Celestialme.pythonanywhere.

com
{"title":"ინფექციური","background":20}

//// 1) ყივანახველას დროს პერიფერიული სისხლის ანალიზით ტიპიურია:

/// ლეიკოპენია, ლიმფოციტოზი, ნორმალური ედს;
/// ლეიკოპენია, ლიმფოპენია, მაღალი ედს;
// ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, ნორმალური ედს;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, მაღალი ედს;
/// ლეიკოპენია, ლიმფოპენია, ნორმალური ედს.

//// 2) რომელი გართულება არ გვხვდება ყივანახველას დროს:

/// ენცეფალოპათია;
/// კრუნჩხვები, მენინგიზმი;
// ნაწლავიდან სისხლდენა;
/// სწორი ნაწლავის გამოვარდნა;
/// საზარდულის თიაქარი.

//// 3) ყივანახველას დროს რომელ ასაკობივ ჯგუფში შეიძლება განვითარდეს აპნოე:

// 1-6 თვე;
/// 6 თვე-1 წელი;
/// 1-3 წ;
/// 6 წლის ზემოთ.

//// 4) დელტა ინფექციას HBSAg-ს მტარებლებში ახასიათებს

/// მსუბუქი მიმდინარეობა;
/// რესპირატორული სინდრომი;
// ქრონიზაციის მიდრეკილება;
/// ტემპერატურული რეაქციის არარსებობა.

//// 5) რომელი დებულება არ არის მისაღები დელტა - ვირუსით განპირობებლი

ჰეპატიტისთვის:
// დელტა ვირუსი აღმოჩნდება სისხლის შრატში ჰეპატიტის მსუბუქი და საშუალო სიმძიმით
მიმდინარეობისას;
/// დელტა ვირუსი (40%). აღმოჩნდება ჰეპატიტის ფულმინანტური ფორმის შემთხვევაში;
/// დელტა ვირუსი ხშირად ტესტირდება ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტისა და ღვიძლის
ციროზის დროს;
/// დელტა ვირუსი სისხლში აღმოჩნდება დაავადების დაწყებამდე 2-9 კვირით ადრე;
/// ანტი HDV IგM მაღალ ტიტრში აღმოჩნდება ქრონიკული დელტა- ჰეპატიტის
მიმდინარეობის პროცესში.

//// 6) შეარჩიეთ სწორი ვარიანტი დელტა- აგენტის ზეგავლენისა ჰეპატოციტებზე:

// დელტა ვირუსს ახასიათებს პირდაპირი ციტოპათოგენური მოქმედება ჰეპატოციტებზე;
/// დელტა ვირუსი ჰეპატოციტებს აზიანებს არაპირდაპირ იმუნოციტების საშუალებით;
/// დელტა ვირუსი იწვევს ნაღვლის სადინარების დაზიანებას;
/// დელტა ვირუსი არ აზიანებს ღვიძლის პარენქიმას;
/// დელტა ვირუსი ლოკალიზდება ჰეპატოციტის ციტოპლაზმაში.

//// 7) შეარჩიეთ სწორი კომბინაცია:

/// დელტა ფაქტორი რნმ შემცველი სრულყოფილი ვირუსია;
/// დელტა ფაქტორი დნმ შემცველი დეფექტური ვირუსია;
/// დელტა ფაქტორი რეპლიცირდება დამოუკიდებლად;
// დელტა ფაქტორი რეპლიცირდება B ვირუსთან სიმბიოზში;
/// დელტა ფაქტორი არ შეიცავს ნუკლეინის მჟავას.

//// 8) B ჰეპატიტის დროს ციტოლიზის სინდრომი აისახება შემდეგი ბიოქიმიური ძვრებით:

// ალანინამინოტრანსფერაზის აქტივობის მომატებით;
/// ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის მომატებით;
/// ბილირუბინის შეკავშირებული ფრაქციის მატებით;
/// თიმოლის სინჯის მომატებით;
/// სულემის ტიტრის კლებით.

//// 9) B ჰეპატიტის ფულმინანტური ფორმისათვის დამახასიათებელია:

/// ბრადიკარდია, ნორმული დიურეზი, ნორმალური ძილი, ადეკვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
/// ბრადიკარდია, უარყოფითი დიურეზი, ძილიანობა, არაადეკვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
/// ტაქიკარდია, ნორმალური დიურეზი, ნორმალური ძილი, ადეკვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
// ტაქიკარდია, უარყოფითი დიურეზი, ძილიანობა, არაადეკვატური რეაქცია ტკივილზე,
არაადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
/// ტაქიკარდია, უარყოფითი დიურეზი, ძილიანობა, ადეკვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში.

//// 10) B ჰეპატიტის მწვავე ფორმის სიყვითლის პერიოდისთვის პათოგნომურია ყველა

ჩამოთვლილი გარდა შემდეგისა:
/// მუქი შარდი;
/// აქოლია;
// ნაღვლის ბუშტის გადიდება;
/// ღვიძლის გადიდება;
/// სკლერების და კანის იქტერულობა.

//// 11) B ჰეპატიტის დროს ჰეპატოციტების ციტოლიზი განპირობებულია:

/// B ვირუსის პირდაპირი ციტოპათიური ეფექტით;
// HBSAg-ს მიმართ სენსიბილიზირებული იმუნოციტების ჰეპატოციტებზე კილერული
ეფექტით;
/// ჰეპატოციტების ტროფიკის დარღვევით;
/// ფერმენტული აქტივობის ზრდით;
/// მიკროცირკულაციის მოშლით.

//// 12) B ჰეპატიტის მწვავე პერიოდში სისხლში აღმოჩნდება:

/// HBSAg და ანტი HBS;
/// HBSAg და ანტი HBe;
/// HBSAg და ანტი HBC;
// HBSAg და HBEAg;
/// HBSAg და ანტი HBS.

//// 13) რომელი ბიოლოგიური მასალა გამოიყენება B ჰეპატიტის ლაბორატორიული

დიაგნოსტიკისათვის:
/// ცხვირ-ხახის ჩამონარეცხი;
/// შარდი;
/// განავალი;
// სისხლი;
/// სპერმა.

//// 14) HBV ინფექციის გადაცემის რომელი გზა არის საკამათო:

/// სქესობრივი (ჰომოსექსუალური);
/// სქესობრივი (ჰეტეროსექსუალური);
/// პარენტერული მანიპულაციები;
// ავადმყოფი დედიდან ნაყოფის ტრანსპლაცენტარული ინფიცირება;
/// ჰემოკონტაქტურ ოჯახურ კერებში.

//// 15) B ჰეპატიტის ინკუბაციური პერიოდი შეიძლება იყოს:

/// 1,5 თვემდე;
/// 1,5 - 3 თვე;
// 1,5 - 6 თვე;
/// 3 - 6 თვე;
/// 6 - 12 თვე.

//// 16) B ჰეპატიტის ვირუსის ზედაპირული ანტიგენის ტესტირებისათვის ყველაზე

მგრძნობიარე მეთოდია:
/// გელში პრეციპიტაცია;
/// შემხვედრი იმუნოელექტროფორეზი;
// იმუნოფერმენტული ანალიზი;
/// პასიური ჰემაგლუტინაცია;
/// შებრუნებითი პასიური ჰემაგლუტინაცია.

//// 17) HBV ინფექციის გავრცელების მხრივ ყველაზე საშიშია ა) მწვავე ფორმით
დაავადებული;
/// ქრონიკული ფორმით დაავადებული;
/// რეკონვალესცენტი;
// "ჯანმრთელი" მატარებელი;
/// ავადმყოფი პროდრომულ პერიოდში.

//// 18) რომელია სწორი ვარიანტი - ვირუსი შეიცავს ორმაგსპირალიან

დეზოქსირიბონუკლეინის მჟავას და ფერმენტ დნმ -პოლიმერაზას:
/// ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსი;
// B- ჰეპატიტის ვირუსი;
/// D- ჰეპატიტის ვირუსი;
/// C- ჰეპატიტის ვირუსი;
/// E- ჰეპატიტის ვირუსი.

//// 19) აღნიშნეთ ქოთაოს გამომწვევი:

// ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// მიკოპლაზმა;
/// ქლამიდია;
/// სპიროქეტა.

//// 20) აღნიშნეთ თურქულის გამომწვევი:

/// ბაქტერია;
/// უმარტივესი;
// ვირუსი;
/// ქლამიდია;
/// სოკო.

//// 21) აღნიშნეთ ტოქსოპლაზმოზის გამომწვევი:

/// ვირუსი;
/// ბაქტერია;
// უმარტივესი;
/// ქლამიდია;
/// სპიროქეტა.

//// 22) მიუთითეთ ტოქსოპლაზმოზის დროს ინფექციის შეჭრის კარი:

/// კანი;
/// ცხვირ-ხახის ლორწოვანი;
// წვრილი ნაწლავები;
/// მსხვილი ნაწლავები;
/// შარდ-სასქესო ორგანოთა ლორწოვანი.

//// 23) აღნიშნეთ თურქულით დასნებოვნების ძირითადი გზა:

/// აეროგენული;
// ალიმენტური;
/// ტრანსმისიული;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.

//// 24) რომელი ორგანო ზიანდება უხშირესად ლეგიონელოზის დროს:

/// გული;
// ფილტვები;
/// ღვიძლი;
/// თავის ტვინი;
/// თირკმელები.

//// 25) მიუთითეთ ინფექციის წყარო და გადაცემის მექანიზმი ლეპტოსპიროზის დროს:

/// ადამიანი, ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ფრინველები, ალიმენტური;
// ცხოველები, ალიმენტური, კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული;
/// არაა დადგენილი.

//// 26) რომელი ორგანო ზიანდება ყველაზე ხშირად ლეპტოსპიროზის დროს:

/// გული;
/// ფილტვები;
// თირკმელები, ღვიძლი;
/// თავის ტვინი;
/// სისხლძარღვები.

//// 27) რომელი ბიოლოგიური პრეპარატი გამოიყენება ლეპტოსპიროზის კომპლექსური

მკურნალობისას:
/// ინტერფერონი;
/// ვაქცინა;
// იმუნოგლობულინი;
/// ანატოქსინი;
/// ანტიბიოტიკი.

//// 28) მიკრობთა რომელ გვარს მიეკუთვნება კოლი-ინფექციის გამომწვევი:

/// სალმონელებს;
// ეშერიხიებს;
/// შიგელებს;
/// ლეპტოსპირებს;
/// რიკეტსიებს.

//// 29) რომელია კოლი- ინფექციით დასნებოვნების ძირითადი გზა:

/// აეროგენული;
/// ტრანსმისიული;
// საკვებისმიერი;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.

//// 30) რომელია ვირუსული გასტროენტერიტის გამომწვევი:

// როტავირუსი;
/// შიგელაფლექსნერი, ზონე, ბოიდი;
/// ქოლერის კლასიკური ვიბრიონი, ელტორის;
/// კლოსტრიდია;
/// ენტეროვირუსი კოკსაკი და ECHO.

//// 31) მიუთითეთ ვირუსული გასტროენტერიტის გადაცემის ძირითადი მექანიზმი:

/// ტრანსმისიული;
// ფეკალურ-ორალური;
/// კონტაქტური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// შერეული.

//// 32) რომელი ქსოვილის მიმართ ახასიათებს უპირატესად ტროპიზმი ენტეროვირუსულ

ინფექციას:
/// ეპითელური ქსოვილი;
// ნერვული ქსოვილი
/// შემაერთებელი ქსოვილი;
/// ლიმფური;
/// რეტიკულურ-ენდოთელური.

//// 33) რომელი სინდრომი გვხვდება უფრო ხშირად ენტეროვირუსული ინფექციის დროს:
/// მიოკარდიტი;
/// ნეფრიტი;
// სეროზული მენინგიტი;
/// ჰეპატიტი;
/// კონიუნქტივიტი.

//// 34) აღნიშნეთ ორნითოზის გამომწვევი:

/// რიკეტსია;
/// ვირუსი;
// ქლამიდია;
/// ბაქტერია;
/// სოკო.

//// 35) რომელი ორგანო ზიანდება ორნითოზის დროს:

/// თავის ტვინი;
// ფილტვები;
/// ღვიძლი;
/// თირკმელები;
/// გული.

//// 36) მიუთითეთ ინფექციის გადაცემის მექანიზმი ლეგიონელოზის დროს:

// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ფეკალურ-ორალური;
/// ტრანსმისიული;
/// კანის და ლორწოვანების გზით;
/// შერეული.

//// 37) რომელი მიკრობებია საკვებისმიერი ტოქსიკოინფექციის გამომწვევი:

// პირობით პათოგენური ბაქტერიები;
/// უმარტივესნი;
/// სპიროქეტები;
/// რიკეტსიები;
/// სოკოები.

//// 38) მკურნალობის რომელი მეთოდია წამყვანი საკვებისმიერი ტოქსიკოინფექციის დროს:

/// ეტიოტროპული;
// პათოგენეზური;
/// ფაგოთერაპია;
/// ჰემოდიალიზი, ჰემოსორბცია;
/// იმუნომარეგულირებელი.

//// 39) როგორი განავალია დამახასიათებელი ამებიაზისათვის:

/// "ბრინჯის ნახარშის" მსგავსი;
/// სისხლიან-ლორწოვანი, ჩირქიანი;
/// თხელი, წყლისებური, მომწვანო ფერის;
// ლორწოიან-სისხლიანი, "ჟოლოს ჟელეს" მსგავსი;
/// მცირე რაოდენობის ლორწო და სისხლის შემცველი.

//// 40) რომელია ცხოველთა შორის ბალანტიდიაზის წყარო:

/// მსხვილფეხა რქოსანი;
/// წვრილფეხა რქოსანი;
// ღორი შინაური, გარეული;
/// გარეული ცხოველები (მელია, ტურა);
/// მტაცებლები (დათვი, მგელი).

//// 41) რომელი დებულებაა მართებული სალმონელოზზე:

/// სალმონელოზი გავრცელებულია დაბალი ეკონომიკის განვითარებად ქვეყნებში;
/// საქართველოში იგი იშვიათად გამოვლინდება;
/// მისი გადამტანია რწყილი;
// იგი ზოოანტროპონოზია;
/// სალმონელოზის გავრცელება ხდება პარენტერული გზით.

//// 42) რომელი დებულება არის სწორი სალმონელოზზე:

/// გავრცელებულია ძირითადად აზიის ქვეყნებში;
/// მისი გავრცელება ხდება მწერების მიერ;
// მისი გავრცელების გზაა ფეკალურ-ორალური;
/// იგი პროფესიული დაავადებაა;
/// მისი გავრცელების გზაა ჰაერ-წვეთოვანი.

//// 43) რომელი მოსაზრებაა სწორი სალმონელოზზე:

/// ინფექციის წყარო არის ადამიანი- ანთროპონოზია;
/// ინფექციის წყარო არის ცხოველი- ზოონოზია;
/// ინფექციის წყარო არის ფრინველები;
// იგი უბიკვიტარული ინფექციაა.

//// 44) როგორია სალმონელოზისათვის დამახასიათებელი განავალი:

/// მცირე რაოდენობით, ლორწოიან-სისხლიანი;
// თხიერი, უხვი, მომწვანო ფერის, ლორწოიანი;
/// წყლისებური, უხვი, "ბრინჯის ნახარშის" მსგავსი;
/// ფაფისებური, სისხლიანი, "ჟოლოს ჟელეს" მსგავსი;
/// განავალი გაფორმებულია, ცხვრის განავლის მსგავსი, ლორწოიანი.

//// 45) რომელი მიკროორგანიზმია დიზენტერიის გამომწვევი:

/// ეშერიხიები;
/// სალმონელები;
/// ლეპტოსპირები;
// შიგელები;
/// უმარტივესნი.

//// 46) შიგელოზის გამომწვევთა შორის, რომელია მაღალი ვირულენტობის:

// SL. Dysenterae;
/// SL. Flexneri;
/// SL. Boydi;
/// SL.Sonnei.

//// 47) რომელ შიგელას ახასიათებს გადაცემის წყლისმიერი გზა:

/// SL. Disenteriae;
// SL.Flexneri;
/// SL. Boydi;
/// SL.Sonnei.

//// 48) რომელი დებულება არის სწორი შიგელოზის დროს:

/// პათოგენეზში წამყვანია ბაქტერიემია;
/// ძირითადი მორფოლოგიური ცვლილებებია კუჭსა და წვრილ ნაწლავში;
// ახასიათებს დიარეა, ჭინთვები, გამონაყოფი შეიცავს სისხლსა და ლორწოს;
/// დიარეა, უხვი წყლისებური გამონაყოფით, ტკივილებით ჭიპის ირგვლივ, ღებინება;
/// დიარეა, თხელი წყლისებური "ბრინჯის ნახარშის" მსგავსი გამონაყოფით.

//// 49) შიგელოზის დროს მკურნალობის რომელი პრინციპია სწორი:

/// ეტიოტროპული;
/// პათოგენეზური;
/// იმუნომარეგულირებელი;
// კომპლექსური;
/// ფიზიოთერაპიული.

//// 50) რომელია წითელი ქარის გამომწვევი:

/// ვირუსი;
// სტრეპტოკოკი;
/// რიკეტსია;
/// უმარტივესი;
/// ქლამიდია.

//// 51) აღნიშნეთ წითელი ქარის დროს ინფექციის წყარო:

/// ცხოველი;
// ადამიანი;
/// ფრინველი;
/// მღრღნელები.

//// 52) აღნიშნეთ წითელი ქარის დროს გამომწვევის ორგანიზმში შეჭრის გზა:
/// საკვებით;
/// წყლით;
// კონტაქტური;
/// ტრანსმისული;
/// ჰაეროვან-წვეთოვანი.

//// 53) აღნიშნეთ წითელი ქარისთვის დამახასიათებელი ჰემოგრამა:

/// ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, ედს-ის მომატება;
// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი ფორმულის მარცხნივ გადახრით, ედს-ის მომატება;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ნორმალური ედს;
/// ლეიკოპენია, ნეიტროფილოზი, ედს-ის მომატება;
/// ლეიკოპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, ედს ნორმალური.

//// 54) წითელი ქარის რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად:
// ერითემატოზული;
/// ერითემატოზულ-ბულოზური;
/// ერითემატოზულ-ჰემორაგიული;
/// ბულოზურ ჰემორაგიული.

//// 55) რომელია წითელი ქარის ყველაზე ხშირი გართულება:

/// სეფსისი;
/// პოლიართრიტი;
/// პნევმონია;
// ადგილობრივი დაჩირქება;
/// ენცეფალიტი.

//// 56) რომელი პრეპარატი გამოიყენება წითელი ქარის რეციდივის პროფილაქტიკის

მიზნით:
/// ვაქცინა;
/// შრატი;
// ბიცილინ-5;
/// ბაქტერიოფაგი;
/// ერითრომიცინი.

//// 57) აღნიშნეთ შავი ჭირის გამომწვევი:

/// რიკეტსია;
/// ვირუსი;
// ბაქტერია;
/// უმარტივესი;
/// ქლამიდია.

//// 58) აღნიშნეთ შავი ჭირის დროს ინფექციის წყარო:

/// ძაღლი;
/// მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვი;
// მღრღნელები;
/// ფრინველი.

//// 59) შავი ჭირის რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად:
/// კანის;
/// ფილტვის;
// ბუბონური;
/// სეპტიური.

//// 60) როგორი ბუბონი ვითარდება შავი ჭირის დროს:

/// ზომიერად მტკივნეული, მკვეთრი კონტურებით, მოძრავი, კანი არაა შეცვლილი;
/// უმტკივნეულო, მოძრავი, მკვეთრი კონტურებით, კანი შეუცვლელია;
// მკვეთრად მტკივნეული, მკვრივი კონსისტენციის, უმოძრაო, უსწორო კონტურებით
ბუბონზე კანი ჰიპერემიულია, ციანოზური ელფერის;
/// მტკივნეული, რბილი კონსისტენციის, მოძრავი, კანი შეუცვლელი;
/// უმტკივნეულო, უმოძრაო, კანი ჰიპერემიულია.

//// 61) რომელი კლინიკური ნიშნები ახასიათებს შავი ჭირის ფილტვის ფორმას:
/// ხველა უხვი ნახველის გამოყოფით, მკვეთრად გამოხატული კატარული მოვლენებით, უხვი
ფიზიკალური მონაცემებით ფილტვებში;
/// ხველა მცირე რაოდენობით "ჟანგისფერი" ნახველის გამოყოფით, ფილტვებში კარგად
გამოხატულია პერკუტორული და აუსკულტაციური ცვლილებები;
// ძლიერი ტკივილი გულ-მკერდში, ტაქიპნოე, უხვი თხიერი სისხლიან-ქაფიანი ნახველი,
"მოხრჩობითი" ხველა, ღარიბი პერკუტორული და აუსკულტაციური მონაცემები;
/// ძლიერი ტკივილი გულმკერდში, ტაქიპნოე, მოყვითალო წებოვანი ნახველი, უხვი
ფიზიკალური მონაცემები;
/// მშრალი ხველა, ფილტვებში აუსკულტაციით - მშრალი ხიხინი.

//// 62) შავი ჭირის სამკურნალოდ ეფექტურია:

// სტრეპტომიცინი;
/// ბენზილპენიცილინი;
/// გენტამიცინი;
/// ვაქცინაცია;
/// კოლი-ბაქტერინი.

//// 63) აღნიშნეთ ტეტანუსის გამომწვევი:

/// ვირუსი;
/// რიკეტსია;
/// უმარტივესი;
// კლოსტრიდია;
/// შიგელა.

//// 64) რომელი ფაქტორის მოქმედებითაა განპირობებული ტეტანუსის პათოგენეზი:

/// ენდოტოქსინის;
// ეგზოტოქსინის;
/// ნეირამინიდაზის;
/// ჰემოლიზინის;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 65) ცნობიერების როგორი შეცვლაა ტიპიური ტეტანუსისათვის:

/// ავადმყოფი უგონოდაა;
// ცნობიერება შენარჩუნებულია;
/// აღენიშნება ფსიქოზი;
/// გონება დაბინდულია;
/// არც ერთი აღნიშნული.

//// 66) ტეტანუსის დროს ჩონჩხის კუნთები:

/// მოდუნებულია;
/// შეუცვლელი, მტკივნეულია;
/// არაა შეცვლილი;
// მკვეთრად მტკივნეულია, დაძაბული.

//// 67) რომელია ტეტანუსისათვის პათოგნომური გართულება:

/// დამბლები;
/// პნევმონია;
/// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი;
// ასფიქსია;
/// ენცეფალიტი.

//// 68) ტეტანუსის დროს წამყვანი კლინიკური სინდრომია:

/// ცერებრული კომა;
/// ექსიკოზი;
/// ფსიქოზი
// ტონური და კლონური კრუნჩხვა;
/// ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.

//// 69) რომელი პრეპარატით ტარდება ტეტანუსის პროფილაქტიკა:

/// დახოცილი ვაქცინით;
// ანატოქსინით;
/// ანტიბიოტიკებით;
/// ბაქტეროფაგით;
/// ბიოპრეპარატებით.
//// 70) რომელია ბოტულიზმის გამომწვევი:
/// შიგელა;
/// სალმონელა
// კლოსტრიდია;
/// პასტერელა;
/// კორინებაქტერია.

//// 71) რომელია ბოტულიზმის ძირითადი ლაბორატორიული სადიაგნოსტიკო მეთოდი:

/// ბაქტერიოლოგიური;
// ბიოლოგიური ცდა;
/// ბიოქიმიური;
/// სეროლოგიური;
/// ვირუსოლოგიური.

//// 72) ინფექციურ დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება ბოტულიზმი:

/// ტრანსმისიული ზოონოზი;
/// ტრანსმისიული ანთროპონოზი;
/// ნაწლავთა ანთროპონოზი;
// ნაწლავთა ზოოანთროპონოზი;
/// ნაწლავთა ზოონოზი.

//// 73) რა არის წამყვანი ბოტულიზმის პათოგენეზში:

/// ჩონჩხის კუნთების დაზიანება;
// ნერვ-კუნთოვანი გადაცემის ბლოკირება სინაფსებში აცეტილქოლინის გამოყოფის
დათრგუნვის გამო;
/// პერიფერიული ნერვული სისტემის დაზიანება;
/// თავის ტვინის შეშუპება- გაჯირჯვება;
/// ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.

//// 74) რომელი ბიოლოგიური პრეპარატი გამოიყენება ბოტულიზმის სამკურნალოდ:

/// ბაქტერიოფაგი;
// სპეციფიკური ანტიტოქსიკური შრატი;
/// ვაქცინა;
/// ანატოქსინი;
/// ბიფიკოლი.

//// 75) ბოტულიზმის დროს ავადმყოფის სიკვდილის მიზეზი შეიძლება იყოს:

// სუნთქვის მწვავე უკმარისობა;
/// ჰიპოვოლემიური შოკი;
/// ტვინის მწვავე შეშუპება;
/// ინფექციურ- ტოქსიკური შოკი;
/// ჰიპოვოლემიური შოკი.

//// 76) მენინგოკოკური ინფექციის დროს ინფექციის წყაროა:

// ადამიანი;
/// ცხოველი;
/// ადამიანიც და ცხოველიც;
/// მღრღნელები.

//// 77) თავ-ზურგ ტვინის სითხის ხასიათი მწვავე მენინგოკოკური მენინგიტის დროს:
/// გამჭვირვალე, ციტოზი 320/3, ცილა-0, 66%, ლიმფოციტოზი;
/// ოპალესცირებული, ციტოზი 1200/3, ცილა-1,65%, ლიმფოციტოზი;
// მღვრიე, ციტოზი- დაუთვლელი, ცილა-3,3%, ნეიტროფილოზი;
/// გამჭვირვალე, ციტოზი-12/3, ცილა-0,33%, ნეიტროფილოზი;
/// გამჭვირვალე, ციტოზი 9/3, ცილა-0,33%, ნეიტროფილი-3,5%.

//// 78) მენინგოკოკცემიის დროს კანზე ჰემორაგიული გამონაყარი ვითარდება:

// დაავადების დაწყებიდან 5-20 საათის განმავლობაში;
/// დაავადების მე-3 დღეს;
/// დაავადების მე-5-7 დღეს;
/// დაავადების მე-9 დღეს;
/// დაავადების მე 12-14 დღეს.
//// 79) მენინგოკოკცემიისათვის დამახასიათებელი ჰემოგრამაა:
// მკვეთრი ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ანეოზინოფილია, ედს მომატებული;
/// ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, ედს ნორმალური;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, ეოზინოფილია, ედს მომატებული;
/// ლეიკოპენია, ანეოზინოფილია, თრომბოციტოზი;
/// ლეიკოციტების რაოდენობა ნორმა, ეოზინოფილია, ედს მომატებული.

//// 80) მენინგოკოკცემიის დროს უპირატესად ზიანდება სისხლძარღვები:

/// აორტა;
/// კარის ვენა;
// არტერიოლები;
/// ქვემო ღრუ ვენა;
/// კაპილარები.

//// 81) მენინგოკოკური მენინგიტისათვის მართებულია ყველა ჩამოთვლილი გარდა

შემდეგისა:
/// ვითარდება ტვინის რბილი გარსების ჩირქოვანი ანთება;
/// რბილი გარსები შეშუპებული და ჰიპერემიულია;
/// პროცესი ვრცელდება ჰემისფეროების ზედაპირსა და მოგრძო ტვინის გარსზე;
// ტვინის ნივთიერებაში ღრმა ანთებადი კერებია ჩირქოვანი ინფილტრაციით;
/// არასწორი მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს მაჟანდისა ლუჟკას ხვრელების
ოკლუზია.

//// 82) ფსევდოტუბერკულოზით ადამიანი ავადდება:

// ინფიცირებული საკვების ან წყლის მიღებისას;
/// მღრღნელების კბენისას;
/// აიროვან- წვეთოვანი გზით;
/// კონტაქტური გზით;
/// ტრანსმისიული გზით.

//// 83) ფსევდოტუბერკულოზის დროს ვითარდება:

/// როზეოლური გამონაყარი მე-11-12 დღეს;
/// პუსტულები დაავადების მე-2 დღეს;
// ქუნთრუშის მაგვარი გამონაყარი;
/// პეტექიები დაავადების მე-2 დღეს;
/// წითელი დერმოგრაფიზმი.

//// 84) ფსევდოტუბერკულოზის შესახებ მართებულია დებულებები გარდა შემდეგისა:

/// პათოგენეზში წამყვანია ბაქტერიემია, ტოქსემია, პარენქიმული დიფუზია;
/// დაავადებას ახასიათებს სეფსისური მიმდინარეობა და კლინიკური პოლიმორფიზმი;
/// იმუნიტეტი არამყარი და ხანმოკლეა;
// ანთროპონოზული დაავადებაა;
/// სრული განვითარების პერიოდში ვითარდება თეთრი დერმოგრაფიზმი.

//// 85) ნაწლავის იერსინიოზისთვის მართებულია შემდეგი დებულებები, გარდა ერთისა:

/// ბუნებაში გამომწვევის ძირითადი რეზერვუარია მღრნელები;
/// ინფექციის გავრცელების ძირითადი გზა ალიმენტურია;
// ინფექციის გავრცელების ძირითადი გზა ტრანსმისიულია;
/// ვითარდება ართრალგია, ლიმფური კვანძების გადიდება;
/// გამოხატულია მუცლის ტკივილი, არცთუ იშვიათად-სისხლიან-ლორწოიანი განავალი.

//// 86) იერსინიოზისათვის არ არის დამახასიათებელი:

/// არტერიიტი;
/// ბაქტერიემია;
// ოსტეომიელიტი;
/// სისხლიანი ფაღარათი;
/// ართრალგია.

//// 87) წითურას შესახებ მართებულია დებულებები, გარდა შემდეგისა:

/// ინფექციის წყაროა მხოლოდ დაავადებული ადამიანი;
/// ინფიცირების მექანიზმია ჰაერ-წვეთოვანი;
// გადატანის შემდეგ იმუნიტეტი არამყარია;
/// ვირუსი ხასიათდება ტერატოგენური მოქმედებით;
/// დიდდება პერიფერიული, განსაკუთრებით კეფის, ყურის და კისრის უკანა ლიმფური
კვანძები.

//// 88) წითურას დროს სისხლში აღინიშნება:

// ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, მონოციტოზი, პლაზმური
უჯრედები;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ეოზინოფილია, ედს მომატებული;
/// ლეიკოპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, ეოზინოფილია, ედს მომატებული;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ატიპიური მონონუკლეარები, ედს მომატებული;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ატიპიური მონონუკლეარები, ედს ნორმალურია;

//// 89) თანდაყოლილი წითურასათვის ყველაზე უფრო დამახასიათებელია:

// სიყრუე, გულის მანკები, თვალის დაზიანება;
/// ჰიდროცეფალია, სპინა ბიფიდა, კრიპტორქიზმი;
/// მიკროცეფალია, ჭკუასუსტობა, პილოროსტენოზი;
/// დერმატიტი, სანაღვლე გზების დისკინეზია;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი.

//// 90) რომელია მუცლის ტიფის გამომწვევი:

/// პროვაჩეკის რიკეტსია;
/// შიგელა;
// სალმონელა;
/// სპიროქეტა;
/// ვირუსი.

//// 91) მიუთითეთ მუცლის ტიფის გადაცემის მექანიზმი:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// ფეკალურ- ორალური;
/// კონტაქტურ- საყოფაცხოვრებო;
/// ტრანსმისიული;
/// კანისა და ლორწოვანის გზით.

//// 92) რომელი დებულება არაა მართებული მუცლის ტიფის დროს:

/// სპეციფიკური გართულებაა ნაწლავის პერფორაცია;
/// ტიპიურია როზეოლური გამონაყარი;
/// მკურნალობისათვის ძირითადად გამოიყენება ლევომიცეტინი;
/// ბაქტერიამტარებლობა ვითარდება 3-5% შემთხვევაში;
// არ ახასიათებს შედარებითი ბრადიკარდია და ჰიპოტენზია;

//// 93) ლაბორატორიული კვლევის რომელი მეთოდია ძირითადი მუცლის ტიფის

დიაგნოსტიკისათვის:
/// სეროლოგიური;
// ბაქტერიოლოგიური;
/// ვირუსოლოგიური;
/// ბიოქიმიური;
/// ბაქტერიოსკოპიული.

//// 94) მუცლის ტიფის სამკურნალოდ შეიძლება გამოყენებულ იქნას ყველა ჩამოთვლილი
პრეპარატი, გარდა შემდეგისა:
/// ლევომიცეტინი;
/// ამპიცილინი;
/// ციპროფლოქსაცინი;
/// კლაფორანი;
// სტრეპტომიცინი.

//// 95) რომელი დებულება არაა მართებული პარატიფ B- სთვის:

/// მწვავედ დაწყება შემცივნებით, ოფლიანობით;
/// ცხელება ხანმოკლე, რემისიული ან უსწორო ტიპის;
/// გამონაყარი პოლიმორფული, უხვი;
// ახასიათებს ტიფური სტატუსი;
/// ხშირად იწყება გასტროინტესტინური სინდრომით.

//// 96) აღნიშნეთ მალარიის გამომწვევი:

/// ბაქტერია;
// პროტოზოა;
/// სპიროქეტა;
/// ქლამიდია;
/// რიკეტსია.

//// 97) აღნიშნეთ მალარიის ტიპიური კლინიკური ტრიადა:

/// ცხელება, სიყვითლე, "შავი შარდი";
// შეტევითი ცხელება, სპლენოჰეპატომეგალია, ანემია;
/// ცხელება, ღებინება, თავის ტკივილი;
/// ცხელება, დამბლები, კომა;
/// ცხელება, შემცივნება, ოფლიანობა ეგზანთემა.

//// 98) აღნიშნეთ მალარიის დიაგნოსტიკის ძირითადი მეთოდი:

/// ბაქტერიოლოგიური;
/// ბაქტერიოსკოპიული;
/// სეროლოგიური;
// "სქელი წვეთის" გამოკვლევა;
/// ბიოლოგიური.

//// 99) რომელი მოსაზრება არაა სწორი წითელას მიმართ:

/// ტიპიური კლინიკური სიმპტომებია: რინიტი, ლარინგიტი, კონიუნქტივიტი, ლაქოვან-
პაპულური გამონაყარი კანზე, ენანთემა ლოყის ლორწოვანზე;
// ეგზანთემა ვითარდება შეუცვლელი კანის ფონზე;
/// დამახასიათებელია გამოყრის ეტაპობრიობა;
/// იმუნიტეტი დაავადების გადატანის შემდეგ მყარია;
/// სპეციფიკური პროფილაქტიკისათვის გამოიყენება ცოცხალი ვაქცინა.

//// 100) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი მიეკუთვნება კონტაქტურ ჰელმინთოზებს:

/// ასკარიდოზი;
/// ჰიმენოლეპიდოზი;
// სტრონგილოიდოზი;
/// ტრიქოცეფალოზი;
/// ფასციოლოზი.

//// 101) რომელი პრეპარატი გამოიყენება ტენიარინქოზის სამკურნალოდ:

/// დეკარისი;
// ფენესალი;
/// მებენდაზოლი (ვერმოქსი);
/// კომბანტრინი;
/// ფილიქსანი.

//// 102) რა არის ანკილოსტომიდოზის ხშირი გართულება:

/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// დეჰიდრატაციული შოკი;
// ჰიპოქრომული ანემია;
/// ავიტამინოზი;
/// ტვინის მწვავე შეშუპება.

//// 103) სად პარაზიტობს ზრდასრული ტრიქინელა:

/// ნაწლავებში;
/// სანაღვლე გზებში;
/// ტვინში;
// კუნთებში;
/// ფილტვებში.

//// 104) რა ძირითადი კლინიკური გამოვლინება აქვს ფასციოლოზს:

/// დიარეა;
/// ნერვული სისტემის დაზიანება;
// სანაღვლე გზების დაზიანება;
/// სასუნთქი ორგანოების დაზიანება;
/// გულსისხლძარღვთა სისტემის დაზიანება.

//// 105) რა არის დენგეს ცხელების გადამტანი:

/// ფლებოტომუსი;
// კოღო;
/// რწყილი;
/// ტკიპა;
/// ტილი.

//// 106) არბოვირუსების რომელ ოჯახს მიეკუთვნება პაპატაჩის ცხელების გამომწვევი:

/// ალფავირუსებს;
/// ფლავივირუსებს;
// ბუნიავირუსებს;
/// რაბდოვირუსებს;
/// არენავირუსებს.

//// 107) ჰემორაგიული ცხელება თირკმლის სინდრომით - ინფექციის წყარო:

/// ადამიანი;
/// მსხვილფეხა რქოსანი ცხოველი;
/// ტკიპა;
// მღრღნელი;
/// წვრილფეხა რქოსანი ცხოველი.

//// 108) როგორია ყვითელი ცხელების გადაცემის მექანიზმი:

/// ფეკალურ-ორალური;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// ტრანსმისიული;
/// ალიმენტური.

//// 109) რომელი დამბლაა ხშირი ტკიპისმიერი ენცეფალიტის პოლიომიელიტური ფორმის

დროს:
// მხრის სარტყლის კუნთთა დამბლა;
/// მუცლის კუნთთა დამბლა;
/// ბულბური დამბლა;
/// ქვედა კიდურების კუნთთა დამბლა;
/// სახის ნერვის დამბლა.

//// 110) ვირუსთა რომელ გვარს მიეკუთვნება პოლიომიელიტის გამომწვევი:

/// ჰეპადნავირუსი;
/// ორთომიქსოვირუსი;
/// არენავირუსი;
// ენტეროვირუსი;
/// პარამიქსოვირუსი.

//// 111) რომელია პოლიომიელიტის გადაცემის ძირითადი გზა:

// ფეკალურ-ორალური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული;
/// ალიმენტური.

//// 112) რომელი მიდამოს კუნთთა დამბლაა ყველაზე ხშირი პოლიომიელიტის დროს:
// ქვედა კიდურების კუნთთა დამბლა;
/// მხრის სარტყლის კუნთთა დამბლა;
/// მუცლის კუნთების დამბლა;
/// დიაფრაგმის კუნთთა დამბლა.

//// 113) ინფექციურ დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება ბრუცელოზი:

/// ნაწლავთა ინფექციებს;
/// სასუნთქი გზების ინფექციებს;
/// ტრანსმისიულ ინფექციებს;
// ზოონოზებს;
/// გარეგანი საფარველის ინფექციებს.

//// 114) აღნიშნეთ ინფექციის წყარო ბრუცელოზის დროს:

/// ადამიანი;
// რქოსანი საქონელი;
/// ფრინველები;
/// მღრღნელები.

//// 115) რომელია ბრუცელოზისათვის დამახასიათებელი ნიშანი:

// ოფლიანობა;
/// კანისა და სკლერების სიყვითლე;
/// ჰემორაგიული გამონაყარი;
/// თირკმელების დაზიანება;
/// დისპეფსიური მოვლენები.

//// 116) რომელია ბრუცელოზის გამომწვევი:

// ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// სპიროქეტა;
/// პროვაჩეკის რიკეტსია;
/// უმარტივესი.

//// 117) პერიფერიული სისხლის რომელი მაჩვენებელი ახასიათებს ბრუცელოზს:

// შედარებითი ლეიკოპენია;
/// ლეიკოციტოზი;
/// ლიმფოპენია;
/// ნეიტროფილოზი;
/// ეოზინოფილია.

//// 118) რომელია A ჰეპატიტის გადაცემის გზა:

// ფეკალურ- ორალური;
/// პარენტერული;
/// ჰაერ- წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული;
/// კანის და ლორწოვანების გზით.

//// 119) რომელი კლინიკური ნიშანი ახასიათებს A ჰეპატიტს:

/// კონიუნქტივიტი;
// გულისრევა, ღებინება;
/// როზეოლური გამონაყარი;
/// კისრის კუნთების რიგიდობა;
/// ართრალგია.

//// 120) A ჰეპატიტისთვის მართებულია:

/// ტალღისებური ხასიათის ცხელება;
// ტკივილი ეპიგასტრიუმის და მარჯვენა ფერდქვეშა არეში;
/// ტონზილიტი დამახასიათებელი ნადებებით;
/// თირკმლის დაზიანება;
/// როზეოლური გამონაყარი.

//// 121) რომელია A ჰეპატიტის გამომწვევი:

/// ქლამიდია;
/// ლეპტოსპირა;
// ვირუსი;
/// ბაქტერია;
/// რიკეტსია.

//// 122) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ არის მართებული დიფთერიის მიმართ:

/// დიფთერიის ჩხირის პათოგენობის ძირითადი ფაქტორია ეგზოტოქსინი;
// ავადმყოფი კონტაგიოზურია მხოლოდ კლინიკური სურათის გაშლის პერიოდში;
/// დიფთერიის გადაცემის ძირითადი გზა ჰაერ-წვეთოვანია;
/// დიფთერიის მიმღებლობა დამოკიდებულია სისხლში სპეციფიკური ანტიტოქსინის
შემცველობაზე;
/// დიფთერიის დროს გამომუშავდება ანტიტოქსიკური იმუნიტეტი, რომელიც ხანგრძლივი
არ არის.

//// 123) ქვემოჩამოთვლილთაგან რა არ არის მართებული ხახის დიფთერიის ლოკალური

ფორმის მიმართ:
/// ინკუბაციური პერიოდი 3-5 დღეა, ზოგჯერ გრძელდება 7 დღემდე;
/// ავადმყოფს აღენიშნება სიფერმკთალე, უმადობა, ტაქიკარდია;
// გამოხატულია ხახის ლორწოვანის მკვეთრი ჰიპერემია;
/// ნუშურა ჯირკვლებზე აღინიშნება მოთეთრო-მონაცრისფრო ფიბრინული ნადები;
/// ზომიერად გადიდებულია რეგიონული ლიმფური კვანძები.

//// 124) ქვემოჩამოთვლილთაგან დიფთერიის გართულება შეიძლება იყოს ყველა, გარდა:

/// მიოკარდიტისა;
/// პოლირადიკულონევრიტისა;
// სინოვიტისა;
/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკისა;
/// ნეფროზისა.

//// 125) დიფთერიის საწინააღმდეგო იმუნიზაცია კომბინირებული AKDჩ ვაქცინით იწყება:

/// 6 თვის ასაკში;
/// 1 წლის ასაკში;
/// დაბადებიდან პირველი 5 დღის განმავლობაში;
// 2 თვის ასაკში;
/// 1 თვის ასაკში.

//// 126) რომელი მოსაზრება არ არის სწორი დიფთერიული კრუპის მიმართ:

/// ხშირად ვითარდება მეორადად, ხახის გავრცელებულ დიფთერიასთან ერთად;
/// იზოლირებული დიფთერიული კრუპის დროს ინტოქსიკაცია ზომიერია;
/// დამახასიათებელია სტენოზური სუნთქვა;
/// დამახასიათებელია სუნთქვის გაძნელება შესუნთქვის ფაზაში;
// დამახასიათებელია ხველა უხვი ნახველით;

//// 127) დიფთერიის კრუპს ახასიათებს:

/// უეცარი დაწყება, სტენოზის სწრაფი განვითარება;
/// მწვავე დასაწყისი მაღალი ცხელებით 39-40 გრადუსი, ზემო სასუნთქი გზების კატარული
მოვლენებით;
/// დაავადების დაწყებიდან პირველ საათებში მოხრჩობის გრძნობა და უხეში ხველა;
// დაავადების თანდათანობითი განვითარება, სიმპტომთა გამოვლენა შემდეგი
თანმიმდევრობით: ხმის ჩახლეჩა, მყეფავი ხველა, სტენოზური სუნთქვა;
/// მიმდინარეობა ტემპერატურული რეაქციის გარეშე.

//// 128) ქოლერის დროს ინფექციის გადაცემის გზებია:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// ფეკალურ-ორალური;
/// საყოფაცხოვრებო-კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული;
/// კანის და ლორწოვანების გზით.

//// 129) ქოლერის ვიბრიონი ინტენსიურად მრავლდება:

/// კუჭში;
// წვრილ ნაწლავებში;
/// მსხვილ ნაწლავებში;
/// სისხლში;
/// ლიმფურ კვანძებში.

//// 130) ქოლერის დროს დიარეა განპირობებულია:

/// ვიბრიონების მიერ ენტეროციტებში ცილის სინთეზის დარღვევით;
/// ენტეროციტებში ვიბრიონების ინტენსიური გამრავლებით;
/// ნაწლავთა სისხლძარღვოვანი და ნერვული აპარატის დაზიანებით;
// ქოლერის ვიბრიონების ეგზოტოქსინის მოქმედებით;
/// ქოლერის ვიბრიონების ენდოტოქსინის მოქმედებით.

//// 131) ქოლერის დროს დაავადების სიმძიმეს განსაზღვრავს:

/// ინტოქსიკაცია;
// ექსიკოზი;
/// დემინერალიზაცია;
/// ცხელების ინტენსივობა;
/// ნაწლავის ლორწოვან გარსზე წყლულების წარმოქმნის ინტენსივობა.

//// 132) საშუალო სიმძიმის ქოლერის დროს (დეჰიდრატაცია II ხარ.). სითხის სახით
ავადმყოფი კარგავს სხეულის მასის:
/// 3%-მდე;
// 4-6%;
/// 7-9%;
/// 10%;
/// 15-17%.

//// 133) მძიმე ქოლერის დროს (ალგიდი). ავადმყოფის სხეულის ტემპერატურა:

/// სუბფებრილურია;
/// მერყეობს 38-39 გრადუსი შორის;
/// ნორმულია;
// სუბნორმულია;
/// 40 გრადუსზე მეტია.

//// 134) ქოლერის კლინიკური სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

/// პროფუზული ფაღარათისა;
/// კანის ტურგორის დაქვეითებისა;
// ცხელებისა;
/// კრუნჩხვებისა;
/// განმეორებითი ღებინებისა.

//// 135) ქოლერის დროს განვითარებული ექსიკოზის მკურნალობა წარმოებს:

/// ანტიბიოტიკებით;
/// კორტიკოსტეროიდებით;
/// პლაზმის გადასხმით;
// ელექტროლიტების ხსნარებით;
/// კოლოიდური ხსნარებით.

//// 136) პარტახტიანი ტიფის დროს ვითარდება:

/// წვრილი ნაწლავის ლიმფური აპარატის დაზიანება;
/// ღვიძლის და თირკმელების დაზიანება;
// გენერალიზებული ვასკულიტი;
/// ლიმფადენოპათია;
/// მწვავე, კეთილთვისებიანი რეტიკულოენდოთელოზი.

//// 137) როგორია პარტახტიანი ტიფის გადაცემის გზა:

/// ალიმენტური;
// ტრანსმისიული;
/// ფეკალურ-ორალური;
/// კონტაქტური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი.

//// 138) ქვემოჩამოთვლილიდან რომელი არ მიეკუთვნება პარტახტიანი ტიფის

დამახასიათებელ ნიშნებს:
/// მეჭეჭოვანი ენდოვასკულიტი;
/// ინტერსტიციული მიოკარდიტი;
// ჯორჯლის ლიმფური აპარატის დაზიანება;
/// თავის ტვინის რუხი ნივთიერების დაზიანება;
/// თირკმელზედა ჯირკვლების დაზიანება.
//// 139) პარტახტიანი ტიფის დროს გამონაყარი ვითარდება დაავადების ა) მე-9-10 დღეს;
/// მე-2-4 დღეს;
// მე-4-6 დღეს;
/// პირველ დღეს;
/// მეორე კვირის ბოლოს.

//// 140) პარტახტიანი ტიფის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// სტრეპტომიცინი;
/// გენტამიცინი;
/// ლევომიცეტინი;
// ტეტრაციკლინი;
/// ბისეპტოლი.

//// 141) ქუ ცხელების გამომწვევია:

/// ვირუსი;
/// ქლამიდია;
// კოქსიელა;
/// ლეპტოსპირა;
/// მიკოპლაზმა.

//// 142) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ არის დამახასიათებელი ქუ ცხელებისთვის:

/// დაავადების მწვავე დაწყება;
/// მაღალი ცხელება;
/// ძლიერი თავის ტკივილი;
// ეგზანთემა;
/// ღვიძლის და ელენთის გადიდება.

//// 143) ვისცერული ლეიშმანიოზის დროს ზიანდება ყველა ორგანო, გარდა:

/// ფილტვებისა;
/// ღვიძლისა;
/// ელენთისა;
// კანისა;
/// ძვლის ტვინისა.

//// 144) ხმელთაშუა ზღვის ვისცერულ ლეიშმანიოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
/// პირველადი აფექტისა ფლებოტომუსის კბენის ადგილას;
// წყლულისა კანზე;
/// ელენთის და ღვიძლის გადიდებისა;
/// უსწორო ხასიათის ცხელებისა;
/// ანემიისა.

//// 145) ვისცერული ლეიშმანიოზის სამკურნალოდ იყენებენ:

/// ფურაზოლიდონს;
/// დელაგილს;
/// ამინარსონს;
/// ქინგამინს;
// სოლუსურმინს.

//// 146) ქვემოჩამოთვლილიდან რა არ არის სწორი ქუნთრუშის მიმართ:

/// დაავადებას იწვევს A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი;
// დაავადება არ გადაეცემა სხვადასხვა ნივთების, სათამაშოების, ან ავადმყოფის ტანსაცმლით;
/// დაავადება განპირობებულია გამომწვევის ტოქსიკური, ალერგიული და სეპტიკური
ზემოქმედებით;
/// ქუნთრუშის გართულებებია ლიმფადენიტი, სინუსიტი, ნეფრიტი, ართრიტი;
/// დაავადება არ იძლევა რეციდივებს;

//// 147) რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს ქუნთრუშას:

/// მაღალი ცხელება;
/// სიფერმკთალე ცხვირ-ტუჩის არეში;
/// თეთრი დერმოგრაფიზმი;
/// ღებინება;
// პეტექიური გამონაყარი.

//// 148) რომელი ჯგუფის ანტიბიოტიკებს ენიჭება უპირატესობა ქუნთრუშას

მკურნალობაში:
// პენიცილინის ჯგუფი;
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// ცეფალოსპორინები;
/// ტეტრაციკლინის ჯგუფი;
/// ლევომიცეტინის ჯგუფი.

//// 149) ინკუბაციური პერიოდი ყვავილის დროს:

/// 3 სთ-დან-24 სთ-მდე;
/// 12 სთ-დან-72 სთ-მდე;
/// 2 დღიდან-14 დღემდე;
// 12 დღიდან-22 დღემდე;
/// 22 დღიდან-60 დღემდე.

//// 150) როგორი თანმიმდევრობით ლოკალიზდება ყვავილის გამონაყარი:

// სახეზე, სხეულზე, კიდურებზე, ხელისა და ფეხის გულებზე;
/// ტანზე, კიდურებზე;
/// სახეზე, ხელის გულებზე;
/// კიდურებზე, სახეზე, ტანზე, ფეხის გულებზე;
/// კიდურებზე, კისრის მიდამოში, სხეულზე.

//// 151) აღნიშნეთ რომელი კლინიკური ნიშანი არ არის დამახასიათებელი ყვავილისათვის:

/// მაღალი ცხელება;
/// გამონაყარი: ლაქა, კვანძი, ვეზიკულა, პუსტულა;
/// გამონაყარი მონომორფული;
// გამონაყარი პოლიმორფული;
/// თავისა და წელის ტკივილი, ღებინება.

//// 152) რომელი ტიპის ჰერპესვირუსებს მიეკუთვნება ციტომეგალოვირუსი:

/// ადამიანის პირველი ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის მეორე ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის მესამე ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის მეოთხე ტიპის ჰერპესვირუსი;
// ადამიანის მეხუთე ტიპის ჰერპესვირუსი.

//// 153) როდის განიცდის რეაქტივაციას ლატენტურად მიმდინარე ციტომეგალოვირუსი:

/// მწვავე ბაქტერიული ინფექციის დროს;
/// მწვავე ვირუსული ინფექციის დროს;
// ორსულობის პერიოდში;
/// მშობიარობის პერიოდში;
/// მშობიარობის შემდგომ პერიოდში.

//// 154) რომელი ჰემოგრამაა დამახასიათებელი ინფექციური მონონუკლეოზისთვის:

/// ლიმფოციტოზი, ეოზინოფილია, მომატებული ედს-ი;
// ლეიკოციტოზი, მონოლიმფოციტოზი, ატიპური მონონუკლეარები;
/// ლეიკოპენია, ლიმფოპენია, მომატებული ედსი;
/// ლეიკოპენია, მონოლიმფოციტოზი, მომატებული ედსი;
/// ეოზინოფილია.

//// 155) რომელი კლინიკური ნიშანი, ან სინდრომი არ ახასიათებს ინფექციურ

მონონუკლეოზს:
/// ლიმფადენოპათია;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
// ნეფრიტი;
/// ტონზილიტი;
/// ცხელება.

//// 156) რომელი მეთოდი გამოიყენება ინფექციური მონონუკლეოზის დიაგნოსტიკის

მიზნით:
/// ვირუსის გამოყოფა;
/// პრეციპიტაციის რეაქცია;
// ჰეტეროჰემაგლუტინაციის რეაქცია;
/// კომპლემენტის შებოჭვის რეაქცია;
/// აგლუტინაციის რეაქცია.

//// 157) ავადმყოფს გამოხატული აქვს სპლენომეგალია, ჰემოგრამაში აღმოჩნდა ატიპური

მონონუკლეარები, სეროლოგიურად ჰეტეროფილური ანტისხეულები. მიუთითეთ დიაგნოზი
/// ადენოვირუსული ინფექცია;
/// მწვავე ლეიკოზი;
/// ვირუსული ჰეპატიტი;
// ინფექციური მონონუკლეოზი;
/// მარტივი ჰერპესვირუსული ინფექცია.

//// 158) რომელი კლინიკური სინდრომი ახასიათებს პირველად ჰერპესულ ინფექციას

ძირითადად:
// აფთოზური სტომატიტი;
/// მწვავე რესპირაციული ინფექციის მსგავსი;
/// წყლულოვან- ნეკროზული სტომატიტი;
/// ნაზოფარინგიტი, პნევმონია;
/// ნეფრიტი.

//// 159) მიუთითეთ ჩუტყვავილას გადაცემის გზა:

// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ფეკალურ-ორალური;
/// არტიფიციული;
/// ტრანსმისიული;
/// ვერტიკალური.

//// 160) რომელი გართულება ახასიათებს ჩუტყვავილას:

// ენცეფალიტი;
/// ორქიტი;
/// პერიტონიტი;
/// ოოფორიტი;
/// ართრიტი.

//// 161) C ჰეპატიტის შემთხვევაში რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოსაზრება არ არის

მართებული:
/// დონორები წარმოადგენენ C ვირუსის ფართო რეზერვუარს;
// მაღალი რისკ-ჯგუფის წარმომადგენლებს უტარდებათ აქტიური იმუნიზაცია;
/// C ვირუსით დაინფიცირებული სისხლის შრატი და პლაზმა ინფიცირების უნარს
ინარჩუნებს 6 წლის განმავლობაში;
/// ვირუსი ინაქტივირდება 100 გრადუსზე 2 წთ-ის განმავლობაში;
/// ჰემოდიალიზზე მყოფი ავადმყოფები წარმოადგენენ მაღალ რისკ-ჯგუფს.

//// 162) რომელია C ჰეპატიტის და მახასიათებელი ნიშანი:

/// ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში;
/// ამინოტრანსფერაზების აქტივობის მკვეთრი მატება;
// ტრანსამინაზების აქტივობის ტალღისებრი ხასიათი- "ფლუქტუაცია";
/// ქრონიზაციის სწრაფი ტემპი;
/// დაავადების მწვავე ფორმის შედარებით მძიმე მიმდინარეობა.

//// 163) რომელი დებულება არ არის მართებული C ჰეპატიტის შემთხვევაში:

/// ინკუბაციური პერიოდი საშუალოდ 20-22 კვირაა;
/// დაავადება მიმდინარეობს უპირატესად ქრონიკული ფორმით;
// სქესობრივი გზით დაინფიცირება ხორციელდება უფრო ინტენსიურად, ვიდრე B ჰეპატიტის
შემთხვევაში;
/// არ ახასიათებს სეზონურობა;
/// ვირუსმა შეიძლება განაპირობოს ჰეპატო-ცელულური კარცინომის განვითარება.

//// 164) C ჰეპატიტის ქრონიკული ფორმის ადრეული სტადიის საუკეთესო სამკურნალო

საშუალებას წარმოადგენს:
/// პრედნიზოლონი;
/// ზოვირაქსი;
/// ჰეპატოპროტექტორული საშუალებები;
// ალფა- ინტერფერონის პრეპარატები;
/// ანტიბიოტიკები.

//// 165) მიუთითეთ, ძირითადად რომელი გზით ხდება ციმბირის წყლულით

დაინფიცირება:
/// ალიმენტური;
/// ტრანსმისიული;
// კონტაქტური;
/// ინჰალაციური;
/// ფეკალურ-ორალური.

//// 166) როგორი სახის ანთება ვითარდება ციმბირის წყლულის დროს:

/// ჩირქოვანი;
/// ფიბრინული;
// ნეკროზულ-ჰემორაგიული;
/// სეროზული;
/// კატარული.

//// 167) ჩამოთვლილი სეროლოგიური რეაქციებიდან ციმბირის წყლულის

სადიაგნოსტიკოდ გამოიყენება:
/// ვიდალის;
/// რაიტის;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის;
// ასკოლის თერმოპრეციპიტაციის;
/// კომპლემენტის შებოჭვის.

//// 168) რომელი ბიოლოგიური პრეპარატი გამოიყენება ციმბირის წყლულის კომპლექსურ

მკურნალობაში:
/// ცოცხალი ვაქცინა;
/// დახოცილი ვაქცინა;
/// ანატოქსინი;
// ჰეტეროგლობულინი;
/// ანტიტოქსინი.

//// 169) ციმბირის წყლულის სამკურნალოდ საუკეთესოა შემდეგი ანტიბიოტიკი:

/// სტრეპტომიცინი;
/// ლევომიცეტინი;
// პენიცილინი;
/// რიფამპიცინი;
/// მონომიცინი.

//// 170) რომელი დებულება არ არის მართებული ტულარემიის შემთხვევაში:

// გამომწვევია სპიროქეტა;
/// დაინფიცირების ძირითად წყაროს მღრღნელები წარმოადგენენ;
/// ყველაზე ხშირად ვითარდება წყლულოვან-ბუბონური ფორმა;
/// საუკეთესო სამკურნალო საშუალებას წარმოადგენს სტრეპტომიცინი;
/// ბუბონური ფორმისას უხშირესად ზიანდება იღლიის, საზარდულის და ბარძაყის
ლიმფური კვანძები.

//// 171) რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად ტულარემიის დროს:
/// ბუბონური;
// წყლულოვან- ბუბონური;
/// თვალ-ბუბონური;
/// ანგინურ- ბუბონური;
/// აბდომინური;
/// ფილტვის;
/// გენერალიზებული.

//// 172) როგორი ბუბონია დამახასიათებელი ტულარემიისთვის:

/// უმტკივნეულო, მკვეთრი კონტურებით, მოძრავი, კანი ბუბონზე შეუცვლელია;
// ზომიერად მტკივნეული, მკვრივი კონსისტენციის, გამოკვეთილი კონტურებით, მოძრავი,
კანი ბუბონზე შეუცვლელია;
/// მკვეთრად მტკივნეული, მკვრივი კონსისტენციის, არამკვეთრი კონტურებით, უმოძრაო,
კანი ბუბონზე ჰიპერემიულია;
/// ძლიერ მტკივნეული, გამოხატული პერიადენიტით და ლიმფანგოიტით, ტენდენციით
სწრაფი დაჩირქებისკენ;
/// გამოხატული ლიმფადენოპათია კისრის, ყბისქვეშა არესა და მკერდლავიწდვრილისებრი
კუნთების გასწვრივ, ლიმფური კვანძები- საშუალო კონსისტენციის, მცირედ მტკივნეული და
ერთმანეთისაგან განცალკევებული.

//// 173) ეპიდემიური პაროტიტის გამომწვევია ვირუსთა შემდეგი გვარის წარმომადგენელი:

/// მორბილივირუსი;
/// რუბივირუსი;
// პარამიქსოვირუსი;
/// მამმილიადე;
/// რინოვირუსი.

//// 174) პაროტიტული ინფექციისთვის ყველაზე მეტად დამახასიათებელია:

/// ინკუბაციური პერიოდი 5 დღემდე;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
// ჯირკვლოვანი ორგანოების დაზიანება;
/// ცნს-ის დაზიანება;
/// თირკმელების დაზიანება.

//// 175) სეროზული მენინგიტი, როგორც პაროტიტული ინფექციის გართულება, ყველაზე

ხშირად გვხვდება:
/// დაავადების პირველი დღიდანვე;
/// მე-2-3 დღეს;
// მე-4-10 დღეს;
/// დაავადების მე-2 კვირიდაან;
/// დაავადების მე-2 თვეზე.

//// 176) C ჰეპატიტის ვირუსი მიეკუთვნება:

/// ჰეპადნავირუსებს;
/// ენტეროვირუსებს;
// ფლავივირუსების მსგავს ვირუსებს;
/// არბოვირუსებს;
/// როტა-ვირუსებს.

//// 177) C ჰეპატიტი უპირატესად გვხვდება შემდეგ ასაკობრივ ჯგუფში:

/// 1 წლამდე ასაკის;
/// სკოლამდელი ასაკის;
/// სკოლის ასაკის;
// 20-30 წლის ასაკის;
/// 50 წელს ზემოთ.

//// 178) რომელი მოსაზრება არ არის მართებული C ჰეპატიტის შემთხვევაში:

/// 50-80%-ში ახასიათებს ქრონიზაცია;
// ხშირია ფულმინანტური ფორმების არსებობა;
/// დაინფიცირების მექანიზმი პარენტერულია;
/// კლინიკურად მსუბუქად მიმდინარე დაავადებაა;
/// ნარკომანები წარმოადგენენ მაღალ რისკ-ჯგუფს.

//// 179) რომელია ჩუტყვავილას გამომწვევი ვირუსი:

/// ადამიანის I ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის II ტიპის ჰერპესვირუსი;
// ადამიანის III ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის IV ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის V ტიპის ჰერპესვირუსი.

//// 180) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელია ჩუტყვავილასთვის დამახასიათებელი

გამონაყარი:
/// ლაქა, რომელიც გადაიზრდება პაპულაში, ვეზიკულაში, პუსტულაში;
/// ლაქა, რომელიც გადაიზრდება პაპულაში და შემდეგ წყლულში;
// გამონაყარის ელემენტები გამჭირვალე, სითხის შემცველი ვეზიკულებია, რომლებიც
შემოსაზღვრულია ჰიპერემიის ქობით;
/// გამონაყარი წარმოდგენილია მრავლობითი ბუშტუკებით და ჰემორაგიული შიგთავსით;
/// როზეოლური გამონაყარი.

//// 181) შიდსის დროს დაავადების უმაღლესი გამოხატულების სტადიაში რომელი ორგანო
ზიანდება ყველაზე ხშირად:
/// გული;
// ფილტვები;
/// ღვიძლი;
/// ელენთა;
/// ნერვული სისტემა.

//// 182) როგორია შიდსის მკურნალობის სქემა:

/// ანტიბიოტიკთერაპია, ანტივირუსული, ძვლის ტვინის გადანერგვა;
/// ანტივირუსული, ძვლის ტვინის გადანერგვა, ინტერფერონით მკურნალობა;
// ანტივირუსული, ინტერფერონით მკურნალობა, ადამიანის ნორმალური
იმუნოგლობულინი;
/// ანტივირუსული, ანტიბიოტიკოთერაპია, ძვლის ტვინის გადანერგვა;
/// არცერთი სქემა არ არის სწორი.

//// 183) რომელი ოჯახის წარმომადგენელია ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსი:

/// არბოვირუსები;
/// კალიცივირუსები;
/// როტავირუსები;
// რეტროვირუსები;
/// ორთომიქსოვირუსები.

//// 184) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსი პირველადად აზიანებს:

/// ჰეპატოციტებს;
/// სისხლის წითელ ბურთულებს;
/// მიოკარდიოციტებს;
// T-ლიმფოციტებს;
/// რეტიკულურ-ენდოთელურ უჯრედებს.

//// 185) T- ლიმფოციტების საბოლოო ფუნქცია ყალიბდება:

/// ელენთაში;
/// სისხლის მიმოქცევის წრეში;
/// ლიმფურ კვანძებში;
// თიმუსში;
/// ტონზილებში.

//// 186) ინფექციურ ავადმყოფთა ქიმიოთერაპია განისაზღვრება როგორც:

// ეტიოლოგიური მკურნალობა;
/// პათოგენეზური მკურნალობა;
/// სიმპტომური მკურნალობა;
/// პროფილაქტიკური მკურნალობა.

//// 187) რომელი კომბინაციაა მისაღები დიფტერიის დროულად დაწყებული

მკურნალობისას:
/// ანტიბიოტიკი და კორტიკოსტეროიდი;
// ანტიბიოტიკი და ანტიდიფტერიული ანტიტოქსინი;
/// ანტიბიოტიკი და სადეზინტოქსიკაციო თერაპია;
/// ანტიბიოტიკი და ანტიკოაგულანტი;
/// ანტიბიოტიკი და ვიტამინოთერაპია.

//// 188) მენინგოკოკური მენინგიტის მკურნალობისას სასტარტო ანტიბიოტიკია:

/// გენტამიცინი;
/// სტრეპტომიცინი;
/// ერითრომიცინი;
// პენიცილინი;
/// ბაქტერიციდული და ბაქტერიოსტატული პრეპარატების კომბინაცია.

//// 189) მუცლის ტიფის ეტიოტროპული მკურნალობა გრძელდება:

/// მანამ, სანამ არ გაქრება გამონაყარი;
/// მანამ, ვიდრე ტემპერატურა არ ნორმალიზდება;
/// რეკონვალესცენციის პერიოდამდე, (დაახლოვებით მე-3 კვირის დასაწყისი);
// ქიმიოთერაპია იწყება დიაგნოზის დასმის დღიდან და გრძელდება ტემპერატურის
ნორმალიზების შემდეგ 7-10 დღის განმავლობაში;
/// 6-8 დღის განმავლობაში.

//// 190) სარეჰიდრატაციულ საშუალებებს მიეკუთვნება:

/// ჰემოდეზი;
/// მანიიტი;
/// ალბუმინი;
// რინგერ-ლაქტატი.

//// 191) ორგანიზმის სადეჰიდრატაციოდ გამოიყენება:

/// რეოპოლიგლუკინი;
/// 5%-იანი გლუკოზის ხსნარი;
/// რინგერ-ლაქტატი;
// მანიტი.

//// 192) რას მოიცავს მცნება - არასპეციფიკური ეტიოტროპული მკურნალობა:

// ანტიბიოტიკების გამოყენება;
/// ვიტამინოთერაპია;
/// სეროთერაპიას;
/// რეჰიდრატაციულ თერაპიას.

//// 193) ეტიოტროპულ სპეციფიკურ საშუალებებს მიეკუთვნება:

/// ანტიბიოტიკი
// ანტიტოქსინი (შრატი)
/// ანტიჰისტამინური პრეპარატები
/// ვიტამინები

//// 194) ამებური დიზენტერიის გამომწვევია:

// Entamoeba Histolytica;
/// Entamoeba Dispar;
/// Balantidium Coli;
/// Acanthamoeba;

//// 195) რომელია სწორი მსჯელობა:

/// ამებიაზი ხშირად გვხვდება მსოფლიოს ყველა ქვეყანაში, განსაკუთრებით ცივი კლიმატის
პირობებში;
/// ამებიაზით დაინფიცირებულია მსოფლიო მოსახლეობის 50%;
/// ტროპიკულ ქვეყნებში ამებიაზით დაინფიცირებულია მოსახლეობის 5%;
// ამებიაზი განსაკუთრებით ხშირად გვხვდება ცხელსა და სუბტროპიკულ ქვეყნებში.

//// 196) მუცლის ტიფის გამომწვევია:

/// salmonella typhi murium;
/// salmonella schottmuleri;
// salmonella typhi abdominalis;
/// salmonella enteritidis.

//// 197) მუცლის ტიფის გართულებებს მიეკუთვნება:

// ნაწლავთა სისხლდენა და პერფორაცია;
/// ტვინის ინფარქტი;
/// გაუვალობა;
/// ანაფილაქსიური შოკი.

//// 198) პროტეუსი:

/// გრამდადებითი კოკია;
// გრამუარყოფითი ჩხირია;
/// გრამუარყოფითი კოკია;
/// პროტოზოაა.

//// 199) ნებისმიერი ლოკალიზაციის დროს დიფტერიის კარდინალურ სიმპტომად

ითვლება:
/// ცხელება;
/// ქსოვილთა შეშუპება;
// შეჭრის ადგილას ფიბრინული ნადების ორგანიზაცია;
/// ტკივილი შეჭრის ადგილას;
/// მიოკარდიტის, პოლირადიკულონევრიტების ან ნეფროზის განვითარება.

//// 200) დიფტერიისას ლეტალობის მაღალ პროცენტს ძირითადად განაპირობებს:

/// ნეფროზი;
// მიოკარდიტი;
/// პოლირადიკულონევრიტი;
/// დიფტერიული კრუპი;
/// ავადმყოფთა მცირე ასაკი.

//// 201) დიფტერიული კრუპის დროს პირველადი ტაქტიკაა:

/// ანტიბიოტიკის შეყვანა და ინტუბაცია;
/// ანტიბიოტიკის შეყვანა და ეპინეფრინის ინჰალაცია;
// ანტიდიფტერიული შრატის შეყვანა და ეპინეფრინის ინჰალაცია;
/// კორტიკოსტეროიდების შეყვანა;
/// კორტიკოსტეროიდების შეყვანა და ინტუბაცია.

//// 202) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ?:

// მენინგოენცეფალიტის დროს სისხლსა და ცერებრულ სითხეში ცვლილებები იგივეა, რაც
მენინგიტის დროს;
/// მენინგოკოკცემია მენინგოკოკური სეფსისია, რომელიც ხშირად მიმდინარეობს პროცესის
ქრონიზაციით;
/// მენინგოკოკცემია გვხვდება უპირატესად ასაკოვან პერიოდში;
/// მენინგოკოკცემია, ჩვეულებრივ, იწყება დუნედ, ტ-ის მომატებით 37,5-38 გრადუსამდე.

//// 203) რა არ ახასიათებს გრიპს:

/// ინტოქსიკაცია, ტემპერატურის მომატება;
/// თავის, კუნთების, თვალების ტკივილი;
/// ზემო სასუნთქი გზების კატარის განვითარება;
// ტიპიური გამონაყარი შემდგომი პიგმენტაციითა და აქერცვლით;
/// კრუპის განვითარება.

//// 204) სარტყლისებრ ჰერპესს იწვევს:

/// ბაქტერია;
/// რიკეტსია;
// ვირუსი;
/// სოკო.

//// 205) წითელასთვის პათოგნომური ფილატოვ-კოპლიკის ლაქები ჩნდება:

/// ინკუბაციურ პერიოდში
// კატარულ პერიოდში გამოყრამდე 1- 2 დღით ადრე;
/// გამონაყრის პერიოდში;
/// რეკონვალესცენციის პერიოდში.

//// 206) რომელია სწორი HBV-ს შესახებ?:

/// მისთვის დამახასიათებელია ელვისებური ფორმები;
/// დამახასიათებელია ხანგრძლივი მიმდინარეობა;
/// შესაძლებელია ქრონიკული ჰეპატიტის ჩამოალიბება;
/// შესაძლებელია ციროზის და ზოგჯერ ჰეპატოკარცინომის განვითარება;
// ყველა აღნიშნული.

//// 207) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ სეფსისის ყველაზე ხშირ გამომწვევ მიზეზად
ითვლება ჯერ კიდევ
// S. aureus და S. epidermidis
/// Prpopzoa - Entamoeba Hystolytica
/// Candida albicans
/// Leismania donovani

//// 208) კვლევის რომელი მეთოდითაა შესაძლებელი ორგანიზმის ნებისმიერ უჯრედში

ვირუსის დნმ-ის აღმოჩენა:
/// ციტოლოგიური;
/// ვირუსოლოგიური;
/// სეროლოგიური;
// მოლეკულურ-ბიოლოგიური (PCR).

//// 209) ეგზოტოქსიური ინფექციის საწინააღმდეგო აქტიური იმუნიტეტის შესაქმნელად

გამოყენებულია:
/// გამომწვევის ანტიგენი;
/// ცოცხალი გამომწვევი;
// ანატოქსინი;
/// ატენუირებული შტამი.

//// 210) მიკრობიოლოგიური კვლევის რომელი მეთოდი გვიწევს უფრო მეტ დახმარებას
რაციონალურ ანტიმიკრობულ თერაპიაში
/// ნატიური პრეპარატის პირდაპირი მიკროსკოპია;
/// შეღებილი პრეპარატის მიკროსკოპია;
/// ანტისხეულების ტიტრის განსაზღვრა;
/// ანტიგენის ტიტრის განსაზღვრა;
// კულტივაციის მეთოდი.

//// 211) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატი წარმოადგენს მკაცრ უკუჩვენებას

მეძუძური დედისათვის:
/// პენიცილინი;
/// ამპიცილინი;
// სულფანილამიდები;
/// ერთრომიცინი;

//// 212) ამოარჩიეთ ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სიმპტომი:

// ყლაპვის გაძნელება;
/// ოლიგურია;
/// დიარეა;
/// ჰიპოთერმია;
/// ბრადიკარდია.

//// 213) ამოარჩიეთ ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სიმპტომი:

/// მენინგეალური სიმპტომები;
/// ტეტრაპარეზი;
/// კრუნჩხვითი სტატუსი;
// რბილი სასის დამბლა;
/// ჰემიპლეგია.

//// 214) ბოტულიზმის დიაგნოზი დასვით, რომელი ღონისძიებით იწყებთ მოქმედებას

პირველ საათებში:
/// ანტიბიოტიკთერაპია;
/// ინფუზური თერაპია;
/// სეროთერაპია;
// კუჭის ამორეცხვა ზონდით, გამწმენდი ოყნა, სეროთერაპია;
/// იმუნოთერაპია;

//// 215) რომელია ძირითადი თერაპია ბოტულიზმის დროს:

/// ქიმიოთერაპია;
// სეროთერაპია;
/// ფაგოთერაპია;
/// ვაქცინოთერაპია;
/// ინტერფერონოთერაპია.

//// 216) დაავადება დაიწყო მწვავედ, გახშირებული დეფეკაციით, უხვი განავლით, შემდეგ
ხშირი პირღებინებით გულისრევის გარეშე, განავალი დაემსგავსა ,,ბრიჯის ნახარშს",
ტემპერატურის მომატების გარეშე. შეარჩიეთ სწორი დიაგნოზი:
/// შიგელოზი;
/// საკვებისმიერი ტოქსიკოინფექცია;
/// ეშერიხიოზი;
/// სოკოთი მოწამლვა;
// ქოლერა.

//// 217) ქოლერის სიმძიმეს განსაზღვრავს:

/// ინტოქსიკაცია;
// ექსიკოზი;
/// დემინერალიზაცია;
/// ცხელების ინტენსივობა;
/// ნაწლავის ლორწოვან გარსზე წარმოქმნილი წყლულების რაოდენობა.

//// 218) რომელი ხსნარი გამოიყენება რეჰიდრატაციისათვის ქოლერით განპირობებული III-

IV ხარისხის ექსიკოზის დროს:
/// ჰემოდეზი;
/// რეოპოლიგლუკინი;
// ელექტროლიტების ხსნარი;
/// 10%-იანი გლუკოზის ხსნარი;
/// 5%-იანი ალბუმინის ხსნარი.

//// 219) ქოლერით განპირობებული ექსიკოზის მკურნალობაში რომელ სამკურნალო

საშუალებას ენიჭება უპირატესობა:
/// ანტიბიოტიკი.
/// კორტიკოსტეროიდი;
// ელექტროლიტების ხსნარი;
/// პლაზმა;
/// კოლოიდური ხსნარი.

//// 220) რომელია მუცლის ტიფისთვის ტიპიური გამონაყარი:

/// მაკულოზური;
/// პეტექიური;
/// პაპულოზური;
// როზეოლოზური.

//// 221) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ?:

// მენინგოენცეფალიტის დროს სისხლსა და ცერებრულ სითხეში ცვლილებები იგივეა, რაც
მენინგიტის დროს;
/// მენინგოკოკცემია მენინგოკოკური სეფსისია, რომელიც ხშირად მიმდინარეობს პროცესის
ქრონიზაციით;
/// მენინგოკოკცემია გვხვდება უპირატესად ასაკოვან პერიოდში;
/// მენინგოკოკცემია, ჩვეულებრივ, იწყება დუნედ, ტ-ის მომატებით 37,5-38 გრადუსამდე.

//// 222) რა არ ახასიათებს გრიპს:

/// ინტოქსიკაცია, ტემპერატურის მომატება;
/// თავის, კუნთების, თვალების ტკივილი;
/// ზემო სასუნთქი გზების კატარის განვითარება;
// ტიპიური გამონაყარი შემდგომი პიგმენტაციითა და აქერცვლით;
/// კრუპის განვითარება.

//// 223) როგორი მორფოლოგიური ცვლილებებია ნაწლავებში დიზენტერიის დროს:

// ანთებითი;
/// დეგენერაციული;
/// ლიმფოიდური ქსოვილის ჰიპერპლაზია;
/// მორფოლოგიური ცვლილებები არ ვითარდება.

//// 224) რა არ ითვლება დიზენტერიის კლინიკურ გამოვლინებად:

// გამონაყარი უპირატესად მუცლის არეში;
/// ინტოქსიკაცია;
/// ხშირი, თხელი განავალი;
/// ტენეზმები.

//// 225) დიზენტერიის დროს უპირატესად ზიანდება:

/// საყლაპავი მილი.
/// წვრილი ნაწლავის ლიმფური აპარატი.
/// ბრმა ნაწლავი.
// სიგმოიდური ნაწლავი.

//// 226) მწვავე დიზინტერიის დროს ანტიბიოტიკის მიღების რომელ გზას ვაძლევთ
უპირატესობას?
// პერორალური.
/// ინტრამუსკულარული.
/// ინტრავენური.
/// ინტრარექტალური.

//// 227) მენინგოკოკური ინფექციის დროს ინფექციის წყაროა

// ადამიანი
/// ბალახის მჭამელი ცხოველები
/// ლეშის მჭამელი ცხოველები
/// მღრნელები

//// 228) მენინგოკოკური ინფექციის გადაცემის მექანიზმია:

/// ფეკალურ-ორალური;
/// ტრანსმისიული;
// ჰაეროვან-წვეთოვანი;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.

//// 229) მენინგოკოკური მენინგიტის ძირითადი სადიაგნოსტიკო მეთოდია:

// ზურგის ტვინის სითხის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;
/// ბიოქიმიური გამოკვლევა;
/// ვირუსოლოგიური გამოკვლევა;
/// ბიოლოგიური ცდა.

//// 230) როგორი სახის ანთება ვითარდება ციმბირის წყლულის დროს:

/// ჩირქოვანი;
/// ფიბრინული;
// ნეკროზულ-ჰემორაგიული;
/// სეროზული.

//// 231) ციმბირის წყლულის სამკურნალოდ საუკეთესოა შემდეგი ანტიბიოტიკი:

/// სტრეპტომიცინი;
/// ლევომიცეტინი;
// პენიცილინი;
/// რიფამპიცილინი;
/// მონომიცინი.

//// 232) "ჟოლოსებრი ენა" დამახასიათებელია:

/// დიფტერიისთვის;
/// ჩუტყვავილასთვის;
/// ინფექციური მონონუკლეოზისთვის;
// ქუნთრუშასთვის.

//// 233) კანზე ნეკროზული უმტკივნეული კერა ახასიათებს:

/// წითელ ქარს.
/// სტაფილოკოკურ კარბუნკულს.
// ჯილეხს.
/// შავ ჭირს.

//// 234) რომელი ინფექცია არ გადაეცემა ადამიანიდან ადამიანს:

/// გრიპი.
/// ქუნთრუშა.
/// დიფტერია.
// ტეტანუსი.

//// 235) გრიპის ვირუსის კულტურის მისაღებად აუცილებელი მასალაა:

// ცხვირ-ხახის ჩამონარეცხი;
/// შარდი;
/// განავალი;
/// ნახველი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 236) ჩამოთვლილიდან რომელია მწვავე რესპირატორული ინფექციის ყველაზე ხშირი

გართულება:
/// მენინგოენცეფალიტი;
/// პიელონეფრიტი;
/// მიოკარდიტი;
// პნევმონია, სინუსიტები.

//// 237) გრიპის დროს მუდმივ სიმპტომს წარმოადგენს. ა) რინიტი.

// ტრაქეიტი.
/// ბრონქიტი.
/// პნევმონია.

//// 238) მიუთითეთ გრიპის ყველაზე ხშირი გართულება:

// პნევმონია.
/// ნეფრიტი.
/// გულის უკმარისობა.
/// ჰეპატიტი.

//// 239) რომელია HBV-ს გადაცემის ძირითადი ფაქტორები:

/// ჭუჭყიანი ხელები, საკვები;
// სისხლი, სისხლის პრეპარატები;
/// წყალი, ბუზები;
/// ტკიპები, კოღოები.

//// 240) როდის მატულობს B ჰეპატიტით ავადობა:

/// შემოდგომა და ზამთარში;
/// გაზაფხულ-ზაფხულში;
/// ზამთარ-გაზაფხულზე;
// სეზონურობა არაა დამახასიათებელი.

//// 241) რომელ ღონისძიებებს გულისხმობს HBV ინფექციის პროფილაქტიკა:

/// ბუზების მოსპობას;
// ერთჯერადი ხმარების სამედიცინო ინსტრუმენტების გამოყენებას;
/// პირადი ჰიგიენის დაცვას;
/// დეზინფექციას.

//// 242) რომელია მწვავე ჰეპატიტის ყველაზე დამახასიათებელი გართულება:

/// მელენა;
/// თირკმლების უკმარისობა;
/// ფილტვების შეშუპება;
// ღვიძლისმიერი კომა.

//// 243) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსული ინფექციის გავრცელებაა შესაძლებელი

სექსუალური კონტაქტით:
/// B ჰეპატიტი;
/// ციტომეგალოვირუსული ინფექცია;
/// აივ-ინფექცია;
/// ჰერპესინფექცია;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.
//// 244) B ჰეპატიტის მწვავე სიყვითლის პერიოდისათვის პათოგნომურია ყველა, გარდა
შემდეგისა:
/// მუქი შარდი;
/// აქოლია;
// ნაღვლის ბუშტის გადიდება;
/// ღვიძლის გადიდება;
/// სკლერების და კანის იქტერულობა.

//// 245) რომელია აუცილებელი ღონისძიება ცოფიანი ცხოველისაგან ადამიანის დაკბენისას:

/// ანტიბიოტიკოთერაპია;
/// ჰორმონოთერაპია;
/// დეზინტოქსიკაციური მკურნალობა;
// ვაქცინაცია და გამაგლობულინით პროფილაქტიკა.

//// 246) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი სისტემის დაზიანება ხდება ცოფის

გამომწვევით:
/// შარდ-სასქესო;
// ნერვული;
/// სასუნთქი;
/// გულ-სისხლძარღვთა.

//// 247) ლეიშმანიოზის გამომწვევია:

/// მიკრობი;
/// რიკეტსია;
/// ვირუსები;
// პროტოზოა;
/// ვიბრიონი.

//// 248) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელს აქვს ყველაზე მეტი მნიშვნელობა ცოფის
დიაგნოსტიკისათვის:
/// აპათია, უძილობა;
/// დისფონია, ოფთალმოპლეგია;
// ჰიდროფობია, აეროფობია;
/// კრუნჩხვები, კომა.

//// 249) ჩამოთვლილიდან რომელია ავადმყოფის სიკვდილის მიზეზი ცოფის დროს:

/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// უოტერჰაუზ- ფრიდრიხსენის სინდრომი;
// სუნთქვის ცენტრის დამბლა;
/// სეფსისი.

//// 250) ჩამოთვლილიდან როგორია ცოფის პროგნოზი:

/// სრული გამოჯანმრთელება;
/// ქრონიკული ფორმით განვითარება;
/// მძიმე ნარჩენი მოვლენები;
/// ლეტალობა 5-10 %-ია;
// ლეტალობა 100 %-ია.

//// 251) რომელია მალარიის გამომწვევი:

/// ლეიშმანია;
/// ტოქსოპლაზმა;
// პლაზმოდია;
/// ამება.

//// 252) მალარიის დროს ინფექციის წყაროა:

// მალარიით ავადმყოფი ან ინფექციის მტარებელი;
/// კოღო ანოფელესი;
/// შინაური ცხოველები;
/// ფრინველები;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 253) რომელია მალარიის წყარო და გადაცემის გზა:

/// მღრღნელები, ალიმენტური;
/// ადამიანი, კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო;
// ადამიანი, ტრანსმისიული;
/// ფრინველები, ასპირაციული.

//// 254) კოღოს მეშვეობით ვრცელდება:

// მალარია.
/// ტულარემა.
/// ბრუცელოზი.
/// ლეპტოსპიროზი.

//// 255) მიუთითეთ ბოტულიზმის გამომწვევის ვეგეტაციური ფორმის დამახასიათებელი

თვისებები:
/// აერობი, თერმოსტაბილური;
/// ანაერობი, თერმოსტაბილური;
// ანაერობი, სპორების წარმოქმნა;
/// აერობი, თერმოლაბილური;
/// ანაერობი, თერმოლაბილური.

//// 256) ფსიქიური სტატუსის რომელი ცვლილებაა დამახასიათებელი ბოტულიზმისათვის:

/// კომა;
/// სოპორი;
/// ეიფორია;
// გონების სრული შენარჩუნება;
/// ჰალუცინაცია.

//// 257) ამოარჩიეთ ბოტულიზმისათვის დამახასიათებელი სიმპტომი:

/// ანურია;
/// დიარეა;
/// ჰიპერთერმია;
// პირის სიმშრალე;
/// ოფლიანობა.

//// 258) ბოტულიზმისათვის დამახასიათებელია შემდეგი სიმპტომოკომპლექსი:

/// "ცხვირის ტემბრის"ხმა, ყელის უმნიშვნელო ტკივილი, ნუშურებზე სადაფისებრი ნადები,
კისრის არეში კანქვეშა შეშუპება.
// დისფაგია, დიზართრია, გაორება, მიდრიაზი, ანიზოკორია, ფტოზი, მიასტენია;
/// ფსიქო_მოტორული აგზნება, სალივაცია, მიდრიაზი;
/// გაორება, აგზნება, სახის ჰიპერემია, დიზართრია, ხელების ტრემორი;
/// სახის ჰიპერემია, ჰიპერთერმია, ქოშინი.

//// 259) მიუთითეთ ძირითადი უჯრედული ფერმენტები, რომლებიც განაპირობებენ წყლის

და ელექტროლიტების სეკრეციის გაძლიერებას ნაწლავის ლორწოვანზე ქოლეროგენის
ზემოქმედებისას:
/// პროსტაგლანდინები;
/// ფოსფოდიესთერაზა;
// ადენილციკლაზა, ციკლური ამფ;
/// სეროტონინი;
/// ჰისტამინი;

//// 260) ამოარჩიეთ სიმპტომთა კომპლექი. რომელიც ახასიათებს მეოთხე ხარისხის

დეჰიდრატაციას;
/// ჰიპერთერმია, ცხვირ-ტუჩის ციანოზი, ქოშინი, ტაქიკარდია;
/// ჰიპერთერმია, ციანოზი, დიარეა, ტაქიკარდია;
// ჰიპოთერმია, ზოგადი ციანოზი, ტაქიკარდია, ანურია;
/// ჰიპოთერმია, ციანოზი, გენერალიზებული კრუნჩხვები, ბრადიკარდია;
/// ჰიპერთერმია, ციანოზი, ტაქიკარდია, გენერალიზებული კრუნჩხვები.

//// 261) ქოლერის მსგავსი მიმდინარეობა ყველაზე მეტად ახასიათებს:

/// სალმონელოზს;
// ეშერიხიოზს;
/// საკვებისმიერ ტოქსიკოინფექციას;
/// შიგელოზს;
/// ვირუსულ გასტროენტერიტს.

//// 262) ქოლერის ვიბრიონი ინტენსიურად მრავლდება:

/// კუჭში;
// წვრილ ნაწლავში;
/// მსხვილ ნაწლავში;
/// სისხლში;
/// ლიმფურ კვანძებში.

//// 263) ქოლერის პათოგენეზის ძირითადი რგოლია ყველა ჩამოთვლილიგარდა:

/// ჰიპოქსიის;
/// მეტაბოლური აციდოზის;
// ბაქტერიემიის;
/// დეჰიდრატაციის;
/// დემინერალიზაციის.

//// 264) რა არის სალმონელოზის პათოგენობის ფაქტორი:

/// ეგზოტაქსინი;
// ენდოტოქსინი;
/// ჰიალურონიდაზა;
/// პენიცილინაზა.

//// 265) დიფტერიის კლინიკურ ფორმათა შორის ყველაზე ხშირია:

/// თვალის დიფტერია;
/// ხორხის დიფტერია;
/// ცხვირის დიფტერია;
// ხახის დიფტერია;
/// სასქესო ორგანოების დიფტერია.

//// 266) ჩამოთვლილიდან რომელია ლეგიონელოზის გადაცემის მექანიზმი:

/// კონტაქტური;
/// ფეკალურ-ორალური;
// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული.

//// 267) რომელი კლინიკური ფორმები გვხვდება ყველაზე ხშირად ტულარემიის დროს:
/// ბუბონური;
// წყლულოვან-ბუბონური;
/// თვალ-ბუბონური;
/// ანგინურ-ბუბონური;
/// აბდომინური.

//// 268) ლეპტოსპიროზის დროს ჰეპატიტი:

// ქოლესტაზური ხასიათისაა;
/// ციტოლიზის შედეგია;
/// პარენქიმის დისტროფიის შედეგია;
/// ვირუსული ბუნებისაა.

//// 269) დიფთერიის დროს სიკვდილის ყველაზე ხშირი მიზეზია:

// ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
/// დიაფრაგმის პარეზი;
/// ნეფრიტი;
/// ყლაპვის მოშლა.

//// 270) რომელია გრიპის გამომწვევი ვირუსის ტიპები:

/// ფლექსნერი, ზონე, ბოდი;
// A, A1, A2,B, C;
/// A, B, C, D, E, F;
/// კლასიკური, ელ-ტორი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.
//// 271) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსება არ იწვევენ რესპირაციულ დაავადებას;
/// პარაგრიპის 1,2,3;
/// გრიპის A და B;
/// რესპირაციულ-სინციტიური ვირუსი;
// როტავირუსი.

//// 272) პარტახტიანი ტიფის დროს ვითარდება:

/// წვრილი ნაწლავის ლიმფური აპარატის დაზიანება;
/// ღვიძლისა და თირკმლის დაზიანება;
// გენერალიზებული ვასკულიტი;
/// ლიფადენოპათია;
/// მწვავე კეთილთვისებიანი რეტიკულოენდოთელიოზი.

//// 273) რა გზით ვრცელდება პარტახტიანი ტიფი:

/// რიკეტსიებით დაბინძურებული წყლით;
// ტანსაცმლის ტილით;
/// ტკიპებით;
/// რწყილების მეშვეობით;
/// რიკეტსიებით დაბინძურებული საკვებით.

//// 274) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი რიკეტსიაა პარტახტიანი ტიფის გამომწვევი:

/// Ricketsia conorii.
/// Ricketsia sibirica;
/// Ricetsia tsutsugamush;
// Ricketsia prowachekii.

//// 275) პარაგრიპის დროს მუდმივ სიმპტომს წარმოადგენს;

/// რინიტი;
/// ტრაქეიტი;
// ლარინგიტი;
/// ბროქიტი.

//// 276) ორნითოზისთვის დამახასიათებელია პირველადი დაზიანება; ა) კანის მხრივ;

/// ლიმფური კვანძების მხრივ;
/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის მხრივ;
// ბრონქების მხრივ;
/// სისხლძარღვების მხრივ.

//// 277) რომელი დებულებაა მართებული ამებიაზის ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

// ინფექციის ძირითადი წყაროა ცისტების გამომყოფი ადამიანი;
/// ინფექციის ძირითადი წყაროა ამების ვეგეტაციური ფორმების გამომყოფი ადამიანი;
/// ცისტები გარემოში ნაკლებად გამძლეა;
/// ვეგეტაციური ფორმები გარემოში საკმაოდ გამძლეა.

//// 278) რა გამოიყენება ამებიაზის ეტიოტროპული მკურნალობისათვის:

/// პენიცილინი;
/// ქინოციდი, პრიმაქინი;
// მეტრონიდაზოლი, დელაგილი;
/// სულფამიდები.

//// 279) ჩამოთვლილიდან რა არის მოწოდებული მალარიული კომის ავადმყოფის

სამკურნალოდ:
/// დელაგილი პერ-ოს 1,0-დღეში;
/// პრიმაქინი 0,015 დღეში პერ-ოს;
// ქლოროქინი 5-10 მლ. ვენაში დღეში 4-ჯერ;
/// სულფადოქსი 0,5 და პირიმეტამინი პერ-ოს.

//// 280) მალარიის მოგვიანებითი რეციდივი განპირობებულია შიზონტების

(გიპნოზოიტების) პერსისტენციით:
// ღვიძლში;
/// ელენთაში;
/// ძვლის ტვინში;
/// თირკმელებში.

//// 281) რა ჰქვია დაავადებას რომელსაც იწვევს ღვიძლის ორპირა:

// ფასციოლოზი;
/// ფასციოლოპსიდოზი;
/// ოპისტორქოზი;
/// პარაგონიმოზი.

//// 282) აღნიშნეთ რომელია არასწორი მსჯელობა:

// მაკროორგანიზმისა და მიკროორგანიზმის ყოველი შეხვედრისას იწყება ინფექციური
პროცესი ანუ ინფექციური დაავადება;
/// ინფექციური დაავადება იწყება მხოლოდ მაშინ, როცა ირღვევა მაკროორგანიზმის ფუნქცია
და გამოვლინდება კლინიკური სიმპტომები;
/// ინაპარენტული ფორმა ინფექციური პროცესის ერთ-ერთი გამოვლინებაა;
/// პერსისტიული ინფექცია ინფექციური დაავადებაა კეთილთვისებიანი მიმდინარეობით.

//// 283) ჩამოთვლილიდან რომელი არ ახასიათებს ეგზოტოქსინს?

// ის თავისუფლდება მიკრობული უჯრედის დაშლის შემდეგ;
/// მას აქვთ ნეკროზული და ჰემოლიზური მოქმედების უნარი;
/// ანატოქსინი მიიღება ეგზოტოქსინის სპეციალური დამუშავების შედეგად;
/// ანატოქსინი გამოიყენება ვაქცინების წარმოებაში.

//// 284) რომელია არასწორი დებულება:

/// იმუნიტეტი ანუ იმუნური სისტემა მექანიზმებისა და პროცესების ერთობლიობაა,
რომელიც მიმართულია ორგანიზმის შინაგანი უცვლელობის დასაცავად როგორც
ინფექციური, ასევე სხვა უცხო აგენტებისაგან;
/// იმუნიტეტის ორგანოებს მიეკუთვნება თიმუსი, ელენთა, ლიმფური კვანძები, ჯგუფური
ლიმფური კვანძები, ძვლის ტვინი, პერიფერიული სისხლის ლიმფოციტები;
// ინფექციის შეჭრის წინააღმდეგ ბრძოლაში კანი და ლორწოვანი მხოლოდ მექანიკური
დაცვის როლს ასრულებს;
/// ახალშობილის კანს, მისი სპეციფიური სტრუქტურის გამო, არასაკმარისი დაცვის უნარი
აქვს.

//// 285) რომელი არ მიეკუთვნება ჰუმორული დაცვის არასპეციფიურ ფაქტორებს? ა)

ფაგოციტები;
// ნეირონები;
/// კომპლემენტი;
/// პროპერდინი;
/// ინტერფერონი.

//// 286) მწვავე ეპიგლოსიტი პატარა ბავშვებში კრუპის ერთ- ერთი მიზეზია. იგი
ბაქტერიული ინფექციაა და მისი გამომწვევია:
/// მენინგოკოკი;
/// ტუბერკულოზის ჩხირი;
// პფეიფერის ჩხირი;
/// სტრეპტოკოკი;
/// სტაფილოკოკი.

//// 287) რომელ ინფექციას ახასიათებს ყველაზე ხშირად შემდეგი კლინიკური ფორმები:
ნაზოფარინგიტი, მენინგიტი, ჰემორაგიული გამონაყრით მიმდინარე კოკცემია, უოტერჰაუზ-
ფრიდერიხსენის სინდრომი?
/// სტრეპტოკოკური ინფექცია;
/// პნევმოკოკური ინფექცია;
// მენინგოკოკური ინფექცია;
/// სალმონელოზი.

//// 288) რომელი დებულება არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის მიმართ?

/// ახასიათებს როგორც სპორადიული შემთხვევები, ასევე ეპიდაფეთქებები;
/// A ჯგუფის მენინგოკოკს უჭირავს განსაკუთრებული როლი მენინგოკოკური ინფექციის
გამოწვევაში განვითარებად ქვეყნებში;
// მენინგოკოკური ინფექცია ტრანსმისიული გზით გადამდები დაავადებაა;
/// თანდაყოლილი ან შეძენილი კომპლემენტ-დეფიციტი რისკ-ფაქტორია ამ დაავადების
განვითარებისათვის.

//// 289) კანდიდოზური დერმატიტისათვის დამახასიათებელია:

// შორისის მიდამოში შერწყმული პაპულოზური ერითემა, რომელსაც ახლავს სატელიტი
პაპულები;
/// ბულოზური გამონაყარი;
/// ვეზიკულური გამონაყარი ნერვის გასწვრივ;
/// მწვანე ჩირქით მოფენილი კანის წითელი არე;
/// შავი, უმტკივნეულო წყლული წითელ ფონზე.

//// 290) ჩამოთვლილი ვირუსებიდან რომლები არ იწვევენ ქრონიკულ ჰეპატიტს?

// A ვირუსი;
/// C ვირუსი;
/// B ვირუსი;
/// D ვირუსი.

//// 291) რომელი ჰეპატიტის ვირუსი გადაეცემა ფეკალურ-ორალური გზით?

// A ვირუსი;
/// B ვირუსი;
/// C ვირუსი;
/// D ვირუსი

//// 292) შემოხაზეთ სწორი პასუხი:

/// ჰეპატიტებს ახასიათებთ მხოლოდ სიყვითლით მიმდინარეობა;
/// აუცილებელია ჰეპატოლიენური სინდრომის გამოვლინება;
/// რაც უფრო დიდია ღვიძლი, მით უფრო მძიმეა პროგნოზი;
// B ჰეპატიტის დროს ელენთის გადიდება, თუ იგი დიდხანს რჩება, ხშირად პროცესის
ქრონიზაციის მაჩვენებელია;
/// ფულმინანტული ფორმა: ჰეპატიტის ყველაზე მსუბუქად მიმდინარე ფორმაა.

//// 293) რა შემთხვევაში მიმართავენ ანტიბიოტიკოთერაპიას ქუნთრუშის დროს:

/// ქუნთრუშის მძიმე ფორმების დროს;
/// მხოლოდ გართულებებისას (ოტიტი, ნეფრიტი,მასტოიდიტი);
/// წლამდე ასაკის ბავშვებში
// ნებისმიერ შემთხვევაში ქუნთრუშის დიაგნოზის დასმისას;
/// მხოლოდ ატიპური ფორმების დროს.

//// 294) რომელი ჯგუფის ანტიბიოტიკებია სასტარტო ქუნთრუშის მკურნალობისას?

// პენიცილინის ჯგუფი;
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// მაკროლიდები;
/// სულფანილამიდები;
/// ტეტრაციკლინები.

//// 295) გაურთულებელი ყივანახველის დროს ანტიბიოტიკი ინიშნება:

// კატარულ პერიოდში;
/// სპაზმური ხველის პერიოდში (I კვირის გარდა);
/// უკუგანვითარების პერიოდში;
/// წინასწარ, პროფილაქტიკის მიზნით;
/// ანტიბიოტიკოთერაპია არც ერთ შემთხვევაში ნაჩვენები არ არის.

//// 296) რომელი კომბინაციაა მისაღები დიფთერიის დროულად დაწყებული

მკურნალობისას:
/// ანტიბიოტიკი და კორტიკოსტეროიდი;
// ანტიბიოტიკი და ანტიდიფთერიული ანტიტოქსინი;
/// ანტიბიოტიკი და დეზინტოქსიკაციური თერაპია;
/// ანტიბიოტიკი და ანტიკოაგულანტები;
/// ანტიბიოტიკი და ვიტამინოთერაპია.

//// 297) მუცლის ტიფის ეტიოტროპული მკურნალობა გრძელდება:

/// მანამდე, ვიდრე არ გაქრება გამონაყარი;
/// მანამდე, ვიდრე ტემპერატურა არ ნორმალიზდება;
/// რეკონვალესცენციის პერიოდამდე (III კვირის დასაწყისში);
// ქიმიოთერაპია იწყება დიაგნოზის დასმის დღიდან და გრძელდება ტემპერატურის
ნორმალიზების შემდეგ 7-10 დღის განმავლობაში;
/// 6-8 დღის განმავლობაში.

//// 298) გრიპის დროს ეტიოტროპული მკურნალობის მიზნით არ ინიშნება:

/// ინტერფერონი;
/// რემანტადინი;
/// პლაფერონი;
// ნაფტიზინი.

//// 299) ძირითადად რა ფაქტორი განაპირობებს გრიპის ეპიდემიებისა და პანდემიების

განვითარებას?
/// მოსახლეობის სიმჭიდროვე;
/// არამყარი ტიპოსფეციფიური იმუნიტეტი;
/// გადაცემის ჰაერ-წვეთოვანი მექანიზმი;
// ვირუსის ანტიგენური სტრუქტურის შეცვლა;
/// ნაკლებად ეფექტური პროფილაქტიკური ღონისძიებები

//// 300) როგორია იმუნიტეტი გრიპის გადატანის შემდეგ?

/// მყარი;
/// ხანმოკლე, ჯვარედინი;
/// არ ვითარდება;
// ხანმოკლე, ტიპოსპეციფიკური

//// 301) რომელი მეთოდი გამოიყენება გრიპის ექსპრეს-დიაგნოსტიკისათვის? ა)

ვირუსოლოგიური;
/// სეროლოგიური;
/// რინოციტოსკოპია;
// იმუნოფლუორესცენტული;
/// იმუნოფერმენტული ანალიზი (იფა).

//// 302) რა სპეციფიური დახმარებაა საჭირო მძიმე ტოქსიკოზით მიმდინარე გრიპის დროს?
ა) დეზინტოქსიკაცია;
/// ნეიროლეპტიური საშუალებები;
/// ანტიბიოტიკოთერაპია;
// ანტიგრიპოზული იმუნოგლობულინის შეყვანა;
/// ინტერფერონის პრეპარატები

//// 303) რომელია პარაგრიპის ტიპიური სინდრომი? ა) მწვავე ბრონქიტი;

/// მწვავე რინიტი;
/// ტრაქეო ბრონქიტი;
// ლარინგოტრაქეიტი;
/// მწვავე ბრონქიოლიტი.

//// 304) რომელია ადენოვირუსული ინფექციისათვის ტიპიური სინდრომი? ა)

ლარინგოტრაქეიტი;
/// მწვავე რინიტი;
/// ბრონქოპნევმონია;
// ფარინგოკონიუქტივური ცხელება;
/// მწვავე ბრონქიოლიტი.

//// 305) რომელია რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსული ინფექციისათვის ტიპიური

სინდრომი?
/// მწვავე ბრონქიტი;
/// მწვავე რინიტი;
/// ლარინგოტრაქეიტი;
// ბრონქიოლიტი, ასთმური სინდრომით;
/// კერატოკონიუქტივიტი.

//// 306) რომელია რინოვირუსული ინფექციისათვის ტიპიური სინდრომი?

/// მწვავე ბრონქიტი;
/// მწვავე ტონზილიტი;
// მწვავე რინიტი;
/// ლარინგოტრაქეიტი.

//// 307) რა ჩივილები არა აქვს უპირატესად ავადმყოფს ტიპიური ფორმის დიზენტერიის
დროს:
// გამონაყარი კანზე;
/// ტკივილი მუცლის არეში;
/// თხელი ლორწოსა და სისხლის შემცველი განავალი;
/// ჭინთვები.

//// 308) დიარეის განვითარება შეიძლება განპირობებული იყოს ყველა აღნიშნული

ვირუსით, გარდა:
/// კორანოვირუსებით;
/// ადენოვირუსებით 39-41 ჯგუფის;
// გრიპის ვირუსით;
/// როტავირუსით.

//// 309) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ მიეკუთვნება ენტეროვირუსული ინფექციის

კლინიკურ ფორმებს:
/// სეროზული მენინგიტი;
/// ეპიდემიური მიალგია;
// პოლირადიკულონევრიტი;
/// ჰერპესული ანგინა;
/// გასტროენტერიტი.

//// 310) ენტეროვირუსული ეგზანთემის მიმართ რომელი დებულება არ არის მართებული:

// გამონაყარი ჩნდება ცხელების მაქსიმუმზე;
/// გამონაყარი ფარავს სახეს, სხეულსა და კიდურებს;
/// გამონაყარი ლაქოვან-კვანძოვანი ხასიათისაა
/// გამონაყარი გრძელდება რამდენიმე საათი ან დღე;
/// პირის ღრუს ლორწოვანზე ხშირია ენანთემა.

//// 311) არაპარალიზურ პოლიომელიტს მიეკუთვნება:

/// სპინალური ფორმა;
/// ბულბური ფორმა;
// მენინგიალური ფორმა;
/// პონტინური ფორმა;
/// ენცეფალიტური ფორმა

//// 312) ლეპტოსპირებით დაინფიცირება არ ხდება:

/// ვირთხებისაგან;
/// მსხვილი რქოსანი პირუტყვისაგან;
/// ცხენებისაგან;
/// ღორებისაგან;
// ადამიანისაგან.

//// 313) აღნიშნულიდან რომელი გამონაყარი ახასიათებს ლეპტოსპიროზს:

/// ჩუტყვავილასმაგვარი;
// ქუნთრუშასმაგვარი;
/// წითურასმაგვარი;
/// ალერგიული;
/// ჰემორაგიული.

//// 314) მიუთითეთ ძირითადად რომელი გართულება არ ახასიათებს ლეპტოსპიროზს:

/// პნევმონია;
/// ირიდოციკლიტი;
/// მიოკარდიტი;
// ენცეფალიტი;
/// პლევრიტი.

//// 315) ჩამოთვლილიდან რომელი ანტიბაქტერიული პრეპარატებია შედარებით ეფექტური

ლეპტოსპიროზის მკურნალობისათვის:
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// ცეფალოსპორინები;
// პენიცილინის ჯგუფი;
/// სულფანილამიდები;
/// ნიტროფურანების ჯგუფი.

//// 316) ქვემოთ აღნიშნულიდან რომელი არ არის დამახასიათებელი კრუპისათვის:

/// ანთებადი ექსუდაცის დაგროვება;
/// ხორხის ანთებითი შეშუპება;
// ხორხის ლორწოვანი გარსის ატროფია;
/// ხორხის კუნთების სპაზმი

//// 317) ფილტვების შეშუპების შემთხვევაში პირველადი დახმარება:

/// ოქსიგენოთერაპია მუდმივი დადებითი წნევის ქვეშ;
// ტრაქეობრონქიალური გამავლობისა და ზედა სასუნთქი გზების თავისუფალი გამავლობის
აღდგენა;
/// გულმკერდის ვიბრაციული მასაჟი;
/// ნაზოტრაქეალური ინტუბაცია.

//// 318) ცოფის გამომწვევი ვირუსი, მიეკუთვნება შემდეგ ოჯახს:

/// ორტომიხოვირიდაე;
/// პარამიხოვირიდაე;
// რაბდოვირიდაე;
/// ადენოვირიდაე.

//// 319) რა ვადებში მერყეობს ცოფის ინკუბაციური პერიოდი:

/// რამდენიმე საათი;
/// 1 კვირიდან ერთ თვემდე;
/// 1 თვიდან 2 თვემდე;
// 12 დღიდან 1 წლამდე.

//// 320) რომელი ბიოლოგიური სუბსტრატი არის საშიში ცოფის დაავადების

გამოწვევისათვის:
/// სისხლი;
// ნერწყვი;
/// შარდი;
/// სპერმა.

//// 321) რომელ ორგანოს აზიანებს უპირატესად ცოფის გამომწვევი:

/// გულ-სისხლძარღვთა სისტემას;
/// საჭმლის მომნელებელ სისტემას;
/// შარდ-სასქესო სისტემას;
// ნერვულ სისტემას;
/// სასუნთქ სისტემას.

//// 322) აღნიშნეთ როგორი დასაწყისია დამახასიათებელი როტავირუსული

ინფექციისათვის:
/// ზემო სასუნთქი გზების კატარული მოვლენები;
// ღებინება, დიარეა, მუცლის ტკივილი;
/// ტემპერატურა 40 გრადუსამდე, სახსრების ტკივილი;
/// თავის ტკივილი, ღებინება, ცნს-ის დაზიანება.

//// 323) რომელი მეთოდი არ გამოიყენება როტავირუსული ინფექციის სადიაგნოსტიკოდ:

/// იმუნოფლუორესცენციის მეთოდი;
/// ნეიტრალიზაციის რეაქცია;
/// კომპლემენტის შებოჭვის რეაქცია;
// განავლის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა.

//// 324) ღებინების სიხშირე დიზენტერიით დაავადებულ ბავშვებში:

/// ერთჯერადი;
// განმეორებითი;
/// შეუპოვარი;
/// ხშირი

//// 325) პათოგენეზის ქვემოთაღნიშნულ მახასიათებლებიდან რომელია არასწორი

დიზენტერიის შემთხვევაში:
/// მიკრობების ორალური გზით შეჭრის შემდეგ გამომწვევი ძირითადად იბუდებს მსხვილი
ნაწლავის ლორწოვანზე.
/// პათოგენურობის ძირითადი ფაქტორია ენდოტოქსინი;
// გამომწვევს უპირატესად ახასიათებს შინაგან ორგანოებში და სისხლში ინვაზირების
ძლიერი უნარი;
/// ინკუბაციური პერიოდი 1-7 დღეა.

//// 326) რა ჩივილები არა აქვს უპირატესად ავადმყოფს ტიპიური ფორმის დიზენტერიის
დროს:
// გამონაყარი კანზე;
/// ტკივილი მუცლის არეში;
/// თხელი ლორწოსა და სისხლის შემცველი განავალი;
/// ჭინთვები.

//// 327) გამონაყარი წითელას დროს ჩნდება:

// პროდრომის დამთავრებისთანავე;
/// კატარულ პერიოდში;
/// დაავადების დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ;
/// დავადების პირველ საათებში.

//// 328) ჩამოთვლილი სადიაგნოსტიკო მეთოდებიდან რომელი გვაძლევს საშუალებას

აღმოვაჩინოთ სალმონელოზის გამომწვევი:
/// კოპროლოგიური;
/// სეროლოგიური;
/// ლუმინესცენტურ-სეროლოგიური;
// სისხლის, პირნაღები მასის და განავლის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა.

//// 329) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს უპირატესად სალმონელოზის

გასტროინტერსტინალურ ფორმას:
/// ცხელება;
/// ტკივილი მუცლის არეში;
/// გამოხატული დიარეა;
/// ღებინება;
// როზეოლური გამონაყარი;
/// ექსიკოზი

//// 330) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ ახასიათებს ჰიპოკალემიას:

// აგზნება, კრთომები;
/// მივარდნილობა, მოდუნება;
/// გულის კუნთის მოდუნება;
/// კუნთთა ჰიპოტონია;
/// ცვლილებები ეკგ-ზე;

//// 331) რას ეყრდნობა ქოლერის საბოლოო დიაგნოზი:

/// დამახასიათებელ კლინიკურ მიმდინარეობას;
/// ეპიდ.სიტუაციას აღნიშნულ რეგიონში;
// ბაქტერიოლოგიური კვლევის შედეგებს;
/// კოპროლოგიურ კვლევას;
/// სეროლოგიურ კვლევებს.

//// 332) როგორია განავლის ხასიათი ქოლერის დროს:

/// მწვანე ფერის აჭრილი, მოუნელებელი;
/// მოყვითალო მოყავისფრო ფერის ლორწოს და სისხლის შემცველი;
/// თხელი ფაფისებური;
// ბრინჯის ნახარშის მსგავსი.

//// 333) სადიაგნოსტიკო ტესტებიდან რომელია უფრო სარწმუნო მუცლის ტიფის დროს:
/// სისხლის საერთო ანალიზი;
/// განავლის კოპროლოგიური გამოკვლევა;
/// სეროლოგიური გამოკვლევა (ვიდალი, არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის რეაქცია);
// ჰემოკულტურა.

//// 334) პირობით პათოგენური ფლორით გამოწვეული ნაწლავთა ინფექციის გადაცემის

გზები არ არის:
/// საყოფაცხოვრებო - კონტაქტური;
/// კვებითი;
// ტრანსმისიული;
/// ენდოგენური;
/// ეგზოგენური.

//// 335) პირობით პათოგენური ფლორით გამოწვეული ნაწლავთა ინფექციის საბოლოო

დიაგნოზი ემყარება:
/// კოპროლოგიურ გამოკვლევას;
/// იმუნოფლუორესცენციას;
/// რექტორომანოსკოპიას;
// ბაქტერიოლოგიურ გამოკვლევას.

//// 336) ჯანმრთელი ბავშვის ნორმალურ ნაწლავურ ფლორას შეადგენს (80-90%):

/// ეშერიხია;
/// ენტეროკოკები;
// ბიფიდუმბაქტერიები და ლაქტობაქტერიები, ბაქტეროიდები;
/// სტაფილოკოკები;
/// პროტეუსი.

//// 337) ახალშობილის მიკროფლორას დაბადებიდან მე-5 მე-7 დღეს შეადგენს:

// ბიფიდუმბაქტერიები;
/// ბაქტეროიდები;
/// ნორმალური ნაწლავის ჩხირი;
/// ფაკულტატური ფლორა.

//// 338) ნორმალური მიკროფლორის შემადგენლობის დარღვევის უხშირესი მიზეზია:

/// კვების დარღვევა;
/// გარემოს ტემპერატურის ცვლილებები;
/// სეზონური ცვლილებები;
// ნაწლავთა მწვავე ინფექციები.

//// 339) დისბაქტერიოზის განვითარებას უპირატესად იწვევს:

/// ნაწლავის ჩხირის ფერმენტული აქტივობის დაქვეითება;
// ბიფიდუმბაქტერიების მკვეთრი ნაკლებობა;
/// სტაფილოკოკების ნაკლებობა;
/// ენტეროკოკების ნაკლებობა.

//// 340) რომელი სიმპტომებია კლინიკურად უპირატესად გამოხატული დისბაქტერიოზის

დროს:
// უხვი თხიერი განავალი, ზოგჯერ ქაფიანი, მჟავე სუნის;
/// ლორწოს შემცველი განავალი;
/// სისხლის შემცველი განავალი;
/// ღვიძლი და ელენთა გადიდებულია.

//// 341) რა იწვევს ყივანახველას? ა) ვირუსი;

/// მიკრობი;
// ჩხირი;
/// კოკი;
/// სოკო.

//// 342) ყივანახველას გადაცემის გზები:

/// საგნების საშუალებით;
/// მესამე პირით;
// ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// ტრანსმისიულად;
/// ფეკალურ-ორალური გზით.

//// 343) რომელ ორგანოთა სისტემაში გამოხატული უფრო მეტად პათ.ანატომიური

ცვლილებები ყივანახველას დროს:
/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი;
/// გულ-სისხლძარღვთა სისტემა;
// სასუნთქ ორგანოთა სისტემა;
/// ნერვული სისტემა;
/// შარდ-სასქესო სისტემა.

//// 344) ყველაზე დამახასიათებელი სიმპტომები ყივანახველას დროს:

/// ტემპერატურა;
/// ინტოქსიკაცია;
/// სურდო;
// სპაზმური ხველა რეპრიზებით;
/// ცემინება.

//// 345) ყივანახველას დიაგნოსტიკაში კვლევის რომელი მეთოდია ძირითადი:

/// ეპიდემიოლოგიური;
// კლინიკური და ბაქტერიოლოგიური;
/// მიკრობიოლოგიური;
/// სეროლოგიური.

//// 346) ყივანახველას საწინააღმდეგო აქტიური იმუნიზაცია ტარდება:

/// შრატით;
/// გამაგლობულინით;
// დტყ-ვაქცინით;
/// იმუნური შრატით.

//// 347) როგორია სტაფილოკოკის ფორმა:

/// ჩხირისებრი;
/// ელიფსოიდური;
// მარცვლისებური;
/// ვიბრიონის მსგავსი;
/// სოკოს ტიპის.

//// 348) როდის კეთდება ნატიური სტაფილოკოკური ანატოქსინი:

/// მწვავე ფორმების დროს;
// გახანგრძლივებული მიმდინარეობისას;
/// უსიმპტომო ფორმების დროს;
/// სტაფილოკოკური მტარებლობის დროს;
/// მსუბუქი ფორმების დროს

//// 349) რა იწვევს დიფთერიას:

/// კოკი;
/// ვიბრიონი;
// ლეფლერის ჩხირი;
/// ვირუსი;
/// სოკო.

//// 350) რომელ საკვებ ნიადაგზე კულტივირდება დიფთერიის ჩხირი:

/// პლოსკირევის;
// კლაუბერგის;
/// ლეფლერის;
/// ნაღვლის ბულიონზე.

//// 351) რომელი ფაქტორია წამყვანი ძირითადად დიფთერიის პათოგენეზში:

/// ბაქტერიემია;
/// ტოქსემია;
// ეგზოტოქსინი;
/// ენდოტოქსინი;
/// ვირუსემია.

//// 352) რა კარდინალური სიმპტომია დამახასიათებელი დიფთერიის ტოქსიკური

ფორმების დროს:
/// სახის მკვეთრი ჰიპერემია;
// კისრის კანქვეშა რბილი ქსოვილების შეშუპება;
/// ლიმფადენტი;

//// 353) ხახის დიფთერიის გავრცელებული ფორმისათვის დამახასიათებელი ნიშნები:

/// ფიბრინოზული ნადები არ სცილდება ნუშურა ჯირკვლებს;
// ნადები არის ნუშურებზე, რბილ სასაზე, ნაქზე;
/// ნადები მოთეთროა და განლაგებულია ნუშურებზე;
/// გავრცელებული ნადები ადვილად სცილდება ქვემდებარე ქსოვილს;
/// ხახის უკანა კედლის აბსცესი.

//// 354) ხორხის დიფთერიისათვის დამახასიათებელია:

/// მკვეთრი მყეფავი ხველა ხმის შენარჩუნებით, სუნთქვის გაძნელებით;
/// ბავშვის თამაშის დროს უეცრად დაწყებული ასფიქსიით;
/// წელიწადში რამოდენიმე განმეორებითი შეტევები;
// კრუპის სინდრომის თანდათანობით განვითარება, ხრინწიანი ხმა ან აფონია სუნთქვის
გაძნელება;
/// კრუპის სინდრომი მიდის პერიოდული გაუმჯობესებით.

//// 355) დიფთერიის მკურნალობაში აუცილებელი სამკურნალო საშუალებებია:

/// ანტიბიოტიკები;
/// კორტიკოსტეროიდები;
// ანტიტოქსინი;
/// ანტიჰისტამინური საშუალებები;
/// ანგიობლოკატორები.

//// 356) რა გართულებები არ არის მოსალოდნელი დიფთერიის ტოქსიური ფორმების

დროს:
/// ნევროზი;
/// მიოკარდიტი;
// ფურუნკულოზი;
/// პოლირადიკულონევრიტი.

