NSTP: Say no to drugs!
Alexandra: (Nagmamadaling pulutin yung mga
This is a film that gives you the feelings of
loneliness and emptiness and makes you feel
hopeless. Hence, in the end, that hopelessness
will be filled with happiness and will help you
build eternal love and trust within your family.
This film will be a source of strength and
inspiration for the youth to choose the right
path in every situation. No matter how bumpy
the roads are, it will lead them to choose the
right way or the right things to do. Choose what
is right for eternal love and do what is right no
matter what, because in the end, love will
prevail. This is the film that will make you cry,
but in spite of that, will give strength,
inspiration, and love to everyone to fight for
something no matter what happens.
“Hamon ng Buhay”
By: BSN 1-A (Group 2)
SCRIPT
Scene 1
Sa may daan, nagmamadaling naglalakad si
martin pauwi sa kanilang bahay ng mabangga
niya si Alexandra na may mga dalang gamit.
Martin: Ay sorry! Hindi ko sinasadya. (Habang
tinutulungan si alexandra)
gamit) hindi okay lang sige na mauna na ko.
Martin at Alexandra: (Nagkatinginan tapos,
ngumiti at yumuko bago umalis) Dumating yung
nanay ni Alexandra para titigan sila at suwayin
ang anak at utusang mag madali.
Loraine Joy: Alexandra! Halika na nga at baka
kung ano pang makuha mong virus diyan sa tabi
tabi. (Naka ismid na hinila ang anak)
Nang makarating ng bahay si Martin…
Martin: (Napansing may nagsisigawan sa
kanilang bahay)
Dona (Inay): Wag ka umalis para mo nang awa
Riz! Malalaki na ang anak natin (Habang umiiyak
at hawak hawak ang braso ng asawa)
Riz (Itay): (Itinapon ang kamay ni dona) umalis
ka diyan! Hindi ko na kayo kailangan. Sawang
sawa na ko sa pamilyang to!
Riz (Itay): (Video na nagmamadaling sumakay sa
tricycle)
Dona (Inay): (Napaluhod at umiiyak habang
nakatanaw sa asawa)
Mga anak: (Nag iiyakan sa likod ng ina) Lumapit
si martin sa inang nakaluhod na panay ang iyak
sa pag alis ng kaniyang asawa.
 (Akyat bahay scene)

Scene 2

Cyra: (Nakapamewang) Hoy alam niyo bang Antoine Lette: (Naglalakad papunta kay Rhane)
yang si Dona eh iniwan ng asawa! Ipinagpalit sa hoy mare!! Alam mo bang nanakawan daw yung
mas bata! bahay dun sa pangalwang kanto?

Antoine Lette: (Kumulbit sa hangin) ay oo nakita
ko nga kahapon eh kawawa ang mga bata. Ang
panganay pa naman eh mag tatapos na eh
nabalitaan kong buntis raw iyon!
Rhane: Ayy oo nga iniwan yun ng kanyang
boyfriend ng malamang buntis ayaw panagutan.
Rhane: Weh!? Di nga!? Balita ko eh dito raw sa
kanto natin ang sabi sakin ni Mareng Cyra.
Antoine Lette: Hindi dun pa sa pangalawang
kanto. At alm mo ba kung sino ang umakyat raw
doon?

Rhane: Oh sino naman?

Antoine Lette: Balita ko ngayon eh wala nang
Antoine Lette: Ay di yung anak ni Dona na hindi
bubuhay sa pamilyang yan. Tumigil na sa pag
tumigil kakabisyo, baraha! Alak lahat na
aaral ang mga bata. Wala na namang aasahan
sugalerong ina mula yan nung iwan siya ng
sa panganay eh!
asawa niya eh!

Cyra: Siyang tunay! Walang mga kinabukasan

Cyra: (Tumakbong papalapit) Anong chika?
ang mga batang yan.

Rhane: Sandali sino ang umakyat muna dun sa

Rhane: (Kinulbit ang mga marites) huy wag kayo
bahay na malaki? hindi ko maintindihan.
maingay marinig kayo ng bunsong anak ni dona!
SHH!

Cyra: Yun nga ang anak ni Dona ang umakyat

yung lalaki si Martin ba yun? Basta yon daw.
Dumaan ang bunsong kapatid ni martin na so
jhoanne at narinig ang pinag usapan…

Rhane: Diba eyon eh napaka bait na bata? Bali

eyon eh jowa raw nung anak ni Loraine na
Jhoanne: (Nagmamadaling makauwi)
magnda at mahinhin.
Antoine Lette: Ay oo yun eh tinatago lang kay Tishia: (Inabot ang papel)
Loraine nagkikita yun sa may likod bahay diyan
malapit sa may resort nagliligawan.
Martin: Ano pong ginawa ng inay ko?

