesión, se encargaba dos asuntos económicos. Está disposta a ensinarlle a Luís os aspectos básicos da contabilidade e a
convencelo da importancia de elaborar un plan económicofinanceiro de calidade, que aumente as posibilidades de obter un bo financiamento e
de que o seu negocio perdure a longo prazo.
Elena advírtelle a Luís que os primeiros meses ou anos dunha nova empresa adoitan ser duros. Por este motivo, débese xestionar con
previsión de negocio.
Como se consegue iso? pregunta Luís.
Grazas á axuda da contabilidade responde Elena. Explicareicho pouco a pouco.
Tamén hai organismos que asesoran de balde as persoas emprendedoras sobre estes temas, como as asociacións de empresarios novos, os
viveiros de empresa e o portelo único.
Resulta de grande utilidade anotar nunha axenda as tarefas importantes do día para que non esquezan, especialmente
cando son moitas e de moi diverso tipo. Do mesmo xeito, unha empresa debe levar un rexistro detallado das operacións
mercantís que realiza. Canto máis sistematizado e lóxico sexa este rexistro, mellor será a información que proporcione. Este
proceso lévase a cabo mediante a contabilidade.
Por que se rexistran estas operacións?
Para obter información que axude a tomar decisións.
Cando anotamos as tarefas do día nunha axenda, despois podemos priorizalas en función da súa importancia.
Cando unha empresa analiza toda a información rexistrada pola contabilidade, pódese realizar unha análise da situación económicofinanceira da
empresa e deste modo obter respostas a preguntas como:
Canto lle custa á empresa a súa actividade produtiva? Canto ingresa a cambio?
A partir de cando se empezará a obter beneficios?
É adecuada a proporción entre o financiamento propio e o alleo?
É adecuado o nivel de endebedamento da empresa?
Atópase a empresa en situación de equilibrio financeiro ou deixará de pagar as súas débedas?
Que rendibildade obtén a empresa? E os socios?
Para que esta información sexa comprensible para todos as persoas interesadas, a contabilidade establece un sistema de rexistro normalizado e
uniformado. Só hai que descubrir como funciona e aprender a interpretala. Nesta unidade has aprender os aspectos básicos que che axudarán a analizar se a
túa empresa é viable desde o punto de vista económicofinanceiro.
https://www.edu.xunta.es/fpadistancia/pluginfile.php/141047/mod_resource/content/1/UD07/UD07_VersionImprimible/index.html 1/25
22/3/2017 A contabilidade e a analise contable
1. A contabilidade
Caso práctico
Elena trata de lle transmitir a Luís a importancia de contar cunha ferramenta como a contabilidade:
Actúa coma un compás que proporciona información sobre a situación na que se acha a empresa desde un
punto de vista económicofinanceiro e indica cara a onde pode camiñar, é dicir, orienta e axuda a tomar
decisións sobre as posibles operacións que podemos realizar na mpresa.
Luís sorrí.
Ata agora, parece sinxelo.
A cuestión é que hai que saber rexistrar e interpretar os datos económicos correctamente advirte Elena.
A contabilidade é un sistema de rexistro das operacións mercantís que realiza a empresa e a súa misión principal é facilitar información económico
financeira da entidade.
A quen lle pode interesar esta información?
A múltiples usuarios, tanto ao persoal da empresa coma a terceiros alleos a esta.
O fin último da contabilidade é proporcionarlles información a todos os usuarios, para que poidan tomar decisións adecuadas dentro do seu ámbito de
actuación. Por este motivo a información que proporcione a contabilidade debe ser clara, relevante e fiable:
Clara para que a información subministrada sexa comprensible e útil para os usuarios á hora de tomaren as súas decisións económicas.
Relevante ou útil para a toma de decisións económicas, é dicir, axuda a avaliar sucesos pasados, presentes ou futuros.
Fiable cando está libre de erros materiais e é neutral, é dicir, amosa a imaxe fiel da empresa. Unha calidade derivada da fiabilidade é a integridade,
que se alcanza cando a información financeira contén, de forma completa, todos os datos que poden influír na toma de decisións, sen ningunha omisión
de información significativa.
Autoavaluación
Verdadeiro ou falso?
A finalidade da contabilidade é rexistrar as operacións mercantís.
Verdadeiro Falso
2. A análise contable
Caso práctico
Do mesmo modo que hai que saber utilizar un compás para servirse del, é necesario saber rexistrar e
interpretar os feitos contables puntualiza Elena. En primeiro lugar, tes que saber que hai unha contabilidade
de custos e unha contabilidade financeira. Cada unha encárgase dun ámbito distinto e proporciona información
diferente que lles incumbe a diferentes persoas. A nós, como socios, interésanos a información que nos
proporcionen ambas as contabilidades.
O estudo e rexistro das operacións da empresa poden realizarse desde enfoques distintos; por iso imos distinguir dous tipos de contabilidade:
A contabilidade externa, xeral ou financeira: rexistra as operacións que implican variacións dos elementos patrimoniais da empresa e, deste xeito,
indica se o resultado do exercicio económico é positivo (beneficios) ou negativo (perdas). Exemplo: a contabilidade financeira rexistra operacións como a
concesión dun crédito por parte dun banco á nosa empresa.
A contabilidade interna, analítica ou de custos: encárgase de calcular os custos en que incorre a empresa para obter o seu produto, e proporciona
información sobre a eficiencia de cada sección ou departamento da empresa. Por tanto, podemos concluír que a contabilidade de custos facilita a
análise, a planificación e o control da xestión empresarial.
Se lembramos o ciclo de explotación da empresa que analizamos na unidade primeira deste módulo, podemos apreciar o campo de cada unha destas dúas
contabilidades:
A contabilidade (analítica e financeira) rexistra cada un dos procesos que se desenvolven neste ciclo:
A contabilidade xeral ou financeira estuda os fluxos externos de valores, é dicir, os que se producen entre a empresa e o mundo exterior:
Compra de materias primas e adquisición doutros factores produtivos.
Venda de produtos terminados.
Calquera outra operación con terceiros.
A contabilidade analítica ou de custos estuda os fluxos internos de valores, é dicir, os que se producen dentro da empresa:
Entrada dos factores de produción no proceso de transformación.
Entrada dos produtos terminados no almacén.
Envío do produto ás canles de distribución.
Deste modo, podemos concluír que a información que proporciona a contabilidade analítica ou de custos se destina aos usuarios internos da empresa, entanto
que a contabilidade financeira lles interesa tanto aos usuarios internos coma aos externos.
Autoavaliación
Que contabilidade rexistra a compra de materias primas?
A financeira
A analítica
3. A contabilidade de custos
Caso práctico
Elena decidiu comezar a súa explicación pola contabilidade de custos, posto que un dos primeiros puntos que