//// 357) ხორხის დიფთერიის დროს განვითარებული III-IV ხარისხის კრუპის დროს
საჭიროა შემდეგი ჩარევა:
/// ოქსიგენოთერაპია;
/// ინტუბაცია;
// ტრაქეოსტომია;
/// ინჰალაცია ანტიბიოტიკით;
/// ინჰალაცია სოდით.

//// 358) ლეიშმანიოზის გამომწვევია:

/// მიკრობი;
/// რიკეტსია;
/// ვირუსები;
// პროტოზოა;
/// ვიბრიონი.

//// 359) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან ამოარჩიეთ პერიფერიული მამოძრავებელი

ნეირონის დაზიანების ნიშანი:
/// კუნთური ჰიპერტონია;
/// რეფლექსური პოლიკინეზია;
/// კლონუსი;
// კუნთთა ატროფია;
/// პათოლოგიური რეფლექსები.

//// 360) რომელი სისტემა ზიანდება ამორჩევითად ვისცერული ლეიშმანიოზის დროს:

/// ნერვული;
/// გულ-სისხლძარღვთა;
/// სასუნთქი;
// სისხლმბადი ორგანოები;
/// ენდოკრინული.

//// 361) რომელი სინდრომია წამყვანი ვისცერული ლეიშმანიოზის დროს:

/// გაუწყლოება;
/// ჰემორაგიული;
/// პარალიზური;
/// ბულბარული;
// ჰეპატო-ლიენალური.

//// 362) რა ძირითადი კლინიკური ნიშნები არის დამახასიათებელი ვისცერული

ლეიშმანიოზისათვის:
/// ლიმფური კვანძების ჰიპერპლაზია;
// მკვრივი ელენთა და ღვიძლი;
/// სუბფებრილიტეტი;
/// კანის სიფერმკრთალე;
/// შეშუპება.

//// 363) რის გამოკვლევას ემყარება ლაბორატორიული დიაგნოსტირება ვისცერული

ლეიშმანიოზის დროს:
/// სისხლის ბიოქიმიური კვლევა;
/// თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში გამომწვევის აღმოჩენა;
/// პირნაღები მასის ბაქტერიოლოგია;
// ძვლის ტვინის პუნქტატის კვლევა;
/// ნახველის გამოკვლევა.

//// 364) რა არის წამყვანი პერიფერიულ სისხლში ლეიშმანიოზის დროს:

/// ლეიკოციტოზი;
/// ეოზინოფილია;
// ლეიკოპენია;
/// ლიმფოციტოზი;
/// მაღალი ედსი.

//// 365) ბრუცელოზის გამომწვევის გავრცელების გზა:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// ალიმენტური;
/// ტრანსმისიული;
/// ფეკალურ-ორალური;
/// სქესობრივი.

//// 366) რომელი ძირითადი ნიშნებია დამახასითებელი ბრუცელოზის კლინიკისათვის:

/// მუქი ფერის კანი;
/// ფსიქიკის მოშლა;
// ართრიტი და რადიკულიტი;
/// ჰეპატო-ლიენალური სინდრომი;
/// ტონური და კლონური კრუნჩხვები.

//// 367) რას ემყარება უპირატესად ბრუცელოზის ლაბორატორიული დიაგნოსტიკა:

/// ჰემაგლუტინაციის რეაქცია;
/// იფა;
/// ბრიუნეს რეაქცია;
/// აგლუტინაციის რეაქცია;
// რაიტ-ჰედელსონის რეაქცია.

//// 368) რა პრეპარატები არის წამყვანი ბრუცელოზის მკურნალობაში:

/// ფერმენტები;
/// ანტიტოქსიური შრატი;
// ანტიობიოტიკები;
/// ანტიჰისტამინური საშუალებები;
/// ფაგოთერაპია.
//// 369) ბოტულიზმის გამომწვევის გამრავლებისათვის ხელსაყრელი გარემო:
// უჟანგბადო;
/// ჟანგბადიანი;
/// მაღალი ტემპერატურა;
/// დაბალი ტემპერატურა;
/// წყალსატევის წყალი.

//// 370) ბოტულიზმის გამომწვევი გამოყოფს:

/// ენდოტოქსინს;
// ეგზოტოქსინს;
/// ენდო-ეგზოტოქსინს;
/// ჰიალურონიდაზას.

//// 371) ბოტულიზმის გამომწვევით დასნებოვნების გზაა:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული;
/// კონტაქტური;
// ალიმენტური.

//// 372) ძირითადად რომელი სისტემა ზიანდება ბოტულიზმის დროს:

/// გულ-სისხლძარღვთა;
/// სასუნთქი;
// ნერვული;
/// ენდოკრინული;
/// სისხლმბადი.

//// 373) რომელი კლინიკური ნიშანია დამახასიათებელი ბოტულიზმისათვის:

/// ნერწყვდენა;
/// ოფლიანობა;
/// ფსიქიკის დარღვევა;
// ყლაპვის მოშლა;
/// ეიფორეა.

//// 374) ძირითადად რას ემყარება ბოტულიზმის ლაბორატორიული დიაგნოსტიკა:

/// შარდის ანალიზს;
/// სისხლის ანალიზს;
// ეგზოტოქსინის აღმოჩენას;
/// ნახველის გამოკვლევას;
/// თავ-ზურგ-ტვინის სითხის გამოკვლევას.

//// 375) ეპიდემიური პაროტიტის საწინააღმდეგო პროფილაქტიკური აცრა ტარდება:

/// 2 - 3 თვის ასაკში;
/// 6 თვის ასაკში;
// 12 თვის ასაკში;
/// 18 თვის ასაკში.

//// 376) წითურას იწვევს:

/// ბაქტერია;
/// ვიროიდი;
// ვირუსი;
/// უმარტივესი.

//// 377) თანდაყოლილი წითურას დროს ანტივირუსული ანტისხეულები მიეკუთვნება

იმუნოგლობულინების შემდეგ კლასს:
/// IgA;
// IgM;
/// IgG;
/// IgD;
/// IgE.

//// 378) ინფექციური მონონუკლეოზის გამომწვევია:

/// ციტომეგალოვირუსი;
/// ჰერპეს ვირუსი;
/// ტოქსოპლაზმა;
// ებშტეინ-ბარის ვირუსი.

//// 379) სამკურნალოდ ინფექციური მონონეკლუოზის დროს გამოიყენება:

/// ანტიბიოტიკები;
/// გლუკოკორტიკოიდები;
// აციკლოვირი;
/// ვიტამინები;
/// ციტოსტატიკები.

//// 380) ქუნთრუშის გამომწვევია:

/// ვირუსი;
/// სტაფილოკოკი;
// ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი;
/// არაჰემოლიზური სტრეფტოკოკი.

//// 381) ქუნთრუშას ახასიათებს შემდეგი სახის გამონაყარი:

// წვრილწინწკლოვანი გამონაყარი ჰიპერემიულ ფონზე;
/// წვრილწინწვკლოვანი გამონაყარი შეუცვლელ ფონზე;
/// მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი;
/// პეტექიური გამონაყარი.

//// 382) წითელას იწვევს:

/// ჩხირი;
/// კოკი;
/// უმარტივესი;
// ვირუსი.

//// 383) ინკუბაციური პერიოდი წითელას დროს გრძელდება:

/// რამდენიმე საათი;
/// 1-2 დღე;
// 9-21 დღე;
/// 30 დღე და მეტი.

//// 384) წითელას დამახასიათებელია:

/// ვეზიკულური გამონაყარი;
/// პეტექიები;
// მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი, რომელიც ხასიათდება გამოყრის ეტაპურობით.
/// ბულოზური გამონაყარი;

//// 385) გამონაყარი წითელას დროს ჩნდება:

// პროდრომის დამთავრებისთანავე;
/// კატარულ პერიოდში;
/// დაავადების დაწყებიდან 2 კვირის შემდეგ;
/// დავადების პირველ საათებში.

//// 386) ჰერპეს ზოსტერს იწვევს:

// ვირუსი;
/// პარაზიტი;
/// ჩხირი;
/// კოკი.

//// 387) პერპესული ინფექციის დამახასიათებელია

/// ვეზიკულური გამონაყარი;
/// პეტექიები;
/// მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი;
// ჯგუფური სეროზული სითხით სავსე ბუშტულები.

//// 388) ჰერპესული ინფექციის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// კორტიკოსტეროიდები;
// ანტივირუსული პრეპარატები;
/// სულფანილამიდები;
/// ანტიბიოტიკები.

//// 389) ფსევდოტუბერკულოზის გამომწვევია:

/// ვირუსი;
// ჩხირი;
/// კოკი;
/// უმარტივესი.

//// 390) გამონაყრი ფსევდოტუბერკულოზის დროს არაა ლაკოლიზებული:

// მთელ ტანზე;
/// მუცლის ქვედა ნახევარში;
/// გულმკერდის არეში;
/// ზემო და ქვემო კიდურებზე.

//// 391) რომელ ვირუსულ ინფექციას აქვს უმეტესად თანდაყოლილი მანკების

განვითარების უნარი?
/// პოლიომელიტი;
/// ენტეროვირუსული ინფექცია (კოკსაკი, ექო);
/// წითელა;
// წითურა;
/// ჩუტყვავილა.

//// 392) ტოქსოპლაზმოზისათვის არ არის დამახასიათებელი კლინიკური ნიშნები:

/// ცხელება;
/// თავის ტკივილი, საერთო სისუსტე, კუნთების, სახსრების ტკივილი;
// გამონაყარი;
/// ლიმფური კვანძის გადიდება;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;

//// 393) ციტომეგალიის გამომწვევია:

// ვირუსი;
/// ვიროიდი;
/// უმარტივესი;
/// ბაქტერია.

//// 394) გადაცემის გზებს ციტომეგალიის დროს არ მიეკუთვნება:

/// კონტაქტური;
// ალიმენტური;
/// ტრანსპლაცენტალური;
/// ინტრანატალური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი.

//// 395) ციტომეგალიის სამკურნალოდ არ გამოიყენება:

/// კორტიკოსტეროიდები;
/// იმუნოგლობულინი;
// ანტიბიოტიკი;
/// განციკლოვირი.

//// 396) რომელია ყველაზე ხშირი კლინიკური ფორმა ბავშვთა ასაკში ნაწლავთა
იერსინიოზის დროს:
/// კუჭ-ნაწლავის ფორმა;
/// გენერალიზებული ფორმა;
// ფსევდოაპენდიკულური ფორმა;
/// იერსინიოზული ჰეპატიტი;
/// ნოდოზური ფორმა;

//// 397) სად გვხვდება ცვლილებები ნაწლავთა ამებიაზის დროს:

/// წვრილ ნაწლავში;
// მსხვილ ნაწლავში;
/// სწორ ნაწლავში;
/// კუჭში.

//// 398) ამებიაზის გამომწვევია:

/// ვირუსი;
/// ბაქტერია;
// პროტოზოა;
/// რიკეტსია.

//// 399) რით ვმკურნალობთ ამებიაზს:

/// ლევომიცეტინით;
// მეტრონიდაზილოთ;
/// ბისეპტოლით;
/// ამპიცილინით.

//// 400) აღნიშნეთ ნაწლავთა ამებიაზის გართულებები:

/// პანკრეატიტი;
/// ოტიტი;
/// მიოკარდიტი;
// აპენდიციტი.

//// 401) რომელია ნაწლავთა ამებიაზის დროს მნიშვნელოვანი სადიაგნოსტიკო მეთოდი:

/// გასტროსკოპია;
// რექტორომანოსკოპია;
/// მუცლის ღრუს ექოსკოპია;
/// რენტგენოგრაფია.

//// 402) ვაქცინაციის კალენდრის მიხედვით რომელი ასაკიდან იწყება დიფთერია-ტეტუსი-

ყივანახველის საწინააღმდეგო აცრა:
/// სამშობიაროში;
/// 1 თვის;
// 2 თვის;
/// 3 თვის.

//// 403) ვაქცინაციის კალენდრის მიხედვით რომელ ასაკში უკეთდებათ დყტ-ს პირველი
რევაქცინაცია(დყტ-4):
/// 1 წლის;
// 18 თვის;
/// 3 წლის;
/// 5 წლის.

//// 404) რომელია ლეიშმანიოზის გადამტანი:

/// კოღო ანოფელესი;
// ფლებოტომუსი;
/// ბუზი ცეცე;
/// ცხოველები.

//// 405) რა გამოკვლევის საფუძველზე ისმება ლეიშმანიოზის საბოლოო დიაგნოზი:

/// სისხლის საერთო ანალიზი;
/// სისხლის ბაქტერიოლოგიური კვლევა;
// ძვლის ტვინის პუნქცია;
/// მუცლის ღრუს ექოსკოპია. კლინიკური ნევროლოგია

//// 406) ინფექციურ დაავადებათა თავისებურებებია:

/// სპეციფიურობა;
/// კონტაგიოზურობა;
/// ციკლურობა;
/// დაავადების გადატანის შემდეგ იმუნიტეტის გამომუშავება;
// სწორია ყველა.

//// 407) რომელი არ მიეკუთვნება არასპეციფიკურ დამცველობით ფაქტორებს:

/// ფაგოციტოზის სისტემა;
/// კომპლემენტის სისტემა;
// T და B სისტემა;
/// პროპერდინის სისტემა;
/// ლიზოციმის სისტემა.

//// 408) სპეციფიკური იმუნოგლობულინ-ანტისხეულების სინთეზი შეუძლია:

/// ნეიტროფილს;
/// მონოციტს;
/// ერითროციტს;
// პლაზმურ უჯრედს;
/// ეოზინოფილს.

//// 409) ადგილობრივი იმუნიტეტის ფორმირებისთვის ძირითადი როლი ეკუთვნის:

/// „Ig M“;
/// „IgG“;
// „Ig A“;
/// „IgD“.

//// 410) მიუთითეთ სწორი პასუხი:

/// ციტოკინები ცილებია, რომლებიც სინთეზდება „T“, „B“ და „NK“- უჯრედების მიერ;
/// ზოგიერთი ციტოკინი იგივე ინტერლეიკინებია;
/// ციტოკინები მონაწილეობენ ჰემოპოეზის რეგულაციაში;
/// ციტოკინები მონაწილეობენ როგორც პროანთებით, ასევე ანთებისსაწინააღმდეგო
პროცესებში;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 411) რა შემთხვევაში მიმართავენ ანტიბაქტერიულ თერაპიას ქუნთრუშის დროს:

/// ქუნთრუშის მძიმე ფორმების დროს;
/// მხოლოდ გართულებებისას ( ოტიტი, ნევრიტი და მასტოიდიტი და სხვ.);
/// 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში;
// ნებისმიერ შემთხვევაში, ქუნთრუშის დიაგნოზის დასმისას;
/// მხოლოდ ატიპიური ფორმების დროს.

//// 412) რომელი ჯგუფის ანტიბაქტერიული პრეპარატებია სასტარტო ქუნთრუშის

მკურნალობისას:
// პენიცილინის ჯგუფი;
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// მაკროლიდები;
/// ტეტრაციკლინები;
/// ფტორქინოლონები.

//// 413) გაურთულებული ყივანახველასას ანტიბიოტიკი ინიშნება:

// კატარალურ პერიოდში;
/// სპაზმური ხველის პერიოდში (პირველი კვირის გარდა).;
/// უკუგანვითარების პერიოდში;
/// წინასწარ, პროფილაქტიკის მიზნით;
/// ანტიბიოტიკოთერაპია არც ერთ შემთხვევაში ნაჩვენები არ არის.

//// 414) რომელი კომბინაციაა მისაღები დიფთერიის დროულად დაწყებული

მკურნალობისას:
/// ანტიბაქტერიული თერაპია და კორტიკოსტეროიდი;
// ანტიბაქტერიული თერაპია და ანტიდიფთერიული ანტიტოქსინი;
/// ანტიბაქტერიული თერაპია და სადეზინტოქსიკაციო თერაპია;
/// ანტიბაქტერიული თერაპია და ანტიკოაგულანტი;
/// ანტიბაქტერიული თერაპია და ვიტამინოთერაპია.

//// 415) მენინგოკოკური მენინგიტის მკურნალობისას სასტარტო აანტიბაქტერიული

პრეპარატია:
/// გენტამიცინი;
/// სტრეპტომიცინი;
/// ერითრომიცინი;
// პენიცილინ G;
/// ბაქტერიციდული და ბაქტერიოსტატული პრეპარატების კომბინაცია.
//// 416) მუცლის ტიფის ეტიოტროპული მკურნალობა გრძელდება:
/// გამონაყარის გაქრობამდე;
/// ტემპერატურის ნორმალიზდებამდე;
/// რეკონვალესცენციის პერიოდამდე (დაახლოებით, მე-3 კვირის დასაწყისი);
// ქიმიოთერაპია იწყება დიაგნოზის დასმის დღიდან და გრძელდება ტემპერატურის
ნორმალიზების შემდეგ 7-10 დღის განმავლობაში;
/// ქიმიოთერაპია იწყება დიაგნოზის დასმის დღიდან და გრძელდება ტემპერატურის
ნორმალიზების შემდეგ 5-6 დღის განმავლობაში.

//// 417) აღნიშნეთ არასწორი ფრაზა. Clostridium difficile-თი გამოწვეული ინფექციისათვის:

/// ფსევდომემბრანული კოლიტი ყალიბდება დისბიოზის ფონზე;
/// ფსევდომემბრანული კოლიტის დიარეა ხასიათდება სისხლიანი და ლორწოიანი განავლით;
/// ფსევდომემბრანული კოლიტის განვითარების მიზეზი ხანგრძლივი ანტიმიკრობული
თერაპიაა;
/// ფსევდომემბრანული კოლიტს მკურნალობენ ვანკომიცინით;
// ფსევდომემბრანული კოლიტის მკურნალობისას ანტიმიკრობული თერაპია უკუნაჩვენებია.

//// 418) გრიპის დროს ეტიოტროპული მკურნალობის მიზნით არ ინიშნება:

/// ოსელტამივირი;
/// ზანამივირი;
// ნაფტიზინი;
/// რემანტადინი.

//// 419) სალმონელოზის მსუბუქი ფორმების მკურნალობისათვის ძირითადია:

/// ეტიოტროპული ანტიმიკრობული თერაპია;
// სარეჰიდრატაციო თერაპია;
/// სიმპტომური თერაპია;
/// სხვა პათოგენეზური თერაპია.

//// 420) ბეტა-ლაქტამაზას-ინჰიბიტორი ანტიბიოტიკები ინიშნება:

// პენიცილინრეზისტენტული მიკრობების საწინააღმდეგოდ;
/// მხოლოდ გრამდადებითი კოკების საწინააღმდეგოდ;
/// პენიცილინის ჯგუფის ანტიბიოტიკების მიმართ ალერგიის დროს.

//// 421) რომელია სწორი მსჯელობა:

// ეპიდემიური პაროტიტის განვითარებისა და მისი უწყვეტი მიმდინარეობისათვის
აუცილებელია გამომწვევი ინფექციური აგენტის წყარო, ინფექციის გადამცემი მექანიზმი და
ორგანიზმის მიმღებლობა ინფექციისადმი;
/// ინფექციის წყარო ეპიდემიური პაროტიტის დროს შეიძლება იყოს ადამიანი, აგრეთვე
ცხოველიც;
/// ეპიდემიური პაროტიტის განვითარებისათვის აუცილებელია მხოლოდ ინფექციის წყარო
და მიმღები ორგანიზმი.
/// ჰაერ-წვეთოვანი ინფექციის გადაცემა ხდება მხოლოდ აეროგენული გზით.

//// 422) დიფთერიის დროს არ ზიანდება:

/// სუნთქვის ორგანოები;
/// ნერვული სისტემა;
/// გული;
/// თირკმელები;
// წვრილი და მსხვილი ნაწლავები.

//// 423) რომელი ანტიბიოტიკი მიეკუთვნება პენიცილინების ჯგუფს:

/// ქლორამფენიკოლი;
/// იმიპენემი;
/// ტობრამიცინი;
// აუგმენტინი.

//// 424) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული საშუალება არ მიეკუთვნება

ამინოგლიკოზიდებს:
/// გენტამიცინი;
/// ტობრამიცინი;
/// სიზომიცინი;
// რულიდი;
/// ნეტრომიცინი.

//// 425) სარეჰიდრატაციულ საშუალებებს მიეკუთვნება:

/// ჰემოდეზი;
/// მანიტი;
/// ალბუმინი;
// რინგერ-ლაქტატი.

//// 426) ორგანიზმის სადეჰიდრატაციოდ გამოიყენება:

/// რეოპოლიგლუკინი;
/// 5%-იანი გლუკოზის ხსნარი;
/// რინგერ-ლაქტატი;
// მანიტი.

//// 427) ფაგოციტებს მიეკუთვნება:

/// ნეიტროფილები და ლიმფოციტები;
/// ეოზინოფილები და ლიმფოციტები;
/// ეოზინოფილები;
// ნეიტროფილები და მონოციტები;
/// ლიმფოციტები და მონოციტები.

//// 428) პროპერდინი მიეკუთვნება:

/// ინტერლეიკინებს;
/// T-ლიმფოციტების ნაირსახეობას;
// სისხლის შრატის ცილას, რომელიც ხელს უწყობს ფაგოციტოზს;
/// ლეიკოტრიენებს.

//// 429) დიფთერიის კლასიფიკაციის დროს რომელია არასწორი პასუხი:

/// ლოკალური ფორმა;
// გენერალიზებული ფორმა;
/// ტოქსიური ფორმა;
/// სუბტოქსიური ფორმა;
/// ჰიპერტოქსიური ფორმა.

//// 430) რომელი მსჯელობაა სწორი:

/// პირველად ლიმფოიდურ ორგანოებს მიეკუთვნება თიმუსი და ლიმფური კვანძები;
/// მეორად ლიმფოიდურ ორგანოებს მიეკუთვნება ელენთა და ძვლის ტვინი;
// პირველად ლიმფოიდურ ორგანოებს მიეკუთვნება თიმუსი და ძვლის ტვინი;
/// მეორად ლიმფოიდურ ორგანოებს მიეკუთვნება ლიმფური კვანძები და თიმუსი.

//// 431) რომელი მსჯელობაა სწორი:

/// T და B ლიმფოციტები ორგანიზმში არასპეციფიური დაცვის ფაქტორებია;
// T და B ლიმფოციტები იმუნური სისტემის ერთადერთი კომპონენტებია, რომლებიც
პასუხისმგებელნი არიან ანტიგენის გამოცნობაზე;
/// T და B ლიმფოციტები განაპირობებენ ორგანიზმის დაცვას მხოლოდ ვირუსული
აგენტებისაგან;
/// T და B ლიმფოციტები იცავენ ორგანიზმს მხოლოდ ბაქტერიული ფლორისაგან.

//// 432) რომელი მსჯელობაა სწორი:

/// T-ლიმფოციტებს უცხო აგენტის გამოცნობა შეუძლიათ საკუთარი რეცეპტორების
საშუალებით;
/// B-ლიმფოციტმა რომ უცხო აგენტი გამოიცნოს მისი წინასწარ დამუშავებაა საჭიროა;
// T- ლიმფოციტმა რომ უცხო აგენტი გამოიცნოს საჭიროა ამ უკანასკნელის დამუშავება
მაკროფაგით და B-ლიმფოციტებით;
/// T- ლიმფოციტების მთავარი ფუნქციაა ანტისხეულების პროდუქცია.

//// 433) აღნიშნეთ რომელია არასწორი მსჯელობა:

// მიკროორგანიზმის და მაკროორგანიზმის ყოველი შეხვედრისას იწყება ინფექციური
პროცესი ანუ ინფექციური დაავადება;
/// ინფექციური დაავადება იწყება მხოლოდ მაშინ, როდესაც ირღვევა მაკროორგანიზმის
ფუნქცია და გამოვლინდება კლინიკური სიმპტომები;
/// ინაპარანტული ფორმა ინფექციური პროცესის ერთერთი გამოვლინებაა;
/// პერსისტული ინფექცია ინფექციური დაავადებაა კეთილთვისებიანი მიმდინარეობით.

//// 434) აღნიშნეთ სწორი პასუხი- მიკროორგანიზმის პათოგენურობა ესაა:

// მისი უნარი გამოიწვიოს დაავადება;
/// მისი უნარი გამოიწვიოს მძიმე დაავადება;
/// პათოგენურობა ვირულენტობის გამოვლინებაა.

//// 435) ჩამოთვლილიდან რომელი არ ახასიათებს ეგზოტოქსინს:

// იგი გამოიყოფა მიკრობული უჯრედის დაშლის შემდეგ;
/// მათ აქვთ ნეკროზული, ჰემოლიზური მოქმედების უნარი;
/// ანატოქსინი მიიღება ეგზოტოქსინის სპეციალური დამუშავების შემდეგ;
/// ანატოქსინი გამოიყენება ვაქცინების წარმოებაში.

//// 436) რომელია არასწორი დებულება:

/// იმუნიტეტი ანუ იმუნური სისტემა მექანიზმების და პროცესების ერთობლიობაა, რომელიც
მიმართულია ორგანიზმის შინაგანი უცვლელობის დასაცავად როგორც ინფექციური ასევე
სხვა აგენტისაგან;
/// იმუნიტეტის ორგანოებს მიეკუთვნება თიმუსი, ელენთა, ლიმფური კვანძები, ძვლის ტვინი,
პერიფერიული სისხლის ლიმფოციტები;
// ინფექციის შეჭრის წინააღმდეგ ბრძოლაში კანი და ლორწოვანი მხოლოდ მექანიკური
დაცვის როლს ასრულებენ;
/// ახალშობილის კანს მისი სპეციფიკური სტრუქტურის გამო, არასაკმარისი დაცვის უნარი
აქვს.

//// 437) რას მოიცავს მცნება - არასპეციფიკური ეტიოტროპული მკურნალობა:

// ანტიმიკრობული საშუალებების გამოყენებას;
/// ვიტამინოთერაპიას;
/// სეროთერაპიას;
/// რეჰიდრატაციულ თერაპიას;

//// 438) ეტიოტროპულ სპეციფიკურ საშუალებებს მიეკუთვნება:

/// ანტიბიოტიკი;
// ანტიტოქსინი (შრატი);
/// ანტიჰისტამინური პრეპარატები;
/// ვიტამინები.

//// 439) ბავშვთა ორალური რეჰიდრატაციისთვის მიზანშეწონილია შემდეგი ხსნარების

გამოყენება:
/// გლუკოზის;
/// მარილოვანი;
/// კოლოიდური;
// გლუკოზა-მარილოვანი;
/// არცერთი ზემოთჩამოთვლილი.

//// 440) კანდიდოზური დერმატიტისათვის დამახასიათებელია:

// შორისის მიდამოში შერწყმული პაპულოზური ერითემა, რომელსაც თან ახლავს სატელიტი
პაპულები;
/// ბულოზური გამონაყარი;
/// ვეზიკულური გამონაყარი ნერვის გაყოლებით;
/// მწვანე ჩირქით მოფენილი კანის წითელი არე.

//// 441) რომელი ქვემოთჩამოთვლილი ანტიბიოტიკი არ ინიშნება ჰემოპოეზის

დათრგუნვისას:
/// პენიცილინი;
/// ამინოგლიკოზიდები;
// ქლორამფენიკოლი;
/// მაკროლიდი.

//// 442) რომელი ანტიბიოტიკი არ გამოიყენება 6 წლამდე ასაკში:

/// ერითრომიცინი;
/// ქლორამფენიკოლი;
// ტეტრაციკლინი;
/// პენიცილინი;
/// გენტამიცინი.

//// 443) დიფთერიის გართულებაა:

/// ტოქსიური ჰეპატიტი;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
/// პოლიადენოპათია;
/// ეგზანთემა;
// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი.

//// 444) დიფთერიის დროს იმუნიტეტი:

/// არასტერილურია;
// ანტიტოქსიურია;
/// უჯრედულია;
/// ადგილობრივი;
/// ტიპოსპეციფიური .

//// 445) ამებური დიზენტერიის გამომწვევია:

// „Entamoeba histolytica“;
/// „Entamoeba dispar“;
/// „Balamuthia“;
/// „Acanthamoeba“.

//// 446) ამებიაზის ინფექციის წყაროს წარმოადგენს:

/// შინაური ცხოველები;
/// გარეული ცხოველები;
// ადამიანი;
/// წყლის ბინადარნი.

//// 447) რომელია სწორი მსჯელობა:

/// ამებიაზი ხშირად გვხვდება მსოფლიოს ყველა ქვეყანაში, განსაკუთრებით ცივი კლიმატის
პირობებში;
/// ამებიაზით დაინფიცირებულია მსოფლიო მოსახლეობის 50%;
/// ტროპიკულ ქვეყნებში ამებიაზით დაინფიცირებულია მოსახლეობის 5%;
// ამებიაზი განსაკუთრებით ხშირად გვხვდება ცხელსა და სუბტროპიკულ ქვეყნებში.

//// 448) რომელია სწორი მსჯელობა ამებიაზისათვის:

/// ორგანიზმის დასნებოვნება ხდება ტროფოზოიტების მოხვედრით კუჭნაწლავის ტრაქტში;
/// ამების მუტაციური ფორმები მრავლდებიან სწორ ნაწლავში;
/// ამების გამრავლებისათვის ოპტიმალური პირობაა მჟავა არე;
// ამების გამრავლება ხდება მლივ და ბრმა ნაწლავში, სადაც მათი გამრავლების ოპტიმალური
პირობებია.

//// 449) ამების რომელი კლინიკური გამოვლინება გვხვდება უფრო ხშირად:

// ნაწლავის ამებიაზი;
/// კანის ამებიაზი;
/// ღვიძლის აბსცესი;
/// ფილტვის აბსცესი.

//// 450) არაინვაზიური ინტესტინალური ამებიაზის დროს:

/// განავალში პოულობენ E. histolytica-ს და ენდოსკოპიურად ნაწლავის ლორწოვანი მკვეთრად
ჰიპერემიულია;
// განავალში პოულობენ E. histolytica -ს, ენდოსკოპიურად ნაწლავის ლორწოვანი საღია და
შრატი ანტიამებური ანტისხეულების მიმართ სეროპოზიტიურია;
/// განავალში ვერ პოულობენ E. histolytica -ს, ენდოსკოპიურად ნაწლავის ლორწოვანი საღია
და შრატი ანტიამებური ანტისხეულების მიმართ სერონეგატიურია;
/// განავალში პოულობენ E. dispar-ს .

//// 451) ღვიძლის ამებური აბსცესისათვის არ არის დამახასიათებელი:

/// ღვიძლის გადიდება;
/// ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში;
/// ტემპერატურის მატება;
// მწვავე დიზენტერიული რექტოკოლიტი.

//// 452) კანის ამებიაზის დროს პროცესი ძირითადად ლოკალიზდება:

// ანუსის ირგვლივ;
/// წელზე სარტყლისებურად;
/// ქვემო კიდურებზე;
/// მხარზე.

//// 453) ამებიაზის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// სულფანილამიდები;
// მეტრონიდაზოლი;
/// პენიცილინი;
/// ბაქტერიოფაგი.

//// 454) რითი ვლინდება არაქოლეროგენული ვიბრიონებით გამოწვეული დაავადებები:

/// დიარეით;
/// ზემო სასუნთქი გზების კატარით;
/// სეპტიცემიით და ჭრილობის ინფექციით;
/// კონიუნქტივიტით;
// დიარეით, სეპტიცემიით და ჭრილობის ინფექციით;

//// 455) „Citrobacter“ - ი მიეკუთვნება:

/// გრამდადებით ჩხირებს;
// გრამუარყოფით ჩხირებს;
/// გრამდადებით კოკებს.
/// რიკეტრიებს.

//// 456) ინფექციის წყაროს ციტრობაქტერიული ინფექციის დროს არ წარმოადგენს:

/// შინაური ცხოველები;
// გარეული ცხოველები;
/// ავადმყოფი ადამიანი;
/// ბაქტერიომტარებელი;

//// 457) ქვემოთ ჩამოთვლილი ვირუსებიდან რომელი არ მიეკუთვნება ენტეროვირუსების

ჯგუფს:
/// პოლიოვირუსი;
/// „HAV“ („A“ ჰეპატიტის ვირუსი);
/// კოკსაკის ვირუსი;
// როტავირუსი.

//// 458) რომელი მსჯელობაა სწორი:

/// ენტეროვირუსული ინფექციის დროს ზიანდება მხოლოდ ნაწლავები;
/// ენტეროვირუსული დაავადებისათვის დამახასიათებელია მხოლოდ კატარული
მოვლენები;
// ენტეროვირუსული დაავადებისათვის დამახასიათებელია პოლიტოპიზმი
პოლიტროპიზმის გამო;
/// ენტეროვირუსული ინფექცია ვლინდება მხოლოდ გასტროენტერიტის კლინიკით.

//// 459) ენტეროვირუსული ინფექციისათვის დამახასიათებელია:

/// ცხელება 1 თვის განმავლობაში;
/// მხოლოდ კატარალური მოვლენები სუბფებრილიტეტის ფონზე;
// დაავადების დროს ტემპერატურული რეაქცია ხშირდ ღებულობს ორფაზიან ხასიათს;
/// ჰემოგრამაში ჩნდება ატიპიური მონონუკლეარები.

//// 460) ჰერპესული ანგინისათვის დამახასიათებელია:

/// ჩირქოვანი ნადები ტონზილებზე;
// აფტოზური სტომატიტის სურათი;
/// ნადები, რომელიც ვრცელდება ნუშურებზე, რკალებზე და ნაქზე;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი.
//// 461) რომელი მსჯელობაა მართებული ენტეროვირუსული მენინგიტისათვის:
/// დამახასიათებელია ლიქვორში ცილოვან-უჯრედული დისოციაცია;
/// ციტოზი ატარებს ნეიტროფილურ ხასიათს;
// მენინგიტი სეროზული ხასიათისაა;
/// მკურნალობის ძირითადი ტაქტიკა მდგომარეობს ანტიბაქტერიულ თერაპიაში.

//// 462) ენტეროვირუსული ინფექციის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// ანტიბიოტიკები;
/// ვაქცინები;
// მხოლოდ სიმპტომური საშუალებები;
/// ბაქტერიოფაგი.

//// 463) რა იწვევს ეშერიხიოზს:

/// ვირუსი;
/// სპიროქეტა;
/// ლეპტოსპირა;
// ენტეროპათოგენური ჩხირი.

//// 464) როგორია ნაწლავის ჩხირის ანტიგენური სტრუქტურა:

/// შეიცავენ „O“-სომატურ და თერმოსტაბილურ ანტიგენებს;
/// შეიცავენ K-ზედაპირულ და „H“-შოლტისებურ ანტიგენებს;
/// შეიცავენ ჰემაგლუტინინს;
// შეიცავენ „O“, „H“ და „K“ ანტიგენებს;

//// 465) ნაწლავის ენტეროტოქსიგენური ჩხირებით დაინფიცირებისას წამყვანი ფაქტორებია:

/// დედის და მომვლელი მედპერსონალის პირადი ჰიგიენის წესების დარღვევა;
/// დაინფიცირებული სათამაშოები და სხვა ნივთები;
// საკვები პროდუქტები და წყალი.

//// 466) ენტეროჰემორაგიული ეშერიხიოზის დროს ინფექციის წყაროდ ითვლება:

/// ავადმყოფი ადამიანი;
/// ბაქტერიომტარებელი;
// მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვი;
/// ფრინველი.

//// 467) ენტეროჰემორაგიული ეშერიხიოზის დროს წამყვან ფაქტორს წარმოადგენს:

/// ენტეროტოქსინის მოქმედება ფერმენტულ სისტემაზეადენილატციკლაზის გააქტიურებით;
/// „Na“-ის ტუმბოს მოშლა;
/// ნაწლავის სანათურში დაგროვებული სითხის უკან შეწოვის მოშლა;
// ციტოტოქსინი ( ვერო-ტოქსინი), რომლის ცირკულაცია სისხლში ლიპოპოლისაქარიდებთან
ერთად იწვევს ინტოქსიკაციას.

//// 468) ენტეროჰემორაგიული ეშერიხიოზის დროს რა მძიმე გართულებებია

მოსალოდნელი:
/// უოტერჰაუს-ფრიდერიქსენის სინდრომი;
/// რეას სინდრომი;
/// მსხვილი ნაწლავის პერფორაცია;
// ჰემოლიზურ-ურემიული სინდრომი (HUS).

//// 469) ეშერიხიოზისას კვლევის ბაქტერიოლოგიური მეთოდისათვის მასალას არ იღებენ:

// ხახის ლორწოვანიდან;
/// განავლიდან;
/// პირნაღები მასალიდან;
/// კუჭის ამონარეცხიდან;

//// 470) ეტიოტროპული მკურნალობა ეშერიხიული ინფექციური პროცესის

გენერალიზაციის დროს სასურველია დავიწყოთ:
/// ამინოგლიკოზიდებით;
/// ცეფალოსპორინებით;
/// ქლორამფენიკოლით;
/// ნახევარ სინთეზური პენიცილინის ჯგუფით;
// ორი ანტიბიოტიკის კომბინაცია: ამპიცილინი+ამინოგლიკოზიდი ან ამპიცილინი
+ცეფალოსპორინი.

//// 471) კლებსიელა მიეკუთვნება:

/// სპიროქეტას;
/// კოკს;
// ჩხირს;
/// პარაზიტს.

//// 472) კლებსიელებით გამოწვეული ნაწლავთა ინფექციებით უფრო ხშირად ავადდებიან:

/// მოზრდილი ასაკის ბავშვები;
/// ჯანმრთელი ახალშობილები;
// დღენაკლული, სუსტი ახალშობილები.

//// 473) კლებსიელებით გამოწვეული დაავადება მიმდინარეობს:

/// სუბკლინიკურად;
/// ლატენტურად;
// ლოკალური ფორმით და გენერალიზებული ფორმით;

//// 474) კლებსიელოზისათვის კლინიკურად არ არის დამახასიათებელი:

/// მაღალი ცხელება;
/// წამოქაფება, ღებინება;
/// ენტერიტული ფაღარათი, ზოგჯერ სისხლის და ლორწოს შემცველი;
// ყაბზობა;

//// 475) „C. Difficile“ ხშირად არ გვხვდება:

/// ნიადაგში;
/// წყალში;
/// ცხოველის განავალში;
/// მტარებელი ადამიანის განავალში;
// საკვებ პროდუქტებში.

//// 476) “ C. Difficile“-თი გამოწვეული დაავადებების სამკურნალოდ არ გამოიყენება:

/// ვანკომიცინი;
/// მეტრონიდაზოლი;
// ანტიდიარეული პრეპარატები;
/// ბაციტრაცინი.

//// 477) მუცლის ტიფის გამომწვევია:

/// „Salmonella typhimurium“;
/// „Salmonella schottmueleri“;
// „Salmonella typhi abdominalis“;
/// „Salmonella enteritidis“.

//// 478) რომელია სწორი მსჯელობა:ა) სალმონელები უძლებენ თერმულ ზემოქმწდებას;

/// სალმონელები მგრძნობიარენი არიან დაბალი ტემპერატურის მიმართ;
// სალმონელები ძლებენ წყალში, ნიადაგში, რძესა და რძის პროდუქტებში;
/// სალმონელები კარგად უძლებენ სადეზინფექციო ხსნარის ზემოქმედებას.

//// 479) მუცლის ტიფის და პარატიფის დროს ინფექციის წყაროს წარმოადგენს:

/// ავდმყოფი ინკუბაციურ პერიოდში;
/// შინაური ცხოველები;
/// გარეული ცხოველები და ფრინველები;
// დაავადებული ადამიანი, რეკონვალესცენტი, ქრონიკული და ჯანმრთელი
ბაქტერიამტარებელი.

//// 480) რომელია სწორი მსჯელობა:

/// მუცლის ტიფი, პარატიფი A და B ანტროპონოზური დაავდებებია;
/// მუცლის ტიფი ანტროპონოზური დაავდებაა, პარატიფი A და B კი ანთროპოზოონოზური
დაავადებებია;
// მუცლის ტიფი, პარატიფი A ანტროპონოზური დაავდებებია, პარატიფი B
ანთროპოზოონოზური;
/// პარატიფი B ზოონოზური დაავადებაა.
//// 481) რომელია სწორი მსჯელობა:
/// მუცლის ტიფი განვითარებული ქვეყნის დაავდებაა;
// მუცლის ტიფის და პარატიფების ეპიდაფეთქებები უპირატესად განვითარებადი ქვეყნების
დაავდებაა;
/// მუცლის ტიფი და პარატიფები გვხვდება როგორცგანვითარებულ ასევე განვითარებად
ქვეყნებში.

//// 482) „Salmonella typhi“-ის ვირულენტობაში მნიშვნელობა ენიჭება:

/// „O“ ანტიგენს;
/// „H“ და „O“ ანტიგენებს ერთად;
// „Vi“-ანტიგენს;
/// არც ერთ ზემოთ ჩამოთვლილს.

//// 483) სალმონელები გამოყოფენ:

// ენდოტოქსინს;
/// ეგზოტოქსინს;
/// ენდო-ეგზოტოქსინს.

//// 484) სალმონელები ხელსაყრელ პირობებს პოულობენ:

/// მსხვილ ნაწლავში;
/// კუჭში;
// წვრილ ნაწლავში.

//// 485) რომელია სწორი მსჯელობა:

/// სალმონელები რეგიონულ ლიმფურ კვანძებში მრავლდებიან, მაგრამ არ იწვევენ
ლიმფადენიტს;
/// სალმონელები რეგიონულ ლიმფურ კვანძებში არ მრავლდებიან;
/// სალმონელები ძირითადად მრავლდებიან მხოლოდ ძვლის ტვინში;
// სალმონელები რეგიონულ ლიმფურ კვანძებში მრავლდებიან და იწვევენ ლიმფანგოიტის და
ლიმფადენიტის განვითარებას.

//// 486) მუცლის ტიფისათვის მართებულია შემდეგი:

/// სალმონელების დაშლის შედეგად გამონთავისუფლდება ენდოტოქსინი, რომელიც უჯრედს
გარეთ არ გადის და პროცესი ამით შემოიფარგლება;
/// სალმონელების დაშლის შედეგად გამოყოფილი ენდოტოქსინი განაპირობებს პათ.
პროცესის განვითარებას მიკრობის გენერალიზაციის გარეშე:
/// ცხელება, განვითარებული მუცლის ტიფის დროს, დაკავშირებულია თავად მიკრობთან და
არა მის ტოქსინთან;
// სალმონელების დაშლის შედეგად გამონთავისუფლდება ენდოტოქსინები, რომელთა
მოქმედბით ხდება ჰემატო-ლიმფური ბარიერის გარღვევა და ბაქტერიემიის განვითარება.

//// 487) როზეოლური გამონაყარი მუცლის ტიფის დროს:

// ალერგიული რეაქციის მაჩვენებელია;
/// წარმოადგენს კანის ადგილობრივ გამკვრივებას;
/// ხელის დაჭერით არ ქრება;
/// მიდრეკილია შერწყმისაკენ.

//// 488) რომელია მართებული მუცლის ტიფისათვის:

// გარდა წვრილ ნაწლავში განვითარებული სპეციფიური ცვლილებებისა, შინაგან
ორგანოებშიც ვითარდება დისტროფია, კეროვანი ნეკროზები;
/// ცვლილებები ვითარდება მხოლიდ წვრილ ნაწლავში;
/// პათოგნომურ ნიშანს წარმოადგენს ფილტვის ინფარქტი.

//// 489) მუცლის ტიფის დროს რეციდივი ვითარდება:

/// ერთი კვირის შემდეგ;
/// რვა კვირის შემდეგ;
// 2-4 კვირის შემდეგ;
/// 1 წლის შემდეგ.

//// 490) მუცლის ტიფის გართულებებს მიეკუთვნება:

// ნაწლავთა სისხლდენა და პერფორაცია;
/// ტვინის ინფარქტი;
/// გაუვალობა;
/// ანაფილაქსიური შოკი.

//// 491) მუცლის ტიფის დროს დიფ. დიაგნოზი არ ტარდება:

/// გრიპთან;
/// ენტეროვირუსულ ინფექციასთან;
/// სეფსისთან;
// რინოვირუსულ ინფექციასთან;

//// 492) „Cl. Perfrigens“-ით გამოწვეული დაავადებების სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// სეროთერაპია;
// ანტიბიოტიკები;
/// ვიტამინები;
/// ციტოსტატიკები.

//// 493) პოლიომიელიტის გამომწვევია:

// პიკორნავირუსების ოჯახის წარმომადგენელი;
/// ორთომიქსოვირუსების ოჯახიდან;
/// რაბდოვირუსების ოჯახიდან;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 494) პოლიომიელიტის დროს ინფექციის წყაროა:

/// რქოსანი საქონელი;
/// მღრღნელები;
/// მაიმუნები;
// ავადმყოფი და ვირუსმტარებელი.

//// 495) პოლიომიელიტის დროს ინფექცია გადაეცემა:

// ჰაერ-წვეთოვანი გზით და ფეკალურ-ორალურად;
/// ტრანსმისიული გზით
/// კონტაქტური გზით;

//// 496) პოლიომიელიტის დროს დამბლა ვითარდება:

/// ყოველ მეორე ავადმყოფზე;
/// მხოლოდ მძიმე პრემორბიდული ფონის მქონე ავადმყოფებში;
// 1% ავადმყოფებში;
/// აცრილებში.

//// 497) პოლიომიელიტის გადატანის შემდეგ ორგანიზმს უვითარდება:

/// ხანმოკლე იმუნიტეტი 6 თვის მანძილზე;
// იმუნიტეტი ტიპურსპეციფიკურია და მდგრადია;
/// იმუნიტეტი გრძელდება 5 წლის მანძილზე.

//// 498) პოლიომიელიტის გამომწვევი ვორუსის რეპროდუქცია წარმოებს:

// კუჭ-ნაწლავის ლორწოვან გარსში, ლიმფურ კვანძებში;
/// ერითროციტებში;
/// ძვლის ტვინში;
/// არც ერთ ზემოთ ჩამოთვლილში.

//// 499) პოლიოვირუსი უფრო ხშირად აზიანებს:

/// ზურგის ტვინის რუხ ნივთიერებას მთლიანად;
/// ზურგის ტვინის ნეიროსენსორულ უჯრედებს;
// ზურგის ტვინის ნეირომოტორულ უჯრედებს;
/// არც ერთ ზემოთ ჩამოთვლილს.

//// 500) რომელი მსჯელობაა მართებული:

// პოლიომიელიტის დროს ზიანდება შვანის გარსი, ამიტომ ვითარდება სრული დამბლა
აღდგენის გარეშე;
/// პოლიომიელიტის დროს ზიანდება აქსონი, ამიტომ დამბლის აღდგენა ხდება;
/// პოლიომიელიტისათვის დამახასიათებელია სპასტიურობა;
/// პათომორფოლოგიური ცვლილებები ზურგის ტვინში პოლიომიელიტის დროს არ
ვითარდება.

//// 501) რომელი მსჯელობაა მართებული პოლიომიელიტის შესახებ:

/// პოლიომიელიტი უფრო ხშირად მიმდინარეობს ჩირქოვანი ტონზილიტის კლინიკით;
/// პოლიომიელიტი უფრო ხშირად მიმდინარეობს დამბლების განვითარებით;
/// პოლიომიელიტი მიმდინარეობს მკაფიოდ გამოხატული კონიუნქტივიტით;
// პოლიომიელიტის დროს დამბლები ვითარდება მხოლოდ 1%-ში.

//// 502) პოლიომიელიტისათვის დამახასიათებელია:

/// პირდაპირ პარალიზური სტადიის განვითარება;
// პარალიზურ სტადიას წინ უსწრებს პრეპარალიზური სტადია;
/// პარალიზური სტადიის შემდეგ არ ვითარდება ე.წ. ნარჩენი მოვლენების სტადია.

//// 503) პოლიომიელიტისათვის ყველაზე ხშირი გამოვლინებაა დამბლის შემდეგი ფორმა:

/// ბულბური;
/// პონტინური;
// სპინური;
/// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი ერთად შერწყმული (ბულბურ- პონტინურსპინური).

//// 504) პოლიომიელიტის პრეპარალიზური პერიოდისათვის დამახასიათებელი არ არის:

/// ზემო სასუნთქი გზების კატარი;
/// ნაწლავთა დისფუნქცია;
/// კუნთების ტკივილი;
/// ცხელება;
// დამბლები.

//// 505) პოლიომიელიტის პარალიზურ პერიოდს არ ახასიათებს:

/// შარდის ბუშტის ატონია;
/// მსხვილი ნაწლავის ატონია;
/// არეფლექსია;
/// დუნე დამბლები;
// სპასტიურობა დაზიანებულ სეგმენტში.

//// 506) პოლიომიელიტის ბულბური ფორმისათვის არ არის დამახასიათებელი:

/// ყლაპვის დარღვევა, სითხის გადაცდენა ყელში;
/// ფონაციის დარღვევა;
/// ქოშინი, ციანოზი;
/// სახის ასიმეტრია;
// ავადმყოფი მკვრივ საკვებს ვერ ყლაპავს, სითხეს სვამს თავისუფლად.

//// 507) პროტეუსი:

/// გრამდადებითი კოკია;
// გრამუარყოფითი ჩხირია;
/// გრამუარყოფითი კოკია;
/// პროტოზოაა.

//// 508) პროტეუსით გამოწვეული ინფექცია უფრო ხშირად გვხვდება:

/// ჯანმრთელ ახალშობილებში;
// მცირე ასაკის ბავშვებში დამძიმებული პრემორბიდული ფონით;
/// მოზრდილ მოსახლეობაში;
/// მოზარდებში.

//// 509) პროტეუსით გამოწვეული ინფექციის სპეციფიური პროფილაქტიკა ტარდება:

/// ცოცხალი ვაქცინით;
/// დახოცილი ვაქცინით;
/// ანატოქსინით;
// სპეც. პროფილაქტიკა არ ტარდება.

//// 510) ფსევდომონა აერუგინოზა იგივეა, რაც:

/// ოქროსფერი სტაფილოკოკი;
/// მწვანე სტრეპტოკოკი;
// მწვანე ჩირქმბადი ჩხირი.
//// 511) რომელი დებულებაა არასწორი:
/// მწვანე ჩირქმბადი მიკრობების აღმოჩენა შეიძლება ნიადაგში, წყალში, ადამიანის და
ცხოველის კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში;
/// ფსევდომონური ინფექციების მიმართ განსაკუთრებით მგრძნობიარენი არიან პირველი
სამი თვის ასაკის ბავშვები:
// ფსევდომონა ჯანმრთელ ორგანიზმში იწვევს მძიმე დაავადებას.

//// 512) ფსევდომონური ინფექციის წყაროს არ წარმოადგენს:

/// ავადმყოფი ადამიანი;
/// ღია ჩირქოვანი კერებით, პნევმონიით, ნაწლავთა დისფუნქციის მქონე ადამიანი;
/// ჯანმრთელი ბაქტერიომტარებელი;
// ვირუსული ინფექციით დაავადებული.

//// 513) რომელი დებულებაა არასწორი:

/// ადრეული ასაკის ბავშვებში ფსევდომონური ინფექცია მიმდინარეობს ენტერიტის ან
ენტეროკოლიტის სახით;
/// მოზრდილ ბავშვებში ფსევდომონური ინფექცია მიმდინარეობს ტოქსიკოინფექციის სახით;
// ფსევდომონური ინფექცია მიმდინარეობს მაღალი ცხელებით, რომელიც ერთადერთ
კლინიკურ სიმპტომს წარმოადგენს;
/// დაავადებამ შეიძლება მიიღოს გახანგრძლივებული, ტალღისებური მიმდინარეობა.

//// 514) ქოლერის გამომწვევია:

/// კოკი;
/// ჩხირი;
// ვიბრიონი;
/// პროტოზოა.

//// 515) ქოლერის დროს ინფექციის წყაროა:

/// გარეული ცხოველები;
/// შინაური ცხოველები;
// ადამიანი;
/// ჰიდრობიონტები.

//// 516) ქოლერის ვიბრიონები ღია წყლის აუზში სიცოცხლის უნარიანობას ინარჩუნებენ:
/// 1-2 დღეს;
/// 1 თვეს;
// 2 წელს;
/// რამოდენიმე საათს.

//// 517) რომელი მსჯელობაა მართებულიქოლერის შემთხვევაში:

// აქილიური და ჰიპოაციდური გასტრიტის დროს ხელსაყრელი პირობები იქმნება
ვიბრიონების შემდგომი გავრცელებისათვის;
/// ხილ-ბოსტნეულის უხვი რაოდენიბით მიღება განაპირობებს კუჭის შიგთავსის
გაძლიერებულ ევაკუაციას და აღნიშნული სიტუაცია ხელს უშლის ვიბრიონების
ცხოველმყოფელობას;
/// ზაფხულის პირობებში წყლის დიდი რაოდენობით მიღების გამო ქოლერის ვიბრიონის
გავრცელებისათვის კარგი პირობები იქმნება.

//// 518) ქვემოთ ჩამოთვლილ სიმპტომთაგან რომელი არ ახასიათებს ქოლერას:

// დეფეკაცია იმპერატიული ხასიათის ტკივილებით და ჭინთვებით;
/// ავადმყოფს აღენიშნება დისკომფორტი, ყურყურის ხმა ჭიპის არეში ან მუცლის ქვემო
ნაწილში;
/// დეფეკაცია იმპერატიული ხასიათის ტკივილის და ჭინთვის გარეშე;
/// პირღებინება შეუპოვარია, რომელიც იწყება ჩვეულებრივ ფაღარათის შემდეგ.

//// 519) რომელია სწორი მსჯელობა ქოლერასთან მიმართებაში:

/// დაავადების სიმძიმეს განსაზღვრავს ტემპერატურული რეაქცია;
/// დაავადების სიმძიმე დამოკიდებულია ორგანიზმის იმუნურ სისტემაზე;
// დაავადების სიმძიმეს განსაზღვრავს დეფეკაციის სიხშირე;
/// დაავადების სიმძიმე დამოკიდებულია ავადმყოფის ასაკზე.
//// 520) ქოლერის დროს ავადმყოფი დეფეკაციით კარგავს:
/// წყალს;
/// ქლორიდებს და Na;
// სითხეს, ქლორიდებს, ნატრიუმს და K;
/// ბიკარბონატებს.

//// 521) ქოლერის ვიბრიონებისაგან ორგნიზმის განთავისუფლება ხდება:

/// 3 დღეში;
/// 1 თვეში;
// 7-10 დღეში;
/// 6 თვე და მეტი.

//// 522) დიფერენციალური დიაგნოზი ქოლერის დროს არ ტარდება:

/// ეშერიხიოზთან;
/// სალმონელოზთან;
/// როტავირუსულ ინფექციასთან;
// მუცლის ტიფთან.

//// 523) რასთან არის დაკავშირებული სახელწოდება ''როტავირუსი'':

/// ვირუსის აღმომჩენი პიროვნების გვართან;
/// აღმოჩენის ადგილის სახელთან;
// ვირუსის ფორმასთან;
/// ვირუსის აგებულებასთან.

//// 524) როტავირუსის სხვადასხვა ჯგუფები იწვევენ:

/// დაავადებას ცხოველებში;
/// დაავადებას ადამიანებში;
// დაავადებას ადამიანსა და ცხოველებში.
/// არ იწვევენ დაავადებას.

//// 525) რომელი მსჯელობაა არასწორი:

/// ბევრ განვითარებულ და განვითარებად ქვეყნებში ნაწლავთა აშლილობა 2 წლამდე ასაკის
ბავშვებში თითქმის როტავირუსული ინფექციაა;
/// ბავშვებსა და მოზრდილებში დაავადება შეიძლება მიმდინარეობდეს ინაპარანტულად:
// დაავადებისათვის დამახასიათებელია სისხლიან-ლორწოვანი განავალი და ჭინთვები;
/// როტავირუსული ინფექციისათვის დამახასიათებელია დიდი რაოდენობით სითხის
შემცველი, მოყვითალო ფერის განავალი.

//// 526) როტავირუსული ინფექციის წყაროს წარმოადგენენ:

// ნებისმიერი კლინიკური ფორმით დაავადებული პირები;
/// დაავადებული ცხოველი;
/// ვირუსმტარებელი ადამიანი;
/// საკვები პროდუქტები და წყალი.

//// 527) როტავირუსი სელექტიურად იწვევს:

/// მსხვილი ნაწლავის დისტალური ნაწილის დაზიანებას;
/// როგორც მსხვილი, ასევე წვრილი ნაწლავის დაზიანებას;
// წვრილი ნაწლავის ზემო ნაწილის ენტეროციტების ეპითელიუმის დაზიანებას;
/// მხოლოდ კუჭის და თორმეტგოჯა ნაწლავის დაზიანებას.

//// 528) როტავირუსული ინფექციისათვის არ არის დამახასიათებელი:

/// მწვავე დაწყება;
/// პირღებინება და წყლისებრი ფაღარათი;
/// ტკივილები ეპიგასტრიუმის და ჭიპის მიდამოში;
// ხველა, ცემინება, კონიუნქტივიტი.

//// 529) როტავირუსული ინფექციის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// დეჰიდრატაციული საშუალებები;
/// ანტიბიოტიკები;
// რეჰიდრატაცია;
/// სულფანილამიდები.
//// 530) სალმონელა მიეკუთვნება:
// გრამუარყოფით ჩხირებს;
/// გრამდადებით ჩხირებს;
/// ენტეროკოკებს;
/// ენტეროვირუსებს.

//// 531) სალმონელოზის პათოგენეზში მნიშვნელობა ენიჭება:

/// ენდოტოქსინს;
/// ეგზოტოქსინს;
/// ცოცხალ მიკრობს;
// ენდოტიქსინს და ცოცხალ მიკრობს.

//// 532) სალმონელები გამოყოფენ:

/// ეგზოტოქსინს;
// ენდოტოქსინს;
/// ეგზო-ენდოტოქსინს;
/// არ გამოყოფენ ტოქსინს.

//// 533) დიფთერიის დროს ყველაზე ხშირი კლინიკური ფორმაა:

// ხახის ლოკალური ფორმა;
/// ხახის ტოქსიური ფორმა;
/// ხახის გავრცელებული ფორმა;
/// ცხვირის დიფთერია;
/// კანის დიფთერია.

//// 534) სალმონელოზისათვის დამახასიათებელი არ არის:

/// ცხელება;
/// ჰეპატო-ლიენალური სინდრომი;
/// დიარეა;
/// ინტოქსიკაციის ნიშნები;
// რინორეა.

//// 535) ლეტალობის დიდი პროცენტი სალმონელოზის დროს მოდის:

/// წლამდე ასაკის ბავშვებზე;
/// ზრდასრულ მოსახლეობაზე;
// ახალშობილთა კონტინგენტზე.
/// იმონოკომპრომენტირებულებზე.

//// 536) სალმონელოზის ლოკალური ფორმის დროს დიფერენციალური დიაგნოზი არ

ტარდება:
/// ეშერიხიოზთან;
/// შიგელოზთან;
/// სტაფილოკოკურ ენტეროკოლიტთან;
// გრიპთან.

//// 537) სალმონელოზის გენერალიზებული ფორმის დროს დიფერენციალური დიაგნოზი

ტარდება:
// ტიფურ-პარატიფურ დაავადებებთან;
/// ლიმფოგრანულემატოზთან;
/// ტუბერკულოზთან;
/// შიგელოზთან.

//// 538) მსუბუქი და საშუალო სიმძიმით მიმდინარე სალმონელოზის დროს სამკურნალოდ

ინიშნება:
/// ანტიბიოტიკები;
/// პარენტერალური რეჰიდრატაცია;
// პერორალური რეჰიდრატაცია;
/// დეჰიდრატაცია.

//// 539) სალმონელოზის სპეციფიური პროფილაქტიკა ტარდება:

/// ანატოქსინით;
/// ვაქცინით;
// არ არსებობს სპეციფიური პროფილაქტიკა;
/// იმუნოგლობულინით.

//// 540) აღნიშნული ჩამონათვალიდან რომელია დიზენტერიის გამომწვევი:

/// ვირუსი;
// ბაქტერია;
/// სპიროქეტა;
/// პროტოზოა.

//// 541) კვლევის რა მეთოდები შეიძლება დაენიშნოს შიგელოზით დაავადებულ ავადმყოფს:

/// იმუნოფლუორესცენცია;
// განავლის ბაქტერიოლოგია;
/// ვირუსოლოგიური;
/// გასტროსკოპია.

//// 542) პათოგენეზის ქვემოთ ჩამოთვლილი მახასიათებლებიდან რომელია არასწორი

შიგელოზის შემთხვევაში:
/// მიკრობების ორალური გზით შეჭრის შემდეგ გამომწვევი იბუდებს მსხვილ ნაწლავის
ლორწოვანზე;
/// პათოგენურობის ძირითადი ფაქტორია ენდოტოქსინი;
// გამომწვევს ახასიათებს შინაგან ორგანოებში და სისხლში ინვაზიურობის ძლიერი უნარი.

//// 543) შიგელოზის გადაცემის გზა არ არის:

/// კონტაქტური;
// ტრანსმისიული;
/// კვებითი;
/// წყლისმიერი.

//// 544) რა ჩივილები არ აქვს ავადმყოფს ტიპიური შიგელოზის დროს:

/// ტკივილი მუცლის არეში;
// გამონაყარი კანზე;
/// ჭინთვები;
/// კოლიტური განავალი.

//// 545) რომელ დაავადებებთან არ ტარდება დიფ. დიაგნოზი მცირე ასაკის ბავშვთა
შიგელოზის დროს:
/// ამებიაზი;
// გრიპი;
/// ეშერიხიოზი.

//// 546) რა იწვევს ბოტულიზმს:

// კლოსტრიდია;
/// სალმონელა;
/// შიგელა;
/// ეშერიხია.

//// 547) ბოტულიზმით ავადდება:

/// ჩვილი ბავშვი;
/// ახალშობილი;
/// ხანდაზმულები;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 548) რომელ სისტემებს და ორგანოებს აზიანებს ბოტულოტოქსინი უპირატესად:

/// სასუნთქ სისტემას;
/// სისხლძარღვებს;
// ნერვულ სისტემას;
/// ყველა ზემოაღნიშნულს.

//// 549) ბოტულიზმის გადატანის შემდეგ ვითარდება:

/// მდგრადი იმუნიტეტი;
// ტიპოსპეციფიური იმუნიტეტი.
/// არცერთი მათგანი.
//// 550) საკვებისმიერი ბოტულიზმის ინკუბაციური პერიოდია:
// რამოდენიმე საათიდან 10 დღემდე;
/// 1-2 დღე;
/// 2 კვირა და მეტი:
/// 1 თვე და მეტი.

//// 551) რას უჩივის დაავადების დასაწყისში ბოტულიზმით დაავადებული ავადმყოფი:

// გულისრევას, პირღებინებას;
/// ხველას;
/// სისხლიან, ლორწოვან განავალს;
/// ტემპერატურის მომატებას.

//// 552) რა ცვლილებები არ არის გამოხატული მხედველობის ორგანოს მხრივ ბოტულიზმის

დროს:
/// გაორება, თვალის წინ ნისლი;
// კონიუნქტივიტი;
/// მხედველობის მკვეთრი დაქვეითება;
/// ფტოზი.

//// 553) რა ცვლილებები არ გამოვლინდება ნერვული სისტემის დაზიანებისას

ბოტულიზმის დროს:
/// გაუგებარი მეტყველება, ლუღლუღი;
/// ყლაპვის გაძნელება;
// კრუნჩხვები და მენინგეალური ნიშნები;
/// დიაფრაგმის ნერვის დამბლა.

//// 554) სიკვდილის ძირითადი მიზეზი ბოტულიზმის დროს:

// სუნთქვის უკმარისობა;
/// სისხლძარღვთა უკმარისობა;
/// ჰიპოვოლემიური შოკი;
/// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი.

//// 555) წამყვანი სინდრომები ბოტულიზმის დროს:

/// ჰემორაგიული
// პარალიზური;
/// გაუწყლოების;
/// ჰეპატო-ლიენური.

//// 556) რომელ დაავადებასთან არ ტარდება დიფ. დიაგნოზი ბოტულიზმის დროს:

/// სტაფილოკოკურ ტოქსიკოინფექციებთან;
/// სალმონელოზური და სხვა ტოქსიკოინფექციებთან;
// მუცლის ტიფთან;
/// ცნს-ის დაავადებებთან.

//// 557) ბოტულიზმის დროს დეზინტოქსიკაციის მიზნით არ გამოიყენება:

/// რინგერის ლაქტატი;
/// რეოპოლიგლუკინი;
/// პლაზმა და ალბუმინი;
/// გლუკოზის 5-10% ხსნარი;
// სისხლი;

//// 558) რა კლინიკური ნიშნებია დამახასიათებელი ბოტულიზმისათვის:

/// ნერწყვის დენა;
/// ოფლიანობა;
/// ფსიქიკის დარღვევა;
// ყლაპვის მოშლა;
/// ეიფორია.

//// 559) ბრუცელოზი:

/// ხშირად ქრონიკული მიმდინარეობით ხასიათდება;
/// პოლიორგანული დაზიანებით ხასიათდება;
/// ინფექციურ-ალერგიული ბუნების დაავადებაა;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სწორია.

//// 560) ბრუცელოზის გამომწვევია:

/// გრამდადებითი ბაქტერია;
// გრამუარყოფითი ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// სოკო.

//// 561) ბრუცელოზის გამომწვევი გამოიმუშავებს:

/// ეგზოტოქსინს;
// ენდოტოქსინს;
/// არ გამოიმუშავებს არც ეგზო- არც ენდოტოქსინს;
/// გამოიმუშავებს როგორც ეგზო- ასევე ენდოტოქსინს.

//// 562) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ადამიანისთვის ბრუცელოზის გადაცემის გზა:

/// ალიმენტური გზა;
/// აეროგენული გზა;
// მესამე პირით გადაცემა;
/// კონტაქტური გზა.

//// 563) ბრუცელოზის კლინიკურ სურათში რომელია წამყვანი სიმპტომი:

/// ლიმფური კვანძების გადიდება;
/// საერთო სისუსტე და უმადობა;
// ტემპერატურის მომატება;
/// თავის ტკივილები და უძილობა.

//// 564) რომელია არასწორი მსჯელობა ბრუცელოზის დროს განვითარებული ცხელების

შესახებ:
/// მუდმივი, ტალღისებური, რემისიული ან სუბფებრილური ხასიათისაა;
/// აღინიშნება შემცივნებისა და ოფლიანობის თანხლებით;
// არ წარმოადგენს დაავადების წამყვან სიმპტომს;
/// მოზრდილ ბავშვებში საერთო მდგომარეობას არ ცვლის.

//// 565) ბრუცელოზის დროს ზიანდება:

/// მხოლოდ ძვალ-სახსროვანი სისტემა, უპირატესად ქვემო კიდურების სახსრები;
/// მხოლოდ ნერვული სისტემა პლექსიტის, რადიკულიტის, იშიაზის და ა. შ. სახით;
/// მხოლოდ კუჭ-ნაწლავის სისტემა, ჰეპატო-ლიენური სინდრომით;
/// მხოლოდ გულ-სისხლძარღვთა სისტემა, რთულ შემთხვევებში კარდიტის განვითარებით;
// ხასიათდება პოლიორგანული დაზიანებით;

//// 566) აღნიშნეთ არასწორი ფრაზა. ბრუცელოზს ახასიათებს:

/// რეციდივული მიმდინარეობა;
/// რეციდივებს შორის აპირექსიული პერიოდი;
// ტემპერატურული რეაქცია რეციდივებს შორის;
/// კეროვანი და ალერგიული ბუნების ცვლილებები რეციდივების დროს.

//// 567) ბრუცელოზის აბსოლუტურად დამადასტურებელია:

/// ტრიადის: შემცივნების, ცხელების, პროფუზული ოფლიანობის არსებობა;
// ბრუცელების კულტურის მიღება;
/// ეპიდემიოლოგიური სიტუაცია;
/// კონტაქტი ბრუცელოზიან პაციენტთან.

//// 568) ჩამოთვლილთაგან რომელია არასწორი ბრუცელოზის შესახებ:

/// ანტიბიოტიკთერაპია ნაჩვენებია მწვავე და ქვემწვავე ფორმებისთვის;
/// ანტიბიოტიკთერაპია შეიძლება გაგრძელდეს 3-4 კვირამდე;
// ანტიბიოტიკთერაპია უზრუნველყოფს რეციდივებისა და გამწვავებების თავიდან აცილებას.
/// ტარდება კომბინირებული ანტიმიკრობული თერაპია.

//// 569) ბრუცელოზის პროფილაქტიკა ითვალისწინებს:

/// სოფლის მეურნეობის ცხოველებში ინფექციის ლიკვიდაციას;
/// საკვები რძის პროდუქტების თერმულ დამუშავებას, პასტერიზაციას;
/// ინფექციის კერების დეზინფექციას;
/// ჯანმრთელ ცხოველთა ვაქცინაციას;
// სწორია ყველა.

//// 570) წითელი ქარის გამომწვევია:

// ბაქტერია;
/// პროტოზოა;
/// ვიბრიონი;
/// ვირუსი;
/// არაინფექციურია.

//// 571) წითელი ქარის შესახებ აღნიშნეთ სწორი პასუხი:

/// დაზიანების ცენტრალურ ადგილში ექსუდატი სტერილურია;
/// გამომწვევის აღმოჩენა შეიძლება დაზიანებული არის პერიფერიაზე;
/// დაზიანება შემოსაზღვრულია სასაზღვრო ლილვაკი;
/// შესაძლებელი მეტასტაზური ჩირქოვანი კერების ჩამოყალიბება;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სწორია.

//// 572) რომელი არ ახასიათებს წითელ ქარს:

/// ერითემის სწრაფი განვითარება;
/// სასაზღვრო ლილვაკის ჩამოყალიბება;
/// ლიმფადენიტი;
// პერიფერიულ სისხლში ლეიკოპენია ლიმფოპენიით;
/// საერთო ინტოქსიკაცია.

//// 573) დიფთერიის გამომწვევის გადაცემა შესაძლებელია:

/// ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// კონტაქტური გზით;
/// მესამე პირის მეშვეობით;
// ყველა ზემოთვლილი სწორია.

//// 574) დიფთერიის გამომწვევ კორინაბაქტერიებს შეუძლიათ გამოიმუშაონ:

/// ენდოტოქსინი;
// ეგზოტოქსინი;
/// არც ერთს არ გამოიმუშავებს;
/// გამოიმუშავებენ როგორც ეგზო- ასევე ენდოტოქსინს.

//// 575) დიფთერიისას:

/// კლინიკური ფორმის ერთ-ერთი განმსაზღვრელი ფაქტორია გამომწვევის შეჭრის ადგილი;
/// დამახასიათებელი ნადების არარსებობა ეპიდსიტუაციისას არ გამორიცხავს დიაგნოზს;
/// ყველაზე უფრო ხშირი ლოკალიზაციაა ნუშურებზე, სასის რკალებზე, ნაქზე;
/// გამომწვევი შეიძლება იყოს როგორც (tox+), ასევე (tox-) შტამები;
// ყველა სწორია.

//// 576) არასწორია განმარტება, რომ:

/// დიფთერიის ნადები ფიბრინულია;
// დიფთერიის გავრცელებული ფორმებისას ნადები ლოკალიზდება მხოლოდ ნუშურებზე;
/// დიფთერიული ანთების ორგანიზებული ფიბრინული ნადები მოშორებისას სისხლმდენია;
/// დიფთერიას ახასიათებს ტოქსიკური ლიმფადენიტი და ქსოვილთა შეშუპება.

//// 577) დიფთერიის იშვიათი ლოკალიზაციის ადგილებია:

/// ხორხი და ტრაქეა:
// თვალი;
/// ნუშურები, სასის რკალები და ნაქი:

//// 578) დიფთერიის კლასიკურ მიმდინარეობას არ ახასიათებს:

// აფთოზური სტომატიტი;
/// კანქვეშა ქსოვილების შეშუპება;
/// ლორწოვან გარსებზე ''+ქსოვილის '' განვითარება;
/// ნადების განვითარება დაავადების პირველ საათებში;

//// 579) რა შემთხვევაში არ ვითარდება დიფთერიული ნადები:

/// თვალის დიფთერიისას;
// კატარული ფორმის დიფთერიისას;
/// ხახის დიფთერიის ლოკალური ფორმისას;
/// ხორხის დიფთერიისას;
/// ხახის ტოქსიკური დიფთერიისას.

//// 580) ნებისმიერი ლოკალიზაციის დიფთერიის კარდინალურ სიმპტომად ითვლება:

/// ცხელება;
/// ქსოვილთა შეშუპება;
// შეჭრის ადგილას ფიბრინული ნადების ორგანიზაცია;
/// ტკივილი შეჭრის ადგილას;
/// მიოკარდიტის, პოლირადიკულონევრიტების ან ნეფროზის განვითარება.

//// 581) რა არ ახასიათებს დიფთერიის ფიბრინულ ნადებს:

/// მორუხო-ჭუჭყისფერია;
/// ლორწოვანზე მდებარეობს პლუს ქსოვილის სახით;
/// არ ისრისება ორ სასაგნე მინას შორის;
// ნუშურებზე განვითარებისას ლაკუნებშია ჩამჯდარი საცობების სახით;
/// ლორწოვანს ძნელად შორდება და სისხლმდენია.

//// 582) ხახის დიფთერიისათვის კლინიკურად დამახასიათებელია:

/// ზოგადი ინტოქსიკაცია;
/// დამახასიათებელი ნადების განვითარება;
/// ყელის ტკივილი;
/// ნუშურების ჰიპერემია და შეშუპება;
// ყველა ზემოჩამოთვლილი.

//// 583) დიფთერიული კრუპისთვის დამახასიათებელია:

// ელვისებური მიმდინარეობა, ჰექტიური ტემპერატურა;
/// ხმის ჩახლეჩა და უხეში, ''მყეფავი'' ხველა;
/// ნელი პროგრესირება;
/// პარადოქსული პულსის განვითარება;

//// 584) დიფთერიით ლეტალობის მაღალ პროცენტს ძირითადად განაპირობებს:

/// ნეფროზი;
// მიოკარდიტი;
/// პოლირადიკულონევრიტი;
/// დიფთერიული კრუპი;
/// ავადმყოფთა მცირე ასაკი.

//// 585) დიფთერიული მიოკარდიტისთვის პროგნოზულად ყველაზე არაკეთილსაიმედოა:

/// ტაქიკარდია და ტონების მოყრუება;
/// ექსტრასისტოლები;
/// არტერიული წნევის დაქვეითება;
// გამტარებელი სისტემის ბლოკადები და ბრადიკარდია;
/// გულის საზღვრების გადიდება.

//// 586) დიფთერიული პოლირადიკულონევრიტისათვის არაა დამახასიათებელი:

/// როგორც ადრეულ, ასევე მოგვიანებით პერიოდში განვითარება;
/// პერიფერიული დუნე დამბლები;
/// გამოჯანმრთელებისას ფუნქციის სრული აღდგენა;
// ჰიპერრეფლექსია.

//// 587) დიფთერიის პროგნოზს განსაზღვრავს:

/// დროული ანტიბიოტიკოთერაპია;
/// ანტიტოქსინის ადრეული შეყვანა;
/// ადეკვატური სიმპტომური თერაპია;
// ანტიტოქსინის ადრეული შეყვანა და ანტიბიოტიკოთერაპია.

//// 588) დიფთერიის სასტარტო ანტიმიკრობულ საშუალებას წარმოადგენს:

/// ამინოგლიკოზიდები;
/// ლევომიცეტინი;
// პენიცილინები;
/// ქინოლონები;
/// ანტიმიკოზური პრეპარატები.

//// 589) ჰემოფილური ინფექციის გამომწვევია:

/// გრიპის ვირუსი;
/// სტრეპტოკოკი;
/// სტაფილოკოკი;
// პფეიფერის ჩხირი.

//// 590) ჰემოფილური ინფექციის კლინიკური ფორმებია:

/// მენინგიტი;
/// ოტიტი;
/// ეპიგლოტიტი;
/// ცელულიტი;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 591) თანამედროვე მიმდინარეობისას ქუნთრუშას არ ახასიათებს:

// მორეციდივე მიმდინარეობა;
/// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი;
/// ნუშურებზე ნადების არ არსებობა;
/// აქერცვლა გამონაყრის შემდეგ;
/// ექსტრაბუკალური ფორმის არსებობა.

//// 592) ქუნთრუშისთვის ტიპიური სინდრომი არ არის:

/// ცხელება;
/// ანგინა;
/// წვრილწერტილოვანი გამონაყარი;
// კეფის ლიმფადენიტი;
/// ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი სისხლში.

//// 593) ქუნთრუშისთვის არ არის დამახასიათებელი:

/// მწვავე დასაწყისი;
/// მაღალი ცხელება;
// გამონაყრის განვითარება დაავადების მე-5-6 დღეზე;
/// ნუშურების დაზიანება;
/// ყბისქვეშა ლიმფადენიტი.

//// 594) ნაწლავთა იერსინიოზის გამომწვევი მიეკუთვნება:

/// გრამდადებითი ჩხირები;
// გრამუარყოფითი ჩხირები;
/// გრამდადებითი კოკები;
/// ვირუსი.

//// 595) იერსინიოზი არის:

/// ანთროპონოზული დაავადება;
/// ზოონოზური დაავადება;
// ანთროპოზოონოზური დაავადება.

//// 596) იერსინიოზის გამომწვევი მიკრობები მდგრადები არიან:

/// მაღალი ტემპერატურის მიმართ;
// დაბალი ტემპერატურის მიმართ;
/// სადეზინფექციო ხსნარების მიმართ;
/// ანტიბიოტიკების მიმართ.

//// 597) ნაწლავთა იერსინიოზი მიმდინარეობს:

/// ლოკალური ფორმით;
/// გენერალიზებული ფორმით;
/// სუბკლინიკურად;
/// ლატენტური ფორმით;
// ლოკალური და გენერალიზებული ფორმით;
//// 598) ნაწლავთა იერსინიოზისათვის დამახასიათებელია:
/// ცხელება;
/// ზოგადი ინტოქსიკაციის მოვლენები;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// ღებინება, მუცლის ტკივილი, დიარეა;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;

//// 599) ნაწლავთა იერსინიოზს იწვევს:

// „Yersinia enterocolitica“;
/// „Yersinia pseudotuberculosis“;
/// „Yersinia pestis”.

//// 600) ნაწლავთა იერსინიოზის დროს დიფ. დიაგნოზი არ ტარდება:

/// ფსევდოტუბერკულოზთან;
/// ქუნთრუშასთან;
/// ენტეროვირუსულ ინფექციასთან;
/// სეფსისთან, ჰეპატიტთან;
// დიფთერიასთან.

//// 601) სპეციფიური იმუნოგლობულინი რომელი ჩამოთვლილი დაავადებების დროს

გამოიყენება:
/// ამებიაზის;
/// ლეგიონელოზის;
// ტეტანუსის;
/// ინფექციური მონონუკლეოზის;
/// მალარიის.

//// 602) ყივანახველა მწვავე რესპირაციული ინფექციაა, რომელსაც ახასიათებს ძირითადად:

/// გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაზიანება;
// ნერვული სისტემის დაზიანება და თავისებური შეტევითი ხველა;
/// სახსრების დაზიანება;
/// ტიპური გამონაყარი და ზოგადი ინტოქსიკაცია.

//// 603) ყივანახველას გამომწვევია:

/// გრამდადებითი ბაქტერია;
// გრამუარყოფითი ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// უმარტივესი.

//// 604) რომელი მათგანი არ წარმოადგენს ყივანახველის ტიპიურ გართულებას:

// მიოკარდიტი;
/// შუასაყრის და კანქვეშა ემფიზემა;
/// თვალის ბადურაში და ტვინში სისხლჩაქცევა;
/// პნევმონია ;
/// მოგვიანებით მეორადი ბრონქოექტაზები.

//// 605) რომელია მართებული ყივანახველას შესახებ:

/// ბაქტერიემია დამახასიათებელი არ არის;
/// გამომწვევი ბრონქოგენური გზით ვრცელდება წვრილ ბრონქებში, ბრონქიოლებსა და
ალვეოლებში;
/// დაავადების განვითარებაში წამყვანი როლი ენიჭება ეგზოტოქსინს;
// ყველა სწორია.

//// 606) რომელია მართებული ყივანახველას დროს:

/// დაავადების უკუგანვითარებისას ნელ-ნელა ქრება თავის ტვინში არსებული აგზნების კერა;
/// ხველის განვითარებაში გარკვეულ როლს თამაშობს ყივანახველას ჩხირების ალერგიული
მოქმედება;
/// ძლიერ გამღიზიანებლებს სხვადასხვა რეცეპტორული უბნიდან შეუძლიათ დროებით
ჩაახშონ ან შეასუსტონ ხველა;
// ყველა მოსაზრება სწორია.

//// 607) ყივანახველას სპაზმური ხველის დროს:

/// ავადმყოფს დამახასიათებელი სახე აქვს;
/// აღინიშნება რეპრიზები;
/// მაღალი ტემპერატურა, ჩვეულებრივ, გართულებაზე მიუთითებს;
/// რეპრიზების რაოდენობა დაავადების სიმძიმეზე მეტყველებს;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სწორია.

//// 608) რომელია არასწორი ფრაზა ყივანახველას დროს:

// ყივანახველას ყველა ფორმას სპაზმური ხველა ახასიათებს;
/// სპაზმური ხველის სიხშირე, რეპრიზების რიცხვი და აპნოე დაავადების სიმძიმეზე
მეტყველებს;
/// ყივანახველას დროს პნევმონიის განვითარების მიზეზი შეიძლება იყოს როგორც B. pertussis,
ასევე მეორადი ინფექცია;
/// ყველა ფრაზა სწორია.

//// 609) წლამდე ასაკის ბავშვებში ყივანახველას დროს:

/// როგორც ინკუბაციური, ასევე კატარული მოვლენები უფრო ხანმოკლეა, ვიდრე უფროსი
ასაკის ბავშვებში;
/// კლინიკური სურათი შეიძლება უშუალოდ სპაზმური ხველით დაიწყოს;
/// დაავადება ხშირად მძიმე ფორმით მიმდინარეობს;
/// უფროსი ასაკის ბავშვებთან შედარებით უფრო ხშირია აპნოე და კრუნჩხვები;
// ყველა ფრაზა სწორია.

//// 610) რომელია არასწორი განმარტება. ყივანახველას დროს პროგნოზის სერიოზულობას

განსაზღვრავს:
/// ავადმყოფის მცირე ასაკი (5 თვემდე);
/// ფილტვების მხრივ გართულებები;
/// ტვინის ჰიპოქსია და კრუნჩხვები;
// ინფექციის გადაცემა ყივანახველას მძიმედ მიმდინარე ფორმებით დაავადებულისაგან;
/// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 611) რომელია სწორი შეხედულება ყივანახველას დროს:

/// სპეციფიკური პროფილაქტიკისათვის საკმარისია მხოლოდ ვაქცინაცია;
// სპეციფიკური პროფილაქტიკა გულისხმობს, როგორც ვაქცინაციას, ასევე რევაქცინაციას;
/// სპეციფიკური პროფილაქტიკა არ ტარდება ტრანსპლაცენტალურად მიღებული
იმუნიტეტის გამო;
/// კონტაქტის შემთხვევაში ვაქცინაცია არ ტარდება.

//// 612) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მისი გამომწვევია „Neisseria gonorrhoeae“;
// მისი გამომწვევია „Neisseria meningitides“;
/// მისი გამომწვევია „S. pyogenes“;
/// მისი გამომწვევია „S. aureus“;
/// მისი გამომწვევია „M. pneumonia“.

//// 613) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ინფექცია ხასიათდება კლინიკური პოლიმორფიზმით;
/// დაავადების ფორმები ვლინდება მენინგიტის და შოკით მიმდინარე ელვისებური
მენინგოკოკური სეფსისის სახით;
/// დიპლოკოკი პირველადად გამოყოფილ იქნა თავზურგტვინის სითხიდან;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 614) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მისი გამომწვევი მომრგვალო ან ოვალური ფორმის 0,6-0,8 მკმ. ზომის უძრავი
დიპლოკოკია;
// მისი გამომწვევი წარმოქმნის ცისტებს, რომელიც ბინადრობს ნიადაგში;
/// მენინგოკოკები ნაცხში ვლინდება ყავის ან ლობიოს მარცვლის მსგავსად და ტიპიურ
შემთხვევაში განლაგებულნი არიან წყვილად უჯრედში ან მის გარეთ;

//// 615) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

// მენინგოკოკური აერობი ან ფაკულტატური ანაერობია;
/// მენინგოკოკი ნიადაგში მობინადრე ობლიგატური ანაერობია;
/// მენინგოკოკი ფაკულტატური ანაერობია.
//// 616) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:
// მენინგოკოკი ხასიათდება გარემოში დაბალი რეზისტენტობით;
/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს მხოლოდ გენერალიზებული ინფექციით დაავადებული
ადამიანი;
/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს ფრინველები, ადამიანი, ზღვის გოჭი;
/// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 617) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ინფექციის წყაროა ადამიანი (ეს ანთროპონოზული ინფექციაა ), რომლითაც აღინიშნება
დაავადების გენერალიზებული ფორმა, ნაზოფარინგიტი ან მენინგოკოკის მტარებლობა;
/// ავადმყოფი ყველაზე მეტად გადამცემია დაავადების დასაწყისში, როცა აღინიშნება
გამოხატული კატარული მოვლენები პირხახის მხრივ;
/// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტით დაავადებული უფრო საშიშია, ვიდრე ჯანმრთელი
მტარებელი ადამიანი გადამდებლობის თვალსაზრისით;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 618) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში ამ ინფექციით იშვიათად ავადდებიან, თუმცა აღწერილია
შემთხვევები ახალშობილებშიც, შესაძლებელია ნაყოფის ინფიცირება;
/// 3-8 თვის ასაკიდან სისხლში უკვე აღარ აღინიშნება მენინგოკოკების საწინააღმდეგო
პასიურად მიღებული ანტისხეულები, ხოლო შემდგომში თანდათან ხდება მათი მომატება;
/// მენინგიტის დროს არის სინათლის შიში, ჰიპერესთეზია, ჰიპერაკუზია;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 619) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// დაავადების დიდი პროცენტი მოდის ქალაქის მაცხოვრებლებზე;
// დაავადება უფრო გავრცელებულია სოფლის მოსახლეობაში;
/// სოფლის მაცხოვრებლის მოხვედრისას მაღალი მტარებლობის კოლექტივში დაავადება
ვითარდება სწრაფად და მძიმე ფორმებით;
/// მენინგოკოკური ინფექციის აფეთქებები აღინიშნება 10-15 წლის ინტერვალით.

//// 620) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// გენერალიზებულ ფორმებს ხშირად წინ უძღვის გრიპოზული, ჰერპესული ინფექცია,
კლიმატური პირობების მკვეთრი ცვლილებები, ტრავმა.
/// ჰიპერტოქსიკური (ელვისებური) მენინგოკოკცემიის პათოგენეზში დიდი მნიშვნელობა
ენიჭება აგრეთვე ორგანიზმის ჰიპერსენსიბილიზაციას და მისი რეაქტიულობის ცვლილებას
(აუტოალერგიული პროცესები);
/// მენინგოკოკცემიას თან სდევს მენინგოკოკების მასიური დაშლა და მძიმე ტოქსიკური
პროცესის ჩამოყალიბება, განსაკუთრებით, ელვისებური ფორმის დროს, რომელიც
ინფექციურ-ტოქსიური შოკის სინდრომით მიმდინარეობს;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 621) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის დროს წვრილ ვენებსა და
არტერიოლებში ვითარდება თრომბები;
/// დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების სინდრომის დროს გამოხატულია
მეტაბოლური ღრმა დარღვევები-ჰიპოქსია, აციდოზი, ჰიპოკალიემია და სხვა;
// ორივე ზემოაღნიშნული სწორია.
/// არც ერთი არ არის სწორი.

//// 622) რა არის სწორი მენინგოკცემიის შემთხვევაში:

/// დაავადების დასაწყისში ვითარდება ჰიპოკოაგულაცია;
// დაავადების დასაწყისში ვითარდება ჰიპერკოაგუკლაცია (ფიბრინოგენისა და სხვა
შემადედებელი ფაქტორების მომატებით), რამაც შემდგომში შეიძლება გამოიწვიოს წვრილ
სისხლძარღვებში ფიბრინის დალექვა და თრომბების განვითარება;
/// მსხვილი სისხლძარღვების თრომბოზის დროს არ შეიძლება განვითარდეს თითების,
კიდურების განგრენა.

//// 623) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ჰიპოკოაგულაციის შემდეგ ვითარდება ჰიპერკოაგულაციის ფაზა;
// ხანმოკლე ჰიპერკოაგულაციის შემდეგ ვითარდება ჰიპოკოაგულაციის ფაზა, რის შედეგადაც
ადგილი აქვს ფიბრინის შემცველობის დაქვეითებას სისხლში (მოხმარების კოაგულოპათია),
რაც ხშირად სხვადასხავა ქსოვილებსა და ორგანოებში სისხლდენის და სისხლჩაქცევების
მიზეზია;
/// რიგ შემთხვევებში მენინგოკოკცემია მიმდინარეობს ყივანახველას სინდრომის მსგავსად.

//// 624) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგიტის დროს შეიძლება მოხდეს პარკუჭების ჩათრევა პათოლოგიურ პროცესში და
განვითარდეს ეპენდიმატიტი;
/// ძლიერი ტოქსიკოზის შედეგად შეიძლება განვითარდეს ტვინის მწვავე შეშუპება;
// ტვინის შეშუპებამ არ შეიძლება განაპირობოს ტვინის ცდომა დიდ ხვრელში ნათხემის
დანამატის გაჭედვით.

//// 625) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ტვინის შეშუპების დროს მოგრძო ტვინზე ზეწოლის შედეგად შეიძლება განვითარდეს
სუნთქვისა და სისხლძარღვთა მარეგულირებელი სასიცოცხლო ცენტრების დამბლა;
// მძიმე მენინგიტის დროს მცირე ასაკის ბავშვებში არ ვითარდება ცერებრული ჰიპოტენზია
(ცერებრული კოლაფსი);
/// ცერებრული კოლაფსის დროს გენეზში წამყვანი როლი ეკუთვნის წყალმარილოვანი
ბალანსის დარღვევას.

//// 626) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// თავის ქალაში სითხის მიმოქცევის მოშლამ შეიძლება გამოიწვიოს ჰიდროცეფალიის
წარმოშობა;
/// სულფანილამიდებითა და ანტიბიოტიკებით მკურნალობამდე მენინგოკოკური მენინგიტი
მდგრადი სიყრუის ერთ-ერთი ძირითადი მიზეზი იყო;
// პერიფერიული სისხლის მხრივ ადგილი აქვს ლეიკოპენიას და ნეიტროფილოზს, მარჯვნივ
გადახრით, ედს-ის მომატებით;
/// ახალშობილებში მენინგოკოკური ინფექცია აღინიშნება მკვეთრად გამოხატული
მენინგეალური სინდრომით;
/// ყველა არასწორია

//// 627) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ახალშობილებში მენინგოკოკური მენინგიტი აღინიშნება იშვიათად, თუმცა
ეპიდ.აფეთქებებს ადგილი შეიძლება ჰქონდეს სამშობიაროში, მომვლელი პერსონალის
ბაქტერიამტარბლობის დროს, ამ შემთხვევაში:
// ინკუბაციური პერიოდია 15-20 დღე (მაქსიმუმ 30 დღე);
/// ინკუბაციური პერიოდია 6-7 დღე (იშვიათად 20 დღემდე);

//// 628) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგოკოკური ინფექციის მიმდინარეობის ცალკეული ფორმები შეიძლება იყოს მსუბუქი,
საშუალო სიმძიმის, მძიმე და ძლიერ მძიმე;
// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტი არ შეიძლება იყოს ჩირქოვანი მენინგიტის,
მენინგოკოკცემიის პროდრომული სტადია;
/// ნაზოფარინგიტი მენინგოკოკური ინფექციის ყველაზე ხშირი ფორმაა და გვხვდება 80%-ში;

//// 629) რა არის მართბული მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგოკოკური პნევმონია, როგორც პირველადი, ვითარდება იზოლირებულათაც,
სხვადასხვა ფორმების გარეშეც, მას ხშირად ახასიათებს პლევრიტი, იგი მიმდინარეობს
ხანგრძლივად და მძიმედ;
/// მენინგოკოკური მენინგიტი შეიძლება განვითარდეს ერთროულად მენინგოკოკცემიასთან
ერთად;
/// მენინგიტი შეიძლება განვითარდეს, როგორც ცალკე კლინიკური ფორმა;
/// წლამდე ასაკის ბავშვებში მენინგიტი იწყება უფრო თანდათან, ვიდრე მოზრდილებში,
სადაც დაავადება იწყება უეცრად;
// ყველა ზემოაღნიშნული მართებულია.

//// 630) რომელია მართებული მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ენდოტოქსინური შოკი ხასიათდება უეცარი დაწყებით, მძაფრი მიმდინარეობით,
შემცივნებით, ტემპერატურის სწრაფი მატებით 40 - 410C - მდე, მაგრამ შემდგომში ვითარდება
ჰიპოთერმია;
/// მენინგიტის დროს ავადმყოფი ხშირად უჩივის თავის ძლიერ, შეუპოვარ ტკივილს
სხვადასხვა ლოკალიზაციით (შუბლი, საფეთქელი, კეფა);
/// მენინგოკოცემიის დროს გამონაყარი ვითარდება 5-20 საათში;
// ყველა ზემოჩამოთვლილი მართებულია.

//// 631) რომელია მართებული მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ადრეული ასაკის ბავშვებში მენინგიტის დროს ხშირია კლონური ხასიათის კრუნჩხვები;
/// მოზრდილებში კრუნჩხვებს ადგილი აქვს დაავადების მძიმე მიმდინარეობის დროს;
/// თუმცა დაავადების პირველსავე დღეს შეიძლება გამოვლინდეს მენინგეალური მოვლენები,
სიმპტომატიკა უფრო მეტად მეორე-მესამე დღესაა გამოხატული;
/// მენინგიტის დროს ყველაზე უფრო ხშირია კისრისა და ზურგის კუნთების რიგიდობა,
კერნინგის, ბრუძინსკის (ზედა, შუა, ქვედა) სიმპტომები;
// ყველა ზემოაღნიშნული მართებულია.

//// 632) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგიტის დროს გონების დაკარგვა პირველ საათებში პროგნოზულად არ არის საშიში;
// მენინგიტის დროს დამახასიათებელი ავადმყოფის პოზა -წევს გვერდზე, უკან გადაწეული
თავით, ქვედა კიდურები კი მუხლისა და მენჯბარძაყის სახსრებშია მოხრილი (''მეძებარი
ძაღლის'' პოზა, შეყენებული ჩახმახის პოზა).;
/// წლამდე ასაკის ბავშვებში დაავადება მიმდინარეობს მსუბუქად და პროგნოზი კარგია.

//// 633) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// წლამდე ასაკის ბავშვებში მენინგეალური ნიშნები ნაკლებადაა გამოხატული, სახეზეა უფრო
ზოგადი ინტოქსიკაციის ნიშნები– ტრემორი, უმიზეზო ტირილი, კრუნჩხვები, ამობურცული,
დაჭიმული და პულსირებადი ყიფლიბანდი;
/// ყიფლიბანდი მენინგიტის დროს შეიძლება იყოს ჩავარდნილი მასიური დეჰიდრატაციისა
და ბენზილპენიცილინის კალიუმის მარილით მასიური მკურნალობისას;
/// ბევრ ბავშვს დაავადების მე-3-4 დღეს აღენიშნება ჰერპესული გამონაყარი;
// ყველა სწორია

//// 634) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

// მენინგიტის დროს დაავადების პირველ საათებში თავზურგტვინის სითხე გამჭირვალეა ან
ოპალესცირებს;
/// შემდგომ დღეებში თავ-ზურგტვინის სითხე მკურნალობის გარეშე სეროზული ხდება და
ციტოზი 100 უჯრედამდე 1 მკლ-ში;
/// შიდა წნევა მენინგიტის დროს არხში არ არის მომატებული;
/// მაღალი წებოვნების დროს პუნქტატის სითხე გამოდის დიდი წნევით, ნაკადურად.

//// 635) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

// მენინგიტის მძიმე ფორმების დროს ლუმბალურ პუნქტატში ცილა პრაქტიკულად არ არის;
/// ეპენდიმატიტი შეიძლება განვითარდეს მძიმე მენინგოკოკური მენინგიტის დროს;
/// ეპენდიმატიტი ხასიათდება ძილიანობით, ცნობიერების მდგრადი და პროგრესირებადი
დარღვევით, სოპორით, კომით, ოპისტოტონუსით, კრუნჩხვებით, შემდგომში ქალის
ნაკერების დაშორებით და ჰიდროცეფალიით.

//// 636) ინფექციურ-ტოქსიური შოკით გართულებული მენინგოკოკცემიის დროს არ

ინიშნება:
/// კორტიკოსტეროიდები;
/// დოპამინი;
// ანტიბიოტიკი კუნთებში;
/// კრიოპლაზმა.

//// 637) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

// მენინგოენცეფალიტის დროს სისხლსა და ცერებრულ სითხეში ცვლილებები იგივეა, რაც
მენინგიტის დროს;
/// მენინგოკოკცემია მენინგოკოკური სეფსისია, რომელიც ხშირად მიმდინარეობს პროცესის
ქრონიზაციით;
/// მენინგოკოკცემია გვხვდება უპირატესად ასაკოვან პირებში;
/// მენინგოკოკცემია, ჩვეულებრივ, იწყება დუნედ, t-ის მომატებით 37,5-38OC.

//// 638) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკის დროს ტემპერატურა აღწევს განსაკუთრებით მაღალ
ციფრებს (40-41 OC), რაც შემდგომში ჰიპოთერმიით შეიძლება შეიცვალოს;
/// მენინგოკოკცემიის დროს ჰიპერთერმიას ერთვის შემცივნება, განმეორებითი ღებინება,
თავის ძლიერი ტკივილი;
/// მენინგოკოკცემიის დროს ადრეული ასაკის ბავშვებისათვის დამახასიათებელია ტირილი
გამყინავი ხმით, ზოგჯერ გონების დაკარგვა, კუნთების ტკივილი, ზოგადი სისუსტე;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 639) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგოკოკცემიის დროს ტანზე პირველ საათებში ან დღეებში ჩნდება ჰემორაგიული
გამონაყარი;
/// ჰემორაგიული გამონაყარი განსაკუთრებით გამოხატულია ქვედა კიდურებზე,
დუნდულებზე, ბარძაყის უკანა და წვივების ზედაპირზე, ქუთუთოებზე, სკლერებზე;
// ჰემორაგიული გამონაყარი ჩნდება ყველა ადგილებში ერთდროულად;

//// 640) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ჰემორაგიული გამონაყარის უკუგანვითარება არ არის დამოკიდებული კანის დაზიანების
სიდიდეზე;
/// ჰემორაგიული გამონაყარი ყოველთვის სრული გაქრობით ხასიათდება;
// ჰემორაგიული გამონაყარის შედეგად შესაძლებელია ნეკროზების განვითარება და მძიმე
შემთხვევებში ტერფის, ყურის ბიბილოს, თითის განგრენის განვითარება მკვდარი
ქსოვილების შემდგომში მოცილებით.

//// 641) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

// ელვისებური მენინგოკოკცემია მენინგოკოკური ინფექციის ყველაზე რთული ფორმაა და
უმძიმესი პროგნოზით ხასიათდება;
/// ელვისებურ ფორმას უწოდებენ ქვემწვავე სეფსისს;
/// არც ერთი ზემოთ აღნიშნული.

//// 642) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგოკოკცემიის დროს შეიძლება განვითარდეს შოკური თირკმელი;
// მცირე ასაკის ბავშვებში 90%-ში შეიძლება განვითარდეს სახსრების ანთება და აქტიური
მოძრაობის შეზღუდვა;
/// პოლიართრიტის გამო ავადმყოფები ფეხზე ხშირად ვერ დგებიან;

//// 643) ტვინის შეშუპების დროს რა არის ნაჩვენები:

// სალურეტიკი, ოსმოდიურეტიკი;
/// კორტიკოსტეროიდები;
/// კატექოლამინები;
/// პოლივინილპირილიდონები;

//// 644) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ, თავის ტვინის შეშუპების
სიმპტომებად ითვლება:
/// თავის მკვეთრი ტკივილები;
/// განმეორებითი ღებინება;
/// გაბრუება, მოტორული აგზნება;
/// კლონურ-ტონური კრუნჩხვები, გუგების შევიწროვება, გაფართოება, ანიზოკორია, სიელმე,
ნისტაგმი;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 645) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგოკოკცემიის დროს ოპტიმალური სადიაგნოსტიკო დროდ ითვლება დაავადების
დაწყებიდან პირველი 12 საათი;
/// მენინგიტის დროს დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტი როლი ენიჭება ლუმბალურ პუნქციას;
/// მენინგიტის დროს პუნქტატი ჩირქოვანი ხასიათისაა, ციტოზი ნეიტროფილურია და
ძალიან მაღალი;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 646) ფსევდოტუბერკულოზის გამომწვევი მიეკუთვნება:

/// გრამდადებით ჩხირებს;
// გრამუარყოფით ჩხირებს;
/// გრამდადებით კოკს;
/// გრამუარყოფით კოკს.

//// 647) ფსევდოტუბერკულოზისათვის დამახასიათებელია:

/// კონიუნქტივიტი;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// კაპიუშონის, ხელთათმანის, წინდების სიმპტომები;
/// ''ჟოლოსებრი'' ენა;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 648) ფსევდოტუბერკულოზისთვის დამახასიათებელია:

// ლეიკოციტოზი მონოციტოზით;
/// ლეიკოპენია ლიმფოციტოზით;
/// ნორმალური ჰემოგრამის სურათი;
/// პერიფერიულ სისხლში ბლასტური უჯრედების არსებობა.

//// 649) დიფერენციალური დიაგნოზი ფსევდოტუბერკულოზის დროს არ ტარდება:

/// ქუნთრუშასთან;
/// სეფსისთან;
/// ტიფურ-პარატიფურ დაავადებებთან;
// ლეიკოზთან.

//// 650) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ, ბავშვებში სტაფილოკოკური

ინფექცია გვხვდება შემდეგი სახით:
/// სეპტიცემია;
/// პნევმონია;
/// ოსტეომიელიტი;
/// ფურუნკულოზი;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 651) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// „S. aureus“-ი გამოიმუშავებს რამდენიმე ფერმენტს, ტოქსინსა და ჰემოლიზინს;
/// „S. aureus“-ი გამოიმუშავებს კოაგულაზას;
/// კოაგულაციის ფენომენი განპირობებულია კოაგულაზით, კოაგულაზამასტიმულირებელი
სუბსტანციით;
// სწორია ყველა

//// 652) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ, „F“ ტოქსინს შეუძლია
გამოიწვიოს:
/// „Ritter“-ის დაავადება;
/// ტოქსიკური ეპიდერმული ნეკროზი („Lyell“-ის დაავადება).;
/// ლოკალური ბულური იმპეტიგო;
/// სტაფილოკოკური ქუნთრუშის მაგვარი დაავადება;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 653) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// სტაფილოკოკების რეზისტენტობას ანტიბიოტიკების მიმართ არ განაპირობებს
პენიცილინაზა, იგი ახდენს სტრეპტომიცინის ინჰიბირებას ჰიდროლაზის მეშვეობით;
/// სტაფილოკოკების იდენტიფიკაცია არ არის შესაძლებელი ბაქტერიატიპირებით;
// სტაფილოკოკი აღინიშნება ჯანმრთელ ადამიანთა ცხვირ-ხახაში 15%-ში.

//// 654) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

// ასაკთან დაკავშირებით სტაფილოკოკური ინფექციის კლინიკური სურათი იცვლება;
/// ლოკალური აბსცესი უფრო ხშირად გვხვდება 1 თვემდე ასაკის ბავშვებში;
/// სტაფილოკოკური პნევმონია, ემპიემა, სეპტიცემია უფრო ხშირია მოზრდილებში ვიდრე 1
წლამდე ბავშვეში;

//// 655) რა არ არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

// ერთი და იგივე სტაფილოკოკს არ შეუძლია გამოიწვიოს ფურუნკულოზი, ოსტეომიელიტი,
ფულმინანტური სეპტიცემია;
/// სტაფილოკოკური პნევმონია ვითარდება, როგორც პირველადი პნევმონიის, ასევე
გართულების სახით;
/// სტაფილოკოკური პნევმონია ხშირად იწყება ზემო სასუნთქი გზების ინფექციით,
ცხელებით, შემცივნებით, ხველით;
/// სტაფილოკოკური პნევმონიის დროს გამოხატულია პნევმონიისათვის დამახასიათებელი
კლინიკური ნიშნები, აბსცედირება, პნევმოთორაქსი, ემპიემა, პნევმოცელე;
/// სტაფილოკოკური პნევმონიის დროს რენტგენოგრამაზე აღინიშნება პნევმოცელეს შედეგად
ჩამოყალიბებული კისტები.

//// 656) რა არ არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

// სტაფილოკოკური პნევმონია არ შეიძლება გართულდეს გულის უკმარისობით;
/// სტაფილოკოკური ემპიემა შეიძლება გართულდეს ჰიდროთორაქსით, რაც არაადეკვატური
დრენირების შედეგია;
/// მწვავე რესპირაციული დისტრესი ახალშობილებში ხშირად სტაფილოკოკური პნევმონიის
შედეგია;

//// 657) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის დროს:

/// ხახიდან მიღებული სტაფილოკოკური კულტურა დიდ როლს არ თამაშობს, ვინაიდან
ახალშობილების 60% -ს აღენიშნება სტაფილოკოკის მტარებლობა;
/// ხახიდან მიღებული სტაფილოკოკის დიაგნოსტიკური მნიშვნელობა იზრდება, თუ იგი
წარმოადგენს კოაგულაზამაპროდუცირებელ ოქროსფერ სტაფილოკოკს;
/// ზოგიერთი პნევმონიის შემთხვევაში საჭიროა ჩატარდეს დიფ. დიაგნოზი ფსევდომონათი,
კოლი- და ენტერობაქტერიებით გამოწვეულ პნევმონიასთან;
/// არც ერთი არ არის სწორი;
// ყველა სწორია.

//// 658) რა არ არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// სტაფილოკოკური პნევმონია ბავშვებში და განსაკუთრებით ჩვილებში, საჭიროებს
გადაუდებელ თერაპიას, რადგან ამ დროს სიკვდილიანობა მაღალია;
/// მძიმე სტაფილოკოკურ ინფექციას იწვევს პენიცილინრეზისტენტული
კოაგულაზაპოზიტიური სტაფილოკოკი და საჭიროა მკურნალობა ჩატარდეს პენიცილინაზა
რეზისტენტული პენიცილინით;
// MRSA- მეტიცილინრეზისტენტული სტაფილოკოკი გამოირჩევა კარგი მგრძნობელობით
ანტიბიოტიკებისადმი;
/// ჰოსპიტალური სტაფილოკოკი ხშირად წარმოდგენილია „MRSA“-თი.

//// 659) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

// სტაფილოკოკური ინფექცია შეიძლება მიმდინარეობდეს ქუნთრუშისებრი კლინიკით;
/// როგორც წესი, სტაფილოკოკური ინფექციის '' ქუნთრუშისებრი'' მიმდინარეობის დროს
აღინიშნება გაძლიერებული ფირფიტისებრი აქერცვლა, დესკვამაცია კი 3-4 კვირა გრძელდება;
ენა ჟოლოსებრი რჩება 5 კვირა;
/// ტოქსიკური შოკის სინდრომი მიმდინარეობს ქუნთრუშისებრი გამონაყარით, სკლერების
ინიცირებით, აღინიშნება ჩირქოვანი მენინგიტი.

//// 660) რა არის სწორი სტაფილოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ტრაქეიტი სტაფილოკოკური ინფექციის ერთ-ერთი ფორმაა;
/// ტრაქეიტის დიფ. დიაგნოზი უნდა ჩატარდეს კრუპთან, ეპიგლოტიტთან;
/// სტაფილოკოკური ტრაქეიტის დროს ფიქრობენ, რომ დიდი მნიშვნელობა აქვს
ანტიბიოტიკების გამოყენებას;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 661) ცხელება არ ახასიათებს:

// ბოტულიზმს;
/// დიფთერიას;
/// ტულარემიას;
/// პარტახტიან ტიფს;
/// ქუ-ცხელებას.

//// 662) სტრეპტოკოკი:

// გრამდადებითი ბაქტერიაა;
/// გრამუარყოფითი ბაქტერიაა;
/// დიპლოკოკია;
/// ვიბრიონია;
/// ვირუსია.

//// 663) სტრეპტოკოკური ინფექციის გადაცემის მექანიზმი შეიძლება იყოს:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// კვებითი;
/// კონტაქტური;
/// ვერტიკალური;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი სწორია

//// 664) სტრეპტოკოკული ინფექციის გადატანის შემდეგ შეიძლება გამომუშავდეს:

/// ანტიბაქტერიული იმუნიტეტი;
/// ანტიტოქსიური იმუნიტეტი;
/// იმუნიტეტი არ გამომუშავდება;
// გამომუშავდება როგორც ანტიბაქტერიული, ასევე ანტიტოქსიური იმუნიტეტი.

//// 665) ნაყოფის სტრეპტოკოკული დაინფიცირებისას კლინიკა მანიფესტირდება:

// ახალშობილობის პირველ 5 დღეში;
/// ახალშობილობის პირველი კვირის შემდეგ;
/// ახალშობილობის პირველი თვის შემდეგ;
/// კლინიკურად არასოდეს არ მანიფესტირდება.

//// 666) სტრეპტოკოკურ ინფექციას არ ახასიათებს:

/// მიდრეკილება დაჩირქებისადმი;
/// გენერალიზაცია;
// ლეიკოპენია, დაბალი ედსი;
/// სხვადასხვა ინტენსივობის ტემპერატურული რეაქცია.

//// 667) რომელი ბაქტერია არ წარმოქმნის ენტეროტოქსინს:

/// სალმონელა;
// სტრეპტოკოკი;
/// შიგელა;
/// ქოლერის ვიბრიონი;
/// სტაფილოკოკი.

//// 668) სუნთქვის მწვავე უკმარისობის დროს:

// pCO2 მომატებულია;
/// pCO2 ნორმის ფარგლებშია;
/// pCO2 დაქვეითებულია.

//// 669) ჩამოთვლილიდან ლიქვორის რომელი ცვლილებაა ტიპიური მენინგოკოკური

მენინგიტის დროს:
/// გამჭვირვალე, ციტოზი 320\3, ცილა-0,66%, ნაცხში ლიმფოციტების სიჭარბე;
/// ოპალესცირებული, ციტოზი 120\3, ცილა-1,65%, ნაცხში ლიმფოციტების სიჭარბე;
// მღვრიე, ციტოზი დაუთვლელი, ცილა-3,3%, ნაცხში ნეიტროფილების სიჭარბე;
/// გამჭვირვალე, ციტოზი 12\3, ცილა-0,33%.

//// 670) მენინგოკოკური ინფექციის დროს ინფექციის წყაროა:

// ადამიანი;
/// ბალახის მჭამელი ცხოველები;
/// ლეშის მჭამელი ცხოველები;
/// მღრნელები.

//// 671) მენინგოკოკცემიის დროს კანზე ჰემორაგიული გამონაყარი ჩვეულებრივ ვითარდება:

// დაავადების დაწყებიდან 5-20 სთ-ის განმავლობაში;
/// დაავადების მე-3 დღეს;
/// დაავადების მე-5-7 დღეს;
/// დაავადების მე-9 დღეს.

//// 672) მენინგიკოკცემიის დამახასიათებელი ჰემოგრამაა:

// ჰიპერლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი მკვეთრად მარცხნივ გადახრით, ანეოზინოფილია;
/// ნორმოციტოზი, ეოზინოფილია, ედსი ნორმალური;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ედსის აჩქარება;
/// ლეიკოპენია, ანეოზინოფილია, ნეიტროფილოზი ფორმულის მარცხნივ გადახრით.

//// 673) ჩამოთვლილი სისხლძარღვებიდან რომლის უპირატესი დაზიანებაა ტიპიური

მენინგოკოკცემიისათვის:
/// აორტის;
/// კარის ვენის;
// არტერიოლების;
/// ქვემო ღრუ ვენის.

//// 674) მენინგოკოკური მენინგიტისთვის მართებულია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

შემდეგისა:
/// ვითარდება ტვინის რბილი გარსების ჩირქოვანი ანთება;
/// რბილი გარსები შეშუპებული და ჰიპერემიულია;
/// პროცესი ვრცელდება ჰემისფეროების ზედაპირსა და მოგრძო ტვინის გარსებზე;
// ტვინის ნივთიერებაში ჩნდება ღრმა ანთებადი კერები ჩირქოვანი ინფილტრაციით;
/// არასწორი მკურნალობისას შეიძლება განვითარდეს მაჟანდის, ლუშკას ხვრელების
ოკლუზია.

//// 675) ჩამოთვლილიდან მენინგოკოკური ინფექციის რომელი კლინიკური ფორმა

გვხვდება ყველაზე ხშირად:
/// მენინგიტი;
/// ენცეფალიტი;
/// ნაზოფარინგიტი;
// ,,ჯანმრთელი" მტარებლობა.

//// 676) ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადებების დროს გვხვდება მენინგოკოკცემიის

მსგავსი კლინიკური ნიშნები:
/// მუცლის ტიფი;
// რიკეტსიოზები;
/// წითელა;
/// წითურა.

//// 677) რა არ არის ტიპიური მენინგოკოკცემიისთვის:

/// განმეორებითი ღებინება;
// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// კანზე გამონაყარი;
/// მაღალი ცხელება;
/// მენინგეალური ნიშნების არ არსებობა.

//// 678) მენინგოკოკცემიით გამოწვეული სიკვდილის ყველაზე ხშირი მიზეზია:

/// ტვინის შეშუპება-გაჯირჯვება;
/// ფილტვების მწვავე შეშუპება;
/// ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;
// თირკმელზედა ჯირკვლების მწვავე უკმარისობა;
/// ჰიპოვოლემიური შოკი.

//// 679) მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტისთვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა შემდეგისა:
/// ტემპერატურა 37-38C გრადუსის ფარგლებშია;
/// დაავადების ხანგრძლივობა 3-5დღეა;
// კანზე აღინიშნება წერტილოვანი სისხლჩაქცევები;
/// ავადმყოფს აქვს ,,მშრალი სურდო";
/// ტუჩებსა და ცხვირის არეში შესაძლოა გაჩნდეს ჰერპესული გამონაყარი.

//// 680) ჩამოთვლილიდან რომელს ენიჭება უპირატესობა მენინგოკოკური ინფექციის

გავრცელებაში:
/// მენინგოენცეფალიტით დაავადებულს;
/// მენინგოკოკცემიით დაავადებულს;
// მენინგოკოკების ჯანმრთელ მტარებლებს;
/// დაავადების რეკონვალესცენტს.

//// 681) მენინგოკოკური ინფექციის გადაცემის მექანიზმია:

/// ფეკალურ-ორალური;
/// ტრანსმისიული;
// ჰაეროვან-წვეთოვანი;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.
//// 682) რომელი დებულებაა მართებული მენინგოკოკურ ინფექციაზე:
// მენინგოკოკური ინფექციის გადატანის შემდეგ მყარი ტიპოსპეციფიური იმუნიტეტი
ყალიბდება;
/// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტისთვის დამახასიათებელია სურდო უხვი სეროზული
გამონადენით;
/// მენინგოკოკური მენინგიტის დროს კანზე ვითარდება მაკულოპაპულოზური გამონაყარი;
/// მენინგოკოკცემიის დროს ტიპიურია გონების დაბინდვა და ტონურკლონური კრუნჩხვები.

//// 683) ჩამოთვლილიდან რომელი შეიძლება განვითარდეს მენინგოკოკური მენინგიტის

მძიმე მიმდინარეობის დროს:
/// ტვინის მწვავე შეშუპება-გაჯირჯვება;
/// ეპენდიმატიტი;
/// ცერებრული ჰიპოტენზია;
/// ცერებრული ჰიპერტენზია;
// ყველა აღნიშნული.

//// 684) ჩამოთვლილიდან რომელია გადამწყვეტი მენინგოკოკური მენინგიტის სხვა

ბაქტერიული ეტიოლოგიის მენინგიტებთან დიფერენცირებისთვის:
// ლიქვორის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;
/// ლიქვორში შაქრის შემცველობა;
/// გრამის წესით შეღებილი ლიქვორის პირდაპირი ბაქტერიოსკოპია;
/// ლიქვორის კლინიკური ანალიზი.

//// 685) მენინგოკოკცემიის ძირითადი კლინიკური სადიაგნოსტიკო ნიშანია:

// ჰემორაგიული გამონაყარი, რომელიც ჩნდება დაავადების დაწყებიდან 5-20 სთ-ის
განმავლობაში;
/// წვრილწინწკლოვანი უხვი გამონაყრის განვითარება ჰიპერემიული კანის ფონზე
დაავადების პირველ 24 სთ-ში;
/// პოლიმორფული გამონაყარის განვითარება მთელ სხეულზე, მათ შორის თავის თმიან
ნაწილებსა და ლორწოვანებზე;
/// უხვი მაკულო-პაპულოზური გამონაყარი სახეზე, მისი შემდგომი გავრცელება სხეულსა და
კიდურებზე.

//// 686) მენინგოკოკური ინფექციის ძირითადი სადიაგნოსტიკო მეთოდია:

// ზურგის ტვინის სითხის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;
/// ბიოქიმიური კვლევა;
/// ვირუსოლოგიური კვლევა;
/// ბიოლოგიური ცდა.

//// 687) რომელი დებულება არის მართებული ციმბირის წყლულის გამომწვევის შესახებ:
/// გამომწვევი უმოძრაო, გრამდადებითი ჩხირია;
/// გამომწვევი იკეთებს კაფსულას და წარმოშობს სპორებს;
/// გამომწვევის დაშლის შემდეგ არ გამოთავისუფლდება ენდოტოქსინი;
/// ვეგეტატიური ფორმა გამოყოფს ეგზოტოქსინს;
// ყველა ზემოაღნიშნული მართებულია.

//// 688) რომელი დებულებაა მართებული ციმბირის წყლულის ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფექციის ძირითადი წყაროა დაავადებული ადამიანი;
/// ბალახისმჭამელ ცხოველებში დაავადება ინაპარანტული და მსუბუქი ფორმით
მიმდინარეობს;
// ინფექციის ძირითადი წყაროა დაავადებული შინაური ცხოველები, პირველ რიგში
ბალახისმჭამელები;
/// ინფექციის გადაცემის ძირითადი გზა ალიმენტურია.

//// 689) რომელი დებულება არ არის მართებული ციმბირის წყლულის შესახებ:

/// ინფექცია ძირითადად გადადის კონტაქტური გზით;
/// ციმბირის წყლულს ახასიათებს სეზონურობა;
/// დაავადებას პროფესიული ხასიათი აქვს: ძირითადად ავადდებიან სოფლის მეურნეობის
მუშაკები და სხვა;
// დაავადების გადატანის შემდეგ იმუნიტეტი არ ყალიბდება.

//// 690) ციმბირის წყლულის გენერალიზებული ფორმის დროს ყველაზე ხშირი

გართულებაა:
// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// სუნთქვის მწვავე უკმარისობა;
/// ჰიპოვოლემიური შოკი;
/// ტვინის შეშუპება;
/// ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.