Rhane: Ay siya, ako eh magsasaing pa. Mauna

na ko. Pulis (Loraine Jean): (Hindi pinansin at pumasok
at nag halughog sa buong bahay) Huli ka!
Hulihin niyo yan. (Hinawakan sa dalawang
kamay)

Scene 3

Dona: (Nagwawala) Huwag! Wala akong

kasalanan! Pakawalan niyo ko!!
Nagmamadaling umuwi ang ina ni Martin galing
Napagbintangan lang ako!!
sa sugalan at agad itong nag tago sa kung saan
man.

Pulis (Lorraine Jean): Sa presinto ka na

magpaliwanag!
Dona (Inay): Itago niyo ko! Itago niyo ko!
(Naghahanap ng matataguan at natataranta)
kailangan ko mag tago!
Martin: (Hinawakan ang pulis at aktong
hahambaan ng mapigilan ng isa pang pulis)
sabihin niyo ano bang ginawa ng inay!? Bat
Martin: Ano bang problema nay? San kagaling?
kailangan niyong hulihin? (Sigaw nitong turan)
At napaka ungis mo. Bakit puro dugo ang damit
mo nay?

Dona: (Kumalma at tumingin sa anak) Martin

ikaw na ang bhala dito anak, alam kong
Dona (Inay): Basta wag ka maingay. Itago mo
magiging ayos den ang lahat. (Sabay ngiti bago
ko.
tumalikod)

Mga pulis: (May kumakatok sa pintuan) Tao po!

Tao po!
Paulo (Hannah): Oh pare ang taas ng sikat ng
araw, bakit ganyan ang mukha mo? Anong
Tishia: Bakit ho? Sino ho ang hanap niyo? problema?

Pulis (Loraine Jean): Nandiyan po ba si Mrs.

Dona Atienza? Arestado po siya sa pag patay sa
Martin: Pre may raket ka ba jan? Kailangan ko
magkaibigan na sina Marites at Malou. Narito
lang talaga ng malaking halaga ng pera ngayon.
ang kanyang warrant of arrest!
Kahit anong raket pre papasukin ko. (Napayuko
habang hawak ang gilid ng dalawang mata)
 Paulo (Hannah): Wala na yun (natawa ng
bahagya) hindi na nagpakita samin matapos
Renz (Kharen): Wala kaming alam pare pero,
sulutin ang kita namin nung isang gabi.
may isa kaming raket. Napaka delikado nga lang
nito at tayo lang talaga ang nakakaalam.

Tonchie (Manelyn): Basta pre kita kita na lang

bukas pakatatag ka.
Martin: Talaga ba? Ano bang klaseng raket yan?

(Video ni Martin naglalakad pauwi sobrang

Paulo (Hannah): Eto pre ha, sinasabi ko na
balisa at mukang pagod na.)
habang maaga pa. Hindi madali tong raket na
to, saka delikado talaga to.

Scene 4

Renz (Kharen): Pero malaki naman ang halaga

na makukuha mo dito, sobra sobra pa o triple
Alexandra: (Tumakbo papunta kay martin)
pa makukuha mo dito kaysa mga karaniwang
Mahal bakit ngayon ka lang dumating?
raket lang.
Nabalitaan ko ang nangyari sa iyong inay hindi
ako makapaniwala. (Tumingin sa mata saliwaan)

Martin: Kahit ano pa yan pre papatusin ko na,

talagang kailangan ko ng pera ngayon.
Martin: Pasensiya ka na mahal, sobrang daming
problema ang aking kinakaharap di ko alam
kung kakayanin ko pa to mag isa. (Nahihikbi)
Tonchi (Manelyn): Ano Renz? Sabihin na ba
natin kay Martin?

Alexandra: Kaya mo yan mahal nandito lang ako

palagi kami ng magiging anak mo. (Ngumiti ito
Martin: Sabihin niyo na pre, wala na kong oras.
ng pagkalaki laki)
Kailangan ko na ng pera para sa nanay ko.
Nahuli kase si nanay kanina ng mga pulis
nakapatay daw siya kailangan ko ng
Martin: (Saglit na napatigil at unti-unting
pampiyansa. (Napalunok)
ngumiti) Talaga!? Paki ulit ng sinabi mo!
Magiging tatay na ko? Alam na ba yan ng Nanay
mo? Tiyak na-
Renz (Kharen): Sige pre, ganto nalang, kung
gusto mo talaga kitain mo kami dun sa may
lumang bahay bukas ng gabi magpaalam ka sa
Alexandra: (Pinutol ang pag sasalita) shshshsh!
inyo na dalawang araw ka muna mawawala.
Wag ka maingay hindi ko pa to nasasabi kahit
Martin: Nasan pala si kyler? Bat hindi ko kanino sayo palang.
nakikita?
Loraine Joy: (Tatakbong papunta sa dalawa) Hoy
bata ka ilang beses na kita sinabihan na wag
Jhoanne: (binasa at umalis) sige kuya salamat.
kang sasama sa lalaking yan! (hinigit sa kamay
Mag iingat ka.
at hinila) wala ka mapapala diyan!

