Professional Documents
Culture Documents
Subukin
Subukin
SUBUKIN
1. Wasto
2. Wasto
3. Di-wasto
4. Wasto
5. Di-wasto
6. Di-wasto
7. Wasto
8. Di-wasto
9. Wasto
10. Di-wasto
BALIKAN
POSISYONG PAPEL
Ang layunin ng posisyong papel ay mahikayat Mahalaga ang pagsulat ng posisyon papel dahil isa
ang madla na ang pinaniniwalaan ay katanggap- ito sa paraan upang mapractice ang iyong freedom
tanggap at may katotohanan. Mahalagang ipakita of speech o kalayaan sa pagsasalita. Ang mga
at pinagtibay ang argumentong pinaglalaban ganitong sulatin ay inilalaan upang mapaghusay
gamit ang mga ebidensyang magpapatotoo sa rin ng mga mag-aaral ang kanilang kakayahan sa
posisyong pinaniniwalaan o pinaninindigan. pangangatuwiran at paninidigan. Nakatutulong rin
ito na maging mahusay na manunulat ang isa. At
magagamit sa kaniyang hinaharap.
1. Depinadong isyu
2. Klarong posisyon
3. Mapangumbinsing argumento
4. Matalinong Katwiran
5. Solidong Ebidensya
6. kontra- argumento
7. Angkop na Tono
TUKLASIN
Noong ako'y 12 na taong gulang, taong nakaranas ako ng napakalakas na bagyo sa aming
probinsya na nagngangalang "LAWIN" at pasadong 11 o'clock na ng gabi ito naglandfall sa amin sa
Cagayan Valley. Ayon sa mga balita na naririnig at nalalaman isa daw itong Super Typhoon o sobrang
lakas na bagyo. Pagkalandfall nito naging Signal No. 5 sa Cagayan Valley, ramdam narin namin ang
haguipt nito. Malakas na ang ulan, at napakalakas ng hangin ng mga oras na iyon na nakakasira ng mga
poste, kalsada, mga puno at ikinamatay ng mga alaga naming hayop. Noong mga oras na ding iyong unti
unti ng nasira ang aming bahay sapagkat ito ay gawa lamang sa kawayan.
Noong mga oras din na iyon, nakita kong lumabas si papa at nag sisiiyakan yung mga kapatid ko, pati rin
ako ay naiiyak na, lahat kami ay nagpapanic, ipinasok ni papa sa loob ng bahay ang isang lamesa namin
sa labas na matibay, tinakpan namin ng sako at mga damit at plastik na matitibay upang doon kami
namahinga at magpalipas ng gabi, yun yung araw na hinding hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko,
sapagkat naranasan kong at ng pamilya ko matulog ng nakaupo na basang basa at ginawa ni ginaw. Hindi
na kami naka likas dahil gabi at madilim, inisip namin baka kung mapano pa kami pag lumabas pa kami,
sobrang laki kasi ng Barangay Hall/evacuation center samin sapagkat malapit lang yung bahay namin sa
bukid, hindi narin namin nagawang lumikas ng maaga sapagkat hindi kami nakapaghanda, mahina ang
Cignal sa amin kung kaya't putol putol yung naririnig naming mga balita sa radyo at telebisyon. Nang
mag hating gabi nagulat kami at takot ng biglang bumagsak sa bahay namin yung Paper Tree na nasa tabi
lang ng bahay namin. Sa awa ng diyos, hindi niya kami pinabayaan at hindi kami nadaganan ng puno na
iyon. Hanggang kinabukasan sobrang lakas parin ng hangin pero hindi na umuulan, maulap lang. Sumilip
kami sa labas ng lamesa na pinanatilihan namin buong gabi, nawasak at gumuho ang mundo namin ng
makita namin ang paligid, wala na, nasira at nabasa lahat ng gamit namin, tanging ang suot lang namin
ang damit meron kami, sira lahat ng bahay, tumba lahat ng puno, poste, makalat, mga yero na inilipat,
mga patay na hayop tulad ng manok, baboy, kambing at iba pang klase ng mga hayop. Pati ang mga
pinaghirapan namin at pinagkukunan ng hanap buhay na mga tanim ay nagkanda matay na lahat walang
natira kahit isa. Mga hapon na medyo tumila na ang lahat, nakalabas na yung bagyo sa amin. Sobrang
lungkot namin kase di namin alam kung saan kami magsimula ulit. Nagtutulong tulong kami maglinis at
mag ayos ng mga gamit na pwede pang pakinabangan. Nagpapasalamat kami sa panginoon na kahit
ganun ang nangyare hindi niya kami pinabayaan ng pamilya ko. Sobrang pasasalamat ko at walang
nasaktan sa amin at buhay kami ng buong pamilya ko.
POKUS NA TANONG
PAG-UNAWA SA BINASA
3. Mahalagang matutunan natin ang pagsulat ng isang sanaysay dahil ito ay isang uri ng
panitikan. Maaari mong ipahayag ang iyong saloobin o damdamin.