//// 691) რომელი დებულება არ არის მართებული ჯილეხის კანის ფორმისთვის:

/// კანზე გამომწვევის მოხვედრის ადგილზე წარმოიქმნება პირველ რიგში ლაქა;
/// ლაქა გარდაიქმნება პაპულად;
/// ბუშტუკის გასკდომის შემდეგ წარმოიქმნება წყლული;
/// წყლული იფარება შავი ნეკროზული ქერქით;
// ჯილეხის კარბუნკული პალპაციით ძლიერ მტკივნეულია;
/// ყველა პასუხი სწორია.

//// 692) რომელი დებულება არ არის მართებული ჯილეხის კანის ფორმაზე:

// დაავადების პირველი ნიშნებია: შემცივნება და მაღალი ტემპერატურა, რასაც მოგვიანებით
კარბუნკულის გაჩენა მოჰყვება;
/// ტიპიურია ლიმფადენიტის და ლიმფანგოიტის განვითარება;
/// კარბუნკულის ქერქის მოშორებას თან სდევს გრანულაცია, ეპითელიზაცია და ნაწიბური;
/// კარბუნკული არცთუ იშვიათად მრავლობითია.

//// 693) რომელი დებულება არ არის მართებული ჯილეხის სეპტიური ფორმისთვის:

/// პირველ რიგში ზიანდება ფილტვები, ნაწლავები, ელენთა, ძვლის ტვინი, ლიმფური
კვანძები;
/// კანზე წარმოიქმნება ჰემორაგიები;
/// პლევრის ღრუში შეიძლება იყოს სითხე;
/// ღვიძლი და ელენთა გადიდებულია;
// დაავადება რთულდება ჰიპოვოლემიური შოკით.

//// 694) როგორი სახის ანთება ვითარდება ციმბირის წყლულის დროს:

/// ჩირქოვანი;
/// ფიბრინული;
// ნეკროზულ-ჰემორაგიული;
/// სეროზული.

//// 695) ციმბირის წყლულის კანის ფორმის დროს დიფერენციული დიაგნოზი უნდა
გატარდეს ყველა ჩამოთვლილთან, გარდა:
/// შავი ჭირის კანის ფორმა;
/// ტულარემიის წყლულოვან-ბუბონური ფორმა;
/// ქოთაო;
// ლეგიონელოზი.

//// 696) რომელი დებულება არის მართებული ქოთაოს ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფექციის წყაროა დაავადებული შინაური (კენტჩლიქიანი) ცხოველები;
/// ადამიანი ავადდება ძირითადად დაზიანებულ კანზე ან ლორწოვანზე დაავადებული
ცხოველის ჩირქის მოხვედრისას;
/// ადამიანი შეიძლება დაავადდეს დაინფიცირებული წყლის დალევისას;
// ყველა ზემოაღნიშნული მართებულია.

//// 697) არსებობს ქრონიკული ქოთაოს შემდეგი კლინიკური ფორმები, გარდა ერთისა:
/// კანის;
/// ფილტვის;
/// ცხვირის;
// თვალის.

//// 698) რომელი დებულება არ არის მართებული ქოთაოს შესახებ:

/// კანზე, პირსა და ცხვირის მფარავ ლორწოვანზე ვითარდება მრავლობითი პაპულები;
/// პაპულები გარდაიქმნება პუსტულებად და შემდეგ წარმოიქმნება წყლულები;
/// წყლულებიდან გამოდის მომწვანო ფერის ლორწოვან-ჩირქოვანი გამონაყოფი;
/// ავადმყოფს აწუხებს ტკივილი გულმკერდის არეში და ხველა სისხლიანლორწოიანი ან
ჩირქიანი ნახველით;
// მწვავე ქოთაო ხშირად სწრაფი გამოჯანმრთელებით მთავრდება.

//// 699) რომელია ქოთაოს სადიაგნოსტიკო მეთოდი:

/// ბაქტერიოლოგიური;
/// კანის სინჯი მალეინით;
/// სეროლოგიური;
/// ბიოლოგიური ცდა;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 700) ქოთაოს დროს ბაქტერიოლოგიური კვლევის მასალაა:

/// წყლულის შიგთავსი;
/// ნახველი;
/// გვამიდან აღებული კანი, კუნთების ქსოვილი;
/// ლიმფური კვანძების პუნქტატი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 701) რომელი დებულება არ არის მართებული მელიოიდოზზე:

/// ინფექციის რეზერვუარია მღრღნელები;
/// ინფექციის რეზერვუარია შინაური ცხოველები;
/// ინფიცირებული საკვების მიღებისას შეიძლება დაავადდეს ადამიანი;
// ჯანმრთელისთვის ინფექციის წყაროა სეპტიური ფორმით დაავადებული ადამიანი კანზე
გამონაყრით;
/// დაავადების გადატანის შემდეგ ყალიბდება მყარი იმუნიტეტი.

//// 702) რომელი დებულება არ არის მართებული მწვავე მელიოიდოზზე:

/// დაავადება იწყება მწვავედ, ღებინებით, ფაღარათით, მაღალი ტემპერატურით;
/// ვლინდება ჰეპატოსპლენომეგალია;
/// ვითარდება მენინგიტი, გონების დაბინდვით;
// ჩირქოვან-ჰემორაგიული გამონაყარი მთელ სხეულზეა, მათ შორის ფეხის და ხელის
გულებზეც.

//// 703) რომელი დებულება არ არის მართებული ერიზიპელოიდის პათოგენეზის შესახებ:

/// შეჭრის ადგილზე კანზე აღინიშნება ანთებადი ცვლილებები;
/// პროცესში შეიძლება ჩაერთოს სახსრები;
/// ლიმფოგენური ან ჰემატოგენური დისემინაციის შედეგად შეიძლება ჩამოყალიბდეს
მეორადი კერები ენდოკარდში, მიოკარდში, ც.ნ.ს.-ში, ფილტვებში;
// ტიპიურია შინაგან ორგანოებში ჩირქგროვებისა და აბსცესების განვითარება.

//// 704) ერიზიპელოიდის კანის და სახსროვანი ფორმის დროს დამახასიათებელია ყველა

ჩამოთვლილი, გარდა:
/// ინფექციის შეჭრის ადგილას ვითარდება მკვეთრად შემოსაზღვრული მოწითალო-იისფერი
ლაქა;
/// ინფიცირების ადგილას აღინიშნება ქავილი, წვა, მფეთქავი ტკივილი;
/// შეშუპება გამოხატულია უფრო პერიფერიისკენ, ცენტრი უფრო მკრთალია და ნაკლებად
შემაღლებულია კანის ზედაპირიდან;
/// სახსროვანი ფორმის დროს ხშირად ვითარდება სახსრის დეფორმაცია;
// ზოგადი ინტოქსიკაცია მკვეთრადაა გამოხატული.

//// 705) ჩამოთვლილთაგან რომელი მოსაზრება არ არის მართებული დიფთერიისთვის:

/// ინფექციის ერთადერთი წყაროა ადამიანი;
// ავადმყოფი კონტაგიოზურია მხოლოდ კლინიკური სურათის გაშლის პერიოდში;
/// დაავადების გადაცემის ძირითადი მექანიზმი ჰაერ-წვეთოვანია;
/// დიფთერიის მიმღებლობა დამოკიდებულია სისხლში სპეციფიკური ანტიტოქსინის
შემცველობაზე;
/// დიფთერიის გადატანის შემდეგ გამომუშავებული ანტიტოქსიკური იმუნიტეტი
ხანგრძლივი არ არის.

//// 706) დიფთერიის სპეციფიკური გართულებაა:

// გულის დაზიანება;
/// ფილტვების დაზიანება;
/// თავის ტვინის ნივთიერების დაზიანება;
/// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი მათგანი.

//// 707) „C. diphtheria“-ს მიერ ეგზოტოქსინის პროდუქცია დამოკიდებულია:

/// ორგანიზმში ანტიტოქსიური იმუნიტეტის არარსებობაზე ან მნიშვნელოვან დაცემაზე;
/// ცხვირხახაში „C. diphtheria“-ს კოლონიზაციის ხარისხზე;
// („tox“+) ბეტა-ფაგის მიერ „C. diphtheria“ -ს ლიზოგენიზაციაზე;
/// ყველა სწორია .

//// 708) „C. diphtheria“-ს ბუნებრივ რეზერვუარს წარმოადგენს:

// მხოლოდ ადამიანი;
/// გარეული და შინაური ცხოველები;
/// პრიმატები და ადამიანი;
/// ნიადაგი.

//// 709) რესპირაციული დიფთერიით ლეტალობის ყველაზე ხშირი მიზეზია:

// მიოკარდიტი და სასუნთქი გზების ობსტრუქცია დიფთერიული მემბრანით;
/// დიაფრაგმული ნერვის პარეზი;
/// რენალური ტუბულარული ნეკროზი;
/// სეპტიური შოკი.

//// 710) დიფთერიული ეგზოტოქსინი:

/// იწვევს უჯრედშიდა ციკლური „AMF“-ის ინჰიბიციას;
/// იწვევს უჯრედების „H“+/“K“+ „ATP“-აზის ინჰიბიციას;
// ტრანსლოკაზას ინაქტივაციით თრგუნავს უჯრედებში ცილის სინთეზს;
/// იწვევს უჯრედების ჰიპერვაკუოლოზაციას და ლიზისს.

//// 711) რესპირაციული დიფთერიის ყველაზე ხშირი ფორმაა:

// ხახის (ტონზილოფარინგეალური);
/// ხორხის;
/// ცხვირის;
/// ტრაქეობრონქული.

//// 712) დიფთერიის კრუპს ახასიათებს:

/// უეცარი დაწყება, სტენოზის სწრაფი განვითარება;
/// მწვავე დასაწყისი, მაღალი ცხელება, კატარული მოვლენები ზემო სასუნთქი გზების მხრივ;
/// მოხრჩობის გრძნობა დაავადების პირველ საათებშივე;
// დაავადების თანდათანობითი განვითარება, სიმპტომთა გამოვლენა შემდეგი
თანმიმდევრობით: ჩახლეჩილი ხმა, მყეფავი ხველა, სტენოზური სუნთქვა.

//// 713) რომელი მოსაზრება არ არის სწორი დიფთერიულ მიოკარდიტთან მიმართებით:

/// დიფთერიული მიოკარდიტი დაავადების II-III კვირიდან ვლინდება;
/// რესპირაციული დიფთერიით პაციენტებს, ეკგ-ცვლილებები მიოკარდიტის კლინიკური
ნიშნების გარეშეც უვითარდებათ;
// „AST“-ს პლაზმური კონცენტრაცია კორელირებს მიოკარდიტის სიმძიმესთან;
/// „ALT“-ს პლაზმური კონცენტრაცია კორელირებს მიოკარდიტის სიმძიმესთან;
/// მიოკარდიტის განვითარების ალბათობა კორელირებს რესპირაციული დიფთერიის
სიმძიმესთან.

//// 714) დიფთერიის კლინიკურ ფორმათა შორის XX საუკუნის მიწურულს ყველაზე ხშირი
იყო:
/// თვალის დიფთერია;
/// ხორხის დიფთერია;
/// ცხვირის დიფთერია;
// ხახის დიფთერია;
/// სასქესო ორგანოების დიფთერია.

//// 715) რესპირაციული დიფთერიის ნევროლოგიური გართულებების შესახებ

მართებულია:
/// ნევროლოგიური გართულებების სიხშირე არ კორელირებს დაავადების სიმძიმესთან;
/// ავადმყოფობის პირველივე კვირას შეიძლება თავი იჩინოს პერიფერიულმა ნეიროპათიამ,
ხოლო ბულბარული ნეიროპათია მოგვიანებით ვლინდება;
// ავადმყოფობის პირველივე დღეებში შეიძლება თავი იჩინოს ბულბარულმა ნეიროპათიამ,
ხოლო პერიფერიული ნეიროპათია, როგორც წესი, მოგვიანებით ვლინდება;
/// პერიფერიული ნეიროპათიის რეზოლუცია, როგორც წესი, სწრაფად მიმდინარეობს.

//// 716) რომელი მოსაზრება არ არის სწორი დიფთერიაზე:

/// დაავადების კლინიკური გამოვლინება მთლიანად განპირობებულია ეგზოტოქსინის
ზემოქმედებით ორგანიზმზე;
/// გართულებები ნერვული სისტემის მხრივ ვლინდება დაავადების II-IV კვირიდან;
// გვიანი მიოკარდიტი გაცილებით მაღალ ლეტალობას იძლევა, ვიდრე ადრეული;
/// ხახის დიფთერია დაავადების კლინიკური ფორმების 95%-ს შეადგენს;
/// ცხვირის დიფთერია ხშირია ადრეული ასაკის ბავშვებში.

//// 717) რომელი მოსაზრებაა მართებული დიფთერიისთვის:

/// ვაქცინოპროფილაქტიკა უზრუნველყოფს ანტიტოქსინურ იმუნიტეტს;
/// ვაქცინაცია ტარდება ანატოქსინით (ტოქსოიდით);
/// ვაქცინაცია იწყება 2 თვის ასაკიდან;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი.

//// 718) რომელი ღონისძიებაა მნიშვნელოვანი დიფთერიის პროფილქტიკაში:

/// სამედიცინო ინსტრუმენტების გულდასმითი სტერილიზაცია;
/// ნიღბების ხმარება;
// აცრების ჩატარება;
/// დეზინფექცია;
/// იმუნოგლობულინის გამოყენება.

//// 719) მიუთითეთ, რომელია არასწორი მოსაზრება:

/// დიფთერიული ანტიტოქსინი შეყვანილ უნდა იქნას ორგანიზმში ერთჯერადად და
ოპტიმალური დოზირებით;
/// ანტიდიფთერიული იმუნოგლობულინის თერაპიული დოზირება ბავშვებისათვის და
მოზრდილთათვის არ განსხვადება;
/// პრეპარატის ადმინისტრირებისას პაციენტის წონა მხედველობაში არ მიიღება;
// ანტიტოქსინის ადმინისტრირება უნდა მოხდეს მხოლოდ ტოქსიგენობის ლაბორატორიული
კონფირმაციის შემდეგ.

//// 720) რა ცვლილებები შეიძლება განვითარდეს პერიფერიულ სისხლში დიფთერიის

დროს:
/// ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, ლიმფოციტოზი, ედს-ის მომატება;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი მარცხნივ გადახრით, მაღალი ედსი;
/// ჰიპერლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი მარცხნივ გადახრით, მაღალი ედსი;
// დაავადების სიმძიმესთან პროპორციულად გამოხატულია ნეიტროფილური
ლეიკოციტოზი, მაღალი ედსი;
/// არც ერთი მათგანი.

//// 721) როგორ დაავადებას წარმოადგენს დიფთერია:

/// მწვავე ვირუსული ინფექცია, რომელსაც ახასიათებს ინტოქსიკაცია, ზედა სასუნთქი გზების
ლორწოვანი გარსების დაზიანება, ტრაქეიტის მოვლენები;
/// მწვავე ვირუსული ინფექცია, მიმდინარე ზომიერი ინტოქსიკაციით და ზედა სასუნთქი
გზების (უპირატესად ხორხის) დაზიანებით;
/// ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკით გამოწვეული მწვავე ინფექცია, რომელსაც ახასიათებს
ინტოქსიკაცია, ხახის დაზიანება, რეგიონული ლიმფადენიტი, ეგზანთემა;
// ტოქსიგენური კორინებაქტერიებით გამოწვეული მწვავე ინფექცია, რომლის დროსაც
ინფექციის შეჭრის ადგილას ვითარდება ფიბრინული ანთება და გულ-სისხლძარღვთა და
ნერვული სისტემის ტოქსიური დაზიანება;
/// მწვავე ვირუსული ინფექცია, მიმდინარე ცხელებით,ხახის ლიმფური კვანძების, ღვიძლის,
ელენთის დაზიანებით.

//// 722) დიფთერიის კორინებაქტერია არის:

// გრამდადებითი უმოძრაო ჩხირი, სპორებს არ წარმოქმნის;
/// გრამუარყოფითი უმოძრაო ჩხირი, სპორებს არ წარმოქმნის;
/// გრამდადებითი, მოძრავი ანაერობული მიკრობი, წარმოქმნის სპორებს;
/// გრამუარყოფითი, უმოძრაო, პლეომორფული მიკრობი, სპორებს და კაფსულებს არ
წარმოქმნის;
/// გრამუარყოფითი, მცირე ზომის კოკი, ობლიგატური უჯრედშიდა პარაზიტი.

//// 723) დიფთერიის გამომწვევი მიკრობი ორგანიზმში შეიძლება შეიჭრას:

/// ხახიდან;
/// ხორხიდან;
/// ცხვირის ღრუდან;
/// თვალის ლორწოვანიდან;
// ყველა ჩამოთვლილი გზით.

//// 724) რომელ დაავადებასთან ტარდება დიფერენციალური დიაგნოზი მწვავე

რესპირაციული დიფთერიის დროს:
/// ინფექციურ მონონუკლეოზთან;
/// ბოტულიზმთან;
/// ვინსენტის ანგინასთან („Vincents angina“);
/// „Haemophilus influenza“-სთან ასოცირებულ ეპიგლოტიტთან;
/// სტრეპტოკოკულ ანგინასთან;
// ყველა ზემო ჩამოთვლილთან.

//// 725) რაზე არ არის დამოკიდებული ანტიდიფთერიული ანატოქსინის დოზირება:

/// დაავადების ინტენსივობაზე;
/// ადჰეზიურ-ფიბრინული ნადების გავრცელების ინტენსიობაზე;
// პაციენტის ასაკზე;
/// დაავადების ხანგძლივობაზე.

//// 726) რომელი მოსაზრებაა სწორი ხახის დიფთერიის შესახებ:

/// დაავადების ყველაზე ხშირი ფორმაა ხახის დიფთერია;
/// II ხარისხის ხახის ტოქსიური დიფთერიის დროს რბილი ქსოვილების შეშუპება ვრცელდება
ლავიწამდე;
/// დიფთერიას ახასიათებს ხახის ლორწოვანის ზომიერი ჰიპერემია;
/// აღინიშნება რეგიონული ლიმფური კვანძების გადიდება;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 727) ხახის დიფთერიის ჰემორაგიული ფორმისათვის დამახასიათებელია:

/// სისხლით გაჟღენთილი ნადებები;
/// სისხლჩაქცევები კანში;
/// სისხლდენა ცხვირიდან;
/// სისხლდენა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტიდან;
// ყველა ჩამოთვლილი დამახასიათებელია.

//// 728) ქუნთრუშის კლინიკური ნიშნებია:

/// ცხელება;
/// დაავადების მწვავე დაწყება;
/// ეგზანთემა;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი მათგანი.

//// 729) რომელი კლინიკური ნიშანი არ არის დამახასიათებელი ქუნთრუშისათვის:

/// მაღალი ცხელება;
/// სიფერმკთალე ცხვირ-ტუჩის არეში;
/// თეთრი დერმოგრაფიზმი;
/// ღებინება;
// ლეიკოპენია.

//// 730) რომელი ჯგუფის ანტიბიოტიკებს ენიჭება უპირატესობა ქუნთრუშის

მკურნალობაში:
// პენიცილინის ჯგუფი;
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// ცეფალოსპორინები;
/// ტეტრაციკლინის ჯგუფი;
/// ლევომიცეტინის ჯგუფი.

//// 731) სტრეპტოკოკული ტონზილიტი ახასიათებს:

// ქუნთრუშას;
/// დიფთერიას;
/// ჩუტყვავილას;
/// წითელას;
/// გრიპს.

//// 732) თეთრი დერმოგრაფიზმი დამახასიათებელია:

/// მუცლის ტიფისათვის;
/// ინფექციური მონონუკლეოზისთვის;
// ქუნთრუშისათვის;
/// A ჰეპატიტისათვის;
/// ბოტულიზმისათვის.

//// 733) „A“-ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკის ვირულენტობას განაპირობებს:

/// „T“-პროტეიდი.
/// „R“-პროტეიდი;
// „M“-პროტეიდი;
/// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი მათგანი.

//// 734) ქუნთრუშის პათოგენეზში მნიშვნელოვანია შემდეგი კომპონენტები:

/// ტოქსიური;
/// ალერგიული;
/// სეპტიური;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი მათგანი.

//// 735) ქუნთრუშის შესაძლო გართულებებია:

/// მიოკარდიტი;
/// ნეფრიტი;
/// ლიმფადენიტი;
/// მასტოიდიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 736) ქუნთრუშის სამკურნალოდ შეიძლება გამოვიყენოთ ყველა ჩამოთვლილი

პრეპარატი, გარდა:
/// ბეზილპენიცილინისა;
/// მეტიცილინისა;
/// ერითრომიცინისა;
// სტრეპტომიცინისა;
/// ამოქსიკლავისა.

//// 737) რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს ქუნთრუშას:

// ცნობიერების დაბინდვა;
/// ცხელება;
/// ღებინება;
/// ერითემული ხასიათის გამონაყარი;
/// მწვავე ტონზილიტი.

//// 738) სოდოკუს შემთხვევაში რომელია ტიპიური სისხლის საერთო ანალიზი:

/// ლეიკოპენია, ლიმფომონოციტოზი, ედსის აჩქარება;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ედსის აჩქარება;
/// ლეიკოციტოზი, ეოზინოფილია, ნორმალური ედსი;
// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ანეოზინოფილია, ედსის აჩქარება.

//// 739) რომელი კლინიკური ნიშნების არსებობაა ყველაზე მეტად სავარაუდო სოდოკუს
შემთხვევაში:
/// ტკივილები ეპიგასტრიუმის არეში, გულისრევა და ღებინება;
/// ჭვალი გვერდში, ხველა სისხლიან-ლორწოიანი ნახველით;
// მწვავე დაწყება შემცივნებით, ტემპერატურის მომატებით მაღალ ციფრებამდე, კუნთების და
სახსრების ტკივილი, პირველადი აფექტი ლიმფადენიტით და ლიმფანგოიტით;
/// სიყვითლე კანსა და სკლერებზე, ღვიძლისა და ელენთის გადიდება.
//// 740) რომელია სოდოკუს დროს ინფექციის გადაცემის მექანიზმი:
/// ფეკალურ-ორალური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული.

//// 741) სოდოკუს შემთხვევაში ინფექციის ყველაზე ხშირი რეზერვუარია:

// ვირთაგვები;
/// მხოლოდ ძაღლები და კატები;
/// მხოლოდ ციყვი და თაგვი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 742) ჩამოთვლილიდან რომელია სოდოკუს გამომწვევი:

// სპიროქეტა;
/// რიკეტსია;
/// ქლამიდია;
/// ბაქტერია.

//// 743) შინაური ცხოველებიდან რომელია ტულარემიის ინფექციის წყარო:

/// წვრილფეხა რქოსანი საქონელი.
/// ღორი;
/// მსხვილფეხა რქოსანი საქონელი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 744) აღნიშნეთ ტულარემიის გადაცემის გზა:

/// კონტაქტური;
/// ალიმენტური;
/// ასპირაციული;
/// ტრანსმისიული;
// ყველა აღნიშნული.

//// 745) ტულარემიის ტიპიური დასაწყისია:

/// თანდათანობით, სუბფებრილური ტემპერატურით;
/// პროდრომული პერიოდით, რომელიც გრძელდებოდა 2-4 დღე;
// მწვავედ, პროდრომის გარეშე, შემცივნებით, მაღალი ცხელებით;
/// ნორმალური ტემპერატურის ფონზე ლიმფური კვანძების გადიდებით.

//// 746) ტულარემიის დროს ბუბონი:

/// მხოლოდ ერთეულია;
/// როგორც წესი მრავლობითია;
// შეიძლება იყოს როგორც ერთეული, ასევე მრავლობითიც;
/// როგორც წესი ცალმხრივია.

//// 747) ტულარემიის მკურნალობა ტარდება:

/// სტრეპტომიცინით;
/// ტეტრაციკლინით;
/// ლევომიცეტინით;
// ყველა ჩამოთვლილით.

//// 748) ტულარემიის ანგინურ-ბუბონური ფორმის დროს აღინიშნება:

/// კატარული ტონზილიტი;
/// ნადები ნუშურებზე ორივე მხარეს, მორუხო-მოთეთრო ფერის, რომელიც სასის რკალებზე
გადადის;
// ერთ-ერთ ნუშურა ჯირკვალზე მორუხო-მოთეთრო ფერის ნეკროზული ნადებია, რომელიც
არ ვრცელდება რბილ სასაზე, სასის რკალზე, ნაქზე;
/// ნუშურა ჯირკვლეზე აღინიშნება კუნძულოვანი ფიბრინული ნადები, რომელიც ძნელად
სცილდება ქვემდებარე ქსოვილს.

//// 749) ჩამოთვლილიდან რომელია მართებული ტულარემიის პათოგენეზზე:

/// შეჭრის ადგილიდან მიკრობები ხვდებიან რეგიონულ ლიმფურ კვანძებში;
/// ვითარდება ლიმფური კვანძის ანთება-ბუბონის წარმოქმნით;
/// ტიპიურია ადენიტის და პერიადენიტის განვითარება;
// ყველა ზემოაღნიშნული მართებულია.

//// 750) რომელი დებულება არ არის მართებული ტულარემიის დროს განვითარებული

ბუბონების შესახებ:
/// შეჭრის ადგილიდან მიკრობები ხვდებიან და მრავლდებიან რეგიონულ ლიმფურ კვანძებში
და ვითარდება ბუბონი;
/// ვითარდება ადენიტი და პერიადენიტი;
/// ბაქტერიემიას მოჰყვება შინაგან ორგანოებში მეორადი ბუბონების წარმოქმნა;
/// პირველადი ლიმფოგენური ბუბონები ჩირქდება;
// მეორადი ჰემატოგენური ბუბონები ყოველთვის ჩირქდება.

//// 751) ტულარემიის ბუბონური ფორმის დროს ბუბონის გამოსავალია:

/// გაწოვა;
/// დაჩირქება;
/// სკლეროზი;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 752) ქუნთრუშის შესახებ რომელი დებულება არ არის მართებული:

/// ძირითად კლინიკურ სურათს განაპირობებს მიკრობის მიერ გამომუშავებული
ეგზოტოქსინი;
/// ანთროპონოზული დაავადებაა;
/// ინფიცირების მექანიზმი აეროგენულია;
/// ინფექციის გავრცელება შეიძლება დაინფიცირებული ნივთებით;
// დაავადების პათოგენეზში წამყვანია ენდოტოქსინის მოქმედება პრეკაპილარებზე.

//// 753) როგორი იმუნიტეტი ვითარდება ქუნთრუშის დროს:

// მყარი, ანტიტოქსიკური;
/// ხანმოკლე, ტიპოსპეციფიური;
/// ხანმოკლე, ჯვარედინი;
/// იმუნიტეტი არ ვითარდება.

//// 754) რომელი დებულება არ არის მართებული ქუნთრუშის შესახებ:

/// დაავადების დროს ვითარდება ტოქსემია;
/// ტოქსემია იწვევს წვრილი სისხლძარღვების გაფართოებას ყველა ორგანოში, მათ შორის
კანზე და ლორწოვან გარსებში;
// ქუნთრუშას დროს გამონაყარი ვითარდება ფერმკრთალი კანის ფონზე;
/// დაავადების მე-2-3 კვირას ვითარდება ალერგიული გამონაყარი.

//// 755) რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს ქუნთრუშას:

/// ჰიპერემიული კანის ფონზე წერტილოვანი როზეოლური გამონაყარი;
// შეუცვლელი კანის ფონზე როზეოლური გამონაყარი;
/// გამონაყარი ინტენსიურია ლოყების, იღლიის, მუცლის ქვედა ნაწილის, საზარდულის და
კიდურების მომხრელ ზედაპირზე;
/// ტუჩები ალუბლისფერია;
/// ბარძაყების შიგნითა ზედაპირზე შეიძლება განვითარდეს პეტექიები.

//// 756) რომელი კლინიკური ნიშანი არ არის დამახასიათებელი ქუნთრუშის დროს:

/// კატარალური ტონზილიტი;
/// მყარი, თეთრი დერმოგრაფიზმი;
/// ლიმფური კვანძების გადიდება;
/// წითელი, ჰიპერტროფიული დვრილებიანი ენა;
// წითელი დერმოგრაფიზმი.

//// 757) ექსტრაბუკალური ქუნთრუშის დროს ინფექციის შეჭრა ხდება:

/// ჭრილობიდან;
/// დამწვრობითი ზედაპირიდან;
/// მშობიარობის პროცესში;
// ყველა ჩამოთვლილიდან;
/// არც ერთი მათგანიდან:
//// 758) ქუნთრუშის ალერგიულ (იმუნოპათოლოგიურ) გართულებებს მიეკუთვნება:
// გლომერულონეფრიტი;
/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// ლიმფადენიტი;
/// მასტოიდიტი.

//// 759) ქუნთრუშის მკურნალობაში წამყვანია:

// ანტიბიოტიკები;
/// ვიტამინები;
/// ანტიჰისტამინური პრეპარატები;
/// ტონზილექტომია;
/// დეზინტოქსიკაცია.

//// 760) ქუნთრუშაზე საეჭვო შემთხვევებში დიფერენციული დიაგნოზი უნდა გატარდეს:

/// ფსევდოტუბერკულოზთან;
/// ნაწლავის იერსინიოზთან;
/// წითურასთან;
/// ალერგიულ გამონაყართან;
// ყველა ზემოაღნიშნულთან.

//// 761) ავადმყოფ ბავშვს 2 კვირაა აქვს შეტევითი ხასიათის ხველა. ამოსუნთქვის ფაზაში
ერთმანეთს სწრაფად მიყოლებული ხველითი ბიძგების შემდეგ უნვითარდება ღრმა,
კრუნჩხვითი, მსტვინავი შესუნთქვა, რასაც მოჰყვება ამოსუნთქვითი ბიძგები. შეტევა წებოვანი
ნახველის გამოყოფით მთავრდება. რომელი დაავადებაა სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// რესპირატორულ-სინციტიური ინფექცია;
/// ვირუსული კრუპი;
// ყივანახველა;
/// დიფთერიული კრუპი.

//// 762) 56 წლის პედაგოგს, რომელსაც მკურნალობენ ლიმფოგრანულომატოზის

დიაგნოზით დაეწყო თავის ტკივილი, ფოტოფობია, სომნოლენცია, განუახლდა ცხელება.
ობიექტური გამოკვლევით მენინგეალური ნიშნები გამოვლინდა. ლუმბალური პუნქციით:
სითხე შემღვრეული, ცილა 1,16 გ\ლ. ციტოზი 2200\მმ-ში, ნაცხში ნეიტროფილები-76 %.
გრამის მეთოდით შეღებვისას მცირე რაოდენობით გრ(+) მიკრობები ბაქტერიოლოგიური
გამოკვლევით მიღებული იყო: Listeria monocytogenes კულტურა. რომელი მკურნალობაა
სწორი:
/// ქლორამფენიკოლი 4.0 გ-დღეში (ინტრავენურად);
// ამპიცილინი 12,0 გ-დღეში (ინტრავენურად);
/// სულფადიაზინი 4,0 გ-დღეში (პერორალურად);
/// ცეფალოსპორინი 2,0 გ-დღეში (ინტრავენურად);

//// 763) ჩამოთვლილი ეგზოტოქსინური ინფექციებიდან რომლის კომპლექსურ

მკურნალობაში გამოიყენება ანატოქსინი:
/// დიფთერია;
/// ტეტანუსი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 764) ჩამოთვლილი დაავადებების დროს შესაძლებელია სინათლის მიკროსკოპით

გამომწვევის აღმოჩენა, გარდა შემდეგისა:
/// ნაწლავის ამებიაზი;
// ბრუცელოზი;
/// ლეპტოსპიროზი;
/// მალარია.

//// 765) ჩამოთვლილი ინფექციური დაავადებების დროს ტიპიურია ლეიკოპენიის

განვითარება, გარდა შემდეგისა:
/// A ჰეპატიტი;
/// მუცლის ტიფი;
// შავი ჭირი;
/// გრიპი.
//// 766) ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადებების დიაგნოსტიკისთვის გამოიყენება კანის
ალერგიული სინჯი:
/// შიგელოზი;
/// ბრუცელოზი;
/// ტულარემია;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 767) ავადმყოფის კლინიკური გამოკვლევით დადგენილი იყო კლინიკური ნიშნების

შემდეგი შერწყმა: ცხელება, მიალგია, სიყვითლე. ჩამოთვლილიდან რომლის არსებობაა
ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// მუცლის ტიფი;
// ლეპტოსპიროზი;
/// შავი ჭირის ფილტვის ფორმა;
/// სალმონელოზი.

//// 768) ავადმყოფის კლინიკური გამოკვლევით დადგენილი იყო შემდეგი კლინიკური

ნიშნების შერწყმა: ცხელება, ქოშინი, სისხლიანი ღებინება. ჩამოთვლილიდან რომლის
არსებობაა ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// მუცლის ტიფი;
/// ლეპტოსპიროზი;
// შავი ჭირის ფილტვის ფორმა;
/// სალმონელოზი.

//// 769) ავადმყოფის გამოკვლევით გამოვლინდა შემდეგი კლინიკური ნიშნების შერწყმა:

ცხელება, მიალგია, სიყვითლე. ჩამოთვლილიდან რომლის არსებობაა სავარაუდო:
/// ქოლერა;
/// ბოტულიზმი;
/// ტეტანუსი;
// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 770) ავადმყოფის გამოკვლევით დადგინილი იყო ნერვული სისტემის მხრივ შემდეგი
ცვლილება: ავადმყოფი სრულ გონზეა, კუნთთა მუდმივ ტონურ კრუნჩხვასთან ერთად
პერიოდულად უნვითარდება კლონური კრუნჩხვა. ჩამოთვლილიდან ამ შემთხვევაში
ყველაზე მეტად სავარაუდოა:
/// პარტახტიანი ტიფი;
/// ბოტულიზმი;
// ტეტანუსი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 771) ავადმყოფის კლინიკური გამოკვლევით დადგენილი იყო დაავადების ძირითადი

კლინიკური ნიშანი – თავის ტკივილი დასაწყისში ლოკალიზებული იყო კეფის არეში,
რამდენიმე საათში გაძლიერდა და გახდა აუტანელი. ანალგეტიკების მიღება ტკივილზე არ
მოქმედებს. ჩამოთვლილიდან რომელი დიაგნოზია ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ
შემთხვევაში:
/// მუცლის ტიფი;
/// გრიპი;
// მენინგოკოკური მენინგიტი;
/// ბრუცელოზი.

//// 772) ავადმყოფის კლინიკური გამოკვლევით გამოვლინდა ეიფორია, აჟიტირება,

შეუსაბამობა ცხელების მაღალ ციფრებსა და დამაკმაყოფილებელ საერთო მდგომარეობას
შორის. ჩამოთვლილიდან რომლის არსებობაა ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// პარტახტიანი ტიფი;
/// ტეტანუსი;
// ბრუცელოზი;
/// ბოტულიზმი.

//// 773) ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის დროსაა რეკომენდებული

პენიცილინის დასაწყისი დოზა 300-400 ათასი კგ. წონაზე \დღეში:
/// ლეპტოსპიროზის მსუბუქი ფორმა;
/// ციმბირის წყლულის კანის ფორმა;
// მენინგოკოკური მენინგიტი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 774) ავადმყოფს აღენიშნება ეგზანთემა. იგი გაჩნდა დაავადების 15-20 სთის შემდეგ,
გამონაყარი უხვია, უსწორო ფორმის პეტექიების დანეკროზების სახით. ლოკალიზებულია
უპირატესად კიდურებსა და დუნდულებზე. კანი ფერმკრთალია, ციანოზური.
ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადებაა ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// მუცლის ტიფი;
/// პარტახტიანი ტიფი;
// მენინგოკოკცემია;
/// ჩუტყვავილა.

//// 775) ავადმყოფს წერტილოვანი, უხვი გამონაყარი დაავადების პირველსავე დღეს

განუვითარდა. გამონაყარი უხვია, ჰიპერემიული კანის ფონზე. განლაგებულია გულ-მკერდის
გვერდით და კიდურების მომხრელ ზედაპირებზე, იღლიებში, საზარდულში.
დერმოგრაფიზმი თეთრია, მყარი. გამონაყარი არ არის ცხვირ-ტუჩის სამკუთხედში. რომელი
დიაგნოზია ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// წითელა;
/// წითურა;
// ქუნთრუშა;
/// მენინგოკოკცემია.

//// 776) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი კლინიკური ფორმები შეიძლება განვითარდეს

ქრონიკული ბრუცელოზის დროს:
/// ვისცერული;
/// ლოკომოტორული;
/// ნერვული;
/// უროგენიტალური;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 777) ავადმყოფს დაესვა ბრუცელოზის დიაგნოზი. ქვემო ჩამოთვლილიდან რომელია

ნაკლებად მოსალოდნელი ამ შემთხვევაში:
/// აღინიშნება შემცივნება, ცხელება, პროფუზული ოფლიანობა;
/// გამოხატულია პოლიადენოპათია;
/// განვითარდა მიელოპოლირადიკულონევრიტი;
// ცხელების მაღალი ციფრების დროს გამოვლინდა ინფექციურ-ტოქსიური შოკის კლინიკა.

//// 778) ჩამოთვლილიდან რომელი მოსაზრება არ არის მართებული ბრუცელოზზე:

// გამომწვევი გამოყოფს ეგზოტოქსინს;
/// ინფექციის წყაროა წვრილფეხა და მსხვილფეხა რქოსანი საქონელი;
/// ინფექცია გადადის ალიმენტური, კონტაქტური და ასპირაციული გზით;
/// მწვავე ფორმის დროს ძირითადი კლინიკური ნიშნებია: შემცივლება, ცხელება, ოფლიანობა.

//// 779) რომელი სინდრომით შეიძლება გამოვლინდეს ქრონიკული ბრუცელოზი:

/// საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატის დაზიანებით;
/// ნერვული სისტემის დაზიანებით;
/// სასქესო ორგანოების დაზიანებით;
// ყველა ჩამოთვლილით.

//// 780) ჩამოთვლილიდან რომელი გზითაა სავარაუდო ბრუცელოზის გავრცელება:

/// ალიმენტური;
/// კონტაქტური;
/// ასპირაციული;
/// ტრანსმისიული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 781) ჩამოთვლილიდან რომელია ტიპიური ჰემოგრამა მწვავე ბრუცელოზის დროს:

// ლეიკოპენია, ლიმფოციტოზი, ნეიტროპენია, ედსის მნიშვნელოვანი მომატება.
/// ლეიკოპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, ანეოზინოფილია, ფორმულის მარცხნივ
გადახრა, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ედსის აჩქარება;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ფორმულის მარცხნივ გადახრა, ედსის აჩქარება.
//// 782) ავადმყოფს დაესვა ლეგიონელოზის დიაგნოზი, რომელია ყველაზე ნაკლებად
სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// დაავადება დაიწყო მწვავედ, ინტოქსიკაციის სინდრომით, პირველივე დღეებში
გამოვლინდა შემაწუხებელი ხველა, ქოშინი, გულ-მკერდში ტკივილი;
/// ხველასა და ქოშინს წინ უსწრებდა გასტრო-ენტერიტის მოვლენები;
/// განვითარდა ნერვული სისტემის დაზიანება ცნობიერების მოშლით, ატაქსია, დიზართრია,
ამნეზია;
// გამოვლინდა კანისა და სკლერების სიყვითლე, ჰეპატომეგალია, ღვიძლის მწვავე
უკმარისობის ნიშნები.

//// 783) ჩამოთვლილიდან რომელი ჰემოგრამაა ტიპიური ლეგიონელოზისთვის:

/// ლეიკოპენია, ლიმფოციტოზი, ანეოზინოფილია, ზომიერად მომატებული ედსი;
/// ლეიკოპენია, ლიმფოპენია, თრომბოციტოპენია;
// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, მარცხნივ გადახრა, თრომბოციტოპენია, ლიმფოპენია,
ედსის მომატება;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ედსის აჩქარება.

//// 784) ჩამოთვლილიდან რომელია ლეგიონელოზის გადაცემის მექანიზმი:

/// კონტაქტური;
/// ფეკალურ-ორალური;
// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული.

//// 785) წითელი ქარის დროს ინფექციის ძირითადი წყაროა:

/// მხოლოდ წითელი ქარით დაავადებული ადამიანი;
/// მხოლოდ სტაფილოკოკური ინფექციით დაავადებული ადამიანი;
/// მხოლოდ სხვადასხვა ფორმის სტრეპტოკოკული ინფექციით დაავადებული ადამიანი;
// წითელი ქარით, სტრეპტოკოკული და სტაფილოკოკური ინფექციის სხვა ფორმით
დაავადებული ადამიანი.

//// 786) რომელი დებულებაა მართებული წითელი ქარის შესახებ:

/// დაავადება შეიძლება განვითარდეს მხოლოდ ეგზოგენური გზით ინფიცირებისას;
/// დაავადება ვითარდება მხოლოდ ენდოგენურად, ლიმფოგენური ან ჰემატოგენური გზით;
/// დაავადება მაღალი კონტაგიოზურობით ხასიათდება;
// დაავადება შეიძლება განვითარდეს ინფიცირების, როგორც ენდოგენური, ისე ეგზოგენური
გზით.

//// 787) წითელი ქარის ერითემული ფორმისთვის რომელი დებულება არ არის სწორი:
/// კანზე გამოხატულია ინფილტრაცია და შეშუპება, მკაფიო შემოსაზღვრული ჰიპერემიით;
/// ჰიპერემიული უბნის საზღვრები დაკბილულია „გეოგრაფიული რუქის" მსგავსად;
/// შეშუპების ხარისხი დამოკიდებულია პროცესის ლოკალიზაციაზე;
// კანი შეხებით გრილია, უმტკივნეულო, ციანოზური ელფერით.

//// 788) წითელი ქარის დროს დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა გატარდეს ყველა
ჩამოთვლილთან, გარდა:
/// ფლეგმონა;
/// ეგზემა;
/// ფლებიტი;
/// ერიზიპელოიდი;
// ფსორიაზი.

//// 789) ჩამოთვლილიდან რომელი ანტიბიოტიკის გამოყანებაა ნაკლებად

რეკომენდირებული წითელი ქარის სამკურნალოდ:
/// პენიცილინი;
/// ერითრომიცინი;
/// ტეტრაციკლინი;
/// ოქსაცილინი;
// ლევომიცეტინი.

//// 790) რომელი დებულება არ არის მართებული ნაწლავის იერსინიოზის ეპიდემიოლოგიის

შესახებ:
/// იერსინია ადუღებისას მაშინვე იღუპება;
/// იერსინიოზი გავრცელებულია, როგორც ცხოველებში, ისე ადამიანებში;
/// ბუნებაში გამომწვევის ძირითადი რეზერვუარია მღრღნელები;
/// ადამიანისათვის ინფექციის წყაროა შინაური ცხოველები და მღრღნელები;
// ინფექციის გავრცელების ძირითადი გზა კონტაქტურია.

//// 791) რომელი დებულება არ არის მართებული ნაწლავის იერსინიოზის პათოგენეზის

შესახებ:
/// იერსინიები პირის ღრუდან მოხვდება კუჭში, სადაც მათი ნაწილი კუჭის წვენის
ზეგავლენით იღუპება;
/// იერსინიები იჭრებიან თეძოს ნაწლავის ლორწოვანსა და მის ლიმფურ აპარატში;
/// ლიმფური გზით მოხვედრილი იერსინიები მეზენტერიულ ლიმფურ კვანძებში იწვევენ
ანთებას;
/// შეიძლება განვითარდეს კატარული ან ჩირქოვანი აპენდიციტი;
// იერსინიოზის დროს ბაქტერიემია არ ვითარდება.

//// 792) ნაწლავის იერსინიოზის კლინიკური სურათისთვის დამახასიათებელია:

/// გასტრიტი, გასტროენტერიტი, გასტროენტეროკოლიტი;
/// ტერმინალური ილეიტი;
/// მწვავე აპენდიციტი;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 793) ნაწლავის იერსინიოზის კლინიკური სურათისთვის დამახასიათებელია:

/// მწვავე დასაწყისი, შემცივნებით, მაღალი ტემპერატურით;
/// თავის ტკივილი, ტანში ტეხვის შეგრძნება, კუნთებისა და სახსრების ტკივილი;
/// ღებინება, მუცლის ტკივილი, თხიერი განავალი, შესაძლოა სისხლიანლორწოიანი;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 794) ჩამოთვლილიდან რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება იერსინიოზის დროს:

/// გასტროენტეროკოლიტური;
/// „ჯანმრთელი მტარებლობა";
/// ართრიტული;
/// სეფსისური;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 795) ნაწლავის იერსინიოზის ბაქტერიოლოგიური კვლევისთვის ნიმუშია:

/// სისხლი;
/// განავალი;
/// ლიმფური კვანძები;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 796) ნაწლავის იერსინიოზის სეროლოგიური კვლევის მეთოდებია:

/// აგლუტინაციის რეაქციის;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის რეაქციის;
/// ლატექს-აგლუტინაციის;
/// იმუნო-ფერმენტული ანალიზი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 797) რომელი დებულება არ არის მართებული ნაწლავის იერსინიოზის შესახებ:

/// ბაქტერიოლოგიური კვლევის მასალაა განავალი, სისხლი;
/// სეროლოგიური დიაგნოსტიკისთვის გამოიყენება აგლუტინაციის და არაპირდაპირი
ჰემაგლუტინაციის რეაქციები;
/// მსუბუქად მიმდინარე გასტრიტული და გასტროენტერიტული ფორმა მკურნალობას არ
საჭიროებს;
/// ანტიბიოტიკებიდან ეფექტურია ქლორამფენიკოლი, ტეტრაციკლინი, სტრეპტომიცინი;
// სპეციფიკური პროფილაქტიკა ტარდება ვაქცინით.

//// 798) ფსევდოტუბერკულოზით ადამიანი ძირითადად ავადდება:

// ინფიცირებული საკვების ან წყლის მიღებისას;
/// მღრღნელების კბენისას;
/// ჰაეროვან-წვეთოვანი გზით;
/// კონტაქტური გზით;
/// ტრანსმისიული გზით.

//// 799) ფსევდოტუბერკულოზის დროს ძირითადად ვითარდება:

/// როზეოლური გამონაყარი მე-11-12 დღეს;
/// პუსტულები დაავადების პირველ დღეს;
// ქუნთრუშისებური გამონაყარი 1-6 დღეს;
/// პეტექიები.

//// 800) ფსევდოტუბერკულოზის შესახებ მართებულია დებულებები, გარდა:

/// პათოგენეზში წამყვანია ბაქტერიემია, ტოქსემია, პარენქიმული დიფუზია;
/// დაავადებას ახასიათებს სეფსისური მიმდინარეობა და კლინიკური პოლიმორფიზმი;
/// იმუნიტეტი არამყარი და ხანმოკლეა;
// მკაცრად ანთროპონოზული დაავადებაა;
/// დაავადების სრული განვითარების პერიოდში ადგილი აქვს თეთრ დერმოგრაფიზმს.

//// 801) ნაწლავის იერსინიოზისთვის მართებულია შემდეგი დებულებები, გარდა:

/// ბუნებაში გამომწვევის ძირითადი რეზერვუარია მღრღნელები;
/// ინფექციის გავრცელების ძირითადი გზა ალიმენტურია;
// ინფექციის გავრცელების ძირითადი გზა ტრანსმისიულია;
/// ადამიანის როლი ინფექციის გავრცელებაში დადგენილი არ არის.

//// 802) ჩამოთვლილიდან რომლის განვითარებაა ნაკლებად მოსალოდნელი იერსინიოზის

დროს:
// ოსტეომიელიტი;
/// სისხლიანი ფაღარათი;
/// პოლიართრიტი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 803) ფსევდოტუბერკულოზის დროს ვითარდება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა შემდეგისა:

/// დაავადების მე-5-7 დღიდან ენა ჟოლოსებრი ხდება;
/// ღვიძლი გადიდებულია, შეიძლება გამოიხატოს სიყვითლე კანსა და სკლერებზე;
/// მძიმე შემთხვევვებში შეიძლება იყოს მენინგიზმის ნიშნები;
// გამოხატულია მყარი, წითელი დერმოგრაფიზმი;
/// გამონაყარი ჯერ ქუნთრუშისმაგვარია, შემდეგ ლაქოვანი ან ლაქოვანპაპულური.

//// 804) ჩამოთვლილიდან რომელი კლინიკური ნიშანია მნიშვნელოვანი

ფსევდოტუბერკულოზის დიფერენცირებისთვის ქუნთრუშასთან:
/// ტონზილების ჰიპერემია, ჰიპერპლაზია;
/// დაავადების მე-5 დღიდან ჟოლოსებრი ენა;
/// უხვი წვრილწინწკლოვანი გამონაყარის განვითარება კანზე;
// გამონაყრის განვითარება ცხელების მე-4-6 დღეს.

//// 805) ფსევდოტუბერკულოზისათვის დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა

შემდეგისა:
/// ვლინდება ართრალგია და პოლიართრიტი;
/// ხშირად შედარებითი ბრადიკარდიაა;
/// ვლინდება ტერმინალური ილეიტის მოვლენები;
/// არცთუ იშვიათია: პროტეინურია, მიკროჰემატურია, ცილინდრურია;
// დაავადებას არ ახასიათებს რეციდივები.

//// 806) ფსევდოტუბერკულოზის დროს არჩევენ შემდეგ კლინიკურ ფორმებს:

/// აბდომინურს;
/// ქუნთრუშისმაგვარს;
/// ართრალგიურს;
/// სიყვითლით მიმდინარეს;
// ყველა ჩამოთვლილს.

//// 807) რომელი დებულება არ არის მართებული ფსევდოტუბერკულოზის დიაგნოსტიკის

შესახებ:
/// ხახიდან ჩამონარეცხი მასალა უნდა აიღონ დაავადების პირველ დღეებში;
/// განავალი შეიძლება გამოკვლეული იყოს დაავადების დასაწყისში;
/// ბაქტერიოლოგიური კვლევის მასალა შეიძლება იყოს აპენდიქსი;
/// სეროლოგიური გამოკვლევებიდან გამოიყენება აგლუტინაციის და ჰემაგლუტინაციის
რეაქციები;
// დიაგნოსტიკა ემყარება მხოლოდ სისხლის პირდაპირი დათესვით გამომწვევის აღმოჩენას.

//// 808) ჩამოთვლილიდან კვლევის რომელი მეთოდია ყველაზე უკეთესი

ფსევდოტუბერკულოზის ადრეული დიაგნოსტიკისთვის:
// იმუნოფერმენტული ანალიზი;
/// აგლუტინაციის რეაქცია;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის რეაქცია;
/// კანის ალერგიული სინჯი.

//// 809) ეჭვია ფსევდოტუბერკულოზზე და ვირუსულ ჰეპატიტზე. რომელი მონაცემი

გვაფიქრებინებს უფრო ჰეპატიტზე:
/// დაავადება დაიწყო მწვავედ, მაღალი ტემპერატურით, ინტოქსიკაციით;
/// კანი და სკლერები იქტერულია
/// სიყვითლე გამოვლინდა მაღალი ტემპერატურის ფონზე;
// ამინოტრანსფერაზების აქტივობა მომატებულია 15-20-ჯერ;
/// პერიფერიულ სისხლში ლეიკოციტოზი, ეოზინოფილია, ედსის მომატება.

//// 810) ფსევდოტუბერკულოზის ეტიოტროპული მკურნალობისთვის გამოიყენება:

/// ქლორამფენიკოლი;
/// სტრეპტომიცინი;
/// ცეფაზოლინი;
/// ციპროფლოქსაცინი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 811) რომელია ფსევდოტუბერკულოზის დამახასიათებელი ჰემოგრამა:

/// ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, ედს-ის აჩქარება;
/// ლეიკოპენია, ნეიტროფილოზი, ნორმალური ედსი;
// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ედს-ის აჩქარება;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროპენია, ნორმალური ედსი.

//// 812) რა გამოიყენება ფსევდოტუბერკულოზის სპეციფიკური პროფილაქტიკისთვის:

/// შრატი;
/// ვაქცინა;
/// ანატოქსინი;
/// იმუნოგლობულინი;
// არ ტარდება.

//// 813) ჩამოთვლილი კლინიკური ნიშნებიდან რომელია განმასხვავებელი ხახის ლოკალურ

და გავრცელებულ დიფთერიას შორის:
/// დაავადების ხანგრძლივობა;
/// ყელის ტკივილის ინტენსივობა;
/// ხახის ჰიპერემიის და შეშუპების ინტენსივობა;
// ნადების გავრცელება ტონზილებიდან სასის რკალებსა და ნაქზე;
/// ცხელების ხასიათი და ხანგრძლივობა.

//// 814) დიფთერიის კლინიკურ გამოვლინებას განაპირობებს:

// ეგზოტოქსინის მოქმედება;
/// ენდოტოქსემია;
/// ბაქტერიემია;
/// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 815) ჩამოთვლილიდან რომელი ფორმისთვისაა რეკომენდებული ანტიდიფთერიული

შრატის მაქსიმალური დოზა 100 000-130 000 ერთეული:
/// ხახის ლოკალური და გავრცელებული დიფთერია;
/// ხახის I ხარისხის ტოქსიკური დიფთერია;
// ხახის ჰიპერტოქსიური დიფთერია;
/// ხორხის დიფთერია.
//// 816) ჩამოთვლილიდან რომელი გამოიყენება დიფთერიის პროფილაქტიკისათვის:
/// ცოცხალი, შესუსტებული ვაქცინა;
/// ქიმიური ვაქცინა;
// ანატოქსინი;
/// ანტიბიოტიკები;
/// სპეციფიკური პროფილაქტიკა არ ტარდება.

//// 817) ჩამოთვლილიდან რომლის დაზიანება გვხვდება ყველაზე ხშირად დიფთერიის

დროს:
/// ცხვირის;
/// ხორხის;
// ხახის;
/// გარეთა სასქესო ორგანოების;
/// კანის.

//// 818) ყივანახველას დროს პერიფერიული სისხლის ანალიზით ტიპიურია:

/// ლეიკოპენია, ლიმფოციტოზი, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოპენია, ლიმფოპენია, მაღალი ედსი;
// ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, მაღალი ედსი;
/// ლეიკოპენია, ლიმფოპენია, ნორმალური ედსი.

//// 819) რომელი გართულება არ გვხვდება ყივანახველას დროს:

/// ენცეფალოპათია;
/// კრუნჩხვები, მენინგიზმი;
// ნაწლავიდან სისხლდენა;
/// სწორი ნაწლავის გამოვარდნა;
/// საზარდულის თიაქარი.

//// 820) ყივანახველას დროს უპირატესად რომელ ასაკობრივ ჯგუფში შეიძლება

განვითარდეს აპნოე:
// 1– 6 თვე;
/// 6 თვე – 1 წელი;
/// 1– 3 წელი;
/// 6 წლის ზემოთ;
/// 14 წლის ზემოთ.

//// 821) აღნიშნეთ ქოთაოს გამომწვევი:

// ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// მიკოპლაზმა;
/// ქლამიდია;
/// სპიროქეტა.

//// 822) რომელი ორგანო ზიანდება უხშირესად ლეგიონელოზის დროს:

/// გული;
// ფილტვები;
/// ღვიძლი;
/// თავის ტვინი;
/// თირკმელები.

//// 823) მიუთითეთ ინფექციის წყარო და გადაცემის მექანიზმი ლეპტოსპიროზის დროს:

/// ადამიანი, ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ფრინველები, ალიმენტური;
// ცხოველები, ალიმენტური, კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული;
/// არ არის დადგენილი.

//// 824) რომელი ორგანო ზიანდება ყველაზე ხშირად ლეპტოსპიროზის დროს:

/// გული;
/// ფილტვები;
// თირკმელები, ღვიძლი;
/// თავის ტვინი;
/// სისხლძარღვები.

//// 825) მიუთითეთ ინფექციის გადაცემის მექანიზმი ლეგიონელოზის დროს:

// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ფეკალურ-ორალური;
/// ტრანსმისიული;
/// კანის და ლორწოვანების გზით;
/// შერეული.

//// 826) აღნიშნეთ წითელი ქარის დროს ინფექციის წყარო:

/// ცხოველი;
// ადამიანი;
/// ფრინველი;
/// მღრღნელები;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 827) აღნიშნეთ წითელი ქარის დროს გამომწვევის ორგანიზმში შეჭრის გზა:
/// საკვებით;
/// წყლით;
// კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული;
/// ჰაეროვან-წვეთოვანი.

//// 828) აღნიშნეთ წითელი ქარისთვის დამახასიათებელი ჰემოგრამა:

/// ლეიკოპენოია, ნეიტროპენია, ედსის აჩქარება;
// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ფორმულის მარცხნივ გადახრით, ედსის აჩქარება;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოპენია, ნეიტროფილოზი, ედსის აჩქარება;
/// ლეიკოპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, ედსი ნორმალური.

//// 829) წითელი ქარის რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად:
// ერითემატოზული;
/// ერითემატოზულ-ბულოზური;
/// ერითემატოზულ ჰემორაგიული;
/// ბულოზურ ჰემორაგიული;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 830) რომელია წითელი ქარის ყველაზე ხშირი გართულება:

/// სეფსისი;
/// პოლიართრიტი;
/// პნევმონია;
// ადგილობრივი დაჩირქება;
/// ენცეფალიტი.

//// 831) რომელია არასწორი მოსაზრება სეპტიური შოკის დროს ?

/// ადრენალური უკმარისობა მოსალოდნელია ყველაზე მეტად მენინგოკოკური სეპტიური
შოკის დროს ;
// ინოტროპული და ვაზოპრესული მკურნალობა სასურველია დავიწყოთ რეჰიდრატაციულ
თერაპიასთან ერთად ;
/// ჰიპერკაპნია და პროგრესული ჰიპოქსემია აუცილებლად მოითხოვს ხელოვნურ
ვენტილაციას ;
/// რომ შევინარჩუნოთ ადექვატური შარდის რაოდენობა (>30მლ/სთ) შესაძლოა ფუროსემიდის
გამოყენება ;
/// მძიმე მეტაბოლური აციდოზის დროს შესაძლოა ნატრიუმის ბიკარბონატის გამოყენება.

//// 832) აღნიშნეთ შავი ჭირის დროს ინფექციის წყარო:

/// ძაღლი;
/// მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვი;
// მღრღნელები;
/// ფრინველი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 833) შავი ჭირის რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად:
/// კანის;
/// ფილტვის;
// ბუბონური;
/// სეპტიური;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 834) როგორი ბუბონი ვითარდება შავი ჭირის დროს:

/// ზომიერად მტკივნეული, მკვეთრი კონტურებით, მოძრავი, კანი არ არის შეცვლილი;
/// უმტკივნეულო, მოძრავი, მკვეთრი კონტურებით, კანი შეუცვლელია;
// მკვეთრად მტკივნეული, მკვრივი კონსისტენციის, უმოძრაო, უსწორო კონტურებით,
ბუბონზე კანი გაწითლებულია, ციანოზური ელფერის;
/// მტკივნეული, რბილი კონსისტენციის, მოძრავი, კანი შეუცვლელი;
/// უმტკივნეულო, უმოძრაო, კანი გაწითლებულია.

//// 835) რომელი კლინიკური ნიშნები ახასიათებს შავი ჭირის ფილტვის ფორმას:
/// ხველა, უხვი ნახველის გამოყოფით, მკვეთრად გამოხატული კატარალური მოვლენებით,
უხვი ფიზიკალური მონაცემებით ფილტვებში;
/// ხველა მცირე რაოდენობით „”ჟანგისფერი" ნახველის გამოყოფით, ფილტვში კარგად
გამოხატული პერკუტორული და აუსკულტაციური ცვლილებები;
// ძლიერი ტკივილი გულმკერდში, ტაქიპნოე, უხვი თხიერი, სისხლიანქაფიანი ნახველი,
“მოხრჩობითი" ხველა, ღარიბი პერკუტორული და აუსკულტაციური მონაცემები;
/// ძლიერი ტკივილი გულმკერდში, ტაქიპნოე, მოყვითალო წებოვანი ნახველი, უხვი
ფიზიკალური მონაცემები;
/// მშრალი ხველა, ფილტვში აუსკულტაციით მშრალი ხიხინი.

//// 836) აღნიშნეთ ტეტანუსის გამომწვევი:

/// ვირუსი
/// რიკეტსია;
/// უმარტივესი;
// კლოსტრიდია;
/// შიგელა.

//// 837) რომელი ფაქტორის მოქმედებითაა განპირობებული ტეტანუსის პათოგენეზი:

/// ენდოტოქსინის;
// ეგზოტოქსინის;
/// ნეირამიდაზის;
/// ჰემოლიზინის;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 838) ცნობიერების როგორი შეცვლაა ტიპიური ტეტანუსისათვის:

/// ავადმყოფი უგონოდაა;
// ცნობიერება შენარჩუნებულია;
/// აღენიშნება ფსიქოზი;
/// გონება დაბინდულია;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 839) ტეტანუსის დროს ჩონჩხის კუნთები:

/// მოდუნებულია;
/// შეუცვლელი, მტკივნეული;
/// არაა შეცვლილი;
// მკვეთრად მტკივნეულია, დაძაბული.

//// 840) რომელია ტეტანუსისთვის პათოგნომური გართულება:

/// დამბლები;
/// პნევმონია;
/// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი;
// ასფიქსია;
/// ენცეფალიტი.
//// 841) ტეტანუსის დროს წამყვანი კლინიკური სინდრომია:
/// ცერებრული კომა;
/// ექსიკოზი;
/// ფსიქოზი;
// ტონური და კლონური კრუნჩხვა;
/// ღვიძლის მწვავე უკმარისობა.

//// 842) რომელი პრეპარატით ტარდება ტეტანუსის პროფილაქტიკა:

/// დახოცილი ვაქცინით;
// ანატოქსინით;
/// ანტიბიოტიკებით;
/// ბაქტერიოფაგით;
/// ბიოპრეპარატებით.

//// 843) მენინგოკოკური ინფექციის დროს ინფექციის წყაროა:

// ადამიანი;
/// ცხოველი;
/// ადამიანიც და ცხოველიც;
/// მღრღნელები;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 844) ლიქვორის ხასიათი მწვავე მენინგოკოკური მენინგიტის დროს:

/// გამჭვირვალე, ციტოზი 320\3 ცილა 0,66%, ლიმფოციტოზი;
/// ოპალესცირებული, ციტოზი 1200\3, ცილა 1,65%, ლიმფოციტოზი;
// მღვრიე, ციტოზი დაუთვლელი, ცილა 3,3%, ნეიტროფილოზი;
/// გამჭვირვალე, ციტოზი 12\3, ცილა 0,33%, ნეიტროფილოზი;
/// გამჭვირვალე, ციტოზი 9\3, ცილა 0,33%, ნეიტროფილი 3,5%.

//// 845) მენინგოკოქცემიის დროს კანზე ჰემორაგიული გამონაყარი ვითარდება:

// დაავადების დაწყებიდან 5-20 საათის განმავლობაში;
/// დაავადების მე-3 დღეს;
/// დაავადების მე-5-7 დღეს;
/// დაავადების მე-9 დღეს;
/// დაავადების მე-12-14 დღეს.

//// 846) მენინგოკოქცემიისთვის დამახასიათებელი ჰემოგრამაა:

// მკვეთრი ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ანეოზინოფილია, ედსი მომატებული;
/// ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, ედსი ნორმალური;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, ეოზინოფილია, ედსი მომატებული;
/// ლეიკოპენია, ანეოზინოფილია, თრომბოციტოზი;
/// ლეიკოციტების რაოდენობა ნორმა, ეოზინოფილია, ედსი მომატებული.

//// 847) მენინგოკოქცემიის დროს სისხლძარღვებიდან უპირატესად ზიანდება:

/// აორტა;
/// კარის ვენა;
// არტერიოლები;
/// ქვემო ღრუ ვენა;
/// კაპილარები.

//// 848) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მართებული მენინგოკოკური მენინგიტის

შესახებ:
/// ვითარდება ტვინის გარსების ჩირქოვანი ანთება;
/// მაკროსკოპულად თავის ტვინი დაფარულია ჩირქოვანი ქუდით;
/// პროცესი ვრცელდება ჰემისფეროების ზედაპირზე და მოგრძო ტვინის გარსზე;
/// შეიძლება განვითარდეს მაჟანდის, ლუშკას ხვრელების ოკლუზია;
// ახასიათებს ქალაშიდა წნევის დაქვეითება;

//// 849) ფსევდოტუბერკულოზით ადამიანი ავადდება:

// ინფიცირებული საკვების ან წყლის მიღებისას;
/// მღრღნელების კბენისას;
/// ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// კონტაქტური გზით;
/// ტრანსმისიული გზით.

//// 850) ფსევდოტუბერკულოზის დროს ვითარდება:

/// როზეოლური გამონაყარი მე-11-12 დღეს;
/// პუსტულები დაავადების მე-2 დღეს;
// ქუნთრუშის მაგვარი გამონაყარი;
/// პეტექიები დაავადების მე-2 დღეს;
/// წითელი დერმოგრაფიზმი.

//// 851) ფსევდოტუბერკულოზის შესახებ მართებულია დებულებები, გარდა შემდეგისა:

/// პათოგენეზში წამყვანია ბაქტერიემია, ტოქსემია, პარენქიმული დიფუზია;
/// დაავადებას ახასიათებს სეფსისური მიმდინარეობა და კლინიკური პოლიმორფიზმი;
/// იმუნიტეტი არამყარი და ხანმოკლეა;
// ანთროპონოზული დაავადებაა;
/// სრული განვითარების პერიოდში ვითარდება თეთრი დერმოგრაფიზმი.

//// 852) ნაწლავის იერსინიოზისთვის მართებულია შემდეგი დებულებები, გარდა ერთისა:

/// ბუნებაში გამომწვევის ძირითადი რეზერვუარია მღრღნელები;
/// ინფექციის გავრცელების ძირითადი გზა ალიმენტურია;
// ინფექციის გავრცელების ძირითადი გზა ტრანსმისიულია;
/// ვითარდება ართრალგია, ლიმფური კვანძების გადიდება;
/// გამოხატულია მუცლის ტკივილი, არცთუ იშვიათად სისხლიანლორწოიანი განავალი.

//// 853) იერსინიოზისთვის არ არის დამახასიათებელი:

/// ლიმფადენიტი;
/// ბაქტერიემია;
/// პოლიართრიტი;
/// ნეფრიტი;
// მყარი იმუნიტეტი.

//// 854) ინფექციურ დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება ბრუცელოზი:

/// ნაწლავთა ინფექციებს;
/// სასუნთქი გზების ინფექციებს;
/// ტრანსმისიულ ინფექციებს;
// ზოონოზებს;
/// გარეგანი საფარველის ინფექციებს.

//// 855) აღნიშნეთ ინფექციის წყარო ბრუცელოზის დროს:

/// ადამიანი;
// რქოსანი საქონელი;
/// ფრინველები;
/// მღრღნელები;
/// არც ერთი მათგანი.

//// 856) რომელია ბრუცელოზისთვის დამახასიათებელი ნიშანი:

// ოფლიანობა;
/// კანისა და სკლერების სიყვითლე;
/// ჰემორაგიული გამონაყარი;
/// თირკმლების დაზიანება;
/// დისპეფსიური მოვლენები.

//// 857) რომელია ბრუცელოზის გამომწვევი:

// ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// სპიროქეტა;
/// პროვაჩეკის რიკეტსია;
/// უმარტივესი.

//// 858) პერიფერიული სისხლის რომელი მაჩვენებელი ახასიათებს ბრუცელოზს:

// ლეიკოპენია;
/// ლეიკოციტოზი;
/// ლიმფოპენია;
/// ნეიტროფილოზი;
/// ეოზინოფილია.

//// 859) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ არის მართებული დიფთერიის მიმართ:

/// დიფთერიის ჩხირის პათოგენურობის ძირითადი ფაქტორია ეგზოტოქსინი;
// ავადმყოფი კონტაგიოზურია მხოლოდ კლინიკური სურათის გაშლის პერიოდში;
/// დიფთერიის გადაცემის ძირითადი გზა ჰაერ-წვეთოვანია;
/// დიფთერიის მიმღებლობა დამოკიდებულია სისხლში სპეციფიკური ანტიტოქსინის
შემცველობაზე;
/// დიფთერიის დროს გამომუშავდება ანტიტოქსიკური იმუნიტეტი, რომელიც ხანგრძლივი
არ არის.

//// 860) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი არ არის დიფთერიის გართულება:

/// მიოკარდიტი;
/// პოლირადიკულონევრიტი;
// სინოვიტი;
/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// ნეფროზი.

//// 861) რომელი მოსაზრებაა სწორი დიფთერიული კრუპის შესახებ:

/// ხშირად ვითარდება მეორადად, ხახის გავრცელებულ დიფთერიასთან ერთად;
/// იზოლირებული დიფთერიული კრუპის დროს ინტოქსიკაცია ზომიერია;
/// დამახასიათებელია სტენოზური სუნთქვა;
/// დამახასიათებელია სუნთქვის გაძნელება შესუნთქვის ფაზაში;
// ყველა ჩამოთვლილი;

//// 862) დიფთერიულ კრუპს ახასიათებს:

/// უეცარი დაწყება, სტენოზის სწრაფი განვითარება;
/// მწვავე დასაწყისი მაღალი ცხელებით 39-40C -დან, კატარული მოვლენებით ზემო სასუნთქი
გზების მხრივ;
/// დაავადების დაწყებიდან პირველ საათებში მოხრჩობის გრძნობა და უხეში ხველა;
// დაავადების თანდათანობითი განვითარება, სიმპტომთა გამოვლენა შემდეგი
თანმიმდევრობით: ხმის ჩახლეჩა, მყეფავი ხველა, სტენოზური სუნთქვა;
/// მიმდინარეობა ტემპერატურული რეაქციის გარეშე.

//// 863) რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს ქუნთრუშას:

/// მაღალი ცხელება;
/// სიფერმკრთალე ცხვირ-ტუჩის არეში;
/// თეთრი დერმოგრაფიზმი;
/// ღებინება;
// ჰემოკოლიტის განვითარება.

//// 864) რომელი ჯგუფის ანტიბიოტიკებს ენიჭება უპირატესობა ქუნთრუშის

მკურნალობაში:
// პენიცილინის;
/// ამინოგლიკოზიდის;
/// ცეფალოსპორინების;
/// ტეტრაციკლინის;
/// ლევომიცეტინის.

//// 865) მიუთითეთ ძირითადად რომელი გზით ხდება ციმბირის წყლულით დაინფიცირება:
/// ალიმენტური;
/// ტრანსმისიული;
// კონტაქტური;
/// ინჰალაციური;
/// ფეკალურ-ორალური.

//// 866) როგორი სახის ანთება ვითარდება ციმბირის წყლულის დროს:

/// ჩირქოვანი;
/// ფიბრინული;
// ნეკროზულ-ჰემორაგიული;
/// სეროზული;
/// კატარული.

//// 867) ციმბირის წყლულის სამკურნალოდ საუკეთესოა შემდეგი ანტიბიოტიკი:

/// სტრეპტომიცინი;
/// ლევომიცეტინი;
// პენიცილინი;
/// რიფამპიცილინი;
/// მონომიცინი.

//// 868) რომელი დებულება არ არის მართებული ტულარემიის შემთხვევაში:

// გამომწვევია სპიროქეტა;
/// დაინფიცირების ძირითად წყაროს მღრღნელები წარმოადგენენ;
/// ყველაზე ხშირად ვითარდება წყლულოვან-ბუბონური ფორმა;
/// ბუბონური ფორმისას უხშირესად ზიანდება იღლიის, საზარდულის და ბარძაყის
ლიმფური კვანძები.

//// 869) როგორი ბუბონია დამახასიათებელი ტულარემიისათვის:

/// უმტკივნეულო, მკვეთრი კონტურებით, მოძრავი, კანი ბუბონზე შეუცვლელია;
// ზომიერად მტკივნეული, მკვრივი კონსისტენციის, გამოკვეთილი კონტურებით, მოძრავი,
კანი ბუბონზე შეუცვლელია;
/// მკვეთრად მტკივნეული, მკვრივი კონსისტენციის, არამკვეთრი კონტურებით, უმოძრაო,
კანი ბუბონზე ჰიპერემიულია;
/// ძლიერ მტკივნეული, გამოხატული პერიადენიტით და ლიმფანგოიტით, ტენდენციით
სწრაფი დაჩირქებისაკენ;
/// გამოხატული ლიმფადენოპათია კისრის, ყბისქვეშა არესა და მკერდლავიწდვრილისებრი
კუნთების გასწვრივ, ლიმფური კვანძები საშუალო კონსისტენციის, მცირედ მტკივნეული და
ერთმანეთისაგან განცალკევებული.

//// 870) რისი მოქმედებაა წამყვანი ტეტანუსის პათოგენეზში?

/// ენდოტოქსინის;
// ეგზოტოქსინის;
/// ნეირამინიდაზის;
/// ჰემოლიზინის.

//// 871) ცნობიერების როგორი შეცვლაა ტიპიური ტეტანუსისათვის:

/// ავადმყოფი უგონოდაა;
// ცნობიერება შენარჩუნებულია;
/// აღინიშნება ფსიქოზი, მოტორული აგზნება;
/// გამოხატულია მანიაკალურ-დეპრესიული სინდრომი.

//// 872) ტეტანუსის დროს ჩონჩხის კუნთები:

/// მოდუნებულია და არ არის შეცვლილი;
// დაძაბულია და მკვეთრად მტკივნეულია;
/// მტკივნეულობა აღინიშნება მხოლოდ პალპაციის დროს;
/// მკვეთრად დაძაბულია უმტკივნეულო.

//// 873) რომელია ტეტანუსის პათოგნომური გართულება:

/// დამბლები;
/// პნევმონია;
/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
// ასფიქსია.

//// 874) მკურნალობის რომელი მეთოდია წამყვანი ტეტანუსის დროს:

/// ანტიბიოტიკოთერაპია;
/// ჰორმონოთერაპია;
// სეროთერაპია;
/// ფაგოთერაპია.

//// 875) რომელია ტეტანუსის დროს წამყვანი კლინიკური სინდრომი:

/// ცერებრული კომა;
/// ექსიკოზი;
/// ფსიქოზი;
// ტონური და კლონური კრუნჩხვა.

//// 876) პულსის როგორი ცვლილებაა ტიპიური ტეტანუსის დროს:

// ტაქიკარდია;
/// ბრადიკარდია;
/// დიკროტია;
/// არ არის შეცვლილი.

//// 877) რომელი მოსაზრებაა მართებული ტეტანუსის გამომწვევის მიმართ:

/// გრამდადებითი უძრავი, მრგვალი ფორმის მიკრობია;
/// სპოროვანი ფორმა 56C -ზე გაცხელებისას 5 წთ-ში იღუპება;
/// ტეტანოტოქსინის მოქმედებით ავადმყოფს ანემია უვითარდება;
/// კარგი იმუნოგენია, ტეტანუსის გადატანის შემდეგ მყარი იმუნიტეტი ვითარდება;
// ყველა სეროვარის ვეგეტატიური ფორმა ერთსა და იმავე სპეციფიკურ ტოქსინს
გამოიმუშავებს.

//// 878) რითი ტარდება ტეტანუსის პროფილაქტიკა:

/// დახოცილი ვაქცინით;
// ანატოქსინით;
/// ცოცხალი, ატენუირებული ვაქცინით;
/// გამა-გლობულინით.

//// 879) 67 წლის გლეხმა მიიღო ღრმა ნაჩხვლეტი ჭრილობა, რბილი ქსოვილების
დაბეჟილობა. რენტგენოლოგიურად ჭრილობაში უცხო სხეულები არ არის. დადგინდა, რომ
აცრები ჩატარებული არ აქვს. შეარჩიეთ სწორი ტაქტიკა:
/// 0,5 მლ ტეტანუსის ანატოქსინის შეყვანა კუნთებში;
/// 1 მლ ანატოქსინი კუნთებში და ადგილობრივად, წყალბადის ზეჟანგის გამოყენება;
/// ბეზრედკას წესით 100 000 ს. ე. ანტიტეტანური შრატი კუნთებში;
// 1 მლ. ანატოქსინი და 3 000 ს. ე. შრატი კუნთებში, ჭრილობის ღრმად გახსნა და დრენირება.

//// 880) 46 წლის მამაკაცი გადმოვარდა ტრაქტორიდან და მიიღო ღრმა ჭრილობა ბარძაყზე.
ჭრილობა დაბინძურდა მიწით. ადგილობრივად ჭრილობის დამუშავებასთან ერთად რომელ
შემთხვევაში არ უნდა ჩაუტარდეს აქტიურპასიური იმუნიზაცია ტეტანუსის ანატოქსინით და
შრატით:
/// სხვა უბედური შემთხვევის გამო 12 წლის წინ გაკეთებული აქვს ტეტანუსის ანატოქსინი;
/// ტეტანუსის ანატოქსინი არასოდეს გაკეთებია;
/// მთელი ცხოვრების მანძილზე სულ ორჯერ აქვს გაკეთებული ტეტანუსის ანატოქსინი;
// ჩატარებული აქვს იმუნიზაციის სრული კურსი და 2 წლის წინ რევაქცინაცია;
/// უკანასკნელი რევაქცინაცია ჩატარებული აქვს 9 წლის წინ.

//// 881) როგორი პათოლოგიური პროცესი ვითარდება ციმბირის წყლულის დროს:

/// დაჩირქება;
// ნეკროზულ-ჰემორაგიული ანთება;
/// სეროზული ანთება;
/// შესაძლებელია ყველა ზემოაღნიშნულის განვითარება.

//// 882) ჯილეხის ინჰალაციური ფორმის დროს ადამიანის ინფიცირება ხდება:

/// „B. antracis“-ის ვეგეტატიური ფორმის მიკროორგანიზმებით;
/// „B. antracis“ -ის დეკაფსულირებული მიკროორგანიზმებით;
// „B. antracis“ -ის სპორებით;
/// „B. antracis“ -ის როგორც ვეგეტაციური ფორმებით, ასევე სპორებით.

//// 883) ჯილეხის კლინიკური ფორმებია:

/// კანის;
/// გასტროინტესტინური;
/// ოროფარინგეალური;
/// ინჰალაციური (ფილტვის/მედიასტინალური);
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 884) ჩამოთვლილიდან ვისთვის არ არის სავალდებულო ჯილეხის საწინააღმდეგო

ვაქცინა:
/// ტყავის ნედლეულის გადამამუშავებელი ფაბრიკის მუშებისათვის;
/// სასაფლაოებსა და საყასბოებში მომუშავეთათვის;
/// მეცხოველეობაში მომუშავეთათვის;
// ინფექციური განყოფილების დაბალი და საშუალო პერსონალისათვის.

//// 885) ციმბირის წყლულის კანის ფორმისათვის რა არ არის დამახასიათებელი:

// ძლიერი ტკივილი პალპაციისას;
/// წყლულის ირგვლივ მკვეთრი შეშუპებისა და ჰიპერემიის განვითარება;
/// შემაწუხებელი ქავილი;
/// პაპულის ცენტრის დანეკროზება და წყლულის შავი ქერქით დაფარვა.

//// 886) რომელი მოსაზრებაა მართებული ჯილეხის სეპტიცემიასთან მიმართებით:

/// სეპტიცემია მხოლოდ ჯილეხის ინჰალაციური ფორმისთვის არის დამახასიათებელი;
/// ჯილეხის კანის ფორმის დროს სეპტიცემია არ გვხვდება;
// სეპტიცემიას ჯილეხის ყველა კლინიკური ფორმის დროს შეიძლება ჰქონდეს ადგილი;
/// ადექვატური მკურნალობის მიუხედავად ჯილეხის სეპტიცემიის დროს ლეტალობა 100%-ს
უახლოვდება.

//// 887) მენინგოკოქცემიის დროს გამონაყარი უპირატესად ლოკალიზდება:

/// სახეზე;
// დუნდულებზე;
/// ხელის მტევნებზე;
/// კისერზე.

//// 888) რომელი დაავადება იძლევა მენინგოკოქცემიის მსგავს კლინიკურ ნიშნებს:

/// ტროპიკული მალარია;
/// მუცლის ტიფი;
// რიკეტსიოზები;
/// წითელა.

//// 889) ჩამოთვლილიდან რომელი კლინიკური ნიშანია ყველაზე ნაკლებად მოსალოდნელი

მენინგოკოკცემიისათვის:
/// განმეორებითი ღებინება;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// კანზე გამონაყარი;
/// მაღალი ცხელება;
// პოლიადენოპათია.

//// 890) მენინგოკოკური მენინგიტით დაავადებულ ბავშვს მკურნალობა უტარდება

ინფექციურ განყოფილებაში. ვის უნდა ჩაუტარდეს ქიმიოპროფილაქტიკა:
/// ბავშვის მშობლებს;
// კერაში გამოვლენილ „“ჯანმრთელ" მტარებლებს;
/// სკოლის ამხანაგებს;
/// განყოფილების ექთნებსა და მომვლელებს;
/// მკურნალ ექიმს.

//// 891) რომელი მოსაზრებებია სწორი მენინგოკოკურ ინფექციაზე:

/// ხშირად ავადდებიან 14 წლამდე ასაკის ბავშვები;
/// გენერალიზებული ფორმების ლეტალობა 1-10 %-ია;
/// დაავადების გადატანის შემდეგ მყარი იმუნიტეტი ვითარდება;
/// გადაცემის მექანიზმი ჰაერ-წვეთოვანია;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 892) რომელი მოსაზრებებია არასწორი მენინგოკოკურ მენინგიტზე:

/// ინკუბაციური პერიოდი 2-5 დღეა;
/// დაავადება იწყება მწვავედ, კლინიკა იშლება პირველივე საათებში;
// თავ-ზურგ ტვინის სითხეში აღმოჩნდება ბევრი მონონუკლეარული ლეიკოციტები;
/// დაავადებათა შემთხვევები მატულობს თებერვალ-მაისში.

//// 893) მენინგოკოკური მენინგიტით ავადმყოფს ეტიოტროპული მკურნალობა

უტარდებოდა ბენზილპენიცილინით. საკონტროლო პუნქციის შედეგად მიღებულია
ლიქვორი, ციტოზი ათასობითაა, პლეოციტოზი ნეიტროფილების ხარჯზე. შეარჩიეთ სწორი
ტაქტიკა:
/// ბენზილპენიცილინი გაგრძელდეს 1-2 დღე და მოიხსნას განმეორებითი პუნქციის გარეშე;
// ბენზილპენიცილინი შეიცვალოს III გენერაციის ცეფალოსპორინებით, 5-7 დღის შემდეგ
ჩატარდეს განმეორებითი პუნქცია;
/// შეწყდეს ანტიბიოტიკოთერაპია.

//// 894) სპინალურ ლიქვორში შემდეგი ცვლილებებია: რძისფერია, მღვრიეა, წნევა

მომატებულია, ციტოზი 20000\მმ3-ში, პლეოციტოზი ნეიტროფილების ხარჯზეა \96%\, ცილა
0, 99გ\ლ, დალექვითი რეაქციები ++++, შაქარი 2,1 მმოლი\ლ. შეარჩიეთ სწორი დიაგნოზი:
/// ტუბერკულოზური მენინგიტი;
// ჩირქოვანი მენინგიტი;
/// ვირუსული მენინგიტი;
/// ნეიროტოქსიკოზი.

//// 895) მძიმედ მიმდინარე პირველად ბაქტერიული და სეროზული მენინგიტებისათვის

დამახასიათებელია ყველა ჩამოთვლილი ნიშანი, გარდა შემდეგისა:
/// თავის ტკივილი და კეფის კუნთების რიგიდობა;
/// პლეოციტოზი;
/// თავ-ზურგ ტვინის სითხეში ცილის მომატება;
// სითხეში შაქრის დონის 2-ჯერ და მეტად მომატება შრატის დონესთან შედარებით.

//// 896) ავადმყოფი ხანგრძლივად იღებს კორტიკოსტეროიდებს. იგი ადვილად მიმღებია

ჩამოთვლილი გამომწვევის მიმართ, გარდა შემდეგისა:
/// „Cryptococcus“;
/// „Mycobacterium“;
/// „Nocardia“;
// „Neisseria“;
/// „Listeria“.

//// 897) პათოგენეზურად ქუნთრუშის ტოქსიურ გართულებას მიეკუთვნება:

// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი;
/// ოტიტი
/// ჩირქოვანი ლიმფადენიტი;
/// გლომერულონეფრიტი.

//// 898) რომელი მოსაზრება არ არის მართებული კანის დიფთერიისათვის:

/// გადაცემა კონტაქტით;
/// დაავადების განვითარების ხელშემწყობი ფაქტორებია: მოსახლეობის სიჭარბე,
სიმჭიდროვე, ცუდი სანიტარული პირობები, კანის ტრავმები.
/// დიფთერიული პროცესები ხშირად თან ერთვის ჭრილობებს, დამწვრობას, პიოდერმიას.
/// დაავადება ხანგრძლივად მიმდინარეობს;
// მკურნალობისას საჭიროა ანტიტოქსინის ინტრავენური შეყვანა.

//// 899) ლისტერიოზის ძირითადი კლინიკური ფორმებია:

/// ვისცერული;
/// ჯირკვლოვანი;
/// ნერვული;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არცერთი ჩამოთვლილი.

//// 900) ყველაზე მაღალი ლეტალობა ახასიათებს:

// ქოთაოს;
/// თურქულს;
/// წითელ ქარს;
/// ორნითოზს.

//// 901) რომელი გართულება გვხდება წითელი ქარის დროს იშვიათად:

/// ფლებიტი;
/// თრომბოფლებიტი;
// პერიადენიტი;
/// აბსცესი და ფლეგმონა;
/// სპილოვნება.
//// 902) რომელი მოსაზრება არ არის სწორი ტეტანუსის დროს:
/// ინკუბაციური პერიოდი 5-14 დღეა;
// ავადმყოფი წარმოადგენს ინფექციის წყაროს;
/// არ ახასიათებს ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// დაავადების ნებისმიერ ეტაპზე გონება შენახულია.

//// 903) წითელი ქარის ერითემატოზული ფორმისთვის არ არის დამახასიათებელი:

/// ჰიპერემია;
/// შეშუპება;
/// ლიმფანგოიტი და რეგიონული ლიმფადენიტი;
/// ზომიერი მტკივნეულობა;
// ლიმფადენოპათია.

//// 904) ჰემორაგიული გამონაყარი წვრილწერტილოვანიდან სისხლნაღჟენთებამდე

ახასიათებს:
/// ტუბერკულოზურ მენინგიტს;
/// მენინგოკოკურ მენინგიტის;
// მენინგოკოკცემიას;
/// ყველა ჩამოთვლილს.

//// 905) "ჟოლოსებრი ენა" დამახასიათებელია:

/// დიფთერიისთვის;
/// ჩუტყვავილასთვის;
/// ინფექციური მონონუკლეოზისთვის;
// ქუნთრუშასთვის.

//// 906) ქრონიკულ ბრუცელოზს არ ახასიათებს კლინიკური მიმდინარეობის შემდეგი

ფორმები:
// ნაწლავური;
/// ვისცერული;
/// ნერვული;
/// უროგენიტალური.

//// 907) მენინგოკოკცემიას მენინგიტის გარეშე არ ახასიათებს:

/// ჰექტიური ცხელება;
/// მწვავე დასაწყისი;
/// ჰემორაგიული გამონაყარი;
// მენინგეალური სიმპტომატიკა.

//// 908) დიფთერიით დაავადებულის შრატით მკურნალობის შედეგად ანტისხეულები

აქტიურობას ინარჩუნებენ:
// 3 კვირის განმავლობაში;
/// 3 თვის განმავლობაში;
/// 6-12 თვის განმავლობაში;
/// 1-2 წლის განმავლობაში.

//// 909) დიფთერიული მიოკარდიტის დროს გულის გამტარებელი სისტემის დაზიანების

გამო არ ინიშნება:
/// ოქსიგენოთერაპია;
/// ვოლტარენი;
/// რიბოქსინი;
// სათითურას პრეპარატები.

//// 910) ადსორბირებული ყივანახველა-დიფთერია-ტეტანუსის ვაქცინაში შედის:

/// დიფთერიის დახოცილი მიკრობები;
/// დიფთერიული ანტიგენი;
/// დიფთერიის ცოცხალი მიკრობები;
// დიფთერიის ანატოქსინი.

//// 911) ყველაზე ხშირად დიფთერიული მიოკარდიტის დროს ელექტროკარდიოგრამაზე

აღინიშნება:
/// უარყოფითი „T“ კბილი;
/// ექსტრასისტოლები;
// მიოკარდიუმის კუმშვადობის ფუნქციის მოშლა;
/// „ST“ სეგმენტის ცდომა.

//// 912) რა არ ახასიათებს ლეპტოსპიროზს:

/// ლეპტოსპირების კულტივირება ხორციელდება ანაერობულ პირობებში;
/// გამომწვევები ცხოველების შარდით ხვდებიან გარემოში;
// ინკუბაციური პერიოდი რამოდენიმე საათიდან 6 დღემდეა;
/// დაავადების გადატანის შემდეგ ავადმყოფმა შეიძლება მხედველობა დაკარგოს.

//// 913) ლეპტოსპიროზის მკურნალობაში I რიგის პრეპარატია:

/// ტეტრაციკლინი;
// პენიცილინი;
/// ამინოგლიკოზიდი;
/// ცეფალოსპორინი.

//// 914) ლეპტოსპიროზის დროს ანემიის მიზეზია:

// ერითროციტების ჰემოლიზი;
/// „B12 ვიტამინის დეფიციტი;
/// „Fe“ დეფიციტი;
/// ქოლესტაზი.

//// 915) „Clostridium tetani“-ის ეგზოტოქსინი ძირითადად აზიანებს:

/// მთლიანად ცენტრალურ ნერვულ სისტემას;
// ზურგის ტვინის მოტონეირონებს;
/// ზურგის ტვინის რუხ ნივთიერებას;
/// თავის ტვინის გარსებს.

//// 916) ტეტანუსის ბაქტერიების ეგზოტოქსინის ერთ-ერთი ფრაქცია ტეტანოჰემოლიზინი:

/// აზიანებს ნერვული სისტემის მამოძრავებელ უჯრედებს;
/// აძლიერებს ტეტანოსპაზმინის მოქმედებას;
// იწვევს ერითროციტების ჰემოლიზს;
/// განაპირობებს ჰემორაგულ სინდრომს.

//// 917) ჩამოთვლილთაგან რომელია ყველაზე იშვიათი ტეტანუსის მოგვიანებითი

გართულება:
/// მიოკარდიტი;
/// სახსრების და კუნთების კონტრაქტურა;
/// ტეტანუს-კიფოზი;
// პნევმონია.

//// 918) ტრამვის ან ჭრილობის შემთხვევაში ტეტანუსის პროფილაქტიკისთვის მანამდე

გეგმიურად აცრილს უკეთებენ:
// ანატოქსინის 0.5 მლ-ს;
/// ანატოქსინის 2 მლ-ს;
/// ტეტანუსის საწინააღმდეგო შრატს;
/// ყდტ ვაქცინას.

//// 919) ტრამვის ან ჭრილობის შემთხვევაში ტეტანუსის პროფილაქტიკისთვის მანამდე

გეგმიურად აუცრელ პირს დასაწყისში უკეთებენ:
// ანატოქსინის 1.0 მლ-ს და ტეტანუსის საწინააღმდეგო შრატს;
/// ტეტანუსის საწინააღმდეგო შრატს (3000 სე) და დტ ვაქცინას;
/// დტ ვაქცინას;
/// ყველა მათგანს ერთად.

//// 920) ნერვული სისტემის ლისტერიოზის დროს გვხდება:

/// მენინგიენცეფალიტი;
/// ტვინის აბსცესი;
/// ზიანდება პერიფერიული ნერვული სისტემა;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.
//// 921) "პონტიაკის ცხელების" გამომწვევია:
/// მიკოპლაზმა;
/// არბოვირუსი;
// ლეგიონელა;
/// რიკეტსია;
/// ქლამიდია.

//// 922) ლეგიონელოზის პირველი კლინიკური ფორმის "ლეგიონერთა დაავადების"

გართულებაა:
/// მიოკარდიტი;
/// მენინგიტის;
// ფილტვის აბსცესი და ემპიემა;
/// პანკრეატიტი;
/// ჰეპატიტი.

//// 923) რომელი გამომწვევი შეიძლება შეიჭრას თვალის ლორწოვანი გარსიდან:

/// ადენოვირუსი;
/// ტულარემიის ჩხირი;
/// აკანტამება;
// ყველა ჩამოთვლილთაგან;
/// არც ერთი ჩამოთვლილთაგან.

//// 924) რომელი დაავადების დროს შეიძლება ჩამოყალიბდეს კავერნა ფილტვის ქსოვილში:
/// ფსევდოტუბერკულოზი;
// ტულარემია;
/// ყივანახველა;
/// მიკოპლაზმოზი.

//// 925) ქვემოთ ჩამოთვლილი რომელი ინფექციები გადაეცემა ტრანსმისიური გზით:

/// მუცლის ტიფი;
// ტულარემია;
/// ტუბერკულოზი;
/// ლეპტოსპიროზი.

//// 926) დაავადების გადატანის შემდეგ ადრეული ან გვიანი რეციდივები არ ახასიათებს:

/// ტულარემიას;
/// მუცლის ტიფს;
// ჯილეხს;
/// წითელ ქარს.

//// 927) დიფთერიის დროს სიკვდილის ყველაზე ხშირი მიზეზია:

// ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
/// დიაფრაგმის პარეზი;
/// ნეფრიტი;
/// ყლაპვის მოშლა.

//// 928) ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს ახასიათებს ნერვიული, საყრდენ-

მამოძრავე–ბელი და სასქესო ორგანოების უპირატესი დაზიანება:
/// მუცლის ტიფი;
// ბრუცელოზი;
/// იერსინიოზი;
/// ეშერიხიოზი.

//// 929) კანზე ნეკროზული უმტკივნეულო კერა ახასიათებს:

/// წითელ ქარს;
/// სტაფილოკოკურ კარბუნკულს;
// ჯილეხს;
/// შავ ჭირს.

//// 930) ქვემოთ ჩამოთვლილი რომელი გამომწვევი გამოყოფს ეგზოტოქსინს:

/// მუცლის ტიფის გამომწვევი;
/// იერსინია;
/// ბრუცელა;
// დიფთერიის ჩხირი.

//// 931) რომელი ინფექციის რეზერვუარს წარმოადგენენ მღრღნელები:

/// ტულარემია;
/// ლეპტოსპიროზი;
/// იერსინიოზი;
/// ლისტერიოზი;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არცერთი ჩამოთვლილი.

//// 932) ჰემატო–ენცეფალური ბარიერის გადალახვის უნარი აქვს:

/// შიგელას;
// ლეპტოსპირას;
/// ქოლერის ვიბრიონს;
/// ლეიშმანიას.

//// 933) თირკმლის მწვავე უკმარისობით შეიძლება გართულდეს:

/// მუცლის ტიფი;
/// ტულარემია;
/// ბრუცელოზი;
// ლეპტოსპიროზი.

//// 934) რომელი ინფექციის დროს შეიძლება გამოვლიდეს კანისა და ლორწოვანი გარსის
სიყვითლე:
/// ლეპტოსპიროზი;
/// იერსინიოზი;
/// ყვითელი ცხელება;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არცერთი ჩამოთვლილი.

//// 935) რომელი ინფექცია არ გადაეცემა ადამიანიდან ადამიანს:

/// გრიპი;
/// ქუნთრუშა;
/// დიფთერია;
// ტეტანუსი.

//// 936) რომელი ინფექციის გამომწვევეს შეუძლია გამრავლება მაცივრის პირობებში (4-6C):
/// ტულარემიის;
// იერსინიოზის;
/// მუცლის ტიფის;
/// ქუნთრუშის.

//// 937) ორსულობაში აბორტი ან ნაყოფის დაზიანება შეიძლება გამოიწვიოს:

/// რინოვირუსულმა ინფექციამ;
/// A ჰეპატიტმა;
// ლისტერიოზმა;
/// ადენოვირუსულმა ინფექციამ.

//// 938) ჩამოთვლილი ინფექციებიდან რომლის დროს შეიძლება განვითარდეს კერატო–

კონიუნქტივიტი:
/// მიკოპლაზმოზის;
// ლისტერიოზის;
/// კამპილობაქტერიოზის;
/// გრიპის.

//// 939) რომელი ინფექციის გამომწვევი შეიძლება შეიჭრას ორგანიზმში თვალის

ლორწოვანი გარსიდან:
// ტულარემიის;
/// ქოლერის;
/// ფსევდოტუბერკულოზის;
/// ჰეპატიტის.
//// 940) ჩამოთვლილი ინფექციებიდან რომლისთვისაა დამახასიათებელი სახსრების ანთება:
/// იერსინიოზი;
/// ქლამიდიოზი;
/// სტრეპტოკოკული ინფექცია;
/// ლაიმის დაავადება;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არცერთი ჩამოთვლილი.

//// 941) სიმეტრიულად განლაგებული გამონაყარი ახასიათებს:

// ფსევდოტუბერკულოზს;
/// ლაიმის დაავადებას;
/// სარტყლისებურ ჰერპესს;
/// ყველა ჩამოთვლილს;
/// არცერთ ჩამოთვლილს.

//// 942) რომელი ინფექციის დროს შეიძლება იყოს ტონზილებზე კუნძულოვანი, აპკოვანი
ნადები:
/// მონონუკლეოზის;
/// ადენოვირუსული ინფექციის;
/// დიფთერიის;
/// ტულარემიის;
// ყველა ჩამოთვლილის.

//// 943) ინფექციის შეჭრის რომელი გზაა დამახასიათებელი ტულარემიისთვის:

/// ალიმენტური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 944) მიუთითეთ, რომელი ფაქტორი უწყობს ხელს წითელი ქარის რეციდივის
განვითარებას:
/// ორგანიზმში ქრონიკული სტრეპტოკოკური კერის არსებობა;
/// ლიმფის მიმოქცევის დარღვევა;
/// შაქრიანი დიაბეტი;
// ყველა ჩამოთვლილი

//// 945) იერსინია პესტის შეჭრის ადგილიდან პირველად ხვდება:

/// ჰემატოგენური გზით შინაგან ორგანოებში;
// ლიმფოგენურად რეგიონულ ლიმფურ კვანძებში;
/// პერინევრალურად ცენტრალურ ნერვულ სისტემაში.

//// 946) შავი ჭირის რომელი კლინიკური ფორმა უწყობს ხელს ინფექციის სწრაფ
გავრცელებას:
/// კანის ფორმა;
/// კან-ბუბონური ფორმა;
/// ბუბონური ფორმა;
// ფილტვის ფორმა.

//// 947) რომელი პასუხია მართებული ადენოვირუსული ინფექციის შესახებ:

/// მწვავე რესპირაციულ ვირუსული დაავადებაა;
/// ხასიათდება ტემპერატურის მომატებით, ზემო სასუნთქი გზების დაზიანებით,
კონიუნქტივიტით, ლიმფური კვანძების გადიდებით;
/// ზოგჯერ იწვევს მწვავე დიარეას, ენცეფალომიელიტს, კერატოკონიუნქტივიტს;
// ყველა მათგანი მართებულია.

//// 948) რომელია არასწორი ადენოვირუსული ინფექციის შესახებ:

/// ადენოვირუსული ინფექციის დროს შეიძლება დაზიანდეს, როგორც ზემო, ასევე ქვემო
სასუნთქი გზები;
/// დაავადების დამახასიათებელი სიმპტომია კონიუნქტივიტი;
// არასოდეს არ ვითარდება გასტროენტერიტები;
/// ყველა არასწორია.

//// 949) რომელია არასწორი გრიპის შესახებ:

/// მაღალკონტაგიოზური ინფექციაა;
/// მწვავე ინფექციაა;
// ქრონიზაციისაკენ მიდრეკილი ინფექციაა;
/// ვირუსული ინფექციაა, რომელსაც ახასიათებს საერთო ინტოქსიკაცია და ძირითადად,
სასუნთქი გზების დაზიანება.

//// 950) რომელია არასწორი პასუხი:

/// გრიპის ვირუსი მიეკუთვნება ორთომიქსოვირუსების კლასს;
/// გრიპის ვირუსი რნმ-ის შემცველია;
// გრიპის ვირუსის ანტიგენებს ცვალებადობა არ ახასიათებს, რითაც აიხსნება გრიპის ვირუსის
ქვეტიპების სიმცირე;
/// გრიპის პანდემიები დაკავშირებულია ვირუსის ახალი ქვეტიპის გავრცელებასთან.

//// 951) რომელია არასწორი - გრიპის დროს ინფექცია შეიძლება გადაეცეს:

/// ინკუბაციური პერიოდის დამთავრებისთანავე;
/// ცხელების მთელი პერიოდის განმავლობაში;
/// ორგანიზმში ვირუსის პერსისტირების მანძილზე;
// ქრონიკული მტარებლობისას.

//// 952) ინკუბაციური პერიოდი გრიპის დროს გრძელდება:

// რამოდენიმე საათიდან 3-4 დღემდე;
/// 1 კვირის განმავლობაში;
/// არაუმეტეს 1 დღისა;
/// მეტი ორ კვირაზე.

//// 953) რა არ ახასიათებს გრიპს:

/// ინტოქსიკაცია, ტემპერატურის მომატება;
/// თავის, კუნთების, თვალების ტკივილი;
/// ზემო სასუნთქი გზების კატარის განვითარება;
// ტიპიური გამონაყარი შემდგომი პიგმენტაციითა და აქერცვლით;
/// კრუპის განვითარება.

//// 954) გრიპის დიაგნოსტიკისათვის არ იყენებენ:

/// სეროლოგიურ მეთოდს;
/// ვირუსოლოგიურ მეთოდს;
/// რადიოიმუნოლოგიურ ანალიზს;
// ბაქტერიოლოგიურ ანალიზს.

//// 955) გრიპისათვის დამახასიათებელია:

/// მწვავედ დაწყება;
/// საერთო ინტოქსიკაციის მოვლენები დაავადების პირველივე დღიდან;
/// ზემო სასუნთქი გზების ზომიერი კატარი;
/// დაავადების შედარებით ხანმოკლე მიმდინარეობა (გართულებების არარსებობა);
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 956) აღნიშნეთ არასწორი პასუხი გრიპზე:

// გრიპის ნებისმიერი სიმძიმის დროს აუცილებელია ავადმყოფის ჰოსპიტალიზაცია;
/// ჰოსპიტალიზაციისას გრიპით ავადმყოფები თავსდებიან ბოქსირებულ ან
ნახევრდბოქსირებულ განყოფილებებში;
/// გრიპის პროგნოზი კეთილსაიმედოა;
/// პროგნოზის სერიოზულობას განსაზღვრავს პრემორბიდული ფონი და გართულებები.

//// 957) გაურთულებელი გრიპის მკურნალობა არ ითვალისწინებს:

/// მაღალკალორიულ დიეტას უხვი სითხეებით;
/// სიმპტომურ მკურნალობას, ვიტამინოთერაპიას;
/// გრიპის საწინააღმდეგო სინთეზური პრეპარატების მიღებას;
// ანტიმიკრობულ თერაპიას.

//// 958) ინაქტივირებული პოლივალენტური ვაქცინით გრიპის სპეციფიკური

პროფილაქტიკის უკუჩვენებაა:
/// აივ-ინფექცია;
/// სისხლის დაავადებები;
// ორგანიზმის ინდივიდუალური მიუღებლობა, ჰიპერერგიული რეაქცია;
/// 6 თვის ზემოთ ასაკი;
/// იმუნოსუპრესიული თერაპია.

//// 959) რომელ მწვავე რესპირაციული ინფექციის დროს შეიძლება განვითარდეს კრუპის
სინდრომი:
/// გრიპი;
/// პარაგრიპი;
/// ადენოვირუსული ინფექცია;
// სწორია ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 960) რამდენად სწორია, რომ ეპიგლოტიტი ეს იგივეა, რაც:

/// ლარინგიტი;
/// ლარინგოტრაქეიტი;
/// ლარინგოტრაქეობრონქიტი;
// ხორხსარქველის ანთება.

//// 961) გართულების გარეშე მიმდინარე კრუპის სინდრომის დროს გამოიყენება:

/// ანტიბიოტიკი;
/// სულფანილამიდები;
/// ანტიბიოტიკი და სულფანილამიდები;
// არცერთი მათგანი.

//// 962) ვირუსული კრუპის სინდრომის დროს გამოიყენება:

/// ინჰალაცია ორთქლით;
// ინჰალაცია ეპინეფრინით;
/// ინჰალაცია ტრიპსინით, ქემოტრიპსინით;
/// ინჰალაცია ფიზიოლოგიური ხსნარით.

//// 963) ვირუსული კრუპის სინდრომის ყველაზე ხშირი ეტიოლოგიური აგენტია:

/// გრიპის ვირუსი;
// პარაგრიპის ვირუსი;
/// ადენოვირუსი;
/// რინოვირუსი.

//// 964) ვირუსული კრუპის სინდრომი ყველაზე ხშირად გვხვდება:

/// 3 თვემდე ასაკის ბავშვებში;
// 3 თვიდან – 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში;
/// 5 წლის ზევით ასაკის ბავშვებში;
/// მოზრდილებში.

//// 965) ვირუსული ეტიოლოგიის კრუპის სინდრომის დროს დიფერენციალური დიაგნოზი

უნდა გატარდეს:
/// ხორხის დიფთერიასთან;
/// ხორხის უკანა აბსცესთან;
/// ეპიგლოტიტთან;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 966) კრუპის სინდრომის დროს რა შემთხვევაში შეიძლება გაკეთდეს ინტუბაცია, შემდეგ
ტრაქეოსტომია:
/// როცა ჟანგბადით ინჰალაცია არ იძლევა შედეგს;
/// როცა ეპინეფრინით ინჰალაცია არ იძლევა შედეგს;
/// როცა კორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა არ იძლევა შედეგს;
// როცა ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი არ იძლევა შედეგს.

//// 967) პარაგრიპის გამომწვევი მიეკუთვნება:

// პარამიქსოვირუსებს;
/// ჰერპესვირუსებს;
/// ენტეროვირუსებს;
/// რაბდოვირუსებს.

//// 968) რომელი მსჯელობაა სწორი პარაგრიპის დროს:

/// ინფიცირება ხდება ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// ინფექციას ახასიათებს სპორადული შემთხვევები და აფეთქებები ორგანიზებულ ბავშვთა
კოლექტივებში;
/// პარაგრიპის ვირუსი იწვევს კრუპის მძიმე ფორმებს;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 969) პარაგრიპისთვის ტიპიურია:

// ლარინგიტი;
/// ბრონქიტი;
/// ბრონქიოლიტი;
/// პნევმონია.

//// 970) როგორია იმუნიტეტი პარაგრიპის დროს:

// ხანმოკლეა და ეცემა რეკონვალესცენციის პერიოდში;
/// ერთი წლის განმავლობაში არ ხდება დასნებოვნება;
/// იმუნიტეტი მყარია, განმეორებითი დაავადების შემთხვევები იშვიათია;
/// იმუნიტეტი არ ყალიბდება.

//// 971) რამდენია ინკუბაციური პერიოდი პარაგრიპის დროს:

/// რამოდენიმე საათი;
/// 1- 2 დღე;
// 2-7 დღე;
/// 2 კვირა.

//// 972) პარაგრიპს ახასიათებს:

/// ძლიერი ინტოქსიკაციის მოვლენები;
// ინტოქსიკაციის მოვლენები ზომიერია;
/// საერთოდ არ არის გამოხატული ინტოქსიკაციის მოვლენები;
/// ხშირია დაავადების ჰიპერტოქსიური ფორმები.

//// 973) პარაგრიპს უპირატესად ახასიათებს:

/// მშრალი ხველა;
/// პროდუქტიული ხველა;
// უხეში მყეფავი ხასიათის ხველა;
/// სპაზმური ხასიათის შეტევითი ხველა.

//// 974) პარაგრიპის მკურნალობისას უპირატესობა ენიჭება:

/// ანტიბიოტიკის გამოყენებას;
// ინჰალაციას ეპინეფრინით;
/// სულფანილამიდებს;
/// ანტიპირეტიკებს.

//// 975) რეოვირუსის გამომწვევი მიეკუთვნება:

/// ჰერპესვირუსებს;
/// რინოვირუსებს;
/// ენტეროვირუსებს;
// საკუთრივ რეო- და როტავირუსებს.

//// 976) ადენოვირუსული ინფექციისთვის დამახასიათებელი სინდრომია:

// ფარინგიტი;
/// ბრონქიტი;
/// სკლერიტი;
/// ლარინგიტი;
/// ტრაქეიტი.

//// 977) რესპირაციულ–სინციტიური ვირუსი მიეკუთვნება:

// პარამიქსოვირუსებს;
/// ჰერპესვირუსებს;
/// ორთომიქსოვირუსებს;
/// ენტეროვირუსებს.

//// 978) რესპირაციულ–სინციტიური ვირუსით გამოწვეული ინფექციის წყაროა:

// ადამიანი;
/// გარეული ცხოველები;
/// შინაური ცხოველები;
/// ყველა პასუხი სწორია.

//// 979) რესპირაციულ–სინციტიური ვირუსით გამოწვეული ინფექციისთვის უპირატესად

დამახასიათებელია:
/// რინიტი;
/// ფარინგიტი;
/// ლარინგიტი;
// ბრონქიოლიტი.

//// 980) რინოვირუსული ინფექცია:

// ზემო სასუნთქი გზების დაავადებაა;
/// საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის დაავადებაა;
/// კანის საფარველის დაავადებაა;
/// ცნს-ის პათოლოგიაა.

//// 981) რინოვირუსული ინფექცია:

// ანთროპონოზული დაავადებაა;
/// ზოონოზური დაავადებაა;
/// ანთროპოზოონოზური დაავადებაა.

//// 982) რინოვირუსული ინფექციისთვის დამახასიათებელია:

/// მაღალი ცხელება და ტოქსიკოზი;
// რინორეა და იშვიათი ხველა;
/// დიარეა;
/// ტონზილიტი.

//// 983) ციტომეგალოვირუსით ავადდება:

// ადამიანი;
/// მაიმუნი;
/// შინაური ცხოველი;
/// მღრღნელები.

//// 984) „CMV“-ით ინფიცირება ხდება:

/// კონტაქტური გზით;
/// ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// ტრანსპლაცენტურად;
/// ინტრანატალურად;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი გზებით.

//// 985) თანდაყოლილი „CMV“-თვის არაიშვიათია:

/// მხედველიბის დაკარგვა;
/// სმენის დაქვეითება;
/// ჰიდროცეფალია;
/// აორტის სარქველის უკმარისობა;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 986) „CMV“-ინფექცია შეიძლება მიმდინარეობდეს:

/// ლოკალური ფორმით;
/// გენერალიზებულად;
/// ლატენტურად;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი ფორმით.

//// 987) შეძენილი ციტომეგალოვირუსული ინფექციის ფორმებია:

/// ფილტვის;
/// ნერვული სისტემის;
/// თირკმლის;
/// ღვიძლის;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 988) ციტომეგალოვირუსული ინფექციის სამკურნალოდ არ გამოიყენება:

// ანტიბაქტერიული პრეპარატი;
/// ანტივირუსული პრეპარატი;
/// პროტეოლიზური ფერმენტების ინჰიბიტორი;
/// CMV-იმუნოგლობულინი.

//// 989) შეძენილი ციტომეგალოვირუსული ინფექციის მიმართ განსაკუთრებით

მგრძნობიარენი არიან:
/// მოზარდები;
/// ზრდასრული მოსახლეობა;
// იმუნოკომპრომენტირებული პირები;
/// 1 წლამდე ასაკის ბავშვები.

//// 990) ეპიდემიური პაროტიტის გამომწვევი მიეკუთვნება:

/// ორთომიქსოვირუსებს;
// პარამიქსოვირუსებს;
/// პიკორნავირუსებს;
/// ჰერპესვირუსებს.

//// 991) ეპიდემიური პაროტიტის ვირუსს ახასიათებს ტროპიზმი:

/// ყბაყურა და სანერწყვე ჯირკვლების მიმართ;
/// სათესლე ჯირკვლების და საკვერცხეების მიმართ;
/// ცნს-ის მიმართ;
/// პანკრეასის მიმართ;
// ყველა ზემოთჩამოთვლილის მიმართ.

//// 992) ინკუბაციური პერიოდი ეპიდემიური პაროტიტის დროს მერყეობს:

/// 1-7 დღე;
// 14-24 დღე;
/// 1 თვე;
/// 2- 5 დღე.

//// 993) ეპიდემიური პაროტიტის დროს პერიფერიულ სისხლში აღინიშნება:

/// ლეიკოციტოზი ლიმფოპენიით;
/// ლეიკოციტოზი ლიმფოციტოზით;
/// ლეიკოციტოზი მონოციტოზით;
/// ლეიკოპენია ლიმფოპენიით;
// ლეიკოპენია ლიმფოციტოზით.

//// 994) ეპიდემიური პაროტიტის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// ანტიბაქტერიული თერაპია;
/// ინტერფერონის პრეპარატები;
/// სეროთერაპია;
// არცერთი ზემოთჩამოთვლილი.

//// 995) ეპიდემიური პაროტიტის პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება:

/// ანტიბიოტიკები;
/// ანტიტოქსინი;
// ატენუირებული ცოცხალი და კომბინირებული წითელა, წითურა, პაროტიტის ვაქცინა;
/// ანტივირუსული პრეპარატი.

//// 996) რა არის მართებული მარტივი ჰერპესული ინფექციის („HSV“) შესახებ:

/// „HSV“ კლინიკურად ვლინდება რიგი ორგანოებისა და ქსოვილების დაზიანებით
(ლორწოვანი გარსი, კანი, სასქესო ორგანოები);
/// „HSV“ ხშირად მიმდინარეობს ბუშტუკოვანი გამონაყარით კანზე და ლორწოვანზე და
ახასიათებს ლატენტური მიმდინარეობა პერიოდული რეციდივებით;
/// „HSV“-თვის პათოგნომური ნიშანია აციდოფილური ჩანართები დაზიანებული ქსოვილის
ბირთვში;
/// მარტივი ჰერპესის გამომწვევია- ჰერპესვირუსი („hominis - herpes simplex virus“) – „HSV“;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული მართებულია.

//// 997) რა არის სწორი „HSV“-ს შესახებ:

/// „HSV“-ის პირველადი ინფექცია ყალიბდება ადამიანის პირველადი კონტაქტით
ავადმყოფთან ან ვირუსმტარებელთან;
/// პირველადი ინფექციის დროსაც ახალშობილებსა და ჰიპოტროფიულ ბავშვებში ვითარდება
მძიმე ინფექციური პროცესი, ხშირად ადგილობრივი ცვლილებების გარეშე, დაავადება
შეიძლება დამთავრდეს სიკვდილით;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 998) რა არის მართებული „HSV“-ის შესახებ:

/// „HSV“ -ის მორეციდივე ფორმა პერსისტული ინფექციის გააქტიურების შედეგია-
რეციდივები დაკავშირებულია ორგანიზმის რეზისტენტობის დაქვეითევბასთან
არასპეციფიური ფაქტორების ზემოქმედებით (ულტრაიისფერი სხივები, მენსტრუაცია,
ცხელება, სტრესი);
/// მორეციდივე ფორმა მიმდინარეობს, როგორც წესი ლოკალურად, გენერალიზაციის გარეშე;
/// „HSV“ -ით ინფექციის წყაროს წარმოადგენს ადამიანი;
// ყველა ზემოაღნიშნული მართებულია.

//// 999) რა არის სწორი HSV-ს შესახებ?:

/// რამოდენიმე დღეში ვეზიკულები სკდება და საერთო ფუფხის გაკეთების შემდეგ
უნაწიბუროდ ქრება, შეიძლება დარჩეს ხანმოკლე სუსტი პიგმენტაცია;
/// მეორადი ინფექციით გართულებისას საჭიროა დიფერენციაციული დიაგნოზი
იმპეტიგოსთან;
/// გენიტალური ჰერპესი სქესობრივი კონტაქტის დროს გადაეცემა;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1000) რა არის სწორი HSV-ს შესახებ?:

/// თვალის დაზიანება შეიძლება განაპირობოს პირველადმა ასევე მეორადმა HSV-ს ინფექციამ;
/// პირველადი დაზიანების დროს თვალი ზიანდება იზოლირებულად;
/// მორეციდივე ინფექციის დროს თვალის დაზიანებას შესაძლოა თან ერთვიდეს კანის და
ლორწოვანის დაზიანებასთან;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1001) რა არის სწორი HSV-ს შესახებ?

/// დადგენილია, რომ მცირე ასაკის ბავშვებში 5-10%-ში გამოწვეულია „HSV-1“ შტამით;
/// მოზრდილებში გენიტალიების დაინფიცირება გამოწვეულია HSV-2-ის შტამით;
/// დაავადება იწყება, როცა სისხლში ვირუსსაწინააღმდსეგო ანტისხეულები არ არის;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1002) რა არის სწორი“ HSV“-ს შესახებ. ნერვული სისტემის დაზიანება:

/// ახალშობილებსა და მცირე ასაკის ბავშვებში უფრო ხშირია;
/// შეიძლება გამოვლინდეს ენცეფალიტით;
/// შეიძლება გამოვლინდეს მენინგიტით, მენინგოენცეფალიტით;
/// შეიძლება გამოვლინდეს მენინგოენცეფალიტით, რადიკულიტით;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1003) რა არის სწორი „HSV“-ს შესახებ:

/// გენერალიზებული ინფექციის ერთ-ერთ ფორმას წარმოადგენს კაპოშის ჰერპეტიფორმული
ეგზემა;
/// კაპოშის ჰერპეტიფორმული ეგზემით ავადდებიან ნეიროდერმიტით და ეგზემით
შეპყრობილი;
/// კაპოშის ჰერპეტიფორმული პუსტულოზის დროს გამოხატულია ტოქსიკოზი, დაავადება
შეიძლეება მიმდინარეობდეს კრუნჩხვებით და ა. შ.;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1004) რა გამოიყენება „HSV“ ინფექციის სადიაგნოსტიკოთ:

/// კლინიკური სიმპტომატიკა;
/// დაზიანებული ადგილებიდან მასალის უჯრედების ბირთვშიდა ჩანართებზე გამოკვლევა;
/// ვირუსული გამოკვლევა-ემბრიონული ქსოვილის კულტურაზე ბუშტუკოვანი შიგთავსის,
ცხვირ-ხახის ჩამონარეცხის, ზურგის ტვინის სითხის დათესვის შედეგად ვირუსის გამოყოფა;
/// ვირუსის ანტიგენების დადგენა და დნმ-ის აღმოჩენა პჯრ-თი;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1005) რა გამოიყენება „HSV“-ს სამკურნალოდ:

/// ქლორამფენიკოლი;
/// რიბავირინი;
// აციკლოვირი;
/// კორტიკოსეროიდული თვალის მალამოები;
/// „ალფა- 2B-ინტერფერონი“.

//// 1006) რა არის სწორი „HSV“-ს შესახებ:

/// თვალის ჰერპესული დაზიანების დროს ნაჩვენებია კორტიკოსტეროიდული მალამოს
გამოყენება;
// თვალის ჰერპესული დაზიანების დროს ნაჩვენებია ვირუსსაწინააღმდეგო პრეპარატები,
კერძოთ აციკლოვირი;
/// HSV-ს გენერალიზებული ფორმის დროს აციკლოვირი არ ინიშნება;
/// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1007) სარტყლისებრ ჰერპესს იწვევს:

/// ბაქტერია;
/// რიკეტსია;
// ვირუსი;
/// სოკო.