Martin: Isama mo ang ate alex mo. Sabihin mo

Martin: (Lumuhod at nagmamakaawa) Tama na
mag iingat siya ang anak namin alagaan niya ha.
po wag niyo po siya sasaktan. Parang awa niyo
na po. Para sa ikabubuti ng bata.

(Tropa scene)
Alexandra: Tama na po inay!

Lorraine Joy: Anong sabi mo!? Paki ulit!? Buntis
ka? Hindi nararapat na mabuhay yang anak mo
sa isang hampas lupang kagaya niya.
(Kinaladkad pauwi ang anak)
Renz (Kharen): Uyy pare! Kamusta?
Martin: (Fist bomb at apir) Medyo naayus na
pare! Salamat sa inyong tatlo! Nasan si Paulo?

(Video ni martin na tulala habang pauwi)

Tonchie(Manelyn): Wala may pinuntahan.

Inner voice: (Bakit ganito? Parang paulit ulit na

lang hindi ko na maintindihan bakit ako Martin: ay ganon ba may balita ko sa inyo mga
pinapahirapan ng ganito? Panginoon ano bang pare. May bago na kami lilipatan na bahay
kasalanan ko sayo?)

Renz (Kharen): congratulations! Pare sana

magtulog tuloy na yang pag ayus ng buhay niyo
(Bagong bahay scene)

Tonchie(Manelyn): balita ko den eh alak niyo

Martin: Jhoanne! Mag ayus ka na tayo ay lilipat ma den magsama ni alexandra.
na ng bahay!

Martin: Gusto ko sana na muli mag sinula at

Jhoanne: Sige kuya sasabihan ko agad sila ate. baka dito na rin tayo mag kawatak watak. Baka
sa susunod na lang muli.

Martin: Sandali eto na yung address mauna na

kayo may pupuntahan pa ko dapat hanggang Tonchie (Manelyn): Sayang naman to martin.
mamaya alas sais nandun na kayo.(inabot ang Dapat sumama ka na tutal huling pasok mo na
papel kay jhoanne) lang naman eh sumama ka na may bago tayong
raket ngayon.
Martin: Pag iisipan ko pa pare. Kahit na pang
maraming beses ko na tong ginagawa eh parang
nakakakaba paden.
Renz (Kharen): Ganyan den anman nung umpisa
diba? Basta bukas ang simula ng punta sa hide
out nila para mag deliver pero tayo kis mo ang
mag aabot sa boss.
Tonchie (Manelyn): Kaya sana hapon palang
sabayan mo kami may gagawin tayo mamaya.
Renz (kharen): Balik ka ha hintayin ka namin.
Martin: (Naglalakad na palayo at kumakaway)
sige salamat sa inyo mamaya na lang.
(Hithitan scene)
Tonchiee (Manelyn): Oh pare bumalik ka pala!
Renz (Kharen): Tunay ka talagang kaibigan.
(Sabay fist bomb)
Tonchie (Manelyn): Halika dito Martin may papa
subok ako sayo. Alam kong unang beses ko
palang to kaya wag ka mag alala babantayan ka
namin. (Nagkatinginan silang tatlo at nag
ngitian.)
Martin: Ano ba yan?
Renz (Kharen): Hithitin motong usok! Dali.
(Hinigit sa braso si martin) Dalian mo sayang!
Martin: (Itinabig ang tube tumingin ng
seryoso)ano ba kayo ha!? Alam niyo bawal yan.
Hindi tayo nag gaganyan tandaan niyo yan.
Akala niyo ba hindi ko alam kung ano yung mga
dinedeliver natin!?
Tonchie (manelyn): Ay ang kaloko mo!
(Tumingin ng masama kay Martin at tumayo)
Renz(Kharen): Sa lhat lahat ng aaksayahin mo
eto pa!?
Martin: Mga pare kilala niyo naman ako, kahit
ganyan kayo tropa niyo ko pero hindi sa
masamang gawain kaibigan niyo sa lahat ng
kalokohan pero sa bisyo hinding hindi ko yan
magagawa.
Tonchie (Manelyn): sige na Pasensiya na pare
hondi nman namin intensiyon gawin sayo yun at
isama ka sami.
Renz (kharen): Pasensiya na den gusto pa kita
itulad sakin na pariwara na.
Makalipas ang ilang araw…
Tonchie (Manelyn): Akala naming hindi ka na
sisipot, ano kamusta?
 Paulo, Tonchi at Renz: (Tumawa)