deben ter presente é canto lles custará ofrecer o seu servizo, comparalo cos ingresos que recibirán a cambio e
ver se lles compensa embarcarse neste negocio.
En primeiro lugar di Elena, tes que saber os tipos de custos dos que se fala en contabilidade e, en segundo
lugar, os custos que compoñen calquera produto: o prezo das materias primas, os gastos en publicidade, os
salarios dos traballadores, a luz, o gas, o teléfono, etc.
Luís comeza a preocuparse de novo; a lista de custos parece inacabable. Ingresarán o suficiente para
compensalos e, ademais, obter beneficios?
Anteriormente, nesta mesma unidade, vimos graficamente que a empresa necesita unha serie de factores de produción
(materias primas, traballadores, etc.) para ofrecer un ben ou servizo ao mercado.
Canto lle custa á empresa producir ese ben ou servizo? A resposta vén determinada polo custo destes factores de
produción.
Á hora de montar unha empresa, é moi importante calcular ben os custos nos que se vai incorrer para contar coa cantidade
de diñeiro apropiada e non deixar a empresa sen a posibilidade de lles facer fronte aos seus pagamentos.
O custo pódese definir como a expresión do valor monetario dos bens e servizos consumidos pola empresa no desenvolvemento da súa actividade,
é dicir, o valor monetario dos factores de produción que se incorporan ao proceso de transformación.
Dun modo informal, podemos dicir que os custos representan "o que lle custa á empresa realizar a súa actividade, é dicir, canto supón obter o produto ou
servizo que ofrece".
Para saber máis
Unha das apostas da empresa Puig para saír da crise foi reducir custos. Descúbreo lendo o seguinte artigo:
Puig rise da crise
Coidado! Custo e gasto non é o mesmo. Con todo, a diferenza pode chegar a ser puramente formal, converténdose en dous enfoques distintos dun
mesmo feito:
O custo é un termo da contabilidade de custos e non se produce ata que ten lugar o consumo.
O gasto é un termo da contabilidade financeira e, en principio, é previo ao consumo.
Exemplo:
Cando se compran as materias primas, a contabilidade financeira rexistra o prezo pagado e contabilízase como un gasto.
Cando as materias primas entran no proceso de produción (consómense), a contabilidade de custos rexístrao como un custo necesario para
obter o produto da empresa.
3.1. Clasificación dos custos
Hai diversas clasificacións dos custos; nós estudaremos os seguintes:
Segundo a súa imputación.
Custos directos (CD). Son os que se poden asignar claramente a unha unidade de produto e nunha contía
concreta e obxectiva.
Exemplo: nunha panadaría elaboran 10.000 barras de pan diarias; saben a cantidade exacta de fariña, sal, auga
e demais ingredientes que necesitan e poden calcular o prezo exacto de todo isto.
Custos indirectos (CI). Son os que corresponden a máis dun obxecto, polo que separar canto consome
cada un é difícil; para solucionar que cantidade de custo se lle imputa a cada unidade de produto, recórrese a
criterios subxectivos.
Eemplo: é moi difícil saber que parte do que custa o seguro do local ou o servizo de limpeza corresponde a unha
unidade de produto.
Segundo o volume de produción ( representación gráfica destes custos) (75 KB)
Custos fixos (CF). Son os que permanecen constantes ante variacións no volume de produción dentro dun período de tempo determinado (hai
que ter en conta que a longo prazo todos os custos chegan a ser variables).
Exemplo: o prezo do alugamento do local no que se desenvolve a actividade da empresa será o mesmo, con independencia de que a empresa
fabrique 10.000 ou 20.000 unidades de produto. O mesmo ocorre co salario do persoal, o servizo de limpeza, os seguros, a calefacción ou o aire
acondicionado dos locais, a minuta do avogado, etc.
Custos variables (CV). Varían en función do nivel de produción.
Exemplo: o custo das materias primas aumenta se se incrementa o número de unidades producidas. Para unha
panadaría non é o mesmo comprar 100 quilos de fariña para elaborar 10.000 barras de pan que comprar 200
quilos para elaborar 20.000 barras.
Custos totais (CT). A suma de custos fixos e dos custos variables: CT = CF + CV.
3.2. O custo da actividade produtiva
Como pode coñecer unha empresa canto lle custará desenvolver a súa actividade?
No estudo dos custos hai que que analizar os elementos que compoñen o custo de calquera produto, é dicir, os recursos que
se necesitan para realizar a actividade empresarial. En primeiro lugar, pódese facer unha listaxe de todo o que utiliza a
empresa para ofrecer un ben ou servizo, e cuantificalo economicamente. En liñas xerais, estes custos son:
O custo da fabricación ou prestación de servizos:
Custos directos de fabricación: materias primas, mercadorías ou material para ofrecer un servizo, envases e
embalaxes, maquinaria, etc.
Custos indirectos de fabricación: maquinaria, combustible, luz, auga, calefacción ou aire acondicionado, servizo
de limpeza, etc.
Custo da man de obra directa e indirecta:
Man de obra directa: salarios e Seguridade Social dos traballadores que se dedican a producir un ben ou prestar un servizo.
Man de obra indirecta: salarios e Seguridad Social do resto dos traballadores da empresa: administrativos, contables, directivos, etc.
Custos de distribución: transporte, almacenamento, etc.
Custos administrativos: equipamentos informáticos, software, etc.
Custos financeiros: xuros polo diñeiro prestado, etc.
Para saber máis
Sabías que a teleformación axuda a reducir custos? Descubre todo aquilo que aínda non coñeces sobre este tipo de ensino en:
Especial teleformación
Autoavaliación
Indica cunha cruz (X) o tipo de custo que representan. Podes pór máis dunha cruz por ringleira. Se non hai asociación, cubre o oco con
"o".
Exercicio de asociar
CUSTOS FIXOS VARIABLES DIRECTOS INDIRECTOS
O alugamento do almacén onde se gardan os produtos que vende a empresa
A enerxía eléctrica que consome o forno dunha panadaría
O custo de mantemento dos ascensores dun hospital
O salario base dun educador infantil que traballa nunha "bebeteca"
A Seguridad Social do director dun centro de educación infantil
Os computadores dun centro de educación infantil
O custo dun mandilón para cada neno dun centro de educación infantil (supondo que o
custo o asume a empresa)
Enviar
3.3. O límite de rendibilidade ou punto morto
Caso práctico
Logo de darlle voltas ao asunto dos custos, a Luís xórdenlle un par de preguntas:
Cantos clientes deberemos ter como mínimo para obtermos beneficios?
A partir de que cifra non teremos perdas?
Coñecer este dato sería unha boa indicación para calcular canto diñeiro se precisa.
Toda empresa debe coñecer cal é a cantidade mínima que debe producir e vender para obter beneficios. Calcúlase a través do que se coñece co nome de:
Punto morto ou límite de rendibilidade
Representa o volume de produción e vendas para o cal o beneficio da empresa é igual a cero, é dicir, é o punto no que os ingresos son iguais aos
custos.