//// 1008) რომელი მსჯელობაა სწორი:

/// სარტყლისებრი ჰერპესი განსაკუთრებით ხშირია ავთვისებიანი სიმსივნეების, ლეიკოზების
მქონე, სტეროიდებით და ციტოსტატიკებით ნამკურნალებ ავადმყოფებში:
/// ზოსტერით დაავადებულთან კონტაქტის შემდეგ ბავშვი შეიძლება დაავადდეს
ჩუტყვავილათი;
/// დაავადება იშვიათია 10 წლამდე ასაკის ბავშვებში;
// სწორია ყველა

//// 1009) სარტყლისებრ ჰერპესისათვის დამახასიათებელია:

/// ერთეული ბუშტუკოვანი გამონაყარი მთელ ტანზე;
/// მაკულურ-პაპულური გამონაყარი ნერვული ღეროების გასწვრივ;
// ერთ-ერთი სეგმენტური ნერვით ინერვირებულ ადგილას ბუშტუკოვანი გამონაყარი.
/// ლაქოვანი განოყრა ბრტყელი ლიქენის ელემენტებით.

//// 1010) ჰერპესების რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება სარტყლისებრი ჰერპესი:

/// I;
/// II;
// III;
/// IV;
/// V;

//// 1011) სარტყლისებრ ჰერპესის მკურნალობისათვის გამოიყენება:

// აციკლოვირი;
/// გლუკოკორტიკოიდები;
/// ცეფალოსპორინები;
/// რიბავირინი.

//// 1012) ინფექციურ მონონუკლეოზს იწვევს :

/// ბაქტერია;
/// რიკეტსია;
// ვირუსი;
/// უმარტივესი.

//// 1013) ინფექციური მონონუკლეოზის გამომწვევი მიეკუთვნება:

/// რაბდოვირუსებს;
// ჰერპესვირუსებს;
/// ენტეროვირუსებს;
/// პარამიქსოვირუსებს.
//// 1014) ინფექციური მონონუკლეოზის დროს ინფექციის წყაროა:
// ავადმყოფი და ვირუსმტარებელი ადამიანი;
/// შინაური ფრინველები და ადამიანი;
/// გარეული ცხოველები;
/// ტკიპები.

//// 1015) ინფექციური მონონუკლეოზის ინკუბაციური პერიოდია:

/// რამოდენიმე საათი;
/// ერთი- ორი დღე;
// 5-50 დღე.

//// 1016) ეპშტეინ- ბარის ვირუსი უპურატესად აზიანებს:

/// საჭმლის მომნელებელ ტრაქტს;
/// სასუნთქ სისტემას;
// ლიმფოიდურ და რეტიკულურ ენდოთელურ სისტემას;
/// ნერვულ სისტემას.

//// 1017) ინფექციური მონონუკლეოზის წამყვანი კლინიკური ნიშანია:

/// პოლიადენოპათია;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// ტონზილიტი
// ყველა სწორია.

//// 1018) ინფექციური მონონუკლეოზის დიფერენცირება ტარდება:

// დიფტერიასთან;
/// ენტეროვირუსულ ინფექციასთან;
/// როტავირუსულ ინფექციასთან;
/// მარტივ ჰერპესთან.

//// 1019) ინფექციური მონონუკლეოზის ეტიოტროპული მკურნალობისას გამოიყენება:

/// სულფანილამიდები;
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// მაკროლიდები;
// არც ერთი მათგანი.

//// 1020) წითელას გამონაყრისთვის არ არის დამახასიათებელი:

// ვითარდება დაავადების მე-8-9 დღეს;
/// ახასიათებს ეტაპურობა;
/// ლაქოვან-პაპულოზური ხასიათისაა;
/// უხვი გამონაყარი;
/// გამონაყრის ადგილზე პიგმენტაცია.

//// 1021) წითელა გადაეცემა:

// ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// კონტაქტური გზით;
/// ალიმენტური გზით;
/// პარენტერალურად;
/// ყველა სწორია;

//// 1022) წითელას დროს კონტაგიოზურობა აღწევს:

/// 10-15%-ს;
/// 30-40%-ს;
/// 1-2%-ს;
// თითქმის 100%-ს.

//// 1023) რომელია არასწორი მსჯელობა წითელას დროს:

/// ვირუსი იჭრება ზემო სასუნთქი გზების ლორწოვანში და ლორწქვეშა შრეებსა და ლიმფურ
გზებში ხდება ვირუსის რეპროდუქცია;
/// ინკუბაციის პირველ დღეებში ვითარდება ვირუსემია;
/// წითელას ვირუსი არის ალერგიული რეაქციების ტრიგერი;
// წითელას ვირუსს არ ახასიათებს ტროპიზმი ც.ნ.ს.-ის, სასუნთქი სისტემის და საჭმლის
მომნელებელი სისტემის მიმართ.
//// 1024) წითელას დროს დაავადება იწყება:
// მაღალი ტემპერატურით, კონიუნქტივიტით, ზემო სასუნთქი გზების კატარით, ხველით;
/// არაინტენსიური დიარეით;
/// გამონაყარი ჰიპერემიულ კანზეა;
/// გამონაყარი ვითარდება დაავადების პირველ საათებში.

//// 1025) წითელასთვის პათოგნომური ფილატოვ-კოპლიკის ლაქები ჩნდება:

/// ინკუბაციურ პერიოდში
// კატარულ პერიოდში გამოყრამდე 1- 2 დღით ადრე;
/// გამონაყრის პერიოდში;
/// რეკონვალესცენციის პერიოდში.

//// 1026) რა არის არასწორი წითელას შესახებ:

/// გამონაყრის პირველი ელემენტები აღინიშნება ყურის უკან, ცხვირზე, ლოყებზე და
სწრაფად ვრცელდება მთელ სახეზე და შემდეგ სხეულზე;
// გამონაყარი არ გვხვდება მტევნებზე და ტერფებზე;
/// გამონაყარი მაკულო-პაულოზურია, მიდრეკილია შეერთებისკენ;
/// გამონაყარი ქრება იმავე თანმიმდევრიბით, როგორც დაიწყო.

//// 1027) წითელას ძირითადად ახასიათებს:

/// როზეოლასებრი გამონაყარი;
// მაკულურ-პაპულური გამონაყარი;
/// ვეზიკულური გამონაყარი;
/// ჰემორაგიული გამონაყარი.

//// 1028) რომელია სწორი მსჯელობა წითელას დროს:

/// გამოყრის დროს ინტოქსიკაციის საერთო მოვლენები უფრო მკაფიოდაა გამოხატული;
/// ყბის ქვეშა და კისრის ლიმფური კვანძები გადიდებული;
/// წითელას გამონაყარი 1 კვირის მანძილზე განიცდის ქატოსებრ აქერცვლას;
/// განვითარებად ქვეყნებში 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში წითელა მიმდინარეობს მძიმედ და
არაიშვიათად ლეტალურად;
// ყველა პასუხი სწორია;

//// 1029) წითელას დროს სასუნთქი სისტემის მხრივ გართულებებია:

/// ლარინგიტი;
/// ლარინგოტრაქეიტი;
/// პნევმონია;
/// ფიბროზულ-ნეკროზული ლარინგიტი ხორხის სტენოზით;
// ყველა სწორია;

//// 1030) წითელას სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// ანტიბიოტიკები;
/// ანტივირუსული საშუალებები;
// სიმპტომური საშუალებები.

//// 1031) წითელას პროფილაქტიკისათვის ვაქცინაცია კეთდება:

// 9-12 თვის ასაკში;
/// 2- 3 თვის ასაკში;
/// 18-24 თვის ასაკში;
/// 5 წლის ასაკში.

//// 1032) რომელია სწორი მსჯელობა წითელას შესახებ:

/// 10-11%-ში ვაქცინაციის შემდეგ შეიძლება ადგილი ჰქონდეს ვაქცინურ პროცესს;
/// ვაქცინური პროცესი შეიძლება გამოვლინდეს გამონაყრით, ზემო სასუნთქი გზების
კატარით, კონიუნქტივიტით;
/// არჩევენ ვაქცინური რეაქციის მსუბუქ, საშუალო და მძიმე ფორმებს;
// ყველა სწორია;

//// 1033) წითურას იწვევს:

// ვირუსი;
/// კოკი;
/// ჩხირი;
/// პროტოზოა.

//// 1034) წითურას გამომწვევი მიეკუთვნება:

/// ორთომიქსოვირუსებს;
/// რაბდოვირუსებს;
/// პიკორნავირუსებს;
// რუბივირუსებს.

//// 1035) ინფექციის წყარო წითურას დროს არის:

/// შინაური ცხოველები;
/// გარეული ცხოველები;
/// შიმპანზეს ტიპის მაიმუნები;
// ავადმყოფი ადამიანი ან ვირუსმტარებელი.

//// 1036) წითურას გადაცემის გზაა:

/// ფეკალურ-ორალური;
// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული;
/// კონტაქტური.

//// 1037) წითურას ვირუსს ახასიათებს ტროპიზმი:

/// კანის მიმართ;
/// ლორწოვანის მიმართ;
/// პერიფერიული ლიმფური კვანძების მიმართ;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილის მიმართ.

//// 1038) წითურას ინკუბაციის პერიოდია:

// 15-21 დღე;
/// 1- 2 დღე;
/// 1 თვე;
/// 2-7 დღე.

//// 1039) წითურასთვის დამახსიათებელი არ არის:

/// სურდო, ხველა;
/// კონიუნქტივიტი;
/// ტემპერატურა;
/// გამონაყარი;
// დიარეა.

//// 1040) წითურას დროს გამონაყარი:

// წვრილწინწკლოვანია შეუცვლელი კანის ფონზე;
/// პეტექიურია;
/// გამონაყარი მიდრეკილია შეერთებისაკენ;
/// წვრილწინწკლოვანი გამონაყარი ჰიპერემიულ ფონზე;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1041) წითურასთვის პათოგნომურია:

/// ხველა, ტემპერატურა, დიარეა;
/// ცხელება, კონიუნქტივიტი, ენტერიტი;
/// პეტექიური გამონაყარი, კეფის კუნთების რიგიდობა;
// ზემო სასუნთქი გზების კატარი, კონიუნქტივიტი, პერიფ. ლიმფური კვანძების გადიდება და
გამონაყარი;
/// ზემო სასუნთქი გზების კატარი, კონიუნქტივიტი, ჰეპატო-ლიენალური სინდრომი

//// 1042) წითურასათვის დამახასიათებელი ჰემოგრამაა:

// გამოყრის პერიოდში ლეიკოპენია, ლიმფოციტოზი, პლაზმური უჯრედების მომატება 10-
30%;
/// დასაწყისში ლეიკოპენია ნეიტროფილოზით;
/// ლეიკოციტოზი ნეიტროპენიით.
//// 1043) დიფ. დიაგნოზი წითურას დროს არ ტარდება:
/// ენტეროვირუსულ ინფექციასთან;
/// ქუნთრუშასთან;
/// მედიკამენტოზურ ეგზანთემასთან;
/// მიტიგირებულ წითელასთან;
// პნევმონიასთან.

//// 1044) წითურას სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// ანტიბიოტიკები;
/// ფაგი;
/// შრატი;
/// სულფანილამიდები;
// არც ერთი ზემოთ ჩამითვლილი.

//// 1045) წითურას სპეციფიური პროფილაქტიკა:

// ტარდება ცოცხალი მონოვაქცინით და კომბინირებული ვაქცინით
/// არ არსებობს;
/// ანატოქსინით

//// 1046) ჩუტყვავილას გამომწვევი მიეკუთვნება:

// ჰერპესვირუსებს;
/// ადენოვირუსებს;
/// ენტეროვირუსებს;
/// ჰეპადნავირუსებს;
/// პიკორნავირუსებს.

//// 1047) რომელი სწორი მსჯელობა ჩუტყვავილას დროს:

// ჩუტყვავილას გამომწვევი იწვევს აგრეთვე სარტყლისებრ ჰერპესს;
/// ჩუტყვავილას, სარტყლისებრ ჰერპესსა და მარტივ ჰერპესს იწვევს ერთიდაიგივე ვირუსი;
/// ჩუტყვავილას გამომწვევი VZV იწვევს მხოლოდ ამ დაავადებას.

//// 1048) რომელია სწორი პასუხი, ჩუტყვავილა გადაეცემა:

/// ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// კონტაქტური გზით;
/// ჰაერ-წვეთოვანი და პარენტერული გზით;
// ჰაერ-წვეთოვანი და კონტაქტური გზით.

//// 1049) ჩუტყვავილას ვირუსი გამოირჩევა:

/// ტროპიზმით ც.ნ.ს.-ის მიმართ;
/// დერმატოტროპიზმით;
/// ტროპიზმით ლორწოვანებისადმი;
// სწორია ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1050) ჩუტყვავილას ინკუბაციური პერიოდია:

/// რამოდენიმე საათი;
// 10-21 დღე;
/// 2-3 დღე;
/// 1 თვე.

//// 1051) ჩუტყვავილას დროს:

/// პროდრომული პერიოდი მოიცავს 10 დღეს;
/// პროდრომული პერიოდი 20-30 დღეა;
// პროდრომული პერიოდი არ არის ან სუტადაა გამოხატული.

//// 1052) ჩუტყვავილას გამონაყარი:

/// როზეოლურია;
/// მაკულურ-პაპულურია;
/// პეტექიურია;
// ვეზიკულურია.

//// 1053) რომელია სწორი მსჯელობა ჩუტყვავილას დროს:

/// ვეზიკულა ერთკამერიანია და ჩხვლეტის შემდეგ იჩუტება;
/// ვეზიკულები 1-2 დღეში ქრებიან და მათ ადგილას ჩნდება მუქი ფერის ბრტყელი ფუფხი;
/// ლორწოვან გარსებზე გამონაყარი მაცერირდება წყლულების სახით;
/// გამოყრას აქვს ბიძგისებრი ხასიათი 1-2 დღის ინტერვალით;
// ყველა სწორია;

//// 1054) ჩუტყვავილას ატიპიურ მიმდინარეობას ეკუთვნის:

/// რუდიმენტული ფორმა;
/// ჰემორაგიული ფორმა;
/// განგრენული ფორმა:
/// გენერალიზებული ფორმა;
// ყველა სწორია

//// 1055) რომელია სწორი ჩუტყვავილას დროს:

/// მშობიარობის წინ ორსულის დაინფიცირებისას, ახალშობილში ჩუტყვავილა ვლინდება
სიცოცხლის მე 5-10 დღეს და მიმდინარეობს მძიმედ;
/// მშობიარობამდე 5-10 დღით ადრე ორსულის დაინფიცირებისას, ახალშობილს ჩუტყვავილა
აღენიშნება მაშინვე და მიმდინარეობს მსუბუქად;
/// ორსულის I და II ტრიმესტრში დაინფიცირება ნაყოფში იწვევს ემბრიოპათიას;
// სწორია ყველა;

//// 1056) 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში ჩუტყვავილას ახასიათებს:

/// მკვეთრი ინტოქსიკაციის გამოვლენა;
/// გამონაყარი პოლიმორფული და უხვია;
/// შეიძლება მიმდინარეობდეს რუდიმენტული და მსუბუქი ფორმით;
// ყველა სწორია;

//// 1057) ჩუტყვავილას ეტიოტროპული მკურნალობოსათვის გამოიყენება:

// ზოვირაქსი;
/// რემანტადინი;
/// ამანტადინი;
/// ინტერფერონი;
/// რიბავირინი.

//// 1058) ქუნთრუშას გამომწვევია:

// სტრეპტოკოკი;
/// სტაფილოკოკი;
/// მენინგოკოკი;
/// გონოკოკი;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1059) ქუნთრუშა ვითარდება:

/// ანტიბაქტერიული იმუნიტეტის არარსებობისას;
// ანტიტოქსიური იმუნიტეტის არარსებობისას;
/// ანტიტოქსიური იმუნიტეტის არსებობისას და ანტიბაქტერიული იმუნიტეტის
არარსებობისას;

//// 1060) ქუნთრუშას დროს გამონაყარი ვითარდება:

// ძირითადად პირველ, ან მეორე დღეს;
/// პირველი კვირის ბოლოს;
/// რეკონვალესცენციისას;
/// ყველა პერიოდში ახალ-ახალი ტალღების სახით.

//// 1061) ქუნთრუშას გამონაყარი კლასიკურად ვითარდება:

// ჰიპერემიულ კანზე;
/// ეტაპურად;
/// ყველგან, მათ შორის, თავის თმიან ნაწილში და ცხვირ-ტუჩის სამკუთხედში;
/// ჰემორაგიული გამონაყარის სახით, სხეულის ბუნებრივ ნაოჭებში მაღალი ინტენსივობით;

//// 1062) ქუნთრუშას დროს ანგინასთვის დამახასიათებელია:

/// რბილი და მაგარი სასის ჰიპერემია;
/// ფიბრინული ნადები ''+ქსოვილით'';
// კატარული, ჩირქოვანი ან ნეკროზული ფორმით არსებობა;
/// ნადები მოცილებისას სისხლმდენია.

//// 1063) ქუნთრუშას იშვიათ ფორმებს მიეკუთვნება:

/// ტოქსიკური ფორმა;
/// სეფსისური ფორმა;
/// მსუბუქი ფორმა;
// ჰემორაგიული ფორმა;
/// საშუალო სიმძიმის ფორმა.

//// 1064) რა არ არის ქუნთრუშასთვის დამახასიათებელი:

/// სეფსისური გართულებები;
/// ალერგიული გართულებები;
/// იშვიათი რეციდივები;
// ლეტალობის მაღალი პროცენტი.

//// 1065) რომელია არასწორი ფრაზა ქუნთრუშას შემთხვევაში:

/// სპეციფიკური პროფილაქტიკა შემუშავებული არ არის;
// ავადმყოფი გადამდებია ანტიბიოტიკებით მკურნალობის მთელ მანძილზე;
/// დაავადების კერაში დასკვნითი დეზინფექცია არ ტარდება;
/// ავადმყოფის გაწერა სტაციონარიდან ხდება კლინიკური ჩვენებისა და გართულებების
მიხედვით;

//// 1066) მეხუთე დაავადების გამომწვევია:

// ვირუსი;
/// ბაცილა;
/// კოკი;
/// უმარტივესი.

//// 1067) მეხუთე დაავადებისთვის დამახასიათებელია:

/// ''ალიყურის'' სინდრომი;
/// ''პეპელას ფრთების'' სურათი;
/// ბადისებური გამონაყარი ტანზე;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;

//// 1068) მეხუთე დაავადებას მკურნალობენ:

/// ანტიბიოტიკებით;
/// ანტივირუსული საშუალებებით;
// სპეციალურ მკურნალობს არ საჭიროებს.

//// 1069) მეექვსე დაავადების გამომწვევია:

/// ბაქტერია;
// ვირუსი;
/// რიკეტსია;

//// 1070) უპირატესად რომელ ასაკის ბავშვები ავადდებიან მეექვსე დაავადებით ანუ უეცარი
ეგზანთემით:
/// 1-6 თვემდე ბავშვები;
// 6 თვიდან 3 წლამდე;
/// 4-5 წლის და ზემოთ.

//// 1071) უეცარი ეგზანთემის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// ანტიბიოტიკები;
/// ანტიჰისტამინური პრეპარატები;
// ანტიჰიპერთერმული საშუალებები;
/// ჰორმონალური საშუალებები;
/// რეჰიდრატაციული თერაპია.

//// 1072) ვირუსების ოჯახიდან რომელია აივ-ინფექციის გამომწვევი:

/// პიკორნავირუსი;
/// რეოვირუსი;
// რეტროვირუსი;
/// ორთომიქსოვირუსი;
/// ჰეპადნოვირუსი.

//// 1073) რა არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ? ინფიცირებული ადამიანის ორგანიზმში

ვირუსი შეიძლება იმყოფებოდეს:
/// სისხლში, თავ-ზურგტვინის სითხეში;
/// სპერმაში, ცრემლში, ოფლში, ნერწყვში;
/// საშოს გამონადენში;
/// დედის რძეში, თავის ტვინში, ლიმფურ კვანძებში;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1074) რა არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ:

/// ვირუსი ნაყოფში აღწევს უშუალოდ დედის სისხლიდან ორსულობისა და მშობიარობის
პროცესში;
/// ვირუსის გადაცემის სიხშირე ბავშვზე დამოკიდებულია დაავადების სტადიაზე და
მატულობს ძუძუთი კვების დროს;
/// ვირუსის გადაცემა საყოფაცხოვრებო, ჩვეულებრივი ურთიერთობის დროს არ არის
დადგენილი;
// ყველა სწორია;

//// 1075) რა არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ? იმუნოდეფიციტის დროს აქტიურდება:

/// ბაქტერიები (ატიპური მიკობაქტერიები, ლეგიონელები, ტუბერკულოზის ჩხირები და
სხვა).;
/// სოკოები (კანდიდა, კრიპტოკოკი, ჰისტოპლაზმები და სხვა);
/// უმარტივესები (პნევმოცისტა, კრიპტოსპორიდიები და სხვა);
// ყველა სწორია

//// 1076) რა არ არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ?:

/// „Pneumocystis carinii“ გავრცელებულია როგორც შინაურ, ასევე გარეულ ცხოველებში და
ადამიანებში;
/// 4 წლამდე ასაკის ბავშვთა 7 5%-ში ნანახი იქნა პარაზიტის საწინააღმდეგო ანტისხეულები;
// აივ ინფიცირებულ ავადმყოფებში P. cariniia გამოწვეული პნევმონია არ მიმდინარეობს
მძიმედ;
/// პნევმოცისტური პნევმონია აივ-ინფიცირებულებისთვის ოპორტუნისტულოი ინფექციაა.

//// 1077) რა არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ?:

// იმუნოდეფიციტისა და ალვეოლური მაკროფაგების ფუნქციური დარღვევების ფონზე
პარაზიტები (P. carinii) ინტენსიურად მრავლდებიან, იწვევენ ბრონქიოლებისა და
ალვეოლების ანთებას;
/// პნევმოცისტოზის დროს ალვეოლები არ ივსება მწებავი, ქაფიანი ექსუდატით, რაც
მკვეთრად ამცირებს გაზთა ცვლას;
/// ფიზიკალური მონაცემები პნევმოცისტური პნევმონიის დროს უხვიააღინიშნება
კრეპიტაცია, სველი ხიხინი დაავადების დასაწყისშივე პირველ სათებში;
/// ყველა სწორია

//// 1078) რა არ არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ?:

// პნევმოცისტოზის დროს ანტიბიოტიკოთერაპია ძალზე ეფექტურია;
/// ნევროლოგიური სიმპტომები შეიძლება განპირობებული იყოს თავის ტვინის სპეციფიკური
დაზიანების შედეგად (კეროვანი ლეიკოენცეფალოპათია).;
/// ნევროლოგიური სიმპტომები შეიძლება იყოს განპირობებული მეორადი ინფექციით
(ციტომეგალია, ჰერპესვირუსი, კრიპტოკოკოზი, ტოქსოპლაზმოზი);
/// არც ერთი;

//// 1079) რა არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ? ენტერიტის, ენტეროკოლიტის სურათი

შეიძლება განპირობებული იყოს :
/// კანდიდათი;
/// ამებათი;
/// ლამბლიებით;
/// კრიპტოსპორიდიებით, იზოსპორით;
// ყველა სწორია

//// 1080) რა არის სწორი აივ-ინფექციის შესახებ? შიდს-ით დაავადებული მცირე ასაკის
ბავშვის სიკვდილი ხშირად განპირობებულია:
/// გენერალიზებული CMV-ით;
/// გრამუარყოფითი და გრამდადებითი სეფსისით;
/// ხშირად სეფსისის ლეტალურ მიზეზს წარმოადგენს პირობით პათოგენურ მიკრობს;
// ყველა სწორია

//// 1081) რა არის სწორი „HDV“-ს შესახებ?:

/// „HDV HBV“-ს ობლიგატური პარტნიორია;
/// „HBV HDV“-ს ''დამხმარე '' ვირუსია;
/// „HBsAg“-ში ჩაეშენება „HDV“ და იწყება „ HD“-ს გამოვლინებები;
// ყველა სწორია

//// 1082) რა არის სწორი „HDV“-ს შესახებ?:

/// როდესაც ხდება ორგანიზმის დაინფიცირება „HDV“ და“ HBV“ ვირუსებით ერთდროულად
ინფექცია ცნობილია,როგორც კო-ინფექცია;
/// როდესაც „HBV“-თი ინფიცირებულ ღვიძლში გარკვეული პერიოდის შემდეგ შეიჭრა „HDV“
პროცესს სუპერინფექციას უწოდებენ;
// ყველა სწორია.

//// 1083) რა არ არის სწორი „HDV“-ს შესახებ:

/// გამოწვეულია დეფექტური ვირუსით, რომლის რეპლიკაციისთვის აუცილებელია „HBs Ag“;
/// „ B“ და „D“ ვირუსებით ერთდროული დაინფიცირებისას ვითარდება მწვავე შერეული
ჰეპატიტი;
// „HBs Ag“ მტარებლის „D“ ვირუსით ინფიცირებისას არ ვითარდება კლინიკური გართულება;
/// „HBV“-ს საწინააღმდეგო ვაქცინაცია იცავს „HDV“ ინფიცირებისგანაც.

//// 1084) რა არ არის სწორი “HDV” ინფექციის შესახებ?:

/// როგორც კო-, ისე სუპურინფექციის მიმდინარეობის ვარიანტები ხასიათდება ნებისმიერი
კლინიკური ფორმით-ინაპარანტული, მსუბუქი, მძიმე;
/// სუპერინფექციის დროს უფრო იშვიათია ფულმინანტური მიმდინარეობა;
// სუპერინფექციის დროს უფრო ხშირია ფულმინანტური მიმდინარეობა;

//// 1085) რა არის სწორი „HDV“ ინფექციის შესახებ?:

/// აუცილებელია „HDV\HBV“ -ს მარკერების დაავადების დინამიკაში განსაზღვრა;
/// HDAg ნანახია ჰეპატოციტებში;
/// ვირუსისადმი სპეციფიკური „G“ და „M“ კლასის იმუნოგლობულინები ვლინდება სისხლის
შრატში;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1086) რა არის სწორი ვირუსული „D“ ჰეპატიტის შესახებ?: კოინფექციის დროს სისხლის
შრატში გამოვლინდება“ HBsAg, HBeAg“,“ HBV“-ს დნმ, „ანტი-HBcIgM“ და:
/// „ანტი-HAV IgM“;
// „ანტი-D IgM“;
/// „ანტი-HEV IgG“;
/// „ანტი- HEV IgM“.

//// 1087) რა არის სწორი ვირუსული „D“ ჰეპატიტის შესახებ?:

/// მისი მკურნალობა იგივეა, რაც ვირუსული “B”ჰეპატიტის დროს;
/// პროფილაქტიკის ღონისძიებები იგივეა, ვირუსული “B”ჰეპატიტის რაც დროს;
/// ვირუსული “B”ჰეპატიტის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია ორგანიზმს ასევე ვირუსული
“D”ჰეპატიტის სგან იცავს;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1088) რა არის სწორი HEV-ს შესახებ?:

/// E ჰეპატიტი ენტეროვირუსული ინფექციაა პარენტერული გზით გადაცემის მექანიზმით;
/// დაავადება, უპირატესად,მიმდინარეობს საშუალო სიმძიმით და ხასიათდება
ჰეპატოკარცინომის ან ციროზის ჩამოყალიბებით;
/// ინფექცია განსაკუთრებით კეთილთვისებიანად მიმდინარეობს ორსულებში;
// არც ერთი ზემოთ აღნიშნული;

//// 1089) ვირუსული “E”ჰეპატიტის მძიმე მიმდინარეობა ახასიათებს:

/// ახალშობილებში;
// ორსულებში;
/// ახალგაზრდებში;
/// მოხუცებში.

//// 1090) რა არის სწორი ვირუსული “E”ჰეპატიტის შესახებ?:

/// ინფექცია პირველ რიგში გადაეცემა სისხლის პრეპარატებით;
// ინფექცია პირველ რიგში გადაეცემა წყლით;
/// ვირუსული “E”ჰეპატიტის ეძახიან პარენტერალურ ჰეპატიტის;
/// არც ერთი ზემოთ აღნიშნული;

//// 1091) რა არის სწორი E ჰეპატიტის ვირუსული “E”ჰეპატიტის შესახებ?:

/// ვირუსული “E”ჰეპატიტის პათოგენეზი ძლიერ ჰგავს ვირუსული “C”ჰეპატიტის;
// ორსულებში მკვდარშობადობა ვირუსული “E”ჰეპატიტის დროს საკმაოდ ხშირია;
/// ზუსტი დიაგნოზის დადგენა შესაძლებელია დაავადების მწვავე პერიოდში მხოლოდ
ვირუსის სისხლში აღმოჩენით;

//// 1092) რა არის სწორი ვირუსული “E”ჰეპატიტის შესახებ?:

/// ვირუსული “E”ჰეპატიტის სამკურნალოდ ხშირად იყენებენ ალფა-2bინტერფერონს;
/// ვირუსული “E”ჰეპატიტის საწინააღმდეგოდ არსებობს ეფექტური სპლიტვაქცინა;
/// პროფილაქტიკის ყველაზე ეფექტური საშუალებაა ერთჯერადი შპრიცების ხმარება;
// ვირუსული “E”ჰეპატიტის საწინააღმდეგოდ ჯერ-ჯერობით ვაქცინა არ არსებობს;

//// 1093) ვირუსული “A”ჰეპატიტის გამომწვევია:

/// არბოვირუსი;
/// ჰერპეს ვირუსი;
// ენტეროვირუსი;
/// რეტროვირუსი;
/// დელტა-ვირუსი.

//// 1094) რომელია სწორი ვირუსული “A”ჰეპატიტის შესახებ:

// უპირატესად ავადდებიან ბავშვები;
/// უპირატესად ავადდებიან მოზრდილები;
/// დაავადებისათვის ასაკს არ აქვს მნიშვნელობა;
/// HAV-პერინატალური ინფექციაა.

//// 1095) რომელია სწორი :

// ვირუსული “A”ჰეპატიტის მხოლოდ ერთადერთი ანტიგენი განაპირობებს მონოკლონური
ანტისხეულების - “ანტი- HAV” პროდუქციას;
/// ანტი- „HAV”-ს პროდუქციას განაპირობებს “HBsAg”;
/// ანტი- „HAV”-ს პროდუქციას განაპირობებს “HBcorAg”;
/// ავადმყოფის სისხლში ჩნდება ჯერ “G”, შემდეგ “M” კლასის ანტისხეულები;

//// 1096) რომელია სწორი ვირუსული “A”ჰეპატიტის შესახებ:

/// ვირუსის არსებობა აღინიშნება შრატში;
/// ვირუსის არსებობა აღინიშნება ნაღველში;
/// ვირუსის არსებობა აღინიშნება ფეკალიებში;
/// ვირუსის არსებობა აღინიშნება ჰეპატოციტების ციტოპლაზმაში;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული

//// 1097) რომელი სწორი ვირუსული “A”ჰეპატიტის შესახებ :

/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს რეკონვალესცენტი;
/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს მხოლოდ მტარებელი;
// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს მხოლოდ ავადმყოფი, მათ შორის წაშლილი, უსიყვითლო
და ინაპარანტული ფორმით;
/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს მღრღნელები და ადამიანი;

//// 1098) რომელია სწორი ვირუსული “A”ჰეპატიტისთვის:

// პროდრომული პერიოდი, როგორც სიყვითლით ასევე უსიყვითლოდ მიმდინარე ფორმების
დროს მსგავსი კლინიკური სიმპტომატიკით ხასიათდება;
/// სიყვითლე, ჩვეულებრივ, მჟღავნდება პროდრომის მე-14-15 დღეს;
/// სიყვითლე თავდაპირველად თავის თმიან ადგილზე ჩნდება, შემდეგ სხეულის კანზე;
/// სიყვითლის პიკი დაავადების 1,5 თვეზე მოდის.
//// 1099) რომელია სწორი ვირუსული “A”ჰეპატიტის დროს:
/// სიყვითლის ვიზუალურ გამოვლინებამდე მუქდება;
/// სისხლში 1000 უი/ლ-ზე მეტია ღვიძლის ტრანსამინაზები (ალატ, ასატ);
/// სისხლში პრევალირებს ბილირუბინის პირდაპირი ფრაქცია;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1100) რომელია სწორი ვირუსული “A”ჰეპატიტის:

/// სიმძიმის ერთ-ერთი მაჩვენებელია ღვიძლის გლუკურონიდული ფუნქციის დაქვეითება;
/// სიყვითლის გამოვლინებასა და მისი ინტენსივობის მომატების ფონზე, B ჰეპატიტისაგან
განსხვავებით, როგორც წესი, ავადმყოფის საერთო მდგომარეობა უმჯობესდება, ამ დროს
აღინიშნება ვირუსის რეპლიკაციის შემცირება;
/// ღვიძლის ზომის გადიდება შეიძლება რჩებოდეს რეკონვალესცენციის პერიოდშიც;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1101) ქვემოთ ჩამოთვლილ ვაქცინათა შორის რომელია ცოცხალი

დასუსტებულიბაქტერია:
/// ჯილეხის ვაქცინა ;
// პოლიომიელიტის ვაქცინა;
/// ქოლერის ვაქცინა;
/// მენინგოკოკის ვაქცინა;
/// მუცლის ტიფის ინტრამუსკულური ვაქცინა.

//// 1102) რომელი არის სწორი A ჰეპატიტისთვის:

// ცალკეულ შემთხვევაში ვირუსემია შეიძლება უფრო ხანგრძლივი იყოს - 2-3 კვირა . ეს კი
შესაძლებელს ხდის პარენტერალური გზით ვირუსის გადაცემას ( მაგ: ნარკომანებში, ან
სისხლის დონორებისაგან);
/// ვირუსული “A”ჰეპატიტის დიფერენციალური დიაგნოზის გატარება პროდრომულ
პერიოდში ძნელია, იგი ხშირად ეშლებათ მუცლის ტიფთან;
/// დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში დიდი მნიშვნელობა ენიჭება ეოზინოფილიას, რომელიც
დამახასიათებელია HA-სთვის;
/// არცერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1103) რომელი არის სწორი ვირუსული “A”ჰეპატიტისთვის:

// ვირუსული “A”ჰეპატიტის საწინააღმდეგოდ არსებობს ეფექტური მაღალიმუნური ვაქცინა;
/// ვირუსული “A”ჰეპატიტის საწინაარნდეგოდ ვაქცინა ხასიათდება დაბალი იმუნოგენობით;
/// ვირუსული “A”ჰეპატიტის საწინაარნდეგოდ ვაქცინა საჭიროებს შეყვანილი იქნას ყოველ 3
წელიწადში;
/// ვირუსული “A”ჰეპატიტის ვაქცინის შეყვანას ხშირად ახასიათებს კრუნჩხვითი სინდრომის
თანხლება.

//// 1104) ვირუსული “A”ჰეპატიტის საწინააღმდეგო ვაქცინაცია რეკომენდებულია შემდეგ

შემთხვევებში:
/// 2 წლის ზემოთ ბავშვებში მაღალ ენდემიურ ზონებში ანდა იმ რაიონებში, სადაც აღინიშნება
ვირუსული “A”ჰეპატიტის ხშირი აფეთქები;
/// ღვიძლის ქრონიკული დაავადების მქონე პირობებში;
/// ჰომო- და ბისექსუალებში;
/// ნარკომანებში;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1105) რომელია სწორი ვირუსული “B”ჰეპატიტის შესახებ?:

/// ვირუსული “B”ჰეპატიტის, როგორც ვირუსული “A”ჰეპატიტის და ვირუსული
“C”ჰეპატიტის მიეკუთვნება ფეკალურ-ორალური ინფექციას;
/// ვირუსული “B”ჰეპატიტის, როგორც ვირუსული “A”ჰეპატიტის და ვირუსული
“C”ჰეპატიტის მიეკუთვნება პარენტერალურ ინფექციას;
/// ვირუსული “B”ჰეპატიტი გადაეცემა როგორც ფეკალურ-ორალური, ასევე პარენტერული
გზით;
// ვირუსული “B”ჰეპატიტი პარენეტრლური ჰეპატიტია.

//// 1106) რომელია სწორი ვირუსული „B“ ჰეპატიტის შესახებ?:

/// მისთვის დამახასიათებელია ელვისებური ფორმები;
/// მწვავე ჰეპატიტი შესაძლოა დასრულდეს სრული გაჯანმრთელებით;
/// შესაძლებელია ქრონიკული ჰეპატიტის ჩამოაყლიბება;
/// შესაძლებელია ციროზის და ზოგჯერ ჰეპატოკარცინომის განვითარება;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1107) რომელია სწორი B ჰეპატიტის შესახებ?:

/// ჰეპატიტის “B“ ვირუსი, როგორც ჰეპატიტის სხვა ვირუსები შეიცავს რნმ-ს;
// ჰეპატიტის “B“ ვირუსი, დნმ-ს შემცველი ვირუსია;
/// ჰეპატიტის “B“ ვირუსი, არ შეესაბამება ულტრასტრუქტურით სხვა რნმ-შემცველ ვირუსებს;
/// ვირუსი მიეკითვნება პიკორნავირუსების ოჯახს.

//// 1108) რომელია სწორი “B“ ვირუსული ჰეპატიტის შესახებ?:

/// ჰეპატიტის “B“ ვირუსი, გამოყოფილია დამოუკიდებელ „Hepadna viridae“-ს ოჯახად;
/// „Hepadnaviridaes“-ს ოჯახს მიეკუთვნება ასევე ვირუსები, რომლებიც იწვევენ ჰეპატიტებს
ზოგიერთ გარეულ მღრღნელებსა და ფრინველებში და ეს ფრინველები და ცხოველები
ფართოდ გამოიყენებს HB-ს ექსპერიმენტულ კვლევაში;
/// ჰეპატიტის “B“ ვირუსს ასევე ''დეინის ნაწილაკს'' უწოდებენ;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული

//// 1109) რომელია არაა სწორი B ჰეპატიტის შესახებ?:

// „HBcAg“ და „HBeAg“ ცირკულირებენ სისხლში;
/// „HBsAg“ ცირკულირებს სისხლში;
/// „HBcAg“ არის ღვიძლის ქსოვილებში და სისხლში არ ცირკულირებს;
/// სისხლში ცირკულირებს „anti-HBc IgM“.

//// 1110) რომელი არაა სწორი ჰეპატიტის “B“ ვირუსის შესახებ?:

/// ჰეპატიტის “B“ ვირუსი გამოირჩევა გარემოში მაღალი მდგრადობით;
// ჰეპატიტის “B“ ვირუსი იღუპება ულტრაიისფერ სხივების ქვეშ 3 წუთში;
/// ჰეპატიტის “B“ ვირუსი გაყინულ მდგომარეობაში ძლებს 15-20 წელი;
/// ვირუსის ინაქტივაცია 160 გრადუსზე ხდება 2 საათში;

//// 1111) ქვემოთ ჩამოთვლილმა რომელმა ანტივირუსულმა ვაქცინამ შეიძლება გამოიწვიოს

ის დაავადება, რომლის საწინააღმდეგოდაც არის იგი გამოყენებული ?
/// „B“ ჰეპატიტის ვაქცინა.;
/// „A“ ჰეპატიტის ვაქცინა ;
/// ცოფის ვაქცინა;
// ცოცხალი პოლიოვაქცინა;

//// 1112) რომელია სწორი „HBV“-ს შესახებ?:

/// ვირუსს ნახულობენ ნერწყვში;
/// შარდში;
/// მენსტრუალურ გამონადენში;
// ყველა სწორია

//// 1113) რა არის სწორი „B“ ვირუსული ჰეპატიტის შესახებ?:

/// ყველაზე ხშირად პროდრომში დაავადება მოგვაგონებს მწვავე აპენდიციტის კლინიკას;
// სხვა ჰეპატიტებთან შედარებით მას უფრო ხშირად ახასიათებს ართრალგიური პროდრომი;
/// ართრალგიური სინდრომის დროს სახსრებში აღინიშნება დიდი რაოდენობით
სინოვიალური სითხე;
/// B“ ვირუსული ჰეპატიტის დროს პოლიართრალგიას არ განიხილავენ როგორც ტოქსიკურ-
ალერგიულს.

//// 1114) რა არის სწორი HCV-ს შესახებ?:

/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს ინფექციის მატარებელი ადამიანი, ცხოველი და
ზოგიერთი ფრინველი;
/// ყველა ქვეყანაში ადგილი აქვს ერთი და იგივე გენოტიპის გავრცელებას;
/// HVC-ს ინფიცირების მექანიზმი პარენტერალური და ფეკალურორალურია;
// არც ერთი ზემოთ აღნიშნული.

//// 1115) რა არის სწორი „C“ ვირუსული ჰეპატიტისთვის?:

// დაავადების მიმდინარეობა შეიძლება დამთავრდეს გამოჯანმრთელებით -ვირუსის
ელიმინაციით;
/// ფულმინანტური ფორმები ხშირია;
/// რეაქტივაციის ფაზა არ შეესაბამება კლინიკურად დაავადების გამწვავებას, ქრონიკული
ჰეპატიტის ჩამოყალიბების, ციროზის, ჰეპატოკარცინომის განვითარებას;
/// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1116) რა არის სწორი „C“ ვირუსული ჰეპატიტისთვის?:

/// „ანტი-HCV“ არსებობა არ მეტყველებს პროცესის სიმწვავეზე და მხოლოდ გვეხმარება
ზოგჯერ ეტიოლოგიის დაზუსტებაში;
/// „ანტი-HCV“ შეიძლება ვნახოდ, როგორც მწვავე და ქრონიკული HC-ს დროს;
/// „ანტი-HCV“-ს დეტექცია სისხლში სესაძლებელია პოსტინფექციის დროს;
// ყველა სწორია.

//// 1117) რა არის სწორი „C“ ვირუსული ჰეპატიტის შესახებ?:

/// არსებობს „HCV“-ს საწინააღმდეგოდ ცოცხალი ატენუირებული ვაქცინა;
/// არსებობს „HCV“-ს საწინააღმდეგოდ სპლიტ-ვაქცინა;
/// არსებობს „HCV“-ს საწინააღმდეგოდ დახოცილი ვაქცინა;
// „HCV“-ს საწინააღმდეგოდ ეფექტური ვაქცინა ჯერ-ჯერობით არ არის მიღებული.

//// 1118) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

// მალარია წარმოადგენს პროტოზოულ-ტრანსმისიულ დაავადებასგად, გამტანია კოღო -
ანოფელესი
/// მალარია წარმოადგენს ჰელმინთურ ტრანსმისიულ დაავადებას;
/// მისი გადამტანია ფლებოტომუსი;
/// მალარია ზოონოზური დაავადებაა.

//// 1119) რა არ არის სწორი მალარიის შესახებ. მალარიის გამომწვევს წარმოადგენენ:

/// „ Pl. vivax“;
// „Pl. histolytica”;
/// „Pl. malariae”;
/// „Pl. falciparum”;
/// „Pl. ovale”.

//// 1120) ტროპიკული მალარიის გამომწვევია:

/// “Pl. vivax”;
/// “Pl. ovale”;
/// “Pl. malaria”;
// “Pl. falciparum”.

//// 1121) მალარიის გადაცემა არ ხდება:

/// ტრანსმისიული;
// სქესობრივი;
/// ჰემოტრანსფუზიით;
/// ვერტიკალური.

//// 1122) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// ადამინაში უსქესო გამრავლების ციკლი მოიცავს სამ სტადიას პრეეროთროციტურს,
ერითროციტურს და ეგზოერითროციტურს;
/// ადამიანში ყველა პათოლოგიური ცვლილება უსქესო ციკლის - შიზოგონიის
განვითარებასთანაა დაკავშირებული;
/// ქსოვილოვანი შიზოგონია დროის მიხედვით ემთხვევა ინკუბაციურ პერიოდს;
// ყველა სწორია.

//// 1123) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// ცენტრალური ნერვული სისტემის მხრივ ცვლილებები, ძირითადად, აღინიშნება
ტროპიკული მალარიის დროს;
/// ტროპიკული მალარიის დროს ნერვული სისტემის ცვლილებები ვლინდება კომით, რასაც
თირკმელზედა ჯირკვლების მწვავე უკმარისობა ერთვის;
/// 4 დღიანი მალარიის დროს ზოგჯერ ვითარდება ნეფრიტული სინდრომი;
// ყველა სწორია

//// 1124) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// დაავადების ინკუბაციურ პერიოდს განსაზღვრავს პლაზმოდიების სახე;
/// ტროპიკული მალარიის დროს ინკუბაციური პერიოდი არ აღემატება 2 კვირას;
/// ინკუბაციური პერიოდისათვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს ქინაქინას
პროფილაქტიკურ მიღებას ;
/// არაიმუნურ მცირე ასაკის ბავშვებში დაავადების დასაწყისში გამოხატულია ხშირად
არასპეციფიკური ზოგადი ინტოქსიკაციის მოვლენები;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1125) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// ჩვილ ბავშვებში ადგილი აქვს ციებ-ცხელების შეტევის ატიპურობას ;
/// ჩვილ ბავშვებში შემცივნება გამოხატულია სუსტად , კანი ციანოზურია, შეტევის შემდეგ
უხვი ოფლიანობა არ აღინიშნება;
/// აპირექსიის პერიოდი აშკარად გამოხატული არ არის ;
// ყველა ჩამოთვლილი

//// 1126) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// მუცლის ტკივილი ბავშვებში მალარიის დროს განპირობებულია ელენთის სწრაფ
გადიდებასთან;
/// ხშირია დიარეა დეჰიდრატაციით;
/// 3 წლის ზემოთ ყველა ფორმის მალარიისათვის დამახასიათებელია შეტევითი ხასიათის
ციებ-ცხელება;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 1127) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// პერიფერიულ სისხლში ვლინდება ანემია;
/// ნეიტროფილების მარცხნივ გადახრა;
/// მომატებული ედსი;
/// ავადმყოფები იკლებენ წონაში;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1128) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// დიდი მნიშვნელობა აქვს პერიფერიული სისხლის პარაზიტოლოგიური გამოკვლევა
რიცხობრივ და ხარისხობრივ მაჩვენებლებზე;
/// ტროპიკული მალარიის ავთვისებიან ფორმაზე ლაპარაკობს ერითროციტების 5%-ის
ინფიცირება;
/// შეღებვისათვის იყენებენ გიმზა-ს და რაიტის მეთოდებს;
// ყველა სწორია

//// 1129) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// სეროლოგიური დიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება რადიოიმუნური ანალიზი ,
არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის და ენზიმნიშანდებული ანტისხეულების რეაქცია ;
/// სეროლოგიური კვლევები დიდად ინფორმაციული არ არის და გამოიყენება
ეპიდემიოლოგიური კვლევების დროს;
/// ბოლო დროს დიაგნოსტიკისათვის გამოიყენება პჯრ;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1130) მალარიის მკურნალობისთვის გამოიყენება შემდეგი პრეპარატები, გარდა:

// მეტრონიდაზოლის;
/// ქინგამინის;
/// ტეტრაციკლინის;
/// პირიმეთამინის.

//// 1131) ასკარიდოზის გამომწვევია:

/// “Toxoplazma gondii”;
/// “Leishmania donovani”;
// “ Ascaris lumbricoides”;
/// ძაღლის ასკაროიდი.

//// 1132) შემოხაზეთ სწორი პასუხი:

// მდედრი ასკარიდას სიგრძე 25-35 სმ-ია;
/// მდედრი ასკარიდას სიგრძე 50-70 სმ-ია;
/// მდედრი ასკარიდას სიგრძე 5-10 სმ-ია.

//// 1133) რომელი არ მიეკუთვნება ჰელმინთებს:

/// ტრემატოდები;
/// ცესტოდები;
// ლამბლია;
/// ნემატოდები.

//// 1134) ასკარიდოზის ადრეული ინვაზიისთვის დამახასიათებელია:

/// დისპეპსიური მოვლენები;
/// ჰეპატოქოლეცისტიტი;
// ფილტვების დაზიანება;
/// ცხელება და ჰეპატოლიენური სინდრომი;
/// გამოხატული ლეიკოპენია და ეოზინოპენია.

//// 1135) რომელია სწორი პასუხი:

/// ფილტვის ასკარიდოზის დროს ყველაზე უფრო დამახასიათებელ სინდრომს წარმოადგენს
სისხლიანი ნახველი და ეოზინოფილია;
/// ასკარიდების მიგრაციით ნაღვლის ბუშტსა და სადინრებში შესაძლოა განვითარდეს
სიყვითლე;
/// ნაწლავთა ობსტრუქცია უფრო ხშირია ბავშვებში, ნაწლავის დიამეტრის სიმცირის გამო;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 1136) რომელია არასწორი პასუხი:

// განაყოფიერებულ კვერცხებს ფეკალიებში პოულობენ მხოლოდ მდედრი ასკარიდებით
ინვაზირებისას;
/// ნაწლავის სტადიის ასკარიდოზის დასადგენად მიმართავენ ფეკალიების Cato-ს მეთოდით
მიკროსკოპიას;
/// ასკარიდოზის მიგრაციის პერიოდში დიაგნოზის დადგენა ემყარება ჭიის ლარვების
აღმოჩენას ნახველში და სპეციფიკური ანტისხეულების დადგენას სისხლში;
/// ასკარიდები ჰერმაფროდიტი ჰელმინთებია.

//// 1137) რომელია არასწორი პასუხი, ასკარიდოზის დროს სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// მებენდაზოლი (ვერმოქსი);
/// პირანტელის პამოატი (კომბანტრინი);
/// პიპერაზინი;
// მეტრონიდაზოლი.

//// 1138) ენტერობიოზის გამომწვევია:

/// ჩხირი;
/// პარაზიტი;
/// ვირუსი;
// ჰელმინთი;

//// 1139) ენტერობიოზის ინფექციის წყაროა:

/// შინაური ცხოველები;
/// გარეული ცხოველები;
// ადამიანი;
/// ტკიპა.

//// 1140) მახვილა ორგანიზმს ვნებს:

/// ეგზოტოქსინით;
/// ენდოტოქსინით;
// ალერგენით;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილით.

//// 1141) ენტერობიოზისათვის დამახასიათებელია:

/// ღებინება;
// ნევრასთენია, ანალური ქავილი, დიარეა;
/// ტემპერატურული რეაქცია;
/// ხველა.

//// 1142) ენტერობიოზის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// რიფამპიცინი;
/// სულფანილამიდები;
/// პენიცილინი;
// მებენდაზოლი.

//// 1143) ლამბლიოზის გამომწვევია:

/// სოკო;
/// ბაქტერია;
/// ვირუსი;
// უმარტივესი.

//// 1144) ჰიპოვოლემიური შოკის თერაპიის დროს წამყვანია:

// ელექტროლიტების ხსნარები;
/// კოლოიდური ხსნარები;
/// საგულე საშუალებები;
/// შარდმდენები.

//// 1145) წელიწადის თბილ დროს ხშირად გვხვდება:

/// გრიპი;
/// პარაგრიპი;
// ენტროვირუსული ინფექცია;
/// რინოვირუსული ინფექცია;
/// კორონავირუსული ინფექცია.

//// 1146) ეპიდანამნეზის გამოკვლევისას რომელია შეუსაბამო რისკ-ფაქტორი:

/// შიგელოზის დროს - პირადი ჰიგიენის წესების დარღვევა;
// ორნითოზის დროს – უმი რძის მიღება;
/// პარტახტიანი ტიფის დროს – პედიკულოზი;
/// დიფთერიის დროს – ანგინით ავადმყოფთან კონტაქტი .

//// 1147) ვისცერული ლეიშმანიოზის გადამტანია:

/// ტილი;
/// კოღო;
// მოსკიტი;
/// რწყილი.

//// 1148) ვისცერული ლეიშმანიოზის გამომწვევია:

/// „Leischmania donovani“;
/// „Leischmania d. donovani“;
/// „ Leischmania d. infantum“;
// სწორია ყველა.

//// 1149) ლეიშმანიების შეჭრის ადგილია:

/// პირის ღრუ;
/// ზემო სასუნთქი გზები;
// კანი;
/// ნაწლავის ლორწოვანი.

//// 1150) ინკუბაციური პერიოდი ვისცერული ლეიშმანიოზის დროს გრძელდება:

/// 2-7 დღე;
/// 10-15 დღე;
/// 15-20 დღე;
// 20 დღიდან რამოდენიმე თვემდე, წლამდე ან მეტი.

//// 1151) ვისცერული ლეიშმანიოზისათვის კლინიკური სურათის გაშლის პერიოდში არ

არის დამახასიათებელი:
/// ტემპერატური მომატება მაღალ ციფრებამდე;
/// ოფლიანობა;
/// ძლიერი შემცივნება;
/// დისკომფორტი მუცლის არეში;
// დერმატიტი.

//// 1152) ვისცერული ლეიშმანიოზით ავადმყოფის ობიექტური მონაცემებით აღინიშნება:

/// ღვიძლის გადიდება;
/// ელენთის გადიდება;
/// მომიწისფრო ფერის კანი;
/// თმების გათხელება;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1153) ვისცერული ლეიშმანიოზის დიაგნოზი ეყრდნობა:

/// დამახასიათებელ კლინიკურ სურათს;
/// ეპიდემიოლოგიურ მონაცემებს (ერთ-ორი წელი ენდემურ კერაში ყოფნა).;
/// ლეიშმანიების აღმოჩენა ძვლის ტვინის პუნქტატში და ელენთაში;
// სწორია ყველა.

//// 1154) ვისცერული ლეიშმანიოზის მკურნალობა ტარდება:

/// ანტიბიოტიკებით;
/// სულფანილამიდებით;
// პენტოსტამით ან სოლუსურმინით;
/// სიმპტომური საშუალებებით.

//// 1155) ტოქსოპლაზმოზის გამომწვევია:

/// ვირუსი;
/// ბაქტერია;
// პროტოზოა;
/// სპიროქეტა.

//// 1156) ტოქსოპლაზმოზით დაინფიცირება არ ხდება:

// ადამიანიდან;
/// კატებთან კონტაქტით;
/// უმი ხორცის და ფარშის მიღების შემდეგ;
/// სისხლის ტრანსფუზიის და ორგანოების ტრანსპლანტაციისას;

//// 1157) ტოქსოპლაზმოზის ვერტიკალური გადაცემა დედიდან ნაყოფზე ხდება:

/// I ტრიმესტრში;
/// I I ტრიმესტრში;
/// I I I ტრიმესტრში;
// მუცლადყოფნის ყველა პერიოდში.

//// 1158) ტოქსოპლაზმოზი:

/// შეძენილი ინფექციაა;
/// თანდაყოლილი ინფექციაა;
// შეძენილი და თანდაყოლილი ინფექციაა.

//// 1159) ტოქსოპლაზმოზისათვის დამახასიათებელი კლინიკური ნიშნებია:

/// ცხელება;
/// თავის ტკივილი;
/// საერთო სისუსტე, სახსრების, კუნთების ტკივილი;
/// გამონაყარი, ლიმფური კვანძების გადიდება;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;

//// 1160) ტოქსოპლაზმოზის დროს ინფექციის გადაცემის გზა არ არის:

// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ალიმენტური;
/// კონტაქტური;
/// ტრანსპლაცენტალური.

//// 1161) ტოქსოპლაზმოზის სამკურნალოდ არ გამოიყენება:

// პენიცილინი;
/// სულფანილამიდები;
/// პირიმეთამინი;
/// ამფოტერიცინი.

//// 1162) თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზი იწვევს:

/// ოფთალმოპათოლოგიას;
/// სმენის დაქვეითებას;
/// თანდაყოლილ მანკებს;
/// თირკმლის პათოლოგიას;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილს.

//// 1163) ტრიქინელოზი:

/// ვირუსული ინფექციაა;
/// მიკრობული ინფექციაა;
// ჰელმინთოზია;
/// სოკოვანი ინფექციაა.

//// 1164) ტრიქინელოზით ინფიცირება ხდება:

/// დაბინძურებული სასმელი წყლით;
// თერმულად არასაკმარისად დამუშავებული ხორცის მიღების შედეგად;
/// დაკონსერვებული საკვებით;
/// კონტაქტური გზით.

//// 1165) რომელია სწორი მსჯელობა ტრიქინელოზის დროს:

/// მატლები ნაწლავთა კედლებიდან ხვდებიან მეზენტერიულ ლიმფურ კვანძებში, ღრუ
ვენაში;
/// მატლები მიგრირებენ სისხლძარღვთა სისტემით განივზოლიან კუნთებში;
/// ტრიქინელები ყველაზე მეტი რაოდენობით აღმოჩნდებიან ენის და დიაფრაგმის კუნთებში;
/// ნაწლავური სტადია ხშირად მიმდინარეობს კლინიკური მანიფესტაციის გარეშე;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1166) პათოლოგიური პროცესის სიმძიმის შეფასებაში ტრიქინელოზის დროს დიდი

მნიშვნელობა ენიჭება:
/// ავადმყოფის ასაკს;
/// პრემორბიდულ ფონს;
// ინვაზიის ინტენსივობას;
/// არც ერთ ზემოთ ჩამოთვლილს.

//// 1167) ტრიქინელოზს იწვევს:

/// ამება;
/// პროტოზოა;
// ნემატოდა;
/// სპიროქეტა.

//// 1168) რა ახასიათებს ტრიქინელოზს:

/// პოლიადენოპათია, კუნთთა ტკივილი;
/// თავის ტკივილი, სახის შეშუპება;
/// ცხელება, კანზე გამონაყარი;
/// ეოზინოფილია, ლეიკოციტოზი;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1169) ტრიქინელოზის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// მეტრონიდაზოლი;
/// პენიცილინი;
// მებენდაზოლი;
/// ბისეპტოლი.

//// 1170) ტრიქინელოზის პროფილაქტიკა მოიცავს:

/// ვაქცინების გამოყენებას;
/// შრატის გამოყენებას;
/// ფაგის გამოყენებას;
// ხორცის და ხორცის პროდუქტების თერმულ დამუშავებას;

//// 1171) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ? სეფსისის გამომწვევი შეიძლება იყოს
გრამუარყოფითი მიკრობები:
/// „E. coli“;
/// „Klebsiella, Serratia“;
/// „Proteus mirabilis, proteus vulgaris“;
/// „Enterobaqter, Serratia, Pseudomonas aeruginozia“;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.
//// 1172) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ?:
/// ახალშობილებს და იმუნოკომპრომეტირებულებს აქვთ მიდრეკილება გრამდადებით და
გრამუარყოფითი ნოზოკომიალური ინფექციისადმი;
/// დასაშვებია პოლიმიკრობული ეტიოლოგიის სეფსისი;
/// სეფსისის წყარო შეიძლება გახდეს დაბინძურებული ინტრავენური კათეტერი, ან
ინსტრუმენტი;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1173) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ? სეფსისი შეიძლება გამოწვეული იყოს:
/// ვირუსებით, სოკოებით;
/// რიკეტსიებით, მიკრობებით, პროტოზოებით;
/// მიკრობებით, სოკოებით, ვირუსებით;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1174) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ. ინფექციის შეჭრის კარი სეფსისის დროს
შეიძლება იყოს:
/// კანი, პირის ღრუ;
/// სასუნთქი გზები, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი, კანი;
/// სასქესო ორგანოები, კანი;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1175) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ:

// ელვისებური ფორმისათვის დამახასიათებელია უმძიმესი კლინიკური სურათის
რამოდენიმე საათში ჩამოყალიბება;
/// ელვისებური ფორმის დროს ლეიკოციტოზი ყოველთვის მაღალია;
/// ადრეული ასაკის ბავშვებში ხშირია სეფსისის ელვისებური მიმდინარეობა;
/// სეფსისი ყოველტვის ელვისებურად მიმდინარეობს.

//// 1176) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ. ნეონატალური სეფსისი შეიძლება დაიწყოს:
/// ნაყოფის მუცლად ყოფნის დროს ჰემატოგენური გზით დასნებოვნებისას;
/// ყველაზე უფრო ხშირად ქორიოამნიონიტის შედეგად;
/// დაბინძურებული სანაყოფე წყლების ყლაპვის შედეგად შეიძლება განვითარდეს ნაყოფის
სეფსისი, რაც შემდგომში გამოიხატება დისსტრესსინდრომით ან ახალშობილის ასფიქსიით;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული;

//// 1177) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ:

/// ავადმყოფ ახალშობილს რესპირაციული დისტრესის, ჰიპერბილირუბინემიის,
ჰიპერგლიკემიის დროს პათოგენურ მიკროორგანიზმებთან ბრძოლის უნარი დაქვეითებული
აქვთ;
/// სეფსისის დროს ახალშობილებში აღინიშნება სისხლძარღვთა დისემინირებული
შედედების სინდრომი სისხლდენით, ოლიგურიით, რესპირაციული ტრაქტის დარღვევით;
/// ცირკულაციური დარღვევები ტაქიკარდიით, ბრადიკარდიით, ჰიპოთენზიით,
სიფერმკრთალით, ცუდი კაპილარული მიმოქცევით სეფსისის დროს ჩვეული სიმპტომებია;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1178) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ:

/// სეფსისის დროს ახალშობილებში დამახასიათებელია ღებინება, დიარეა, მეტეორიზმი;
/// სიყვითლე ახალშობილებში ჩვეულებრივი მოვლენაა სეფსისის დროს, მომატებულია
არაპირდაპირი ბილირუბინი;
/// სეფსისის დროს ახალშობილი ტირიან სუტი ხმით, ვერ იღებენ საკვებს, დაქვეითებულია
წოვის რეფლექსი;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1179) რა არის სწორი სეფსისის შესახებ:

/// მენინგიტი და ცერებრული ვასკულიტი ხშირად თან სდევს მასიურ ბაქტერიემიას და
ახალშობილთა სეფსისის 1/3-ში შემთხვევაში ვლინდება მენინგიტის ნიშნები;
/// ახალშობილებში მენინგიტის დროს გამოხატული კისრის კუნთების რიგიდობა და
ბრუძინსკის სიმპტომები არამყარია;
/// სეფსისის დროს მენინგიტის არსებობისას ყიფლიბანდი დაჭიმულია, აღინიშნება
კრუნჩხვები, ფოკალური ნერვული გამოვლინებები;
// ყველა სწორია.
//// 1180) რომელია არასწორი პასუხი ტეტანუსის შემთხვევაში:
/// ინკუბაციური პერიოდი 1-30 დღეა;
/// პირველი სიმპტომი არის ტრიზმი;
/// დამახასიათებელია ,,სარდონიკული ღიმილი”;
// ცნობიერება დაბინდულია;
/// გვხვდება კრუნჩხვები.

//// 1181) ტეტანუსისთვის დამახასიათებელი გართულებაა:

/// მენინგოენცეფალიტი;
// ხერხემლის კომპრესიული მოტეხილობა;
/// ფილტვების შეშუპება;
/// თირკმლის მწვავე უკმარისობა;
/// შოკი.

//// 1182) ტეტანუსის დროს სიკვდილის ძირითადი მიზეზია:

// ასფიქსია;
/// ტვინის შეშუპება;
/// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი;
/// პნევმონია.

//// 1183) ტეტანუსის პირელი სიმპტომების დროს პირველ რიგში ინიშნება:

/// ანტიბიოტიკი;
// ანტიტოქსინი;
/// ნეიროლეპტიკები;
/// სტეროიდები.

//// 1184) სოკოებიდან კანდიდოზს უპირატესად იწვევს:

// „Candida albicans“;
/// „C. tropicus“;
/// „C. cruzei“;
/// „C. hustaniae“.

//// 1185) კანდიდოზის დროს არ ზიანდება:

/// კანი;
/// პირის ღრუს ლორწოვანი;
/// გარეთა სასქესო ორგანოები;
/// ფრჩხილები;
// კუნთოვანი ქსოვილი.

//// 1186) ახალშობილთა კანდიდოზის უპირატესი ლოკალიზაციაა:

// პირის ღრუს ლორწოვანი და რბილი სასა
/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი
/// ტრაქეა;
/// ვისცერალური ორგანოები.

//// 1187) რომელი ფაქტორები არ უწყობს ხელს კანდიდოზის დისემინირებულ

მიმდინარეობას:
/// სისხლძარღვების კათეტერიზაცია;
/// ინტრავენური ჰიპერალიმენტაცია;
/// ხანგრძლივი ანტიბიოტიკოთერაპია;
// ბიოლოგიური პრეპარატებით და ვიტამინებით მკურნალობა.

//// 1188) კანდიდოზის დიაგნოზი ეყრდნობა:

/// მიკროსკოპულ მეთოდს;
/// ბაქტერიოლოგიურს;
/// კულტურის გამოყოფას სისხლიდან;
/// კულტურის გამოყოფას თავ-ზურგტვინის სითხიდან;
// სწორია ყველა.

//// 1189) კანდიდოზის სამკურნალოდ არ გამოიყენება:

/// ნისტატინი;
/// ამფოტერიცინი;
// პრედნიზოლონი;
/// ფლუკონაზონი;

//// 1190) კავასაკის დაავადება :

/// აზიანებს მხოლოდ კანსა და ლორწოვან გარსებს;
/// აზიანებს მხოლოდ გულ-სისხლძარღვთა სისტემას;
/// აზიანებს მხოლოდ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტს;
// ხასიათდება მულტისისტემური დაზიანებებით.

//// 1191) კავასაკის დაავადების გამომწვევია:

/// ვირუსი;
/// ბაქტერია;
/// უმარტივესი;
/// სოკო;
// გამომწვევის ბუნება ზუსტად დადგენილი არ არის.

//// 1192) კავასაკის დაავადებას არ ახასიათებს:

/// ცხელება;
/// კონიუნქტივიტი;
/// გამონაყარი;
/// პირის ღრუს ლორწოვანის დაზიანებები;
// შეუპოვარი თავის ტკივილი მენინგეალური სიმპტომებით.

//// 1193) კავასაკის დაავადებისას შეიძლება დაზიანდეს :

/// სისხლძარღვები მულტისისტემური ვასკულიტის სახით;
/// კორონარული არტერიები, რაც შეიძლება გართულდეს მათი თრომბოზით ან
მოგვოანებითი ანევრიზმებით;
/// გულის ყველა გარსი, რაც შეიძლება პანკარდიტის სურათით გამოვლინდეს;
// ყველა სწორია;

//// 1194) კავასაკის დაავადების დიაგნოზი ისმევა:

/// გამომწვევის ლაბორატორიული აღმოჩენით;
// კლინიკური სურათის მიხედვით, დაავადებისათვის დამახასიათებელი კრიტერიუმების
არსებობის საფუძველზე;
/// როგორც ლაბორატარიულად, ასევე კლინიკურად;
/// პჯრ მეთოდით.

//// 1195) კავასაკის დაავადების მკურნალობა აუცილებლად ითვალისწინებს:

/// ანტიბიოტიკების დანიშვნას;
/// ანტივირუსული პრეპარატების დანიშვნას;
// ინტრავენური იმუნოგლობულინისა და ასპირინის კომბინაციურ დანიშვნას;
/// მოლოდ სიმპტომურ თერაპიას.

//// 1196) კავასაკის დაავადების გადატანის შემდეგ:

/// ყველა ბავშვი უნდა იმყოფებოდეს დისპანსერული დაკვირვებების ქვეშ;
/// ავადმყოფებს პერიოდულად უტარდებათ არსებული ქრონიკული კერების სანაცია;
/// ავდმყოფებს პერიოდულად უტარდებათ კარდიოლოგიური კონტროლი ექოსკოპიური
გამოკვლევების ჩათვლით;
// ყველა სწორია.

//// 1197) მიკოპლაზმური ინფექციის გამომწვევია:

/// ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// სოკო;
// გამომწვევს შუალედური ადგილი უკავია ვირუსებსა და ბაქტერიებს შორის.

//// 1198) მიკოპლაზმური ინფექციის წყაროა:

// ადამიანი;
/// შიმაური ცხოველები;
/// ადამიანი და შინაური ცხოველები;
/// მღრღნელები.
//// 1199) მიკოპლაზმური ინფექციის დროს დაავადება ძირითადად გადაეცემა:
// ჰაერ- წვეთოვანი გზით;
/// კონტაქტური გზით;
/// ალიმენტური გზით;
/// პარენტერალური გზით.

//// 1200) მიკოპლაზმური ინფექციის დროს პირველადად ზიანდება:

/// ზემო სასუნთქი გზები;
// როგორც ზემო ასევე ქვემო სასუნთქი გზები;
/// შარდ-სასქესო სისტემა;
/// საჭმლის მომნელებელი სისტემა.

//// 1201) მიკოპლაზმური ინფექციისათვის დამახასიათებელია:

/// თანდათან დაწყება და ხანგრძლივი ტემპერატურა;
/// სუსტად გამოხატული საერთო ინტოქსიკაცია;
/// ბრონქოპულმონალური სისტემის მოგვიანებითი დაზიანება;
/// ხანგრძლივი მიმდინარეობა;
// ყველა სწორია.

//// 1202) ორნითოზის გადაცემის მექანიზმია:

/// ფეკალურ-ორალური;
/// ტრანსმისიული;
// რესპირაციული;
/// თერმულად დაუმუშავებელი ხორცის მოხმარება.

//// 1203) ინფექციის წყაროს ორნითოზის დროს ძირითადად წარმოადგენენ:

/// მღრღნელები;
/// გარეული ცხოველები;
// ფრინველები;
/// ტკიპები.

//// 1204) ორნითოზის დროს ინფექციის შეჭრის ძირითადი ჭიშკარია:

/// წვრილი ნაწლავის ეპითელიუმი;
/// კონიუქტივა;
// ზემო სასუნთქი გზების ლორწოვანი;
/// კანი.

//// 1205) ინკუბაციური პერიოდი ორნითოზის დროს შეადგენს:

/// რამდენიმე საათიდან 1-2 დღეს;
/// 5-7 დღეს;
// 7-14 დღეს;
/// 21-30 დღეს.

//// 1206) დაავადების დასაწყისში ორნითოზის დროს გამოხატულია:

/// ზემო სასუნთქი გზების კატარით;
/// დიარეა, პირღებინებით;
// ტრაქეო-ბრონქიტის მოვლენებით;
/// ლიმფადენოპათიით.

//// 1207) ორნითოზის დროს გაურთულებული ფორმის დროს პერიფერიულ სისხლში

აღინიშნება:
/// ლეიკოპენია ან ნორმოციტოზი, ანეოზინოფილია, ნეიტროპენია, ედსის მომატება;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ეოზინოფილია, ედსის მომატება;
// ლეიკოპენია, ლიმფოციტოზი, ანეოზინოფილია, ედსი-ს მომატება.

//// 1208) რომელია სწორი დებულება ორნითოზის ტიპიური მიმდინარეობის შესახებ:

/// ახასიათებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაზიანება;
/// თირკმლის მწვავე უკმარისობა;
/// ზემო სასუნთქი გზების კატარი;
// ფილტვების დაზიანება.
//// 1209) ორნითოზის დროს პათოგნომურია შემდეგი:
/// თირკმლის მწვავე უკმარისობა;
/// პროფუზული დიარეა;
// პნევმონია;
/// ჰეპატიტი.

//// 1210) დიფერენციალური დიაგნოზი ორნითოზის დროს ტარდება ყველა დაავადებასთან,

გარდა:
/// მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექცია;
/// მიკოპლაზმური ინფექცია;
/// ლეგიონელოზი;
// ჰერპეს ზოსტერი
/// ფილტვის ტუბერკულოზი.

//// 1211) მოზრდილებში ორნითოზის დროს ეტიოტროპული მკურნალობის ყველაზე

ეფექტური საშუალებებია:
/// ბისეპტოლი;
/// მეტრონიდაზოლი;
/// ამინოგლიკოზიდები;
// ტეტრაციკლინის ჯგუფის ანტიბიოტიკები.

//// 1212) „Chlamidia pneumonia“ -თი გამოწვეული დაავადება მიეკუთვნება:

// ანთროპონოზებს;
/// ანთროპოზოონოზებს;
/// ზოონოზებს.

//// 1213) „Chlamidia pneumonia“ -ს გადაცემის მექანიზმია:

/// ფეკალურ-ორალური;
// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული;
/// სქსობრივი.

//// 1214) „Chlamidia pneumonia“ კლინიკურ მიმდინარეობაში წამყვანია:

// სასუნთქი გზების დაზიანება;
/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაზიანება;
/// შარდ-სასქესო სისტემის დაზიანებით;
/// სახსრების დაზიანება.

//// 1215) რენტგენოგრამაზე „Chlamidia pneumonia“- ით გამოწვეული ინფექციისთვის

დამახასიათებელი ცვლილებებია:
/// ემფიზემა;
/// ჰილუსის გაძლიერება;
// ინფილტრაციის სურათი;
/// ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლიის ნიშნები.

//// 1216) „Chlamidia pneumonia“-ით გამოწვეული ინფექციის დიაგნოსტიკისათვის

გამოიყენება:
/// მაფლუორესცირებელი მონოკლონური ანტისხეულების აღმოჩენა;
/// მიკროიმუნოფლუერესცენციის მეთოდი;
/// პოლიმერაზულჯაჭვური რეაქცია;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1217) ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან „Chlamidia pneumonia“-ით გამოწველი ინფექციის

სამკურნალო ეტიოტროპული საშუალებიდან უპირატესობა ენიჭება:
/// ამინოგლიკოზიდებს
/// ცეფალოსპორინებს;
// მაკროლიდებს;
/// კარბაპენემებს.

//// 1218) ქლამიდიებით არ არის გამოწვეული:

/// ტრაქომა;
/// ორნითოზი;
/// საზარდულის ლიმფოგრანულემატოზი;
/// რეიტერის სინდრომი, ურეთრიტი;
// წყლულოვანი კოლიტი.

//// 1219) “C. psitaci“-ით გამოწვეული ინფექციის წყაროს წარმოადგენს:

// გარეული და შინაური ფრინველები;
/// წვრილი და მსხვილი რქოსანა პირუტყვი;
/// მაიმუნი და მღრღნელები;
/// დაავადებული ადამიანი.

//// 1220) „C. trachomatis“ გადაცემის ყველაზე ხშირი გზაა

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ალიმენტური;
/// ტრანსმისიული;
// სქესობრივი გზა.

//// 1221) ბავშვთა ასაკის ქლამიდიური ინფექცია ვლინდება:

/// ახალშობილთა კონიუნქტივიტით;
/// ფარინგიტით;
/// ოტიტით, პნევმონიით;
/// ურეტრიტით; ვულვიტით;
// ყველა დასახელებულით.

//// 1222) რომელია არასწორი დებულება. ქლამიდიური პნევმონიისას დამხასიათებელია:

/// შემაწუხებელი ხველა;
/// ტოტალური ციანოზი;
/// ჰეპატო-ლიენალური სინდრომი;
// რეპრიზების რაოდენობა დღე-ღამეში 10-15.

//// 1223) რომელ ასაკში ვლინდება ძირითადად რეიტერის (ურო-ოკულოსინოვიალური)

სინდრომი:
/// ახალშობილებში;
/// 6 თვემდე ასაკის ბავშვებში;
/// 1-2 წლის ასაკის ბავშვებში;
// მოზრდილ ასაკში.

//// 1224) რეიტერის სინდრომს არ ახასიათებს:

// კანის დესკვამაცია;
/// მსხვილი სახსრების დაზიანება
/// ურეთრიტი;
/// ორმხრივი კონიუნქტივიტი.

//// 1225) ქლამიდიის აღმოსაჩენად გამოიყენება:

/// იმუნოფერმენტული მეთოდი მონოკლონური ანტისხეულების გამოყენებით;
/// დნმ-ის აღმოჩენა პოლიმერაზული ჯაჭვური რეაქციის დახმარებით;
/// კომპლემენტის შებოჭვის რეაქცია;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლიტინაციის მეთოდი;
// ყველა დასახელებული მეთოდი.

//// 1226) გენიტალური ქლამიდიოზის დროს უპირატესად გამოიყენება:

// დოქსიციკლინი, მაკროლიდები;
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// ცეფალოსპორინები;
/// მიკონაზოლი.

//// 1227) ჩამოთვლილი მედიკამენტებიდან ძვლის ტვინის სუპრესიას არ იწვევს:

/// ქლორამფენიკოლი;
// კლინდამიცინი;
/// სულფალენი;
/// ბისეპტოლი;
/// რიბავირინი.
//// 1228) ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკებიდან ბაქტერიის უჯრედის კედლის სინთეზსარ
არღვევს:
/// იმიპენების
/// ვანკომიცინის
// კლარიტრომიცინის
/// ცეფტრიაქსონის
/// კარბენიცილინის

//// 1229) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებიდან რომლისთვისაა ყველაზე მეტად

დამახასიათებელი შემდეგი გვერდითი მოქმედება: გულისრევა, ღებინება, მეტალის გემო
პირში, თავის ტკივილი, თავბრუ, უძილობა:
/// რიფამპიცინი;
/// ამოქსიცილინი;
/// ციპროფლოქსაცინი;
// მეტრონიდაზოლი.

//// 1230) ჩამოთვლილიდან რომელი დებულებაა სწორი ვანკომიცინისთვის:

/// კეთდება მხოლოდ ინტრამუსკულარულად;
// არ მოქმედებს გრამ-უარყოფით ბაქტერიებზე;
/// არ მოქმედებს გრამ დადებით ანაერობულ ბაქტერიებზე;
/// იწვევს პერიფერიულ ნეიროპათიას;
/// თირკმლის პათოლოგიის მქონე ავადმყოფებში არ საჭიროებს დოზის კორექციას.

//// 1231) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებისთვის შეარჩიეთ ყველაზე მეტად

დამახასიათებელი გვერდითი მოქმედება: გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი,
ფიტოსენსიბილიზაცია, ღვიძლის ფუნქციების დარღვევა:
/// აუგმენტინი;
/// ქლორამფენიკოლი;
// დოქსიციკლინი;
/// ვანკომიცინი.

//// 1232) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებისათვის შეარჩიეთ ყველაზე მეტად

დამახასიათებელი გვერდითი მოქმედება: ნეფროტოქსიკურობა, ოტოტოქსიკურობა, ნერვ-
კუნთოვანი გამტარებლობის დარღვევა:
// გენტამიცინი;
/// ქლორამფენიკოლი;
/// ამოქსიცილინი;
/// მეტრონიდაზოლი.

//// 1233) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებისთვის შეარჩიეთ ყველაზე მეტად

დამახასიათებელი გვერდითი მოქმედება: აპლასტიური ანემია, პანციტოპენია,
დისბაქტერიოზი:
/// ვანკომიცინი;
/// მეტრონიდაზოლი;
/// ამოქსიცილინი;
// ქლორამფენიკოლი.

//// 1234) ჩამოთვლილი გამომწვევებიდან რომელთა საწინააღმდეგოდაა ეფექტური

ტეტრაციკლინები;
/// გრამუარყოფითი ბაქტერიები;
/// რიკეტსიები;
/// გრამდადებითი ბაქტერიები;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1235) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებიდან რომლის მოქმედების მექანიზმია

უჯრედის რიბოსომების ფუნქციის დათრგუნვა:
/// ბენზილპენიცილინი;
// ტეტრაციკლინი;
/// ცეფტრიაქსონი;
/// რიფამპიცინი.

//// 1236) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებიდან რომლის მოქმედების მექანიზმია

ბაქტერიის უჯრედის გარსის ბიოსინთეზის დათრგუნვა:
/// სტეპტომიცინი;
/// ტეტრაციკლინი;
// ბენზილპენიცილინი;
/// რიფამპიცინი.

//// 1237) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებიდან რომლის მოქმედების მექანიზმია

უჯრედის რნმ-ის სინთეზის დათრგუნვა:
/// ბენზილპენიცილინი;
/// ტეტრაციკლინი;
// რიფამპიცინი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 1238) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული პრეპარატებიდან რომლის მოქმედების მექანიზმია

უჯრედის რნმ-ის სინთეზის დათრგუნვა:
/// პენიცილინი;
/// ცეფტრიაქსონი;
/// სტრეპტომიცინი;
// არც ერთი ზემოაღნიშნულის.

//// 1239) ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიბიოტიკებიდან რომლის დამახასიათებელი გვერდითი

მოქმედებაა ნეფრო-, ოტო- და ნეიროტოქსიკური მოქმედება:
/// მეტრონიდაზოლი;
/// აუგმენტინი;
/// რიფამპიცინი;
// გენტამიცინი.

//// 1240) ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადების სამკურნალოდ არ გამოიყენება

ამფოტერიცინი:
/// კანდიდოზური სეფსისი;
/// კრიპტოკოკური მენინგიტი;
/// ფილტვის ბლასტომიკოზი;
/// ასპერგილოზი;
// მიკოპლაზმური პნევმონია.

//// 1241) მასალის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევის ჩატარების დროს პოტენციური

გამომწვევის სიცოცხლის უნარის შესანარჩუნებლად, აუცილებელია ჩამოთვლილი წესების
დაცვა, გარდა შემდეგისა:
/// მასალა ლაბორატორიაში მიტანილი უნდა იქნას რაც შეიძლება სწრაფად;
// რაც ბევრი მასალა იქნება აღებული მით უკეთესია;
/// მასალის პოტენციური საშიშროების (მაგ. Francisella tularensisდროს) გათვალისწინებით
უნდა მოხდეს მისი მარკირება;
/// თუ სავარაუდო გამომწვევი ანაერობია, მასალა გადატანილი უნდა იყოს სპეციალური
ჭურჭლით.

//// 1242) ჩამოთვლილი წესებიდან რომლის შესრულებაა არასწორი ავადმყოფისათვის

ინტრავენური კათეტერის ჩადგმისას:
/// კათეტერი შეყვანილი იქნას ასეპტიკის ყველა წესის დაცვით;
// ავადმყოფს პროფილაქტიკის მიზნით უნდა დაეწყოს ანტიბიოტიკოთერაპია;
/// კათეტერი შეიცვალოს ყოველ 48-72 სთ-ში;
/// ბარძაყის ვენასთან შედარებით უპირატესობა წინამხრის ვენას ენიჭება;
/// კათეტერი შეყვანილი იქნას კანის დაუზიანებელ და არაინფიცირებულ ადგილას.

//// 1243) ჩამოთვლილი მიკრორგანიზმებიდან ყველაზე ხშირად რომლით ხდება

ჰიდროცეფალიის სამკურნალოდ წარმოებული შუნტირების დროს ინფიცირება:
// სტაფილოკოკით;
/// კორინებაქტერიებით;
/// ნაწლავის ჩხირით;
/// ბაქტეროიდებით;
/// სტრეპტოკოკით.

//// 1244) კვლევის რომელი მეთოდითაა შესაძლებელი ორგანიზმის ნებისმიერ უჯრედში

ვირუსის დნმ-ის აღმოჩენა:
/// ციტოლოგიური;
/// ვირუსოლოგიური;
/// სეროლოგიური;
// მოლეკულურ-ბიოლოგიური (პოლიმერაზის ჯაჭვური რეაქცია.)

//// 1245) კოლეჯის სტუდენტს დაეწყო მშრალი ხველა, ყელის ტკივილი, ტემპერატურა
მოემატა 38 -მდე. მკურნალობა დაეწყო ამპიცილინით. ორი დღის შემდეგ განუვითარდა
ვარდისფერ-მოწითალო, კანიდან ოდნავ აწეული 0,5-1 სმ დიამეტრის გამონაყარი.
ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადების არსებობაა ყველაზე ნაკლებად სავარაუდო:
// მენინგოკოქცემიის;
/// მედიკამენტური ალერგიის;
/// ებშტეინ-ბარის ვირუსით გამოწვეული მონონუკლეოზის;
/// წითელას;
/// გრიპის.

//// 1246) პირობით პათოგენური მიკრობებით (Proteus, Morganella) გამოწვეული

ბაქტერიემიის დროს 75%-ში შეჭრის ჭიშკარს წარმოადგენს:
// საშარდე სისტემა;
/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი;
/// დაზიანებული კანი;
/// სასუნთქ ორგანოთა სისტემა.

//// 1247) ტერმინი "ვაქცინა" წარმოდგება ლათინური სიტყვიდან vacca, რაც ნიშნავს:
/// დაცვას;
// ძროხას;
/// აცრას;
/// ცხენს.

//// 1248) ეგზოტოქსიური ინფექციის საწინააღმდეგო აქტიური იმუნიტეტის შესაქმნელად

გამოყენებულია:
/// გამომწვევის ანტიგენი;
/// ცოცხალი გამომწვევი;
// ანატოქსინი;
/// ატენუირებული შტამი.

//// 1249) მწვავე ინფექციურ დაავადებათა კლინიკაში სეროთერაპიას საფუძველი ჩაეყარა,

მაშინ როდესაც პირველად გამოიყენეს:
// ანტიდიფთერიული შრატი;
/// ბოტულიზმის საწინააღმდეგო შრატი;
/// ტეტანუსის საწინააღმდეგო შრატი.

//// 1250) გასტრიტების და კუჭის წყლულოვანი დაავადებისას განვითარებაში ძირითად

როლს თამაშობს:
/// პროტეუსი;
/// კლებსიელა;
// ჰელიკობაქტერია;
/// ციტრობაქტერია.

//// 1251) ადამიანის კანის მუდმივ ფლორას წარმოადგენს ძირითადად

/// ანაერობული ბაქტერიები;
/// გრამუარყოფითი ჩხირები;
// გრამდადებითი ბაქტერიები;
/// სხვადასხვა ვირუსები;
/// კანდიდას ჯგუფის სოკოები.

//// 1252) რომელი მოსაზრებაა მართებული ადამიანის კანის ნორმალური ფლორის შესახებ
/// იგი მუდმივია და ადამიანის დაბადებიდან სიკვდილამდე არავითარ ცვლილებას არ
განიცდის;
/// კანის ნორმალური ფლორა განიცდის ცვლილებას სეზონისა და კლიმატური პირობების
მიხედვით;
/// კანის ნორმალური ფლორა განიცდის ცვლილებას რესპირატორული ვირუსული ინფექციის
დროს;
// კანის ნორმალური ფლორა მუდმივია და განიცდის ცვლილებას მხოლოდ მასიური
ანტიბაქტერიული მკურნალობის დროს;
/// კანის ნორმალური ფლორა ცვლილებას განიცდის სქესობრივი მომწიფების პერიოდში.

//// 1253) საშარდე გზების ინფიცირება ყველაზე ხშირია

/// ჰემატოგენური გზით;
/// ლიმფოგენური გზით;
/// მიმდებარე ქსოვილებიდან (მაგ. პროსტატიდან) ინფექციის გავრცელებით;
// აღმავალი გზით დისტალური ურეთრიდან.

//// 1254) საშარდე სისტემის ანთებას იწვევს შემდეგი ბაქტერიები, გარდა

/// ენტერობაქტერიები;
/// ენტეროკოკები;
// ანაერობული ბაქტერიები;
/// ფსევდომონა.

//// 1255) ანაერობული ბაქტერიები ადამიანის ნორმალური ფლორის მნიშვნელოვანი

ნაწილია. ისინი დომინანტურ ფლორას წარმოადგენენ ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილ რეგიონში,
გარდა
/// პირის ღრუ;
// კანის;
/// მსხვილი ნაწლავის;
/// ქალის გენიტალური ტრაქტის;
/// ბრმა ნაწლავის.

//// 1256) ოქროსფერი სტაფილოკოკის ტოქსინები არ იწვევენ:

/// სეპტიური შოკის;
// პოლირადიკულონევრიტის;
/// კვებითი ტოქსიკოზს;
/// ტოქსიური შოკის სინდრომის;
/// ექსფოლიაციური დერმატიტის.

//// 1257) რომელი სინდრომი არაა დამახასიათებელი სტრეპტოკოკური ინფექციისათვის:

/// ტონზილიტი;
/// მენინგიტი;
// გასტროენტერიტი;
/// იმპეტიგო;
/// ენდოკარდიტი.

//// 1258) რომელი ენტერობაქტერიების ოჯახის წარმომადგენელი ბაქტერია არ იწვევს

ტიპიურ ციკლურ ინფექციურ დაავადებას
// კლებსიელა;
/// სალმონელა;
/// იერსინია;
/// შიგელა.

//// 1259) ქვემოთ ჩამოთვლილი ენტერობაქტერიებიდან რომელი არ იწვევს ნაწლავურ

ინფექციას:
/// ეშერიხია;
/// იერსინია;
// კლებსიელა;
/// სალმონელა;
/// შიგელა.

//// 1260) რომელი კლინიკური სიტუაციის დროსაა ყველაზე მეტად სავარაუდო

ანაერობული ინფექციის არსებობა
/// მენინგიტი;
// ენდომეტრიტი;
/// ბრონქიტი;
/// პიელონეფრიტი;
/// ფარინგიტი.
//// 1261) ქვემოთჩამოთვლილი სოკოებიდან ადამიანის ნორმალური ფლორის ნაწილია:
/// „Aspergilus fumigates“;
/// „Criptococcus neoformans“;
// „Candida albicans“;
/// „Histoplasma capsulatum“;

//// 1262) ადამიანის სხეულის რომელი რეგიონია ღარიბი ობლიგატური ანაერობული

ფლორით:
// კანი;
/// პირის ღრუ;
/// თეძოს ნაწლავი;
/// მსხვილი ნაწლავი;
/// ქალის გენიტალური ტრაქტი.

//// 1263) მიკრობიოლოგიური კვლევის რომელ მეთოდს აქვს ნაკლები კლინიკური

ღირებულება გენერალიზებული კანდიდოზის დიაგნოსტიკაში
// შარდის ბუშტის კათეტერიზებულ ავადმყოფის შარდიდან კანდიდას კულტივაცია;
/// სისხლში კანდიდას ანტიგენის აღმოჩენა;
/// სისხლში კანდიდას მიმართ ანტისხეულების ტიტრის ზრდა;
/// თავზურგტვინის სითხიდან კანდიდას კულტივაცია;
/// პლევრის პუნქტატიდან კანდიდას კულტივაცია.

//// 1264) რომელი გზით არ ხვდება „ Aspergilus funigatus“ ადამიანის ორგანიზმში

/// პარანაზალური სინუსებიდან;
/// ალიმენტური გზით
/// კანიდან;
// ტრანსმისიული გზით;
/// რესპირაციული გზით.

//// 1265) რომელ სიტუაციაში არ გამოიყენება ანტიმიკრობული ქიმიოპროფილაქტიკა

/// მენინგოკოკური ინფექციით დაავადებულ ადამიანთან კონტაქტის შემდეგ;
/// მალარიის ეპიდემიის დროს ეპიდემიიის კერაში ჩასვლამდე, კერაში ყოფნისას;
// მუცლის ტიფის ეპიდემიის დროს ეპიდემიის კერაში ჩასვლისას ან ცხოვრებისას;
/// ნეიროქირურგიული ოპერაციის წინ;
/// გინეკოლოგიური ოპერაციის წინ.

//// 1266) მიკრობიოლოგიური კვლევის რომელი მეთოდი გვიწევს უფრო მეტ დახმარებას
რაციონალურ ანტიმიკრობულ თერაპიაში
/// ნატიური პრეპარატის პირდაპირი მიკროსკოპია;
/// შეღებილი პრეპარატის მიკროსკოპია;
/// ანტისხეულების ტიტრის განსაზღვრა;
/// ანტიგენის ტიტრის განსაზღვრა;
// კულტივაციის მეთოდი.

//// 1267) ქვემოთჩამოთვლილი რომელი გამომწვევი წარმოადგენს საზოგადოებაში

შეძენილი პნევმონიის იშვიათ მიზეზს:
/// „Mycoplasma pneumonia“;
/// „Streptococcus pneumonia“;
/// „Haemophilus influenza“;
// „ Pseudomonas aeruginosa“;
/// „Klebsiella pneumonia“.

//// 1268) რომელი გამომწვევია ყველაზე მეტად სავარაუდო გრიპის ფონზე განვითარებული
პნევმონიის დროს:
/// „Haemophilus influenza“;
// „Staphilococcus aureus“;
/// „Chlamidia pneumonia“;
/// „Legionella pneumofila“;
/// „Mycoplasma pneumonia“.

//// 1269) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი ფლორაა ასპირაციული პნევმონიის ყველაზე

სავარაუდო გამომწვევი
// აერობული და ანაერობული ფლორის ასოციაცია;
/// ენტერობაქტერიები;
/// სტაფილოკოკები;
/// მამწვანებელი სტრეპტოკოკები;
/// ფსევდომონადები.

//// 1270) ნაწლავის პერფორაციის ფონზე განვითარებული დიფუზური პერიტონიტის

ყველაზე სავარაუდო გამომწვევია:
/// გრამუარყოფითი აერობული ფლორა;
// გრამუარყოფითი აერობული და ანაერობული ფლორის ასოციაცია;
/// სტაფილოკოკური ფლორა;
/// სტაფილოკოკებისა და ანაერობების ასოციაცია;
/// ფსევდომონები.

//// 1271) ქვემოთ ჩამოთვლილი მიზეზებს შორის მეორადი ჩირქოვანი მენინგიტის

განვითარებას არ განაპირობებს:
/// ნეიროქირურგიული ოპერაცია;
// სეროზული მენინგიტის გართულება;
/// ც.ნ.ს.-ის ღია ტრავმა;
/// სეფსისური ენდოკარდიტი;
/// სინუს თრომბოზი.

//// 1272) მიმდებარე კერებიდან თავის ტვინის აბსცედირების ყველაზე ხსირი მიზეზია
/// ოდონტოგენური ინფექცია;
/// ფაციალური ფურუნკული;
/// ჰაიმორიტი;
// შუა ოტიტი და მასტოიდიტი;
/// ფრონტიტი.

//// 1273) დისტალური კერებიდან თავის ტვინის აბსცედირების ყველაზე ხშირი მიზეზია
/// ინტრააბდომინალური აბსცესი;
/// ღვიძლის აბსცესი;
// სეფსისური ენდოკარდიტი;
/// ვერტებლური ოსტეომიელიტი;
/// ფილტვის აბსცესი და ემპიემა.

//// 1274) კანის დამწვრობა იშვიათად რთულდება

/// სტაფილოკოკური ინფექციით;
// ანაერობული ინფექციით;
/// ენტეროკოკული ინფექციით;
/// ენტერობაქტერიული ინფექციით;
/// ფსევდომონიაზული ინფექციით.

//// 1275) მწვავე ოსტეომიელიტის ყველაზე სავარაუდო გამომწვევია მოზრდილებში:

/// „Sreptococcus pyogenes“;
// „Staphilococcus aureus“;
/// „Pseudomonas aeruginoza“;
/// „Haemophilus influenza“;
/// „Escherichia coli“.

//// 1276) რომელი ანტიბიოტიკი ნაკლებად ავლენს ნეფროტოქსიურობას:

/// ამფოტერინიცინ B;
/// ვანკომიცინი;
/// სტრეპტომიცინი;
// ცეფტრიაქსონი;
/// ამიკაცინი.

//// 1277) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიბაქტერიულ პრეპარატთა ჯგუფია ნაკლებ

სარისკო ორსულობის პერიოდში
/// მეტრონიდაზოლი;
/// ფტორქინოლონები;
// ცეფალოსპორინები;
/// სულფანილამიდები.

//// 1278) რომელ სიტუაციაში არ იზრდება ამინოგლიკოზიდების ნეფროტოქსიურობა

/// ხანდაზმულ ასაკში;
/// პროფუზული ოფლდენის დროს;
/// შარდმდენების ფონზე;
/// დღენაკლულ ჩვილებში;
// ნეიტროპენიის დროს.

//// 1279) ქვემოთჩამოთვლილ ანტიმიკრობულ პრეპარატთა რომელი ჯგუფია ყველაზე

ნაკლებ ტოქსიური პედიატრიულ ასაკში
// მაკროლიდები;
/// ტეტრაციკლინები;
/// ფტორქინოლინები;
/// ქლორამფენიკოლი;
/// სულფანილამიდები.

//// 1280) რომელი ქვემოთჩამოთვლილი პათოგენი იწვევს ფსევდომემბრანოზულ კოლიტს

/// „Escherichia coli“;
// „Clostridium difficile“;
/// „Staphilococcus aureus“;
/// „Shigella flexneri“;
/// „Salmonella typhi“.

//// 1281) წითელი ქარის გამომწვევი „Streptococcus pyogenes“ ერთნაირ მგრძნობელობას იჩენს
ყველა ბეტალაქტამური ანტიბიოტიკის მიმართ. რომელ პრეპარატს აირჩევდით ამ
პათოლოგიის სამკურნალოდ:
// პენიცილინი;
/// ამპიცილინი;
/// ცეფაზონილი;
/// ცეფოტაქსიმი;
/// იმიპენემი.

//// 1282) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატი წარმოადგენს მკაცრ უკუჩვენებას

მეძუძური დედისათვის:
/// პენიცილინი;
/// ამპიცილინი;
// სულფანილამიდები;
/// ერთრომიცინი;

//// 1283) რომელი ანტიბაქტერიული მკურნალობის რეჟიმია ოპტიმალური მეტიცილინ

რეზისტენტული სტაფილოკოკური ინფექციის სამკურნალოდ
/// ცეფოტაქსიმი;
/// გენტამიცინი;
// ვანკომიცინი;
/// ლინკომიცინი;
/// ერითრომიცინი.

//// 1284) რომელი მოსაზრებაა მცდარი სტრეპტოკოკული ინფექციების მკურნალობის

შესახებ:
/// A ჯგუფის სტრეპტოკოკები ინარჩუნებენ პირვანდელ მგრძნობელობას პენიცილინის
მიმართ;
/// სტრეპტოკოკური ინფექციის სამკურნალოდ პენიცილინის მიმართ ალერგიის შემთხვევაში
ალტერნატიული პრეპარატი მაკროლიდებია;
/// დღეისათვის სტრეპტოკოკების მნიშვნელოვანი შტამები რეზისტენტულნი არიან
ტეტრაციკლინისადმი;
// სტრეპტოკოკური ინფექციის ერთ-ერთ ალტერნატიულ სამკურნალო პრეპარატებს
წარმოადგენენ ამინოგლიკოზიდები.

//// 1285) ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ანტიბაქტერიული რეჟიმი მიგაჩნიათ

ოპტიმალურად ფსევდომონიაზური ინფექციის მკურნალობაში:
// პიპერაცილინი+ამიკაცინი;
/// ამოქსაცილინი+კლავულანატი;
/// მეტრონიდაზოლი+ცეფოტაქსიმი;
/// ტრიმეტროპრიმი+სულფამეტოქსაზოლი;
/// სტრეპტომიცინი+რიფამპიცინი.

//// 1286) რომელი მოსაზრებაა მცდარი ანაერობული ინფექციების მკურნალობაში:

/// ანაერობული ბაქტერიები კარგად ემორჩილებიან ბეტალაქტამაზას ინჰიბიტორებით
კომბინირებულ პრეპარატებით მკურნალობას;
/// ამინოგლიკოზიდები არ გამოიყენება ანაერობული ინფექციების მკურნალობაში;
/// კარბაპენემების სპექტრი (იმიპენემის, მეროპენემის) ვრცელდება ანაერობულ ბაქტერიებზე;
/// მეტრონიდაზოლი დღესაც ერთ-ერთი პირველი რანგის პრეპარატია;
// ანაერობული ინფექციების სამკურნალოდ ფართოდ გამოიყენება III თაობის
ცეფალოსპორინები.

//// 1287) ქვემოთ ჩამოთვლილი რომელი პრეპარატი არ გამოიყენება სისტემური მიკოზების

სამკურნალოდ:
/// ამფოტერიცინი B;
// ნისტატინი;
/// კეტოკონაზოლი;
/// ფლუკონაზოლი;
/// იტრაკონაზოლი.

//// 1288) სანაღვლე გზების ანთებაში ნაკლებ ეტიოლოგიურ როლს თამაშობენ

/// კლოსტრიდიები;
/// ბაქტეროიდები;
// სტაფილოკოკები;
/// ენტეროკოკები;
/// ენტერობაქტერიები.

//// 1289) ფსიქიური სტატუსის რომელი სახეა დამახასიათებელი ბოტულიზმისთვის:

/// კომა;
/// სოპორი;
/// ეიფორია;
// გონების სრული შენარჩუნება;
/// ჰალუცინაცია.

//// 1290) ამოარჩიეთ ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სიმპტომი:

// გაორება;
/// ოლიგურია;
/// დიარეა;
/// ჰიპოთერმია;
/// ბრადიკარდია.

//// 1291) ამოარჩიეთ ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სიმპტომი:

/// ანურია;
/// დიარეა;
/// ჰიპერთერმია;
// პირის სიმშრალე;
/// ოფლიანობა.

//// 1292) ამოარჩიეთ ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სიმპტომი:

/// მენინგეალური სიმპტომები;
/// გონების დაბინდვა;
/// კრუნჩხვითი სტატუსი;
// რბილი სასის დამბლა;
/// ჰემიპლეგია.

//// 1293) ამოარჩიეთ ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სიმპტომი:

/// მიალგია;
/// პარესთეზიები;
/// ართრალგია;
// ორმხრივი ფტოზი;
/// ჰემიპარეზი.

//// 1294) რომელი მასალა უნდა შეგროვდეს ბოტულიზმით დაავადებულისგან ტოქსინის

აღმოსაჩენად:
/// ნახველი;
/// შარდი;
// სისხლი;
/// თავ-ზურგტვინის სითხე;

//// 1295) რომელ დაავადებასთან უნდა გატარდეს დიფერენციული დიაგნოზი ბოტულიზმის

დროს:
/// პარტახტიანი ტიფი;
/// დიფთერია;
// მიასთენია;
/// მწვავე რესპირატორული ვირუსული ინფექცია;
/// ინფექციური მონონუკლეოზი.

//// 1296) ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელია შემდეგი სიმპტომოკომპლექსი:

/// ,,ცხვირის ტემბრის" ხმა, ყელის უმნიშვნელო ტკივილი, ნუშურებზე ,,სადაფისფერი"
ნადები, კისრის არეში კანქვეშა შეშუპება;
// დისფაგია, დიზართრია, გაორება, მიდრიაზი, ანიზოკორია, ფტოზი, მიასთენია;
/// ფსიქო-მოტორული აგზნება, სალივაცია, მიდრიაზი;
/// გაორება, აგზნება, სახის ჰიპერემია, დიზართრია,ხელების ტრემორი;
/// სახის ჰიპერემია, ჰიპერთერმია, ქოშინი.

//// 1297) ბოტულიზმის დიაგნოზი დაისვა საეჭვო პროდუქტის მიღებიდან 72 საათის და

დაავადების გამოვლინებიდან 48 საათის შემდეგ. რომელი ღონისძიებით იწყებთ მოქმედებას?
/// ანტიბიოტიკოთერაპია;
// სეროთერაპია;
/// კუჭ-ნაწლავის ლავაჟი;
/// პერორალური ადსორბენტები (აქტივირებული ნახშირი);
/// არცერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1298) ჩამოთვლილი დებულებებიდან რომელია მართებული ბოტულიზმის დროს:

/// ბულბარულ მოშლილობას მოჰყვება გონების დაკარგვა,რადგან ვითარდება ტვინის
შეშუპება;
/// დიაგნოზის დადგენა ხდება ბიოლოგიური ცდით, რადგან ეს არის ექსპრეს-დიაგნოსტიკის
მეთოდი;
/// სპორების აღმოჩენა კოპროლოგიურად ადასტურებს დიაგნოზს, რადგან დაავადების
მიზეზია სპორებით დაბინძურებული საკვები;
// ანტიბოტულინური შრატის (სეროთერაპიის) საუკეთესო ეფექტი ვითარდება პირველ სამ
დღეში;
/// ანტიტოქსიკური შრატი გამოიყენება მკურნალობაში, რადგან ტოქსინი დაკავშირებულია
ნერვულ ქსოვილთან.

//// 1299) რომელია ბოტულიზმის გამომწვევი:

/// შიგელა;
/// სალმონელა;
// კლოსტრიდია;
/// პასტერელა.

//// 1300) რომელ ნოზოლოგიებთან ტარდება დიფერენციალური დიაგნოზი ბოტულიზმის

დროს?
/// Myastenia gravis-თან და ლამბერტ-იტონის მიასთენიური სინდრომთან;
/// მაგნიუმითა და ფოსფორორგანული ნივთიერებებით მოწამვლასთან;
/// ტვინის ინფარქტთან;
/// სკუმბროიდით ინტოქსიკაციასთან;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილთან.

//// 1301) რომელია ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სიმპტომები:

// გაორება, ორმხრივი ფტოზი, მიდრიაზი, დიზართრია;
/// გაორება, ჰიპერსალივაცია, გონების დაბინდვა;
/// ცალმხრივად მხედველობის დაბინდვა, ცამხრივი ფტოზი, ეგზოფთალმი;
/// სახის ნერვის პერიფერიული დამბლა, მენინგეალური ნიშნები.

//// 1302) რომელი მოსაზრება არ არის მართებული:

/// „C. botulinum“ -ის სპორები უძლებენ დუღილს 100 C -ზე და 1ატმ.-ზე 30 წთ- ის
განმავლობაში;
/// „C. botulinum“-ის სპორები უძლებენ დუღილს 100 C -ზე და 1ატმ.-ზე 1 საათის
განმავლობაში;
/// „C. botulinum“-ის სპორები უძლებენ დუღილს 100 C -ზე და 1ატმ.-ზე 4 საათის
განმავლობაში;
// „C. botulinum“-ის სპორები უძლებენ დუღილს 100 C -ზე და 1ატმ.-ზე 8 საათის
განმავლობაში.

//// 1303) რომელი დებულებაა მართებული ჭრილობის ბოტულიზმის შესახებ:

// ტოქსინი უშუალოდ ინფიცირებულ ქსოვილებში გამომუშავდება.
/// დაავადება იწყება გასტროინტესტინული სიმპტომებით;
/// დაავადების განვითარებაში მნიშვნელოვანია სახლის პირობებში დაკონსერვებული
პროდუქტის მიღება;
/// ჭრილობის ბოტულიზმის დროს ინკუბაციური პერიოდი გაცილებით მოკლეა (რამდენიმე
საათიდან 24სთ-მდე);
/// ჭრილობის ბოტულიზმის დროს ბულბური სიმპტომატიკა არ ვლინდება.

//// 1304) “ A“ კატეგორიის ბიოლოგიურ იარაღად განიხილება:

/// „C. botulinum“-ის სპორები;
// „C. botulinum“-ის ტოქსინის დისპერსიული აეროზოლური ნაწილაკები;
/// „C. botulinum“ -ის ტოქსოიდი;
/// არცერთი.

//// 1305) 1 წლამდე ბავშვებისათვის თაფლის მიცემის არ არის რეკომენდებული, ვინაიდან:

/// შესაძლოა თაფლი შეიცავდეს „C. botulinum“-ის ტოქსინს;
// შესაძლოა თაფლი შეიცავდეს „C. botulinum“ -ის სპორებს;
/// არის საშიშროება თაფლის ბიოენზიმებმა ნაწლავებში ტრანზიტორულად არსებული
კლოსტრიდიების გერმინაცია დააჩქარონ;
/// ყველა მოსაზრება სწორია.

//// 1306) რომელია ბოტულიზმით ინფიცირების გზა ბუნებრივ პირობებში:

/// პარენტერული;
// კვებითი;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული;
/// კონტაქტური.

//// 1307) მიუთითეთ ძირითადი უჯრედული ფერმენტები, რომლებიც განაპირობებენ წყლის

და ელექტროლიტების სეკრეციის გაძლიერებას ნაწლავის ლორწოვანზე ქოლეროგენის
ზემოქმედებისას:
/// პროსტაგლანდინები;
/// ფოსფოდიესთერაზა;
// ადენილციკლაზა, ციკლური ამფ;
/// ადენილციკლაზა, ციკლური გმფ;
/// ჰისტამინი.

//// 1308) მიუთითეთ რომელია უპირველესი პათოგენეზური გამოვლინება ქოლერით

გამოწვეული დეჰიდრატაციის დროს:
/// ჰემოდილუცია;
// მოცირკულირე სისხლის მოცულობის და პლაზმის მასის შემცირება;
/// პლზმის ხვედრითი წონის მომატება;
/// სისხლის მიმოქცევის ცენტრალიზება;
/// ვენური უკუგების შემცირება.

//// 1309) ქოლერის რომელ ვიბრიონებს არ გააჩნიათ პანდემიის წარმოქმნის პოტენციალი?

/// „V. cholerae-ს O1“-ის კლასიკურ შტამებს;
// „ non-O1 V. cholera“-ს შტამებს (ე.წ. ,,ნაგ”-ებს);
/// „V. cholerae O139“-ის შტამებს;
/// „V. cholerae O1“-ის „EL-tor“-ის შტამებს.

//// 1310) მიუთითეთ ქოლერის გადაცემის რომელი გზა არის უმნიშვნელოვანესი

დაავადების გავრცელებისათვის:
/// საკვებისმიერი;
// წყლისმიერი;
/// ტრანსფუზიული;
/// ტრანსმისიული;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.

//// 1311) ქოლერის ტიპიური მიმდინარეობისთვის დამახასიათებელია:

// დიარეა, ,,ბრინჯის ნახარშის" მსგავსი განავლით;
/// დიარეა, მომწვანო წყლისებრი განავლით;
/// დიარეა, ტენეზმებით სისხლ-ლორწოს შემცველი განავლით,;
/// დიარეა, ღია ყავისფერი თხელი კონსისტენციის განავლით;
/// დიარეა, წყლისებრი მყრალი სუნის, ქაფიანი განავლით.

//// 1312) ქოლერის დროს ჰიპოვოლემიური შოკის დროს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის

მხრივ გამოხატულია:
/// ტაქიკარდია, არტერიული წნევის მომატება, სისტოლური შუილი გულის მწვერვალზე;
// ტაქიკარდია, მოყრუებული გულის ტონები, არტერიული წნევის დაქვეითება;
/// ზომიერი ტაქიკარდია, ძლიერ მოყრუებული გულის ტონები, არტერიული წნევა
ფიზიოლოგიური ნორმის ფარგლებში;
/// ტაქიკარდია, ძლიერ მოყრუებული გულის ტონები, ტკივილი გულის არეში ან მკერდის
ძვლის უკან, არტერიული წნევა დაქვეითებული;
/// ტაქიკარდია, ნათელი გულის ტონები, არტერიული წნევა ნორმის ფარგლებში.

//// 1313) ჰემოგრამაში ცვლილებების რომელი ვარიანტი შეესაბამება ქოლერის ალჰიდს:

// ერითროციტოზი (ერითრემია), ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ჰემატოკრიტი 0,60-0,70;
/// ერითროციტოზი, ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ჰემატოკრიტი 0,50-0,60;
/// ერითროპენია, ლეიკოპენია, ნეიტროფილოზი, ჰემატოკრიტი 0,45- 0,55;
/// ერითროციტების რაოდენობა უცვლელი, ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, ჰემატოკრიტი
0,45-0.55;
/// ერითროციტების რაოდენობა ნორმა, ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ჰემატოკრიტი
0,40-0,45.

//// 1314) ქოლერის ვიბრიონებისათვის ბუნებრივ რეზერვუარს წარმოადგენს:

/// გარეული და შინაური ცხოველების გასტროინტესტინალური ტრაქტი;
/// წყლის გადამფრენი ფრინველები;
/// ადამიანი წარმოადგენს ქოლერის ვიბრიონის ნატურალურ რეზერვუარს;
// ზღვისა და ოკეანის მარილიანი წყლების პლანქტონით მდიდარი სანაპირო ყურეები;
/// ნიადაგი.

//// 1315) ქოლერის ვიბრიონით ინფიცირება შესაძლებელია:

/// ინციდენტალურად (შემთხვევით), გარემოში მობინადრე ვიბრიონებით;
/// ინფიცირებული პაციენტის ფეკალიებით დაბინძურებული სასმელი წყლით;
/// ქოლერის ვიბრიონებით დაბინძურებული საკვებით;
// ყველა ზემოთაღნიშნული სწორია.

//// 1316) რომელი სახის თერაპიაა წამყვანი ქოლერის დეჰიდრატაციის სამკურნალო

ტაქტიკაში:
/// სიმპტომური;
/// ეტიოტროპული;
/// გულ-სისხლძარღვთა;
// რეჰიდრატაციული;
/// ფერმენტული.

//// 1317) რომელი მასალის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევაა აუცილებელი ქოლერის

დიაგნოზის დასადასტურებლად:
/// სისხლი;
/// შარდი;
/// თავ-ზურგ ტვინის სითხე;
// განავალი.

//// 1318) ჩამოთვლილი დებულებებიდან რომელია მართებული ქოლერის დროს:

/// კლინიკურად გამოხატული ქოლერის ფორმები ხშირად რთულდება ინფექციურ-
ტოქსიური შოკით, რადგან ქოლერის ვიბრიონები გამოყოფენ დიდი რაოდენობით
ეგზოტოქსინს;
/// ქოლერის მესამე-მეოთხე ხარისხის დეჰიდრატაციის დროს აუცილებელია ი\ვ
კრისტალოიდური ხსნარების შეყვანა, რადგან მათ შეუძლიათ ქოლერის ვიბრიონების
ტოქსინების ადსორბირება;
/// ქოლერის პირველი-მეორე ხარისხის დეჰიდრატაციის დროს ხშირად აღინიშნება
კრუნჩხვითი სინდრომი, რადგან კუნთებში დიდი რაოდენობით რძის მჟავა პროდუქტებია
დაგროვებული;
// წყალ-მარილოვანი დანაკარგი არის ძირითადი რგოლი ქოლერის პათოგენეზში, რადგან
ჰომეოსტაზის დანარჩენი პარამეტრების ცვლილებები განპირობებულია დეჰიდრატაციის
ხარისხით;
/// ქოლერის მეოთხე ხარისხის დეჰიდრატაციის ერთ-ერთი ძირითადი სიმპტომია კანის
დიფუზური ციანოზი, რადგან ამ ხარისხის დეჰიდრატაციისას ვითარდება ჰიპოქსია და
მეტაბოლური აციდოზი.

//// 1319) ქოლერის დროს ინფექციის გადაცემის წამყვანი ფაქტორია:

// წყალი;
/// საკვები პროდუქტები;
/// საყოფაცხოვრებო-კონტაქტური გზა;
/// ბაქტერიებით დაბინძურებული სხვადასხვა საგნები;
/// ბუზები.

//// 1320) ქოლერის ვიბრიონი ინტენსიურად მრავლდება:

/// კუჭში;
// წვრილ ნაწლავებში;
/// მსხვილ ნაწლავებში;
/// სისხლში;
/// ლიმფურ კვანძებში.

//// 1321) ქოლერის დროს დიარეა განპორიბებულია:

/// ვიბრიონების მიერ ენტეროციტებში ცილის სინთეზის დარღვევით;
/// ნაწლავის ლორწოვანში ვიბრიონების ინტენსიური გამრავლებით;
/// ნაწლავთა სისხლძარღვოვანი და ნერვული აპარატის დაზიანებით;
// ვიბრიონების ეგზოტოქსინის მოქმედებით;
/// ვიბრიონების ენდოტოქსინის მოქმედებით.

//// 1322) ქოლერის დროს ადგილი აქვს:

/// წყლულების წარმოქმნას წვრილი ნაწლავის ლორწოვანზე;
/// ლორწოვანი გარსის შეშუპებას და წერტილოვან სისხლჩაქცევებს;
/// ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ეპითელიუმის დესკვამაციას;
/// ლორწოვანის ნეკროზს;
// არც ერთ მათგანს.

//// 1323) ქოლერის დროს მსხვილი ნაწლავის დაზიანება გამოხატულია:

/// იმავე ხარისხით, როგორც წვრილი ნაწლავისა;
/// უფრო მეტად, ვიდრე წვრილი ნაწლავისა;
/// გაცილებით ნაკლებად, ვიდრე წვრილი ნაწლავისა;
/// უპირატესად ზიანდება მსხვილი ნაწლავის დისტალური ნაწილი;
// დაზიანება საერთოდ არ აღინიშნება.

//// 1324) რა ძირითადი ნიშნით განსხვავდება V. cholerae O139 შტამი კლასიკური

შტამებისაგან, რაც მის დამატებით პათოგნომურობას განაპირობებს?
/// V. cholerae O139 შტამის ენტეროტოქსინი რამდენიმე ასეულჯერ უფრო ძლიერი
ენტეროტოქსიგენური თვისებით; გამოირჩევა ვიდრე კლასიკური ქოლერის ტოქსინი;
/// V. cholerae O139 შტამის ენტეროტოქსინს დამატებით ნეიროტოქსიური თვისებებიც
გააჩნია;
/// V. cholerae O139 შტამს გააჩნია კაფსულა, რომელიც მას ბაქტერიემიის უნარს სძენს;
// V. cholerae O139 შტამი კლასიკური შტამებისაგან განსხვავდება მხოლოდ უნარით
გამოიმუშავოს შედარებით მცირე რაოდენობის ეგზოტოქსინი.

//// 1325) ქოლერის ვიბრიონის პათოგენობის ფაქტორია:

/// ცისტინაზა;
/// ლეციტინაზა;
// ქოლეროგენი;
/// ენდოტოქსინი;
/// ჰიალურონიდაზა.

//// 1326) რომელი მოსაზრებაა მართებული ქოლერის კლინიკური მიმდინარეობის შესახებ?

/// ქოლერის მსუბუქი, საშუალო და მძიმე შემთხვევებიც ქოლერის ტოქსინის მოქმედებას
უკავშირდება;
/// ბავშვებშიც და მოზრდილებშიც ქოლერა მსგავსი კლინიკური სურათით მიმდინარეობს,
თუმცა კრუნჩხვები, ცხელება და გონების დაბინდვა უფრო ხშირად ბავშვებში გვხვდება;
/// ქოლერა ფეხმძიმეებში, განსაკუთრებით III ტრიმესტრში ცუდი პროგნოზულუ ნიშანია,
რამეთუ ის 50%-იანი მკვდშობადობით ხასიათდება;
/// ასაკოვნებში ქოლერა განსაკუთრებით მძიმედ მიმდინარეობს, რამეთუ გართულებები
რენალური უკმარისობის, მეტაბოლური აციდოზისა და ფილტვის მწვავე შეშუპების სახით ამ
ასაკობრივ ჯგუფში ყველაზე მაღალია;
// ყველა მოსაზრება სწორია .

//// 1327) საშუალო სიმძიმის ქოლერის დროს (დეჰიდრატაცია II ხარისხის) ავადმყოფს

დაკარგული აქვს სითხის სახით სხეულის მასის:
/// არაუმეტეს 3%-ისა;
// 4-6%;
/// 7-9%;
/// 10% და მეტი;
/// 2%.

//// 1328) საშუალო სიმძიმის ქოლერის დროს ავადმყოფის სხეულის ტემპერატურა:

/// სუბფებრილურია;
/// მერყეობს 38-39 გრადუსს შორის;
// ნორმალურია;
/// სუბნორმალურია;
/// პერიოდულად აღწევს 40 გრადუსს.

//// 1329) ქოლერით დაავადებულის ჩივილებია:

/// დიფუზური თავის ტკივილი;
/// მოვლითი ხასიათის ტკივილი მუცელში;
/// შემაწუხებელი გულისრევა;
/// ცხელება;
// არც ერთი მათგანი.

//// 1330) რომელი მოსაზრება არ არის სწორი ქოლერის ალგიდზე (ექსიკოზი IV ხარისხის):
// სხეულის ტემპერატურა 39 გრადუსმდეა;
/// დიურეზი შემცირებულია;
/// გამოხატულია ციანოზი;
/// აღინიშნება ქოშინი;
/// კანი ცივია, დაფარული მწებავი ორთქლით.

//// 1331) რომელია ქოლერის ალგიდის დამახასიათებელი ნიშანი:

/// ტრიზმი, კრუნჩხვები, ჰემორაგიული სინდრომი;
/// მაღალი ცხელება, პოლიურია, აციდოზი;
// სხეულის სუბნორმალური ტემპერატურა, კანის ტურგორის დაქვეითება, ქოშინი,
კრუნჩხვები;
/// სისხლის არტერიული წნევის მომატება, მჭრელი შეტევითი ხასიათის მუცლის ტკივილი,
ფსიქომოტორული აგზნება;

//// 1332) ქოლერის დროს რეჰიდრატაციული თერაპია ტარდება, მიუთითეთ არასწორი

პასუხი:
/// მსუბუქი რეჰიდრატაციის შემთხვევაში საკმარისია პერორალური რეჰიდრატაცია;
/// საშუალო სიმძიმის დეჰიდრატაციის დროს რეჰიდრატაცია პერორალურია, თუმცა დაბალი
ორალური ტოლერანტობის შემთხვევაში (პირღებინება) საჭირო ხდება პარენტერალური
რეჰიდრატაცია;
// საშუალო და მძიმე დეჰიდრატაციის დროს, ორივე შემთხვევაში, ინტრავენური
რეჰიდრატაცია უნდა წარიმართოს;
/// მძიმე დეჰიდრატაციის დროს აუცილებელია პარენტერალური რეჰიდრატაცია, რომელიც
ამ სფეროში დახელოვნებულმა სპეციალისტმა უნდა წარმართოს.

