A Revolución Gloriosa e a constitución de 1869.

Sempre tendo en conta a información subministrada polos documentos, deberás referirte ás causas deste
proceso revolucionario, así como ao seu desenvolvemento posterior (alianzas políticas, programa
revolucionario...), ata chegar á formación dun Goberno Provisional e ás medidas levadas a cabo por este,
facendo fincapé na constitución de 1869 e nas súas características. Aínda que a monarquía de Amadeo
de Savoia non sexa obxecto de comentario, pode facerse unha referencia breve á mesma para explicar as
consecuencias da Revolución.
DOC.1. Manifesto Revolucionario de Cádiz, 19 de setembro de 1868 “A Gloriosa”
"Españois: A cidade de Cádiz posta en armas con toda a súa provincia (...) nega a súa obediencia ao goberno
que reside en Madrid, segura de que é leal intérprete dos cidadáns (...) e resolta a non depoñer as armas ata
que a Nación recobre a súa soberanía, manifeste a súa vontade e esta cúmprase.
(...) atacada a lei fundamental (...), corrompido o sufraxio pola ameaza e o suborno, (...) morto o Municipio;
pasto a Administración e a Facenda da inmoralidade; tiranizado o ensino; muda a prensa (...). Tal é a España
de hoxe.
(...) Queremos que un Goberno provisional que represente todas as forzas vivas do país asegure a orde, (…).
Contamos para realizar o noso inquebrantable propósito co concurso de todos os liberais, (…); co apoio das
clases acomodadas, (…); cos amantes da orde, (…); cos ardentes partidarios das liberdades individuais, (…);
co apoio dos ministros do altar, (…), en fin, da Europa enteira, (...) Españois: acudide todos ás armas, (…) !
Viva España con honra!"
Doc.2. Manifiesto do Goberno provisional, 25 de outubro de 1868 (presidente Francisco Serrano)
(…) rematada a misión das xuntas e nomeadas as Autoridades, conveniente e necesario é xa que o Goberno
provisional, (…), recolla e concrete as varias manifestacións da opinión pública, libre e diversamente expostas
durante o solemne período de loita material por que atravesou a nosa revolución salvadora.
(…) a revolución estableceu o sufraxio universal, como a demostración máis evidente e palpable da soberanía
do pobo.
A máis importante de todas, (…), é a relativa á formulación da liberdade relixiosa. (…) A liberdade de ensino
é outra das reformas cardinais que a revolución reclamou e que o Goberno provisional apresurouse a satisfacer
(…). (…), a revolución proclamou tamén a liberdade de imprenta (…).

Doc.3. A Constitución de 1869: soberanía nacional e a monarquía constitucional

A Nación española, e no seu nome as Cortes Constituíntes, elixidas por sufraxio universal, desexando afianzar
a xustiza, a liberdade e a seguridade, e promover ao ben de cuantos vivan en España, decretan e sancionan a
seguinte Constitución.
Art. 33. A forma do Goberno da Nación española é a Monarquía.
Art 21. A Nación obrígase a manter o culto e os ministros da relixión católica. O exercicio público ou privado
de calquera outro culto queda garantido a todos os estranxeiros residentes en España, sen máis limitacións que
as regras universais da moral e do dereito. Se algúns españois profesaren outra relixión que a católica, é
aplicable aos mesmos todo o disposto no parágrafo anterior.
 A Primeira República: proxecto de constitución federal e cantonalismo
Sempre tendo en conta a información subministrada polos documentos, deberás referenciar xenericamente
o paso da monarquía de Amadeu de Savoia (chea de dificultades) a un réxime republicano inestable e
moi cuestionado. Como consecuencia do anterior, explicarás a falta dun modelo consensuado de
república, e o xurdimento do movemento cantonal, a división entre os republicanos federais así como
o proxecto de constitución federal.
Doc.1. Proclamación da Iª República, Pi i Margall, 14 de febreiro de 1873.
“Vacante o trono por renuncia de Amadeo I de Savoia, o Congreso e o Senado, constituídos en Cortes
Soberanas, reasumen todos os poderes e proclaman a República. A consolidala e a darlle prestixio han de
dirixirse agora os esforzos de todas as autoridades que deste Ministerio dependen.
Estableceuse sen sangue, sen convulsións, sen a máis pequeña alteración da orde e sen disturbios, e convén
que se sosteña para que acaben de desengañarse os que a consideraban como inseparable da anarquía.
Orde, Liberdade e Xustiza: este é o lema da República. Se contrariarían os seus fins se non se respectase e
fixésense respectar os dereitos dos cidadáns. Se contrariarían os seus fins, se non se deixase ampla e absoluta
liberdade ás manifestacións de pensamento e de conciencia (...)”
Doc.2. A organización territorial do Estado: Proxecto de Constitución federal de 1873 (17 de xullo)
Artigo 1. Compoñen a Nación española os Estados de Andalucía Alta, Andalucía Baixa, Aragón, Asturias,
(…), Cuba, Estremadura, Galicia, Murcia, Navarra, Porto Rico, Valencia, Rexións Vascongadas. Os Estados
poderán conservar as actuais provincias ou modificalas segundo as súas necesidades territoriais.
Art. 39. A forma de goberno da Nación española é a República federal.
Art. 42. A soberanía reside en todos os cidadáns, e exércese en representación súa polos organismos políticos
da República constituída por medio do sufraxio universal.
Doc.3. Decreto de disolución de reunións e sociedades políticas (Gaceta de Madrid, 11 de xaneiro, 1874)
O Goberno da República anunciou xa que o seu principal propósito é asegurar a orde e manter en pé os
fundamentos da sociedade española, minada ata hoxe por predicacións disolventes e tolas teorías. Decidido a
non ceder no camiño emprendido por ningún xénero de consideracións nin ante dificultades de ningunha
especie, crese no deber de extirpar de raíz todo xerme de trastornos, perseguindo ata nos seus máis disimulados
e recónditos abrigos aos perturbadores da tranquilidade pública e a toda sociedade que, como a chamada
Internacional, atente contra a propiedade, contra a familia e demais bases sociais. Consecuentemente, o Poder
Executivo da República tivo a ben decretar o seguinte:
Art. 1º – Quedan disoltas desde a publicación deste decreto todas as reunións e sociedades políticas nas que
de palabra ou obra conspírese contra a seguridade pública, contra os altos sacros intereses da patria, contra a
integridade do territorio español e contra o poder constituído.
Madrid, 10 de xaneiro de 1874. O presidente do Poder Eexcutivo da República, Francisco Serrano.