Chámase "límite de rendibilidade" porque representa o volume de produción a partir do cal resulta "rendible" a actividade da empresa:
Neste punto, a empresa consegue cubrir todos os seus custos (fixos e variables), pero non ingresa nada, o seu beneficio é cero.
Se a empresa produce ou vende por baixo deste punto, terá perdas.
Se produce ou vende por riba, terá beneficios.
Graficamente represéntase do seguinte modo:
Matematicamente, calcúlase mediante a seguinte fórmula:
EXEMPLO:
Unha empresa calculou que os seus custos fixos totais do próximo mes serán de 10.000 euros, os custos variables por cada servizo prestado son de
225 euros e por cada servizo cóbranlles aos clientes 450 euros mensuais. Cantos servizos deberán prestarse o próximo mes nesta empresa para
cubrir custos?
Representación gráfica (75,9 KB)
O límite de rendibilidade desta empresa é de 44,44 servizos, o que significa que se se presta este número de servizos se cubrirán custos, pero o seu
beneficio será cero; só a partir desta cifra se empezarán a obter beneficios. Por baixo de 44,44 servizos prestados, haberá perdas.
Exercicio resolto
Cantas unidades de produto ten que vender unha empresa que incorre nuns custos fixos totais de 20.000 euros e uns custos variables unitarios
de 400 euros? Sabemos, ademais, que vende o seu produto a 500 euros a unidade. Represéntao graficamente.
4. A contabilidade financeira
Caso práctico
Agora que Luís xa se tranquilizou co tema dos custos, Elena pasa a explicarlle a contabilidade financeira. Para isto, volve sacar
o seu compás.
Unha das cousas que máis a preocupa é conseguir que Luís comprenda a importancia de levar unha boa contabilidade
financeira. Así poderán:
Obter unha análise completa do que ocorre na empresa.
Realizar un diagnóstico da situación presente.
Deseñar o futuro económico da empresa.
Como diciamos ao principio desta unidade, a contabilidade é un sistema de rexistro das operacións mercantís que realiza a empresa e facilita información
sobre a realidade económica e patrimonial da empresa.
A contabilidade financeira, en concreto, rexistra as operacións que se producen entre a empresa e o mundo exterior. Este proceso debe realizarse conforme
as normas do Plan Xeral Contable (PXC).
Que é o Plan Xeral Contable?
É o regulamento de normalización que recolle os procedementos e métodos que hai que seguir en contabilidade. As súas disposicións harmonizan coas
directivas europeas. Estrutúrase en cinco partes tres das cales (marco conceptual, normas de rexistro e valoración, e normas de elaboración das contas
anuais) e son de aplicación obrigatoria para todas as empresas españolas, operen en España ou en mercados exteriores.
Para saber máis
En ocasións, é necesario interpretar as disposicións normativas do PXC. Disto encárgase o Instituto de Contabilidade e Auditoría de Contas
(ICAC) que, coas súas resolucións, concreta e adapta o PXC. Podes visitar a súa páxina web:
ICAC
Vanche resultar moi útiles as seguintes ligazóns para consultar o PXC e o específico para PME:
Plan xeral contable (144,8 KB)
PXC específico para pemes e criterios contables específicos para microempresas (65 KB)
Unha das grandes novidades do Plan Xeral Contable que entrou en vigor no ano 2008 é a introdución dun PXC específico para pequenas e medianas
empresas (PME), que lles permite utilizar un réxime contable simplificado . Adicionalmente, as microempresas poderán beneficiarse coa aplicación duns
criterios contables específicos.
Requisitos para utilizar o Plan Xeral Contable para PME e os
criterios para microempresas
Tipo de empresa Activo Cifra de negocio Núm. de traballadores
PME < 2.850.000 EUR < 5.700.000 EUR ≤ 50 traballadores
Microempresas < 1.000.000 EUR < 2.000.000 EUR ≤ 10 traballadores
As empresas deben cumprir con, polo menos, dous destes tres límites.
A elección dun destes dous PXC manterase, como mínimo, durante tres anos, salvo que neste período se superen dous destes límites ao longo de dous exercicios consecutivos ou se desen as circunstancias previstas para a
utilización obrigatoria do PXC xeral.
Para saber máis
Hoxe en día podes atopar información en internet de practicamente todos os temas, incluída a contabilidade:
Hai páxinas web que tratan de explicar a contabilidade dunha forma sinxela: "Guía de contabilidade para torpes".
Outras páxinas ofrecen cursos moi completos: "Curso de contabilidade".
4.1. As contas anuais
Caso práctico
Luís pregúntase como debe levar a contabilidade. Agora xa sabe que poden utilizar o réxime simplificado de
contabilidade e utilizar os criterios contables para microempresas. O PXC fala da obrigatoriedade de presentar
anualmente unhas contas anuais, pero en que consisten?
Que son e para que serven as contas anuais?
A información que proporciona a contabilidade concrétase nas contas anuais.
As contas anuais son cinco documentos, cuxo obxectivo é amosar a imaxe fiel do patrimonio, da situación financeira e dos
resultados da empresa. Por iso, o PXC pide que a información incluída nas contas anuais sexa relevante, fiable, íntegra,
comparable e clara. Soamente así a información que proporcionen será comprensible e útil para os responsables de tomar
decisións na empresa e para terceiros alleos que teñan interese en coñecelas.
Cinco contas anuais
O Plan Xeral Contable establece cinco contas anuais. Cada unha ten entidade propia, pero teñen que formar unha unidade:
Balance: reflicte o patrimonio da empresa nun momento dado, é dicir, ofrece unha visión estática do patrimonio da empresa (similar a unha imaxe
fotográfica). Logo de elaborado, serve para analizar a situación económica e financeira da empresa.
Conta de perdas e ganancias: recolle o conxunto de ingresos e gastos dun período de tempo. O seu obxectivo é calcular o resultado obtido pola
empresa durante un exercicio económico: beneficios ou perdas. Ademais, detalla como se chega a ese resultado.
Estado de cambios no patrimonio neto: informa sobre os cambios ou variacións no patrimonio neto, desde o principio ata o final do exercicio. O
estado de cambios no patrimonio neto ten dúas partes:
Estado de ingresos e gastos recoñecidos.
Estado total de cambios no patrimonio neto.
Estado de fluxos de efectivo (EOAF): relaciona os ingresos e os pagamentos de efectivo que se realizan nun período contable; ademais proporciona
información sobre as actividades de investimento e financiamento.
O estado de fluxos de efectivo non é obrigatorio para as PME, pero si para o resto das empresas.
Memoria: é un documento que completa, amplía e comenta a información contida nas outras contas anuais.
A memoria contén, entre outras cousas:
Unha descrición das actividades da empresa.
As normas de rexistro e valoración que seguiu a empresa.
O inmobilizado material, o intanxible e investimentos inmobiliarios.
Os activos e pasivos financeiros.
Fondos propios.
Situación fiscal.
Ingresos e gastos.
Subvencións e legados.
Outra información.
Características das contas anuais:
Son públicas: o Plan Xeral Contable obriga as empresas a elaboraren e presentaren as contas anuais no rexistro mercantil, onde se dá publicidade
destas. Calquera persoa interesada pode acudir a este rexistro e solicitar as contas anuais dunha compañía.
Salvo excepcións, en xeral, elabóranse cunha periodicidade de doce meses, que é a duración que se presupón para o ciclo de explotación da
empresa.
O responsable de presentar as contas e de xustificar a súa veracidade é o empresario.
4.2. O balance (I)
Caso práctico
Elena e Luís consideran que un dos primeiros pasos que deben dar á hora de realizar a análise de viabilidade
da súa empresa é coñecer o seu patrimonio: Que bens teñen para iniciar a súa actividade empresarial? Canto
poderían chegar a pedir prestado ao banco? Canto porá cada socio e que contía representa fronte ao
financiamento alleo?
Elena proponlle a Luís comezar confeccionando o que podería ser o balance da súa futura empresa:
Por que empezar por un balance? pregunta Luís.
Porque reflicte o patrimonio da empresa nun momento determinado responde Elena.
Si, pero que é exactamente o patrimonio da empresa? De que se compón? insiste Luís.
O patrimonio dunha empresa está composto polo conxunto de bens, dereitos e obrigas con valor económico que permiten desenvolver a actividade produtiva.
Estes tres elementos coñécense co nome de elementos patrimoniais.
Matematicamente represéntase mediante a seguinte ecuación:
Patrimonio = Bens + Dereitos Obrigas
Na seguinte presentación podes clicar sobre cada palabra para descubrir o seu significado e ver algúns exemplos.
Resumo textual alternativo
Para saber máis
Podes ver un resumo da animación no seguinte documento.
O patrimonio (454,4 KB)
A composición do balance
En consecuencia, o balance está formado polas seguintes masas patrimoniais:
a. Activo.
b. Patrimonio neto.
c. Pasivo.
A terminoloxía contable utiliza o termo activo para identificar o conxunto de bens e dereitos, e pasivo para referirse ao conxunto de obrigas:
4.2.1. O balance (II)
A. O activo.
Por tanto, o activo componse dos bens e dereitos propiedade da empresa, dos que se espera obter rendementos económicos no futuro. Divídese en
activo non corrente e activo corrente, cuxos elementos principais son:
ACTIVO NON CORRENTE (ANC)
CONCEPTO
Está composto polos bens e dereitos que formen parte do patrimonio durante máis dun ciclo de explotación. Cando o ciclo normal de
explotación dunha empresa non resulte claramente identificable, presumirase que é dun ano.
Xa que logo, o activo non corrente abrangue os bens e dereitos que permanecerán na empresa por un período de tempo igual ou superior a
un ano ( longo prazo).
COMPOSICIÓN
Inmobilizado intanxible. Son bens inmateriais que poden ser valorados economicamente. Exemplos: patentes, marcas, licenzas,
aplicacións informáticas.
Inmobilizado material. Son bens tanxibles que non serán obxecto de venda ou transformación na actividade produtiva da empresa.
Exemplos: moblaxe, maquinaria, elementos de transporte, ferramentas, computadores, locais, etc.
Investimentos inmobiliarios. Inmobles que posúa a empresa para obter rendas ou plusvalías e que non se destinen ao proceso de
produción da empresa. Exemplos: locais, pisos, edificios e terreos nos que non opera a empresa, senón que destina ao alugamento
ou á venda.
Investimentos financeiros a longo prazo. Investimentos ou diñeiro que a empresa non destina ao proceso de produción, senón a
xerar rendas ou plusvalías e que requiren unha inmobilización superior a un ano. Exemplos: investimentos en depósitos ou contas
bancarias a longo prazo, compra de accións doutras empresas.
Etc.
ACTIVO CORRENTE (AC)
CONCEPTO
Abrangue os activos que están vinculados á actividade principal da empresa e que se espera vender ou consumir no transcurso do ciclo
de explotación, e aqueles dos que, non estando vinculados á actividade principal da empresa, se espera que se produza o seu vencemento,
venda ou realización no prazo máximo dun ano ( curto prazo).
COMPOSICIÓN
Existencias. Inclúe os bens que a empresa destina á venda, as materias primas que utiliza no proceso de produción ou o material
que emprega para a prestación de servizos.
Realizable. Inclúe os dereitos de cobramento que nacen das vendas da empresa, que non cobra ao contado e que serán liquidadas
nun período inferior ao ciclo normal da empresa (inferior a un ano).
Investimentos financeiros a curto prazo. Os dereitos que xurdan como consecuencia de operacións financeiras de duración inferior
a un ano. Exemplos: investimentos en depósitos ou contas bancarias de vencemento inferior a un ano.
Dispoñible. Inclúe o diñeiro dispoñible en contas bancarias e o que teña a empresa en efectivo.
Un elemento que aparece no activo do balance é a amortización:
A amortización: representa a perda de valor do inmobilizado polo seu uso ou obsolescencia.
EXEMPLO: non ten o mesmo valor unha furgoneta que se acaba de mercar, que incorpora os avances máis recentes, que outra antiga, que
xa ten moitos anos de rodaxe.
Os elementos de inmobilizado susceptibles de amortización represéntase no activo non corrente polo seu valor neto, é dicir, restándolle a
amortización acumulada.
4.2.2. O balance (III)
B. O patrimonio neto ou neto patrimonial
O patrimonio neto expresa o valor da empresa, calculado por diferenza entre os activos e os pasivos, e representa o
financiamento propio ou os recursos propios da empresa, é dicir, aqueles que a empresa non ten que devolver por
no seren esixibles.
Está composto por:
As contribucións (monetarias ou non) dos socios á empresa.
Os beneficios xerados pola empresa que non son distribuídos entre os propietarios, senón que permanecen na
empresa. Denomínanse reservas e hai de diversos tipos: legais, voluntarias ou especiais.
Subvencións e doazóns.
C. O pasivo
O pasivo representa o financiamento alleo, recolle o conxunto de recursos financeiros postos ao dispor da empresa por terceiros, que dá lugar ao
nacemento dunhas obrigas de pagamento ou débedas.
Divídese en:
Pasivo non corrente ou pasivo a longo prazo (PNC): inclúe as débedas e obrigas contraídas pola empresa cun período de vencemento superior a
un ano.
Pasivo corrente ou pasivo a curto prazo (PC): está formado polas débedas e obrigas contraídas pola empresa cun período de vencemento inferior
a un ano.
Como se elabora un balance?
O balance represéntase graficamente en dúas columnas paralelas; unha delas representa o activo e a outra a suma do neto patrimonial e o pasivo.
Os elementos de cada unha destas masas patrimoniais ordénanse do seguinte modo:
O activo ordénase de menor a maior liquidez
O pasivo deberá ser ordenado de menor a maior esixibilidade.
O PXC recolle un modelo abreviado de balance para pequenas e medianas empresas (PME), para ser elaborado ao pechamento do exercicio
económico.
Modelo de balance PXC (103,9 KB)
Por que cómpre elaborar un balance?
Para unha persoa emprendedora, é conveniente elaborar un balance de previsión antes de iniciar a actividade empresarial, porque deste modo poderá