//// 1333) ქოლერის დროს განვითარებული თირკმლის მწვავე უკმარისობის მიზეზია:

/// მეტაბოლური აციდოზი;
// სისხლის არტერიული წნევის დაქვეითება;
/// ტოქსიკოზი;
/// ჰიპერგლიკემია;
/// ჰიპერკალიემია.

//// 1334) ქოლერის დროს ინტენსიური ინფუზიური თერაპია ხორციელდება:

/// ინტრამუსკულურად;
/// კანქვეშ;
// ინტრავენურად;
/// არტერიაში შეყვანით;
/// ინტრაპერიტონეულად.

//// 1335) ქოლერის დროს მოზრდილ ავადმყოფებში პირველადი რეჰიდრატაცია

ხორციელდება:
/// 24 საათის განმავლობაში;
/// 8 საათის განმავლობაში;
// 1-1,5 საათის განმავლობაში;
/// 3 საათის განმავლობაში;
/// 12 საათის განმავლობაში.

//// 1336) ქოლერასთან ბრძოლის პრევენციული ღონისძიებებიდან ყველაზე

მნიშვნელოვანია:
// მოსახლეობის უსაფრთხო სასმელი წყლით უზრუნველყოფა და მაღალი სანიტარულ-
ჰიგიენური ნორმების დაცვა;
/// ვიბრიომტარებლების გამოვლენა და მათი პროფილაქტიკური ქიმიოთერაპია;
/// ქოლერის საწინააღმდეგო მასობრივი ვაქცინაცია;
/// ყველა პასუხი სწორია;
/// არცერთი.

//// 1337) რომელი ხსნარი გამოიყენება რეჰიდრატაციისათვის ქოლერით განპირობებული

III-IV ხარისხის ექსიკოზის დროს:
/// ჰემოდეზი;
/// რეოპოლიგლუკინი;
// ელექტროლიტების ხსნარი;
/// 10%-იანი გლუკოზის ხსნარი;
/// 5%-იანი ალბუმინის ხსნარი.

//// 1338) „V. cholerae O1“-ის და „V. cholerae O139“ შტამების დიაგნოსტირება შესაძლებელია:
/// მუქფაზიანი მიკროსკოპით ინფიცირებულიპაციენტის განავალში მოძრავი ვიბრიონების
აღმოჩენა;
/// სპეციალური ნიადაგებით ბაქტერიული კულტურის მიღება;
/// განავალისა და დაბინძურებული წყლის მასალაში პ.ჯ.რ (PCR) დიაგნოსტიკა;
// ყველა პასუხი სწორია;

//// 1339) ჩამოთვლილი ეგზოტოქსიური ინფექციებიდან რომლის კომპლექსურ

მკურნალობაში არ გამოიყენება ანტიტოქსინი:
/// დიფთერია;
// ქოლერა;
/// ბოტულიზმი;
/// ტეტანუსი.
//// 1340) ორგანიზმში შეჭრილი მუცლის ტიფის გამომწვევის დისემინირება ხდება:
/// ნეიტროფილებით;
/// ბაზოფილებით;
// მაკროფაგებით;
/// ეოზინოფილებით;
/// ერითროციტებით.

//// 1341) „S. typhi“-ს მასპინძელია:

/// ძუძუმწოვარი ცხოველები;
/// ფრინველები;
// ადამიანი;
/// ქვეწარმავლები და მწერები;
/// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1342) მუცლის ტიფის გადაცემა ხდება:

/// დაავადებულთან მჭიდრო კონტაქტით;
/// „S. typhi“-ს უსიმპტომო მტარებელთან მჭიდრო კონტაქტით;
/// ინფიცირებული წყლით;
/// ინფიცირებული საკვებით;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი გზით.

//// 1343) მუცლის ტიფის ყველაზე ხშირი სიმპტომია/ებია:

/// მუცლის ტკივილი;
// ცხელება;
/// დიარეა ან ყაბზობა;
/// მეტეორიზმი;
/// ეგზანთემა.

//// 1344) მუცლის ტიფის დროს როზეოლური გამონაყარი როგორც წესი აღინიშნება:
/// სახეზე და კისერზე;
/// ქვედა კიდურებზე;
/// ზედა კიდურებზე;
// მუცელზე და გულმკერდზე.

//// 1345) მუცლის ტიფის დროს გართულებები – ნაწლავის პერფორაცია და სისხლდენა,

როგორც წესი ვითარდება:
/// დაავადების პირველ დღეებში;
/// დაავადების პირველ / მეორე კვირას;
// დაავადების მეორე / მესამე კვირას;
/// დაავადების მესამე / მეოთხე კვირას;
/// რეკონვალესცენციის პერიოდში.

//// 1346) მუცლის ტიფის გართულებები შეიძლება იყოს:

/// ენდოკარდიტი;
/// ღვიძლის და ელენთის აბსცესი;
/// მენინგიტი.;
/// ნევრიტი;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1347) „S. typhi“-ს ქრონიკულ მტარებლობას ადგილი აქვს:

// 1 - 5% შემთხვევაში;
/// 10 -15% შემთხვევაში;
/// 15 - 20% შემთხვევაში;
/// 20 – 25% შემთხვევაში;
/// 5 - 10% შემთხვევაში.

//// 1348) მუცლის ტიფის ინკუბაციური პერიოდი, როგორც წესი, მერყეობს:

/// 1 -–14 დღე;
/// 3 -–35 დღე;
// 3 - 21 დღე;
/// 14 -–59 დღე.
//// 1349) მიკრობთა რომელ გვარს მიეკუთვნება კოლი-ინფექციის გამომწვევი:
/// სალმონელებს;
// ეშერიხიებს;
/// შიგელებს;
/// ლეპტოსპირებს;
/// რიკეტსიებს.

//// 1350) რომელია კოლი-ინფექციის დასნებოვნების ძირითადი გზა:

/// აეროგენული;
/// ტრანსმისიული;
// საკვებისმიერი;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.

//// 1351) რომელია ვირუსული გასტროენტარიტის გამომწვევი:

// როტავირუსი;
/// შიგელა ფლექსნერი;
/// ქოლერის ვიბრიონი;
/// კლოსტრიდია.

//// 1352) მიუთითეთ ვირუსული გასტროენტერიტის გადაცემის ძირითადი მექანიზმი:

/// ტრანსმისიული;
// ფეკალურ-ორალური;
/// კონტაქტური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// შერეული.

//// 1353) რა არ ზიანდება უშუალოდ ენტეროვირუსული ინფექციის შემთხვევაში:

/// ეპითელური ქსოვილი;
/// ნერვული ქსოვილი;
/// კუნთოვანი ქსოვილი;
/// ლიმფური აპარატი;
// ძვალ-სახსროვანი სისტემა.

//// 1354) რომელი ფორმების განვითარება ახასიათებს ენტეროვირუსულ ინფექციას:

/// მიოკარდიტი;
/// მიალგია;
/// სეროზული მენინგიტი;
/// კონიუქტივიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1355) მკურნალობის რომელი მეთოდია წამყვანი საკვებისმიერი ტოქსიკოინფექციის

დროს:
/// ეთიოტროპული;
// პათოგენეზური;
/// ფაგოთერაპია;
/// ჰემოდიალიზი, ჰემოსორბცია;
/// იმუნომარეგულირებელი.

//// 1356) არატიფური სალმონელების რეზერვუარია:

/// ადამიანი;
/// ძუძუმწოვრები;
/// ფრინველები;
/// ქვეწარმავლები;
// ყველა ზემოდ ჩამოთვლილი;

//// 1357) არატიფური სალმონელების გადაცემის ძირითადი გზაა:

/// ინფიცირებული წყალი.;
// ინფიცირებული საკვები;
/// უშუალო კონტაქტი დაავადებულთან;
/// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1358) სალმონელოზის კლინიკური ნიშნები როგორც წესი ვლინდება ინფიცირებიდან:

/// 1 -დან 2 საათში;
// 6 -– 72 საათში;
/// 48 - 144 საათში;
/// 5 – 7 დღეში.

//// 1359) სალმონელოზის კლინიკური ფორმაბია:

/// გასტროენტერიტული;
/// სეპტიური;
/// ასიმპტომური ბაქტერიამტარებლობა;
// ყველა ზემოდ ჩამოთვლილი.

//// 1360) სალმონელოზის ლოკალიზირებული ინფექციების დროს ზიანდება:

/// მუცლის ღრუს ორგანოები;
/// ფილტვები და ცნს;
/// შარდ-საქესო სისტემა;
/// საყრდენ მამოძრავებელი სისტემა და რბილი ქსოვილები;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1361) სალმონელოზური გასტროენტერიტის დიაგნოზისათვის გადამწყვეტი

მნიშვნელობა აქვს:
/// კლინიკურ მონაცემებს;
/// სეროლოგიურ კვლევას;
/// განავლის მიკროსკოპულ კვლევას;
// განავლიდან სალმონელების კულტურის მიღებას.

//// 1362) რომელი დებულებაა არასწორი:

/// სალმონელოზური გასტროენტერიტის დროს, ხშირ შემთხვევაში ანტიბიოტიკები არ
ინიშნება;
// სალმონელოზის ყველა კლინიკური ფორმის დროს აუცილებელია ანტიბიოტიკებით
მკურნალობის ჩატარება;
/// სალმონელოზური გასტროენტერიტის დროს, სიმპტომები ხშირ შემთხვევაში
თვითლიმიტირებულია;
/// სალმონელოზური გასტროენტერიტის სამკურნალოდ გამოიყენება ელექტროლიტების
ხსნარები.

//// 1363) ჩვეულებრივ რომელი ანტიბაქტერიული პრეპარატი არ გამოიყენაბა

სალმონელოზის სამკურნალოდ?
/// აზიტრომიცინი;
/// ცეფტრიაქსონი;
// ერითრომიცინი;
/// ციპროფლოქსაცინი.

//// 1364) სალმონელური ენდოკარდიტისა და ენდოვასკულარული ინფექციის დროს

სამკურნალოდ ძირითადად გამოიყენება:
/// ქლორამფენიკოლი;
/// გენტამიცინი;
// ცეფტრიაქსონი;
/// სულფომეტაქსოზოლ-ტრიმეტოპრიმი.

//// 1365) სალმონელოზური გასტროენტერიტით პაციენტებში ეტიოტროპული მკურნალობა

შესაძლოა არ დაინიშნოს:
/// 1 წლამდე ასაკის ბავშვებს;
/// 50 წელზე მეტ პირებს;
// საშუალო სიმძიმის ახალგაზრდა პირებს;
/// იმუნოკომპრომეტირებულებს;
/// სისხლძარღვთა, გულის და სახსრების პროტეზების მქონე პირებს.

//// 1366) სალმონელოზური გასტროენტერიტის დროს რომელი უჯრედებით ხდება წვრილი

და მსხვილი ნაწლავის ინფილტრირება?
// პოლიმორფონუკლეარული უჯრედებით;
/// ლიმფოციტებით;
/// მონოციტებით;
/// მასტოციტებით.

//// 1367) რომელი დებულება არ არის სწორი სალმონელოზის შემთხვევაში?

/// დიარეა ძირითადად წყლისებურია, უსისხლო მასებით;
/// შესაძლებელია განვითარდეს დიზენტერიული სინდრომი;
// ჰემოკოლიტური სინდრომი არ ვითარდება;
/// გასტროინტესტინალური სიმპტომატიკა ძირითადად 6 – 48 საათში იწყება.

//// 1368) ქოლერის ვიბრიონი ინტენსიურად მრავლდება:

/// კუჭში;
// წვრილ ნაწლავებში;
/// მსხვილ ნაწლავებში;
/// სისხლში;
/// ლიმფურ კვანძებში.

//// 1369) ქოლერის დროს ადგილი აქვს:

/// წყლულების წარმოქმნას წვრილ ნაწლავებში;
/// ნაწლავთა ლორწოვანი გარსის შეშუპებას და წერტილოვან სისხლჩაქცევებს;
/// ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ეპითელიუმის ხაოების დესკვამაციას;
/// ლორწოვანის ნეკროზს;
// არც ერთ მათგანს.

//// 1370) ქოლერის დროს დაავადების სიმძიმეს განსაზღვრავს:

/// ინტოქსიკაცია;
// ექსიკოზის ხარისხი;
/// ტაქიკარდია;
/// ცხელების ინტენსივობა;
/// ნაწლავის ლორწოვან გარსზე წყლულების წარმოქმნის ინტენსივობა.

//// 1371) მძიმე ქოლერის დროს (ალგიდი) ავადმყოფის სხეულის ტემპერატურა:

/// სუბფებრილურია;
/// მერყეობს 38-39C -ს შორის;
/// ნორმალურია;
// სუბნორმალურია;
/// 40C -ზე მეტია.

//// 1372) ქოლერის კლინიკური სიმპტომებია ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:

/// პროფუზული ფაღარათისა;
/// კანის ტურგორის დაქვეითებისა;
// ცხელებისა;
/// კრუნჩხვებისა;
/// განმეორებითი ღებინებისა.

//// 1373) პარტახტიანი ტიფის დროს ვითარდება:

/// წვრილი ნაწლავის ლიმფური აპარატის დაზიანება;
/// ღვიძლის და თირკმლების დაზიანება;
// გენერალიზებული ვასკულიტი;
/// ლიმფადენოპათია;
/// მწვავე, კეთილთვისებიანი რეტიკულოენდოთელიოზი.

//// 1374) 40 წლის ავადმყოფს დაეწყო გულისრევა, ღებინება, ტკივილი ეპიგასტრიუმში.

იმავე დღეს გამოეხატა გაორება, გაუძნელდა ყლაპვა და სუნთქვა. ცხელება არ აღენიშნება,
უჩივის ზედმიწევნით საერთო სისუსტეს. ჩამოთვლილიდან რომელი გამოკვლევაა ყველაზე
ნაკლებ მნიშვნელოვანი ამ შემთხვევაში დიაგნოზის დასადასტურებლად:
// გულმკერდის რენტგენოგრაფია;
/// სისხლის გამოკვლევა ტოქსინის შემცველობაზე ბიოლოგიური ცდით;
/// პირნაღები მასის, ხახისა და კუჭის ამონარეცხის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;
/// შარდისა და განავლის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;
/// ელექტროკარდიოგრაფია.

//// 1375) რა არის სალმონელების პათოგენობის ფაქტორი:

/// ეგზოტოქსინი;
// ენდოტოქსინი;
/// ჰიალურონიდაზა;
/// პენიცილინაზა.

//// 1376) სისხლის, ძვლის ტვინის და დუოდენალური შიგთავსის ერთდროული

ბაქტერიული კვლევას შემთხვევაში „S. typhi“-ს კულტურის მიღების შანსია:
/// 100%;
// 90%;
/// 80%;
/// 70%;
/// 60%.

//// 1377) რომელი დებულებაა არასწორი კამპილობაქტერის შესახებ:

/// „C. jejuni“ ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი დიარეული პათოგენია;
/// „C. jejuni“-ზე მოდის 80-90% კამპილობაქტერიებით გამოწვეული ვერიფიცირებული
შემთხვევებისა;
/// „ C. Coli, C. upsaliensis, C. lari“ და „C. fetus“ აგრეთვე იწვევენ დიარეულ სინდრომს;
// დიარეგენული კამპილობაქტერიები არ იწვევენ სისტემურ და ლოკალიზებულ ინფექციებს.

//// 1378) რომელი დებულებაა არასწორი კამპილობაქტერის შესახებ:

/// ეს ორგანიზმები ბინადრობენ მრავალი ცხოველის გასტროინტესტინალურ ტრაქტში;
// ისინი ჩვეულებრივ, მასპინძელი ცხოველების ორგანიზმში მძიმე დაავადებებს იწვევენ;
/// კამპილობაქტერიების გადაცემა ადამიანზე ხდება არასაკმარისად დამუშავებული
ინფიცირებული ხორცის პროდუქტებითა და წყლით;
/// არცთუ იშვიათად ადამიანი ავადდება ინფიცირებულ ცხოველთან უშუალო კონტაქტის
შედეგად.

//// 1379) განვითარებულ ქვეყნებში კამპილობაქტერიებით ინფიცირება ძირითადად

(50-70%) ხდება:
// სათანადოდ დაუმუშავებელი შინაური ფრინველის ხორცით;
/// არაპასტერიზირებული რძით;
/// ინფიცირებული წყლით;
/// ინფიცირებულ ცხოველებთან უშუალო კონტაქტით.

//// 1380) რომელი დებულება არ არის მართებული კამპილობაქტერიების შესახებ?

/// ადამიანები ავადდებიან მთელი წლის განმავლობაში;
/// ავადობის პიკი მოდის ზაფხულზე და ადრეულ შემოდგომაზე;
// ავადობის პიკი მოდის ზამთრის თვეებზე;
/// ავადდებიან ყველა ასაკის პირები.

//// 1381) რომელი დებულებაა სწორი კამპილობაქტერიოზის შესახებ:

// განვითარებად ქვეყნებში ავადობის პიკი მოდის 2 წლამდე ასაკის ბავშვებზე;
/// განვითარებად ქვეყნებში ყველაზე ხშირად საშუალო ასაკის ბავშვები ავადდებიან;
/// განვითარებად ქვეყნებში დაავადება არ გვხვდება;
/// მიუხედავად „C. jejuni“-ით ხშირი ინფიცირებისა იმუნიტეტი არ ვითარდება.

//// 1382) „C. jejuni“ -ის ორგანიზმში შეწრის შემდეგ დაავადება ვლინდება:
/// რამდენიმე საათში;
// 1 – 7 დღეში;
/// 7 – 10 დღეში;
/// 10 – 14 დღეში.

//// 1383) კამპილობაქტერიოზის ფონზე შესაძლებელია განვითარდეს შემდეგი

გართულებები:
/// მენინგიტი;
/// ქოლეცისტიტი;
/// ენდოკარდიტი;
/// არცერთი ზემოდ ჩამოთვლილი;
// ყველა ზემოდ ჩამოთვლილი.

//// 1384) რომელი გამომწვევი არ არის ჩვეულებრივ რეაქტიული ართრიტის (რეიტერის

სინდრომი) ტრიგერი:
/// „Yersinia enterokolitica“;
/// „Shigella“;
// „E. histolytica“;
/// „Salmonella”;
/// „C. jejuni”.

//// 1385) რომელი დებულებაა არასწორი კამპილობაქტერიოზის შესახებ:

/// კამპილობაქტერიული ენტერიტი კლინიკური ნიშნებით პრაქტიკულად არ განსხვავდება
მსგავსი ნოზოლოგიებისაგან;
/// ექსტრაინტესტინალური კამპილობაქტერიოზის დიაგნოზი ბაქტერიული კულტურის
მიღების შემდეგად დგინდება;
/// კამპილობაქტერიული ენტეროკოლიტი სიმპტომურად არცთუ იშვიათად წყლულოვანი
კოლიტისა და კრონის დაავადების კლინიკას იძლევა;
// ნაწლავის ბიოფსია საშუალებას გვაძლევს განვასხვავოთ კამპილობაქტერიოზი
წყლულოვანი კოლიტისა და კრონის დაავადებისაგან.

//// 1386) რომელი პრეპარატების გამოყენება არ არის რეკომენდირებული

კამპილობაქტერიული ენტერიტის დროს?
/// ციპროფლოქსაცინი;
/// აზიტრომიცინი;
/// ერითრომიცინი;
// ანტიმოტილიური აგენტები.

//// 1387) სისტემური კამპილობაქტერიული ინფექციის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// გენტამიცინი;
/// იმიპენემ ცელასტატინი;
/// ციპროფლოქსაცინი;
/// არცერთი ზემოდ ჩამოთვლილი;
// ყველა ზემოდ ჩამოთვლილი.

//// 1388) რომელი პრეპარატის მიმართ ავლენს C. jejuni ყველაზე მაღალ რეზისტენტობას:
/// აზიტრომიცინი;
// ციპროფლოქსაცინი;
/// ერითრომიცინი;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი;
/// ყველა ზემოდ ჩამოთვლილი.

//// 1389) რომელი ბაქტერიაა ყველაზე ხშირად ასოცირებული ლეტალურ გამოსავალთან?

/// “Campilobacter coli”;
// “Campilobacter fetus”;
/// “Campilobacter upsaliensis”;
/// “Campilobacter lari”.

//// 1390) რომელი დებულებაა არასწორი კამპილობაქტერიების შესახებ:

/// კამპილობაქტერიულ ენტერიტს ხშირად წინ უძღვის პროდრომული პერიდი;
/// ინტესტინალური ფაზის ხშირი სიმპტომებია – დიარეა, მუცლის ტკივილი, ცხელება;
// კამპილობაქტერიული ენტერიტი ჩვეულებრივ თვითლიმიტირებული დაავადება არ არის;
/// ცხელება შესაძლოა “C. jejun”-ით გამოწვეული ინფექციის ერთადერთი საწყისი სიმპტომი
იყოს.

//// 1391) რომელია სწორი მსჯელობა “Campilobacter fetus”.-ით გამოწვეული დაავადების

შესახებ?
// ამ დროს ვითარდება ” C. jejuni”-ით გამოწვეული დაავადების მსგავსი სიმპტომატიკა;
/// გართულებები ხშირია და გამოსავალი არაკეთილსაიმედოა;
/// ფეხმძიმობის პერიოდში განვითარებული ინფექცია არ აზიანებს ნაყოფს;
/// თავის ტვინის, ძვლების, საშარდე სისტემის და რბილი ქსოვილების დაზიანება არ
ვითარდება.

//// 1392) შიგელოზის სამკურნალოდ გამოიყენება ყველა პრეპარატი გარდა:

/// ამპიცილინი;
// ამოქსაცილინი;
/// აზიტრომიცინი;
/// ტრიმეტოპრიმ-სულფომეტოქსაზოლი;
/// ციპროფლოქსაცინი.

//// 1393) ჰემოლიზურ-ურემიულ სინდრომს როგორც წესი იწვევენ:

/// ენტეროინვაზიური “E. Coli” და “Salmonella”;
// “S. Sonnei” ტიპი I და ენტეროჰემორარგიული ” E. Coli”;
/// “S. Sonnei” და “Yersiniae”;
/// “S. flexneri” და ენტეროადჰეზიური “E. Coli”.

//// 1394) შიგელოზის პათოგენეზში ნიშვნელობა აქვს ყველა ჩამოთვლილ ფაქტორს გარდა:
/// ლიპოპოლისაქარიდემიას;
/// შიგატოქსინს;
/// ნაწლავის უჯრედებში გამომწვევის ინვაზიას;
/// . ლეიკოციტებით “Lamina propria”-ს ინფილტრაციას;
// გამომწვევის მაკროფაგებში შეჭრას;
/// ბაქტერიემიას.

//// 1395) ჰემოლიზურ-ურემიულ სინდრომზე პასუხისმგებელია:

/// შიგელა ენტეროტოქსინ – 1;
/// შიგელა ენტეროტოქსინ – 2;
/// ლიპოპოლისაქარიდი;
// შიგატოქსინი 1 და 2;
/// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1396) შიგელოზის პათოგენეზში ყველაზე მნიშვნელოვანი მომენტია:

/// ენტეროტოქსინ 1-ის გამომუშავება;
/// ენტეროტოქსინ 2-ის გამომუშავება;
// გამომწვევის მსხვილი ნაწლავის ეპითელიოციტებში შეჭრა და უჯრედიდან უჯრედში
გავრცელება;
/// ნაწლავის მიკროფლორის დათრგუნვა..

//// 1397) განავლიდან შიგელების ამოთსევის ალბათობა მკვეთრად კლებულობს, როცა:

/// განავალში უხვად არის ლეიკოციტები;
/// ადგილი აქვს სისხლიან დიარეას;
// წყლისებური დიარეაა;
/// მასალა აღებულია რექტოსიგმოიდოსკოპიით;
/// ბაქტერიოლოგიური კვლევა ჩატარდა დაავადების დაწყებიდან პირველ 3 დღეში.

//// 1398) რომელი დებულებაა სწორი შიგელოზის დროს?

/// სეროტიპ-სპეციფიური იმუნიტეტი არ ვითარდება;
/// ვითარდება ჯვარედინი იმუნიტეტი სეროტიპებს შორის;
/// იმუნიტეტი საერთოდ არ ვითარდება;
// ბაქტერიის ლიპოპოლისაქარიდის მიმართ წარმოქმნილი ანტისხეულები განაპირობებენ
იმუნიტეტს.

//// 1399) დიზენტერიული სინდრომი ვითარდება:

/// შიგელოზის დროს;
/// კამპილობაქტერიოზის დროს;
/// სალმონელოზის დროს;
/// აერომონული ინფექციის დროს;
// ყველა ზემოდ ჩამოთვლილი სწორია.

//// 1400) ორგანიზმში ამებას რომელი ფორმების შეჭრისას შეიძლება განვითარდეს

ინვაზიური დაავადება?
/// „E. histolytica“-ს ტროფოზოიტის;
/// როგორც „E. dispar“-ის, ისე „E. histolytica“-ს ტროფოზოიტის;
// „E. histolytica“-ს ცისტის;
/// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილის.

//// 1401) არის თუ არა შესაძლებელი, რომ იმუნოკომპეტენტური პირი ცხოვრების

განმავლობაში რამდენჯერმე დაავადდეს შიგელოზით?
/// არა! რადგან შიგელოზი ტოვებს მყარ იმუნიტეტს;
/// არა! რადგან შიგელოზი ადრეული ბავშვობის დაავადებაა და იმუნოკომპეტენტური პირი ამ
დაავადებით რამდენჯერმე არ ავადდება
// შესაძლებელია! რადგან შიგელოზის მიმართ სეროტიპსპეციფიური იმუნიტეტი ყალიბდება;
/// შესაძლებელია! იმუნოსუპრესიული პრეპარატების მოხმარების ფონზე;
/// შესაძლებელია! ანტაციდების ხანგძლივი მიგების ფონზე.

//// 1402) შიგელოზის მიმდინარეობის შესახებ რომელი გამონათქვამია მართებული?

/// შიგელოზს პედიატრიული ასაკის პაციენტებში უსიმპტომო მიმდინარეობა ახასიათებს;
/// შიგელოზს მოზრდილი ასაკის პაციენტებში კლინიკურად გამოხატული მიმდინარეობა
ახასიათებს;
/// შიგელოზი ხანდაზმულებში, როგორც წესი, უსიმპტომოდ მიმდინარეობს;
// ეპიდაფეთქებების დროს, შიგელოზით ერთნაირად ავადდებიან როგორც ბავშვები, ასევე
მოზრდილები.

//// 1403) შიგელას 4 სახეობიდან რომელს არ შეუძლია გამოიწვიოს ადამიანის ხელმეორედ

ინფიცირება:
/// „S. dysenteriae“-ს რადგან იგი დაკავშირებულია პოსტინფექციური ჰემორარგიულ-
ურემიული სინდრომის განვითარებასთან;
/// „S. Flexner“ -ს რადგან მისთვის დამახაიათებელია გადაცემის კონტაქტური გზა;
// „ S. sonnei“ -ს რადგან იგი მხოლოდ 1 სეროტიპით არის წარმოდგენილი;
/// „S. Boydii“-ს რადგან იგი ინფიცირებულ პაციენტის ორგანიზმში ხანგძლივად რჩება.

//// 1404) ქოლერის ვიბრიონს აღმოვაჩენთ დაავადებულის:

/// სისხლში;
/// შარდში;
// განავალში;
/// ყველა ჩამოთვლილში;
/// არცერთ ჩამოთვლილში.

//// 1405) რომელი არ არის დამახასიათებელი როტავირუსისათვის:

// გამომწვევი დნმ-ს შემცველი ვირუსია;
/// ვირუსის ჯგუფობრივი ანტიგენი შიგნითა კაფსიდის ცილა;
/// შეიცავს ჰემაგლუტინინს;
/// ინფექციურობა იზრდება პროტეოლიზური ფერმენტების დამატებით.

//// 1406) როტავირუსული გასტროენეტერიტის დროს დიარეის პათოგენეზში მთავარია:

/// ადენილციკლაზას გააქტიურება, რის გამოც ენტეროციტში დიდი რაოდენობით
გამომუშავდება ციკლური ამფ-I;
/// ენტეროციტში პროსტაგლანდინების კონცენტრაციის მატება;
/// წვრილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის ანთება;
// ფერმენტ ლაქტაზის დეფიციტი, რის გამოც არ ხდება ლაქტოზის დაშლა.

//// 1407) ახალშობილებში როტავირუსული გასტროენტერიტებისათვის უფრო

დამახასიათებელია:
/// მაღალი სიხშირე და დაავადების მძიმედ მიმდინარეობა;
// ვირუსმტარებლობა, ახალშობილთა ნაწლავებში როტავირუსის რეცეპტორის არარსებობის
გამო;
/// დაავადება ხშირად რთულდება ბაქტერიული ინფექციით;
/// დიარეასთან ერთად გამოვლენილია რესპირატორული მოვლენები.

//// 1408) დღეისათვის როტავირუსული გასტროენტერიტის დიაგნოზი ისმება შემდეგი

გამოკვლევის საფუძველზე:
/// განავლის ბაქტერიოლოგია;
// 10%-იან კოპროსუსპენზიაში როტავირუსის ანტიგენის აღმოჩენა;
/// სისხლში ანტიროტავირუსული ანტისხეულების ერთჯერადი კვლევა;
/// პირ-ხახის ნაცხის ვირუსოლოგია.

//// 1409) „E. histolytica“-თი ინფიცირება უფრო ხშირად ხდება:

/// დაბინძურებული ხელებით;
// ინფიცირებული წყლით;
/// ინფიცირებული საკვებით;
/// მწერებით.
//// 1410) ენტეროინვაზიური „E-coli“ ინვაზირებს ნაწლავის ლორწოვანის ეპითელიუმში და
გამოანთავისუფლებს:
/// თერმოლაბილურ ენტეროტოქსინს;
/// თერმოსტაბილურ ენტეროტოქსინს;
// ენდოტოქსინს;
/// ეგზოტოქსინს.

//// 1411) ენტეროტოქსიგენური „E-coli“ -ით გამოწვეული ეშერიხიოზისათვის

დამახასიათებელია ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
/// გამოიმუშავებს თერმოლაბილურ (ან) და თერმოსტაბილურ ენტეროტოქსინს;
/// იწვევს როგორც ბავშვების, ისე მოზრდილთა დიარეას;
/// დაავადებას ქოლერის მსგავს ეშერიხიოზს უწოდებენ;
// აქვს ნაწლავის ლორწოვანში ინვაზირების უნარი;
/// ცნობილია "მოგზაურთა დიარეის" სახელწოდებით.

//// 1412) არაპათოგენურ ნაწლავის ჩხირს ახასიათებს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი, გარდა:
/// შედის ნაწლავის მიკროფლორაში;
/// მონაწილეობს არასფეციფიკური იმუნიტეტის ფორმირებაში;
/// იჩენს ანტაგონისტურ მოქმედებას უცხო ფლორის მიმართ;
// დაავადებას იწვევს განვითარებადი ქვეყნების მოსახლეობაში.
/// მონაწილეობს ბიოქიმიურ პროცესებში.

//// 1413) რომელი დებულებაა სწორი:

/// „E. dispar“-ს ტროფოზოიტი სისხლის მიმოქცევაში მოხვედრისას არ იშლება
კომპლემენტით;
// „E. histolytica“-ს ტროფოზოიტი რეზისტენტულია კომპლემენტის მიმართ;
/// კომპლემენტი შლის, როგორც „E. histolytica“ -ს, ისე „E. dispar“-ის ტროფოზოიტებს;
/// ღვიძლის ქსოვილში შესაძლოა მოხვდეს როგორც „E. histolytica“ - ს, ისე „E. dispar“-ის
ტროფოზოიტები;
/// ღვიძლის დაზიანება ვითარდება პორტულ სისტემაში „E. histolytica“ -ს ცისტების
მოხვედრის შემდეგ.

//// 1414) რომელი დებულებაა სწორი „E. histolytica“ -თი გამოწვეული პროცესის შესახებ?
/// დაავადების გადატანის შემდეგ ვითარდება მყარი იმუნიტეტი;
// . დაავადების გადატანის შემდეგ მყარი იმუნიტეტი არ ვითარდება;
/// არსებობს ჯვარედინი სენშეუვალობა „E. dispar“-ითა და „E. histolytica“ -თი გამოწვეულ
პროცესებს შორის;
/// ამებური კოლიტისა და ღვიძლის აბსცესის განმეორებითი შემთხვევები ხშირია;
/// ანტისხეულების ტიტრი კორელირებს დაავადების სიმძიმესთან.

//// 1415) „E. histolytica“ -თი გამოწვეული ყვალაზე ხშირი ფორმაა:

// უსიმპტომო ცისტამტარებლობა;
/// მწვავე ამებური დიზენტერია;
/// ქრონიკული ნაწლწვთა ამებიაზი;
/// ღვიძლის ამებური აბსცესი;
/// უროგენიტალური დაზიანება.

//// 1416) „E. histolytica“ -თი გამოწვეული ინფექციის დროს ფილტვის დაზიანება
ჩვეულებრივ ვითარდება:
/// როგორც მწვავე ამებური დიზენტერიის გართულება;
/// როგორც ქრონიკული ნაწლავთა ამებიაზის გართულება;
/// უსიმპტომო ცისტამტარებლობის დროს გამომწვევის ჰემატოგენური გავრცელების გამო;
// როგორც ღვიძლის აბსცესის გართულება.

//// 1417) ქოლერის დროს ალჰიდი ვითარდება, თუ სითხის დანაკარგი შეადგენს სხეულის
მასის:
/// 3%-ს;
/// 6%-ს;
/// 9%-ს;
// 10%-და მეტი.
//// 1418) შიგელოზის კლინიკური გამოვლინებაა:
/// ცხელება და წყლისებური დიარეა;
/// ცხელება და წყლისებური დიარეა, რომელიც პროგრესირებს მოტყუებებით და ტენეზმებით
მიმდინარე სისხლიან-ლორწოიან დისტალურ კოლიტში
/// მხოლოდ ცხელება;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1419) რომელი დაავადებებისათვისაა დამახასიათებელი განავალში ლეიკოციტების

მცირე რაოდენობა, ან მათი საერთოდ არ არსებობა:
/// სალმონელოზური ენტეროკოლიტის დროს;
/// ენტეროინვაზიური „E. Coli“-თ გამოწვეული ინფექციისას;
// „E. histolytica“ -თი გამოწვეული მწვავე დიზენტერიის დროს;
/// შიგელოზის დროს;
/// კამპილობაქტერიული ენტეროკოლიტის დროს.

//// 1420) განავალში შარკო-ლეიდენის კრისტალების აღმოჩენა დამახასიათებელია:

/// ენტეროპათოგენური „E. Coli“-თ გამოწვეული დიარეის დროს;
/// ენტეროადჰეზიური „E. Coli“-თ გამოწვეული დიარეის დროს;
/// სალმონელოზური ენტერიტის დროს;
/// „Y. enterocolitica“-თი გამოწვეული დიარეის დროს;
// ნაწლავთა ამებიაზის დროს.

//// 1421) მწვავე დიზინტერიის დროს ანტიბიოტიკის მიღების რომელ გზას ვაძლევთ
უპირატესობას?
// პერორალური.
/// ინტრამუსკულარული.
/// ინტრავენური.
/// ინტრარექტალური.

//// 1422) ქოლერის დროს განვითარებული სისხლის მიმოქცევის ცენტრალიზაციის

სინდრომი განპირობებულია:
/// სისხლის დეპონირებით შინაგან ორგანიებში;
// დეჰიდრატაციით.
/// გულის მწვავე უკმარისობით.
/// ნაწლავიდან სისხლდენით.

//// 1423) ქოლერის კლინიკური გამოვლინება იწყება:

/// ცხელებით;
/// ღებინებით;
// ფაღარათით;
/// მოვლითი ხასიათის ტკივილით მუცლის არეში;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1424) ბაქტერიემია არ ახასიათებს:

/// მუცლის ტიფს;
/// პარატიფ „A“ და „B“;
/// იერსენიოზს;
// დიზენტერიას.

//// 1425) დიზენტერიის დროს პათომორფოლოგიური ცვლილლებები შეიძლება

განვითარდეს:
/// თეძოს ნაწლავის დისტალურ ნაწილში;
/// სიგმოიდურ ნაწლავში;
/// სწორ ნაწლავში;
// ყველა ჩამოთვლილიში.

//// 1426) ელენთის გადიდება არ ახასიათებს:

/// მალარიას;
/// მუცლის ტიფს;
// დიზენტერიას;
/// მონონუკლეოზს.
//// 1427) რომელი დაავადების დროს შეიძლება იყოს განავალში სისხლის და ჩირქი:
/// დიზენტერია;
/// ამებიაზე;
/// ბალანტიდიაზი;
/// კრონის დაავადება;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1428) რომელი დებულება არ არის მართებული გრიპის ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფექციის წყაროა მხოლოდ დაავადებული ადამიანი;
// მაქსიმალური კონტაგიოზობა აღინიშნება რეკონვალესცენციის პერიოდში;
/// ინფექცია ვრცელდება ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// დაავადებისათვის დამახასიათებელია სეზონურობა;
/// დაავადება ტოვებს ტიპოსპეციფიურ არა მყარ იმუნიტეტს.

//// 1429) გრიპის ვირუსის კულტურის მისაღებად აუცილებელი მასალაა:

// ცხვირ-ხახის ჩამონარეცხი;
/// შარდი;
/// განავალი;
/// ნახველი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1430) რომელი დებულება არ არის მართებული პარაგრიპის ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფექციის წყაროა ავადმყოფი ადამიანი;
/// ინფექცია გადადის ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// ავადობის შემთხვევები მატულობს შემოდგომა-ზამთრის პერიოდში;
/// დაავადების გადატანის შემდეგ გამომუშავდება ტიპოსპეციფიკური იმუნიტეტი;
// პარაგრიპისთვის ტიპიურია ეპიდემიური გავრცელება.

//// 1431) რომელი დებულება არ არის მართებული პარაგრიპის შესახებ:

/// ვირუსს განსაკუთრებით ახასიათებს ტროპიზმი ხორხის ეპითელიუმის მიმართ;
// ხანგრძლივ ვირემიას თან სდევს მძიმე ზოგადი ინტოქსიკაცია;
/// ვირუსი მრავლდება ძირითადად ცხვირის გასავლებსა და ხორხის ლორწოვანი გარსის
ეპითელურ უჯრედებში;
/// შეიძლება განვითარდეს ხორხის სტენოზი ან სტენოზური ლარინგოტრაქეიტი;
/// ბავშვებში ხშირია ვირუსული და ბაქტერიული ინფექციის ასოციაცია.

//// 1432) რომელი სინდრომი ვითარდება უფრო ხშირად პარაგრიპის დროს:

// ლარინგიტი და ლარინგოტრაქეიტი;
/// რინიტი;
/// ფარინგიტი;
/// ტონზილიტი;
/// ბრონქიტი.

//// 1433) რომელი კლინიკური ნიშანი არ არის დამახასიათებელი პარაგრიპისთვის:

/// ცხვირით სუნთქვის გაძნელება;
/// შეუპოვარი ხველა უხეში, მყეფავი ხასიათის
/// ხმის ჩახლეჩა;
/// რინორეა, სეროზული ან სეროზულ-ჩირქოვანი ხასიათის;
// კონიუქტივიტი.

//// 1434) პარაგრიპის დიაგნოსტიკისათვის რომელი მეთოდია ინფორმაციული პირველსავე

დღეებში:
// ცხვირ-ხახის ნაცხის იმუნოფლუორესცენცია;
/// სისხლის გამოკვლევა ჰემაგლუტინაციის მეთოდით;
/// სისხლის გამოკვლევა კომპლემენტის შებოჭვის მეთოდით;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1435) რომელი დებულება არ არის მართებული ადენოვირუსული ინფექციის

ეპიდემიოლოგიის შესახებ:
/// ინფექციის წყაროა დაავადებული ადამიანი;
/// ავადმყოფი ვირუსს გამოჰყოფს ცხვირ-ხახის ლორწოთი
/// ავადმყოფი ვირუსს გამოჰყოფს განავლით;
// ინფექციის გადაცემის ერთადერთი გზა ჰაერ-წვეთოვანია;
/// ინფექცია შეიძლება გავრცელდეს ფეკალურ-ორალური გზით.

//// 1436) რომელი ორგანოების მიმართ ახასიათებს ტროპიზმი ადენოვირუსებს:

/// სასუნთქი გზების ლორწვანის;
/// თვალის ლორწოვანის;
/// ნაწლავების ლორწოვანი გარსების;
/// რეგიონული ლიმფური კვანძების;
// ყველა ჩამოთვლილის.

//// 1437) რომელი დებულება არ არის მართებული ადენოვირუსული ინფექციის

პათოგენეზის შესახებ:
/// ადენოვირუსული ინფექციის დროს არ ზიანდება რბილი სასის ლორწოვანი გარსი;
/// ადენოვირუსები ნაწლავების ეპითელურ უჯრედებსა და ლიმფურ აპარატში ხანგრძლივად
მრავლდება;
// ადენოვირუსული ინფექციის დროს ვირუსემია არ ვითარდება;
/// ნაწლავებში ადენოვირუსების რეპროდუქციას თან სდევს ნაწლავების ლორწოვანი გარსის
და ლიმფური კვანძების ანთება.

//// 1438) ადენონირუსული ინფექციის მწვავე რესპირაციული ფორმის დროს არ არის

დამახასიათებელი:
// რინიტი;
/// რინოფარინგიტი;
/// რინიფარინგოტონზილიტი;
/// რინოფარინგობრონქიტი;
/// კონიუნქტივიტი.

//// 1439) რომელი კლინიკური ფორმები ახასიათებს ადენოვირუსულ ინფექციას:

/// მწვავე რესპირაციული;
/// ფარინგოკონიუნქტიური ცხელება;
/// ეპიდემიური კონიუნქტივი და კერატოკონიუნქტივიტი;
/// პნევმონია;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1440) რომელი დებულება არ არის მართებული რესპირაციულ-სინციტიური ინფექციის

შესახებ:
/// ინფექციის წყაროა ვირუსმტარებელი და ავადმყოფი ადამიანი;
/// ვირუსის საწინააღმდეგო ანტისხეულები ნაყოფს ტრანსპლაცენტური გზით გადაეცემა;
/// რს ინფექციის დროს ზიანდება ტრაქეა, ბრონქები,ბრონქიოლები, ფილტვები;
// დაავადება იშვიათია ადრეული ასაკის ბავშვებში.

//// 1441) რომელი დებულება არ არის მართებული რინოვირუსული ინფექციის დროს:

/// ინფექციის წყაროა დაავადებული ადამიანი;
/// გადაცემა ხდება ჰაერ-წვეთოვანი გზით;
/// კლინიკურ სურათში წამყვანია უხვი რინორეა;
// ინფექციის დროს უპირატესად სასუნთქი გზების ქვედა ნაწილები ზიანდება.

//// 1442) რომელი დებულებაა სწორი გრიპის მიმართ:

/// დაავადება იწყება თანდათანობით, სუბფებრილური ცხელებით;
/// პროდრომულ პერიოდში ხშირია კანზე გამონაყარი;
/// დამახასიათებელია შედარებითი ბრადიკარდია;
// დასაწყისი ჩვეულებრივ მწვავეა, პროდრომის გარეშე.

//// 1443) რომელი დებულებაა მართებული გრიპის მიმართ:

// ჰიპერტოქსიური ფორმის დროს გამოხატულია კანისა და ლორწოვანების ციანოზი;
/// ლაბიალური ჰერპესი დიდი იშვიათობაა;
/// სისხლში გამოხატულია ლეიკოციტოზი ნეიტროფილოზით;
/// გართულების გარეშე ცხელება 3-4 კვირამდე ხანგრძლივდება.

//// 1444) რომელი მეთოდი გამოიყენება გრიპის დიაგნოსტიკისათვის:

/// ვირუსოლოგიური;
/// იმუნოფლუორესცენტური;
/// სეროლოგიური;
/// რინოციტოსკოპია;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1445) რომელი მოსაზრებაა მართებული პარაგრიპის გამომწვევი ვირუსის მიმართ:

/// ვირუსი გამძლეა გარემო პირობების მიმართ;
/// ვირუსი არ იშლება სითბოს და სინათლის ზეგავლენით;
// 60C -ზე ძლებს რამდენიმე წლის განმავლობაში;
/// გამძლეა მჟავე არის და ულტრაიისფერი სხივების მიმართ.

//// 1446) რა არის პარაგრიპის გამომწვევი:

/// ქლამიდია;
/// არბოვირუსი;
/// ორთომიქსოვირუსი;
// პარამიქსოვირუსი.

//// 1447) რა არის პარაგრიპის პირველი კლინიკური ნიშანი:

// ცხელება და კატარალური მოვლენები;
/// მყეფავი ხასიათის ხველება;
/// ტკივილი ეპიგასტრიუმის მიდამოში;
/// ღებინება.

//// 1448) რომელი მოსაზრებაა მართებული პარაგრიპის მიმართ:

// ავადმყოფთა 60-70%-ს აღენიშნება ხმის ჩახლეჩა;
/// ინფექციის წყაროა დაავადებული ადამიანი მხოლოდ რეკონვალესცენციის პერიოდში;
/// ხშირია გართულება მიოკარდიტით;
/// ხშირია გართულება ტონზილიტით.

//// 1449) აღნიშნეთ რომელია არასწორი:

// გრიპს ახასიათებს დაავადების თანდათანობითი დასაწყისი;
/// გრიპის დროს ზიანდება ხორხის ლორწოვანი.
/// ინკუბაციური პერიოდი 3 დღემდეა;
/// გრიპის დროს შეიძლება განვითარდეს გულ-სისხლძარღვთა უკმარისობა.

//// 1450) რა არის ადენოვირუსული ინფექციისათვის ტიპიური სინდრომი:

// ფარინგოკონიუნქტივალური ცხელება;
/// ბრონქოპნევმონია;
/// ლარინგოტრაქეიტი;
/// ტრაქეობრონქიტი.

//// 1451) რომელი მოსაზება არ არის მართებული ადენოვირუსული ინფექციისას:

/// პირველ დღეებშივე დამასასიათებელია კატარალური მოვლენები;
/// პირველ დღეებშივე ვითარდება კონიუნქტივიტი;
// უპირატესად ზიანდება ხორხი;
/// ახასიათებს ტალღისებური მიმდინარეობა.

//// 1452) როგორი ცვლილებებია პერიფერიულ სისხლში ადენოვირუსული ინფექციის

დროს:
// ლეიკოპენია, ეოზინოპენია, ედსი ნორმაში ან ოდნავ აჩქარებული;
/// ლეიკოციტოზი, ეოზინოფილია, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი ფორმულის მარცხნივ გადახრა.

//// 1453) ჩამოთვლილიდან რომელი ახასიათებს ყველაზე მეტად პარაგრიპს:

// ხორხის დაზიანება-ლარინგიტი.
/// ხანგრძლივი, მაღალი ცხელება;
/// ინტოქსიკაციური სინდრომის არსებობა;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი.

//// 1454) რომელი მოსაზრებაა მართებული პარაგრიპზე:

// იმუნიტეტი ტიპოსპეციფიურია, ხანგრძლივობა რამოდენიმე თვიდან 1 წლამდეა;
/// იმუნიტეტი მყარია მთელი სიცოცხლის განმავლობაში;
/// იმუნიტეტი საერთოდ არ ვითარდება;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 1455) რომელი დებულება არ არის მართებული ადენოვირუსის მიმართ:

// გამომწვევი რნმ-ის შემცველი ვირუსია;
/// გამომწვევი დნმ-ის შემცველი ვირუსია;
/// გამომწვევი კარგად იტანს გაყინვას;
/// სადეზინფექციო ხსნარების ზემოქმედებით გამომწვევი სწრაფად იღუპება.

//// 1456) რომელი დებულება არ არის მართებული პარაგრიპის ვირუსის შესახებ:

/// გამომწვევი რნმ-ის შემცველი ვირუსია;
// გამომწვევი დნმ-ის შემცველი ვირუსია;
/// 60C -ზე ძლებს რამდენიმე წლის განმავლობაში;
/// გამომწვევი ოთახის ტემპერატურაზე 4-5 დღეში იღუპება.

//// 1457) როგორი სახის იმუნიტეტი ვითარდება პარაგრიპის გადატანის შემდეგ:

/// მყარი;
/// არ ვითარდება;
/// ხანმოკლე, ჯვარედინი;
// ტიპოსპეციფიური, ხანმოკლე.

//// 1458) რომელია რესპირაციულ-სინციტიური ვირუსული ინფექციის ტიპიური

სინდრომი:
/// მწვავე რინიტი;
/// ლარინგოტრაქეიტი;
/// კერატოკონიუქტივიტი;
// ბრონქიოლიტი.

//// 1459) რომელია მწვავე რესპირაციულ-სინციტიური ვირუსული ინფექციის ყველაზე

ხშირი გართულება:
/// მწვავე მიოკარდიტი;
/// პიელონეფრიტი;
/// მენინგოენცეფალიტი;
// პნევმონია.

//// 1460) ავადმყოფის რბილი სასა ზომიერად ჰიპერემიულია, ტონზილები გადიდებული,

გაფაშრებული, მათზე ზერელე თეთრი ფერის ნადებია. ამასთან გამოხატულია
კონიუქტივიტი და რინორეა.რომელი დაავადებაა ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ
შემთხვევაში:
// ადენოვირუსული დაავადება;
/// ხახის დიფთერია;
/// წითურა;
/// ყბაყურა.

//// 1461) რომელია გრიპის გამომწვევი ვირუსის ტიპები:

/// ფლექსნერი, ზონე, ბოიდი;
// „ A, A1, A2, B, C“;
/// „A, B, C, D, E, F“;
/// კლასიკური, ელ-ტორი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 1462) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რა პათომორფოლოგიური პროცესის განვითარებაა

ტიპიური გრიპისათვის:
/// ენცეფალიტის;
/// მენინგიტის;
// პნევმონიის;

//// 1463) ავადმყოფ ბავშვს აქვს კლინიკური სიმპტომების ასეთი შერწყმა: რინიტი.
ტონზილიტი, კერატოკონიუნქტივიტი. ტოქსიკოზი ზომიერადაა გამოხატული.ქვემოთ
ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადებაა ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// პარაგრიპი;
/// გრიპი;
// ადენოვირუსული ინფექცია;
/// რინოვირუსული ინფექცია.

//// 1464) ავადმყოფ ბავშვს აქვს რინორეა ცხვირიდან უხვი, სეროზული გამონადენით,
სუბფებრილური ცხელება, ტოქსიკოზი გამოხატული არაა.ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი
დაავადებაა ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
// რინოვირუსული ინფექცია;
/// გრიპი;
/// რესპირატორულ-სინციტიული ინფექცია;
/// პარაგრიპი.

//// 1465) როგორია იმუნიტეტი გრიპის გადატანის შემდეგ:

/// მყარი;
/// ხანმოკლე, ჯვარედინი;
/// არ ვითარდება;
// ხანმოკლე. ტიპოსპეციფიკური.

//// 1466) რომელია გრიპისათვის ტიპიური ჰემოგრამა:

/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი აჩქარებული ედსი;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროპენია, ნორმალური ედსი;
// ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოპენია, ნეიტროფილოზი, აჩქარებული ედსი.

//// 1467) ჩამოთვლილიდან რომელ მეთოდს ემყარება გრიპის ექსპრესდიაგნოსტიკა:

/// ხახის ჩამონარეცხის ვირუსოლოგიურ გამოკვლევას;
/// სისხლში სპეციფიკური ანტისხეულების გამოკვლევას „ELISA“ მეთოდით;
/// რინოცისტოსკოპიას;
// ცხვირ-ხახის ნაცხის გამოკვლევას იმუნოფლუორესცენტული მეთოდით.

//// 1468) რომელია გადაცემის ძირითადი გზა რესპირატორული ვირუსული ინფექციების

დროს:
// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ალიმენტური;
/// ტრანსმისიული;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.

//// 1469) რომელია ადენოვირუსული ინფექციისათვის ტიპიური სინდრომი:

/// ლარინგოტრაქეიტი;
/// ბრონქოპნევმონია;
// ფარინგოკონიუნქტივალური ცხელება;
/// ტრაქეობრონქიტი.

//// 1470) რომელია პარაგრიპისათვის ტიპიური სინდრომი:

/// მწვავე ბრონქიტი;
/// რინოტონზილიტი;
// ლარინგოტრაქეიტი;
/// მწვავე ბრონქიოლიტი.

//// 1471) რომელია რინოვირუსული ინფექციისათვის ტიპიური სინდრომი:

/// მწვავე ბრონქიტი;
/// ტონზილიტი;
// რინორეა;
/// ლარინგოტრაქეიტი.

//// 1472) რომელია რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსული ინფექციისათვის ტიპიური

სინდრომი:
/// კერატოკონიუნქტივიტი;
/// ბრონქიტი;
/// ლარინგიტი;
// ბრონქიოლიტი ასთმური სინდრომით.
//// 1473) ჩამოთვლილიდან რომელია მწვავე რესპირატორული ინფექციის ყველაზე ხშირი
გართულება:
/// მენინგოენცეფალიტი;
/// პიელონეფრიტი;
/// მიოკარდიტი;
// პნევმონია, სინუსიტები.

//// 1474) გრიპის ეპიდემიის დროს 25 წლის სტუდენტი უჩივის ცხელებას, შემაწუხებელ
ხველას, ტკივილს გულ-მკერდის არეში. ერთი კვირის წინ ჰქონდა თავისა და სახსრების
ტკივილი, ჩახეხვის გრძნობა მკერდის ძვლის უკან, მშრალი ხველა. თითქოს
გამოჯანმრთელდა და შემდეგ დაეწყო აღნიშნული მოვლენები.ჩამოთვლილიდან რომელი
მიკროორგანიზმით გამოწვეული პნევმონიის არსებობაა ყველაზე მეტად სავარაუდო:
/// „Pneumocystis carinii“;
// „Staphilococcus aureus“;
/// „Legionella pneumonia“;
/// „Chlamidia ornithosis“.

//// 1475) ჩამოთვლილი დაავადებებისათვის ტიპიურია ჰეპატოსპლენომეგალიის

განვითარება, გარდა შემდეგისა:
/// მუცლის ტიფი;
// გრიპი;
/// ინფექციური მონონუკლეოზი;
/// მალარია.

//// 1476) გრიპის დროს ცხელების ხანგრძლივობა არ აღემატება:

// 7 დღეს.
/// 10 დღეს.
/// 2 კვირას.
/// 1 თვეს.

//// 1477) გრიპის ვირუსებიდან რომელი იწვევს პანდემიას?

// „A“ ვირუსი.
/// „B“ ვირუსი.
/// „C“ ვირუსი.
/// სამივე ვირუსი.

//// 1478) ავადმყოფის კლინიკური გამოკვლევით გამოვლინდა დაავადების ძირითადი

კლინიკური ნიშანი თავის ტკივილი. იგი შეტევითი ხასიათისაა, ლოკალიზებულია შუბლის,
საფეთქლის და თვალბუდეების არეში, ძლიერდება თვალის კაკლების მოძრაობისას.
ანალგეტიკები კარგად აჩერებენ ტკივილს. ჩამოთვლილიდან რომლის არსებობაა ყველაზე
მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
// გრიპი;
/// მენინგოკოკური მენინგიტი;
/// მუცლის ტიფი;
/// ბრუცელოზი.

//// 1479) რომელი მოსაზრებაა მართებული გრიპზე:

// პათომორფოლოგიურად ვითარდება ჰემორაგიულ-ნეკროზული ტრაქეობრონქიტი;
/// იმუნიტეტი არ არის ხანგრძლივი, ჯვარედინია;
/// ექსპრეს-დიაგნოსტიკაში ძირითადია სეროლოგიური გამოკვლევა;
/// გამოხატული კატარალური მოვლენებისას ნაჩვენებია ანტიბიოტიკთერაპია.

//// 1480) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსები არ იწვევენ რესპირაციულ დაავადებას:

/// პარაგრიპის 1, 2, 3;
/// გრიპის „A“ და „B“;
/// რესპირაციულ-სინციტიური ვირუსი;
// როტავირუსი.

//// 1481) რომელი მოსაზრებაა არასწორი გრიპზე:

// ტიპიური კლინიკური სიმპტომებია: რინიტი, ტონზილიტი, კერატოკონიუქტივიტი;
/// იმუნიტეტი ხანგრძლივი, ტიპოსპეციფიურია;
/// ძირითადი გართულებაა პნევმონია და სინუსიტები;
/// სპეციფიკური პროფილაქტიკისთვის გამოიყენება ვაქცინა.

//// 1482) ჩამოთვლილი მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციებიდან რომლისთვის

უფრო მეტადაა დამახასიათებელი კლინიკური სიმპტომების ასეთი შერწყმა: რინიტი,
ტონზილიტი, კერატოკონინუქტივიტი, ზომიერად გამოხატული ტოქსიკოზი:
// ადენოვირუსული ინფექცია;
/// პარაგრიპი;
/// გრიპი;
/// რინოვირუსული ინფექცია.

//// 1483) ჩამოთვლილი მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციებიდან რომლისთვის

უფრო მეტადაა დამახასიათებელი კლინიკური სიმპტომების ასეთი შერწყმა: რინორეა,
სუბფებრილიტეტი, ტოქსიკოზი გამოხატული არაა:
/// გრიპი;
/// პარაგრიპი;
/// ადენოვირუსული ინფექცია;
// რინოვირუსული ინფექცია.

//// 1484) ჩამოთვლილი მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციებიდან რომლისთვის

უფრო მეტადაა დამახასიათებელი კლინიკური სიმპტომების ასეთი შერწყმა:
ლარინგოტრაქეიტი, ტოქსიკოზი გამოხატული არაა:
/// გრიპი;
// პარაგრიპი;
/// რინოვირუსული ინფექცია;
/// რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსული ინფექცია.

//// 1485) ჩამოთვლილი მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციებიდან რომლისთვის

უფრო მეტადაა დამახასიათებელი კლინიკური სიმპტომების ასეთი შერწყმა: გამოხატული
ტოქსიკოზი, ჰიპერთერმია, ტრაქეობრონქიტი:
/// რესპირატორულ-სინციტიური ვირუსული ინფექცია;
/// რინოვირუსული ინფექცია;
// გრიპი;
/// პარაგრიპი.

//// 1486) ჩამოთვლილი მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციებიდან რომლისთვის

უფრო მეტადაა დამახასიათებელი კლინიკური სიმპტომების ასეთი შერწყმა: ბრონქიოლიტი
ასთმური კომპონენტით, ზომიერად გამოხატული ტოქსიკოზი:
/// პარაგრიპი;
// რესპირაციულ-სინციტიური ვირუსული ინფექცია;
/// გრიპი;
/// რინოვირუსული ინფექცია.

//// 1487) რომელია წითურასთვის აუცილებლად დამახასიათებელი კლინიკური ნიშანი:

/// მაღალი ცხელება;
/// კატარალური მოვლენები: კონიუქტივიტი, რინიტი, ანგინა;
/// კანზე უხვი, სწორკიდეებიანი, უწესრიგოდ განლაგებული, წითელი, მცირე ზომის (2-4მმ)
გამონაყარის განვითარება;
// გენერალიზებული ლიმფადენიტი;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი.

//// 1488) რესპირაციულ-სინციტიურ ინფექციას არ ახასიათებს:

/// ინკუბაციური პერიოდი 3-6 დღე;
/// წლამდე ასაკის ბავშვებში თანდათანობითი დაწყება;
/// ტრაქეობრონქიტი;
// კონიუნქტივიტი.

//// 1489) კერატოკონიუნქტივიტი ახასიათებს:

/// ინფექციურ პაროტიტს.
/// ბრუცელოზს.
/// დიზენტერიას.
// ადენოვირუსულ ინფექციას.
//// 1490) გრიპის დროს მუდმივ სიმპტომს წარმოადგენს.
/// რინიტი.
// ტრაქეიტი.
/// ბრონქიტი.
/// პნევმონია.

//// 1491) პარაგრიპის დროს მუდმივ სიმპტომს წარმოაგდენს:

/// რინიტი.
/// ტრაქეიტი.
// ლარინგიტი.

//// 1492) ქვემოთ ჩამოთვლილი ინფექციებიდან რომელს ახასიათებს კანზე გამონაყარი?

/// გრიპს.
// ადენოვირუსულ ინფექციას.
/// პარაგრიპს.
/// რინოვირუსულ ინფექციას.

//// 1493) ქვემოთ ჩამოთვლილი ინფექციებიდან რომელს არ ახასიათებს გამონაყარი:

// გრიპს;
/// ადენოვირუსულ ინფექციას;
/// ენტეროვირუსულ ინფექციას;
/// მონონუკლეოზს.

//// 1494) ელვისებური გრიპის გართულებას წარმოადგენს:

// რესპირაციული დისტრეს სინდრომი;
/// თირკმელების მწვავე უკმარისობა;
/// ღვიძლის უკმარისობა;
/// რეის სინდრომი.

//// 1495) მიუთითეთ გრიპის ყველაზე ხშირი გართულება:

// პნევმონია;
/// ნეფრიტი;
/// გულის უკმარისობა;
/// ჰეპატიტი.

//// 1496) პოსტგრიპოზულ პნევმონიას ყველაზე ხშირად იწვევს:

// პნევმოკოკი, ოქროსფერი სტაფილოკოკი და ჰემოფილუს ინფლუენცა;
/// მიკოპლაზმა, ქლამიდია, ჰერპეს ვისუსები;
/// ფსევდომონა, პროტეუსი, ნაწლავის ცხირი;

//// 1497) რომელი ვირუსი არ აზიანებს კუჭ-ნაწლავის ტრაქტს

// გრიპის;
/// ადენოვირუსი;
/// ენტეროვირუსი;
/// როტავირუსი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1498) რომელი ვირუსული ინფექციისთვისაა დამახასიათებელი მეზადენიტი

// ადენოვირუსული ინფექციისათვის;
/// გრიპისათვის;
/// წითურასთვის;
/// პაროტიტისათვის.

//// 1499) დაავადების ტალღისებური მიმდინარეობა ახასიათებს:

/// ადენოვირუსულ ინფექციას;
/// ენტეროვისურულ ინფექფციას;
/// ფსევდოტუბერკულოზს;
// ყველა ჩამოთვლილს;
/// არცერთს

//// 1500) გრიპის ვირუსის მძიმე პანდემიური შტამის აღმოცენება განპირობებულია:

/// ჰემაგლუტინინის შეცვლით;
/// ნეირამინადაზას შეცვლით;
/// გრიპის ვირუსის გენომის სეგმენტების ანტიგენური ცვალებადობით;
// ყველა ზემოთჩამოთვლილი.

//// 1501) რომელი ინფექციის დროს ვითარდება რესპირაციული დისტრესს სინდრომი

/// ელვისებური გრიპის დროს;
/// ჯილეხის ფილტვის ფორმის დროს;
/// შავი ჭირის ფილტვის ფორმის დროს;
/// არცერთი ჩამოთვლილიდან;
// ყველა ჩამოთვლილი ინფენციების დროს.

//// 1502) ჩამოთვლილიდან რომელია არასწორი ჰეპატიტის ინკუბაციური პერიოდის

შესახებ:
// „A“ ჰეპატიტის დროს ხანგრძლივობა 7-8 თვეა და ზოგჯერ მეტიც;
/// „B“ ჰეპატიტის დროს 1,5-6 თვე;
/// „D“ ჰეპატიტისას იგივეა, რაც B ჰეპატიტის დროს;
/// „C“ ჰეპატიტის დროს 4-8 კვირა.

//// 1503) „A“ ჰეპატიტის შესახებ რომელი დებულება არ არის სწორი:

/// ციტოპატიური ეფექტი გამოვლინდება ვირუსის უშუალო ზემოქმედებით ჰეპატოციტებზე;
// ტრანსამინაზების აქტიურობა ნორმას უბრუნდება სიყვითლის გამოვლენის პირველ
დღეებში;
/// პროდრომულ პერიოდში ბილირუბინის დონე შრატში ნორმის ფარგლებშია;
/// დამახასიათებელია სისხლში ლეიკოპენია და ლიმფოციტოზი.

//// 1504) რომელი დებულება არ არის მართებული „A“ ჰეპატიტის შესახებ:

/// ტრანსამინაზების აქტივობის მატება წინ უსწრებს ბილირუბინის დონის მატებას;
/// პროთრომბინის დონე ნორმის ფარგლებშია, თუ ღვიძლის ფუნქცია შენახულია;
/// ტრანსამინაზების ვარდნა და ბილირუბინის სწრაფი ზრდა სისხლში ცუდი პროგნოზული
ნიშანია პროთრომბინის ინდექსის დაბალ მაჩვენებელთან ერთად;
// ალბუმინი ყველა შემთხვევაში ქვეითდება.

//// 1505) რომელი მტკიცებაა „B“ ჰეპატიტის შესახებ ჭეშმარიტი:

/// „B“ ვირუსს არ ახასიათებს მუტანტური შტამების წარმოქმნა.
// „B“ ჰეპატიტის დასაწყისში სეროლოგიური გამოკვლევებით აღმოჩნდება „HBs“ ანტიგენი;
/// ინკუბაციური პერიოდი გრძელდება 3-6 კვირა;
/// ჰეპატიტის დიაგნოსტიკა დამყარებულია სისხლში მხოლოდ ანტისხეულების აღმოჩენაზე.

//// 1506) რომელი მსჯელობა არის მართებული „B“ ჰეპატიტის შესახებ:

// „B“ ვირუსს ახასიათებს იმუნური პასუხით გამოწვეული ღვიძლის უჯრედების დაზიანება;
/// შემთხვევათა უმრავლესობაში ვითარდება ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი (80-90%);
/// „B“ ჰეპატიტის მწვავე პერიოდში სისხლში აღმოჩნდება „HBsAg“ და „HBcAg“;
/// „B“ ჰეპატიტის მწვავე პერიოდში სისხლში აღმოჩნდება „HBsAg“ და „anti-HBs“;

//// 1507) ღვიძლის მწვავე უკმარისობის დროს ყველა დებულება მართებულია, გარდა:
/// ჰიპოგლიკემია ღვიძლის მწვავე უკმარისობის ჩვეულებრივი გამოვლინებაა;
/// თირკმელების უკმარისობა ავადმყოფთა 50%-ში ვითარდება;
// ღვიძლის უკმარისობის ხარისხს ტრანსამინაზების აქტივობის ხარისხი განსაზღვრავს;
/// ლეტალობა ძირითადად ვითარდება ტვინის შეშუპების და ჰემორაგიული სიდრომის გამო.

//// 1508) ვირუსული ჰეპატიტების გამომწვევებიდან დნმ ვირუსია:

/// „HAV“;
// „HBV“;
/// „HEV“;
/// „HDV“.

//// 1509) ჩამოთვლილიდან რომელია სწორი დებულება „D“ ჰეპატიტისათვის:

/// „B“ ვირუსისაგან განსხვავებით მას აქვს ციტოპათიური ეფექტი;
/// ქრონიკული „D“ ჰეპატიტის დროს ხშირია მძიმე ფორმების განვითარება;
/// „ D“ ჰეპატიტი იწვევს ფულმინანტური ჰეპატიტის შემთხვევათა 40%-ს;
// ყველა დებულება მართებულია.
//// 1510) რომელი მსჯელობა არ არის მართებული „C“ ჰეპატიტის შესახებ:
/// „C“ ვირუსი „B“ ვირუსთან შედარებით უფრო ხშირად იწვევს ქრონიკულ ჰეპატიტს;
/// „C“ ვირუსი რნმ-ის შემცველი ვირუსია;
/// ვირუსს გააჩნია ციტოტოქსიური ეფექტი;
// ხშირია „C“ ჰეპატიტის ფულმინანტური ფორმები.

//// 1511) რომელი მსჯელობა არის მართებული „E“ ჰეპატიტისათვის:

/// ვირუსი შეიცავს ორმაგსპირალიან დნმ-ს და ფერმენტ დნმ პოლიმერაზას;
/// ინკუბაციური პერიოდი 5-6 თვეა;
/// დაავადება ვრცელდება პარენტერალური მანიპულაციებით და სისხლის გადასხმით;
// „E“ ვირუსს გააჩნია ციტოპათიური ეფექტი.

//// 1512) ჩამოთვლილიდან რომელი გამოსავალი არ არის დამახასიათებელი „ A“

ჰეპატიტისათვის:
/// სრული გამოჯანმრთელება;
/// გამოჯანმრთელება ნარჩენი მოვლენებით;
/// ჟილბერის სინდრომის გამოვლინება;
// ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტის განვითარება.

//// 1513) ჩამოთვლილი კლინიკური ნიშნებიდან რომელია ყველაზე ნაკლებად

მოსალოდნელი „A“ ჰეპატიტის დროს:
// კერატო-კონიუქტივიტის არსებობა;
/// გულისრევა და ღებინება;
/// ხანმოკლე ცხელება პროდრომულ პერიოდში;
/// ტკივილი და სიმძიმის შეგრძნება ეპიგასტრიუმსა და მარჯვენა ფერდქვეშა არეში:

//// 1514) ჩამოთვლილიდან რომელი კლინიკური ნიშნებია მოსალოდნელი საშუალო

სიმძიმის „A“-ჰეპატიტის დროს:
// ღვიძლისა და ელენთის გადიდება;
/// ტონზილების ჰიპერპლაზია, ჰიპერემია, ნადების განვითარებით;
/// ტალღისებური ცხელება სიყვითლის პერიოდში;
/// ლიმფური კვანძების გადიდება და მტკივნეულობა.

//// 1515) რომელი დებულებაა მართებული „A“ ჰეპატიტზე:

/// ინფექციის წყარო მხოლოდ სიყვითლით ავადმყოფი ადამიანია;
/// ინფექციის წყარო შეიძლება იყოს დაავადებული ცხოველი;
/// ადამიანი განსაკუთრებით გადამდებია სიყვითლის ჩათავების პერიოდში;
// ავადმყოფი განსაკუთრებით გადამდებია სიყვითლის წინა პერიოდში.

//// 1516) რომელი დებულებაა მართებული „A“ ჰეპატიტისათვის:

/// ხშირად გვხვდება 1 წლამდე ასაკის ბავშვებში;
/// ხასიათდება ქრონიზაციის მაღალი %-ით;
// დაავადების გადატანის შემდეგ ყალიბდება მყარი იმუნიტეტი;
/// დამახასიათებელია ტალღისებური ცხელება.

//// 1517) „A „ ჰეპატიტის ტიპიური ჰემოგრამაა:

/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ედსის აჩქარება;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი მარცხნივ გადახრით ედსის აჩქარება;
// ლეიკოპენია, ლიმფომონოციტოზი,ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოპენია, ანეოზინოფილია,შედარებითი ლიმფოციტოზი ფორმულის მარცხნივ
გადახრა.

//// 1518) მწვავე ვირუსული ჰეპატიტების დროს რომელი ბიოქიმიური ტესტები ასახავენ
ციტოლიზის სინდრომს:
/// ცილების დალექვის რეაქციების შეცვლა; პროტეინოგრამაში a და g გლობულინების დონის
შეცვლა;
// ალანინური და ასპარაგინული ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება;
/// საერთო ბილირუბინის მატება პირდაპირი ფრაქციის ხარჯზე;
/// ტუტე ფოსფატაზისა და კრეატინინის დონის მომატება შრატში.

//// 1519) ვირუსული ჰეპატიტების დროს რომელი ბიოქიმიური ტესტები მიუთითებენ

მეზენქიმულ ანთებით სინდრომზე:
// ცილების დალექვის რეაქციების შეცვლა; პროტეინოგრამაში ალფა და გამა გლობულინების
დონის შეცვლა;
/// ალანინური და ასპარაგინული ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება;
/// საერთო ბილირუბინის მატება პირდაპირი ფრაქციის ხარჯზე;
/// ტუტე ფოსფატაზისა და კრეატინინის დონის მომატება შრატში.

//// 1520) მწვავე ვირუსული ჰეპატიტების დროს რომელი ბიოქიმიური ტესტები

მიუთითებენ ქოლესტაზის სინდრომზე:
/// შეცვლილი ცილების დალექვის რეაქციები;
/// შრატის ტრანსამინაზების აქტივობის მომატება;
// ბილირუბინისა და ტუტე ფოსფატაზის მატება;
/// პროთრომბინის ინდექსის დაქვეითება.

//// 1521) ჩამოთვლილი დაავადებების ძირითადი სამკურნალო საშუალებაა სეროთერაპია,

გარდა შემდეგისა:
/// ტეტანუსი;
// „B“ ჰეპატიტი;
/// ბოტულიზმი;
/// დიფთერია.

//// 1522) რომელი თანდაყოლილი ვირუსული ინფექციისთვისაა დამახასიათებელი

კლასიკური ტრიადა: კატარაქტა, გულის მანკი, სიყრუე:
// წითურა;
/// წითელა;
/// „HBV“ -ინფექცია;
/// ციტომეგალოვირუსული ინფექცია.

//// 1523) რომელია „HBV“-ს გადაცემის ძირითადი ფაქტორები:

/// ჭუჭყიანი ხელები, საკვები;
// სისხლი, სისხლის პრეპარატები;
/// წყალი, ბუზები;
/// ტკიპები, კოღოები.

//// 1524) როდის მატულობს „B“ ჰეპატიტით ავადობა:

/// შემოდგომა და ზამთარში;
/// გაზაფხულ-ზაფხულში;
/// ზამთარ-გაზაფხულზე;
// სეზონურობა არაა დამახასიათებელი.

//// 1525) რომელი დებულება არაა მართებული „B“ ჰეპატიტზე:

/// სეზონურობა არაა დამახასიათებელი;
/// ვირუსი 20C -ზე ძლებს რამდენიმე წელს;
// ტიპიურია ვირუსის პირდაპირი ციტოლიზური მოქმედება ღვიძლის ქსოვილზე;
/// გადაცემის ფაქტორებია სისხლი და სისხლის პრეპარატები;
/// ინკუბაციური პერიოდი 40-180 დღეა.

//// 1526) რა გამოიყენება „B“ ჰეპატიტის სპეციფიკური პროფილაქტიკისათვის:

// ვაქცინა;
/// შრატი;
/// იმუნოგლობულინი;
/// სპეციფიკური პროფილაქტიკა არ ტარდება.

//// 1527) რომელ ღონისძიებებს გულისხმობს „HBV“ ინფექციის პროფილაქტიკა:

/// ბუზების მოსპობას;
// ერთჯერადი ხმარების სამედიცინო ინსტრუმენტების გამოყენებას;
/// პირადი ჰიგიენის დაცვას;
/// დეზინფექციას.

//// 1528) რომელი დებულება არაა მართებული „HDV“ ინფექციაზე:

/// გამომწვევი რნმ-ის შემცველი დეფექტური ვირუსია;
// ვირუსისათვის ტიპიურია ციტოპროლიფერაციული მოქმედება;
/// ხშირად აღმოჩნდება ფულმინანტური და ქრონიკული ჰეპატიტით ავადმყოფთა სისხლში;
/// დიაგნოზის დასადასტურებლად გამოიყენება სეროლოგიური მეთოდი.

//// 1529) როგორი პათომორფოლოგიური ცვლილებებია ღვიძლში მწვავე „B“ ჰეპატიტის

დროს:
/// ცხიმოვანი დისტროფია;
/// გამოხატული ფიბროზი;
/// გლიკოგენით გაღარიბება;
/// ნეიტროფილური ინფილტრაცია;
// ჰეპატოციტების დისტროფია და ნეკროზი.

//// 1530) „HBsAg“ შეიძლება აღმოჩნდეს:

/// მხოლოდ სისხლში;
/// მხოლოდ შარდსა და განავალში;
// ორგანიზმის ყველა სეკრეტში;
/// მხოლოდ ნერწყვში.

//// 1531) რომელია მწვავე ვირუსული ჰეპატიტის სიყვითლის პერიოდის კარდინალური

კლინიკური ნიშნები:
/// სიყვითლე, ანემია, ჰიპერქოლია;
// სიყვითლე, ჰეპატომეგალია, აქოლია;
/// ცხელება, სიყვითლე, ჰემატურია;
/// სიყვითლე, კანის ქავილი, შეტევითი ტკივილი მუცელში.

//// 1532) რომელი სეროლოგიური მარკერები აღმოჩნდება შრატში „B“ ჰეპატიტის მწვავე
პერიოდში:
// „HBsAg“ და „anti-HBc IgM“;
/// „HBcAg“ და „anti-HBs“;
/// „HBcAg და „anti-HBs IgG“;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 1533) რომელია მწვავე ჰეპატიტის ყველაზე დამახასიათებელი გართულება:

/// მელენა;
/// თირკმლების უკმარისობა;
/// ფილტვების შეშუპება;
// ღვიძლის კომა.

//// 1534) შეარჩიეთ მწვავე B ჰეპატიტის დროს ცუდი პროგნოზის დამახასიათებელი

ბიოქიმიური მაჩვენებელი:
/// ბილირუბინის მნიშვნელოვანი მომატება;
// პროთრომბინის ინდექსის მკვეთრი დაქვეითება;
/// ალტ-ს აქტოვობის მნიშვნელოვანი მომატება;
/// ჰიპერქოლესტერინემია.

//// 1535) ჰემოდიალიზის განყოფილების ექთანმა თითი გაიჩხვლიტა ნემსით, რომელიც

დაბინძურებული იყო დიალიზზე მყოფი ავადმყოფის სისხლით. ამ ავადმყოფს 9 თვით ადრე
სისხლში აღმოაჩნდა „ HBsAg“ ჩამოთვლილიდან რა უნდა გაკეთდეს პირველ რიგში:
/// ექთანს დაენიშნოს დონორის იმუნოგლობულინი კუნთებში 2 მლ. დოზა განმეორდეს ერთი
თვის შემდეგ;
/// ექთანს გაუკეთდეს B ჰეპატიტის ვაქცინა ორჯერადად ერთი თვის ინტერვალით;
// გაისინჯოს ავადმყოფის და ექთანის სისხლი „HBsAg“ და „anti-HBs“- ზე;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 1536) რომელი დებულებაა მართებული A ჰეპატიტზე:

/// გამომწვევი რეტროვირუსია;
// გადაცემის მექანიზმი ფეკალურ-ორალურია და კონტაქტურსაყოფაცხოვრებო გზით
ხორციელდება;
/// ხშირად ავადდებიან ერთ წლამდე ასაკის ბავშვები;
/// დაავადების შემთხვევები მატულობს გაზაფხულ-ზაფხულში.

//// 1537) სისხლში ანტი „anti-HAV IgM“-ის აღმოჩენა მიუთითებს „HAV“ ინფექციის:
// მწვავე პერიოდზე;
/// ქრონიკულ ფორმაზე;
/// ჯანმრთელ მტარებლობაზე;
/// პროტექტურ იმუნიტეტზე.

//// 1538) სისხლში „anti-HAV IgG“-ის აღმოჩენა მიუთითებს „HAV“ ინფექციის:

/// მწვავე პერიოდზე;
/// ქრონიკულ ფორმაზე;
// პროტექტულ იმუნიტეტზე;
/// ყველა ზემოაღნიშნულზე.

//// 1539) სისხლში „HBsAg“ აღმოჩნდება „HBV“ ინფექციის:

/// მწვავე პერიოდში;
/// ქრონიკული ფორმისას;
/// ჯანმრთელ მტარებლობისას;
// ყველა ზემოაღნიშნულისას.

//// 1540) სისხლში „anti-HBs“-ის აღმოჩენა მიუთითებს „HBV“ ინფექციის:

/// მწვავე პერიოდზე;
/// ქრონიკულ ფორმაზე;
/// ,,ჯანმრთელ" მტარებლობაზე;
// პროტექტულ იმუნიტეტზე.

//// 1541) სისხლის შრატში რომელი მარკერის აღმოჩენაა პათოგნომური „HAV“ ინფექციის
მწვავე პერიოდისათვის:
/// „HAV Ag“;
// „anti-HAV IgM“;
/// „anti-HAV IgG“;
/// ყველა ჩამოთვლილის.

//// 1542) ჩამოთვლილიდან რომელია არასწორი „HCV“ ინფექციის შესახებ:

/// მწვავე პერიოდი ხშირად მსუბუქად და უსიყვითლოდ მიმდინარეობს;
/// პათოლოგიური პროცესის ქრონიზაცია ვითარდება შემთხვევათა 50-80%- ში;
/// გამომწვევი რნმ-ის შემცველი ვირუსია;
// „HCV“-ვირუსმტარებლობა ჰეპატოციტების გენომში მის ინტეგრაციასთან არის
დაკავშირებული.

//// 1543) ჩამოთვლილიდან რომელია სწორი „HDV“ ინფექციის შესახებ:

/// „HDV“-სრულყოფილი, დნმ-ის შემცველი ვირუსია;
/// ძირითადად სექსუალური კონტაქტით და ვერტიკალური გზით ვრცელდება;
/// „HDV“ -ინფექციის დართვა ქრონიკულ „HBV“ -ზე არ ცვლის დაავდების მიმდინარეობას;
// დაავადების მწვავე ფორმის დროს სისხლში „anti-HDV IgM“ მაღალ ტიტრშია.

//// 1544) ჩამოთვლილიდან რომელი მოსაზრებაა სწორი „HEV“ -ინფექციაზე:

/// დაავადება ძირითადად მსუბუქად და უსიყვითლოდ მიმდინარეობს;
/// ძირითადად ავად ხდებიან 3-12 წლის ასაკის ბავშვები;
/// პროცესის ქრონიზაცია შემთხვევათა 50%-ში ვითარდება;
// ორსულობის მეორე ნახევარი ხშირად ღვიძლ-თირკმლის უკმარისობით რთულდება და
მაღალი (10-50%)ლეტალობით გამოირჩევა.

//// 1545) რომელი სეროლოგიური მარკერები მიუთითებენ „HBV“-ს აქტიურ რეპლიკაციაზე:

/// „HBsAg“ და „anti-HBc IgM“.
// „HBeAg“;
/// „anti-HBe“ და „anti-HBcIgM“;
/// „HBsAg“ და „anti-HBe“.

//// 1546) ჩამოთვლილიდან რომელი სეროლოგიური მარკერია „B“ ჰეპატიტის ვაქცინაციის

ეფექტურობის მაჩვენებელი:
/// „HBsAg“;
/// „HBsAg“ და „HBeAg“;
/// „anti-HBe“ და „anti-HBc“;
// „ anti-HBs“.

//// 1547) HBV და HCV ინფექციებს აქვს მსგავსი ეპიდემიოლოგიური ნიშნები, გარდა
შემდეგისა:
/// ინტრავენული ინექციებით გავრცელება;
/// სექსუალური კონტაქტით გავრცელება;
// ქრონიკული ფორმების 5-8%-ში განვითარება;
/// ქრონიკულ მტარებლებში ჰეპატომის მაღალი რისკი.

//// 1548) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსული ინფექციის გავრცელებაა შესაძლებელი

სექსუალური კონტაქტით:
/// „B“ ჰეპატიტი;
/// ციტომეგალოვირუსული ინფექცია;
/// აივ-ინფექცია;
/// ჰერპესინფექცია;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1549) „HBsAg“-ის მტარებლებში განვითარებულ დელტა ჰეპატიტს არ ახასიათებს:

/// ორტალღიანი მიმდინარეობა;
/// ფულმინანტური ფორმების სიხშირე;
/// ხშირი ქრონიზაცია;
/// ღვიძლის პარენქიმის ნეკროზი და დისტროფია;
// ექსიკოზის განვითარება.

//// 1550) დელტა ინფექციას „HBsAg“ მტარებლებში ახასიათებს:

/// მსუბუქი მიმდინარეობა;
/// რესპირატორული სინდრომი;
// ქრონიზაციის მიდრეკილება;
/// ტემპერატურის რეაქციის არ არსებობა;
/// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 1551) რომელი დებულება არ არის მისაღები დელტა ვირუსით განპირობებული

ჰეპატიტისათვის:
/// დელტა ვირუსი აღმოჩნდება სისხლის შრატში მწვავე ფორმის ინკუბაციური პერიოდის
ბოლოს და კლინიკური გამოვლინებების საწყის პერიოდში;
/// დელტა ვირუსის გადაცემა უხშირესად ხდება პარენტერალური მანიპულაციების დროს;
/// დელტა ვირუსი ხშირად ტესტირდება ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტის და ღვიძლის
ციროზის დროს;
/// დელტავირუსის ანტიგენი ლოკალიზდება ჰეპატოციტის ბირთვში;
// დელტა ვირუსი თავისი ბიოლოგიური თვისებების მიხედვით სრულყოფილი ვირუსია.

//// 1552) რომელი ვარიანტია მართებული დელტა ვირუსის ზეგავლენისა ჰეპატოციტებზე:

// დელტა ვირუსს ახასიათებს პირდაპირი ციტოპათოგენური მოქმედება ჰეპატოციტებზე;
/// დელტა ვირუსი ჰეპატოციტებს აზიანებს არაპირდაპირი იმუნოციტების საშუალებით;
/// დელტა ვირუსი არ აზიანებს ღვიძლის პარენქიმას;
/// დელტა ვირუსი რეპლიცირდება დამოუკიდებლად;
/// დელტა ვირუსი ლოკალიზდება სანაღვლე სადინარებში.

//// 1553) შეარჩიეთ სწორი დებულება:

/// დელტა ფაქტორი რნმ შემცველი სრულყოფილი ვირუსია;
/// დელტა ფაქტორი დნმ შემცველი დეფექტური ვირუსია;
/// დელტა ფაქტორი რეპლიცირდება დამოუკიდებლად;
// დელტა ფაქტორი რეპლიცირდება B ვირუსთან სიმბიოზში;
/// დელტა ფაქტორი არ შეიცავს ნუკლეინის მჟავას.

//// 1554) ვირუსული ჰეპატიტის დროს ციტოლიზის სინდრომის მაჩვენებელია:

// ალანინამინოტრანსფერაზის აქტივობის მომატება;
/// ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის მომატება;
/// ბილირუბინის შეკავშირებული ფრაქციის შეცვლა;
/// თიმოლის სინჯის მომატება;
/// სულემის ტიტრის კლება.

//// 1555) „B“ ჰეპატიტის ფულმინანტური ფორმისთვის დამახასიათებელია:

/// ბრადიკარდია, ნორმალური დიურეზი, ძილიანობა, არაადექვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
/// ბრადიკარდია, უარყოფითი დიურეზი, ძილიანობა, არაადქვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
/// ტაქიკარდია, ნორმალური დიურეზი, ნორმალური ძილი, ადექვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
// ტაქიკარდია, უარყოფითი დიურეზი, ძილიანობა, არაადექვატური რეაქცია ტკივილზე,
არაადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში;
/// ტაქიკარდია, უარყოფითი დიურეზი, ძილიანობა, ადექვატური რეაქცია ტკივილზე,
ადექვატური ორიენტაცია დროსა და სივრცეში.

//// 1556) „B“ ჰეპატიტის მწვავე სიყვითლის პერიოდისათვის პათოგნომურია ყველა, გარდა
შემდეგისა:
/// მუქი შარდი;
/// აქოლია;
// ნაღვლის ბუშტის გადიდება;
/// ღვიძლის გადიდება;
/// სკლერების და კანის იქტერულობა.

//// 1557) „B“ ჰეპატიტის დროს ჰეპატოციტების ციტოლიზი განპირობებულია:

/// „B“ ვირუსის პირდაპირი ციტოპათიური ეფექტით;
// იმუნური კომპლექსების მიერ ჰეპატოციტებზე კილერული ეფექტით;
/// ჰეპატოციტების ტროფიკის დარღვევით;
/// ფერმენტული აქტივობის ზრდით;
/// მიკროცირკულაციის მოშლით.

//// 1558) „B“ ჰეპატიტის მწვავე პერიოდში სისხლში აღმოჩნდება:

/// „HBsAg“ და „anti-HBs“.
/// „HBcAg“ და „anti-HBe“;
/// „HBcAg“ და „anti-HBc“.
// „HBsAG“ და „anti-HBc“;
/// „HBcAg“ და „anti-HBs“.

//// 1559) რომელი ბიოლოგიური მასალა გამოიყენება“ B“ ჰეპატიტის ლაბორატორიული

დიაგნოსტიკისთვის:
/// ცხვირ-ხახის ჩამონარეცხი;
/// შარდი;
/// განავალი;
// სისხლი;
/// სპერმა.

//// 1560) „HBV“ ინფექციის გადაცემის გზებია:

/// სქესობრივი ( ჰომოსექსუალები.)
/// სქესობრივი ( ჰეტეროსექსუალები.)
/// პარენტერული მანიპულაციები;
/// ავადმყოფი დედიდან ნაყოფის ტრანსპლაცენტური ინფიცირება;
// ყველა ჩამოთვლილი;

//// 1561) B ჰეპატიტის ინკუბაციური პერიოდი არ შეიძლება იყოს:

/// 1,5 თვე;
/// 1,5 - 6 თვე;
// 2 კვირა;
/// 3 - 6 თვე;
/// 50 - 180 დღე.

//// 1562) „B“ ჰეპატიტის ვირუსის ზედაპირული ანტიგენის ტესტირებისათვის ყველაზე

მგრძნობიარე მეთოდია:
/// გელში პრეციპიტაცია;
/// შემხვედრი იმუნოელექტროფორეზი;
// იმუნოფერმენტული ანალიზი;
/// პასიური ჰემაგლუტინაცია.
/// შებრუნებითი პასიური ჰემაგლუტინაცია.

//// 1563) რომელი ვირუსი შეიცავს ორმაგსპირალიან დეზოქსირიბონუკლეინის მჟავას და

ფერმენტ დნმ - პოლიმერაზას:
/// ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსი;
// „B“ ჰეპატიტის ვირუსი;
/// „D“ ჰეპაიტიტის ვირუსი;
/// „C“ ჰეპატიტის ვირუსი;
/// „E“ ჰეპატიტის ვირუსი.

//// 1564) რომელია „ A“ ჰეპატიტის გადაცემის მექანიზმი:

// ფეკალურ-ორალური;
/// პარენტერული;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტრანსმისიული;
/// კანის და ლორწოვანების გზით.

//// 1565) რომელი კლინიკური ნიშანი ახასიათებს „A“ ჰეპატიტს:

/// კონიუქტივიტი;
// გულისრევა, ღებინება;
/// როზეოლოზური გამონაყარი;
/// კისრის კუნთების რიგიდობა;
/// ართრალგია.

//// 1566) „A“ ჰეპატიტისთვის მართებულია:

/// ტალღისებური ხასიათის ცხელება;
// ტკივილი ეპიგასტრიუმის და მარჯვენა ფერდქვეშა არეში;
/// ანგინა დამახასიათებელი ნადებებით;
/// თირკმლის დაზიანება;
/// როზეოლოზური გამონაყარი.

//// 1567) „C“ ჰეპატიტის შემთხვევაში რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი მოსაზრება არ არის
მართებული:
/// დონორები წარმოადგენენ „C“ ვირუსის ფართო რეზერვუარს;
// მაღალი რისკ ჯგუფის წარმომადგენლებს უტარდებათ აქტიური იმუნიზაცია;
/// C ვირუსით დაინფიცირებული სისხლის შრატი და პლაზმა ინფიცირების უნარს
ინარჩუნებს 6 წლის განმავლობაში;
/// ვირუსი ინაქტივირდება 100C -ზე 2 წთ-ის განმავლობაში;
/// ჰემოდიალიზზე მყოფი ავადმყოფები წარმოადგენენ მაღალ რისკ ჯგუფს.

//// 1568) რომელია „C“ ჰეპატიტის დამახასიათებელი ნიშანი:

/// ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში;
/// ფერმენტული აქტივობის მკვეთრი მატება;
// ტრანსამინაზების აქტივობის ტალღისებური ხასიათი _ „ფლუქტუაცია";
/// ქრონიზაციის სწრაფი ტემპი;
/// დაავადების მწვავე ფორმის შედარებით მძიმე მიმდინარეობა.

//// 1569) რომელი დებულება არ არის მართებული „C“ ჰეპატიტის შემთხვევაში:

/// ინკუბაციური პერიოდი საშუალოდ 20-22 კვირაა;
/// დაავადება მიმდინარეობს უპირატესად ქრონიკული ფორმით;
// სქესობრივი გზით დაინფიცირება ხორციელდება უფრო ინტენსიურად, ვიდრე B ჰეპატიტის
შემთხვევაში;
/// არ ახასიათებს სეზონურობა;
/// ვირუსმა შეიძლება განაპირობოს ჰეპატოცელულარული კარცინომის განვითარება.

//// 1570) „C“ ჰეპატიტის ვირუსი მიეკუთვნება:

/// ჰეპადნავირუსებს;
/// ენტეროვირუსებს;
// ფლავივირუსების მსგავს ვირუსებს;
/// არბოვირუსებს;
/// როტა-ვირუსებს.

//// 1571) „C“ ჰეპატიტი საქართველოში უპირატესად გვხვდება შემდეგ ასაკობრივ ჯგუფში:
/// 1 წლამდე ასაკში;
/// სკოლამდელ ასაკში;
/// სკოლის ასაკში;
// 20-40 წლის ასაკში;
/// 50 წლის ზემოთ.

//// 1572) რომელი მოსაზრება არ არის მართებული „C „ჰეპატიტის შემთხვევაში:

/// 50-80-%-ში ახასიათებს ქრონიზაცია;
// ხშირია ფულმინანტური ფორმების არსებობა;
/// დაინფიცირების მექანიზმი პარენტერულია;
/// კლინიკურად მსუბუქად მიმდინარე დაავადებაა;
/// ნარკომანები წარმოადგენენ მაღალ რისკ ჯგუფს.

//// 1573) რომელ ოჯახს მიეკუთვნება მონონუკლეოზის გამომწვევი:

/// „Paramyxoviridae“;
/// „Picornaviridae“;
/// „Rheoviridae“;
/// „Orthomyxoviridae“;
// „Herpesviridae“.

//// 1574) რომელი დაავადების გამომწვევი შედის „Herpesviridae“-ს ოჯახში:

/// ჩუტყვავილას;
/// ინფექციური მონონუკლეოზის;
/// ციტომეგალოვირუსის;
// ყველა ჩამოთვლილი;

//// 1575) რომელი დებულება არ არის მართებული აივ-ინფექციის დროს

/// ავადმყოფებში ხშირად ვითარდება საყლაპავის კანდიდოზი
/// შიდსი-აივ ინფექციის ბოლო სტადიაა
// ვირუსის უპირატესი სამიზნე უჯრედები „CD8“ ლიმფოციტებია
/// აივ ინფექცია არ ვრცელდება მწერების კბენით

//// 1576) რომელი დებულება არ არის მართებული ინფექციური მონონუკლეოზის შესახებ:

/// ინფექციის წყაროა დაავადებული ადამიანი;
/// ინფექციის წყაროა ვირუსმტარებელი;
/// ინფიცირების ძირითადი გზა ჰაერ-წვეთოვანია;
/// იშვიათად ინფიცირება შეიძლება მოხდეს კონტაქტური, ალიმენტური და ტრანსფუზიული
გზით;
// დაავადება მაღალი კონტაგიოზურობით ხასიათდება.

//// 1577) როგორი ტიპის ანგინა შეიძლება განვითარდეს მონონუკლეოზის დროს:

/// ფოლიკულური;
/// ლაკუნური;
/// წყლულოვან-ნეკროზული;
// ყველა ჩამოთვლილი;

//// 1578) რომელი დებულება არ არის მართებული მონონუკლეოზის შესახებ:

/// დაავადების გადატანის შემდეგ ვითარდება მყარი იმუნიტეტი.
/// დაავადებისას ცხვირით სუნთქვა გაძნელებულია, ხმის ტემბრი შეცვლილია, ძილის დროს
სუნთქვა ხმაურიანია. (ხვრინვა)
/// გამოხატულია ლიმფადენოპათია;
// იშვიათად დიდდება ღვიძლი და ელენთა;
/// პერიფერიულ სისხლში: ლეიკოციტოზი, ლიმფო-მონოციტოზი, ატიპიური
მონონუკლეარები.

//// 1579) რომელი დებულება არა არის მართებული ციტომეგალოვირუსულ ინფექციაზე:

/// ინფიცირებული ადამიანი ვირუსს გამოყოფს ნერწყვით, შარდით, რძით, ვაგინალური
სეკრეტით, სპერმით;
/// ინფიცირების გზა შეიძლება იყოს ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ინფიცირება შეიძლება მოხდეს კონტაქტური გზით;
/// ინფიცირება შეიძლება მოხდეს ტრანსპლაცენტურად;
// თანდაყოლილი ციტომეგალოვირუსული ინფექციის დიაგნოზი ჩვილში ემყარება მხოლოდ
„anti CMV IgG“-ის გამოვლენას სისხლში.
//// 1580) რომელი დებულება არ არის მართებული ციტომეგალოვირუსულ ინფექციაზე:
/// ვირუსს ახასიათებს ტროპიზმი სანერწყვე ჯირკვლების სეკრეტორული ეპითელის მიმართ:
/// ინფიცირებისას ვითარდება ვირუსემია;
/// ვირუსები აღმოჩნდება ინფიცირებული ქალის შარდში და რძეში;
/// პროცესის გენერალიზაციისას ყველაზე ხშირად ზიანდება ფილტვები;
// სპეციფიკური პროფილაქტიკის დროული ჩატარება ეფექტურია.

//// 1581) დიაგნოსტიკის რომელი მეთოდი გამოიყენება ციტომეგალოვირუსული ინფექციის

სადიაგნოსტიკოდ:
/// ციტოლოგიური.
/// ვირუსოლოგიური;
/// სეროლოგიური;
/// მოლეკულურ-ბიოლოგიური;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1582) I და II ტიპის ჰერპესულ ინფექციას ახასიათებს შემდეგი ორგანოს დაზიანება:

/// კანის;
/// ლორწოვანი გარსების;
/// შინაგანი ორგანოების;
/// ც.ნ.ს;
// ყველა ჩამოთვლილის.

//// 1583) რომელი დებულება არ არის მართებული ჰერპესული (I და II ტიპის) ინფექციის

დროს:
/// ვირუსი ადამიანის ორგანიზმში კანისა და ლორწოვანის გზით შეიჭრება;
/// ვირუსი მთელი სიცოცხლის მანძილზე ნერვული სისტემის განგლიებში ინახავს თავს;
/// პერიოდულად იწყება ვირუსის რეპლიკაცია და ვითარდება რეციდივი;
/// ჰერპეს ინფექციის გახშირება მოსახლეობის იმუნოდეფიციტზე მიუთითებს;
// პროცესის უკუგანვითარების შემდეგ ხდება ორგანიზმიდან ვირუსის ელიმინაცია.

//// 1584) რომელი დებულება არ არის მართებული რეციდივული ჰერპესის შესახებ:

/// რეციდივული ჰერპესი ყველაზე ხშირად აზიანებს კანს;
/// კანზე გამონაყარს შეიძლება წინ უსწრებდეს შეშუპება, ჰიპერემია, ქავილი, წვა;
/// ვეზიკულების გასკდომის შემდეგ ვითარდება ეროზიები;
/// ეროზიები იფარება ქერქით;
// გამონაყრის ადგილას რჩება უხეში ნაწიბური.

//// 1585) ქალებში გენიტალური ჰერპესი ვლინდება შემდეგი კლინიკური ფორმით:

/// ვულვოვაგინიტი;
/// ურეთრიტი;
/// სალპინგიტი;
/// ენდომეტრიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1586) სარტყლისებრ ლიქენს რომელი ტიპის ჰერპესვირუსი იწვევს:

/// I ტიპის;
/// II ტიპის;
// III ტიპის;
/// IV ტიპის;
/// V ტიპის.

//// 1587) რომელი დებულება არ არის მართებული სარტყლისებური ლიქენის დროს:

/// დაავადებას იწვევს ადამიანის III ტიპის ჰერპეს ვირუსი;
/// სარტყლისებური ლიქენის ვირუსი ლატენტურ მდგომარეობაში ინახავს თავს ზურგის
ტვინის უკანა ფესვების განგლიებში;
/// სარტყლისებური ლიქენი ითვლება ენდოგენურ ინფექციად;
/// დაავადების პირველი სიმპტომია ძლიერი ტკივილი სამწვერა ან ზურგის ტვინის ნერვების
გასწვრივ;
// ჩუტყვავილას გადატანის შემთხვევაში ავადმყოფს სარტყლისებური ლიქენი არ შეიძლება
განუვითარდეს.

//// 1588) რომელი ტიპის ჰერპესვირუსია ინფექციური მონონუკლეოზის გამომწვევი:

/// I ტიპის;
/// II ტიპის;
/// III ტიპის;
// IV ტიპის;
/// V ტიპის.

//// 1589) რომელი დაბულება არ არის მართებული ჩუტყვავილას შესახებ:

/// დაავადება მაღალი კონტაგიოზობით ხასიათდება;
/// ინფექციის წყაროა ჩუტყვავილით დაავადებული ადამიანი;
/// ინფექციის წყარო შეიძლება იყოს სარტყლისებური ჰერპესით დაავადებული ადამიანი;
/// გადაცემის მექანიზმი ჰაერ-წვეთოვანია;
// ჩუტყვავილით დაავადებული განსაკუთრებით გადამდებია მხოლოდ ინკუბაციური
პერიოდის ბოლო და გამონაყრის პირველ 2 დღეს.

//// 1590) რომელი დებულებაა მართებული ჩუტყვავილას შესახებ:

/// დაავადების კონტაგიოზურობა საკმაოდ დაბალია;
/// ავადდებიან ძირითადად მოზრდილები;
/// ინფექციის წყაროა მხოლოდ ჩუტყვავილით დაავადებული;
/// გადაცემის მექანიზმი ფეკალურ-ორალურია;
// გადატანილი დაავადება მყარ იმუნიტეტს ტოვებს.

//// 1591) რომელი დებულება არ არის მართებული ჩუტყვავილას ელემენტების შესახებ:

/// დაავადების პირველ დღესვე ჩნდება გამონაყარი ლაქის სახით;
// გამონაყარი ჩნდება ჰიპერემიული კანის ფონზე;
/// გამონაყარი ჩნდება კანის უცვლელ ფონზე;
/// ვეზიკულა ერთკამერიანია და ჩხვლეტით იჩუტება.

//// 1592) რომელი დებულებაა მართებული ჩუტყვავილას გამონაყრის შესახებ:

/// ვეზიკულა მრავალკამერიანია და ჩხვლეტით იჩუტება;
/// ვეზიკულა მრავალკამერიანია და ჩხვლეტით არ იჩუტება;
// ვეზიკულის მხოლოდ მეორადი ფლორით ინფიცირებისას რჩება ნაწიბური;
/// ჩუტყვავილას დროს ეგზანთემა მონომორფულია.

//// 1593) სად შეიძლება განვითარდეს ჩუტყვავილას გამონაყარი ყველაზე იშვიათად:

/// სახეზე;
/// თავის თმიან ნაწილზე;
// ფეხის და ხელისგულებზე;
/// პირის ღრუს ლორწოვანზე;
/// სასქესო ორგანოებში ლორწოვანზე.

//// 1594) საბავშვო ბაღის აღსაზრდელ 6 წლის გოგონას შემცივნების შემდეგ ტემპერატურა
მოემატა 39გრადუს C-მდე. გამოეხატა ნერწყვის დენა, საკვებს ვერ ღებულობს.
დათვალიერებით პირის ღრუში აღინიშნება მრავლობითი აფთები. ჩამოთვლილიდან
რომელი ეტიოლოგიური აგენტია ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// ჰერპანგინა;
/// წითელა;
/// წითურა;
// ჰერპესული გინგივოსტომატიტი.

//// 1595) 2 წლის ბავშვს აქვს ჰიპერთერმია, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება. ობიექტური
გამოკვლევით აღენიშნება კისრის და საზარდულის ლიმფური კვანძების გადიდება.
გადიდებულ ტონზილებზე აქვს ნაზი, ბადისებრი ნადები, ელენთა ნეკნთა რკალს სცილდება
2 სმ-ით. სავარაუდოა ინფექციური მონონუკლეოზის არსებობა. ჩამოთვლილი ნიშნებიდან
მოცემულ მდგომარეობას შეესატყვისება ყველა, გარდა შემდეგისა:
/// სისხლში ლიმფო-მონოციტოზის;
/// ზომიერად მომატებულია ღვიძლის ტრანსამინაზები;
/// დადებითია რეაქცია ჰეტეროფილურ ანტისხეულებზე;
// კანზე აღინიშნება ვეზიკულური გამონაყარი;
/// ებშტეინ-ბარის ვირუსის ინკაფსულირებული ანტიგენის საწინააღმდეგო ანტისხეულების
ტიტრია: 1: 512.

//// 1596) ჩამოთვლილიდან ინფექციურ დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება

ინფექციური მონონუკლეოზი:
/// ვირუსული ტრანსმისიული ზოონოზი;
// ვირუსული ჰაერ-წვეთოვანი ანთროპონოზი;
/// ბაქტერიული ალიმენტური ანთროპონოზი;
/// ბაქტერიული ჰაერ- წვეთოვანი ზოონოზი.

//// 1597) რომელ სისტემისადმი ახასიათებს ტროპიზმი ინფექციური მონონუკლეოზის

გამომწვევს:
/// სასუნთქი;
// ლიმფოიდურ-რეტიკულური;
/// ნერვული;
/// საჭმლის მომნელებელი.

//// 1598) რომელი დაავადების დიაგნოსტიკური ნიშანია სისხლში ატიპიური

მონონუკლეარების მომატება 10-15%-ით და მეტი:
/// A ჰეპატიტი;
// ინფექციური მონონუკლეოზი;
/// ეპიდემიური პაროტიტი;
/// ადენოვირუსული ინფექცია.

//// 1599) რომელი სინდრომია დამახასიათებელი ინფექციური მონონუკლეოზისათვის:

/// ცხელება, ჰეპატომეგალია, ჰემატურია;
/// ცხელება, ღებინება, დიარეა;
// ცხელება, ჰეპატომეგალია, პოლიადენოპათია;
/// ცხელება, ეგზანთემა.

//// 1600) ჩამოთვლილიდან რომელი გართულება არაა ტიპიური ჩუტყვავილასათვის:

/// რეის სინდრომი;
/// ენცეფალიტი;
/// პნევმონია;
// ორქიტი;
/// სინუსიტები.

//// 1601) რომელია აივ-ინფექციის გადაცემის გზები:

/// სქესობრივი (ჰომოსექსუალური.)
/// სქესობრივი (ჰეტეროსექსუალური)
/// პარენტერალური;
/// ვერტიკალური დედიდან ახალშობილზე;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 1602) ჩამოთვლილიდან რომელი არ მიეკუთვნება აივ-ინფექციით ავადობის მაღალი

რისკის ჯგუფს:
/// სექს-მუშაკები;
/// ნარკომანები;
/// ჰომოსექსუალები;
// დონორები;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 1603) რომელი კლინიკური მასალის გამოკვლევას ემყარება აივ-ინფექციის დიაგნოსტიკა:

/// ცხვირ-ხახის ჩამონარეცხის;
/// შარდის;
// სისხლის;
/// სპერმის;
/// ყველა ზემოაღნიშნულის.

//// 1604) რა არ გამოიყენება შიდსის სამკურნალოდ:

/// ნუკლეოზიდური რევერს-ტრანსკრიპტაზას ინჰიბიტორები;
/// არანუკლეოზიდური რევერს-ტრანსკრიპტაზას ინჰიბიტორები;
/// პროტეაზას ინჰიბიტორები;
// ინტერლეიკინი-2.

//// 1605) რომელი ტიპის ჰერპესვირუსებს მიეკუთვნება ციტომეგალოვირუსი:

/// ადამიანის პირველი ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის მეორე ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის მესამე ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის მეოთხე ტიპის ჰერპესვირუსი;
// ადამიანის მეხუთე ტიპის ჰერპესვირუსი.

//// 1606) როდის განიცდის რეაქტივაციას ლატენტურად მიმდინარე ციტომეგალოვირუსი:

/// მწვავე ბაქტერიული ინფექციის დროს;
/// მწვავე ვირუსული ინფექციის დროს;
// ორსულობის პერიოდში;
/// მშობიარობის პერიოდში;
/// მშობიარობის შემდგომ პერიოდში.

//// 1607) რომელი ჰემოგრამაა დამახასიათებელი ინფექციური მონონუკლეოზისათვის:

/// ლიმფოციტოზი, ეოზინოფილია, აჩქარებული ედსი;
// ლეიკოციტოზი, მონოლიმფოციტოზი, ატიპიური მონონუკლეარები;
/// ლეიკოპენია, ლიმფოპენია, აჩქარებული ედსი;
/// ლეიკოპენია, მონოლიმფოციტოზი, აჩქარებული ედსი;
/// ეოზინოფილია.

//// 1608) ინფექციურ მონონუკლეოზს არ ახასიათებს:

/// ლიმფადენოპათია;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
// ნეფრიტი;
/// ტონზილიტი;
/// ცხელება.

//// 1609) ავადმყოფს გამოხატული აქვს ცხელება, ტონზილიტი, ლიმფადენოპათია,

სპლენომეგალია, ჰემოგრამაში აღმოჩნდა ატიპიური მონონუკლეარები, სეროლოგიურად
ჰეტეროფილური ანტისხეულები. მიუთითეთ პაციენტის დიაგნოზი:
/// გრიპი;
/// მწვავე ლეიკოზი;
/// ვირუსული ჰეპატიტი;
// ინფექციური მონონუკლეოზი;
/// მარტივი ჰერპესვირუსული ინფექცია.

//// 1610) მიუთითეთ ჩუტყვავილას გადაცემის გზა:

// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ფეკალურ-ორალური;
/// არტიფიციული;
/// ტრანსმისიული;
/// ვერტიკალური.

//// 1611) რომელი გართულება ახასიათებს ჩუტყვავილას:

// ენცეფალიტი;
/// ორქიტი;
/// პერიტონიტი;
/// ოოფორიტი;
/// ართრიტი.

//// 1612) რომელია ჩუტყვავილას გამომწვევი ვირუსი:

/// ადამიანის I ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის II ტიპის ჰერპესვირუსი;
// ადამიანის III ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის IV ტიპის ჰერპესვირუსი;
/// ადამიანის V ტიპის ჰერპესვირუსი.

//// 1613) რომელი ოჯახის წარმომადგენელია ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსი:

/// არბოვირუსები;
/// კალიცივირუსები;
/// როტავირუსები;
// რეტროვირუსები;
/// ორთომიქსოვირუსები.

//// 1614) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსი პირველადად აზიანებს:

/// ჰეპატოციტებს;
/// სისხლის წითელ ბურთულებს;
/// მიოკარდიოციტებს;
// „T“- ლიმფოციტებს;
/// რეტიკულო-ენდოთელურ უჯრედებს.

//// 1615) ეპშტეინ-ბარის ვირუსს ახასიათებს ტროპიზმი:

/// კუნთოვან სისტემასთან;
// ლიმფორეტიკულურ სისტემასთან;
/// საშარდე სისტემასთან;
/// ყველა ჩამოთვლილთან;

//// 1616) ქვემოთ ჩამოთვლილი რომელი ვირუსი განაპირობებს თვითნებური აბორტის

განვითარებას და ნაყოფის დაღუპვას ორსულობის პირველ ტრიმესტრში:
/// „HBV“ -ის არსებობა;
/// „HDV“-ის არსებობა;
// „CMV“-ის არსებობა;
/// ადენოვირუსის არსებობა.

//// 1617) ჩუტყვავილას არ ახასიათებს:

/// პოლიმორფული გამონაყარი;
// მონომორფული გამონაყარი;
/// ერთკამერიანი ვეზიკულების განვითარება;
/// გამონაყარის ელემენტების რამდენიმე საათში განვითარება.

//// 1618) ოპორტუნისტული ეწოდება ინფექციას:

/// რომლის გამომწვევი ზეპათოგენური მიკრობია;
/// როდესაც ძირითადი დაავადება რთულდება სხვა გამომწვევით;
/// მიკრობი გარემოში თავისუფლად ბინადრობს;
// მიკრობი იწვევს ინფექციას იმუნოდეფიციტის არსებობის პირობებში.

//// 1619) მიუთითეთ რომელი ინფექციის დროს შეიძლება გამოვლინდეს

პოლილიმფადენოპათია?
/// ბრუცელოზი.
/// მონონუკლეოზი.
/// ტუბერკულოზი.
/// შიდსი.
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1620) რომელი ვირუსული ინფექციისათვისაა დამახასიათებელი ბავშვებში ძილში

ხმაურიანი სუნთქვა?
/// ყბაყურა.
/// წითურა.
/// ჩუტყვავილა.
// მონონუკლეოზი.

//// 1621) აბსოლუტური ლიმფოციტოზი ახასიატებს.

/// გრიპს.
/// ქუნთრუშას.
// მონონუკლეოზს.
/// წითელ ქარს.
/// ყველა ჩამოთვლილს.

//// 1622) რომელ ოჯახს მიეკუთვნება ცოფის გამომწვევი ვირუსი:

/// „Orthomyxoviridae“;
/// „Paramyxoviridae“;
/// „Adenoviridae“;
// „Rhabdoviridae“.
//// 1623) რომელია აუცილებელი ღონისძიება ცოფიანი ცხოველისაგან ადამიანის
დაკბენისას:
/// ანტიბიოტიკოთერაპია;
/// ჰორმონოთერაპია;
/// დეზინტოქსიკაციური მკურნალობა;
// ვაქცინაცია და გამაგლობულინით პროფილაქტიკა.

//// 1624) რა არის ცოფით დაავადებულის ლეტალური გამოსავლის მიზეზი:

/// ჰიპოვოლემიური შოკი;
/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// ღვიძლის მწვავე უკმარისობა;
// სუნთქვის ცენტრის დამბლა.

//// 1625) რომელი ბიოლოგიური სუბსტრატით ხდება ძირითადად ადამიანის დასნებოვნება

ცოფით:
/// ცხოველის სისხლით;
// ცხოველის ნერწყვით;
/// ცხოველის შარდით;
/// ყველა ზემოაღნიშნულით.

//// 1626) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი სისტემის დაზიანება ხდება ცოფის

გამომწვევით:
/// შარდ-სასქესო;
// ნერვული;
/// სასუნთქი;
/// გულ-სისხლძარღვთა.

//// 1627) რომელია ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან ყველაზე მნიშვნელოვანი ცოფის

დიაგნოსტიკისათვის:
/// ოფთალმოპლეგია;
/// კრუნჩხვები;
/// უმადობა, თავის ტკივილი;
// ჰიდროფობია.

//// 1628) რომელი დებულება არ არის მართებული ეპიდემიური პაროტიტის შესახებ:

/// გამომწვევი პათოგენურია მხოლოდ ადამიანისათვის;
/// ვირუსი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ნერწყვით;
/// ინფექციის გადაცემის მექანიზმი არის ჰაერ-წვეთოვანი;
// დაავადების გადაცემა ავადმყოფის ნერწყვით (სათამაშოებით) შესაძლებელი არ არის.

//// 1629) რომელი დებულება არ არის მართებული ეპიდემიური პაროტიტის შესახებ:

/// გადატანილი დაავადება ტოვებს მყარ იმუნიტეტს;
// გამომწვევი პათოგენურია, როგორც ადამიანისათვის, ასევე მსხვილფეხა რქოსანი
საქონლისათვის;
/// დაავადებული გადამდებია ინკუბაციური პერიოდის ბოლოს და დაავადების
გამოვლინების პირველი დღეების განმავლობაში;
/// ინფექცია შეიძლება გადაეცეს ავადმყოფის ნერწყვით დაინფიცირებული ნივთების
მეშვეობით.

//// 1630) ეპიდემიური პაროტიტის დროს მკურნალობა უნდა ჩატარდეს:

/// ანტიბიოტიკებით;
/// ჰორმონით;
/// სულფანილამიდებით;
// სიმპტომური.

//// 1631) ჩამოთვლილიდან პაროტიტული მენინგიტის მკურნალობაში წამყვანია:

// ჰორმონთერაპია;
/// ანტიბიოტიკთერაპია;
/// ანტივირუსული თერაპია;
/// ანტიჰისტამინური თერაპია.

//// 1632) ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადების დროს არის შესაძლებელი თირკმლების

დაზიანება:
/// „B“ ჰეპატიტის ფულმინანტური ფორმა;
/// ლეპტოსპიროზი;
/// ჰემორაგიული ცხელება;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 1633) ავადმყოფს დაავადების მე-4 დღეს განუვითარდა ლაქოვან-კვანძოვანი გამონაყარი.

გამოყრა დაეწყო ყურების უკან, ერთ დღე-ღამეში გავრცელდა სახეზე, გულ-მკერდსა და
ზურგზე. მეორე დღეს დაიფარა სხეული, შემდეგ კიდურები. კანის ფონი შეუცვლელია.
რომელი დიაგნოზია ყველაზე მეტად სავარაუდო ამ შემთხვევაში:
/// მუცლის ტიფი;
/// მენინგოკოქცემია;
/// ქუნთრუშა;
// წითელა.

//// 1634) ავადმყოფს დაავადება დაეწყო ლაქოვან-კვანძოვანი ელემენტების გამოყრით.

მეორე დღიდან პაპულები გადაიქცნენ ვეზიკულებად. შემდგომში ვეზიკულები გაშრა და
გაჩნდა ქერქები. გამონაყარი არის თავის თმიან ნაწილებში და ლორწოვანებზე. რომელი
დიაგნოზია სავარაუდო ყველაზე მეტად ამ შემთხვევაში:
/// ქუნთრუშა;
/// წითელა;
// ჩუტყვავილა;
/// მუცლის ტიფი.

//// 1635) ჩამოთვლილიდან წითელას დროს ინფექციის წყაროა:

/// ადამიანი, ცხოველები და ფრინველები;
// მხოლოდ ადამიანი;
/// მხოლოდ ცხოველები;
/// მხოლოდ ფრინველები.

//// 1636) დაავადების რომელ პერიოდშია წითელათი ავადმყოფი გადამდები:

/// მხოლოდ ინკუბაციური პერიოდის ბოლო დღეებში;
/// მხოლოდ პროდრომულ პერიოდში ბოლო 2 დღეს;
/// გამონაყარის პერიოდის განმავლობაში;
// პროდრომულ პერიოდამდე 1-2 დღით ადრე და გამონაყრის დაწყებიდან 4-5 დღის
განმავლობაში.

//// 1637) რომელი დებულება არ არის მართებული წითელას ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// წითელას კონტაგიოზურობა მაღალია;
/// ინფექციის წყაროა მხოლოდ ადამიანი;
// მძიმედ მიმდინარე წითელას დროს ავადმყოფი გადამდებია რეკონვალესცენციის
პერიოდშიც;
/// მესამე პირით ან ნივთებით ინფექციის გავრცელება არ ხდება.

//// 1638) რომელი დებულება არ არის მართებული წითელას შესახებ:

// ვირუსმტარებლობა შეიძლება გაგრძელდეს 6 თვემდე;
/// გადაცემის მექანიზმი აეროგენულია;
/// წითელას გადატანის შემდეგ ვითარდება მყარი იმუნიტეტი;
/// პოსტვაქცინური იმუნიტეტი ვითარდება 90 %-ში 20 წლამდე ხანგრძლივობით.