SURIIN
3. Tulad ng sabi ng may akda, ito din ang nagturo sakin paano umunlad hindi lamang sa aking
pangarap, pati rin para sa pangarap ng pamilya ko at anumang buhay na mayroon tayo ngayon ay
mula sa poong maykapal.
4. Halos magkapareho lang ang aking karanasan tungkol sa pamilya, dahil bata palang
ako/kami lagi din naming magkakapatid nakikitang nag aaway ang aming mga magulang.
Naghiwalay sila noon, nilayasan din kami ng aking ina at ang trabaho ito sa maynila na ikinasama
ng loob naming magkapatid sa kanya. Tulad ng nasa kwento hindi ko din maiwasang mainggit sa
mga nakikita kung kumpleto at masayang pamilya. Nananakit ang aming ama kaya naghiwalay
sila ni mama pero nagbago na siya ngayon, hindi na siya tulad ng dati, pinapakita at
pinaparamdam niya naman ito sa amin.
ISAGAWA
Noong ako'y 12 na taong gulang, Oktubre 19, 2016, nakaranas ako ng napakalakas na bagyo sa aming
probinsya na nagngangalang "LAWIN".
Pasadong 11 o'clock na ng gabi ito naglandfall sa amin sa Cagayan Valley, ramdam narin namin ang
haguipt nito. Malakas na ang ulan, at napakalakas ng hangin ng mga oras na iyon na nakakasira ng mga
poste, kalsada, mga puno at kinamatay ng mga alaga naming hayop. Noong mga oras na ding iyong unti
unti ng nasira ang aming bahay sapagkat ito ay gawa lamang sa kawayan.
Noong mga oras din na iyon, nakita kong lumabas si papa at nag sisiiyakan yung mga kapatid ko, pati rin
ako ay naiiyak na, lahat kami ay nagpapanic, ipinasok ni papa sa loob ng bahay ang isang lamesa namin
sa labas na matibay, tinakpan namin ng sako at mga damit at plastik na matitibay upang doon kami
nagsilong at nagpalipas ng gabi, yun yung araw na hinding hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko,
sapagkat naranasan kong at ng pamilya ko matulog ng nakaupo na basang basa at ginaw na ginaw. Hindi
na kami naka likas dahil gabi at madilim, inisip namin baka kung mapano pa kami pag lumabas pa kami,
sobrang layo kasi ng Barangay Hall/evacuation center samin sapagkat malapit lang yung bahay namin sa
bukid, hindi narin namin nagawang lumikas ng maaga sapagkat hindi kami nakapaghanda, mahina ang
Cignal sa amin kung kaya't putol putol yung naririnig naming mga balita sa radyo at telebisyon. Nang
mag hating gabi nagulat kami at takot ng biglang bumagsak sa bahay namin yung Paper Tree na nasa tabi
lang ng bahay namin. Sa awa ng diyos, hindi niya kami pinabayaan at hindi kami nadaganan ng puno na
iyon. Hanggang kinabukasan sobrang lakas parin ng hangin pero hindi na umuulan, maulap lang. Sumilip
kami sa labas ng lamesa na pinanatilihan namin buong gabi, nawasak at gumuho ang mundo namin ng
makita namin ang paligid, wala na, nasira at nabasa lahat ng gamit namin, tanging ang suot lang namin
ang damit meron kami, sira lahat ng bahay, tumba lahat ng puno, poste, makalat, mga yero na inilipad,
mga patay na hayop tulad ng manok, baboy, kambing at iba pang klase ng mga hayop. Pati ang mga
pinaghirapan namin at pinagkukunan ng hanap buhay na mga tanim ay nagkanda matay na lahat walang
natira kahit isa. Mga hapon na medyo tumila na ang lahat, nakalabas na yung bagyo sa amin. Sobrang
lungkot namin kase di namin alam kung saan kami magsimula ulit. Nagtutulong tulong kami maglinis at
mag ayos ng mga gamit na pwede pang pakinabangan.
Base sa karanasang natutunan ko na kailangan maging handa sa mga ganoong sakuna. Pero ganun pa
man, Nagpapasalamat kami sa panginoon na kahit ganun ang nangyari hindi niya kami pinabayaan ng
pamilya ko. Sobrang pasasalamat ko at walang nasaktan sa amin at buhay kami ng buong pamilya ko.
TAYAHIN
1. Di-wasto
2. Wasto
3. Di-wasto
4. Wasto
5. Wasto
6. Wasto
7. Wasto
8. Di-wasto
9. Wasto
10. Wasto
II.
1. Repleksyon
2. Repleksyon
3. Replektibong sanaysay
4. Pormal na sanaysay
5. Di-Pormal na sanaysay
KARAGDAGANG GAWAIN
1. Kahalagahan ng pamilya
2. Kahalagahan ng bawat isa
4. Kahalagahan ng pagkain
5. Kahalagahan ng tahanan.