analizar o patrimonio da súa empresa e estudar se a súa composición é adecuada e equilibrada, pois disto dependerá a estrutura económicofinanceira da
empresa (punto seguinte desta unidade).
Reflexiona
Para o home prudente é máis doado previr que remediar.
B. Gracián
Elena e Luís elaboraron o balance de previsión da súa empresa (61,8 KB).
Autoavaliación
Sinala se as seguintes afirmacións son verdadeiras ou falsas:
Unha débeda contraída cos provedores, cuxo vencemento se producirá dentro de 60 días, forma parte do pasivo corrente.
Verdadeiro Falso
Unha débeda dos clientes da empresa, cuxo vencemento se producirá dentro de 60 días, forma parte do pasivo corrente.
Verdadeiro Falso
O coche que a empresa pon ao dispor do comercial da empresa para que visite os seus clientes forma parte do activo non corrente.
Verdadeiro Falso
O diñeiro achegado polos socios forma parte do neto patrimonial.
Verdadeiro Falso
4.3. A estrutura económicofinanceira da empresa (I)
Caso práctico
Moi ben! exclama Luís satisfeito, á vez que contempla o balance de previsión que acaban de elaborar.
Estiveron moitas horas confeccionándoo, consultando prezos, calculando todos os detalles con coidado... Foi un
esforzo que mereceu a pena! Non obstante, unha estraña sensación invade a Luís... Estase a decatar de que,
malia o balance, non sabe se a súa empresa funcionará ben ou non coa dita estrutura.
Luís quedou pensativo. Elena mírao divertida; sabe o que está a pensar: Luis aprendeu os elementos que
compoñen un balance e como se elabora, pero aínda non sabe interpretalo; terá que explicarllo.
O balance amosa a estrutura económicofinanceira dunha empresa, e indica se está en equilibrio ou non.
Como podemos ler e interpretar un balance?
O primeiro que debes saber é que o activo, por un lado, e o conxunto do pasivo e o neto patrimonial, por outro, non son máis que clasificacións diferentes
dunha mesma cantidade:
O activo indica o valor dos bens e dereitos da empresa, é dicir, todo aquilo no que investiu a empresa para realizar a súa actividade económica.
O pasivo e o neto patrimonial reflicten como se financiaron eses bens e dereitos, é dicir, indica de onde provén o diñeiro que utilizaron para adquirilos.
Isto implica o cumprimento dunha ecuación fundamental en contabilidade:
O balance reflicte o equilibrio entre o plan de investimentos e o plan de financiamento nun momento dado. Os investimentos correspóndense co activo do
balance, e o financiamento co neto patrimonial e o pasivo.
4.3.1. A estrutura económicofinanceira da empresa (II)
Como relacionamos o plan de investimentos e o plan de financiamento a través do balance? É dicir, como podemos
saber se hai un equilibrio entre a estrutura económica e a estrutura financeira da empresa?
En liñas xerais, podería dicirse que é conveniente que:
O pasivo corrente se destine a financiar o activo corrente.
O pasivo non corrente e o neto financien o activo non corrente (vehículos de transporte, moblaxe, ferramentas,
máquinas, locais, etc.) e parte do activo corrente, xa que en caso contrario a empresa podería ter dificultades para
afrontar os seus pagamentos inmediatos se houber un imprevisto.
Por iso, dise que unha empresa está en situación de equilibrio financeiro cando o seu activo corrente é superior ao seu pasivo
corrente. Esta ecuación recibe o nome de fondo de manobra.
FONDO DE MANOBRA = Activo corrente Pasivo corrente
Fondo de manobra
SITUACIÓN RESULTADO
DA DA INTERPRETACIÓN DO RESULTADO
EMPRESA ECUACIÓN
A empresa está en situación de equilibrio financeiro. Non terá problemas á hora de pagar as súas débedas a curto prazo,
xa que no mesmo período de tempo pode obter recursos financeiros suficientes con cargo ao activo corrente (coa venda do
Se AC > PC FM > 0
seu produto, diñeiro en caixa ou en contas á vista...).
Exemplo de balance dunha empresa en equilibrio. (50,9 KB)
Se o activo corrente é inferior ao pasivo corrente, a empresa debe máis diñeiro a curto prazo do que pode conseguir a partir
do activo circulante. Isto significa que a empresa non lles pode facer fronte a todas as súas débedas a curto prazo; esta
situación coñécese co nome de suspensión de pagamentos.
Se AC < PC FM < 0 Pode ser só un problema temporal e a empresa podería chegar a recuperarse.
Exemplo de balance dunha empresa en suspensión de pagamentos. (53,8 KB)
Coidado! Non confundas a suspensión de pagamentos coa quebra técnica.
Exemplo de balance dunha empresa en quebra. (51,6 KB)
A empresa non está en situación de equilibrio financeiro; haberá que estudar outras variables para saber se está en
Se AC = PC FM = 0 suspensión de pagamenots ou podería chegar a estalo.
Exemplo de balance dunha empresa con fondo de manobra cero. (50,2 KB)
Autoavaliación
Sinala a resposta correcta:
O activo do balance representa a estrutura económica da empresa e correspóndese co plan de financiamento.
O fondo de manobra indica se a empresa está en situación de equilibrio financeiro.
O pasivo do balance representa a estrutura financeira da empresa e correspóndese co plan de investimentos.
Se Activo corrente = Pasivo corrente, a empresa está en situación de equilibrio financeiro.
4.4. A conta de perdas e ganancias (I)
Caso práctico
Luís está preocupado: hai tantos gastos previstos! Poderán ter beneficios? Compensarán os ingresos os
gastos? Elena, tan sensata coma sempre, anímao dicíndolle: "Podemos facernos unha idea elaborando unha
conta de perdas e ganancias de previsión. Así faremos unha estimación dos nosos futuros ingresos e gastos; a
diferenza permitiranos ver se teremos beneficios ou perdas".
A conta de perdas e ganancias é unha das contas anuais que todos os empresarios deben presentar de xeito obrigatorio no rexistro mercantil. Tamén se
denomina conta de resultados porque indica o resultado do exercicio económico , é dicir, se a empresa obtivo beneficios ou perdas.
O resultado calcúlase obtendo a diferenza entre os ingresos e os gastos do período económico. É conveniente comparar as contas de perdas e ganancias
de exercicios consecutivos para ver mellor a evolución da empresa, tal e como se propón no novo PXC.
Os elementos que se rexistran na conta de perdas e ganancias (PeG) son:
Ingresos: son os incrementos de patrimonio neto da empresa durante o exercicio. Este incremento pódese deber a:
Un aumento de valor dos elementos do activo ou novos elementos adquiridos pola empresa.
Unha diminución de valor dos elementos do pasivo, sempre que non teñan a súa orixe en contribucións, monetarias ou non, dos socios ou
propietarios.
Gastos: son os decrementos no patrimonio neto da empresa durante o exercicio:
Diminución no valor dos elementos do activo ou elementos do activo que deixan de pertencer á empresa.
Un aumento de valor dos pasivos, sempre que non teñan a súa orixe en distribucións, monetarias ou non, aos socios ou propietarios na súa
condición de tales.
A conta de perdas e ganancias non só debe proporcionar información sobre o resultado da empresa, senón tamén sobre as causas deste resultado. Para iso
clasifícanse os diferentes ingresos e gastos en función da súa causa.
4.4.1. A conta de perdas e ganancias (II)
Debes saber
Poderanse engadir á conta de perdas e ganancias:
Subdivisións máis detalladas de cada apartado.
Agrupacións de varios apartados se representan importes pouco relevantes.
O resultado da conta de perdas e ganancias (RDI) tamén se representa no balance, e sitúase dentro do neto patrimonial con signo positivo se hai
beneficio e con signo negativo ou entre paréntese se hai perda.
Conta de perdas e ganancias (6,6 KB)
A conta de perdas e ganancias de previsión
Antes de iniciar unha actividade empresarial, é conveniente elaborar unha conta de perdas e ganancias de previsión. Chámase así porque permite realizar
unha estimación dos elementos que comporán os ingresos e gastos da futura empresa e calcular o posible resultado do exercicio:
Se os resultados son positivos, é dicir, cando os ingresos superen os gastos, a empresa obterá beneficios.
Se os resultados son negativos, os socios deberían reformular os investimentos proxectados, os procesos, os seus custos, os gastos de persoal,
financeiros, etc., ata conseguir o resultado pretendido.
O máis adecuado é realizar previsións a longo prazo; por iso é conveniente elaborar unha conta de perdas e ganancias para cada un dos tres primeiros anos
de exercicio.
EXEMPLO: Descubre a conta de resultados de previsión que elaboraron Luís e Elena para a súa futura empresa. (138,3 KB)
Autoavaliación
A conta de perdas e ganancias indica como resultado final se os ingresos foron superiores aos custos.
O BAI é o resultado de restarlle os custos fixos á marxe bruta.
A conta de resultados indica como resultado final o BAII.
Ningunha das anteriores é correcta.
5. As razóns económicofinancieras
Caso práctico
Luís e Elena seguen charlando animadamente sobre a viabilidade económicofinanceira do seu proxecto e non queren
deixar ningún detalle sen analizar. Luís recapitula todo o que fixeron ata agora sobre este tema:
Xa confeccionamos un balance e unha conta de perdas e ganancias de previsión. Despois de estudar o balance,
chegamos á conclusión de que podemos manter a nosa empresa en situación de equilibrio financeiro porque o noso activo
corrente é superior ao noso pasivo corrente. Por outra parte, a conta de perdas e ganancias permitiunos ver que os
ingresos son superiores aos gastos, e ensináronnos que os comezos son duros. Nos próximos anos haberá que aumentar
o número de clientes para que este esforzo estea ben recompensado.
Agora continúa Elena temos que afondar na nosa análise, fáltanos ver aspectos como:
Que rendibilidade obtén a empresa por cada euro investido? E nós, é o mesmo?
É adecuada a proporción de débedas contraídas pola empresa en comparación cos seus activos? Estará a empresa
excesivamente endebedada?
É solvente a empresa ? É dicir, poderá facerlles fronte ás súas débedas, incluídas as que debe pagar a longo prazo?
Como andamos de liquidez? Poderemos pagar todas as débedas que vencen a curto prazo?
O estudo de cada unha das masas patrimoniais e a súa proporción ou peso fronte ás demais permite continuar a análise económicofinanceira da empresa. Por
exemplo, podemos estudar se hai un equilibrio entre recursos alleos e recursos propios ou se o nivel de endebedamento é o adecuado.
Este exame realízase a través das razóns ou indicadores, fórmulas matemáticas (xeralmente divisións) que relacionan os elementos do balance e os
apartados da conta de perdas e ganancias, e que amosan se a proporción entre eles é correcta. A continuación, propomos unha serie de razóns, pero estas
non son as únicas. É máis, os valores que se propoñen como adecuados para cada razón tampouco teñen por que ser un referente estrito. Isto débese a que é
difícil definir un índice óptimo aplicable a todas as empresas. Ademais, a análise económicofinanceira debe realizarse co conxunto de datos dispoñibles e
nunca valorando de xeito illado cada ratio.
Tipos de razóns ou indicadores de utilidade
Rendibilidade económica
Ratios de rendibilidade
Rendibilidade financeira
Liquidez
Tesouraría
Solvencia
Ratios financeiras
Autonomía financeira
Endebedamento
Calidade da débeda
5.1. Razóns ou indicadores de rendibilidade
A. Raxóns ou indicadores de rendibilidade.
Razón de rendibilidade económic. A rendibilidade económica indica o rendemento que obtén a empresa por cada unidade monetaria introducida
no proceso de produción.
Calcúlase mediante a seguinte fórmula matemática:
O resultado será unha porcentaxe: canto máis alta sexa, maior será a rendibilidade económica.
Razón de rendibilidade financeira. A rendibilidade financeira indícalles aos socios o beneficio obtido por cada unidade monetaria que investiron.
Para calcular a rendibilidade financeira, algúns autores parten do beneficio antes de impostos e outros do beneficio logo de deducidos os impostos.
Ambas as opcións son válidas; simplemente hai que telo en conta á hora de extraer conclusións:
Non confundas a rendibilidade económica e a rendibliidade financeira. A primeira indica o rendemento que obtén a empresa, entanto que a segunda fai
referencia á rendibilidade dos socios.
Indicadores de rendibilidade
Razóns de rendibilidade económica Razóns de rendibilidade financeira
Rendemento que obtén a empresa Referida aos socios da empresa
5.2. Razóns financeiras
B. Razóns financeiras
Ratios financeiras
Razón Fórmula Interpretación e valor adecuado aproximado
0,7 < Ratio de tesourería <1
Tesouraría Se o resultado é inferior a 0,7, a liquidez da empresa é baixa (podería ter problemas para pagar algunha débeda a