//// 1639) რომელი დებულება არ არის მართებული წითელას შესახებ:

/// ლოყის და ტუჩის შიგნითა ზედაპირზე კოპლიკ-ფილატოვის ლაქები ჩნდება პროდრომულ
პერიოდში;
// კოპლიკ-ფილატოვის ლაქები გამონაყარის პერიოდის ძირითადი კლინიკური ნიშანია;
/// პროდრომული პერიოდის ხანგრძლივობა 3-4 დღეა;
/// მაკულურ-პაპულური გამონაყარი ვითარდება შეუცვლელი ფერის კანზე;
/// გამონაყარის უკუგანვითარება ეტაპურად მიმდინარეობს.

//// 1640) ჩამოთვლილიდან რომელი გართულებაა ყველაზე ხშირი წითელას დროს:

/// პირის ღრუს ლორწოვანის განგრენა _ ნომა;
// ბრონქოპნევონია;
/// ოტიტი;
/// პიელონეფრიტი;
/// მიოკარდიტი.

//// 1641) წითურას დროს ინფექციის წყაროა:

/// ავადმყოფი ადამიანი;
/// ავადმყოფი ცხოველი;
/// ვირუსმტარებელი ადამიანი;
// ავადმყოფი და ვირუსმტარებელი ადამიანი.

//// 1642) რომელი დებულება არ არის მართებული წითურას ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფექციის წყაროა ავადმყოფი და ვირუსმტარებელი ადამიანი;
/// ინფექციის წყაროა ადამიანი ინკუბაციური პერიოდის ბოლო დღეებში და გამონაყრის
გამოვლინებიდან 7 დღე;
/// ინფიცირების მექანიზმია ჰაერ-წვეთოვანი;
/// გადაცემის გზებია კონტაქტური და ვერტიკალური;
// ადამიანი ინფექციის წყაროა მხოლოდ ინკუბაციის ბოლო დღეებში.

//// 1643) რომელი დებულება არ არის მართებული წითურას შესახებ:

/// ვირუსემიის შემდეგ ვირუსი კონცენტრირდება ლიმფურ კვანძებში და კანის ეპითელურ
უჯრედებში;
/// ვირუსი ორგანიზმიდან გამოიყოფა ცხვირ-ხახის სეკრეციით, შარდით, განავლით;
/// წითურას ვირუსს ტერატოგენული მოქმედება ახასიათებს;
// წითურას დროს უპირატესად დიდდება იღლიის და საზარდულის ლიმფური კვანძები.

//// 1644) რომელი დებულება არ არის მართებული წითურას გამონაყრის შესახებ:

/// გამონაყარი ჩნდება სახეზე, კისერზე და რამდენიმე საათში ვრცელდება მთელ სხეულზე;
// გამონაყარი ჯერ ჩნდება სახეზე და შემდეგ ეტაპობრივად ვრცელდება სხეულსა და
კიდურებზე;
/// გამონაყარი უპირატესად კიდურების შიგნითა ზედაპირებზე, ზურგზე და დუნდულებზეა;
/// გამონაყარი ვითარდება შეუცვლელი კანის ფონზე;
/// გამონაყარი 2-3 დღეში უკვალოდ ქრება.

//// 1645) რომელი დებულება არ არის მართებული წითურას შესახებ:

// გამონაყარი ვითარდება ჰიპერემიული კანის ფონზე;
/// დაავადების დასაწყისში მსუბუქი კატარული მოვლენებია გამოხატული;
/// გამონაყარი წარმოდგენილია მცირე ზომის ვარდისფერი მომრგვალო ან ოვალური ფორმის
ლაქების სახით;
/// იშვიათად გამონაყარი ლაქოვან-კვანძოვანია.

//// 1646) რომელი დებულება არ არის მართებული წითურას შესახებ:

// გამონაყრის გაქრობის შემდეგ რჩება მოყავისფრო პიგმენტური ლაქები, რომელიც 1-2 კვირა
რჩება;
/// ორსულობის პირველ ტრიმესტრში ინფიცირებისას ნაყოფს უვითარდება მძიმე
სიმახინჯეები;
/// ორსულობის ბოლოს დედის ინფიცირებისას ახალშობილი წითურათი დაავადებული
იბადება;
/// ბავშვები, რომლებმაც მუცლად ყოფნის პერიოდში გადაიტანეს წითურა, თვეების მანძილზე
წარმოადგენენ ინფექციის წყაროს.

//// 1647) ყირიმის ჰემორაგიული ცხელების შესახებ მართებული არ არის:

/// დაავადებას იწვევს არბოვირუსი;
/// დაავადების წყაროა გარეული და შინაური ცხოველები;
/// დაავადების წყაროა ტკიპები;
// დაავადება ვრცელდება კოღო ანოფელესის საშუალებით.

//// 1648) ჩამოთვლილიდან რომელი ახასიათებს ყირიმის ჰემორაგიულ ცხელებას:

/// კანზე, დუნდულოების და წელის არეში ფართო სისხლჩაქცევები;
/// დაავადება იწყება შემცივნებით, მაღალი ცხელებით, მიალგიით, ართრალგიით;
/// ავადმყოფი აგზნებულია, სახე, ლორწოვანები, კისერი, გულმკერდის ზედა ნაწილები
ჰიპერემიული;
/// ცხელება გრძელდება 7-8 დღე, ორტალღიანია;
// ყველა ზემოაღნიშნული.
//// 1649) ყირიმის ჰემორაგიული ცხელების ლაბორატორიული დიაგნოსტიკა ემყარება:
// ვირუსოლოგიურ და სეროლოგიურ გამოკვლევებს;
/// ბაქტერიოსკოპულ და ბაქტერიოლოგიურ გამოკვლევებს;
/// ბიოლოგიურ სინჯს;
/// კანის ალერგიულ სინჯს.

//// 1650) ყირიმის ჰემორაგიული ცხელების ლაბორატორიული დიაგნოსტიკისათვის

კვლევის მასალაა:
// სისხლი;
/// ნახველი;
/// განავალი;
/// შარდი.

//// 1651) თირკმლის სინდრომით მიმდინარე ჰემორაგიული ცხელების დროს ინფიცირების

გზაა:
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო;
/// ალიმენტური;
/// აეროგენული;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 1652) თირკმლის სინდრომით მიმდინარე ჰემორაგიული ცხელების დროს მხედველობის

ორგანოს მხრივ ვლინდება:
/// სინათლისადმი შიში;
/// რეტროორბიტული ტკივილი;
/// მხედველობის გაუარესება;
/// სკლერების ინიცირება და კონიუქტივიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1653) ჩამოთვლილიდან რომელი კლინიკური ნიშნების განვითარებაა ნაკლებად

მოსალოდნელი თირკმლის სინდრომით მიმდინარე ჰემორაგიული ცხელების ოლიგურიულ
პერიოდში:
/// ტემპერატურის დაცემა კრიზისით სუბფებრილურ ან ნორმის დონემდე;
/// მხედველობის მკვეთრი დაქვეითება;
/// ჰემორაგიული სინდრომის პროგრესირება;
/// აუტანელი წელის ტკივილი;
// შეშუპების განვითარება.

//// 1654) ჰემორაგიული ცხელების მკურნალობაში გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს:

/// ეტიოტროპულ თერაპიას.
// პათოგენეზურ თერაპიას;
/// ვიტამინთერაპიას;
/// დიურეტიკებს;
/// ანალგეტიკებს.

//// 1655) ჩამოთვლილი არბოვირუსული ცხელებებიდან რომლისთვისაა დამახასიათებელი

მაღალი კონტაგიოზობა და ლეტალობა:
/// ებოლას ცხელება;
/// მარბურგის ცხელება;
/// ლასას ცხელება;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1656) რომელი დებულებაა მართებული არბოვირუსული ენცეფალიტების შესახებ:

/// დაავადების გადამტანია მხოლოდ ტკიპა;
// დაავადების გადამტანია ტკიპა და კოღო;
/// დაავადება გადადის ძირითადად კონტაქტური გზით;
/// დაავადება გადადის ძირითადად ფეკალურ-ორალური გზით.

//// 1657) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებების დროს არის გადამტანი კოღო:
// იაპონური ენცეფალიტი;
/// ლასას ცხელება;
/// ებოლას ცხელება;
/// მარსელის ცხელება;
/// ჰემორაგიული ცხელება თირკმლების სინდრომით.

//// 1658) ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან, რომელი ვრცელდება ტკიპების მიერ:

/// იაპონური ენცეფალიტი;
/// ლასას ცხელება;
// ტაიგის ენცეფალიტი;
/// ყვითელი ცხელება.

//// 1659) ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი ვრცელდება კონტაქტებით:

/// იაპონური ენცეფალიტი;
/// ყვითელი ცხელება;
// ლასას ცხელება;
/// მარსელის ცხელება;
/// პაპატაჩის ცხელება.

//// 1660) ჩამოთვლილი ვირუსული ინფექციებიდან ყველაზე ხშირად რომლის დროსაა

მოკლე ინკუბაციური პერიოდი (ორ კვირაზე ნაკლები):
/// ყბაყურა;
/// ჩუტყვავილა;
/// წითურა;
// წითელა.

//// 1661) ჩამოთვლილიდან რომელი არ არის სწორი პოლიომიელიტისთვის:

/// ვირუსის ბუნებრივი პატრონი-ადამიანია;
/// პოლიოვაქცინის პერორალური მიღება იწვევს ჰუმორალური იმუნიტეტის განვითარებას;
/// პროფილაქტიკის მიზნით ცოცხალ ვაქცინასთან შედარებით უპირატესობა დახოცილ
ვაქცინას ენიჭება;
// ინფექციის არაპარალიზური, ასიმპტომური ფორმა ძალზე იშვიათია.

//// 1662) ჩამოთვლილი კლინიკური ნიშნებიდან ყველაზე მეტად რომელი ეხმარება ექიმს
ყბაყურისა და მწვავე ბაქტერიული პაროტიტის დიფერენცირებაში:
/// ავადმყოფის ასაკი;
/// ცხელების ხასიათი;
/// სანერწყვე ჯირკვლის მტკივნეულობა;
/// სისხლში ამილაზის აქტივობის განსაზღვრა;
// პერიფერიული სისხლის ანალიზი.

//// 1663) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსისათვის არაა დამახასიათებელი თანდაყოლილი

ინფექციის განვითარება:
/// ციტომეგალოვირუსი;
/// წითურას ვირუსი;
/// ჰეპატიტი „B“-ს ვირუსი;
/// აივ ინფექცია;
// როტავირუსი.

//// 1664) რომელი დებულება არაა მართებული როტავირუსულ გასტროენტერიტზე:

/// ძირითადად გვხვდება ზამთარში;
/// იშვიათია 4 წლის ასაკის შემდეგ;
/// ინკუბაციური პერიოდი 1-4 დღე;
// განავალში ხშირადაა ერითროციტები და ლეიკოციტები.

//// 1665) 32 წლის მამაკაცს, რომელსაც ანტიბიოტიკებით მკურნალობა არ ჩატარებია

აღმოაჩნდა პირის ღრუს და ანალური არის კანდიდოზი. ჩამოთვლილიდან რომელი
დაავადების არსებობაა ყველაზე მეტად სავარაუდო:
/// ლიმფოზის;
/// სტივენს-ჯონსონის სინდრომის;
/// ქრონიკული ალკოჰოლიზმის;
/// თირკმელების ქრონიკული უკმარისობის;
// აივ-ინფექციის.
//// 1666) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომლის გამოყენებაა დაკავშირებული ინფიცირების
მაღალ რისკთან ღრმა იმუნოდეფიციტის მქონე ადამიანებში:
/// გრიპის ინაქტივირებული ვაცინა;
/// ტეტანუსის ანატოქსინის;
/// ცოფის საწინააღმდეგო ვაქცინის;
/// დიფთერიის ანატოქსინის;
// პოლიომიელიტის პერორალური ატენუირებული ვაქცინის.

//// 1667) რომელია ტკიპისმიერი ენცეფალიტის გამომწვევი:

/// მიქსოვირუსი;
// არბოვირუსი;
/// ქლამიდია;
/// ბორელია.

//// 1668) ინფექციურ დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება ტკიპისმიერი ენცეფალიტი:

// ტრანსმისიულ ზოონოზს;
/// ჰაერ-წვეთოვან ანთროპონოზს;
/// ტრანსმისიულ ანთროპონოზს;
/// კონტაქტურ ანთროპონოზს.

//// 1669) როგორია ტკიპისმიერი ენცეფალიტის სეზონურობა:

/// ზაფხულ-შემოდგომა;
// გაზაფხულ-ზაფხული;
/// ზამთარ-ზაფხული;
/// არ ახასიათებს.

//// 1670) როგორია თავ-ზურგ ტვინის სითხე ტკიპისმიერი ენცეფალიტის დროს:

/// ჩირქოვანი;
// სეროზულ-ანთებითი;
/// ჰემორაგიული;
/// არ არის შეცვლილი.

//// 1671) ნერვული სისტემის რომელ ნაწილშია ლოკალიზებული პათოლოგიური პროცესი

ტკიპისმიერი ენცეფალიტის დროს:
/// თავისა და ზურგის ტვინის რუხ ნივთიერებაში;
/// ზურგის ტვინის წინა რქებში;
/// მოგრძო ტვინის ბირთვებში;
// ყველა ჩამოთვლილ სტრუქტურაში.

//// 1672) რომელია ტკიპისმიერი ენცეფალიტისათვის დამახასიათებელი ნარჩენი

მოვლენები:
// კისრისა და მხრის სარტყლის კუნთების დამბლა და ატროფია;
/// პარკინსონიზმი;
/// ატაქსია;
/// ჰიდროცეფალია.

//// 1673) რომელი მეთოდი გამოიყენება ტკიპისმიერი ენცეფალიტის სპეციფიკური

დიაგნოსტიკისათვის:
/// ბაქტერიოლოგიური;
/// ბაქტერიოსკოპული;
/// იმუნოფლუროსცენტული;
// ვირუსოლოგიური, სეროლოგიური.

//// 1674) რომელია ჰემორაგიული ცხელების გამომწვევი:

/// ბაქტერია;
// ვირუსი;
/// სოკო;
/// უმარტივესი.

//// 1675) რომელია ინფექციის წყარო ჰემორაგიული ცხელების დროს ბუნებრივ კერებში:
/// ჩანთოსნები;
/// მღრღნელები;
/// ფრინველები;
/// პრიმატები;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1676) გადაცემის რომელი მექანიზმი არ არის ტიპიური ჰემორაგიული ცხელებისათვის:

/// ტრანსმისიული
// ტრანსპლაცენტური;
/// კონტაგიოზურ-ზოონოზური;
/// ალიმენტური.

//// 1677) ჰემოგრამაში რომელი ცვლილება გვხვდება ყველაზე ხშირად ჰემორაგიული

ცხელების დროს:
/// ლეიკოციტოზი;
/// ლეიკოპენია;
// თრომბოციტოპენია;
/// ედსის მკვეთრად აჩქარება.

//// 1678) რომელია ჰემორაგიული ცხელების ძირითადი სამკურნალო საშუალება:

/// პენიცილინი;
// კომპლექსური პათოგენეზური თერაპია;
/// სტრეპტომიცინი;
/// ნიტროფურანის რიგის პრეპარატები.

//// 1679) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელს აქვს ყველაზე მეტი მნიშვნელობა ცოფის
დიაგნოსტიკისათვის:
/// აპათია, უძილობა;
/// დისფონია, ოფთალმოპლეგია;
// ჰიდროფობია, აეროფობია;
/// კრუნჩხვები, კომა.

//// 1680) ჩამოთვლილიდან რომელი მეთოდი არ გამოიყენება ცოფის სადიაგნოსტიკოდ:

// ჰემოკულტურის;
/// ვირუსოლოგიური;
/// ბიოლოგიური;
/// იმუნოფლუორესცენტული, სეროლოგიური.

//// 1681) ჩამოთვლილიდან რომელია ავადმყოფის სიკვდილის მიზეზი ცოფის დროს:

/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// უოტერჰაუზ- ფრიდრიხსენის სინდრომი;
// სუნთქვის ცენტრის დამბლა;
/// სეფსისი.

//// 1682) ჩამოთვლილიდან როგორია ცოფის პროგნოზი:

/// სრული გამოჯანმრთელება;
/// ქრონიკული ფორმით განვითარება;
/// მძიმე ნარჩენი მოვლენები;
/// ლეტალობა 5-10 %-ია;
// ლეტალობა 100 %-ია.

//// 1683) აღნიშნეთ თურქულის გამომწვევი:

/// ბაქტერია;
/// უმარტივესი;
// ვირუსი;
/// ქლამიდია;
/// სოკო.

//// 1684) აღნიშნეთ თურქულით დასნებოვნების ძირითადი გზა:

/// აეროგენული;
// ალიმენტური;
/// ტრანსმისიული;
/// წყლისმიერი.
//// 1685) წითურას შესახებ მართებულია დებულებები, გარდა შემდეგისა:
/// ინფექციის წყაროა მხოლოდ დაავადებული ადამიანი.
/// ინფიცირების მექანიზმია ჰაერ-წვეთოვანი;
// გადატანის შემდეგ იმუნიტეტი არამყარია;
/// ვირუსი ხასიათდება ტერატოგენური მოქმედებით;
/// დიდდება პერიფერიული ლიმფური კვაძები, განსაკუთრებით კეფის, ყურის და კისრის
უკანა.

//// 1686) წითურას დროს სისხლში აღინიშნება:

// ლეიკოპენია, ნეიტროპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, მონოციტოზი, პლაზმური
უჯრედები;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ეოზინოფილია, ედსი აჩქარებული;
/// ლეიკოპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, ეოზინოფილია, ედსი აჩქარებული;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ატიპიური მონონუკლეარები, ედსი აჩქარებული;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ატიპიური მონონუკლეარები, ედსი აჩქარებული.

//// 1687) თანდაყოლილი წითურასთვის ყველაზე უფრო დამახასიათებელია:

// სიყრუე, გულის მანკები, თვალის დაზიანება;
/// ჰიდროცეფალია, „spina bifidae“, კრიპტორხიზმი;
/// მიკროცეფალია, ჭკუასუსტობა, პილოროსტენოზი;
/// დერმატიტი, სანაღვლე გზების დისკინეზია;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი.

//// 1688) წითელასთვის პათოგნომურად ითვლება:

/// ზემო სასუნთქი გზების კატარი, კონიუქტივიტი;
/// ლაქოვან-პაპულური გამონაყარი კანზე;
/// ენანთემა ლოყის ლორწოვანზე;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 1689) რა არის დენგეს ცხელების გადამტანი:

/// ფლებოტომუსი;
// კოღო;
/// რწყილი;
/// ტკიპა;
/// ტილი.

//// 1690) რა არის ინფექციის წყარო ჰემორაგიული ცხელებისას თირკმლის სინდრომით

დროს:
/// ადამიანი;
/// მსხვილფეხა რქოსანი საქონელი;
/// ტკიპა;
// მღრღნელი;
/// წვრილფეხა რქოსანი საქონელი.

//// 1691) როგორია ყვითელი ცხელების გადაცემის მექანიზმი:

/// ფეკალურ-ორალური;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// ტრანსმისიული;
/// ალიმენტური.

//// 1692) ვირუსთა რომელ გვარს მიეკუთვნება პოლიომიელიტის გამომწვევი:

/// ჰეპადნავირუსი;
/// ორთომიქსოვირუსი;
/// არენავირუსი;
// ენტეროვირუსი;
/// პარამიქსოვირუსი.

//// 1693) რომელია პოლიომიელიტის გადაცემის ძირითადი გზა:

// ფეკალურ-ორალური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული;
/// ალიმენტური.

//// 1694) რომელი მიდამოს კუნთთა დამბლაა ყველაზე ხშირი პოლიომიელიტის დროს:
// ქვედა კიდურების კუნთთა დამბლა;
/// მხრის სარტყლის კუნთთა დამბლა;
/// მუცლის კუნთების დამბლა;
/// დიაფრაგმის კუნთთა დამბლა;
/// ზედა კიდურების კუნთთა დამბლა.

//// 1695) როგორი თანმიმდევრობით ლოკალიზდება ყვავილის გამონაყარი:

// სახეზე, სხეულზე, კიდურებზე, ხელისა და ფეხის მტევნებზე;
/// ტანზე, კიდურებზე;
/// სახეზე, ხელის გულებზე;
/// კიდურებზე, სახეზე, ტანზე, ფეხის გულებზე;
/// კიდურებზე, კისრის მიდამოში, სხეულზე.

//// 1696) აღნიშნეთ რომელი ნიშანი არ არის დამახასიათებელი ყვავილისათვის:

/// მაღალი ცხელება;
/// გამონაყარი: ლაქა, კვანძი, ვეზიკულა, პუსტულა;
/// მონომორფული გამონაყრის განვითარება;
// პოლიმორფული გამონაყრის განვითარება;
/// თავისა და წელის ტკივილი, ღებინება.

//// 1697) ეპიდემიური პაროტიტის გამომწვევია ვირუსთა შემდეგი გვარის წარმომადგენელი:

/// მორბილივირუსი;
/// რუბივირუსი;
// პარამიქსოვირუსი;
/// გამილიადე;
/// რინოვირუსი.

//// 1698) პაროტიტული ინფექციისათვის ყველაზე მეტად დამახასიათებელია:

/// ინკუბაციური პერიოდი 5 დღემდე;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
// ჯირკვლოვანი ორგანოების დაზიანება;
/// ცნს-ის დაზიანება;
/// თირკმლების დაზიანება.

//// 1699) სეროზული მენინგიტი, როგორც პაროტიტული ინფექციის გართულება, ყველაზე

ხშირად გვხვდება:
/// დაავადების პირველი დღიდანვე;
/// მე-2-3 დღეს;
// მე-4-10 დღეს;
/// დაავადების მე-2 კვირიდან;
/// დაავადების მე-2 თვეზე.

//// 1700) რომელ დაავადებას ახასიათებს ორქიტის განვითარება:

/// ინფექციურ მონონუკლეოზს;
// ინფექციურ პაროტიტს;
/// ჩუტყვავილას;
/// არბოვირუსულ ინფექციას.

//// 1701) თურქულს არ ახასიათებს:

/// აფტების არსებობა ენაზე;
// დაავადების თანდათანობით დაწყება;
/// კეთილსაიმედო პროგნოზი;
/// დასნებოვნება დაავადებული ცხოველებიდან.

//// 1702) წითელას დროს განვითარებული ნევროლოგიური სინდრომებიდან უფრო ხშირად

გვხდება:
// მენინგიტი;
/// ენცეფალიტი;
/// ენცეფალომიელიტი;
/// ენცეფალომიელოპოლირადიკულონევრიტი.

//// 1703) ახალშობილი, რომელსაც აქვს თანდაყოლილი წითურა ვირუსს შეიძლება

გამოყოფდეს დაბადებიდან:
/// 40 დღე;
/// 2 კვირა;
/// 6 თვე;
// 6-31 თვე;

//// 1704) ცოფის დროს ჰიპერსალივაცია და ძლიერი ოფლიანობა არის შედეგი:

// სიმპათიკური ნერვული სისტემის გაღიზიანების;
/// სანერწყვე და საოფლე ჯირკვლების დაზიანების;
/// ზურგის ტვინის მოტონეირონების დაზიანების;
/// ვირუსემიის.

//// 1705) ცოფის ვირუსი სანერწყვე ჯირკვალში ხვდება:

/// პირის ღრუდან;
/// სისხლიდან;
// ცენტრალური ნერვული სისტემიდან დაღმავალი გზით;
/// ნერწყვიდან

//// 1706) ცოფის სადიაგნოსტიკოდ ახალშობილი საცდელი ცხოველის დასნებოვნება ხდება:

/// ინტრავენურად;
// ინტრაცერებრალურად;
/// კუნთში შეყვანით;
/// კანშიდა ინექციით.

//// 1707) ცოფის ინკუბაციური პერიოდი დამოკიდებულია:

/// კბენის ადგილზე;
/// დაკბენილის ასაკზე;
/// ქსოვილების დაზიანების ხარისხზე;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილზე.

//// 1708) შეუქცევად დამბლებს იწვევს:

/// იერსინიოზი.
/// დიფთერია.
// პოლიომიელიტი.
/// ბოტულიზმი.

//// 1709) რომელი ვირუსული დაავადება შეიძლება გართულდეს მენინგიტით?

/// ჰეპატიტი;
// პაროტიტი;
/// პარაგრიპი;
/// რინოვირუსული ინფექცია;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1710) რომელი ინფექცია შეიძლება გართულდეს ენცეფალიტით?

// წითელა;
/// ქოლერა;
/// დიფტერია;
/// დიზენტერია.

//// 1711) მიუთითეთ, გულის რომელი პათოლოგია არ არის დამახასიათებელი

ენტეროვისურული ინფექციისათვის:
/// მიოკარდიტი;
/// პერკარდიტი;
// ენდოკარდიტი;
/// არცერთი.

//// 1712) მიკოპლაზმური ინფექცია შეიძლება შეგვხვდეს შემდეგი კლინიკური ფორმებით:

/// მწვავე რესპირაციული;
/// პნევმონიის;
/// არარესპირაციული;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1713) მიკოპლაზმური ინფექციის ყველაზე მუდმივი, ადრეული და ხანგრძლივი

სიმპტომია:
/// სურდო;
// ხველა;
/// გვერდის ტკივილი;
/// ქოშინი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1714) მიკოპლაზმური ინფექციის არარესპირაციული ფორმებიდან ყველაზე იშვიათია:

/// პოლიართრიტი;
/// კანის დაზიანება;
/// ჰემორაგიულ-ბულოზური ოტიტი;
/// ღვიძლის დაზიანება;
// სეპტიკოპიემია.

//// 1715) პარტახტიანი ტიფის დროს ვითარდება:

/// წვრილი ნაწლავის ლიმფური აპარატის დაზიანება;
/// ღვიძლისა და თირკმლების დაზიანება;
// გენერალიზებული ვასკულიტი;
/// ლიმფადენოპათია;
/// მწვავე კეთილთვისებიანი რეტიკულოენდოთელიოზი.

//// 1716) როგორია პარტახტიანი ტიფის გადაცემის მექანიზმი:

/// ალიმენტური;
// ტრანსმისიული;
/// ფეკალურ-ორალური;
/// კონტაქტური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი.

//// 1717) ჩამოთვლილიდან რომელი არ ახასიათებს პარტახტიან ტიფს:

/// მეჭეჭოვანი ენდოვასკულიტი;
/// ინტერსტიციული მიოკარდიტი;
// ჯორჯლის ლიმფური აპარატის დაზიანება;
/// თავის ტვინის რუხი ნივთიერების დაზიანება;
/// თირკმელზედა ჯირკვლების დაზიანება.

//// 1718) რომელი მოსაზრება არ არის სწორი R. prowzeki-ს მიმართ:

// გრამ-დადებითი მიკრობია;
/// მრავლდება სისხლძარღვთა ენდოთელიუმის უჯრედებში;
/// მის ტოქსიურ მოქმედებას განაპირობებს ენდოტოქსინი;
/// მცირე ზომის უმოძრაო მიკროორგანიზმია;
/// მისი კულტივირება შეიძლება ქათმის ემბრიონზე.

//// 1719) პარტახტიანი ტიფის დროს გამონაყარი ვითარდება:

/// დაავადების მე-9-10 დღეს;
/// დაავადების მე-2-4 დღეს;
// დაავადების მე-4-5 დღეს;
/// დაავადების პირველ დღესვე;
/// მეორე კვირის ბოლოს.

//// 1720) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ აღინიშნება პარტახტიანი ტიფის დროს:

/// ძლიერი თავის ტკივილი;
// პროფუზული ოფლიანობა;
/// თავბრუ;
/// სმენითი, მხედველობითი, ტაქტილური ჰიპერესთეზია;
/// სკლერების ინიცირება.
//// 1721) პარტახტიანი ტიფის სამკურნალოდ გამოიყენება:
/// სტრეპტომიცინი;
/// გენტამიცინი;
/// ლევომიცეტინი;
// დოქსიციკლინი;
/// პენიცილინი.

//// 1722) ქუ ცხელების გამომწვევია:

/// ვირუსი;
/// ქლამიდია;
// კოქსიელა;
/// ლეპტოსპირა;
/// მიკოპლაზმა.

//// 1723) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი ახასიათებს ყველაზე ნაკლებად ქუ ცხელებას:

/// დაავადების მწვავე დაწყება;
/// მაღალი ცხელება;
/// ძლიერი თავის ტკივილი;
// ეგზანთემა;
/// ღვიძლის და ელენთის გადიდება.

//// 1724) პარტახტიანი ტიფის ინფექციის წყაროა:

// დაავადებული ადამიანი;
/// ტილი
/// მღრღნელები;
/// რწყილი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1725) პარტახტიანი ტიფი არის:

/// ბაქტერიული ზოონოზური ინფექცია გადაცემის ტრანსმისიული მექანიზმით;
/// რიკეტსიული ზოონოზური ინფექცია გადაცემის ტრანსმისიული მექანიზმით;
/// რიკეტსიული ანთროპონოზული ინფექცია გადაცემის პარენტერული მექანიზმით;
// რიკეტსიული ანთროპონოზული ინფექცია გადაცემის ტრანსმისიული მექანიზმით;
/// ბაქტერიული ანთროპონოზული ინფექცია გადაცემის კონტაქტური გზით.

//// 1726) ბრილის დაავადება არის:

/// მწვავე კეთილთვისებიანი რიკეტსიოზი, მიმდინარე მაღალი ცხელებით და როზეოლურ-
პაპულური გამონაყრით;
/// ცხელებით მიმდინარე მწვავე ბუნებრივ-კეროვანი ინფექცია, ახასიათებს მაკულურ-
პაპულური გამონაყარი, პირველადი აფექტი;
// პარტახტიანი ტიფის მოგვიანებითი, კეთილთვისებიანად მიმდინარე რეციდივი;
/// მწვავე ბუნებრივ-კეროვანი რიკეტსიოზი გადაცემის მრავალფეროვანი მექანიზმით,
მიმდინარეობს ცხელებით, ხშირად ატიპიური პნევმონიით;
/// მწვავე ანთროპონოზული ინფექცია გადაცემის ჰაერ-წვეთოვანი მექანიზმით.

//// 1727) რა გზით ვრცელდება პარტახტიანი ტიფი:

/// რიკეტსიებით დაბინძურებული წყლით;
// ტანსაცმლის ტილით;
/// ტკიპებით;
/// რწყილების მეშვეობით;
/// რიკეტსიებით დაბინძურებული საკვებით.

//// 1728) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ ახასიათებს პარტახტიან ტიფს:

/// დაავადების მწვავე დაწყება;
/// მენინგო-ენცეფალიტის ნიშნები;
/// უხვი როზეოლურ-პეტექიური გამონაყარი სხეულზე;
// სიყვითლე;
/// ელენთის და ღვიძლის გადიდება.

//// 1729) პარტახტიან ტიფს არ ახასიათებს:

// გამონაყარი ცხელების პირველ დღეს;
/// გამონაყარი დაავადების მე-4-5 დღეს;
/// უხვი როზეოლურ-პეტექიური გამონაყარი, რომელიც ერთ მომენტად ჩნდება;
/// გამონაყარის არ არსებობა ხელისა და ფეხის გულებზე;
/// მეორადი პეტექიების წარმოქმნა.

//// 1730) პარტახტიანი ტიფის გართულებაა:

/// კოლაფსი;
/// თრომბოზი და თრომბოემბოლია;
/// მწვავე ფსიქოზი;
/// ტვინის სისხლძარღვების გაგლეჯა;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1731) პარტახტიანი ტიფის სადიაგნოსტიკო სეროლოგიური ტესტებია:

/// აგლუტინაციის რეაქცია პროვაჩეკის რიკეტსიებთან;
/// კომპლემენტის შებოჭვის რეაქცია;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის რეაქცია;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი მათგანი.

//// 1732) პარტახტიანი ტიფის დროს აღინიშნება:

/// ბულბური დაზიანების სიმპტომატიკა;
/// შარდის გამომყოფი ორგანოების დაზიანება;
/// მკვეთრი ტაქიკარდია;
/// ფულიგინოზური ენა;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1733) აღნიშნეთ შედარებით მუდმივი და დამახასიათებელი სიმპტომი ფელინოზის

(კატის ნაკაწრის დაავადების) ტიპიური ფორმისთვის:
/// მაღალი ტემპერატურა;
/// მუდმივი თავის ტკივილი;
// რეგიონალური ლიმფადენიტი;
/// გამონაყარი.

//// 1734) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი რიკეტსია იწვევს მღრღნელის (ენდემიურ)

ტიფს:
/// “Rickettsia conorii”;
/// “Rickettsia prowazekii”;
// “Rickettsia typhi”;
/// “Rickrttsia tsutsugamushi”.

//// 1735) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი რიკეტსია იწვევს ხმელთაშუა ლაქოვან

ცხელებას:
// “Rickettsia conorii”;
/// “Rickettsia typhi”;
/// “Rickrttsia tsutsugamushi”;
/// “Rickettsia prowazekii”.

//// 1736) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი რიკეტსია იწვევს ტკიპისმიერ ტიფს:

/// “Rickettsia conorii”;
/// “Rickettsia typhi”;
/// “Rickettsia prowazekii”;
// “Rickrttsia tsutsugamushi”.

//// 1737) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი რიკეტსიაა ეპიდემიური ტიფის გამომწვევი:

/// “Rickettsia conorii”;
/// “Rickettsia sibirica”;
/// “Rickettsia tsutsugamushi”;
// “Rickettsia prowazekii”.

//// 1738) ინფექციურ დაავადებათა რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება ეპიდემიური ტიფი:

/// ნაწლავთა ინფექცია;
/// სასუნთქი გზების ინფექცია;
// ტრანსმისიული ინფექცია;
/// გარეგანი საფარველის ინფექცია.

//// 1739) როგორია ეპიდემიური ტიფის გადაცემის უხშირესი მექანიზმი:

// ტრანსმისიული;
/// აეროგენული;
/// სისხლის გადასხმით;
/// ფეკალურ–ორალური.

//// 1740) როგორი გამონაყარი ვითარდება ეპიდემიური ტიფის მძიმე მიმდინარეობისას:

// პეტექიური;
/// ლაქოვან-კვანძოვანი;
/// პაპულოზური;
/// ვეზიკულური.

//// 1741) ძირითადად სად ლოკალიზდება გამონაყარი ეპიდემიური ტიფის დროს:

/// სახესა და კისერზე;
/// კიდურების გამშლელ ზედაპირზე;
// გულ-მკერდზე, ზურგზე, კიდურების მომხრელ ზედაპირზე;
/// ხელისა და ფეხის გულებზე.

//// 1742) ნერვული სისტემის მხრივ რომელია ტიპიური ცვლილება ეპიდემიური ტიფის
დროს:
/// გონების დაკარგვა;
/// იოლი გაბრუება;
// აგზნება, ჰალუცინაცია;
/// შეუსაბამობა ავადმყოფის მაღალ ტემპერატურასა და დამაკმაყოფილებელ საერთო
მდგომარეობას შორის.

//// 1743) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელია ყველაზე ნაკლებად მოსალოდნელი

ეპიდემიური ტიფის დროს:
/// თავის ტკივილი;
/// როზეოლურ-პეტექიური გამონაყარი;
/// ეიფორია;
/// ტაქიკარდია და ჰიპოტონია;
// კანისა და ლორწოვანების სიფერმკრთალე.

//// 1744) ეპიდემიური ტიფის დროს რომელი ანტიბიოტიკის გამოყენება არის

რეკომენდებული:
/// ამპიცილინის;
/// აზიტრომიცინის;
/// ცეფტრიაქსონის;
// დოქსიციკლინის.

//// 1745) ჩამოთვლილიდან რომელი კლასის სპეციფიკური ანტისხეულები აღმოჩნდება

ავადმყოფის სისხლში ბრილ-ცინსერის დაავადების დროს:
/// “IgM”;
// “IgG”;
/// “IgA”;
/// “IgE”.

//// 1746) რომელია ქუ ცხელების გამომწვევი:

/// “Rickettsia conorii”;
/// “Rickettsia sibirica”;
/// “Mycoplasma spp”;
// “Coxiella burnetii”.

//// 1747) ჩამოთვლილიდან რომელი არ არის ინფექციის წყარო ქუ ცხელების დროს:

// ადამიანი;
/// ძუძუმწოვარა ცხოველები;
/// ფრინველები;
/// ტკიპები.
//// 1748) ჩამოთვლილიდან რომელი არ არის ქუ ცხელების გადაცემის მექანიზმი:
/// ალიმენტური;
/// ასპირაციული;
/// ტრანსმისიული;
/// კონტაქტური;
// ჰაერწვეთოვანი.

//// 1749) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი დაზიანებაა ყველაზე იშვიათი ქუ ცხელების

დროს:
/// ინტერსტიციული პნევმონია;
/// ჰეპატოციტების დისტროფია;
// პანვასკულიტი;
/// თავის ტვინისა და გარსების პროდუქტიული ანთება.

//// 1750) ჩამოთვლილიდან რომელი სიმპტომოკომპლექსი გვხვდება ხშირად ქუ ცხელების

დროს:
/// ცხელება, კრუნჩხვები, კომა;
/// ცხელება, ჰემატურია, ღებინება;
// ცხელება, სახის ჰიპერემია, მშრალი ხველა;
/// ცხელება, მუცლის ტკივილი, სისხლიანი ფაღარათი.

//// 1751) რომელი მოსაზრებაა სწორი ქუ ცხელებაზე:

/// იწვევს “Rickettsia prowazekii”;
/// ინფექციის რეზერვუარი და წყარო მხოლოდ დაავადებული ადამიანია;
/// რიკეტსიების შეჭრის ადგილას კანზე ვითარდება რეაქცია გაწითლებისა და შესიების
სახით;
/// პერიფერიულ სისხლში გამოხატული ლეიკოციტოზია;
// ეტიოტროპული მკურნალობის მიზნით იყენებენ დოქსიციკლინს.

//// 1752) მიუთითეთ ეპიდემიური (პარტახტიანი) ტიფის ეპიდემიოლოგიური

თავისებურებებიდან რომელი არ არის მართებული:
/// ავადმყოფი ადამიანი _ ინფექციის ერთადერთი წყაროა;
/// გამომწვევის გადაცემა ხორციელდება მხოლოდ ტილებით;
/// ახასიათებს სეზონურობა;
/// ადამიანს აქვს მაღალი მიმღებლობა ამ ინფექციისადმი;
// გადაცემის გზა კონტაქტურია.

//// 1753) ჩამოთვლილი ორგანოებიდან რომელი ზიანდება უპირატესად ეპიდემიური ტიფის

დროს:
/// გული;
// თავის ტვინი;
/// ფილტვები;
/// თირკმელზედა ჯირკვლები;
/// ღვიძლი.

//// 1754) მიუთითეთ რომელი გართულება არ ახასიათებს ეპიდემიურ პარტახტიან ტიფს:

/// კოლაფსი;
/// მენინგოენცეფალიტი;
/// ბრონქოპნევმონია;
/// თრომბოემბოლიები, თრომბოზები;
// ჰიპოვოლემიური შოკი.

//// 1755) რომელი ლაბორატორიული გამოკვლევები არ გამოიყენება პარტახტიანი ტიფის

დროს:
/// კომპლემენტის შებოჭვის რეაქცია;
/// კანის ალერგიული სინჯი;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის რეაქცია;
// განავლის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;
/// ჰემოკულტურის მიღება.

//// 1756) რომელი დებულება არ არის მართებული ეპიდემიური პარტახტიანი ტიფისთვის:

/// ძლიერი თავის ტკივილი – წამყვანი ჩივილია;
/// დიაგნოზი ადრეულ პერიოდში ეყრდნობა კლინიკო-ეპიდემიოლოგიურ მონაცემებს;
/// გოდელიე-გოვოროვის სიმპტომი დამახასიათებელია ბულბარული დაზიანების გამო;
/// ეგზანთემა, ენანთემა - დამახასიათებელი ნიშანია სისხლძარღვთა სპეციფიკური
ცვლილებების გამო;
// ხშირი გართულებაა ჰეპატიტი.

//// 1757) აღნიშნეთ ფსიტაკოზის გამომწვევი:

/// რიკეტსია;
/// ვირუსი;
// ქლამიდია;
/// ბაქტერია;
/// სოკო.

//// 1758) რომელი ორგანო ზიანდება ფსიტაკოზის დროს:

/// თავის ტვინი;
// ფილტვი;
/// ღვიძლი;
/// თირკმელი;
/// გული.

//// 1759) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ არის დამახასიათებელი ქუ ცხელებისთვის:

/// დაავადების მწვავე დაწყება;
/// მაღალი ცხელება;
/// ძლიერი თავის ტკივილი;
// ეგზანთემა;
/// ღვიძლის და ელენთის გადიდება.

//// 1760) მუცლის ტიფისათვის დამახასიათებელი შემდეგი კლინიკური ნიშნებიდან

ჩვეულებრივ რომელი არ გვხვდება ეპიდემიური პარტახტიანი ტიფის დროს:
/// ღვიძლის და ელენთის გადიდება;
/// თავის ტკივილი;
/// მაღალი ცხელება;
// ყურყური და მტკივნეულობა ილეოცეკალური არის პალპაციის დროს.

//// 1761) ჩამოთვლილიდან რომელია ეპიდემიური პარტახტიანი ტიფის მწვავე პერიოდის

ტიპიური გართულება:
// კოლაფსი;
/// სინუსიტი;
/// ართრიტი;
/// მიოკარდიტი.

//// 1762) ფსიტაკოზის გამომწვევი განსაკუთრებით მგრძნობიარეა:

/// ინტერფერონის მიმართ;
/// პენიცილინის მიმართ;
/// ამინოგლიკოზიდების მიმართ;
// ტეტრაციკლინების მიმართ;
/// ცეფალოსპორინების მიმართ.

//// 1763) ფსიტაკოზისათვის დამახასიათებელია პირველადი დაზიანება:

/// კანის;
/// ლიმფური კვანძების;
/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის;
// ბრონქების;
/// სისხლძარღვების.

//// 1764) Chlamidia Trachomatis უპირატესად იწვევს:

/// ორნითოზს;
/// ფარინგიტს;
/// სინუსიტს;
// უროგენიტალურ ინფექციას;
/// პნევმონიას.
//// 1765) ჩამოთვლილი ინფექციებიდან რომელს ახასიათებს სახსრების ანთება:
/// დიფტერიას.
/// ქოლერას.
// ქლამიდიოზს.
/// ბოტულიზმს.

//// 1766) მიკოპლაზმური პნევმონიის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// ამინოგლიკოზიდები;
/// პენიცილინი;
// დოქსიციკლინი;
/// მეტრომიდაზოლი

//// 1767) ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს ახასიათებს კონიუნქტივიტი,

ართრიტი, ურეთრიტი:
/// ადენოვირუსულ ინფექციას;
/// იერსინიოზს;
// ქლამიდიოზს;
/// ბრუცელოზს.

//// 1768) ვისცერული ლეიშმანიოზის დროს ზიანდება ყველა ორგანო, გარდა:

/// ფილტვებისა;
/// ღვიძლისა;
/// ელენთისა;
// სახსრებისა;
/// ძვლის ტვინისა.

//// 1769) რომელი არ მიეკუთვნება ლეიშმანიოზის პროფილაქტიკის მიზნით ჩასატარებელ

ღონისძიებებს:
/// დერატიზაცია;
/// დეზინსექცია;
/// დაავადებული ძაღლების სანაცია;
// ვაქცინაცია.

//// 1770) ხმელთაშუა ზღვის ვისცერულ ლეიშმანიოზს იწვევს:

// “Leishmania donovani infantum”;
/// “Leishmania donovani donovani”;
/// “Leishmania major”;
/// “Leishmania tropica”.

//// 1771) ხმელთაშუა ზღვის ვისცერულ ლეიშმანიოზს ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი,

გარდა:
/// პირველადი აფექტი ფლებოტომუსის კბენის ადგილზე.
// წყლული კანზე უსწორო კიდეებით, ფსკერზე ჩირქოვანი ნადებით, ირგვლივ
ინფილტრაციით;
/// ელენთის და ღვიძლის გადიდება;
/// უსწორო ხასიათის ცხელება;
/// ანემია.

//// 1772) რომელი კლინიკური ნიშანი არ ახასიათებს ინდოეთის ვისცერულ ლეიშმანიოზს:

// პარაზიტის შეჭრის ადგილას ჩნდება გრანულომა (პირველადი აფექტი);
/// მაღალი ცხელება;
/// სპლენოჰეპატომეგალია;
/// მუქი ფერის კანი;
/// ლეიშმანოიდების წარმოქმნა.

//// 1773) ანთროპონოზულ ვისცერულ ლეიშმანიოზს მიეკუთვნება:

// კალა-აზარი (ინდური);
/// ხმელთაშუა ზღვის ვისცერული ლეიშმანიოზი;
/// აღმოსავლეთ აფრიკის ვისცერული ლეიშმანიოზი;
/// კალა-აზარის-შემდგომი კანის ლეიშმანიოზი.

//// 1774) ლეიშმანიით ადამიანის ინფიცირება შესაძლებელია:

/// ტრანსმისიული მექანიზმით;
/// ჰემოტრანსფუზიით;
/// ვერტიკალური გზით;
// ყველა ჩამოთვლილით.

//// 1775) რომელი დებულებაა სწორი ხმელთაშუა ზღვის ვისცერული ლეიშმანიოზისთვის:

/// პარაზიტის შეჭრის ადგილას ჩნდება გრანულომა (ლეიშმანიომა) შემდგომი დესტრუქციით
და წყლულის წარმოქმნით;
// ლეიშმანიების დისემინაცია ხდება ელენთაში, ძვლის ტვინში, ღვიძლში;
/// ხშირია ლეიშმანიების ლიმფოგენური დისემინაცია ლეიშმანიომების წარმოქმნით,
ლიმფანგიტების და ლიმფადენიტების განვითარებით;
/// სხვა ფაქტორები (მაგალითად არასაკმარისი კვება, მალნუტრიცია) გავლენას არ ახდენს
ინფექციის და დაავადების მიმდინარეობაზე.

//// 1776) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ ახასიათებს ხმელთაშუა ზღვის

ვისცერულ ლეიშმანიოზს:
/// ცხელება;
/// ჰეპატოსპლენომეგალია, უპირატესად ელენთის გადიდება;
// ეგზანთემა;
/// ლიმფადენიტი;
/// ბრონქიტი.

//// 1777) ხმელთაშუა ზღვის ვისცერული ლეიშმანიოზის დროს ავადმყოფს არ

უნვითარდება:
/// კახექსია;
/// ანემია;
/// გრანულოციტოპენია და აგრანულოციტოზი;
/// ჰემორაგიული სინდრომი;
// შოკი

//// 1778) ხმელთაშუა ზღვის ვისცერული ლეიშმანიოზის შედეგად ვითარდება:

// მკვეთრი სპლენოჰეპატომეგალია;
/// ღვიძლის ფიბროზი;
/// პორტული ჰიპერტენზია;
/// ასციტი;

//// 1779) რომელი ლაბორატორული კვლევა არ გამოიყენება ვისცერული ლეიშმანიოზის

დიაგნოსტიკისათვის:
/// სისხლის სქელი წვეთი და ნაცხი;
/// ძვლის ტვინის პრეპარატი;
/// ძვლის ტვინის პუნქტატის დათესვა სპეციალურ ნიადაგზე;
// შარდის დათესვა სპეციალურ ნიადაგზე;
/// სეროლოგიური ანალიზი.

//// 1780) ინდოეთის ვისცერული ლეიშმანიოზის გამომწვევია:

/// “Leishmania infantum”;
// “Leishmania donovani donovani”;
/// “Leishmania major”;
/// “Leishmania tropica”.

//// 1781) ინდოეთის ვისცერული ლეიშმანიოზის წყაროა:

/// მღრღნელები;
/// ძაღლი;
/// ტურა;
/// მგელი;
// ავადმყოფი ადამიანი.

//// 1782) ჩამოთვლილი პროტოზოებიდან რომლის სამკურნალო საშუალებაა

მეტრონიდაზოლი და ტიბერალი:
/// Leishmania donovani;
/// Pneumocysta carinii;
// Entamoeba histolytica;
/// Plazmodium vivax.

//// 1783) ჩამოთვლილი პროტოზოებიდან რომლის სამკურნალო საშუალებაა დელაგილი

(ქლოროქინი), შემდეგ პრიმაქინფოსფატი:
/// “Leishmania donovani”;
/// “Pneumocysta carinii”;
/// “Entamoeba histolytica”;
// “Plazmodium vivax”.

//// 1784) ჩამოთვლილი პროტოზოებიდან, რომლის სამკურნალო საშუალებაა დელაგილი

(ქლოროქინი), რეზისტენტობის შემთხვევაში მეფლოქვინი:
/// “Pneumocysta carinii”;
/// “Entamoeba histolytica”;
// “Plazmodium falciparum”;
/// “Leishmania donovani”.

//// 1785) რომელი დებულებაა მართებული ამებიაზის ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

// ინფექციის ძირითადი წყაროა ცისტების გამომყოფი ადამიანი;
/// ინფექციის ძირითადი წყაროა ამების ვეგეტაციური ფორმების გამომყოფი ადამიანი;
/// ცისტები გარემოში ნაკლებად გამძლეა;
/// ვეგეტაციური ფორმები გარემოში საკმაოდ გამძლეა.

//// 1786) ამების ვეგეტაციური ფორმები ორგანიზმში გამრავლებას იწყებს:

/// კუჭში;
/// თორმეტგოჯა ნაწლავში;
// ბრმა ნაწლავში;
/// სიგმოიდურ ნაწლავში.

//// 1787) ნაწლავის ამებიაზზე საეჭვო შემთხვევაში დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა

გატარდეს ჩამოთვლილ დაავადებებთან, გარდა ერთისა:
/// შიგელოზთან;
/// არასპეციფიკურ წყლულოვან კოლიტთან;
/// ბალანტიდიაზთან;
/// მსხვილი ნაწლავის სიმსივნესთან;
// ღვიძლის ამებურ აბსცესთან.

//// 1788) ღვიძლის ამებური აბსცესის დიაგნოსტიკისათვის ჩამოთვლილიდან ყველაზე

უფრო ინფორმაციულია:
/// განავლის გამოკვლევა ცისტების ან ტროფოზოიტების აღმოსაჩენად;
// სეროლოგიური გამოკვლევა “E. histolytica”-ს ანტისხეულების გამოსავლენად;
/// კვლევა განავალში “E. histolytica” -ს ანტიგენის გამოსავლენად;
/// სისხლის გამოკვლევა “E. histolytica” -ს ანტიგენის აღმოსაჩენად.

//// 1789) ეჭვი იქნა მიტანილი ღვიძლის აბსცესის ამებურ ეტიოლოგიაზე. გაკეთდა აბსცესის
პუნქცია. მიღებულია მოყავისფრო შიგთავსი, მაგრამ მასში “E. histolytica” ნანახი ვერ იქნა.
კვლევის რომელი მეთოდი დაგვეხმარება დიაგნოზის დაზუსტებაში:
/// უნდა გამოვიკვლიოთ განავალი “E. Histolytica” -ს ცისტური ან ვეგეტაციური ფორმების
გამოსავლენად;
// უნდა ჩატარდეს სეროლოგიური გამოკვლევა “E. histolytica” -ს ანტისხეულების ტიტრის
დასადგენად;
/// განავალში უნდა გამოვიკვლიოთ “E. Histolytica” -ს ანტიგენი;
/// სისხლში უნდა გამოვიკვლიოთ “E. histolytica” -ს ანტიგენი.

//// 1790) ჩამოთვლილიდან ამებიაზის სამკურნალო პრეპარატებიდან რომელია ყველაზე

ტოქსიური:
/// მეტრონიდაზოლი;
/// ტიბერალი;
/// ტინიდაზოლი;
/// დელაგილი;
// ემეტინი.

//// 1791) ჩამოთვლილიდან რომელი მოსაზრება არაა სწორი ღვიძლის აბსცესზე:

/// მცირე ზომის მრავლობითი აბსცესის პროგნოზი უფრო ცუდია, ვიდრე ერთეულ დიდი
ზომის აბსცესის;
/// ამებური და ბაქტერიოლოგიური ეტიოლოგიის აბსცესების დიფერენცირება შსაძლებელია
სეროლოგიური რეაქციებით;
/// სისხლის კულტურა ღვიძლის აბსცესის დროს ხშირად უარყოფითია;
// ღვიძლის აბსცესის ემპირიულ მკურნალობაში წარმატებით გამოიყენება რიფამპიცინი;
/// ღვიძლის აბსცესს ხშირად ანაერობული ფლორაც იწვევს.

//// 1792) ტოქსოპლაზმოზის რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება შედარებით იშვიათად:

/// ტიფოიდური;
/// მიოკარდიტული;
/// ცერებრული;
// ნაწლავის.

//// 1793) ტოქსოპლაზმოზზე ეჭვისას დიფერენციალური დიაგნოზი უნდა გატარდეს

ჩამოთვლილ დაავადებებთან, გარდა ერთისა:
/// მიელოლეიკოზი;
/// ლიმფოგრანულომატოზი;
/// ტუბერკულოზი;
/// ბრუცელოზი;
// ლეიშმანიოზი.

//// 1794) ტოქსოპლაზმოზის დროს ინფექციის წყაროა (ეპიდემიოლოგიურად ყველაზე

საშიშია):
/// ძაღლი;
// კატა;
/// დაავადებული ადამიანი;
/// ღორი.

//// 1795) კუჭ-ნაწლავის რომელი ნაწილი ზიანდება ყველაზე მეტად ამებიაზის დროს:
/// კუჭი და თორმეტგოჯა ნაწლავი;
/// წვრილი ნაწლავი;
// ბრმა ნაწლავი და აღმავალი კოლინჯი;
/// სიგმოიდური კოლინჯი და სწორი ნაწლავი;

//// 1796) როგორი პათომორფოლოგიური ცვლილებები ვითარდება ამებიაზის დროს:

// წყლულოვანი კოლიტი.
/// წყლულოვან-ნეკროზული ენტერიტი;
/// კატარალური ენტერიტი;
/// ანთებითი ცვლილებები არ ვითარდება.

//// 1797) როგორი განავალია დამახასიათებელი ამებიაზისთვის:

/// „ბრინჯის ნახარშის" მსგავსი;
/// სისხლიან-ჩირქოვანი;
/// თხელი, წყლისებური, მომწვანო;
// შეიცავს ლორწოსა და სისხლს „“ჟოლოს ჟელეს" სახით.

//// 1798) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ნაწლავის ამებიაზისთვის დამახასიათებელი

გართულება:
/// ნაწლავის პერფორაცია;
/// ნაწლავიდან სისხლდენა;
/// სწორი ნაწლავის გამოვარდნა;
/// ამებომა;
// დეჰიდრატაციული შოკი.

//// 1799) ნაწლავგარე ამებიაზის რომელი კლინიკური ფორმა გვხვდება ყველაზე ხშირად:
// ღვიძლის აბსცესი;
/// ფილტვის აბსცესი;
/// ტვინის აბსცესი;
/// თირკმლის აბსცესი.

//// 1800) რომელია ამებიაზის გამომწვევი:

/// ვირუსი;
// უმარტივესი;
/// ბაქტერია;
/// ქლამიდია.

//// 1801) რა გამოიყენება ამებიაზის ეტიოტროპული მკურნალობისთვის:

/// პენიცილინი.
/// ქინოციდი, პრიმაქინი;
// მეტრონიდაზოლი, დელაგილი;
/// სულფამიდები;

//// 1802) ავადმყოფი 45 წლის, სამეგრელოს მცხოვრები, მეღორე, ავადაა 1 თვეა. უჩივის
მუცლის მოვლითი ხასიათის ტკივილს, სისხლიან-ლორწოიან ფაღარათს, მუცლის ბერვას.
რაიონის საავადმყოფოში მწვავე დიზენტერიის დიაგნოზით ჩაუტარდა 5 დღიანი
მკურნალობის კურსი ფურაზოლიდონით, ლევომიცეტინით, ბისეპტოლით, ეფექტის გარეშე.
ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადების არსებობაა ყველაზე მეტად შესაძლებელი ამ
შემთხვევაში:
/// ქრონიკული დიზენტერია;
/// ლამბლიოზი;
// ბალანტიდიაზი;
/// სალმონელოზი.

//// 1803) ავადმყოფი 45 წლის, სამეგრელოს მცხოვრები, მეღორე, ავადაა 1 თვე. უჩივის
მოვლითი ხასიათის ტკივილს, სისხლიან-ლორწოიან ფაღარათს, მუცლის ბერვას. განავლის
მიკროსკოპული გამოკვლევით დაესვა ბალანტიდიაზის დიაგნოზი. ჩამოთვლილიდან
რომელია ყველაზე ნაკლებად მოსალოდნელი ამ შემთხვევაში:
/// წყლულები ლოკალიზებულია ბრმა ნაწლავსა და სიგმოიდურ კოლინჯში;
// მკურნალობის გარეშე მოხდება თვითგანკურნება და პათოლოგიური პროცესის ქრონიზაცია
არ არის შესაძლებელი;
/// სისხლში ლეიკოციტოზია, ჰიპოქრომული ანემია და ედს-ის აჩქარება;
/// არანამკურნალები შემთხვევების დროს ლეტალობა 15-30%-ია;
/// შესაძლებელია ნაწლავიდან სისხლდენით ან პერფორაციის შემთხვევაში პერიტონიტით
გართულება.

//// 1804) რომელი მალარიის დროს გრძელდება შიზოგონია 72 საათი:

/// ტროპიკული;
/// ოვალე-მალარიის;
/// სამდღიანი;
// ოთხდღიანი;

//// 1805) რომელია მალარიის დიაგნოსტიკის ძირითადი მეთოდი:

/// სეროლოგიური;
/// ბიოლოგიური;
/// ბაქტერიოლოგიური;
// სქელი წვეთის" მიკროსკოპია.

//// 1806) რომელია ტროპიკული მალარიის დამახასიათებელი გართულება:

/// ჰეპატიტი;
/// პნევმონია;
// კომა;
/// მიოკარდიტი;

//// 1807) ჩამოთვლილიდან რა არის მოწოდებული მალარიული კომით ავადმყოფის

სამკურნალოდ:
/// დელაგილი პერორალურად 1,0 -დღეში.
/// პრიმაქინი პერორალურად 0,015 დღეში;
// ქლოროქინი 5-10 მლ. ვენაში დღეში 4-ჯერ;
/// სულფადოქსინი 0,5 და პირიმეტამინი პერორალურად.

//// 1808) ჩამოთვლილი დაავადებებიდან ყველაზე იშვიათად რომლის დროს გვხვდება

გენერალიზებული ლიმფადენოპათია:
/// აივ-ინფექცია;
/// ინფექციური მონონუკლეოზი;
// მალარია;
/// სიფილისი;
/// ბრუცელოზი.

//// 1809) მალარიის დროს ინფექციის წყაროა:

// მალარიით ავადმყოფი ან გამომწვევის მტარებელი;
/// კოღო ანოფელესი;
/// შინაური ცხოველები;
/// ფრინველები;

//// 1810) რომელი მოსაზრება არ არის მართებული p.falciparum-ით გამოწვეული მალარიის

შესახებ:
// შეტევებს შორის აპირექსია მკაცრად 48-72 საათი გრძელდება;
/// ტიპიურია ჰეპატოსპლენომეგალიის განვითარება;
/// შეიძლება გართულდეს მალარიული კომით;
/// ვითარდება მკვეთრი ანემია.

//// 1811) რომელი პრეპარატი არ გამოიყენება “p.falciparum” -ით გამოწვეული მალარიის

სამკურნალოდ:
/// დელაგილი;
/// ქინაქინა;
/// სულფაპირიდაზინი;
/// ქლოროქინი;
// ქინოციდი.

//// 1812) რომელია ტოქსოპლაზმოზის გამომწვევი:

/// ვირუსი;
/// ბაქტერია;
// უმარტივესი;
/// ქლამიდია.

//// 1813) რომელია ტოქსოპლაზმოზის დროს ინფექციის წყარო და გადაცემის მექანიზმი:

/// ფრინველები, ჰაერით და მტვრით;
/// ცხოველები, ტრანსმისიული;
/// ადამიანი, პარენტერალური;
// ცხოველები, ალიმენტური.

//// 1814) ყველაზე ხშირად რომელია ინფექციის გადაცემის ფაქტორი ტოქსოპლაზმოზის

დროს:
// უმი პროდუქტები (ხორცი, რძე);
/// თევზები;
/// ფრინველები;
/// ბუზები.

//// 1815) ჩამოთვლილიდან რომელი ორგანოების დაზიანებაა ყველაზე მეტად

მოსალოდნელი თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმოზის დროს:
// თავის ტვინი, თვალი;
/// თირკმელები, ღვიძლი;
/// ნაწლავები, ელენთა;
/// თირკმელზედა ჯირკვლები, გული.

//// 1816) ყველაზე ხშირად ტოქსოპლაზმოზით დასნებოვნება ხდება შემდეგი გზით:

/// ტრანსმისიული;
// ალიმენტური;
/// წვეთოვანი;
/// პარენტერული;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო.

//// 1817) ჩამოთვლილთაგან როდისაა ნაყოფის ტოქსოპლაზმოზით დაავადების ყველაზე

დიდი საშიშროება თუ:
/// დედის ორსულობა მიდიოდა ტოქსოპლაზმოზის ლატენტური ფორმის ფონზე;
// დედა ორსულობის დროს ავად გახდა მწვავე ტოქსოპლაზმოზით;
/// დედას აქვს ქრონიკული ტოქსოპლაზმოზი;
/// დედას კონტაქტი აქვს ტოქსოპლაზმოზით დაავადებულთან..

//// 1818) ჩამოთვლილიდან რომელი მეთოდი გამოიყენება ტოქსოპლაზმოზის სპეციფიკური

დიაგნოსტიკისთვის:
/// ალერგიული.
/// პარაზიტოლოგიური;
/// ბიოლოგიური;
/// ბიოქიმიური;
// სეროლოგიური.

//// 1819) რომელია ვისცერული ლეიშმანიოზის გამომწვევი:

// “Leischmania donovani”;
/// “Leischmania tropica”;
/// “Leischmania major”;
/// “Leischmania Mexicana”.

//// 1820) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი კლინიკური სინდრომების შერწყმა გვხვდება

ყველაზე ხშირად ვისცერული ლეიშმანიოზის დროს:
/// სიყვითლე, ანემია, ჰეპატოსპლენომეგალია;
/// ხანგანელებითი ცხელება, ჰეპატოსპლენომეგალია, ართრალგია;
// ტალღისებური ცხელება, ჰეპატოსპლენომეგალია, ანემია, კახექსია;
/// ცხელება, ჰეპატოსპლენომეგალია, ჰემორაგიული დიათეზი.

//// 1821) ჰემოგრამის როგორი ცვლილებების განვითარებაა ტიპიური ვისცერული

ლეიშმანიოზისთვის:
// ლეიკოპენია, ანემია, თრომბოციტოპენია;
/// ლეიკოციტოზი, ანემია, ედსის მკვეთრად აჩქარება;
/// ერითროციტოზი, ლეიკოციტოზი;
/// მკვეთრი ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი.

//// 1822) ჩამოთვლილიდან რომელი მეთოდია ყველაზე ინფორმაციული ვისცერული

ლეიშმანიოზის დიაგნოსტიკისთვის:
/// სეროლოგიური მეთოდები (კშრ, იფა, იფ. და სხვა);
// ძვლის ტვინის პრეპარატის გამოკვლევა;
/// ძვლის ტვინის პუნქტატის დათესვა NNN ნიადაგზე;
/// სისხლის სქელი წვეთის გამოკვლევა.

//// 1823) აღნიშნეთ ტოქსოპლაზმოზის გამომწვევი:

/// ვირუსი;
/// ბაქტერია;
// უმარტივესი;
/// ქლამიდია;
/// სპიროქეტა.

//// 1824) მიუთითეთ ტოქსოპლაზმოზის დროს ინფექციის შეჭრის კარი:

/// კანი;
/// ცხვირ-ხახის ლორწოვანი;
// წვრილი ნაწლავები;
/// მსხვილი ნაწლავები;
/// შარდ-სასქესო ორგანოები.

//// 1825) რომელია ცხოველთა შორის ბალანტიდიაზის წყარო:

/// მსხვილფეხა რქოსანი;
/// წვრილფეხა რქოსანი;
// ღორი შინაური, გარეული;
/// გარეული ცხოველები (მელია, ტურა);
/// მტაცებლები (დათვი, მგელი).

//// 1826) მალარიის კლინიკური ფორმებია ყველა, გარდა შემდეგისა:

/// სამდღიანი მალარია;
/// ოთხდღიანი მალარია;
/// ტროპიკული მალარია;
/// ოვალე-მალარია;
// მალარიული კომა.

//// 1827) აღნიშნეთ მალარიის ტიპიური კლინიკური ტრიადა:

/// ცხელება, სიყვითლე, “შავიშარდი";
// შეტევითი ცხელება, სპლენოჰეპატომეგალია, ანემია;
/// ცხელება, ღებინება, თავის ტკივილი;
/// ცხელება, დამბლები, კომა;
/// ცხელება, შემცივნება, ოფლიანობა.

//// 1828) აღნიშნეთ მალარიის დიაგნოსტიკისთვის ძირითადი მეთოდი:

/// ბაქტერიოლოგიური;
/// ბაქტერიოსკოპიული;
/// სეროლოგიური;
// “სქელიწვეთის“ გამოკვლევა;
/// ბიოლოგიური.

//// 1829) მიუთითეთ რომელია არ არის ლამბლიებით ინფიცირების გზა:

/// კონტამინირებული წყალი;
/// კონტამინირებული საკვები;
/// ადამიანიდან-ადამიანზე გადაცემა;
// კონტაქტურ–საყოფაცხოვრებო.

//// 1830) მიუთითეთ ლამბლიებით ინფიცირების ძირითადი ხელშემწყობი ფაქტორები:

/// საზოგადოებრივი კვების ობიექტებზე მუშაობა;
/// ხანდაზმული ასაკი;
// ცუდი ფეკალურ-ორალური ჰიგიენა;
/// ვეტერინალური საქმიანობა.

//// 1831) მიუთითეთ ლამბლიებით ინფიცირების საკმარისი მაინფიცირებელი დოზა:

/// 103 – 104 ცისტა;
// 10 – 25 ცისტა;
/// 105 – 106 ცისტა;
/// 100 – 200 ცისტა.

//// 1832) გასტროინტესტინური ტრაქტის რომელ სეგმენტში სახლობენ ლამბლიები?

/// წვრილი ნაწლავის ტერმინალურ ნაწილში;
/// ასწვრივ და განივ კოლინჯში;
// თორმეტგოჯა ნაწლავსა და პროქსიმალურ მლივ ნაწლავში;
/// ნაღვლის ბუშტსა და სანაღვლე გზებში.

//// 1833) ლამბლიოზის დიაგნოსტიკაში რომელ მეთოდს აქვს ყველაზე დაბალი

ინფორმაციული კლინიკური ღირებულება:
/// განავლის პირდაპირი მიკროსკოპული კვლევა;
// პლაზმის ანტი-გიარდიული ანტისხეულების დეტექცია;
/// განავალში გიარდიული ანტიგენის დეტექცია ELIZA მეთოდით;
/// დუოდენალური ასპირატის და ბიოპტატის კვლევა.

//// 1834) რომელი პრეპარატით არ ტარდება ამებიაზის მკურნალობა:

/// იოდქინოლი;
/// ტიბერალი;
// ლევომიცეტინი;
/// ემეტინი;
/// მეტროჯილი.

//// 1835) ამებიაზის ინფექციის წყარო შეიძლება იყოს:

/// ამებიაზით დაავადებული მწვავე პერიოდში;
// ცისტების გამომყოფი ადამიანი;
/// ჰისტოლიტიკური ენტამებას ქსოვილოვანი ფორმებით ინფიცირებული პროდუქტები და
წყალი;
/// ჰისტოლიტიკური ენტამებას სპეციფიკური ტოქსინით ინფიცირებული საოჯახო ნივთები.

//// 1836) ამებიაზის დროს წყლულოვანი პროცესის განვითარება იწყება:

/// თორმეტგოჯა ნაწლავიდან;
/// წვრილი ნაწლავიდან;
// ბრმა ნაწლავიდან;
/// მსხვილი ნაწლავის დისტალური სეგმენტიდან.

//// 1837) თუ ნაყოფი ორსულობის მეორე ნახევარში დაინფიცირდა ტოქსოპლაზმით, ბავშვი

იბადება:
/// ტოქსოპლაზმით ინფიცირებული;
/// ქრონიკული ტოქსოპლაზმით დაავადებული;
// გენერალიზებული ტოქსოპლაზმოზით დაავადებული;
/// ქვემწვავე ტოქსოპლაზმოზით დაავადებული.

//// 1838) ტოქსოპლაზმინით კანის ალერგიული სინჯი გამოყენებულია ძირითადად:

// ეპიდემიოლოგიური კვლევის დროს;
/// ორსულების გამოსაკვლევად;
/// ტოქსოპლაზმოზის სადიაგნოსტიკოდ;
/// ტოქსოპლაზმოზის სადიფერენციაციოდ.

//// 1839) მეწლეული წყლული არის სინონიმი შემდეგი დაავადების:

// ანთროპონოზული კანის ლეიშმანიოზი;
/// ზოონოზური კანის ლეიშმანიოზი;
/// ციმბირის წყლული;
/// წითელი ქარი.

//// 1840) ვისცერული ლეიშმანიოზის სამკურნალო ეტიოტროპული პირველი რიგის

საშუალებაა:
/// ქლორიდინი;
// ამფოტერიცინ “B”;
/// ემეტინი;
/// იოდოქინოლი.

//// 1841) კოღოს მეშვეობით ვრცელდება:

// მალარია.
/// ტულარემა.
/// ბრუცელოზი.
/// ლეპტოსპიროზი.

//// 1842) ლეიშმანიის ამასტიგოტები გვხვდება:

/// ერითროციტებში.
/// ტრომბოციტებში.
// მონონუკლეარულ - მაკროფაგალურ უჯრედებში.
/// ნეიტროფილებში.

//// 1843) რომელი ორგანოს ქსოვილში მრავლდებიან მალარიის დროს ქსოვილოვანი

მეროზოიტები?
/// ელენთის;
// ღვიძლის;
/// თირკმლის;
/// თავის ტვინის.

//// 1844) მალარიის მოგვიანებითი რეციდივი განპირობებულია შიზონტების

(ჰიპნოზოიტების) პერსისტენციით:
// ღვიძლში;
/// ელენთაში;
/// ძვლის ტვინში;
/// თირკმელში.

//// 1845) მიუთითეთ, რომელი ინფექციისათვისაა დამახასიათებელი გადაცემის

ტრანსპლაცენტური გზა:
/// ჰეპატიტი “A”;
// ტოქსოპლაზმოზი;
/// ტულარემია;
/// იერსინიოზი.

//// 1846) თანდაყოლილი ტოქსოპლაზმისათვის არ არის დამახასიათებელი:

/// ჰიდროცეფალია;
/// ენცეფალიტი;
/// ქორიორეტინიტი;
// პოლიართრიტი.

//// 1847) საჭმლის მომნელებელი სისტემის ტრაქტის რომელი უბნის დაზიანება არ

ახასიათებს ამებიაზს?
/// სიგმოიდური ნაწლავი;
// თორმეტგოჯა ნაწლავი;
/// ბრმა ნაწლავი;
/// წვრილი ნაწლავის დისტალური ნაწილი;

//// 1848) ფილტვის ამებური აბსცესის დროს ამება ნაწლავიდან ვრცელდება:

/// კარის ვენის გზით;
// ქვედა ღრუ ვენის გზით;
/// წვრილი ნაწლავის ლიმფური სადინარებით;
/// ყველა ჩამოთვლილი გზით.

//// 1849) რა სახის გართულება არ ახასიათებს ამებიაზს?

/// ნაწლავის პერფორაცია;
/// ნაწლავის ამებომა;
// ოსტეომიელიტი;
/// პლევრო პნევმონია;
/// ამილოიდოზი.

//// 1850) ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი არ გამოიყენება ამებიაზის დროს?

/// მეტრონიდაზილი;
/// ორნიდაზოლი;
/// იოდოქინოლონი;
// ტრიმეტოპრიმი.

//// 1851) ჩამოთვლილიდან რომელი მიეკუთვნება გეოჰელმინთოზებს:

/// ტრიქინელოზი;
// ასკარიდოზი;
/// ტენიოზი;
/// ტენიარქოზი.

//// 1852) ჰელმინთოზების რომელ კლასს მიეკუთვნება ასკარიდოზის გამომწვევი:

// ნემატოდოზებს;
/// ცესტოდოზებს;
/// ტრემატოდოზებს;
/// არც ერთ ზემოაღნიშნულს.

//// 1853) რომელია ხარის სოლიტერის დეფინიტური (ნამდვილი) პატრონი:

// ადამიანი;
/// მსხვილფეხა რქოსანი საქონელი;
/// თევზები;
/// მოლუსკები.

//// 1854) რომელია ხარის სოლიტერის შუამავალი პატრონი:

/// ადამიანი;
// მსხვილფეხა რქოსანი საქონელი;
/// თევზები;
/// მოლუსკები.

//// 1855) ჩამოთვლილიდან ყველაზე ხშირად რომელია ღორის სოლიტერის შუამავალი

პატრონი:
/// ადამიანი;
// ღორი;
/// თევზები;
/// მოლუსკები.

//// 1856) რამდენ ხანს ცოცხლობს ხარის სოლიტერი:

/// რამდენიმე კვირას;
/// რამდენიმე თვეს;
/// რამდენიმე წელს;
// რამდენიმე ათეულ წელს.

//// 1857) რომელია ღორის სოლიტერის ნამდვილი პატრონი:

// ადამიანი;
/// ღორი;
/// თევზები;
/// მოლუსკები.

//// 1858) ჩამოთვლილიდან ყველაზე ხშირად როგორ ხდება ტრიქინელოზით დასნებოვნება:

/// საკვებად უმი საქონლის ხორცის გამოყანებისას;
// საკვებად უმი ღორის ხორცის გამოყენებისას;
/// გაურეცხავი ხილის მიღებისას;
/// უმი თევზის მიებისას.

//// 1859) სად სახლობენ ანკილოსტომები ადამიანის ორგანიზმში:

/// კუნთებში;
/// თავის ტვინში;
/// ღვიძლში;
// ნაწლავებში.

//// 1860) ჩამოთვლილიდან რომელი მიეკუთვლება ბიოჰელმინთოზებს:

/// ასკარიდოზი;
/// ენტერობიოზი;
/// ანკილოსტომოდოზი;
// ტრიქინელოზი.

//// 1861) რომელი კლინიკური სინდრომი ახასიათებს ფასციოლოზს:

/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაზიანება;
/// თავის ტვინის;
/// ფილტვების;
// ღვიძლის დაზიანება.

//// 1862) რომელი პროფილაქტიკური ღონისძიებები უნდა ჩატარდეს ტენიოზის დროს:

/// ნიადაგის დეზინფექცია;
/// ხილისა და ბოსტნეულის კარგად გარეცხვა;
// ვეტერინარული ზედამხედველობა ღორის ხორცზე;
/// გარემოში ჭიის კვერცხების მოსპობა.

//// 1863) როგორ ხდება ასკარიდებით დასნებოვნება:

// გაურეცხავი ხილისა და ბოსტნეულის მიღებით;
/// უმი თევზის მიღებით;
/// უმი ღორის ხორცის მიღებით;
/// უმი საქონლის ხორცის მიღებით.

//// 1864) სად სახლობს სქესობრივად მომწიფებული ტრიქინელები ადამიანის ორგანიზმში:

/// განივზოლიან კუნთოვან ქსოვილში;
/// თავის ტვინის სისხლძარღვებში;
/// ღვიძლის პარენქიმაში;
// ნაწლავების კედელში.

//// 1865) რომელი პრეპარატით მკურნალობენ ტრიქინელოზს:

/// მამრობითი გვიმრას ფესურას გამონაწვლილით;
/// ფენოსალით;
/// ნაფტომონით;
// თიაბენდაზოლით.

//// 1866) რომელი დაავადების დროსაა ეფექტური ფენოსალი:

/// ტენიოზი;
// ტენიარქოზი;
/// ასკარიდოზი;
/// ენტერობიოზი.

//// 1867) რომელი პრეპარატი გამოიყენება ტენიარინქოზის სამკურნალოდ:

/// დეკარისი;
// ფენასალი;
/// თიაბენდაზოლი;
/// კომბანტრინი;
/// ფილიქსანი.

//// 1868) რა არის ანკილოსტომიდოზის ხშირი გართულება:

/// ინფექციურ-ტოქსიკური შოკი;
/// დეჰიდრატაციული შოკი;
// ჰიპოქრომული ანემია;
/// ავიტამინოზი;
/// ტვინის მწვავე შეშუპება.

//// 1869) რა ძირითადი კლინიკური გამოვლინება აქვს ფასციოლოზს:

/// დიარეა;
/// ნერვული სისტემის დაზიანება;
// სანაღვლე გზების დაზიანება;
/// სასუნთქი ორგანოების დაზიანება;
/// გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაზიანება.

//// 1870) თავის ტვინის და თვალის უპირატესი დაზიანება გვხდება შემდეგი ჰელმინთოზის
დროს:
/// ანკილოსტომიდოზი;
// ტენიოზი;
/// სტრონგილოიდოზი;
/// ენტერობიოზი.

//// 1871) ტენიარინქოზს არ ახასიათებს:

/// მადის გაუკუღმართება;
/// ტკივილი მუცლის არეში;
// სისხლჩაქცევები კანზე;
/// ანემია;
/// დიარეა.

//// 1872) ტრიქინელოზს ახასიათებს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი კლინიკური ნიშანი,

გარდა:
/// სახისა და ქუთუთოების შეშუპება;
// ყაბზობა;
/// მიალგია;
/// ცხელება.

//// 1873) რომელი გართულება არ ახასიათებს ენტერობიოზს:

/// აპენდიციტი;
// ანემია;
/// ვულვოვაგინიტი;
/// შარდის შეუკავებლობა.

//// 1874) ტრიქინელოზის მკურნალობაში გამოიყენება:

/// თიაბენდაზოლი;
/// ვერმოქსი;
/// კორტიკოსტეროიდები;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1875) ტრიქინელას ინკაფსულარული პარაზიტი კუნთში ცოცხლობს:

/// 1-1,5 თვე;
/// 1 წელი;
/// 2-7 წელი;
// 10 წელი და მეტი.

//// 1876) ტრიქინელოზი რთულდება ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებით, გარდა:

/// მიოკარდიტი;
/// პნევმონია;
// პანკრეატიტი;
/// მენინგოენცეფალიტი.

//// 1877) “Trichocephalus trichiurus” ბინადრობს უპირატესად:

// თეძოს და ბრმა ნაწლავში;
/// თორმეტგოჯა ნაწლავში;
/// აპენდიქსში;
/// მსხვილ ნაწლავში.

//// 1878) სად არ გვხდება ექინოკოკური ბუშტები:

/// ღვიძლში;
// თირკმელში;
/// ფილტვში;
/// თავის ტვინში.

//// 1879) რა ჰქვია დაავადებას, რომელსაც იწვევს ღვიძლის ორპირა:

// ფასციოლოზი;
/// ფასციოლოპსიდოზი;
/// ოპისტორქოზი;
/// პარაგონიმოზი.

//// 1880) ადამიანი ასკარიდოზით ავადდება, როდესაც მის ორგანიზმში ხვდება:

// ასკარიდას მომწიფებული კვერცხი;
/// მომწიფებული ასკარიდა;
/// ასკარიდას ლარვა;
/// ასკარიდას მოუმწიფებელი კვერცხი.

//// 1881) ტრიქინელოზის დროს დიფერენციალური დიაგნოზის გატარება არ არის საჭირო

შემდეგ დაავადებასთან:
/// ეოზინოფილური ლეიკოზი;
/// კვანძოვანი პერიარტერიტი;
// ენტერობიოზი;
/// დერმატომიოზიტი.

//// 1882) ლამბლიოზის კლინიკური სურათია:

/// წვრილი ნაწლავის მიკროხაოეობის სტრუქტურის მოშლა;
// ნაწლავის შეწოვითი ფუნქციის დარღვევა;
/// ნაწლავებში ფერმენტული ცვლის მოშლა;
/// ნაწლავების კედლის ანთება.

//// 1883) სეფსისური ენდოკარდიტის პროგნოზს ამძიმებს:

/// გულის თანდაყოლილი მანკი;
/// პოლირეზისტენტული მიკრობის ამოთესვა;
/// ანტიბაქტერიული მკურნალობის დაგვიანება;
// ყველა ზემოთ აღნიშნული.

//// 1884) სეფსისის განვითარების ხელშემწყობი ფაქტორებია:

/// გამომწვევის ორგანიზმში შეჭრის არაბუნებრივი გზა;
/// ორგანიზმის იმუნოდეფიციტი;
/// ინფექციური კერის არსებობა;
// ყველა ჩამოთვლილი.
//// 1885) ელვისებური სტაფილოკოკური სეფსისათვის არ არის დამახასიათებელი:
/// მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობა;
/// სიკვდილის შიში;
// დესტრუქციული პნევმონია;
/// მაღალი ცხელება 40 გრადუს C-მდე.

//// 1886) გრამუარყოფითი ელვისებრი სეფსისისთვის დამახასიათებელია:

/// სიკვდილის შიში, ტაქიკარდია, არტერიული ჰიპერტენზია;
// ცვილისებრი კანი, თავის ტკივილი, ძაფისებრი პულსი, ჰიპოტენზია;
/// მაღალი ცხელება, ბრადიკარდია, ჰეპატოლიენური სინდრომი;
/// დესტრუქციული პნევმონია.

//// 1887) რომელი დაზიანებები არ ახასიათებს მწვავე სეფსისს:

/// ქუნთრუშისებრი გამონაყარი;
/// “Cristalina milliaria”;
// კანის მაცერაცია;
/// ნეკროზების განვითარება უპირატესად თითების ფალანგებზე;

//// 1888) მწვავე სეფსისს არ ახასიათებს:

/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
// თვითგაჯანსაღება;
/// მეტასტაზური კერების წარმოქმნა;
/// ჰექტიური ცხელება შემცივნებით.

//// 1889) სეფსისური ენდოკარდიტის დროს ნარკომანებში ყველაზე ხშირად ზიანდება:

/// აორტის სარქველი;
/// მიტრალური სარქველი;
// ტრიკუსპიდალური სარქველი:
/// აორტის და მიტრალური სარქველი.

//// 1890) სეფსისური ენდოკარდიტის ყველაზე ხშირი გართულებაა:

/// ჩირქოვანი მენინგოენცეფალიტი;
// თრომბოემბოლია;
/// ქვედა კიდურების განგრენა;
/// თირკმელზედა ჯირკვლის მწვავე უკმარისობა.

//// 1891) რომელი გამონათქვამი არ არის მართებული:

/// სეფსისის მკურნალობაში წამყვანია ეტიოტროპული თერაპია;
/// ანგიოგენური სეფსისით ყველაზე ხშირად ავადდებიან ნარკომანები;
// ანტიბაქტერიული საშუალებები ადვილად აღწევს გულის სარქველზე არსებულ
ვეგეტაციებში;
/// სეფსისური ენდოკარდიტის რისკის ჯგუფს მიეკუთვნებიან გულის მანკით
დაავადებულები.

//// 1892) ჰემოგრამის რომელი მაჩვენებელი არ გვხდება სეფსისის დროს:

/// ანემია, თრომბოციტოპენია;
/// ლეიკოციტოზი, ანეოზინოფილია;
/// ლიმფოპენია;
// მონოციტოზი.

//// 1893) ჰემოგრამის რომელი მაჩვენებელია დამახასიათებელი სეფსისისთვის:

/// ანემია, ეოზინოფილია;
/// აჩქარებული ედსი, ლიმფოციტოზი;
// ლეიკოციტოზი, ანეოზინოფილია;
/// ლიმფომონოციტოზი.

//// 1894) მკურნალობის რომელი რგოლი არ გამოიყენება მწვავე სეფსისის დროს:

/// ანტიმიკრობული თერაპია;
/// ანტიკოაგულაციური თერაპია;
// ჰორმონოთერაპია;
/// იმუნომოდულაცია.
//// 1895) ელვისებრი გრამუარყოფითი სეფსისი კლინიკურად ვლინდება:
// ინფექციური-ტოქსიური შოკით;
/// მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობით;
/// მწვავე მუცლის კლინიკით;
/// თავის ტკივილით და სუბფებრილიტეტით.

//// 1896) წამლისმიერი ალერგიის რომელი ფორმა არ გვხდება სეფსისის მკურნალობის

დროს:
/// ანაფილაქსიური შოკი;
/// კვინკეს შეშუპება;
/// შრატისმიერი დაავადება;
/// ალერგიული დერმატიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1897) დამწვრობის შემდგომ სეფსისს ყველაზე ხშირად იწვევს:

/// სტრეპტოკოკი;
// ფსევდომონა;
/// ეშერიხია;
/// კლოსტრიდია.

//// 1898) სეფსისის მკურნალობის ფონზე რეზისტენტულ შტამებს გამოიმუშავებს:

/// სტრეპტოკოკი;
/// სერაცია;
/// კლებსიელა;
// ფსევდომონა;

//// 1899) ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი არ მოითხოვს ქირურგიულ ჩარევას:

/// სეპტიკოპიემია;
// სეპტიცემია;
/// ჩირქოვან-რეზორბციული ცხელება;
/// სეფსისური ენდოკარდიტი.

//// 1900) ქირურგიული სეფსისის გართულებებია:

/// პნევმონია;
/// ფილტვის აბსცესი;
/// სეპტიური შოკი;
/// თრომბოფლებიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი;

//// 1901) რომელი გართულება გვხდება ყველაზე ნაკლებად სეფსისური ენდოკარდიტის

დროს:
/// თავის ტვინის სისხლძარღვთა თრომბოემბოლია;
/// ელენთის აბსცესი;
/// ფილტვის ინფარქტ-პნევმონია;
// პერიტონიტი.

//// 1902) რომელი გართულება გვხდება მძიმე სტაფილოკოკური სეფსისის დროს:

/// ფილტვის ინფარქტ-პნევმონია;
/// ელენთის მრავლობითი ინფარქტები;
/// ჩირქოვანი მენინგო-ენცეფალიტი;
/// შიზოფრენიული სინდრომი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1903) სეფსისის დროს ყველაზე ნაკლებად დამახასიათებელია შემდეგი გართულება:

/// მიოკარდიტი;
/// ექსუდაციური პერიკარდიტი;
/// გულის კუნთის აბსცესი;
// სტენოკარდია.

//// 1904) სეფსისური ენდოკარდიტის მკურნალობის ვადებია ნორმალური

ტემპერატურიდან:
/// 5-10 დღე;
/// 10-15 დღე;
/// 1 თვე;
// 1,5 თვე.

//// 1905) ნეკროზების ტიპიური ლოკალიზაცია სეფსისური ენდოკარდიტის დროს:

/// ცხვირი;
// თითების დისტალური ფალანგები და ფრჩხილქვეშა არეები;
/// ყურები;
/// გულმკერდის არე.

//// 1906) კავერნოზული სინუსის თრომბოზს ახასიათებს:

// მენინგიტი, პნევმონია, ეგზოფთალმი;
/// თავის ტკივილი, თავის ტვინის აბსცესი, ზემო კიდურების ტრომბოფლებიტი;
/// მეზენტერიალური თრომბოზი;
/// ტოქსიური ჰეპატიტი.

//// 1907) სეფსისის დროს ჰემორაგიულ ვასკულიტს არ ახასიათებს:

/// პეტექიალური გამონაყარი;
/// სისხლნაჟღენთები;
// პაპულო-მაკულოზური გამონაყარი;
/// ნეკროზები.

//// 1908) სეპტიურ შოკს არ ახასიათებს:

/// რესპირაციული დისტრესს-სინდრომი;
/// სისხლძარღვთა შიდა შედედების სინდრომი;
// მარცხენა პარკუჭის უკმარისობა;
/// უოტერჰაუზის სინდრომი.

//// 1909) ყივანახველას დროს ხველის გამომწვევია:

/// ზემო სასუნთი გზების ნეირორეცეპტორების გაღიზიანება ნეიროტოქსინით;
/// უხტომსკის დომინანტისცტიპის აგზნების მდგრადი კერა;
/// სასუნთი გზების რეცეპტორებთან სრულიად დაუკავშირებელი გამღიზიანებელი;
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 1910) ყივანახველას ჰოსპიტალიზაციის აუცილებლობას განსაზღვრავს:

/// ავადმყოფის მცირე ასაკი
/// გართულებული შემთხვევევბი
/// დაავადების სიმძიმე
/// მძიმე სოციალური პირობები
// ყველა ზემოთ ჩამოთვლილი

//// 1911) Clostridium difficile- შესახებ სამართლიანია მოსაზრება:

// ანტიბიოტიკ-ასოცირებული დიარეების მხოლოდ 20-30% უკავშირდება Clostridium difficile -
ს მოქმედებას;
/// ანტიბიოტიკ-ასოცირებული დიარეების მხოლოდ 50-60% უკავშირდება Clostridium difficile
-ს მოქმედებას;
/// ანტიბიოტიკ-ასოცირებული დიარეების მხოლოდ 70-80% უკავშირდება Clostridium difficile
-ს მოქმედებას;
/// ანტიბიოტიკ-ასოცირებული დიარეიების 100% უკავშირდება Clostridium difficile –ს
მოქმედებას.

//// 1912) ნოზოკომიური დიარეების დიდი ნაწილი უკავშირდება:

/// “S. sonnei”-ს მოქმედებას;
// “C. difficile” -ს მოქმედებას;
/// “P. aeruginosa”-ს მოქმედებას;
/// “E. Coli”-ს მოქმედებას.

//// 1913) დაასახელეთ ანტიბიოტიკების გარდა რომელი ფაქტორები უწყობენ ხელს C.

difficile –ს ჭარბ ნაწლავურ ზრდას?
// საფაღარათო პრეპარატების ხშირი მოხმარება;
/// HIV ინფიცირება დაბალი CD4+-ით (<50/მმ3);
/// კორტიკოსტეროიდების მოხმარება;
/// იმუნოდეფიციტი.

//// 1914) C. difficile ტოქსიგენური შტამები გვხვდება:

/// შემთხვევათა 3 - 8%-ში ჯანმრთელი მოსახლეობის ფეკალიებში;
/// შემთხვევათა 15 - 70%-ში ნეონატალური ასაკის ბავშვთა ფეკალიებში;
/// შემთხვევათა 59%-ში ჰოსპიტალიზებულ პაციენტთა ფეკალიებში;
/// მიწასა და რეკრეაციული წყლის ნიმუშებში;
// ყველა მოსაზრება სწორია.

//// 1915) ბოტულიზმის ტოქსინს გამოიმუშავებს C.botulinum:

// ვეგეტაციური ფორმები ანაერობულ პირობებში;
/// სპორები;
/// ბაქტერიები დახოცვის შემდეგ;
/// ვეგეტაციური ფორმები აერობულ პირობებში.

//// 1916) რომელ ტოქსინს გამოიმუშავებს ბოტულიზმის ჩხირი:

/// ენდოტოქსინს;
// ეგზოტოქსინს;
/// ენდო და ეგზოტოქსინს;
/// ნეიროტოქსინს.

//// 1917) ენტეროვირუსების გვარი მიეკუთვნება შემდეგ ოჯახს:

/// “Bacillecea”;
/// “Legionella”;
// “Picornavirideae”;
/// “Enterobacteriaceae”.

//// 1918) რომელი არ არის სწორი ჩამოთვლილიდან, პოლიომიელიტის ვირუსი უპირატესად

აზიანებს:
/// მოგრძო ტვინში არსებულ რეტიკულურ ფორმაციას სასიცოცხლო ცენტრებით;
/// ზურგის ტვინის წინა რქების ნეირომოტორულ უჯრედებს;
/// ნათხემის ჭიას;
// ზურგის ტვინის თეთრ ნივთიერებას.

//// 1919) პარალიზური პოლიომიელიტის დროს რეზიდიუალური მოვლენები გამოიხატება:

/// ჰიპერტენზიული სინდრომით;
// ოსტეოპოროზით, კუნთების ატროფიით;
/// თრომბოჰემორაგიული სინდრომით;
/// დისბაქტერიოზით.

//// 1920) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ შეესაბამება ყივანახველას კატარულ პერიოდს:

/// მაღალი ტემპერატურა;
/// სუბფებრილური ან ნორმალური ტემპერატურა;
/// სურდო;
// სპაზმური ხველა;
/// ხახის ჰიპერემია.

//// 1921) ჩამოთვლილთაგან რომელ დაავადებასთან უნდა გავატაროთ დიფერენციაცია

ყივანახველას სპაზმური ხველის პერიოდის დროს:
/// კრუპი;
/// გრიპი;
/// ბრონქული ასთმა;
/// პარაყივანახველა;
// ყველა სწორია.

//// 1922) აღნიშნეთ ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის დამახასიათებელი

ენტეროვირუსული ინფექციისათვის:
/// სეროზული მენინგიტი;
/// ჰერპესული ანგინა;
// ფარინგო-კონიუნქტივალური ცხელება;
/// ეგზანთემა;
/// ეპიდემიური მიალგია.

//// 1923) რომელ დაავადებასთან არ არის აუცილებელი ენტეროვირუსული მენინგიტის

დიფერენცირება:
/// ტუბერკულოზი;
/// პოლიომიელიტი;
/// ეპიდემიური პაროტიტი;
/// მენინგოკოკური ინფექცია;
// ბოტულიზმი.

//// 1924) ბოტულიზმის ჩხირების გამოყოფის მიზნით რომელი ნიადაგი გამოიყენება:

/// სელენიტი;
/// აგარი;
// ხოტინგერის ბულიონი.

//// 1925) ბოტულიზმის გამომწვევი მიეკუთვნება:

// “Bacillacea”-ს ოჯახს;
/// “Legionella”-ს ოჯახს;
/// “Picornovirides”-ს ოჯახს;
/// “Flavovirides”-ს ოჯახს.

//// 1926) ბოტულიზმის ლაბორატორიული დიაგნოსტიკა ეყრდნობა:

/// ბოტულინური ტოქსინების და ჩხირების გამოვლინებას ავადმყოფის განავალში;
/// ბოტულინური ტოქსინის გამოვლინებას თავ-ზურგ ტვინის სითხეში;
// ბოტულინური ტოქსინების და ჩხირების გამოვლინებას ავადმყოფის სისხლში, პირნაღებ
მასაში, კუჭ-ნაწლავის ამონარეცხ წყლებში, გვამიდან აღებულ მასალაში;
/// ბოტულინური ჩხირების გამოვლინებას ავადმყოფის ნერწყვში.

//// 1927) ფსევდოტუბერკულოზის დროს ინფექციის გადაცემა არ ხდება:

// აირ-წვეთოვანი გზით;
/// წყლით;
/// საკვები პროდუქტებით;
/// ფეკალიებით.

//// 1928) ფსევდოტუბერკულოზის დროს კარდინალურ სიმპტომად არ ითვლება:

/// ხელთათმანების სიმპტომი;
/// კონიუნქტივიტი;
/// ეგზანთემა 70-80%-ში;
// უოტერჰაუს-ფრიდერიხსენის სიმპტომი.

//// 1929) ფსევდოტუბერკულოზის გართულებად ითვლება:

/// რეიტერის სინდრომი;
/// ქვინკეს შეშუპება;
/// რეაქტიული ართრიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 1930) ნაწლავთა იერსინიოზის გადაცემა ხდება:

/// ტრანსმისიული გზით;
// კვების პროდუქტებით;
/// ავადმყოფთან მჭიდრო კონტაქტისას;
/// ჰაერ-წვეთოვანი გზით.

//// 1931) უპირატესად, რა გართულებები არ გვხვდება იერსინიოზის დროს:

/// პოლიართრიტი;
/// კვანძოვანი ერითემა;
/// რეიტერის სინდრომი;
/// ინფექციურ-ალერგიული მიოკარდიტი;
// თირკმლის უკმარისობა.

//// 1932) ჩამოთვლილთაგან, ზოგადად რა არ წარმოადგენს ანტიბაქტერიული პრეპარატების

მოქმედების არეს:
/// ბაქტერიული უჯრედის გარსი;
/// ციტოპლაზმური მემბრანა;
/// ბაქტერიის ცილის სინთეზი;
/// ბაქტერიების ნუკლეინის მჟავების მეტაბოლიზმი;
// ბაქტერიების შოლტები და წამწამები.

//// 1933) აღნიშნეთ არასწორი დებულება: ანტიბაქტერიული პრეპარატის ეფექტურობა

მაღალია, როდესაც:
/// დიაგნოზი ზუსტია, განსაზღვრულია ინფექციის კერა, გამომწვევი და მისი მგრძნობელობა;
/// ხდება მკურნალობის ხელისშემშლელი ფაქტორების ლიკვიდაცია;
/// მაქსიმალურად შერჩეულია შესაბამისი პრეპარატის მოქმედების სპეციფიურობა,
ფარმაკოლოგიური თვისებები და დოზები;
/// მკურნალობის კურსი მიყვანილია ბოლომდე და გრძელდება კონტროლი, რომლის
ხანგრძლივობა ნოზოლოგიაზეა დამოკიდებული;
// ინიშნება მხოლოდ ქრონიკული პროცესის დროს.

//// 1934) რომელი დებულება არ არის სწორი “HCV”-ს შესახებ:

/// ითვლება, რომ “HCV HBV”-საგან განსხვავებით ხასიათდება ჰეპატოციტებზე პირდაპირი
ციტოპათიური მოქმედებით;
/// “HBV”-სთან შედარებით უფრო მკვეთრად აქვს გამოხატული მუტაციის უნარი;
/// “C” ჰეპატიტს შემთხვევათა 80%-ში ქრონიკული მიმდინარეობა აქვს;
// “HCV” პარამიქსოვირუსებს მიეკუთვნება.

//// 1935) ქვემოთ ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი არ ასახავს სწორად ბავშვთა ასაკში
შიგელოზის მიმდინარეობის თავისებურებებს:
/// განავალში ლორწოს და სისხლის არსებობა;
/// ტენეზმები;
/// სწორი ნაწლავის ღიაობა;
// ბაქტერიემიით ხშირი გართულება.

//// 1936) ქოლერის ვიბრიონის ვირულენტობას განსაზღვრავს:

/// ენდოტოქსინი;
/// უჯრედში ინვაზიის უნარი;
// ეგზოტოქსინი;
/// ფიბრინოლიზინი.

//// 1937) რომელია მუცლის ტიფისთვის ტიპიური ჰემოგრამა:

/// ლეიკოპენია, ნეიტროფილოზი, ნორმალური ედს-ი;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროპენია, ედს-ის აჩქარება;
// ლეიკოპენია, შედარებითი ლიმფოციტოზი, ანეოზინოფილია;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ედს-ის აჩქარება.

//// 1938) რომელი დებულება არ არის სწორი მუცლის ტიფის შესახებ:

/// დაავადების მე-8-10 დღეს კანზე ჩნდება როზეოლური გამონაყარი;
// გადაცემის ძირითადი მექანიზმი ტრანსმისიულია;
/// სპეციფიური გართულებებია მელენა და ნაწლავის პერფორაცია;
/// მკურნალობის ხანგრძლივობა გულისხმობს ცხელებით პერიოდს და ნორმალური
ტემპერატურის 7-10 დღეს.

//// 1939) რომელი დებულება არ არის სწორი ქოლერის შესახებ?

/// ხშირად ავადდებიან ჰიპოაციდური გასტრიტით ან აქილიით დაავადებული პირები;
/// დასნებოვნებისათვის აუცილებელია მინიმუმ 10-ის მეშვიდე ხარისხად ვიბრიონის მიღება;
/// ვიბრიონის მიერ გამოყოფილი ქოლეროგენი ახდენს ენტეროციტის ადენილაციკლაზას
გააქტივებას;
// ნაწლავის ლორწოვანში მძიმე ანთებითი ცვლილებები ვითარდება და გამოყოფილი სითხე
ექსუდატია.

//// 1940) რომელი ნაწლავთა ინფექციის დროს შეიძლება კოპროლოგიური გამოკვლევით

გამომწვევის აღმოჩენა:
/// შიგელოზი;
/// სალმონელოზი;
/// ქოლერა;
/// როტავირუსული ინფექცია;
// ამებიაზი.

//// 1941) კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის რომელი ნაწილი ზიანდება ყველაზე მეტად ამებიაზის
დროს:
/// კუჭი და თორმეტგოჯა ნაწლავი;
/// წვრილი ნაწლავი;
// ბრმა ნაწლავი და აღმავალი კოლინჯი;
/// სიგმოიდური კოლინჯი და სწორი ნაწლავი.

//// 1942) რომელი მოსაზრებაა მართებული ტეტანუსის გამომწვევის მიმართ:

/// გრამდადებითი უძრავი, მრგვალი ფორმის მიკრობია;
/// სპოროვანი ფორმა 56 გრადუს C-ზე გაცხელებისას 5 წუთში იღუპება;
/// კარგი იმუნოგენია, ტეტანუსის გადატანის შემდეგ მყარი იმუნიტეტი ვითარდება;
// ყველა სეროვარის ვეგეტაციური ფორმა ერთსა და იმავე სპეციფიკურ ტოქსინს
გამოიმუშავებს.

//// 1943) გაურთულებელ როტავირუსულ ინფექციას ახასიათებს ყველა ჩამოთვლილი

სიმპტომი, გარდა:
/// ღებინება და სითხის შემცველი განავალი;
// სისხლიანი განავალი;
/// ტემპერატურის მომატება 38 გრადუსზე ზევით;
/// ზემო სასუნთქი გზების დაზიანება;
/// ლაქტოზის აუტანლობა.

//// 1944) ჰეპატიტ “D”-სთვის არ არის დამახასიათებელი:

/// დაავადების რისკ ჯგუფი ისეთივეა, როგორც “B” ჰეპატიტის დროს;
// იგი ტრანსფუზიული ჰეპატიტის ყველაზე ხშირი მიზეზია;
/// ჰეპატიტ “D”-ს ვირუსი - რნმ-ვირუსია;
/// შეიძლება გამოიწვიოს ინფექციის გამწვავება “B” ვირუსის მტარებლებში;
/// სისხლში ხანმოკლე ცირკულაციის გამო იშვიათად აღმოაჩენენ “HDV Ag”-ს.

//// 1945) ნაწლავთა იერსინიოზის დროს პერიფერიულ სისხლში აღინიშნება:

/// ლეიკოპენია, ლიმფიციტოზი, ნორმალური ედს-ი;
/// მკვეთრი ლეიკოციტოზი, ლიმფოციტოზი, აჩქარებული ედსი;
// ზომიერი ლეიკოციტოზი, მარცხნივ გადახრა, აჩქარებული ედს-ი;
/// ნორმოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, ეოზინოფილია, აჩქარებული ედს-ი.

//// 1946) როგორია შიგელა ფლექსნერით დასნებოვნების მინიმალური დოზა:

/// 10 ბაქტერია;
// 10-ის მე-2 ხარისხად ბაქტერია;
/// 10-ის მე-5 ხარისხად ბაქტერია;
/// 10-ის მე-7 ხარისხად ბაქტერია.

//// 1947) შიგელა ფლექსნერით დასნებოვნებაში წამყვანია:

/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო გზა;
// წყლის ფაქტორი;
/// საკვები პროდუქტები;
/// ბუზის ფაქტორი.

//// 1948) შიგელოზის პათოგენეზში ბაქტერიემიას განსაკუთრებული მნიშვნელობა არ

ენიჭება, გარდა იმ შემთხვევისა, როდესაც:
/// პაციენტს აქვს დაქვეითებული მჟავიანობა;
/// ბავშვი ხშირად მოავადეა;
// დიზენტერიის მძიმე ფორმით დაავადებული ჩვილი ბავშვია;
/// პაციენტს აქვს შეძენილი იმუნოდეფიციტური მდგომარეობა.

//// 1949) ქოლერით დაავდების შესაძლებელი პირობაა: 1 მლ სუბსტრატში ვიბრიონების

რაოდენობის არსებობა:
/// 10-ის მე-2 ხარისხი
/// 10-ის მე-5 ხარისხი
/// 10-ის მე-7 ხარისხი
// 10-ის მე-7 ხარისხზე მეტი
//// 1950) ქოლერით დაავადებულ ბავშვებს რეჰიდრატაციული თერაპიის დროს 1 საათში
უნდა გადაესხას შესაყვანი სითხის:
/// 10-20%
/// 30-40%
// 40-50%
/// 60-70%

//// 1951) მწვავე B ჰეპატიტის ავთვისებიან მიმდინარეობას არ ახასიათებს:

/// ორიენტაციის დარღვევა;
/// ძილის ინვერსია;
/// ხელების ტრემორი;
/// ინტენსიური სიყვითლე;
// მკვეთრად გადიდებული, მკვრივი კონსინსტენციის ღვიძლი.

//// 1952) ქლამიდიური ინფექციის სამკურნალოდ უპირატესად გამოიყენება:

// მაკროლიდები;
/// პენიცილინი;
/// ვანკომიცინი;
/// მეტრონიდაზოლი.

//// 1953) რა არის სწორი “HBV”-ს შესახებ:

// ჰეპატოციტების ფუნქციური და სტრუქტურული ცვლილებების გამო ეცემა ჟანგვითი
ფოსფორილების ინტენსივობა, ფერხდება ატფ-ს, ცილების სინთეზი, ვითარდება
ჰიპოპროტეინემია;
/// პროთრომბინის ინდექსი იზრდება დაავადების სიმძიმის პარალელურად;
/// მძიმე ფორმების დროს აღინიშნება ჰიპერკოაგულაცია;
/// ვირუსემია გრძელდება მხოლოდ სიყვითლის მწვავე პერიოდში და შემდეგ აუცილებლად
წყდება.

//// 1954) რა არ არის სწორი სეფსისის შესახებ:

/// ახალშობილებში სეფსისი სხვა ასაკის ბავშვბთან შედარებით ყველაზე უფრო ხშირად
გვხვდება;
/// სეფსისით ავადობის მაჩვენებელი დამოკიდებულია მშობიარობის ტაქტიკაზე, სანაყოფე
წყლების ნაადრევ დაღვრასა და მშობიარობის ხანგრძლივობაზე;
/// ინფექციის გენერალიზაცია დღენაკლულებში უფრო ხშირია;
// სეფსისს ახალშობილებში უფრო ხშირად იწვევს გრამ უარყოფითი ბაქტერიები.

//// 1955) ანტიგენის გამოცნობა და ადაპტაციური იმუნიტეტის ჩამოყალიბება

ხორცილედება:
/// ფაგოციტური სისტემით;
// “T” და “B” ლიმფოციტებით;
/// კომპლემენტის სისტემით;
/// ლიზოციმის და ინტერფერონული სისტემით.

//// 1956) რომელი მსჯელობაა მართებული:

// არჩევენ ინფექციური აგენტის გადაცემის 5 გზას: ჰაერ-წვეთოვანს, ფეკალურ-ორალურს,
საყოფაცხოვრებო-კონტაქტურს, ტრანსმისიულს და სხვადასხვა გზებით;
/// ფეკალურ-ორალური ინფექციის გადაცემა ხდება მხოლოდ დაინფიცირებული
საყოფაცხოვრებო საგნებით;
/// ჰაერ-წვეთოვანი ინფექციის გადაცემა ხდება მხოლოდ აეროგენული გზით;
/// პარენტერული გზით გადამდები ინფექციები ვერტიკალური გზით არ გადაეცემა.

//// 1957) რეოვირუსით უფრო ხშირად ავადდებიან შემდეგი ასაკის ბავშვები:

/// 0-6 თვემდე;
/// 6 თვიდან 1 წლამდე;
// 6 თვიდან 3,5 წლამდე;
/// 6 წლიდან 10 წლამდე.

//// 1958) ციტომეგალოვირუსული ინფექციის დროს ვირუს მანეიტრალებელი და

კომპლემენტშემბოჭველი ანტისხეულები მოზრდილ მოსახლეობაში აღინიშნება:
/// 0,15%
/// 10-20%
/// 100%
// 70-80%

//// 1959) წითელას საწინააღმდეგო ანტისხეულების გამომუშავება იწყება ვაქცინაციიდან:

/// რამოდენიმე საათში;
/// 1-2 დღეში;
// 7-15 დღეში;
/// 1 წლის შემდეგ.

//// 1960) წითელას დროს გამონაყარი ჩნდება დაავადებიდან:

/// პირველ 12-24 საათში;
// მე-3-5 დღეს;
/// მე-7 დღეს;
/// მე-14 დღეს.

//// 1961) რომელი მსჯელობაა სწორი ბრუცელოზის შესახებ:

/// არ ხასიათდება ბაქტერიემიითა და მეტასტაზური კერების ჩამოყალიბებით;
/// ეგზოტოქსიური ინფექციაა;
// ხასიათდება პოლიორგანული დაზიანებით;
/// არ ხასიათდება ქრონიკული მიმდინარეობით.

//// 1962) დიფთერიის საწინააღმდეგო ანტიტოქსინური იმუნიტეტის არ გამომუშავდება:

/// აქტიური იმუნიზაციით;
/// დაავადების გადატანის შემდეგ;
/// ხანგრძლივი ბაქტერიამტარებლობისას;
// არატოქსიგენური შტამის მტარებლობისას.

//// 1963) რომელია სწორი მსჯელობა წითელი ქარის დროს:

/// ანთება ვითარდება სხეულის ნებისმიერ ადგილას;
// ანთებითი პროცესი ლორწოვან გარსზე არასოდეს არ ვითარდება;
/// შესაძლებელია ანთებითი კერიდან მოხდეს პროცესის გენერალიზაცია;
/// სისხლიდან და ანთებითი კერიდან ხშირია სტრეპტო ან/და სტაფილოკოკების გამოყოფა.

//// 1964) მუცლის ტიფის დროს ინკუბაციური პერიოდია:

/// 2-5 დღე;
/// 1 თვე;
// 10-14 დღე;
/// რამდენიმე საათი.

//// 1965) მუცლის ტიფის კლინიკური მანიფესტაციის პირველი კვირისთვის უფრო

დამახასიათებელია:
// ტიფური სტატუსი;
/// როზეოლური გამონაყარი;
/// “Febris continua” (მუდმივი ტიპის ცხელება);
/// ჰიპოთერმია.

//// 1966) მუცლის ტიფის დროს ბაქტერიამტარებლობა:

/// არ ვითარდება;
/// ვითარდება 50%;
/// 1/3-ში;
// 4-5%-ში.

//// 1967) რომელია სწორი “HBV”-ს შესახებ:

/// “HBV” რეპლიკაციის შედეგად იქმნება სრული ან დეფექტური ვირიონები;
/// პოპულაციის ნაწილს აღენიშნება „ცარიელი” ნაწილაკები, რომელთც არ ახაასიათებს
პოლიმერაზული აქტივობა;
/// „დაუშენებელი” ვირუსები არასრულფასოვანია და მათი რეპლიკაცია შეუძლებელია;
// ყველა პასუხი სწორია

//// 1968) რომელია არასწორი “HAV”-ის შესახებ?

/// გარემოში “HAV” უფრო მდგრადია, ვიდრე ტიპიური ენტეროვირუსები;
// ვირუსი იღუპება +4 - +20 გრადუს C-ზე 4 საათში;
/// “A” ჰეპატიტი გავრცელებულია მთელ მსოფლიოში კლიმატის მიუხედავად.

//// 1969) “GAS” (“A” ჯგუფის სტრეპტოკოკი) ინფექციის გამოვლინება არ არის

დამოკიდებული:
/// გამომწვევის სპეციფიკურ თვისებებზე;
/// ავადმყოფის იმუნურ სტატუსზე;
/// ასაკზე;
/// პრემორბიდულ ფონზე;
// ბაქტერიოლოგიური კვლევის პასუხზე.

//// 1970) სტაფილოკოკური ინფექციის ხშირი გამომწვევია:

// “S. Aureus”;
/// “S. pyogenes”;
/// “S. viridans”;
/// “S. saprofiticus”.

//// 1971) რომელია არასწორი მსჯელობა ქუნთრუშას შემთხვევაში:

/// ახალშობილებში დაავადება იშვიათია;
/// წლამდე ასაკის ბავშებში ქუნთრუშას კარდინალური ნიშნები სუსტადაა გამოიხატული;
/// ახალშობილებში ხშირია ქუნთრუშას სეფსისური გართულებები;
// ტრანსპლაცენტარულად გადაცემული ქუნთრუშას საწინააღმდეგო იმუნიტეტი ბავშვებში
ნარჩუნდება მთელი სიცოცხლის მანძლზე.

//// 1972) ვისცერული ლეიშმანიოზის წყარო და რეზერვუარია უპირატესად:

// ძაღლები, ტურა, მელა;
/// ადამიანი;
/// შინაური და გარეული ფრინველები;
/// მსხვილფეხა რქოსანი პრუტყვი.

//// 1973) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ინფექციის გადაცემა ხდება ფეკალურ-ორალური გზით;
/// ინფექციის გადაცემა ხდება პარენტერული გზით;
// ინფექციის გადაცემა ხდება ჰაერ-წვეთოვანი გზით და დიდი მნიშვნელობა აქვს
ავადმყოფთან კონტაქტს;
/// ყველაზე ხშირი ფორმა მენინგოკოკური მენინგიტია.

//// 1974) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

// ანტიგენური სტრუქტურით მენინგოკოკები იყოფა რიგ სეროლოგიური ჯგუფებად (“A, B, C,
X, Y, Z, 29E, V-135, H, I, K4”, სულ -12);
/// მენინგოკოკს აქვს მხოლოდ “A, B, C” სეროლოგიური ჯგუფი;
/// ყველაზე დაბალი ვირულენტობით გამოირჩევა “A” სეროტიპი;
/// ვაქცინაცია არ არის დაცვის საუკეთესო საშუალება.

//// 1975) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

// დადგენილია, რომ თუ მენინგოკოკური მტარებლობა მოსახლეობის 20 პროცენტს
აღემატება, ადგილი აქვს მანიფესტაციური ფორმის განვითარებას;
/// მენინგოკოკების შეჭრა ორგანიზმში ხდება ცხვირ-ხახიდან და ჭრილობიდან;
/// მენინგოკოკები ძალიან ხშირად გადალახავენ ადგილობრივ დამცველობით ბარიერს (IgA-ს
ჩათვლით) და ფაგოციტური ლეიკოციტებით ხვდებიან სისხლში;
/// ტრანზიტორული ბაქტერიემია ყოველთვის გადადის მენინგოკოკცემიაში.

//// 1976) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ინფექციურ-ტოქსიური შოკის სინდრომის დროს დამახასიათებელია თირკმელზედა
ჯირკვლების ნეკროზი;
// მენინგოკოკური ეგზოტოქსინი წარმოადგენს ძლიერ ტოქსინს;
/// ენდოტოქსინი და კომპლემენტის სისტემა პათოგენებში წამყვან როლს ასრულებენ;
/// ხშირია მენინგოკოკური ინფექციის ლოკალური ფორმები, ვიდრე გენერალიზებული
ფორმები.

//// 1977) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// ჰიპოკოაგულაციის შემდეგ ვითარდება ჰიპერკოაგულაციის ფაზა;
// ხანმოკლე ჰიპერკოაგულაციის შემდეგ ვითარდება ჰიპოკოაგულაციის ფაზა, რის შემდეგ
ადგილი აქვს ფიბრინის შემცველობის დაქვეითებას სისხლში (მოხმარების კოაგულოპათია),
რაც ხშირად სხვადასხვა ქსოვილებსა და ორგანოებში სისხლდენის და სისხლჩაქცევების
მიზეზია;
/// რიგ შემთხვევებში მენინგოკოკცემია მიმდინარეობს ყივანახველას სინდრომის მსგავსად;
/// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტის ტიპიური ნიშანია პეტექიები კანზე.

//// 1978) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ

// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტი ძნელად გასარჩევია სხვა ეტიოლოგიის
ნაზოფარინგიტისაგან, იგი ხასიათდება ტემპარატურის მომატებით 37,5 გრადუს C-მდე,
ზოგჯერ თავის ტკივილით, ყელის ტკივილით და ფხაჭვნის შეგრძნებით, ცხვირის გაჭედვით;
/// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტის დროს ნახულობენ ხახის უკანა კედლის მკაფიო
ჰიპერემიას, ფოლიკულების შეშუპებას, ფიბრინულ ნადებს;
/// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტი მიმდინარეობს განსაკუთრებით ხანგრძლივად და
გრძელდება 1-1,5 თვე;
/// მენინგოკოკური ნაზოფარინგიტის დროს ნადები ძლიან ჰგავს დიფთერიულ ნადებს.

//// 1979) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციისათვის: მენინგოკოკი კულტივირდება,

/// ლევინის და პლოსკირევის ნიადაგზე;
// ადამიანის ან ცხოველის ცილების ან ამინომჟავების სპაციალური შემადგენლობის
ნიადაგზე: შოკოლადის აგარზე, “Mueller-Hintor”-ის სისხლიან ნიადაგზე;
/// კლაუბერის ნიადაგზე.

//// 1980) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// 24 თვემდე მენინგოკოკის საწინააღმდეგო ვაქცინა იმუნოგენობით არ ხასიათდება;
/// MenACWY-DT (Menactra) არის ოთხვალენტიანი მენინგოკოკური პოლისაქარიდული
ვაქცინა, რომელიც რეკომენდებულია მოზარდებისათვის 11–18 წლის ასაკში;
/// 4 წლამდე ასაკის ბავშვებში ვაქცინაციის შემდეგ სამი წლის განმავლობაში ანტისხეულები
მკვეთრად კლებულობს, ამიტომ მენინგოკოკის საწინააღმდეგოდ ცრიან წელიწადში ერთხელ
// ყველა აღნიშნული

//// 1981) მენინგოკოკური ინფექციის დროს დიფერენციული დიაგნოზი არ უნდა გატარდეს:

/// წითელასთან;
/// ქუნთრუშასთან;
/// თრომბოციტოპენიურ პურპურასთან;
/// გრიპთან;
// ყველა აღნიშნულთან

//// 1982) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ

/// კეფის დიდ ხვრელში მოგრძო ტვინის ჩაჭედვისას აღინიშნება ბრადიკარდია, არითმია,
ჩეინ-ტოქსის სუნთქვა, ჰიპერთერმია, სახის ჰიპერემია, ციანოზი
/// ცერებრული ჰიპოთენზია მცირე ასაკის ბავშვებში მიმდინარეობს მძიმე ტოქსიკოზით და
ექსიკოზით, სწრაფად ვითარდება გაშეშება, კრუნჩხვები, მენინგიალური ნიშნები არ არის,
ქალასშიდა წნევა მკვეთრად ეცემა, ვიტარდება ვენტრიკულური კოლაფსი
/// ცერებრული ჰიპოტენზიის დროს ძუძუთა ასაკის ბავშვებს ყიფლიბანდი ჩავარდნილი აქვთ,
ხოლო მოზრდილ ბავშებში აღინიშნება გაუწყლოვანების სხვა ნიშნები. მაგ.: თავ-ზურგ
ტვინის სითხის დაბალი წნევით გადმოსვლა პუნქციის დროს
// ყველა ჩამოთვლილი

//// 1983) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ

/// მენინგოკოკური ირიდოციკლიტის დროს ფერადი გარსი შეიძლება ჟანგის ფერს
ღებულობდეს
/// მსუბუქი და აბორტული მენინგოკოკცემიის და მენინგიტის დროს მენინგიალური ნიშნები
ან გამონაყარი სუსტადაა გამოხატული
/// ზოგჯერ მენინგოკოკური მენინგიტის დიაგნოზს წყვეტს ლუმბალური პუნქტატი
// ყველა ჩამოთვლილი

//// 1984) მსუბუქი ფორმის მიკოპლაზურ ინფექციას მკურნალობენ

/// ანტიბიოტიკებით;
/// ანტივირუსული საშუალებებით;
/// სულფანილამიდებით;
// სიმპტომური საშუალებებით.
//// 1985) პარაგრიპის დროს კრუპის სინდრომი უპირატესად ვლინდება:
/// მშვიდ მდგომარეობაში;
// დატვირთვისას (ტირილი, სიცილი, გაღიზიანება);
/// მაღალი ტემპერატურის ფონზე;
/// პარაგრიპის რეკონვალესცენციის პერიოდში.