Renz (Kharen): Oh pare! Buti nakadating ka

tamang tama kulang kami ng isa dahil wala na si
Paulo (Hannah): Lumalagapak na 50k agad ang
pareng kyler.
parte mo! (Nagkatinginan sila ni renz sabay
ngiti)

Martin: Ano bang trabaho natin dito?

Martin: Sige pre salamat malaking tulong to sa

pamilya ko.
Tonchie (Manelyn): Madali lang naman pare.
Big time tong papasukin natin bukas ng gabi.
Alam mo ba yung skinita papasok dun sa may
Paulo at Tonchi: Ingat ka pre!
tulay?

Pag-alis ni martin…
Martin: Mangakyat bahay ba tayo?

Paulo (Hannah): Wala talagang alam yung si

Paulo (Hannah): Hindi! (kumunot noo) mag
Martin. Hindi manlang tinanong magkano ang
dedeliver lang tayo sa isang lugar kumbaga hide
parte natin.
out kung tawagin.

Renz (Kharen): Siya ang maghihirap tayo ang

Renz (Kharen): Simple lang to, may kukunin ka
makikinabang. (Nagkatinginan at nagtawanan)
lang na bag dun sa loob ng drum tapos. Yun ang
dadalahin natin dun sa may hide out ituturo
namin sayo mamayang gabi yung hide out.

Sa kabilng banda…
Paulo (Hannah): Pero dapat wag ka lang
maingay at kailangan walang makakita sayo.
Cyra: Oy mga mare uso ngayon ang virus nako
may nababalita daw na virus at madami na ang
Martin: Hindi ba yun delikado? Kinakabahan nagkakasakit.
talaga ako pare.