curto prazo); e se é superior a 1, é excesiva (está desperdiciando recursos monetarios que poderían estar investidos e
xerando rendibilidade).
0,1 < Ratio de liquidez inmediata < 0,3
Liquidez Analiza a capacidade da empresa para xerar liquidez ou tesouraría coa que facer fronte aos seus compromisos de
inmediata pagamento inmediatos. Se o resultado é inferior a 0,1, o diñeiro dispoñible é pouco (podería ter problemas para pagar
algunha débeda a curto prazo); e se é superior a 0,3, conta con demasiado diñeiro á vista. Existe diversidade de
criterios en canto aos límites desta razón; algúns autores estiman que abonda con que sexa inferior a 0,75.
Garantía ou 1,5 < Ratio de garantía > 2,5
solvencia a Mide a distancia na que está a empresa respecto da situación de quebra. Canto maior sexa o activo, maior será a
longo prazo distancia. Razón de garantía = 1, a empresa está en quebra.
Mide a capacidade da empresa para autofinanciarse e a súa independencia con respecto ao financiamento externo.
Autonomía
Recoméndase que o valor desta razón se sitúe arredor de 1 para que o equilibrio entre os recursos propios e os alleos
financeira
sexa o adecuado, aínda que a autonomía óptima é particular para cada empresa.
Indica a proporción do financiamento externo fronte ao total das fontes de financiamento da empresa. Se razón < 0,5,
Endebedamento
podemos dicir que o nivel de endebedamento da empresa non é perigoso.
Indica a relación das débedas a curto prazo con respecto á débeda total da empresa. Canto máis próximo se encontre
Calidade da
a 1, a situación será peor. Ao aproximarse a 1, increméntase o peso da débeda a curto prazo fronte á débeda a longo
débeda
prazo.
Luís e Elena analizaron o seu balance de previsión e a súa conta de perdas e ganancias, e calcularon as principais razóns. Isto permitiulles realizar unha
análise económicofinanceira da súa empresa. Por fin, puideron saber que o seu negocio ten moitas posibilidades de éxito. Na seguinte ligazón podes
descargar a análise económica e financeira de Elena e Luís. (64,0 KB)
Autoavaliación
A rendibilidade financeira indica o rendemento que obtén a empresa por cada unidade monetaria introducida no proceso de produción.
A rendibilidade económica indícalles aos socios o beneficio obtido por cada unidade monetaria que eles investiron.
Se o resultado da razón de tesouraría é inferior a 0,7, a liquidez da empresa é baixa (podería ter problemas para pagar algunha débeda a
curto prazo).
A razón de garantía ou solvencia mide a distancia da empresa respecto da situación de quebra.
6. O plan de tesouraría
Caso práctico
Luís está eufórico, aprendeu moitísimo! Agora sabe ler e interpretar un balance e unha conta de perdas e ganancias;
ademais, entende termos como liquidez e solvencia. Despois de todo, non era tan difícil!
Aínda nos queda un plan máis por elaborar di Elena. Hai tres informes que se adoitan empregar para amosar os
rendementos e a situación dunha empresa desde o punto de vista económicofinanciero. Ata agora, vimos dous, o
balance e a conta de resultados. Quédanos o plan de tesouraría, que presenta os pagamentos e os cobramentos da
empresa, é dicir, as saídas e entradas de diñeiro.
Vaia!, pensaba que xa terminaramos responde Luís, algo desilusionado.
Elena sorrí e explica:
Logo de elaborarmos estes tres informes, has ver que son complementarios entre si. Cada un parte dunha perspectiva
diferente do negocio, o que proporciona unha visión da nosa empresa desde distintos ángulos, moi enriquecedora e completa engade Elena.
Ánimo, xa nos queda moi pouquiño para terminar! Lembra que o importante é ter paciencia e perseverar.
Reflexiona
"A paciencia é amarga, pero o seu froito é doce."
JeanJacques Rousseau
"O modo de dar unha vez no cravo é dar cen veces na ferradura."
Unamuno
O plan de tesouraría consiste en realizar unha previsión dos posibles pagamentos e cobramentos do período:
Os pagamentos representan as saídas de diñeiro da empresa.
Os cobramentos son as entradas de diñeiro nas arcas da empresa.
EXEMPLO:
Cando a empresa lles paga aos seus provedores o diñeiro que lles debe, efectúase un pagamento.
No momento no que a empresa lles cobra aos seus clientes pola venda do seu produto, prodúcese un cobramento.
Para realizar esta previsión, é conveniente anotar metodicamente todas as entradas e saídas de diñeiro en efectivo. Desta forma pódese anticipar se a
empresa vai requirir máis diñeiro do que proporciona a súa actividade diaria e en que cantidade.
En caso de prever un déficit de tesouraría, o plan de tesouraría axuda a programar se necesitamos un crédito, durante canto tempo e en que contía.
Se se trata dun superávit de tesouraría, o plan de tesouraría axuda a indagar o importe que se pode investir para rendibilizar este diñeiro non
utilizado.
Como elaborar un plan de tesouraría?
Nunha táboa ou nunha folla de Excel, recóllense por escrito e de xeito separado todos os cobramentos e pagamentos que se prevén, mes a mes. Na derradeira
fila de cada mes, calcúlase a diferenza entre os cobramentos e os pagamentos; deste modo vese rapidamente se haberá un déficit ou un superávit de
tesouraría. Na seguinte ligazón presentamos un modelo de plan de tesouraría. Na seguinte ligazón presentamos un modelo de plan de tesouraría. (54,2 KB)
Cobramentos Pagamentos = Liquidez prevista para a empresa
Autoavaluación
O plan de tesouraría amosa a solvencia da empresa.
O plan de tesouraría amosa a liquidez da empresa.
7. Conclusións
Para concluír...
Ao longo desta unidade adquiriches os coñecementos básicos que che permitían elaborar o plan de viabilidade
económicofinanceiro para a túa empresa, que se compón de tres estudos:
O balance de previsión: representa o patrimonio da futura empresa e a súa estrutura económicofinanceira.
A conta de perdas e ganancias: amosa os ingresos e gastos da empresa, e permite saber se terá perdas ou
ganancias.
O plan de tesouraría: informa sobre a liquidez da empresa.
8. Lecturas e vídeos interesantes
Lecturas
Agora que xa estás terminando o estudo deste módulo, cada vez estás máis preto de saber todo o necesario para montar unha empresa. A revista
Emprendedores recomenda as seguintes lecturas para quen queira triunfar nos negocios e tamén na súa vida persoal.