//// 1986) პოლიომიელიტის დროს დიფერენციული დიაგნოზი არ უნდა გატარდეს:

/// სხვა რესპირაციულ-ვირუსულ ინფექციასთან;
/// სხვა ენტეროვირუსულ ინფექციებთან;
/// გიენ-ბარეს სინდრომთან;
/// პერიფერიულ ნევრიტებთან;
// მენინგოკოკურ ინფექციასთან.

//// 1987) რომელია მართებული:

/// პოლიომიელიტის აცრები ბავშვებში იშვიათად იძლევა დამბლების განვითარებას;
// აცრილ ბავშვებში პოლიომიელიტით დაავადება იშვიათია;
/// პოლიომიელიტი აცრილ ბავშვებში მიმდინარეობს მსუბუქი პარეზით, რომელიც სწრაფად
ქრება.

//// 1988) რომელია სწორი მსჯელობა:

/// პოლიომიელიტის პრეპარალიზური პერიოდისთვის დამახასიათებელია ცილოვან-
უჯრედოვანი დისოციაცია;
/// პოლიომიელიტის პრეპარალიზური პერიოდისათვის დამახასიათებელია უჯრედოვან
ცილოვანი დისოციაცია;
// პოლიომიელიტის პარალიზური პერიოდისათვის დამახასიათებელია უჯრედოვან-
ცილოვანი დისოციაცია.

//// 1989) რა არ არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ:

/// მენინგიტის დროს ხშირად გამოხატულია მყესთა რეფლექსების გაძლიერება, მაგრამ მძიმე
ფორმების დროს ადგილი აქვს მუცლის და მყესთა რეფლექსების დაქვეითებას ან
ანიზორეფლექსიას;
/// სტუპორი და კომა ვითარდება მძიმე მენინგიტის დროს და მიმდინარეობს გონების
დათრგუნვითა და ზოგჯერ მისი დაკარგვითაც;
// ფსიქომოტორული აგზნება არასდროს წინ არ უძღვის კომატოზურ მდგომარეობას;
/// ყველა ზემოთ აღნიშნული სწორია.

//// 1990) რა არის სწორი მენინგოკოკური ინფექციის შესახებ

/// მენინგოკოკების შეჭრა თავ-ზურგ ტვინის გარსებსა და ტვინის ნივთიერებაში ხდება
ჰემატოენცეფალური ბარიერის გარღვევის შედეგად;
/// მენინგიტის დროს ანთებადი პროცესი დასაწყისში ვითარდება რბილ და ქსელისებრ
გარსებში, ხოლო შემდეგ პერივასკულარულად ვრცელდება ტვინის ნივთიერებაზე და იწვევს
ენცეფალიტს;
/// ანთებადი პროცესი მენინგიტის დროს ხშირად ლოკალიზდება დიდი ჰემისფეროების
ზედაპირსა და ტვინის ფუძეზე, ზოგჯერ ვრცელდება ზურგის ტვინზეც
// ყველა ჩამოთვლილი სწორია.

//// 1991) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული საშუალებებიდან რომელი მიეკუთვნება

ანტიმიკოზურს:
/// ტრიქოპოლი;
/// ტიბერალი;
// ნისტატინი;
/// პოლიმიქსინი.

//// 1992) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული საშუალებებიდან რომელი მიეკუთვნება

ქინოლონებს:
/// დურაცეფი;
/// ზინაცეფი;
// ნევიგრამონი;
/// ცედექსი.

//// 1993) რომელ ჯგუფს მიეკუთვნება მეტრონიდაზოლი:

/// პოლიპეპტიდებს;
/// ლინკოზამინებს;
// ნიტროიმიდაზოლებს;
/// ქინოლონებს.

//// 1994) ჩამოთვლილი ანტიმიკრობული საშუალებებიდან რომელი მიეკუთვნება IV

თაობის ცეფალოსპორინებს:
/// ცეფიქსიმი;
// მაქსიპიმი;
/// ცეფტრიაქსონი;
/// ცედექსი.

//// 1995) დაასახელეთ ეშერიხიოზის ყველაზე კონტაგიოზური სეროვარი:

/// O55;
// O111;
/// O124;
/// O151;
/// O157.

//// 1996) როგორია ეშერიხიოზის რეკონვალესცენტებში ბაქტერიამტარებლობა:

/// 0,5-1%;
// 2-3%;
/// 5-10%;
/// 10%-ზე მეტი.

//// 1997) ენტეროპათოგენური ნაწლავის ჩხირით უპირატესად ავადდებიან:

/// ბავშვები 3 წლის ასაკის ზევით;
// 2 წლამდე ასაკის ბავშვები;
/// ახალშობილები;
/// ასაკოვნები.

//// 1998) რა არ არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// მალარიის პლაზმოდიუმი თავისი განვითარების სქესობრივ ანუ სპოროგონიის ციკლს
კოღოს სხეულში გაივლის;
/// მალარიის პლაზმოდიუმი თავისი განვითარების უსქესო ანუ შიზოგონიის ციკლს
ადამიანებში გაივლის;
/// სპოროზოიტები ადამიანის სისხლში ხვდებიან კოღოს ნერწყვთან ერთად.
// “P. Vivax” და „P. Ovale“ შეიჭრება ყველა სტადიის ერითროციტში.

//// 1999) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// თრომბოციტოპენია ხშირია გაურთულებელი მალარიის დროს;
/// პლაზმოდიები არ წარმოქმნიან ტოქსიურ ნივთიერებებს;
/// არ ვითარდება მიკროცირკულაციის მოშლა;
// კოაგულაციური კასკადის გააქტიურება ხშირია, ხილული სისხლდენის არ არსებობის
მიუხედავად (მაგ., მომატებული D- დიმერი და თრომბინიანტითრომბინის კომპლექსები
ნორმალური პროთრომბინის დროით და თრომბოპლასტინის დროით).

//// 2000) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// ჩვილ ბავშვებში მძიმე შემთხვევებში აღინიშნება მენინგოენცეფალური მოვლენები;
/// ციებ-ცხელების პაროქსიზმები 1 წლამდე ბავშვებში შეიძლება არ იყოს ან გრძელდებოდეს
2-12 საათს;
/// 3 წლამდე ბავშვებში შეტევები ინტენსიური არ არის და არ მიმდინარეობს კლასიკურად;
// ყველა სწორია.

//// 2001) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// არანამკურნალებ ავადმყოფებში დაავადების ბუნებრივი მიმდინარეობა გრძელედება 3-5
თვე;
// ადრეული რეციდივები ვითარდება ჩვეულებრივ ”ინიციალური ცხელების დაწყებიდან 6-8
კვირის შემდეგ;
/// რეციდივების დროს პროდრომული პერიოდი მკვეთრადაა გამოხატული;
/// არც ერთი არ არის სწორი.
//// 2002) რა არის სწორი აივ ინფექციის შესახებ:
/// აივ-ი გენეტიკურად და ანტიგენურად არაერთგვაროვანია;
/// აღწერილია 2 ტიპის ვირუსი აივ-1 და აივ-2;
/// აივ-ის გენომი 3 ძირითადი გენისგან შედგება „gag“, „env“, „nol“;
// ყველა სწორია.

//// 2003) რა არ არის სწორი აივ-ის შესახებ:

/// გარსის სტრუქტურა განსაზღვრავს ტროპიზმს პატრონის ორგანიზმის სხვადასხვა
უჯრედის მიმართ;
/// აივ-ი ტროპულია იმ უჯრედების მიმართ, რომელთა მემბრანაზე იმყოფება
განსაკუთრებული ცილოვანი სტრუქტურა CD4 ანტიგენ - რეცეპტორები;
// ვირუსი ცუდად მრავლდება აქტივირებულ CD4 ლიმფოციტებში, მონოციტებში, ადამიანის
ლიმფომის უჯრედებში.

//// 2004) რა არ არის სწორი აივ-ინფექცის შესახებ:

/// აღინიშნება B ლიმფოციტების პოლიკლონური აქტივაცია;
/// მატულობს ყველა კლასის გლობულინები;
// იმატებს ინტერფერონის პროდუქცია;
/// კლებულობს NK-ის რიცხვი, აქტივირდებს IL-2;

//// 2005) პირველადი გამოვლინების ფაზაში ზოგჯერ აივ-ის დროს რა არ აღინიშნება:

/// ზოგადი ინტოქსიკაცია;
/// დაავადების თანდათან საერთო სისუსტით დაწყება, კაზე გამონაყარი (ერითემული,
ჰერპესული);
/// დაავადება იწყება ტემპერატურის თითქოს და არამოტივირებული მომატებით, ლიმფური
კვანძების ჰიპერპლაზიით, დიარეით, მადის დაქვეითებით;
// ოპორტუნისტული დაავადებები.

//// 2006) ტკიპისმიერ ენცეფალიტს იწვევს:

/// ჩხირი;
/// ტკიპა;
// ვირუსი;
/// პარაზიტი.

//// 2007) ტკიპისმიერი ენცეფალიტის დროს უპირატესად ზიანდება:

// ცენტრალური ნერვული სისტემა;
/// კუჭ-ნაწლავის ტრაქტი;
/// სასუნთქი ორგანოები;
/// მამოძრავებელი სისტემა.

//// 2008) რა გზით არ გადაეცემა ტკიპისმიერი ენცეფალიტი:

/// ტრანსმისიული;
/// ალიმენტური;
/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// ფეკალურ–ორალური.

//// 2009) ტკიპისმიერი ენცეფელიტი მიმდინარეობს:

/// ლატენტურად;
/// პერსისტიულად;
/// ქრონიკულად;
// ყველა ჩამოთვლილი ფორმით.

//// 2010) ტკიპისმიერი ენცეფალიტისათვის დამახასიათებელი არ არის:

/// ცხელება;
/// სკლერების ინიცირება და ხახის ჰიპერემია;
/// ფსიქომოტორული აგზნება;
/// კრუნჩხვა, თავის ტკივილი, მენინგიალური ნიშნები;
// რინიტი, ხველა.

//// 2011) ტკიპისმიერი ენცეფალიტისთვის არ არის დამასიათებელი შემდეგი ფორმები:

// რინო-ფარინგიალური ცხელება;
/// მენინგიალური;
/// ენცეფალიტური;
/// პოლიომიელიტური;
/// პოლირადიკულონევრიტული.

//// 2012) ტკიპისმიერი ენცეფალიტის დროს დიფერენციალური დიაგნოზი არ ტარდება:

/// მენინგოკოკურ მენინგიტთან;
/// ტუბერკულოზურ მენინგიტთან;
/// პოლიომიელიტთან;
/// ბორელიოზთან;
// მოცულობით პროცესთან თავის ტვინში.

//// 2013) ტკიპისმიერი ენცეფალიტის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// სპეციფიური იმუნოგლობულინი;
/// რიბონუკლეაზა, ინტერფერონის ჯგუფის პრეპარატები;
/// დეზინტოქსიკაციური და დეჰიდრატაციული თერაპია;
// ყველა ჩამოთლილი.

//// 2014) ლეგიონელოზის სამკურნალოდ გამოიყენება:

/// შრატი;
// მაკროლიდები და ქლორამფენიკოლი;
/// სტრეპტომიცინი;
/// მეტრონიდაზოლი.

//// 2015) ლეგიონოზის გამომწვევი მიეკუთვნება:

/// გრამდადებით კოკებს;
// გრამუარყოფით ჩხირებს;
/// გრამდადებით ჩხირებს;
/// ვირუსებს.

//// 2016) ლეგიონელოზის გამომწვევი გამოყოფს:

// ენდოტოქსინს;
/// ეგზოტოქსინს;
/// ეგზო-ენდოტოქსინს;
/// არ გამოყოფს ტოქსინს.

//// 2017) ლეგიონელოზის გადაცემის მექანიზმებია:

// აეროგენული;
/// ალიმენტური;
/// კონტაქტური;
/// ტრანსმისიული.

//// 2018) ლეგიონელოზის დროს ინკუბაციური პერიოდი მოიცავს:

/// 12 საათს;
// 2-10 დღეს;
/// 1 თვეს;
/// 21 დღეს.

//// 2019) მიუთითეთ მუცლის ტიფის დროს დაავადების დიაგნოსტიკის ყველაზე

ინფორმაციული მეთოდი დაავადების პირველ კვირაში:
// სისხლის ბაქტერიოლოგიური კვლევა ნაღვლის შემცველ ბულიონზე;
/// განავლის ბაქტერიოლოგიური კვლევა;
/// შარდის ბაქტერიოლოგიური კვლევა;
/// ნაღველის ბაქტერიოლოგიური კვლევა;
/// ჰემაგლუტინაციის რეაქცია „S.typhi“-ს ანტიგენთან.

//// 2020) რომელ დაავადებასთან ხდება უფრო ხშირად სალმონელოზის გენერალიზებული

ფორმის დიფერენცირება:
/// ნაწლავთა იერსინიოზთან;
/// ბრუცელოზთან;
/// ტრიქოპლაზმოზთან;
// მუცლის ტიფთან.
//// 2021) მიუთითეთ პროდუქტი, რომლის მიღებაც არ იწვევს საკვებისმიერ ინტოქსიკაციას
// წყალი;
/// რძის პროდუქტები;
/// საკონდიტრო ნაწარმი;
/// ხორცის პროდუქტები;
/// ქათმის კვერცხი.

//// 2022) ჩამოთვლილთაგან ინფექციის გავრცელების რომელი გზაა ძირითადი

იერსინიოზისთვის:
// ალიმენტური;
/// წყლისმიერი;
/// კონტაქტურ-საყოფაცხოვრებო;
/// ტრანსმისიული;
/// პარენტერული.

//// 2023) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რომელი არ ახასიათებს იერსინიოზს:

/// დიარეა მყრალი სუნის განავლით;
/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
/// პოლიართრალგია;
// ენცეფალიტი.

//// 2024) მწვავე შიგელოზისთვის პათოლოგიური პროცესის რომელი ლოკალიზაციაა

ტიპიური:
/// წვრილი ნაწლავი;
/// მსხვილი ნაწლავის აღმავალი ნაწილი;
// მსხვილი ნაწლავის დისტალური ნაწილი;
/// კუჭი და თორმეტგოჯა ნაწლავი.

//// 2025) მიუთითეთ ნაწლავის ამებიაზის დამახასიათებელი ენდოსკოპიური სურათი:

/// მსხვილი ნაწლავის ლორწოვანი გარსის დიფუზური ჰიპერემია;
/// ჰემორაგიები და ეროზიები სიგმოიდური კოლინჯის ჰიპერემიულ ლორწოვან გარსზე;
// ღრმა წყლულები შეთხრილი კიდეებით მსხვილი ნაწლავის უმნიშვნელოდ შეცვლილ
ლორწოვან გარსზე.

//// 2026) მიუთითეთ საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის რომელ ნაწილში პარაზიტობენ

ლამბლიები:
/// კუჭი;
/// სანაღვლე გზები;
// წვრილი ნაწლავის პროქსიმალური ნაწილი;
/// მსხვილი ნაწლავი.

//// 2027) ჩამოთვლილთაგან რომელ ჰელმინთოზს ახასიათებს ტოქსიურალერგიული

რეაქციის სწრაფი განვითარება:
/// ექინოკოკოზი;
/// ოპისტორქოზი;
// ტრიქინელოზი;
/// დიფილობოთრიოზი.

//// 2028) რომელი ჰელმინთით ინვაზიის შედეგად ვითარდება B12-დეფიციტური ანემია:

/// ექინოკოკი;
// განიერი ლენტურა;
/// ხარის სოლიტერი;
/// ასკარიდა.

//// 2029) ჩამოთვლილი ჰელმინთებიდან რომლის სამკურნალოდ გამოიყენება

პრაზიქვანტელი (“Praziquantel”):
/// ასკარიდოზი;
/// ტრიქინელოზი;
// ოპისტორქოზი;
/// ექინოკოკოზი.

//// 2030) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ გვხვდება ეპიდემიური პაროტიტის დროს:

/// სეროზული მენინგო-ენცეფალიტი;
// ჩირქოვანი ენცეფალიტი;
/// ორქიტი;
/// მწვავე პანკერატიტი.

//// 2031) მიუთითეთ დიფთერიის ყველაზე ხშირი კლინიკური ფორმა:

/// ცხვირის დიფთერია;
// ხახის დიფთერია;
/// ხორხის დიფთერია;
/// თვალის დიფთერია.

//// 2032) ჰიპერტოქსიურ ხახის დიფთერიას ჩამოთვლილი ნიშნებიდან არ ახასიათებს:

// დამახასიათებელი სიმპტომების განვითარება მე 4-5 დღეს;
/// ჰიპერთერმია დაავადების პირველი საათებიდანვე;
/// ხახის ლრწოვანზე ნადებების განვითრება დაავადების პირველ დღეებში;
/// ხახისა და რბილი სასის ლორწოვანის შეშუპება;
/// მორუხო ფერის ნადებების გავრცელება ნუშურა ჯირკვლების გარდა რბილ სასაზე.

//// 2033) ნერვული სისტემის რომელი დაზიანება ვითარდება მენინგოკოკური ინფექციის

დროს:
/// სეროზული მენინგიტი;
// ჩირქოვანი მენინგიტი;
/// პოლიომიელიტი;
/// რადიკულონევრიტი.

//// 2034) ჩამოთვლილთაგან რომელია შავი ჭირის გამომწვევის რეზერვუარი:

// მინდვრის თაგვები;
/// ვირთაგვები;
/// ჩლიქოსანი ცხოველები;
/// კოღოები.

//// 2035) მიუთითეთ რა ხასიათის ეგზანთემა ახასიათებს წითურას:

/// ერითემული;
/// ფართე ლაქოვანი;
// წვრილი ლაქოვანი;
/// პეტექიური;
/// როზეოლურ-პაპულოზური.

//// 2036) ჩამოთვლილთაგან რა არ ახასიათებს წითურას:

/// ეგზანთემის განვითარება დაავადების 1-3 დღეს;
// გამონაყრის უპირატესად ლოკალიზაცია კიდურების მომხრელ ზედაპირზე და მუცლის
არეში;
/// წვრილი ლაქოვანი გამონაყარი;
/// გამონაყრის უკუგანვითარება უკვალოდ 3-4 დღეში;
/// ლიმფადენოპათია.

//// 2037) ჩამოთვლილთაგან ქუნთრუშას არ ახასიათებს:

// ლიმფოციტოზი;
/// ეოზინოფილია;
/// ნეიტროფილოზი;
/// მაღალი ედს-ი.

//// 2038) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან ტეტანუსს არ ახასიათებს:

/// ასპირაციული პნევმონია;
// მენინგოენცეფალიტი;
/// წელის მიდამოს კუნთების გაგლეჯა;
/// ხერხემლის მალების კომპრესიული მოტეხილობა.

//// 2039) მოგვიანებითი რეციდივები ახასიათებს:

// სამდღიან მალარიას;
/// ტროპიკულ მალარიას;
/// ოთხდღიან მალარიას.
//// 2040) ჩამოთვლილი ტესტებიდან რომელია ყველაზე მეტად ინფორმაციული მწვავე
ვირუსული ჰეპატიტის დიაგნოსტიკისთვის:
// ალტ-ს აქტივობა;
/// ბილირუბის დონე სისხლის შრატში;
/// ცილების დალექვის რეაქციები;
/// პროტეინოგრამა;
/// შარდში ურობილინის განსაზღვრა.

//// 2041) ჩამოთვლილთაგან რომელი ვირუსი არ არის ჰერპესული ინფექციის გამომწვევი:

/// მარტივი ჰერპესის ვირუსი;
/// ჩუტყვავილას ვირუსი;
// ყვავილის ვირუსი;
/// სარტყლისებური ჰერპესის ვირუსი;
/// ებშტეინ–ბარის ვირუსი.

//// 2042) ჩამოთვლილთაგან რა არ არის მარტივი ჰერპესის ვირუსის გადაცემის მექანიზმი:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
// ტრანსმისიული;
/// სქესობრივი;
/// ვერტიკალური;
/// კონტაქტური.

//// 2043) პატახტიანი ტიფისთვის დამახასიათებელია:

/// გამონაყარი დაავადების პირველ დღეს;
// გამონაყარი დავადების მეხუთე დღეს;
/// პეტექიური გამონაყარი უპირატესად კიდურების მომხრელ ზედაპირზე;
/// ფართე ლაქოვანი გამონაყარი.

//// 2044) მიუთითეთ დებულება, რომელიც მართებულია თირკმლის სინდრომით

მიმდინარე ჰემორაგიული ცხელებისთვის:
/// სხეულის ტემპერატურის დაქვეითებას ყოველთვის თან ახლავს ზოგადი მდგომარეობის
გაუარესების და ორგანიზმის დარღვეული ფუნქციების აღდგენის ტენდენცია;
// ტემპერატურის დაქვეითების მიუხედავად შეიძლება გაძლიერდეს ღებინება, ტკივილი
წელის არეში და ჰემორაგიული სინდრომი;
/// დაავადებას ახასიათებს ბრადიკარდა, მაღალი არტერიული წნევა;
/// სისხლის კლინიკური ანალიზით ვლინდება ლეიკოპენია, ლიმფომონოციტოზი.

//// 2045) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ლეგიონელოზის კლინიკური ფორმა:

/// პნევმონია;
/// მწვავე რესპირაციული დაავადება;
/// ცხელებითა და ეგზანთემით მიმდინარე დაავადება;
// დიარეით მიმდინარე მწვავე დაავადება.

//// 2046) რა არ მიეკუთვნება პარტახტიანი ტიფისთვის დამახასიათებელ სიმპტომებს:

/// დაავადების მწვავე დაწყება;
/// მენინგოენცეფალიტისათვის დამახასიათებელი ნიშნების არსებობა;
/// როზეოლურ-პეტექიური გამონაყარი;
// სიყვითლე;
/// ღვიძლის და ელენთის გადიდება.

//// 2047) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რა არ ახასიათებს ინფექციურ მონონუკლეოზს:

// ანემია;
/// პერიფერიულ სისხლში ატიპიური მონონუკლეარების არსებობა;
/// ჰეპატოსპლენომეგალია;
/// ლიმფადენოპათია;
/// დადებითი ჰეტეროჰემაგლუტინაციის რეაქცია.

//// 2048) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ შეიძლება იყოს ყივანახველას გართულება:

/// ბრონქიტი;
// მენინგიტი;
/// ფილტვის ემფიზემა;
/// სისხლჩაქცევა თვალის ბადურაში;
/// პნევმონია.

//// 2049) ქოლერას არ ახასიათებს:

/// უხვი დიარეა თხიერი, წყლისმაგვარი განავლით;
/// განმეორებითი ღებინება;
// შეტევითი ტკივილი ჭიპის ირგვლივ;
/// დეჰიდრატაცია;
/// წვივის, ტერფის ხელის მტევნის კრუნჩხვები.

//// 2050) ჩამოთვლილი ნიშნებიდან რა არ ახასიათებს გრიპს:

/// ზოგადი ინტოქსიკაცია;
/// მწვავე დასაწყისი;
/// ზედა სასუნთქი გზების დაზიანება;
// გენერალიზებული ლიმფადენოპათია;
/// ცხელება.

//// 2051) საკვებისმიერ ტოქსიკოინფექციას არ ახასიათებს:

/// მწვავე გასტრიტი, გასტროენტერიტი;
// მწვავე კოლიტი;
/// დეჰიდრატაციული სინდრომი;
/// ინტოქსიკაციური სინდრომი.

//// 2052) სალმონელოზის გასტროენტერულ ფორმას არ ახასიათებს:

/// მწვავე დასაწყისი;
/// ჰიპერთერმია;
/// უხვი, თხიერი მომწვანი ფერის განავალი;
// პოლიურია.

//// 2053) მუცლის ტიფს არ ახასიათებს:

/// ცხელება;
/// ბრადიკარდია;
// წყლისმაგვარი ფაღარათი;
/// ჰეპატოსპლენომეგალია;
/// როზეოლოზურ-პაპულოზური გამონაყარი.

//// 2054) ჩამოთვლილთაგან რომელ დაავადებას ახასიათებს გადაცემის მხოლოდ ფეკალურ-

ორალური მექანიზმი:
/// ბოტულიზმს;
/// ენტეროვირუსულ ინფექციას;
// როტავირუსულ ინფექციას;
/// თურქულს.

//// 2055) ჩამოთვლილთაგან რომელია ანთროპონოზული ინფექცია:

/// ბოტულიზმი;
/// ბრუცელოზი;
// ენტეროვირუსული ინფექცია;
/// იერსინიოზი.

//// 2056) ჩამოთვლილთაგან რომლის გამომწვევია ქლამიდია:

/// ქოთაო;
// ორნითოზი;
/// თურქული;
/// ქუ ცხელება.

//// 2057) რომელ დაავადებას არ ახასიათებს დიარეა:

/// ენტეროვირუსული ინფექცია;
/// როტავირუსული ინფექცია;
/// ადენოვირუსული ინფექცია;
// ინფექციური მონონუკლეოზი.

//// 2058) რომელი მოსაზრებაა მართებული დიფთერიის შესახებ:

/// ყველაზე ხშირად გვხვდება თვალის დიფთერია;
/// დიფთერიის პათოგენეზში წამყვანია ეგზო–ენდოტოქსინი;
// დიფთერიის ტოქსიურობის განმსაზღვრელია კისრის არეში შეშუპების ხარისხი;
/// გავრცელებული დიფთერიის დროს გამოხატულია შეშუპება კისრის არეში.

//// 2059) რომელი მოსაზრება არ არის მართებული “B” ჰეპატიტის შესახებ:

/// იგი ანთროპონოზული დაავადებაა;
/// მისი გადაცემა ხდება სქესობრივი გზით;
// “B” ვირუსით ინფექცია ხშირად მწვავედ მიმდინარეობს და ძალზე იშვიათად ქრონიკული
ფორმით;
/// “B” ჰეპატიტს ზოგჯერ თან ერთვის დელტა ვირუსი, რომელიც ამძიმებს დაავადებას.

//// 2060) რომელი მოსაზრებაა მართებული ამებიაზის დროს:

/// ახასიათებს ელვისებრი მიმდინარეობა;
/// ახასიათებს ტენეზმების მაღალი სიხშირე;
// ღვიძლის ამებურ აბსცესს ხშირად თან ახლავს მარჯვენამხრივი პლევროპნევმონია;
/// ამებიაზის სამკურნალოდ ეფექტურია ფტორქინოლონები.

//// 2061) ჩამოთვლილი მოსაზრებებიდან რომელია მართებული მუცლის ტიფზე:

/// მუცლის ტიფის უტყუარი სადიაგნოსტიკო მეთოდია სეროლოგიური (ვიდალის) რეაქცია;
// მუცლის ტიფის უტყუარი სადიაგნოსტიკო კრიტერიუმია დადებითი ჰემოკულტურა
ნაღველიან ბულიონზე;
/// მუცლის ტიფისთვის დამახასიათებელია ქრონიკული, მორეციდივე მიმდინარეობა;
/// მკურნალობა ტარდება ელექტროლიტების ხსნარებით.

//// 2062) რომელი პრეპარატი არ გამოყენება მუცლის ტიფის სამკურნალოდ:

/// ციპროფლოქსაცინი;
/// ლევომიცეტინი;
// რიფამპიცინი;
/// ცეფტრიაქსონი.

//// 2063) რომელი მოსაზრება არ არის მართებული მუცლის ტიფზე:

/// მისი გამომწვევია სალმონელის ჯგუფის მიკრობი;
/// მუცლის ტიფს ახასიათებს ბაქტერიემია და გენერალიზაცია;
/// დამახასიათებელია მუდმივი ცხელება;
// დაავადება შესაძლოა გადაეცეს ტრანსმისიულად;
/// ახასიათებს ცნს-ის დაზიანება.

//// 2064) ჩამოთვლილთაგან რომელ დაავადებას არ ახასიათებს მყარი იმუნიტეტის

განვითარება:
/// მენინგოკოკური ინფექცია;
/// დიფთერია;
// ბოტულიზმი;
/// ტეტანუსი.

//// 2065) რა ეტიოლოგიისაა რეიტერის სინდრომი (ურეთრიტი, ართრიტი, კონიუნქტივიტი):

/// ვირუსული;
/// ბაქტერიული;
/// რიკეტსიული;
// ქლამიდიური.

//// 2066) ანგინას იწვევს:

/// ჰერპესვირუსი;
/// ოქროსფერი სტაფილოკოკი;
// ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 2067) ჩამოთვლილთაგან რომელი მიეკუთვნება ციკლიურ ინფექციებს:

/// სეფსისი;
/// ამებიაზი;
/// ცოფი;
// მუცლის ტიფი.
//// 2068) რომელი მოსაზრებაა მცდარი ამებიაზის შესახებ:
/// ამებიაზის გამომწვევია “Entamoeba histolytica”;
// “Entamoeba histolytica”-ს ქსოვილოვანი ფორმა გამძლეა გარემო პირობების მიმართ;
/// ამებიაზი ნაწლავური ანთროპონოზია;
/// ხშირია უსიმპტომო ცისტამტარებლობა.

//// 2069) ნაწლავის ნორმალური ფლორა ბევრ სასარგებლო ფუნქციას ასრულებს, რომელი
ქვემოჩამოთვლილი ფუნქცია არ მიეწერება მას:
/// ესტროგენებსა და ანდროგენების რეასორბციაში მონაწილეობა;
/// ნახშირწყების შეწოვაში ხელშეწყობა;
/// კონკურენციის გამო სხვა პათოლოგიური ბაქტერიების გამრავლებისთვის ხელის შეშლა;
// ეგზოტოქსინის გამოყოფა, რომელიც ხელს უშლის ჰელმინთების ინვაზიას.

//// 2070) „Staphylococcus saprophyticus“ არაპათოგენურ ბაქტერიდაა მიჩნეული, ადამიანში

ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადების გამოწვევა შეუძლია მას:
/// ტოზილიტის;
// საშარდე სისტემის ანთების;
/// ენდოკარდიტის;
/// პნევმონიის.

//// 2071) უკანასკნელ წლებში დამტკიცდა, რომ სტაფილოკოკური ტოქსიური შოკის

სინდრომს იწვევს ოქროსფერი სტაფილოკოკის:
/// ალფა-ტოქსინი;
// ენტეროტოქსინი F;
/// პლაზმაკოაგულაზა;
/// ფიბრინოლიზინი.

//// 2072) საპროფიტული სტაფილოკოკის განსაკუთრებულ ტროპიზმს საშარდე სისტემის

მიმართ განაპირობებს, მისი:
// მაღალი ადჰეზიის უნარი უროეპითელიარული უჯრედების მიმართ;
/// გამძლეობა შარდის მჟავე რეაქციისადმი;
/// მაღალი რეზისტენტობა ანტიმიკრობული პრეპარატებისადმი;
/// რეზისტენტობა ფაგოციტოზისადმი.

//// 2073) რომელი ვირულენტობის ფაქტორით არ ხასიათდება A ჯგუფის სტრეპტოკოკი:

/// M პროტეინი;
/// სტრეპტოლიზინი O;
// ბეტალაქტამაზა;
/// კაფსულის წარმოქმნის უნარით.

//// 2074) სტრეპტოკოკების რომელი შტამები იწვევენ რევმატიზმის განვითარებას:

/// ყველა ჯგუფის სტრეპტოკოკი;
/// ყველა იმ ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი, რომელიც იწვევს
გლომერულონეფრიტის განვითარებას;
/// ყველა A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზური სტრეპტოკოკი;
// ძირითადად სასუნთქი გზებიდან იზოლირებული ზოგიერთი A ჯგუფის ბეტა-ჰემოლიზურ
სტრეპტოკოკთა შტამი.

//// 2075) რომელი მოსაზრებაა მცდარი „Pseudomonas aeruginosa“ -ს შესახებ:

/// „Ps. Aeruginosa“ ერთ-ერთი მტარებელი ადამიანის ორგანიზმია;
/// „Ps. Aeruginosa“ შესაძლოა კუჭ-ნაწლავის ტრაქტში აღმოაჩნდეს ჯანმრთელ ადამიანს;
/// „Ps. Aeruginosa“ მტარებელთა რიცხვი გაცილებით მაღალია ჰოსპიტალიზირებულთა
შორის:
// „Ps. Aeruginosa“–ს გავრცელების ერთადერთი გზაა კონტამინირებული საკვების მიღება.

//// 2076) ცნობილია, რომ ყოველი მეათე ადამიანი „Pseudomonas aeruginosa“ -ს მატარებელია.
რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი ფაქტორი არ მოქმედებს ამ მიკრობის მტარებელთა
რაოდენობაზე:
/// ხანგრძლივი ჰოსპიტალიზაცია;
// გადატანილი მწვავე რესპირაციული ვირუსული ინფექციები;
/// ხანდაზმული ასაკი;
/// ხანგრძლივი ანტიბაქტერიული მკურნალობა.

//// 2077) რომელი კლინიკური სიტუაციის დროსაა ნაკლებად სავარაუდო

გენერალიზირებული კანდიდოზის განვითარება:
/// ნეიტროპენია;
/// ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების ხანგრძლივი გამოყენება;
/// აივ/ შიდს-ი;
// ნახველიდან კანდიდას ამოთესვა.

//// 2078) მიკრობიოლოგიური კვლევის რომელი მეთოდი გვიწევს უფრო მეტ დახმარებას
სტაციონარულ ანტიმიკრობულ თერაპიაში:
/// ნატურალური პრეპარატის პირდაპირი მიკროსკოპია;
/// შეღებილი პრეპარატის მიკროსკოპია;
/// ანტისხეულების ტიტრის განსაზღვრა;
// კულტივაციის მეთოდი.

//// 2079) რომელი გამომწვევია ნაკლებად სავარაუდო ჰოსპიტალური პნევმონიის

განვითარებაში:
/// „Staphylococcus aureus“;
/// „Escherichia coli“;
/// „Pseudomonas aeruginosa“;
// „Haemophylus influenzae“.

//// 2080) რომელი იატროგენული ფაქტორი განაპირობებს ყველაზე მეტად ჰოსპიტალური

პარანაზალური სინუსისტის განვითარებას:
/// ფართო სპექტრის ანტიბაქტერიული თერაპია;
// ნაზოგასტრალური ზონდირება;
/// გლუკოკორტიკოსტეროიდებით მკურნალობა;
/// თავის კომპიუტერული ტომოგრაფია.

//// 2081) რომელი გართულება არ ახასიათებს შუა ყურის ანთებას:

/// ოსტეომიელიტი;
/// მენინგიტი;
// ფილტვის აბსცესი;
/// თავის ტვინის აბსცესი.

//// 2082) ყველაზე ხშირად ფსევდომემბრანულ კოლიტს იწვევს:

/// ამინოგლიკოზიდები;
/// მეტრონიდაზოლი;
/// რიფამპიცინი;
// კლინდამიცინი.

//// 2083) რომელი არ გამოიყენება ენტერობაქტერიული ინფექციების სამკურნალოდ:

/// ცეფალოსპორინები;
/// ფტორქინოლონები;
/// კარბაპენები;
// ვანკომიცინი.

//// 2084) რომელი რეჟიმი არ მიგაჩნიათ მართებულად ფსევდომონიაზური ინფექციის

მკურნალობაში:
/// ციპროფლოქსაცინი+ცეფტაზიდიმი;
/// იმიპენემი+ცილასტატინი;
/// კარბენიცილინი+ამიკაცინი;
// ამპიცილინი+ცეფტრიაქსონი.

//// 2085) მუცლის ტიფის გამომწვევი:

/// მოძრავი, გრამ”+” აერობია, აქვს ენდოტოქსინი;
/// უმოძრაო, გრამ”+” აერობია, გამოჰყოფს ეგზოტოქსინს;
// მოძრავი, გრამ”-„ აერობია, აქვს ენდოტოქსინი;
/// უმოძრაო, გრამ”-„ ანაერობია, გამოჰყოფს ეგზოტოქსინს;
/// უმოძრაო, გრამ”+” ანაერობია, გამოჰყოფს ეგზოტოქსინს.
//// 2086) რა ხანგრძლივობისაა მუცლის ტიფის ინკუბაციური პერიოდი:
/// 1-7 დღე;
// 7-25 დღე;
/// 4 კვირა;
/// 30-40 დღე;
/// 60-180 დღე.

//// 2087) სად შეიძლება შეგვხვდეს ტიფური გრანულომები მუცლის ტიფის დროს:
/// ჯგორჯლის ლიმფურ კვანძებში;
/// ფილტვის ალვეოლებში, ხორხსა და ტრაქეაში;
/// ძვლის ტვინში;
/// ჭიაყელა და მსხვილ ნაწლავში;
// ყველა ჩამოთვლილში.

//// 2088) მუცლის ტიფის დასაწყის სტადიაში ავადმყოფს აღენიშნება:

/// სახის ჰიპერემია, ჭარბი ოფლიანობა, მუცელი-„ჩავარდნილი”, აქვს დიარეა;
/// სახე ფერმკრთალი, სახეზე პეტექიური გამონაყარი, ენა თეთრად შელესილი, ტემპერატურა
- სუბფებრილური;
// სახე ფერმკრთალი, კანი მშრალი, მუცელი შებერილი, მის მარჯვენა ნახევარში - ყურყური,
ენის ზურგი დაფარული მოთეთრო-მორუხო ნადებით;
/// სახე ჰიპერემიული, კანი აჭრელებული, ტემპერატურა ჰექტიური, აქვს ტაქიკარდია.
/// კანი ფერმკრთალი, სხეულზე ერთეული პაპულური გამონაყარი, მუცელი შებერილი,
სიგმოიდური კოლინჯი სპასტიური, პალპაციით მტკივნეული.

//// 2089) მუცლის ტიფის დროს გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ ვლინდება:

/// გულის ტონების მოყრუება, არტერიული წნევის მატება, ტაქიკარდია;
// გულის ტონების მოყრუება, სისხლის წნევის დაქვეითება, ბრადიკარდია;
/// გულის ტონები გაძიერებულია, ისმის დიასტოლური შუილი, სისხლის წნევა
მომატებულია;
/// II ტონის აქცენტი აორტის მოსასმენ წერტილში, არტერიული წნევა დაქვეითებულია, აქვს
ტაქიკარდია;
/// გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მხრივ ცვლილებები არ არის.

//// 2090) მუცლის ტიფის დამახასიათებელი სიმპტომებია:

/// მუცელი შებერილი, პალპაციით უმტკივნეულო, განავალი უხვი, სითხის შემცველი,
მომწვანო ფერის;
/// მუცელი „ჩავარდნილი”, პალპაციით უმტკივნეულო, ნაწლავთა მოქმედება გახშირებული -
სისხლიან-ლორწოიანი განავლით;
/// მუცელი „ჩავარდნილი”, მტკივნეულია ჭიპის ირგვლივი მიდამო, ნაწლავთა მოქმედება
გახშირებული - „ჟოლოს ჟელესებრი”განავლით;
// მუცელი შებერილი, მტკივნეული ილეოცეკალური მიდამო, აქვს ყაბზობა, ჰეპატო-ლიენური
სინდრომი;
/// მუცელი შებერილი, პალპაციით ისინჯება სპასტიურად შეკუმშული სიგმოიდური
კოლინჯი, ავადმყოფს აქვს ტენეზმები, დიარეა.

//// 2091) რომელი გართულება არ გვხვდება მუცლის ტიფის დროს:

/// ინფექციურ-ტოქსიური შოკი;
/// ჰემორაგიული შოკი;
/// ნაწლავთა პერფორაცია;
// ჰიპოვოლემიური შოკი;
/// თრომბო-ჰემორაგიული სინდრომი.

//// 2092) მუცლის ტიფის დამახასიათებელი ჰემოგრამაა:

/// ლეიკოციტოზი, ტრომბოციტოპენია, ედს-ის მომატება;
/// ლეიკოციტოზი, შედარებითი ლიმფო-მონოციტოზი, ნორმალური ედსი;
/// ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ფორმულის მარცხნივ გადახრა, ედსის მომატება;
// ლეიკოპენია, შეფარდებითი ლიმფოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ედსი ზომიერად
მომატებული;
/// ლეიკოპენია, შეფარებითი ლიმფოციტოზი, თრომბოციტოპენია, ედს-ი მომატებული.

//// 2093) მუცლის ტიფის დროს ანტიბოტიკით მკურნალობენ:

/// დაავადების დაწყებიდან 1 კვირა;
/// მთელი ცხელების მანძილზე;
/// ცხელების პერიოდში და ტემპერატურის ნორმალიზირების მე-3 დღემდე;
// ცხელების დროს და ტემპერატურის ნორმალიზირების მე-10 დღემდე;
/// ცხელების დროს და ტემპერატურის ნორმალიზირების მე-14 დღემდე.

//// 2094) შიგელოზის გამომწვევი:

/// მოძრავი გრამ”-„ კოკია, ანაერობი;
/// უმოძრაო, გრამ”+” კოკი, ანაერობი;
/// მოძრავი, ჩხირის ფორმის, გრამ”+” აერობია;
// მოძრავი, ჩხირის ფორმის, გრამ”-„ ფაკულტატური ანაერობია;
/// უმოძრაო, გრამ”-„ კოკია, აერობი.

//// 2095) შიგელოზის პათოგენეზში მართებულია:

/// ბაქტერიემია მოჰყვება მსხვილი ნაწლავის ლორწქვეშა გარსის დაზიანებას;
/// ბაქტერიემია ვითარდება ჯორჯლის ლიმფურ კვანძებში შიგელების მასიური გამრავლების
შემდეგ;
/// ბაქტერიემია ვითარდება ნაწლავის წყლულებიდან შიგელების მოხვედრით წვრილ
ნაწლავში;
// ბაქტერიემია არ ვითარდება;
/// ბაქტერიემია საფუძვლად უდევს გენერალიზირებული ფორმის ჩამოყალიბებას.

//// 2096) შიგელოზის დამახასიათებელი სიმპტომოკომპლექსია:

/// ენა სუფთა, უნადებო, მუცელი შებერილი, მტკივნეული ილეოციკალური მიდამო,
განავალი ფაფისებურია, შეიცავს ლორწოს;
/// ენა შელესილი, მუცელი შებერილი, მტკივნეულია ჭიპის ირგვლივი მიდამო, განავალი
უხვი წყლისებური;
// ენა შელესილი, მუცელი „ჩავარდნილი”, სიგმოიდური კოლინჯი სპასტიურად; შეკუმშული,
ძლიერ მტკივნეული, განავალი მცირე რაოდენობით - სისხლიან-ლორწოიანი;
/// ენა შელესილი, მუცელი რბილი, უმტკივნეულო, განავალი ფაფისებური;
/// ენა სუფთა, მუცელი „ჩავარდნილი”, პალპაციით მტკივნეულია მარჯვენა ეპიგასტრიუმის
მიდამო. ავადმყოფს აქვს დიარეა მოუნელებელი საჭმლის მასებით.

//// 2097) ყველაზე ინფორმაციული გამოკვლევა შიგელოზის დროს:

/// განავლის მიკროსკოპიული გამოკვლევა;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის რეაქცია ერითროციტული დიაგნოსტიკუმებით;
// განავლის ბაქტერიოლოგიურ გამოკვლევა;
/// სისხლის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა;
/// შარდის ბაქტერიოლოგიური გამოკვლევა.

//// 2098) სალმონელოზის გამოწვევია:

/// გრამ”+” , უმოძრაო ჩხირი, ანაერობი;
/// გრამ”+” , უმოძრაო კოკი, ანაერობი;
/// გრამ”+” , უმოძრაო ჩხირი, ფაკულტატური ანაერობი;
/// გრამ-, უმოძრაო კოკი, ფაკულტატური ანაერობი;
// გრამ”-„ მოძრავი ჩხირი, ფაკულტატური ანაერობი.

//// 2099) სალმონელოზის გასტროენტერიტული ფორმისას დაავადება იწყება:

/// ძლიერი ტკივილით ილეოცეკალურ არეში, სისხლიანი ფაღარათით, რასაც მოჰყვება
ღებინება, მაღალი ცხელება;
/// ტკივილი სიგმოიდური კოლინჯის მიდამოში, ცხელებით, უხვი თხიერი განავლით, რასაც
მოჰყვება გუისრევა-ღებინება;
// შემცივნებით, მაღალი ცხელებით, გულისრევა-ღებინებით, რასაც მოჰყვება უხვი ქაფიანი
განავლით ფაღარათი;
/// მჭრელი ხასიათის ტკივილით დიფუზურად მთელს მუცელში, სისხლიან-ლორწოიანი
ფაღარათით, რასაც დაერთვის გულისრევა-ღებინება;
/// გულისრევა-ღებინებით, რასაც დაერთვის დიარეა უხვი წყლისებრი განავალით, შემდეგ
მატულობს სხეულის ტემპერატურა.

//// 2100) ჩამოთვლილთაგან რომელ ინფექციაზე ვრცელდება საერთაშორისო საკარანტინო

წესები:
/// შიგელოზი;
/// A ჰეპატიტი;
/// ენტერობიოზი;
// ქოლერა;
/// ეპიდემიური პაროტიტი.

//// 2101) ქოლერას შესახებ მართებულია:

/// ვიბრიონები კუჭის გადალახვის შემდეგ ინტენსიურად მრავლდებიან წვრილი ნაწლავის
სანათურებში, იღუპებიან, რასაც თან სდევს დიდი რაოდენობით ენტეროტოქსინის
გამონთავისუფლება, რაც ხელს უწყობს ინფექციურ-ტოქსიური შოკის ჩამოყალიბებას;
// ვიბრიონები კუჭის ბარიერის გადალახვის შემდეგ მრავლდებიან წვრილ ნაწლავში და
გამოჰყოფენ ეგზოტოქსინს;
/// ვიბრიონები ინტენსიურად მრავლდებიან კუჭში და გამოყოფენ ეგზოტოქსინს, მათზე
კუჭის წვენი არ მოქმედებს;
/// ვიბრიონები გაცილებით ცუდად მრავლდებიან იმ ორგანიზმში, რომლებშიც
დაქვეითებულია კუჭის სეკრეტორული ფუნქცია;
/// ეგზოტოქსინი მოქმედებს წვრილი ნაწლავის ეპითელუმზე და იწვევს ანთებადი კერების
და შემდეგ წყლულების წარმოქმნას.

//// 2102) რა აწუხებს ქოლერით დაავადებულ ავადმყოფს:

/// ძლიერი მუცლის ტკივილი;
/// გულისრევის შეგრძნება, რომლიც არ მცირდება ღებინების შემდეგ;
// პირის სიმშრალე და ძლიერი წყურვილი;
/// მაღალი ცხელება;
/// კანის ქავილი.

//// 2103) როგორი პათომორფოლოგიური ცვლილებია ქოლერისას წვრილ ნაწლავებში

/// ანთებითი;
/// წყლულოვანი;
/// ნეკროზული;
/// ჰემორაგიული;
// ცვლილებები არ არის.

//// 2104) ქოლერისას რომელი დებულებაა მართებული:

/// წვრილი ნაწლავის მიერ სეკრეტირებულ სითხეებში დიდი რაოდენობითაა ცილა;
// დაკარგული წყლის უმეტესი ნაწილი უჯრედშორისი სითხეა;
/// დეჰიდრატაცია-დემინერალიზაცია ხელს უწყობს სისხლის შეგუბებას პერიფერიულ
ვენებსა და კაპილარებში;
/// დეჰიდრატაციისას სისტოლური წნევის მკვეთრი დაცემა ხელს უწყობს პოლიურიის
განვითარებას;
/// ჰიპოვოლემიური შოკი გაცილებით იშვიათია, ვიდრე ინფექციურტოქსიური შოკი.

//// 2105) ქოლერის დროს:

/// ავადმყოფს აქვს მაღალი ცხელება (39-40 გრად. C), სახე შეშუპებული, აქვს პროფუზული
ოფლიანობა;
/// ავადმყოფს აქვს სუბფებრილური ცხელება, სახის ნაკვთები წაწვეტებული, მუცელი
შებერილი, აქვს ოლიგურია;
/// ავადმყოფს აქვს მაღალი ცხელება, წნევა დაქვეითებული, გამოხატულია ოლიგურია;
// სხეულის ტემპერატურა სუბნორმალურია, სახე წაწვეტებულია, მუცელი ჩავარდნილი, კანი
მწებავი ოფლით დაფარული, აქვს ანურია;
/// სხეულის ტემპერატურა ნორმალურია, მუცელი შებერილი - ძლიერი მეტეორიზმის გამო,
სახე - ჰიპერემიული, გამოხატული აქვს ოლიგურია.

//// 2106) ქოლერის მკურნალობაში წამყვანი ადგილი უჭირავს:

/// ეტიოტროპულ მკურნალობას ანტიბიოტიკებით;
/// იმუნოთერაპიას;
// ელექტროლიტური ხსნარებით ინტრავენულ ინფუზიას;
/// ცილოვანი სხნარების და კრიოპაზმის ინფუზიას;
/// ექსტრაკორპოლარულ დეტოქსიკაციას (ჰემოდიალიზი, პლაზმაფერეზი).

//// 2107) რომელი ნაწლავის ჩხირი შედის ადამიანის ნორმალურ მიკროფლორაში და იწვევს
არასპეციფიკური იმუნიტეტის ფორმირებას:
/// ენტეროპათოგენური „E. Coli“;
/// ენტეროივნაზიური „E. Coli“;
/// ენტეროტოქსიური „E. Coli“;
// არაპათოგენური „E. Coli“;
/// ყველა მათგანი.

//// 2108) „E. Coli“-ის შესახებ მართებულია:

// ეშერიხია გრამ”-„ ჩხირია, სპორებს და კაფსულას არ წარმოქმნის;
/// ეშერიხია გრამ”-„ ჩხირია, გარემოში სპორების სახითაა;
/// ეშერიხია გრამ”+” კოკია, სპორებსა და კაფსულას არ წარმოქმნის;
/// ეშერიხია გრამ”+” ჩხირია, იკეთებს კაფსულას;
/// ეშერიხია გრამ”-„ კოკია, სპორებსა და კაფსულას არ წარმოქმნის.

//// 2109) ბოტულიზმის გამომწვევი:

// მოძრავი, გრამ”+” ჩხირია, გარემოში წარმოშობს სპორებს, ანაერობულ პირობებში
გამოიმუშავებს ეგზოტოქსინს;
/// უმოძრაო გრამ”-„ ჩხირია, აქვს სპორები, აერობია, გამოიმუშავებს ეგზოტოქსინს;
/// მოძრავი, გრამ”-„ ჩხირია, ანაერობი, დაღუპვის შემდეგ ათავისუფლებს ენდოტოქსინს;
/// უმოძრაო, გრამ”-„ კოკია, სპორებსა და კაფსულას არ წარმოქმნის;
/// მოძრავი, გრამ”+” კოკია, გამოყოფს ეგზოტოქსინს, სპორებსა და კაფსულას არ წარმოქმნის.

//// 2110) ბოტულიზმის შესახებ მართებულია:

/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს დაავადებული ან ბაქტერიამტარებელი ადამიანი;
// ბოტულიზმის გამომწვევი ბუნებაში გავრცელებულია მსხვილი და წვრილფეხა რქოსანი
საქონლის, ღორის, ცხვრის, თევზის ფრინველის ნაწლავებში;
/// ადამიანის დასნებოვნება ხდება კონტაქტური გზით - ცხოველებთან კონტაქტისას;
/// ბოტულიზმის გამომწვევები მრავლდებიან და ეგზოტოქსინს წარმოქმნიან გარემოში -
ბოსტნეულზე, ხილზე, სოკოზე, მწვანილზე;
/// ინფექციის გადაცემა ხდება კლოსტრიდიებით დაბინძურებული სასმელი წყლით.

//// 2111) უპირატესად როგორი ხასიათის დისპეპსიური სინდრომი გვხვდება ბოტულიზმის

დროს:
/// ტენეზმები, დიარეა - მცირე რაოდენობით სისხლიანი განავლით;
/// ტკივილი მუცელში, პროფუზული ფაღარათი;
/// ღებინება, დიარეა - „ბრინჯის ნახარშისებური” განავლით;
// მეტეორიზმი, ღებინება, მუცლის ტკივილი, ყაბზობა;
/// გულისრევა, ბოყინი, დიარეა, მოუნელებელი საკვების შემცველი განავლოვანი მასებით.

//// 2112) რომელ სიმპტომთა ერთობლიობა გვხვდება ბოტულიზმის დროს:

/// წყლის შიში, სინათლის შიში, ყლაპვის გაძნელება;
/// ყლაპვის გაძნელება, ჰიპერსალივაცია, ჰალუცინაციები;
// ყლაპვის გაძნელება, მხედველობის დაბინდვა;
/// ყლაპვის გაძნელება, ყელის ტკივილი, ტონზილიტი.
/// ყლაპვის გაძნელება, ცხვირით სუნთქვის გაძნელება, აეროფობია.

//// 2113) ბოტულიზმისთვის დამახასიათებელი სისხლის საერთო ანალიზი:

/// მაღალი ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ედს-ის მომატება;
/// ზომიერი ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ედს-ის მომატება;
/// ნეიტროპენია, ლიმფომონოციტოზი, ნორმალური ედს-ი;
// ზომიერი ლეიკოციტოზი ან ნორმოციტოზი, ნეიტროფილოზი ზომიერად მომატებული
ედს-ი;
/// ლეიკოპენია, ეოზინოპენია, ანემია, ედს-ი მაღალი.

//// 2114) როდის გვხვდება „E. Hystolytica“-ს სანათურის (მინუტა) ფორმა განავალში:
/// ღვიძლის აბსცესით გართულებისას;
/// ცისტამტარებლებში;
/// მთელი დაავადების მანძილზე;
// ნაწლავის ამებიაზის მწვავე პროცესის ჩათავებისას;
/// იგი განავალში არასდროს არ გვხვდება.

//// 2115) „Entamoeba hystolytica“ (ამება) -ს შესახებ მართებულია:

/// იგი გრამ”+” ჩხირია, მოძრავი, იკეთბს კაფსულას, გამოჰყოფს ეგზოტოქსინს;
/// გრამ”-„ ჩხირია, მოძრავი, ათავისუფლებს ენდოტოქსინს;
/// გრამ”+” ჩხირია, გარემოში გვხვდება სპორების სახით, აქვს როგორც ენდო- აგრეთვე
ეგზოტოქსინი;
// ერთუჯრედიანი პარაზიტია - უმარტივესი;
/// ჰელმინთია - მწოველების –„Tremotoda“–ს კლასიდან.

//// 2116) ამებიაზის დროს წყლულოვანი პროცესი ვრცელდება:

/// კუჭიდან და თორმეტგოჯა ნაწლავებიდან წვრილი ნაწლავებისაკენ;
// ბრმა ნაწლავიდან მსხვილი ნაწლავის დისტალურ სეგმენტებზე, სიგმოიდურ და სწორ
ნაწლავებზედაც კი;
/// მხოლოდ სიგმოიდურ და სწორ ნაწლავზე;
/// წვრილი ნაწლავის მთელ სიგრძეზე;
/// წყლულები არ ვითარდება.

//// 2117) რომელი ლოკალიზაციის აბსცესი არ გვხვდება ამებიაზის დროს:

/// ღვიძლის;
/// თავის ტვინის;
// ძვლის ტვინის;
/// თირკმლის;
/// ფილტვის.

//// 2118) ნაწლავთა ამებიაზის დროს პერიფერიულ სისხლში:

/// ცვლილებები არ არის;
/// ლეიკოპენია, ეოზინოპენია, ედს-ი შენებულია;
/// ერითროციტოზი, ჰემოგლობინი მომატებული, ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, მაღალი
ედს-ი;
// ერითროპენია, ჰემოგლობინი შემცირებულია, გამოხატულია ლეიკოციტოზი,
ანიზოპოიკილოციტოზი, ნეიტროპენია, ლიმფომონოციტოზი, ედს-ი ზომიერადაა
მომატებული;
/// უჯრედების რაოდენობა ნორმალური, ედს-ი მკვეთრად მომატებულია.

//// 2119) ღვიძლის ამებური აბსცესის დროს ავადმყოფს აღენიშნება შემდეგი

სიმპტომოკომპლექსი:
/// ცხელება, შემცივნება, ტკივილი მარცხენა ეპიგასტრიუმში, ელენთის გადიდება,
პერიფერიულ სისხლში ლიმფომონოციტოზი, მაღალი ედს-ი;
// მაღალი ცხელება, შემცივნება, ოფლიანობა, ღვიძლის გადიდება, სისხლში მაღალი
ლეიკოციტოზი, ნეიტროფილოზი, ფორმულის მარცხნივ გადახრა, მაღალი ედს-ი;
/// ნორმალური ცხელების ფონზე დიარეა სისხლიანი განავლით, სისხლში ლეიკოპენია,
ნორმალური ედს-ი;
/// სუბფებრილური ცხელება, დიარეა უხვი წყლისებრი განავლით, სისხლში ლეიკოციტოზი,
ნეიტროფილოზი, ედს-ი ნორმალური;
/// მაღალი ცხელება, შემცივნებით, ღვიძლისა და ელენთის გადიდება, სიყვითლე, სისხლში
ატიპიური მონონუკლეარები, ლიმფო-მონოციტოზი, ედს-ი მაღალი.

//// 2120) ასკარიდების შესახებ მართებულია:

/// ადამიანი განავალთან ერთად გამოჰყოფს მომწიფებულ კვერცხებს და ფეკალურ-ორალური
გზით ასნებოვნებს მეორე ადამიანს;
/// ასკარიდას კვერცხი იშლება მსხვილი ნაწლავის სანათურში და მზარდი პარაზიტი
ჩაინერგება ნაწლავის კედელში;
// ასკარიდას მოუმწიფებელი კვერცხი მწიფდება ნიადაგში და ადამიანის დასნებოვნება ხდება
ასეთი ნიადაგით დაბინურებული ხილით, წყლით, მწვანილით;
/// ნაწლავიდან სისხლის გზით ასკარიდები მიგრაციას იწყებენ სხვადსხვა ორგანოებში და იქ
დებენ კვერცხებს;
/// ასკარიდა ბრტყელი ჭიების წარმომადგენელია.

//// 2121) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ იწვევს ბიოჰელმინთოზს:

/// „Acaris lumbricoides“;
/// „Trichocephalus trichuris“;
/// „Ancilostoma duodenale“;
/// „Necator americanus“;
// „Trichinella spiralis“.

//// 2122) ავადმყოფს აქვს მუცლის, წელის წვივის კუნთების ტკივილი, მაღალი ცხელება,
სახის და ქუთუთოების შეშუპება, რომელ ჰელმინთოზზე იფიქრებდით:
/// ასკარიდოზი;
/// ენტერობიოზი;
// ტრიქინელოზი;
/// ტენიოზი;
/// ფასციოლეზი.

//// 2123) ხარის სოლიტერის ნამდვილი მასპინძელია:

/// ხარი;
/// კამეჩი;
/// ცხვარი;
// ადამიანი;
/// ღორი.

//// 2124) რომელი ჰელმინთოზისთვისაა დამახასიათებელი აუტოინვაზია:

/// ასკარიდოზი;
/// ტენიარინქოზი;
/// ტრიქინელოზი;
// ენტერობიოზი;
/// სტრონგილოიდოზი.

//// 2125) რომელი ჰელმინთოზისთვისაა დამახასიათებელი აუტოინვაზია:

/// ასკარიდოზი;
// ტენიოზი;
/// ტენიარინქოზი;
/// ლოაოზი;
/// ფასციოლოზი.

//// 2126) რომელი ჰელმინთოზის დროს არ ხდება აუტოინვაზია:

/// ენტერობიოზი;
// ფასციოლოზი;
/// ტენიოზი;
/// ჰიმენოლეპიდოზი.

//// 2127) რნმ-ის შემცველი ვირუსებია:

/// ჰეპადნავირუსი;
/// ციტომეგალოვირუსი;
/// HSV1 და HSV2;
// ორთომიქსოვირუსი;
/// ადნოვირუსი.

//// 2128) გრიპის დროს ანტიბიოტიკოთერაპიის ჩვენებაა:

/// გამოხატული ძლიერი ინტოქსიკაცია;
/// 30 წელზე მეტი ასაკი;
/// ვირუსული მენინგოენცეფალიტით გართულება;
// მეორადი ბაქტერიული პნევმონიის დართვა.

//// 2129) ჩამოთვლილთაგან რომელ ვირუსს ახასიათებს განსაკუთრებული ტროპიზმი

ხორხის ეპითელიუმის მიმართ:
/// გრიპის ვირუსს;
// პარაგრიპის ვირუსს;
/// რონოვირუსს;
/// ადენოვირუსს;
/// რესპირაციულ-სინციტურ ვირუსს.

//// 2130) რომელი ინფექციისთვისაა დამახასიათებელი ლიმფადენოპათია:

/// გრიპი;
/// პარაგრიპი;
// ადენოვირუსული ინფექცია;
/// რინოვირუსული დაავადება;
/// რესპირაციულ-სინციტიური ვირუსული დაავადება.

//// 2131) ადენოვირუსული დაავადებისთვის დამახასიათებელი ტიპიური სინდრომია:

/// ლარინგოტრაქეიტი;
// ფარინგო-კონიუნქტივალური ცხელება;
/// პლევრიტი;
/// აფთოზური სტომატიტი.

//// 2132) რინოვირუსული ინფექციისთვის დამახასიათებელია:

/// მწვავე ბრონქიტი;
// რინორეა;
/// ტონზილიტი;
/// ფარინგო-კონიუნქტივალური ცხელება;
/// ბრონქიოლიტი ასთმური სინდრომით.

//// 2133) რომელი გართულება არ შეიძლება შეგვხვდეს მენინგოკოკური მენინგიტის დროს:

/// ინფექიურ ტოქსიური შოკი;
/// ტვინის მწვავე შეშუპება;
/// ენდოკარდიტი;
// ჰიპოვოლემიური შოკი;
/// ართრიტი.

//// 2134) მენინგოკოკცემიისთვის დამახასიათებელი გამონაყარია:

// სხვადასხვა ზომის და ფორმის, ციანოზური ელფერის მუქი კანიდან ამოწეული პეტექიები,
ზოგან კი ფართო სისხლჩაქცევები;
/// ჰიპერემიული კანის ფონზე წერტილოვანი როზეოლური გამონაყარი, რომელიც
ინტენსიურად ვლინდება იღლიის, მუცლის ქვედა ნაწილის და საზარდულის მიდამოში,
კიდურის მომხრელ ზედაპირებზე;
/// გამონაყარს ეტაპური ხასიათის აქვს, ჯერ ჩნდება ყურის უკან, სახეზე, შემდეგ კისერზე
სხეულზე და კიდურებზე, მაკულო-პაპულოზური ხასიათისაა და ვითარდება შეუცვლელი
კანის ფონზე;
/// პოლიმორფული ეგზანთემა: ლაქის, პაპულის, ვეზიკულის და ქერქის სახით - შეუცვლელი
კანის ფონზე;
/// მომრგვალო ან ოვალური ქინძისთვისოდენა ლაქები დუნდულოებზე, კიდურების შიგნითა
ზედაპირზე.

//// 2135) რომელი სიმპტომია დამახასიათებელი უოტერჰაუს-ფრიდერიხსენის

სინდრომისთვის:
/// ოლიგურიის შეცვლა პოლიურიით;
/// გახანგრძლივებული ბრადიკარდია;
/// არტერიული წნევის სწრაფი მომატება;
// არტერიული წნევის სწრაფი ვარდნა და ტაქიკარდია;
/// ჰიპოთერმია.

//// 2136) მენინგოკოკური მენინგიტის ეპენდიმატიტით გართულებისას - თავზურგტვინის

სითხეში:
/// გრძელდება მაღალი ნეიტროფილური პიელოციტოზი, ციტოლოგიურალბუმინური
დისოციაცია;
// ვლინდება ალბუმინურ-ციტოლოგიური დისოციაცია 2-3 ნიშნა პლეოციტოზის
პარალელურად. ლიქვორში ცილის მატებას აქვს მყარი ხასიათი;
/// ციტოზი და ცილის რაოდენობა მკვეთრად მცირდება, პლეოციტოზი, ლიმფოციტურია;
/// სითხე სანირებულია.

//// 2137) მენინგოკოკური მენინგიტის მძიმე მიმდინარეობისას ცერებრული ჰიპოტენზია

უფრო ხშირად უვითარდებათ:
/// 10-14 წლის ბავშვებს;
/// ორსულებს;
/// 40-60 წლის პაციენტებს;
// ადრეული ასაკის ბავშვებს;
/// ხანშიშესულებს.

//// 2138) ჩამოთვლილთაგან ყველაზე ხშირად რომელი სინდრომი გვხვდება მენინგოკოკური

მენინგიტის მძიმე მიმდინარეობის დროს:
/// ცერებრული ჰიპოტენზია;
/// სუბდურული ჰემატომა;
// თავის ტვინის მწვავე შეშუპება - გაჯირჯვება;
/// ეპენდიდიმიტი;
/// ჰიდროცეფალია.

//// 2139) ხახის ლოკალური დიფთერიის აპკოვანი ფორმის დროს ნადები შემდეგი
ხასიათისაა:
/// ნადები მონაცრისფრო-თეთრი ფერისაა, მჭიდროდ ეკვრის ორივე ნუშურის ზედაპირს,
ვრცელდება ნაქზე და რბილ სასაზე;
/// ნადები მორუხო-თეთრი ფერისაა, პატარ-პატარა კუნძულებადაა მოფენილი ორივე
ნუშურაზე და ხახის უკანა კედელზე;
// ნადები მონაცრისფრო-თეთრი ფერისაა, ერთიანი აპკის სახით ფარავს ნუშურებსა და არ
სცილდება მათ ზედაპირს;
/// ნადები ვრცელდება ხახის მთელ ლორწოვანზე და გადადის ხორხის ლორწოვანზეც;
/// ნადები მჭიდროდ ეკვრის ორივე ნუშურას, ენის ზურგს, ლოყების შიგნითა ზედაპირს და
ზოგჯერ ღრძილებსაც.

//// 2140) დიფთერიის სამკურნალო მიზნით შრატის შეყვანა უნდა მოხდეს:

// დიფთერიის კლინიკური გამოვლენის პირველივე დღეებში (რაც შეიძლება ადრე);
/// დაავადების დაწყებიდან 1 კვირის განმავლობაში;
/// ხახის ნაცხში „Corynebacterium diphtheria“-ს ამოთესვის შემდეგ;
/// დიფთერიის დიაგნოზის რეტროსპექტულად დადგენის შემთხვევაში;
/// დაავადების კლინიკური გამოვლინების გარეშეც - კონტაქტში მყოფებშიც.

//// 2141) ჩამოთვლილთა შორის ყველაზე მეტად (ხშირად) რომელი პათოლოგიური

სიმპტომი ვლინდება ტეტანუსის დროს:
/// ზედა და ქვედა კიდურების ტონური კრუნჩხვა;
/// კეფისა და კისრის კუნთების დაძაბვა;
// საღეჭი კუნთების ტონური კრუნჩხვა-დაჭიმვა - ტრიზმი;
/// დისფაგია - საყლაპავის კუნთების სპაზმის გამო ყლაპვის განელება;
/// წელისა და ზურგის კუნთების დაჭიმვა.

//// 2142) რომელი უჯრედების მიმართ აქვს ეპშტეინ-ბარის ვირუსს არჩევითი ადსორბცია:
/// ერითროციტის;
/// ეოზინოფილის;
/// ნეიტროფილის;
/// ბაზოფილის;
// B ლიმფოციტის.

//// 2143) ინფექციური მონონუკლეოზის მუდმივი კლინიკური ნიშანია:

/// ჰექტიური ცხელება;
/// ფიბრინული ნადები ნუშურებზე;
/// სიყვითლე;
// ლიმფური კვანძების გადიდება;
/// ლაქოვან-კვანძოვანი გამონაყარი.

//// 2144) რომელი დაავადებისას ტოვებს გამონაყარი ალაგების შემდეგ პიგმენტაციას და

ქატოსებურ აქერცვლას:
/// მუცლის ტიფი;
/// ჩუტყვავილა;
// წითელა;
/// ქუნთრუშა;
/// წითურა.

//// 2145) რომელია წითელას ყველაზე ხშირი გართულება:

/// ენცეფალიტი;
/// მენინგოენცეფალიტი;
// ბრონქოპნევმონია;
/// ოტიტი;
/// მიოკარდიტი.

//// 2146) ქვემწვავე მასკლეროზებელი პანენცეფალიტის გამომწვევია:

/// ჰერპესვირუსები;
/// წითურას ვირუსი;
// წითელას ვირუსი;
/// ენტეროვირუსები;
/// რაბდოვირუსი.

//// 2147) რამდენი ხნის განმავლობაშია საჭირო წითელათი დაავადებულის იზოლაცია:

/// გამონაყრის ალაგებიდან 2 კვირის განმავლობაში;
/// გამონაყრის გაქრობამდე;
// დაავადების დაწყებიდან მე-7-8 დღემდე;
/// დაავადების დაწყებიდან 3-4 დღემდე;
/// იზოლაცია საჭირო არ არის.

//// 2148) რამდენ ხანს საჭიროებს იზოლაციას წითურათი დაავადებული:

/// დაავადების დაწყებიდან 2 კვირა;
/// მთელი ცხელების მანძილზე;
// გამონაყრის გამოვლენიდან 5 დღე;
/// დაავადების დაწყების პირველი 3-4 დღე;
/// იზოლაციას არ საჭიროებს.

//// 2149) ბავშვთა კოლექტივში ყბაყურას შემთხვევაში რამდენი ხნით წესდება კარანტინი:
/// 1 კვირა;
/// 14 დღე;
// 21 დღე;
/// ერთი თვე;
/// კარანტინი საჭირო არ არის.

//// 2150) ჯილეხის გამომწვევი:

// ფაკულტატური აერობია, გრამ”+” ჩხირი, უმოძრაო, გამოყოფს ეგზოტოქსინს;
/// ფაკულტატური ანაერობია, გრამ”+” ჩხირი, მოძრავი, აქვს ენდოტოქსინი;
/// აერობია, გრამ”-„ ჩხირი, უმოძრაო, გამოყოფს ეგზოტოქსინს;
/// ანაერობია, გრამ”-„ ჩხირი, უმოძრაო, ათავისუფლებს ენდოტოქსინს;
/// ფაკულტატური ანაერობია, გრამ”-„ უმოძრაო, აქვს როგორც ენდო-, ასევე ეგზოტოქსინი.

//// 2151) რომელი დებულება არ არის მართებული ლეპტოსიროზზე:

/// მწვავე ზოონოზური დაავადებაა;
/// ახასიათებს ღვიძლის და თირკმელების დაზიანება;
// მწვავე ანთროპონოზული დაავადებაა;
/// გამომწვევი სპიროქეტების წარმომადგენელია;
/// ახასიათებს ჰემორაგიული სინდრომი.

//// 2152) რა არის ადამიანისთვის ინფექციის წყარო ლეპტოსპიროზის დროს:

/// დაავადებული ადამიანი მთელი დაავადების პერიოდში;
/// ტანსაცმლის ტილი;
// დაავადებული გარეული და შინაური ცხოველი, რომელიც შარდით გამოყოფს
ლეპტოსპირებს;
/// გარეული და შინაური ცხოველების პარაზიტი ტკიპები;
/// გარეული და შინაური ფრინველები.

//// 2153) რა არ ახასიათებს სიყვითლით მიმდინარე ლეპტოსპიროზს:

/// ჰეპატოლიენური სინდრომი;
/// მენინგეალური სინდრომი;
/// ჰემორაგიული სინდრომი;
/// კერატო-კონიუნქტივიტი;
// ჩირქოვანი ტონზილიტი.

//// 2154) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ლეპტოსპიროზის გართულება:

/// ურემიული კომა;
/// ღვიძლის უკმარისობა;
/// თირკმელების უკმარისობა;
/// სისხლდენა;
// ექსიკოზი.
//// 2155) ლეპტოსპიროზის დროს დაავადების მერამდენე დღიდან არის ინფორმაციული
სეროლოგიური გამოკვლევა:
/// დაავადების ინკუბაციურ პეროიდში;
// მე-6-10 დღიდან;
/// დაავადების პირველ კვირაში;
/// მთელი დაავადების პერიოდში;
/// მხოლოდ რეკონვალესცენტებში (რეტროსპექტული დიაგოსტიკა).

//// 2156) მალარიის პლაზმოდიუმის სქესობრივი განვითარების სტადია (სპოროგონია)

მიმდინარეობს:
/// ადამიანს ღვიძლში;
// კოღო ანოფელესის ორგანიზმში;
/// ადამიანის ერითროციტებში;
/// ძვლის ტვინში;
/// ელენთაში.

//// 2157) რომელი პლაზმოდიუმისთვისაა დამახასიათებელი ყველაზე ხანგრძლივი

შიზოგონიის სტადია:
/// „P. falciparum“;
// „P. malariae“;
/// „P. vivax“;
/// „P. ovale“.

//// 2158) რომელი პლაზმოდიუმი ვითარდება უპირატესად თავის ტვინსა და შინაგანი

ორგანოების წვრილ სისხლძარღვებში:
/// „P. vivax“;
/// „P. ovale“;
// „P. falciparum“;
/// „P. malariae“.

//// 2159) რომელია სწორი მალარიის შიზონტური ფორმის პათოგენეზის შესახებ:

/// მალარიის შეტევა ვითარდება დასაწყისშივე პირველადი შიზოგონიის შემდეგ;
// მალარიის შეტევა ხდება მოგვიანებით რამდენიმე შიზოგონიის შემდეგ,
სენსიბილიზირებულ ორგანიზმში ალერგიული და ჰიპერერგიული რეაქციების შედეგად;
/// ერითროციტულ შიზოგონიას წინ უსწრებს ქსოვილოვანი შიზოგონია;
/// არც ერთი პასუხი არ არის სწორი.

//// 2160) რა უდევს საფუძვლად მალარიის დროს ანემიის განვითარებას:

/// ერითროციტების მემბრანის დაზიანება მასზე იმუნოკომპლექსების განლაგების გამო;
/// ჰიპერპლაზიური ელენთის ჰემოლიზური მოქმედება;
/// ძვლის ტვინის ფუნქციის დათრგუნვა;
// ყველა ჩამოთვლილი.
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 2161) ეპიდემიური პარტახტიანი ტიფის ინფექციის წყაროა:

/// ტანსაცმლის ტილი;
// ავადმყოფი ადამიანი;
/// მღრნელები;
/// მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვი;
/// ფრინველები.

//// 2162) გადაცემის რომელ გზას აქვს ეპიდემიოლოგიური მნიშვნელობა ეპიდემიური

პარტახტიანი ტიფის დროს:
/// ფეკალურ-ორალურს;
/// ჰაერ-წვეთოვანს;
// ტრანსმისიულს;
/// კონტაქტურს;
/// ტრანსპლაცენტარულს.

//// 2163) რომელი სისხლძარღვები ზიანდება ყველაზე მეტად რიკეტსიოზის დროს

(იგულისხმება ეპიდემიური პარტახტიანი ტიფი):
/// არტერიები;
/// ვენები;
// კაპილარები;
/// პრეკაპილარები;
/// წვრილი არტერიოლები.

//// 2164) ეპიდემიური პარტახტიანი ტიფის დამახასიათებელი ჰემოგრამაა:

/// ლეიკოპენია, შედარებითი ლიმფო-მონოციტოზი, ნორმალური ედს-ი;
/// ლეიკოპენია, ეოზინოფილია, მაღალი ედს-ი;
// ლეიკოციტოზი, მონოციტოზი, სისხლში მატულობს ტიურკის უჯრედები, ედს-ი
მომატებულია;
/// ლეიკოციტოზი, ლიმფომონოციტოზი, სისხლში მომატებულია ატიპიური
მონონუკლეარები, ედს-ი მომატებულია;
/// ანემია, ჰემოგლობინის მკვეთრი დაკლება, ლეიკოციტების რიცხვი ნორმაშია, ედს-ი
მომატებულია.

//// 2165) რომელი სინდრომი არ ვითარდება „A“ ჰეპატიტის დროს:

/// დისპეფსიური სინდრომი;
/// ვეგეტო-ასთენიური სინდრომი;
// მენინგიალური სინდრომი;
/// კატარული სინდრომი;
/// ქოლესტაზი.

//// 2166) ჩამოთვლილთაგან რომელი დაავადების დროს არ შეიძლება განვითარდეს

ჰეპატიტის კლინიკური სურათი:
/// ლეპტოსპიროზი;
/// ინფექციური მონონუკლეოზი;
/// ადენოვირუსული დაავადება;
/// ფასციოლოზი;
// შიგელოზი.

//// 2167) რომელია მართებული „A“ ჰეპატიტის შესახებ:

/// „A“ ვირუსის დაბალი იმნოგენური თვისებების გამო ხშირია დაავადების ქრონიკული
ფორმები;
/// „A“ ვირუსის დაბალი იმუნოგენური თვისებების გამო ხშირია ვირუსმტარებლობა;
// „A“ ვირუსის მაღალი იმუნოგენური თვისებების გამო „A“ ჰეპატიტს არა აქვს ქრონიკული
ფორმები და ვირუსმტარებლობა;
/// დაავადება ხშირად რთულდება ღვიძლის უკმარისობით;
/// რეციდიული ფორმებისას ყალიბდება ღვიძლის ციროზი.

//// 2168) ჩამოთვლილთაგან რომელი ვირუსი შეიცავს დნმ-პოლიმერაზას:

/// ადენოვირუსი;
/// ციტომეგალოვირუსი;
// „B“ ჰეპატიტის ვირუსი;
/// „HSV1“;
/// ყვავილის გამომწვეი ვირუსი.

//// 2169) რა არ ახასიათებს „B“ ჰეპატიტის სიყვითლის პეროდის:

/// მუქი ლუდისფერი შარდი;
/// აქოლიური განავალი;
/// კანისა და სკლერების სიყვითლე;
// ხახის რკალების ჰიპერემია, ნუშურების ჰიპერპლაზია;
/// ღვიძლის გადიდება.

//// 2170) რა შეიძლება ჩავთვალოთ მწვავე „B“ ჰეპატიტის დამძიმების, პროგნოზის

გაუარესების ნიშნად:
/// სიყვითლისა და სხვა ობიექტური ნიშნების ფონზე შარდის რაოდენობის მომატება;
/// განავლის შეფერვა;
// პროტრომბინის ინდექსის კლება;
/// დისპეპსიური სინდრომის შემცირება;
/// ბრადიკარდია.

//// 2171) რა შეიძლება ჩავთვალოთ არაკეთილსაიმედო პროგნოზულ ნიშნად „B“ ჰეპატიტის

მწვავე პერიოდში:
/// განავლის შეფერვა;
/// ბრადიკარდია;
/// ღვიძლის გადიდება;
/// შარდის რაოდენობის მომატება სიყვითლის სხვა ობიექტური ნიშნების ფონზე;
// დაავადების პროგრესირებისას გადიდებული ღვიძლის შემცირება.

//// 2172) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის ღვიძლის მწვავე უკმარისობის დაწყების

ნიშნები:
/// ბრადიკარდიის შეცვლა ტაქიკარდიით;
/// დაავადების პროგრესირებისას გადიდებული ღვიძლის შემცირება;
/// ძილის რიტმის დარღვევა;
/// მყარი ოლიგურია;
// სისხლში პროტრომბინის ინდექსის მომატება.

//// 2173) ჩამოთვლილთაგან „B“ ჰეპატიტის ფულმინანტური ფორმის ჩამოყალიბებას ხელს

უწყობს ყველა ფაქტორი, გარდა ერთისა:
/// „HDV“ სუპერინფექცია;
/// „HBV“ უსიმპტომო მტარებლებში „A“ ან „C“ ჰეპატიტის სუპერინფექცია;
/// ორგანიზმის ჰიპერიმუნური პასუხი;
/// ინფიცირება „pre-cor“ მუტანტური შტამით;
// ახალგაზრდა ასაკი.

//// 2174) როდის ჩნდება „B“ ჰეპატიტის ვირუსი „B“ ჰეპატიტის მწვავე ფორმით
დაავადებულთა სისხლში:
/// ინფიცირებისთანავე;
/// ინფიცირებიდან 1-2 კვირის შემდეგ;
/// სიყვითლის გამოვლინებისას;
// დაავადების გამოვლინებამდე 2-8 კვირით ადრე;
/// რეკონვალესცენციის პერიოდში.

//// 2175) „C“ ჰეპატიტის შემთხვევაში მართებულია ყველა, გარდა ერთისა:

/// „C“ ჰეპატიტი შეიძლება მიმდინარეობდეს „B“ და „D“ ჰეპატიტებთან ერთად, რაც
გაცილებით ზრდის ციროზისა და კიბოს ჩამოყალიბების რისკს;
/// „HCV“- რნმ-შემცველი ვირუსია და არ შეიცავს დნმ-პოლიმერაზას;
// „C“ ვირუსის საწინააღმდეგო ანტისხეულების („anti-HCV“) აქვთ მანეიტრალიზირებელი
თვისება და უზრუნველყოფენ ვირუსის ორგანიზმიდან ელიმინაციას;
/// „C“ ვირუსის რნმ-ის აღმოსაჩენად გამოიყენება პოლიმერიზაციის ჯაჭვური რეაქცია;
/// „C“ ვირუსს არა ქვს ჰეპატოციტის გენომში ინტეგრირების უნარი.

//// 2176) რომელი სიმპტომი არ შედის ბაქტერიული ენდოკარდიტის სადიაგნოსტიკო

კრიტერიუმში:
// ლეიკოციტოზი >15.000 ან ლეიკოპენია <4.000;
/// ცხელება >38;
/// პოზიტიური სისხლის კულტურა;
/// თრომბოემბოლიური გართულებები;
/// გლომერულონეფრიტი.

//// 2177) ჰემატოგენური ოსტეომიელიტის ძირითადი გამომწვევი ოქროსფერი

სტაფილოკოკის გარდა ერთ წელზე მეტი ასაკის ბავშვებში არის:
/// „A“ სტრეპტოკოკი;
/// სალმონელა;
// „Haemophilus influenza“;
/// ნაწლავის ჩხირი;
/// ქლამიდია.

//// 2178) რომელი ორგანოს ან სისტემის დაზიანების შედეგად ვითარდება სპონტანური ანუ
პირველადი პერიტონიტი:
// ღვიძლის უკმარისობის დროს;
/// თირკმელის უკმარისობის დროს;
/// გულის უკმარისობის დროს;
/// თირკმელზედა ჯირკვლის უკმარისობის დროს;
/// ნაწლავების ქრონიკული ანთებითი დაავადებების დროს.

//// 2179) ინტრაპერიტონეალური არავისცერული აბსცესი შესაძლოა ჩამოყალიბდეს ყველა

ჩამოთვლილი პათოლოგიისას, გარდა:
// საშარდე სისტემის მორეციდივე ანთება;
/// ქალის გენიტალური ტრაქტის ინფექცია;
/// პანკრეატიტი;
/// ვერტებრული ოსტეომიელიტი;
/// ნაწლავის დივერტიკული.

//// 2180) რომელი ინტრააბდომინური ვისცერული აბსცედირებაა ყველაზე მეტად

მოსალოდნელი ბაქტერიული ენდოკარდიტის დროს:
/// ღვიძლის აბსცესი;
/// ტუბოოვარიული აბსცესი;
// ელენთის აბსცესი;
/// პანკრეასის აბსცესი;
/// პერინეფრული აბსცესი.

//// 2181) რომელი მოსაზრებაა მცდარი ნოზოკომიური ინფექციის შესახებ:

/// ნოზოკომიური ინფექციის გამომწვევი უფრო რეზისტენტური ბაქტერიული ფლორაა;
// ნოზოკომიური ინფექციის გამომწვევი უფრო ვირულენტური ბაქტერიული ფლორაა;
/// ნოზოკომიური ინფექცია გარდა ბაქტერიულისა, შეიძლება იყოს ვირუსულიც;
/// თუ ინფექცია გამომჟღავნდა ბინაზე, ჰოსპიტალიდან გაწერის პირველივე დღეებში, იგი
შეიძლება წარმოადგენდეს ნოზოკომიურ ინფექციას;
/// საყოფაცხოვრებო ინფექციის მსგავსად, ნოზოკომიურ ინფექციას ზოგჯერ აფეთქებებიც
ახასიათებს.

//// 2182) ნოზოკომიური პნევმონიის ძირითადი გამომწვევი ფლორაა:

/// გრამდადებითი კოკები;
/// ანაერობები;
/// სოკოები;
// გრამუარყოფითი ჩხირები;
/// შერეული აერობულ-ანაერობული ფლორა.

//// 2183) ანტიმიკრობული პრეპარატების რომელი ჯგუფი მოქმედებს ბაქტერიის უჯრედის

კედლის სინთეზზე:
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// ტეტრაციკლინები;
/// მაკროლიდები;
/// ფტორქინოლონები;
// გლიკოპეპტიდები (ვანკომიცინი).

//// 2184) ანტიმიკრობული პრეპარატების რომელი ჯგუფი არ მოქმედებს ბაქტერიის

პროტეინების სინთეზზე:
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// ტეტრაციკლინები;
/// მაკროლიდები;
/// ქლორამფენიკოლი;
// ცეფალოსპორინები.

//// 2185) ანტიმიკრობული პრეპარატების რომელი ჯგუფი არ აღწევს უჯრედის შიგნით

მაღალ კონცენტრაციას და შესაბამისად სუსტად მოქმედებს ინტრაცელულარულ
პათოგენებზე:
/// მაკროლიდები;
// ბეტალაქტამები;
/// ფტორქინოლონები;
/// რიფამინები;
/// ტეტრაციკლინები.

//// 2186) ანტიმიკრობული პრეპარატების რომელი ჯგუფი აღწევს უჯრედის შიგნით მაღალ
კონცენტრაციას და შესაბამისად ეფექტურად მოქმედებს ინტრაცელულარულ პათოგენებზე?
/// პენიცილინები;
/// ცეფალოსპორინები;
/// ამინოგლიკოზიდები;
/// გლიკოპეპტიდები (ვანკომიცინი);
// მაკროლიდები.

//// 2187) ინფექციის რომელი ლოკალიზაცია არ წარმოადგენს პრობლემატურს

ანტიმიკრობული პრეპარატების დაბალი პენეტრაციის გამო?
/// ოსტეომიელიტი;
// პიელონეფრიტი;
/// პროსტატიტი;
/// ენდოკარდიტი;
/// მენინგიტი.

//// 2188) რა მიზნით არ გამოიყენება კომბინირებული ანტიბაქტერიული მკურნალობა?

/// რეზისტენტული მუტაციის წარმოქმნის პრევენციისთვის;
/// სინერგისტული ეფექტისთვის;
// ინფექციის კერაში უკეთესი პენეტრაციისთვის;
/// პოლიმიკრობული ინფიცირების დროს სპექტრის სრული გადაფარვისთვის;
/// ინფექციის ეტიოლოგიის დაზუსტებამდე ყველა შესაძლო გამომწვევის სპექტრის
გადაფარვისთვის.

//// 2189) რომელ სტრეპტოკოკებს შორის შეიმჩნევა პენიცილინის მიმართ რეზისტენტობის

კლინიკურად აგარიშგასაწევი ზრდა:
/// „A“ ჯგუფის სტრეპტოკოკებს შორის;
/// „B“ ჯგუფის სტრეპტოკოკებს შორის;
/// „C,G“ ჯგუფის სტრეპტოკოკებს შორის;
// პნევმოკოკებს შორის;
/// მამწვანებელ სტრეპტოკოკებს შორის.

//// 2190) ამპიცილინის სპექტრი ვრცელდება პენიცილინისადმი მგრძნობელ ყველა

ბაქტერიაზე და აგრეთვე:
/// მიკობაქტერიაზე;
/// მიკოპლაზმაზე;
/// ზოგიერთ ფსევდომონაზე;
/// ქლამიდიაზე;
// „Haemophilus influenza“ ––ზე.

//// 2191) პენიცილინაზა რეზისტენტული პენიცილინები გამოიყენება მხოლოდ შემდეგი

მიკრობის სამკურნალოდ:
/// ანაერობული ბაქტერიების;
/// პნევმოკოკების;
// სტაფილოკოკების;
/// ენტეროკოკების;
/// გრამუარყოფითი ჩხირების.

//// 2192) ე.წ. ანტიფსევდომონიაზურ პენიცილინთა სპექტრი ვრცელდება:

/// სტაფილოკოკებზე;
/// მიკობაქტერიაზე;
// გრამუარყოფითი ჩხირებზე;
/// ლეგიონელაზე;
/// მიკოპლაზმაზე.

//// 2193) ბეტალაქტამაზას ინჰიბიტორების კომბინირება ამპიცილინთან და

ამოქსაცილინთან განსაკუთრებით ზრდის მათ სპექტრს:
// ანაერობული ბაქტერიების მიმართ;
/// პნევმოკოკების მიმართ;
/// ფსევდომონას მიმართ;
/// მეტიცილინრეზისტენტური სტაფილოკოკების მიმართ;
/// ენტეროკოკების მიმართ.

//// 2194) რომელი ბაქტერიების მიმართ არ აღემატება მე-2 თაობის ცეფალოსპორინების

სპექტრი პირველი თაობის ცეფალოსპორინების სპექტრს:
/// ენტერობაქტერიების მიმართ;
/// პნევმოკოკების მიმართ;
// სტაფილოკოკების მიმართ;
/// ნეისერიების მიმართ;
/// „ Haemophilus influenza“-ს მიმართ.

//// 2195) რომელი ცეფალოსპორინი გამოირჩევა ანტიფსევდომონიაზური აქტივობით:

/// ცეფტრიაქსონი;
/// ცეფოტაქსიმი;
// ცეფტაზიდიმი;
/// ცეფუროქსიმი;
/// ცეფაზოლინი.

//// 2196) რომელი ცეფალოსპორინი გამოირჩევა ცნს-ის მაღალი პენეტრაციული უნარით?

/// ცეფაზოლინი;
/// ცეფოპერაზონი;
/// ცეფტიბუტენი;
// ცეფუროქსიმი;
/// ცეფალექსინი.

//// 2197) რომელი ბაქტერიების მიმართ არ აღემატება კარბაპენემების აქტივობა მე-3 თაობის
ცეფალოსპორინებს:
/// ანაერობული ბაქტერიების;
/// ფსევდომონას;
/// ენტეროკოკის;
/// ენტერობაქტერიების;
// „Haemophilus influenza“-ს მიმართ.

//// 2198) რომელი ბაქტერიული ინფექციის დროს არ გამოიყენება ვანკომიცინი:

/// სტაფილოკოკური;
// აცინეტობაქტერიული;
/// ენტეროკოკური;
/// პნევმოკოკური;
/// კლოსტრიდიული („Clostridium difficile“).

//// 2199) რომელი ბაქტერიების მიმართ არ გააჩნიათ მცირე აქტივობაც კი

ამინოგლიკოზიდებს:
// ანაერობების;
/// სტაფილოკოკების;
/// ენტეროკოკების;
/// ფსევდომონას;
/// მიკობაქტერიების მიმართ.

//// 2200) ახალი თაობის მაკროლიდი აზიტრომიცინი ძირითადად რომელი ბაქტერიის

მიმართ იჩენს უკეთეს „in vitro“ აქტივობას ერითრომიცინთან ერთად?
/// ლეგიონელას;
/// მიკოპლაზმას;
/// კამპილობაქტერიების;
/// სტრეპტოკოკის;
// ქლამიდიას მიმართ.

//// 2201) რომელი დაავადების დროს არაა რეკომენდებული ტეტრაციკლინები

(დოქსიციკლინი):
/// ბორელიოზი;
/// ბრუცელოზი;
/// ქლამიდიოზი;
/// ლეპტოსპიროზი;
// იერსინიოზი.

//// 2202) რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატი გამოიყენება მსუბუქი

მეტიცილინრეზისტენტული სტაპილოკოკური ინფექციის სამკურნალოდ:
/// კლინდამიცინი;
/// ცეფალექსინი;
/// ერითრომიცინი;
/// ამოქსიცილინ/კლავულანატი;
// ტრიმეტოპრიმ/სულფამეტოქსაზოლი.

//// 2203) რომელი ბაქტერიის მიმართ ეფექტურობა ხდის ახალ ფტორქინოლონებს

(ლევოფლოქსაცინი, მოქსიფლოქსაცინი) გაცილებით უფრო საიმედო პრეპარატად ძველ
ფტორქინოლონებთან (ციპროფლოქსაცინი, ოფლოქსაცინი) შედარებით:
/// ნაწლავის ჩხირი;
/// ქლამიდია;
// პნევმოკოკი;
/// მიკობაქტერია;
/// ფსევდომონა.

//// 2204) რიფამპიცინით სტაფილოკოკური ინფექციის მკურნალობა სასურველია მეორე

პრეპარატთან კომბინაციაში, რადგან:
/// რიფამპიცინის სპექტრი სტაფილოკოკის მიმართ შეზღუდულია;
/// რიფამპიცინი მოქმედებს მხოლოდ მეტიცილმგრძნობელ სტაფილოკოკებზე;
/// სტაფილოკოკური ინფექცია ხშირად ასოცირებულია გრამუარყოფით ინფექციასთან;
/// რიფამპიცინით მონოთერაპია იწვევს ანაერობული ინფექციის გააქტიურებას;
// რიფამპიცინით მონოთერაპია იწვევს რეზისტენტული სტაფილოკოკების სპონტანურ
მუტაციას.

//// 2205) რომელი ინფექციის სამკურნალოდ არ გამოიყენება მეტრონიდაზოლი:

/// ანტიბიოტიკასოცირებული ფსევდომემბრანული კოლიტი;
/// ტრიქომონიაზი;
/// ბაქტეროიდებით გამოწვეული ინფექცია;
// ქლამიდიოზი;
/// ამებიაზი.

//// 2206) ახალმა აზოლურმა ანტიმიკოზურმა პრეპარატებმა ტრიაზოლებმა

(ფლუკონაზოლი, იტრაკონაზოლი) წარმატებით ჩაანაცვლეს ძველი სისტემური მოქმედების
იმიდაზოლი – კეტოკონაზოლი, რადგან ისინი:
/// უკეთესად აღწევენ ქსოვილებში;
/// აქვთ პროლონგირებული მოქმედება;
/// არ ააქტიურებენ ბაქტერიულ ინფექციას;
/// ანტიმიკოზურ ეფექტებთან ერთად მსუბუქი ანტიბაქტერიული მოქმედებაც ახასიათებთ;
// გაცილებით დაბალტოქსიკურნი არიან.

//// 2207) რომელი მოსაზრებაა მცდარი სინთეზური ნუკლეოზიდების ანალოგის –

რიბავირინის მიმართ:
// რიბავირინი არ მოქმედებს დნმ ვირუსებზე, რითაც აიხსნება მისი აბსოლუტური უეფექტობა
ჰერპესვირუსულ ინფექციებზე;
/// რიბავირინი გამოიყენება პედიატრიულ ასაკშიც, მაგალითად რსვ ინფექციებისას;
/// რიბავირინის მაღალი დოზები ჰემატოტოქსიურია;
/// რიბავირინი გარდა ვირუსული C ჰეპატიტისა, წარმატებით გამოიყენება ბევრი ვირუსული
ინფექციის სამკურნალოდ;
/// რიბავირინი მუტაგენური, ტერატოგენული, ემბრიოტოქსიული მოქმედების გამო
უკუნაჩვენებია ორსულებში.

//// 2208) დუნედ პროგრესირებადი აივ-ინფექციით ავადმყოფებში ყველაზე მაღალი

ხვედრითი წილია:
/// ჰეტეროსექსუალური გზით ინფიცირებულების;
/// ქალების;
// „CCR“-5 მუტანტური გენის ჰეტეროზოგოტური მტარებლების;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნულის.

//// 2209) ჩამოთვლილიდან რომელი პათოგენეზური თავისებურება ახასიათებს აივ/შიდსს:

/// ინფექციის ლატენტური ფაზა თანხვდება ინფექციის უსიმპტომო მიმდინარეობას;
/// ვირუსი უშუალოდ არ აზიანებს იმუნურ სისტემას;
// ვირუსის აქტიური რეპლიკაცია და იმუნური სისტემის დაზიანება დაავადების ყველა
სტადიაზე მიმდინარეობს;
/// ყველა ზემოაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 2210) ჩამოთვლილიდან რომელი ითვლება ეფექტურ ღონიძიბად „HBV“-ს

ვერტიკალურად ტრანსმისიის რისკის შესამცირებლად:
/// ინფიცირებული ორსულის მე-2 ტრიმესტრიდან პეგილირებული ინტერფერონით
(პეგინტრონი ან პეგასისი) მკურნალობა;
/// ინფიცირებული ორსულის მე-2 ტრიმესტრიდან რიბავირინით მკურნალობა;
// ახალშობილის აქტიური და პასიური იმუნიზაცია სპეციფიკური გამაგლობულინითა და
ვაქცინით დაბადებიდან 24 სთ-ის განმავლობაში, რევაქცინაცია 1 და 6 თვის ასაკში;
/// საკეისრო კვეთის ჩატარება.

//// 2211) ჩამოთვლილიდან რომელი ღონისძიება ტარდება „HCV“-ს ვერტიკალური

ტრანსმისიის რისკის შესამცირებლად:
/// ინფიცირებული ორსულის მე-2 ტრიმესტრიდან პეგილირებული ინტერფერონით
მკურნალობა;
/// ინფიცირებული ორსულის მე-2 ტრიმესტრიდან რიბავირინით მკურნალობა;
/// ახალშობილის აქტიური და პასიური იმუნიზაცია სპეციფიკური გამაგლობულინითა და
ვაქცინაციით დაბადებიდან 24 სთ-ის განმავლობაში, რევაქცინაცია 1 და 6 თვის ასაკში;
// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 2212) ქრონიკული „HBV“ ინფექციის რეპლიკაციური ფაზის მარკერია:

// „HBV DNA“-ს 105 u/ml და მეტი (მაღალი ვირუსული დატვირთვა);
/// „ ALT“-ს აქტივობის მომატება 3-10 ჯერ;
/// „HBe“ პოზიტიური სეროკონვერსია „anti-HBe“-თ;
/// ყველა ზემოთაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოთაღნიშნული.

//// 2213) „HDV“ ინფექციის რეპლიკაციის მარკერია:

/// „anti-HDV IgM“-ს მაღალი ტიტრი სისხლი;
/// „HDV RNA“-ს გამოვლენა სისხლსა და ღვიძლის ქსოვილში;
/// „HDV“ ანტიგენის აღმოჩენა ღვიძლის ქსოვილში;
// ყველა ზემოთაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოთაღნიშნული.

//// 2214) რომელია „HBV“-ს ორგანიზმში პენეტრაციის მექანიზმი თანამედროვე ეტაპზე:

// „HBV“-ს ინტეგრირება ჰეპატოციტების გენომში;
/// ვირუსის კვაზიშტამების წარმოშობა და იმუნური ზედამხედველობიდან გასხლტომა;
/// ვირუსის მიერ უშუალოდ იმუნური სისტემის დაზიანება;
/// ყველა ზემოთაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოთაღნიშნული.

//// 2215) რომელია „HCV“-ს ორგანიზმში პენეტრაციის მექანიზმი?

/// ვირუსის ინტეგრირება ჰეპატოციტების გენომში;
// ვირუსის მაღალი მუტაციური სიხშირე და კვაზიშტამების წარმოშობა;
/// ვირუსის მიერ უშუალოდ იმუნური სისტემის დაზიანება;
/// ყველა ზემოთაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოთაღნიშნული.

//// 2216) ჩამოთვლილი ჰეპატოტროპული ვირუსებიდან რომლისთვისაა დამახასიათებელი

ორგანიზმში ხანგრძლივად პერსისტენცია და ქრონიკული ჰეპატიტის განვითარება:
/// „HBV“;
/// „HCV“;
/// „HDV“;
// ყველა ზემოთაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოთაღნიშნული.

//// 2217) ჩამოთვლილიდან რომელი ჰეპატოტროპული ვირუსისთვისაა ტიპიური

ორგანიზმში ხანგრძლივად პერსისტენცია:
/// „HAV“;
/// „HEV“;
// „HCV“;
/// ყველა ზემოთაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოთაღნიშნული.

//// 2218) ჩამოთვლილიდან რომელი ჰეპატოტროპული ვირუსისთვისაა დამახასიათებელი

მაღალი სიხშირით სექსუალური გზით გავრცელება:
/// „HAV“;
// „HBV“;
/// „HCV“;
/// „HEV“;
/// „HGV“.

//// 2219) ჩამოთვლილიდან რომელი ჰეპატოტროპული ვირუსისთვისაა დამახასიათებელი

დაბალი სიხშირით ვერტიკალური გზით გავრცელება:
/// „HAV“;
// „HBV“;
/// „HCV“;
/// „HDV“;
/// „HEV“.

//// 2220) რომელ ბიოლოგიურ სითხეშია შესაძლებელი „HBs Ag“-ის აღმოჩენა?

/// ნერწყვში;
/// სექსუალურ სეკრეტში;
/// ასციტურ სითხეში;
/// კუჭის წვენში;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2221) ჩამოთვლილი ბიოლოგიური სითხეებიდან ყველაზე ხშირად რომელით

ვრცელდება „HBV“-ინფექცია:
/// შარდით;
// სექსუალური სეკრეტით;
/// კუჭის წვენით;
/// სინოვიალური სითხით;
/// დედის რძით.

//// 2222) „HBe Ag“ პოზოტიური „HBV“-მტარებელი დედიდან ნაყოფის ინფიცირების

ალბათობა:
// 90%-მდეა;
/// 50%-ია;
/// 5-10%-ია;
/// 1%-ს არ აღემატება.

//// 2223) ჩამოთვლილიდან რომელი ბიოლოგიური სითხით ვრცელდება ძირითადად

„HDV“:
/// ნერწყვით;
/// დედის რძით;
// სისხლით;
/// სექსუალური სეკრეტით;
/// შარდით.

//// 2224) მწვავე ვირუსული ჰეპატიტის უმნიშვნელოვანესი ბიოლოგიური მარკერია:

/// ბილირუბინის პირდაპირი ფრაქციის მომატება;
/// ბილირუბინის არაპირდაპირი ფრაქციის მომატება;
// შრატში ალტ-ს და ასტ-ს მომატება;
/// ტუტე ფოსფატაზის მომატება;
/// გამა-გლობულინის ფრაქციის მომატება.

//// 2225) ჩამოთვლილი ჰეპატოტროპული ვირუსებიდან ყველაზე ხშირად რომლის დროს

ვითარდება მწვავე ფულმინანტური მიმდინარეობა:
/// „HAV“;
// „HBV“;
/// „HCV“;
/// „HEV“;
/// „HGV“.

//// 2226) მწვავე „B“ ჰეპატიტის პროგრესირებას ადასტურებს:

/// კლინიკური სიმპტომების: საერთო სისუსტე, ანორექსია, წონის დაკლება და
ჰეპატომეგალიის შენარჩუნება;
/// ღვიძლის ბიოფსიით ხიდისებური და მეტაბოლური ნეკროზების არსებობა;
/// ბილირუბინი, ტრანსამინაზების და გლობულინის დონის მომატება 6 თვეზე მეტხანს;
// „HBsAg“ და „HBeAg“-ის პერსისტენცია 6 თვეზე მეტხანს;
/// ყველა ზემოთაღნიშნული.

//// 2227) რომელია „HBV“-ს რეპლიკაციის მარკერები:

/// „HBsAg“-ის აღმოჩენა შრატში;
// „HBeAg“- ის აღმოჩენა შრატში;
/// „anti-HBc tot“.-ის აღმოჩენა შრატში;
/// ყველა ზემოთაღნიშნული;
/// არც ერთი ზემოთაღნიშნული.

//// 2228) ქრონიკული „HBV“-ინფექციის ეტიოლოგიური მკურნალობა ტარდება:

/// ტამიფლუთი;
/// აციკლოვირით;
/// რიბავირინით;
/// განციკლოვირით;
// ლამივუდინით.

//// 2229) „HCV“ ინფექციის „1b“ გენოტიპით ინფიცირებულთა ანტივირუსული მკურნალობა

პეგილირებული 2-ინტერფერონითა და რიბავირინით ეფექტურია:
/// 90%-ში;
/// 60-70%-ში;
// 40-50%-ში;
/// 5-10%-ში.

//// 2230) „HCV“ ინფექციის მე-2 და მე-3 გენოტიპით ინფიცირებულთა ანტივირუსული

მკურნალობა პეგილირებული 2-ინტერფერონითა და რიბავირინით ეფექტურია:
/// 100%-ში;
// 60-70%-ში;
/// 30-40%-ში;
/// 5-10%-ში.

//// 2231) რომელი დებულებაა არასწორი ლეპტოსპიროზის შესახებ:

/// ლეპტოსპიროზით დაავადებული ადამიანი არ არის ინფექციის წყარო;
/// დასნებოვნება უხშირესად პროფესიულ ხასიათს ატარებს;
/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენს სხვადასხვა ცხოველები;
// ინფექციის შეჭრის კარს უხშირესად კანი წარმოადგენს და დასნებოვნების მექანიზმი
ტრანსმისიულია.

//// 2232) რომელი დებულებაა სწორი ლეპტოსპიროზის შესახებ:

/// ლეპტოსპიროზი – მწვავე ინფექციური დაავადებაა, რომელსაც ლეპტოსპირების სხვადასხვა
სეროვარები იწვევენ;
/// დაავადებას ახასიათებს ცხელება, ზოგადი ინტოქსიკაცია, თირკმელების, ღვიძლის,
ნერვული სისტემის დაზიანებით;
/// დააავადების მძიმე მიმდინარეობის დროს ვითარდება სიყვითლე, ჰემორაგიული
სინდრომი, თირკმლის მწვავე უკმარისობა და მენინგიტი;
// ყველა სწორია.

//// 2233) რომელია სწორი ლეპტოსპიროზის შესახებ:

/// ლეპტოსპიროზის თერაპიაში ძირითად მეთოდებად ითვლება ანტიბიოტიკოთერაპია;
/// ლეპტოსპიროზის მძიმე ფორმის დროს განვითარებული თირკმლის მწვავე უკმარისობის
მკურნალობაში გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს პათოგენეზური თერაპიის დროულად და
სწორად ჩატარებას;
/// დაავადების მკურნალობის ეფექტურობისათვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს მის
ადრეულ დაწყებას (დაავადების მე-4 დღემდე);
// ყველა სწორია.
//// 2234) დედიდან ნაყოფზე ტრანსპლაცენტური გზით გადაეცემა:
// ციტომეგალოვირუსული ინფექცია;
/// ჩუტყვავილა;
/// ეპიდემიური პაროტიტი;
/// ლეიშმანიოზი;
/// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 2235) რომელი ინფექცია არ არის ანტროპონოზული:

/// მწვავე რესპირაციული დაავადებები;
/// მუცლის ტიფი;
/// წითელა;
// ტკიპისმიერი ენცეფალიტი.

//// 2236) ნაზოკომიური ინფექციის წყარო შეიძლება იყოს:

/// სამედიცინო პერსონალი;
/// სამედიცინო აპარატურა;
/// ინფიცირებული პაციენტი;
// ყველა ჩამოთვლილი;

//// 2237) რომელი არ მიეკუთვნება მაკროლიდების ჯგუფის ანტიბაქტერიულ პრეპარატს:

/// ერითრომიცინი;
/// რულიდი;
/// აზიტრომიცინი;
// ცეფეპიმი.

//// 2238) წითელას ვირუსს ტროპიზმი არ ახასიათებს:

/// საჭმლის მომნელებელი სისტემის მიმართ;
/// სასუნთქი სისტემის მიმართ;
/// ც.ნ.სისტემის მიმართ;
// გულ-სისხლძარღვთა სისტემის მიმართ.

//// 2239) წითურას დროს ვირუსი სისხლიდან ქრება გამოყრიდან:

/// 3დღის შემდეგ;
// 1 კვირის შემდეგ;
/// 3 თვის შემდეგ;
/// 6 თვის შემდეგ.

//// 2240) რომელი დებულება არ არის მართებული პაროტიტულ ინფექციაზე:

/// პაროტიტული ინფექცია ხშირად მიმდინრეობს ტალღისებურად;
/// ტემპერატურის განმეორებითი მატება განპირობებულია ახალი ჯირკვლოვანი ორგანოს
პროცესში ჩართვით;
/// შესაძლებელია პაროტიტული ინფექციის აბორტული მიმდინარეობა;
// პაროტიტული ინფექციისას ხშირია ჯირკვლების დაჩირქება.

//// 2241) რომელი ორგანოს ანთება შეიძლება განვითარდეს პაროტიტული ინფექციის დროს:
/// პროსტატიტი;
/// პანკრეატიტი;
/// ბართოლინიტი;
/// თირეოიდიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 2242) წითელი ქარის დროს ინფექცის წყარო ყველაზე ხშირად არის:
// სტრეპტოკოკის ჯანმრთელი მტარებელი;
/// სტრეპტოკოკული ინფექციით დაავადებული პირი;
/// წითელი ქარით დაავადებული;
/// ქუნთრუშით დაავადებული.

//// 2243) წითელი ქარის ადგილობრივ გართულებებს წარმოადგენს:

/// აბსცესი;
/// ზედაპირული ნეკროზი;
/// ბულების პუსტულიზაცია;
/// ფლებიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი;

//// 2244) რომელი დებულებაა მართებული ლეგიონელოზის ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფექციის გადაცემის ერთერთი დადასტურებული გზა აეროგენულია;
/// გამომწვევის რეზერვუარი ენდემურ კერებში წყალი და ნიადაგია;
/// ლეგიონელოზს ახასიათებს სეზონურობა;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 2245) რომლი დებულება არ არის მართებული ყივანახველას შესახებ:

/// ინფექციის გადაცემა ჰაერ-წვეთოვანი გზით ხდება;
// ხშირია ინფექციის გადაცემა მესამე პირით და საგნებით;
/// დაავადებას ახასიათებს სეზონურობა;
/// დაავადების გადატანის შემდეგ მთელი სიცოცხლის მანძილზე მყარი იმუნიტეტი
ყალიბდება.

//// 2246) ტეტანუსის ტოქსინი ორგანიზმში ვრცელდება:

/// სისხლით;
/// ლიმფური სისტემით;
/// ნერვული განტოტებებით;
// ყველა ჩამოთვლილით;
/// არც ერთი ჩამოთვლილით.

//// 2247) რომელი დებულება არ არის მართებული ტეტანუსის იმუნიტეტის შესახებ:

/// ტეტანუსის გადატანის შემდეგ იმუნიტეტი არ ყალიბდება;
// ტეტანუსის გადატანის შემდეგ ვითარდება ხანმოკლე იმუნიტეტი;
/// ტეტანუსის საწინააღმდეგო იმუნიტეტი გადაეცემა ახალშობილს ვაქცინირებული
დედიდან;
/// ტეტანუსი ვაქცინაციით კონტროლირებადი დაავადებაა.

//// 2248) ტეტანუსის დროს დიფერენციალური დიაგნოზი არ ტარდება:

/// სტრიქნინით მოწამვლასთან;
/// რადიკულიტთან;
// ცოფთან;
/// ისტერიასთან.

//// 2249) რომელი დებულება არ არის მართებული თანდაყოლილ ჩუტყვავილაზე:

/// ორსულობის პირველ სამ თვემდე ინფინცირებისას დასაშვებია ვირუსის ტერატოგენული
მოქმედება;
/// ორსულობის პირველი სამ თვემდე ინფინცირებისას იშვიათია ემბრიოდა ფეტოპათიების
შემთხვევები;
/// თანდაყოლილი ჩუტყვავილას ინკუბაციური პერიოდი 6-16 დღეა;
// თანდაყოლილი ჩუტყვავილა ძირითადად მსუბუქად მიმდინარეობს.

//// 2250) ებშტეინ -ბარის ვირუსმა შეიძლება გამოიწვიოს:

/// პირის ღრუს ბეწვოვანი ლეიკოპლაკია;
/// ნიზოფარინგეალური კარცინომა;
/// ბერკეტის ლიმფომა;
/// ჰოჯკინის დაავადება;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 2251) რომელი დებულებაა მართებული ებოლას ცხელების ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფიცირება ხდება კონტაქტური გზით:
/// ინფიცირება ხდება ინექციის გზით;
/// ინფიცირება ხდება სქესობრივი გზით;
// ყველა დებულება სწორია;
/// არც ერთი დებულება არ არის სწორი.

//// 2252) რომელი სიმპტომი არის იშვიათი ებოლას ცხელების დროს:

/// ფაღარათი სისხლიანი მასებით;
/// ღებინება სისხლიანი მასებით;
/// სისხლისდენა ცხვირიდან;
// ჰემატურია.

//// 2253) რომელი დაავადებების დროს ნაწლავის დაზიანებისას არის ტკივილი მუცელში,
მტკივნეული ტენეზმები, სისხლიან-ლორწოვანი გამონაყოფი:
/// შიგელიოზი;
/// შავი ჭირი;
/// ნაწლავის ამებიაზი;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არც ერთი ჩამოთვლილი.

//// 2254) შავი ჭირის კანის ფორმის დიფერენცირება უნდა გატარდეს ყველა ჩამოთვლილთან
გარდა ერთისა:
/// ანთრაქსინფეცია;
/// ტულარემია;
/// ქოთაო;
// წითელი ქარი.

//// 2255) შავი ჭირის ბუბონური ფორმის დიფერენცირება არ ხდება:

/// ტულარემიისგან;
/// ვულგარული ლიმფადენიტისგან;
/// ქოთაოსგან
// ლიმფოგრანულომატოზისგან.

//// 2256) რომელი დებულება არ არის მართებული ბრუცელოზის შესახებ:

/// იმუნიტეტი ბრუცელოზის დროს არასტერილურია;
/// იმუნიტეტი ბრუცელოზის დროს არამყარია;
/// ცნობილია ბრუცელოზით განმეორებითი ინფიცირების და დაავადებების შემთხვევები;
// იმუნიტეტი ბრუცელოზის დროს მყარია.

//// 2257) რომელი დებულება არ არის მართებული შიგელოზზე:

// პათოგენეზში წამყვანი ბაქტერიემიაა;
/// განავალი არის მცირე ულუფებით სისხლიან-ლორწოიანი;
/// პაციენტს აქვს მოვლითი ტკივილი მუცელში და ჭინთვები;
/// ძირითადი დიაგნოსტიკური ტესტია ბაქტერიოლოგია.

//// 2258) მარტივი ჰერპესის ვირუსი („HSV“-1; „HSV“-2) აზიანებს:

/// კანს;
/// ლორწოვანს;
/// ვისცერალ ორგანოებს;
/// ცენტრალურ ნერვულ სისტემას;
// ყველა ჩამოთვლილს.

//// 2259) ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადებების გამომწვევია ჰერპესვირუსები:

/// ინფექციური მონონუკლეოზი;
/// ციტომეგალოვირუსული ინფექცია;
/// ჩუტყვავილა;
/// ჰერპეს-ზოსტერი;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 2260) რომელი ანტიმიკრობული პრეპარატი არ არის მეორე თაობის ამინოგლიკოზიდი:

// ნეომიცინი;
/// გენტამიცინი;
/// ტობრამიცინი;
/// სიზომიცინი.

//// 2261) რომელი ანტიმიკრობული პრეპარატია მესამე თაობის ამინოგლიკოზიდი:

/// გენტამიცინი;
/// ტობრამიცინი;
/// კანამიცინი;
// ამიკაცინი.
//// 2262) რომელი ანტიმიკრობული პრეპარატი არ არის მაკროლიდების ჯგუფის:
/// ერითრომიცინი;
/// ოლეანდომიცინი;
/// როქსიტრომიცინი;
// ამიკაცინი.

//// 2263) რომელი სიმპტომია სადიფერენციაციო მუცლის ტიფსა და პარტახტიან ტიფს

შორის:
/// თავის ტკივილი;
// სკლერების ინიცირება;
/// შელესილი ენა;
/// სპლენომეგალია.

//// 2264) რომელი მოსაზრებაა მცდარი მიკროორგანიზმებისა და მათი ტოქსინების მიმართ,

რომლებიც კლინიკურ სიმპტომატიკას - გულისრევისა და პირღებინების სახით, იძლევიან 1-
დან 6 საათამდე ინკუბაციურ პერიოდში?
/// აღნიშნული სიმპტომატიკით მიმდინარე ეპიდ. აფეთქებების ძირითადი გამომწვევი არის
„Staphylococcus aureeus“-ის ენტეროტოქსინი „A“;
/// საკვებთან ერთად მიღებული „B. cereusis“-ის ტოქსინი, (მოკლე ინკუბაციურ პერიოდში) 1-6
საათიან ინკუბაციურ პერიოდში იძლევა სიმპტომატიკას;
/// ენტეროტოქსინოგენური „Staphylococcus epidermidis“-იც იძლევა 1 დან 6 საათამდე
ინკუბაციური პერიოდის ეპიდ. აფეთქებებს;
// ვირუსული ინფექციებიდან ნოროვირუსებს შეუძლიათ გამოიწვიონ 1- დან 6 სთ-მდე
ინკუბაციურ პერიოდში მსგავსი სიმპტომატიკით მიმდინარე ეპიდ. აფეთქებები.

//// 2265) სტაფილოკოკური და მოკლე ინკუბაციური პერიოდის „B. cereusis“- ის ტოქსინით

გამოწვეული კვებითი ინტოქსიკაციები, როგორც წესი, გრძელდება:
/// 24 – 48 საათი;
// 12 საათი;
/// 2 – 4 საათი;
/// 3 – 4 დღე.

//// 2266) რომელი მოსაზრებაა მცდარი მიკროორგანიზმებისა და მათი ტოქსინების მიმართ,

რომლებიც კლინიკურ სიმპტომატიკას - აბდომინალური სპაზმებისა და დიარეის სახით
იძლევიან 8-დან 16 საათამდე ინკუბაციურ პერიოდში?
// საკვებთან ერთად მიღებული „B. cereusis“ -ის ტოქსინი, (მოკლე ინკუბაციურ პერიოდში)
8-16 საათიან ინკუბაციურ პერიოდში იძლევა სიმპტომატიკას;
/// „Clostridium perfingens“-ის მიერ „in vivo“ პროდუცირებული ტოქსინი იძლევა მსგავსი
სიმპტომატიკის ეპიდ. აფეთქებებს;
/// „Staphilococcus aureus“-ის ენტეროტოქსინი აღნიშნულ სიმპტომატიკას არ იძლევა;
/// „Clostridium perfingens“-ის მიერ „in vivo“ პროდუცირებული ტოქსინი გამომუშავდება
წვრილ ნაწლავში და იწვევს წყლის შეწოვის დარღვევას.

//// 2267) ცხელებით, აბდომინალური სპაზმითა და დიარეით მიმდინარე, 16 – 48 საათიანი

ინკუბაციური პერიოდის მქონე კვებითი ინტოქსიკაციის გამომწვევი არ შეიძლება იყოს:
/// ენტეროტოქსიგენური „E. Coli“;
// „Clostridium perfingens“;
/// „Salmonella“;
/// „Shigella“;
/// „C. Jejuni“.

//// 2268) ნოზოკომიური ინფექცია იგივეა რაც:

/// სუპერინფექცია;
// საავადმყოფოს შიდა ინფექცია;
/// შერეული ინფექცია;
/// რეინფექცია.

//// 2269) უპირატესად ღებინებითა და დიარეით მიმდინარე 24 – 48 საათიანი ინკუბაციური

პერიოდის მქონე კვებითი ინტოქსიკაციის ყველაზე ხშირი არაბაქტერიული გამომწვევია:
/// ენტეროვირუსები;
/// ჟიარდია;
// ნოროვირუსები;
/// კრიპტოსპორები;
/// არც ერთი ზემოთჩამოთვლილი.