Manelyn: Aba anong nababalita may mga

Tonchie (Manelyn): Hindi yan basta walang namamatay na nga dahil sa virus manood ka
makakakita sayo at pag nangyari yun tumakbo nga ng balita ng malaman mo.
ka na ng matulin basta nakarinig ka ng wang
wang takbo!
Cyra: Ay ang aking pamangkin sa Qatar eh naka
isolate na sila sa isang room dahil may mga
positove raw.
Ljean: Eh naputulan banamn kami ng kuryente
kawasa si Carlo eh hindi nag bayad ng kuryente.
Manelyn: Ay siya kaya di mo alam mag suot na
kayo ng face mask at mahirap ang buhay
ngayon. Mahirap ang magkasakit. (sabay abot
ng mga face mask) at nagkakaubusan ngayon ng
facemask.
Ljean: Ay nabalita mo bang may covid daw
diyan sa kanto ay dinala raw sa hospital.
Cyra: Hala totoo ba? Nako wag kayo lalapit sa
mga yun baka kayo eh mahawa. Sasabihan ko
ang mga anak kong wag muna mag lalalabas.
Makalipas ang ilang oras…
Martin: Matagal tagal den ako nag hintay eto na
ba una kong sabak?
Paulo (Hannah): Oo basta eto na yung bag
ilagay mo na sa drum lakad tapos kunin mo
yung maliit na bag sa ilalim.
Renz (Kharen): Tapos iabot mo samin yung bag
tapos hintayin ka namin sabay takbo sa hide
natin dun sa lumang bahay.
Martin: Sige akin na!
Nang biglang nagputukan sa paligid at
nagtatakbo si Martin paalis at di siya naabutan
at nakatakas.
Paulo (Hannah): Walanghiya si Martin iniwan
tayo Renz! (nakahiga at dumudugo ang labi at
tagiliran)
Renz (Kharen): (Nakahiga at may tama sa puso)
Ayus lang yun pare, mabait na tao naman si
martin. Naimpluwensiyahan lang natin.
Paulo (Hannah): Paalam pre hanggang sa
kabilang buhay kaibigan pa den kita.
Samuel (Riz): (Nakalayo sa dalawa ngunit
napaputukan den at tumama sa ulo)
Scene 5
Sa kanilang banda…
Dona (Inay): (Nakatulala sa bintana at nakaupo
ng hawak ang tuhod) bumalik ka na dito riz,
huwag mo kong iwan! Wag mo ko iwan (bulong
nitong saad)
Doc. Aireen: Ma’am and Sir, I’m sorry to say na
mas lumala ang kalagayan niya ng makulong
siya. Ngunit may pagkakataon na bumalik pa
ang kanyang tamang pag iisip kapag patuloy
siyang uminom ng medication. Sa ngayon
masasabi ko po na nag iimprove naman ang
kanyang kalagayan dito sa hospital at mas
nababantayan siya dito. Kaso nga lang may
kalakihan ang halaga nito.
Martin: Kahit magkano po yan gumaling lang
ang inay. Walang tutumbas na halaga ang
pagpapalaki niya sa amin.
Carmellaine: Ate Tishia (tumingin sa kanya)
naitabi mo ba ang bigay ni martin na halaga
para sa pag gagamot ni inay?
Tishia: Heto dala ko (inabot kay martin) ikaw na
ang magbayad at magpapahangin lang muna ko
sa labas. Halika jhoanne samahan mo ko.
(Inakbayan si jhoanne)
Jhoanne: (Lumakad at tumabi sa ate tishia)
Scene 6
Makalipas ang mahigit 1 taon…
Matapos nun ay kumain sila sa labas at sabay
saby kumain, tawanan at kwentuhan. (Naka
slow motion)
Martin Voice: Masaya pala mardaman ulit ang
gantong pamilya, kung saan masayang nag
kukwentuhan, nag tatawanan at higit sa lahat
sabay sabay sa hapag hindi man kami kumpleto.
Kung minsan may mga tao den na nawawala at
mga kailangan lumisan. May mga tao naman na
kailangan mong bigyan ng chance para
umunlad. May mga pagkakataon na malapit na
kong sumuko pero naiisip ko pa den
kumapitpara sa kanila sa aking pamilya at sa
kinabukasan.
Malaki ang pinagpapasalamat ko sa panginoon
dahil ibinigay niya sakin ang mga bagay na
mahihirap kung saan doon ako natututo at mas
lumalakas. Ngayon sa awa ng diyos nasa ibang
bansa na rin si ate Tishia (magkavideocall sa
obang bansa at kausap si dona, martin alex at
jhoanne) para mag abroad at nagpatuloy
naman ng pag-aaral si Jhoanne ang bunso
(video ng ihahatid si jhoanne sa school) at ate
Carmellaine hindi nito natapos ang 3rd year,
nagtatrabaho na den ito bilang call cenyer
(video ni carmellaine na nag call center walang
boses). At si ama na di na bumalik matapos
kming iwan. Ngayon ako ay nagtatrabaho bilang
isang bisor sa kompanya ng langis upang
buhayain at tustusan ang aking pamilya. Ngayon
ko lang napagtanto na kailangan nating
mamuhay ng marangal, yung mga trabaho na
dugot pawis ang pag hihirap dahil may mga
bagay na hindi kayang bayaran ang pagod sa
pag tatrabaho kung kapalit naman ay ang iyong
buhay. Pahalagahan natin ang ating buhay at
patuloy itong gamitin sa tama at tuwid na
landas. Kayat ang aking payo sa mga kabataan,
maging matalino sa mga desisyon bago
sumabak sa mga suliraning kakaharapin.
Last part slow motion nag lalakad si martin…
Director:
Abundabar, Hannah Thea A.
Script writers:
Baysa, Jhoeylyn
Cadavona, Manelyn S.
Videographers & Editors:

Bagay, Rhane Jazmine L.

Binalla, Kharen B.

Kennedy, Aireen A.

Querubin, Lorraine Joy T.

Cast & Characters:

Abundabar, Hannah Thea A. – Martin's friend

Paulo

Angcaya, Jhoanne Perey – Martin's younger

sister/bunso

Arcega, Tisha Marie S. – Martin's older

sister/panganay

Artus, Martin Lloyd C. – Main character Atienza,

Dona Carla H. – Martin's mother Bagay, Rhane
Jazmine L. – Chismosa Barcelo, Carmallaine R. –
Martin's older sister

Baybay, Alexandra Nicole Q. – Martin's wife

Baysa, Jhoeylyn – Kyler

Binalla, Kharen B. – Martin's friend Renz

Climacosa, Antoine Lette – Chismosa Holgado,
Cyra Jean C. – Chismosa

Pascual, Lorraine Jean – Police Officer

Querubin, Lorraine Joy T. – Alexandra's mother

Extra from Set A na walang NSTP: Arcamo, Riz

Jonnel – Martin's father

Mga walang sub na NSTP:

Camitan, Frances Joan E.

Cubillo, Lucilyn Mae B.

Hore, April Rhose R.