Empresario en un minuto. Blanchard, Ken et al. Editorial Granica. Barcelona, 2009.
Non se trata dun manual de curandeiro sobre como montar unha empresa en pouco tempo. A referencia ao minuto xustifícase, como aseguran os
autores, "porque o mellor dos consellos que recibimos nos foi dado en menos dun minuto". Condensan a esencia de como crear con éxito unha empresa
e consolidala.
Piensa, es gratis. Joaquín Lorente. Editorial Planeta. Madrid, 2009.
Lorente ofrece neste libro 84 ideas prácticas para alcanzar o éxito a través da intelixencia, o traballo ben feito e a constancia. No son ideas relativas ao
éxito meramente empresarial, senón que, en palabras do autor, buscan excitar a actitude do lector, facelo reaccionar para adoptar unha actitude positiva
en aspectos persoais e profesionais, sempre partindo da premisa de que a sorte é o azar aproveitado.
Non esquezas que os comezos sempre son duros e que a clave do éxito está en saber recuperarse dos fracasos.
Reflexiona
"Ao vencer sen obstáculos, triúnfase sen gloria."
Pierre Corneille
"Fallei unha e outra vez na miña vida; é por iso polo que triunfei."
Michael Jordan
"En todos os fracaso hai unha oportunidade nova"
John D. Rockefeller
Para saber máis
Se queres coñecer as orixes máis remotas da contabilidade e facer un repaso pola historia antiga, podes ver o seguinte vídeo:
HISTORIA DE LA CONTA...
Resumo textual alternativo
Anexo. Licenzas de recursos
Licenzas de recursos utilizados na unidade de traballo
Recurso (1) Datos do recurso (1) Recurso (2) Datos do recurso (2)
Autoría: Galería psd
Autoría: Tobias Machhaus
Licenza: CC by
Licenza: uso educativo non comercial
Procedencia:
Procedencia: http://www.fotolia.com
http://farm1.static.flickr.com/15/21055837_62318f63b1.jpg
Autoría: Galería de ‘j'
Autoría: Galería de jytyl
Licenza: CC by
Licenza: CC by
Procedencia:
Procedencia: http://farm3.static.flickr.com/2410/2199037032
http://farm3.static.flickr.com/2471/3614982450_45d8d72b1e.jpg
Autoría: Galería grongar
Autoría: Galería tinkerbrad
Licenza: CC by
Licenza: CC by
Procedencia:
Procedencia: http://farm4.static.flickr.com/3292/3948717999
http://farm1.static.flickr.com/224/497956618_fcaa7b642e.jpg
Autoría: agutxi
Autoría: Montaje sobre imagen de cfarmer
Licenza: CC by sa
Procedencia:
Procedencia: http://es.fotolia.com/
http://www.flickr.com/photos/59064225@N00/498626/
Autoría: 姒儿喵喵
Autoría: Marco Scisetti
Licenza: CC by sa nc
Procedencia: http://www.flickr.com/photos/crystaljin
Procedencia: http://www.fotolia.com
72157622354789320/
Autoría: chaquetadelpollo Autoría: Mahadeva
Licenza: CC by Licenza: CC by
Procedencia: Procedencia:
http://farm3.static.flickr.com/2396/2228953257_808044e1a9.jpg http://www.flickr.com/photos/Mahadeva/2034257815/
Autoría: emprendedores.es
Autoría: Granica Grupo Norma
Procedencia:
Procedencia: http://www.granica.es
http://www.emprendedores.es/empresa/informacion/libros_d

Eie07 - Contabilidade e Análise Contable Platega

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Eie07 - Contabilidade e Análise Contable Platega

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

22/3/2017 A

CUSTOS FIXOS VARIABLES DIRECTOS INDIRECTOS

Tipo de empresa Activo Cifra de negocio Núm. de traballadores

PME < 2.850.000 EUR < 5.700.000 EUR ≤ 50 traballadores

Microempresas < 1.000.000 EUR < 2.000.000 EUR ≤ 10 traballadores

Para unha persoa emprendedora, é conveniente elaborar un balance de previsión antes de iniciar a actividade empresarial, porque deste modo poderá

Se AC < PC FM < 0 Pode ser só un problema temporal e a empresa podería chegar a recuperarse.

Razón Fórmula Interpretación e valor adecuado aproximado

Recurso (1) Datos do recurso (1) Recurso (2) Datos do recurso (2)

You might also like