//// 2270) ცხელების გარეშე, ჰემოკოლიტური სინდრომით მიმდინარე, 3 –– 5 დღიანი

ინკუბაციური პერიოდის მქონე ეპიდ. აფეთქებების გამომწვევი ყველაზე ხშირი პათოგენია:
/// „Yersinia enterocolitica“;
/// „C. Jejuni“;
// „E. coli“O157-H7;
/// არც ერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 2271) კვებითი ინტოქსიკაციით გამოწვეული ეპიდ. აფეთქებების დროს, რომელ

პათოგენს შეუძლია პარალიზური ნევროლოგიური სიმპტომატიკა გამოიწვიოს:
/// „Yersinia enterocolitica“ და „Salmonella“;
/// „Clostridium perfingens“ და „B. cereusis“;
// „Clostridium mottulinum“ და „C. jejuni“;
/// ყველა პასუხი სწორია;
/// არც ერთი არ არის სწორი.

//// 2272) ნაწლავის ჩხირი შეიძლება იყოს მიზეზი:

/// ცისტიტის;
/// პიელიტის;
/// პიელონეფრიტის;
// ყველა ჩამოთვლილის;
/// არც ერთი ჩამოთვლილის.

//// 2273) ნაწლავის ჩხირი შეიძლება იყოს მიზეზი:

/// ქოლეცისტიტის;
/// ქოლანგიტის;
/// ღვიძლში აბსცესების;
// ყველა ჩამოთვლილის;
/// არც ერთი ჩამოთვლილის.

//// 2274) წვივის კუნთის ტკივილი ახასიათებს:

/// ფსევდოტუბერკულოზს;
// ლეპტოსპიროზს;
/// ბრუცელოზს;
/// ცოფს;
/// ტეტანუსს.

//// 2275) დამახასიათებელი ჩივილებია (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

// ქოლერის დროს მუცლის ტკივილი;
/// პარტახტიანი ტიფის დროს თავის ტკივილი;
/// ლეპტოსპიროზის დროს კუნთების ტკივილი;
/// შავი ჭირის დროს - ტკივილი საზარდულის მიდამოში;
/// თურქულის დროს ნერწყვდენა.

//// 2276) რომელი მოსაზრებაა მართებული:

// „C. botulinum“-ის ტოქსინი უძლებს დუღილს 100C-ზე 10 წუთის განმავლობაში;
/// „C. botulinum“-ის ტოქსინი უძლებს დუღილს 100 C -ზე 1 საათის განმავლობაში;
/// „C. botulinum“-ის ტოქსინი უძლებს დუღილს 100 C -ზე 2 საათის განმავლობაში;
/// „C. botulinum“-ის ტოქსინი მეტად თერმოლაბილურია და იგი 80 C -ზე მყისიერად იშლება.

//// 2277) დაავადების დაწყებიდან მე-5-6 დღეს ავადმყოფს აღენიშნება ინტოქსიკაცია,

მაღალი ცხელება, სახსრების ტკივილი, მცირედ შეშუპებული და ჰიპერემიული სახე,
ჰიპერემიულია აგრეთვე კისერი, ხელის მტევნები, ტერფები, აქვს ყურყური და
მტკივნეულობა ილეოცეკალურ არეში, სხეულსა და კიდურებზე გამონაყარი. რომელი
დიაგნოზია სავარაუდო:
/// სალმონელოზი;
/// მუცლის ტიფი;
// ფსევდოტუბერკულოზი;
/// ტრიქონელოზი;
/// პარტახტიანი ტიფი.

//// 2278) ბოტულიზმის რომელ კლინიკურ ფორმას უკავშირდება ჰეროინის კანშიდა ან ი/მ-
ური მოხმარება:
/// კვებით ბოტულიზმს;
// ჭრილობის ბოტულიზმს;
/// ნაწლავურ ბოტულიზმს;
/// აეროზოლურ ბოტულიზმს.

//// 2279) იერსინიოზის კლინიკური ფორმებია (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

// ბრონქო-პულმონური;
/// გასტროენტერიტული;
/// გასტროენტეროკოლიტური;
/// აბდომინური;
/// გენერალიზებული.

//// 2280) მიუთითეთ არასწორი პასუხი - ჰერპანგინას:

// იწვევს 1 ტიპის მარტივი ჰერპესვირუსი;
/// ახასიათებს პაპულების, ვეზიკულების წარმოქმნა რბილ და მაგარ სასაზე;
/// მიმდინარეობს ცხელებით;
/// საჭიროა დიფერენცირება ჰერპესულ სტომატიტთან;
/// მკურნალობა სიმპტომურია.

//// 2281) ბრუცელოზის დროს:

/// უპირველესად ზიანდება ხელის მტევნის სახსრები;
// შესაძლოა ორქიტის და ეპიდიდიმიტის განვითარება;
/// აღინიშნება დიარეული სინდრომი;
/// მე-9 -10 დღეზე ჩნდება მაკულურ-პაპულური გამონაყარი;
/// დაავადება ხშირად რთულდება ჩირქოვანი მენინგიტით.

//// 2282) ქრონიკული ბრუცელოზის დროს უპირატესად ზიანდება (მიუთითეთ არასწორი

პასუხი):
/// საყრდენ-მამოძრავებელი აპარატი;
/// სასქესო ორგანოები;
/// ნერვული სისტემა;
/// ღვიძლი და ელენთა;
// გულ-სისხლძარღვთა სისტემა.

//// 2283) ლეპტოსპიროზის დროს (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// ინფექციის წყაროს წარმოადგენენ გარეული და შინაური ცხოველები;
/// დასნებოვნება შეიძლება მოხდეს ინფიცირებული ცხოველების შარდით დაბინძურებულ
წყალსატევებში ბანაობისას;
/// ახასიათებს სეზონურობა (ზაფხული შემოდგომა);
// შესაძლოა დაავადების გადაცემა ტრანსმისიული მექანიზმით;
/// შესაძლოა განმეორებითი დაავადება.

//// 2284) ლეპტოსპიროზის დროს (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

// პათოგენეზმში წამყვანია კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის დაზიანება;
/// ვითარდება ბაქტერიემია;
/// დამახასიათებელია ღვიძლის დაზიანება;
/// განსაკუთრებულ საშიშროებას ქმნის თირკმელების დაზიანება;
/// გამომწვევს შეუძლია ჰემატო-ენცეფალური ბარიერის გავლით გამოიწვიოს ცნს-ის
დაზიანება.

//// 2285) ლეპტოსპიროზის დროს (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// ვითარდება ჰემორაგიული დიათეზი;
/// მნიშვნელოვანი მორფოლოგიური ცვლილებებია თირკმელში;
// პათოგენეზში წამყვანია ლიმფური აპარატის დაზიანება;
/// გამოხატულია პოლიორგანული დაზიანებები;
/// შესაძლოა ნაღვლის პიგმენტების ცვლის მოშლა.

//// 2286) ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელი გამორიცხავს გრიპის დიაგნოზს:

/// თავის ტკივილი;
/// თავის ტკივილი ღებინებით;
/// მენინგეალური სინდრომი;
/// სუნთქვის უკმარისობა;
// დეფეკაცია თხიერი განავლით.

//// 2287) მიუთითეთ სწორი პასუხი:

/// პარტახტიანი ტიფის დროს გრიპისაგან განსხვავებით გამონაყარი პირველ დღეს
ვითარდება;
// გრიპისაგან განსხვავებით სხვა რესპირაციული ინფექციების დროს ინტოქსიკაცია სუსტადაა
გამოხატული;
/// მუცლის ტიფისაგან განსხვავებით გრიპს ახასიათებს მუცლის ტკივილი და დიარეა;
/// გრიპის და პარაგრიპის დიფერენცირება მხოლოდ ვირუსოლოგიური კვლევითაა
შესაძლებელი.

//// 2288) მიუთითეთ არასწორი დებულება დიფთერიის პათოგენეზის შესახებ:

/// პათოგენოზში წამყვანია ეგზოტოქსინის ზემოქმედება ორგანიზმზე;
/// ლორწოვან გარსებსა და კანზე მიკრობის შეჭრის ადგილას ვითარდება ფიბრინული ნადები;
/// დაავადების სიმძიმეს განსაზღვრავს გულისა და ნერვიული სისტემის დაზიანება
ეგზოტოქსინის ზემოქმედების შედეგად;
// პათოგენეზში მნიშვნელოვანია ბაქტერიემიის განვითარება;
/// გადატანილი დაავადებების შემდეგ ყალიბდება ანტიტოქსიკური იმუნიტეტი.

//// 2289) მიუთითეთ დიფთერიის დროს განვითარებული მიოკარდიოპათიის ყველაზე

ადრეული ნიშანი:
/// გულის დაზიანების სუბიექტური ნიშნები;
/// გულის საზღვრების გადიდება;
/// გამტარებლობის დარღვევა ეკგ-ს მონაცემებით;
// სისხლში კარდიოსპეციფიკური ფერმენტების მომატება;
/// ჰემოდინამიკური დარღვევების განვითარება.

//// 2290) მარტივი ჰერპესვირუსი:

// შეიცავს დნმ-ს;
/// არ გააჩნია ციტოპათიური მოქმედება;
/// ორგანიზმში თავს ინახავს 2-3 წელი;
/// კულტივირებისათვის საჭიროა სპეციალური საკვები ნიადაგები;
/// ორგანიზმიდან გამოიყოფა შარდთან და განავალთან ერთად.

//// 2291) მიუთითეთ არასწორი დებულება ჰერპესული ინფექციის კლინიკის შესახებ:

/// გაარჩევენ თანდაყოლილ და შეძენილ ჰერპესულ ინფექციას;
/// უპირატესად ზიანდება კანი და ლორწოვანი გარსები;
/// განსაკუთრებული მძიმე მიმდინარეობა ახასიათებს ჰერპესულ ენცეფალიტს;
// ხანდაზმულ პირებში ხშირია მწვავე ჰერპესული სტომატიტი;
/// დაუძლურებულ პირობებში დასაშვებია გენერალიზებული ფორმების განვითარება.

//// 2292) აივ ინფექციისათვის დამახასიათებელი პირველადი გამოვლინებაა (მიუთითეთ

არასწორი პასუხი):
/// მონონუკლეოზის მსგავსი სინდრომი;
/// ცხელება;
/// ეგზანთემა;
// აუტოიმუნური ჰეპატიტი;
/// ლიმფური კვანძების გადიდება.

//// 2293) აივ ინფექციით დაავადებულებში ლიმფური კვანძები:

/// მტკივნეულია, ახასიათებს ფლუქტუაცია პალპაციისას;
/// ლიმფური კვანძების მფარავი კანი ჰიპერემიულია;
/// ლიმფური კვანძები შეხორცებულია კანთან;
/// ზომით 3 სმ-დეა, ზოგჯერ მეტიც;
// უმტკივნეულოა, მომკვრივო-ელასტიური კონსისტენციისაა.

//// 2294) შიდსი არის:

/// ოპორტუნისტული ინფექცია;
/// აივ-ინფექციის სინდრომი;
// აივ-ინფექციის სტადია;
/// დამოუკიდებელი დაავადება;
/// აივ-ინფექციის გართულება.

//// 2295) შიდსს ახასიათებს შემდეგი ოპორტუნისტული დაავადებები (მიუთითეთ

არასწორი პასუხი):
/// პნევმოციტოზი;
/// კანდიდოზი;
// ადენოვირუსული ინფექცია;
/// ტუბერკულოზი;
/// ტოქსოპლაზმოზი.

//// 2296) ტულარემიით დაავადება ხორციელდება (მიუთითეთ სრული პასუხი):

/// კონტაქტური, ტრანსმისიული, ალიმენტური გზებით;
/// კონტაქტური, წყლის, ალიმენტური, სექსობრივი, ასპირაციული, გზებით;
// კონტაქტური, წყლის, ალიმენტური, ასპირაციული, ტრანსმისიული გზებით;
/// წყლის, ალიმენტური, პარენტერული, ტრანსმისიული, ასპირაციული გზებით;
/// ალიმენტური, ტრანსმისიული, ვერტიკალური, წყლის, კონტაქტური გზებით.

//// 2297) ტულამერიის კლინიკური ფორმებია (მიუთითეთ არასწორი დებულება):

/// ბუბონური;
/// წყლულოვან - ბუბონური;
/// ანგინურ - ბუბონური;
/// გენერალიზებული;
// მენინგეალური.

//// 2298) ადამიანის იმუნოდეფიციტის ვირუსის ნუკლეოკაფსიდი შეიცავს ფერმენტ:

/// რიბონუკლეაზას;
/// დეზოქსირიბონუკლეაზას;
// რევერტაზას;
/// დნმ-პოლიმერაზას;
/// ალანინამინოტრანსფერაზას.

//// 2299) ჰემოგლობინური ცხელება მალარიის დროს დაკავშირებულია:

/// თირკმლის მწვავე უკმარისობასთან;
// სისხლძარღვშიდა ჰემოლიზთან;
/// ჰიპერქრომული ანემიის განვითარებასთან;
/// ძვლის ტვინის ტოქსიკურ დაზიანებასთან;
/// კომატოზურ მდგომარეობასთან.

//// 2300) შავ ჭირს ახასიათებს ( მიუთითეთ არასწორი დებულება):

/// სეზონურ-ჰემორაგიული ანთება დაზიანების კერის ლიმფურ კვანძებში;
// ლიმფური კვანძების სეროზული ანთება;
/// გამომწვევის გავრცელება ჰემატოგენური გზით;
/// გულ-სისხლძარღვთა სისტემის ტოქსიკური დაზიანება;
/// ნერვული სისტემის ტოქსიკური დაზიანება.

//// 2301) შავი ჭირის კლინიკური ფორმებია ( მიუთითეთ არასწორი დებულება):

/// ბუბონური;
/// კანის;
/// სეპტიური;
/// ფილტვის;
// მენინგოენცეფალიტური.

//// 2302) შავი ჭირს ახასიათებს( მიუთითეთ არასწორი დებულება):

/// მწვავე დასაწყისი;
/// სახისა და კონიუნქტივის ჰიპერემია;
// მუქი ყავისფერი ნადები ენაზე;
/// მაღალი ცხელება;
/// შემცივნება.
//// 2303) პარტახტიანი ტიფის გართულებაა (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):
/// თრომბოფლებიტი;
/// თრომბოემბოლია;
/// კოლაფსი;
// სისხლდენა ნაწლავებიდან;
/// ინფექციური ფსიქოზი.

//// 2304) ბრილ-ცისნერის დაავადება არის:

/// ბერნეტის კოქსიელებით გამოწვეული რიკეტსიოზი;
/// ქლამიდიოზი;
/// სპიროქეტოზი;
/// სისტემური ბორელიოზი;
// განმეორებითი პარტახტიანი ტიფი.

//// 2305) ლაიმის დაავადების ძირითადი კლინიკური ნიშნებია:

/// მაკულურ- პაპულოზური გამონაყარი;
/// ცხელება;
// მცოცავი ერითემა;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// პოლიათრიტი.

//// 2306) პარტახტიანი ტიფის პათოგენეზის ძირითად რგოლებს შეადგენს ( მიუთითეთ

არასწორი პასუხი):
/// რიკეტსიემია;
// რიკეტსიების გამრავლება ლიმფურ კვანძებში;
/// ვასკულიტის განვითარება;
/// გულ-სისხლძარღვთა სისტემის დაზიანება;
/// ცნს-ის დაზიანება.

//// 2307) პარტახტიანი ტიფის დროს:

/// გამომწვევი ვრცელდება ლიმფოგენური გზით;
/// ზიანდება ნეიტროფილები;
/// ვითარდება სპეციფიკური პნევმონია;
// გადატანილი დაავადების შემდეგ შესაძლებელია გამომწვევის მრავალწლიანი
პერსისტენცია ორგანიზმში;
/// დამახასიათებელი დარღვევები ჰემოსტაზის სისტემაში.

//// 2308) პარტახტიანი ტიფისთვის დამახასიათებელია( მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// მაღალი სიცხე 12-14 დღის განმავლობაში;
/// გამონაყარი დაავადების მე-5–ე დღეს:
// პოლინევრიტი;
/// მენინგოენცეფალიტი;
/// ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი.

//// 2309) პარტახტიან ტიფს ახასიათებს:

/// დაავადების თანდათანობით დაწყება;
/// ცხელება 7-10 დღის განმავლობაში;
/// პოლიადენოპათია;
// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი;
/// პარეზები, დამბლები.

//// 2310) მიუთითეთ არასწორი დებულება:

/// ჰერპესული ინფექციის წყაროა ავადმყოფი ადამიანი;
// მარტივი ჰერპესის 1 ტიპის ვირუსი ძირითადად სექსუალური კონტაქტის გზით გადაეცემა.
/// მარტივი ჰერპესის ვირუსებით ადამიანთა პოპულაციის დიდი ნაწილია ინფიცირებული;
/// ადამიანთა ორგანიზმში ჰერპესის ვირუსი პერსისტირებს ნერვულ განგლიებში;
/// მიმღებლობა მარტივი ჰერპესის ვირუსის მიმართ მაღალია.

//// 2311) მიუთითეთ სწორი პასუხი:

/// პარტახტიანი ტიფის გამომწვევი ლეპტოსპირებს მიეკუთნება;
// მგრძნობიარეა ტეტრაციკლინის პრეპარატების მიმართ;
/// გამძლეა მაღალი ტემპერატურისა და სადეზინფექციო ხსნარების მიმართ;
/// გამოიმუშავებს ცილოვანი ბუნების ეგზოტოქსინს;
/// გრამდადებითი მიკროორგანიზმია.

//// 2312) ლაიმის დაავადების მწვავე პერიოდისთვის დამახასიათებელია;

/// მენინგოენცეფალიტი;
// ბეჭდისებური ერითემა;
/// კარდიოპათია;
/// პოლიართრიტი;
/// ჰეპატო-ლიენური სინდრომი.

//// 2313) ტროპიკულ მალარიას იწვევს:

/// „Pl.vivax“;
/// „Pl. ovale“;
/// „Pl. malaria“;
// „Pl. falciparum“.

//// 2314) მიუთითეთ სწორი პასუხი: მალარიის პლაზმოდიუმის განვითარების ციკლი

მოიცავს:
/// სპოროგონიას (მიმდინარეობს ადამიანის ორგანიზმში);
// შიზოგონიას (მიმდინარეობს ადამიანის ორგანიზმში);
/// ერითროციტულ შიზოგონიას;
/// ქსოვილოვან შიზოგონიას, რომელიც ელენთაში მიმდინარეობს;
/// 8-15 დღიან ერითროციტულ შიზოგონიას.

//// 2315) მალარიის პათოგენეზში მნიშვნელოვან როლს თამაშობს (მიუთითეთ არასწორი

პასუხი):
/// ორგანიზმში სოპოროზოიტების მოხვედრა;
/// ჰეპატოციტებში მეროზოიტების წარმოქმნა;
/// ერითროციტული შიზოგონია;
/// ინკუბაციურ პერიოდში მიმდინარე ქსოვილოვანი შიზოგონია;
// სისხლში გამონტების ცირკულაციით განპირობებული რეციდივები.

//// 2316) მალარიის შეტევის დამახასიათებელი ტრიადაა:

// შემცივნება, ცხელება, ოფლიანობა;
/// შემცივნება, თავის ტკივილი, ოფლიანობა;
/// ტკივილი, ცხელება, ღებინება;
/// მიალგია, შემცივნება, ცხელება;
/// ღებინება, ცხელება, ოფლიანობა.

//// 2317) ცნს-ის რომელი პათოლოგიური პროცესი არ ახასიათებს აივინფექციას:

/// ლიმფომა;
/// ტოქსოპლაზმოზი;
// ჩირქოვანი მენინგიტი;
/// მწვავე სეროზული ენცეფალიტი;
/// მოპროგრესირე დემენცია.

//// 2318) ადგილობრივი პროცესის ხასიათის მიხედვით განარჩევენ წითელი ქარის

კლინიკურ ფორმებს (აღნიშნეთ არასწორი პასუხი):
/// ერითემული;
/// ერითემულ-ბუბონური;
// ერითემულ-განგრენოზული;
/// ერითემულ-ჰემორაგიული;
/// ბუბონურ-ჰემორაგიული;

//// 2319) წითელი ქარის ლოკალიზაციის ყველაზე ხშირი ადგილია:

/// ზურგი;
/// მუცელი;
/// მკერდი;
/// ზემო კიდურები;
// ქვემო კიდურები.

//// 2320) ჩამოთვლილიდან რა არ არის სწორი ანთრაქს ინფექციის მიმართ:

/// გამომწვევი მიკრობი ორგანიზმში შეაღწევს დაზიანებული კანიდან;
/// გამომწვევი ორგანიზმში შეიძლება მოხვდეს სასუნთქი გზებიდან და საჭმლის
მომნელებელი ტრაქტიდანაც;
/// დამახასიათებელია კანზე სეროზულ-ჰემორაგიული ანთების განვითარება;
/// სასუნთქი გზებიდან და საჭმლის მომნელებელი ტრაქტიდან ინფიცირებისას დაავადების
გენერალიზებული ფორმა ვითარდება;
// ანთრაქს ინფექციის დროს ბაქტერიემია არ ვითარდება.

//// 2321) ჩამოთვლილიდან ცოფისათვის რა სიმპტომები არ არის დამახასიათებელი:

// ტკივილის შეგრძნების დაქვეითება;
/// ჰიდროფობია;
/// აეროფობია;
/// დამბლები;
/// სალივაცია.

//// 2322) ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს ცოფს აგზნების ფაზაში:

/// ჰიდროფობია;
/// აეროფობია;
/// ფოტოფობია;
/// აკუსტიკოფობია;
// კლაუსტროფობია.

//// 2323) აივ-ინფიცირებული დედიდან ნაყოფის დასნებოვნებას განაპირობებს:

/// შიდსის სტადია;
/// CD4+ დაბალი რაოდენობა;
/// მაღალი ვირემია;
/// „A“-ავიტამინოზი;
// ყველა ზემოთაღნიშნული.

//// 2324) შიდსის ვირუსი პრაქტიკულად არ ვრცელდება:

/// ინფიცირებულთან სქესობრივი კონტაქტით (ვაგინალური, ანალური);
/// ინფიცირებულის სისხლის გადასხმით;
/// ინფიცირებულის სისხლით დაბინძურებული შპრიცის გამოყენებისას;
// ინფიცირებულთან საერთო მოხმარების საგნით (ჭურჭელი, აბაზანა);
/// ინფიცირებული დედიდან ნაყოფზე მუცლად ყოფნის ან მშობიარობის დროს.

//// 2325) უმარტივესები იწვევენ (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// ტოქსოპლაზმოზს;
/// მალარიას;
// ენტერობიოზს;
/// ლეიშმანიოზს.

//// 2326) უმარტივესები იწვევენ (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// ტოქსოპლაზმოზს;
/// ამებიაზს;
/// ლამბლიოზს;
// ტრიქინელოზს.

//// 2327) ბაქტერიები იწვევენ (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

// ბრილის დაავადებას;
/// შიგელოზს;
/// შავ ჭირს;
/// დიფთერიას;
/// ქოლერას.

//// 2328) ბაქტერიულ ინფექციებს მიეკუთვნება (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// სალმონელოზი;
/// სისტემური ტკიპისმიერი ბორელიოზი;
/// ანთრაქს ინფექცია;
/// მენინგოკოკური ინფექცია;
// პარტახტიანი ტიფი.
//// 2329) ვირუსული ეტიოლოგისაა:
/// ტოქსოპლაზმოზი;
/// ლეპტოსპიროზი;
/// ორნითოზი;
// თურქული;
/// წითელი ქარი.

//// 2330) ბაქტერიული ეტიოლოგისაა:

// ბოტულიზმი;
/// ოპისტორქოზი;
/// პარაგრიპი;
/// ქუ-ცხელება;
/// ლეიშმანიოზი.

//// 2331) ჩამოთვლილიდან რომელ დაავადებას ახასიათებს მუდმივი და მაღალი ცხელება (4

კვირის განმავლობაში):
/// მალარიას;
/// ბრუცელოზს;
/// შავ ჭირს;
// მუცლის ტიფს;

//// 2332) ჰექტიური ცხელება ტიპიურია:

/// პარტახტიანი ტიფისთვის;
/// მუცლის ტიფისთვის;
// სეფსისისთვის;
/// ბრუცელოზისთვის;
/// ქუნთრუშისთვის.

//// 2333) ცხელება ახასიათებს (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

// „C“ ჰეპატიტს;
/// დიფთერიას;
/// ტულარემიას;
/// პარტახტიან ტიფს;
/// ქუ-ცხელებას.

//// 2334) გამონაყარი ახასიათებს:

/// გრიპს;
/// ქოლერას;
/// ამებიაზს;
// მუცლის ტიფს;
/// ორნითოზს.

//// 2335) მაკულურ-პაპულური გამონაყარი ახასიათებს:

// წითელას;
/// ბრუცელოზს;
/// ადენოვირუსულ ინფექციას;
/// ქუ-ცხელებას;
/// წითურას.

//// 2336) როზეოლური გამონაყარი დამახასიათებელია:

/// წითურასთვის;
/// ჩუტყვავილასთვის;
// მუცლის ტიფისთვის;
/// მენინგოკოკცემიისთვის;
/// ტულარემიისთვის.

//// 2337) პერიადენიტი დამახასიათებელია:

/// ტულარემიის ბუბონისთვის;
/// ცუცუგამუშისთვის;
// შავი ჭირის ბუბონისთვის;
/// წითელასთვის;
/// ბრუცელოზისთვის.
//// 2338) ლიმფადენიტი ახასიათებს:
/// მენინგოკოკურ ინფექციას;
/// ტეტანუსს;
// წითელ ქარს;
/// გრიპს;
/// „C“ ჰეპატიტს.

//// 2339) პოლიადენოპათია ახასიათებს (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// ბრუცელოზს;
// ლეპტოსპიროზს;
/// წითურას;
/// აივ/ინფექციას;
/// ინფექციურ მონონუკლეოზს.

//// 2340) პოლიადენოპათია ახასიათებს:

/// ბოტულიზმს;
/// გრიპს;
// ბრუცელოზს;
/// დიფთერიას;
/// თირკმლის სინდრომით მიმდინარე ჰემორაგიულ ცხელებას.

//// 2341) სპეციფიური პნევმონია ახასიათებს (მიუთითეთ არასწორი პასუხი):

/// მიკოპლაზმურ ინფექციას;
/// ორნითოზს;
// ბრუცელოზს;
/// ქუ-ცხელებას;
/// ლეგიონელოზს.

//// 2342) ჰეპატო-ლიენური სინდრომი ტიპიურია:

/// შიგელოზისთვის;
/// ტეტანუსისთვის;
// პარატიფ „B“-სთვის
/// ცოფისთვის;
/// ქოლერისთვის.

//// 2343) გრამდადებითი დიპლოკოკები ლიქვორში აღმოაჩნდებათ ავადმყოფებს:

/// მენინგოკოკური მენინგიტით;
// პნევმოკოკური მენინგიტით;
/// სტაფილოკოკური მენინგიტით;
/// ჰემოფილური მენინგიტით;
/// კლებსიელური მენინგიტით.

//// 2344) მოზრდილთა რესპირატორული დისტრეს სინდრომი ახასიათებს:

// გრიპს;
/// ცოფს;
/// პარტახტიან ტიფს;
/// ვირუსულ ჰეპატიტს;
/// ეშერიხიოზს.

//// 2345) ჰემოლიზური სიყვითლე ახასიათებს:

// მალარიას;
/// ვირუსულ ჰეპატიტებს;
/// ფსევდოტუბერკულოზს;
/// ლეპტოსპიროზს;
/// ინფექციურ მონონუკლეოზს.

//// 2346) პერიფერიული დამბლები ახასიათებს:

/// ტეტანუსს;
/// ცოფს;
/// შავ ჭირს;
// პოლიომიელიტს;
/// გრიპს.

//// 2347) "ხარის კისერი" დამახასიათებელია:

/// ტეტანუსისთვის;
/// მენინგოკოკური მენინგიტისთვის;
/// ლაკუნური ანგინისთვის;
// ტოქსიური დიფთერიისთვის;
/// ქუნთრუშისთვის.

//// 2348) მიუთითეთ დამახასიათებელი ჩივილები:

/// კვებითი ტოქსიკოინფექციის დროს – გულძმარვა;
/// ჯილეხის კანის ფორმის დროს – ძლიერი ტკივილი კანის დაზიანების ადგილას;
// აივ/ინფექციის დროს – ხანგრძლივი ცხელება;
/// ცოფის დროს – დიპლოპია;
/// „A“ ჰეპატიტის დროს – კანის ქავილი.

//// 2349) სამედიცინო პერსონალის დასნებოვნების რისკი „HBV“ ინფიცირებულის სისხლით

დაბინძურებული საგნებით შემთხვევით ჩხვლეტისას:
/// 0,3%-მდეა;
/// 100%-ია;
// 20-30%-ია;
/// 1-2%-ს არ აღემატება.

//// 2350) აივ ინფექციის დროს ვირუსის ძირითადი სამიზნე უჯრედებია:

/// სისხლის რეტიკულოციტები და ერითროციტები;
/// ძვლის ტვინის ღეროს უჯრედები;
/// ჩხირბირთვიანი და სეგმენტბირთვიანი ნეიტროფილები;
// CD4+ ლიმფოციტები და მონოციტარულ მაკროფაგული უჯრედები.

//// 2351) ჩამოთვლილიდან რომელი თვისებებით განსხვავდება აივ ინფექცია სხვა

ვირუსული ინფექციებისგან:
/// უჯრედული და ჰუმორული იმუნური პასუხის განვითარება ვერასდროს უზრუნველყოფს
„HIV“-ის სრულ ელიმინაციას;
/// არასდროს იწვევს ავადმყოფის სიკვდილს მწვავე ცხელებით ფაზაში;
/// დაავადება განუწყვეტლივ პროგრესირებს და საბოლოოდ შიდსი ვითარდება;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნულით;
// ყველა ზემოაღნიშნულით.

//// 2352) „HIV“-ზე იმუნური პასუხის უეფექტობის მიზეზებია:

/// ვირუსის მაღალი სახეცვლილების უნარი;
/// ციტოტოქსიკური CD8+ ლიმფოციტების მაღალი მსგავსება „HIV“-თან;
/// ინფიცირებულ უჯრედებში ვირუსის ლატენტურ ფორმაში არსებობა და მის გამო
ციტოტოქსიკური ლიმფოციტებისაგან შეუცნობლობა;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2353) ჩამოთვლილიდან რომელია ტიპიური ჰერპესული ინფექციის ლატენტური

ფაზისათვის:
/// ლატენტურ ფაზაში მიდის ვირუსის აქტიური რეპლიკაცია;
// ლატენტური ფაზა თანხვდება ინფექციის უსიმპტომო მიმდინარეობას;
/// ლატენტურ ფაზაში ვირუსის გენომის აღმოჩენა შესაძლებელია მხოლოდ ეპითელურ
უჯრედებში;
/// სისხლში მაღალ ტიტრშია სპეციფიკური „IgM“.

//// 2354) აივ ლატენტური ფაზის დროს ცუდი პროგნოზის მაჩვენებელია:

/// „CD8+“ ლიმფოციტების სწრაფად შემცირება სისხლში;
/// „NK+“ უჯრედების მკვეთრად შემცირება;
// მაღალი ვირემიის შენარჩუნება მწვავე ცხელებით ფაზის დადგომიდან 6-12 თვის მანძილზე;
/// ედს-ის აჩქარება 50მმ/სთ და მეტად.

//// 2355) აივ ლატენტურ ფაზაში დაავადების ცუდი პროგნოზის მაჩვენებელია:

/// „CD8+“ ლიმფოციტების სწრაფად მომატება სისხლში;
// „CD4+“ ლიმფოციტების სწრაფად შემცირება სისხლში;
/// პოლიკლინიკური გამაპათია, ჰიპერგამაგლობულინემია;
/// რეტიკულოციტების მომატება სისხლში;

//// 2356) აივ ავადმყოფებში „CD4+“ შემცველობის რომელი მაჩვენებელი ითვლება

ოპორტუნისტული ინფექციის განვითარების მაღალ რისკად:
/// „CD4+“ ლიმფოციტები > 100 მკლ-ში;
/// „CD4+“ ლიმფოციტები < 1000 მკლ-ში;
/// „CD4+“ ლიმფოციტები < 500 მკლ-ში;
// „CD4+“ ლიმფოციტები < 200 მკლ-ში.

//// 2357) რომელი დებულებაა სწორი აივ-ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// „HIV“ არ ვრცელდება ნერწყვით, რადგან ნერწყვში ვირუსი ინფიცირებულთა უმნიშვნელო
რაოდენობას აღენიშნება;
/// ნერწყვში ვირუსის შემცველობა დამასნებოვნებელ დოზაზე ნაკლებია;
/// ნერწყვში არსებული პროტეაზების სეკრეტორული ინჰიბიტორები ხელს უშლის
უჯრედების დასნებოვნებას;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2358) ლიმფადენოპათიების ჩამოთვლილი აღწერილობებიდან ყველაზე მეტად რომელი

შეესაბამება აივ-პერსისტულ გენერალიზებულ ლიმფადენოპათიას:
/// ხშირად ზიანდება იღლიის და კისრის ლიმფური კვანძები, ზომა 9- 10სმ-ს აღწევს,
ჩირქდება, უკუშეწოვა ხანგრძლივად ხდება;
/// საზარდულის არის ძლიერ მტკივნეული, გადიდებული ლიმფური ჯირკვლების
კონგლომერატი შეხორცებულია კანქვეშა ქსოვილთან, უმოძრაოა, ჯირკვალზე კანი
ციანოზურია;
// გადიდებულია 2 ან მეტი არის ლიმფური კვანძი, 1სმ-ზე მეტად, 3 თვეზე მეტი ხნის
მანძილზე, მკვრივია, მოძრავი, არაა შეხორცებული ირგვლივ მდებარე ქსოვილთან,
ჯირკვალზე კანი შეცვლილი არაა;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;

//// 2359) ჩამოთვლილიდან პირის ღრუს რომელი დაზიანებაა აივ-ინფექციისთვის

დამახასიათებელი:
/// კანდიდოზური სტომატიტი;
/// ბეწვოვანი ლეიკოპლაკია;
/// აფტოზური სტომატიტი;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2360) აივ-დემენციის დროს ადრეულ სტადიაზე ჩამოთვლილიდან რომელი არაა

დამახასიათებელი:
/// მეხსიერების გაუარესება, კითხვისა და რთული ამოცანების ამოხსნის გაძნელება;
/// ადვილად დაღლა და დეპრესია;
/// მოძრაობის დარღვევები: ასტაზია, აბაზია, ტრემორი, ეპიგულყრები;
// ცნობიერების დარღვევა;
/// ქცევითი დარღვევები, აპათია, აბულია.

//// 2361) აივ-ინფექციის პროფესიული რისკის ჯგუფის სამედიცინო პერსონალისათვის

რომელი წესის დაცვაა აუცილებელი:
/// ინფიცირებულის სისხლით დაბინძურებული ინსტრუმენტის შემთხვევით ჩხვლეტისას
ტრამვირებული კანის დაუყოვნებლივ ჩამობანა სადეზინფექციო საშუალებებით;
/// პოსტექსპოზიციური პროფილაქტიკა ზიდოვუდინით;
/// ყოველწლიური გამოკვლევა ტუბერკულოზზე;
/// ვაქცინაცია „B“ ჰეპატიტზე ;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2362) ჩამოთვლილიდან რომელ პრეპარატს არ აქვს ანტირეტროვირუსული აქტივობა:

/// ზიდოვუდინი;
// აციკლოვირი;
/// დიდანოზინი;
/// ლამივუდინი;
/// ზალციტაბინი.

//// 2363) დუნედ პროგრესირებადი აივ ინფექცია გვხვდება შემთხვევათა:

// <5%-ში;
/// 20-30%-ში;
/// 50%-ში;
/// 80-90%-ში.

//// 2364) ჩამოთვლილიდან რომელი კლინიკური სინდრომი არ ახასიათებს აივ ინფექციის

მწვავე ცხელებით ფაზას:
/// ლიმფური კვანძების გადიდება;
/// გულისრევა, ღებინება, ფაღარათი;
// ფულმინანტური ჰეპატიტის განვითარება;
/// წითელასმაგვარი გამონაყარი;
/// მენინგიტი, ენცეფალიტი.

//// 2365) ჩამოთვლილი ჰერპესვირუსებიდან რომელი ითვლება კაპოშის სარკომის

ეტიოლოგიურ აგენტად აივ-ინფიცირებულებში:
/// „HSV1“;
/// „VZV“;
/// „EBV“;
/// „HHV-6“;
// „HHV“-8.

//// 2366) პაციენტის სისხლის გამოკვლევისას აივ-ანტისხეულები იმუნოფერმენტული

ანალიზის მეთოდით აღმოჩნდა საეჭვო დადებითი. რომელი ტაქტიკაა სწორი:
/// აივ-ინფექციის დიაგნოსტიკისთვის დამატებითი გამოკვლევების ჩატარება საჭირო აღარაა;
/// აივ-ი გამორიცხულია რადგან ავადმყოფს არა აქვს ჩივილები;
/// დიაგნოზი მხოლოდ „PCR“ გამოკვლევით დგინდება;
// უნდა ჩატარდეს იმუნობლოტინგი, დადებითი რეაქცია საკმარისია აივინფექციის
დიაგნოსტიკისათვის..

//// 2367) აივ-შიდსის დროს ნევროლოგიური დარღვევები განპირობებულია:

/// ვირუსის პირდაპირი მოქმედებით ცნს-ზე;
/// ოპორტუნისტული ინფექციებით;
/// ავთვისებიანი სიმსივნეების განვითარებით;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2368) რომელია სწორი ჰერპეს-ზოსტერის შესახებ:

/// მწვავე ინფექციური დაავადებაა;
/// ხშირია 14 წლამდე ასაკის ბავშვებში;
/// გამონაყარი უმტკივნეულოა;
// ლატენტური VZV–ინფექციის რეაქტივაცია;
/// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2369) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსისთვის არაა პათოგნომური ადამიანის

ორგანიზმში პერსისტენცია ან ლატენტური ინფექციის განვითარება:
/// „HCV“;
/// „HBV“;
/// „HIV“;
// გრიპის ვირუსი.
/// პაპოვავირუსი.

//// 2370) რომელი ვირუსისთვის არაა პათოგნომური ხანგრძლივად პერსისტენცია ადამიანის

ორგანიზმში:
/// „CMV“;
/// „VZV“;
/// „HSV“ 1, 2;
/// პაპოვავირუსი;
// წითელას ვირუსი.
//// 2371) ჩამოთვლილიდან რომელ ანტივირუსულ პრეპარატს აქვს გრიპის ვირუსის
საწინააღმდეგო მოქმედება:
/// აციკლოვირი;
/// ვალაციკლოვირი;
/// ლამივუდინი;
// ტამიფლუ;
/// ყველა ზემოაღნიშნულს.

//// 2372) ციტომეგალოვირუსი მნიშვნელოვანი ვირუსული პათოგენია, გარდა ერთისა:

/// თირკმლის, გულის, ღვიძლის ტრანსპლანტაციის რეციპიენტისათვის;
/// აივ/შიდსით ავადმყოფებისათვის;
// იმუნოკომპეტენტური ორგანიზმისათვის;
/// ძვლის ტვინის ტრანსპლანტაციის რეციპიენტისათვის.

//// 2373) ჩამოთვლილიდან უფრო ხშირად რომელი დაავადების გართულებაა რეის

სინდრომი:
/// „HSV“–ინფექცია;
// „VZV“–ინფექცია;
/// „EBV“–ინფექცია;
/// „HBV“–ინფექცია;
/// „HCV“–ინფექცია.

//// 2374) ჩამოთვლილიდან უფრო ხშირად რომელი დაავადების გართულებაა რეის

სინდრომი:
// გრიპი;
/// პარაგრიპი;
/// რინოვირუსული ინფექცია;
/// ადენოვირუსული ინფექცია;
/// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2375) ჩამოთვლილიდან რომელი დაავადების ეტიოლოგიურ აგენტად არ ითვლება

„EBV“:
/// ბერკიტის ლიმფომის;
/// შერეულუჯრედული ხოჯკინის ლიმფომის;
/// შიდსით ავადმყოფებში „B“ უჯრედული ლიმფომის;
// შიდსით ავადმყოფებში კაპოშის სარკომის.

//// 2376) ჩამოთვლილიდან რომელია სწორი, „EBV“–ის ორგანიზმში მოხვედრის შემდეგ:

/// ყველა შემთხვევაში ვითარდება მწვავე დაავადება-ინფექციური მონონუკლეოზი;
/// მონონუკლეოზით რეკონვალესცენტის სისხლიდან ვირუსი ყოველთვის ელიმინირდება;
// მონონუკლეოზით ავადმყოფის კლინიკური გამოჯანმრთელება არ ასოცირდება ვირუსის
ელიმინაციასთან;
/// შიდსით ავადმყოფებში იწვევს კაპოშის სარკომას;
/// ადრეულ ბავშვობაში ინფიცირებისას ყოველთვის მონონუკლეოზის კლინიკა ვითარდება.

//// 2377) „EBV“-ის სამიზნე უჯრედებია:

/// რეტიკულოციტები და ერითროციტები;
/// ჩხირბირთვიანი ნეიტროფილები;
/// ლანგერჰანსის უჯრედები;
/// პოხიერი უჯრედები;
// სისხლის „B“ ლიმფოციტები.

//// 2378) ჩამოთვლილიდან რომელ უჯრედებში პერსისტირებს „EBV“:

/// ლორწოვანის ეპითელურ უჯრედებში;
/// ღვიძლის კუპფერის უჯრედებში;
/// ძვლის ტვინის ღეროს უჯრედებში;
// სისხლის „B“ ლიმფოციტებში;
/// ყველა ზემოაღნიშნულში.

//// 2379) ჩამოთვლილი ჰერპესვირუსებიდან რომლის საწინააღმდეგოდაა არაეფექტური

აციკლოვირი (ზოვირაქსი):
/// „HSV“ 1;
/// „HSV“ 2;
/// „EBV“;
/// „VZV“;
// „CMV“.

//// 2380) რომელია წამყვანი „EBV“–ინფექციის პათოგენეზში:

/// „CD4+“ უჯრედებზე ციტოპათიური მოქმედება;
// „B“ ლიმფოციტების პოლიკლონური აქტივაცია;
/// „NK“ უჯრედებზე ციტოპათიური მოქმედება;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;
/// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2381) „HIV“ იმფიცირებულებში ბეწვოვანი ლეიკოპლაკიის ეტიოლოგიურ აგენტად

ითვლება:
/// ჰერპესვირუსები 1, 2;
// „EBV“;
/// ჰერპესვირუსი 6;
/// ჰერპესვირუსი 8;
/// „CMV“.

//// 2382) ჩამოთვლილიდან რომელია სწორი „EBV“–ით გამოწვეული ჰეპატიტის შესახებ:

// ღვიძლის ფუნქციის დარღვევა შემთხვევათა 90%-ში ვითარდება;
/// მწვავე ჰეპატიტის ქრონიზაციის მაჩვენებელი 80-90%-მდეა;
/// ქრონიკული ჰეპატიტის 90%-ში ღვიძლის ციროზი ვითარდება;
/// ღვიძლის ციროზის მალიგნიზაცია 90%-ში ვითარდება.

//// 2383) ჩამოთვლილიდან რომელია მწვავე „EBV“–ინფექციით ავადმყოფის არასწორი

მართვა:
/// სასუნთქი გზების ობსტრუქციის პრევენციისა და მძიმე ტონზილარული ჰიპერტროფიის
დროს ინიშნება პრედნიზოლონი;
/// აუტოიმუნური ჰემოლიზური ანემიისა და თრომბოციტოპენიის დროს ინიშნება
პრედნიზოლონი;
/// აციკლოვირის დანიშვნა მნიშვნელოვან გავლენას არ ახდენს დაავადების მიმდინარეობაზე,
არაა რეკომენდებული;
// დაავადების პირველ დღეებში აუცილებელია მაკროლოდის ქვეჯგუფის ანტიბიოტიკების
დანიშვნა.

//// 2384) ჩამოთვლილიდან რომელია სწორი „CMV“ ინფექციის შესახებ:

/// ერთხელ ინფიცირებული მთელი ცხოვრება ვირუსმტარებელი რჩება;
/// ვირუსით ინფიცირებულებში ინფექცია ძირითადად ლატენტური ფორმითაა;
/// ვირუსის რეაქტივაცია ხშირია იმუნოკომპრომეტირებულ პირებში (ორგანოთა
ტრანსპლანტაცია, ლიმფოიდური ნეოპლაზმა, „HIV“);
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2385) ჩამოთვლილიდან რომელია სწორი „CMV“-ის ვერტიკალური ტრანსმისიის შესახებ:

/// დედის ინფიცირებისას ნაყოფი ყოველთვის ინფიცირდება;
/// დედის ინფიცირების მიუხედავად ნაყოფი მუცლად ყოფნის დროს არასდროს
ინფიცირდება;
// ნაყოფი ძირითადად ინფიცირდება ორსულის „CMV“–ით პირველადად ინფიცირების
შემთხვევაში;
/// ახალშობილი მხოლოდ მშობიარობის დროს შეიძლება დაინფიცირდეს.

//// 2386) თანდაყოლილი „CMV“ ინფექციის დიაგნოსტიკაში გადამწყვეტია:

/// პეტექიების და ტრომბოციტოპენიის არსებობა;
/// ჰიპერტრანსამინაზემიისა და თრომბოციტოპენიის არსებობა;
/// თავ-ზურგ-ტვინის სითხეში ცილის შემცველობის მომატება 90,0 გ/ლმდე;
// ახალშობილის შრატში „anti CMV IgM“ >0,2 გ/ლ.
/// ყველა ზემოაღწერილი.

//// 2387) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსი ითვლება ჰეპატოცელულარული კარცინომის

ეტიოლოგიურ აგენტად:
/// „HIV“;
// „ HCV“;
/// „HSV“-1;
/// „CMV“;
/// „EBV“.

//// 2388) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსი ითვლება ჰეპატოცელულარული კარცინომის

ეტიოლოგიურ აგენტად:
/// „VZV“;
/// „CMV“;
/// „EBV“;
// „HBV“;
/// პაპოვავირუსი.

//// 2389) ჩამოთვლილიდან რომელი ვირუსი ითვლება ბერკიტის ლიმფომის ეტიოლოგიურ

აგენტად:
/// ჰერპესვირუსი 6;
/// ჰერპესვირუსი 8;
// „EBV“;
/// „CMV“;
/// „HIV“.

//// 2390) „CMV“ ინფექციის ეტიოლოგიური (ანტივირუსული) მკურნალობა გულისხმობს

შემდეგი პრეპარატის დანიშვნას:
/// ტამიფლუ;
/// რიბავირინი;
// განციკლოვირი;
/// ზიდოვუდინი;
/// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2391) ჩამოთვლილი ანტივირუსული პრეპარატებიდან რომელს არა აქვს

ანტირეტროვირუსული აქტივობა:
// ტამიფლუ;
/// ზიდოვუდინი;
/// დიდანოზონი;
/// ზალციტაბინი.

//// 2392) ჩამოთვლილი ჰერპესვირუსებიდან რომელზე არ მოქმედებს აციკლოვირი:

/// „HSV“1;
/// „HSV“2;
/// „VZV“;
/// „EBV“;
// „CMV“.

//// 2393) აქტინომიკოზის ეტიოლოგიური აგენტი არის:

/// რიკეტსია;
/// ქლამიდია;
// ბაქტერია;
/// ვირუსი;
/// სოკო.

//// 2394) ჰეტეროფილური ანტისხეულ-ნეგატიური მონონუკლეარების სინდრომის

გამომწვევია:
/// „EBV“;
// „CMV“;
/// „VZV“;
/// „HSV“ 1, 2;
/// არც ერთი ზემოაღნიშნული.

//// 2395) რომელი არ მიეკუთვნება ლეპტოსპიროზის სპეციფიკურ გართულებას:

/// მენინგიტი;
/// ენცეფალიტი;
/// პოლინევრიტი;
/// ირიდოციკლიტი;
// ორქიტი;

//// 2396) რომელი არ მიეკუთვნება ლეპტოსპიროზის სპეციფიკურ გართულებას:

/// მენინგიტი;
/// ენცეფალიტი;
/// მიოკარდიტი;
/// ირიდოციკლიტი;
// პაროტიტი.

//// 2397) რომელი სიმპტომი არ ახასიათებს ლეპტოსპიროზს:

/// სახის ჰიპერემია;
/// "კაპიუშონის" სიმპტომი;
/// სკლერების ინიცირება;
// კონიუნქტივიტი.

//// 2398) რომელი სიმპტომი არ ახასიათებს ლეპტოსპიროზს:

/// ტემპერატურის მომატება;
/// კუნთების ტკივილი;
/// კანის ჰიპერესთეზია;
// სახსრების ტკივილი.

//// 2399) ჰემოფილური ინფექცია („Haemophilus Influenzae“) შეიძლება წარიმართოს შემდეგი

კლინიკური ფორმებით:
/// ჩირქოვანი მენინგიტი;
/// მწვავე პნევმონია;
/// სეპტიცემია;
/// ეპიგლოტიტი;
// ყველა ჩამოთვლილი;
/// არცერთი ჩამოთვლილი;

//// 2400) რომელ დაავადებაზე უნდა ვიფიქროთ, თუ ავადმყოფს მაღალი ცხელება

გაუგრძელდა 10 დღე და მეტხანს:
// მუცლის ტიფი;
/// შიგელოზი;
/// ანგინა;
/// „B“ ჰეპატიტი.

//// 2401) რომელ დაავადებაზე უნდა ვიფიქროთ, თუ ცხელებიან ავადმყოფს პერიფერიულ

სისხლში აღენიშნება ანემია, ლეიკოპენია, მაღალი ედს-ი:
// ლეიშმანიოზი;
/// მუცლის ტიფი;
/// ბრუცელოზი;
/// ლეპტოსპიროზი.

//// 2402) ერთკვირიანი დისპეპსიური პროდრომის შემდეგ ავადმყოფს გაუმუქდა შარდი,

გამოუვლინდა სიყვითლე კანსა და სკლერებზე, აქვს მხოლოდ სისუსტე, უმადობა, ღვიძლი
ისინჯება 2 სმ-ზე, ელენთა N. ღვიძლის ფუნქციურ სინჯებში აღინიშნება ბილირუბინის
მატება, “ALT”-1800 U/ml, “AST”-1768 U/ml, “GGT”-210 U/ml. სეროლოგიური გამოკვლევით “A”,
“B” და “C” ვირუსის მარკერები უარყოფითი. რომელ დაავადებაზე იფიქრებთ და თქვენი
ტაქტიკა:
// მწვავე “C” ჰეპატიტი, ანტი-“HCV” გაიმეორებთ 3-4 კვირის შემდეგ;
/// ნაღვლ-კენჭოვანი დაავადება, გავუკეთებთ “US”;
/// დელტა-ჰეპატიტი, გამოიკვლევთ “D” ვირუსის “DNA” პჯრ-ით.

//// 2403) პაციენტს 2 წლის წინ ჰქონდა მუცლის ტიფი. ამჟამად ითხოვს ცნობას, რომ არ არის
ბაქტერიამტარებელი. რომელ გამოკვლევას ჩაუტარებთ:
/// ვიდალის სეროლოგიურ რეაქციას;
/// განავლის ბაქტერიოლოგიურ გამოკვლევას;
/// ჰემოკულტურას;
/// შარდის ბაქტერიოლოგიურ გამოკვლევას;
// ნაღვლის ბუშტის ზონდაჟს და ნაღვლის წვენის ბაქტერიოლოგიურ გამოკვლევას.

//// 2404) რომელი დაავადება არ არის გამოწვეული ენტეროინვაზიური პათოგენებით:

/// შიგელოზი;
/// სალმონელოზი;
/// ნაწლავის იერსინიოზი;
/// კამპილობაქტერიოზი;
// ქოლერა.

//// 2405) რომელი დაავადება არ არის გამოწვეული არაინვაზიური პათოგენებით:

/// ენტეროტოქსიგენური ნაწლავის ჩხირით გამოწვეული დიარეა;
/// ქოლერა;
/// კლოსტრიდიოზი;
// სალმონელოზი.

//// 2406) რომელი დაავადებაა გამოწვეული ენტეროინვაზიური პათოგენით:

/// ქოლერა;
/// კლოსტრიდიოზი;
/// ოქროსფერი სტაფილოკოკით გამოწვეული დიარეა;
// ნაწლავის იერსინიოზი.

//// 2407) რომელი დაავადებაა გამოწვეული არაინვაზიური პათოგენით:

// ბაცილუს ცერეუს-ით გამოწვეული;
/// შიგელოზი;
/// სალმონელოზი;
/// კამპილობაქტერიოზი.

//// 2408) ენტეროინვაზიური პათოგენით გამოწვეულ დიარეას არ ახასიათებს:

/// მუცლის ტკივილი;
/// ცხელება;
/// ინტოქსიკაცია;
// გამონაყოფი ლორწოს, ლეიკოციტების და ერითროციტების გარეშე.

//// 2409) რომელი ანტიბიოტიკის გამოყენება არ შეიძლება ინფექციური მონონუკლეოზის

მეორადი ინფიცირებისას:
/// ერითრომიცინი;
/// პენიცილინი;
/// აზიტრომიცინი;
// ამპიცილინი.

//// 2410) რომელ დაავადებასთან არ ხდება თანდაყოლილი ციტომეგალოვირუსული

ინფექციის დიფერენცირება:
/// თანდაყოლილი წითურა;
/// ლისტერიოზი;
/// ტოქსოპლაზმოზი;
/// სიფილისი;
// თანდაყოლილი წითელა.

//// 2411) რომელი დებულება არაა მართებული წითელას ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ვირუსი ჰაერით შეიძლება გადატანილი იყოს დიდ მანძილზე;
/// ინფიცირება შესაძლებელია ავადმყოფთან წუთიერი კონტაქტისასაც;
/// წითელათი ავადდება ნებისმიერი ასაკის ადამიანი;
// მსოფლიოში გავრცელებულია ვირუსის რამდენიმე სეროტიპი.

//// 2412) რომელი დებულებაა მართებული წითელას ეპიდემიოლოგიის შესახებ:

/// ინფიცირებისათვის აუცილებელია ხანგრძლივი და დიდი ხნის კონტაქტი
დაავადებულთან:
/// წითელათი ავადდებიან მხოლოდ 1-14 წლამდე ასაკის ბავშვები;
// წითელას ვირუსს აქვს მხოლოდ ერთი სეროტიპი;
/// წითელას გადატანის შემდეგ ვითარდება ხანმოკლე იმუნიტეტი.

//// 2413) რომელი სიმპტომი გამოიყენება წითელას რეტროსპექტული დიაგნოსტიკისათვის:

/// ლოყის ლორწოვანზე მოთეთრო პაპულა წითელი რგოლის ირგვლივ;
// კანის პიგმენტაცია;
/// ნაწიბური კანზე გამონაყრის ადგილას;
/// თეთრი დერმოგრაფიზმი.

//// 2414) ღვიძლში აბსცესური კერის არსებობისას რომელ დაავადებასთან არ ხდება

დიფერენცირება:
/// ამებური აბსცესი;
/// ექინოკოკოზი;
/// ღვიძლის სიმსივნე;
// მწვავე B ჰეპატიტი.

//// 2415) ღვიძლის ამებური აბსცესის ოპერაციული მკურნალობის ჩვენებაა:

/// დიდი ზომის აბსცესი (D-10 სმ და მეტი);
/// მრავლობითი აბსცესები;
// მკურნალობის ფონზე მაღალი ტემპერატურის და ტკივილის 5 დღეზე მეტ-ხანს გაგრძელება;
/// მკურნალობის ფონზე ლეიკოციტოზი, მაღალი ედს-ი 5 დღეზე მეტხანს.

//// 2416) ჩამოთვლილიდან რომელი უწყობს ხელს აივ ინფიცირებულის სიცოცხლის

გახანგრძლივებას, CD4+ ლიმფოციტების სტაბილიზაციას:
/// სრული სიფართით ანტივირუსული მკურნალობა;
/// ოპორტუნისტული ინფექციების პროფილაქტიკა;
/// ოპორტუნისტული ინფექციების მკურნალობა;
/// არც ართი ზემოაღნიშნული;
// ყველა ზემოაღნიშნული.

//// 2417) რა არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// ერითროციტარულ სტადიაში მეროზოიტების მიმაგრებას ერითროციტების ზედაპირზე
განაპირობებს სპეციფიკური რეცეპტორები:
/// უსქესო გამრავლების დროს (შიზოგონია) ერთი სპოროზოიტისაგან წარმოიქმნება
2000-4000-მდე ღვიძლის მეროზოიტი;
/// „P. vivax“-ის ჩრდილოეთის შტამების მეროზოიტების ღვიძლიდან სისხლში გადასვლა
დაინფიცირებიდან 10 თვეში შეიძლება მოხდეს;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2418) რა არ არის სწორი მალარიის შესახებ:

// მალარიის დროს ლეტალური გამოსავალი ძალიან ხშირია „P. ovale“- თი გამოწვეული
ფორმების დროს;
/// მალარიის მკურნალობის წამყვანი პრეპარატები ქინაქინის ანალოგებია;
/// დაავადების ინკუბაციური პერიოდი განსაზღვრულია პლაზმოდიუმის სახეობით;
/// მალარია – ნიშნავს ცუდ ჰაერს.

//// 2419) რა არ არის სწორი მალარიის შემთხვევაში:

/// მალარიის სხვადასხვა სახის პლაზმოდიუმები განსხვავდებიან ერთმანეთისაგან
ერითროციტების ინვაზიის უნარითა და ხარისხით;
// მალარიის პლაზმოდიუმით დაზიანებული ერითროციტები არ იწვევენ სისხლარღვშიდა
აგლუტინაციას;
/// მალარიის სიმძიმეს მწვავე პერიოდში განაპირობებს ანემიის ხარისხი;
/// მალარიის გავრცელების არეალი ტროპიკული და სუბტროპიკული კლიმატის რეგიონებია.

//// 2420) რა არ არის სწორი მალარიის შესახებ:

/// ცერებრული მალარია არის ტროპიკული მალარიის გართულებული ფორმა;
// ჰემოგლობინური ცხელებით შეიძლება გართულდეს მალარიის ყველა ფორმა;
/// მალარიის ენდემური კერის მოსახლეობას გამოხატული აქვს სპლენომეგალია და
ჰეპატომეგალია;
/// მალარიის პლაზმოდიუმის გადატანა კოღო ანოფელესს ათეულ კილომეტრზე შეუძლია.

//// 2421) რა არ არის სწორი მალარიის დროს:

/// მალარიულ რაიონებში მოგზაურობისას მნიშვნელოვანია პირადი პროფილაქტიკის დაცვა;
// ქლოროქინი არ გამოიყენება ტროპიკული მალარიის პროფილაქტიკაში;
/// პრიმაქინის გამოყენება აუცილებელია მალარიის რადიკალურ მკურნალობაში;
/// მალარიის პლაზმოდიუმის მიკროსკოპული აღმოჩენა ეკუთვნის ფრანგ ექიმს – ლავერანს.
//// 2422) რა არის სწორი ასკარიდოზის შემთხვევაში:
// ადამიანის ინფიცირება ხდება მომწიფებული კვერცხის ჩაყლაპვისას მიწით
დაბინძურებული საკვებით ან ხელებით;
/// ასკარიდას კვერცხის საბოლოო მომწიფება და ინვაზიურობის შეძენა ადამიანის ნაწლავში
ხდება;
/// ასკარიდოზი საყოველთაოდ გავრცელებულია, როგორც სოფლის, ისე ქალაქის
მოსახლეობაში;
/// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2423) რა არ არის სწორი ასკარიდოზისათვის:

/// ასკარიდას ლარვულ და ზრდასრულ ფორმებს ახასიათებს ექსტენსიური მიგრაცია
ადამიანის სხვადასხვა ორგანოში;
/// ასკარიდული ბრონქოპნევმონია ხასიათდება ეოზინოფილური ლეიკოციტოზით,
ფილტვებში "მფრინავი" ინფილტრატების გაჩენით;
// ასკარიდოზი – ადამიანის და ზოგიერთი ცხოველის ჰელმინთოზია;
/// გეოფაგია იწვევს ინტენსიურ ინვაზიას.

//// 2424) რომელი დებულება არ არის სწორი ასკარიდოზის დროს:

/// ასკარიდოზის სიმპტომების სიმძიმე განპირობებულია როგორც ინტენსიური ინვაზიით,
ასევე მაკროორგანიზმის სენსიბილიზაციის ხარისხით;
/// მძიმე ინვაზიის დროს აღინიშნება აბდომინური ცვლილებები და ცხიმების, ცილების,
ნახშირწყლების შეწოვის დარღვევა მაკროორგანიზმში;
/// ზოგჯერ ჰელმინთების გორგალი იწვევს ნაწლავის ინვაგინაციას ილიოცეკალურ მიდამოში;
// ასკარიდოზის კლინიკური სიმპტომები მხოლოდ ნაწლავის ფაზაში გამოვლინდება.

//// 2425) რომელი დებულება არ არის სწორი ასკარიდოზის დროს:

/// ეოზინოფილური ლეიკოციტოზი აღინიშნება მხოლოდ ჰელმინთის მიგრაციის ფაზაში;
/// ასკარიდოზის მიმდინარეობაში შეიძლება განვითარდეს ღრუ ორგანოების და სადინრების
მწვავე და ქრონიკული ობტურაცია;
/// ასკარიდოზის ლაბორატორიული დიაგნოსტიკა ემყარება ფეკალიებში კვერცხის აღმოჩენას;
// მკურნალობაში ეტიოტროპულ პრეპარატად ითვლება ანტიბიოტიკები ცეფალოსპორინების
ჯგუფიდან.

//// 2426) რომელი დებულებაა სწორი ენტერობიოზის დროს:

/// ენტერობიოზის შემთხვევაში ადამიანის დასნებოვნება ხდება კვერცხების პირდაპირი
გადატანით დაბინძურებული თითებით ანუსიდან პირის ღრუში;
/// შესაძლებელია ინვაზია ჰაეროვანი გზით, ჰელმინთის კვერცხებით დაბინძურებული
მტვრის ჩაყლაპვისას;
/// რეტროინვაზია შესაძლებელია მოზრდილებში განვითარდეს;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2427) რომელი დებულება არაა სწორი ენტერობიოზის დროს:

/// ყველაზე ხშირი სიმპტომია ქავილი უკანა ტანის არეში, რომელიც განსაკუთრებით მძაფრია
ღამის საათებში;
/// ბავშვებში ანუსის არეში დამახასიათებელია ნაკაწრების გაჩენა;
/// ბავშვთა ასაკში ენტერობიოზის დროს ქავილთან ერთად გამოვლინდება უძილობა,
გაღიზიანება, ენურეზი;
// ენტერობიოზი ბავშვებში მაღალი ცხელებით ხასიათდება.

//// 2428) რომელი დებულებაა არასწორი ენტერობიოზის დროს:

/// ენტერობიოზის ლაბორატორიული დიაგნოსტიკა ემყარება პერიანალური ნაოჭებიდან
ტამპონით აღებულ მასალაში კვერცხების აღმოჩენას;
/// ოჯახში ან ორგანიზებულ ჯგუფებში ყველა ინფიცირებული პირის მკურნალობა უნდა
ჩატარდეს ერთდროულად;
/// ენტერობიოზის მკურნალობაში გამოიყენება მაღალეფექტური პრეპარატი პირანტელი;
// ტიპიურია ენტერობიოზის დროს მაღალი ეოზინოფილური ლეიკოციტოზი.

//// 2429) რომელი დებულებაა სწორი ტრიქოცეფალოზის დროს:

/// ტრიქოცეფალოზი – ადამიანის ნაწლავის ჰელმინთოზია;
/// დაავადების მძიმე მიმდინარეობა ბავშვებშია დამახასიათებელი "დოლის ჩხირისებრი"
თითებით, ღებინებით, აბდომინალური ტკივილებით და დიარეით;
/// კლინიკური მიმდინარეობა ხასიათდება ეოზინოფილური ლეიკოციტოზით და ანემიით;
// ყველა სწორია.

//// 2430) რომელი დებულებაა სწორი ანკილოსტომიდოზის შესახებ:

/// ანკილოსტომიდოზის ერთადერთი გამომწვევია ანკილოსტომა დუოდენალე;
/// ანკილოსტომიდოზი გავრცელებულია თბილი და ნოტიო კლიმატის პირობებში, ქვიშის
ნიადაგიან გარემოში;
/// ანკილოსტომიდები ადამიანის ორგანიზმში კანიდან შეიჭრება;
// ყველა სწორია.

//// 2431) რომელი დებულებაა არასწორი ტოქსოკაროზის შესახებ:

// ტოქსოკაროზის გამომწვევები ტრემატოდებს – ბრტყელ ჭიებს მიეკუთვნება;
/// ბუნებაში ამ ჰელმინთის რეზერვუარს ძაღლები წარმოადგენენ და პარაზიტები ნაწლავთა
სისტემაშია ლოკალიზებული;
/// ჰელმინთის ლარვული ფორმები ქსოვილებში მიგრირებენ და იწვევენ ჰემორაგიებს,
ნეკროზს, ეოზინოფილურ ანთებით რეაქციას;
/// ინვაზია ბავშვებშია ყველაზე მაღალი გეოფაგიისა და ცხოველებთან მჭიდრო კონტაქტის
გამო.

//// 2432) რომელი დებულებაა არასწორი ტოქსოკაროზის დროს:

/// ტოქსოკაროზის დროს შინაგან ორგანოებში გრანულომები წარმოიქმნება;
/// ტოქსოკაროზის კლინიკური მიმდინარეობა ხასიათდება ცხელებით და ჰეპატომეგალიით;
/// ტოქსოკაროზის ლეტალური შემთხვევების უდიდესი ნაწილი მიოკარდიუმის ან ცნს-ის
დაზიანებითაა განპირობებული;
// ტოქსოკაროზის დროს არ არის დამახასიათებელი ეოზინოფილია.

//// 2433) ნაწლავურ ნემატოდოზებს არ მიეკუთვნება:

/// ენტერობიოზი;
/// ასკარიდოზი;
/// ტრიქოცეფალოზი;
// ტრიქინელოზი.

//// 2434) ნაწლავური ნემატოდოზების ჯგუფში არ შედის:

/// ანკილოსტომიდოზი;
/// ტოქსოკაროზი;
/// ასკარიდოზი;
// ფასციოლოზი.

//// 2435) რომელია სწორი დებულება ტრემატოდოზების დროს:

/// ტრემატოდოზები დაავადებათა ჯგუფია რომელთა გამომწვევი ბრტყელი ჭიების რიგს
მიეკუთვნება;
/// ტრემატოდოზების კვერცხები გარემოში გამოიყოფა ადამიანის ნახველით ან ფეკალიებით;
/// ადამიანის დასნებოვნება ცისტების ჩაყლაპვით ხდება;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2436) ფასციოლოზის შესახებ რომელი დებულებაა ჭეშმარიტი:

/// ფასციოლოზი მიეკუთვნება ტრემატოდოზების ჯგუფს;
/// ადამიანის ინფიცირება ხდება პარაზიტით დაბინძურებული მწვანილის ან მცენარეული
საკვების მიღებისას;
/// ჰელმინთოზი გავრცელებულია მეცხოველეობის (მეცხვარეობის) განვითარებულ ქვეყნებში
და რეგიონებში;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2437) ფასციოლოზს არ ახასიათებს:

/// ეპიგასტრალური ტკივილები, ცხელება და დიარეა;
/// კანისა და სკლერების სიყვითლე, ურტიკარული გამონაყარი, ქავილი;
/// ართრალგია;
// ლეიკოპენია.

//// 2438) რომელი დებულება არ არის სწორი მულტილოკულარული ექინოკოკოზის დროს:

// ექინოკოკოზის დროს პარაზიტულ კისტას არ აქვს მრავალკამერიანი შენება;
/// პარაზიტული კისტის ლოკალიზაცია ყველაზე ხშირია ღვიძლში;
/// ჰელმინთის ლარვები ჰემატოგენური გზით მეტასტაზირებენ ადამიანის ორგანიზმში;
/// მზარდი კისტა იწვევს ქსოვილების დაზიანებას მექანიკური ზეწოლით და გარსის
დარღვევის შედეგად ხდება სქოლუქსის გარეთ გამოყოფა.

//// 2439) რომელი დებულება არ არის სწორი ექინოკოკოზის დროს:

/// დაავადების სიმპტომების ხასიათი და სიმძიმე დამოკიდებულია კისტის ლოკალიზაციაზე
და ზრდის სიჩქარეზე.
/// ღვიძლში ლოკალიზაციის დროს გამოხატულია ტკივილი ან პალპირდება სიმსივნური
წარმონაქმნი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში;
/// ფილტვის კისტები ხშირად ირღვევა, იწვევს ტკივილს გულმკერდის არეში და ხველას
სისხლიანი ნახველით;
// ექინოკოკოზით დასნებოვნება უხშირესად მოზრდილთა ასაკში ხდება;

//// 2440) რომელი დებულებაა არასწორი ექინოკოკოზის დროს:

/// ექინოკოკოზის დროს მაღალი ეოზინოფილია არატიპიურია და გვხვდება შემთხვევათა
25%-ში;
/// ხშირად ექინოკოკოზის დიაგნოსტირება ხდება რუტინული რენტგენოლოგიური ან
ექოსკოპიური გამოკვლევით;
/// დაავადების დიაგნოსტიკაში ყველაზე ინფორმაციული და საყრდენი მეთოდია
კომპიუტერული ტომოგრაფია;
// კანის სინჯი (კაცონის) ძალიან ხშირადაა ინფორმაციული და დადებით შედეგს იძლევა
შემთხვევათა 90-100%-ში.

//// 2441) რომელი დებულებაა არასწორი ექინოკოკოზის დროს:

/// სეროლოგიური ტესტების გამოყენება შეზღუდულია, რადგან იმუნური პასუხი
მაკროორგანიზმში არ ვითარდება;
/// არაპირდაპირი ჰემაგლუტინაციის რეაქცია დადებითია 90%-ში მხოლოდ ღვიძლის
კისტების შემთხვევაში;
// ექინოკოკოზის მკურნალობის სტანდარტულ მეთოდად ითვლება თერაპიული მეთოდი;
/// დაავადების თერაპიული მეთოდი გულისხმობს დიდი დოზებით მებენდაზოლის
გამოყენებას (40მგ/კგ დღე-ღამეში).

//// 2442) რომელი დებულებაა სწორი ექინოკოკოზისათვის:

/// დაავადების მკურნალობის სტანდარტულ მეთოდად ითვლება ქირურგიული;
/// ექინოკოკოზის პროფილაქტიკისათვის საჭიროა ინვაზირებული ძაღლების
დეჰელმინთიზაცია;
/// ინვაზირებული ცხოველები და მათი შინაგანი ორგანოები უნდა დაიწვას და დაიმარხოს;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2443) ფასციოლოზისათვის რომელი დებულებაა არასწორი:

/// ფასციოლოზის დიაგნოსტიკა ეყრდნობა ფეკალიებში ან დუოდენურ შიგთავსში
კვერცხების აღმოჩენას;
/// ფასციოლოზის სეროლოგიურ დიაგნოსტიკაში გამოიყენება კომპლემენტის შებოჭვის
რეაქცია;
// დაავადების პროფილაქტიკისათვის საკმარისია პირადი ჰიგიენის წესების დაცვა;
/// ფასციოლოზი უფრო ხშირად რეგისტრირდება საქართველოს ცენტრალურ და აღმოსავლეთ
რეგიონებში.

//// 2444) რომელი დებულება არ არის სწორი დიფილობოტრიოზის დროს:

/// დიფილობოტრიოზისათვის დამახასიათებელია მიკროციტული ანემიის განვითარება,
„B“12 –ვიტამინის მკვეთრი დაქვეითებით სისხლის შრატში;
/// ნევროლოგიური დარღვევები დიფილობოტრიოზის დროს მხედველობის ნერვის
ატროფიით ვლინდება;
/// დიფილობოტრიოზის პროფილაქტიკა გულისხმობს თევზის პროდუქტების კულინარულ
დამუშავებას (მოხარშვა, დამარილება);
// დიფილობოტრიოზი მრგვალი ჭიებით გამოწვეული ჰელმინთოზია;

//// 2445) რომელი დებულებაა არასწორი ტენიარინქოზისათვის:

/// ტენიარინქოზი არის ადამიანის ნაწლავური ჰელმინთოზი;
/// დაავადება ვითარდება უმი ან თერმულად დაუმუშავებელი ინფიცირებული საქონლის
ხორცის მიღებისას;
/// ადამიანი არის ხარის სოლიტერის ერთადერთი საბოლოო მასპინძელი;
// გამომწვევი პარაზიტობს მსხვილი ნაწლავის ბოლო სეგმენტში.

//// 2446) რომელი დებულებაა არასწორი ტენიარინქოზისათვის:

/// ინფიცირებულ პირებს კლინიკური სიმპტომები ღარიბად აქვთ გამოხატული;
/// დაავადებულ პირებში ჰელმინთის ნაწილები შეიძლება უკანა ტანიდან გამოიყოს;
/// დაავადების საყრდენი სადიაგნოსტიკო მეთოდია ფეკალიებში ჰელმინთის კვერცხის
აღმოჩენა;
// დაავადების პროფილაქტიკისათვის საკმარისია ხორცის ვეტერინარული ადექვატური
შემოწმება.

//// 2447) ტენიარინქოზს არ ახასიათებს:

/// დისკომფორტი ეპიგასტრიუმის არეში, გულისრევა;
/// შიმშილის გრძნობა და მადის მომატება;
/// დიარეული სინდრომი, წონაში დაკლება;
// მენინგეალური სინდრომი.

//// 2448) რომელი დებულებაა არასწორი ტენიოზისათვის:

/// გამომწვევია ღორის სოლიტერი;
/// საბოლოო მასპინძელი ადამიანია;
/// შუალედური მასპინძელია ღორი;
// ადამიანის დასნებოვნება ხდება ჰაერ-წვეთოვანი გზით.

//// 2449) რომელი დებულებაა სწორი ტენიოზისათვის:

/// დასნებოვნების მექანიზმი ფეკალურ-ორალურია;
/// ადამიანი ავად ხდება თერმულად დაუმუშავებელი დასნებოვნებული ღორის ხორცის
მიღებით, რომელიც ცისტიცერკებს შეიცავს;
/// ადამიანის ორგანიზმში ცისტიცერკები შეიძლება გავრცელდეს კანქვეშა ქსოვილებში,
კუნთებში, შინაგან ორგანოებში;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2450) რომელი დებულებაა სწორი ტენიოზის (ცისტიცერკოზის) დროს:

/// ცისტიცერკებით ადამიანის თავის ტვინის დაზიანებისას ვითარდება
მენინგოენცეფალიტის კლინიკური სურათი;
/// დაავადებას ახასიათებს ცხელება, სისუსტე, ეოზინოფილია;
/// დაავადების მძიმე მიმდინარეობისას შესაძლებელია ცისტიცერკებით თვალების
დაზიანება;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2451) რომელი მეთოდი არ გამოიყენება ტენიარინქოზის და ტენიოზის

სადიაგნოსტიკოდ:
/// პროტოზოოლოგიური;
/// სეროლოგიური;
/// რენტგენოლოგიური, კომპიუტერული ტომოგრაფია;
// ვირუსოლოგიური.

//// 2452) რომელი პრეპარატი არ გამოიყენება ტენიოზის(ცისტიცერკოზის) და

ტენიარინქოზის სამკურნალოდ:
/// ფენასალი;
/// პარამომიცინი;
/// მებენდაზოლი;
// ბისეპტოლი.

//// 2453) რომელი დებულებაარ არის სწორი მიკოპლაზმური ინფექციის შემთხვევაში:

/// ადამიანის სასუნთქი გზების დაზიანებას იწვევს მიკოპლაზმა პნევმონია;
/// შარდ-სასქესო გზების დაზიანებას იწვევენ მიკოპლაზმა ჰომინისი და ურეოპლაზმა
ურეალიტიკუმი;
/// მიკოპლაზმები ამჟღავნებენ რეზისტენტობას პენიცილინის მიმართ, ინარჩუნებენ
მგრძნობელობას ერითრომიცინის და ტეტრაციკლინის მიმართ;
// დაავადებისათვის შედარებით მაღალი რისკის ჯგუფებად ითვლებიან მცირე ასაკის
ბავშვები.

//// 2454) რომელი სიმპტომი არ არის დამახასიათებელი მიკოპლაზმური პნევმონიისათვის:

/// ცხელება;
/// ფარინგიტი;
/// ხველა და ფილტვების ინფილტრაცია;
// დიარეა.

//// 2455) რომელი დებულებაა არასწორი მიკოპლაზმური პნევმონიისათვის:

/// მიკოპლაზმური ინფექცია თავდაპირველად გამოვლინდება ზედა სასუნთქი გზების
დაზიანებით, რასაც მოჰყვება ბრონქიტის და შემდგომ პნევმონიის განვითარება;
/// ამ პნევმონიისათვის დამახასიათებელია პათოლოგიური პროცესის უხშირესად ქვედა
წილებში ლოკალიზაცია;
/// პნევმონიის მკურნალობაში ეფექტურია ერითრომიცინის ან ტეტრაციკლინის გამოყენება;
// მიკოპლაზმური პნევმონია უპირატესად რეგისტრირდება ზაფხულში.

//// 2456) რომელი დებულებაა არასწორი ლისტერიოზისათვის:

/// ლისტერიოზი ზოონოზების ჯგუფში შედის;
/// ლისტერიები ჩხირებია, რომელიც სპორას ან კაფსულას არ წარმოქმნიან;
/// ინფექციის კარი კუჭ-ნაწლავის ლორწოვანი გარსია და დასნებოვნება ძირითადად
ალიმენტური გზით ხდება;
// ლისტერიებით ინფიცირება მხოლოდ ხანდაზმულ ასაკშია დამახასიათებელი.

//// 2457) რომელი დებულებაა არასწორი ლისტერიოზისათვის:

/// ლისტერიოზს ახასიათებს მწვავე, ქვემწვავე და ქრონიკული მიმდინარეობა;
/// დაავადებას ახასიათებს ეგზანთემა (მსხვილლაქოვანი ან ერითემატოზული გამონაყარი
მსხვილი სახსრების მიდამოში);
/// დაავადების მწვავე ფორმა იწყება ცხელებით და შემცივნებით, რომელსაც ზოგადი
ინტოქსიკაციის ნიშნები მოჰყვება;
// ლისტერიოზით ავადდებიან უპირატესად თინეიჯერები.

//// 2458) ლისტერიოზს შემდეგი კლინიკური ვარიანტები ახასიათებს:

/// ორსულთა ლისტერიოზი;
/// ახალშობილთა ლისტერიოზი;
/// ნერვული ფორმები(მენინგიტი, მენინგოენცეფალიტი, ენცეფალიტი);
// ყველა სწორია.

//// 2459) რომელი დებულებაა სწორი ახალშობილთა ლისტერიოზის შემთხვევაში:

/// ახალშობილთა ლისტერიოზი მძიმედ მიმდინარეობს და მაღალი ლეტალობით
ხასიათდება;
/// ნაყოფის ინტრანატალური ინფიცირების შემთხვევაში ხშირია მკვდრადშობადობა;
/// ახალშობილთა ლისტერიოზის დროს მაღალი ცხელების ფონზე გამოვლინდება
ბრონქოპნევმონიის მძიმე კლინიკური სურათი;
// ყველა სწორია.

//// 2460) რომელი დებულებაა არასწორი როტავირუსული ინფექციის შესახებ:

/// როტავირუსული ინფექცია ე.წ. მოგზაურთა დიარეის 25%-ს შეადგენს;
/// ინფექციის წყაროს და რეზერვუარს მხოლოდ ადამიანი წარმოადგენს;
/// ინფიცირების გზა ალიმენტურია;
// სამკურნალოდ ეფექტურია ამინოგლიკოზიდები.

//// 2461) რომელი დებულებაა სწორი როტავირუსული ინფექციისათვის:

/// როტავირუსული დიარეის მსუბუქ და საშუალო ფორმებს ცხელება არ ახასიათებს;
/// უხშირესად ვითარდება ექსიკოზი I-II ხარისხის;
/// ავადმყოფებს აღენიშნებათ სახის ჰიპერემია, რინიტი, კისრის ლიმფური კვანძების
გადიდება;
// ავადმყოფებს ყველა შემთხვევაში აღენიშნებათ გახშირებული დეფეკაცია ტენეზმებით და
სისხლიან-ლორწოვანი განავლით.

//// 2462) რომელი დებულებაა სწორი ანთრაქს-ინფექციის შემთხვევაში:

/// ინფექციის წყარო შინაური ცხოველებია;
/// დაავადების კანის ფორმა ვითარდება ავადმყოფი ცხოველის მოკვლის ან დაკვლის დროს,
ხორცთან, ტყავთან, ბეწვთან კონტაქტით;
/// გამომწვევის სპორები ხვდებიან კანში მიკროტრავმების გამო;
// სპორების ადამიანის ორგანიზმში მოხვედრა ალიმენტური ან აეროგენული გზით არ არის
აღწერილი.

//// 2463) რომელი დებულებაა არასწორი ანთრაქს-ინფექციის დროს:

/// დაავადების კანის ფორმის დროს პათოლოგიური პროცესი ძირითადად კანზე და
რეგიონალურ ლიმფურ კვანძებში მიმდინარეობს;
/// ეგზოტოქსინი იწვევს დაზიანებული ქსოვილების ნეკროზს და ანთებას;
// დავადების პათოგენეზში გადამწყვეტი მნიშვნელობა ენიჭება ენდოტოქსინს;
/// ციმბირის წყლულს ჩაზნექილი "კრატერის" ფორმა აქვს.

//// 2464) რომელი დებულებაა არასწორი ანთრაქს-ინფექციის შემთხვევაში:

/// ანთრაქს-ინფექციის კლინიკური ვარიანტები დამოკიდებულია გამომწვევის შეჭრის გზაზე;
/// გადატანილი ინფექციის შემდეგ რჩება მყარი იმუნიტეტი ათეული წლების განმავლობაში;
/// შეჭრის გზის მიუხედავად გამომწვევის ლოკალიზება და გამრავლება რეგიონულ ლიმფურ
კვანძებში ხდება;
// გამომწვევის ჰემატოგენური დისემინირების შედეგად სეფსისური ფორმის განვითარება არ
ხდება.

//// 2465) რომელი დებულებაა არასწორი ანთრაქს-ინფექციის დროს:

/// კანის ფორმის დროს კარბუნკულის განვითარება რამოდენიმე საათში ხდება ინფექციის
შეჭრის ადგილას;
/// შეჭრის ადგილზე პათოლოგიური პროცესი ვითარდება შემდეგნაირად: ლაქა, პაპულა,
ვეზიკულა, პუსტულა, წყლული, ქერქის გაჩენა.
/// წყლულის ირგვლივ დამახასიათებელია წვა, ქავილი, კანის შეშუპება და ჰიპერემია;
// კანის მგრძნობელობა წყლულის ირგვლივ მკვეთრად მომატებულია.

//// 2466) ანთრაქს-ინფექციის კანის ფორმას ახასიათებს:

/// ცხელება და ზოგადი ინტოქსიკაცია;
/// წყლულის ლოკალიზაცია უხშირესად ზედა კიდურების მიდამოში;
/// წყლულს აქვს დამახასიათებელი, ჩაზნექილი, ე.წ. "კრატერის" ფორმა;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2467) რომელი დებულებაა სწორი ანთრაქს-ინფექციის შემთხვევაში, ანთრაქსინფექციის

მკურნალობა გულისხმობს:
/// ანტიბიოტიკოთერაპიას პენიცილინის ან ფართო სპექტრის ანტიბიოტიკების გამოყენებით;
/// მხოლოდ პათოგენეზურ თერაპიას;
/// მხოლოდ სპეციფიკურ მკურნალობას სპეციფიკური იმუნოგლობულინით;
// მკურნალობის სამივე კომპონენტის გამოყენებას დაავადების სიმძიმის და კლინიკური
ფორმის შესაბამისად.

//// 2468) რომელი არ შეიძლება იყოს ფსევდოტუბერკულოზის გართულება:

/// რეიტერის სინდრომი;
/// მენინგიტი, მენინგოენცეფალიტი;
/// ნეფრიტი;
// ინფექციურ–ტოქსიური შოკი.

//// 2469) ინფექციური მონონუკლეოზის დროს ატიპიური მონონუკლეარები

წარმოდგენილნი არიან:
/// გიგანტური მაკროფაგებით;
/// B ტიპის ატიპური ლიმფოციტებით;
// ციტოტოქსიური „T“ ლიმფოციტებით;
/// პროლიმფოციტებით;
/// არცერთი ზემოთ ჩამოთვლილი.

//// 2470) ინფექციური მონონუკლეოზის გამომწვევი ებშტეინ-ბარის ვირუსით ინფიცირება

შესაძლებელია:
/// ახლო კონტაქტით დაავადებულთან;
/// საკვები პროდუქტებით;
/// „EBV“ სეროპოზიტიური სისხლის ტრანსფუზიით;
// ყველა პასუხი სწორია.

//// 2471) რომელი მოსაზრება არ არის მართბული მწვავე ინფექციური მონონუკლეოზის

შესახებ:
/// დაავადება მიმდინარეობს მწვავე რესპირაციული სინდრომით;
/// დაავადება მიმდინარეობს მაღალი ცხელებით და ლიმფადენოპათიით;
// მწვავე ინფექციური მონონუკლეოზი შემთხვევათა 90%-ში უსიმპტომოდ მიმდინარეობს;
/// მწვავე ინფექციური მონონუკლეოზი შემთხვევათა 10%-ში უსიმპტომოდ მიმდინარეობს.

//// 2472) კლინიკურად გამოხატული პირველადი ინფექციური მონონუკლეოზი,

უპირატესად რომელ ასაკობრივ ჯგუფში გვხვდება:
/// 0– 4 წლამდე ბავშვებში;
/// 4– 10 წლამდე ბავშვებში;
/// 10– 14 წლამდე მოზრდილებში;
// 15– 25 წლამდე ახალგაზრდებში;
/// ყველა ასაკობრივ ჯგუფში ერთნაირად.

//// 2473) ინფექციური მონონუკლეოზის კლინიკურ გამოვლინებას განაპირობებს:

/// „EBV“ ის პირდაპირი ციტოპათიური ეფექტი;
/// „EBV“ – ის საწინააღმდეგო ანტისხეულების ციტოპათიური ეფექტი;
/// „EBV“ – ის მიერ გამოწვეული აუტოიმუნური პროცესებით;
// „T“ ლიმფოციტების მიერ ინდუცირებული ციტოტოქსიური ეფექტით;
/// არცერთი არ არის სწორი.

//// 2474) აღნიშნული დებულებებიდან რომელი არ არის მართებული:

/// პირველადი ინფიცირების შემდეგ „EBV“ ხანგძლივად რჩება ლიმფოციტებში ლატენტურ
მდგომარეობაში;
/// სრულყოფილი იმუნიტეტის შემთხვევაშიც კი 1.000.000 : 25 „EBV“ ინფიცირებული,
ლატენტურ ვირუსმტარებლად რჩება;
/// „EBV“––ით ინფიცირებულები, რეაქტივაციის ფაზაში ვირუსებს გამოყოფენ და ინფექციის
წყაროს წარმოადგენენ;
// „EBV“––ით ინფიცირებულებში რეაქტივაციის ფაზა ყოველთვის კლინიკურად გამოხატული
სიმპტომატიკით მიმდინარეობს.

//// 2475) რომელი დებულებაა არასწორი ნაწლავთა იერსინიოზისათვის:

/// დასნებოვნების მექანიზმი და გამომწვევის გადაცემა ფსევდოტუბერკულოზის მსგავსია;
/// ნაწლავთა იერსინიოზის და ფსევდოტუბერკულოზის პათოგენეზი მსგავსია გამომწვევების
ერთგვაროვნების გამო;
/// მკურნალობის კურსი განისაზღვრება დაავადების ფორმით ან სიმძიმით;
// მკურნალობაში არ ენიჭება უპირატესობა ანტიბიოტიკოთერაპიას.

//// 2476) რომელი დებულებაა არასწორი ტულარემიისათვის:

/// ტულარემია ინფექციური დაავადებაა;
/// დაავადებას ახასიათებს ცხელება, რეგიონალური ლიმფადენიტი, ზოგადი ინტოქსიკაცია;
/// დაავადებას ახასიათებს გახანგრძლივებული მიმდინარეობა;
// ტულარემია – ანთროპონოზია.

//// 2477) რომელი დებულებაა არასწორი ტულარემიისათვის:

/// ტულარემიას ახასიათებს ბუნებრივი კერების არსებობა;
/// დასნებოვნების გზა კონტაქტურია, შეიძლება იყოს ალიმენტური, აეროგენული;
/// დაავადების პათოგენეზში ჰემატოგენური დისემინაციის შედეგად ვითარდება
გრანულომატოზური პროცესი;
// ტულარემიის პათოგენეზში არ ვითარდება ლიმფური კვანძების დაზიანება.

//// 2478) რომელი დებულებაა არასწორი ტულარემიისათვის:

/// ტულარემიული ლიმფადენიტი უხშირესად იღლიის და კისრის მიდამოში ვითარდება და
ახასიათებს კეთილთვისებიანი მიმდინარეობა;
/// ტულარემიული ლიმფადენიტის განვითარება ბარძაყის და საზარდულის მიდამოში
იშვიათია;
/// ლიმფადენიტის არეში გამოხატულია ზომიერი მტკივნეულობა;
// დაზიანებული ლიმფური კვანძები შერწყმულია ერთმანეთთან და ირგვლივ ქსოვილებთან.

//// 2479) ტულარემიის ბუბონური ფორმების შემთხვევაში დიფერენცირება უნდა ჩატარდეს

შემდეგ დაავადებებთან:
/// კატის ნაკაწრის დაავადება;
/// შავი ჭირი;
/// სოდოკუ;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 2480) რომელი დებულებაა არასწორი ქოთაოსათვის:

/// ქოთაოს ახასიათებს სეპტიური მიმდინარეობის ფონზე პოლიორგანული დაზიანება;
/// ინფექციის წყარო შინაური ცხოველებია (ცხენი, ვირი, აქლემი);
/// ადამიანის დასნებოვნება ხდება გამომწვევის დაზიანებულ კანზე, ლორწოვან გარსზე ან
კუჭ-ნაწლავი ტრაქტის ლორწოვანზე მოხვედრით;
// ადამიანის დასნებოვნება შეიძლება ტრანსმისიული გზითაც.

//// 2481) რომელი სიმპტომები არ ახასიათებს ქოთაოს:

/// მწვავე დაწყება– შემცივნებით, ცხელებით;
/// ახასიათებს ართრალგია და მიალგია;
/// გამომწვევის შეჭრის ადგილზე ვითარდება პაპულა, რომელიც შემდეგ გარდაიქმნება
პუსტულად;
// ქოთაოს დროს წყლულების განვითარება არადამახასიათებელია.

//// 2482) ჩამოთვლილიდან რომელია არასწორი, შიდსის ვირუსი არ გადადის:

/// ხელის ჩამორთმევით;
// დედიდან ნაყოფზე ძუძუს წოვით;
/// საუბრისას, დახველებით და დაცემინებით;
/// მწერების ნაკბენით;
/// კოცნით.

//// 2483) სამედიცინო პერსონალის დასნებოვნების რისკი აივ ინფიცირებულის სისხლით

დაბინძურებული საგნებით შემთხვევით ჩხვლეტისას:
/// 100%-ია;
/// 50%-მდეა;
/// 10%-ს არ აღემატება;
// 0,3%-დეა.

//// 2484) შეიძლება თუ არა ბოტულიზმით განმეორებითი დაავადება, მიუთითეთ სწორი

პასუხი:
/// შეიძლება, „T“ უჯრედული იმუნიტეტის არასრულფასოვნების დროს;
/// შეიძლება, სხვადასხვა ტოქსინის მოქმედების შემთხვევაში, რადგან იმუნიტეტი
ბოტულიზმის დროს ტიპოსპეციფიურია;
// შეიძლება, რადგან ბოტულიზმი არ ტოვებს მყარ იმუნიტეტს;
/// არ შეიძლება.

//// 2485) რომელი სეროლოგიური პროფილია დამახასიათებელი „HBsAg“

მტარებლობისთვის?
/// დადებითია „HBsAg“:
/// დადებითია ანტი „HBs“;
/// დადებითია „HBsAg“ , ანტი „HBe“ და ანტი „HBc IgM“;
// დადებითია „HBsAg“ და ანტი „HBe“.

//// 2486) როგორი ბიოქიმიური მაჩვენებლებია დამახასიათებელი HBsAg

მტარებლობისთვის:
/// მომატებულია მხოლოდ ალტ და ასტ;
/// მომატებულია მხოლოდ საერთო ბილირუბინი და ტუტე ფოსფატაზა;
/// მომატებულია მხოლოდ გამაგლუტამილტრანსფერაზა;
// ჩამოთვლილი ბიოქიმიური მაჩვენებლები ნორმის ფარგლებშია.

//// 2487) როგორია „HBsAg“ მტარებლობის მკურნალობა:

/// ჰეპატოპროტექტორებით;
/// ალფა ინტერფერონით მონოთერაპია;
/// ალფა ინტერფერონით და რიბავირინით კომბინირებული თერაპია;
/// ლამივუდინით;
// მკურნალობა ნაჩვენები არ არის.

//// 2488) რომელი არ არის ღვიძლის ციროზის გართულება:

/// სისხლდენა საყლაპავის ვენების ვარიკოზიდან;
/// პორტო-სისტემური ენცეფალოპათია;
/// ასციტი;
// ღვიძლის ფულმინანტური უკმარისობა.

//// 2489) სოდოკუს გამომწვევია:

// სპიროქეტა/სტრეპტობაცილა;
/// ვირუსი;
/// B. Sodocum;
/// უმარტივესი.

//// 2490) სოდოკუს გადაცემის მექანიზმია:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტკიპის კბენის შედეგად;
// მღრღნელის კბენის შედეგად.

//// 2491) ლაიმის დაავადების გამომწვევია:

// ბორელია (სპიროქეტა);
/// ვირუსი;
/// ქლამიდია;
/// უმარტივესი.

//// 2492) ლაიმის დაავადების გადაცემის მექანიზმია:

/// ჰაერ-წვეთოვანი;
/// ტკიპის კბენის შედეგად;
// მღრღნელის კბენის შედეგად;
/// ფეკალურ-ორალური.

//// 2493) ლაიმის დაავადების დროს კანის დაზიანება ვლინდება:

// მიგრირებადი რგოლისებრი ერითემის სახით;
/// ტიპიური კარბუნკულის განვითარებით;
/// ბულოზური ელემენტის განვითარებით კბენის ადგილას.

//// 2494) ებშტეინ–ბარის ვირუსთან ასოცირებული დაავადებებია:

/// კუჭის კარცინომა;
/// ნაზოფარინგეული კარცინომა;
/// ტრანსპლანტაციის შემდგომი ლიმფოპროლიფერაციული დაავადებები;
/// არცერთი ჩამოთვლილი ;
// ყველა ჩამოთვლილი.

//// 2495) რომელ უჯრედებში პერსისტირებს ებშტეინ–ბარის ვირუსი:

/// ჰეპატოციტებში;
// B ლიმფოციტებში;
/// T ლიმფოციტებში;
/// არ პერსისტირებს უჯრედებში.

//// 2496) რომელია ღვიძლის ციროზით გამოწვეული ასციტის გართულება?

// სპონტანური ბაქტერიული პერიტონიტი;
/// პორტო-სისტემური ენცეფალოპათია;
/// ღვიძლის ფულმინანტური უკმარისობა.

//// 2497) რომელი არაა ლეპტოსპიროზის გართულება:

/// მენინგიტი;
/// ირიდოციკლიტი;
/// უვეიტი;
/// მიელიტი;
// ტონზილიტი.

//// 2498) შეარჩიეთ სწორი პასუხი: აივ-ის რეპლიკაციის ციკლში რა ფუნქციას ასრულებს
ფერმენტი ინტეგრაზა:
/// უზრუნველყოფს ვირუსის შერწყმას მასპინძლის უჯრედის მემბრანასთან
/// უზრუნველყოფს უკუტრანსკრიფციის პროცესს
// უზრუნველყოფს ვირუსის ინტეგრირებას მასპინძლის გენომში
/// უზრუნველყოფს ვირუსის დაკავშირებას CCR5 კორეცეპტორთან
/// არცერთი პასუხი არ არის სწორი

//// 2499) აივ ინფიცირებული ორსულის შემთხვევაში რომელი მსჯელობაა სწორი:

/// აივ-ანტისხეულები ვერ გადალახავს პლაცენტურ ბარიერს
/// აივ ინფიცირებული დედის ნაყოფის ინფიცირება მოსალოდნელია ყველა შემთხვევაში
// აივ ინფიცირებული დედის ახალშობილის სისხლში ცირკულირებს აივ ანტისხეულები
/// ყველა მსჯელობა სწორია
/// არცერთი მსჯელობა არ არის სწორი

//// 2500) შეარჩიეთ სწორი პასუხი: მაღალაქტიური ანტირეტროვირუსული მკურნალობა

გულისხმობს:
// მკურნალობას სამი ანტირეტროვირუსული მედიკამენტის კომბინაციით მთელი
სიცოცხლის განმავლობაში
/// მკურნალობას 2 ანტირეტროვირუსული მედიკამენტით ავადმყოფის მთელი სიცოცხლის
განმავლობაში
/// მკურნალობას სამი ანტირეტროვირუსული მედიკამენტის კომბინაციით ავადმყოფის
მდგომარეობის გაუმჯობესებამდე
/// მონოთერაპიას 5 წლის განმავლობაში
/// ყველა პასუხი სწორია

//// 2501) რომელია სწორი პასუხი - იმუნობლოტინგის მეთოდით ისაზღვრება:

// აივ-ის საწინააღმდეგო ანტისხეულები
/// აივ-ის გენეტიკური მასალა
/// აივ-ის სპეციფიკური ანტიგენები
/// აივ პროვირუსული დნმ
/// არცერთი პასუხი არ არის სწორი

//// 2502) შეარჩიეთ სწორი პასუხი: როგორ წყდება აივ ინფექციის შემთხვევაში
ანტირეტროვირუსული მკურნალობის დაწყების საკითხი:
/// ავადმყოფის ინფიცირების ხანგრძლივობის მიხედვით
// CD4 ლიმფოციტების აბსოლუტური რიცხვის მიხედვით
/// ავადმყოფის ასაკის მიხედვით
/// HIV რნმ-ის კონცენტრაციის მიხედვით
/// ყველა პასუხი სწორია

//// 2503) ორნითოზის დროს დიფერენციული დიაგნოზი ტარდება ყველა დაავადებასთან,

გარდა:
/// მწვავე რესპირაციული ინფექცია
/// მიკოპლაზმური ინფექცია
/// მუცლის ტიფი
// ჰერპეს ზოსტერი
/// ფილტვის ტუბერკულოზი

//// 2504) რომელი ქლამიდიური პათოგენია ორნითოზის გამომწვევი:

/// Chlamydophila pneumoniae
/// Chlamydia suis
/// Chlamydia trachomatis
// Chlamydophila psittaci
/// Legionella pneumophila

//// 2505) მონიშნე არასწორი პასუხი - პარტახტიანი ტიფის დროს აღინიშნება:

/// თავის ძლიერი ტკივილი
// პროფუზული ოფლიანობა
/// თავბრუსხვევა
/// სმენითი, მხედველობითი, ტაქტილური ჰიპერესთეზია
/// სკლერების ინიცირება

//// 2506) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ ახასიათებს პარტახტიან ტიფს:

/// მეჭეჭოვანი ენდოვასკულიტი
/// ინტერსტიციული მიოკარდიტი
// ჯორჯლის ლიმფური აპარატის დაზიანება
/// თავის ტვინის რუხი ნივთიერების დაზიანება
/// თირკმელზედა ჯირკვლის დაზიანება

//// 2507) მონიშნე სწორი პასუხი, რომელი გამოკვლევა იძლევა პროგნოზირების საშუალებას
ქუ-ცხელების დროს ენდოკარდიტის განვითარების შესახებ:
/// პოლიმერული ჯაჭვური რეაქცია
// I ფაზის ანტისხეულების განსაზღვრა და ტრანსთორაკალური ექოკარდიოგრაფია
/// სისხლის საერთო ანალიზი
/// II ფაზის ანტისხეულების განსაზღვრა და ელექტროკარდიოგრაფია
/// გულმკერდის რენტგენოგრაფია

//// 2508) HCV ინფექციის ყველაზე ხშირი ექსტრაჰეპატური გამოვლინებებია:

/// შერეული კრიოგლობულინემია
/// ვასკულიტები
/// მემბრანოპროლიფერაციული გლომერულონეფრიტი
// ყველა ზემოჩამოთვლილი
/// HCV ინფექციას არ ახასიათებს ექსტრაჰეპატური გამოვლინებები

//// 2509) შეარჩიეთ არასწორი პასუხი: C ჰეპატიტის ანტივირუსული მკურნალობის დროს

რომელი ჰემატოლოგიური გვერდითი ეფექტი შეიძლება განვითარდეს:
/// ანემია
/// თრომბოციტოპენია
/// ნეიტროპენია
/// ლეიკოპენია
// ლიმფოპენია

//// 2510) შეარჩიეთ სწორი პასუხი: C ჰეპატიტის ანტივირუსული მკურნალობის დროს

განვითარებული ანემიის კორექციისთვის შესაძლოა გამოყენებული იქნას:
/// რიბავირინის დოზის შემცირება
/// ერითროპოეტინი
/// რიბავირინის დროებით შეწყვეტა
// ყველა პასუხი სწორია
/// არცერთი პასუხი არ არის სწორი

//// 2511) შეარჩიეთ არასწორი პასუხი: როგორია პროგნოზი ღვიძლის ამებური აბსცესის
შემთხვევაში:
/// არაგართულებული ამებური აბსცესის დროს სიკვდილიანობა ნაკლებია 1%-ზე
/// ამებური აბსცესის დროს სიკვდილიანობა მაღალია პერიტონიტით გართულების დროს
// არაგართულებული ამებური აბსცესის დროს სიკვდილობა შეადგენს დაახლოებით 20%-ს
/// ამებური აბსცესის დროს სიკვდილობა შედარებით მაღალია, პერიკარდიტით გართულების
დროს
/// ამებური აბსცესის დროს სიკვდილობა შედარებით მაღალია, ჩირქოვანი პლევრიტით
გართულების დროს

//// 2512) პაციენტს აქვს ქრონიკული C ჰეპატიტი. ანტივირუსული მკურნალობის

დასაწყებად ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელ მაჩვენებელს ენიჭება ყველაზე მეტი
უპირატესობა?
/// HCV რნმ-ის კონცენტრაციას
// ღვიძლის ფიბროზის ხარისხს
/// პროთრომბინის ინდექსს
/// INR-ს
/// ალანინამინოტრანსფერაზის აქტივობას

//// 2513) 35 წლის მამაკაცს აღენიშნება უმადობა, გულისრევის შეგრძნება, სიყვითლე კანსა
და სკლერებზე, შარდის გამუქება, აქოლიური განავალი; სისხლის ბიოქიმური
მაჩვენებლებიდან საყურადღებოა ამინოტრანსფერაზების 30-40 ჯერადი მატება, ვირუსული
ჰეპატიტის მარკერები (anti HCV, HBs Ag) უარყოფითია; HCV RNA(+) დადებითია; რომელია
შესაფერისი დიაგნოზი:
// მწვავე C ჰეპატიტი
/// მწვავე B ჰეპატიტი
/// ქრონიკული C ჰეპატიტი
/// E ჰეპატიტი
/// G ჰეპატიტი

//// 2514) ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია C ჰეპატიტის ანტივირუსული მკურნალობის

ეფექტურობის დადებითი პროგნოზული მარკერი:
/// HCV 2 ან 3 გენოტიპი
/// მდედრობითი სქესი
/// ALT-ს მაღალი აქტივობა
/// ახალგაზრდა ასაკი
// ყველა ზემოჩამოთვლილი

//// 2515) პაციენტი არის 32 წლის ქალი, რომელსაც დაუდგინდა ქრონიკული C ჰეპატიტი,
HCV გენოტიპი 3; ჩატარებული გამოკვლევებით C ჰეპატიტის გართულებები არ ვლინდება.
რომელი მსჯელობაა სწორი:
// შევთავაზოთ ანტივირუსული მკურნალობის დაწყება რაც შეიძლება მალე
/// არ დავიწყოთ მკურნალობა და ავადმყოფს შევთავაზოთ კონტროლი გარკვეული
პერიოდულობით
/// გადავდოთ მკურნალობის საკითხი უფრო ეფექტური მედიკამენტების შექმნამდე
/// ავადმყოფს შევთავაზოთ ჰეპატოპროტექტორებით მკურნალობა
/// მკურნალობის დაწყების გადაწყვეტილება მივიღოთ მაშინ, როცა გამოჩნდება დაავადების
პროგრესირების ნიშნები

//// 2516) რომელ დაავადებებთან არის ასოცირებული ეპშტეინ-ბარის ვირუსი?

/// ინფექციური მონონუკლეოზი
/// თმოვანი ლეიკოპლაკია
/// ბერკიტის ლომფომა
/// ნაზოფარინგეალური კარცინომა
// ყველა პასუხი სწორია

//// 2517) პაპილომავირუსის რომელი ტიპები ასოცირდება საშვილოსნოს ყელის კიბოსთან?

/// HPV-16
/// HPV-18
/// HPV-31
/// HPV-33
// ყველა პასუხი სწორია

//// 2518) მიუთითეთ არასწორი ფრაზა ყვითელ ცხელებასთან მიმართებაში:

/// ყვითელი ცხელება მწვავე ტრანსმისიული დაავადებაა
/// ახასიათებს ინტოქსიკაცია, ჰემორაგიული სინდრომი, ღვიძლის და ელენთის დაზიანება
/// ინფექციის გადამტანია კოღო - A. aegypti
// ყვითელი ცხელების სპეციფიური პროფილაქტიკა არ არსებობს
/// ყვითელი ცხელების გამომწვევი მიეკუთვნება Flavivirus-ს ოჯახს

//// 2519) თირკმლის სინდრომით მიმდინარე ჰემორაგიული ცხელების პათოგენეზურ

რგოლს არ წარმოადგენს:
/// ვირუსემია, ინტოქსიკაცია
// ჰეპატოსპლენომეგალია, პორტული ჰიპერტენზია
/// ვაზოტროპული მოქმედება: პლაზმორეა, პერივასკულური შეშუპება, ჰემორაგია
/// თირკმლის დაზიანება ობტურაციული ნეფროზის სახით
/// წყალ-მინერალური ცვლის დარღვევა, კოაგულოპათია

//// 2520) მიუთითეთ არასწორი ფრაზა. თირკმლის სინდრომით მიმდინარე ჰემორაგიული

ცხელების ოლიგურიული სტადიისათვის დამახასიათებელია:
/// წელის აუტანელი ტკივილი, დიურეზის შემცირება (შეიძლება განვითარდეს სრული
ანურია)
/// მხედველობის დაქვეითება
/// აღინიშნება მასიური პროტეინურია, აზოტემია, რომელსაც მოსდევს თირკმლის ეკლამფსია
// სიცხე ეცემა და ავადმყოფის ზოგადი მდგომარეობა უმჯობესდება
/// სიცხე ეცემა, მაგრამ ავადმყოფის მდგომარეობა უარესდება, ჰემორაგიული სინდრომი
პროგრესირებს

//// 2521) მიუთითეთ არასწორი ფრაზა. დენგეს ცხელებისათვის დამახასიათებელია:

/// დაავადების მწვავე დასაწყისი
/// ცხელება და მიალგია
/// მაკულურ-პაპულური გამონაყარი
/// რეტროორბიტალური ტკივილი, სინათლის შიში
// ლეიკოციტოზი

//// 2522) პოლიომიელიტის წამყვანი კლინიკური ნიშანია:

/// სიყვითლე
/// ფაღარათი
/// საღეჭი კუნთების ტრიზმი
// კიდურებისა და სხეულის კუნთების დუნე დამბლა
/// სპაზმური ხველის შეტევები

//// 2523) წითელას გართულებას წარმოადგენს:

// ქვემწვავე მასკლეროზებელი პანენცეფალიტი
/// ჰეპატოცელულარული კარცინომა
/// ნაწლავის პერფორაცია
/// სხეულის კუნთების დუნე დამბლა
/// თრომბოემბოლია

//// 2524) რომელი ქსოვილები ან ორგანოებია მარტივი ჰერპეს-ვირუსის სამიზნე?

/// კანი
/// ლორწოვანი
/// ცენტრალური ნერვული სისტემა
/// ვისცერული ორგანოები
// ყველა პასუხი სწორია

//// 2525) რომელია ინფექციური მონონუკლეოზის გართულება?

/// ნაწლავის პერფორაცია
// ელენთის გახეთქვა
/// სხეულის კუნთების დუნე დამბლა
/// ჰიპოვოლემიური შოკი
/// ასციტი

//// 2526) როემლი სიმპტომია დამახასიათებელი "მეხუთე დაავადებისათვის"?

// გამონაყარი სახეზე (სილაგაწნული ლოყები)
/// დიარეა
/// სიყვითლე
/// ყლაპვის გაძნელება
/// კონიუნქტივიტი

//// 2527) ებოლას ცხელების დროს სისხლში არ აღინიშნება:

/// ლეიკოპენია
/// თრომბოციტოპენია
/// აზოტემია
/// ჰიპერფერმენტემია
// ლეიკოციტოზი

//// 2528) რეის სინდრომი ასოცირდება:

/// გრიპთან
/// ჩუტყვავილასთან
/// ასპირინის გამოყენებასთან
// ყველა პასუხი სწორია
/// არცერთი პასუხი არ არის სწორი

//// 2529) ეპიდემიოლოგიური ანამნეზის შესწავლის დროს მნიშვნელოვანია:

/// მუცლის ტიფის დროს – ოჯახურ პირობებში დამზადებული მოხუფული საკვების
გამოყენება
/// გრიპის დროს – ავადმყოფის ჭურჭლის გამოყენება
// მალარიის დროს – ტროპიკებში ყოფნა
/// B ჰეპატიტის დროს – ხანგრძლივი საყოფაცხოვრებო კონტაქტი

//// 2530) ტოქსიური დიფთერიის გართულება შეიძლება იყოს:

/// პნევმონია
/// პოლიართრიტი
/// პიელონეფრიტი
// პოლინეიროპათია

//// 2531) ბოტულიზმის ტიპიური სიმპტომებია:

/// შეუჩერებელი ღებინება
// მხედველობის სიმახვილის შემცირება
/// დიზურია
/// სოპორი

//// 2532) არ არის მართებული - ხახის დიფთერიის დროს სიმძიმის კრიტერიუმებია:

/// ინტოქსიკაციური სინდრომის არსებობა
// ცნობიერების დაბინდვა
/// რბილი ქსოვილების შეშუპება
/// ჰემოდინამიკური მაჩვენებლების დარღვევა

//// 2533) პირველი ნიშანი ტეტანუსის დროს:

/// ცხელება
/// დისფაგია
// ტრიზმი
/// ოპისტოტონუსი
/// კრუნჩხვები

//// 2534) ტეტანუსის დროს რომელ დაავადებასთან არ ტარდება დიფდიაგნოსტიკა:

// დიფთერია
/// ეკლამფსია
/// სტრიქნინით მოწამვლა
/// ჰიპოკალცემია

//// 2535) რომელი ინფექციური დაავადებაა, რომელიც ვაქცინაციის შემდგომ იძლევა უფრო
მტკიცე იმუნიტეტს, ვიდრე დაავადების გადატანა:
/// პოლიომიელიტი
/// წითელა
// ტეტანუსი
/// ჩუტყვავილა

//// 2536) გახანგრძლივებული აპნოეს ყველაზე ხშირი გამომწვევია:

/// გრიპი
/// პარაგრიპი
// ყივანახველა
/// რინოვირუსული ინფექცია

//// 2537) რესპირაციულ დისტრეს-სინდრომს უპირატესად იძლევა:

/// წითელა
// ჩუტყვავილა
/// ქუნთრუშა
/// ყბაყურა

//// 2538) ბავშვებში თირკმლის მწვავე უკმარისობის მიზეზია:

// ჰემორაგიულ-ურემიული სინდრომი
/// ცისტიტი
/// პიელიტი
/// ნეფროლითიაზი

//// 2539) 49 წლის მამაკაცს თავის ტრავმის გამო ჩაუტარდა ნეიროქირურგიული ოპერაცია.
პოსტოპერაციულ პერიოდში მდგომარეობის ხანმოკლე გაუმჯობესების შემდეგ (ოპერაციიდან
7 დღეში) გაუძლიერდა თავის ტკივილი, დაერთო ღებინება, მკვეთრად გამოიხატა
მენინგეალური სინდრომი, სისხლის საერთო ანალიზში გამოვლინდა ლეიკოციტოზი –
16X109/ლ, თავზურგტვინის სითხეში - დაუთვლელი ნეიტროფილური პლეოციტოზი, ცილა
3,3‰, შაქარი -2,65 მმოლ/ლ, დაავადების რომელი ეტიოლოგიური ფაქტორის არსებობას
ივარაუდებდით ყველაზე მეტად?
/// HSV1
/// Listeria monocytogenes
// Staphylococcus aureus
/// Lymphocytic choriomeningitis cirus

//// 2540) მენინგოკოკცემიის გამონაყრისთვის არ არის დამახასიათებელი:

/// დასაწყისში გამონაყარს შეიძლება მაკულო-პაპულური ხასიათი ჰქონდეს და აგვერიოს
ვირუსულ ეგზანთემასთან
/// პეტექიები დისემინირებული სისხლძარღვშიდა შედედების განვითარების მნიშვნელოვანი
მაჩვენებელია და კორელაციაშია თრომბოციტოპენიასთან
/// პეტექიები შეიძლება გაერთიანდეს და წარმოქმნას დიდი ზომის ეკქიმოზები
// გამონაყარს ფართო სისხლნაჟღენთების სახე აქვს და ვლინდება მხოლოდ კანზე
/// სისხლნაჟღენთები ვითარდება როგორც კანზე, ასევე ლორწოვან გარსებზეც

//// 2541) ბაქტერიული მენინგიტისას თავ-ზურგტვინის სითხის დამახასიათებელი

ცვლილებაა:
/// წნევა <180 mm H2O, ცილა 40-50 mg/dl, უჯრედების რაოდენობა 100- დან 1000-მდე/მმ3-
ნეიტროფილური პლეოციტოზით, შაქარი < 40mg/dl
/// წნევა <180 mm H2O, უჯრედების რაოდენობა 1000-მდე/მმ3- ნეიტროფილური
პლეოციტოზით შაქარი მეტია 40mg/dl-ზე
// წნევა >180 mm H2O, უჯრედების რაოდენობა 1000-დან 5000- მდე/მმ3-ნეიტროფილური
პლეოციტოზით, შაქარი < 40mg/dl
/// წნევა >180 mm H2O, უჯრედების რაოდენობა 10-დან 500-მდე/მმ3- ლიმფოციტური
პლეოციტოზით, შაქარი >40mg/dl
/// წნევა <180 mm H2O, უჯრედების რაოდენობა 10-დან 500-მდე/მმ3- ლიმფოციტური
პლეოციტოზით, შაქარი < 20mg/dl, ცილა მკვეთრად მომატებული – 500 mg/dl-მდე

//// 2542) როდისაა თავის ტვინის კტ კვლევა ნაკლებინფორმატიული:

/// თავის ტვინის აბსცესის დიაგნოსტიკისას
// ვირუსულ და ბაქტერიულ მენინგიტს შორის დიფერენციული დიაგნოსტიკისათვის
/// ახალშობილებში ანტიბაქტერიული მკურნალობის ჩათავებისას – ინტრაკრანიული
გართულებების გამოსარიცხად
/// თავის ტვინის სიმსივნეების დიაგნოსტიკისას
/// სუბარაქნოიდული ჰემორაგიის დიაგნოსტიკისას

//// 2543) ჩამოთვლილთაგან რომელი არ საჭიროებს ლუმბალური პუნქციის ჩატარებას:

/// საეჭვო მენინგიტის დიაგნოზი (დიაგნოზის დასადასტურებლად)
/// სუბარაქნოიდულ სისხლჩაქცევაზე ეჭვის არსებობა (დიაგნოსტიკისა და
დიფერენცირებისთვის)
// დისმეტაბოლური ენცეფალოპათია
/// თავის ტვინის ფსევდოტუმორული დაზიანება
/// კარცინომატოზული მენინგიტი

//// 2544) მენინგოკოკცემიისთვის დამახასიათებელი გამონაყარია:

/// გამონაყარს სისხლჩაქცევების სახე აქვს, ძირითადად ლოკალიზდება კისერზე, კეფაზე და
ზედა კიდურებე და თითქმის არ გვხვდება სხეულის ქვედა ნახევარში
/// ვითარდება დაავადების დაწყებიდან 5-6 დღეში და აქვს გენერალიზებული ვეზიკულური
ეგზანთემის სახე, მიდრეკილია გაერთიანებისაკენ, ხშირად ვეზიკულის შეგთავსი
ჰემორაგიული ხდება
/// გამონაყარს ეტაპური ხასიათი აქვს: იწყება სხეულის ზედა ნახევარში და თანდათან
ვრცელდება ქვედა კიდურებზე, აქვს ჰემორაგიული ხასიათი და თან ახლავს
გენერალიზებული ლიმფადენოპათია
// გამონაყარი ჰემორაგიული ხასიათისაა – სხვადასხვა ზომის სისხლჩაქცევების სახით,
რომელიც უფრო ხშირია ტორსზე და სხეულის ქვედა ნახევარში
/// გამონაყარი მაკულო-პაპულური ხასიათისაა, ვითარდება მუცელზე და კიდურების
მომხრელ ზედაპირზე დაავადების მე-8-9 დღეს

//// 2545) ნეიროინფექციების მკურნალობისას დექსამეტაზონის გამოყენების შესახებ არ არის

მართებული:
// დექსამეტაზონის შეყვანა უკუნაჩვენებია თავის ტვინის მძიმე შეშუპების დროს
/// მისი დანიშვნა ბაქტერიული მენინგიტისას ანტიბიოტიკებამდე, ან მათთან ერთად
მნიშვნელოვნად ამცირებს სუბარაქნოიდულ სივრცეში ანთებითი პროცესის განვითარებას
/// მას დადებითი ეფექტი აქვს იმ შემთხვევაში, თუ დოკუმენტირებულია ცერებრული
შეშუპება ან ვლინდება ღრმა მენტალური უკმარისობა (სოპორი, კომა)
/// პაციენტს დექსამეტაზონით მკურნალობისას ესაჭიროება მონიტორული დაკვირვება
გასტროინტესტინურ ტრაქტზე – ჰემორაგიის რისკის გამო
/// პენიცილინ- და ცეფალოსპორინ-რეზისტენტული პნევმოკოკების საწინააღმდეგოდ
ვანკომიცინის დანიშვნისას დექსამეტაზონის ერთდროულმა გამოყენებამ შესაძლოა
შეამციროს ანტიბიოტიკის შეღწევადობა თზტ სითხეში.

//// 2546) ენტეროჰემორაგიული ეშერიხიოზის სამკურნალო ღონისძიებებია:

// პათოგენეზური თერაპია
/// ეტიოტროპული მკურნალობა (მგრძნობელობის გათვალისწინებით)
/// ძლიერი დიარეული სინდრომის დროს ანტიმოტილური საშუალებები
/// ყველა პასუხი სწორია